Onderstaand voorbeelden van uitspraken van allochtone leiders en
woordvoerders, waarin zij het de culturele segregatie, het wij-zij-gevoel,
opstoken, door bijvoorbeeld onterechte uitspraken over de schuld van de
autochtonen aan de integratieproblemen.
Een ander vrijwel universeel aanwezig aspect in de uitspraken van de
leiders en woordvoerders is dat van de veeleisendheid: zij willen dat er aan
al hun verlangens en eisen tegemoet wordt gekomen, en van hun kant wordt
niets gegeven: je kan wel eisen dat je geen meisje met korte rook onder ogen
komt, maar de ander mag niet eisen dat ze geen hoofddoek of djellaba onder
ogen krijgen - met als argument: dat behoort tot ons heiligste geloof en/of
onze identiteit.
Een groot deel van de Marokkaanse gevallen zijn verzameld elders, omdat
zij er als eerste mee begonnen zijn, en het bij hen ook aanzienlijk erger is
 . Ook
apart genomen is het zeer vocale geval van de Meiden van Halal
.
Vanaf 2009 is de verzameling voortgezet hier
 .
Maar we beginnen met een artikel uit de begintijd van dit proces, kort
na de aanslagen van 9/11. Het gaat hier om de positie van met name Ali
Eddaoudi en Mohammed Cheppih, die zich nu (rond 2007) met enige regelmaat
voordoen als normale, gematigde, moslims. Daartoe krijgen ze de gelegenheid
door onvoldoende of geen tegenvragen van de vrijwel zonder uitzondering
multiculturalistische journalisten en presentatoren. Maar in een echte
discussie blijkt hun positie, die van fundamentalist (NRC Handelsblad, 13-09-2002, rubriek Beeld
door Maarten Huygen):
Waarop je ze al onmiddwllijk als "totaal incompatibel" het land uit gaat
wensen.
Een ander voortdurend weerkerend thema: het is allemaal de
schuld van de autochtonen (de Volkskrant, 22-01-2004, van verslaggever Bart Jungmann):
Natuurlijk zijn volgens Yerden allochtonen geen
probleemgroep. Dat is allemaal een waanidee van de autochtonen veroorzaakt
door globaliseringsangst.
Een bijzonder actieve woordvoerder (de Volkskrant, 24-04-2007, column door
Nazmiye Oral):
Het commentaar (de Volkskrant, 25-04-2007, ingezonden brief van Thomas de Boer
(Groningen)):
En nog wat commentaar (Volkskrant weblog, 24-04-2007, door Ruud Zweistra):
Niet zo heel erg lang, zou je zeggen ...
Nog een woordvoerder met frequente inbreng (Volkskrant.nl, 01-05-2007, door
Funda Müjde):
War een haatzaaister, die mevrouw Müjde ...
De volgede. Komende
regelrecht uit de elite want gevierd schrijver (de Volkskrant, 30-10-2006, column door Kader Abdolah
):
We weten hoe de vreemdeling Amsterdam geheimzinniger heeft gemaakt: door
overlast, buren treiteren, verpauperende wijken, drugshandel, criminaliteit,
en dergelijke. Zie het volgende uit het kloppende hart van de grote
geheimzinnige binnenstad (de Volkskrant, 25-11-2006, door Cor
Speksnijder):
Ook de gevierde schrijver kent maar één kant van de zaak: de allochtone.
Het volgende dwaallicht (de Volkskrant, 30-10-2006, column door Rachida Azough):
Oftewel: we mogen niet berichten over Marokkanen die
verzetskransen in de gracht schoppen. En als we dat wel doen, is dat een
teken van gebrek aan tolerantie en verdraagzaamheid. Dus niet degenen die
verzetskransen in de gracht schoppen zijn onverdraagzaam, degenen die daar
over berichten zijn onverdraagzaam - net als met betrekking tot al die
andere "incidenten' natuurlijk. Oftewel: het is niet de schuld van de
allochtonen dat ze zich niet weten te gedragen, maar van de autochtonen.
Overigens is het bericht dat al bijna veertig procent van de
Nederlanders zich in hun meningsvrijheid bedreigd voelt een dusdanige schok
voor mevrouw, dat ze helemaal in de war raakt. De zin 'De nieuwe
generatie, die tenminste zou moeten veinzen de ernst van de zaak in te zien,
wil geen blad voor de mond nemen.' is in volkomen tegenspraak met de
voorgaande zin: 'Shockerend is vooral dat de jongste ondervraagden (13-17
jaar) vaker vinden dat je in Nederland niet altijd voor je eigen mening kunt
uitkomen, als het om de multiculturele samenleving gaat welteverstaan.'
Tja, als je aan de ene kant klaagt dat er te openlijk over de problemen van
je groep wordt gepraat, kan je het feit dat mensen hun mond erover houden
moeilijk afkeuren, hoewel je daar ook natuurlijk niet blij mee bent, want
het laat de slechte invloed van je groep zien.
De relegieuze leider
en woordvoerder (Elsevier, 03-11-2007, door Robin van der Kloor):
Hier een voorbeeld van een halfleeg glas.
Maak daar dus maar helemmal-leeg glas van. Net als ...
... deze bar vool helemaal-lege glazen.
Maar daar
heeft ook de leider en woordvoerder totaal geen oog voor ...
Wie denkt dat dat onder hoogopgeleiden beter zit ...
(Leids universiteitsblad Mare, 17-01-2008, door Vincent Bongers):
Hier worden bijna alle multiculturalitische ideeën
verwoord:
- Er is niets mis met de islam/allochtonen.
- Als allochtonen problemen veroorzaken, ligt dat aan de autochtonen.
- Autochtonen moeten meer geld en ondersteuning geven aan allochtonen.
- Autochtonen mogen niet praten over het geld dat allochtonen nodig
hebben, en over alle vormen van allochtone overlast.
- Nederland gaat als maatschappij slechter om met zijn andersgelovigen
dan andere culturen.
- De oplossing van de problemen met allochtonen is beperking van de
vrijheid van meningsuiting en het invoeren van politiek-correct taalgebruik.
Conclusie: dit is niet alleen multiculturalisme, maar omdat het uit
allochtone mond komt ook cultuurimperialisme: de moslims komen ons vertellen
wat we moeten doen. Van ons eigen geld.
Eentje die tevens politicus
is (Volkskrant.nl, 24-04-2007, door Ali Riza Karacaer, lid van
het Stadsregiobestuur voor PvdA in Amsterdam ):
Er zijn wat stukken weggelaten, maat stel u gerust, er
staat ook daarin niets anders dan dat alle ellende van de moslims volledig
de schuld is van Geert Wilders. Plus een bijrol voor de gevestigde politieke
partijen die hem niet weten aan te pakken. Geen woord over de bijdrages die
moslims zelf aan de slechte naam van de moslims hebben geleverd.
Het gebeuren rond de anti-moslimfim Fitna van Geert Wilders heeft
weer veel bewijzen van de vrijheid-vijandige mentaliteit van het
moslim-leiderschap opgeleverd (de Volkskrant, 01-04-2008, door Jan Hoedeman
):
De hier genoemde Ali Eddaoui is vrijwel zeker dezelfde als
de als "Eddaoudi" aangeduide persoon in het artikel van Maarten Huygen,
stammende uit de begintijd van dit proces
.
Nog maar eens wat van de in de media meest frequnent
verschijnende (de Volkskrant, 07-04-2008, column door Nazmiye Oral):
Een grote wirwar van tegenstrijdige opmerkingen en
argumenten:
- De Westerse vragen om verlicht gedrag zijn terecht.
- De Westerse vragen om verlicht gedrag zijn onterecht.
- Het onverlichte gedrag is met name een kwestie van Turkse vrouwen.
- Turkse vrouwen beschouwen het westerse gedrag als onverlicht.
- Westerse verlichting kan je alleen krijgen als de Turkse pijn wordt
opgeheven.
- De pijn van Turkse vrouwen wordt veroorzaakt door een erbarmelijk leven.
- De Turkse vrouwen doen de pijn erger voorkomen, uit hoop op verlichting
door een westerse dokter.
De boodschap: het westerse verlangen naar verlicht gedrag is fout, want
met name Turkse vrouwen hebben hun eigen problemen. De bekende allochtonen
veeleisendheid, die er zonder meer vanuit gaat dat autochtone vrouwen niet
precies dezelfde soort problemen kunnen hebben, en niet strijden tegen het
westerse wens tot verlicht gedrag.
In feite is dit allemaal te herleiden tot het simpele proces bij Nazmiye
Oral, als Trukse "leider", van het besef van een grote culturele
achterstand, en de wens daar niet de eigen cultuur de schuld van te geven.
Dus is de pijn die dit veroorzaakt, wat natuurlijk ook de pijn is van de
klagende Turkse vrouwen, de schuld van de autochtonen: die mogen niet zo
verlicht zijn, en dat al helemaal niet vragen van de immigranten.
Alle voorgaande gevallen betrof het meest rumoerige deel der allochtone
natie. Maar ook andere dan moslim-leiders kunnen aardige sprookjes vertellen
(de Volkskrant, 27-06-2008, door Stephan Sanders):
Meer over John Leerdam hier
.
Nazmiye Oral wordt als een van de meest redelijke Turkse woordvoerders gezien. Haar
specialiteit is het zich inleven in de problemen die allochtone vrouwen
hebben met het leven met Nederlanders. Maar de nieuwe integratienota van de
PvdA, die een wat meer realistische blik op het integratieprobleem werpt,
doet haar eenduidig positie kiezen. In verband met de hoeveelheid
misverstanden gemengd met juiste observaties een stuk voor stuk behandeling
(de Volkskrant, 09-03-2009, column door Nazmiye Oral):
Dit zijn juiste observaties. Maar waarschijnlijk niet op de manier die Oral
bedoelt:
Oral noemt de grenzen die wel benoemd zijn in de nota, de wettelijke
grenzen, en constateert terecht dat de er andere grenzen niet benoemd zijn.
Maar ook zij benoemt ze niet. Want dat zijn de culturele maatschappelijke
omgangsvormen. De regels, in plaats van de wetten. En de grote massa der
moslims schenden vooral de regels.
Zo, hier horen in de oratiedrift van Oral iets wat we natuurlijk eigenlijk
altijd al wisten: het waren niet alleen de mannen, maar ook de vrouwen die
op radicale manier in hun geloof zitten. Het idee dat mannen en vrouwen
binnen de islam twee volkomen gescheiden stammen zijn, is natuurlijk absurd.
Hiervan is geen enkel bewijs voorhanden. Integendeel: we zien steeds meer in
absurde kledingwinkels gehulde vrouwen op straat. En de betekenis daarvan is
bekend genoeg - in de woorden in Metro van 18 februari van Nora El
Jebli, initiatiefneemster van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade: ‘Mijn
hoofddoek staat symbool voor de liefde voor het geloof. Ik geloof meer in
participatie dan in integratie.’ Oftewel: "We moeten jullie waarden niet" -
wat je ook kan vertalen in "We moeten jullie niet".
Klopt. Het gaat natuurlijk om de relatieve omvang van de twee groepen. En
daarvoor is een simpel criterium omdat het ook op andere terreinen en voor
andere groepen geldt: in hoeverre zij n ze hoger opleidvaar. En dan is
meteen de best mogelijk schatting: een derde op tweederde. Tweederde die
niet mee zal kunnen komen. En die daardoor sterk het gevaar loopt te
radicaliseren. Door het aanvullende proces dat we aan het einde zullen
benoemen.
Kennelijk heeft Oral inmiddels de internetdiscussies gelezen, en begrepen
dat 'vrijwilligheid' en dodelijk argument is. Dus stelt ze maar doodgewoon
dat die vrijwilligheid niet bestaat. Daartoe roept ze zelfs 'economische
noodzaak' als een vorm van dwang. Die is echt mooi: omdat Nederlanders
rijker zijn, hebben ze daarmee gedwongen dat Turken en Marokkanen naar
Nederland komen.
Over dat argument kunnen we nog lang en kort praten, maar Oral vergeet
dat het even makkelijk weerlegbaar is: vrijwel alle allochtonen hebben
dubbele paspoorten, en kunnen zo weer uitreizen. En oh ja, dat geldt ook
voor degene die hier geboren zijn. Want die lijken wel "onschuldig", maar
ook dat is schijn: omdat ze hier altijd geleefd hebben, hadden ze des te
meer kans en dus des te meer plicht zich aan de Nederlandse normen en
waarden aan te passen. Hetgeen ze zichtbaar niet doen, gezien de enorme
hoeveelheden overlast en criminaliteit vanuit de groep van jonge
allochtonen. En tenslotte daarover: de positie in het nest van het
koekoeksjong is niet zielig - zelfs niet als het koekoeksjong eruit gegooid
wordt.
Dit klopt weer. Allochtone immigranten zullen nooit Nederlanders worden,
omdat dat in het woord zit: "allochtone" betekent namelijk: "zich
niet-aangepast gedragend". Iemand met een baard of hoofddoek zal nooit een
Nederlander worden, en over djellaba's, nikaab's en boerka's hoeven we het
helemaal niet te hebben. Je enige kans is de taal spreken en je houden aan
de normen en waarde. En bovenal: geen overlast veroorzaken. Allochtone
immigranten falen op bijna al die terreinen op grove wijze.
Tja, daar zit het verschil tussen de gelovige, de moslim, en de verlichte
Nederlander: voor de moslim is de heiligheid van de religie belangrijker dan
het vrije woord, de open maatschappij, en de democratie.
En weer ware woorden, met dien verstande dat het niet 'we', maar de
allochtonen zijn die in een beschavingscrisis zitten. Want inderdaad: die
lijden potentieel aan verlies van eigenwaarde en identiteit, angst, apathie,
depressie en wanhoop
. Maar
dat heeft niets met Nederlanders te maken, maar met immigranten die
vrijwillig naar Nederland komen, vanuit een achtergebleven cultuur, vaak
zelfs een sterk achtergebleven cultuur.
Hallo? 'Onze' tolerantie? Gezien de grove manier waarop jullie je tegen onze
vrije waarden keren, is er van jullie kant heel weinig tot geen tolerantie
(natuurlijk wil Oral zich hiermee onder Nederlanders scharen, maar het
vorige stukje diskwalificeert haar,even natuurlijk, volledig).
Hetgeen gezien de manier waarop moslims onze normen en waarden afwijzen
volkomen begrijpelijk is.
Je zou kunnen denken dat Oral dit soort fouten in volledige onschuld
begaat. Dat lijkt een stuk minder voor de hand, als je bedenkt, al eerder
genoemd, wat haar specialiteit is: het inleven in mensen die het moeilijk
hebben. Het idee dat Nederlanders het moeilijk kunnen hebben met immigranten
die zich zo weinig wensen aan te passen, en een vijandige godsdienst
aanhangen, staat kennelijk zo ver van Oral af, dat het haar empatische
vermogens totaal niet bereikt. En het is niet moeilijk voorstelbaar wat de
barrière is tussen die empathie en de positie van de Nederlanders: de
etnische en religieuze barrière. Nazmiye Oral zit volstrekt vast in het
culturele, religieuze en etnische verschil.
En dan nu nog de extra reden voor het gevaar dat de onderste tweede van
de moslims kunnen radicaliseren. Die is bijna dezelfde als we nu voor Oral
hebben gedemonstreerd: ze zitten zo vast in hun eigen groep en gelijk, dat
ze van iedere tegenslag de Nederlanders de schuld zullen geven. net als
Oral, veel beter opgeleid en in een sociaal succesvolle positie.
Tot slot nog wat opvallends. Onderstaand de koppen van de webversie - kennelijk
had de webredactie goed begrepen waar de schoen wringt, en/of durfde de
krantenredacteuren de provocatie die er ook achter zit niet aan:
Oftewel: "Migranten kiezen niet voor Nederland. Nu het laagje tolerantie
eraf is gekrabd, komen conservatisme en culturalisme naar boven".
En dat
zijn nog steeds de nette woorden.
Naar Allochtonen, leiders 
, of site home
 .
|
'Die
Marokkaanse raddraaiers in Slotervaart. Dat heeft weinig te maken met
integratie en al helemaal niets met de islam. Dat wordt er met de haren
bijgesleept. Slotervaart is een probleem van uitsluiting en armoede. Er zijn
relatief veel allochtone werklozen. De criminaliteit in deze wijk heeft een
sociaaleconomische achtergrond. Maar in de media worden verbanden gelegd met
religieus extremisme. Ik denk dat meeste van de jongens die rellen
veroorzaken nooit naar de moskee gaan. Ze spreken Nederlands en kennen
Marokko alleen als vakantieland. Het zijn Amsterdamse raddraaiers: