Bronnen bij Economische krachten: lasten-baten: lastenverlichting en bezuinigingenIn de politieke uitvoering zijn, schrijvende april 2014, grote bezuinigingen op de zorg. Hieronder een paar citaten uit het Volkskrant-artikel dat ze het best omschreef en samenvatte (en dat niet in het Volkskrant-archief stond; het onderstaande is gescand) (de Volkskrant, 24-04-2014, van verslaggever Gijs Herderscheê):
Een grote achteruitging voor enkele honderdduizenden mensen. Voor de conclusies eerst de andere kant van de medaille, want die bezuinigingen zijn absoluut noodzakelijk, vinden alle politieke partijen die ervoor zijn:
Oftewel: de hele politieke oligarchie  . En
de rest van bestuurlijk Nederland en de media.Nu de andere kant van de medaille, want door die bezuinigingen verbetert de financiële toestand van de Nederlandse begroting, economie en staat. En daar kan Nederland dus van profiteren voor de toekomst. Is de theorie. Hier de beschrijving van de werkelijkheid - overigens: eerst nog even een bevestiging van het hier genoteerde over die zorgkosten (de Volkskrant, 24-04-2014, column door Marcel van Dam, socioloog):
Eigenlijk valt het tegengeluid slechts waar te nemen in twee kringen: de SP en de PVV. En Marcel van Dam, die mede daarom ook alom gehaat in bestuurlijke en politieke kringen. En omdat hij dus dit soort feiten opschrijft:
Waarvoor Van Dam een paar redenen noemt, maar die je grotendeels kan vergeten door het noteren van één enkel feit: die zorgkosten worden grotendeels in Nederland besteed. Voor vermoedelijk ruim meer dan 90 procent. Er wordt misschien wel 15 door de regering aan uitgegeven, maar daarvan komt 14 miljard in de handen van Nederlanders. De Nederlandse economie. Dus de Nederlandse economie gaat er door de zorgkosten helemaal niet 15 miljard op achteruit, maar slechts 1. En daarnaast zijn er schijnbaar veel kleinere uitgaven, zoals de 4 miljard voor ontwikkelingshulp, die kleiner lijken, maar in feite veel groter zijn want daarvan gaat vermoedelijk meer dan 3 miljard het land uit. een verlies van 3 miljard voor de economie. En idem voor Europa. Enzovoort. Kortom: de kosten voor de zorg zijn uitstekend draagbaar. Maar terug naar de daadwerkelijke besluiten. Die bezuinigingen. Die dus wat zouden opleveren want het gaat wat beter met de economie (dat heeft natuurlijk heel andere redenen, maar dat vergeten we hier even). Het gaat wat beter met de economie en er komt door de zorgbezuinigingen wat minder aan uitgaven op de begroting. En de financiële vooruitzichten zijn dus wat beter. Wat dus gebruikt gaat worden voor de versterking van de Nederlandse economie. Zou je denken. Hier is de waarheid - van gehate Van Dam:
Lastenverlichting. Voor de hogere inkomens. Terwijl de tweedeling tijdens de crisis weer gigantisch is toegenomen. Het doet er niet wat er onderling voor argumenten worden gebruikt en belangen worden uitgewisseld. Dit is het nettoresultaat. En zo gaat het al decennia. Vandaar die gigantische tweedeling in inkomens en vooral vermogens. Het is allemaal gajes. Ploerten 
en psychopaten
.Marcel van Dam wijst ook op één van hen:
Dit is die columnist: en zijn opmerking (de Volkskrant, 19-04-2014, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabiek):
Nu is die columnist, Frank Kalshoven
, opgeleid als econoom en gedurende langere tijd chef-economieredactie van de
Volkskrant
geweest. En heeft in die hoedanigheid eindeloos veel gekost. Zonder dat hij
ook maar voor een enkele cent productief was. Als er dus een probleem is met de kosten van het één en ander, zouden we de uitgaven voor hen die een productief leven hebben gehad kunnen afwegen tegen degen die nooit iets nuttigs hebben gedaan. Het redelijk voorstel volgens de methode Kalshoven is dus: we dekken als maatschappij alleen de zorgkosten van hen die productief werk hebben gedaan. Dan hoeven alle lieden uit de topderde van de maatschappij, waaronder economen, journalisten en de talloze soortgelijke groepen, nergens meer op te rekenen. Dat scheelt vast zoiets als 10 miljard en meer op de zorgkosten. Het voorstel van Kalshoven is om de productieven die ze als uitvretende hogere klasse al hun hele leven bestolen hebben, ook nog eens de laatste levensjaren te ontnemen. Die Kalshoven en zijn klasse zijn erger dan psychopaten. Het zijn bloedzuigers en vampiers 
.En hier is nog zo'n sociopaat, met de andere kant van de proces (Volkskrant.nl, 05-07-2014, ANP):
Tijdens de crisis is het weer vele malen gezegd: je moet voor een stabiele economie een anticyclisch beleid voeren: geld in de economie stoppen als het minder gaat, en geld eruit halen als het beter gaat. Zijlstra is een waardig opvolger van VVD-minister van Financiën Gerrit Zalm , die
in economisch goede tijden voor 30 miljard aan
lastenverlichting uitdeelde. 30 miljard die nodig waren tijdens de crisis.VVD'ers weten dit wel. Maar ook in hun geest bevindt zich de drang naar eigen gewin. En een geweten of iets dergelijks hebben ze niet (bewijs maar dat ze het wel hebben). Het zijn ploerten en sociopaten
 . In het
geval van Zijlstra hier nog eens benadrukt door dit:
Middels is bekend dat de rijken zelfs weer rijker zijn geworden tijdens de crisis - de crisis veroorzaakt door de financiële wereld dus de rijken. Dus wat Zijlstra in feite zei was dit:
Je reinste sociopathie. De sommen kunnen al bijna worden opgemaakt (de Volkskrant, 12-08-2015, van verslaggever Gijs Herderscheê):
Herinnert u zich het CPB van een jaar terug nog? Toen moest er op alles bezuinigd worden. Dat wil zeggen: alle sociale zekerheid. Dat gaat vast nu gerepareerd worden. De Volkskrant geeft alvast een voorzet:
Grapje, dus. De Volkskrant doet niets aan het teruggeven van het gestolene. Ze zijn nog net bereid even op te noemen hoeveel er gestolen is:
Niet genoeg, jongens. Jullie steun aan de bezuinigingen en steun aan lastenverlichting en het slechts in het voorbijgaan noemen van dit weerzinwekkende gegraai, zal jullie vrijwel collectief in de bankjes van het revolutionaire tribunaal doen belanden. Alleen Peter de Waard kan vooraf op coulantie rekenen. En Frank Kalshoven wordt natuurlijk meteen opgehaald en mag de parade aanvoeren. De kwestie is inmiddels een aantal malen langsgekomen, en niemand die er iets kritisch over opmerkt, laat staan de weerzinwekkendheid ervan. De taal wordt dan ook steeds doldriester. Hier is de laatste versie (de Volkskrant, 17-11-2015, door Robert Giebels):
Dat is 5 miljard gestolen van de zwakkeren en armeren die worden uitgedeeld aan de sterkeren en rijkeren. De revolutie is weer een stap dichterbij gekomen. Weer eens iemand die er bijna over struikelt - aanleiding, de daverende verkiezingsnederlaag van de PvdA in maart 2017 (de Volkskrant, 23-03-2017, ingezonden brief van André Doorlag, Groningen):
Voor de crisis de baten naar de financiële markten, de rijken, de oligarchie, na de crisis de lasten naar de gewone burgers. Het staat er bijna. Tijdelijk hier een versie die het algemene lasten-baten proces betreft (de Volkskrant, 07-05-2018, column door René Cuperus, cultuurfilosoof):
Het lasten-baten proces maakt zelf weer deel uit van een hoger proces: de klassenstrijd .
Naar Economische krachten , of site
home
 ·.
|