. Dat laatste is nu gebeurt, en wel door de commentator binnenlandse politiek van de Volkskrant, Martin Sommer, die zich eerder gematigd pro-Europees heeft uitgelaten. De vermoedelijk aanleiding voor de ontboezeming is een ander groot artikel met interview met betrokken bij de invoering van de euro, die het falen van de politiek in deze kwestie duidelijk aantoont 
. En natuurlijk weet Sommer ook van de sterke pro-Europa houding in de media uit
die tijd.Hier is het artikel (de Volkskrant, 03-12-2011, rubriek Politiek, door Martin Sommer):
Wat ze dus niet wilden weten. Omdat ze zelf sterk pro-Europa waren. Want Europa is globalisering. Is kosmopolitisme. Is één grote "Happy family"-wereld. Prachtig toch?
Er valt geen speld tussen te krijgen. Het was een grote kongsi. Het zoals het nog steeds één grote kongsi is. Want kijk maar naar de twee stuks hoofdredactioneel commentaar op de belendende pagina (de Volkskrant, 03-12-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
Oftewel: het moet alsnog doorgezet worden, zonder een echte oplossing
.
En de tweede (de Volkskrant, 03-12-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen):
De oplossing van het slechte werken van veel Europa: nog meer Europa. En wat gebeurt er moet de democratisch controle op dat Europa:
En waarom zijn die politici lankmoedig? Want ze willen dolgraag. Omdat ze, zoals euro-adept Juncker al heeft toegegeven, dan niet gekozen worden, dus wat is de oplossing:
Dat wil zegen; het afschaffen van de democratie. zoals bij het ontstaan van Europa de democratie al met reuzenvoeten in getreden. Xander van Uffelen, chef-economieredactie, kiest voluit voor het Europese Imperium, en zijn krant doet hetzelfde - net als de rest van de media. Het tegengeluid blijft beperkt tot een enkel commentator in de kantlijn, uit een poging tot voorzorg om niet later iets verweten te kunnen worden. Zodat later beweerd kan worden, net als in het geval van het multiculturalisme: "Maar er hebben toch ook kritische artikelen in de krant gestaan...?" Ja, 1 op de 10. Liefst in een achterafhoekje
.En slechts een paar dagen later duikt er één van die "Maar er hebben toch ook kritische artikelen in de krant gestaan...?" leugenaars op - auteur Dirk-Jan van Baar is weliswaar historicus, maar nog veel meer neoliberaal, en dus voor een Europees Imperium (de Volkskrant, 06-12-2011, door Dirk-Jan van Baar, historicus en publicist):
Grappig is zoiets, iemand die zijn eigenstellingen onmiddellijk genadeloos onderuit haalt: de huidige media zijn stinkend eurofiel - aantonende hoe erg het vroeger was. En Van Baar geeft ook nog aan waar het het allerergst is:
Inderdaad: op de televisie: hartstikke politiek-correct, hartstikke multiculturalistisch, hartstikke kosmopolitisch, hartstikke eurofiel. Voor we aandacht geven aan nog wat stukken uit de Volkskrant, eerste ter voorkoming van het verwijt van eenzijdigheid eerst wat berichten over elders. Te beginnen met de televisie (de Volkskrant, 18-05-2011, door Thierry Baudet en David Hollanders):
Het programma Buitenhof dus, het "serieuze" politieke discussieprogramma van de Nederlandse televisie. Het "serieus" staat tussen aanhalingstekens omdat "serieus" alleen serieus kan zijn als er sprake is van hoor en wederhoor. Van een blik van zo veel mogelijk kanten. Buitenhof wordt uitgezonden door de VPRO, en die is zo globalistisch, multiculturalistisch, en kosmopolitisch als de pest. En dus even Eurofiel. De volgende reeks is uit het hele seizoen 2010-2011 die uitzendingen waarin Europa ter sprake kwam: 28-11-2010, Arnoud Boot, oligarchisch econoom, 05-12-2010, Egbert Myjer, rechter in Straatsburg, 19-12-2010, Herman van Rompuy, voorzitter Europese Raad, 23-01-2001 Jean-Claude Trichet, president van de Europese Centrale bank, 27-02-2011, Karel De Gucht, eurocommissaris voor handel, 20-03-2011, Jan Kees de Jager, minister van Financiën, over de crisis in de Eurozone, 27-03-2011,Coen Teulings, directeur Centraal Planbureau (CPB), de neoliberale Anglicist. Allemaal, maar dan ook volstrekt allemaal, sterke tot rabiate voorstanders van volledige Europese eenwording. Van het Europese Imperium. Nog wat andere programma's: ook bij Nieuwsuur kunnen eurofielen kunnen kritiekloos hun propaganda en leugens verkondigen. De interviewers praten braaf mee. Maar op 10-11-2011 
(na 14:15 min.) zien we de eerste die openlijk over opsplitsing durft de praten,
Casper de Vries. Nu is er wel wel een voortdurend kritische ondervraging door
Twan Huys. Iets dat bij alle interview net eurofielen volkomen ontbreekt.Nog zo'n instituut van de objectiviteit is de VARA, aangevoerd door een even grote held van de objectiviteit: Clairy Polak. Het programma is in dit geval De Waan van de Dag, 11-11-2011, Ned.2 (na 14:55
min.) - te gast zijn twee eurofielen, dus niet een eurofiel naast een
eurocriticus, die dus een non-discussie voeren vergezeld van een ja-knikkende
Polak. Let ook op de verzameling leugens bij de introductie. Nog diezelfde dag ook weer eurofilie en leugens bij Nieuwsuur
en, ook VARA, Pauw & Witteman
.En de andere "kwaliteitskranten" (de Volkskrant, 31-10-2011):
En (de Volkskrant, 05-12-2011):
En voor de sjeu, ook wat media uit het buitenland, want daar is natuurlijk dezelfde soort kongsi van media en oligarchie (de Volkskrant, 31-10-2011):
En (de Volkskrant, 16-11-2011):
Volkomen helder: alle grote internationale kranten zijn pro-Europees Imperium. Terug naar de Volkskrant, de enige waarvoor genoeg tijd is om uitgebreid te volgen. Peter de Waard heeft daarin twee keer per week een column over economie. Het is allemaal strikt eurofiel. De eerste bron dateert van juni 2011 (de Volkskrant, 21-06-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
En in november telt de reeks negen soortgelijke exemplaren (de Volkskrant, 22-11-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
Peter de Waard stelt volgaarne uw pensioenen beschikbaar ... Alles tenslotte om de euro en Europa te redden. Anders wordt het de Derde Wereldoorlog .
En nogmaals: dit is slechts een fractie van het door de redactie verzamelde materiaal, wat weer een fractie van een fractie is van datgene dat er rond gaat - in alle media. Inmiddels is op 9 december een akkoord gesloten, waarvan de de eurofielen vinden dat het eigenlijk niet ver genoeg gaat in zijn eenwording - de reden: Engeland lag dwars. de media volgen weer klakkeloos. Met heel af en toe een dwarsligger, zoals hier Rob Vreeken, die op dit moment voornamelijk schrijft over de Arabische wereld, en af en toe bevangen wordt door een vlaag van realiteitszin. Dit is zo'n vlaag (de Volkskrant, 10-12-2011, rubriek Q&A, door Rob Vreeken):
De situatie nu is volkomen identiek. Tot aan de bemensing van de oppositie - De Groene Amsterdammer heeft op 8 december een zeldzaam eurokritisch stuk, aangekondigd op pagina 3 als volgt:
Hetgeen ook al eerder geïllustreerd was door de Volkskrant. Die ineens, vermoedelijk ter afwisseling van de al weken durende pro-propagandacampagne, ineens een bevlieging van objectiviteit kregen. Dat wil zeggen: interviews met vier economen, en dit keer niet vier voorstanders, maar twee voor en twee tegen. De tegenstanders: Jan Luiten van Zanden (à la Toon Hermans: "Nóóóóóóóóit van gehoord!") en ... Arjo Klamer. Ze waren er dusdanig trots op deze nieuwe vinding, dat het de pagina ervoor, bij een artikel van EU-correspondent tevens EU-propagandist Marc Peeperkorn, werd aangekondigd (de Volkskrant, 08-12-2011, van correspondent Marc Peeperkorn):
En hier is het grote moment van objectiviteit in zijn volle glorie:
Ook illustratief zijn de namen van de voorstanders: zowel Bas Jacobs als Arnoud Boot worden gerekend tot de meest prominente en meest gezaghebbende economen. Wier gezagswaarde kan worden afgemeten aan hun inzicht in de financiële gang van zaken leidende tot de kredietcrisis van 2008: ze hadden er totaal geen benul van. Oh ja: als u tegenwerpt, zoals gebruikelijk is, "Maar dat had vrijwel niemand voorzien ...": Dat klopt. Dat laat zien dat gezag en prominentie in de economische wetenschap een bewijs is van onkunde en onbenulligheid. Natuurlijk wordt er, als je op de eenzijdigheid wijst, fanatiek beweert dat het niet zo is, wijzende op dat ene artikeltje of die ene opinie. Leugens van voor tot achter. Zoals Martin Sommer nog eens uitlegt (de Volkskrant, 31-12-2011, rubriek Politiek, door Martin Sommer):
Drie stukken over twee jaar. Tegenover honderden van de andere kant. Die Sjoerd de Jong is aan aartsleugenaar. Sommer zegt het beleefder:
En hij geeft ook nog even de reden:
Ook weer nette taal. In reëlere bewoordingen: de Nederlandse journalistieke traditie is die van heulen met de oligarchen. Naar Europese Imperium 
,
Politiek, leugens 
, Politiek lijst
,
Politiek & Media overzicht
, of site home
. |
