Europese Imperium
Misschien was een vorm van Europese samenwerking ooit een goed idee. Zoals
solidariteit ooit een goed idee leek. Of ontwikkelingshulp. Toen deze ideeën met
voorzichtigheid en matigheid betracht werden. Toen men de effecten ervan in de
werkelijkheid nog mee wilde nemen bij het zetten van volgende stappen. Maar dit
soort ideeën zijn kennelijk te moeilijk voor de huidige mensheid. Die maakt van
die ideeën ideologieën, die van ideeën verschillen in dat ze absolute waarheden
zijn, waarvan de effectiviteit in de werkelijkheid geen factor van betekenis
meer is
. Een beetje
was goed, meer is dus beter, en oneindig veel meer is oneindig veel beter.
Iedereen met enig gezond verstand weet of begrijpt dat dit niet
opgaat. Voor niets en voor nergens - dat deel uitmaakt van de werkelijkheid. In
de werkelijkheid is een beetje van een qua gezondheid werkzame stof een
medicijn. En veel ervan een vergif. Soms dodelijk, zoals het in deze beide
opzichten veel gebruikte insuline.
Ook is voor mensen met ietwat meer dan gemiddeld gezond verstand
duidelijk dat de Europese eenwording, in zijn huidige vorm, reeds geruime tijd
het punt van medicijn naar vergif heeft overschreden. Als Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal was het een goed idee. Als Europese Economische Gemeenschap
was het vermoedelijk nog steeds een redelijk goed idee, als je in aanmerking
neemt dat het ook tot enige binding tussen de Europese landen leidde. Of het
economisch verstandig was, was toen al een punt omdat Italië erbij kwam. Tezamen
met de aanwezigheid van Frankrijk was dat vermoedelijk al wat te veel van het
goede - het "goede leven", wel te verstaan
Echt duidelijk fout ging het al met de overgang van EEG naar Europese
Unie. Dat was, zoals puur de naamgeving al laat zien, een politieke stap, en
politiek is nog veel hogere mate afhankelijk van algemeen sociale indicatoren
als onderling vertrouwen
, de mate van
samenwerking
, de
bereidheid tot belastingbetaling, enzovoort. Allemaal indicatoren die
onoverkomelijke verschillen laten zien tussen de landen van Noord- en
Zuid-Europa
. Verschillen die
op de korte termijn niet zo direct naar buiten komen, maar op de langere termijn
door accumulatie tot problemen leiden met een zekerheid die bijna dezelfde is
als dat de getijdenwerking uiteindelijk de maan op de aarde zal laten storten.
Er zijn een aantal argumenten die aan die zekerheid ten grondslag
liggen. Je kan wijzen op de grootschaligheid, en de overbekende nadelige
gevolgen die dit meestal heeft
. Je kan wijzen
op de lange bestuurslijnen, waarvan de toename, zoals bekend, leidt tot
exponentieel grotere problemen. Op de van nature erbij horende sterke toename
van de bureaucratie. Je kan wijzen op de ernstige tekortkomingen van politici
bij het besturen van hun eigen veel kleinere staten, waarna je zeker bent dat ze
het op dat hogere niveau nog veel slechter zullen doen
.
Je kan een intensionele, theoretische, vorm van bewijs geven (uitleg:
, onderste plaatje) door het idee zelf aan te vallen: door erop te
wijzen dat een verenigd Europa de diepste wens was van mensen als Napoleon en Hitler.
En je kan ook de extensionele
methode van bewijs hanteren (uitleg:
, bovenste plaatje) - de praktische methode van "wijzen": kijk naar
de vergelijkbare entiteiten als Amerika, China en Rusland, en wat voor
weerzinwekkende entiteiten dat zijn
.
Je kan wijzen op de fundamentele verschillen in algemene, sociale en
economische cultuur, die alleen met dwang overkomen kunnen worden
.
Je
kan wijzen op het feit dat Europese leiders en bestuurders ieder probleem
veroorzaakt door recente stappen in de Europese eenwording wensen op te lossen
door nog meer Europese eenwording, een regelrechte denkafwijking
.
Je kan wijzen op de talloze leugens die er in het kader van de EU
verkondigd worden
, onder begeleiding van het argument dat hoe meer er voor iets gelogen moet
worden, hoe minder het deugt.
Of op de nog weerzinwekkender vormen van de propaganda ervoor
.
Je kan wijzen op het rabiate neoliberalisme dat ermee gepaard gaat
, bedacht door
figuren als Milton Friedman
, gebruik van
gemaakt door figuren als George Soros
, en onder
leiding van bestuurders afkomstig van Goldman Sachs
.
Je kan wijzen op het feit dat Europa gebruikt wordt om een crisis veroorzaakt
door banken en rijken op te lossen door de rekening door te schuiven naar de
burgers
.
Deze argumenten gelden al heel lang. Iedereen met enig gezond
verstand
kan ze begrijpen.
Iedereen met enig gezond verstand kan ze bedenken, als hij er de moeite voor
neemt.
Desalniettemin is het proces van de Europese eenwording gestaag
doorgegaan. De Europese oligarchie wil er zelfs mee doorgaan nu bewezen is dat
het niet deugt. Daarin van harte gesteund door vrijwel de gehele Europese media
.
Voor degenen die aan al deze argumenten nog niet genoeg hebben is
daar naar aanleiding van de Europese crisis eind 2011 een voor ieder zichtbaar
en begrijpelijk argument bij gekomen. Het komt uit een gezien de functie ervan
hoogst betrouwbare bron: Europese Commissie voorzitter José Manuel Barroso (de
Volkskrant, 29-09-2011, voorpagina):
Er is geen enkele twijfel wat de portee is van dit voorstel. Die portee is
dat nationale politieke leiders, gekozen door de burgers van hun landen, niet
meer mogen beslissen of ze al dan niet iets te zeggen hebben over besluiten
genomen door de Europese Commissie. De Europese Commissie onder leiding van haar
voorzitter. Onder leiding van haar voorzitter: José Manuel Barroso.
En om alles voor echt iedereen helemaal duidelijk te maken, nam hij
er de passende pose bij aan:
Waar het streven naar Europese eenwording al door diverse waarnemers,
zoals Amerikaans topeconoom Paul Krugman is omschreven als een ondemocratisch
eliteplan, lijkt dit nog een stap verder gaan. Waarbij het duidelijk is dat een
stap die verder gaat dan "ondemocratisch eliteplan" een stap is in de richting
van het begrip "staatsgreep". Een staatsgreep door de anti-democratisch elite
. De Europese
oligarchie. Die als "Europese Parlement" er een ovatie voor over had
. En waarvoor zelfs nu een enkele eurofiel waarschuwt (de Volkskrant,
14-11-2011, column door Sheila Sitalsing):
En een paar dagen na deze alarmkreet doet Barroso zijn volgende stap (de
Volkskrant, 17-11-2011, van verslaggever Marc Peeperkorn):
Het mes op de keel - van degenen die dol zijn op dit soort bloed:
En dit alles ter invoering van de invoering van het neoliberale model,
waarin werknemers slaven zijn van het soort mensen als werkgeversvoorzitter
Bernard Wientjes en de oligarchen waar hij voor staat (de Volkskrant,
12-11-2011, van verslaggevers Wilco Dekker en Ben van Raaij):
Dat Europese leger zal inderdaad zorgen voor slagkracht: soldaten uit
landen als Polen en Roemenië die profiteren van het Europese Imperium kunnen dan
ingezet worden tegen de burgers uit landen zoals Nederland als deze in opstand
komen tegen de brandschattingen van het Imperium. En ondertussen open grenzen
voor goedkope arbeidskrachten, zodat die dure Europeanen eruit gegooid kunnen
worden
.
Een enkel voorbeeld van de mogelijkheden die een klein beetje
gezond verstand bieden om deze situatie toe te lichten (de Volkskrant,
22-10-2011, door Martin Sommer):
De fout gemaakt in het aanloopproces. Voor iedereen waarneembaar.
Een voorspelling van de soort dat als je een bak met brokken neerzet voor
de hond om 's avonds op te eten en je gaat 's morgens de deur uit, dat die
brokken de avond niet zullen halen.
De toestand zoals deze nu al voor bijna de volle honderd procent is. Wat
inmiddels zo'n tweederde van de bevolking in de meeste landen ook beseft. Maar
niet dit soort mensen:
'Voorstanders van meer Europa' is een eufemisme voor (meestal rabiate)
EU-ideologen. En wie meent zich te kunnen beroepen op de Verenigde Staten, heeft
een bord voor de kop ter dikte van de oceaan richting dat continent
- het is de entiteit die meent overal naar lieve lust te kunnen bombarderen
zodra het in het eigenbelang uitkomt.
Dat heeft als voorspelling de waarde van het voorspellen van de zonsopgang
van morgen: een structuur als die van Europa roept per definitie
antidemocratische sentimenten en krachten op
.
En hier gaan ook deze commentatoren, Guéhenno en Sommer, de fout in met
hun neiging om binnen de redelijk begaande paden te blijven. Ze gaan uit van de
onveranderbare werkelijkheid van de huidige organisatie van de financiële
wereld. Een werkelijkheid die gebaseerd is op de vrijheid voor particuliere
instellingen om te manipuleren en frauderen met geld en waardepapieren
. Iets dat een groot deel van de geschiedenis ondenkbaar zou zijn geweest, en
dat in de huidige tijd met instantane communicatie en de bijbehorende
instabiliteit in financiële marktprocessen onmiddellijk afgeschaft moet worden:
geld is vertrouwen en vertrouwen kan alleen geborgd worden door de gemeenschap
als geheel, niet door een kleine elite daarbinnen. En zolang de verschillen
tussen de gemeenschappen van de diverse natiestaten zo groot zijn als nu in
Europa, moet iedere staat en gemeenschap voor zich die borg afgeven, anders
eindig je per definitie met de situatie dat de burgers van de ene staat betalen
voor die in de ander, een situatie die tot conflicten moet leiden.
De noodzaak die de huidige EU-oligarchie en ideologen nu
veronderstellen aangaande een verdere eenwording is dus gebaseerd op meerdere
kwaden: de ideologie van groot is beter, wens tot heersen van de elite, en de
macht van de elite over het geld. Alle drie zijn kwaden van de ergste soort. De
kwaden die leiden tot overbekende misstanden uit de geschiedenis, en de
nauwelijks minder bekende kwaden uit de toekomst zoals voorspeld in vele
sciencefiction verhalen die natuurlijk niets anders zijn dan de verbeeldingen
van mensen hoe het met het doortrekken van huidige trends in de toekomst zou
kunnen gaan. En dan is dat beeld duidelijk: de Galactische Republiek uit Star
Wars staat op het punt het Galactische Imperium te worden
(Wikipedia).
Vermoedelijk is het met de natiestaat, in zijn Noord- en
West-Europese vorm, hetzelfde als voor het bekende adagium over democratie: het
is misschien geen optimaal en in vele opzichten misschien zelfs geen goed
stelsel, maar het is op dit moment het beste wat we hebben en er is geen goed
zicht op iets beters. Wat de nek omgedraaid moet worden, is de vrijheid van
particuliere instellingen
Een Europees alternatief van dit moment is dat in ieder geval net zo
min. Het Europese alternatief is, om precies te zijn, het tegenovergestelde.
Het huidige Europese alternatief is het Europese Imperium: een Rijk
van het Kwaad
.
Addendum mei 2016 In afwachting van een verzameling van
additionel "imperiale" uitsprkaen van EU-leiders, hier een enkel voorbeeld - aan
het woord is de nieuwe EU-chef, de opvolger van barroso: Juncker (GeenStijl.nl, 06-05-2016, door Pritt Stift
):
Natuurlijk niet in de overige media, die zulke duidelijke taal schuwen als
ware het het zuiverste gif. Wat het natuurlijk ook is: gif voor de democratie.
Addenda
We hoeven niet meer ons best te doen om aan te tonen dat het
Europese Neoliberale Imperium een stuk gereedschap van de Joodse financiële wereld is. Ze
voelen zich zo zeker van de vrijstelling van kritiek ("Antisemitisme!",
"Holocaust!") dat ze het gewoon toegeven (de Volkskrant, 11-07-2016):
Ook het vervolg schrijft de Volkskrant gewoon allemaal zelf op:
Niets aan toe te voegen.
Wel wat aan toe te voegen: het Joodse financiële kapitalisme.
Het verrotte Joodse financiële kapitalisme.
En een maand later (Elsevier.nl, 06-08-2016.
):
Er is maar één cultuur waarvoor
vrije (im)migratie een absolute voorwaarde voor alles is - zelfs voor
het materiële belang van handel: de Joodse cultuur: Het
Europese Imperium is een Joodsistisch Imperium!
En een
paar maanden later nog een "tentakel"-berichtje (Telegraaf.nl, 27-09-2016.
):
De Joden regeren Amerika én
Europa.
En ze hebben heel trouwe vazallen in Europa (rt.com,
29-11-2016
- via GeenStijl
):
Precies dezelfde doelstelling en misschien zelfs dezelfde woorden als
van Napoleon en Hitler. Hier zijn nog een paar
citaten uit dit Mein Kampf:
Het is glashelder: we moeten op zoek naar een nieuwe Graaf von
Stauffenberg, voor het te laat is, en we met een nieuw Berezina of
Stalingrad zitten ... En nog een bewijs van de
kwaadardighied van het Imperium dat te mooi is om elders te plaatsen (de Volkskrant,
09-01-2017, door Coen de Jong, is politicoloog en historicus):
Zoals de auteur al stelt: het voorstel betreft het oprichten van een
Ministerie van Waarheid. Rgelrecht uit 1984 van George Orwell.
Kom op Graaf ... Waar blijf je ...? En oh ja:
Ze willen echt Napoleon en Hitler gaan navolgen ...
En ze
erkennen dat ze bezig zijn geweest met het Coudenhove-Kalergi plan
: de verwijdering van de blanke bevolking en vervanging ervan door gekleurde
immigranten (de Volkskrant, 25-01-2017, door Marc Peeperkorn):
Oftewel: dat hadden ze allang eerder kunnen doen, maar dus niet willen
doen. Kijk maar:
En wat veroorzaakt die urgentie:
Juist ja ...
Tijd voor die boze burgers om dat Europese Imperium
op te blazen op welke manier dan ook.
De burgers doen niets dus wordt
het allemaal voortdurend erger. De enige instantie die in Nederland met
enige regelmaat aan de bel trekt is GeenStijl - de rest maakt deel uit van
de oligarchie die de dood van de democratie wenst. Waarnaar de eerst stap
die van de censuur is. Coen de Jong waarschuwt nogmaals (de Volkskrant,
12-09-2018, door Coen de Jong, politicoloog en historicus):
De aloude en overbekende soort leugens van dictators. Simpele reactie:
vraag om bewijs. Niemand uit media en elite doet het, wnat collaboratuer of
dader.
Een gore leugen. Als dit op letterlijke basis uitgevoerd zou worden,
zouden de reguliere media onmiddellijk gelsoten moeten worden wegens het
verspreiden vamn eindeloze hoeveelheiden leugens oftwel fake news
over alles aangaande immigratie en de multiculturele samenleving.
De Jong trapt de deuren open:
Maar dat kunnen ze niet, want ze hebben geen geloofwaardig verhaal.
De volgende stap - inclusief het hele verhaal (Telegraaf.nl,
20-11-2018, column door Leon de Winter
):
Echte genoeg, middels de referenda in Nederland en Frnakrijk in 2005.
Nederland: 62 procent ttegen. Frankrijk: iets minder. En dat zal nu
aanzienlijk hoger liggen.
En dat is nu wel aan iedereen overduidelijk. En dat het een Neoliberaal
Imperium zal zijn ook.
En de West-Europese nog veel eerder, wnat die worden overlopen door het
achterlijke gekleurde fokvee dat vijf kinderen krijgt.
En ...
... ieder verzet tegen dit proces van herbevolking bestrijden ze.
Waarbij ze ...
... naar alle middelen zullen grijpen:
En dat proces is al zo iets van vijf jaar gaande, ook in Nederland: het
opstoken van de Koude Oorlog. Er is maar één ding dat
dit proces zal stoppen, vermoedelijk: revolutie. En dan
hoogstwaarschijnlijk: bloedig. Sterk verlengde nekken en rollende koppen.
Zo, na ellenlang geëtter over de kwestie, komt men nu eindelijk met de
expliciete billen bloot (de Volkskrant, 22-09-2021, door Peter Giesen):
Oftewel:
Uitgeschreven:
En daaruit volgt dat het een Imperium is, wat heel makkelijk is aan te
tonen:
Precies. Einde discussie.
Kijk maar:
Ad ponandum
"U poneert zomaar wat".
Neen. Op twee manieren; niet de soevereine staat heeft besloten dat lid
te worden van de EU, maar de toenmalige regering. De vigerende regering is
niet de soevereine staat. De soevereiniteit van een staat ligt bij het volk
van die staat. en dus kan soevereiniteit alleen veranderd of opgegeven
worden per referendum. Tweede manier: als Polen
soeverein is, kan het soeverein besluiten dat Europese recht niet boven het
Poolse recht gaat. Want dat is de definitie van
"soeverein". Dat je je eigen besluiten kan nemen.
Kan Polen dat niet besluiten, is het niet soeverein.
Naar site home
.
|