Bronnen bij Termen: media
"Geef nu eens een snelle indruk van wat de media allemaal zoal vinden en
waar ze de burgers overdadig mee lastig vallen ..."
Onbegonnen werk, zou je zeggen. Maar de Volkskrant
schiet te hulp, met haar lijstje voorspellingen voor 2015, want, weet iedere
psycholoog en iedereen met gezond verstand, dat betreft natuurlijk eigenlijk
een wensenlijstje. En daar was ons gewenste overzicht (de Volkskrant, 31-12-2014, door redactie):
Op nummer 1: de vrome wensen van Koude-Oorlogshetzers die liever vandaag
dan morgen zouden willen optrekken tegen de communistische dictatuur van Poetin
... Uh, pardon, gekozen president Poetin van Rusland ... zou optrekken ...
Volgende (letterlijk:)
Driewerf "Hoera!!!" voor de multiculturele samenleving die nu echt een
succes gaat worden! Nummer 3:
Je zou bijna zeggen: de meest natte droom van de rabiate neoliberalen
van de Volkskrant en de rest van de media: een kabinet Pechtold. De
ploertigheid met een glimlach. Dan slaan we een item over, en komen we bij:
Deel twee van die natte droom: de neoliberaal Johnson aan de macht in
Engeland. Gevolgd door:
Dat is makkelijk voorspellen: die artikelen zijn al geschreven. Dit alles
in het kader van een andere favoriete media-rubriek: Nederlandhaat.
Wat deels ook slaat op:
De volgende hete wens: alle asielzoekers en vluchtelingen toelaten, een huis
geven, onderhouden en naturaliseren. Een paar items
overslaan ...:
... en daar is de nummer 1 weer: de Koude Ooorlog.
En dan, pas op nummer 15:
Ach jee ...
Ach, ach, ach, wat zouden ze dat graag willen. Dat IS is de meest slechte
reclame voor die o zo goede zaak die ze o zo hartelijk steunen: de islam, en
het kalifaat en sharia dat ze Nederland zal brengen.
Weer een encore:
De grootste wensdroom van de rabiate neoliberalen: een vlaktaks (hoewel:
eigenlijk hebben ze nog liever dat iedereen hetzelfde in euro's gaat
betalen, maar dat heeft een klein bezwaar: dan krijgt iedereen onder modaal
een negatief inkomen. Toch lastig, als je je consumentistische rotzooi wilt
verkopen om er lekker van te gaan leven op de Kaaiman Eilanden).
En de Volkskrant leverde nog een
tweede gouden bron: haar lijst van personen van het afgelopen jaar: 2014. De
informatie kwam in drie delen op opeenvolgende dagen, de eerste zijnde deze
(de Volkskrant, 29-12-2014, door Julien Althuisius, Gidi Heesakkers, Haro
Kraak, Paul Onkenhout, Loes Reijmer):
De meeste van de betrokken personen hadden alleen
waarde voor het veld van "de menselijke factor". Hier halen we alleen de
gevallen met sociologisch belang eruit, in twee lijsten. Hier is de eerste:
Dat was lijstje één. Nu lijstje twee - het zou onderweg al duidelijk
moeten worden wat het onderscheid is:
Nou, het kenmerkende verschil tussen de twee lijsten zal nu wel
duidelijk zijn: de eerste is samengesteld uit positieve beoordelingen, de
tweede uit negatieve. En laten we ze nog eens langslopen - de eerste:
En de tweede:
Ook dit zal velen nu wel duidelijk zijn: de eerste lijst betreft allemaal
personen van midden in de politieke-correctheid en de
bestuurlijk-intellectuele elite of personen die die elite steunen (Peter R.
de Vries
sinds kort, maar wel heftig: hij heeft al diverse scheldpartijen op
Geert Wilders achter de rug en vindt de aanslag op Charlie Hebdo
"best wel begrijpelijk gezien de ernst van de provocatie" (of woorden
van gelijke strekking) - reden om hem om te dopen in Peter Rat de Vries). De tweede lijst bestaat
exclusief uit personen die op één of andere manier de poltieke-correctheid
uitgedaagd hebben. Jan Roos als verslaggever van PowNews spreekt
voor zich, Ewald Engelen heeft als één van de weinige economen de
neoliberale dominantie in zijn vak aan de kaak gesteld, Henk Krol steunt de
lagere klassen in de vorm van de gepensioneerden, Bram Moszkowicz heeft
Geert Wilders verdedigd, Thierry Baudet is die andere persoon die formeel
deel uitmaakt van de elite die standpunten ten gunste van de lagere klassen
steunt (anti-Europa en pro-nationalisme) en Perdiep Ramesar heeft het
bestaan van een vijfde colonne in allochtone wijken aan de kaak gesteld,
waarbij de aanleiding voor onderzoek naar hem was de uitvinding van de
fraaie term "shariadriehoek". Het tweede lijstje
beslaat bijna de hele oppositie tegen de politieke-correctheid die de media
haalden voor zover het geen PVV'ers betreft (over Emile Roemer of andere
SP-leden viel kennelijk niets te vinden). Conclusie
uit deze personenlijst 2014: de Volkskrant is één van de grote krachten
achter de politieke correctheid.
Dan tenslotte nog een
woord over het effect van hun acties, uit een artikel dat tezamen verscheen
met één van de vorige drie. Het gaat over operette-zanger Marco Bakker,
wiens bekendheid nu (schrijvende 2014) van circa twintig jaar terug en
verder stamt. Uit een tijd dat de elite-pedanterie nog veel erger was dan
nu: alles aangaande populaire cultuur was volstrekt minderwaardig, inclusief
dus "operette"-zanger Marco Bakker. Hier is wat hem overkwam (de Volkskrant, 30-12-2014, door Haro Kraak):
Juist ja: dat is wat de media proberen te
doen: mensen die de politieke-correctheid op één of andere manier uitdagen,
zelfs indien ongewild, uit te schakelen of kapot te maken. En meestal zijn ze daarin succesvol.
In de gevallen van Krol, Moszkowicz en Ramesar (bijna) volledig.
De
media ... Marten Toonder portretteerde ze al als ratten ...
. Dat is een belediging voor de ratten ...
Naar Termen, journalist
, of site home
·.
|