Cultuur, Joods, kwaadaardigheid: Grunberg, verzorgingsstaatHier volgt de verzameling van uitspraken van Socio- en Psychopaat A. Grunberg over "de verzorgingsstaat",
de meeste waarvan gedaan als columnist op de voorpagina van de Volkskrant.De term "verzorgingsstaat" op zich heeft een inbesloten oordeel  , wat
uitgelegd is in de verzameling Termen
van soortgelijk
woordgebruik als volgt:
Het is één van de beste thermometers van de maatschappelijke stemming, met name waar het de positie van de topderde van de maatschappij betreft. Puur inhoudelijk gezien is het de naam voor het geheel van alle sociale voorzieningen, georganiseerd door de overheid - de staat. En tot aan de jaren 1980 had een positieve bijklank. De jaren 1980 worden gekenmerkt door de opkomst van het neoliberalisme - het steeds grotere graaien door aanvankelijk de elite en geleidelijk de hele topderde. Vanaf die tijd werden de media steeds meer gedomineerd door aanhangers van het neoliberalisme, en hebben die media ervoor gezorgd dat de term nu een (sterk) negatieve bijklank heeft. Hier dus een uittreksel van de bijdrage daaraan van A. Grunberg (de Volkskrant, 21-07-2010, column door Arnon Grunberg):
En (de Volkskrant, 09-08-2011, column door Arnon Grunberg):
En (de Volkskrant, 21-09-2011, column door Arnon Grunberg):
De Joodse cultuur is gebaseerd op "Ieder voor zich en God voor ons allen", en kent alleen de ethiek van "Het recht van de sterkste". En (de Volkskrant, 01-10-2011, column door Arnon Grunberg)
De Joodse cultuur is de cultuur van de hedgefondsmanagers. In de oudheid kwam ene Jezus van Nazareth daar tegen in opstand, en verjoeg de hedgefundmanagers uit de Tempel. Nadat de Joden deze opstandeling hadden uitgeleverd aan beulen, zijn ze weer massaal als geldwisselaars de Tempel in getrokken. En (de Volkskrant, 31-03-2012, column door Arnon Grunberg):
Voor Joden en andere neoliberalen nog veel meer.
Een andere Jood gaat op verkenning naar een hem totaal vreemde wereld - een soort tocht naar de sociale Galapagos Eilanden, vanuit de woestijn van "Ikke, ikke , ikke":
De bekende fout begaan door de neoliberale roofdier-types: evolutie, "the survival of the fittest", is niet de overleving van de sterkste in de onderlinge strijd van de individuen, maar de overleving van de soorten die zich het best kunnen aanpassen. Joden doen dat door te parasiteren op de hoge opbrengsten van de sociale verzorgingsgemeenschappen. Met enige regelmaat verzetten die sociale culturen zich daartegen, dat noemt men dan "pogroms", en toen de sociale verzorgingsstaat door de industriële revolutie van de overgang naar de jaren 1900 sterk toenam, en ook het parasitisme van de Joden, resulteerde dat in de langdurig opgespaarde explosieve pogrom genaamd "holocaust". En (de Volkskrant, 20-08-2012, column door Arnon Grunberg):
"Een stem tegen het Joodse denken is een stem op de Duivel". En (de Volkskrant, 05-11-2012, column door Arnon Grunberg):
Net als de voorgaande een andere formulering van wat ook bekend staat als de "homo economicus"  : mensen worden uitsluitend gedreven door geld, en de
enige zaken die van belang zijn, zijn de zaken die uit te drukken zijn in
geld. De Joodse cultuur van De Geldwisselaars in de Tempel.
Een misverstand dat Grunberg nooit zal kunnen rechtzetten in zijn door Joodse cultuur verkankerde hoofd: het is de bouwvakker en schoonmaker die een deel van hun productiviteit overdragen aan de belastinginspecteur. Want de belastinginspecteur maakt deel uit van de derde (of hogere) economische sector , die alleen kan functioneren vanwege de opbrengsten van de eerste
economische sector, de economische sector die de goederen produceert voor
het leven en overleven.
Tja ... En (de Volkskrant, 22-11-2012, column door Arnon Grunberg):
Een nog groter kwaad dan dat van de verzorgingsstaat: het belemmeren van migratie. Nog groter, want nomadisme is van nog meer overlevingsbelang voor de parasitaire soort of cultuur - het of men moet altijd kunnen vluchten naar een andere gastheer, als de huidige te veel defensieve reacties gaat vertonen - immuniteit verwerft. Wat uiteindelijk bijna altijd het geval is. Zoiets als een holocaust, dus. De verzorgingsstaat is een afgeleid kwaad, omdat deze uiteindelijk ook vrijwel altijd tot immuniteitsreacties leidt:
Juist ja ... En (de Volkskrant, 06-04-2013, column door Arnon Grunberg):
De Joodse cultuur kent geen moraal, en kan dus ook moraal elders niet herkennen. Om een begrip te herkennen, moet het op één of andere manier in je hoofd zitten, geheten adaequatio . Zoiets als dat slachtoffers van een tragisch gebeuren als het
verlies van een kind, alleen echt begrip kunnen vinden bij slachtoffers van
een soortgelijk gebeuren.En (de Volkskrant, 17-05-2013, column door Arnon Grunberg):
Maar natuurlijk: types als Halbe Zijlstar en de rest van de VVD hebben geen last van 'echte solidariteit uit welwillendheid' en kunnen dus rustig doorgaan met parasiteren. Er zijn ook niet-Joodse parasieten. En (de Volkskrant, 15-01-2014, column door Arnon Grunberg):
Solidariteit bestaat alleen bij de gratie van de dreiging met geweld. Volgens Grunberg. Een bewering die wordt tegengesproken door de huidige generatie leden van de Joodse cultuur: die gedragen zich nog net zo parasitair als de generatie van voor de holocaust. En: (de Volkskrant, 20-02-2014, column door Arnon Grunberg):
Een leugen: een voor de reclamewereld, de commerciële wereld, de wereld van de media en uiteindelijk de topderde van de maatschappij veelzeggende reclame. Dat zijn de werelden waar de dominantie van het neoliberalisme (bijna) absoluut is. Let op het gebruik van de term 'onze' .
Weer het 'onze', maar nu horende bij de onderste tweederde van de maatschappij. Arnon Grunberg hoort daar absoluut niet bij. Die zou met al zijn geestelijke afwijkingen zelfmoord hebben gepleegd als hij minder erkenning had gekregen dan hem nu ten deel valt.
Welk belang Grunberg aan de verzorgingsmaatschappij hecht is al eerder gebleken. Oftewel: dit 'wij' gaat absoluut niet over hem. Zoals al gezegd: de man die diep gestoord, want anders kan je zulke tegenstrijdige zaken niet opschrijven oftewel in je hoofd hebben. Zelfs de meest minimale aspecten van een sociale staat strijken het tegen het woestijnkrulhaar in (de Volkskrant, 14-05-2014, column door Arnon Grunberg):
Bestrijden van armoede heeft nooit gestaan op de agenda van Shylock ... En (de Volkskrant, 10-09-2014, column door Arnon Grunberg):
Welke belediging erin zit dat de ene persoon voor een uur werk een bedrag van 10 euro krijgt, zoals voor dit soort werk, terwijl een andere wiens werk alleen schade aan de maatschappij oplevert, zoals bij vrijwel alle economen, financiële specialisten, de meeste managers, enzovoort, vele honderden en nog veel meer krijgen per uur geleverde arbeid.
Daar heb je dat 'ons' weer. Overigens geeft Grunberg in dit stuk ook toe waar hij aan lijdt:
Weer een treffend zelfportret. Te vertalen tot: "Columnisten die dwangmatig sociaal-verbaal crimineel gedrag vertonen lijden misschien zelf niet onder hun dwangneurose, maar doen anderen daaronder lijden. We hebben dus te maken met een psychiatrische aandoening." Die leidt tot dit soort symptomen:
Inderdaad: want dat is een maatschappij zonder parasieten, dus zonder nomadisten, dus zonder Joden. Een ware hel, indeed ... En hier dan het artikel dat de aanleiding was voor de invoering van "verzorgingsstaat" in de verzameling Termen en het starten deze toelichting (de Volkskrant, 29-10-2014, column door Arnon Grunberg):
Grappig hierin is de combinatie van "verzorgingsstaat" met "geseculariseerd' ... Kennelijk heeft Grunberg in zijn onderbewustzijn nog steeds een sterke band met religie, in zijn geval: de Joodse religie, om de door hem zo gehate verzorgingsstaat te verbinden met religieloosheid. Heeft Arnon misschien ook een alternatief die gehate verzorgingsstaat en haar basale idee: solidariteit? Ja, dat heeft hij, en hij gaat dat zeggen. We geven u wat tijd om te raden wat dat is, door eerst een ander artikel van zijn hand te citeren (de Volkskrant, 24-10-2014, column door Arnon Grunberg):
Dat is de richting waarin u moet zoeken voor Arnon ziet als alternatief: een staat gebaseerd op "concurrentie", de EU (oftwel: geen staat maar een imperium), en het liberalisme - dat laatste natuurlijk zijnde een eufemisme voor "neoliberalisme". Trouwens: die eerste twee ook - in de praktijk. Maar dat is nog maar de hint. Het is nog niet het idee dat het alternatief voor de opbouw van een betere staat. Als u de verzorgingsstaat ziet als iets goeds, en ook bedacht heeft wat er zo al aan kwaad is in deze wereld op dit soort terrein, heeft u het inmiddels vermoedelijk al geraden (de Volkskrant, 30-10-2014, column door Arnon Grunberg):
Juist ja... "Geldzucht is verfrissend". Hetzelfde als de uitspraak: de Joodse cultuur is die van Geldwisselaars in de Tempel. En wie daar tegen wil strijden, is als:
De eerste twee als voorbeeld van de stromingen die zich tegen de geldzucht, het neoliberalisme, verzetten:
En de laatste twee als aanvullende voorbeelden van wat de residente cultuur doet als ze sterk uitgezogen wordt door de geldzucht-parasieten en die parasieten van zich af probeert te schudden:
Even natuurlijke reacties, die moordpartijen, als de reactie van de boer die de sprinkhanen op zijn land vertrapt. Deze sprinkhanen:
Klopt in de zin dat de Rode Khmer en Mao tegen winstmaximalisatie waren, maar klopt niet in de zin degenen die ze bestreden zijn daar hartstikke voor waren, en de moordpartijen dus wel degelijk het gevolg zijn van winstmaximalisatie. De winstmaximalisatie van van de sprinkhanen. De winstmaximalisatie waardoor de werkenden in de beschaafde landen ontslagen worden en vervangen door horigen en slaven in de mensenfoklanden van de derde wereld. De winstmaximalisatiesprinkhanen van de hedgefunds en andere soortgelijke financiële instellingen
, met aan de top Goldman Sachs, en voor de rest ook sterk gedomineerd door het
Joodse geparasiteerde geld
.Parasieten met de bijpassende morele opvattingen:
Of in het positieve gesteld:
Oftewel: de liefde voor het geld is een religieuze opvatting, en wel een Joodse religieuze opvatting. Of beter: een Joodse culturele opvatting, want het zijn ook en misschien wel met name de min of meer seculiere Joden die eraan lijden. Een waarneming die al zo oud is als de Joden in onze culturen rondlopen, gezien bijvoorbeeld de rol van Shylock 
in het drama van Shakespeare, eind 16de eeuw.Dus voor wie het duidelijk is de verzorgingsstaat een vorm van goed is, en geldzucht een vorm van kwaad, is het dus ook zo dat de Joodse cultuur een vorm van kwaad is. Een logica hier afgeleid door een lid van de Joodse cultuur: Arnon Grunberg. Het bewijs dat Arnon Grunberg volkomen representatief is voor zijn cultuurgenoten staat hier .
Naar Joods, kwaadaardigheid
, PC club
, of site home
 ·.
|