Bronnen bij Sociologische krachten: Gutmensch, voorbeelden

GutmenschVrijwel alle politiek-correcte figuren en alle multiculturalisten zijn Gutmenschen : ze nemen hun standpunten in ten einde een goed oordeel te verkrijgen van hun medemensen. In principe is het ook mogelijk om goede standpunten in te nemen los van deze drijfveer, maar dat is betrekkelijk zeldzaam omdat het aantal mogelijke standpunten heel groot is en het aantal werkelijkheden relatief dus zeer klein. En foutieve standpunten, standpunten niet overeenkomend met de werkelijkheid, kunnen nooit goede standpunten zijn. Foutieve oftewel niet-werkelijke standpunten zijn vrijwel altijd "fout". Het standpunt dat niet-westerse culturen gelijkwaardig zijn aan de westerse is niet overeenkomstig de werkelijkheid, want migranten vluchten en masse naar het westen en niet omgekeerd, en is dus fout.
 
Ten einde deze waarheden, die de politiek-correcten en multiculturalisten in hun achterhoofd ook wel kennen, te verdringen, bij zichzelf en anderen, passen ze morele chantage toe: degenen die hun standpunten niet steunen, noemen ze "Fout!" en gebruiken daarbij zo veel mogelijk emotionele retorica en chantage. Bekende voorbeelden uit de politiek hiervan zijn Femke Halsema en Alexander Pechtold in hun discussies met Geert Wilders: ze adresseren nauwelijks tot niet de standpunten van Wilders en al helemaal nooit zijn argumenten, maar slechts zijn persoon: hij is fout en daarom zijn zijn standpunten fout. Halsema en Pechtold zijn rasechte Gutmenschen.

Een andere manier van de Gutmenschen om hun foute ideeën te verdedigen is de methode van de vanzelfsprekendheid: natuurlijk zijn hun standpunten  goed en die van de opponent fout (Joop.nl, 09-12-2013, door Mucahid Aniki - Onderzoeker en promovendus):
  Wit spook of Nummer 39 met rijst?

Het is erg goed dat de Oost-Aziatische gemeenschap in Nederland zich verzet tegen het (latente) racisme van Gordon en andere medelanders. ...

En alle Gutmenschen zijn natuurlijk hetzelfde standpunt toegedaan.
    En hier is de werkelijkheid:
  Deze discussie is voor mij extra interessant omdat ik een westerling woonachtig in Hong Kong ben. Hoe is het nou voor een westerling om te wonen in een Oost-Aziatische stad? Zijn er ook vooroordelen jegens westerlingen, en hoe uit zich dat?
    In Hong Kong worden westerlingen 'gwailo' genoemd. Dat betekent buitenlander, maar de letterlijke betekenis is 'witte spook'. Als u kijkt naar de koloniale geschiedenis, dan valt deze term te verklaren. Maar in alle eerlijkheid, ik vind de term heel erg denigrerend. Daar kan een 'nummer 39'-grapje van Gordon niet tegen op. Als ik in een restaurant ben, dan word ik vaak gwailo genoemd, als ik bijvoorbeeld nog geserveerd moet worden. "Heb je die gwailo al geserveerd?" Ik heb dan eigenlijk zin om gewoon op te staan en weg te lopen, maar ik snap dat deze mensen het niet zo verkeerd bedoelen. Zoals bijvoorbeeld Gordon het niet zo verkeerd bedoeld heeft.

En hier een discussie met een Gutmensch over de werkelijkheid:
  Zoran R, di 10 december 2013 07:35
Toen ik net in Nederland kwam, begreep ik de humor niet. Veel grappen over Belgen, homo's en Joden en later ook over Moslims en negers. Ook mensen die mijn accent grappig vonden en nadeden.
    Achteraf is mij duidelijk gemaakt dat de Nederlandse humor een graadmeter is voor acceptatie. Als er grappen over gemaakt kan worden, dan is het uit de taboesfeer en geaccepteerd.    ...

Sylvia Stuurman, di 10 december 2013 10:00 in reactie op Zoran R
[Achteraf is mij duidelijk gemaakt dat de Nederlandse humor een graadmeter is voor acceptatie.]
    Dan heb je je iets op de mouw laten spelden...

1 1, di 10 december 2013 10:23 in reactie op Sylvia Stuurman
Wil jij jouw mening nu op zijn mouw spelden?

Sylvia Stuurman, di 10 december 2013 11:49 in reactie op 1 1
[Wil jij jouw mening nu op zijn mouw spelden? ]
    ?
    Ik waarschuw hem dat hij niet zo goedgelovig moet zijn.

De mening van mevrouw Stuurman moet geloofd worden, en die van anderen niet. Vooronderstelling: mijn mening is de enige waarheid.
    Het directe vervolg:
  flores ende, di 10 december 2013 15:41 in reactie op Sylvia Stuurman
‘’Ik waarschuw hem dat hij niet zo goedgelovig moet zijn’’
    Iemand waarschuwen voor dergelijke uitspraken kan mijn inziens alleen op waarde geschat worden als iemand racisme genuanceerd van beide kanten belicht.
    Persoonlijk ben ik gewaarschuwd:
    Als iemand eenzijdig ongenuanceerd te pas en te onpas zijn racisme kaart trekt.

Een tweede correctie voor mevrouw Stuurman, dat ze eenzijdig de waarheid claimt.
  Tanja Guevara, di 10 december 2013 13:08 in reactie op Sylvia Stuurman
Ik stel voor dat mensen in het vervolg een vergunning moeten aanvragen om grappen te mogen maken. Als ze dan een grap bedacht hebben, moeten ze die voorleggen aan een commissie van goede smaak. Die gaan er dan drie keer over vergaderen. Mocht de grap er door komen, dan wordt deze voorgelegd aan een controlecommissie, die er ook nog eens twee keer naar kijkt. Daarna wordt de grap naar de adviesraad voor de grappen gestuurd die deze vast legt op een vooraf gestructureerde manier. Daarna mag de bedenker de grap vertellen. Alleen zo kunnen we waarborgen dat niemand gekwetst wordt door humor. Humor de gevaarlijkste traditie van ons land.

Sylvia Stuurman, di 10 december 2013 14:16 in reactie op Tanja Guevara
    ?
    Je mag de grappen maken die je wilt, maar je moet geen mensen op de mouw gaan spelden dat racistische grappen betekenen "dat ze erbij horen"...

De derde correctie en weer wordt het niet begrepen.
  Sylvia Stuurman, di 10 december 2013 14:16 in reactie op Tanja Guevara
    ?
    Je mag de grappen maken die je wilt, maar je moet geen mensen op de mouw gaan spelden dat racistische grappen betekenen "dat ze erbij horen"...

Tanja Guevara, di 10 december 2013 15:21 in reactie op Sylvia Stuurman
Jij wil dat anderen zich houden aan jouw waarden. Je tolereert geen waarden die je niet begrijpt en hebt er maar een woord voor. Racisme. Dat is intolerant.

Sylvia Stuurman, do 12 december 2013 07:53 in reactie op Tanja Guevara
[Jij wil dat anderen zich houden aan jouw waarden. ]
    Wat een onzin.
    Alleen behoud ik mij het recht voor te vertellen wat ik vind van woorden en daden die niet aan mijn waarden voldoen.
    Kennelijk vind jij dat ik dat recht niet heb?

Tanja Guevara, do 12 december 2013 13:37 in reactie op Sylvia Stuurman
Juist!

De vierde correctie, en weer werd het niet begrepen. Het antwoord op de vijfde, het "Juist!", bleef uit. Let op die pedanterie der pedanteriën: 'Alleen behoud ik mij het recht voor te vertellen wat ik vind van woorden en daden die niet aan mijn waarden voldoen.' Wat anderen dus niet mogen.
    De kern van het Gutmensch zijn: ze hebben de absolute waarheid in pacht.

Als volgende een voorbeeld uit een andere context: die van de hulpverlening - aanleiding is de burgeroorlog in de Centraal Afrikaanse Republiek, begin 2014, die begonnen is door de moslims, maar toen was het dus niet zo erg ("Er zijn moslims in Nederland en dat zijn immigranten en dus zijn die goed en zielig en dus zijn alle moslims goed en zieleg op een doodenkele extremist na"), en nu dus voortgezet door niet-moslims die de moslims eruit willen hebben (de Volkskrant, 24-02-2014, door Maria van den Boer, socioloog. Ze werkte voor Unicef in Bangui tussen 1990 en 1994):
  Ooit was de CAR het Zwitserland van Afrika

...    In 1990 was Bangui mijn woonplaats. 'De Centraal Afrikaanse Republiek is het Zwitserland van Afrika', verzekerde een lokale hoogleraar: 'Hier zal nooit oorlog komen, de mensen zijn te vriendelijk en teveel gericht op vrede'. ...
    Ik heb nooit eerder, en nooit meer nadien, zoveel vriendelijkheid, openheid en vriendschap meegemaakt als daar.

Een versie van "Voor de komst van de blanken was Afrika het paradijs op aarde".
  Wat mij in die eerste dagen wel verwonderde was de hoeveelheid Franse soldaten. Ieder minuscuul groepje soldaten werd aangevoerd door een Franse officier. De Fransen hadden een eigen kazerne vlak bij mijn huis. In Bouar, op weg naar Kameroen, was er een Franse legerplaats annex vliegveld van waaruit de Fransen heel midden Afrika in de gaten hielden. In het plaatselijke zwembad voor expats (de Rockclub) lagen regelmatig leden van het Franse vreemdelingenlegioen te zonnen. President Kolingba had een Franse militair adviseur, die nooit van zijn zijde week. CAR was toch al 30 jaar een onafhankelijk land zou je zeggen. Maar niemand taalde er verder naar. Het was immers de CAR, het land dat onderaan aan het lijstje arme landen bungelde en waar je alleen heen ging voor je werk als niemand anders wilde.

Dat was dus de reden dat de CAR of liever Bangui het "paradijs op aarde" was, in ieder geval vergeleken met de rest van Afrika: de aanwezigheid van Franse troepen. Die aanwezigheid wekte bij de hulpverleenster slechts verwondering, want hoe kon dat nou: een vreedzame toestand, en toch blanken in de buurt ...
    Maar de blanken mochten zich niet met Afrika benmoeien dus dat deden ze ook steeds minder. Met voorspelbare gevolgen:
  In de jaren negentig begon het afglijden, begon de honger, nam corruptie een vlucht tot in de hoogste lagen van de regering, zag ik voor het eerst een voormalig chauffeur van de UNDP honger lijden, moest ik ineens uitwijken voor nooit eindigende kolonnes vrachtwagens met boomstammen die vanuit het oerwoud de stad passeerden. Daar maakte ik mee hoe de burgeroorlog van 2003, de eerste van de drie, onafwendbaar werd.

Tja, laat Afrikanen zichzelf besturen, en, vooral als er meerdere stammen bij betrokken, zijn, binnen een paar jaar heb je oorlog. Zuid-Soedan, creolen, mocht zich na een tiental jaren van strijd afscheiden van de rest van Soedan, moslims, en al binnen een jaar waren de stammen in Zuid-Soedan elkaar aan het vermoorden.
    Maar dat hebben de objectieve warnemers allemaal helemaal fout gezien. Want wie zijn de schuld van die Afrikaanse strijdbijlen:
  Frankrijk had het land in de houdgreep, kon de regering naar believen manipuleren en had het vergiftigd met een moraal van verdeel en heers. Bovendien had het een uitgedijd ambtenarencorps nagelaten. Naast een handjevol private ondernemingen (hout, diamant, bier en batikdoeken) geleid door een paar buitenlanders, was er voor de Centraal Afrikaanse jeugd maar één manier om vooruit te komen: ambtenaar worden.

Fout dus. Van die Fransen.
    Dus doe je die ambtenaren weg ...
  Helaas werd deze uitweg afgesneden, want het waren er teveel volgens IMF en de Wereldbank. Hun Structural Adjustment Plan, geënt op neoliberale opvattingen, werd in diezelfde jaren 90 doorgevoerd: bezuinigen. Het ambtenarencorps moest worden ingekrompen. De gevolgen werden al snel zichtbaar. De salarissen konden niet meer worden uitbetaald. Achterstanden liepen op tot meer dan een jaar. Sociale onrust brak uit, armoede kwam op, stakingen in onderwijs en gezondheidszorg volgden, de 'années blanches' braken aan: opeenvolgende jaren waarbij kinderen niet meer naar school gingen. Analfabetisme nam toe. Bangui werd ineens kilometers lang omzoomd door moestuinen, waar mensen zelf hun voedsel gingen verbouwen. In plaats van dat de stad mensen aantrok zoals elders in Afrika, trokken mensen weg, terug naar hun geboortedorpen. In ziekenhuizen werd je alleen behandeld als je een zak met geld meenam.
    Straatkinderen (godobé genoemd), daarvoor een onbekend fenomeen, werden een probleem dat snel uit de hand liep. Penseau (penseel) de jongen zonder handen, die iedereen kende, kreeg er ineens een hoop vriendjes bij. Meer dan 2 duizend zwierven er in de hoofdstad rond en ze zouden nooit meer uit het straatbeeld verdwijnen. Maar moslims hadden bij iedereen groot respect, zij waren gedisciplineerd, dronken en stalen niet en vingen kwetsbare kinderen op in hun gemeenschappen.
    De straatkinderen van toen, in de basisschoolleeftijd, zouden later kindsoldaten worden, nog later de Anti Balaka vormen, de groepen gewapende jongvolwassenen die niets meer te verliezen hebben en zich aan zouden sluiten bij geweld tegen moslims. Zomaar, omdat het geweld is, het uitzicht van de machteloze mens. Daar is verder niets religieus aan.

Ook fout dus.
    En al die tijd zijn de Afrikanen zelf dus volkomen willoze figuren die in het landschap van de geschiedenis rondtrekken. Gene enkele invloed hebben ze op onderwijs, gezondheidszorg enzovoort. Dat zijn allemaal volstrekt inerte verschijnslen net als de bergen en de woestijn, waaraan Afrikanen niets kunnen doen. Als ze er zijn gebruik je ze en als ze er niet zijn gebruik je ze niet. Geen idee over waar dat onderwijs en die ziekenhuizen vandaan komen. Die zijn ooit is gemaakt door de kaboutertjes, of ontstaan door De Hand van God. Net als die bergen en woestijn.
    Goed, de Fransen,die er wel zijn en daardoor fout en er dan niet zijn en daardoor fout zijn, hebben we gehad. Maar de wereld heeft meer blanken dan alleen Fransen:
  Afgelopen dinsdag stelde Artsen zonder Grenzen de internationale gemeenschap 'in staat van beschuldiging' omdat zij de bevolking van CAR in de steek laat (Buitenland, 19 februari). De anarchie van nu heeft echter een 20 jaar lange aanloop gehad. In de jaren 90 was al duidelijk dat het land aan het afglijden was, maar toen was nauwelijks één land geïnteresseerd. Ook Nederland heeft het in die jaren ernstig laten afweten.

Maar dat is niet effectief genoeg, qua chantagemiddel. Dat is internationaal en spreekt niet zo aan in Nederland. Dus wat doe je, als Gutmensch:
  Ook Nederland heeft het in die jaren ernstig laten afweten.

Tja ... Nederland heeft het ook ernstig laten afweten in Zimbabwe, Ethiopië, Eritrea, de Congo (minstens drie keer), Kenia (ook minstens drie keer), Oeganda, (ook al minstens drie keer), Mali (recent, schrijvende 2014) enzovoort.
    Kortom: er is geen land ter wereld dat het zo vaak laat afweten als Nederland.
    En dat is dus ontzettend fout van ons.
    En dat laat zien hoe ontzettend goed mevrouw Maria van den Boer, socioloog en werkend voor Unicef, is.
    En toen dit voorbeeld eenmaal tot het bewustzijn was doorgedrongen, kwam er onmiddellijk een tweede exemplaar op: mevrouw Liesbeth Zegveld, advocate. Verzin een zaak waarbij Nederlanders en bruine of licht-getinte mensjes betrokken zijn en waarbij de bruine tot licht-getinte mensjes door wat voor oorzaak dan ook schade hebben geleden, en mevrouw Zegveld staat op om ervoor te zorgen dat Nederland de schuld krijgt en moet betalen. Met als hoogtepunt natuurlijk de Srebrenica-zaak, waar door Servische torpen duizenden moslim-mannen zijn gedood tijdens de burgerloog aldaar, en waar Nederland nooit was, maar waarvoor Nederland wel de schuld moest krijgen.
. Nederland was daar niet, in Bosnië en omgeving, want dat mocht Nederland niet. Dat was en si een ander land, voormalige Joegoslavië en haar onderdelen, en je mag niet zomaar naar een ander land gaan, als land. Wie daar wel waren, waren de Verenigde Naties, want ergens schijnt te staan dat de Verenigde Naties wel ergens mogen binnenkomen als de Verenigde Naties dat goeddunkt, dat wil zeggen: het westen dat goeddunkt.
    Maar omdat Nederland graag een goede bondgenoot van het westen, lees Amerika, wil zijn, heeft Nederland dus troepen uitgeleend aan de Verenigde Naties.
    En toen gebeurde daar het een en ander, onder andere dus die slachtpartij bij Srebrenica.
    En mevrouw Zegveld, Gutmensch pur sang, vond dat dat de schuld van Nederland was. Hoewel Nederland daar dus nooit was. En alles wat daar gebeurde en alle besluiten genomen door Nederlanders dus per definitie vielen onder de verantwoordelijkheid van de Verenigde Naties. Alles.
    Maar, zoals gezegd: het Gutmensch-zijn strekt zich uit tot alle multiculturalisten en vrijwel de gehele politieke-correctheid. Nu hoort de bemensing van het Nederlandse juristerij-apparaat vrijwel volledig tot zowel het multiculturalisme uitleg of detail als de politieke-correctheid. Dus uiteindelijk heeft de Nederlandse juristerij ook besloten dan Nederland in Sreberenica was. De redenatie om zo ver te komen besloeg wel zo'n 150 volle pagina's, maar dat werkt nu eenmaal zo: hoe harder de waarheid die je wel verdraaien, dus te wijder de bocht die je moet nemen en wijde cirkels zijn nu eenmaal langer dan korte.
    Dat is dus de kracht en de invloed van het het Gutmenschisme: je kan er zelfs een heel justitieel apparaat en een half land mee vergiftigen.
    Dit speelde zich voor groot deel af voor de start van deze website. Maar wel volledig onder de aandacht van de redactie was het meest recente geval waarbij mevrouw Zegveld betrokken was. Haar Gutmenscherij werd vooraf gegaan door dat instituut waar de Gutmenscherei niet alleen in hoge mate van afhankelijk is, maar ook voor belangrijk deel haar bestaan en in ieder geval haar kracht aan te danken heeft: het Gutmensch-gedeelte van de media . Dat wil zeggen alle zogenaamde 'kwaliteitsmedia" . Elders al opgeslagen onder de noemer waarmee vrijwel alle Gutmenscherei mee gepaard gaat: de Nederlandhaat uitleg of detail . Hier is het hele verhaal gekopieerd vanuit die verzameling. En mevrouw Zegveld komt dus ook langs, als een aasgier die in de verte een hert een beetje ziet strompelen. Het verhaal: de Molukse treinkaping bij De Punt. Het onderwerp, natuurlijk zonder het zelf te beseffen, is het mest rabiate Gutmenschisme:
  30-11-2013, het eerste artikel.
30-11-2013, voorpagina.
De aankondiging.
 
Met meteen flagrante onzin. De kogelregen is uitgebreid in beeld gebracht. Live. Op televisie. Met talloze foto's achteraf, waarvan dus eentje op de voorpagina. "Flagrante onzin" is vriendelijk. Dit zijn keiharde insinuaties en leugens.
 
30-11-2013, het hoofdredactioneel commentaar.
Volledig gebaseerd op de onzin.
 
 
30-11-2013, het Opiniekatern
Herhaling van de leugens in vier-dubbelformaat. Het verzwegen feit is niet het gebruiken van het geweld dat iedereen al op televisie had gezien, maar het in dit artikel verzwegen feit dat bij een voorgaande kaping de Molukkers al een gijzelaar koelbloedig hadden doodgeschoten. Essentieel bij het plannen van de aanpak, dat erop gericht was herhaling van dit soort executies te voorkomen.
    Hoezo leugens? Dit is grotesk.
02-12-2013.
Dus wat doe je bij het plegen van leugens: blind doordrammen. Dan denken de goedgelovigen dat er wel iets kan zitten.
 
03-12-2013.  
En de rabiate relcolumnist springt erin met retorische gorigheden van de soort "aanwrijven" en andere manieren van verdachtmakingen: 'Het is tijd voor de waarheid ...' oftewel "Er is gelogen".  

Dat dus wat betreft de professionals van de Volkskrant.
    Eerst een deskundige vanuit politiehoek (de Volkskrant, 03-12-2013, door Jaap Timmer, universitair hoofddocent politiestudies aan de Vrije Universiteit):
  Spervuur kon gijzelaars redden

De context van de beëindiging van de treinkaping bij De Punt dreigt ten onrechte op de achtergrond te raken. ...


Het bericht in de Volkskrant van jongstleden zaterdag over de treinkaping in1977 bevat, met uitzondering van de publicatie van de politiek brisante nota van ambtenaar Hirsh Ballin, weinig nieuws over de beschieting. Het was al bekend dat er tijdens de beëindiging van de Molukse treinkaping bij De Punt in 1977 ongeveer tienduizend patronen zijn afgevuurd op de compartimenten van de treinkapers. Het was ook al bekend dat enkelen van hen door veel projectielen zijn getroffen. De omstandigheden waaronder de vrouwelijke gegijzelde om het leven kwam, maakt het bericht echter niet duidelijk.
    De laatste jaren dreigt de context van de beëindiging van de treinkaping bij De Punt op de achtergrond te raken. Op 23 mei 1977 gijzelden dertien gewapende jonge Molukkers 125 kinderen en 98 volwassenen in een lagere school in Bovensmilde en in een trein bij De Punt. In eerdere acties in 1970 en 1975 doodden Molukse gijzelnemers vier mensen. Na twintig dagen liepen in juni 1977 de onderhandelingen vast en beëindigden antiterreureenheden de gijzeling van vier onderwijzers en 54 inzittenden van de trein. Het doel van deze interventies was de gijzelaars te bevrijden, de ernstig geschokte maatschappelijke rechtsorde te herstellen en daarbij zo mogelijk de gijzelnemers aan te houden.
    Terreur is criminaliteit. Terreurbestrijding is daarom politiewerk. ...

De feiten zijn volkomen helder. En de conclusie niet. Terreurbestrijding is vaak op zijn minst een taak van speciale eenheden, en bij dit soort acties, waar schieten de hoofdmoot is, ook het leger.
  De beëindiging van de treinkaping was een justitiële interventie binnen het bestek van de toenmalige politiewet en het Wetboek van Strafvordering ...

Dit is op zijn minst uiterst omstreden, want 'politiewet en het Wetboek van Strafvordering' slaan ook op winkeldiefstal. Dusdanig verschillende omstandigheden dat een gewapende gijzeling door reeds gemoord hebbende terroristen, dat je veilig kan aannemen dat voor dat laatste bijzondere omstandigheden gedlden. En dit:
  Het Openbaar Ministerie heeft in 1977 verzuimd om de Rijksrecherche onderzoek te laten doen naar de interventie. Ten onrechte is er daardoor 36 jaar lang onduidelijkheid over geweest. Of de interventie als geheel en onderdelen daarvan rechtmatig zijn uitgevoerd, moet onafhankelijk heronderzoek uitwijzen.

... is dus algehele onzin. Er valt dienaangaande niets te onderzoeken, want alles dat gebeurd is, is gebeurd in de omstandigheden van zware stress. Omstandigheden van een slagveld. Daar heeft een Openbaar Ministerie niets te zoeken. En er is ook rechtstatelijk helemaal niets te onderzoeken: terreur-oorlogsmisdadigers zijn om het leven gekomen, en de manier waarop is, bij de reeds bekend omstandigheden, volkomen oninteressant.
   Zoals ook de nuchteren onder de bevolking natuurlijk volkomen inzien:


De Volkskrant, 03-12-2013, ingezonden brief van Michiel Miedema, voormalig inwoner van Noordlaren, vlakbij de plek des onheils
  Treinkaping

Met verbazing las ik zaterdag het artikel over de treinkaping bij de Punt, 36 jaar geleden. De foto op de voorpagina spreekt boekdelen: een tot gatenkaas doorzeefde trein. Ik was destijds net 8 jaar geworden en weet nog goed hoe mijn vader de ochtend van de ontzetting aan de radio gekluisterd zat. Na de manoeuvres van de Starfighters hebben Hollandse militairen minutenlang de trein beschoten, onder meer met mitrailleurs. De trein was na de actie op televisie en in kranten te zien. Op de dijkjes naast de spoorlijn en de Drentse Aa hebben wij jongens in de dagen na de ontzetting honderden koperen hulzen gevonden.
    En nu, jaren na dato, is de journalist geschokt over het aantal treffers in de kapers? Kom op zeg, wie wordt hier nu als kleuter behandeld? Precies, de lezer.

Wat een zeer vriendelijke manier om duidelijk te maken wat het peil is van deze vorm van rapporteren door de professionals (de Volkskrant, 03-12-2013, ingezonden brief van Andreas Schelfhout, Oudwoude):
  Treinkaping 2

Iedereen die in het leger heeft gediend, weet dat automatische wapens een vuursnelheid hebben tot wel zevenhonderd patronen per minuut en soms nog wel meer. Je hoeft de trekker maar aan te raken en je lost twintig tot dertig schoten. Het zou dus pas onthullend nieuws zijn geweest als de omgekomen Molukse treinkapers met één enkel schot zouden zijn gedood.
    Veel treffers betekenen haast, snelheid van optreden. Doden met één enkel schot betekent koele moord.

Tezamen: die professionals zijn als professional totaal geen knip voor de neus waard. Of, ze zijn emotioneel of ideologisch volledig misleid. Omdat het eerste uiterst onwaarschijnlijk is, moet het wel het tweede zijn. Hetgeen samenvalt met het feit dat de een deel van de betrokkenen bij deze verzameling van uitwassen van Nederlandhaat ook voorkomen in deze verzamelingen uitleg of detail uitleg of detail .

De campagne heeft succes (
de Volkskrant, 21-12-2013, van verslaggeefster Ana van Es):
  Toch onderzoek naar treinkaping De Punt

Na ruim 36 jaar gaat het ministerie van Justitie alsnog onderzoek doen naar het doodschieten van zes Molukse treinkapers bij De Punt in 1977. Dat maakte minister Opstelten (Veiligheid en Justitie, VVD) vrijdagavond bekend.
    Op 11 juni 1977 bevrijdden Nederlandse mariniers een door Zuid-Molukkers gekaapte trein bij het Drentse De Punt. Bij deze militaire aanval, operatie Mercedes, vielen in een kwartier tijd acht doden: zes van de negen kapers, twee gegijzelden. Het officiële regeringsverhaal is tot op de dag van vandaag dat niet is geschoten met als doel kapers te doden.    ...
    Onlangs onthulde deze krant een nota die in 1978, negen maanden na de treinkaping, is geschreven door toenmalig hoofdambtenaar Ernst Hirsch Ballin, de latere minister van Justitie (CDA). Hij schrijft dat de treinkapers samen door 144 kogels zijn geraakt en dat het officiële regeringsverhaal over de bevrijding van de trein deels onjuist is. Deze nota verdween in de kluis, onzichtbaar voor de buitenwereld.

Destijds gezeik van de politiek-correcten, en nu weer gezeik van de politiek-correcten. Die kapers vermoordden koelbloedig gijzelaars - ieder middel was geoorloofd. Met vooraan: ze doden voordat ze nog meer gijzelaars zouden vermoorden.

De campagne wordt dus hernieuwd voortgezet (de Volkskrant, 23-12-2013, door Ana van Es):
  Treinkaping De Punt | Nader onderzoek naar militaire bevrijdingsactie

'Ze hadden blijkbaar niet eens de tijd om uit hun slaapzak te komen'

Op de zaterdag in juni 1977 dat militairen de treinkaping bij De Punt beëindigden, werd de patholoog-anatoom uit bed gebeld om sectie te verrichten. Voor het eerst vertelt hij wat hij zag.


Tussentitel: De houding van de overheid vind ik getuigen van een gebrek aan lef en allure

'De manier waarop het ministerie van justitie en de regering met de feiten zijn omgegaan, zit me nog altijd dwars. Ik vind het getuigen van een gebrek aan lef en allure van de overheid. Zij hebben het besluit genomen om die trein te bestormen. Dan moet je daar voor staan. Als iets niet goed is gegaan, moet je dat gewoon toegeven. Dat is hier niet gebeurd.'
    HendrikJan Houthoff (70) is opgeleid als patholoog. Ruim 36 jaar geleden, op zaterdag 11 juni 1977, verrichtte hij met twee collega's sectie op de lichamen van twee gegijzelden en zes Zuid-Molukse kapers. Ze waren die ochtend doodgeschoten bij de militaire beëindiging van de treinkaping bij De Punt. Het officiële verhaal is dat de kapers niet met opzet zijn gedood.    ...

Een leugen. Er is destijds altijd gezegd dat het de bedoeling was de kapers uit te schakelen voordat ze gijzelaars konden vermoorden, zoals dat eerder gebeurd was. En uitschakelen is misschien een eufemisme, maar het is duidelijk waar dit eufemisme voor staat - als je van een afstandje met kogels moet werken: doodschieten. Dat er door de toenmalige politieke-correctheid met meel-in-de-mond is gepraat is van zeer beperkt belang, en voor deze tijd alleen relevant als les aangaande hoeveel er in deze tijd met meel-in-de-mond wordt gepraat, bijvoorbeeld over de "multiculturele samenleving" en de "verrijking door immigratie".
   Maar er wordt dus weer eindeloos gezeken:
  'Ik werd uit bed gebeld, of ik onmiddellijk naar Groningen kon komen. Toen wij bij het Academisch Ziekenhuis kwamen, waren de lijken er al. Ze waren niet om aan te zien. Overal zat dons, vastgekoekt door het geronnen bloed. Dat was een aangrijpend gezicht, zo onder de veren. Donsballetjes, dat waren het.'
    'Dat dons kwam uit hun slaapzakken. Volgens mij hadden één of twee zelfs nog een stuk slaapzak om, totaal aan flarden geschoten. Daar zag je aan dat ze absoluut per acuut doodgeschoten waren. Ze hadden blijkbaar niet eens de tijd gehad om op te staan, om uit hun slaapzak te komen.'

Precies. Dat was de bedoeling. Als ze uit hun slaapzakken waren gekomen, hadden ze hun wapens gepakt om gijzelaars dood te schieten. Dat was namelijk al eerdere gebeurd.
  'Als patholoog ben je natuurlijk wel wat gewend, maar dit was buitenproportioneel. Qua aantal lichamen, dat dons overal, al die schotwonden. Het zag er ziek uit, zelfs voor een sectiezaal.'

Deze man moet onder behandeling. Hij is volstrekt gestoord. Misschien aangestoken door de media, maar evengoed. De Volkskrant besteedde een hele pagina aan zijn kwaal.

Met dus nog een artikel erbij. Maar de politiek-correcte storingen van de Volkskrant zijn natuurlijk overbekend - zie de foto van de begrafenis van de zielige kapers door Molukkers. Natuurlijk niet de beelden van de begrafenis van de vermoordde gijzelaars. Dat waren blanken. Dat was hun eigen schuld. Hadden ze maar niet blank moeten zijn.

Politiek-commentator Martin Sommer laat enig licht-kritisch commentaar vallen (de Volkskrant, 28-12-2013, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer, politiek commentator van de Volkskrant):
  Schuld en geschiedenis

Zowel in Frankrijk als in Nederland wordt de geschiedenis achteraf gemoraliseerd.


... Het verschil tussen Frankrijk en Nederland is dat ze daar geen verstramde kersttoespraak van de koning hadden, maar een kerstwens per tweet uit het Elysée. Daarover ontstond meteen een 'polémiquette' omdat de boodschap pas om vier uur 's middags doorkwam, alsof president Hollande aanvankelijk was vergeten zijn volk het beste toe te wensen. Ook qua aangebrandheid benaderen Frankrijk en Nederland elkaar.    ...
    Op het eerste gezicht zijn Frankrijk en Nederland tegenpolen, centralistisch tegenover decentraal, grandeur tegenover calvinistische zunigheid, machtspolitiek tegenover volkenrecht. ...
    Frankrijk ís zijn geschiedenis - Nederland helemaal niet, Nederland is een bv. Ooit kreeg De Gaulle te horen dat geschiedenis op school niet langer verplicht zou worden. 'Mon général, vous allez devenir facultatif.' Generaal, u wordt een keuzevak. De Franse onderwijshervorming ging vervolgens niet door - in Nederland gebeurde dat wel. Geschiedenis hoort allang niet meer bij de zogeheten kerndoelen.
    Maar sinds een jaar of wat is de geschiedenis in beide landen terug. Zowel daar als hier werd een poging gedaan om een Nationaal Historisch Museum in te richten. Dat draaide tweemaal op een mislukking uit, in Frankrijk na een polemiek over de vraag of het museum de geschiedenis 'van Frankrijk' dan wel de geschiedenis 'in Frankrijk' moest behandelen. Met andere woorden, had elke bevolkingsgroep recht op zijn eigen geschiedenis, dan wel was er één nationale geschiedenis voor alle Fransen. President Hollande draaide het project terug, tot blijdschap van Le Monde. In Nederland struikelde het museum over partijengekibbel, waarachter een soortgelijk meningsverschil schuilging, voelbaar in de gevleugelde uitspraak van een beoogd directeur dat 'geschiedenis niet te veel praatjes moet hebben'.    ...

Inderdaad: overal heeft hetzelfde soort nomadistisch elite-tuig het voor het zeggen.
  Voor mij liggen twee nieuwe boeken. Om te beginnen de artikelenbundel Van toen en nu, geschreven door historicus en Frankrijkliefhebber H.L. Wesseling. ...
Wesseling sloot zich in 2008 aan bij een groep Franse historici die zich 'Liberté pour l'histoire' noemden, uit verzet tegen 'de moralisering achteraf van de geschiedenis, en de intellectuele censuur'. Ze hadden in zoverre succes dat geen van de wetsvoorstellen werd doorgevoerd.
    Is Nederland zoveel beter? Hier is het niet de wetgever, maar zijn het advocaten en rechters die zich op de geschiedenis hebben gestort, om het schuldig of onschuldig uit te spreken. De primeur over de schietpartij waarmee een eind werd gemaakt aan de Molukse gijzeling bij De Punt in 1977 had nog niet in de krant gestaan ...

Fout. Dat was geen primeur, maar een opzichtige poging oude zaken opnieuw op te rakelen. Met de volgende bedoeling:
  ... of Liesbeth Zegveld meldde zich om de staatsmisdaad vast te stellen. Zullen we eerst eens met historische methoden en technieken een fatsoenlijke geschiedenis van de dekolonisatie en de nasleep daarvan schrijven, sine ira et studio? Dat zegt Wesseling ervan, en ik zeg het hem na.

Een Nederlandhatend Gutmensch, dus, gesteund door de politiek-correcte Gutmenschen-media.
 
Zoals alle eerdere voorbeelden al hebben laten zien, kan een Gutmensch niet zonder het laten zien van het FOUT!-zijn van de anderen. Dat wil zeggen; de anderen die het niet eens zijn met de GOED!-opvattingen van de Gutmensch. En heel vaak voert dat FOUT!-zijn van de anderen de bovetoon. Zoals bij dit geval, gaande over de slogan van de VVD bij de gemeenteraadsverkeizngen in Rotterdam van 2014"In Rotterdam sprken we Nederlands".  een taotologie, vroeger. Omstreden, nu. Waarmee je de discussie zou kunnen sluiten ... Het idee dat het niet natuurlijk dat je de taal van het aldn waar je leeft spreekt, als stad, is absurd. Maar niet voor de Gutmensch. de redeneert zo: "Spreken van de landstaal is goed - In Rotterdam wordt de landstaal niet gesproken door allochtonen - Allochtonen zijn absoluut goed - Dus een slogan over het spreken van de landstaal is fout". En dat is geen verdraaiing van iemands woorden - kijk maar (Joop.nl, 15-03-2014, door Aetzel Griffioen - Politiek filosoof, uitleg of detail ):
  De slinkse slogan van de Rotterdamse VVD

'In Rotterdam spreken we Nederlands' heult met racisme ...

Dat is het deel met "Een slogan over het spreken van de landstaal is fout".
  Laat een ding duidelijk zijn. Taalachterstand is een groot probleem, zeker voor kinderen.

En dat is het "Spreken van de landstaal is goed"-deel. Vervolgens:
  'Iedereen die Turks, Arabisch, Farsi, Urdu, Portugees, Papiamento, Chinees, Pools of een andere niet-West-Europese taal spreekt, moet mij niet lastigvallen met talen die ik niet ken'

Dus het "In Rotterdam wordt de landstaal niet gesproken door allochtonen"-gedeelte.
    Waarmee we alles gehad hebben op de verbinding na: "Allochtonen zijn absoluut goed". dat staat er niet letterlijk, maar iemand die een andere brug weet tussen de eerste twee en de laatste, mag het zeggen. "Goed" verandert in "Fout" als bij toverslag, omdat het ineens over allochtonen gaat. Of nauwkeuriger: over het aanspreken van allochtonen. Oftewel dat er iets niet goed zou zijn aan allochtonen. Dat kan dus kennelijk niet, dat laatste. "Allochtonen zijn mensen die stinkend hun best doen om er bij te horen", is ook weer in koor gehoord in de media uit de mond van politici, omdat Wilders heeft gezegd dat, sprekende over criminaliteit in Den Haag "...minder Marokkanen wil". Maar waarbij dan toch de vraag rijst: "Als die allochtonen nu al zo'n veertig, vijftig jaar zo stinkend hun best doen om er bij te horen, waarom spreken ze dan de taal niet?"
    Een vraag die natuurlijk niet aan de orde komt in dit artikel, dat erom om te laten zien dat allochtonen goed zijn. Of dus veel waarschijnlijker: dat er om gaat om te laten zien dat "Aetzel Griffioen - Politiek filosoof", goed is. Want dat hij goed is, staat vast:
  ... veel kinderen op Zuid, waar ik op basisscholen lesgeef,

Want slechts als GOED! bent, kan je combineren dat taalachterstand een probleem is, natuurlijk net zo als een achterstand in de rest van de cultuur, maar dan iets doen aan die achterstanden, dan weer (waarschuwing: de auteur is een filosoof dus wijdlopig):
  Vanwege dit accentverschil, niet de mens maar uitingen van een cultuur afkeuren, noemen fijnbesnaarde critici deze vorm van racisme nu culturalisme. Het is een begrijpelijk onderscheid, want inderdaad, je kunt de Rotterdamse VVD kwalijk racisten noemen. Dat klinkt te extreem voor Nederlandse begrippen. Racisten gooien brandbommen en krassen swastika's op muren. Een politicus van racisme betichten is daarom op puur formele gronden een manier om jezelf buiten het debat te plaatsen – formele gronden die steeds minder fundamenteel blijken. Het is tarten met de Godwin, die steeds sneller van stal wordt gehaald. Te snel. In het debat is mede als reactie daarop het onderscheid tussen racisme en culturalisme ontstaan. Daarmee kan je zeggen dat iets geen racisme, maar wel culturalisme is. Zo kom je onder de Godwin uit. De prijs daarvoor is een echter een frame dat nauwelijks aanslaat, behalve bij academisch links. Culturalisme is een begrip zonder politieke betekenis. Iemand ervan beschuldigen is dat ook.
    Daarom is het tijd om deze nieuwe politieke correctheid achterwege te laten. De VVD is misschien niet racistisch. Deze slogan wel

Afgekort: het iets eraan doen, is racisme.
    Dan gaat het sneller:
  Culturalisme is monoculturalisme ...

Het is monoculturalisme.
  Culturalisme is monoculturalisme: een update van racisme die xenofobie vermomt

Het is xenofobie.
  ... onder het mom van culturele assimilatie aan de dominante cultuur, ...

En het is culturele assimilatie.
    Oftewel: het voeren van een slogan dat Nederlands de voertaal zou moeten zijn van iedereen, is racisme, en het opleggen van verplichtingen om dit te stimuleren, want dat is wat de VVD wil, is "culturele assimilatie".
    Oftewel: Het spreken van een andere taal en dus het hebben van een ander cultuur leidt volgens de politiek filosoof wel tot problemen, maar daaraan mag de volgens de politiek filosoof niets gedaan worden, want dat is culturele assimilatie.
    De weerzienwekkende contraproductiviteit van de Gutmenscherei kan nauwelijks duidelijk geïllustreerd worden.
    Met aan het slot nog een voorbeeld van de blindheid waar het toe leidt:
  Als politica van het level playing field en als wethouder van alle Rotterdammers zou Baljeu moeten begrijpen dat de VVD met deze slogan een onderhuidse afwijzing uitspreekt van iedereen die om welke reden dan ook niet altijd Nederlands spreekt in het openbaar.

Wat Baljeu kennelijk wel begrijpt, is dat iedereen die om welke reden dan ook niet Nederlands spreekt in het openbaar, een openbare afwijzing uitspreekt van Nederland en Nederlanders.
    Met als gevolg:
  Als er één ding tegen hen werkt, is het wel dat veel kinderen op Zuid, waar ik op basisscholen lesgeef, het idee hebben dat blanke Nederlanders hen niet mogen.

... dat als één ding tegen de allochtonen werkt, het het idee is dat ze blanke Nedelanders niet mogen.
    En dan hebben we het nog helemaal niet gehad over de overlast en criminaliteit die de blanke Nederlanders van de allochtonen ondervinden.
    Waarmee dus nog een kenmerk van de Gutmensch geïllustreerd is: de absolute onmogelijkheid om de zaak ook van de andere kant te bekijken.

In Afrika hebben de ene stam van barbaren een aantal leden van een andere stam van barbaren ontvoerd. Waarover rationele mensen zeggen: "Tja, als je iets zegt van hun barbaarse trekjes zoals besnijdenis als ze in Nederland zitten, dan ben je een racist dus waarom zou ik er iets van zeggen als ze het in bloedeigen Afrika doen ...". Maar zo niet de Gutmensch, natuurlijk (de Volkskrant, 16-04-2015, door Edith Tulp, freelance journaliste):
  Als Boko Haram nu ónze meisjes had ontvoerd?

Waren de door Boko Haram ontvoerde meisjes wél gered als wij ze als onze meisjes hadden gezien?


Tussentitel: Ik schaamde me omdat ik er niets van had geweten

Ach jee: het is heel stout van ons om meer te reageren op Nederlandse passagiers in MH17, dan om barbaren ontvoerd door andere barbaren ...

Een Gut-Gut-Gut-Gut-Gut-mensch van de allerhoogste soort is natuurlijk Arnon Grunberg uitleg of detail . Want kijk maar hoe ontzettend en totaal onbegrijpelijk laag de Nederlanders om hem heen zijn (de Volkskrant, 17-04-2015, column door Arnon Grunberg):
  Mysterie

'Een val van het kabinet over dit thema ...' Dit thema, dat was de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers.    ...
    Intussen vragen sommige mensen zich af hoe het kan dat wij nog onze broodjes zalm eten, om toneelschrijver Peter Weiss te parafraseren, terwijl de Middellandse Zee in een massagraf verandert.
    Het antwoord luidt dat dat prima kan. Lijden en ondergang van de ander laten ons betrekkelijk koud, zolang we zelf de lijken niet hoeven op te ruimen. Daar zit geen limiet aan. Smaakt boven de miljoen lijken de zalm minder? Nee.    ...

Oftewel: ons niet ophalen van alle gelukszoekers die zich naar de Libische kust begeven met de doelstelling te komen parasiteren in Europa, maakt ons gelijk aan de plegers van genocide. De genocide op de Joden, natuurlijk als deze woorden komen uit de mond van een Jood. Deze mensen die dat doen zijn psychopaten van het niveau van kampbeulen in Auschwitz en Sachsenhausen, die zalm eten tijdens het vergassen. Want dat dit over Nederlanders gaat is kristalhelder:
  Dat wij desondanks zo ontzettend veel van onszelf houden, is een mysterie.

Want tot het Grunberg-vertaalboek hoort ""Ons/zij plus positief" is Joden, asielzoekers, immigranten enzovoort, en "Ons/wij plus negatief" is Nederlanders, Duitsers, enzovoort.
    En waar het niveau van die Nederlanders zich bevindt op het niveau van psychopate concentratiekampbeulen, is het glashelder dat het niveau van onze Grunberg dat van de Gut-ste Gutmensch is.

De Gutmensch heeft een aantal inhoudelijke argumenten om zijn Gut-heid an te tonen. Hier is één daarvan (de Volkskrant, 13-06-2015, ingezonden brief van Rutger Groot Wassink, fractievoorzitter GroenLinks Amsterdam, Heleen de Boer, fractievoorzitter GroenLinks Utrecht, Pepijn Boekhorst, fractievoorzitter GroenLinks Nijmegen):
  Mensschap als paspoort

Drie VVD-raadsleden halen hard uit Naar het bed-, bad- en broodbeleid van Amsterdam, Utrecht en Nijmegen (O&D, 9 juni). Doordat onze steden het bed-, bad- en broodakkoord direct verwierpen, zouden wij lijnrecht ingaan tegen de 'oplossingen' van dit kabinet voor het asielprobleem. 'Door onbeperkte opvang mogelijk te maken, ondermijnen steden het draagvlak van het Nederlandse asielbeleid.'    ...

Dit zijn dus mensen die alles wat "asielzoeker" of iets dergelijks heet willen toelaten - want vraag ze naar criteria, en ze zullen die niet noemen want dat heeft er nog nooit eentje gedaan. En deze exemplaren zeggen het expliciet: "Iedereen is mens", en het staat er niet  bij maar het is volkomen duidelijk: "...dus niemand mag je weigeren".
    En daarom zijn zij Gut.
    En wat is het argument:
  Er heerst in onze steden een groot moreel plichtsbesef

Staande voor, als uitvoerende van het beleid van deze steden:
  Wij hebben een groot moreel plichtsbesef

Je moet ook maar durven ...
    Opgevist bij Joop.nl:

Nader kennismaken met Chris hier uitleg of detail . Een bezoek afleggen bij Chris kan niet meer, want hij heeft inmiddels zijn huis afgestaan aan asielzoeker 3777450 aangekomen in Nederland. Hetgeen wel; moest want hij kon dat huis niet meer betalen nadat zijn baan was vergeven aan asielzoeker 3777449. Die daar overigens zit met subsidie van de overheid.
    De kathedraal der Gutmenscherigheid is natuurlijk de publieke omroep. Waar men elkaar voortdurend achterna zit in een race wie nog nog meer Gutmensch is dan de ander, door als Gutmenschprogramma bijvoorbeeld een reclamefilmpje tegen vrije immigratie te laten zien aan andere Gutmenschen, en dan te scoren op wie de meest Gutmenscherige reactie geeft uitleg of detail (Jinek, 24-06-2015, na 26:52 min.). De winnaar krijgt extra uitnodigingen voor nieuwe verschijningen op de buis, en paginagrote interviews in de kranten. Bij Pauw is er een vaste klant in de vorm van voormalig cabaretiers Dolf Jansen, die zijn Gutmenscherigheid bewijst middels linkshufterigheid, maar dat is eigenlijk dus hetzelfde. Bij DWDD is er een echte competitie met meerdere vaste klanten, met zeer kansrijk voor de hoogste plaats aan het einde van het seizoen Peter R. de Vries. tezamen natuurlijk met de presentator zelf: Matthijs van Nieuwkerk, de Absolute Koning van de Amsterdamse grachtengordel.

Er is een "vluchtelingencrisis" gevuld met zielige negertjes, baardmannetjes en hoofdoekvrouwtjes, dus een goudmijn voor Gutmenschen. Hier een flgrnt geval (Volkskrant.nl, 14-08-2015, redactie, uitleg of detail ):
  Fort Europa - Aantal nieuwe migranten Europa nadert kwart miljoen

De Volkskrant onderzoekt deze weken de vluchtelingencrisis in Europa. Wie zijn die vluchtelingen, wat zijn de gevolgen van hun komst en hoe kan het anders? ...
 

LIVE

Gastvrije buschauffeur zorgt voor emotie

ZDF-presentator Claus Kleber (59), een van de meest ervaren tv-journalisten van Duitsland, kon zijn tranen bijna niet bedwingen toen hij deze week tijdens het journaal vertelde over een verhaal van een Duitse buschauffeur die een groep van 15 vluchtelingen aan boord van zijn bus 'welkom' heette.
    De chauffeur, Sven Latteyer uit Erlangen, greep de microfoon en zei in het Engels tegen de vluchtelingen: 'Excuse me, Ladies and Gentlemen from all over the world in this bus, I want to say something: I want to say welcome! Welcome to Germany, welcome to my country. Have a nice day!' (Vertaald: 'Excuseer mij, dames en heren van over de hele wereld in deze bus. Ik wil wat zeggen: ik wil jullie welkom heten! Welkom in Duitsland, welkom in mijn land. Geniet van de dag!').
    Toen presentator Kleber het verhaal in de studio navertelde, werd hij zichtbaar emotioneel. Op sociale media wordt de presentator bedankt voor zijn betrokkenheid.
    De buschauffeur zegt in een interview met de regionale nieuwssite nordbayern.de dat hij een persoonlijk motief had om de vluchtelingen welkom te heten. Zijn zwager komt uit Kosovo en ontvluchtte in 1999 de oorlog, waarna hij zich in Duitsland vestigde. Latteyer zegt verder dat hij er zeker van is dat mensen die aan een oorlogssituatie zijn ontsnapt een zekere toekomst in Duitsland tegemoet gaan.

Verstandige mensen krijgen ook tranen in de ogen ... Van dat kwart miljoen parasieten, "elkaar en ongelovigen-haters" en "toekomstige blankenhaters" (dat doen de al verblijvende allochtonen namelijk ook bijna allemaal uitleg of detail uitleg of detail uitleg of detail ).

Nog een originele Gutmensch. Die ook nog bijna het hele spctrum doorloopt (de Volkskrant, 27-08-2015, column door Joschka Fisher. Vertaling: Menno Grootveld (Project Syndicate)):
  Migratie verlamt Europa

Vandaag de dag is de Europese Unie ...
    En toch voelen veel Europeanen zich bedreigd ... door vluchtelingen en immigranten - de armsten van de armen. ... In heel Europa zijn xenofobie en openlijk racisme aan de orde van de dag ...

Alle moslims en negers erin.
  ... Albanië en Macedonië zijn kandidaten voor toetreding; en Bosnië-Herzegowina en Kosovo zijn potentiële kandidaten. ... Maar het absurde resultaat is dat burgers van landen die kandidaat-lid zijn van de EU onderworpen worden aan asielprocedures, omdat er voor hen geen mogelijkheid voor legale immigratie naar de EU bestaat.

De hele Balkanbevolking erin.
  Een speciaal geval is dat van de Roma, een grote minderheid op de westelijke Balkan, waarvan de leden dikwijls worden geconfronteerd met zware discriminatie. Dit is een pan-Europees probleem.

En een bunglow en luxe-auto voor alle Roma omdat ze zo hard werken voor ieders nut. Als daarmee niet oneindig veel GUT!!! mee wordt gedaaan ...
     Het internet en hier met name twitter waar je gedwongen wordt de zaken wat korter dus directer op te schrijven - in een discussie over wat "de stroom" is: die van 40 jaar excuseren van de wantoestanden bij moslims, of die van het aankaarten van die wantoestanden - de politiek-correcte kunstenaar komt tot de conclusie, als hij verloren heeft van de werkelijkheid (link in dit artikel van GeenStijl uitleg of detail ):

'Een liefdevolle leugen ...'
 
Ach, wat sneu voor de volgende dame ... Er is haar al ene lange stoet Gutmenschen voorafgegaan die in de media paradeerden om hun Gutmenschkeit aan den volke te demonstreren. Misschien omdat het juist wat rustig was aan dit front, dat ze opviel (de Volkskrant, 10-05-2016, ingezonden brief van Anja van Harskamp, Leiden):
  Brief van de dag
 
83,10 euro voor de vluchtelingen

De dag na Bevrijdingsdag bezochten we Soldaat van Oranje op het oude vliegveld Valkenburg. De kaartjes kosten 83,10 euro per persoon. We reden op de warme zomeravond van 6 mei het vliegterrein op. Vlak na de ingang rechts bevindt zich een asielzoekerscentrum. De vluchtelingen zaten buiten, mannen, vrouwen en veel kinderen die aan het spelen waren. Waarschijnlijk velen uit Syrië. Huis en haard opgegeven om de ellendige oorlog in hun land te ontvluchten. Gedurende de spectaculaire voorstelling liet dit beeld mij niet meer los. Wat zal er door hen heen gaan als ze elke avond minstens 400 auto's voorbij zien komen met mensen die dure kaartjes op zak hebben? Ik schaam me. Hoe mooi zou het zijn als de opbrengst van de productie van Soldaat van Oranje van deze eerste meidagen geschonken zou worden aan de vluchtelingen. Zij hebben de bombardementen, het verraad en de moordpartijen die op de bühne in Valkenburg prachtig worden vertoond aan den lijve ondervonden. Voor hen geen spel, maar bittere ernst en levensgevaar. Ik schenk nog eens 83,10 euro aan de vluchtelingen. Wie volgt? We moeten ons schamen.

Mevrouw, ga u schamen voor dit abjecte pleidooi voor de import van nog meer vijfde colonne uitleg of detail aan haatmoslims uitleg of detail . Die zogenaamde vluchtelingen zijn geloofsfanatici die elkaar in Syrië naar het leven staan voor een klein geloofsverschil, en het verschil met onze waarden is oneindig veel groter.

Ook de overheid wordt door de elite misbruikt voor dit soort gedoe (de Volkskrant, 28-06-2016, door Jeroen Junte, medewerker design bij de Volkskrant):
  Als er iets is dat design níét kan, dan is het wel maatschappelijke veranderingen forceren

Met een wervelende prijsvraag zijn ontwerpers de afgelopen maanden opgeroepen met oplossingen te komen voor het vluchtelingenprobleem. Deze Refugee Challenge is een initiatief van meubelgigant IKEA, de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR en What Design Can Do, de tweedaagse conferentie in Amsterdam over design met maatschappelijke impact. Daar worden de vijf winnaars vrijdag 1 juli door minister Koenders van Buitenlandse Zaken persoonlijk in het zonnetje gezet. Het aantal inzendingen was 640, afkomstig uit 69 landen.    ...
    ... de goede bedoelingen van zowel de organisatoren als de deelnemers van deze 'challenge' staan buiten kijf. ... Het is wat minister Jet Bussemaker in het wervingsfilmpje ...

Het is een door de elite misbruikte overheid die een deug-competitie heeft georganiseerd voor deugmensen (de vertaling van "Gutmensch" gelanceerd door GeenStijl). Zoals ook al blijkt uit dit:
  Geen wonder dat deze competitie hoofdzakelijk ontwerpers uit westerse landen aantrekt - een korte inventarisatie van inzendingen maakt duidelijk dat er geen enkele afkomstig is uit Centraal-Azië en slechts twee uit het Midden-Oosten (Dubai en Syrië, om precies te zijn). Ook Afrikaanse landen zijn met een handjevol ideeën uit Zuid-Afrika, Ghana, Kenia en Oeganda zwaar ondervertegenwoordigd.

Tja, die mensen komen uit deuglanden, dus deugen al ...


Naar Sociologische krachten , of site home .

13 mrt.2014