Bronnen bij Sociologische begrippen: neoliberalisme, kwaadaardigheid
In de verzameling Neoliberalisme, zijeffecten
zijn, zoals de titel al zegt, een aantal maatschappelijke effecten van het
economische begrip "neoliberalisme"
geschetst, waarvan het netto-effect weinig
te fantaseren overlaat: ze zijn antisociaal. In de huidige verzameling gaat het om de verbinding van
het neoliberalisme met meer psychologische kwalificaties - die natuurlijk ook
terug te vinden zijn in de sociologische effecten.
De eerste bron was de aanleiding voor het starten van
deze verzameling, maar lijkt in eerste instantie redelijk onschuldig. De eerste
weggever is de auteur: voormalig chef-economie van de Volkskrant Frank
Kalshoven, de persoon die de economie-redactie van de Volkskrant
volkomen, volkomen in de armen van het rabiate neoliberalisme heeft
gedreven. Die zich hier uitlaat over een onderwerp dat niet economisch
lijkt: het lager-onderwijs - de koppen van het artikel moeten even weglaten
worden (de Volkskrant, 15-02-2014, column door Frank Kalshoven, directeur
van De Argumentenfabiek
Wat maakt het uit? Een retorische
vraag, natuurlijk. Natuurlijk maakt het wat uit: wie hoog in de Cito-toets
scoort, maakt een kans op een betere baan en een beter leven. Dat betere van die
baan bestaat uit twee dingen: een betere beloning maar vooral veel betere
werkomstandigheden, met vooral veel meer vrijheid. Waarvan iedereen met
enige sociaal-psychologische kennis weet dat levensgeluk in hoge mate bepaald
wordt door de mogelijkheid je eigen levensomstandigheden te kunnen inrichten en
sturen. Ook inmiddels bekend genoeg is het feit dat hogeropgeleiden een veel
gezonder leven hebben, en zo'n zes tot zeven jaar langer leven. Dat ongezondere
leven van de lageropgeleiden heeft natuurlijk alles te maken met hun slechtere
arbeidsomstandigheden - vooral slechtere psychologische arbeidsomstandigheden,
dus.
Welke uitschrijven van factoren alleen nodig voor degenen die
enigszins verstrooid waren, want iedereen met gezond verstand weet hoe
belangrijk opleiding is en kent deze factoren.
Frank Kalshoven heeft een wat andere kijk op dit gebeuren.
Hier zijn de kop van het artikel en de eerst zinnen na het eerste citaat:
Dit deed denken aan vele dingen. Het eerste was een leerzaam verhaal uit
het geschiedenisonderwijs op de middelbare school. Dat van koning Croesus => - de man die
aan goudzucht ten onderging. Of dat uit de Bijbel, van de Dans rond het Gouden
Kalf. En zo zijn er nog vele andere. En de boodschap van al die verhalen is
hetzelfde: goudzucht is een ernstige vorm van kwaadaardigheid. En precies
hetzelfde geldt natuurlijk voor geldzucht. En precies hetzelfde geldt natuurlijk
voor het uitdrukken van al het maatschappelijke in geld.
Het geldverhaal van Kalshoven is uiting van deze
kwaadaardigheid
En dit past in een patroon. Bij Kalshoven onder andere te zien in zijn
absurde individualisme (de Volkskrant, 22-01-2005, column van Frank Kalshoven
Oftewel: wie aan meer denkt dan alleen zichzelf, is een
communist.
Voor het volledige patroon achter de ideeën van Frank Kalshoven, zie, voor een enkel
opvallend geval hier
, en voor een langere reeks hier
.
Het diepere psychologische patroon achter wordt duidelijker met de tweede
persoon die hier als voorbeeld gebruikt wordt:
successchrijver Arnon Grunberg. Eén van diens vele activiteiten in de
publiciteit, de media, is op het moment van schrijven, februari 2014, een
dagelijkse (mini)column in de Volkskrant. Op de voorpagina. Hier een
specimen van deze prominente inbreng in de samenleving (de Volkskrant, 11-02-2014, column door Arnon Grunberg):
Er zijn ook wel nuttige dingen die verkocht
worden, maar die zijn beslist niet het product van het kapitalisme, maar van
technische en wetenschappelijke vooruitgang. De eindproducten van het eerder
genoemde onderwijs dat niet voor geldgewin maar voor onderzoekszin opleidt.
Grunberg kiest voor de troep, en vindt de keuze voor waarde
een weerzinwekkende, zoals blijkt uit het vervolg. Maar noemt eerst nog een
ander affront van de econoom:
Hetgeen uit diverse onderzoeken is gebleken.
Maar ook Arnon Grunberg heeft, net als Frank Kalshoven, een
andere kijk op de dingen.
Oftewel: iedere stap in de richting van meer gelijkheid is tirannie, communisme,
oftewel: het enige deugdzame is "Het recht van de sterkste" en "Winner takes
all".
En ter ondersteuning van dit enkele voorbeeld, net als bij Kalshoven,
een paar aanverwante meningen (de Volkskrant, 08-11-2013, column door Arnon Grunberg):
En (de Volkskrant, 09-11-2013, column door Arnon Grunberg):
Dus allemaal samen te vatten in: het enige
dat telt in de maatschappij is macht en de macht hoort bij degenen met het
meeste geld. Meer over de meningen van dit figuur Grunberg hier
.
Naast de meer opvallende vormen van kwaadaardigheid:
de fysieke als verkrachting, marteling, is dit wel een van de ergste varianten. En
dit alles is vervat in het neoliberalisme. De kwaadaardigheid die gekomen is uit
het kwaadaardige idee van één enkele Superbestuurder van Alles: de absolute
Godheid van de Joodse Bijbel. De Wrekende Godheid van de Joods Bijbel. Die geen
concurrentie van een Duivel behoeft, omdat hij dat zelf is. En waarom het geen
wonder is, dat het kwaadaardige neoliberalisme ook via de Joodse weg onze
maatschappij is binnengedrongen
. Figuren als Kalshoven zijn lieden die geen
weerstand hebben kunnen bieden aan het fluitspel, in dit geval verbaal spel, van
de rattenvangers van Hamelen die het Joodse Neoliberale Verhaal van het Individu
en het Geld verkondigen. Meer over de Joodse vorm van kwaadaardigheid hier
- meer volgers van dit neoliberale verbale fluitspel zijn te vinden in de lijst
rechts bij de beschrijving van dit exemplaar
- meer over andere uitingsvormen van de neoliberale kwaadaardigheid hier
.
Een zeldzaam persoon die het constateert en in de media krijgt (de Volkskrant, 07-06-2014, door Philip Polderman, oud-rector van het
Cambium College in Zaltbommel):
Maar dat staat hier dus als: het is immoreel, en kwaadaardig.
En nog een groot maatschappelijk veld
(de Volkskrant, 07-06-2014, door Arjen Göbel, huisarts):
Een economische wet zo oud als Methusalem: wie
prijsvariaties invoert, voert automatisch kwaliteitsvariaties in. Tenzij gepaard
gaand met dwangmaatregelen die het invoeren van prijsvariaties zinloos maken.
Dus indien prijsverschillen, dan kwaliteitsverschillen, en degenen die minder
kan betalen krijgt minder.
Wie stelt dat dit anders ligt, is een oplichter, misdadiger,
of een hulpje van oplichters en misdadigers. Type orgaanhandelaren. Hier is zo'n
orgaanhandelaar:
Dit gaat over een hoofdredactioneel commentaar in de Volkskrant. De
Volkskrant is een rabiate steuner van het neoliberalisme. Inclusief de
orgaanhandelaren. Overigens: in de rest van de media is het bijna net zo erg
(niet-rechts), of
nog veel erger (rechts).
Een bekende vorm van kwaadaardigheid: het bespotten van degenen die
onderliggen (de Volkskrant, 12-06-2014, door Gerhard Hormann):
Dit alles ter verhulling van het feit dat al die
hoge inkomens en vermogens niets anders zijn dan een volkomen uit de hand
gelopen vorm van kinnesinne.
En een ander ding dat je beslist niet moet
willen, is gelijkheid in de (medische) zorg (de Volkskrant, 20-11-2014, van verslaggever Gijs Herderscheê):
De kop van de webversie was veel pakkender en passender:
Kijk, zo komt de kwaadaardigheid helder naar voren:
Wat details:
Naamgenoot Arno Rutte van premier Mark Rutte kan kennelijk net zo goed
liegen - Mark Rutte liegt makkelijker dan hij ademt
. Arno ook:
Een glaszuivere leugen: ook duurdere behandelingen worden eruit
gehaald. Mensen gaan er tegenwoordig voor naar België.
Maar ja, het is één ding om een keiharde neoliberale ploert
en sociopaat
te zijn - het is wat anders als dat in het licht van de openbaarheid komt
... Maar de neoliberale ploertigheid van de VVD
heeft handlangers in de hele oligarchie:
En de PvdA dan ...?
De kleinere christelijke partijen, ook beruchte hypocrieten, lopen als
een hondje erachteraan. Hetgeen merkwaardigerswijs als tegenstanders tegen de
ploertigheid alleen deze partijen overlaat:
En:
Wat een andere uitdrukking is voor "volledig neoliberalisme over twee
jaar" in plaats van nu.
Nog een Kalshoven (de Volkskrant, 16-01-2016, column door Frank Kalshoven, directeur
van De Argumentenfabiek):
De kop zegt al genoeg.
De inhoud illustreert nog een ander punt:
Precies dezelfde prietpraat als verkondigd bij alle andere totaal
mislukte neoliberaliseringen, bijvoorbeeld die van het spoor.
"Creatieve destructie" volgens het neoliberale model is "destructie" zonder
iets te crëeren. Maar in één opzicht is het wel
een goed idee: voor de aanpak van neoliberalen, als hun macht eenmaal
gebroken is: die worden collectief onderworpen aan "creatieve destructie":
eerst de kop eraf, en daarna gaan we bedenken hoe het beter kan ...
Nog wat toelichting van de aard van de kwaadaardigheid (de Volkskrant,
16-01-2016, ingezonden brief van Kees Hooyman, Utrecht):
En (de Volkskrant,
16-01-2016, ingezonden brief van Wim Hijnen, Culemborg):
In de herhaling nog even dit:
Kwaadaardige denkbeelden voortvloeiende uit de joodsistische oorsprong
van het neoliberalisme
, op zich weer komende uit de bron van die meest kwaadaardige aller
denkbeelden: de "Uitverkoren Volk"-ideologie
van het Joodse Eerste Testament.
Iemand noemt tussen neus en lippen
door de bron (de Volkskrant, 06-5-2017, door Ianthe Sahadat):
In andere contekst best wel bekend: ongelijkheid leidt tot
gevoelens van onwelbehagen - en ongeluk. Waaruit een logische conclusie
volgt:
Althans: in de mate waarin er nu sprake van is.
Meer voorbeelden
van de werking van het neoliberalisme staan hier
.
Naar Sociologische krachten
, of site home
.
|