Sociologische begrippen: nomadisme, propaganda
| 1 apr.2013 |
Zodra je ook maar enigszins gaat nadenken over de waarde van het nomadisme,
is het duidelijk dat dit niet samengaat met ontwikkeling en beschaving, zie
Sociologische krachten, nomadisme
. Desalniettemin heeft het eerder een goede dan slechte reputatie. De
oorzaak daarvan is de positieve benadering ervan in de media. De media staan
positief tegenover alles in het complex internationalisme, kosmopolitisme,
en migratie, en dus ook tegenover de meest extreme vorm ervan: het
nomadisme.
Het archetypisch geval van de steun aan het nomadisme is de steun
gegeven aan de Roma (afkorting voor Roma en Sinti) (de Volkskrant, 26-01-2013, door Janny Groen):
Hier wordt dezelfde tactiek gevolgd als in het geval van
allochtone immigranten: alle gevallen waarin ze ongunstig in het nieuws
komen, worden behandeld onder de noemer "incident", en ter compensatie van
al die 'incidenten" wordt een geval gepresenteerd waarin het wel goed gaat
met een lid van de betreffende groep. En dat in feite een uitzondering is.
Wat was het zo dat familie van "Friese Roma" representatief was voor de
groep van Roma, had je evenveel gehoord over de groep Roma als over de groep
Chinezen: niets. Er is sprake van een groep "Roma" omdat ze, in
tegenstelling tot Chinezen, voortdurend op minder gunstige wijze in het
nieuws komen. En dat ze voortdurend op die manier in het nieuws komen, komt
door hun levenswijze. Die kennelijk wat minder gunstig is. En die
levenswijze is de nomadische levenswijze. Waardoor je niets substantieels
kan produceren, en voor meer substantiële zaken afhankelijk bent van
anderen. Goedschiks of kwaadschiks.
Maar die werkelijkheid is kennelijk in tegenstelling tot wat de media
wil, dus krijg je de gunstige uitzondering voorgeschoteld als de norm.
Vergezeld in vele gevallen, zo ook dit, van het ultieme wapen in de
publicitaire strijd: de holocaust. Waarover zo meteen meer.
Eerst een bron over de historie van het verschijnsel (de Volkskrant, 13-04-2013, boekrecensie door Stephan Sanders):
En het artikel was voorzien van de passende illustratie:
De nieuwe mens uit die tijd: de rondtrekkende nomade in zijn huifkar ...
Die houding is nooit overgegaan. Hier wat recente gevallen van pro-Roma
berichtgeving en haar gevolgen (de Volkskrant, 29-08-2012, van correspondent Ariejan Korteweg):
Al in de term 'keihard' zit propaganda. Bij de
beoordeling van behandeling gaat het over de oorzaak en de reactie erop: sla
je iemand bewusteloos zonder voorafgaand provocatie, is dat meer dan
"keihard'. Sla je iemand bewusteloos die op het punt staat je neer te steken
of schieten, dan ben je meedogend - je mag hen ook zelf neersteken of
-schieten. Als de Roma niets hadden gedaan, en je verwijdert hun kamp, is
dat keihard. Als de Roma wel iets schadelijks doen, en je verwijdert hun
kamp, is dat tussen passend en meedogend, afhankelijk van de mate van
schadelijkheid.
Dit is de werkelijkheid (de Volkskrant, 17-09-2012, door Ariejan Korteweg):
Het ontruimen van de kampen van de Roma is dus
niet keihard, maar passend tot mededogend. Je zou ze ook kunnen straffen voor de
overlast die ze veroorzaken.
Dit is de reactie van bestuurders:
En alweer komt de holocaust langs. Een zeker teken van gebrek aan inhoudelijk
argumenten.
Naast de media zien we hier dus ook bestuurders die de Roma
steunen. Dat komt omdat media en bestuurders tot dezelfde maatschappelijk groep
behoren: de klasse van de bovenste derde. De klasse die voordeel bij
internationalisme, kosmopolitisme, en migratie, en die dit, uit kennelijke
principiële overwegingen ook uitstrekken tot nomadisme.
Deze steun aan het nomadisme neemt soms zelfs absurde vormen
aan. Zo is er door de toegenomen mobiliteit ook sprake van een toename van de
verspreiding van exotische diersoorten. Die met grote regelmaat ontzettend
schadelijk zijn, zoals het redelijk bekende voorbeeld van de nijlbaars in het
Victoriameer bewijst: die roeide de hele lokale vispopulatie uit
. Of dit meer recente (de Volkskrant, 16-01-2013, van de buitenlandredactie):
Maar ondanks dat vrijwel iedereen met enige opleiding dit of soortgelijke
gevallen kent, is ook het volgende de standaard (de Volkskrant, 10-01-2013, door Caspar Janssen):
De steun aan de exoot. Niet vanwege een of
andere goede eigenschap, maar doodgewoon omdat het een exoot is. een nomade. en
dus steun verdient. want alle migranten verdienen steun. Althans, zo wekrt het
kennelijk in het hoofd van dit soort mensen. Met soms bijzonder eigenaardige
vervolgredenatie:
Het toekennen aan de kraai van "het nemen van de beslissing om op de boot naar
Nederland te stappen" is zonder meer gestoord. En toch wordt het uitgesproken
door iemand die zichzelf als heel normaal ziet, en ongetwijfeld ook door meeste
mensen als zodanig beoordeeld zal worden. Toch is de opvatting op zich zonder
enige twijfel gestoord. Wat alleen kan gebeuren dat dat gedeelte van haar brein
dat deze persoon gebruikt voor het formuleren van deze gedachte, volkomen
disfunctioneert en los staat van andere vormen van denken. Dat gedeelte is
kennelijk geheel bevangen door ideologie: "Dit is een exoot - de exoot is een
(im)migrant - de (im)migrant is goed - dus: de exoot is goed".
En in een onbewaakt moment wordt het soms ook toegegeven (de Volkskrant, 22-12-2012, door Loes Reijmer):
En zoals iedere goede psycholoog weet: bij "wij" gaat het niet om anderen,
maar om de eigen persoon en/of de eigen groep. Niet de gewone Nederlanders,
maar de media, en de rest van kunstzinnige en intellectuele elite is
gefascineerd door zigeuners. De gewone residente bevolking moet er weinig
tot niets van hebben, want die hebben de overlast. Dat van die
televisieserie is een "ver van mijn bed"-show. Zodra ze er werkelijk mee te
maken hebben, krijg je dit
(de Volkskrant, 20-03-2013, van verslaggever Peter de Graaf):
Een oud en bekend patroon, omdat de botsing
tussen residente bevolking en nomaden onvermijdelijk is zodra de twee groepen
elkaar raken.
De kwestie is er dus één van een elementaire keuze. Hier valt
even weinig middenweg te vinden als bij al dan niet zwanger zijn. Zodra je een
Friese en gesettlede Roma-familie bent, ben je in feite geen Roma meer. Iets dat
vermoedelijk in het achterhoofd zit van de aanhangers van kosmopolitisme en
nomadisme, want in deze context wordt dit aspect van de zaak nauwelijks tot niet
besproken.
Dit waren voorbeelden van propaganda voor het nomadisme zoals
los in de media te vinden zijn. Er is echter ook een sociologische groep die
zich specifiek op de propaganda voor het nomadisme heeft toegelegd, en dat is
van de mensen van Joodse komaf. Die groep is relatief, ten opzichte van andere
culturen, niet erg groot en bovendien verspreid over vele landen. Voor die groep
is het bijna van levensbelang om vrij te kunnen reizen, met name in het
versnipperde Europa, tussen de verschillende landen. Maar uit gerelateerde
uitspraken blijkt ook anderszins een duidelijke voorkeur voor de nomadistische
boven de residente culturen. Wat blijkt uit de verzamelde voorbeelden. Te
beginnen met de binnen deze website oudst bekende, zijnde uitspraken van PvdA-politicus
en -bestuurder Jacques Wallage, aangehaald door Paul Scheffer in
NRC Handelsblad (10/19-01-2004, De fictie van grenzeloze solidariteit):
Oftewel: de rechten van de nomadistische cultuur gaan boven die van de
residente. En zijn waardeoordeel over die residente cultuur is (Over
identiteit, zelfrespect en integratie, zesde DEND-lezing, door J. Wallage,
burgemeester van Groningen, 31-10-2002, in Tilburg):
En tegenover deze waardering voor de residente cultuur staat de waardering voor
de nomadische cultuur zoals die blijkt uit dit citaat (uit: de Volkskrant,
24-07-2009, door Jan Tromp):
Dus waar culturen van buiten vrijelijk die van de resident mogen
binnenstromen en overnemen, want er zijn maar een ruime 15 miljoen
Nederlanders en 7 miljard niet-Nederlanders, mogen de culturen van de nomadisten
beslist niet verloren gaan. Die moeten eeuwig hetzelfde blijven. Waarden uit het
Oude Testament. Joodse waarden.
Jacques Wallage is al enige tijd uit het voorfront van de
maatschappelijke discussie weg, maar zijn fakkel wordt mede-gedragen door vele
anderen, met de laatste jaren als meest vocale veel- en successchrijver Arnon
Grunberg. Om te beginnen met een stukje klassieke nomadisten-propaganda: middels
de Roma (de Volkskrant, 16-09-2010, column door Arnon Grunberg):
Vermoedelijk gewoon omdat er erg veel Roma in
Roemenië wonen. Veel Roma, dus veel negatieve ervaringen, dus veel afkeer van
Roma. Dat heeft niets met het Roma-zijn te maken, anders dan het nomadengedrag:
ze leven ten koste van de omringen de gemeenschap.
Maar werkelijkheden is iets dat volkomen buiten de leefwereld
van Arnon Grunberg staat. En om te voorkomen dat anderen in werkelijkheden gaan
denken, of zelfs praten, wordt er meteen weer de atoombom op de discussie
gegooid:
Een echt gestoord iemand, dus Arnon Grunberg. Met in zijn geval dus een
dusdanige storing, dat hij vrijelijk aangeeft waar die storingen vandaan
komen (de Volkskrant, 17-04-2012, column door Arnon Grunberg):
Oftewel: een zadel op de rug van een kameel
lopende in de woestijn is evenzeer thuis en net zo veel waard als een
bakstenen huis aan een rivier.
En dit is geen toevallige hyperbool van Arnon (de Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg):
Waarbij dus de term 'natiestaat' staat voor de
residente cultuur met zijn bakstenen huizen, en die heeft dus volgens Arnon
Grunberg "vierkante wielen". Iets dat niet vooruit komt. Waartegenover dus
staat datgene dat ronde wielen heeft. En wat heeft ronde wielen, vergeleken
met de bakstenen huizen met vierkante wielen: de houten huizen die op wielen
staan. De woonwagens van de nomaden. Of nog mobieler: de kamelen met als
zitplaats het zadel en als woonplaats de tent. Dat is pas echt mobiel. Dat
heeft pas wielen!
En met de verbinding tussen residentie, bakstenen huizen en
de natiestaat, ook door Arnon Grunberg gelegd, en de verbinding tussen
nomadisme, woonwagens en kamelen, en de ... tja, wat er op deze plaats staat
is onduidelijk maar laten we het even "vrijheid" noemen of liberalisme,
eveneens door Arnon Grunberg gelegd, kunnen we ook weer nog meer verbande
leggen. Want waar zijn mensen als de al twee keer genoemde eurocommissaris
Reding het allerdrukst mee bezig: met het oprichten van een grenzenvrij
neoliberaal Europa. Met het afbreken van de natiestaat.
Hiermee zijn dus twee belangrijke en invloedrijke groepen
samengevallen: de liefhebbers van zo veel mogelijke vrijheid in de zin van
"Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke", "Het recht van de sterkste", en "Winner
takes all", en de aanhangers van het nomadisme. Met daaromheen de
algemenere categorie van het kosmopolitisme.
Welke twee nog een andere grote gemeenschappelijk liefde
hebben: de liefde voor het geld. Een schier oneindige liefde, want miljarden
zijn nog niet genoeg voor ze. Ze willen altijd meer, en bij de minste of
geringste afname, of liever: afname van de toename, schreeuwen zo moord en
brand. Als magere speenvarkens met een castratie-ijzer aan hun ballen.
Voor de liefhebbers van zo veel mogelijk vrijheid, de
neoliberalen, is dit een ingeboren keuze: het gaat ze eigenlijk helemaal
niet om vrijheid, want de vrijhield van anderen interesseert ze geen zier.
Het gaat alleen om de vrijheid voor zichzelf om zo veel geld te vergaren ten
koste van anderen.
En voor de nomaden en nomadisten, de liefhebbers van
trekkersvrijheid, is de liefde voor geld even aangeboren: geld is het enige
van meer dan oppervlakkige waarde dat je op de rug van een kameel of in je
woonwagen kan meevoeren. Bij de voorvaderen van Arnon Grunberg woonden de
geldwisselaars in de tempel, en dansten ze rond het Gouden Kalf.
En er is nog een overeenkomst tussen deze twee groepen: ze
hebben beide vrije en enthousiast onthaalde toegang tot de media. De groep
die de media domineert is de hogere middenklasse, en die is bijna volstrekt
loyaal aan de heersers van de topklase. In de woorden van, op moment van
schrijven in 2013 hoofdredacteur van de Volkskrant Philippe Remarque,
in de richting van VVD-prominent Frits Bolkestein: 'Ik kan u verzekeren dat
op de hele redactie van de Volkskrant niet een journalist te vinden is die
het kapitalisme verwerpt ...'
. Of Paul Witteman, van het bekende discussieprogramma: "Kapitalisme is de
bron van onze welvaart".
En voor wat betreft de tweede groep, die van de nomaden en
nomadisten, daarvoor is de vrije toegang tot de media een dusdanig
belangrijke zaak dat het bespreken ervan tot een taboe is gemaakt. Met
gebruikmaking van hetzelfde middel als voorheen: de atoombom van de
holocaust. Zo belangrijk acht men de zaak van de bevordering van het
nomadisme.
Op deze website is de ontsteking uit de atoombom van de
associatie met de holocaust gehaald, zie hier
.
Net als de vaak direct erop volgende of geïnsinueerde beschuldiging van
antisemitisme
.
Waarop aangetoond is dat er sprake is van oververtegenwoordiging, met name
in de media
. En ook al verzameld is de manier waarop daar gebruik van gemaakt wordt:
voor sterke aanvallen op de natiestaat en met name de Nederlandse natiestaat
.
En dat alles is ter steun van het nomadisme. Een steun die zo
ver gaat dat ze steun verlenen aan de moslimimmigranten die Nederland binnen
zijn gekomen. Dus staande voor de afweging: "wat vinden we belangrijker: het
rabiate antisemitisme dat bij moslims heerst
, of het feit dat het migranten zijn? De keus voor het overgrote deel van de
personen van joodse afkomst is dus voor de migrantenfactor. een paar
woordvoerder door de decennia heen: Hedy d'Ancona: "De multiculturele
samenleving is een verrijking". Job Cohen; "We moeten de islam een kontje
geven". Diederik Samsom: "Ik blijf geloven in de multiculturele
samenleving".
Dit is dus het antwoord op de vraag: "Waarom hebben de
nomaden en het nomadisme zo'n goed reuk, terwijl voor iedereen die ook maar
even nadenkt het evident is dat nomadisme vrijwel automatisch leidt tot
parasitisme?"
.
Dat antwoord luidt: "Omdat het nomadisme en de nomadisten de media
overheersen".
En natuurlijk ook de kunst. Waarin, zodra het in de buurt van de
maatschappij komt, onmiddellijk hartstikke fout gaat (de Volkskrant, 03-05-2013, door Sascha Bronwasser):
Je ziet de gore propaganda al aankomen. Meteen
maar meteen het doel eruit gehaald:
Het nomadisme, hier mogelijk dus ook van de cultureel aangeboren soort,
iets iets dat diep in de ziel zit of kruipt.
Achtereenvolgens: de toenemend intolerantie ten gevolge van de instroom van
leden uit zeer intolerante culturen, afkalvende zorg door parasitisme door
leden van die achterlijke culturen
, en iets waarvan het tegenovergestelde gebeurt: het eindeloos proberen om
iets te maken van niets
(niets doen tegen). En als klap op de vuurpijl:
Iedereen moet vrij toegang krijgen tot Nederland. De kern van het nomadisme.
Welke gore nomadistische propaganda wordt gestrooid op een
veld dat eerst zo goed mogelijk vrij wordt gemaakt door de inzet van de
atoombom:
Oftewel: omdat Hitler Joden heeft vermoord, moeten wij onbeperkt religieuze
nazi's uit achterlijke culturen toelaten. Kijk maar:
Wij moeten als die christenen-vervolgende en vrouwen-verkrachtende
Egyptenaren
toelaten, omdat in de oorlog de Joden moesten onderduiken. En wat er al is,
vragen te integreren dat wil zeggen zich aan te passen mag ook niet, want
dat is assimileren en dus "onderduiken". Oftewel: een oproep om ze rustig
hun christenen-vervolgen en vrouwen-verkrachten in Nederland te laten
voortzetten
.
Natuurlijk bedoelen al die mensen dit allemaal heel anders,
en worden hun bedoelingen hier helemaal verkeerd uitgelegd, maar daar hebben
normale mensen lak aan. Bedoelingen. Die kijken naar de resultaten van
woorden en daden.
Pas nadat dit was geschreven, kwam de redactie een tweede artikel in
hetzelfde katern tegen, dat naadloos aanluit op het voorgaande, en ook nog
wat suggesties voor verdere omschrijvingen aan de hand doet. Ook dit artikel
verdedigt het nomadisme door aanval op op de vijand van het nomadisme, maar
dit keer niet politiek, maar cultureel (de Volkskrant, 03-05-2013, door Arno Haijtema):
Ter illustratie heeft de auteur of de redactie
van de Volkskrant het meest incriminerende propagandamateriaal uit
het boekje gehaald, en in het artikel geplaatst. Zie hier:
Daar staat het dus: het meest incriminerende materiaal: een visser, een
molen en bootjes, eggende boeren en een boer met graan. Zeer kwalijk
propagandamateriaal.
Maar er stond ook wat tekst in, waarvan hier een specimen:
Ook zeer schandalig. Geen enkel volk betitelt Nederland als "Holland"
behalve de nazi-Duitsers, en het is dan ook terecht dat degenen die het
alsnog doen, onmiddellijk opgepakt en veroordeeld worden.
Dat was wel weer genoeg sarcasme, maar dat was wel even nodig
om te blaten zien hoe hopeloos bevoordeeld de auteur is. Op een manier die
je zelfs nauwelijks of niet met de oorlogsgeschiedenis kan verklaren.
Waarvoor ook een hare aanwijzing te vinden is. In de kop van het artikel.
Het gaat niet zozeer om de nazi-aspecten, als wel om de Germaanse aspecten.
De landbouwcultuur, lijkt het wel. De residente cultuur, is vrijwel zeker.
Waar de woonwagen met baardige nomade ervoor begroet wordt met gekir en
gejubel, is de boer en het korenveld aanleiding voor diepe afkeer en termen
als "Germaanse giftigheid".
Het is je reinste nomadistische propaganda.
En daar waar de residente zaak betiteld wordt als Germaans,
kunnen we de nomadistische zaak dus kenmerken als Joods. Want dat is het
nomadisme waar de residenten in Europa veruit het langst en het meest mee te
stellen hebben gehad.
Weer twee voorbeelden van pro-propaganda. De tekst is maar
weggelaten en alleen de pagina's getoond:
Een "traditional": zigeuners, dit keer in Jeruzalem. En de tweede,
uitverkoren uit een grote stroom soortgelijken omdat hij zo wijd uitgemeten
is:
Zoals gezegd: alles aangaande zigeuners, asielzoekers, illegalen,
immigranten enzovoort krijgt de meest uitgebreide belangstelling en warme
sympathie van
de Volkskrant. Zolang het maar nomaden zijn, is alles prachtig.
Natuurlijk zijn die residenten alleen goed genoeg voor snerende commentaren
van nomadistisch denkende of afstammende (Sitalsing, Grunberg, Wagendorp,
Pam, Fretz, Duurvoort, enzovoort) columnisten, met gebruik van termen als
"achter de dijken, "benepen", spruitjeslucht", "stoepjesschrobben",
"xenofobie" en "PVV-stemmers". Of zaken die daar op lijken.
Vrijwel alle Angelsaksische internationale organisaties zijn
geïnfesteerd met nomadisten. En er wordt universeel propaganda gevoerd voor
het nomadisme. Wat de Volkskrant natuurlijk veel ruimte geeft (de Volkskrant, 24-05-2013, van verslaggever Rob Vreeken):
Enzovoort. De bekende riedels: alle migranten
moeten onmiddellijk worden toegelaten.
Overigens is de werkelijkheid (zie de in mei 2013 recente
aanslagen in Boston en Londen door migranten) natuurlijk deze:
Tja ...
Stel je hebt in Nederland een
lullig baantje dat wel goed betaalt, je toegeschoven door de oligarchie. Dan
wil je wel iets terugdoen voor die oligarchie, maar liefst natuurlijk op een
manier die ook je eigen positie van "lullig baantje" verbetert. Dus dat
gepaard moet gaan met de nodige gunstige publiciteit. Nu zijn er twee dingen
waarvan gegarandeerd is dat je er gunstig mee in de publiciteit komt. Als
eerst natuurlijk kinderen, want kinderen helpen wil iedereen wel doen en
vindt iedereen prachtig. En als tweede negers. Want negers helpen is
misschien niet zo universeel populair meer (degenen die de rekening moeten
betalen, de onderste tweederde van Nederland, beginnen er aardig genoeg van
de krijgen), maar bij de voor jou belangrijke zaak van zelfpromotie
essentiële groep: de media, werkt het nog steeds als een trein. Want negers
zijn immigranten, en alles wat met immigratie te maken heeft zijn zij van de
media hartstikke voor. Vol als ze zitten met nomadisten en hun steuners.
Dus wat dacht de bezetter van het net in het leven geroepen lullige
baantje van Kinderombudsman: Laat ik eens iets gaan doen met negerkinderen.
Succes verzekerd. Niemand durft daar iets tegenin te brengen.
En bij de media werkte het inderdaad weer als een trein. De
inkt van het rapport vol leugens was nog niet droog, of het NOS Journaal
en Nieuwsuur stonden klaar om het voor te lezen met dikke
krokodillentranen in hun ogen, en bij Nieuwsuur mocht de zelfpromotor zelf
zijn sprookjes komen vertellen, geholpen door vriendelijke duwtjes in de rug
van Twan "Iemand als Wilders moet je super-kritisch benaderen" Huys.
En een plekje in de Volkskrant is natuurlijk ook verzekerd.
Wat zeggen we ... Een plek. Met natuurlijk: zielige negerkindertjes!
En de bijbehorende tranentrekkende teksten (de Volkskrant, 06-06-2013, van verslaggevers Jeroen Visser en Joost de
Vries):
Op de inhoud van de zaak komen we verderop terug
- eerst nog wat zigeunerjongen-tranen:
Excuses - verkeerde illustratie:
Pardon, nog een foutje. Dat is Mauro, natuurlijk. Echt gebruikt hoor. In de
vorige nomadisten-campagne. Of beter: een vorige. Want we hebben er al
weer meerdere achter de rug.
Hier is echt de goede illustratie van het huidige
artikel:
Kijk eens ... Je kan de tranen toch bijna zien opwellen. En in woorden gaat
het verhaal ook de capaciteit van een hele gezinsverpakking tissues ruim te
boven (de Volkskrant, 07-06-2013, van verslaggeefster Gidi Heesakkers):
En natuurlijk stelde de hoofdredactie zich onmiddellijk achter deze
oneindige goede zaak van de zielige mensjes met de harten van goud uit het
land waar slechts mensen met het hoogste gehalte aan integriteit en
karaktergoedheid wonen: Somalië (de Volkskrant, 07-06-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré):
De boodschap is duidelijk: onmiddellijk allemaal
binnenhalen. In het commentaar stonden nog wel een kleine "mits" of twee, maar
die worden gemakkelijk overruled door voortzetting van de campagne die zo ook
succesvol was in het "Mauro"-geval: negers en tranen.
Na welke reproductie van de campagne, we eindelijk toekomen aan de
feiten. Te beginnen met wat voorgeschiedenis. De geschiedenis van Somalië,
bijvoorbeeld. Waar op een gegeven moment stammenoorlogen uitbreken, onder
het motto: de winnaar wordt de baas, en de verliezer krijgt een ticket naar
Nederland - of een ander westers land waar de multiculturalisten de
voldoende baas zijn om het volk te kunnen besodemieteren. Die
multiculturalisten werden mogelijkerwijs extra aangetrokken tot Somaliërs,
die met vele tienduizenden tegelijk mochten binnenkomen, door hun eigen
capaciteiten tot besodemieteren (de Volkskrant, 06-02-2009, van verslaggevers Gijs Herderscheê en Natalie
Righton):
Iedereen met enig gezond verstand wist het al: minimaal 80 procent van
de vluchtverhalen, en waarschijnlijk ergens rond de 95, is bedrog ... Ze
gaan met het grootste gemak terug, op vakantie, naar eigen land wat zo
gevaarlijk was dat ze naar Nederland moesten vluchten. En als ze hier
eenmaal zijn, en een paspoort hebben gekregen, verliezen ze meteen dat
paspoort (de Volkskrant, 24-02-2006, van verslaggeefster Margreet Vermeulen):
Oké, zult u zeggen: Somaliërs zijn bedriegers met
hun vluchtverhaal, ze hebben er een kleine handeltje is paspoorten bij, maar
dat maakt ze toch nog niet dusdanig schurken dat wij hen het recht zouden
moeten onthouden om zich met hun kinderen te herenigen. Dat vluchtverhaal
vertellen ze omdat ze net als iedereen toch wat beter af willen zijn, en dat
paspoortenhandeltje is wat extra inkomsten bij de mager uitkering die ze
krijgen.
Hier is waar dat paspoortenhandeltje voor bedoeld is:
Aan te vullen met (de Volkskrant, 17-02-2006, door Ayaan Hirsi Ali):
Voor wie inmiddels de kracht gevonden heeft om
niet naar buiten te rennen en een paar Somaliërs en media-nomadisten in
elkaar te slaan, en die meneer de Kinderombudsman, hier nog een weergave van
de manieren waarop ze het Nederlandse publiek een rad voor de ogen proberen
te draaien. In het eerste artikel (de Volkskrant, 06-06-2013, van verslaggevers Jeroen Visser en Joost de
Vries
Hier wordt weggelaten de volgende kwesties:
Waarom hebben de ouders asiel gekregen, namen ze hun kinderen niet mee,
waarom was het voor die kinderen niet gevaarlijk, waar zijn de kinderen
verbleven, hoe hadden de ouders dat geregeld of hebben ze de kinderen zomaar
op straat laten staan, en hoe zijn die kinderen dan in de tussentijd in
leven gebleven. Al deze vragen leiden op zijn minst mogelijk tot antwoorden
om meteen al óf die kinderen niet toe te laten óf die ouders terug te
sturen. Inmiddels is het veilig genoeg in Somalië.
En deze verduistering van feiten wordt eindeloos herhaald:
Hoezo, kinderen die zich melden bij de Nederlandse ambassade? Hoe weten ze
wat een ambassade is? Hoe weten dat er een Nederlandse ambassade is. Hoe
weten ze dat ze naar de Nederlandse ambassade moeten en niet die van
Duitsland? Of Engeland of Frankrijk? Hoe weten ze de Nederlandse ambassade
te vinden? Hoe gaat dat in het hoofd van die kinderen: "Pappa is plotseling
weg - laat ik eens naar de Nederlandse ambassade gaan"?
De verkeerde vragen. maar de uitkomst staat van tevoren vast, na het
betantwoorden van de juiste vragen: Toegevoegd aan de volgende onweerlegbare
feiten: Die kinderen zijn verzorgd door anderen, in leven gehouden door
anderen, hun levensonderhoud is betaald door anderen. En dat doen mensen
niet, zeker in dat soort landen, als het niet hun eigen kinderen zijn, of ze
er geld uit kunnen slaan. De uitkomst van de juiste vragen staat volkomen
vast: Dit is bedrog.
En zelfs uit de huidige artikelen is dat nog af te lezen (de Volkskrant, 06-06-2013, van verslaggevers Jeroen Visser en Joost de
Vries):
De term 'signalen' is hier ook bedrog: het waren
bewijzen.
En die Dullaert blijkt een welbewuste bedrieger:
Het is precies andersom: de toestand in Somalië is rustiger geworden.
En ook in dit artikel worden volkomen leugenachtige
scenario's geschetst:
Kinderen reizen niet in hun eentje naar andere landen. Kinderen hebben geen
geld. Daar moet begeleiding bij zijn. begeleiding met winstoogmerk. Hier
wordt ordinaire mensensmokkel voorgesteld als een soort kinderkaravaan
bestaande uit zielige wezen.
En in nog een ander artikel uit de reeks (de Volkskrant, 07-06-2013, van verslaggevers Raoul du Pré en Joost de
Vries):
Je moet eerst het voorgaande gelezen hebben om
te weten waarop te letten, maar nu is het volkomen helder wat hier staat: die
Somaliër zijn habituele bedriegers en kindersmokkelaars. En, hoe stompzinnig,
met heeft zichzelf in beelden laten betrappen. Want hier is nog eens een keer de
vader met zijn "twee jongens" die hij al zeven jaar niet meer gezien heeft:
Nu kunnen die kinderen wat ouder zijn dan ze eruit zien - leeftijden-schatten
kan moeilijker zijn bij een andere etnie. Mara op geen enkele manier komen die
kinderen, bij aftrek van zeven jaar, in de buurt van het naar ambassades kunnen
gaan en buitenlandse reizen maken. Die kinderen zijn welbewust
ondergebracht bij anderen. Die ze langdurig verzorgd hebben. Zelf als het de
kinderen zijn van deze Somaliër, is er bij de huidige stand van zaken, met een
rustig Somalië en Somaliërs die er dusdanig habitueel op vakantie gaan dat er in
Nederland opgetreden moet worden tegen besnijdenis gepleegd in Somalië tijdens
vakanties, slechts één actie te ondernemen: gezinshereniging in Somalië.
En die Dullaert hoort in de gevangenis, en die media-nomadisten
dienen onmiddellijk ontslagen te worden. Wegens fraude, corruptie, oplichting
van het Nederlandse volk, landverraad. Verzin maar wat. Gebeurt dat niet, dan
lopen ze op den duur het risico gelyncht te worden.
En natuurlijk doet het nomadistische columnistendom van harte mee met
deze hetze (de Volkskrant, 07-06-2013, column door Sheila Sitalsing):
Nu is Sheila Sitalsing
niet alleen een nomadiste, maar ook een daadwerkelijke nomade, want ze
immigrante uit Suriname. En na het debiteren van zoveel larmoyante leugens vraag
je je af welke vormen van bedrog zij heeft toegepast om Nederland binnen te
komen. Dat risico op lynchen geldt in ieder geval ook voor haar. Want in een
land zo vol met zulke weerzinwekkende mensen, zou je toch eigenlijk verwachten
dat dat al gebeurd was: het lynchen van gekleurden als Sheila Sitalsing.
En dit exemplaar kom natuurlijk niet achterblijven
(de Volkskrant, 08-06-2013, column door Arnon Grunberg):
Oftewel: vanwege de holocaust, moeten we nu
bedriegers uit Somalië, Afrika en de hele wereld toelaten. Zodat die
Europese cultuur, die hatelijke cultuur die het beter doet dan die van de
Joden, eindelijk ten onder gaat. Dit onder het bekende motto van de Joden:
Waarmee de smeerlap natuurlijk wil zeggen: "Iedereen is legaal".
Overigens bracht de hele hetze ook nog één goed idee voort
(de Volkskrant, 07-06-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
Dat herkeuren is een bruikbaar idee. Maar dan en
slechts dan als alle gevallen aan een herkansing worden onderworpen,
inclusief degenen die een positieve uitslag kregen en al hier zijn. En met
de huidige situatie van een veilig genoeg Somalië. Kunnen we ze allemaal
terugsturen.
Roemenen (Roma, dus ...) zijn al jaren bezig Nederland te plunderen op vele
manieren, waaronder skimmen en het aloude zakkenrollen. En heel recent ook
nog een spectaculaire schilderijendiefstal. En, tijdens de GayPride,
plotseling een sterk optreden van de politie die er een stuk of vijftig
zakkenrollers oppakt, bijna allemaal Roemenen. Dus wat doet de Volkskrant,
verontrust door zo veel negatieve reclame (de Volkskrant, 10-08-2013, door Charlotte Huisman en Elsbeth Stoker):
En pakte er weer ruim mee uit:
Ja ja, het is weer allemaal kwaadsprekerij van de Nederlanders ...
Inmiddels heeft ook onderzoek uitgewezen dat het (ruime) merendeel der
Roma zich bezighoudt met criminaliteit. Hier is de reactie (de Volkskrant, 10-10-2013, door Henk Müller. opinieredacteur van de
Volkskrant. Huub van Baar is universitair docent Europese Studies aan de
Universiteit van Amsterdam. Hij promoveerde op de positie van Roma in Europa.
Hij is specialist op het gebied van minderheden in Midden- en Oost-Europa):
De kop is een citaat uit het interview, maar
toch maat meteen behandeld: Roma worden niet tot buitenstaanders gemaakt,
maar maken zichzelf buitenstaanders door hun levenswijze. De nomadistische
levenswijze. dat dat problemen geeft is even evident als de opkomst van de
zon. Die problemen staan op geen enkele manier op het niveau van haat. Dit
is een generalisatie die van Baar ten sterkste veroordeeld aangaande Roma.
Niet-Roma generaliseren mag natuurlijk wel. Net als alle andere
politiek-correcten is ook bij deze sprake van gore hypocrisie.
Gore hypocriete generalisaties.
Gore leugen: de politie in West-Europa gaat handelen naar aanleiding van het
gedrag van Roma.
"Er is niets van waar."
"Er is een beetje van waar maar daar mag je niets van zeggen."
"De positie van de Roma is volkomen gelijk aan die van de Joden. Dus mogen
we niets zeggen van de Roma, omdat dat ook geldt voor de Joden."
En omdat de Roma zijn als de Joden, mogen ze schaamteloos doen wat hun
hartje begeert, onafhankelijk of dat nu schadelijk voor anderen is of niet.
Daar mag je niets van zeggen:
Dat mag alleen bij blanken. Want die mag je bestempelen als
"discriminerend", "racisten" enzovoort, terwijl het ook hier maar een
beperkt aantal exemplaren betreft, en elke groep mensen bevat de
discrimineren en racistisch zijn.
Die Van Baar is een vuile gore hypocriet.
En nattuurlijk is het een halsmisdaad als illegale Roma worden
uitgezet (de Volkskrant, 18-10-2013, van correspondent Peter Giesen):
Grove berichtvervalsing. Zoals verderop in het artikel ook blijkt:
Zeker omdat het voor het overgrote deel dit soort gevallen betreft:
Leugenaars en uitkeringsshoppers en parasieten.
Maar de Volkskrant verdedigt de parasitaire nomaden
met verve:
Download en bekijk het origineel. Dan zie je meteen dat zelfs op deze
propagandafoto, de helft van de betogers allochtoon is. Immigrant. En je kan
er vergif op innemen dat ze een zo nomade-gunstig mogelijke plaatsje hebben
geplaatst,e dat de rest dus nog veel meer immigrant is. Het zijn niet zozeer
de Fransen die woedend zijn, als de immigranten. Logisch. Zij willen meer
immigranten ten einde de Franse cultuur te overmeesteren.
De volgende spreekt als beeld helemaal voor zich:
Met zonder traan ...
Inmiddels heeft de realiteit omtrent de Roma weer vele malen
gefigureerd in de niet-politiek-correcte media - GeenStijl is op zijn
allervriendelijkst als ze ze aanduidt als "steelroma". Hier is de reactie
van
de Volkskrant:
Overigens zonder de oorspronkelijke berichten over de steelactiviteiten door
te geven. natuurlijk.
Voor wie wat minder goede ogen heeft: de kop van de tekst luidt: "Te
gast bij het avontuur" , gevolgd door "Fotograaf Peter van Beek is graag te
gast onder Roma, die hij al vijftien jaar fotografeert. Dat hij af en toe
wordt beroofd, neemt hij op de koop toe" ...
Deze verzameling
is voortgezet hier
.
Naar Sociologische krachten
, of site home
 .
|
