Allochtonen, haat: personen

"Allochtone woordvoerders zijn haatzaaiers" ... Dat is, volgens de geadresseerden en politiek-correcten, een beledigende uitspraak, waarvoor je dientengevolge enig bewijs moet aanleveren.

Gelukkig is dat uiterst simpel. Je begint gewoon met het opstellen van wat criteria, en kijkt vervolgens wie er al dan niet voldoet aan die criteria.

Het eerste en meest subjectieve criterium is te kijken naar uiterlijk - en wat direct opvallend gedrag. Dat waren de criteria voor het lijstje genoemd bij Allochtonen, haat, beelden uitleg of detail : figuren als Rabbae, Appa, Salaheddine, Azarkan, Ouali, allemaal type "booslim", wekken bij het zien al haat op. En eigenlijk geldt hetzelfde voor Bouazza (Hassnae), Halal-Meiden, Özdil, de Al-Jaberi's, enzovoort, en (andere kleurnuance) Afriyie, Gario, Esajas, enzovoort als "boosneger" - en ga zo maar door. Reeksen voorbeelden waren al ongesorteerd verzameld hier uitleg of detail .

Maar toch willen we het ook wat objectiever formuleren, dus hier die criteria - ten eerste: het gebruik van "we" als het duidelijk is dat men het gekleurde zelf en de gekleurde eigen groep er niet bij betrekt, wat het geval is bij alle veroordelende uitspraken met of over "we" (zelfkritiek bij deze groepen is een paarse zwaan). Merk op: dit betreft al ruim over de helft van de woordvoerders, zo niet meer.

Ten tweede: Alle andere generalisaties over Nederlanders, in combinatie met veroordelingen ven generalisaties van allochtonen door Nederlanders. Dat laatste houdt automatisch in alle gebruik van termen als "wegzetten", "uitsluiten", "achterstelling" enzovoort. En dus natuurlijk ook alle gebruik van "discriminatie", en na gebruik van "racisme" weet je zeker dat je maken hebt met hatende zwarten of hatende moslims (de eigen cultuur is veel racistischer uitleg of detail ).

Nu hebben we al bijna 99 procent te pakken. Het maken van een lijstje dat er niet onder valt, is oneindig veel simpeler. Said El Haji, Fidan Ekiz ... Uhhhhh ... Die bekeerde terrorist Tighadouini ... (al een half dozijn keer in de media bij gebrek aan alternatief). En een of andere schrijver in Amsterdam (NEEEE!!! Niet Benali uitleg of detail ... Hater met hoofdletters).

En zo komt men volautomatisch, slechts de wereld waarnemende en de regels der wetenschap toepassende, op het lijstje hiernaast.


P.S.
Over hun aantal in dit tijdsbestek, mei 2016 (de Volkskrant, 28-05-2016, ingezonden brief van Josephine Bersee, Hongkong):
  Nederland is echt niet zo racistisch

... Overigens vraag ik me af hoeveel stukken ik nog moet lezen van succesvolle Nederlanders van buitenlandse afkomst die beweren dat je als Nederlander van buitenlandse afkomst niet succesvol kunt zijn in Nederland.

Heel veel en snel stijgend, dus.

En nog een exemplaar uit nog onverdachter kring en nog helderder taal (de Volkskrant, 04-03-2017, ingezonden brief van Masoumah Hosseini, Lid van de Provinciale Staten van Zuid-Holland, VVD-woordvoerder Bestuur & Middelen / Werkgroep Europa):
  Nederland heeft mij met open armen ontvangen

Wie de kranten leest en naar de televisie kijkt, krijgt de indruk dat jongeren van een andere afkomst in Nederland ernstig worden gediscrimineerd. Ze zouden geen kansen krijgen en er niet bij horen. Sommige politici doen alsof ze namens al die jongeren kunnen spreken. Ik kan dat niet. Maar ik kan wel mijn eigen verhaal vertellen.
    Mijn ervaringen met Nederland zijn namelijk totaal anders. Ik ben niet in Nederland geboren. Ik kwam hier als 15-jarige vluchteling uit Afghanistan, als 'eerste generatie'. Mijn leven hier begon vanaf nul. Een nieuw land, een nieuwe taal, een nieuwe cultuur en nieuwe normen en waarden. Ik moest gaan meedoen in de samenleving, een andere keuze was er niet.
    Die samenleving heeft mij met open armen ontvangen. Ik heb in die vijftien jaar nooit het gevoel gehad te worden gediscrimineerd. Mensen zien dat ik mijn best doe. Voor mij is dat de normaalste zaak van de wereld, maar het wordt ontzettend gewaardeerd.
    Ik heb altijd versteld gestaan van de mogelijkheden die Nederland je biedt. Waar in de wereld krijg je zó veel kansen om een succes te maken van je leven? Ik kan hier vrij en veilig over straat. Ik word hier gelijkwaardig behandeld. Ik word hier gestimuleerd om een eigen mening te vormen en die ook uit te spreken.
    Ik heb hier gestudeerd, gewerkt en een bedrijf opgericht. Ik ben de politiek ingegaan en ben nu lid van de Provinciale Staten van Zuid-Holland.
    Ik heb mijn kansen gegrepen. Kansen die ik in mijn geboorteland nooit zou hebben gekregen. Kansen die er voor álle Nederlanders zijn, wat je afkomst ook is. Maar je moet er wel zelf voor werken. Je moet uit je comfortzone komen en ervoor gaan.
    Tegen jonge Nederlanders met een migratieachtergrond wil ik graag zeggen: laat je niet aanpraten dat je zielig bent. Als je zelf werkt aan je dromen, dan kunnen ze in Nederland uitkomen. Ik heb het gedaan. Jij kunt het ook!

Met deze correctie: het 'laat je niet aanpraten dat je zielig bent' zal voor bijna de gehele betreffende populatie op zijn minst deels vervangen moeten worden door "praat jezelf niet aan dat je zielig bent".

En nog eentje (de Volkskrant, 13-06-2017, door Robert Vuijsje):
  Land van afkomst

Zonder barrière

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt de Volkskrant in een reeks interviews. CBS-directeur Tjark Tjin-A-Tsoi ( 51 ): 'Met mijn afkomst ben ik niet bezig.'


Tussentitel: 'Zo werd bij ons thuis naar Nederland gekeken: een land van mogelijkheden'

Dit is een primeur: het is de eerste keer dat Tjark Tjin-A-Tsoi meewerkt aan een gesprek over zijn afkomst. 'Het speelt niet bij mij. Ik ben er niet mee bezig en ik wil er niet per se mee worden geassocieerd. Mijn ouders kwamen uit Suriname, een arm land aan de andere kant van de wereld. Ze hebben een arm verleden en in dit land kregen we alle mogelijkheden. Dat is nogal wat. Ik voel een grote mate van dankbaarheid. En ik ben een Nederlander. Dat is het hele verhaal.'
    ...Als directeur-generaal van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) begeeft Tjark Tjin-A-Tsoi zich op het hoogste niveau. 'Politici, burgemeesters, raden van bestuur. Ik heb door mijn functie natuurlijk veel contacten in die kringen.'

Hoeveel kleur ziet u daar?
'Net als iedereen kan ik zien dat er op bestuurlijk niveau niet veel kleur is. In het hele land schieten me nu niet meer dan twee anderen te binnen: de burgemeesters van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb, en Almere, Franc Weerwind. Dat is een constatering. Wat voor mechanisme daar achter zit? Ik weet het niet.'

Wat zegt het over Nederland?
'Het zou voor de hand liggen om te zeggen: dat moet discriminatie zijn. Alleen heb ik het zelf nooit meegemaakt. Dat betekent niet dat het niet bestaat, maar voor zover ik weet, is bij mij nooit een barrière opgeworpen om te verhinderen waar ik nu ben. Echt nooit. Dus het moet ingewikkelder in elkaar zitten.

Kunt u een oplossing bedenken?
'Als je de oorzaak niet kent, kun je geen oplossing bedenken. Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren. Ik weet niet of het verstandig is van bovenaf te veel aan te sturen op diversiteit. Dat roept een tegenreactie op. Het zal grotendeels organisch moeten gebeuren.'  
...
En in de top van de organisatie?
'Als onze jonge medewerkers het goed doen, maken ze vanzelf carrière. En verder: de directeur-generaal is ook een immigrant.'

Dat "onbekende mechanisme" leidende tot ondervertegenwoordiging van gekleurden naarmate je hoger komt is niet onbekend, want het staat er doodgewoon:
  'Ik was zeer geïnteresseerd in bètawetenschappen en ik tenniste fanatiek. Mijn vriendenkring was overwegend Hollands, af en toe zat er iemand tussen van bijvoorbeeld Indische komaf. Die situatie was vergelijkbaar met de Universiteit van Amsterdam, waar ik natuurkunde ging studeren. Nu ik eraan terugdenk, zie ik: o ja, ik was de enige donkere. ...

Het is intellectueel en sociaal onvermogen. Gebrek aan capaciteiten.
    Maar dat is onbenoembaar.
    En vandaar ook de haat.

En na weer een paar dozijn haters bij Vuijsje (de Volkskrant, 27-03-2018, door Robert Vuijsje):
  Land van afkomst

De bemiddelaar


Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt V in een reeks interviews. Deze week: ondernemer Masoumah Hosseini (32): 'Ik kan niet zo goed tegen mensen die zeuren over discriminatie'

Tusentitel: 'Ik kwam hier op mijn 15de, ik sprak de taal niet en wist niets over dit land. Dan moet het jonge mensen van de tweede en derde generatie toch ook lukken?'

Ach jee ...

Idem (de Volkskrant, 10-04-2018, door Robert Vuijsje):
  Juichneger

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt V in een reeks interviews. Ttrendwatcher Adjiedj Bakas (54): 'Ik ben hier niet om Surinaams gettootje te spelen.'


Van tevoren had Adjiedj Bakas één voorwaarde: hij wilde niet meewerken aan een huilinterview over discriminatie. 'In deze serie lees ik allemaal verhalen van klagers. ...

Mooi. Dat is ook weer eens bevestigd. Hier de werkelijkheid omtrent die lieden:
  Ik heb niets te klagen, ik kom uit een klein dorp in Suriname en nu ben ik big in Japan. Daar geef ik lezingen voor grote zalen. Mensen die klagen, moeten ontbozen.

'Klagen over Nederland is ondankbaar, het is natrappen. Suriname wordt geregeerd door veertig families. Als je daar niet bij hoort, kun je nooit iets bereiken. In Nederland kreeg ik de kans om een A-merk te worden, dit land kent een meritocratie. Ik kwam hier toen ik 18 was. Hollanders hebben mij alles geleerd, zonder er iets voor terug te vragen. Op de universiteit legden ze me de Nederlandse studiemethodes uit, ze leerden me hoe ik een das moest strikken, dat ik geen bruine schoenen moest dragen onder een blauw pak. Ik wist niets.

'Alle migranten die lopen te klagen: in de landen waar ze vandaan komen, hadden ze nooit kunnen bereiken wat ze hier is gelukt. Ik reis over de hele wereld en ik kan je zeggen dat een heilstaat niet bestaat. Nederland is niet perfect, maar het is wel een van de beste landen om in te wonen.'    ...

Idem.
   Met deze nabrander ter bevestiging (de Volkskrant, 13-04-2018, ingezonden brief van Jan Tesselaar, Schagen):
  Adjiedj Bakas

Een prachtig interview, 'Juichneger', met Adjiedj Bakas in de V-bijlage van 10 april. Wat een wijsheid, directheid en humor! Dit compenseert minstens honderd met beschuldigende vinger wijzende Gloria Wekkers.

Brullen van de lach!!!

Na weer een stroom haters, een nog grappigere (de Volkskrant, 12-06-2018, door Robert Vuijsje):
  Nieuwe kaart

Spaanse moeder, Deense jeugd, Nederlandse carrière. Oud-voetballer Kenneth Perez (43) : ‘Nederlanders zeggen tegen elkaar: op welke dag is de finale en wanneer kunnen we de inhuldiging plannen?’


Voluit heet hij Kenneth Perez Dahl Jensen. Perez is de naam van zijn Spaanse moeder. Zijn Deense vader ontmoette haar op Gran Canaria. ‘Als kind heette ik Jensen, alleen zag ik er niet uit als een Jensen. Dus ben ik mezelf Perez gaan noemen. Ik dacht er niet aan dat ik later voetballer zou worden en dat dit dan mijn naam was.’

Zag je er anders uit dan de rest?
‘In Denemarken waren bijna geen kinderen met donker haar. Ik kan me herinneren dat ik soms voor Turk werd uitgemaakt. Daar heb ik nooit last van gehad, het viel me alleen op: als ik ruzie kreeg, was dat het eerste wat ze zeiden.    ... ’

Brullen van de lach!!! (Om al die "gekwetsten ...)
  ‘Wij hebben bewust geen schotel genomen om Deense tv te kijken. Lingo was ons favoriete programma, zo hebben we de taal geleerd. Na een jaar kon ik het. ... ’

De Allah- en winti-meute kan het niet.
  ‘Bij MVV was ik nog een buitenlander, ze hadden bijna alleen Nederlandse spelers. Bij de volgende club, AZ, hoorde ik al bij de Nederlanders. ...’

De Allah- en winti-meute lukt het niet.
  ‘... al bij de Nederlanders. Ik vind dat een immigrant zelf moeite moet doen. Niet in je huisje zitten wachten tot instanties je komen helpen. ...’

De Allah- en winti-meute kan het niet.
  ‘... Ik heb Nederlandse vrienden die vergeten dat ik een buitenlander ben. Ze beginnen bijvoorbeeld over een tv-programma van vroeger, dat iedere Nederlander van onze leeftijd kent. Als ik het niet ken, zeggen ze: o ja, fuck, je bent helemaal geen Nederlander.    ...’

De Allah- en winti-meute lukt het niet.
    En de klap op de vuurpijl:
  Tussenstuk:
Nederlands
‘Ik voel me niet Nederlands, want ik ben het niet.’    ...

Gevolgd door een nog brullender lach!!!

En na weer veel klaagwerk (de Volkskrant, 10-07-2018, door Robert Vuijsje):
  Relatietherapeut

Zakenvrouw Marina Diboma (35) strijdt voor betere handelsrelaties tussen Afrika en Nederland.
...

...    Voordat Marina Diboma deputy managing director werd van de Netherlands-African Business Council in Den Haag groeide ze op in Kameroen. ...

Wat vond je van Nederland?
‘Ik was nooit buiten Kameroen geweest. Het was koud en ze aten hier geen warme lunch. Het is vast wel eens gebeurd, maar ik kan me niet herinneren dat iemand ooit onaardig tegen me heeft gedaan. Vanaf het begin probeerde ik Nederlands te spreken. Iedereen antwoordde in het Engels. ...

Jammer dat het de enige zwarte is die dit is overkomen ... Wat een eigenaardig toeval, hè ...

Hier nog een mooie parabel aangaande de allochtone psyche (de Volkskrant, 28-07-2018, door Ellen de Visser):
  Die ene patiënt

Goede bedoelingen

Medische experts over de patiënt die hun kijk op het vak veranderde. Deze week: Verpleegkundige Sandra Kleefstra (39) leerde veel van een meesterlijke manipulerende patiënt.


Tussentitel: 'Er zijn patiënten die onze inzet niet waarderen'

‘Ze was opgenomen op onze afdeling omdat ze een klaplong had. Een kleine, broze vrouw met grote bruine ogen. Het is al lang geleden maar ik zie haar nog zo voor me. Zelfs haar naam weet ik nog. Ze vertelde me haar levensverhaal en dat was erg verdrietig. Ze was in haar leven de verkeerde mannen tegengekomen en die hadden haar vreselijke dingen aangedaan. Ik was erdoor geraakt, wat een sterk mens. Ik wilde graag goed voor haar zorgen.
    ‘Totdat er geluiden uit het team kwamen, van ervaren collega’s, die merkten dat er iets met haar aan de hand was. Ze kwam kwetsbaar over maar dat was bedrieglijk: ze bleek ons vrij geraffineerd tegen elkaar uit te spelen. Wat de een zei, gebruikte ze tegen de ander. Ze vertelde dingen door, manipuleerde, maakte verpleegkundigen aan het huilen. Ze strooide met complimentjes, maar steeds met een reden. Ze bespeelde ons om dingen voor elkaar te krijgen, maar hoe hard we ook ons best deden, ze vroeg steeds meer, en het was nooit genoeg. Dan dreigde ze klachten in te dienen.

Vertaald:
  Die ene immigrant

Goede bedoelingen

Hulpverleners over de immigrant die hun kijk op het vak veranderde. Deze week: Hulpverleenster  Tineke Ceelen (59) leerde veel van een meesterlijk manipulerende immigrant.


Tussentitel: 'Er zijn immigranten die onze inzet niet waarderen'

‘Ze was gehuisvest op onze afdeling omdat ze geen Nederlands sprak. Een kleine, broze vrouw met grote bruine ogen. Het is al lang geleden maar ik zie haar nog zo voor me. Zelfs haar naam weet ik nog. Ze vertelde me haar levensverhaal en dat was erg verdrietig. Ze was in haar leven in de verkeerde cultuur terechtgekomen en men had haar vreselijke dingen aangedaan. Ik was erdoor geraakt, wat een sterk mens. Ik wilde graag goed voor haar zorgen.
    ‘Totdat er geluiden uit het team kwamen, van ervaren collega’s, die merkten dat er iets met haar aan de hand was. Ze kwam kwetsbaar over maar dat was bedrieglijk: ze bleek ons Nederlanders vrij geraffineerd tegen elkaar uit te spelen. Wat de een zei, gebruikte ze tegen de ander. Ze vertelde dingen door, manipuleerde, maakte Nederlanders boos. Ze gaf af en toe een complimentje, maar steeds met een reden. Ze bespeelde ons om dingen voor elkaar te krijgen, maar hoe hard we ook ons best deden, ze vroeg steeds meer, en het was nooit genoeg. Dan dreigde ze klachten in te dienen wegens discriminatie en racisme.

Maar één ding klopt hier natuurlijk niet: het is er niet eentje, maar zo'n beetje alle immigranten die onze inzet niet waarderen, althans die van de gekleurde soort. Die een huis en uitkering krijgen, een moskee eisen, en klagen over discriminatie en racisme als Nederlanders die hen niet willen geven. Het op het moment van schrijven meest recente voorbeeld: mevrouw Nasrollah uitleg of detail .

Weer een illustratieve van Vuijsje (de Volkskrant, 30-10-2018, door Robert Vuijsje):
  Regelneef

Voetbalscheidsrechter Serdar Gözübüyük ( 33 ) wist al jong wat hij wilde: naar de top. Scepsis en weerstand genoeg, maar al vroeg kwam het besef dat dat ging lukken.

... 'Ik ben opgegroeid in Haarlem. 's Avonds voetbalden we altijd op straat, in een kooi met goaltjes. Die buurt heette Parkwijk. Een gemengde wijk, de jongens met wie ik voetbalde, hadden bijna allemaal buitenlandse ouders. Uit Turkije, Marokko of Suriname. Een paar minuten verderop was Zuiderpolder, waar mijn ouders later een huis kochten, tussen de Hollandse gezinnen. ...
    'Vanaf mijn 12de had ik een droom, ik wilde de eredivisie in. Eerst wilde ik het als voetballer, daarna als scheidsrechter. Als jeugdspeler moest je soms ook fluiten. Na een wedstrijd voelde ik een hand op mijn schouder. Ik draaide me om en het was Willem van Hanegem, zijn kinderen speelden bij dezelfde club in Haarlem. Hij zei: je doet het goed hè, dat fluiten. Dat betekende zo veel voor me. Ik dacht: ik ben ergens goed in, ik kan iets bereiken in Nederland.    ...
    ... Ik zat in een klas met voor driekwart Hollandse kinderen. Als ze een verjaardagspartijtje hadden: ik zat er altijd bij. Evelien, Mandy en Martijn - ik kwam bij ze thuis en het was leuk. ...
    ... 'Ik kan niet voor de voetbalbond spreken, ik weet alleen dat de KNVB mij altijd heeft gesteund. Als het niet zo was, zou ik het ook zeggen. En als een collega een penalty verkeerd beoordeelt, wordt hij ook uitgescholden voor hondenlul. Net als ik.'

De werkelijkheid.
  'Toen ik een jaar of 15 was, had ik een bijbaantje. In die McDonald's stond ik achter de kassa. De manager knipte met zijn vingers en floot naar me: prullenbak schoonmaken. Bij de kassa stond een blonde mevrouw me gewoon uit te lachen. Ik zei niets terug, liep naar boven en deed mijn shirt van McDonald's uit.

'Hallo, ik ben een normaal mens, dacht ik, waarom fluit je naar me alsof ik een hond ben? Ik moest tot tien tellen. Hadden de jongens in die kooi dan toch gelijk? Ik wist zeker dat ze zouden zeggen: zie je wel, nou heb je het zelf meegemaakt. Het shirt heb ik weer aangedaan en ik ben terug naar beneden gegaan. Maar ik heb daar niet lang meer gewerkt.    ...

Ook de normale werkelijkheid. Kan ook iemand met rood haar of een bril overkomen.
    Dit is hoe de allochtonen de werkelijkheid zien:
  Het gebeurde aan het begin van een wedstrijd in de Nederlandse eredivisie. Een wedstrijd waarin Serdar Gözübüyük de scheidsrechter was. 'Een speler van Marokkaanse afkomst, ik zal zijn naam niet noemen, maar hij is een heel goede voetballer, liep langs me en zei: eindelijk iemand van ons. ...'    ...
    'Ik ben opgegroeid in Haarlem. 's Avonds voetbalden we altijd op straat, in een kooi met goaltjes. ...
    'In die kooi zeiden ze: je hebt een Turkse naam, dat gaat je toch niet lukken. Het waren voor 90 procent donkere jongens, dat was hoe zij naar de wereld keken. ...

Vol met haat voor Nederlanders.

Na weer een reeksje leugenaars van Vuijsje, hier de waarheid in de versie kort-maar-krachtig (de Volkskrant, 12-02-2019, door Robert Vuijsje):
  Dat werk

Ondernemer Lucinda Douglas ( 48 ) groeide op in Zuid-Afrika. In Nederland bleek presteren makkelijk. Haar drijfveer? Gewoon eens kijken hoever ze kon komen.


Tussentitel: 'In Nederland is het slachtofferschap een verdienmodel'

Amen.

Hé ... Een Chinees (de Volkskrant, 07-01-2020, door Robert Vuijsje):
  Entertainer

Stapsgewijs laat ondernemer Han Ji (43) Nederland wennen aan de échte Chinese keuken, ook al kost hem dat een ster. 'Michelin heeft een businessmodel, maar ik ook.'

...
Nederlands
'De vrijheid. Hier wordt iedereen eerlijk behandeld. In andere landen is dat niet zo.'    ...

Amen.


Naar Allochtonen, haat , of site home .

21 mei 2016