Bronnen bij Islam, cultuur: geweldDat de islam een zeer nauwe band heeft met geweld, is voor objectieve waarnemers nauwelijks omstreden. Aangaande historische tijden wordt het wat meer erkend, omdat bijvoorbeeld ook de christelijke godsdienst een periode van geweld heeft gekend, met name tijdens de kruistochten. Waarbij het essentiële punt is dat het christendom door deze fase (grotendeels) heen is, en de islam niet.In moderne tijden is er dus nog steeds die band tussen islam en geweld. Er is een sterke correlatie tussen de aanwezigheid van sterkere minderheden van moslims waar ze niet de baas zijn, en plaatsen waar er geweld is, zie de globale kaarten hier . En dit staat dus volledig los van de meest besproken vorm van islamitisch geweld: de ideologisch versie, in de vorm van het terrorisme tegen het westen. Dat deze basale werkelijkheid niet erkend en zelfs ontkent wordt, en nog sterker: verboden, is het gevolg van de immigratie van moslims naar westerse landen, en het daardoor ontstane multiculturalisme - de theorie en later ideologie van "De multiculturele samenleving is een verrijking". De standaardhouding van multiculturalisten als het gaat over alle negatieve aspecten van de allochtone immigratie is die van ontkenning - vroeger hardnekkige ontkenning, maar door de niet-aflatende overlast en criminaliteit en andere vormen van geweld lopende tot aan terrorisme, en de licht toegenomen mogelijkheden daarop te wijzen, moet ze soms toch erkennen "dat er een probleem is". Criminaliteit wordt gewoonlijk niet beschouwd als een vorm van geweld in deze context, maar dat is het, zodra het significant afwijkt van de normale criminaliteitscijfers, wat het doet , natuurlijk wel: het is geweld tegen de sociale omgeving. Die sociale omgeving zijnde de westerse cultuur waartegen men zich verzet om diverse redenen - voor sommigen omdat ze rijker dan zichzelf, of succesvoller, en voor anderen omdat ze rationeler is en dus wezensvijandig tegenover een religieuze cultuur. Maar de specifieke invulling van de reden is hier minder van belang - het resultaat is hetzelfde: geweld tegen de sociale omgeving. Geweld. Hier concentreren we ons op de meer letterlijke vormen van geweld. En met behulp van de methode die het nog meest werkt indien geconfronteerd met ideologen: direct aanwijzen en hardhandig confronteren, het tit-for-tat . Dat wordt hier gedaan in drie stappen: eerst wordt de ontkenning van de oorzakelijke relatie, "De terreur heeft niets met de islam te maken", aangepakt, door te laten zien dat men zelf die oorzakelijke relatie tussen idee en geweld wel ligt - samen te vatten als "Wilders veroorzaakt aanvallen op moskeeën". Als tweede stap wordt even laten zien hoe simpel de zaken worden als je die relatie tussen islam en geweld en terreur wél legt. En als derde wat voorbeelden uit de praktijk. Maar om te beginnen dus de relatie tussen woorden en geweld als het niet de islam betreft (Volkskrant.nl, 17-07-2011, door de redactie):
Want dit is niet alleen een analogie, het zelfs een directe spiegeling. Kijk maar:
Want hier nog een kleine selectie van die woorden van de profeet (in afgekorte vorm, want het wordt in het origineel ook nog eens breed uitgemeten) - een uitgebreide lijst staat hier :
Woorden vergeleken waarbij de "provocaties" en "beledigingen" van Wilders maar kinderspel zijn. Wat is "kopvoddentaks" vergeleken met "Joden zijn apen" - en al die andere uitspraken vol met joden- en ongelovigenhaat. Dit is dus een vertegenwoordiger van moslims, die zelf het verband legt tussen culturele uitingen en agressieve daden. Merk op: de woorden van Wilders zijn net als de woorden in de koran culturele uitingen - er is daarin geen verschil. En door het verband te leggen in het geval van Wilders, legt de moslims-vertegenwoordiger ook het verband voor de islam. Overigens zijn op dit punt in discussies gebruikelijke tegenwerpingen als: "Niet alle moslims zijn gelijk" en "Er is niet één islam" irrelevant: wie zich vrijwillig als "moslim" afficheert, accepteert daarmee alle onderdelen ervan ten opzichte van de buitenwacht - wie wil selecteren, moet zijn eigen religie beginnen, zoals dat in het protestantse denken gebeurt. "Maar dit is slechts een enkel geval van een nieuwe Nederlander die misschien wat overgevoelig is in dit soort zaken" - zou hier een tegenwerping kunnen zijn. Voor iedereen met enig gezond verstand was het al duidelijk dat dit niet zo is, af te leiden uit een aantal minder opvallende redenaties van gelijke soort. Een verzameling daarvan stond op het programma van deze redactie. Maar dat voornemen is overbodig geworden door het geval van de Noorse aanslagpleger, of terrorist, Anders Breivik. Ook in dit geval waren er enkele commentatoren die beweerden dat dit een individueel, losstaand geval was, waar geen enkele conclusie over sociale toestanden, politiek, maatschappij, cultuur of religie konden worden getrokken. Net als de stroom soortgelijke commentaren na ieder van de moslim-aanslagen, in Parijs, Bali, Londen, New York, Mumbai, enzovoort - in beide gevallen uit multiculturalistische hoek. Mogelijkerwijs omdat deze commentatoren, bewust of onbewuste, de bui al zagen hangen: als er een relatie is tussen denkbeelden en daad in het geval Breivik, is er ook een mogelijke relatie tussen denkbeelden en daad in het geval Bouyeri - en dan meteen dus de hele stroom moslim-aanslagen in zijn geheel, wat het geval meteen veel sterker maakt dan dat van Breivik. Maar het aantal al dan niet multiculturalistische commentatoren dat dit zag aan komen was zeer beperkt. De grote stroom, de overgrote meerderheid van alle commentaren, let wel: alle: "links" en (oud)-"rechts", hakte er vrolijk op los: "Wilders heeft het gedaan!". Dit allemaal in diverse toonaard, waarvan vele in die van de bekende retorische truc "Ja, maar ..." - in dit geval: "Wilders is wel niet direct verantwoordelijk, maar ...". En alles tezamen leidende tot de genoemde samenvatting in vier woorden. Een uitgebreidere verzameling van dit soort commentaren staat elders - in dit artikel zullen we ons beperken tot enkele kenmerkende voorbeelden, wat verderop Waar het hier om gaat is dat daar waar "men" een relatie ziet tussen uitspraken van "ideologen" en de praktische daad van de extremist voor het geval van Breivik, moet men dus accepteren dat een soortgelijke relatie ook geldig voor de daden gepleegd door extremistische moslims. En dat zo'n relatie tussen ideeën en daad dan ook bestaat voor andere, lichtere, vormen van geweld: overlast, criminaliteit enzovoort: de denkbeelden hebben het gedaan - en of die denkbeelden nu vallen onder cultuur, religie, of nog iets anders maakt niet uit: het gaat om de relatie tussen denkbeelden en daad. Met als bonus voor het geval van de moslims: dit gaat niet over een enkele aanslag, maar over een reeks aanslagen. En het gaat bij criminaliteit niet over een enkele dader, maar over aanzienlijke percentages van de hele culturele groep. Bovendien kan de gelegde relatie tussen Wilders en Breivik uitgebreid worden tot andere en eerdere soortgelijke redenaties gedaan met betrekking tot Wilders - ook toen al in termen als "hij is verantwoordelijk voor ...'. Waarbij men in feite zegt: de door Wilders geuite denkbeelden zijn verantwoordelijk voor .... Zoals het denkbeeld "kopvoddentaks", dat verantwoordelijk werd gehouden voor eindeloos veel. Hier wat voorbeelden uit het Breivik-debat, beginnende met twee vertegenwoordigers van de pers (de Volkskrant, 28-07-2011, door Leen Vervaeke):
Het zekerste signaal dat iemand in zijn retina een blinde vlek heeft, is als je hem of haar direct iets voorhoudt, en hij/zij het toch niet ziet. Want na deze inleidingen zou het simpel moeten zijn. Maak maar de analogie met het groeien van het gras en het opengaan van de bloemetjes. Het is niet zo dat de bloemetjes open gaan omdat het gras gaat groeien. Het is ook niet zo dat het gras gaat groeien omdat de bloemetjes open gaan. En de conclusie daaruit is zeker niet dat de waarheid ergens in het midden van die twee ligt. De waarheid is natuurlijk dat er een gemeenschappelijke oorzaak is. De benoeming en bespreking van welke oorzaak we ook, net als de reden van de fout van Malou van Hintum, even zullen uitstellen. Maar dat plaatsen van de "waarheid in het midden", waar die waarheid dus zelden echt ligt , is om deze boodschap te kunnen brengen:
En hierop is het antwoord iets dat ook misbruikt kan worden maar nu zeker geldig is: "Bewijs het". Als je iemand beschuldigt van een leugen, moet je dat kunnen aantonen. Doe je of kan je het niet, ben je zelf de leugenaar. Het wordt hier niet gedaan, dus de auteur is de leugenaar. En zo gaat het nog even door:
Dat is de boodschap van het artikel: de islambestrijders, de "islamofoben", hebben het gedaan. En aangezien iedereen tegen massamoorden is, moeten de islamofoben dus hun mond houden (de Volkskrant, 28-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
Deze auteur pleegt ook nog de truc van de verdraaiing: hij gaat natuurlijk niet om Wilders oproepen, maar om het uitblijven van die van hemzelf en de rest van zijn courant, in het geval van de moslim-aanslagen. En deze houding geldt ook voor de rest van de "kwaliteitsbladen" (DePers.nl, 02-08-2011, column door Hans Wiegel, oud-VVD-leider):
Dit zijnde bekende figuren uit NRC Handelsblad. Dan nu een selectie aangaande de houding van de politici (de Volkskrant, 28-07-2011, van verslaggeefster Kim van Keken):
Tofik Dibi is alom bekend als relmaker, die rondgelopen heeft met een sandwich-boord met teksten neerkomende op "Wilders is een terrorist". Sinds heeft hij een aspect aan dat repertoire toegevoegd: "Ik ben heel redelijk, maar Wilders is een terrorist" - of termen van gelijke strekking - hier dus: 'Ik zal de PVV nooit de schuld geven.' Als iemand geen schuld heeft, hoeft hij ook niets uit te leggen. En natuurlijk:
Dezelfde smerige truc (meer Cohen hier ). Als het onverstandig is dat Wilders zijn woorden niet matigt, is hij natuurlijk verantwoordelijk voor die onverstandigheid en wat er daardoor gebeurt. Maar de informele leider van deze beweging is Alexander Pechtold , op wiens vlot uitgesproken leugens we wat nader ingaan ter illustratie van regel dat een fout op een principieel punt: in dit geval het eenzijdig leggen van verantwoordelijkheden, meestal samengaat met vele fouten op detailpunten (de Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggever Raoul du Pré):
Meteen al in de kop is het mis: Pechtold voedt de frustraties, door aan zijn multiculturalisme en migratiefundamentalisme vast te houden, wat circa tweederde van Nederland niet wil.
Eerste hulp van de medestander: de auteur van het artikel pleegt de bekende truc van de omkering: de verwijten zijn gestart richting Wilders. Tweede truc van de auteur: de reactie van Wilders: "Ze kunnen de boom in", was niet woedend, maar minachtend. Een leugen, dus.
Derde truc: de herhaling.
Het eerste deel van Wilders reactie - een accurate beschrijving van de gang van zaken. Daarna volgt de "de boom in" opmerking.
Dat is kenmerkend voor ideologen met een lachspiegel voor hun kop: ze zien hun eigen verwrongen beeld aan voor de werkelijkheid, en ervaren het werkelijke beeld als verwrongen.
En vanwege deze mislukkingen springt de clown uit het doosje:
Gunst, en laat zo'n doemscenario nu nog uitkomen ook... Kennelijk heeft Wilders op zijn minst iets goed gezien.
Heeft er niets mee te maken.
Is correct. Tweederde van de bevolking is tegen het multiculturalisme, de Europeanisering, de globalisering, het kosmopolitisme en het graaien van de elite. En dat alles wat de elite doet is inderdaad het verklaren van een oorlog.
En de bekende Ja, maar ...". Wilders hoeft zich niet te verantwoorden omdat hij heeft gewaarschuwd, maar Pechtold wel, omdat hij eindeloos heeft gesust, en er nu wel degelijk veel aan de hand blijkt. Zoals hij zelf toegeeft door het gebruik van de term 'de frustraties', in de kop, waar hij overigens in het hele interview niet op terugkomt. Want de aard van die frustraties hebben we net gezien, en schijten in het gezicht van Alexander Pechtold.
Het is natuurlijk precies andersom: Pechtold voedt de frustraties, met zijn ontkenningen van het probleem.
Wilders erkent zijn rol: als aanklager van de islam en de multiculturalisten. Pechtold is echter doof daarvoor, vanwege die lachspiegel in zijn geest.
Er is nauwelijks uitleg nodig: de islam deugt niet, en moet weg. en dat de islam niet deugt,ziet iedereen: vrouwenonderdrukking, uithuwelijken, inteelt, eerwraak, intolerantie, jodenhaat, homohaat, geweld, enzovoort
Zonder islam! Het bord van Pechtold is gigantisch dik.
Dat mag. Want al die mensen sluiten zich vrijwillig aan bij de club waar ook Al Qaida toe behoort. Wilders heeft zich niet bij Breivik aangesloten. Wat Breivik doet, is zijn eigen zaak.
Wilders heeft geen geweldsretoriek gebruikt. Wilders heeft sterke taal gebruikt. Richting de islam, omdat de islam nog veel sterkere taal gebruikt. Maar die laatste gedachtensprong is voor Alexander Pechtold even bereikbaar als de vierde dimensie.
Ook hier dan maar even een uittreksel van afkortingen uit de koran :
Woorden vergeleken waarbij de "provocaties" en "beledigingen" van Wilders maar kinderspel zijn. Want wat is "kopvoddentaks" vergeleken met "Joden zijn apen" - en al die andere uitspraken van joden- en ongelovigenhaat. En de ruimtes waarin dit soort zaken systematisch geuit worden zijn dus volstrekt accuraat te omschrijven als "haatpaleizen". Waar Pechtold dus Wilders beschuldigt van "geweldretoriek" (zie ook Nieuwsuur, 02-08-2011 , na 11:40 min. - let op: geen kritische vragen van de interviewer, alleen maar stimulansen), kan hij dat alleen stand houden, door te erkennen dat de koran, de islam en de moslims zich bedienen van geweldsretoriek, en dat als er sprake is van geweld in de retoriek van Wilders, dit tegengeweld is, en dus gerechtvaardigd, zeker passend, en mogelijk zelfs noodzakelijk om het geweld van buiten, het geweld van de indringer genaamd islam, te weren. We hebben nu representanten van de reguliere media, de politici en de "intellectuelen" gehad. De praktijk wijst echter uit dat de meest duidelijke taal komt van het internet. Bloggers en reageerders hoeven geen rekening ten houden met een diverse achterban en beleefdheidsfrasen, en gooien er vaak recht voor zijn raap uit wat al die anderen ook hadden willen zeggen en ieder geval bedoelden. Een fraai voorbeeld voor de relatie tussen denkbeelden en geweld was te vinden op het Volkskrant-weblog, waar de linksistische denkafwijkingen de norm zijn, en het demoniseren van iedereen en alles dat ook maar enigszins een kanttekeningen plaats bij de geneugtes van de multiculturele samenleving, internationale solidariteit en het ideaal van het kosmopolitisme de dagelijkse praktijk is. Of beter was, want de redactie heeft aldaar uiteindelijk iedereen met zo'n duidelijk fascistische mening weggejaagd. Het soort mensen dat dan overblijft is als deze, die zich afficheert als gematigd (Volkskrant weblog, 07-08-2011, door DeKoeleAnalyticus):
Dat is wat steekt achter alle oproepen die stellen dat Wilders zijn toon moet matigen. Van Cohen tot Heijne: "Je ideeën rechtvaardigen geweld". Ze durven het niet hardop te zeggen, omdat ze in het diepst van hun hart wel weten dat ze op drijfzand staan, maar dat is wat ze willen zeggen. Een voorbeeld van een gekende moslim-woordvoerder, met als kenmerk dat zijn afstamming van origine slechts half-islamitisch is (Joop.nl, 07-08-2011, door Ibrahim Wijbenga, CDA-raadslid):
Met welke tussenkop de zaak hier verder gesloten zou kunnen worden. Maar de manier waarop het wordt uitgewerkt is ook interessant:
Weer even vertalen:
Ook dit is weer een tekst die overal geweerd zou worden. Ibrahim kan hem zonder probleem kwijt, op wat dus niet anders kan worden omschreven als een haat-forum.
Overigens is 'de reacties van een aantal PVV-aanhangers die de gruweldaad van Anders Breivik goedkeuren' in grof stuk leugen, want dit suggereert een significant aantal. Als dit criterium ook toegepast mag worden op moslims, mag je van moslims veel harder zeggen dat "een aantal de gruweldaden van de islam goedkeurt". Een dusdanig groot aantal dat je rustig van "de moslims" mag spreken. Maar waar het hier om gaat, is dat er volgens Ibrahim Wijbenga een relatie is tussen denkbeelden en geweld. De relatie die keihard geldt voor de islam: er is een relatie tussen de denkbeelden van de islam, en het geweld gepleegd door de moslims. Alle geweld. Het grote, het terrorisme, en het kleine: de aanvallen op ongelovigen onder het mom criminaliteit of gewoon direct door stenen te gooien naar symbolen van de ongelovige overheersers als autobussen die door de islamitische wijk rijden. Het is de gewelddadige theorie van de islam die gelovige tot meer maakt, tot superieur maakt, die de oorzaak is van het geweld tegen de ongelovigen. Een geweld dat alleen ingetoomd wordt door het besef dat ze een minderheid zijn, die nog op ieder moment het land uitgezet kan worden. Misschien niet door de politiek, maar wel door de meerderheid van de ongelovigen, op het moment dat ze zich te ernstig gaan misdragen jegens die ongelovigen. En een veel later voorbeeld van moslims die zelf wel het verband leggen tussen beledigende woorden en daden van geweld - aanleiding: de Engelse politicus Boris Johmson die zich negatief heeft uitgelaten over boerka-dragers (news.sky.com, 09-08-2018. By Aubrey Allegretti, political reporter ):
Oftewel: die eindeloze stroom veel ernstigere beledigingen in de koran zijn de oorzaak van het geweld door moslims tegen ons. Oftewel: zij moeten die koran afzweren, of zij moeten weg. Dat was dus deel 1: alle groeperingen die de islam steunen en de moslims zelf zien wat betreft ideeën ter rechter kant een direct verband tussen die ideeën en mogelijk en daadwerkelijk geweld. Zelfs daar waar degene die de rechtse ideeën uit zich expliciet uitspreken tegen geweld. Deze redenatie is dan zeker op op henzelf van toepassing. Er kan dus een relatie zijn tussen ideeën behorende tot de islam (en die van hun steuners) die leiden tot geweld. En er zal zeker een relatie zijn tussen uitspraken en ideeën die gaan richting afdwingen dus richting geweld en geweld. En daarvan is voor wat betreft de islam al het bewijs geleverd - een herhaling (de uitgebreide lijst staat hier ):
Met hierachter een algemene idee dat impliciet oproept tot geweld: het streven van de islam naar werelddominantie. Ook als ze erbij zeggen dat dat niet gewelddadig bedoeld is - want dat zeggen mensen als Wilders ook en dat vinden moslims en aanhang geen geldig tegenargument. Dan is hun eigen tegenargument ook niet geldig en kan er zonder meer gesteld worden: de wens van de islam naar werelddominantie is een oproep tot geweld. En deze stappen zijn zo logisch, en worden zozeer bevestigd door de praktijk, dat echt iedereen dit in zijn hoofd heeft zitten - ook degenen die het tegendeel beweren. Dat dat naar buiten niet direct blijkt, komt vanwege de capaciteit van het brein om dit soort kennis gescheiden te houden van de rest van het brein - compartimentalisatie geheten. Wat, indien op één of andere manier van aangeroepen wordend tijdens een andere gedachtengang, leidt tot absurditeiten . Eerst een indirect voorbeeld van het "dat iedereen het wel weet" wat aanleiding geeft tot een direct voorbeeld. Het "indirect weten" zit in de moeite die men steekt in het ontkennen van de relatie - en dat gaat heel ver (nu.nl , 24-08-2018, ):
Het is niet letterlijk zo opgeschreven, maar de boodschap is: "De aanslagen gepleegd door moslims hebben niets met de islam te maken maar met hun overige karakterstrucctuur waardoor ze crimineel zijn geworden":
Het staat hier bijna letterlijk: 'De onderzoekers ... hebben ... geen duidelijke verklaring voor het verband tussen criminaliteit en terrorisme'. Dat verband is de islam, en dat verband ontkennen ze dus hierbij. Dit artikel op nu.nl, een doorgeef-site, heeft natuurlijk een ander artikel als bron. Dat bron-artikel stond hier:
Het NRC Handelsblad, dus. Een NRC Handelsblad dat dusdanig sterke steun geeft aan de islam dat het bij GeenStijl aangeduid wordt als "NSB Halalblad". Hier die benaming bevestigende door een artikel met de halal-boodschap: "Die terroristen zijn gewoon criminelen hoor, en hebben niets met de islam te maken". Uit een reeks met hoogtepunten als "De stokslagen vallen echt mee" en "Het is politiek-correct om moslims te bashen" - dat laatste door een columniste type Zwarte Weduwe . Op basis van regelmaat schrijvend in het NRC. Dat soort propaganda wil men verspreiden omdat men in het eigen brein de kennis heeft dat het andersom is, en de kennis dat dat bij iedereen andersom is. Dat de islam geen instrument naar vrede maar een instrument naar geweld is. En het voorbeeld van het NRC is willekeurig of toevallig, want bijvoorbeeld de Volkskrant (en Trouw en de NPO enzzovoort) doet precies hetzelfde - in dit geval ook letterlijk door het betoog van de criminaliteit als oorsprong van terrorisme over te nemen (de Volkskrant, 25-08-2018, door Hassan Bahara):
Enzovoort. Waarvan de boodschap het best blijkt uit niet zozeer uit wat er wél staat, als uit wat er níét staat. Hier alle voorkomens van woorden met "islam" erin:
En hier alle voorkomens van woorden met "moslim" erin: Niets dus. Logisch, want de auteur, Hassan "haatbaardje" Bahara is zelf ook moslim. Welke woorden worden dan wél gebruikt? Deze:
Knap, hè, om zowel het woord "islam" als het woord "moslim" compleet te vermijden in een artikel dat gaat over terreur gepleegd door moslims in naam van de islam. Dat is dus omdat Hassan Bahara die connectie in zijn hoofd heeft en zichzelf geprogrammeerd heeft om die connectie actief te vermijden. Anders is het het niet mogelijk om in een artikel gaande over terreur gepleegd door moslims in naam van de islam die woorden compleet te vermijden. Ook heel instructief voor dit soort situatie, zijnde van de soort "De Nieuwe Kleren van de Keizer", is als iemand de werkelijkheid opschrijft. GeenStijl, die het geval van de juridische onderzoekers doorgaf, refereerde aan zo'n geval. Hier is het (nota bene: van de Volkskrant-website) (Volkskrant.nl, 16-07-2014, door Timon Dias is psycholoog, ):
Een spiegelbeeld dus van het verhaal in de politiek-correcte versie. En is alles overeenkomend met wat je waarneemt aangaande niet alleen deze criminele jongeren, maar moslims in het algemeen:
Zie boven de voorbeelden van de columnist in het NRC en de verslaggever in de Volkskrant. Ze vervormen de werkelijkheid waarover ze berichten actief dusdanig dat deze werkelijk niet 'minachtend is voor de islam' of niet "de islam tegenwerkt'. Daarmee die werkelijkheid is haar spiegelbeeld veranderend. Keiharde leugens, dus. Ter illustratie van hoe simpel het is nog wat woorden die de werkelijkheid ongespiegeld beschrijven:
Het klinkt allemaal als "Eén plus één is twee". In tegenstelling tot het verhaal van de politek-correcten en de moslims zelf: dat klinkt allemaal als "Eén plus één is drie". En in onbewaakte momenten wordt dit natuurlijk ook toegegeven. Hier een saillant geval, de Sociopaat en islamofiel Arnon Grunberg (de Volkskrant, 03-04-2012, column door Arnon Grunberg):
Tjonge ... Dat een multiculturalist, kosmopoliet, en nomade dat zomaar opschrijft. Een briefschrijver licht het nog wat verder toe (de Volkskrant, 05-04-2012, ingezonden brief van Harold van Heck, Amsterdam, trainer/docent NT2):
Maar Arnon Grunberg gaat het maar om één enkel ding: Hoe kan ik Nederland zo veel mogelijk schade berokkenen ... . een houding die vanuit zijn kring de hele politieke-correctheid heeft geïnfesteerd . En als het over het buitenland gaat, is het allemaal ook wat makkelijker. Een aantal voorbeelden - eerst uit Afrika (de Volkskrant, 01-09-2012, van correspondent Kees Broere):
De politiek-correcte correspondent citeert natuurlijk weer imams die zeggen dat er niets aan de hand is. Maar tegelijkertijd houdt in Noord-Nigeria Boko Haram huis, en in Mali weer een andere groep, Ansar Dine. Overal waar er grotere groepen moslims zitten en ze niet de baas zijn, is er geweld. Of de onmiddellijke dreiging daarvan. Logisch, want de islam kent maar één wenselijke toestand: de baas zijn. Dan nog wat verderop in de wereld (de Volkskrant, 12-10-2012, van correspondent Michel Maas):
De begeleidende foto laat de rekruten in uniform zien ... En hier het resultaat van over de hele wereld (de Volkskrant, 29-01-2014):
Fijn, die rode en zwarte gebieden ... de islamitische wereld, plus flink wat creolen. Vergeet dat rode gebied in Brazilië en dat grote gele van Rusland - dat laatste slaat natuurlijk alleen op het kleine zuidelijke gedeelte ervan. Het islamitische zuiden (u dacht toch niet dat die samojeden en jakoeten in Siberië aan terrorisme doen ... veel te nuchtere mensen). En zoals al eerder gezien, soms laten ook de streng gecensureerde politiek-correcte media wat door om te beschuldiging van totale censuur te ontlopen. Hier in de vorm van Max Pam, één van de weinige Joden in Nederland die af en toe een kritisch geluid laat horen richting het semitische broedervolk. De gekozen vorm heeft vermoedelijk geholpen: die van de zware ironie (de Volkskrant, 18-06-2014, column door Max Pam):
De reageerders zijn zo volkomen getraind in de afwezigheid van moslims-kritiek in de Volkskrant, dat het merendeel op deze column reageerde alsof Pam serieus meende dat al dat geweld niet met de islam te maken heeft. De reeks aanslagen in 2014-2015 (Brussel, Charlie Hebdo, Kopenhagen) heeft niet wat meer openheid geleid (de Volkskrant, 19-02-2015, door Peter Giesen):
Nog meer informatie lijkt volstrekt overbodig. Oh ja, dit nog: "En er loopt een continuüm van de lieden in het IS-gebied naar de moslims in de verste uithoek van het westen". Hier een deel van dit continuüm (de Volkskrant, 21-02-2015, column door Paul Brill, buitenlandcommentator van de Volkskrant):
IS is de ultieme consequentie van het gedachtengoed van de islam. De rest gedraagt zich alleen opportuun. Zie maar (Elsevier.nl , 17-04-2015, door Servaas van der Laan):
Moslims ... Het is gajes. Waar moslims, daar is onrust, onvrede, geweld, oorlog. Geinig ...Hier iemand van diep in de politieke-correctheid die voor ons een lijstje maakt ter illustratie van de gewelddadigheid van moslims (de Volkskrant, 12-09-2015, column door Peter Middendorp):
Afgekort:
Juist ja ... Met al die vaders in het theehuis en al die andere plekken behalve thuis want dat is het rijk van de vrouw, is de algemene gewelddadigheid van moslims en alle branden in het Midden-Oosten volkomen begrijpelijk. Een samenvatting van de ontwikkelingen van de afgelopen twee jaar (de Volkskrant, 17-09-2016, door Huib Modderkolk)
Conclusie: het is genoeg geweest ... Die moslims moet er allemaal uit. Nog eens een overzicht weer twee jaar later, om te bekijken of de eerdere conclusie aangepast moet worden (GeenStijl.nl, 23-08-2018, door Van Rossem ):
En GeenStijl geeft ook nog een link naar een contemporain bericht uit een andere Nederlands cultuurcentrum: Als zelfs de bestuurlijke elite erkent dat de moslims nog steeds een "clear and present danger" vormen, dan is het helder dat die conclusie alleen maar urgenter is geworden: verwijdering is de enige echte oplossing ... En ze geven het, in ditzelfde tijdsbestek, ook weer eens zelf toe (de Volkskrant, 24-08-2018, door Ben van Raaij):
En dat is natuurlijk precies de verklaring dat in Europa gewone moslims ineens in een vrachtwagen kunnen stappen, en over blanke burgers heen en weer gaan rijden. Gekrenktheid. Gekrenktheid over het veel grotere succes van de westerse cultuur dan dat van de islamitische. En deze gekrenktheid zal pas voldoende verminderen als ze niet meer direct met de westerse cultuur geconfronteerd worden. Om te beginnen door ze van hier te verwijderen. Naar Islam, cultuurbeelden , of site home ·.
|