Bronnen bij Multiculturalisme: cultuurverraad door Job Cohen

Als burgemeester van Amsterdams Job Cohen werd wijd en zijd bekend als ondersteuner van de zaak van immigranten, wat door zijnen vrienden hemzelf wordt omschreven als "de boel bij elkaar houden", en door zijn tegenstanders als "theedrinken", staande voor: niets doen aan allochtone overlast, criminaliteit en afkeer van Nederland.

Nu hij recent (mei 2010) PvdA-leider is geworden, komen zijn standpunten over alle zaken, dus ook deze, in vernieuwde belangstelling. Dat leverde een aantal nieuwe inzichten op, die hier, tezamen met eerdere genoteerde zaken in Multiculturalisme, cultuurverraad uitleg of detail , verzameld zijn. Eerst een ouder artikel met even oud commentaar (NRC Handelslad, 31-12-2007, door redacteur Herman Amelink):
  Cohen: luister beter naar kritiek van religies

Religie is in de samenleving een samenbindende kracht, stelde burgemeester Cohen op Nieuwjaarsdag in 2002. Gisteren ging hij een stap verder. „Religies houden ons een spiegel voor."


De kracht van religies zit in het perspectief dat ze gelovigen bieden op een rechtvaardiger samenleving. In de doopsgezinde schuilkerk aan het Singel in Amsterdam hield de Amsterdamse burgemeester Job Cohen gisteravond „als ongelovige” opnieuw een pleidooi voor erkenning van het belang van religie.
    In zijn toespraak God en Mokum beschreef Cohen hoe de sociale cohesie wordt gediend door de permanente dialoog tussen de overheid en religieuze gemeenschappen, en tussen religies onderling, zoals die onder meer in de Amsterdamse burgemeesterswoning gevoerd wordt.   ...

Als dit waar was, was de aarde een paradijs op aarde, qua rechtvaardigheid, want religie bestaat al sinds voorhistorische tijden. De enige historische conclusie luidt dan ook dat religie marginaal of niet bijdraagt tot een rechtvaardiger samenleving.
    Job Cohen staat hier dus aperte leugens te verkondigen, en we weten ook waarom hij dat doet: hij wil graag de moslims het gevoel geven dat ze betrokken worden bijna de Nederlandse samenleving. En dat is cultuurverraad, want de islam maakt geen deel van de Nederlandse samenleving, en haar ideeën staan daar volkomen haaks op. Het is prima om immigranten te betrekken bij de Nederlandse samenleving, maar niet op basis van een die Nederlandse samenleving vijandige religie of cultuur.

Nu zou men kunnen denken dat Cohen voor kritiek uitgesproken door religies is, omdat hij voor kritiek op maatschappelijke zaken in het algemeen is. Maar dat laatste is niet zo (de Volkskrant, 04-02-2008, door Job van Amerongen, politicoloog):
  Vergelijking met Auschwitz is onjuist

Het is onjuist en contraproductief om de huidige omgang met de islam en niet-westerse allochtonen te relateren aan Auschwitz, betoogt Job van Amerongen.


...  De Auschwitzlezing van Cohen (Forum, 31 januari) bevat niet de kwaliteit die we van hem gewend zijn.
    Cohen stelt, dat angst en wantrouwen jegens ‘de ander’ sinds Auschwitz niet meer zo groot zijn geweest. ...
    Het ‘Weest Waakzaam!’ lijkt in eerste instantie gediend met het trekken van stevige historische parallellen. En welke historische gebeurtenis leent zich daar nou beter voor dan de Tweede Wereldoorlog en de Jodenvervolging? Ik zeg niet dat vergelijken met de Tweede Wereldoorlog nooit mag. Maar de uniciteit van de Holocaust wordt de laatste jaren wat al te gemakkelijk bezoedeld. Daarnaast moet worden gewaakt voor hysterie.
    In nazi-Duitsland was het staatsapparaat door en door racistisch en antisemitisch. Uitsluiting – tot fysieke eliminatie aan toe – werd gehanteerd als een bewuste politieke strategie. De rassenwaan regeerde. In Nederland anno 2008 leven verschillende bevolkingsgroepen te veel langs elkaar en te weinig met elkaar. Verschillende overheden proberen daar op allerlei manieren verandering in te brengen. Met de beste wil van de wereld valt niet te beweren, dat op systematische wijze uitsluiting plaatsvindt. De zorg voor de ander is niet uit het blikveld verdwenen. Door de overheid gestimuleerde initiatieven om de sociale samenhang te vergroten, bloeien als nooit tevoren.   ...
    Wat beoogt Cohen met het trekken van deze historische vergelijking? Moet ze tot nadenken stemmen? Is het een oproep tot meer beschaving in het debat over godsdienst, de islam in het bijzonder?   ...

Want dat laatste gaat het natuurlijk om: wat moslims aan fysieke problemen in Nederland ondervinden is klein grut vergeleken met de overlast en criminaliteit die moslims aan Nederlanders toedoen uitleg of detail - hele wijken hebben ze op die manier gezuiverd. Nee, op fysieke zaken kan Cohen niet doelen.
    Het gaat natuurlijk om de kritiek op de islam als godsdienst, en op het wereldwijde gedrag van de islam als imperialistische kracht, in de vorm van terreuraanslagen gepleegd door haar aanhangers. Die kritiek op de islam vindt Cohen uit den boze. In tegenstelling dus tot de kritiek die de islam op onze maatschappij zou hebben - dat vindt Cohen een vruchtbare zaak. Daarnaar zouden we meer moeten luisteren.
    Overigens staat Cohen daarin niet alleen. In tegendeel: dit idee wordt gedragen door geheel multicultureel bestuurlijk en intellectueel Nederland. Ook de auteur van bovenstaande stuk, die wel kanttekeningen plaatst bij de vergelijking met Auschwitz, is het op dit punt met Cohen eens:
  Er is een ontspoord islamdebat gaande, dat wel.

Ten opzichte van de inhoud van de islam, die een zeer hoge mate van ontsporing kent , is zelfs het meest rabiate in het westen gevoerde debat maar kinderspel.

Naast dit soort principiële standpunten is de houding van Cohen ook af te leiden uit uitspraken over meer praktische zaken (de Volkskrant, 21-02-2008, door Willem Beusekamp):
  Cohens uitspraak leidt tot onrust in Slotervaart

Straatcoaches, een door de gemeente Amsterdam aangesteld nieuw soort ordebewakers, zijn volgens burgemeester Cohen ‘geen modelburgers’. Zij hoeven derhalve van hem vrouwen geen hand te geven.
    Cohen zei het vorige week in de raadsvergadering, waar onder meer het CDA vroeg naar zijn mening over het feit dat sommige straatcoaches in het stadsdeel Slotervaart tijdens hun werk – vervelende en vaak criminele Marokkaanse jongens van straat halen – weigeren de moeders van de lastpakken een hand te geven.
    Uit religieuze motieven, zoals ze zelf beweren. En juist daarom (godsdienstvrijheid) zal Cohen hen geen strobreed in de weg leggen. Hij wilde er verder ook niet te veel gezeur over horen.   ...

Dat wil zeggen: hij wil geen gezeur daar waar het eisen van moslims betreft.

En voor de meer tastbare aspecten van de islam kan Job nog meer enthousiasme opbrengen (HP/De Tijd, 08-02-2008):
  Amsterdam draait door
...
De Westermoskee

Kerk en staat zijn in moderne democratieën van elkaar gescheiden en daar zijn goede redenen voor. De geschiedenis van Europa hangt aan elkaar van de godsdienstoorlogen. De oplossing daarvoor was godsdienstvrijheid, waarbij verschillende gelovigen elkaar met rust laten en de staat neutraal is. Wie die principiële scheiding wil doorbreken, moet daar heel goede redenen voor hebben. Amsterdam dacht die te hebben toen de stad besloot de Westermoskee van Milli Görüs te subsidiëren.
    Dat gebeurde niet rechtstreeks: Amsterdam betaalde stilletjes twee miljoen te veel voor de grond die de gemeente van Milli Görüs overnam. Zo subsidieerde Amsterdam de bouw van de moskee, samen met woningcorporatie Het Oosten. Er moest wel een raad van toezicht komen, om de 'integratiegerichte koers' te bewaken. Via die raad wilde de overheid zich dus met de inhoud gaan bemoeien.
    Niet verstandig, zoals de geschiedenis laat zien. Geen enkele zichzelf respecterende religieuze organisatie (christelijk, joods, hindoeïstisch of islamitisch) zou zoiets pikken. De afloop van het Westermoskee-project was voorspelbaar: Milli Görüs begon als een opstandig paard te bokken en te springen totdat het de gemeente uit het zadel had geworpen.
Job Cohen probeerde het vervolgens met Marhaba, een islamitisch debatcentrum. De gemeente stak er een subsidie van vier ton in. Ook dit project mislukte: er braken ruzies uit over de koers van Marhaba en eind vorig jaar trok de gemeente de stekker eruit. Ook hier was het fundamentele probleem dat de overheid zich ging bemoeien met de inhoud van een godsdienst. In beide debacles heeft Cohen zich er kort en makkelijk vanaf gemaakt, alsof het bedrijfsongevalletjes waren in plaats van principiële fouten. De gemeenteraad heeft het allemaal gewoon laten passeren.   ...

Hoe meer zichtbare islam, hoe mooier ...

De volgende zaak betreft hemzelf niet direct persoonlijk, maar is zeer illustratief voor de sfeer waarin hij de stad Amsterdam bestuurt. Het gaat om een lesbrief die de gemeente Amsterdam verstuurt heeft aan alle scholen, met materiaal over de multiculturele samenleving, en hoe daarmee om te gaan. De titel en het motief op de gemeentelijke website geven al aan in welke richting het gaat: "Laat je niet gek maken", 'Lesbrief tegen polarisatie en radicalisatie'. Oftewel: problemen van de multiculturele samenleving worden niet veroorzaakt door moeilijkheden met aan- en inpassing, maar door het praten erover.
    De lesbrief is natuurlijk te groot om hier als geheel te reproduceren, zie de pdf hier uitleg of detail , maar alles wat we er van weten moeten staat in onderstaande beschrijving ervan gegeven in een column van Nausicaa Marbe (de illustraties zijn uit de lesbrief zelf, niet van de column) (de Volkskrant, 08-02-2008, column door Nausicaa Marbe):
  Discriminatie per lesbrief

De lesbrief die de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling van Amsterdam naar driehonderd scholen stuurde wemelt van de goede bedoelingen. Alleen al de titel - Laat je niet gek maken - spoort aan de rede te gebruiken in plaats van de vuist. De lesbrief is dan ook bedoeld als tegengif voor steekpartijen op scholen, vanuit de gedachte dat praten over de actualiteit frustraties afremt en agressie voorkomt. ...
    Omdat radicalisering en agressie onder scholieren toenemen, is het zinnig zo'n initiatief voor verbetering nader te bekijken. De zes hoofdstukken van de lesbrief lijken bedoeld als lessen in relativering. Er wordt een pleidooi gehouden voor de individuele verschillen tussen mensen in Nederland, voor het belang van praten, gevoelens uiten, beheersing en goed geïnformeerd zijn. Ook het recht om te geloven - of niet - komt aan bod. Er is een hoofdstuk over de vrijheid van meningsuiting (ook die van politici die godsdienstkritiek uitoefenen), een summier lesje godsdienst en een hoofdstuk over heilige boeken (waarmee je het ook oneens mag zijn, aldus de tekst). So far so good.
    Maar vrolijke illustraties noch jolige cartoons kunnen voorkomen dat de lesbrief een droevig maatschappijbeeld ventileert: dat van een wereld waarin elementaire beginselen van de democratie uit den treuren herhaald moeten worden tegen kinderen die nooit geleerd hebben dat verscheidenheid mag bestaan.
    Uiteraard is dit lesmateriaal doordrenkt van godsdienst. Centraal staan het christendom en de islam, waarbij eerbiedig benadrukt wordt hoe vervlochten die twee zijn. Boeddhisme en hindoeïsme krijgen ook ruim applaus. Het jodendom komt er bekaaid vanaf, met neutrale vermeldingen in bijzinnen of tussen haakjes. Alsof de makers bevreesd zijn tegen antisemitische of antizionistische schenen te schoppen.
    De makke van dit lesmateriaal weerspiegelt de foutieve aanpak van integratieproblemen door de overheid: van alles wordt ruimhartig uitgelegd, maar zodra de gevarenzone van de vermeende islamitische gevoeligheden in zicht komt, slaat de tekst de achterlijke toon aan van politiek correcte gemeenplaatsen. Alleen al de vraag door wie scholieren zich niet gek moeten laten maken, wordt selectief beantwoord. Het materiaal noemt drie boosdoeners: films op internet 'die niemand op televisie wil laten zien', kwetsende 'mensen die voor bladen en kranten schrijven of die op tv komen en daar mogen zeggen wat ze willen' en politici die 'heel negatief zijn over bepaalde groepen mensen'. De opruiende imams aan de kaak stellen, durft de lesbrief niet.
    Bij het item 'boosheid' verbeeldt een cartoon een blanke man die de ruiten van een moskee ingooit en daarbij denkt: 'Ik ben blij dat ik zo bang ben... Anders kon ik niet zo boos zijn!' Hier wordt gesuggereerd dat geweld tegen de islam gebruikelijk is en dat afkeer tegen de islam ongegrond, want door angst ingegeven is. Geen woord over wat niet-moslims en ook veel moslims terecht zorgen baart: jihad- en shariaverheerlijking, religieuze polarisatie, generalisaties in termen van 'christenhonden' of 'ongelovigen', de opvatting dat beliegen en bestelen van 'christenhonden' mag. Komt allemaal vaker voor dan vandalisme tegen een moskee.
    Voor wie nog niet wist wie de vrijheid van meningsuiting bedreigt, hier de interpretatie van de gemeente Amsterdam: 'Als je slechte dingen over iemand vertelt, voelt die ander zich gekwetst. Die durft misschien niets meer te zeggen (...). Dan blijft er weinig over van de vrijheid van meningsuiting.' Bedreigingen met de dood? Nooit van gehoord.
    Tot slot een cartoon waarin de bruine, vrolijke kleuter Adir zich voorstelt aan een autochtoon gezin. Vader (blote armen, schakelketting): 'Wat heb jij tegen ons?' Moeder (gezet, roodharig): 'Onruststoker!!'. Zoon (kaalgeschoren): 'Pak 'm pa!'. Uiteraard zetten tekst noch beeld in het didactisch document allochtonen in een kwaad daglicht. ...

Uiteraard ... Allochtonen kunnen per definitie geen minder goede eigenschappen hebben ... Die radicalisering en steekpartijen ... Die waren heel gewoon in blank Nederland van 1970 en slechts met de komst van de allochtonen is is dat minder geworden ...
    Er staan nog twee cartoons in de lesbrief:

Ook de derde heeft een eenduidige boodschap: het is de autochtoon die de allochtoon zijn wil wil opdringen. Alleen de vierde kan je ook neutraal uitleggen.
    De eenduidige boodschap uit de drie cartoons is deze: het zijn de autochtonen die niet deugen - en de allochtonen treft geen enkele blaam. Kijk naar de foto's in de lesbrief, en je ziet alleen blije, vrolijke, opgeruimde, en geïntegreerde allochtonen. Kijk naar de cartoons, en je ziet autochtone onderbuikgevoelens, islamofobie en xenofobie.
    Voor deze zaak moest de betrokken wethouder aftreden. Maar hoer de zaak werkelijk zat, wisten meer mensen en een aantal ervan heeft gelekt, en daarom kon de Telegraaf komen met het nieuws dat ook burgemeester Job Cohen een belangrijke rol heeft gespeeld (De Telegraaf, 04-04-2008, door Jarco de Swart ):
  Hoofdrol Cohen in lesbriefrel

Burgemeester Cohen was persoonlijk betrokken bij het opstellen en veranderen van de omstreden 'Wilders-lesbrief', waarover de Amsterdamse wethouder Hennah Buyne uiteindelijk is gestruikeld.


Verschillende hoge ambtenaren bevestigen tegenover De Telegraaf de betrokkenheid van Cohen en waren verbaasd dat hij hierover tijdens twee geruchtmakende raadsdebatten bleef zwijgen. Door zelf opheldering te geven, had Cohen zijn collega en partijgenoot Buyne eenvoudig kunnen redden, zo menen zij.  ...
    Volgens de zegslieden is een eerste versie van de brief in een zeer vroeg stadium aan de orde geweest op een stafvergadering van de burgemeester over openbare orde en veiligheid. Die versie is op advies van de afdeling communicatie van Cohen afgekeurd, omdat die te veel gericht was op de aangekondigde film van Geert Wilders. Het college had afgesproken niet in te gaan op een nog niet bestaande film.
    Nadat dit advies was besproken met Cohen, werd onderwijswethouder Buyne erbij geroepen om de zaak te bespreken en dit duidelijk te maken. Een volgende versie bleek nog steeds niet naar wens, waarna Buyne en Cohen opnieuw overlegden. Vervolgens voerde Buyne overleg met de opstellers van de lesbrief, het Centrum voor Nascholing van de UvA. Uiteindelijk is pas de derde versie aan de scholen verstuurd. Het is niet duidelijk of Cohen die versie vooraf nog heeft gezien.
    Met deze wetenschap is het optreden van burgemeester Cohen tijdens de twee raadsdebatten over de kwestie opmerkelijk te noemen. Terwijl Buyne zich steeds verder in de nesten werkte, zat Cohen naast haar en zweeg. ...

Dat Cohen een racist is in de zin dat hij alles wat allochtonen negatief in het nieuws brengt probeert te vergoelijken is een algemeen bekende feit, onder het motto van "het kopje thee" - al was het maar omdat hij er zelf trots op is. Dus dat hij ook betrokken is bij het daadwerkelijke anti-autochtone racisme van de lesbrief wekt nauwelijks verwondering. Wat wel verwondering wekt, is dat zo'n ernstige zaak niet meer ophef veroorzaakt. Maar hier dekt men elkaar waarschijnlijk weer.

Buiten politiek-correcte kring ziet men de werkelijkheid wat makkelijker (de Volkskrant, 02-10-2009, column door Nausicaa Marbe
  Binden en ontbinden met Job Cohen

Een open, verdraagzame, welvarende, veilige samenleving. ...
    Ziedaar de ideale samenleving volgens Job Cohen, zoals geschetst in zijn pas verschenen Binden, een bundel lezingen, gehouden tussen 2002 en 2009. ...
     De werkelijkheid volgens Cohen ziet er, samengevat, zo uit: de autochtoon kent sinds de jaren zestig vervreemding en waardeverwarring. Dat schept onbehagen en dat verhaalt de autochtoon op de migrant. Angst voor de islam is niet gebaseerd op feiten, maar op intolerantie. Er is een witte ‘mono-identiteit’ ontstaan bij een meerderheid die geen respect heeft voor minderheden. Sommige jonge allochtonen misdragen zich, omdat ze willen meedoen maar niet weten hoe. Respect doet wonderen.   ...
    ... Voor nu geldt: niet het gedrag van de allochtoon is doorslaggevend, maar de bereidheid vreemdelingen op te nemen. Integratie en acceptatie is een kwestie van onszelf, niet van de ander. ...

Overigens deelt Job deze opvattingen met een groot deel van de multiculturalistische elite.

Natuurlijk kunnen al dit soort acties de stroom negatieve berichten over de islam in binnen- en buitenland niet stoppen. Tijd, vindt Job, om wat aan de dalende reputatie van de islam te gaan doen (de Volkskrant, 15-10-2009, door Job Cohen):
  Wetenschap, laat de gewone moslim zien!

Het is de taak van de wetenschap om in het debat over de islam niet alleen de extreme, maar ook de gematigde islam naar voren te laten komen, zegt Job Cohen

Tussentitel: Is het zo dat Nederland islamiseert? Levert het gevaren op?

Het maatschappelijk en politiek debat over de islam heeft een grote vlucht genomen na de aanslagen van 11 september 2001. De worsteling met deze thematiek is in Nederland versterkt door Pim Fortuyn en de moord op Theo van Gogh, nu bijna vijf jaar geleden. In dat debat vallen mij een aantal bijzonderheden op.
    In de eerste plaats ligt de focus bijna uitsluitend op fundamentalistische, of streng orthodoxe varianten van de islam. De aandacht gaat uit naar het gevreesde terrorisme, de geradicaliseerde jihad en geweldprediking. Zonder enige twijfel moet de samenleving zich daartegen wapenen en dat gebeurt ook.
    Maar geeft die focus een getrouw beeld van wat de islam en de moslimwereld voorstellen? Als niet-kenner denk ik dat iedere grote godsdienst, dus ook de islam, vele kamers kent. En dat blijft in het debat sterk onderbelicht.
    In de tweede plaats constateer ik dat er in de discussie vaak sprake is van een vermenging van ‘de islam’ met maatschappelijke problemen als criminaliteit, overlast en sociale misstanden. Niet de doorsnee moslim die hier leeft en werkt, bepaalt het beeld als het gaat over religie in de openbare ruimte. Nee, de associatie is er eerder een waarbij het bewijs van het gebrek aan integratie van moslims gevonden wordt in het criminele gedrag van jonge Marokkaanse jongens.
    Ten onrechte wordt zo, bewust of onbewust, een verbinding gelegd tussen islam en criminaliteit, waarbij op de achtergrond de dreiging van terrorisme speelt.
    Tenslotte valt mij op dat wetenschappelijke kennis en inzichten van de islam en de moslimwereld opvallend weinig aan bod komen in de meningsvorming. Ik vind dat een tekortkoming. Met haar pretentie van objectiviteit en waarheidsvinding mag de wetenschap in staat worden geacht om orde te brengen in dit debat.   ...
    De wetenschap heeft hier uitdrukkelijk een taak en zou zich mede ten doel moeten stellen al die verschillende opvattingen en inzichten die er in en over de moslimwereld bestaan, nadrukkelijk over het voetlicht te brengen, zodat het maatschappelijk debat evenwichtiger wordt. Nu valt ‘de wetenschap’ er als het ware tussenuit.
    Een exemplarisch voorbeeld hiervan is de wijze waarop is omgegaan met het werk van John Esposito en Dalia Mogahed. Aan hun boek Wie spreekt er namens de islam – wat een miljard moslims werkelijk vinden, liggen jaren van onderzoek en raadpleging van duizenden moslims in vele landen ten grondslag. Het is met recht een eyeopener, waarin de variëteit die de moslimwereld kenmerkt tot uitdrukking komt.
    Ondanks doorwrochte recensies in de geschreven media, waaronder de Volkskrant (Cicero, 17 oktober 2008), is het boek door de publieke opiniemakers genegeerd. Mede daardoor is het nauwelijks tot politici en andere beleidsmakers doorgedrongen.
    Dat de wetenschappelijke kennis onvoldoende tot politiek en media doordringt, lijkt mij overigens zeker niet alleen een zaak van politici en journalisten, maar ook één die de wetenschap zich moet aantrekken. ...

Kortom: de wetenschap moet zich beijveren om een trivialiteit te benadrukken: niet iedere moslim is een crimineel of terrorist. En, vindt Cohen kennelijk, als niet iedere moslim een crimineel of terrorist is, dan deugt de islam, en is die negatieve reputatie onterecht.
    Job zegt ook hoe de wetenschap dat moet doen: gebruik de methode van John Esposito en Dalia Mogahed, want die hebben duizenden moslims in vele landen geraadpleegd. En dat is natuurlijk de enig juiste methode, volgens Job, om te weten te komen of mensen al dan niet deugen: het ze vragen uitleg of detail .
    Te belachelijk voor woorden. Maar ja, wat moet je anders als je zo'n hopeloze zaak wilt verdedigen.
    Als aanzet voor de gewenste meer wetenschappelijke aanpak van de islamitische propaganda specificeert hij wat zelf wil weten - we hebben alvast nummering toegevoegd:
  1: Welke observaties bestaan er over de juistheid van de beelden die hier van islam en moslimgemeenschappen bestaan?
  2: Is de islam werkelijk een gewelddadige religie?
  3: Wat betekent het dat Nederland islamiseert?
  4: Is dat zo?
  5: Wat zijn daarvan de consequenties?
  6: Levert het gevaren op?
  7: Of kan het bijdragen aan de ontwikkeling van onze samenleving?
  8: Verdraagt de islam zich met de democratische rechtsstaat?
  9: Hoe willen moslims in Nederland leven?
  10:  Wat vinden zij belangrijk?
  11: Waar liggen hun loyaliteiten?
  12: Bestaan daar gegevens over?

De antwoorden:
  1: Die beelden zijn volkomen juist uitleg of detail .
  2: Ja. Idem uitleg of detail en uitleg of detail .
  3: Dat haar cultuur gevaar loopt uitleg of detail .
  4: Ja. uitleg of detail
  5: Dat haar cultuur gevaar loopt .
  6: Ja. Zie 3 en 5.
  7: Nog nooit een voorbeeld van gekregen na tientallen keren vragen.
  8: Nee. Religie verhoudt zich geheel niet met openheid en vrijheid - het is het tegeengestelde ervan.
  9: Als moslim uitleg of detail uitleg of detail - het is de zin van hun leven.
  10:  De islam, en geld uitleg of detail .
  11: Bij hun geboorteland en de islam uitleg of detail .
  12: Zie link bij 11.

Natuurlijk is er nog niets gehoord van het door Cohen gewenste onderzoek - men beseft vermoedelijk in de wetenschappelijke wereld ook wel dat het niets positiefs zal opleveren. Als alternatief houdt men zich bezig met onderzoek van "extreem rechts", zoals Geert Wilders. Dit voorlopig wat betreft de voorgeschiedenis. Nu de berichtgeving naar aanleiding van de nieuwe rol van Cohen - eerst een feitelijke constatering (de Volkskrant, 20-04-2010, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):
  Albayrak vormt tandem met Cohen

Oud-staatssecretaris Nebahat Albayrak (Justitie) staat bij de verkiezingen van 9 juni opnieuw op nummer 2 van de PvdA-kandidatenlijst. Ze laat daarmee fractievoorzitter Mariëtte Hamer achter zich, op nummer 4. Oud-onderwijsminister Ronald Plasterk neemt de derde plaats in.

...   De partij kiest met het tandem Cohen-Albayrak net als de PVV van Geert Wilders, voor een sociaal-culturele focus: integratieproblemen, het wij-zij-denken,   ...

En deel twee (de Volkskrant, 21-04-2010, door Yvonne Doorduyn):
  Kandidatenlijst van de PvdA toont maar enkele verrassingen

Tussentitel: Ahmed Marcouch is hoogste nieuwkomer op nummer 15

‘Dit is Nederland’, zei aanstaand PvdA-leider Job Cohen dinsdag over de kandidatenlijst waarmee hij op 9 juni de verkiezingen in gaat. ...
    ‘Een afspiegeling van ons land. Ik ben ervan overtuigd dat we met dit team het verschil kunnen maken’, voorspelde Cohen.
   ... Lijstduwers zijn oud-minister Hedy d’Ancona en Lodewijk de Waal, ...

En dan even combineren met iets dat een paar dagen terug in dezelfde krant stond (de Volkskrant, 17-04-2010, rubriek Kringen, door Jan Tromp):
  Kringen | Neemt afscheid van burgemeester Cohen

Een prettige uitsnede van de nationale beau monde

...  Amsterdam nam afscheid van zijn burgemeester, ...
    Jörgen Raymann in zijn alter ego van Tante Es richtte zich rechtstreeks tot het scheidend subject: ‘Dat jij als joodse jongen de moslim in Nederland gaat beschermen! Wrang is het lot. Je bent een schat, Job, je bent een schat. Ik ben blij dat je premier wordt.’   ...

Dus hier staat het volgende: "Dit is Nederland, en Nederland is een joodse moslims-vriend op één, en een moslim op twee". Met voor de duidelijkheid nog de joodse uitvindster van de kreet "De multiculturele samenleving is een verrijking van ons land" als lijstduwer.
    In het eerste artikel staat 'De partij kiest met het tandem Cohen-Albayrak ... voor een sociaal-culturele focus' - het is volkomen duidelijk wat die focus is: de islamisering van Nederland onder leiding van de migratiefundamentalisten.

Natuurlijk zijn naast de multiculturalisten ook alle soorten immigranten dolblij met de nieuwe rol van Job (de Volkskrant, 22-04-2010, rubriek Weekbladen, door Jean-Pierre Geelen):
  Digitaal incontinenten blijken doodgewone mensen

...   In De Groene naast een special over ‘De actualiteit van filosoof Thomas Hobbes’ een oproep van Anil Ramdas aan ‘weldenkende mensen’ om Job Cohen te stemmen. Hoe die ‘de boel bij elkaar gaat houden’ weet Ramdas ook niet, maar: ‘Er is alleen zijn uitstraling. Hij wekt vertrouwen. Hij brengt rust.’
     ‘Met Cohen kan de droevige, kille, harteloze tijd tussen 2000 en 2010 eindelijk worden afgesloten. Tenzij er iets gruwelijk misgaat. Vandaar deze oproep. Het is voor mij van levensbelang. Als de allochtoon die ik tegen wil en dank ben, als de serieuze Nederlander die ik vanuit het diepst van mijn hart wil zijn.’

Anil Ramdas uitleg of detail is de invoerder in Nederland van de Amerikaanse term "white trash", in zijn geval als aanduiding van de gewone blanke Nederlander ...
    Hetgeen hemzelf en Job Cohen enzovoort volgens het bekende psychologische proces van de spiegeling maakt tot "coloured trash", maar dat is dan wel "vuilnis met opgeheven pink" ...

Dit was allemaal zodanig veel van het goede dat er wel een reactie moest komen. Twee artikelen legden de opvattingen van Cohen aangaande dit soort zaken nog eens scherp onder de loep (de Volkskrant, 14-05-2010, column door Nausicaa Marbe, schrijfster):
  Cohen, man met een hobby

    ... Er is bij de PvdA chronisch sprake van ideeënchaos, gebrek aan standvastigheid en een inspirerende visie. Ook Cohen, laks en nurks in debatsituaties, kan dat niet maskeren.
   Dat stemt overheen met het beeld dat Hugo Logtenberg en Marcel Wiegman schetsen in hun journalistieke portret Job Cohen, burgemeester van Nederland. Ze richtten zich op wat Cohen niet goed deed of doodleuk niet deed. ...
    Om te beginnen is daar zijn gebrek aan inhoud. Door de jaren heen, vanaf zijn sollicitatie naar het burgemeesterschap van Amsterdam tot in zijn nadagen met Lodewijk Asscher, wordt Cohen gevraagd wat hij met de stad wil. Wim Kok, Jacques Wallage of z’n ambtenaren, niemand krijgt antwoord. Tegen Wallage: ‘Ik geloof dat ik niets met Amsterdam wil!’ De enige reden die Cohen voor zijn keuze voor Amsterdam opvoert, is dat die burgemeestersfunctie beter past bij zijn gezinsomstandigheden. Als hij zijn ambtsketen ontvangt, speecht hij: ‘Verwacht van mij niet dat ik een brede visie op de actuele stadproblematiek met bijbehorende oplossingen zal ontvouwen.’ ...

Dat is dus onjuist, zoals blijkt uit het vervolg
  Dat lijkt het startsein voor een kille relatie met de law and order-mannen bij politie en justitie wiens realistische zorgen over criminaliteit, radicalisering en de noodzaak van een andere aanpak niet stroken met zijn integratiedroombeeld.

Explicieter: Cohen keert zich tegen politiemensen die harder willen optreden tegen de misstanden, omdat die misstanden voornamelijk van moslims en andere allochtone groepen komen. Dit is het inmiddels beroemde "theedrinken".
  In de nieuwjaarspeech van 2002, na 11 september dus, dweept hij met de rol van religie in de stad. Alle kritiek, zelfs van vrienden en prominenten, op zijn onjuiste want eenzijdige en rooskleurige kijk op religie als bindmiddel, wuift hij weg.

Dat staat hier boven al: religie tot bindmiddel bombarderen is wel degelijk een visie. Bovendien bedoelt Cohen niet religie, want hij heeft het niet over het jodendom, noch het christendom, noch diverse andere mogelijkheden. Hij heeft dus over één religie: de islam. Job Cohen wil de islam tot bindmiddel bombarderen. Dus geen kritiek meer op de islam:
  Wat er ook gebeurt, van de moord op Theo van Gogh, haatpreken in twee moskeeën, tot de terreur van Marokkaanse straatbendes: Cohen stelt zich tevreden met beloftes van imams en blijft het voor de islam opnemen. Zijn priemende vinger wijst juist naar de critici van moslimfundamentalisme.

En wel steun aan de islam:
  Zo komt Cohen voor zijn doen ongekend fanatiek in actie om de ondergang van de Westermoskee en het islamitische instituut Marhaba te voorkomen. Evenwel barst de boel uit elkaar. In 2007 neemt de gemeenteraad noodgedwongen een motie aan die Cohen verbiedt een rol te spelen bij de waarschijnlijk aan de Moslimbroederschap gelieerde Westermoskee. Marhaba gaat ten onder omdat de multiculturele modderpoel vol geruzie tussen etnische belangengroepen sterker is dan dat steriele islamverheffende verbroederingsbeeld dat Cohen met de werkelijkheid verwart.

Amen.  

Dit was "slechts" een column. Frits Bolkestein deed het in een opinieartikel, in wat neutralere taal, nog eens dunnetjes over (de Volkskrant, 15-05-2010, door Frits Bolkestein):
  Cohen verwende zijn moslims

Als burgemeester van Amsterdam poogde PvdA-lijsttrekker Job Cohen het de islamitische gemeenschap naar de zin te maken met privileges waarin de islam centraal moest staan.

‘Godsdienst is een bindende factor in de samenleving.’ Dit zei oud-burgemeester van Amsterdam Job Cohen in zijn nieuwjaarstoespraak van 2002. Menende dat de integratie van sommige minderheden via hun godsdienst verloopt, bepleitte hij dat de overheid de religieuze infrastructuur erbij zou moeten halen omwille van de maatschappelijke dialoog.
    Iedereen kent de voorbeelden die de interne tegenstrijdigheid van Cohens idee over de bindende kracht van een godsdienst blootleggen. Die kracht bestaat misschien binnen een religieuze gemeenschap zelf maar zal toch niet religieuze en niet-religieuze leden van de samenleving samenbrengen.
    Denk aan de godsdienstoorlogen in de 16de en 17de eeuw die het Europese continent teisterden. Van de confrontaties in Ierland, Duitsland en Nederland tussen katholieken en protestanten. Van de conflicten in Frankrijk tussen hugenoten en katholieken. Van de religieuze spanningen in Brits-India tussen hindoes en moslims en van de vijandigheid in de Arabische wereld tussen soennieten en sjiieten en tussen joden en moslims. Gebeurtenissen die geenszins wijzen op het bindende vermogen van een godsdienst binnen een samenleving maar juist op de gevolgen van de verstrengeling van macht en religie.    ...

Het argumenten wat de redactie ook al aangevoerd heeft. Het is onweerlegbaar.
  Een ander idee van Cohen betrof de rol van de ontvangende samenleving in het integratieproces van minderheden. In zijn Abel Herzberg-lezing (2001) concludeerde hij: ‘Als we bereid zijn vreemdelingen en allochtonen in onze samenleving op te nemen als volwaardige burgers, dan zullen zij daadwerkelijk volwaardige burgers zijn.’ Paul Scheffer schreef terecht dat Cohen hiermee de eigen verantwoordelijk van migranten ontkende en deze naar de gehele samenleving schoof.

Wat we ook al gezien hebben: Cohen vindt dat de integratieproblemen de schuld zijn van de autochtonen - die zijn niet "open" genoeg.
  De religieuze infrastructuur die Cohen in 2002 noodzakelijk achtte, was gestoeld op de illusie die men ‘integratie via de islam’ noemt. Ten behoeve van de maatschappelijke dialoog subsidieerde Cohen een aantal projecten waarvan de belangrijkste de Westermoskee was. Deze prestigieuze moskee, die volgens de burgemeester ‘het symbool van integratie’ moest worden, kreeg na aandrang van Cohen persoonlijk een subsidiebedrag van twee miljoen euro. ...
    Het bleef hier niet bij. De gemeente Amsterdam, Cohen voorop, ging de afgelopen jaren door het de islamitische gemeenschap naar de zin te maken middels privileges waarbij de islam centraal moest staan. Naast financiering van de iftar-maaltijden (de maaltijden die tijdens ramadan na het vallen van de avond worden gegeten) en subsidieverlening aan moskeeën om hun imago te verbeteren, kende Amsterdam nog meer voorbeelden.
    De strijd tussen Marhaba en Stichting de Levante is er één van. Marhaba (in het Arabisch ‘hallo’) was een initiatief van een aantal PvdA-prominenten waaronder Felix Rottenberg, Ahmed Marcouch en voormalig directeur van Milli Görüs Haci Karacaer en moest een debatplaats worden over de islam. Hoewel Marhaba een doodgeboren kind bleek, kreeg het acht ton subsidie. De Levante die niet de islam centraal wilde stellen maar de oriëntaalse wereld moest het doen met 75 duizend euro. Tijdens de Amsterdamse raadscommissievergadering in oktober 2006 waar deze kwestie werd besproken zei Cohen: ‘Bij de Levante staat de islam niet centraal, en daarom kan die stichting niet gesteund worden.’ ...

En het derde: Cohen ondersteund actief de islam boven seculiere vormen van integratie.
    Bolkestein constateert tot slot ook nog de tegenstelling tussen deze standpunten en de bredere politieke achtergrond van de PvdA:   
  Deze sociaal-democratische aanpak van Cohen kent nadelen. Naast onvoorzichtige omgang met belastinggeld, geeft hij de orthodoxe islamitische minderheid meer instrumenten in handen dan de liberale meerderheid. Voorts bedreigt hij het beginsel van scheiding tussen kerk en staat, en noopt hij minderheden binnen hun religieuze omgeving te blijven terwijl velen er misschien uit zouden willen stappen. ...
    Volgens partijvoorzitter Ploumen zal de PvdA nooit meer de fout maken ‘het inslikken van kritiek op religies omwille van de tolerantie toe te staan’. Maar de noodzaak die sociaal-democraten van oudsher voelden om religiekritiek te uiten, in het bijzonder op het christendom, verdwijnt nu blijkbaar omwille van de islam. Hiermee neemt de PvdA afscheid van haar resterende verlichtingsidealen.
    De islam is nu 1.400 jaar oud. Toen het christendom 1.400 jaar oud was, toonde het zich niet wars van geweld. Maar sinds de Reformatie en vooral sinds de Verlichting is het onderworpen aan onophoudelijke druk van spot en afkeuring. ... Kritiek op religie is belangrijk om die te moderniseren en te humaniseren. ...
   Vandaag doen sociaal-democraten met Job Cohen aan het hoofd hun best moslims niet voor het hoofd te stoten en te vrijwaren van alle kritiek, als de dood voor ‘islamofoob’ te worden gehouden. Maar hoe zal de islam zich dan aanpassen en moderniseren? Het lijkt alsof er een alliantie aan het ontstaan is tussen zich progressief noemende intellectuelen en orthodoxe moslims. De gematigde moslims staan in de kou.

Conclusie: de houding van Cohen gaat ten sterke in tegen de principes waar hij toch zelf ook voor moet staan.

Het lijkt ten stelligste zo dat Cohen verder gaat in zijn positieve houding ten opzichte van de islam dan zijn eigen politiek-ideologische achtergronden lijken te recht vaardigen. Dan komt de vraag op naar de kracht die de spanning veroorzaakt door deze contradictie in opvattingen in evenwicht houdt. We vinden een aanwijzing hier, bij een culturele en ideologische vriendin (de Volkskrant, 17-04-2010, boekrecensie door Anet Bleich):
  Bij Job zijn dingen in goede handen

Non-fictie | Is Job Cohen werkelijk de rust zelve? Wat gaat er schuil achter die stoïcijnse buitenkant?


Tussentitel: De boel bij elkaar houden: het moeilijkste wat er is

Gereserveerd. Iemand die nooit het achterste van zijn tong laat zien. Degelijk, betrouwbaar, integer. Een man met een ‘erudiete afstandelijkheid’. ‘Een man van het proces (...) Hij is tevreden als er, procedureel gezien, een net besluit valt’. Een ‘saaie grijze man’, ‘saai en degelijk’, ‘bij hem is het in goede handen’. Dat zijn de kwalificaties die Hugo Logtenberg en Marcel Wiegman, auteurs van Job Cohen – Burgemeester van Nederland aan hun hoofdpersoon verbinden. ...
    Het wekt de indruk dat de beide journalisten niet erg diep in de psyche van Job Cohen zijn doorgedrongen. Het roept zelfs de vraag op ze hun eigen boek wel goed gelezen hebben. Jammer, want dat bevat genoeg bouwstenen om tot een adequatere beoordeling van de kersverse PvdA-lijsttrekker te komen.
    Dat Cohen rust uitstraalt en zelfs een zekere behoedzaamheid, zal niemand ontkennen. Hij wikt en weegt en hoort graag alle kanten van een zaak vóór hij besluiten neemt. Maar dat wil niet zeggen dat onder die kalme oppervlakte geen hartstochtelijke overtuiging schuil gaat. Die valt al enigszins te destilleren uit de woorden waarmee Cohen zijn credo als burgemeester van Amsterdam toelichtte tegenover Trouw. ‘Toen ik hier in 2001 kwam, heb ik gezegd dat ik de boel een beetje bij elkaar wilde houden. (...) En dat wordt nu tot vervelens toe herhaald. Tot mijn verbazing zeiden veel mensen: wat is dat nou voor een slappe doelstelling? Dat stelt toch geen bal voor? Maar zo is het helemaal niet. Het is het moeilijkste wat er is!’
    Wat bedoelt Cohen met zijn motto ...
    ... vooral richt hij zich tegen het zaaien van tweedracht tussen etnische en religieuze bevolkingsgroepen. Daar ligt de kern van Cohens politieke overtuiging, waaraan hij tijdens zijn burgemeesterschap in de hoofdstad gestalte heeft gegeven.
    In lezingen, nota’s en interviews heeft Cohen zijn credo telkens weer uitgedragen: binden en verbinden, insluiten en niet uitsluiten, wederzijdse tolerantie en respect, integratie als een langdurig en intensief leerproces voor zowel nieuwkomers als gevestigden. In zijn Cleveringa-lezing duidde hij ook aan waarop die vastberadenheid om de boel bij elkaar te houden bij hem is gebaseerd. Op de oorlogservaringen van zijn Joodse ouders, die er ineens niet meer bij hoorden. Als sociaal-democraat en kosmopoliet trekt Cohen conclusies uit die ervaring, die hij niet alleen toepast op de Joden (van wie sommigen, die dat wel doen, maar al te graag afgeven op moslims), maar op alle minderheidsgroepen.   ...

Bleich zegt het al in termen die niet veel verdere vertaling nodig hebben: Cohen is als afstammeling van immigranten uit het verleden solidair met immigranten in het heden. Op zich weinig verwonderlijks, want het is al eerder zo gesteld, onder andere ook door Anet Bleich, aangaande iemand als Ed van Thijn uitleg of detail . En naast dezen kennen we ook nog andere vooraanstaande verdedigers van immigranten als Hedy 'dAncona, die het "de multiculturele verrijking van onze samenleving " introduceerde, en Jacques Wallage die iedere immigrant het recht op een stukje Nederland toekende uitleg of detail . Allemaal oude immigranten.
     Het lijkt dus zo dat een flink deel van de houding in het integratiedebat, bij degenen die daarvoor in aanmerking komen, bepaald wordt door de solidariteit van oude immigrant voor nieuwe immigrant, soms expliciet met verwijzing naar gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog. Het is een verklaring voor het feit dat op zich niet duidelijk stompzinnige mensen dingen zeggen als "de multiculturele cultuur is een verrijking van onze samenleving", terwijl het gaat over achterlijke boeren uit Anatolië en het Rifgebergte, "gooi de grenzen maar open", terwijl dat tot chaos zou leiden, en "godsdienst verbroedert", terwijl iedereen op ieder tv-journaal de godsdienstvetes en -oorlogen kan waarnemen.
    Het is allemaal hoogst verbazingwekkend, en als er een verklaring gevonden kan worden die op al deze en soortgelijke uitingen slaat, kan het niet anders, uit hoofde van het argument van simpelheid (Occam razor: oftewel: de meest simpele verklaring voor (een reeks) verschijnsel is meestal de beste), dat die verklaring een hoge mate van waarschijnlijkheid heeft.
    Die verklaring voor het contradictoire gedrag van de genoemde mensen is dus hun  solidariteit als oude immigranten met nieuwe immigranten. Of psychologisch scherper geformuleerd: dat de situatie van nieuwe immigranten hen bewust of onbewust doet denken aan de eigen positie als immigranten en immigrantennakomelingen, die gezien de geschiedenis van de betrokken voorvaderen een oerkracht is. Een dusdanig sterke kracht, dat het andere, veel sterker lijkende, rationele argumenten domineert.
    En zodanig sterk dat je gaat liegen (de Volkskrant, 25-05-2010, rubriek De bewering):
  De bewering (2)

'Onderzoek migratie negeert opbrengsten' - Job Cohen (PvdA)


Dat is onzin. Nyfer heeft daar juist wel rekening mee gehouden: het onderzoeksbureau zet de 'netto bijdragen' van migranten (afdracht van belastingen en sociale premies) tegenover de kosten. Dat staat al in de tweede alinea van het rapport, wat de misser van Cohen frappant maakt. Nyfer meldt in het rapport dat hoog opgeleide migranten een bijdrage aan de schatkist leveren, maar dat de gemiddelde migrant desondanks tussen de 40 en 50 duizend euro kost omdat migranten relatief meer gebruik maken van collectieve voorzieningen, en minder belasting betalen.

In nota bene de Volkskrant.

Maar dat is niet zijn ergste leugen. Hier is die (parool.nl, 23-05-2010, uitleg of detail ):
  'Rechtsstaat bij PVV niet in goede handen'

De rechtsstaat is bij Geert Wilders niet in goede handen. Dat zei PvdA-leider Job Cohen zondag in het lijsttrekkersdebat bij RTL.
    Wilders viel Cohen aan omdat die in zijn ogen onvoldoende doet tegen criminaliteit gepleegd door allochtone jongeren. Wilders wil die 'straatterroristen' het land uitzetten. Volgens Cohen kán dat volgens de Nederlandse grondwet niet eens: een Nederlander blijft een Nederlander en kun je niet uitzetten, ook niet als hij daarnaast nog een Marokkaans paspoort heeft. (ANP)

En het was geen enkelmalige uitglijder (eumonitor.eu, 08-06-2010, uitleg of detail ):
  Job Cohen in Nova over Mark Rutte en Geert Wilders

Gisteravond was Job Cohen te gast in Nova. Hierbij een kort fragment, waarin Job Cohen stelt dat het VVD de mensen achter de cijfers vergeet en dat Mark Rutte dat goed verborgen weet te houden. Ook een opmerking over waarom Geert Wilders volgens Cohen tegen de rechtsstaat aanschuurt. De volledige uitzending is hier terug te kijken.

De vertaling is uierst simpel:
  Rechtsstaat bedreigt door Cohen en aanhang

Die aanhang zijnde "links", moslims, en Joden.
    Zie Knevel & Van den Brink, 04-06-2010. De grimas van de duivel.

Verkiezingen zijn onder andere waardevol omdat men dan toch een beetje met de billen bloot moet (de Volkskrant, 08-06-2010, van verslaggever Ron Meerhof):
  Voor Cohen blijft het bikkelen

Pakt de PvdA leiderswissel Bos-Cohen goed uit? Nog twee dagen voor de verkiezingen is het onzeker: op hetzelfde podium waar pal voor de gemeenteraadsverkiezingen onder Wouter Bos de wederopstanding van de PvdA begon, kon zijn opvolger Job Cohen in het voorlaatste debat voor de Tweede Kamerverkiezingen van morgen weer niet helemaal overtuigen.

   ... Ditmaal stond Cohen tegenover Wilders. Maar hij zette enkele malen de deur open voor zijn tegenstander.
    Cohen verweet Wilders een verschil te maken tussen de islam en andere godsdiensten, waarop die kaatste dat de islam wel degelijk onvergelijkbaar is met andere religies. ‘Hoe kan het anders dat ik al zes jaar, en ook nu ik tegenover u sta, debatten moeten voeren met een kogelvrij vest aan?’
    Cohen: ‘Ik vind het een schande dat u bewaakt moet worden. Iedereen die u bedreigt, vindt in mij een grote tegenstander. Maar het gaat me veel en veel te ver dat de islam daar de grondslag van is.’ Aanzwellend geroezemoes maakte duidelijk dat de zaal dat geen pakkend antwoord vond.    ...

Uitgeteld voor knock-out. En dat vonden ook de kijkers (Volkskrant.nl, internetpeiling, 09-06-2010):
  Wie was volgens u het sterkst in het laatste lijsttrekkersdebat?
  41,0%
 
Geert Wilders
  17,4%
 
Job Cohen
  11,3%
 
Femke Halsema
  10,8%
 
Emile Roemer
  7,2%
 
Mark Rutte
  4,3%
 
Jan Peter Balkenende
  4,3%
 
André Rouvoet
  3,7%
 
Alexander Pechtold
Aantal deelnemers: 5347

En de partij van Wilders boekte een enorme verkiezingszege.

En waar doet Cohen het allemaal voor (Volkskrant.nl, 04-06-2010, van de redactie):
  Cohen: 'Ik werd lijsttrekker om PVV'

Job Cohen verwisselde zijn burgemeesterschap van Amsterdam voor de landelijke politiek vanwege de opkomst van de PVV. 'Niet alleen om de PVV tegen te houden, maar om erover heen te gaan in de richting van een fatsoenlijke samenleving waarin iedereen meetelt.'
    Dat zegt Job Cohen in De Tafel van Babel, een programma van de multiculturele omroep MTNL dat vrijdag tot en met dinsdag in enkele grote steden wordt uitgezonden. 'Ik heb tenslotte wel wat opgegeven, want burgemeester van Amsterdam is een van de mooiste banen die er is', aldus de PvdA-voorman.
    Met zijn deelname in de politiek wil Cohen een coalitie tussen CDA, VVD en de PVV voorkomen. ‘Ik spreek het CDA en de VVD aan op de morele aspecten van een eventuele coalitie tussen CDA, VVD en de PVV. ...'

Cohen doet het dus om Wilders te bestrijden, en iedereen weet waar Wilders (voornamelijk) voor staat: minder invloed van de islam. Cohen staat dus voor meer invloed van de islam. Wat we al gezien hebben met zijn pleidooi voor meer invloed van religie.
    Daarnaast stelt Cohen dat hij voor morele aspecten strijdt. Darmee stelt Cohen dus dat Wilders amoreel is. De strijd tegen de islam is dus amoreel. En de islam is een voorbeeld van moraliteit stelt Cohen. Een cultuurverraderlijke keuze.

Het is kerst 2010. Tijd voor Job om zijn "vredesboodschap" ("De PVV-aanhang is tuig dat beschaafd en bekeerd moet worden") nog eens een keer goed uit te leggen, in Vrij Nederland dit keer (Vrij Nederland, 18-12-2010, door Thijs Broer en Thijs Niemantsverdriet):
  'Alsof ik Christus op aarde was'

Geen premier maar in de oppositie, een gestage daling in de peilingen: hoe moet het verder met PvdA-leider Job Cohen? 'Ik heb Wilders niet tegengehouden. Dat is al treurig genoeg.'


... Job Cohen heeft een glanzende carrière achter de rug. Hij was hoogleraar en rector magnificus aan de universiteit van Maastricht en staatssecretaris van Onderwijs. Als staatssecretaris van Justitie in het tweede paarse kabinet loodste hij met schijnbaar gemak de nieuwe Vreemdelingenwet door de Tweede Kamer. Als burgemeester van Amsterdam ...

U bent inmiddels 63. U hoeft niets meer te bewijzen. Met de gezondheid van uw vrouw gaat het steeds slechter. Waarom heeft u zich desondanks in zo'n ongewis politiek avontuur gestort?
'Over die vraag heb ik de laatste tijd nog eens goed nagedacht. Ik maak me al heel lang grote zorgen over de vervreemding in de samenleving. Een samenleving waar je als vreemden tegenover elkaar staat, is een heel slechte samenleving. En dat raakt me. Daarom wilde ik graag leider van de PvdA word en. Misschien heeft het ook te maken met mijn afkomst, met mijn verleden. Met mijn ouders die de oorlog overleefd hebben. Mijn moeder was erbij toen professor Cleveringa in 1940 aan de Universiteit van Leiden zijn beroemde rede hield tegen het ontslag van zijn Joodse collega's. Ze was net weduwe geworden, haar eerste man had in de eerste oorlogsdagen zelfmoord gepleegd. Ze had zich altijd deel gevoeld van de samenleving, maar rond het uitbreken van de oorlog maakte ze mee hoe Joden langzamerhand werden buitengesloten. Wat mijn moeder me vertelde over die rede van Cleveringa, is me altijd bijgebleven. Ze zei: "Toen ik hem hoorde spreken, had ik het gevoel: ik hoor er toch nog bij." Kort daarop is mijn moeder ondergedoken. Na de oorlog had ze, net als mijn vader, de overtuiging: we moeten ervoor zorgen dat dit nooit meer gebeurt, we moeten werken aan een betere wereld. Daarom zijn dat voor mij zulke belangrijke woorden: erbij horen, meedoen, een plek hebben waar je veilig bent.'

Dit is dus het grote gevaar waar Job tegen strijd: het lot dat de Joden is overkomen rond de Tweede Wereldoorlog.
     En waarom nu, ondanks die 63 jaar:
  Die vervreemding in de samenleving zie je nu ook weer. Dat vind ik verkeerd.'

Eigenlijk is dit al duidelijk genoeg, gezien zijn eerdere uitlatingen. Maar toch nog maar eens uitgelegd:
  Ik heb als burgemeester van Amsterdam ook gezegd: ik wil de boel bij elkaar houden. Sindsdien is het alleen maar urgenter geworden. De PVV zegt gewoon tegen de moslims: we willen liever dat jullie weggaan.

Wat is het probleem daar mee? Ze zijn recent verhuisd uit een ander land waar ze gewoon konden leven en waarnaar ze ieder jaar langdurig op vakantie gaan, dus ze kunnen ook gewoon terug verhuizen. En er is genoeg reden voor Nederlanders om dat te willen of vragen:
  ... je kunt de islam niet de schuld geven van het extremisme. Er zijn zoveel moslims die gewoon huisje-boompje-beestje willen en niks anders.

Wat doet er nu toe dat er genoeg moslims zijn die geen aanslagen plegen? Wat er toe doet, is dat er genoeg zijn die wel aanslagen willen plegen. En ook anderszins er voortdurend blijk van geven een hekel te hebben aan onze opvattingen.
  Die mensen worden er nu bang van dat Wilders deel uitmaakt van de macht.'

Tja, ze zijn bang dat ze worden verdreven uit het paradijs waar de gebraden duiven (gratis huizen en uitkeringen en talloze "soepsidies") ze in de mond vliegen. En daar klagen ze natuurlijk over:
  Gebeurt nu weer wat in de jaren dertig gebeurde: dat mensen worden buitengesloten?
'Ja. Praat met de mensen en je hoort het.

A ha. Wat de moslims overkomt, is dus hetzelfde als wat de Joden overkwam rond de Tweede Wereldoorlog ... Maar dat was al volkomen duidelijk uit de begincitaten.
  Wat stoort u het meest aan de PVV?
'Dat moslims worden buitengesloten. Dat gebeurt op twee manieren. Ze krijgen de schuld van het moslimextremisme, en ze krijgen er de schuld van dat een deel van de Marokkaanse jongens er zo'n zooi van maakt.

Het de schuld ergens van krijgen is geen buitensluiten. Buitensluiten is als ze niet toegelaten worden op school, werk, of iets dergelijks. Daarvan is nauwelijks sprake, en in iedere geval veel minder dan op grond van hun groepsmatige wangedrag verwacht kon worden .
  Allerlei goede jongens van Marokkaanse komaf hebben het gevoel gekregen dat ze in Nederland niet meer thuishoren. Dat is iets wat me echt tegen de borst stuit.'

Tja, dat is pech. Net als voor iedereen die ook over verkeersheuvels moet rijden vanwege een kleine 10 procent wegpiraten. Als het een erg groot probleem voor ze is, kunnen ze weggaan. Dit  in tegenstelling tot de Joden in Duitsland. Mar zo'n groot probleem is het niet voor ze, anders zouden ze zich wel collectief tegen hun overlastige en criminele broertjes keren.
  Je kunt ook zeggen: Wilders heeft de problemen met Marokkaanse jongens op de agenda gezet.
'Die problemen worden al een hele tijd aangepakt.

Een flagrante leugen. Al geruime tijd wordt de afkomst van criminelen en terroristen uit de media gehouden. Omdat het anders zou opvallen hoe veel moslims (en andere immigranten)  het er zijn. En dat is waar het omgaat: Is de aanpak effectief? Antwoord: Nee, dus. En wel omdat men de enige aanpak die wel zou werken, niet wil overwegen: uitzetting.
  Als die problemen al een hele tijd worden aangepakt, waarom haalt Wilders dan toch vierentwintig zetels?
'Omdat hij op de een of andere manier... Wilders heeft een agenda van angst. Veel mensen zijn bang voor maatschappelijke veranderingen. Wilders wakkert die angsten aan. En de moslims krijgen de schuld.

Het bekende leugenachtige vervolg op bekende leugen. Mensen willen geen overlast, criminaliteit en islam. Als je dat angst noemt, dan hebben de mensen ook angst voor de PvdA - want die willen ze in overgrote meerderheid ook niet.

Nu was een vergelijking tussen het lot van Joden en moslims op het internet al redelijk bon ton bij de multiculti-fanatici, maar veel minder in de wat serieuzere media. Eerdere uitlatingen dienaangaande waren gekomen van mensen als Ed van Thijn en zijn ideologe Anet Bleich, ergens in 2005 of zo, maar die waren destijds alleen op het internet opgevallen - en bestreden als aperte leugens door de neutralere waarnemers en de ingeënten tegen het multiculti- en moslim-virus. Maar het door Cohen op een zo'n prominente plaats te zien uitspreken, wekte toch gemengde reacties op (de Volkskrant, 17-12-2010, van verslaggever Jan Hoedeman):
  Uitspraken Cohen over moslims en Joden wekken bevreemding

PvdA-leider Job Cohen heeft binnen en buiten zijn partij veel wrevel opgeroepen door de positie van Joden uit de jaren dertig te vergelijken met de hedendaagse moslims in Nederland. Cohen doet dat in Vrij Nederland.
    De vergelijking gaat mank, zo vinden critici. PvdA-coryfee Ed van Thijn vindt de vergelijking maar 'een beetje' opgaan. ...

Kennelijk is de kritiek op zijn eerdere soortgelijke uitspraken onder ogen gekomen. Maar kennelijk heeft hij er nog niet genoeg van begrepen:
  Hij verwijst naar het zoeken van zondebokken en het stigmatiseren van een bevolkingsgroep.

Beide zijn niet waar: een "zondebok" is een dier of persoon of personen die de schuld krijgen van iets dat ze niet gedaan hebben. De Joden de hen destijds aangewreven dingen niet gedaan. De moslims hebben wel degelijk overlast veroorzaakt, zijn wel degelijk extra crimineel, en hebben wel degelijk terroristische aanslagen gepleegd.
   En de beschuldiging van stigmatisering is ook onjuist, aangezien de moslims zelf hun eigen winkels hebben opgericht, zelf hun stigmatiserende eigen kerken gesticht, en, vooral, hun overzichtbare en stigmatiserende eigen kleding zijn gaan dragen. Samen te vatten als: "Wie vrijwillig stigmata draagt, moet niet klagen over stigmatisering".
    Volgende prominent:
  Hoogleraar bestuurskunde Jouke de Vries, prominent PvdA-lid: 'Als je de Joden uit de jaren dertig vergelijkt met de moslims van nu, zit daar een vervolg aan vast van verschrikkelijke dingen die nog staan te gebeuren. Dat lijkt me toch niet het geval.'

Precies. Het ergste dat moslims kan overkomen, is dat ze weggaan. En daar wordt iedereen blij van. Ook de moslims zelf.
   Joost Zwagerman is al lang geleden ingeënt:
  'De uitspraken van Cohen zijn infamerend en slaan ieder debat dood', zegt schrijver Joost Zwagerman.

Maar geeft ook nog eens aan dat het niet gaat helpen:
  In het voorjaar van 2008 kreeg Zwagerman de Gouden Ganzeveer uitgereikt. In de jury zat Job Cohen. In zijn dankwoord brak Zwagerman de staf over degenen die meenden de Tweede Wereldoorlog te kunnen vergelijken met verschijnselen en personen in het hedendaagse Nederland. (...) Zwagerman nu: 'Bij het naar buiten lopen liep Job Cohen achter me en zei: 'Zo, zo, zo. We hebben weer wat over ons heen gekregen.' Ik dacht: hij heeft het niet begrepen. En nog steeds niet.'

En dat is vanwege de overdaad aan dit soort mensen:
  PvdA-Kamerlid Diederik Samsom zegt dat hij heel goed snapt dat Cohen vertelt over de bevreemding die zijn moeder heeft meegemaakt. 'Wij willen politici die dat durven en doen.'

En deze (de Volkskrant, 20-12-2010, column door Ronald Giphart):
  Bierkeller

...   Vrij Nederland maakte ondertussen bekend dat PvdA-leider Job Cohen in een interview dat later zou verschijnen de positie van Joden uit de jaren dertig had vergeleken met de positie van moslims anno nu. De boodschap: er is een moslimholocaust op komst.    ...
    Maar toen Vrij Nederland ('de Völkischer Beobachter van de Raamgracht') eenmaal was verschenen, bleek dat het opinieblad Cohen schaamteloos een oor had aangenaaid: nergens in het interview maakte de PvdA-leider zelf de vergelijking tussen Joden anno jaren dertig en moslims anno nu. Cohen sprak van vervreemding en een plek waar mensen zich veilig kunnen voelen, woorden die zo redelijk waren dat alleen een kwaadwillend magazine ze zou durven te verdraaien voor de losse verkoop.    ...

De woorden van Cohen staan letterlijk hierboven. Ze laten haarscherp zien dat Ronald Giphart de leugenaar is, en niet Vrij Nederland. Maar de pijn zit kennelijk zo diep, dat het leidt tot nog wat venijnige vuilspuiterij:
  Ai, there's the rub. Extra verkoop. Het werkt blijkbaar. Job Cohen werd woedend veroordeeld, nog voor iemand had gelezen wat hij daadwerkelijk had gezegd.

"Bekend Nederland" zoals Giphart behoort tot de kern van de politieke-correctheid
    Oog voor de feiten vindt men wel nog bij gewone Nederlanders (de Volkskrant, 18-12-2010, ingezonden brief van Uwe Arnhold (Houten) ):
  Vernedering

Job Cohen vind dat moslims tegenwoordig in Nederland buitengesloten worden op een manier die doet denken aan de Joden in de jaren dertig (Ten Eerste, 17 december). Omdat Joden in het Nederland van de jaren dertig weinig hinder van wie dan ook ondervonden, vermoed ik dat Cohens vergelijking op de jaren 1933 - 1939 in Duitsland slaat.
    Als Duitser wil ik hem graag het volgende vragen: hoeveel moskeeën zijn de laatste jaren in Nederland afgebrand? Hoeveel moslims zijn de laatste jaren op straat in elkaar geslagen? Hoeveel islamitische winkels zijn de laatste jaren beklad met leuzen? Hoeveel moslims hebben de laatste jaren hun banen verloren? Hoeveel moslims zijn de laatste jaren publiekelijk vernederd? Hoeveel moslims zijn in Nederland vermoord, gemarteld en naar concentratiekampen gestuurd?
    Maar zo waren de jaren dertig wel voor Joden in Duitsland. Daar zou een politicus om dergelijke uitlatingen moeten opstappen, en terecht.  

Ongehoord, hoor ... Dat refereren aan feiten ...

Maar hij blijft maar aan de gang met de gore campagne (de Volkskrant, 01-04-2011, van verslaggever Jaap Stam):
  Tien jaar homohuwelijk

Het was één groot feest in de Stopera, het stadhuis van Amsterdam. In de raadszaal, in de koffiekamer, in de foyer - overal. Toenmalig burgemeester Job Cohen bewaart er warme herinneringen aan: de eerste homohuwelijken die hij vandaag tien jaar geleden sloot. De wereldprimeur ging de wereld over.
    Het eerste homohuwelijk werd gesloten in de hoogtijdagen van Amsterdam als Gay Capital. Cohen: 'Dat is het niet meer. Tot mijn grote chagrijn is het hele klimaat veranderd. Niet alleen voor homo's, maar ook voor Joden, moslims, Turken en Marokkanen.'    ...

Hetgeen onweerstaanbaar doet denken aan de die grap van Hans Teeuwen, ongeveer gaande als: "Ze hebben het nou wel altijd over de Joden, maar die Duitsers waren ook geen lieverdjes ...

Even nog eens een bevestiging van wat het beleid van Cohen inhoudt (de Volkskrant, 25-06-2011, column door Martin Sommer):
  De ontdekking van de kwade trouw

Herbronnen: PvdA-voorzitter Lilianne Ploumen háát het, schrijft ze achterin het themanummer van het blad S & D dat de herbronningsdiscussie in de partij aftrapt. ...

S & D is een afkorting van Socialisme & Democratie, het blad van het wetenschappelijk bureau van de PvdA, de Wiardi Beckman Stichting.
  Neem Eberhard van der Laan. Afgelopen week stond de burgemeester op het omslag van Elsevier. 'De bezem van Amsterdam.' Van der Laan is nu de gouden jongen van de PvdA. Wat zegt Eberhard? Ik pak er zeshonderd op. Lachend: jullie hebben mazzel dat ik er geen tweeduizend oppak. Ze gaan allemaal in de wasstraat, eerst de bak in, dan pas helpen.
    Onder Van der Laans voorganger, ook populair in zijn dagen, werden die zeshonderd Marokkaanse jongens in vijf jaar tijd 15 duizend keer opgepakt. Daarna weer losgelaten. Hulpverlening moest ze op het juiste pad brengen. Dit is een ommekeer. Van der Laan, lachend: we gaan door tot ze allemaal in het gevang zitten.
    Tot nu toe werd er over die verandering wat besmuikt gezwegen. Van der Laan zegt altijd keurig dat hij uitvoert wat zijn voorganger al in gang had gezet. Iedereen weet dat het niet waar is. Er is sprake van een copernicaanse revolutie.

Door de samenleving samengevat als: "Cohen, theedrinker".

Nog eens een onthulling van de ultieme drijfveer van Cohen (de Volkskrant, 29-11-2011, door Marcel Duyvestijn is publicist, columnist en liefdevol lid van de PvdA):
  PvdA, buig niet te veel af naar links

De PvdA moet streven naar een coalitie die zich inzet voor de moderniteit. Daar hoort bij dat ze wél opkomt voor de hardwerkende Nederlander.


In zijn Kerdijk-lezing nam Job Cohen vorige week duidelijk afstand van zijn voorganger, de 'sociaal-liberale' Wouter Bos. Hij zette zich ook af tegen de term 'hardwerkende Nederlander'. Die zou immers impliceren 'dat sommige Nederlanders, die om wat voor reden dan ook niet hard kunnen werken, er niet bij zouden horen'. ...

En van welke "Nederlanders" is bekend dat ze niet een hardwerkende bijdrage kunnen leveren, en die dus gediscrimineerd worden door steun aan de hardwerkende Nederlander":
  Dat je ... 'de regisseur kan zijn van je eigen leven', is ook aan Job Cohen niet besteed. 'Zij kunnen niet, zoals de liberalen van hen verwachten, 'regisseur' zijn over hun eigen leven', zei hij op 18 november. De PvdA-fractieleider is een man die 'kontjes wil geven' aan de mensen die het moeilijk hebben. Ook moslims wil hij 'helpen'. In een gesprek dat ik met Cohen had (door Eddy Terstall geboekstaafd), zei hij het letterlijk: 'Sommige geloofsgroepen hebben een achterstand en moeten een kontje krijgen'. ...

Wat natuurlijk precies hetzelfde geldt voor etnische groepen:
  In de Kerdijk-lezing maakt Cohen een interessante vergelijking tussen bankiers uit de Londense City en stelende jongeren tijdens de rellen in Engeland. Hij zei: 'Beide graaiden wat ze konden pakken, ten koste van de gemeenschap. Maar er is een verschil tussen beide groepen: de elite heeft wél een voorbeeldfunctie.' Die jongeren kennelijk niet. Die kunnen er waarschijnlijk niks aan doen. Opvallend is ook dat hij alle bankiers over één kam scheert: allemaal boeven. Dat geeft het eendimensionele denken van veel PvdA'ers weer.

Want die stelende jongeren waren voornamelijk creolen - ook al zo'n groep die kennelijk niet in staat is tot "hardwerken". Of werken in het algemeen. Wat niet verwonderlijk is met hun droevige culturele achtergrond uitleg of detail . Net als bij moslims uitleg of detail . Waaruit je kan destilleren wat de ultieme drijfveer is van Cohen: steun aan immigranten. En hoe zou dat nu weer komen ...?

Job Cohen is inmiddels weg als PvdA-leider, en tegen dode paarden mag men niet trappen. Dat is natuurlijk tenzij het dode paard zelf trapt (Joop.nl, 05-04-2013, Job Cohen - [voormalig, red.] Partijleider PvdA):
  Gelijke rechten, ook in Rusland

Soms moet je gewoon doen wat je rechtvaardig vindt; ik hang bij het bezoek van Poetin de regenboogvlag halfstok


Bij het bezoek van de Russische president Poetin aan Nederland hang ik de regenboogvlag halfstok, uit protest tegen de anti-homowetgeving in Rusland. Dat doe ik zondagmiddag bij café 't Mandje aan de Zeedijk in Amsterdam.  ...

Verschillende reageerders trapten de kans voor open doel erin:
  sjaak de intellectueel, vr 05 april 2013 13:33
Meneer Cohen homo's in Rusland hebben het niet slechter dan bijvoorbeeld homo's in Turkije. Waarom hing u niet de vlag halfstok toen Erdogan ons land bezocht is dan ook mijn vraag.

Klaas Blondeman, vr 05 april 2013 14:20
Ik ga werkelijk over mijn nek van de hypocrisie die deze man tentoonspreidt.
In het geval van een leider uit een moslimland houdt hij zich gedeisd en anti homo sentimenten in zijn eigen stad tijdens zijn burgemeesterschap dekt hij met de mantel der liefde en sloten thee toe.
Maar nu, in het geval van de christelijke, oost europese orthodoxie :
"Maar soms moet je gewoon doen wat je rechtvaardig vindt."
Bah!!!
Schrijvende Rechter, za 06 april 2013 12:01 Reageer op Schrijvende
Een stoer en bewonderenswaardig statement van Cohen.
Het zou zelfs geloofwaardig zijn geweest als hij dit ook had gedaan toen verleden week Erdogan in Nederland te gast was.

Waaruit dus nogmaals het politieke en maatschappelijke programma van Job Cohen blijkt: de islamisering. Hoewel er ook een achterliggende verklaring zijn: Job Cohen is van het oud-testamentisch nomadische volk. Moslims zijn hier immigranten dus ook nomaden, en bovendien net als de oud-testamentische variant afkomstig uit het Midden-Oosten, en delen ze hun genetische afkomst als semieten. Dit is kan ook nomadische en etnische solidariteit zijn.
    Hier de enige reactie uit de reguliere media (de Volkskrant, 12-04-2013, door Nausicaa Marbe, schrijfster):
  Regenboogsoldaat

Tussentitel: 'Niet aan de orde', is de afpoeierformule van de opportunist

Het moet gezegd, Job Cohen oogde florissant. Ontspannen ... verscheen hij op televisie om te praten over homo-onderdrukking. ...
    Vaanwaar die nieuwe rol? Mensenrechtenschender Poetin was in het land en de Russische president werd onthaald op een feestelijke COC-manifestatie. Daarbij zag Cohen kans om op een ladder te klimmen en een regenboogvlag halfstok te hangen.
    Ik vond het driemaal niks, deze gratuite actie van iemand die als burgemeester van Amsterdam getoond heeft het niet altijd nauw te nemen met liberale waarden. Destijds vond Cohen dat integratie via de moskee moest. Niet omdat hij religie de wenselijke weg achtte, maar omdat het nu eenmaal 'werkt', doceerde hij in een brief aan Ayaan Hirsi Ali (Trouw, maart 2004), waarin hij haar voor fundamentalist uitmaakte. Waarom verder zoeken als de religieuze infrastructuur al bestaat, zei Cohen. Dat je als overheid hinder ondervindt van religieuze dogma's of die juist meebepaalt, daar stond hij niet bij stil. Dat je religieuze leiders nog meer macht geeft over individuen die al last hebben van groepsdwang, het donderde niet.
    In de praktijk ruilde Cohen liberale principes in voor politiek-correcte propaganda onder het mom van pragmatisme. Sekse gescheiden zwemmen of loketten? Geen probleem, als het 'werkt'. Fundamentalisten die vrouwen de hand weigeren als straatcoaches? Zolang het 'werkt'. Toppunt was de gemeentelijk gesteunde Westermoskee: ruzie, verdenking van fraude, een gemeenteraad die slecht werd ingelicht, moslimfundamentalisten die het project kaapten. Zelfs toen niemand er meer in geloofde, bleef Cohen volhouden dat de inmiddels aanschurkende Duitse Milli Görüs en Moslimbroederschap geen kwaad konden. Hoe deze nieuwe kompanen over homo's dachten, dat vroeg Cohen zich destijds niet af.
    Met zo'n staat van dienst vind ik zijn demonstratieve affiliatie aan de homozaak ongeloofwaardig. Zelf voelde Cohen ook nattigheid. Bij Pauw en Witteman zei hij dat hem enig gemopper had bereikt omdat hij wel Poetin aansprak, maar Erdogan niet - toen die laatste hier was. ...

Dit zei hij dus zelf, zonder een desbetreffende vraag van de heren "journalisten".
  Nou, zei Cohen, homorechten in Turkije zijn even belangrijk. Maar: 'Dat was toen niet aan de orde.' Pardon? En de Turkse consternatie over de lesbische pleegouders van Yunus dan?

Een gore leugen, dus. De "journalisten" van Pauw & Witteman gingen er niet op in. Marbe gaat verder over een andere leugen: 'niet aan de orde':
  Veelzeggende woorden: 'niet aan de orde'. Wat een neutrale formule lijkt - waarmee je blijkbaar wegkomt als niemand doorvraagt - is in werkelijkheid een nare dooddoener. Door te zeggen dat iets niet aan de orde is, schuif je alle verantwoordelijkheid weg. Ik heb niets gedaan, niet ingegrepen, niet gecorrigeerd, mijn stem niet laten horen, want nou ja, 'niet aan de orde.' Een mantra voor degenen die het eigen falen niet willen toegeven. Een uitdrukking van politici die snel over iets heen praten. Een masker voor opportunisten. Een manier om desinteresse weg te moffelen en je handen in onschuld te wassen. Het was niet aan de orde, dus wat zanik je nou?

Maar als je zo lang aan multiculturalisme hebt gedaan is, ieder mogelijk eerder bestaand slecht gevoel over liegen natuurlijk allang verdwenen, en is ook de rest van het gebouw van je moraal dodelijk ondermijnd.

Het is inmiddels een paar jaar later, maar waar hij ook opduikt, de stank blijft. Eerst de kwestie (Telegraaf.nl, 12-03-2015, ):
  ... 'IS-ambtenaar' ...

De omstreden ambtenaar Yasmina Haifi van het ministerie van Veiligheid en Justitie ... ze twitterde dat terreurorganisatie IS een Joods complot is. ...


Haifi is op papier nog werkzaam voor het Nationaal Cyber Security Center van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Afgelopen zomer werd ze daar op non-actief gesteld nadat ze twitterde dat IS is opgericht en wordt gerund door zionisten om de islam zwart te maken.
    De ernst van de zaak leek aanvankelijkniet tot haar door te dringen. Kritiek van mede-Twitteraars wuifde ze weg. ,,Ik blijf bij wat ik getwitterd heb en weet niet waarom ik afstand moet nemen", stelde ze later ook nog op Radio 1.
    Het ministerie kwam echter direct in actie. ...

Een al dan niet bewuste onwaarheid/leugen van De Telegraaf: het ministerie kwam in actie ná ophef in de sociale media, én de berichtgeving op GeenStijl - bijna altijd de eerste in dit soort zaken.
  Haifi mocht het gebouw niet meer in. Minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher sprak zich in ongekend kritische termen uit over de „afgrijselijke” tweet. ,,Mijn maag draaide zich om toen ik er over hoorde”, zei Asscher. „De domheid is bijna onmetelijk.” Premier Mark Rutte sprak van een „achterlijke gedachte.” Ivo Opstelten zei over de ambtenaar: ,,Zij komt niet meer terug in deze functie. Nooit.” ...
    De ambtenaar zit sinds de kwestie thuis. ...

Allemaal politiek-correcte leugens: zonder de ophef onder de gewone Nederlanders en de berichtgeving bij GeenStijl hadden al deze lieden er geen aanstoot aan genomen of het prachtig gevonden.
    Hetgeen glashelder blijkt uit uit het vervolg:
  Officieel is ze nog altijd in dienst bij het ministerie, dat nog moet beslissen over haar lot. Maar volgens de Adviescommissie Grondrechten en Functie-uitoefening Ambtenaren (AGFA), die onder leiding staat van Job Cohen, is de tweet niet voldoende aanleiding om haar te ontslaan. Cohen en co. noemen de gewraakte uitspraak ,,een milde vorm van plichtsverzuim", die onder de vrijheid van meningsuiting valt. Daar komt bij dat Haifi inmiddels spijt heeft en dat ze een ,,zeer goede staat van dienst” heeft. Een schriftelijke berisping volstaat, zo staat in het advies van de commissie, dat in handen is van NRC Handelsblad.

Kijk er eens ... Wilt u het nog duidelijker uitgeschreven hebben? Ja? Nou, hier is het:
  De commissie-Cohen tikt verder minister Asscher en toenmalig minster Opstelten nog op de vingers. Zij zaten fout door Haifi niet eerst persoonlijk in te lichten over haar schorsing voordat zij zich in het openbaar uitlieten over de zaak.

Om te brullen van de lach ...
    Maar waar het hier om gaat is dit: de standpunten en ideologie van die Cohen zijn al een decennium en langer uitentreuren bekend. "We moeten de islam een kontje geven" is een zeer gematigde uitdrukking ervan. "Nederland moet aan kalifaat en sharia want zonder dat voelen de moslims zich hier niet thuis" is de feitelijke samenvatting ervan.
    En aan deze persoon wordt gevraagd een oordeel uit te spreken over een moslima die door een voorkeursbeleid ambtenaar is geworden en zich in die hoedanigheid heeft uitgesproken voor kalifaat en sharia. Want kalifaat en sharia zijn een onlosmakelijk deel van het complex waartoe ook het "zionistische complot" behoort. En IS enzovoort.
    Niet alleen is Cohen een cultuur- en landverrader, degenen die hem in deze functie hebben gezet en hem een oordeel hebben laten uitspreken over een lid van de vijfde-colonne waarvoor hij  strijdt, zijn het ook. De term "corruptie" is hier veel te zwak voor.
    En de enige plek waar dit op waarde werd geschat ... was GeenStijl (GeenStijl.nl, 12-03-2015, door Spartacus uitleg of detail ):
  Cohen: Yasmina Haifi mag niet ontslagen worden

Er was eens een jood. Die jood stond aan het hoofd van de Adviescommissie Grondrechten en Functie-uitoefening Ambtenaren (WTF?). Op een dag kreeg hij dossier Yasmina Haifi op zijn Sederbord. Deze moslima, HR-projectleider bij het Nationaal Cyber Security Centrum, was van mening dat alle slachtingen, verminkingen en verkrachtingen in naam van IS een JOODS zionistisch complot zijn teneinde de islam zwart te maken. Volgens de jood is dit echter slechts een "milde vorm van plichtsverzuim" en hadden minister Opstelten en Asscher zich niet in het openbaar over haar schorsing uit mogen laten “nog voordat zij daarover persoonlijk was ingelicht", waardoor Haifi's arbeidsverhoudingen “verstoord” raakten. Aldus deheteen NRC, dat in het bezit is van dit geheime document, in het NRC, dat in het bezit is van dit geheime document. Aldus NRC. Dat de antisemitische Haifi niets minder deed dan de gefabriceerde protocollen van Zion nieuw leven inblazen, deed er voor de jood even niet toe. Ja Job, met zo'n instelling is jouw volk vast nog een extra 3000 jaar in vrede gegund. Nog een verzachtende omstandigheid zou zijn geweest dat Haifi "slechts" op de afdeling personeelszaken werkte en "dus geen inhoudelijke bemoeienis had met het onderwerp waarover ze twitterde." Welnu. Personeelszaken is, de naam zegt het al een beetje, belast met het aannemen van nieuw personeel. En niet alleen nieuw personeel voor de afdeling personeelszaken, maar voor de gehele tent. Haifi had als hooggeplaatste miep dus waarschijnlijk aanzienlijke invloed op wie de teams kwamen versterken. Mensen die haar ideologische persuasie deelden, kregen mogelijk voorrang. Maar die mensen zijn, wanneer het erop aankomt, de vijanden van alles waar Nederland voor staat en hebben geen enkele plaats in het Nederlandse inlichtingenapparaat. Figuren als Haifi zijn de stoottroepen in het Trojaanse paard die 's nachts de stadspoort opendraaien. ...

Excuses, GeenStijl en Spartacus in het bijzonder: hieraan viel niets af te korten. Staatsbelang gaat ook even voor alle particuliere belangen.
    Maar zelfs GeenStijl was even te optimistisch:
  Lichtpuntje: het advies is niet bindend en vooral bedoeld als Delfts Blauw tegeltje op de bezoekerstoiletten van de Herengracht 54. "De secretaris van de commissie-Cohen houdt er rekening mee dat het ministerie van Veiligheid en Justitie het advies naast zich neer zal leggen, en Haifi toch wil ontslaan." Dus waar hebben we het nou eigenlijk over?

De werkelijkheid (GeenStijl.nl, 31-03-2015, door Van Rossem uitleg of detail ):
  Yasmina Haifi NIET ontslagen door Ministerie VenJ, bankrekening Maiwand WEL bevroren door Rabobank

Haifi

Lekker weer. Bovenstaande tweet van Yasmina Haifi MAG GEWOON, van het Ministerie van Minerva van Ard van der Steur. Ondanks dat de totaal geflipte moslima van PvdA-huize onmiddellijk na haar achterlijke tweet in de zomer van 2014 liet weten nergens spijt van te hebben, ziet de VVD geen enkele reden om mevrouw te ontslaan uit een publieke functie op het ministerie van Veiligheid & Justitie. Ze wordt slechts voorwaardelijk ontslagen (dat kan, kennelijk) en ze mag geen personeel meer werven voor de Nationaal Coördinator Terrorismebestijding en Veiligheid (ze werkte namelijk als senior HR adviseur bij het cyber security center van die divisie). Maar verder kan ze gewoon in overheidsdienst blijven. Job Cohen heeft het voor elkaar. Het is zijn PvdA AdviesCommissie (*) voor het behoud van Dolende en Doodenge PvdA-Talenten gelukt om Halfie van uw geld aan het werk te houden. Zijn we nu even onvoorwaardelijk facepalmen over het feit dat openlijk antisemitisch complotdenken door ambtenaren van Veiligheid & Justitie kennelijk niet onder de jihadaanpak van de regering valt. En dat besluit wordt ook nog eens rond AGV-tijd stilletjes bekend gemaakt. Wat een absurdistisch complot.    ...

En die beperkingen worden natuurlijk na een jaartje of een maandje opgeheven, waarna Haifi rustig verder kan met het werven van kalifaat-aanhangers voor de Nederlandse overheid.
    Ging dat laatste nog over Job Cohen? Maar natuurlijk: hij is de eerste in de keten die dit mogelijk heeft gemaakt. Maar, vrijwel zeker, met afstemming en dus instemming vooraf van de overigen. Want zo werken dit soort zaken.
    Landverraders. Allemaal.

Dacht u dat dat wel het absolute dieptepunt was? Hier is, kort daarna, het volgende (Joop.nl, 25-04-2015):
  Europa: vluchtheuvel of bunker?

Felle discussie in Buitenhof over vluchtelingenprobleem … Job Cohen vóór solidariteit lijnrecht tegenover Thierry Baudet die overal hek omheen wil … wie heeft gelijk?


Door de onrust en oorlog in het Midden Oosten en landen in Afrika trekken steeds meer mensen naar Europa. Vorige week kwamen er weer 800 mensen om tijdens hun vlucht over de Middellandse zee. En dat gaat niet minder worden. We staan aan de vooravond een nog grotere vluchtelingenstroom, zoveel werd ook zondagmiddag in Buitenhof duidelijk. Alleen over de oplossing voor dat probleem werd niemand het eens.
    Te gast waren Tineke Strik (vice-fractievoorzitter in de Eerste Kamer voor GroenLinks), Job Cohen (voormalig staatssecretaris van Vreemdelingenzaken), Thierry Baudet (publicist en rechtsfilosoof) en Rob de Wijk (directeur van het The Hague Centre for Strategic Studies).
    Meteen aan het begin van de discussie kwamen Job Cohen en Thierry Baudet recht tegenover elkaar te staan. ...

En Joop.nl vertoonde er lichtbeelden bij ... Statisch, weliswaar, maar bijna net zo treffend:
Cohen Baudet

Felle discussie? Onwaarschijnlijk van de kant van Baudet ... Hoe jong hij nog is, zijn achtergrond als filosoof laat zich gelden bij zijn openbare optredens.
    Maar beste redactie ... U wil ons toch niet vertellen dat die rustige en bedaarde meneer Cohen, die niet alleen met alle gewone mensen graag de dialoog aangaat, maar zelfs abjecte Marokkaanse draaideurcriminelen tegemoet treedt met een kopje thee, deelgenoot is aan een "felle discussie"? Dat moet een vergissing zijn.
    Dus laten we hem eens van dichtbij bekijken:
Cohen Baudet 2  

Wat is dat nou? Daar zien we helemaal geen rustige en bedaarde man met een kopje thee in zijn hand ... Daar zien we een agressieve fanaticus ... Met een verbeten blik in zijn ogen ... "Ik zal jou pakken, mannetje...", zie je hem denken.
    En nu zijn we dodelijk nieuwsgierig naar de bewegende beelden. Hier zijn ze uitleg of detail (Buitenhof, 25-04-2015).
    Eerst zien we presentator Paul Witteman het programma inleiden. Vervolgens komen de vier gasten even aan het woord. Eerst de bekende buitenland-deskundige Rob de Wijk, van 1:06 min. tot 2:45 min., onderbroken door een enkele vraag van de presentator, gevolgd door Groen-Links Eerste Kamerlid Tineke Strik, tot 3:36 min. Waarna Witteman een bruggetje bouwt naar onze grote bedaarde vriend Job Cohen eindigende met de vraag naar gevolgen over 30 jaar, waarop Cohen begint met de opmerking dat hij niet dertig jaar vooruit wil denken, gevolgd door nog wat opmerkingen waar Van Wijk zich in mengt, om weer terug te komen bij Witteman, die op 5:02 min. het woord geeft aan Baudet voor zijn inleiding, die begint met het opmerking het vreemd te vinden dat een oud-politicus niet dertig jaar vooruit wil denken, en dan het voorbeeld van Europa noemt, natuurlijk om te gaan constateren dat daarbij nog geen tien jaar vooruit is gedacht en dat dat voor vele soorten van ellende heeft gezorgd, zoals de aanwezigheid erin van totaal ongeschikte landen als Portugal, Spanje, heel Oost-Europa, en natuurlijk Griekenland, die de rest al voor 200 miljard heeft opgelicht.
    Maar dat voelt onze grote bedaarde vriend natuurlijk aankomen, dus zo'n beetje direct na het uitspreken door Baudet van het woord "Europa", een volle twaalf seconden nadat hij is beginnen met praten, wordt hij grof onderbroken door Cohen met de aanval dat Baudet alles "door elkaar gooit". Waarop Baudat volkomen logisch antwoordt met: "Daar kom ik zo meteen aan toe" waarop na een seconde of twee een nieuw onderbreking van Cohen volgt, Baudet vraagt om hem uit te laten praten, en Witteman intervenieert met het standpunt van Cohen dat de eerste woorden van Baudet geen antwoord zijn. Waarop is onduidelijk want Baudet is geen specifieke vraag gesteld. Witteman kiest de partij van Cohen.
    De conclusie uit deze ruim vijf minuten televisie: Cohen is een agressieve botte hork, en Witteman staat achter hem. Is dus ook een agressieve botte hork, alleen eentje die het agressieve botte-hork-zijn beter weet te maskeren. Wie het zonder dat masker wil zien, zoeke één van de interacties met Emile Roemer op - "kruisverhoor" is een milde term.
    Wat de voor de hand liggende vraag overlaat of de "bedaarde man" of de "botte hork" de echte Cohen is. Een retorische vraag, natuurlijk, want, zo weet iedereen, je leert iemand pas echt kennen als hij onder druk staat. En Cohen heeft altijd volledig verkeert in kringen die precies dachten zoals hij. Partij, bestuur, media ... Allemaal zijn ze van de lijn-Cohen. De enige plaats waar hij goed weerwoord kreeg, in de Tweede Kamer, was al duidelijk geworden dat Cohen een botte hork was, maar omdat dat weerwoord kwam van Geert Wilders, was dat makkelijk af te schuiven, door de entourage en de media.
    Maar nu was, uiterst zeldzaam, een echt discussie opgetuigd. Met twee personen aan beide kanten van de zaak. Wat de botte hork natuurlijk wist. En ook kende hij, diep in zijn geest, de fundamentele zwakte van zijn standpunten. Dus hij zat van de eerste seconde af aan haarscherp in zijn stoel om onmiddellijk toe te kunnen slaan. En toe te slaan. Op het volkomen verkeerde moment.
    Als botte hork.
    Maar hoe valt deze smeerlapperij nu bij de smeerlapperijclub genaamd Joop.nl? Dat is voorspelbaar:
  Meteen aan het begin van de discussie kwamen Job Cohen en Thierry Baudet recht tegenover elkaar te staan. Baudet gaf geen helder antwoord op de vragen en dat pikte Cohen niet. Ook presentator Paul Witteman probeerde Baudet tot de orde te roepen, maar met weinig succes.

Kijk de beelden zelf terug. Doe het meerdere malen. En constateer dat die lieden van Joop.nl leven in een weerzinwekkend vervormd spiegeluniversum. Een universum waarin ook Cohen en Witteman een plaatsje hebben, dus. Net als Tineke Strik, die allang een actief actievoerster is voor volkomen vrije immigratie.
    En dat laatste gaat het natuurlijk allemaal om, ook bij Cohen: volkomen vrije immigratie. Als afstammeling van het oud-testamentisch volk dat in de diaspora leeft.
    Overigens had Baudet letterlijk en figuurlijk het laatste woord. De laatste vijf à tien minuten van de discussie was hij weinig aan het woord, het voornamelijk gaande tussen Strik en De Wijk, over de waarde van "safe zones". Waarop Witteman abusievelijk, misschien in een poging iets goed te maken, het letterlijke laatste woord gaf aan Baudet, terugkomend op die dertig jaar. Waarop Baudet, zichtbaar verlegen met de situatie, aarzelt en uiteindelijk zijn mening geeft: "Ik vermoed dat het kiezen wordt tussen oorlog [natuurlijk doelend op het sluiten van de grenzen, red.]) of burgeroorlog, en dan kies ik voor oorlog".
    Midden in de roos. En het figuurlijke laatste woord.
    Natuurlijk tot grote weerzin van de Joop.nl:
  Op de slotvraag van Paul Witteman hoe de toekomst eruit zou zien antwoordde Baudet dat er een keuze is tussen twee oorlogen: of een burgeroorlog in Europa of oorlog met een ander land. Het kwam hem op Twitter op een stortvloed van kritiek te staan. 

Voor ideologen zijn waarheid en werkelijkheid volkomen onverteerbare zaken
    Vandaar al hun geestelijke gestoordheden - het stadium "afwijkingen" is inmiddels ruimschoots gepasseerd.
    Uit een wat verder verleden, maar het is zo sterk getroffen:

Kalief Cohen, leider van het Kalifaat.

Maar voor dat kalifaat zijn wel meer moslims nodig. Job blijft zich ervoor inzetten (Telegraaf.nl, 28-02-2016):
  Cohen bekritiseert Rutte

Oud-PvdA leider Cohen vindt dat premier Rutte wel wat meer zijn best mag doen, om Nederlands draagvlak voor vluchtelingen te kweken.


De voormalig staatssecretaris van Justitie meent dat de minister-president verkeerde verwachtingen wekt door te zeggen dat de vluchtelingenstroom volgende maand moet zijn teruggedrongen.
    Hij ... heeft waardering voor de manier waarop de Duitse bondskanselier Merkel migranten van harte welkom heette. ...

Job de landverrader. En hij weet het:
  „Uw lezers zullen wel boos op me zijn als ze dit lezen.”

Wat heet boos ... Na de revolutie wordt je naar het schavot gesleept ...

En hij blijft stoken (nu.nl, 11-12-2016, uitleg of detail ):
  Job Cohen pleit voor fusie linkse partijen in Tweede Kamer

...    Cohen steunt de nieuwe lijsttrekker Lodewijk Asscher ...
    De voormalige burgemeester van Amsterdam hoopt dat Asscher zich vooral gaat richten op de strijd tegen de polarisatie die PVV-leider Geert Wilders volgens hem in de samenleving bewerkstelligt. ...

Maar hij hoeft zich geen zorgen te maken: het eerste en belangrijkste strijdpunt dat Asscher noemde na zijn uitverkiezing was het bestrijden van Geert Wilders oftewel de strijd voor meer allochtone immigranten.

Nog een nagekomen mededeling (GeenStijl, 27-03-2019, door Van Rossem uitleg of detail ):
  Nieuw! De 3DWDD-bril met Vara-focus!

Modelletje Boonman, met extra stevig ivoren montuur


Dit is 'm dan, mijnheer Van Nieuwkerk. De bril waarmee VARA-links het allemaal zo vlijmscherp ziet. Opklikken voor extra focus! Voor u, maar wel tegen een stevig prijsje. Maar Barbara Baarsma, Prem Ruftenkussen en Job Cohen* dragen 'm ook, dus hij is echt nog enorm hip. Zullen we 'm u eens aanmeten? ...

Hier die referentie naar onze Job:
 

Ja ja, dat is inderdaad een heel groot goed ... Verband leggen tussen Wall Street en Joden ...
    Oh nee ... Dat is ANTISEMITISME ✡ ⚡ ☠ ☢ !!!

Ha, Job krijgt eindelijk zijn zin (nos.nl, 07-12-2021, uitleg of detail ):
  Joodse organisaties eisen bij rechtbank einde aan Holocaust-vergelijking Baudet

Tegen Forum voor Democratie-leider Baudet dient volgende week in Amsterdam een kort geding in een civiele zaak vanwege de vergelijking die hij maakt tussen de coronamaatregelen en de (aanloop naar de) Holocaust. De zaak is aangespannen door de Joodse belangenorganisaties CIDI en het Centraal Joods Overleg (CJO), samen met vier Joodse oorlogsoverlevenden.
    De partijen willen dat de rechtbank een aantal uitingen van Baudet op sociale media onrechtmatig verklaart. Die vinden ze "ernstig beledigend en onnodig grievend voor de vermoorde slachtoffers van de Holocaust, overlevenden en nabestaanden". ...

Wat dan weer wel lullig is, is dat mensen op het het internet aan de Holocaust-vergelijkingen van Job Cohen gaan refereren (GeenStijl.nl, 07-12-2021, door Van Rossem uitleg of detail ):
  KLABAM! HATSEKIDEE! THIERRY BAUDET VOOR HET DEUGTRIBUNAAL! VANWEGE ZIJN TWEETS!

Reacties (selectie):

Misschien deze nog even onder de aandacht brengen van CIDI c.s.
www.rtlnieuws.nl/nieuws/artikel/31503...
small_town_dude | 07-12-21 | 10:58

Job Cohen wordt toch ook niet vervolgd omdat hij moslims "de nieuwe joden" noemde? Die opmerking is even idioot als wat Thierry zegt.
MAD1950 | 07-12-21 | 18:55

Ontzettend lullig!
    Vooral die eerste (rtlnieuws.nl, 15-12-2010, uitleg of detail ):
  Cohen: Moslims worden uitgesloten

Moslims worden in onze huidige maatschappij buitengesloten. Dat zegt PvdA-leider Job Cohen in Vrij Nederland.


Buitengesloten
De joodse moeder van de PvdA'er maakte bij uitbreken van de Tweede Wereldoorlog mee hoe joden werden buitengesloten. Dat ziet Cohen nu weer gebeuren, maar dan met de moslims.

Erbij horen, meedoen
"Na de oorlog had ze, net als mijn vader, de overtuiging: we moeten ervoor zorgen dat dit nooit meer gebeurt, we moeten werken aan een betere wereld. Daarom zijn dat voor mij zulke belangrijke waarden: erbij horen, meedoen, een plek hebben waar je veilig bent."    ...

Ontzettend lullig om dat allemaal weer op te rakelen ...
    Juist nu als de strijd tegen "HOLOCAUST!!!: -vergelijkingen zo urgent is geworden ...


Naar Cultuur, multiculturalisme, cultuurverraad , Cultuur, multiculturalisme , of site home ·.

23 mei 2010