Bij het item 'boosheid' verbeeldt een cartoon een blanke man die de ruiten van
een moskee ingooit en daarbij denkt: 'Ik ben blij dat ik zo bang ben... Anders
kon ik niet zo boos zijn!' Hier wordt gesuggereerd dat geweld tegen de islam
gebruikelijk is en dat afkeer tegen de islam ongegrond, want door angst
ingegeven is. Geen woord over wat niet-moslims en ook veel moslims terecht
zorgen baart: jihad- en shariaverheerlijking, religieuze polarisatie,
generalisaties in termen van 'christenhonden' of 'ongelovigen', de opvatting dat
beliegen en bestelen van 'christenhonden' mag. Komt allemaal vaker voor dan
vandalisme tegen een moskee.
Tot slot een cartoon waarin de bruine, vrolijke kleuter Adir zich voorstelt aan
een autochtoon gezin. Vader (blote armen, schakelketting): 'Wat heb jij tegen
ons?' Moeder (gezet, roodharig): 'Onruststoker!!'. Zoon (kaalgeschoren): 'Pak 'm
pa!'. Uiteraard zetten tekst noch beeld in het didactisch document allochtonen
in een kwaad daglicht. ...
| 41,0% | Geert Wilders | ||
| 17,4% | Job Cohen | ||
| 11,3% | Femke Halsema | ||
| 10,8% | Emile Roemer | ||
| 7,2% | Mark Rutte | ||
| 4,3% | Jan Peter Balkenende | ||
| 4,3% | André Rouvoet | ||
| 3,7% | Alexander Pechtold |
Aantal deelnemers: 5347
Bronnen bij Multiculturalisme: cultuurverraad door Job CohenAls burgemeester van Amsterdams Job Cohen werd wijd en zijd bekend als ondersteuner van de zaak van immigranten, wat door zijnen vrienden hemzelf wordt omschreven als "de boel bij elkaar houden", en door zijn tegenstanders als "theedrinken", staande voor: niets doen aan allochtone overlast, criminaliteit en afkeer van Nederland.Nu hij recent (mei 2010) PvdA-leider is geworden, komen zijn standpunten over alle zaken, dus ook deze, in vernieuwde belangstelling. Dat leverde een aantal nieuwe inzichten op, die hier, tezamen met eerdere genoteerde zaken in Multiculturalisme, cultuurverraad 
, verzameld zijn. Eerst een ouder artikel met even oud commentaar
(NRC Handelslad, 31-12-2007, door redacteur Herman Amelink):
Als dit waar was, was de aarde een paradijs op aarde, qua rechtvaardigheid, want religie bestaat al sinds voorhistorische tijden. De enige historische conclusie luidt dan ook dat religie marginaal of niet bijdraagt tot een rechtvaardiger samenleving. Job Cohen staat hier dus aperte leugens te verkondigen, en we weten ook waarom hij dat doet: hij wil graag de moslims het gevoel geven dat ze betrokken worden bijna de Nederlandse samenleving. En dat is cultuurverraad, want de islam maakt geen deel van de Nederlandse samenleving, en haar ideeën staan daar volkomen haaks op. Het is prima om immigranten te betrekken bij de Nederlandse samenleving, maar niet op basis van een die Nederlandse samenleving vijandige religie of cultuur. Nu zou men kunnen denken dat Cohen voor kritiek uitgesproken door religies is, omdat hij voor kritiek op maatschappelijke zaken in het algemeen is. Maar dat laatste is niet zo (de Volkskrant, 04-02-2008, door Job van Amerongen, politicoloog):
Want dat laatste gaat het natuurlijk om: wat moslims aan fysieke problemen in Nederland ondervinden is klein grut vergeleken met de overlast en criminaliteit die moslims aan Nederlanders toedoen
- hele wijken hebben ze op die manier gezuiverd. Nee, op fysieke zaken kan Cohen
niet doelen. Het gaat natuurlijk om de kritiek op de islam als godsdienst, en op het wereldwijde gedrag van de islam als imperialistische kracht, in de vorm van terreuraanslagen gepleegd door haar aanhangers. Die kritiek op de islam vindt Cohen uit den boze. In tegenstelling dus tot de kritiek die de islam op onze maatschappij zou hebben - dat vindt Cohen een vruchtbare zaak. Daarnaar zouden we meer moeten luisteren. Overigens staat Cohen daarin niet alleen. In tegendeel: dit idee wordt gedragen door geheel multicultureel bestuurlijk en intellectueel Nederland. Ook de auteur van bovenstaande stuk, die wel kanttekeningen plaatst bij de vergelijking met Auschwitz, is het op dit punt met Cohen eens:
Ten opzichte van de inhoud van de islam, die een zeer hoge mate van ontsporing kent  ,
is zelfs het meest rabiate in het westen gevoerde debat maar kinderspel. Naast dit soort principiële standpunten is de houding van Cohen ook af te leiden uit uitspraken over meer praktische zaken (de Volkskrant, 21-02-2008, door Willem Beusekamp):
Dat wil zeggen: hij wil geen gezeur daar waar het eisen van moslims betreft. En voor de meer tastbare aspecten van de islam kan Job nog meer enthousiasme opbrengen (HP/De Tijd, 08-02-2008):
Hoe meer zichtbare islam, hoe mooier ... De volgende zaak betreft hemzelf niet direct persoonlijk, maar is zeer illustratief voor de sfeer waarin hij de stad Amsterdam bestuurt. Het gaat om een lesbrief die de gemeente Amsterdam verstuurt heeft aan alle scholen, met materiaal over de multiculturele samenleving, en hoe daarmee om te gaan. De titel en het motief op de gemeentelijke website geven al aan in welke richting het gaat: "Laat je niet gek maken", 'Lesbrief tegen polarisatie en radicalisatie'. Oftewel: problemen van de multiculturele samenleving worden niet veroorzaakt door moeilijkheden met aan- en inpassing, maar door het praten erover. De lesbrief is natuurlijk te groot om hier als geheel te reproduceren, zie de pdf hier 
, maar alles wat we er van weten moeten staat in onderstaande beschrijving
ervan gegeven in een column van Nausicaa Marbe (de illustraties zijn uit de
lesbrief zelf, niet van de column) (de Volkskrant, 08-02-2008, column door Nausicaa Marbe):
Uiteraard ... Allochtonen kunnen per definitie geen minder goede eigenschappen hebben ... Die radicalisering en steekpartijen ... Die waren heel gewoon in blank Nederland van 1970 en slechts met de komst van de allochtonen is is dat minder geworden ... Er staan nog twee cartoons in de lesbrief:
Ook de derde heeft een eenduidige boodschap: het is de autochtoon die de allochtoon zijn wil wil opdringen. Alleen de vierde kan je ook neutraal uitleggen. De eenduidige boodschap uit de drie cartoons is deze: het zijn de autochtonen die niet deugen - en de allochtonen treft geen enkele blaam. Kijk naar de foto's in de lesbrief, en je ziet alleen blije, vrolijke, opgeruimde, en geïntegreerde allochtonen. Kijk naar de cartoons, en je ziet autochtone onderbuikgevoelens, islamofobie en xenofobie. Voor deze zaak moest de betrokken wethouder aftreden. Maar hoer de zaak werkelijk zat, wisten meer mensen en een aantal ervan heeft gelekt, en daarom kon de Telegraaf komen met het nieuws dat ook burgemeester Job Cohen een belangrijke rol heeft gespeeld (De Telegraaf, 04-04-2008, door Jarco de Swart ):
Dat Cohen een racist is in de zin dat hij alles wat allochtonen negatief in het nieuws brengt probeert te vergoelijken is een algemeen bekende feit, onder het motto van "het kopje thee" - al was het maar omdat hij er zelf trots op is. Dus dat hij ook betrokken is bij het daadwerkelijke anti-autochtone racisme van de lesbrief wekt nauwelijks verwondering. Wat wel verwondering wekt, is dat zo'n ernstige zaak niet meer ophef veroorzaakt. Maar hier dekt men elkaar waarschijnlijk weer. Buiten politiek-correcte kring ziet men de werkelijkheid wat makkelijker (de Volkskrant, 02-10-2009, column door Nausicaa Marbe
Overigens deelt Job deze opvattingen met een groot deel van de multiculturalistische elite. Natuurlijk kunnen al dit soort acties de stroom negatieve berichten over de islam in binnen- en buitenland niet stoppen. Tijd, vindt Job, om wat aan de dalende reputatie van de islam te gaan doen (de Volkskrant, 15-10-2009, door Job Cohen):
Kortom: de wetenschap moet zich beijveren om een trivialiteit te benadrukken: niet iedere moslim is een crimineel of terrorist. En, vindt Cohen kennelijk, als niet iedere moslim een crimineel of terrorist is, dan deugt de islam, en is die negatieve reputatie onterecht. Job zegt ook hoe de wetenschap dat moet doen: gebruik de methode van John Esposito en Dalia Mogahed, want die hebben duizenden moslims in vele landen geraadpleegd. En dat is natuurlijk de enig juiste methode, volgens Job, om te weten te komen of mensen al dan niet deugen: het ze vragen
.Te belachelijk voor woorden. Maar ja, wat moet je anders als je zo'n hopeloze zaak wilt verdedigen. Als aanzet voor de gewenste meer wetenschappelijke aanpak van de islamitische propaganda specificeert hij wat zelf wil weten - we hebben alvast nummering toegevoegd:
De antwoorden:
Natuurlijk is er nog niets gehoord van het door Cohen gewenste onderzoek - men beseft vermoedelijk in de wetenschappelijke wereld ook wel dat het niets positiefs zal opleveren. Als alternatief houdt men zich bezig met onderzoek van "extreem rechts", zoals Geert Wilders. Dit voorlopig wat betreft de voorgeschiedenis. Nu de berichtgeving naar aanleiding van de nieuwe rol van Cohen - eerst een feitelijke constatering (de Volkskrant, 20-04-2010, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):
En deel twee (de Volkskrant, 21-04-2010, door Yvonne Doorduyn):
En dan even combineren met iets dat een paar dagen terug in dezelfde krant stond (de Volkskrant, 17-04-2010, rubriek Kringen, door Jan Tromp):
Dus hier staat het volgende: "Dit is Nederland, en Nederland is een joodse moslims-vriend op één, en een moslim op twee". Met voor de duidelijkheid nog de joodse uitvindster van de kreet "De multiculturele samenleving is een verrijking van ons land" als lijstduwer. In het eerste artikel staat 'De partij kiest met het tandem Cohen-Albayrak ... voor een sociaal-culturele focus' - het is volkomen duidelijk wat die focus is: de islamisering van Nederland onder leiding van de migratiefundamentalisten. Natuurlijk zijn naast de multiculturalisten ook alle soorten immigranten dolblij met de nieuwe rol van Job (de Volkskrant, 22-04-2010, rubriek Weekbladen, door Jean-Pierre Geelen):
Anil Ramdas
is de invoerder in Nederland van de Amerikaanse term "white trash", in
zijn geval als aanduiding van de gewone blanke Nederlander ...Hetgeen hemzelf en Job Cohen enzovoort volgens het bekende psychologische proces van de spiegeling maakt tot "coloured trash", maar dat is dan wel "vuilnis met opgeheven pink" ... Dit was allemaal zodanig veel van het goede dat er wel een reactie moest komen. Twee artikelen legden de opvattingen van Cohen aangaande dit soort zaken nog eens scherp onder de loep (de Volkskrant, 14-05-2010, column door Nausicaa Marbe, schrijfster):
Dat is dus onjuist, zoals blijkt uit het vervolg
Explicieter: Cohen keert zich tegen politiemensen die harder willen optreden tegen de misstanden, omdat die misstanden voornamelijk van moslims en andere allochtone groepen komen. Dit is het inmiddels beroemde "theedrinken".
Dat staat hier boven al: religie tot bindmiddel bombarderen is wel degelijk een visie. Bovendien bedoelt Cohen niet religie, want hij heeft het niet over het jodendom, noch het christendom, noch diverse andere mogelijkheden. Hij heeft dus over één religie: de islam. Job Cohen wil de islam tot bindmiddel bombarderen. Dus geen kritiek meer op de islam:
En wel steun aan de islam:
Amen. Dit was "slechts" een column. Frits Bolkestein deed het in een opinieartikel, in wat neutralere taal, nog eens dunnetjes over (de Volkskrant, 15-05-2010, door Frits Bolkestein):
Het argumenten wat de redactie ook al aangevoerd heeft. Het is onweerlegbaar.
Wat we ook al gezien hebben: Cohen vindt dat de integratieproblemen de schuld zijn van de autochtonen - die zijn niet "open" genoeg.
En het derde: Cohen ondersteund actief de islam boven seculiere vormen van integratie. Bolkestein constateert tot slot ook nog de tegenstelling tussen deze standpunten en de bredere politieke achtergrond van de PvdA:
Conclusie: de houding van Cohen gaat ten sterke in tegen de principes waar hij toch zelf ook voor moet staan. Het lijkt ten stelligste zo dat Cohen verder gaat in zijn positieve houding ten opzichte van de islam dan zijn eigen politiek-ideologische achtergronden lijken te recht vaardigen. Dan komt de vraag op naar de kracht die de spanning veroorzaakt door deze contradictie in opvattingen in evenwicht houdt. We vinden een aanwijzing hier, bij een culturele en ideologische vriendin (de Volkskrant, 17-04-2010, boekrecensie door Anet Bleich):
Bleich zegt het al in termen die niet veel verdere vertaling nodig hebben: Cohen is als afstammeling van immigranten uit het verleden solidair met immigranten in het heden. Op zich weinig verwonderlijks, want het is al eerder zo gesteld, onder andere ook door Anet Bleich, aangaande iemand als Ed van Thijn
. En naast dezen kennen we ook nog andere vooraanstaande verdedigers van
immigranten als Hedy 'dAncona, die het "de multiculturele verrijking van
onze samenleving " introduceerde, en Jacques Wallage die iedere immigrant
het recht op een stukje Nederland toekende
. Allemaal oude immigranten.Het lijkt dus zo dat een flink deel van de houding in het integratiedebat, bij degenen die daarvoor in aanmerking komen, bepaald wordt door de solidariteit van oude immigrant voor nieuwe immigrant, soms expliciet met verwijzing naar gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog. Het is een verklaring voor het feit dat op zich niet duidelijk stompzinnige mensen dingen zeggen als "de multiculturele cultuur is een verrijking van onze samenleving", terwijl het gaat over achterlijke boeren uit Anatolië en het Rifgebergte, "gooi de grenzen maar open", terwijl dat tot chaos zou leiden, en "godsdienst verbroedert", terwijl iedereen op ieder tv-journaal de godsdienstvetes en -oorlogen kan waarnemen. Het is allemaal hoogst verbazingwekkend, en als er een verklaring gevonden kan worden die op al deze en soortgelijke uitingen slaat, kan het niet anders, uit hoofde van het argument van simpelheid (Occam razor: oftewel: de meest simpele verklaring voor (een reeks) verschijnsel is meestal de beste), dat die verklaring een hoge mate van waarschijnlijkheid heeft. Die verklaring voor het contradictoire gedrag van de genoemde mensen is dus hun solidariteit als oude immigranten met nieuwe immigranten. Of psychologisch scherper geformuleerd: dat de situatie van nieuwe immigranten hen bewust of onbewust doet denken aan de eigen positie als immigranten en immigrantennakomelingen, die gezien de geschiedenis van de betrokken voorvaderen een oerkracht is. Een dusdanig sterke kracht, dat het andere, veel sterker lijkende, rationele argumenten domineert. En zodanig sterk dat je gaat liegen (de Volkskrant, 25-05-2010, rubriek De bewering):
In nota bene de Volkskrant. Maar dat is niet zijn ergste leugen. Hier is die (parool.nl, 23-05-2010, ):
En het was geen enkelmalige uitglijder (eumonitor.eu, 08-06-2010, ):
De vertaling is uierst simpel:
Die aanhang zijnde "links", moslims, en Joden. Zie Knevel & Van den Brink, 04-06-2010. De grimas van de duivel. Verkiezingen zijn onder andere waardevol omdat men dan toch een beetje met de billen bloot moet (de Volkskrant, 08-06-2010, van verslaggever Ron Meerhof):
Uitgeteld voor knock-out. En dat vonden ook de kijkers (Volkskrant.nl, internetpeiling, 09-06-2010):
En de partij van Wilders boekte een enorme verkiezingszege. En waar doet Cohen het allemaal voor (Volkskrant.nl, 04-06-2010, van de redactie):
Cohen doet het dus om Wilders te bestrijden, en iedereen weet waar Wilders (voornamelijk) voor staat: minder invloed van de islam. Cohen staat dus voor meer invloed van de islam. Wat we al gezien hebben met zijn pleidooi voor meer invloed van religie. Daarnaast stelt Cohen dat hij voor morele aspecten strijdt. Darmee stelt Cohen dus dat Wilders amoreel is. De strijd tegen de islam is dus amoreel. En de islam is een voorbeeld van moraliteit stelt Cohen. Een cultuurverraderlijke keuze. Het is kerst 2010. Tijd voor Job om zijn "vredesboodschap" ("De PVV-aanhang is tuig dat beschaafd en bekeerd moet worden") nog eens een keer goed uit te leggen, in Vrij Nederland dit keer (Vrij Nederland, 18-12-2010, door Thijs Broer en Thijs Niemantsverdriet):
Dit is dus het grote gevaar waar Job tegen strijd: het lot dat de Joden is overkomen rond de Tweede Wereldoorlog. En waarom nu, ondanks die 63 jaar:
Eigenlijk is dit al duidelijk genoeg, gezien zijn eerdere uitlatingen. Maar toch nog maar eens uitgelegd:
Wat is het probleem daar mee? Ze zijn recent verhuisd uit een ander land waar ze gewoon konden leven en waarnaar ze ieder jaar langdurig op vakantie gaan, dus ze kunnen ook gewoon terug verhuizen. En er is genoeg reden voor Nederlanders om dat te willen of vragen:
Wat doet er nu toe dat er genoeg moslims zijn die geen aanslagen plegen? Wat er toe doet, is dat er genoeg zijn die wel aanslagen willen plegen. En ook anderszins er voortdurend blijk van geven een hekel te hebben aan onze opvattingen.
Tja, ze zijn bang dat ze worden verdreven uit het paradijs waar de gebraden duiven (gratis huizen en uitkeringen en talloze "soepsidies") ze in de mond vliegen. En daar klagen ze natuurlijk over:
A ha. Wat de moslims overkomt, is dus hetzelfde als wat de Joden overkwam rond de Tweede Wereldoorlog ... Maar dat was al volkomen duidelijk uit de begincitaten.
Het de schuld ergens van krijgen is geen buitensluiten. Buitensluiten is als ze niet toegelaten worden op school, werk, of iets dergelijks. Daarvan is nauwelijks sprake, en in iedere geval veel minder dan op grond van hun groepsmatige wangedrag verwacht kon worden
.
Tja, dat is pech. Net als voor iedereen die ook over verkeersheuvels moet rijden vanwege een kleine 10 procent wegpiraten. Als het een erg groot probleem voor ze is, kunnen ze weggaan. Dit in tegenstelling tot de Joden in Duitsland. Mar zo'n groot probleem is het niet voor ze, anders zouden ze zich wel collectief tegen hun overlastige en criminele broertjes keren.
Een flagrante leugen. Al geruime tijd wordt de afkomst van criminelen en terroristen uit de media gehouden. Omdat het anders zou opvallen hoe veel moslims (en andere immigranten) het er zijn. En dat is waar het omgaat: Is de aanpak effectief? Antwoord: Nee, dus. En wel omdat men de enige aanpak die wel zou werken, niet wil overwegen: uitzetting.
Het bekende leugenachtige vervolg op bekende leugen. Mensen willen geen overlast, criminaliteit en islam. Als je dat angst noemt, dan hebben de mensen ook angst voor de PvdA - want die willen ze in overgrote meerderheid ook niet. Nu was een vergelijking tussen het lot van Joden en moslims op het internet al redelijk bon ton bij de multiculti-fanatici, maar veel minder in de wat serieuzere media. Eerdere uitlatingen dienaangaande waren gekomen van mensen als Ed van Thijn en zijn ideologe Anet Bleich, ergens in 2005 of zo, maar die waren destijds alleen op het internet opgevallen - en bestreden als aperte leugens door de neutralere waarnemers en de ingeënten tegen het multiculti- en moslim-virus. Maar het door Cohen op een zo'n prominente plaats te zien uitspreken, wekte toch gemengde reacties op (de Volkskrant, 17-12-2010, van verslaggever Jan Hoedeman):
Kennelijk is de kritiek op zijn eerdere soortgelijke uitspraken onder ogen gekomen. Maar kennelijk heeft hij er nog niet genoeg van begrepen:
Beide zijn niet waar: een "zondebok" is een dier of persoon of personen die de schuld krijgen van iets dat ze niet gedaan hebben. De Joden de hen destijds aangewreven dingen niet gedaan. De moslims hebben wel degelijk overlast veroorzaakt, zijn wel degelijk extra crimineel, en hebben wel degelijk terroristische aanslagen gepleegd. En de beschuldiging van stigmatisering is ook onjuist, aangezien de moslims zelf hun eigen winkels hebben opgericht, zelf hun stigmatiserende eigen kerken gesticht, en, vooral, hun overzichtbare en stigmatiserende eigen kleding zijn gaan dragen. Samen te vatten als: "Wie vrijwillig stigmata draagt, moet niet klagen over stigmatisering". Volgende prominent:
Precies. Het ergste dat moslims kan overkomen, is dat ze weggaan. En daar wordt iedereen blij van. Ook de moslims zelf. Joost Zwagerman is al lang geleden ingeënt:
Maar geeft ook nog eens aan dat het niet gaat helpen:
En dat is vanwege de overdaad aan dit soort mensen:
En deze (de Volkskrant, 20-12-2010, column door Ronald Giphart):
De woorden van Cohen staan letterlijk hierboven. Ze laten haarscherp zien dat Ronald Giphart de leugenaar is, en niet Vrij Nederland. Maar de pijn zit kennelijk zo diep, dat het leidt tot nog wat venijnige vuilspuiterij:
"Bekend Nederland" zoals Giphart behoort tot de kern van de politieke-correctheid Oog voor de feiten vindt men wel nog bij gewone Nederlanders (de Volkskrant, 18-12-2010, ingezonden brief van Uwe Arnhold (Houten) ):
Ongehoord, hoor ... Dat refereren aan feiten ... Maar hij blijft maar aan de gang met de gore campagne (de Volkskrant, 01-04-2011, van verslaggever Jaap Stam):
Hetgeen onweerstaanbaar doet denken aan de die grap van Hans Teeuwen, ongeveer gaande als: "Ze hebben het nou wel altijd over de Joden, maar die Duitsers waren ook geen lieverdjes ... Even nog eens een bevestiging van wat het beleid van Cohen inhoudt (de Volkskrant, 25-06-2011, column door Martin Sommer):
S & D is een afkorting van Socialisme & Democratie, het blad van het wetenschappelijk bureau van de PvdA, de Wiardi Beckman Stichting.
Door de samenleving samengevat als: "Cohen, theedrinker". Nog eens een onthulling van de ultieme drijfveer van Cohen (de Volkskrant, 29-11-2011, door Marcel Duyvestijn is publicist, columnist en liefdevol lid van de PvdA):
En van welke "Nederlanders" is bekend dat ze niet een hardwerkende bijdrage kunnen leveren, en die dus gediscrimineerd worden door steun aan de hardwerkende Nederlander":
Wat natuurlijk precies hetzelfde geldt voor etnische groepen:
Want die stelende jongeren waren voornamelijk creolen - ook al zo'n groep die kennelijk niet in staat is tot "hardwerken". Of werken in het algemeen. Wat niet verwonderlijk is met hun droevige culturele achtergrond
. Net als bij moslims
. Waaruit je kan destilleren wat de ultieme drijfveer is van Cohen: steun aan
immigranten. En hoe zou dat nu weer komen ...? Job Cohen is inmiddels weg als PvdA-leider, en tegen dode paarden mag men niet trappen. Dat is natuurlijk tenzij het dode paard zelf trapt (Joop.nl, 05-04-2013, Job Cohen - [voormalig, red.] Partijleider PvdA):
Verschillende reageerders trapten de kans voor open doel erin:
Waaruit dus nogmaals het politieke en maatschappelijke programma van Job Cohen blijkt: de islamisering. Hoewel er ook een achterliggende verklaring zijn: Job Cohen is van het oud-testamentisch nomadische volk. Moslims zijn hier immigranten dus ook nomaden, en bovendien net als de oud-testamentische variant afkomstig uit het Midden-Oosten, en delen ze hun genetische afkomst als semieten. Dit is kan ook nomadische en etnische solidariteit zijn. Hier de enige reactie uit de reguliere media (de Volkskrant, 12-04-2013, door Nausicaa Marbe, schrijfster):
Dit zei hij dus zelf, zonder een desbetreffende vraag van de heren "journalisten".
Een gore leugen, dus. De "journalisten" van Pauw & Witteman gingen er niet op in. Marbe gaat verder over een andere leugen: 'niet aan de orde':
Maar als je zo lang aan multiculturalisme hebt gedaan is, ieder mogelijk eerder bestaand slecht gevoel over liegen natuurlijk allang verdwenen, en is ook de rest van het gebouw van je moraal dodelijk ondermijnd. Het is inmiddels een paar jaar later, maar waar hij ook opduikt, de stank blijft. Eerst de kwestie (Telegraaf.nl, 12-03-2015, ):
Een al dan niet bewuste onwaarheid/leugen van De Telegraaf: het ministerie kwam in actie ná ophef in de sociale media, én de berichtgeving op GeenStijl - bijna altijd de eerste in dit soort zaken.
Allemaal politiek-correcte leugens: zonder de ophef onder de gewone Nederlanders en de berichtgeving bij GeenStijl hadden al deze lieden er geen aanstoot aan genomen of het prachtig gevonden. Hetgeen glashelder blijkt uit uit het vervolg:
Kijk er eens ... Wilt u het nog duidelijker uitgeschreven hebben? Ja? Nou, hier is het:
Om te brullen van de lach ... Maar waar het hier om gaat is dit: de standpunten en ideologie van die Cohen zijn al een decennium en langer uitentreuren bekend. "We moeten de islam een kontje geven" is een zeer gematigde uitdrukking ervan. "Nederland moet aan kalifaat en sharia want zonder dat voelen de moslims zich hier niet thuis" is de feitelijke samenvatting ervan. En aan deze persoon wordt gevraagd een oordeel uit te spreken over een moslima die door een voorkeursbeleid ambtenaar is geworden en zich in die hoedanigheid heeft uitgesproken voor kalifaat en sharia. Want kalifaat en sharia zijn een onlosmakelijk deel van het complex waartoe ook het "zionistische complot" behoort. En IS enzovoort. Niet alleen is Cohen een cultuur- en landverrader, degenen die hem in deze functie hebben gezet en hem een oordeel hebben laten uitspreken over een lid van de vijfde-colonne waarvoor hij strijdt, zijn het ook. De term "corruptie" is hier veel te zwak voor. En de enige plek waar dit op waarde werd geschat ... was GeenStijl (GeenStijl.nl, 12-03-2015, door Spartacus
):
Excuses, GeenStijl en Spartacus in het bijzonder: hieraan viel niets af te korten. Staatsbelang gaat ook even voor alle particuliere belangen. Maar zelfs GeenStijl was even te optimistisch:
De werkelijkheid (GeenStijl.nl, 31-03-2015, door Van Rossem
):
En die beperkingen worden natuurlijk na een jaartje of een maandje opgeheven, waarna Haifi rustig verder kan met het werven van kalifaat-aanhangers voor de Nederlandse overheid. Ging dat laatste nog over Job Cohen? Maar natuurlijk: hij is de eerste in de keten die dit mogelijk heeft gemaakt. Maar, vrijwel zeker, met afstemming en dus instemming vooraf van de overigen. Want zo werken dit soort zaken. Landverraders. Allemaal. Dacht u dat dat wel het absolute dieptepunt was? Hier is, kort daarna, het volgende (Joop.nl, 25-04-2015):
En Joop.nl vertoonde er lichtbeelden bij ... Statisch, weliswaar, maar bijna net zo treffend:
Felle discussie? Onwaarschijnlijk van de kant van Baudet ... Hoe jong hij nog is, zijn achtergrond als filosoof laat zich gelden bij zijn openbare optredens. Maar beste redactie ... U wil ons toch niet vertellen dat die rustige en bedaarde meneer Cohen, die niet alleen met alle gewone mensen graag de dialoog aangaat, maar zelfs abjecte Marokkaanse draaideurcriminelen tegemoet treedt met een kopje thee, deelgenoot is aan een "felle discussie"? Dat moet een vergissing zijn. Dus laten we hem eens van dichtbij bekijken:
Wat is dat nou? Daar zien we helemaal geen rustige en bedaarde man met een kopje thee in zijn hand ... Daar zien we een agressieve fanaticus ... Met een verbeten blik in zijn ogen ... "Ik zal jou pakken, mannetje...", zie je hem denken. En nu zijn we dodelijk nieuwsgierig naar de bewegende beelden. Hier zijn ze
(Buitenhof, 25-04-2015). Eerst zien we presentator Paul Witteman het programma inleiden. Vervolgens komen de vier gasten even aan het woord. Eerst de bekende buitenland-deskundige Rob de Wijk, van 1:06 min. tot 2:45 min., onderbroken door een enkele vraag van de presentator, gevolgd door Groen-Links Eerste Kamerlid Tineke Strik, tot 3:36 min. Waarna Witteman een bruggetje bouwt naar onze grote bedaarde vriend Job Cohen eindigende met de vraag naar gevolgen over 30 jaar, waarop Cohen begint met de opmerking dat hij niet dertig jaar vooruit wil denken, gevolgd door nog wat opmerkingen waar Van Wijk zich in mengt, om weer terug te komen bij Witteman, die op 5:02 min. het woord geeft aan Baudet voor zijn inleiding, die begint met het opmerking het vreemd te vinden dat een oud-politicus niet dertig jaar vooruit wil denken, en dan het voorbeeld van Europa noemt, natuurlijk om te gaan constateren dat daarbij nog geen tien jaar vooruit is gedacht en dat dat voor vele soorten van ellende heeft gezorgd, zoals de aanwezigheid erin van totaal ongeschikte landen als Portugal, Spanje, heel Oost-Europa, en natuurlijk Griekenland, die de rest al voor 200 miljard heeft opgelicht. Maar dat voelt onze grote bedaarde vriend natuurlijk aankomen, dus zo'n beetje direct na het uitspreken door Baudet van het woord "Europa", een volle twaalf seconden nadat hij is beginnen met praten, wordt hij grof onderbroken door Cohen met de aanval dat Baudet alles "door elkaar gooit". Waarop Baudat volkomen logisch antwoordt met: "Daar kom ik zo meteen aan toe" waarop na een seconde of twee een nieuw onderbreking van Cohen volgt, Baudet vraagt om hem uit te laten praten, en Witteman intervenieert met het standpunt van Cohen dat de eerste woorden van Baudet geen antwoord zijn. Waarop is onduidelijk want Baudet is geen specifieke vraag gesteld. Witteman kiest de partij van Cohen. De conclusie uit deze ruim vijf minuten televisie: Cohen is een agressieve botte hork, en Witteman staat achter hem. Is dus ook een agressieve botte hork, alleen eentje die het agressieve botte-hork-zijn beter weet te maskeren. Wie het zonder dat masker wil zien, zoeke één van de interacties met Emile Roemer op - "kruisverhoor" is een milde term. Wat de voor de hand liggende vraag overlaat of de "bedaarde man" of de "botte hork" de echte Cohen is. Een retorische vraag, natuurlijk, want, zo weet iedereen, je leert iemand pas echt kennen als hij onder druk staat. En Cohen heeft altijd volledig verkeert in kringen die precies dachten zoals hij. Partij, bestuur, media ... Allemaal zijn ze van de lijn-Cohen. De enige plaats waar hij goed weerwoord kreeg, in de Tweede Kamer, was al duidelijk geworden dat Cohen een botte hork was, maar omdat dat weerwoord kwam van Geert Wilders, was dat makkelijk af te schuiven, door de entourage en de media. Maar nu was, uiterst zeldzaam, een echt discussie opgetuigd. Met twee personen aan beide kanten van de zaak. Wat de botte hork natuurlijk wist. En ook kende hij, diep in zijn geest, de fundamentele zwakte van zijn standpunten. Dus hij zat van de eerste seconde af aan haarscherp in zijn stoel om onmiddellijk toe te kunnen slaan. En toe te slaan. Op het volkomen verkeerde moment. Als botte hork. Maar hoe valt deze smeerlapperij nu bij de smeerlapperijclub genaamd Joop.nl? Dat is voorspelbaar:
Kijk de beelden zelf terug. Doe het meerdere malen. En constateer dat die lieden van Joop.nl leven in een weerzinwekkend vervormd spiegeluniversum. Een universum waarin ook Cohen en Witteman een plaatsje hebben, dus. Net als Tineke Strik, die allang een actief actievoerster is voor volkomen vrije immigratie. En dat laatste gaat het natuurlijk allemaal om, ook bij Cohen: volkomen vrije immigratie. Als afstammeling van het oud-testamentisch volk dat in de diaspora leeft. Overigens had Baudet letterlijk en figuurlijk het laatste woord. De laatste vijf à tien minuten van de discussie was hij weinig aan het woord, het voornamelijk gaande tussen Strik en De Wijk, over de waarde van "safe zones". Waarop Witteman abusievelijk, misschien in een poging iets goed te maken, het letterlijke laatste woord gaf aan Baudet, terugkomend op die dertig jaar. Waarop Baudet, zichtbaar verlegen met de situatie, aarzelt en uiteindelijk zijn mening geeft: "Ik vermoed dat het kiezen wordt tussen oorlog [natuurlijk doelend op het sluiten van de grenzen, red.]) of burgeroorlog, en dan kies ik voor oorlog". Midden in de roos. En het figuurlijke laatste woord. Natuurlijk tot grote weerzin van de Joop.nl:
Voor ideologen zijn waarheid en werkelijkheid volkomen onverteerbare zaken Vandaar al hun geestelijke gestoordheden - het stadium "afwijkingen" is inmiddels ruimschoots gepasseerd. Uit een wat verder verleden, maar het is zo sterk getroffen:
Kalief Cohen, leider van het Kalifaat. Maar voor dat kalifaat zijn wel meer moslims nodig. Job blijft zich ervoor inzetten (Telegraaf.nl, 28-02-2016):
Job de landverrader. En hij weet het:
Wat heet boos ... Na de revolutie wordt je naar het schavot gesleept ... En hij blijft stoken (nu.nl, 11-12-2016,
):
Maar hij hoeft zich geen zorgen te maken: het eerste en belangrijkste strijdpunt dat Asscher noemde na zijn uitverkiezing was het bestrijden van Geert Wilders oftewel de strijd voor meer allochtone immigranten. Nog een nagekomen mededeling (GeenStijl, 27-03-2019, door Van Rossem
):
Hier die referentie naar onze Job:
Ja ja, dat is inderdaad een heel groot goed ... Verband leggen tussen Wall Street en Joden ... Oh nee ... Dat is ANTISEMITISME ✡ ⚡ ☠ ☢ !!! Ha, Job krijgt eindelijk zijn zin (nos.nl, 07-12-2021, ):
Wat dan weer wel lullig is, is dat mensen op het het internet aan de Holocaust-vergelijkingen van Job Cohen gaan refereren (GeenStijl.nl, 07-12-2021, door Van Rossem ):
Ontzettend lullig! Vooral die eerste (rtlnieuws.nl, 15-12-2010,
):
Ontzettend lullig om dat allemaal weer op te rakelen ... Juist nu als de strijd tegen "HOLOCAUST!!!: -vergelijkingen zo urgent is geworden ... Naar Cultuur, multiculturalisme, cultuurverraad ,
Cultuur, multiculturalisme
, of site home
 ·.
|
