Bronnen bij Islam, cultuur: incompatibiliteit
 Discussiëren over de islam is onmogelijk. In de openbare meningsvorming is
er allang een vrijwel volkomen
onoverbrugbare tweedeling: degenen die er niet over willen praten of er hartstikke vóór zijn, en een kleine groep tegenstanders. Oh ja, en een derde
partij die geen of er een "kleine" mening over hebben, wat een grote groep is maar
die telt dus niet mee in de meningsvorming.
Discussiëren over moslims
is hetzelfde als discussiëren over de islam. Discussieren over de islam en
daarbij zegen dat dat niet hetzelfde is als discussiëren over moslims, is
als het klappen van één hand: zonder moslims geen islam, en zonder islam
geen moslims.
Een interessante wat dieper liggende kwestie is of er
een connectie is tussen islam en volksaard: nemen bepaalde volken de islam
aan omdat deze bij hun volksaard past, of krijgen ze die volksaard door het
aannemen van de islam?
Vermoedelijk is er sprake van "een
aanzienlijke factor" beide kanten op.
De islam is ontstaan als
godsdienst van woestijnvolken om, zoals sciencefictionschrijver Harry
Harrison het uitdrukte, "De orde in de woestijntent te handhaven"
 . Wat
zelfs moslims in heldere momenten ook erkennen
 .
Aan de andere
kant kan je Indonesië, tegenwoordig sterk islamitisch, op geen enkele manier
een woestijnland noemen.
Wat wel geldt voor Indonesië is dat het
traditioneel sterk hiërarchische machtsverhoudingen kent. De Nederlandse
kolonisator, een paar honderd man in een paar schepen, hoefde weinig aan
machtsovername te doen: ze namen gewoon het gezag van de kleine lokale elite
over - voor de onderlingen, het overgrote deel van de bevolking,
maakte dat betrekkelijk weinig uit.
En daar ligt dus de overeenkomst
en de clou: volken die gevoelig zijn voor de islam hebben sterke
hiërarchische machtsverhoudingen en herkennen dat in de islam
Omdat de
islam één van de drie dragers van de allersterkst hiërarchische
machtsverhouding is: die tussen mensheid en Almachtige Godheid.
Waar
dus op volkomen natuurlijke wijze tegenover staat het humanisme: het idee dat
de mens baas in eigen huis is, en verantwoordelijk voor zowel de prestaties
als de rotzooi.
Wat natuurlijk een gigantische en schier
onoverbrugbare kloof is - van deze twee kan je niet een klein beetje van het
andere hebben: je bent of het één, of het ander.
En dat zie je dus
terug in alle aspecten van het leven van de betrokken groepen en individuen.
"Moslims zijn mensen als u en ik", luidt de politiek-correct
leerstelling.
De weerlegging: "Moslims zijn mensen als u en ik op
dezelfde manier als gaskamersbedieners mensen zijn als u en ik".
Oftewel: de dingen die ze gemeen hebben zijn van de soort "Eén hoofd, twee
armen, twee benen, enzovoort".
In alles waar het om gaat in de
onderlinge maatschappelijke verhoudingen, verschillen ze licht tot
dramatisch en existentieel en onoverbrugbaar van elkaar. Het begint bij
sommigen al bij handen-schudden, en de hele gemeenschap wijst de vrijheid
van meningsuiting af.
Er zijn al meer dan genoeg verzamelingen die de
deelaspecten van deze incompatibilileit onderbouwen (opgesomd elders
 ) , maar hier gaat gedemonstreerd worden aan de hand van een paar
directe voorbeelden die
exemplarisch zijn.
Het eerste voorbeeld is het geval van hooggeïntegreerde moslim, gevierd schrijver en presentator van
televisieseries (over literatuur) Abdelkader Benali
.
Geïntegreerder kan je het nauwelijks of niet krijgen.
Zo geïntegreerd, dat hij als voorbeeld en symbool van de geïntegreerdheid
van de hele moslimgemeenschap werd uitgenodigd om de 4/5 Herdenkingslezing
te houden.
Op dat vlak zo'n beetje het hoogste dat er
is.
Zijn voorganger was de hoogstgevierde schrijver in
het Nederlands: A. Grunberg.
Maar toen gebeurde er
wat.
Er doken uitspraken op in een interview en op
Twitter die er in alle opzichten uitzagen als antisemitisch.
En antisemitisch op een dusdanig niveau dat de Joodse organisaties die het
uiteindelijke oordeel mochten uitspreken (de Dodenherdenking is in hoge mate
de Jodenherdenking geworden) hem afwezen.
Na een paar
weken om tot bezinning te komen, had de Volkskrant een groot
interview met hem, afgenomen door de eveneens Joodse schrijver Robert
Vuijsje, die in de Volkskrant een langdurige serie "Interviews met
allochtonen" heeft gevuld. Vuijsje stelt een
behoorlijk aantal van de juiste vragen. Alleen gaat hij niet door op de gestoorde
antwoorden, maar dat hier dus gebeuren (eerder genoteerd hier
) (de Volkskrant,, 09-04-2021, door
Robert Vuijsje):
De kop van de webversie is leuker, maar die bewaren we even.
Hier zien we dus al twee thema's, die uitgebreider terugkomen: "Ik heb niets
fout gedaan maar wordt niet begrepen", en "Ik ben degene die een groot
verlies lijdt".
Wie hier iets islamitisch in denkt te
zien, kan in de tekst nog veel meer genieten.
Goeie vrienden, hè ... Joden en moslims.
Althans,
in de wederzijds betere kringen ...
A. Benali heft het bij voortduring alleen over dit ene geval.
Pas op driekwart van het artikel voegt Vuijsje dit in:
Hij confronteert Benali er niet mee.
Terug naar
het begin:
Een opmerking ook direct gemaakt door GeenStijl.
Wat dus uitsluitend en alleen aan Vuijsje is te danken.
Want Benali barst meteen los:
Ja ja: de Marokkanen zijn de Joden van deze tijd.
Of: "De Marokkanen zijn de vegetariërs van deze tijd".
Hitler was een vegetariër, een weinig genoemd feit.
Die vegetariërs toch ... : plofkraken, hoofden in de straat ... Nazisme ...
Vuijsje is ook enigszins verbaasd:
Benali niet:
Ja ja, Marokkanen met hun plofkraken en hoofden in de straat hebben
precies dezelfde kap als Joden met 6 miljoen doden in de Tweede Wereldoorlog
...
Die term 'gestoordheden' in de aanloop ... Dat is
toch helemaal niets te veel gezegd, toch ... ?
En hij
dramt er gewoon mee door:
Waarop ieder zinnig mens roept dat er maar één zuivering nodig is: die
van Nederland van Marokkanen!
Vuijsje ziet er ook wel
de grap van in:
Het antwoord is vanzelfsprekend:
Alweer immense hoeveelheden islam langsgekomen, hè ...
Nog meer islam. Heren van de Schepping ...
Oftewel, Vuijsje: "Kalm aan, makker ... Er zijn ook nog andere mensen".
Ziet u ook in uw geest die Bedouïen op zijn kameel zitten ... ?
Tjonge ... Nooit opgevallen dat er over Joden nooit grapjes worden
gemaakt. NOOIT!!!
Oh nee, op één na: die van Hans
Teeuwen: 'Mensen praten altijd wel over de Joden enzo, terwijl eh nou die
Duitsers dat waren ook geen lieverdjes hoor.'
Dat was
't.
Die ene "antisemiet" bij het JFvD, schreef ook
niet eens iets antisemitisch ... Hij reproduceerde alleen
nazi-propagandamateriaal.
Ironie ...
Een grapje ...
Jeugdige overmoed ...
Maar ja, je bent een gekwetste bedouïen, of je bent het niet ...
Ook Vuijsje heeft zo z'n bedenkingen:
Maar ja, je bent ...
... een gekwetste bedouïen, of je bent het niet ...
Waarop Vuijsje maar in arren moede ...
... terug gaat naar het begin.
Oh zo ontzettend fout. Als ze dat zelf niet kunnen, zal druk van
buitenaf, op welke manier dan ook, alleen maar contraproductief werken.
Een gore leugen (een "enquete"-leugen
). Alle veldwerkers en andere praktijkmensen
zeggen het tegendeel. Leraren: "De Tweede Wereldoorlog is niet meer
bespreekbaar op de middelbare school".
Bontkraagje:
"Joden, die wil ik prikken"
.
Voor het eerst slaan we een stukje
over:
Hmmm... Wat ze in de woestijn verstaan onder 'stilletjes' is inmiddels
volkomen duidelijk ...
Vindt ook Vuijsje:
Brullen van de lach!!!
De "hint" wordt niet
begrepen:
Daar dachten ze bijvoorbeeld bij GeenStijl anders over ...
En ...
... dat hadden kennelijk meer mensen.
Kies zelf eens ...
Vuijsje doet nog een poging:
Daar waren degene die die redelijk gegronde bezwaren hadden heel blij
mee, natuurlijk ...
Goeie vraag.
Het antwoord is alweer voorspelbaar:
Anderen wel:
Waar je als bedouïen op je kameel ...
... natuurlijk niet naar luistert.
Overigens weer
100 procent woestijn- en islam-taal, hè ... Je hebt een vorm van contact met
anderen, en het ultieme doel is 'winnen'.
Vuijsje komt
weer binnen met het gezonde verstand:
En wat krijg je nu? Drie stippen bedenktijd.
...
Inderdaad:
... : de keiharde leugen.
Zegt 'ie zelf:
Een contradictie dus: van deze laatste twee is hoogstens één waar, en de
ander dus een leugen.
En wiens schuld is dat (geen
bedenktijd want wie het nu nog niet weet ... ):
Gevolgd door ... :
... nog een contradictie.
Gevolgd door ... :
... " "Ik ben een trotse bedouïen hoog zittende op mijn kameel".
Vuijsje probeert het nog een keer:
Liegende over de andere keren, en de ander weer de schuld gevende.
De woestijnwereld is ook eindeloos repetatief.
Zowel
moslims als Joden hebben het.
Waarna we weer een
stukje overslaan, en de schoen even aan de andere voet komt:
Touché!
Over het hele land genomen zijn er weinig
- in het literaire wereldje zijn er veel - in de mediawereld zijn er
overdadig veel en zijn ze, qua mening, volstrekt dominant.
En ... :
... als mede-migranten zijn ze volkomen solidair met elkaar. Op dat
niveau.
Vuijsje probeert nog eens wat:
Gok maar weer ... Inzicht of ontkenning?
Dus.
Waarna het allermooiste komt:
Deze redactie schrijft deze analyse al lezende. Het is een lang artikel
dat in eerste instantie alleen maar ruwweg gescand was, en daarbij al zo
veel aangetroffen dat de verbijstering al het maximum had bereikt.
Nu ben hij lezen van dit slaat die wijzer volledig van de schaal af.
"Bij lezingen ... "
Naar lezingen van literatoren komen
sowieso alleen maar de meest politiek-correcte luitjes.
Naar lezingen van moslims, daarvan weer het ergste soort.
De kans dat 'ie ooit iets kritisch heeft gehoord, bij al zijn lezingen, ligt
onder de 0,01 procent.
Dat kans dat hem ooit iets is
toegevoegd van de soort ... :
... is minder dan 0,0000001 procent.
Hier staat
één en slechts één ding:
En niets minder.
Wat nog eens bevestigd wordt door
het door dit Monster aangehaalde voorbeeld:
Waarbij ook dat laatste weer zo'n weerzinwekkende leugen is.
Vuijsje is er kennelijk minder door uit het veld geslagen:
Dacht u dat hij dít begreep? ...
Nee, dus.
En het gaat maar door:
Versus:
"Boem!"
En ...
... nog eens "Boem!".
Vuijsje doet weer een
voorzet:
En daar is het eerste wat geduid kan worden als een greintje
realiteitszin.
Na eindeloos veel prikken van Vuijsje.
Die hoopvol nog een voorzet geeft:
En toen was het al weer over:
Gevolgd door een rancune-meting:
Uitslag: oneindig.
Gevolgd door nog een stroom
daarvan:
Wat een voortreffelijk spiegelbeeld weer!
Nou, dat
was het.
Zo luidde de versie van deze analyse in de
Benali-verzameling, waar na een hernieuwd doorbladeren van die verzameling al
wat conclusies werden getrokken. Conclusie nummer 1: het zat er vanaf het allereerste begin al
in, en de huidige uitbarsting is niet meer dan een piek op de trend, en dat
eigenlijk niets eens een zo hoge.
De
weerzinwekkendheid wordt er in de formatieve jaren, nul tot en met achttien,
zo hartgrondig ingestampt dat je een ernstig vermoeden krijgt dat een deel
ervan erfelijk is.
Het zijn altijd de geestelijk meest
verkalkte volkeren die zich laten islamiseren.
Met als
bekende uitzondering dat van de Perzen, tegenwoordig bekend als Iraniërs,
onder welke groep je ook de meest echte afvalligen treft.
Hoe dan ook ... Net als bij de recente vorige uitgebreide analyse van dit
soort volk
, ook hoogopgeleiden en geslaagden, is ook hier
de conclusie: dit is volk waar je dringend van af moet.
Weg ermee.
Remigratie.
"Migratie
is een natuurlijk fenomeneen", roepen de politiek-correcten in koor.
Mooi, dan is remigratie dat ook.
Maximaal 100 duizend
op een bevolking als Nederland, in de ordegrootte van 10 miljoen.
Eén procent moslims, dat is wat een beschaving aankan
.
En dat alleen in combinatie met een
spreidingsbeleid.
Dat waren de eerste conclusies, waar één of twee
dagen later nog wat bijkwam. Als eerste: die kop op de
website:
En, zoals gewoonlijk bij dit soort lieden: de werkelijkheid is precies
andersom:
En hij werd veroordeeld.
In die kop verwoord is
dus een kenmerkende eigenschap van het Midden-Oosten:
Wraakzucht.
Moslims hebben het.
Joden hebben het.
De extreme wraakzucht is datgene
waartegenover die Van Nazareth het tegenovergestelde stelde: het "De Andere
Wang".
Op dezelfde Absolutistische manier.
Van de ene gestoordheid in de tegenovergestelde, zoals het zo vaak gaat.
In het Frans: "Passer d'un extrême à l'autre".
De
tweede toevoeging is vermoedelijk A. Benali's enige bijdrage aan Nederland
Met uitgebreide onderbouwing, dus.
Het kan niet
genoeg benadrukt worden hoe belangrijk en essentieel dit is.
Ironie is hier slechts een uitingsvorm van een algemener begrip:
relativeringvermogen.
En dat wil zeggen natuurlijk:
zelfrelativeringsvermogen.
Geen van de andere aspecten
van dit begrip behoort tot het repertoire van de islam en de moslims.
Het is de reden nooit en te nimmer ook maar een stap verder zullen komen in
culturele ontwikkeling.
Zoals ze al 800 jaar bewezen
hebben sinds hun aanname van de huidige islam in 1200 AD.
Nogmaals onderstrepende dat er in de interactie met de islam maar één
vreedzame weg is: de fysieke scheiding.
Je zou bijna zeggen: dat is
al meer dan genoeg. Maar een individuele menselijke persoonlijkheid kent
vele kanten, en dat geldt, door het middelen in ietwat mindere mate, ook
voor de groepspersoonlijkheid. Het volgende illustratieve geval dat al op
het lijstje stond is een wat meer intellectueel type. Ook hoogopgeleid dus,
maar bijna een generatie jonger dan Benali. Dat zich ook uitspreekt over de
kwestie (eerder genoteerd hier
) (Joop.nl,
27-01-2021, door Nilüfer Gündoğan en Itay Garmy - Nilüfer Gündoğan en
Itay Garmy zijn Kandidaat-Kamerleden voor Volt Nederland
):
Deel 1 : moslimtaal of woestijntaal.
Gebiedende wijs
.
Deel 2:
Woestijnlogica: "Als de maan van groene kaas was, en we hadden een hele
lange ladder, hadden we voor altijd kaas te eten".
De
logica klopt, maar de aannames niet.
Er is geen Allah,
en de maan is niet van groene kaas.
En Thierry Baudet,
waar het hier natuurlijk over gaat, is de huid volgescholden voorbij alle
grenzen van fatsoen
.
Het woestijnvolk gaat door met de
volgende stap in de voorbeeld-redenatie: "de lange ladder".
Die Benali uitte zich bij herhaling antisemitisch, dus beging geen
grap.
"De lange ladder", deel 2:
Benali moet helemaal niet hangen, maar is gewoon voor deze taak niet geschikt gebleken
bij nadere bestudering van zijn CV.
En dan volgt het
"logische" deel, het "... dan hadden we voor altijd kaas te eten":
Klopt. Maar "als" 1 en "als" 2 kloppen niet. Dus gaat alles prima.
Wat details. Het begin:
Tja, dat ene woord alleen al, hè ...
Zij zijn
niet boreaal, oftewel "Europese cultuur", maar "Allahiaal", oftewel
woestijncultuur.
Daar draait alles om.
De rest is invulling.
Gevuld op dezelfde manier als
het voorgaande: sprookjes over zichzelf en kwaadsprekerij over anderen.
Joodse leugens
. Is hetzelfde soort volk, hè ... Joden en
moslims. Oude Testament en koran. Gevuld met sprookjes over zichzelf en
kwaadsprekerij over anderen.
Moslim-leugens. Baudet werd en wordt geminacht en gehaat
.
En nadat je één keer de werkelijkheid hebt omgekeerd ... :
... ga je daar natuurlijk vrolijk mee door ...
... en laat aan de mense"n die in de werkelijkheid leven zien wat het
werkelijke huidige probleem is: pro-Joods
en pro-islam propagandisme (en pro-zwart maar dat wordt hier toevallig niet
genoemd). Alles tezamen hetende politiek-correctheid".
Nog een voorbeeld van totaal verwrongen wereldbeeld, wat
laat zien waar de schoen wringt:
Tja, zo is een groot deel van het probleem ontstaan: "Nee, het is niet
WIJ die hen moeten betrekken, het is ZIJ die zich moeten betrekken."
Een andere versie van het aloude: "Wij moeten zich aanpassen aan
hen"-syndroom.
Zo ontstaat de stinkende wond die hier
aan het etteren is.
Nee, daarmee legt Verbeet bloot dat er een gigantisch probleem is. Met
als archetypisch voorbeeld de met herdenkingskransen voetballende
Marokkaanse jeugd.
Wilt u een nog duidelijker voorbeeld van hoe scheef het in die
hersentjes zit ... ?
Ook dit is aangegeven, omdat deze
bewering inderdaad korte tijd is gepromoot door de politieke-correctheid.
Maar wel een hele korte tijd want dit werd zelfs door het grootste deel van
de politieke-correctheid als absolute kolder afgewezen
.
Het woestijnvolk komt
er vele jaren later op terug.
Omdat het datgene is dat het
diepste in de ziel van de allochtoon gekerfd is: het besef geen bijdrage
geleverd te hebben aan Nederland, en absoluut geen enkele kans te hebben
dat, als cultuur, ooit te doen.
Als hun cultuur iets
kon bijdragen, was waar die cultuur dominant is, Marokko of Turkije
enzovoort, dat allang veel sterker gebeurd, en zaten ze niet in Nederland
vanwege de achterlijkheid van die thuislanden en -culturen.
Het is allemaal culturele nederlaag.
Gekrijs door de
pijn van een culturele nederlaag.
Die bij de wat dieper
in de Nederlandse maatschappij doorgedrongen figuren, zoals deze, nog
erger lijkt te zijn dan bij het allochtone klootjesvolk.
Ze zien meer van de Nederlandse cultuur, zien dus dat de grootte van het
verschil beter, en hebben meer pijn.
Dus krijsen maar,
vol omkeringen van werkelijkheden.
Dat was voor Baudet ook maar serieus de politiek in ging.
Allah-malloten slepen er alles met de haren bij.
Nog meer gezamenlijk Joods-Mohameddaans gekrijs.
Ook zo'n gezamenlijk Joods-Mohammedaans trekje: de eindeloze herhaling
van het gekrijs.
Zie de gezamenlijke Heilige Boeken.
KRIJS, KRIJS, KRIJS!!!
Gevolgd door nog een volle
alinea herhaling, met in de daaropvolgende laatste eerst nog een mooie
gotspe:
De eerste is een waarheid als een koe (wij vieren niet ramadan in de
traditie van de Marokkanen), en dus, moeten we aannemen van de Allahianen,
de tweede ook.
Met als afsluiter een nog fraaiere:
Dit na een koranhoofdstuk gevuld met uitsluitend kritiek op anderen.
Dit was de analyse zoals gemaakt bij verschijnen en noteren op deze
website. Ook hier werden er natuurlijk meteen conclusies getrokken.
Dat waren deze:
Nooit en ook maar voor een milliseconde zullen moslims op de gedachte
komen om iets aan zichzelf te onderzoeken.
Moslims
zijn dienaren van de Almachtige, en vertegenwoordigers van Zijn Perfectie.
Het is woestijnvolk, dat volkomen niet past in een westerse of welke andere
niet-religieuze of niet-ideologische samenleving dan ook.
Wat hier allemaal staat, is onvoorstelbaar.
Grotesk.
En voor de allerlaatste conclusie, ook nog deze opmerking: je kan hun
suggestie aangaande Baudet ook serieus nemen. Dat ze vinden dat de verbale
moord die op hem gepleegd is niet voldoende is.
Dan is
het duidelijk wat ze wel willen: een fysieke moord.
Snapt u nu dat lieden die dit soort dingen in hun geest hebben zitten, in
staat zijn tot moordaanslagen op onschuldigen ... ?
Bovenstaande zullen het vermoedelijk niet doen, omdat ze te goed ingebed
zijn.
Maar in elk volk en elke cultuur is er
aanzienlijke variatie.
Met dit soort gedachtengoed als
bovenstaand, zijn aanslagen door het minder ingepaste en geremde deel
onvermijdelijk.
Het is niet de losse aanslagpleger, de
Gökmen T., die het gevaar is, het is het bovenstaande gedachtengoed dat dat
is.
De slotconclusie, generiek:
"We moeten ze kwijt. Allemaal."
Praktisch: we moeten
het aantal terugdringen zodanig dat het gevaar van aanslagen door
willekeurigen beperkt blijft tot, zeg, eens in de tien jaar.
Oftewel: terug naar maximaal 100 duizend moslims in Nederland.
Grappig, hè ... Hoe deze tweede set conclusies lijkt op de eerste ...
Terwijl de stijl van deze lieden toch duidelijk aanzienlijk verschilt van
die van Benali ...
Maar het onderliggende en basale
gedachtengoed en de daaruit voortvloeiende levensinstelling zijn dezelfde.
Leidende tot dezelfde conclusie van incompatibiliteit.
De nummer drie
op het oorspronkelijke lijstje kwam toevallig zo uit in verband met
samenvallen in tijd, maar dat had niet beter kunnen vallen, want het komt
van veel verder naar onderen op de interne sociaal-culturele ladder.
Moskeemensen.
Dus zeker geen intellectuelen, maar nog
niet onderaan de ladder.
Waarop een uiterst simpel
recept uit het repertoire van het gezonde verstand wordt toegepast: het
koekje van eigen deeg
.
Wil
je weten hoe het zit met het
terroriserende moslim-dom? Simpel: kijk naar wat ze zeggen als ze terug
geterroriseerd worden.
Eens kijken hoe ze dan reageren ...
Een zaak-studie
(eerder genoteerd hier
) (volkskrant.nl,
11-04-2021, door Rik Kuiper
):
Het andere geval:
Waarna je de rest van het verhaal al bijna kan laten zitten.
Het is volkomen duidelijk wat er volgen gaat.
Moslims
die moord en brand schreeuwen over een akkefietje (als het al brandstichting
was, want de schade was minimaal, alleen wat aan de gevel).
En volgens diezelfde moslims mag je niets zeggen laat staan concluderen over
de zoveelste aanslag door moslims.
Met dit keer vier
echte doden.
Maar je kan in sommige gevallen niet
duidelijk genoeg zijn, en dit is er één:
Oftewel:
En:
Oftewel:
En:
Oftewel:
En:
HOE.IS.HET.MOGELIJK?!!!
Het is precies andersom.
Het derde en minstens even illustratieve geval. het was genoteerd in de
verzameling Empathie => .
Moslims hebben dat
niet.
Dus.
Dit waren destijds de
overige conclusies, onder het motto:
Hoe moet je daar nu mee omgaan?
Hoe kan je daar nu mee
omgaan?
Dat laatste kan maar op één manier: zo veel
totaal onbegrip is voor geen enkele redelijke manier benaderbaar.
Wat er overblijft, is simpel: boedelscheiding.
Remigratie.
Remigratie.
Remigratie.
Het vierde illustratieve geval stond niet op de
oorspronkelijk opgestelde lijst maar is daar aan toegevoegd wegens zijnde
een beter passend geval. Want het het gaat nog een stap verder naar beneden
op de sociaal-culturele ladder. Het voornaamste werk wordt gedaan door
de Volkskrant, die in haar ijver tot het excuseren van het gedrag van
moslims allang niet meer weet wat ze allemaal opschrijven (volkskrant.nl,
22-04-2021,
, de Volkskrant, 23-04-2021, door
Haro Kraak):
Een verhaal van de Volkskrant, dus die doet alsof "Wat bezielde
hem?" een vraag is, terwijl het glashelder in de reportage staat
Het staat er gewoon: het ging om eergevoel.
Het staat er gewoon: het ging om eergevoel.
Want het gaat om eergevoel maar dat kan je niet zeggen want dan hang je
jezelf op.
Het staat er gewoon: het ging om eergevoel.
Korte lontjes, agressiviteit, kwaadaardigheid, psychopathie. Ergens in
dat bereik
Het had niets met die Rolex te maken. Dat was slechts de stok om de hond
te slaan.
Het staat er gewoon: het ging om eergevoel. Dat zijn eergevoel gekwetst
was.
Herhaling: iedereen weet het of kan weten en de professionals als de
krantenman en de rechter moeten het weten want het werd gewoon gezegd: het
ging om eergevoel.
Iedere ontkenning daarvan of zelfs
vraag erover is een gore leugen.
Het wordt wel aan alle
kanten ontkend, dat wil zeggen: door de politieke-correctheid oftewel de
media, omdat het een bij iedereen met waarnemingsvermogen inmiddels volkomen
bekend iets is: dit is een groepskarakter.
Indien ooit
langskomende, aangeduid als "een kort lontje".
Verkeershufters zijn tegenwoordig in meerderheid Marokkanen, met Turken in
hete achtervolging.
Een overtreding in hun nadeel is
een aanval op hun eergevoel.
Een paar maanden terug
werd een Marokkaanse pakketbezorger in een woonwijk door een bewoner
aangesproken op zijn rijgedrag. De 18-jarige pakketbezorger overreed de man
en vermoordde hem.
Het heeft een eindeloze reeks
voorlopers.
Met deze mensen valt niet samen te leven. Ze moeten hier
weg.
De vijfde illustratie, langsgekomen tijdens het schrijven van
het voorgaande, en meteen opgenomen want de laatste stap op de ladder naar
beneden. De Volkskrant is dit keer niet de echte bron maar het
doorgeefluik - een bijna even belangrijke functie. De bron is de VPRO
,
die het weer van anderen heeft, maar dat behoort allemaal tot hetzelfde
kringetje: "Moslims zijn lieve kaboutertjes met teensandaaltjes"
. Dus als ze iets doen ... (de Volkskrant,
07-05-2021, tv-recensie, door Yasmina Aboutaleb):
... dan ga je ze begrijpen.
Wat dus al twintig en
meer jaren duurt, dat begrijpen, met als gevolg twintig en meer jaren van
terreuraanslagen.
Wat doet men met extreemrechtse
aanslagen: simpel: extreemrechtsen tot duivel verklaren en uit de
maatschappij bannen.
Wat dus te doen met moslims en
hun aanslagen: simpel: tot duivel verklaren en uit de maatschappij bannen.
Nu kan je stellen dat, zoals het extreemrechtse voorbeeld laat zien, dat een
zekere hoeveelheid aanslagen kennelijk tot de "gewone" stand van zaken
behoort.
Dus laten we het aantal extreemrechtse
aanslagen van, zeg de laatste twintig jaar, als ijkpunt nemen. Dat is er één
of twee. Of drie of vier. In ieder geval in die buurt.
Het aantal zware moslimaanslagen ligt in de zovele tientallen dat het ook
best al in de honderden kan zijn.
Als je het aantal
doden neemt, ligt de verhouding nog schever.
Oftewel:
het aantal moslimaanslagen moet naar dit basisniveau teruggebracht worden.
Nu verschaft het Volkskrant-artikel nog een belangrijk stukje
informatie:
Iets dat ook al vele malen eerder is geconstateerd: ze zijn de facto
absoluut niet te onderscheiden van de overige moslims.
Dus beleid gericht op specifiek de gevaarlijke lieden kan niet.
Het is als met een een radioactieve stof: er zitten miljoenen radioactieve
kernen in waarvan eens in de zoveel tijd er eentje afgaat, maar welke
volgende dat is, is volkomen onvoorspelbaar.
De enige
manier om de radioactiviteit van een stof te verminderen, is de hoeveelheid
stof te verminderen.
De conclusie: de manier om het
aantal aanslagen door moslims terug te brengen tot "normale" proporties is het
aantal moslims terugbrengen.
Hier kan nog tegengeworpen worden: dit
zijn allemaal kleinere groepen, die niet representatief zijn voor de hele
populatie. Daarom alsnog het bewijs van het omgekeerde (nos.nl, 12-02-2021,
):
Een leugen van de politiek-correcte collaboratie. Correctie:
En hun petitie ...
Wat natuurlijk al volkomen tegen alles van de vrijheid van meningsuitng,
democratie, rechtsstaat en beschaving ingaat.
Maar wat
nog eens een graadje duidelijker en erger is door dit:
Oftewel: de moslims moesten kiezen tussen steun aan de beschaving in de
vorm van de humanistische leraar, en de barbarij in de vorm van hun
religieuze ideologie.
De humanist of de moordenaar van
de humanist.
Liefst 125 duizend moslims namen
de moeite om actief te kiezen voor de barbarij.
En
gezien het feit dat het aantal moslims ergens rond de 800 duizend wordt
geschat,
- en wat er normaal aan mensen de moeite neemt om petities te
ondertekenen,
- en het feit dat een groot deel van de moslims gescheiden van
de Nederlandse maatschappij leeft,
... is het glashelder dat die 125 duizend
volkomen representatief is voor de gehele moslimpopulatie.
Oftewel: wie een uitzondering is, moet dat expliciet bewijzen.
De hele moslimpopulatie valt onder de noemer: "vijfde colonne strijdend voor
de barbarij".
Ook nog eens treffend geïllustreerd door de
foto bij het bericht:
Daar staat een geloofsfanaaat.
Die staat voor religieuze strijd.
Burgeroorlog
.
Het is niet een kleine groep die je kan uitkiezen en terugsturen, waarna
de rest vreedzaam zal zijn.
Die 125 duizend staan
volkomen voor de hele populatie.
En de factor waarmee
die populatie dus teruggebracht moet worden, hebben we al gezien: ruim meer dan tien.
Dus in
Nederland: terugbrengen tot iets van 100 duizend.
Wat van een wat grotere afstand bezien ook neerkomt op:
We moeten die
mensen kwijt.
Op wat voor manier dan ook.
Ze zijn incompatibel
met onze cultuur.
En dat geldt overal in Europa. In Frankrijk zoals het allerduidelijkst
is gebleken bij de moord op Samuel Paty, en hier in Engeland (de Volkskrant, 23-01-2024, door Patrick
van IJzendoorn):
Korotm: een groeikern van beschaving.
Maar
beschaving is niet besteed aan ...
Je kan net zo goed tegen de deurbel praten.
Niettegenstaande de schijn zijn moslims geen mensen, maar door dielogie
gedreven automaten.
Robots.
Zombies.
Schijnmensen.
Terroristen.
En ze worden geholpen ...
... door de linksfascistische terroristen.
Naar Islam, cultuurbeelden
 , of site home
·.
|
