Bronnen bij De multiculturele samenleving: het ideaal
|
01
nov.2006 |
De multiculturele samenleving was tot aan de Fortuyn-revolutie een
vanzelfsprekend ideaal. Daarbij was de aard van de cultuur die opgenomen moest
worden, die van Turkse en Marokkaanse gastarbeiders en de erop volgende
kettingimmigranten, niet een factor. Het volgende artikel stamt uit het archief
van de redactie als zo'n beetje het eerste in de Volkskrant dat zich
enigszins reëel uitliet over de aard van de cultuur. Tevens refereert het
aan de in die tijd geldende houding ten opzichte van die culturen (de Volkskrant,
15-06-2002, door Frits van Veen):
Dat laatste was een uitspraak van Hedy 'd
Ancona, prominent PvdA-politica, staatssecretaris van Sociale Zaken, minister
van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, en een perfecte samenvatting van het
multiculturalisme.
De volgende bronnen zijn van na de Fortuyn-revolutie, en bestaan voor
een belangrijk deel uit verdediging van het ideaal tegen de aanvallen van de
barbaren - ze stammen uit de begintijd van het maken van dit soort
verzamelingen voor de website. Uitgekozen uit een een toen al schier
oneindig aantal exemplaren zijn die gevallen die het meest concreet zijn
over de aard van het ideaal. Ze verkondigen de wenselijkheid van de
multiculturele maatschappij, een samensmelting van culturen die de starre
Hollandse cultuur zal transformeren tot een niet eerder ervaren hoog niveau,
en waarvoor de Nederlander zijn cultuur maar opzij moet zetten - de eerste
is een "oudje", van vlak na de moord op Theo van Gogh - het was één van de
eerste artikelen in de poging tot restauratie van de gouden
multiculturalistische tijden van voor Fortuyn (VARA TV Magazine, nr. 52, 2004, artikel van acteur Thom Hoffman
):
Leuk hè, om zoiets te lezen, een kleine drie
jaar later...
Vergelijk overigens het begrip voor Mohammed B. met dat voor
Ronald Sörensen
:
Dat is natuurlijk anders, hè ... Ronald Sörensen heeft geen kleurtje, dus diens
uitspraken kan je wel zonder probleem veralgemeniseren. Ja, die allochtonen zijn
echt betere mensen dan autochtonen - vandaar dat de multiculturele samenleving
zo'n sterk ideaal is. Een verdere analyse van dit verhaal hier
.
Volgende ideoloog (Leids universiteitsblad Mare, 06-12-2007, door Vincent Bongers
)
Samengevat: Multiculturaliteit is een gegeven
waaronder veel positiefs gebeurt, in multiculturele wijken als Vreewijk!
En voor die multiculturele samenleving is het dus alle moeite waard om
er iets voor te offeren (de Volkskrant, 14-10-2006, door Halleh Ghorashi, bijzonder
hoogleraar diversiteit bij de afdeling Cultuur, Organisatie en Management van de
Vrije Universiteit Amsterdam
):
Natuurlijjk. Het multiculturele ideaal is
natuurlijk alleen mogelijk als Nederlanders een deel van hun Nederlandse
identiteit opgeven. En het is logisch dat ze dat moeten doen, want wat er voor
in de plaats komt is meer multicultureel, en dus en vanzelfsprekend beter. Het
multiculturalisme is namelijk ideaal.
Waarover nog maar eens de Leidse
Universiteit (Leids universiteitsmagazine Leidraad, jan. 2007, door Bart Braun):
Het perspectief van de cultuur zoals deze heerst
in islamitische landen is natuurlijk een verbreding van het perspectief van de
westerse cultuur. Kennis van onderdrukking, uithuwelijken, eerwraak,
rechteloosheid en dergelijk is onontbeerlijk voor de verdere vooruitgang van
onze eigen cultuur.
Natuurlijk zijn alle allochtoinen ook ten diepste
erviuld van het multiculturele ideaal (de Volkskrant, 30-10-2006, column door Kader Abdolah):
Is dat geen prachtige vondst van onze grote Perzische schrijver:
"geheimzinnig"... Klinkt in ieder geval heel wat beter dan religieuze
onderdrukking, uithuwelijken, eerwraak en rechteloosheid. "Geheimzinnigheid" is
een echte verrijking van onze cultuur - een stap op weg naar het multiculturele
ideaal. Een ideaal dat de illustrator bij zijn columns ook heel treffend wist te
vangen, in het hiernaast weergegeven exemplaar: Nederland als een zwart land met
wat witte franje.
Het multiculturalisme ligt steeds sterker onder vuur van de realiteit.
Tijd voor een nieuw schotschrif (de Volkskrant, 25-09-2010, door Henk van Houtum):
Kortom, à la Theodor Sarrazin die het voor
Duitsland formuleerde: We schaffen Nederland af.
Misschien wel de ergste versie van dit soort schrijverij is
degen waarin het multiculturele ideaal wordt gekoppeld aan minder omstreden en
soms zelfs loffelijke idealen. De volgende is een ook nog poëtisch vormgegeven
versie, waarin iedere alinea behalve de eerste begint met "Ik wil wonen in een
land ..." (de Volkskrant, 12-10-2010, door Bram de Ridder, afgestudeerd
socioloog en student geneeskunde aan de UvA):
Hierna hoef je eigenlijk niet meer verder
te lezen - je weet wat er komen gaat. Geen woord over de beledigingen van de
islam, zoals het inherent beledigende tweetal halal en haram - dat laatste
staande voor de niet-moslim die onrein is.
Een selectie uit de drogredenen:
Allemaal zaken waarin de islam en de moslim ten stelligste en ten sterkste
faalt
: ze beledigen, ze zijn hardhandig
, ze gedogen en tolereren niet
, ze volgen het bevel van Allah, Mohammed en imam, ze denken niet na maar
geloven
, ze zien anderen als minderwaardig, en het zijn beslist geen zachte krachten
.
En dat alles temidden van die betere zaken;
Enzovoort. Allemaal zeer loffelijke zaken, maar die allemaal met meer en
grotere stappen verder weg raken, naarmate er meer van de cultuur van de moslims
wordt overgenomen.
De reacties waren even karakteristiek (de Volkskrant, 16-10-2010, ingezonden brief van Gerard Vos, babyboomer met
jaren zestig idealen
En (de Volkskrant, 16-10-2010, ingezonden brief van Hans Bottenberger):
Volkomen kenmerkend: het blind volgen van Het Ideaal, versus nuchter
kijken naar de realiteit. Maar dat laatste heeft nog
nooit geholpen ...
De ideale vorm van het overnemen van cultuur is natuurlijk het gemengde
huwelijk (de Volkskrant, 13-10-2010, rubriek Buitendienst, door Ariejan
Korteweg):
Waarna de ene na de andere lyrische beschrijving
volgt. Ideaal.
Uit een groter stuk, van de soort essay (er komen meerdere zaken aan
de orde) (de Volkskrant, 30-10-2010, door Marcel Möring, schrijver)
Daar heb je het: het multiculturalistische
ideaal: je kan alles en in elke verhouding mengen.
Een logische stellingname voor Marcel Möring, want ten eerst
is hij schrijver dus bijna automatisch kosmopoliet, en ten tweede is hij van
joodse afkomst
(Wikipedia), dus vrijwel zeker migratiefundamentalist.
En natuurlijk is ieder verzet tegen het mengen met de
achterlijkheid onterecht:
Oftewel: iets anders dan het multiculturalistische ideaal is absoluut fout. De
zondeval.
Naar Multiculturele samenleving
,
Allochtonen lijst
,
Allochtonen overzicht
, of site home
.
|