Bronnen bij Economen, fouten: Lans Bovenberg
Lans Bovenberg is één van de specifieke gevallen van het meer algemene
verschijnsel beschreven in Economen, fouten
.
Bovenberg wordt hier apart genomen omdat hij bekend staat als CDA'er, wat door
sommigen wordt uitgelegd als "neutraal", dat wil zeggen: tussen het rechtse van
de VVD en het linkse van de PvdA in. Van die neutraliteit is, net als voor het
CDA in het algemeen, absoluut geen sprake - het CDA in het algemeen
en
Lans Bovenberg in het bijzonder zijn uitgesproken rechts:
Van: www.cpb.nl, 13-03-2008, door Lans Bovenberg
en Coen Teulings (volledig artikel hier in pdf
)
CPB Discussion Paper 101
Rhineland exit
Wij pleiten voor het hanteren van aandeelhouderswaarde als de doelstelling van
een onderneming, vanwege drie redenen. Ten eerste leidt het hanteren van een
meervoudige doelstelling met vele belanghebbenden tot slecht gedefinieerde
eigendomsrechten. Ten tweede worden de kapitaalkosten van de onderneming
verhoogd door werknemers een deel van het ondernemingssurplus toe te kennen. Dit
gaat ten koste van de creatie van nieuwe banen, en daarmee van de positie van
outsiders die naar een baan zoeken. Ten derde, wordt de best mogelijke sociale
verzekering gerealiseerd door het volledige ondernemingssurplus toe te kennen
aan kapitaalverschaffers, omdat zij dat risico op de kapitaalmarkt kunnen
diversificeren. Waar globalisering van productmarkten heeft geleid tot een
verhoging van bedrijfsspecifieke risico's door een intensivering van competitie,
daar heeft de globalisering van kapitaalmarkten geleid tot een verbetering van
de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers. Dit is een efficiënte vorm van
sociale zekerheid.
Coördinatie in loononderhandelingen en collectieve normen
spelen een belangrijke rol in het beperken van de claim van werknemers op het
ondernemingssurplus. Zo dragen werknemers in Denemarken een veel kleiner deel
van het bedrijfsspecifieke risico dan werknemers in de Verenigde Staten.
Collectieve actie bij loononderhandelingen is dus van belang. Politici worden
echter geconfronteerd met de verleiding om kiezers te plezieren door werknemers
achteraf toch een claim op het ondernemingssurplus toe te kennen, ten koste van
hun inkomenszekerheid op lange termijn en ten koste van de baancreatie voor
toekomstige generaties.
Red.: Ja, u leest het goed: '... de best mogelijke sociale
verzekering gerealiseerd door het volledige ondernemingssurplus toe te kennen
aan kapitaalverschaffers, omdat zij dat risico op de kapitaalmarkt kunnen
diversifiëren'. Oftewel: hoe harder de ondernemingen hun arbeiders uituiten, des
te beter kunnen ze voor de sociale noden van die arbeiders zorgen. Een moderne
versie van het adagium van Margaret Thatcher: "Maak de rijken rijker, en
iedereen is beter af". Inmiddels weten we wat dat betekent: de rijken zijn
superrijk geworden, de middengroepen zijn ongeveer gelijk gebleven, en de lagere
groepen zijn er op achteruit gegaan.
Ach, maar daar zitten onze CDA'er niet zo mee. Zorgen voor
mensen die minder goed af zijn, is een idee uit de oude Rijnlandse maatschappij
- en die is 'exit'. Lang leve het Amerikaanse roofridderkapitalisme - lang leve
het Anglicisme.
Wie na dit stuk Lans Bovenberg en het CDA nog ziet als
economisch neutraal, is volstrekt waanzinnig. Ze zijn sterk pro-Angelsaksich. De
bron van een flink deel van de Verelendiserung van onze maatschappij.
Hetgeen niet iedereen ontgaan is:
Uit:
De Volkskrant, 05-01-2006, column van Marcel van Dam
Selectief winkelen
Op 30 december bevatte NRC Handelsblad een interview met prof. Lans
Bovenberg, toonaangevend econoom uit Tilburg en vaak genoemd als een van de
belangrijkste adviseurs van Balkenende. Daarin betoogt Bovenberg dat mensen meer
risico's moeten durven lopen. 'We zijn te risicomijdend', zegt hij. 'We gaan
naar een transitionele arbeidsmarkt, waarin mensen in hun leven veel meer
overgangen meemaken. Van de ene baas naar de andere, maar ook van werknemerschap
naar ondernemerschap, of van fulltime naar parttime.' ...
Wanneer durven mensen risico's te lopen? Dat is afhankelijk
van de vraag wat er op het spel staat. Als je door het risico je baan te
verliezen de kans loopt dat je vrouw en kinderen tot de bedelstaf worden
veroordeeld, zul je tot het uiterste proberen je baan te houden. Er van
uitgaande dat de meeste mensen geen roekeloze gokkers zijn, moet er een
voldoende mate van zekerheid worden geboden om van mensen te vragen meer
risico's te nemen. Ik betwijfel sterk of Bovenbergs kabinet-Balkenende dat met
de 'hervormingsagenda' doet. ...
'Nog een belangrijke waarde voor de economie: vertrouwen en
betrouwbaarheid. Dat je je houdt aan afspraken is erg belangrijk voor de
economie.' Inderdaad. En niet alleen voor de economie, maar ook voor het
vertrouwen in de politiek. Maar Bovenberg zelf heeft er een flinke bijdrage aan
geleverd het vertrouwen in de houdbaarheid van bijvoorbeeld de AOW te
ondermijnen door de vergrijzing zonder noodzaak tot een doemscenario om te
bouwen.
Er is geen samenhang in de opvattingen van Bovenberg. Je kunt
niet selectief winkelen in de habitus van mensen.
Misschien is Bovenberg een briljant econoom. In ieder geval
is hij een slechte sociaal-psycholoog. Om risico te durven nemen, is er
vertrouwen in de toekomst nodig. Dat vertrouwen is door Bovenbergs kabinet
Balkenende grondig ondermijnd. ...
Red.: Hier benoemt Van Dam het belangrijkste euvel van
economen: ze denken verstand te hebben van geld, en dus van de economie en
economisch handelen, maar ze hebben geen verstand van mensen, met als grootste
misverstand dat iedereen uit is of geld- of winstmaximalisatie, de homo
economicus. En in dat beeld speelt de toekomst, en factoren als zekerheid, geen
rol.
Nog wat Bovenberg:
Uit:
De Volkskrant, 20-09-2005, door Yvonne Doorduyn en Douwe Douwes
De Tom Poes van het Binnenhof: een list voor elk probleem
Prinsjesdag 2005. Voor de elfde keer beleeft minister Gerrit Zalm zijn finest
hour. Over een rechtlijnig schatkistbeheerder die politicus werd.
... Lans Bovenberg, CDA-econoom en hoogleraar aan de Universiteit
van Tilburg, is door de bank genomen positief over de langstzittende minister
van Financiën sinds de Tweede Wereldoorlog. Zalm heeft in de ogen van Bovenberg
in zijn hele carrière op Financiën maar één grote misser begaan: de enorme
lastenverlichting aan het einde van Paars II. Met de belastingherziening van
2001 gaf Zalm de burger structureel zeven miljard gulden (3,2 miljard euro)
terug, en in datzelfde jaar trok hij miljarden uit voor onderwijs en zorg.
Doordat de economie floreerde, klotste het geld tegen de plinten – in de woorden
van PvdA’er Ad Melkert.
‘Zalm heeft geen weerstand geboden tegen de enorme
maatschappelijke druk om veel geld uit te geven’, zegt Bovenberg. ‘Van dat feest
is hij nu nog steeds het puin aan het opruimen.’ Het alternatief, opstappen en
het kabinet laten vallen, was volgens Bovenberg economisch beter geweest.
Desondanks krijgt Zalm van Bovenberg voor zijn totale oeuvre
een ‘zeven, misschien wel een acht’. ‘Zalm is van grote betekenis voor het brede
economische beleid. Hij kijkt verder dan zijn begrotingstekort. De hervormingen
in de zorg en de sociale zekerheid zijn essentieel. De economie staat er beter
voor dan toen Zalm aantrad.’
Red.: Zalm heeft in totaal dertig miljard gulden aan
lastenverlichting uitgegeven, dus Bovenberg is ten eerst selectief. Dat is
natuurlijk om zijn vooringenomen conclusie: om Gerrit Zalm positief te
beoordelen, waar te kunnen maken. Neem je dit mee, dan luidt de recensie van
Bovenberg in voetbaltermen ongeveer als volgt: de keeper heeft wel drie cruciale
ballen doorgelaten, maar hij heeft toch een goede wedstrijd gespeeld.
Al met al hebben we al drie belangrijke voorbeelden van
belangrijke economische fouten begaan door prominent econoom Lans Bovenberg.
Feyo Sickinghe
heeft gelijk: het zijn papegaaien die hebben leren praten, dat wil zeggen: ze
beweren maar wat om datgene wat ze al in hun kop hebben recht te kunnen praten.
De economische crisis na de kredietcrisis is natuurlijk een
mooie aanleiding voor mensen als Bovenberg om hun plannetjes te pushen:
Uit:
De Volkskrant, 03-10-2009, door Pieter Klok, redacteur van de
Volkskrant
Twistgesprek | Pieter Klok met Lans Bovenberg
Leiderschap betekent niet dat je het volk nakakelt
Is verhoging van de AOW-leeftijd geen politieke zelfmoord? Veel kiezers zullen
naar Wilders vluchten als het kabinet zijn plannen doorzet.
De banken zijn gered, de AOW'ers mogen de prijs van de crisis betalen: dat is
het beeld dat ontstaat.
'Het belangrijkste argument om dit te doen, heeft niets met de crisis te maken,
maar met de arbeidsmarkt. Door de vergrijzing hebben we straks een gebrek aan
handen. Dat is vooral een probleem voor mensen met een smalle beurs. De rijken
kunnen straks nog wel handen kopen, de armen niet.'
De crisis is voor het kabinet anders wel de belangrijkste reden om dit
besluit te nemen.
'Je moet het zo zien: het kabinet was al bijna overstag, de crisis heeft
slechts het laatste duwtje gegeven. Maar het heeft inderdaad tot de vervelende
beeldvorming geleid, dat de verhoging van de AOW-leeftijd nodig is vanwege de
crisis.
'Dat moet echter geen reden zijn de AOW-leeftijd niet te
verhogen. ...
Maar vooral de lagere inkomens hebben er last van. Zou het kabinet de
rekening voor de crisis niet in eerste instantie aan de rijkeren moeten
presenteren?
'De verhoging van de pensioenleeftijd komt zwaar aan bij mensen met een lage
levensverwachting. Zij gaan er relatief het meest op achteruit. Dat zijn vaak
ook mensen met een laag inkomen. Daar kun je niet omheen.
'Het is zo bezien een rechtse maatregel. ...
Red.: Natuurlijk gevolgd dooreen heleboel smoezen
waarom het wel een goed plan is.
Maar werp nog maar een blik op het volgende:
Leiderschap is dat je de dure smoesjes verkoopt waarmee Lans Bovenberg de
belangen van zijn eigen persoon en die van zijn groep en klasse verdedigt ten
kost van die van de lagere klassen.
Er was nog iemand die Bovenberg in de smiezen had:
De Volkskrant, 07-10-2009, ingezonden brief van Joseph Toonen, Loenen a/d
Vecht
Laf
Lans Bovenberg, econoom, meldt nu in het Twistgesprek (Forum, 3 oktober) het er
niet mee eens te zijn geweest dat Wouter Bos in 2006 door het CDA werd
afgeschilderd als de man die de AOW wilde aanpakken. Weet u nog? 'U draait',
repeteerde Balkenende richting Bos, als die liet merken dat hij zich iets
aantrok van argumenten van anderen en zijn denken niet stilstond. Met
vooropgezette bedoelingen, herhaaldelijk getraind, en gefocust om op elk moment
de mantra te kunnen afdraaien, werd Bos door het CDA beschadigd. Toen niets
gehoord van Bovenberg.
Red.: Een heet item is de vergrijzing: er komen
relatief steeds meer ouderen, deels omdat we langer leven. Dit is de mening van
Bovenberg, dit keer tezamen met een andere partner:
Uit:
De Volkskrant, 06-05-2010, door Lans Bovenberg en Bas Jacobs,
respectievelijk hoogleraar economie Universiteit van Tilburg en hoogleraar
Erasmus Universiteit Rotterdam
Vergrijzing is een bron van private rijkdom en van publieke
armoede
De kosten van de vergrijzing zullen moeten worden gedragen door de mensen die
profiteren van de hogere levensverwachting. En dat doen we allemaal.
Tussentitel: De pensioenleeftijd zou moeten mee groeien met de
levensverwachting
Red.: Meer hebben we van dit artikel niet nodig,
omdat het gaat over de redenatie die erachter steekt: als we langer gaan leven,
moeten we ook meer betalen dus langer gaan werken. Maar als dit geldt voor de
tijd die we extra met pensioen zijn, geldt het natuurlijk ook voor
alle
tijd die we met pensioen zijn. Haal maar gewoon het werkwoord "gaan" uit de
redenatie, en je krijgt: "als we langer leven, moeten we ook meer betalen dus
langer werken".
Nu is het inmiddels alom bekend dat de hogere opgeleiden en
de hogere inkomens veel langer leven dan de lagere - het verschil is maar liefst
zeven jaar.
Dus als we iets gaan veranderen aan de pensioenregeling op de
basis van "langer leven", moet eerst dat rechtgezet worden.
Maar dat is in het nadeel van de heren Bovenberg en Jacobs,
die het hier dus angstvallig niet over hebben, zie het originele artikel
.
Voor meer over het geval van Bas Jacobs, zie hier
.
De kredietcrisis heeft laten zien dat bedrijven en
overheid de basis van de pensioenen hebben ondermijnd, omdat in tijden dat het
met de financiële markten nog goed ging, ze welbewust te weinig in de fondsen
hebben gestort - en in het geval van de overheid en het ABP, er talloze
miljarden uit hebben gehaald. Dus roepen de oligarchen in koor dat de pensioenen
omlaag moeten. Onder wie natuurlijk Lans:
Uit:
De Volkskrant, 24-03-2011, door Lans Bovenberg
Moedig akkoord benoemt risico's
Het pensioenakkoord van de sociale partners kiest de moedige weg om risico's
te benoemen, te verdelen, te communiceren en te managen.
Lans Bovenberg | Lans Bovenberg is hoogleraar economie aan de universiteit
van Tilburg. Men kan geen garanties blijven uitstralen als men tegelijkertijd de
ambitie van een geïndexeerd pensioen overeind wil houden.
Vaak wordt gesteld dat het pensioenakkoord van sociale partners pensioenen
onzekerder zou maken. Dat is onterecht. Pensioenen zijn ook nu onzeker - alleen
wordt deze onzekerheid niet goed gecommuniceerd. De meerwaarde van een nieuw
stelsel is het helder benoemen, eerlijk verdelen en transparant communiceren van
risico's. ...
Red.: Natuurlijk behoort het liegen tot het repertoire
van de oligarch: er is overduidelijk gecommuniceerd dat die pensioenen zeker
waren want dat is het enige excuus om met absolute zekerheid geld van het loon
van werknemers in te houden. Als ze erbij hadden gezegd "Maar je pensioen is
niet zeker", dan hadden de werknemers gezegd "Dan bewaar ik mijn geld wel zelf".
Of in ieder geval die keuze moeten hebben.
Het volgende stuk is geschreven voor de algemene verzameling
Economen, fouten
, maar ook specifiek hier van toepassing:
Ook neoliberalen hebben dromen. Ook neoliberalen hebben iets
als "de pot met goud aan het einde van de regenboog". De neoliberale "pot
met goud aan het einde van de regenboog" is dat iedereen hetzelfde bedrag
aan belasting betaalt: Jan een tientje, en Piet ook een tientje. Een vlaktaks.
Mensen zijn gelijk, tenslotte ....
Dat plan heeft een vervelende bijkomstigheid: als iedereen
evenveel belasting betaalt, en je gaat de uitgaven die de overheid voor iedereen
doet: die voor onderwijs, zorg, veiligheid enzovoort, gelijkelijk verdelen
over Jan, Piet en Klaas en alle andere Nederlanders, dat een groot deel van die
Nederlanders, zeg Jan, niets overhoudt om van te leven. Om preciezer te zijn:
hij zou onmiddellijk zwaar in de schulden komen. Terwijl Jan als onderwijzer wel
zijn bijdrage aan de maatschappij levert.
Dus de neoliberale natte droom van gelijke belasting in
euro's voor iedereen, de vlaktaks, kan niet.
Maar als substituut, zeg een goede tweede, hebben ze de
gelijke belasting in percentage voor iedereen. De procentuele vlaktaks.
Ook dat is natuurlijk een volkomen asociaal plan. Iets minder
asociaal dan een echte vlaktaks, maar die echte vlaktaks komt neer op
massamoord. De term "asociaal" lijkt daarop toch niet van toepassing. Dat is
meer iets op het niveau van "genocide". En als een echte vlaktaks gelijk is aan
genocide, is het toch niet overdreven om te stellen dat een procentuele vlaktaks
"asociaal" is.
Toch komt het voorstel voor een procentuele vlaktaks met
enige regelmaat langs. Uit neoliberale hoek natuurlijk, dat wil zeggen: van
mensen uit de werkgeversclubs, of uit de VVD.
Tot voor een paar dagen terug. Toen kwamen de
christelijke denkers en bestuurders van het CDA met het voorstel. Hier is de
reactie in de Volkskrant, die, in tegenstelling tot eerdere keren,
opmerkelijk negatief is:
Uit: De Volkskrant, 19-01-2012, van verslaggever Robert Giebels
'Vlaktaks leidt tot enorme toename van inkomensongelijkheid'
Daar is-ie weer: de vlaktaks
Om de zoveel jaar steekt het idee voor dat ene uniforme belastingtarief de
kop op. Nu weer bij het CDA . Wetenschappers laten er niets van heel.
Daar is-ie weer: de vlaktaks. Eens in de zoveel tijd duikt het idee op van dat
ene belastingtarief voor iedereen. Maar nooit ter linkerzijde. Alleen VVD, PVV,
SGP en vooral het CDA omarmen even de flat tax. En dan komen ze er weer
op terug. De vlaktaks staat ook weer in de toekomstvisie van het Strategisch
Beraad van de christendemocraten. Het is de vierde keer deze eeuw dat het CDA
ermee komt. ...
Red.: Dat laatste was de redactie even vergeten:
CDA'ers, de bestuurders, zijn eigenlijk ook neoliberalen. Jezus zou wel raad met
ze hebben ze geweten, maar gelukkig voor hen bestaat die dus niet.
Hier trok de redactie haar wenkbrauwen op. Dat er wetenschappers zijn die
negatief oordelen over de vlaktaks is mogelijk. Maar deze redactie heeft tot nu
toe zeer weinig van hen gehoord en vernomen. Dat het CPB er tegen zou zijn, is
al helemaal een verrassing, gezien de vrijwel consequent neoliberale opvattingen
van die club
. Het artikel werd ingedeeld in de rubriek Belastingmoraal, en voorlopig
ter zijde gelegd.
Maar er is een aanleiding om erop terug te komen. Daarom
eerst nu wat verdere informatie over de huidige CDA-versie:
Dat wil zeggen: het CDA wil het huidige stelsel met schijven met iets van (uit
het hoofd) 30, 40 en 50 procent, naar twee tarieven: (afgerond) 40 procent voor
iedereen en 50 procenten boven de anderhalve ton. Uit welke cijfers
overduidelijk blijkt: de lage inkomens gaan erop achteruit, en de hoge inkomens
op vooruit. Precies zoals de aanhaalde "de wetenschappers" al stellen.
De reden om dit nu allemaal wel te noteren, is het nu
volgende artikel - ook van "wetenschappers":
Uit:
De Volkskrant, 24-01-2012, door Raymond Gradus, hoogleraar Vrije
Universiteit Amsterdam en Directeur Wetenschappelijk Instituut CDA,
Roel Beetsma, hoogleraar Universiteit van Amsterdam, Lans Bovenberg,
hoogleraar Universiteit van Tilburg, Koen Caminada, hoogleraar
Universiteit van Leiden en Universiteit van Amsterdam., Elbert Dijkgraaf,
hoogleraar Erasmus Universiteit Rotterdam en Tweede Kamerlid SGP, en
Sylvester Eijffinger, hoogleraar Universiteit van Tilburg.
Sociale vlaktaks is goed voor iedereen
Een sociale vlaktaks, met een topinkomenheffing, is rechtvaardig, creëert
veel banen en leidt ertoe dat de koek voor iedereen groter wordt.
Red.: Hier zou bij iedereen verbazing moeten opkomen:
dit is een situatie tussen wetenschappers met tegenstellingen zo groot, dat ja
zou kunne spreken van een geval van "de maan is van groene kaas" versus "de maan
is van steen". Waarbij het dus echt wenselijk is om uit te zoeken welke
van de twee groepen wetenschappers gelijk heeft. Want het gaat over een basaal
punt aangaande de inrichting van onze maatschappij. Nog belangrijker dan om te
weten van welke stof de maan is gemaakt.
Dus maar eens snel gekeken naar de argumenten die deze
laatste groep, die met naam en toenaam, te berde te brengen hebben:
Dat klopt: als de maan van groene kaas, is hij van kaas.
Dat klopt ook: als de maan van groene kaas is, hoef je niet te discussiëren over
het soort steen waarvan hij gemaakt is.
Ook dat is waar. net zoals iemand die zojuist onthoofd is, zich geen zorgen
hoeft te maken over het ontbijt van morgen.
Een scherpzinnige constatering. Die ons er onmiddellijk toe verleidt om voor te
stellen om het belastingtarief voor inkomen boven de twee ton op 100 procent te
zetten. Argumenten: ze zijn zich als Nederlanders daar toch niet bewust van - en
het is bovendien heel erg simpel, je hebt geen gezeur met aftrekposten, en nog
zo wat meer van die voordelen zoals ze zonet genoemd zijn.
Je vraagt je af hoe zich als "wetenschappers" afficherende
heren zulke onzin kunnen opschrijven. Misschien ligt het aan het net eerder
geciteerde Volkskrant-artikel:
Waarvan we zojuist het rekenvoorbeeld gezien hebben, wat tot dezelfde conclusie
leidt als die voor de gewone vlaktaks: asociaal. Een ietsje minder dan de
procentuele vlaktaks, maar dat is op het niveau van het verschil tussen het
afhakken van één vingerkootje in plaats van twee.
Waarna de heren de discussie verduisteren door met vage
rekenvoorbeelden te komen:
Niet meer in aantallen euro's te volgen, en daarom waardeloos in een discussie
over de effecten.
Dus daarom de discussie maar besloten met een paar loze
beweringen:
Een leugen.
Het spiegelbeeld: "Er gaan veel banen af", is net zo onderbouwd.
Dat wil zeggen: de overheid krijgt netto veel minder belasting binnen. Welk
effect eerst verder uitgerekend zou moeten worden, voor dit als voordeel kan
worden gekenmerkt. het niveau van deze bewering is dat van "Geen gezeik,
iedereen rijk". Letterlijk.
En tenslotte:
Sociaal-psycholoog Diederik Stapel is onteerd en ontslagen voor zijn
wetenschappelijke fraude. De schade die deze heren economische "wetenschappers"
aanrichten is ontzettend veel groter.
Maar Lans is, in tegenstelling tot Diederik Stapel, best wel
trots op zijn fraude. En hij gaat er dus ijverig mee door. Volgende onderwerp:
de woningmarkt. Aanleiding was een nieuwe economische dip veroorzaakt door de
zuidelijke landen binnen de Europese muntunie, waardoor het onbespreekbare
bespreekbaar gemaakt: er moest ook iets gedaan worden aan de
hypotheekrenteaftrek. Het werd een item in de media, met name ook de
discussieprogramma's. En er moest dus iets gebeuren, vonden de economen die hun
belangen gevaar zagen komen. Zij staken de koppen bij elkaar, en scheiden een
plan af, gelanceerd onder de noemer van "22 topeconomen" - Lans stond vooraan:
Uit:
De Volkskrant, 23-02-2012, door Lans Bovenberg, econoom, en anderen.
Zes stappen naar een betere woningmarkt
Met minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en een efficiëntere
financiering zonder omvangrijke overheidssteun komt woningmarkt uit impasse.
Het huidige systeem van woningfinanciering leidt tot overmatige hypotheekschuld
voor huishoudens en bedreigt de financiële stabiliteit. Ook tast de onzekerheid
over de toekomstige financiering van de woningmarkt het consumentenvertrouwen
aan. Om uit deze impasse te komen hebben wij een zesstappenplan opgesteld voor
duurzame financiering van de woningmarkt. Kernpunten: minder fiscale prikkels
voor schuldfinanciering en efficiëntere financiering van de woningmarkt zonder
omvangrijke overheidssteun. ...
Het zesstappenplan beoogt een duurzame financiering van de
woningmarkt zodat de stabiliteit van de financiële sector is gewaarborgd, de
woningmarkt een beperkt beslag op de overheidsfinanciën legt en woonlasten
betaalbaar blijven. Het bevat de volgende elementen:
1. Geleidelijke verlaging van het inkomstenbelastingtarief
voor hypotheekrenteaftrek naar 30 procent gedurende een overgangsperiode van 20
jaar. Om nivellering te voorkomen wordt de daling van het toptarief voor fiscale
aftrek van 52 naar 30 procent geflankeerd door lagere
inkomstenbelastingtarieven. Eventueel kan de eigen woning naar Box 3 worden
verplaatst als het aftrektarief is verlaagd tot 30 procent.
2. Afschaffen overdrachtsbelasting. Deze verlaging wordt
gefinancierd door een hoger eigenwoningforfait: een bezitsbelasting vervangt een
mobiliteitsbelasting.
3. Verbeteren financiering hypotheken doordat banken
hypotheken doorverkopen aan langetermijnbeleggers, zoals pensioenfondsen en
verzekeraars. Een interessante variant reduceert het herfinancieringsrisico voor
banken door de looptijd, rentestructuur en aflossingsprofiel van door banken
uitgegeven hypotheekobligaties te laten aansluiten op die van de hypotheken.
4. Beperken hypotheekschuld huishoudens. De Nederlandsche
Bank beperkt de maximaal toegestane hypotheekschuld tot 100 procent van de
waarde van de woning. Als de woningprijzen weer stijgen, verlaagt DNB dit naar
90 procent. Daarnaast houdt de Autoriteit Financiële Markten toezicht op de
betaalbaarheid van hypotheeklasten via de gedragscode.
5. Huren geleidelijk marktconform. Dit stimuleert commerciële
partijen om in de huurmarkt te investeren. Huren stijgen maximaal 2 procent
boven de inflatie tot een marktconform niveau over een periode van 20 jaar. Een
woontoeslag compenseert de koopkrachteffecten voor lage inkomens.
6. Verlagen maximale grens voor Nationale Hypotheek Garantie.
Dit vermindert de financiële gevolgen van een mogelijke daling van huizenprijzen
voor de Rijksoverheid. De tijdelijke verhoging in de crisis tot 350.000 euro
gaat al terug naar 265.000 euro. Verdere afbouw is op termijn mogelijk als de
woningmarkt beter gaat functioneren.
Maatregelen voor degenen met een negatief eigen vermogen in
de woning (meefinancieren restschuld bij verhuizen) en starters (verlengen
aflostermijn tot boven de 30 jaar, contracyclische vormgeving maximale
hypotheekbedrag ten opzichte van waarde woning, banksparen ten behoeve van de
aankoop van een woning, meer flexibiliteit van banken bij het beoordelen van
hypotheekaanvragen, afschaffen overdrachtsbelasting) dragen bij aan een
schokvrije hervorming. Dat geldt ook voor de geleidelijke vormgeving van de
hervormingen.
Eric Bartelsman, Roel Beetsma, Harald Benink, Peter Boelhouwer, Arnoud Boot,
Lans Bovenberg, Dirk Brounen, Johan Conijn, Piet Eichholtz, Jean Frijns, Harry
Garretsen, Kees Goudswaard, Bas Jacobs, Kees Koedijk, Rick van der Ploeg, Hugo
Priemus, Dirk Schoenmaker, Elmer Sterken, Leo Stevens, Casper de Vries, Herman
Wijffels, Sweder van Wijnbergen
Red.: Hier lijkt er een discrepantie te zijn tussen de
opmerkingen vooraf, en de opzet van het plan, zie de kop van het artikel: de
analyse vooraf gaat over de aftrek, en het plan noemt de gehele woningmarkt.
Kijk, dat is nu het mooie van dit plan. Men zegt dat het over de
woningmarkt gaat. Maar het gaat, zoals we zullen laten zien, uitsluitend en
alleen om bescherming van de huizenbezitters. We gaan het lijstje punten af:
Punt 6: Dit slaat alleen op toekomstige kopers, en is
uitsluitend gericht op het moeilijk maken van speculatieve hypotheekvormen (een
hypotheek is een lening met onderpand, en meer lenen dan het onderpand waard is,
is speculatie. Rekening houdende met normale waardeschommelingen, is 90 procent
van de waarde van het onderpand de veilige grens - een grote meerderheid van de
huidige hypotheken is dus speculatief). Dit punt is op de huidige huizenbezitter
niet van toepassing.
Punt 4: Idem.
Punt 3: Heeft überhaupt geen financiële impact voor
particulieren.
Punt 2: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de
belastingafname wordt gecompenseerd elders)
Punt 1: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de
afname in aftrek wordt gecompenseerd door belastingverlaging).
Conclusie: Het totaalresultaat van de tot nu toe genoemde punten is voor de
huizenbezitter grofweg financieel neutraal.
Daarmee hebben we de eerder gedane bewering bewezen: dit plan
is bedoeld voor de bescherming van de huizenbezitter tegen de mogelijke
verandering in de regelingen rond de hypotheekrente aftrek, niet zo heel erg
bekend onder zijn feitelijke naam: huizenbezitterssubsidie.
Nu is de hypotheekrenteaftrek voor een belangrijk deel onder
vuur komen te liggen vanwege de hoge uitgaven voor het rijk die eraan verbinden
zijn, de twaalf miljard die genoemd zijn. Als de extra inkomsten door aanpassing
daarvan wegvallen, moet er liefst ergens anders compensatie gevonden worden. Ook
daarvoor hebben de heren top-economen een oplossing. Dat is punt 5: 'Huren
geleidelijk marktconform' - het genoemde percentage komt neer op een
huurverhoging van afgerond 50 procent. Oh ja: er komt compensatie voor de lage
inkomens.
Zou je dat laatste letterlijk nemen, dan zou dat betekenen
dat het totale kosten voor het rijk aan huursubsidie dramatisch zouden stijgen.
Want iedere stijging in de huurprijs voor degenen die nu al subsidie krijgen
moet gecompenseerd worden door het rijk, en er komen veel meer mensen bij die
onder de huidige regeling in aanmerking komen voor huursubsidie - als de huren
zo sterk stijgen. Iets waarover de heren topeconomen qua effecten het volgende
zeggen:
Dat wil zeggen: er komt onder hun plan zeker geen verhoging van de huursubsidie.
Dat betekent dat één deel van punt vijf van hun plan:
bescherming van de huurders met een laag inkomen, een flagrante leugen is. En
neem je dat 'zonder omvangrijke overheidsteun' letterlijk, dan zou dat eerder
betekenen dat de hele huursubsidie wordt afgebouwd - een geluid dat je wel meer
hoort uit kringen van de oligarchie. Dan is dat "compensatie voor de lagere
inkomens" een leugen.
Meer over de woningmarkt hier
.
Onder druk van Europa trekt de graaiers-karavaan verder.
Volgende oase: de Kunduz-coalitie van VVD, CDA, D66, GroenLinks, en
ChristenUnie. Die coalitie kwam tot stand na de val van het kabinet-Rutte, en
heeft een begrotingsplan opgesteld als zogenaamd redelijk alternatief voor de
rechtse kaalslag. De heren Jacobs en Bovenberg zijn het er niet mee eens. En
Bovenberg laat prompt het wetenschappelijke serviesgoed uit zijn handen vallen
(wat er nog van over was):
Uit:
De Volkskrant, 09-05-2012, door Robert Giebels
Interview | Lans Bovenberg en Bas Jacobs, economen
'Akkoord gaat te veel over lastenverzwaring'
Twee specialisten in overheidsfinanciën hebben het 'Wandelgangenakkoord'
doorgerekend. Hun conclusie: 'Dit is een politiek succes, maar geen onverdeeld
economisch succes.'
... Bovenberg en Jacobs zijn negatief over de keuze de btw met
ruim eentiende te verhogen, maar hebben er wel begrip voor. 'Als je eenmaal hebt
besloten volgend jaar binnen de Europese 3 procent te willen blijven, dan moet
je snel geld hebben en kun je niet anders dan de btw verhogen', zegt Bovenberg.
...
Red.: De drie O's: onvoorzichtigheid,
onachtzaamheid, onwetendheid. Want even vergeten: verhoging van de
inkomstenbelasting. Of de vermogensbelasting. Maar als je een ideologie of
eigen-belangen hebt, is het makkelijk om dingen te vergeten. ook al zijn ze nog
zo voor de hand liggend.
En in de opwinding over het Kunduz-akkoord deken nog een
aantal graaiers uit de oligarchie hun slag te kunnen slaan. Lans steunt ze van
ganser harte met zijn bekende goede argumenten:
Uit: De Volkskrant, 25-05-2012, door Tjerk Gualthérie van Weezel
'Dit is beter dan het Lenteakkoord'
Het plan voor de hervorming van de woningmarkt krijgt instemming uit diverse
hoeken, maar demissionair minister Spies mist maatregelen die geld besparen.
Lans Bovenberg, hoogleraar economie uit Tilburg, schreef mee aan het
woningmarktplan dat dit jaar door 22 economen werd ondertekend:
'Ik ben er positief over. Het akkoord heeft dezelfde uitgangspunten als ons
hervormingsplan: oude en nieuwe gevallen worden op dezelfde manier veranderd, er
wordt geen inkomenspolitiek bedreven en de hervorming wordt geleidelijk
doorgevoerd. ...
Red.: Hierin verstopt is een
grofstoffelijke leugen: het verhogen van de huren, met als argument dat het gaat
om scheefhuurders, is je reinste inkomenspolitiek. Want scheefhuren is
gedefinieerd als "te veel verdienen ten opzichte van je huur".
Lans trekt stevig door met zijn Dickensiaanse campagne:
Uit: Telegraaf.nl, 28-07-2012.
Hoogleraar: betaal je zorg zelf
Oudere Nederlanders moeten zelf betalen voor hun zorgkosten, eventueel door hun
huis te verkopen. Hoogleraar economie Lans Bovenberg betoogt dat de overheid
niet alle zorgkosten meer kan dragen. ...
Red.: Een uitstekende aanpak. Dus:
|
Redactie: Hoogleraar, betaal je inkomen zelf
Hoogleraren economie moeten zelf zorgen voor hun inkomen, eventueel door hun
huis te verkopen. Redactie RM betoogt dat de overheid niet alle
economen-inkomens meer kan dragen. ... |
Wat toch nog enigszins onrechtvaardig is, want onder degenen die zorg nodig
hebben, zitten vast nog een flink aantal mensen die nuttig werk verricht hebben
of zelfs nog verrichten. Zullen we belasting gaan heffen op het zijn van
econoom, te innen per publieke uitspraak, in verband met de schade die ze
aanrichten ...? Een nieuwe waarheid van de professor:
Uit:
Telegraaf.nl, 21-09-2013, door Sameer van Alfen en Jurry Brand
’Nivelleringsdrang schaadt economie’
De Nederlandse economie zal de komende jaren
schade ondervinden van de nivelleringsdrang van het kabinet. Dat stelt een
aantal economen tegenover De Telegraaf. Doordat vooral hogere inkomens
moeten inleveren zal de consumptie een extra klap krijgen.
„Nivelleren is een straf op harder werken”, zegt hoogleraar economie Lans
Bovenberg. ...
Red.: Hahaha ... "Er is nog nooit
iemand rijk gewoorden door hard werken" is een waardere uitpsraak dan dit.
Rijk-worden doe je van beleggen, gokken, speculeren enzovoort. Of door al
rijk te zijn, want rijkdom is hetgeen dat het snelste groeit. Is inmiddles
volkomen bekend. Er zijn inderdaad wel een paar mensen rijk geworden door
werken ... :
... maar dat is de uitzondering en niet de regel.
Minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher heeft een rede
gehouden waarin hij aangekondigd heeft dat robotisering honderdduizenden banen
gaat kost. Mooi, dacht ook al een briefschrijver en nu, hoogst zeldzaam, ook
een econoom, die één en één kan optellen:
Uit: De Volkskrant, 06-10-2014, door Harrie Verbon, hoogleraar openbare
financiën, Tilburg University.
Fijn, AOW-leeftijd kan weer omlaag
De verhoging van de AOW-leeftijd was toch nodig omdat er steeds méér werk zou
komen voor steeds minder mensen? Dat blijkt anders te liggen.
Zoals bekend is sinds 2012 de AOW-leeftijd verhoogd en zal die leeftijd in
stapjes naar 67, en later wellicht zelfs naar 71 jaar, worden verhoogd. Bij de
verhoging van de AOW-leeftijd speelde het rapport van de commissie-Bakker uit
juni 2008 een grote rol. Deze commissie voorspelde grote tekorten op de
arbeidsmarkt. Er zou steeds meer werk voor steeds minder mensen komen. Daarom
moest iedereen aan de slag en het liefst zo lang mogelijk. Ook oudere werknemers
zouden nodig zijn om de tekorten in de zorg en het onderwijs op te vullen.
...
Red.: En dat blijkt dus allemaal patent-onzin te zijn.
Wat iedereen met een beetje gezond verstand of een beetje ratio allang wist.
Maar, noteerde diezelfde briefschrijver, natuurlijk was het in feite toch alleen
maar bedoeld als smoes voor bezuinigingen op, roof op, de lagerbetaalden.
Uitgedacht mede door dit soort mensen:
Gore oplichterstaal van ploerten.
Al tien jaar niets van de ploert
gehoord, dat wil zeggen: iets dat voldoende opviel. En nu gaat hij weg (de Volkskrant,
13-03-2023, column door Peter de Waard):
Dat laatste zegt al weer heel veel meer dan genoeg. En dat eerste slaat
helaas alleen maar of het feit dat dit allemaal op de laatste pagima van het
eerste katern van de Volkskrant staat.
Deze kerel ...
... gaat eeuwig branden in De Hel.
Naar Economen, fouten
,
Economen
, of site
home
.
|