Bronnen bij Economen, fouten: Lans Bovenberg

Lans Bovenberg is één van de specifieke gevallen van het meer algemene verschijnsel beschreven in Economen, fouten . Bovenberg wordt hier apart genomen omdat hij bekend staat als CDA'er, wat door sommigen wordt uitgelegd als "neutraal", dat wil zeggen: tussen het rechtse van de VVD en het linkse van de PvdA in. Van die neutraliteit is, net als voor het CDA in het algemeen, absoluut geen sprake - het CDA in het algemeen en Lans Bovenberg in het bijzonder zijn uitgesproken rechts:
 

Van: www.cpb.nl, 13-03-2008, door Lans Bovenberg en Coen Teulings (volledig artikel hier  in pdf uitleg of detail )

CPB Discussion Paper 101

Rhineland exit


Wij pleiten voor het hanteren van aandeelhouderswaarde als de doelstelling van een onderneming, vanwege drie redenen. Ten eerste leidt het hanteren van een meervoudige doelstelling met vele belanghebbenden tot slecht gedefinieerde eigendomsrechten. Ten tweede worden de kapitaalkosten van de onderneming verhoogd door werknemers een deel van het ondernemingssurplus toe te kennen. Dit gaat ten koste van de creatie van nieuwe banen, en daarmee van de positie van outsiders die naar een baan zoeken. Ten derde, wordt de best mogelijke sociale verzekering gerealiseerd door het volledige ondernemingssurplus toe te kennen aan kapitaalverschaffers, omdat zij dat risico op de kapitaalmarkt kunnen diversificeren. Waar globalisering van productmarkten heeft geleid tot een verhoging van bedrijfsspecifieke risico's door een intensivering van competitie, daar heeft de globalisering van kapitaalmarkten geleid tot een verbetering van de risicodiversificatie van kapitaalverschaffers. Dit is een efficiënte vorm van sociale zekerheid.
    Coördinatie in loononderhandelingen en collectieve normen spelen een belangrijke rol in het beperken van de claim van werknemers op het ondernemingssurplus. Zo dragen werknemers in Denemarken een veel kleiner deel van het bedrijfsspecifieke risico dan werknemers in de Verenigde Staten. Collectieve actie bij loononderhandelingen is dus van belang. Politici worden echter geconfronteerd met de verleiding om kiezers te plezieren door werknemers achteraf toch een claim op het ondernemingssurplus toe te kennen, ten koste van hun inkomenszekerheid op lange termijn en ten koste van de baancreatie voor toekomstige generaties.


Red.:   Ja, u leest het goed: '... de best mogelijke sociale verzekering gerealiseerd door het volledige ondernemingssurplus toe te kennen aan kapitaalverschaffers, omdat zij dat risico op de kapitaalmarkt kunnen diversifiëren'. Oftewel: hoe harder de ondernemingen hun arbeiders uituiten, des te beter kunnen ze voor de sociale noden van die arbeiders zorgen. Een moderne versie van het adagium van Margaret Thatcher: "Maak de rijken rijker, en iedereen is beter af". Inmiddels weten we wat dat betekent: de rijken zijn superrijk geworden, de middengroepen zijn ongeveer gelijk gebleven, en de lagere groepen zijn er op achteruit gegaan.
    Ach, maar daar zitten onze CDA'er niet zo mee. Zorgen voor mensen die minder goed af zijn, is een idee uit de oude Rijnlandse maatschappij - en die is 'exit'. Lang leve het Amerikaanse roofridderkapitalisme - lang leve het Anglicisme.
    Wie na dit stuk Lans Bovenberg en het CDA nog ziet als economisch neutraal, is volstrekt waanzinnig. Ze zijn sterk pro-Angelsaksich. De bron van een flink deel van de Verelendiserung van onze maatschappij.
    Hetgeen niet iedereen ontgaan is:
 

Uit: De Volkskrant, 05-01-2006, column van Marcel van Dam

Selectief winkelen

Op 30 december bevatte NRC Handelsblad een interview met prof. Lans Bovenberg, toonaangevend econoom uit Tilburg en vaak genoemd als een van de belangrijkste adviseurs van Balkenende. Daarin betoogt Bovenberg dat mensen meer risico's moeten durven lopen. 'We zijn te risicomijdend', zegt hij. 'We gaan naar een transitionele arbeidsmarkt, waarin mensen in hun leven veel meer overgangen meemaken. Van de ene baas naar de andere, maar ook van werknemerschap naar ondernemerschap, of van fulltime naar parttime.' ...  
    Wanneer durven mensen risico's te lopen? Dat is afhankelijk van de vraag wat er op het spel staat. Als je door het risico je baan te verliezen de kans loopt dat je vrouw en kinderen tot de bedelstaf worden veroordeeld, zul je tot het uiterste proberen je baan te houden. Er van uitgaande dat de meeste mensen geen roekeloze gokkers zijn, moet er een voldoende mate van zekerheid worden geboden om van mensen te vragen meer risico's te nemen. Ik betwijfel sterk of Bovenbergs kabinet-Balkenende dat met de 'hervormingsagenda' doet. ...
    'Nog een belangrijke waarde voor de economie: vertrouwen en betrouwbaarheid. Dat je je houdt aan afspraken is erg belangrijk voor de economie.' Inderdaad. En niet alleen voor de economie, maar ook voor het vertrouwen in de politiek. Maar Bovenberg zelf heeft er een flinke bijdrage aan geleverd het vertrouwen in de houdbaarheid van bijvoorbeeld de AOW te ondermijnen door de vergrijzing zonder noodzaak tot een doemscenario om te bouwen.
    Er is geen samenhang in de opvattingen van Bovenberg. Je kunt niet selectief winkelen in de habitus van mensen.
    Misschien is Bovenberg een briljant econoom. In ieder geval is hij een slechte sociaal-psycholoog. Om risico te durven nemen, is er vertrouwen in de toekomst nodig. Dat vertrouwen is door Bovenbergs kabinet Balkenende grondig ondermijnd. ...
 

Red.:   Hier benoemt Van Dam het belangrijkste euvel van economen: ze denken verstand te hebben van geld, en dus van de economie en economisch handelen, maar ze hebben geen verstand van mensen, met als grootste misverstand dat iedereen uit is of geld- of winstmaximalisatie, de homo economicus. En in dat beeld speelt de toekomst, en factoren als zekerheid, geen rol.
    Nog wat Bovenberg:


Uit: De Volkskrant, 20-09-2005, door Yvonne Doorduyn en Douwe Douwes

De Tom Poes van het Binnenhof: een list voor elk probleem

Prinsjesdag 2005. Voor de elfde keer beleeft minister Gerrit Zalm zijn finest hour. Over een rechtlijnig schatkistbeheerder die politicus werd.


...   Lans Bovenberg, CDA-econoom en hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg, is door de bank genomen positief over de langstzittende minister van Financiën sinds de Tweede Wereldoorlog. Zalm heeft in de ogen van Bovenberg in zijn hele carrière op Financiën maar één grote misser begaan: de enorme lastenverlichting aan het einde van Paars II. Met de belastingherziening van 2001 gaf Zalm de burger structureel zeven miljard gulden (3,2 miljard euro) terug, en in datzelfde jaar trok hij miljarden uit voor onderwijs en zorg. Doordat de economie floreerde, klotste het geld tegen de plinten – in de woorden van PvdA’er Ad Melkert.
    ‘Zalm heeft geen weerstand geboden tegen de enorme maatschappelijke druk om veel geld uit te geven’, zegt Bovenberg. ‘Van dat feest is hij nu nog steeds het puin aan het opruimen.’ Het alternatief, opstappen en het kabinet laten vallen, was volgens Bovenberg economisch beter geweest.
    Desondanks krijgt Zalm van Bovenberg voor zijn totale oeuvre een ‘zeven, misschien wel een acht’. ‘Zalm is van grote betekenis voor het brede economische beleid. Hij kijkt verder dan zijn begrotingstekort. De hervormingen in de zorg en de sociale zekerheid zijn essentieel. De economie staat er beter voor dan toen Zalm aantrad.’


Red.:   Zalm heeft in totaal dertig miljard gulden aan lastenverlichting uitgegeven, dus Bovenberg is ten eerst selectief. Dat is natuurlijk om zijn vooringenomen conclusie: om Gerrit Zalm positief te beoordelen, waar te kunnen maken. Neem je dit mee, dan luidt de recensie van Bovenberg in voetbaltermen ongeveer als volgt: de keeper heeft wel drie cruciale ballen doorgelaten, maar hij heeft toch een goede wedstrijd gespeeld.
    Al met al hebben we al drie belangrijke voorbeelden van belangrijke economische fouten begaan door prominent econoom Lans Bovenberg. Feyo Sickinghe uitleg of detail heeft gelijk: het zijn papegaaien die hebben leren praten, dat wil zeggen: ze beweren maar wat om datgene wat ze al in hun kop hebben recht te kunnen praten.
    De economische crisis na de kredietcrisis is natuurlijk een mooie aanleiding voor mensen als Bovenberg om hun plannetjes te pushen:


Uit: De Volkskrant, 03-10-2009, door Pieter Klok, redacteur van de Volkskrant

Twistgesprek | Pieter Klok met Lans Bovenberg

Leiderschap betekent niet dat je het volk nakakelt

Is verhoging van de AOW-leeftijd geen politieke zelfmoord? Veel kiezers zullen naar Wilders vluchten als het kabinet zijn plannen doorzet.


De banken zijn gered, de AOW'ers mogen de prijs van de crisis betalen: dat is het beeld dat ontstaat.
'Het belangrijkste argument om dit te doen, heeft niets met de crisis te maken, maar met de arbeidsmarkt. Door de vergrijzing hebben we straks een gebrek aan handen. Dat is vooral een probleem voor mensen met een smalle beurs. De rijken kunnen straks nog wel handen kopen, de armen niet.'

De crisis is voor het kabinet anders wel de belangrijkste reden om dit besluit te nemen.
'Je moet het zo zien: het kabinet was al bijna overstag, de crisis heeft slechts het laatste duwtje gegeven. Maar het heeft inderdaad tot de vervelende beeldvorming geleid, dat de verhoging van de AOW-leeftijd nodig is vanwege de crisis.
    'Dat moet echter geen reden zijn de AOW-leeftijd niet te verhogen. ...

Maar vooral de lagere inkomens hebben er last van. Zou het kabinet de rekening voor de crisis niet in eerste instantie aan de rijkeren moeten presenteren?
'De verhoging van de pensioenleeftijd komt zwaar aan bij mensen met een lage levensverwachting. Zij gaan er relatief het meest op achteruit. Dat zijn vaak ook mensen met een laag inkomen. Daar kun je niet omheen.
    'Het is zo bezien een rechtse maatregel. ...


Red.:   Natuurlijk gevolgd dooreen heleboel smoezen waarom het wel een goed plan is.
    Maar werp nog maar een blik op het volgende:

  De kiezers gedragen zich als kortetermijnaandeelhouders. Als het ze even niet bevalt. zijn ze weg. Je hebt als politicus helemaal niet de ruimte om over de lange termijn te beginnen.
'Leiderschap betekent niet dat je het volk nakakelt, maar dat je het volk bij de hand neemt en geduldig uitlegt wat gezond is.

Leiderschap is dat je de dure smoesjes verkoopt waarmee Lans Bovenberg de belangen van zijn eigen persoon en die van zijn groep en klasse verdedigt ten kost van die van de lagere klassen.
    Er was nog iemand die Bovenberg in de smiezen had:


De Volkskrant, 07-10-2009, ingezonden brief van Joseph Toonen, Loenen a/d Vecht

Laf

Lans Bovenberg, econoom, meldt nu in het Twistgesprek (Forum, 3 oktober) het er niet mee eens te zijn geweest dat Wouter Bos in 2006 door het CDA werd afgeschilderd als de man die de AOW wilde aanpakken. Weet u nog? 'U draait', repeteerde Balkenende richting Bos, als die liet merken dat hij zich iets aantrok van argumenten van anderen en zijn denken niet stilstond. Met vooropgezette bedoelingen, herhaaldelijk getraind, en gefocust om op elk moment de mantra te kunnen afdraaien, werd Bos door het CDA beschadigd. Toen niets gehoord van Bovenberg.
 

Red.:   Een heet item is de vergrijzing: er komen relatief steeds meer ouderen, deels omdat we langer leven. Dit is de mening van Bovenberg, dit keer tezamen met een andere partner:


Uit: De Volkskrant, 06-05-2010, door Lans Bovenberg en Bas Jacobs, respectievelijk hoogleraar economie Universiteit van Tilburg en hoogleraar Erasmus Universiteit Rotterdam

Vergrijzing is een bron van private rijkdom en van publieke armoede

De kosten van de vergrijzing zullen moeten worden gedragen door de mensen die profiteren van de hogere levensverwachting. En dat doen we allemaal.

Tussentitel: De pensioenleeftijd zou moeten mee groeien met de levensverwachting


Red.:    Meer hebben we van dit artikel niet nodig, omdat het gaat over de redenatie die erachter steekt: als we langer gaan leven, moeten we ook meer betalen dus langer gaan werken. Maar als dit geldt voor de tijd die we extra met pensioen zijn, geldt het natuurlijk ook voor alle tijd die we met pensioen zijn. Haal maar gewoon het werkwoord "gaan" uit de redenatie, en je krijgt: "als we langer leven, moeten we ook meer betalen dus langer werken".
    Nu is het inmiddels alom bekend dat de hogere opgeleiden en de hogere inkomens veel langer leven dan de lagere - het verschil is maar liefst zeven jaar.
    Dus als we iets gaan veranderen aan de pensioenregeling op de basis van "langer leven", moet eerst dat rechtgezet worden.
    Maar dat is in het nadeel van de heren Bovenberg en Jacobs, die het hier dus angstvallig niet over hebben, zie het originele artikel uitleg of detail .
    Voor meer over het geval van Bas Jacobs, zie hier uitleg of detail .
    De kredietcrisis heeft laten zien dat  bedrijven en overheid de basis van de pensioenen hebben ondermijnd, omdat in tijden dat het met de financiële markten nog goed ging, ze welbewust te weinig in de fondsen hebben gestort - en in het geval van de overheid en het ABP, er talloze miljarden uit hebben gehaald. Dus roepen de oligarchen in koor dat de pensioenen omlaag moeten. Onder wie natuurlijk Lans:


Uit: De Volkskrant, 24-03-2011, door Lans Bovenberg

Moedig akkoord benoemt risico's

Het pensioenakkoord van de sociale partners kiest de moedige weg om risico's te benoemen, te verdelen, te communiceren en te managen.

Lans Bovenberg | Lans Bovenberg is hoogleraar economie aan de universiteit van Tilburg. Men kan geen garanties blijven uitstralen als men tegelijkertijd de ambitie van een geïndexeerd pensioen overeind wil houden.

Vaak wordt gesteld dat het pensioenakkoord van sociale partners pensioenen onzekerder zou maken. Dat is onterecht. Pensioenen zijn ook nu onzeker - alleen wordt deze onzekerheid niet goed gecommuniceerd. De meerwaarde van een nieuw stelsel is het helder benoemen, eerlijk verdelen en transparant communiceren van risico's.   ...


Red.:   Natuurlijk behoort het liegen tot het repertoire van de oligarch: er is overduidelijk gecommuniceerd dat die pensioenen zeker waren want dat is het enige excuus om met absolute zekerheid geld van het loon van werknemers in te houden. Als ze erbij hadden gezegd "Maar je pensioen is niet zeker", dan hadden de werknemers gezegd "Dan bewaar ik mijn geld wel zelf". Of in ieder geval die keuze moeten hebben.
    Het volgende stuk is geschreven voor de algemene verzameling Economen, fouten uitleg of detail , maar ook specifiek hier van toepassing:
    Ook neoliberalen hebben dromen. Ook neoliberalen hebben iets als "de pot met goud aan het einde van de regenboog". De  neoliberale "pot met goud aan het einde van de regenboog"  is dat iedereen hetzelfde bedrag aan belasting betaalt: Jan een tientje, en Piet ook een tientje. Een vlaktaks. Mensen zijn gelijk, tenslotte ....
    Dat plan heeft een vervelende bijkomstigheid: als iedereen evenveel belasting betaalt, en je gaat de uitgaven die de overheid voor iedereen doet:  die voor onderwijs, zorg, veiligheid enzovoort, gelijkelijk verdelen over Jan, Piet en Klaas en alle andere Nederlanders, dat een groot deel van die Nederlanders, zeg Jan, niets overhoudt om van te leven. Om preciezer te zijn: hij zou onmiddellijk zwaar in de schulden komen. Terwijl Jan als onderwijzer wel zijn bijdrage aan de maatschappij levert.
    Dus de neoliberale natte droom van gelijke belasting in euro's voor iedereen, de vlaktaks, kan niet.
    Maar als substituut, zeg een goede tweede, hebben ze de gelijke belasting in percentage voor iedereen. De procentuele vlaktaks.
    Ook dat is natuurlijk een volkomen asociaal plan. Iets minder asociaal dan een echte vlaktaks, maar die echte vlaktaks komt neer op massamoord. De term "asociaal" lijkt daarop toch niet van toepassing. Dat is meer iets op het niveau van "genocide". En als een echte vlaktaks gelijk is aan genocide, is het toch niet overdreven om te stellen dat een procentuele vlaktaks "asociaal" is.
    Toch komt het voorstel voor een procentuele vlaktaks met enige regelmaat langs. Uit neoliberale hoek natuurlijk, dat wil zeggen: van mensen uit de werkgeversclubs, of uit de VVD.
     Tot voor een paar dagen terug. Toen kwamen de christelijke denkers en bestuurders van het CDA met het voorstel. Hier is de reactie in de Volkskrant, die, in tegenstelling tot eerdere keren, opmerkelijk negatief is:


Uit: De Volkskrant, 19-01-2012, van verslaggever Robert Giebels

'Vlaktaks leidt tot enorme toename van inkomensongelijkheid'

Daar is-ie weer: de vlaktaks

Om de zoveel jaar steekt het idee voor dat ene uniforme belastingtarief de kop op. Nu weer bij het CDA . Wetenschappers laten er niets van heel.

Daar is-ie weer: de vlaktaks. Eens in de zoveel tijd duikt het idee op van dat ene belastingtarief voor iedereen. Maar nooit ter linkerzijde. Alleen VVD, PVV, SGP en vooral het CDA omarmen even de flat tax. En dan komen ze er weer op terug. De vlaktaks staat ook weer in de toekomstvisie van het Strategisch Beraad van de christendemocraten. Het is de vierde keer deze eeuw dat het CDA ermee komt.   ...


Red.:    Dat laatste was de redactie even vergeten: CDA'ers, de bestuurders, zijn eigenlijk ook neoliberalen. Jezus zou wel raad met ze hebben ze geweten, maar gelukkig voor hen bestaat die dus niet.

  Omdat het idee zo hardnekkig is, buigen belastingexperts zich er regelmatig over. En omdat het Nederland is, altijd in de vorm van een commissie. De laatste keer in het voorjaar van 2010. De wetenschappers laten er geen spaan van heel, van dat uniforme belastingtarief. Hoe hoog of laag dat ook is.
    Stel dat iedereen ongeacht zijn of haar inkomen 38,15 procent inkomstenbelasting moet betalen, oppert de Studiecommissie Belastingstelsel. Dan stijgt de werkgelegenheid met maar liefst ruim 100 duizend arbeidsplaatsen. Maar de prijs daarvoor is dat ruim drie op de vier huishoudens er financieel op achteruit gaan.
    Die rekensom komt van het Centraal Planbureau. Het CPB wijst de vlaktaks ook categorisch af omdat het moderne, gerichte inkomensherverdeling onmogelijk maakt. De wetenschappelijke conclusie van de commissie en het CPB is dan ook: een vlaktaks leidt tot een enorme toename van de inkomensongelijkheid.

Hier trok de redactie haar wenkbrauwen op. Dat er wetenschappers zijn die negatief oordelen over de vlaktaks is mogelijk. Maar deze redactie heeft tot nu toe zeer weinig van hen gehoord en vernomen. Dat het CPB er tegen zou zijn, is al helemaal een verrassing, gezien de vrijwel consequent neoliberale opvattingen van die club uitleg of detail . Het artikel werd ingedeeld in de rubriek Belastingmoraal, en voorlopig ter zijde gelegd.
    Maar er is een aanleiding om erop terug te komen. Daarom eerst nu wat verdere informatie over de huidige CDA-versie:
  Ja, maar wacht even, zegt het CDA steeds, wij bepleiten ook niet zomaar een vlaktaks (van 35 procent), maar een sociale vlaktaks. Dat houdt in dat topinkomens een 'aanvullende solidariteitsheffing' moeten betalen. Oftewel: nóg een belastingschijf speciaal voor de rijken. ...
    ... CDA zit ... te denken aan ...: 'Een extra toptarief van 10 procent hoger dan het vlaktakstarief voor alle inkomens boven de balkenendenorm.' 

Dat wil zeggen: het CDA wil het huidige stelsel met schijven met iets van (uit het hoofd) 30, 40 en 50 procent, naar twee tarieven: (afgerond) 40 procent voor iedereen en 50 procenten boven de anderhalve ton. Uit welke cijfers overduidelijk blijkt: de lage inkomens gaan erop achteruit, en de hoge inkomens op vooruit. Precies zoals de aanhaalde "de wetenschappers" al stellen.
    De reden om dit nu allemaal wel te noteren, is het nu volgende artikel - ook van "wetenschappers":


Uit: De Volkskrant, 24-01-2012, door Raymond Gradus, hoogleraar Vrije Universiteit Amsterdam en Directeur Wetenschappelijk Instituut CDA,  Roel Beetsma, hoogleraar Universiteit van Amsterdam,  Lans Bovenberg, hoogleraar Universiteit van Tilburg, Koen Caminada, hoogleraar Universiteit van Leiden en Universiteit van Amsterdam., Elbert Dijkgraaf, hoogleraar Erasmus Universiteit Rotterdam en Tweede Kamerlid SGP, en Sylvester Eijffinger, hoogleraar Universiteit van Tilburg.

Sociale vlaktaks is goed voor iedereen

Een sociale vlaktaks, met een topinkomenheffing, is rechtvaardig, creëert veel banen en leidt ertoe dat de koek voor iedereen groter wordt.


Red.:   Hier zou bij iedereen verbazing moeten opkomen: dit is een situatie tussen wetenschappers met tegenstellingen zo groot, dat ja zou kunne spreken van een geval van "de maan is van groene kaas" versus "de maan is van steen".  Waarbij het dus echt wenselijk is om uit te zoeken welke van de twee groepen wetenschappers gelijk heeft. Want het gaat over een basaal punt aangaande de inrichting van onze maatschappij. Nog belangrijker dan om te weten van welke stof de maan is gemaakt.
    Dus maar eens snel gekeken naar de argumenten die deze laatste groep, die met naam en toenaam, te berde te brengen hebben:

  Een sociale vlaktaks van ongeveer 35 procent kent veel voordelen. Voor iedereen geldt hetzelfde belastingtarief, ook ten aanzien van de aftrekposten.

Dat klopt: als de maan van groene kaas, is hij van kaas.
  De overheid beïnvloedt niet langer de keuzes in een gezin via de belastingtarieven, bijvoorbeeld ten aanzien van de vraag wie hoeveel uren werkt. Ook worden gezinnen verlost van een ingewikkelde discussie over het verplaatsen van aftrekposten in de loop van de tijd en het schuiven met aftrekposten tussen gezinsleden.

Dat klopt ook: als de maan van groene kaas is, hoef je niet te discussiëren over het soort steen waarvan hij gemaakt is.
  Het belastingsysteem wordt ook veel eenvoudiger.

Ook dat is waar. net zoals iemand die zojuist onthoofd is, zich geen zorgen hoeft te maken over het ontbijt van morgen.
  Het is bovendien maar zeer de vraag of fiscale prikkels wel effectief zijn, omdat het overgrote deel van de Nederlanders zich daar helemaal niet bewust van is.

Een scherpzinnige constatering. Die ons er onmiddellijk toe verleidt om voor te stellen om het belastingtarief voor inkomen boven de twee ton op 100 procent te zetten. Argumenten: ze zijn zich als Nederlanders daar toch niet bewust van - en het is bovendien heel erg simpel, je hebt geen gezeur met aftrekposten, en nog zo wat meer van die voordelen  zoals ze zonet genoemd zijn.
    Je vraagt je af hoe zich als "wetenschappers" afficherende heren zulke onzin kunnen opschrijven. Misschien ligt het aan het net eerder geciteerde Volkskrant-artikel:
  Van een vlaktaks wordt vaak gezegd dat lagere inkomens erop achteruit gaan en hogere inkomens bevoordeeld worden. Zo kopt de Volkskrant (19 januari) dat een sociale vlaktaks 'leidt tot enorme toename van inkomensongelijkheid'. Dit is onjuist. De onderzoeken, waaruit wordt geciteerd, zijn allemaal gebaseerd op een kale vlaktaks.
    Door twee eenvoudige aanpassingen spreken we over een sociale vlaktaks. ...

Waarvan we zojuist het rekenvoorbeeld gezien hebben, wat tot dezelfde conclusie leidt als die voor de gewone vlaktaks: asociaal. Een ietsje minder dan de procentuele vlaktaks, maar dat is op het niveau van het verschil tussen het afhakken van één vingerkootje in plaats van twee.
    Waarna de heren de discussie verduisteren door met vage rekenvoorbeelden te komen:
  Door twee eenvoudige aanpassingen spreken we over een sociale vlaktaks. De belangrijkste wijziging betreft de omzetting van de huidige degressieve werkgeversbijdrage in de Zorgverzekeringswet (ZVW) in een proportionele ZVW-loonsomheffing. In 2012 draagt iedere werkgever tot een inkomen van 50 duizend euro 7 procent van het inkomen af. In ons voorstel wordt, na invoering van de vlaktaks, van ieder inkomen 4 à 5 procent afgedragen voor de zorg. Hierdoor wordt het denivellerende effect van de vlaktaks aan de onderkant beperkt. Bovendien wordt de huidige ingewikkelde financiering overboord gezet en wordt gekozen voor een meer houdbare financiering van de zorg.

Niet meer in aantallen euro's te volgen, en daarom waardeloos in een discussie over de effecten.
    Dus daarom de discussie maar besloten met een paar loze beweringen:
  Een sociale vlaktaks is rechtvaardig

Een leugen.
  ... er komen veel banen bij ...

Het spiegelbeeld: "Er gaan veel banen af", is net zo onderbouwd.
  ... en de koek wordt voor iedereen groter.

Dat wil zeggen: de overheid krijgt netto veel minder belasting binnen. Welk effect eerst verder uitgerekend zou moeten worden, voor dit als voordeel kan worden gekenmerkt. het niveau van deze bewering is dat van "Geen gezeik, iedereen rijk". Letterlijk.
    En tenslotte:
  De grote voordelen maken het perspectief van een sociale vlaktaks noodzakelijk en alleszins realistisch.

Sociaal-psycholoog Diederik Stapel is onteerd en ontslagen voor zijn wetenschappelijke fraude. De schade die deze heren economische "wetenschappers" aanrichten is ontzettend veel groter.
    Maar Lans is, in tegenstelling tot Diederik Stapel, best wel trots op zijn fraude. En hij gaat er dus ijverig mee door. Volgende onderwerp: de woningmarkt. Aanleiding was een nieuwe economische dip veroorzaakt door de zuidelijke landen binnen de Europese muntunie, waardoor het onbespreekbare bespreekbaar gemaakt: er moest ook iets gedaan worden aan de hypotheekrenteaftrek. Het werd een item in de media, met name ook de discussieprogramma's. En er moest dus iets gebeuren, vonden de economen die hun belangen gevaar zagen komen. Zij staken de koppen bij elkaar, en scheiden een plan af, gelanceerd onder de noemer van "22 topeconomen" - Lans stond vooraan:


Uit: De Volkskrant, 23-02-2012, door Lans Bovenberg, econoom, en anderen.

Zes stappen naar een betere woningmarkt

Met minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en een efficiëntere financiering zonder omvangrijke overheidssteun komt woningmarkt uit impasse.

Het huidige systeem van woningfinanciering leidt tot overmatige hypotheekschuld voor huishoudens en bedreigt de financiële stabiliteit. Ook tast de onzekerheid over de toekomstige financiering van de woningmarkt het consumentenvertrouwen aan. Om uit deze impasse te komen hebben wij een zesstappenplan opgesteld voor duurzame financiering van de woningmarkt. Kernpunten: minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en efficiëntere financiering van de woningmarkt zonder omvangrijke overheidssteun.    ...
    Het zesstappenplan beoogt een duurzame financiering van de woningmarkt zodat de stabiliteit van de financiële sector is gewaarborgd, de woningmarkt een beperkt beslag op de overheidsfinanciën legt en woonlasten betaalbaar blijven. Het bevat de volgende elementen:
    1. Geleidelijke verlaging van het inkomstenbelastingtarief voor hypotheekrenteaftrek naar 30 procent gedurende een overgangsperiode van 20 jaar. Om nivellering te voorkomen wordt de daling van het toptarief voor fiscale aftrek van 52 naar 30 procent geflankeerd door lagere inkomstenbelastingtarieven. Eventueel kan de eigen woning naar Box 3 worden verplaatst als het aftrektarief is verlaagd tot 30 procent.
    2. Afschaffen overdrachtsbelasting. Deze verlaging wordt gefinancierd door een hoger eigenwoningforfait: een bezitsbelasting vervangt een mobiliteitsbelasting.
    3. Verbeteren financiering hypotheken doordat banken hypotheken doorverkopen aan langetermijnbeleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars. Een interessante variant reduceert het herfinancieringsrisico voor banken door de looptijd, rentestructuur en aflossingsprofiel van door banken uitgegeven hypotheekobligaties te laten aansluiten op die van de hypotheken.
    4. Beperken hypotheekschuld huishoudens. De Nederlandsche Bank beperkt de maximaal toegestane hypotheekschuld tot 100 procent van de waarde van de woning. Als de woningprijzen weer stijgen, verlaagt DNB dit naar 90 procent. Daarnaast houdt de Autoriteit Financiële Markten toezicht op de betaalbaarheid van hypotheeklasten via de gedragscode.
    5. Huren geleidelijk marktconform. Dit stimuleert commerciële partijen om in de huurmarkt te investeren. Huren stijgen maximaal 2 procent boven de inflatie tot een marktconform niveau over een periode van 20 jaar. Een woontoeslag compenseert de koopkrachteffecten voor lage inkomens.
    6. Verlagen maximale grens voor Nationale Hypotheek Garantie. Dit vermindert de financiële gevolgen van een mogelijke daling van huizenprijzen voor de Rijksoverheid. De tijdelijke verhoging in de crisis tot 350.000 euro gaat al terug naar 265.000 euro. Verdere afbouw is op termijn mogelijk als de woningmarkt beter gaat functioneren.
    Maatregelen voor degenen met een negatief eigen vermogen in de woning (meefinancieren restschuld bij verhuizen) en starters (verlengen aflostermijn tot boven de 30 jaar, contracyclische vormgeving maximale hypotheekbedrag ten opzichte van waarde woning, banksparen ten behoeve van de aankoop van een woning, meer flexibiliteit van banken bij het beoordelen van hypotheekaanvragen, afschaffen overdrachtsbelasting) dragen bij aan een schokvrije hervorming. Dat geldt ook voor de geleidelijke vormgeving van de hervormingen.

Eric Bartelsman, Roel Beetsma, Harald Benink, Peter Boelhouwer, Arnoud Boot, Lans Bovenberg, Dirk Brounen, Johan Conijn, Piet Eichholtz, Jean Frijns, Harry Garretsen, Kees Goudswaard, Bas Jacobs, Kees Koedijk, Rick van der Ploeg, Hugo Priemus, Dirk Schoenmaker, Elmer Sterken, Leo Stevens, Casper de Vries, Herman Wijffels, Sweder van Wijnbergen


Red.:   Hier lijkt er een discrepantie te zijn tussen de opmerkingen vooraf, en de opzet van het plan, zie de kop van het artikel: de analyse vooraf gaat over de aftrek, en het plan noemt de gehele woningmarkt.
   Kijk, dat is nu het mooie van dit plan. Men zegt dat het over de woningmarkt gaat. Maar het gaat, zoals we zullen laten zien, uitsluitend en alleen om bescherming van de huizenbezitters. We gaan het lijstje punten af:
    Punt 6: Dit slaat alleen op toekomstige kopers, en is uitsluitend gericht op het moeilijk maken van speculatieve hypotheekvormen (een hypotheek is een lening met onderpand, en meer lenen dan het onderpand waard is, is speculatie. Rekening houdende met normale waardeschommelingen, is 90 procent van de waarde van het onderpand de veilige grens - een grote meerderheid van de huidige hypotheken is dus speculatief). Dit punt is op de huidige huizenbezitter niet van toepassing.
    Punt 4: Idem.
    Punt 3: Heeft überhaupt geen financiële impact voor particulieren.
    Punt 2: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de belastingafname wordt gecompenseerd elders)
    Punt 1: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de afname in aftrek wordt gecompenseerd door belastingverlaging).
Conclusie: Het totaalresultaat van de tot nu toe genoemde punten is voor de huizenbezitter grofweg financieel neutraal.
    Daarmee hebben we de eerder gedane bewering bewezen: dit plan is bedoeld voor de bescherming van de huizenbezitter tegen de mogelijke verandering in de regelingen rond de hypotheekrente aftrek, niet zo heel erg bekend onder zijn feitelijke naam: huizenbezitterssubsidie.
    Nu is de hypotheekrenteaftrek voor een belangrijk deel onder vuur komen te liggen vanwege de hoge uitgaven voor het rijk die eraan verbinden zijn, de twaalf miljard die genoemd zijn. Als de extra inkomsten door aanpassing daarvan wegvallen, moet er liefst ergens anders compensatie gevonden worden. Ook daarvoor hebben de heren top-economen een oplossing. Dat is punt 5: 'Huren geleidelijk marktconform' - het genoemde percentage komt neer op een huurverhoging van afgerond 50 procent. Oh ja: er komt compensatie voor de lage inkomens.
    Zou je dat laatste letterlijk nemen, dan zou dat betekenen dat het totale kosten voor het rijk aan huursubsidie dramatisch zouden stijgen. Want iedere stijging in de huurprijs voor degenen die nu al subsidie krijgen moet gecompenseerd worden door het rijk, en er komen veel meer mensen bij die onder de huidige regeling in aanmerking komen voor huursubsidie - als de huren zo sterk stijgen. Iets waarover de heren topeconomen qua effecten het volgende zeggen:

  Kernpunten: minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en efficiëntere financiering van de woningmarkt zonder omvangrijke overheidssteun.

Dat wil zeggen: er komt onder hun plan zeker geen verhoging van de huursubsidie.
    Dat betekent dat één deel van punt vijf van hun plan: bescherming van de huurders met een laag inkomen, een flagrante leugen is. En neem je dat 'zonder omvangrijke overheidsteun' letterlijk, dan zou dat eerder betekenen dat de hele huursubsidie wordt afgebouwd - een geluid dat je wel meer hoort uit kringen van de oligarchie. Dan is dat "compensatie voor de lagere inkomens" een leugen.
    Meer over de woningmarkt hier uitleg of detail .
    Onder druk van Europa trekt de graaiers-karavaan verder. Volgende oase: de Kunduz-coalitie van VVD, CDA, D66, GroenLinks, en ChristenUnie. Die coalitie kwam tot stand na de val van het kabinet-Rutte, en heeft een begrotingsplan opgesteld als zogenaamd redelijk alternatief voor de rechtse kaalslag. De heren Jacobs en Bovenberg zijn het er niet mee eens. En Bovenberg laat prompt het wetenschappelijke serviesgoed uit zijn handen vallen (wat er nog van over was):


Uit: De Volkskrant, 09-05-2012, door Robert Giebels

Interview | Lans Bovenberg en Bas Jacobs, economen

'Akkoord gaat te veel over lastenverzwaring'

Twee specialisten in overheidsfinanciën hebben het 'Wandelgangenakkoord' doorgerekend. Hun conclusie: 'Dit is een politiek succes, maar geen onverdeeld economisch succes.'


...    Bovenberg en Jacobs zijn negatief over de keuze de btw met ruim eentiende te verhogen, maar hebben er wel begrip voor. 'Als je eenmaal hebt besloten volgend jaar binnen de Europese 3 procent te willen blijven, dan moet je snel geld hebben en kun je niet anders dan de btw verhogen', zegt Bovenberg.   ...


Red.:   De drie O's: onvoorzichtigheid, onachtzaamheid, onwetendheid. Want even vergeten: verhoging van de inkomstenbelasting. Of de vermogensbelasting. Maar als je een ideologie of eigen-belangen hebt, is het makkelijk om dingen te vergeten. ook al zijn ze nog zo voor de hand liggend.
    En in de opwinding over het Kunduz-akkoord deken nog een aantal graaiers uit de oligarchie hun slag te kunnen slaan. Lans steunt ze van ganser harte met zijn bekende goede argumenten:


Uit: De Volkskrant, 25-05-2012, door Tjerk Gualthérie van Weezel

'Dit is beter dan het Lenteakkoord'

Het plan voor de hervorming van de woningmarkt krijgt instemming uit diverse hoeken, maar demissionair minister Spies mist maatregelen die geld besparen.


Lans Bovenberg, hoogleraar economie uit Tilburg, schreef mee aan het woningmarktplan dat dit jaar door 22 economen werd ondertekend:
'Ik ben er positief over. Het akkoord heeft dezelfde uitgangspunten als ons hervormingsplan: oude en nieuwe gevallen worden op dezelfde manier veranderd, er wordt geen inkomenspolitiek bedreven en de hervorming wordt geleidelijk doorgevoerd. ...


Red.:   Hierin verstopt is een grofstoffelijke leugen: het verhogen van de huren, met als argument dat het gaat om scheefhuurders, is je reinste inkomenspolitiek. Want scheefhuren is gedefinieerd als "te veel verdienen ten opzichte van je huur".
    Lans trekt stevig door met zijn Dickensiaanse campagne:


Uit: Telegraaf.nl, 28-07-2012. uitleg of detail

Hoogleraar: betaal je zorg zelf

Oudere Nederlanders moeten zelf betalen voor hun zorgkosten, eventueel door hun huis te verkopen. Hoogleraar economie Lans Bovenberg betoogt dat de overheid niet alle zorgkosten meer kan dragen.   ...
 

Red.:    Een uitstekende aanpak. Dus:

  Redactie: Hoogleraar, betaal je inkomen zelf

Hoogleraren economie moeten zelf zorgen voor hun inkomen, eventueel door hun huis te verkopen. Redactie RM betoogt dat de overheid niet alle economen-inkomens meer kan dragen.   ...


Wat toch nog enigszins onrechtvaardig is, want onder degenen die zorg nodig hebben, zitten vast nog een flink aantal mensen die nuttig werk verricht hebben of zelfs nog verrichten. Zullen we belasting gaan heffen op het zijn van econoom, te innen per publieke uitspraak, in verband met de schade die ze aanrichten ...?
    Een nieuwe waarheid van de professor:


Uit: Telegraaf.nl, 21-09-2013, door Sameer van Alfen en Jurry Brand uitleg of detail

’Nivelleringsdrang schaadt economie’
 
De Nederlandse economie zal de komende jaren schade ondervinden van de nivelleringsdrang van het kabinet. Dat stelt een aantal economen tegenover De Telegraaf. Doordat vooral hogere inkomens moeten inleveren zal de consumptie een extra klap krijgen.


„Nivelleren is een straf op harder werken”, zegt hoogleraar economie Lans Bovenberg. ...


Red.:   Hahaha ... "Er is nog nooit iemand rijk gewoorden door hard werken" is een waardere uitpsraak dan dit. Rijk-worden doe je van beleggen, gokken, speculeren enzovoort. Of door al rijk te zijn, want rijkdom is hetgeen dat het snelste groeit. Is inmiddles volkomen bekend. Er zijn inderdaad wel een paar mensen rijk geworden door werken ... :

  „Dat zet een rem op ondernemerschap en werknemers durven minder risico’s te nemen. Uiteindelijk krijg je een economie die stilstaat.”

... maar dat is de uitzondering en niet de regel.
    Minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher heeft een rede gehouden waarin hij aangekondigd heeft dat robotisering honderdduizenden banen gaat kost. Mooi, dacht ook al een briefschrijver en nu, hoogst zeldzaam, ook een econoom, die één en één kan optellen:


Uit: De Volkskrant, 06-10-2014, door Harrie Verbon, hoogleraar openbare financiën, Tilburg University.

Fijn, AOW-leeftijd kan weer omlaag

De verhoging van de AOW-leeftijd was toch nodig omdat er steeds méér werk zou komen voor steeds minder mensen? Dat blijkt anders te liggen.


Zoals bekend is sinds 2012 de AOW-leeftijd verhoogd en zal die leeftijd in stapjes naar 67, en later wellicht zelfs naar 71 jaar, worden verhoogd. Bij de verhoging van de AOW-leeftijd speelde het rapport van de commissie-Bakker uit juni 2008 een grote rol. Deze commissie voorspelde grote tekorten op de arbeidsmarkt. Er zou steeds meer werk voor steeds minder mensen komen. Daarom moest iedereen aan de slag en het liefst zo lang mogelijk. Ook oudere werknemers zouden nodig zijn om de tekorten in de zorg en het onderwijs op te vullen.    ...


Red.:   En dat blijkt dus allemaal patent-onzin te zijn. Wat iedereen met een beetje gezond verstand of een beetje ratio allang wist. Maar, noteerde diezelfde briefschrijver, natuurlijk was het in feite toch alleen maar bedoeld als smoes voor bezuinigingen op, roof op, de lagerbetaalden. Uitgedacht mede door dit soort mensen:

  Dat ouderen aan de slag zouden komen en/of blijven werd door menigeen (waaronder ondergetekende) betwijfeld, maar in de politiek en onder de meeste economen was er geen enkele twijfel. Lans Bovenberg en Jan Willem Oosterwijk, twee prominente leden van de commissie Bakker schreven in juni 2008 hoopvol: 'Een hogere pensioenleeftijd is mogelijk omdat (...) de duurzame inzetbaarheid van de bevolking verbetert en daarnaast de gezonde levensverwachting stijgt. Het is de meest effectieve maatregel om de arbeidsparticipatie te verhogen zonder daarbij de overheidsfinanciën te belasten.'

Gore oplichterstaal van ploerten.

Al tien jaar niets van de ploert gehoord, dat wil zeggen: iets dat voldoende opviel. En nu gaat hij weg (de Volkskrant, 13-03-2023, column door Peter de Waard):
  Slotakkoord | Lans Bovenberg

's Lands invloedrijkste econoom

Vrijdag nam de invloedrijkste econoom van Nederland afscheid als hoogleraar in Tilburg. Hij viel op door zijn maatschappelijke betrokkenheid en legde met zijn denkwerk de basis voor het nieuwe pensioenstelsel.

Dat laatste zegt al weer heel veel meer dan genoeg. En dat eerste slaat helaas alleen maar of het feit dat dit allemaal op de laatste pagima van het eerste katern van de Volkskrant staat.
  ...    Bovenberg zette de toon, van de politiek tot de polder en de pers. Het nieuwe pensioenstelsel is bijvoorbeeld gebaseerd op het denkwerk van Bovenberg en Nijman, die in hun publicaties al pleitten voor 'een persoonlijker pensioen met risicodeling'. ...
     Bovenbergs artikel Macro-oplossing voor hypotheekberg, dat hij samen schreef met Arnoud Boot, bracht door de talrijke reacties veel citatiepunten op voor Bovenberg. In dit artikel werd het voorstel gedaan 300 miljard euro van het pensioenvermogen aan te wenden om hypotheken van banken over te nemen en zo de bankbalansen na de crisis op te schonen. ...

Deze kerel ...
  ... Hij hield vast aan zijn christelijke geloofsovertuiging, die zich in de VS had verdiept. Hij sloot zich later aan bij het pinkstergenootschap Rafaël Nederland. Twee keer per jaar preekt hij tot op de dag van vandaag aan de Charismatische Evangelische Kerk Jefta in Breda.    ...

... gaat eeuwig branden in De Hel.


Naar Economen, fouten , Economen , of site home .

5 aug.2006