Bronnen bij Informatievervorming, eenzijdigheid: NOS

27 nov.2011

De NOS, de Nederlandse Omroepstichting, is de organisatie die namens de overheid het voortouw heeft in de nieusvoorzieni8ng op de publieke, door de belastingbetaler gefinancierde omroep. Met daarin dus ingebouwd talloze volstrekt afdoende redenen tot gehouden zijn aan volstrekte objectiviteit.
Maar daar waar er een mate van discussie is over alles, dus ook over objectiviteit, zijn de grenzen van deze gewenste vorm van objectiviteit dusdanig duidelijk, dat het even duidelijk is dat de NOS deze ruimschoots over schrijdt.
Voor we bewijzen gaan aandragen, meteen ook de redden van deze ruime en consequente overtreding. Een omroep bestaat uit een organisatie ook uit mensen. En het soort mensen dat een organisatie als een omroep bemenst is als wijdere groep bekend als "journalisten". En van "journalisten" is even duidelijk dat ze bepaalde kenmerken hebben als van "slagers"

of "bankiers"

. In geval van journalisten is dat: individualistisch, redelijk vrijdenkend, een weinig intellectueel, kosmopolitisch, en dergelijke. En bij deze meer algemene trekken horen ook meer specifiek maatschappelijke voorkeuren: men is, is diverse mate, pro-"diversiteit" Dat wil zeggen pro- immigratie, pro-allochtonen en pro-islam

. En men is pro-"Europese eenwording", pro-"Europese dictatuur", pro-"Europees Imperium"

. En met is pro-"vrije markt", pro-kapitalisme en pro-neoliberalisme

(deze selecties zijn algemeen, maar er staan vele journalisten onder).
Het menselijke tekort betekent dat deze voorkeuren onontkoombaar in de berichtgeving terug komen. Tenzij men eerlijk toegeeft dat de werkelijkheid zo ligt, en een controle- en terugkoppelingsmechanisme inbouwt. Dat is voor afzienbare tijd echter onmogelijk, omdat er hiervoor een paar hindernissen zijn: ten eerste moeten mensen toegeven dat ze fouten maken, en dat is in het algemeen al heel moeilijk, en voor de eigenwijze en eigengereide types die journalisten zijn schier onmogelijk. Ten tweede, en dat is grotendeels een retorische maar dodelijk werkende truc, wijst men op de persvrijheid (niets is absoluut dus ook niet de persvrijheid). En ten derde is daar de versterkende factor van het eigenbelang: journalisten kunnen nu vrijelijk hun eigen voorkeuren uitventen, en beseffen dat natuurlijk - indien niet bewust, dan in ieder geval (want dom zijn ze niet) onbewust.
Waardoor we de situatie vinden, aangaande de NOS waarvoor de lat van objectiviteit het hoogst ligt, als volgt:

Uit: De Volkskrant, 25-11-2011, ingezonden brief van Joost Eerdmans, radiopresentator van WNL

'Omroepen, wees eerlijk in je opinie'

'Wij vinden GroenLinksstemmers aardiger dan LPF-stemmers, een bos mooier dan een snelweg en iemand in een BMW verdachter dan in een Fiat Panda, zei NOS-hoofdredacteur Hans Laroes in 2003. Hij vond dat niet goed te praten, maar het was wel zo. ...

Red.: Al volstrekt fout. Maar dus wel de werkelijkheid. Nog steeds.

... een jaar ervoor NOS-presentatrice Maartje van Weegen tijdens de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen op 6 maart 2002 nog 'met pijn in het hart' moest constateren dat Pim Fortuyn in Rotterdam met een overweldigende meerderheid had gewonnen.

Een opmerking gemaakt in een moment van onoplettendheid, natuurlijk. De hele intellectuele en bestuurlijke elite had een bloedhekel aan Fortuyn

, en dus ook de mensen bij de NOS. Wat natuurlijk op andere manieren ook merkbaar is.
Volgende onthulling:

Afgelopen donderdag presteerde presentatrice Mieke van der Weij van het NOS-radioprogramma Met het Oog op Morgen het om, nadat een verslaggever zei te verwachten dat het kabinet zich wel door de nieuwe bezuinigingsronde zou slaan, te zeggen: 'Ik vrees van wel.' Onbestaanbaar voor een omroep die zichzelf als objectieve nieuwszender op de borst slaat.

Het commentaar van Eerdmans is een volstrekt objectieve waarneming. En hij werkt het uit:

bij de NOS mag je politieke neutraliteit verwachten. Oude omroepen in Hilversum proberen ons voor te houden dat ze geen politieke voorkeuren hebben. Het is onzin. 90 procent van 'Hilversum' stemt links van het midden en neemt die kleur mee naar het werk.
Het zijn immers mensen van vlees en bloed. Derhalve worden bijna alle programma's van de publieke omroep merendeels links ingekleurd. Kijk naar hun presentatoren en sidekicks. Dat is ook de reden waarom we Geert Wilders bijna nooit in een interview op tv zien. Het ergste is dat er zo besmuikt over wordt gedaan. Omroepen, behalve de NOS, wees eerlijk in je opinie, in je duiding van het nieuws.
Scherm niet met objectiviteit die je niet kunt waarmaken. In Hilversum brengt iedereen zijn of haar kleur mee. De belangrijkste uitdaging is om het eenzijdig progressieve bestel meer in evenwicht te brengen. Een rechtse stroming is dan ook zeer welkom. De publieke omroep kan niet alleen van links zijn.

Een rechtse omroep gefinancierd door de belastingbetaler is natuurlijk even ongewenst als een linkse. Het bestaan van een sterke linkse voorkeur moet niet bestreden worden door het introduceren van een rechts eiland. Wat er moet gebeuren is dat de berichtgeving eerlijk en neutraal wordt. Zo goed mogelijk. En daarvoor is een controlemechanisme noodzakelijk. Een controlemechanisme dat niet te dicht op de huid van het dagelijkse gebeuren mag zitten in verband met de persvrijheid. Maar toch impact moet hebben, om de nu bekende hetzes te voorkomen

.
De oplossing daarvan is simpel: er moet een vorm van raad of tribunaal komen, bezet door een representatieve selectie vanuit de hele bevolking, waarbij beroep tegen partijdigheid mogelijk is. Welk tribunaal het recht heeft aan de overtreder straffen uit te delen: van waarschuwingen via schorsingen reikende tot ontslag voor personen en uitzendingsverboden voor organisaties. Waarvan de werking voornamelijk zal bestaan uit de overbekende "stok achter de deur", die er nu niet is.
Waardoor onverdunde wantoestanden begaan door, in dit geval de NOS, en beschreven op diezelfde televisie, voorkomen worden. Want wat er in het volgende beschreven wordt, is een welbewuste en geslaagde poging tot beschadiging van een politicus, door de meest gehanteerde truc van de journalist: selectie: laat een deel van de werkelijkheid zien, dat door zijn selectie de werkelijkheid verkracht - naar de zin van de journalist, natuurlijk. Volg het geval door te kijken naar de gesproken column van Naema Tahir in een uitzending van Buitenhof

(20-11-2011, na 22:12 min.). Een enkel citaat: "Hier wordt iemand doelbewust zwartgemaakt". Het is een glashelder geval. En even duidelijk is dat het zou moeten leiden tot ontslag van de betrokkenen. Een vervolging voor de rechtbank wegens smaad zou voor een objectieve rechtbank succes hebben. Vanzelfsprekend is dit voor de betrokkene, een politicus, onmogelijk - hij zou zwartgemaakt en geboycot gaan worden. Door de media.
Op zich is het weinig belangrijk of deze eenzijdigheid van de NOS nu ontstaan is uit opzet of niet - het gaat erom dat er controle zou moeten zijn op die eenzijdigheid, en het voortduren ervan wijst erop dat die controle er niet is. En iedere voorstel in de richting van wat voor controle dan ook wordt afgewezen. Wat die eenzijdigheid vrijwel automatisch opzettelijk maakt - zoals het besproken voorval rond Dion Graus ten overvloede aantoont, want daarvoor betrof het Geert Wilders, en weer daar voor vele andere hetzes waaraan ook de NOS heeft meegedaan

.
Welke eenzijdigheid redelijk welbewust in stand gehouden wordt door het benoemingsbeleid:

Uit: De Volkskrant, 01-07-2011, door Evelien Flink

Man achter het nieuws

Wie is de nieuwe baas van de belangrijkste nieuwsorganisatie van Nederland? Collega's, broer en voorganger schetsen een (serieus!) beeld van Marcel Gelauff, hoofdredacteur van NOS Nieuws.

'Of Marcel ook nog andere passies heeft behalve zijn werk?' Het blijft opvallend lang stil aan de andere kant van de lijn. 'Hij is nou eenmaal erg gedreven in zijn werk', zegt zijn broer George uiteindelijk. 'Maar als ik echt iets moet noemen: Marcel heeft een bijzondere interesse in Amerika, daar reist hij geregeld heen. ...

Red.: En bij pro-Amerikanisme hoort vrijwel automatisch een hele sleep andere houdingen en vooroordelen van de zeer onwelriekende soort, zoals Koude-Oorlogsdenken, imperialisme, neoliberalisme, "recht van de sterkste"-dielogie, migratiefundamentalisme, multiculturalisme, enzovoort. Wat betreft dat laatste: kijk eens goed naar NOS Journaals waarin het gewone publiek op de straat naar hun mening wordt gevraagd: de helft of soms meer van de ondervraagden si allochtoon - "We moeten toch laten zien dat Nederland multicultureel is en dat allochtonen er ook bij horen ..." is overduidelijk de hoofdoverweging achter de redactie tafels - zijn het kinderen, bijvoorbeeld op school, is het verschijnsel helemaal pregnant.
De onterecht reputatie van betrouwbaarheid van de NOS heeft nu een prominent slachtoffer gemaakt. De "grote" historicus Maarten van Rossem meende uit te mogen gaan van de berichtgeving van de NOS aangaande een zaak die het multiculturalisme betrof, namelijk de behandeling van een PVV-politicus - het al eerder genoemde geval van Dion Graus. Een van de weinige min of meer neutrale journalisten van Nederland, Kustaw Bessems, van het enige min of meer neutrale medium Dagblad De Pers, legt eerst de casus nog even uit:

Uit: DePers.nl, 22-12-2011, column door Kustaw Bessems

Maarten

Als links iemand wil die vuur met vuur kan bestrijden, richt het vanavond de blik naar het Amsterdanse DeLaMar Theater. Daar houdt historicus Maarten van Rossem een extra oudejaarsconference. Zijn shows waren maanden tevoren uitverkocht en dat zegt wat.
    Bij De Wereld Draait Door vertelde Van Rossem over de inhoud. Hij begon over PVV-Kamerlid Dion Graus, die volgens hem tijdens de parlementaire enquête naar het financieel stelsel een ‘heel stomme vraag’ aan ex-ABN Amro-topman Jan Peter Schmittmann had gesteld.
    De beelden zijn bekend. Graus vraagt: ‘Was het verstandiger geweest om enkel het ABN Amro-deel te nationaliseren?’ Schmittmann kijkt of Graus gek is en antwoordt: ‘Bij mijn weten ís het ABN Amro-deel genationaliseerd.’ Deze montage van de NOS werd veel bekeken.
    Maar Graus wilde weten of het wijs was dat de staat óók Fortis Nederland had gekocht. Een gewone vraag dus, die hij in werkelijkheid nog wat toelichtte en waarop Schmittmann daarna dan ook keurig reageerde.   ...

Red.: Een zoveelste smerige actie van de zogenaamd neutrale NOS, die in werkelijkheid sterk kosmopolitisch is, net als de rest van de media. een voorzet die gretig werd opgepikt door het hele multiculturalistische journaille. En Maarten, natuurlijk:

Van Rossem kon dit weten, maar smaalde: ‘Na tweeënhalf jaar studie is Graus er niet achter dat ABN Amro reeds genationaliseerd is.’ En zelfs: ‘Hier zien we fact free politics in volle glorie.’
Juist Van Rossem was nogal fact free in de weer. Maar dat doet er niet toe: tegen het onuitwisbare beeld dat hij neerzet van Graus kunnen nuances niet op.

Al heel opvallend dat iemand eens een inkeer de waarheid durft te schrijven. Maar Bessems doet meer - hij trapt, volkomen terecht en passend, door:

De werkwijze typeert Van Rossem: demagogie, overtuigend gebracht als onderkoelde analyse. En hij kiest met de malle Graus de zwakste tegenstander, is niet bang om te trappen tegen iemand die al ligt. Onaardig, maar ook electoraal interessant.
    Hij is daarnaast grof. Graus heet ‘een patiënt’, republikeinse presidentskandidaten ‘psychopaten’ en een andere opvatting is snel ‘rechtse lulkoek’.
    Klinkt het al bekend?
    Van Rossem heeft een sterke tv-persoonlijkheid en een unieke spreekstijl. Geen kale kop of blonde dos maar toch een opvallend uiterlijk. En dankzij zijn blad kan hij al bijna met slechts zijn voornaam worden aangeduid.
    Hij was al eens PvdA-lijstduwer. Maar als linkse politici een echte, eigen populist willen, zetten ze hem op kop. ‘Maarten’ is de perfecte PvdA-Pim, de ideale linkse Geert.

En er zijn heel veel van deze linkse Geerts. En linkse Dion Graussen. In die club kan de PVV tien keer en meer.
Maarten schopt zelf dus keihard door op Dion Graus

. Al die trappen blijken dus aan te komen bij de NOS. Het is een bijzonder eigenaardige toestand dat de NOS hier, tot nu toe mee weg is gekomen. Dit terwijl de zaak al op 20 november in de openbaarheid is gebracht. Een zaak van regelrecht vervalsing. Fraude. Corruptie. Het minste dat dient te gebeuren is dat alle verantwoordelijken voor deze zaak onmiddellijk ontslagen te worden. En verder is een onafhankelijk onderzoek naar de manipulatie door de NOS, en de NTS nu NPS, een onontkoombare noodzaak. Met als mede-opdracht dat alle politieke kleur zoals de steun aan het multiculturalisme en het kosmopolitisme onmiddellijk uit de programmering wordt verwijderd.
Na het voorgaande kwam de redactie het volgende ergens anders op deze website tegen:

Uit: De Volkskrant, 19-09-2008, rubriek TV door Wim de Jong

Censuur

Tussentitel: De rechtse politicus Elias spreekt zich uit voor censuur?

Politiek24 zal donderdag tijdens de Algemene Beschouwingen beter zijn bekeken dan gewoonlijk, en dan met name door aanhangers van Geert Wilders. Het digitale kanaal van de NOS ging een dag eerder namelijk op zwart op het moment dat de PVV-leider in de Tweede Kamer zijn pijlen richtte op het ‘Marokkaanse tuig’ en anders moslims die wel ‘onze uitkeringen accepteren, maar niet onze normen en waarden’. Reden voor honderden mensen om gisteren op de NOS-site en weblogs als GeenStijl te hoop te lopen tegen de linkse samenzwering in de media, waarvoor het ‘blokken’ van Wilders’ toespraak dan eindelijk het concrete bewijs zou vormen. ...

Red.: Dat weten wij inmiddels beter, na de laatgste manipulatie van de NOS - natuurlijk was dat uitvallen van Wilders dan ook geen toeval. En even natuurlijk doet de perfide multiculti-recensent net alsfo dat allemaal belachelijk is...:

op de site van Politiek24 bleek gisteren heus niet iedere bezoeker door Laroes op het verkeerde been gezet. De NOS is en blijft een ‘corrupte bende’. ‘Om de vermoorde onschuld te spelen door het aan een technische storing te wijten, is werkelijk stuitend.’

Ja hoor, die stukjes uit het verhoor door Graus van de bankier zijn daar door het volstrekte toeval uitgewaaid ...
Een voorbeeld van het multiculturalisme bij de NOS:

Uit: De Volkskrant, 27-01-2012, door Berend Jan Bockting

Goed nieuws kun je leren

Klassieke media zijn te veel in zichzelf gekeerd. Nieuwsuur doet er iets aan met een Nieuwsacademie.

... Ger van Westing, eindredacteur van het dagelijkse nieuwsprogramma Nieuwsuur van NOS en NTR....
... de Nieuwsacademie, een eigen opleiding van Nieuwsuur, die vorig jaar door Van Westing is opgezet. ...
De Nieuwsacademie is geboren uit het diversiteitsbeleid van de publieke omroep. Bij die aanbevolen mix van redacteuren gaat het niet alleen om afkomst, zoals het 'klassieke' diversiteitsbeleid voorschreef ...

Red.: Klassiek diversiteitbeleid is de bevoordeling van gekleurde etnie, uitsluitend en alleen vanuit het idee dat gekleurde etnieën "zich vertegenwoordigd willen voelen". Dat is racisme. Anti-blanken anti-Nederlands racisme, want als gekleurde etnieën zich niet vertegenwoordigd voelen door blanke Nederlanders, voelen blanke Nederlanders zich niet vertegenwoordigd door gekleurde etnieën. En de gekleurde etnieën hebben een uitstekende mogelijkheid om zich vertegenwoordigd te voelen: het eigen land - het land van de gekleurde etnie - Marokko, Turkije, Suriname. De Nederlandse etnie heeft maar één keuze: Nederland. En de Nederlander wordt dus benadeeld door de keuze voor de gekleurde etnie. Oftewel: de het NOS-programma Nieuwsuur met haar diversiteitsbeleid is racistisch.
En één van de redenen dat ze racistisch zijn, is nog erger:

'Wij zijn op zoek naar contacten in groepen waar we normaal gesproken niet zitten', zegt Van Westing. 'Als wij met Nieuwsuur in Utrecht in de wijk Kanaleneiland gaan draaien, worden we eruit geslagen, maar als onze Marokkaanse studente die daar uit de buurt komt meegaat, lukt het wel.'

Op individueel niveau heet dit afpersing: onder dreiging van geweld of in samengegaan met daadwerkelijk geweld iemand tot iets dwingen. Wat gekleurde etnieën als Marokkanen doen, met een ene deelgroep die geweld pleegt en een andere deelgroep die als gevolg van dat geweld voordelen en voorrechten krijgt, is een sociale vorm van afpersing. Iets dat in Frankrijk in 2005 en in Engeland is 2011 tot een voorlopig hoogtepunt is gevoerd middels het plunderen en platbranden van een deel van onze steden.

Naar Mediavervorming, eenzijdigheid , Vrijheid van meningsuiting , Informatievervorming , Sociologie lijst , Sociologie overzicht , of site home .