Filosofen: Maurits HortensiusMaurits Hortensius is geen filosoof. Maurits Hortensius is student filosofie. Maurits Hortensius gaat dus filosoof worden, met grote zekerheid, want Maurits Hortensius "heeft wat ervoor nodig is". Maurits Hortensius heeft zo veel van wat er voor nodig is, dat hij, ondanks het feit dat hij nog steeds student is in het loffelijke vak van de filosofie, al meerdere malen gepubliceerd is in de landelijke media vanwege zijn filosofische kwaliteiten. De juiste filosofische kwaliteiten zijnde in eerste instantie tweeledig: ten eerste de juiste ideologie, en ten tweede voldoende verbale vaardigheden om die ideologie te verkopen als redelijkheid. Die laatste vaardigheid zijnde het lastigste, want dat vereist het omzeilen van de confrontatie met de werkelijkheid.De eerste bijdrage van Maurits Hortenisus aan het openbare debat was deze redactie niet ontgaan maar werd nog niet rijp geacht voor herpublicatie. Zijn laatste heeft dat doen heroverwegen. Maar we beginnen dus een paar maanden terug. Waarbij Maurits Hortensius zich mengde in een al lang lopend debat dat weer eens was opgelaaid: "Is Geert Wilders een fascist?". Een debat dat duidelijk één en slechts één doelstelling heeft: Geert Wilders monddood te maken. Dit dus volgens de werkwijzen van de ideologie: degenen die iets beweren dat tegen de ideologie in gaat probeer je eerst dood te zwijgen - in de praktijk: uit de media te houden. Lukt dat niet, dan volgt het persoonlijk zwartmaken. In ultimo: het monddood maken. Met termen als "Fascist!!!", "Socialist!!!", "Communist!!!", al naar gelang plaats en gelegenheid. En uiteindelijk ook fysiek doodmaken zoals Pim Fortuyn, maar dat mag je alleen zeggen als het rechtse mensen en meningen betreft. Niet van "linkse". Hier de eerste bijdrage aan dit circuit van Maurits Hortensius (de Volkskrant, 03-03-2016, door Maurits Hortensius is student filosofie aan de UvA):
Goed. Hiermee, met deze zes woorden, heeft Maurits Hortensius al bewezen beide vereiste capaciteiten voor een succesvolle carrière in de filosofie te bezitten. Ten eerste: de juiste ideologie, dat wil zeggen: het bestrijden van alles waar Geert Wilders voor staat, en ten tweede, de juiste verbale capaciteiten. Want in die kop staat al de eerste en één van de beste retorische trucs: de omkering : je beschuldigt de andere partij van datgene waar je zelf mee bezig bent. Wat ook wel "jij-bak" wordt genoemd maar rond die term bestaat verwarring. Natuurlijk heeft deze redactie daar op aangestuurd door vooraf te laten zien dat de aanpak van Geert Wilders een poging tot monddood-maken is, maar dat spreekt, zodra het is geformuleerd, eigenlijk meteen al voor zich. Sommige ideologen willen wel eens roepen dat Wilders zo vaak in de media is, maar dat is alleen om hem af te kraken. Geert Wilders mijdt de reguliere media als de pest. Niet Geert Wilders is "zo vaak in de media", maar de kwesties die hij aankaart. De kwesties die de reden zijn dat de media hem demoniseren en monddood proberen te maken. Kwesties als de islam en andere allochtone achterlijkheden. Goed, na de eerste samenvatting, de tweede ietwat minder korte - de onderkop:
Dat moet al meteen in twee delen - deel één:
Als Geert Wilders zou moeten reageren op iedere uiting van kritiek in zijn richting, dan zou hij een staf van ongeveer twee dozijn mensen in dienst moeten aannemen om alles af te lopen en van het juiste weerwoord te voorzien. Oftewel: hij reageert zelden tot nooit. Maarten van Rossem? Kon onweersproken beweren dat PVV'ers criminelen zijn . Rob Riemen ? Kon onweerlegd beweren, als één van de eersten, dat Geert Wilders een fascist is. Gevolgd door vele anderen die ook geen antwoord kregen. Oftewel: deze eerste uitspraak van Maurits Hortensius, student filosofie, valt qua "retorische trucs" onder "onwaarheid" . En daarin in de subcategorie "botte leugen", dicht bij "hondsbrutaliteit" . De tweede zin uit de subkop:
Een passende reactie: iemand een fascist noemen behoort tot de diepste soort beledigingen, en de aangesprokene heeft het recht op een even sterke reactie. Omdat hier de "Fascist!"-roeper gebruik heeft gemaakt van zijn academische achtergrond, wat met redelijkheid gezien kan worden als misbruik van die academische positie, is de oproep tot ontslag uit die academische positie een passende reactie. Daar is een ideoloog het natuurlijk niet mee eens, want een ideoloog volgt niet de redelijkheid, maar wat past bij zijn ideologie. En als de werkelijkheid het omgekeerde is van je ideologie, dan keer je de werkelijkheid om. Ideologie laat je nooit varen, want ideologie is een sterkere vorm van "idee", en ideeën zijn sterker dan de werkelijkheid, heeft de filosoof geleerd van de grootste aller filosofen: Plato :
Precies: in een democratie beschuldig je geen mensen van fascisme. De derde uitspraak van Maurits Hortensius is dus ook zijn derde fout: Wilders wil Frissen niet monddood maken, maar voorkomen dat Frissen zijn academische achtergrond gebruikt als ondersteuning van zijn poging tot monddood maken. Net zoals Wilders de vrijheid nastreeft door degenen die die vrijheid willen beperken, de islam, te bestrijden. En buiten zijn academische baan mag Frissen schelden wat hij wil. Net als Maarten van Rossem en Rob Riemen. Enzovoort. Dat dus wat betreft de koppen. In de tekst werkt Maurits Hortensius in het eerste deel eerst deze argumenten uit de koppen uit. Zonder iets toe te voegen. Behalve nog wat redeneerfouten:
Een retorische truc met een Latijnse naam, zo oud: Ad verecundiam - het beroep op de eerbiedwaardigheid van de spreker.
Ook een retorische truc met een Latijnse naam: Non sequitur - "Het gestelde volgt niet uit de aannames": het feit dat Frissen 'bij uitstek geschikt' zou zijn, ontslaat hem niet van de plicht, als wetenschapper, om wetenschappelijk verantwoorde uitspraken te doen indien hij zijn wetenschappelijke gezag gebruikt. Dan volgen er wat additionele argumenten:
Twitter heeft een beperking van 150 tekens. Hoe je daar anders dan in kreten kan reageren, is niet onduidelijk: het is volkomen duidelijk dat dit onmogelijk is. Maurrits Hortensius kan hier hoogstens er bezwaar tegen maken dat Wilders niet in een ander gremium uitgebreider op de uitspraak van Frissen ingaat. Maar ook dat is natuurlijk onzin. Want door serieus in te gaan op een zaak, verleen je autoriteit aan de zaak waar je op ingaat. En natuurlijk heeft Geert Wilders geen enkel belang bij dus geen enkele zin in het serieus ingaan op een belediging van fascisme. Merk op: "Fascist!!!" is een belediging, tot deze onderbouwd kan worden én onderbouwd is. Dus deze laatste uitspraak van Maurits Hortensius is alweer een Non sequitur.
Afgekort: "Omdat de beschuldigde niet ingaat op de beschuldiging/belediging van fascisme, is hij een fascist". Een redenatie van de soort: "Blanken die beweren dat ze geen racist zijn, zijn dus racistisch". Het is onbekend of deze redenatievorm een naam heeft. Waarschijnlijk omdat hij te absurd is. Volgt een herhaling van deze argumenten, en dan dit:
Klopt. Hoogleraar Frissen behoort tot "de elite", en in de politiek is dat wat anders dan "het volk".
Alweer een oude retorisch truc: Ad populum .
Klopt: die behoren voor het overgrote deel ook tot de elite. Gevolgd door weer wat herhalingen:
Grappig, dat laatste: Frissen zegt wat, dus is het kennelijk waar - weer Ad verecundiam. Gevolgd door weer een stel herhalingen:
Overigens is het voortdurende gebruik van herhaling ook een retorische truc . Volgt de laatste alinea, ook weer beginnend met een herhaling:
Hoera!!! Daar, in het eerste deel van deze zin, is het eerste argument dat ingaat op de inhoud van de zaak. De reden dat Frissen cum suis de term "Fascist!!"gebruiken: Geert Wilders doet aan 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' ... En dan zijn we nu eindelijk bij de inhoud en de kern van de zaak, en dan is het artikel afgelopen ... Oftewel: wat Maurits Hortensius doet, is een analogie van dit:
Die analogie zijnde:
Maurits Hortensius heeft overtuigend laten zien dat hij de werkelijkheid omkeert, en daarmee de beschuldigingen richting personen in die werkelijkheid in feite op hemzelf en zijn mede-ideologiegenoten slaan. Waarna nog enige woorden over dat 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' op zijn plaats zijn. Als eerste is het natuurlijk een eufemisme - de politiek gaat over de maatschappelijke regels, en maatschappelijke regels gaan per definitie over maatschappelijke groepen. Maatschappelijke bevolkingsgroepen. Dat houdt niet alleen in dat die bevolkingsgroepen apart genoemd worden, het kan niet zonder die bevolkingsgroepen apart te noemen. Dus letterlijk genomen trapt 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' een open deur in van de soort "s Ochtends gaat de zon op". Oftéwel die uitdrukking 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' is verhullend - populair gezegd: dieventaal. Of in de huidige context: verbale-oplichterstaal. Het is natuurlijk ook volkomen duidelijk wat Maurits Hortensius wél bedoelt: "het apart zetten van allochtone bevolkingsgroepen". Maar als je dat doet, is er een aangrijpingspunt voor een weerwoord: het benoemen van allochtone bevolkingsgroepen is gerechtvaardigd als er iets aparts is aan die allochtone bevolkingsgroepen. En die al dan niet rechtvaardiging is dus de kern van het debat. Een kern die Paul Frissen niet wil benoemen. Een kern die de politiek-correcte elite niet wil benoemen. Een kern die Maurits Hortensius niet wil benoemen (maar dat per ongeluk, helemaal op het einde, impliciet toch doet). En in plaats daarvan schermt hij met de term "Fascist!!!". Dat was deel één van de analyse van de redenaties van student-filosofie Maurits Hortensius. Deel twee is een reactie van een andere partij. In eerst instantie op het verhaal van Frissen, maar dat van Maurits Hortensius valt daar geheel binnen (Volkskrant.nl, 07-03-2016, door Harrie Verbon, hoogleraar openbare financiën aan Tilburg University):
Oftewel: het is een poging tot monddood-maken.
Volgen er een paar uitspraken van Hortensius, gevolgd door:
Nu is er van niets een volkomen scherp omlijnde definitie, maar een beetje of een redelijke definitie is heel wel mogelijk. Merk op dit argument van Verbon valt samen met dat van deze redactie (die tot dit moment het artikel van Verbon niet gelezen had).
Tweede samenvallende argument.
Derde samenvallende argument. Over dat laatste van Verbon: onder alle mogelijke systemen en maatschappijen komt 'het apárt zetten van bevolkinggroepen' voor. Het is dus totaal geen kenmerk (herkenningsmerk) voor fascisme.
Net als Hortensius keert Frissen hier de zaak volledig om: het zijn degenen die wijzen op het disfunctioneren van niet-westerse culturen en de weerzinwekkendheden van de islam die gedemoniseerd worden: Janmaat , Fortuyn , Verdonk , Wilders .
Inderdaad: hier is enig sneren op zijn plaats.
En Verbon schiet nog een groot gat in de scheepjes van de ideologen :
Boem.
Nou, dan kan Diederik Stapel ook weer onmiddellijk worden aangenomen, want de schade die die heeft aangericht was ontzettend veel kleiner als die veroorzaakt door Frissen cum suis - Stapel beschadigde alleen een deel van de wetenschap, Frissen cum suis de hele maatschappij zoals verderop zal blijken. Dat was deel twee. nu deel drie, de aanleiding voor deze analyse. Dat is een antwoord van Maurits Hortensius. In de vorm van een ingezonden brief (de Volkskrant, 27-04-2017, ingezonden brief van Maurits Hortensius, student filosofie, Amstelveen):
Een van de belangrijkste "gewone" taken van een wetenschapper is het bijhouden van de literatuur. In dit geval: als jij iets de openbaarheid in stuurt, moet je bijhouden of via die openbaarheid niet iets terugkomt in jouw richting. Tegenwoordig uiterst simpel (google). Er zijn, gezien de reactie, dus twee mogelijkheden: of Maurits Hortensius heeft een basistaak als wetenschapper verzaakt (onwaarschijnlijk , als je ook factoren als ijdelheid in de rekening opneemt), of hij doet wat ideologen normaliter doen: niet ingaan op de argumenten van de andere partij (Verbon), en ijzerenheinig je eigen argumenten herhalen. Om vervolgens zonder het te merken keihard in de eigen voet te schieten:
En ook hierin kan je dus weer alle partijen omkeren. De Erdogan's zijn degenen die Janmaat, Fortuyn, Verdonk, Wilders, Greogorius Nekschot, Arthur van Amerongen, Jan Derksen, en een aantal andere monddood proberen te maken, zo effectief dat het laatste stukje islamhumor uit de hoek die ook zoveel christenhumor verzon , dateert van rond 2002. Maar er is een nog veel betere maat voor de maatschappelijke schade die de bovenstaande manier van monddood-maken heeft aangericht. De ultieme manier om iemand monddood te krijgen, net onder hem of haar doodschieten, is hem of haar in de gevangenis zetten of anderszins juridisch vervolgen. De stand van zaken is dus deze: mensen als Frissen, met zijn lange lijst medestanders en paladijnen waaronder Hortensius, zijn er in hun campagne van monddood-maken erin geslaagd om een politicus voor zijn woorden voor het gerecht te krijgen. Dat is misschien niet meteen fascisme, maar wel een veel beter kenmerk van fascisme dan 'het apart benoemen van bevolkingsgroepen'. En dat vervolgen van een politicus voor zijn woorden is alleen mogelijk onder twee strenge voorwaarden: genoeg mensen onder de elite die hun naam willen verbinden aan anti-democratische en fascistische tendenzen als het willen verbieden van meningen en het monddood maken van politici, en een vrijwel gehele dominantie binnen de media van die meningen en opvattingen. Omdat als niet aan deze twee voorwaarden voldaan is, de keren dat iemand de waarheid zegt, de betovering onmiddellijk doorbroken wordt: het "De Nieuwe Kleren van de Keizer"-effect. Het is aan dit proces dat Maurits Hortenius zijn bijdrage levert, ongetwijfeld in het onbewuste besef dat dit soort opvattingen een gewillig oor hebben in de media, waarna de publicatie ervan in hoge mate bijdraagt aan de ontwikkeling van zijn maatschappelijke carrière. Waarna de media daar weer gebruik van maken als bevestiging van hun mening. Dat is dus de reden om de stukken van een student in de filosofie zo uitvoerig te analyseren: omdat ze, in hun jeugdige versheid, processen blootleggen die algemeen gelden binnen zijn vakgebied, de academische wereld in het algemeen, de media, en de maatschappij in het algemeen. Maurits heeft weer een briefje geschreven - onderwerp weer: de vrijheid van meningsuiting (de Volkskrant, 29-04-2017, ingezonden brief van Maurits Hortensius, Amsterdam)
Dat is niet alleen een mening van Paul Clituer, dat is gewoon een feit want in Nederland gebeurt precies hetzelfde. Dreigde Ayaan Hirsi Ali bij de UvA een rede te houden ... De linksfacistische islamofiele meute (lieden als Annelies Moors ) kraait oproer en het gaat niet door.
Sorry, wat is dat: 'kwetsbare verworvenheden'? Bij homo-aceptatie kan je al een discussie voeren (homo's vertonen nu soms openbaar seksueel gedrag dat van hetero's niet geduld wordt - en je mag er niks van zeggen), maar 'etnische diversiteit' een verworvenheid noemen is een strikt politiek-correcte opvatting van de extremistische soort. Je daar tegen mogen keren is een essentieel gevolg van de vrijheid van meningsuiting. Maar niet volgens de filosoof:
Mooi! Waarom zouden we stilzwijgend de meningen van de moslims dulden, nu die mening inhoudt dat je niet dezelfde rechten en kansen verdient vanwege je herkomst of seksuele of ideologische oriëntatie. Maurits Hortensius is bekeerd tot de opvatting van Geert Wilders dat de islam verboden moet worden. Naar Filosofie, inleiding , of site home ·.
|