Rechtse denken: leugens

Zoals gesteld in Rechtse denken , bestaat de rechtse ideologie, voor zover dat bestaat , hoofdzakelijk uit één begrip: het recht van de sterkste.

Nu is dat een moeilijke boodschap, indien openlijk verkondigd. Daarom zijn er allerlei beter-klinkende eufemismen voor verzonnen, zoals liberalisme. Dat liberalisme wordt dan vertaald als zijn de het streven naar de vrijheid voor de individuele mens. Wat inderdaad prachtig klinkt waardoor heel veel mensen erin stinken.

Liberalisme zou namelijk inderdaad een prachtige zaak zijn, als  iedereen inderdaad helemaal vrij kon zijn. Wat natuurlijk niet waar is; de vrijheid van de een om een scheet te laten is de stank dus de overlast dus de onvrijheid van de ander. En een eindeloze reeks andere voorbeelden laten zien dat de absolute vrijheid van het individu op slechts één plaats valt te genieten: op het spreekwoordelijke onbewoonde eiland. Wat iedereen die kritiekloos meeloopt met het liberalisme laat zien als drager van die fundamentele rechtse karaktertrek: egoïsme.

Ook het idee liberalisme is dus eigenlijk al een leugen, zoals blijkt zodra je de politieke partijen aan de rechterkant gaat volgen .

En dit is een belangrijk secundair kenmerk volgende uit de ideologie van "het recht van de sterkste", en het feit dat dat moeilijk te verkopen valt: het rechtse denken leidt automatisch tot hardnekkig en glashard liegen - goed zichtbaar bij rechtse poltici .

De frequentie ervan is af te leiden uit het aantal voorbeelden dat verzameld kon worden na het schrijven van het artikel over het rechtse denken (de Volkskrant, 14-01-2011, van verslaggever Ron Meerhof):
  Dames en heren, liberalen zijn bovenal eerlijk

Linkse partijen hebben altijd maar de mond vol over eerlijkheid, alsof zij daarop het patent hebben. 'Die claims zijn pertinent onjuist', sneert VVD-coryfee Frits Bolkestein bij de presentatie van Eerlijk is Eerlijk, een nieuwe studie van de liberale denktank Teldersstichting.   ...

Natuurlijk heeft Bolkestein gelijk als hij erop doelt dat linkse partijen óók liegen. Maar liberalen zelf zijn zelfs aangaande de term waarmee ze zichzelf aanduiden, zoals we al gezien hebben, bovenal leugenaars. En dat ze liegen, geven ze grappigerwijs, ook zelf toe:
  Eerlijkheid kent ook zijn beperkingen, zeggen de opstellers. Aanbeveling 1: eerlijke politici moeten soms liegen in het algemeen belang. Veel van wat ze doen, kan eenvoudigweg niet in de volle openbaarheid besproken worden, schrijven de opstellers.

Want, zoals we net al gezien hebben, zijn liberalen aanhangers van de volstrekte vrijheid van het individu (want ze noemen geen beperkingen), dus het algemeen belang valt samen met het individueel belang. Dus volgens de liberalen mag je liegen in het individuele belang. Dat van henzelf, dus, natuurlijk. Kijk maar:
  'Opmerkelijk rapport', stelt hij, 'want het gaat over het hart van de politiek: rechtvaardigheid. Daar denkt links altijd het monopolie op te hebben. Maar zij denken in systemen, en in termen van de mensheid. Wij denken liever aan individuele mensen.' 

     Voor wie het voorgaande wat sofistisch vindt, hier een paar voorbeelden:
  Ter linkerzijde wordt de VVD vaak weggezet als een partij die de rijken bevoordeelt en geen oog heeft voor de zwakkeren in de samenleving. Eerlijk is eerlijk leest als één lange weerlegging van dat idee: liberalisme is voor iederéén goed. 

De directe weerlegging: liberalisme leidt tot een steeds verder groeiende tweedeling, die door sommige waarnemers beschreven wordt als die van een bananenrepubliek of apartheid .   
  Liberalen gaan uit van de mogelijkheden van mensen, zegt de Nijmeegse hoogleraar politieke theorie Marcel Wissenburg, een van de opstellers van het rapport, en gaan er niet van uit dat ze hulpbehoevend zijn.

Precies, dat is de grote leugen: de mogelijkheden van mensen zijn sterk verschillend, waarbij die van sommigen zodanig zijn dat ze in mindere of meerdere mate hulpbehoevend zijn, al dan niet tijdelijk.
    De journalist geeft zelf één van de oneindige reeks kleinere uitvoeringsleugens die uit de grotere volgen:
  Op een aantal punten schaatst het rapport opzichtig om de hete brij heen. Zo zijn er wel beschouwingen over de inkomstenbelasting en het erfrecht, maar niet over de hypotheekrenteaftrek - terwijl dat laatste toch inzet van de verkiezingen was

...en waarin de liberalen de door de staat opgelegde bevoordeling van de rijken, de liberalen, verdedigden.
    Een specifiek voorbeeld uit het boek (de Volkskrant, 25-01-2011, door Mark van de Velde):
  Progressieve belasting bracht ons geen eerlijkheid

Mark van de Velde | De auteur is medewerker van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau ten behoeve van het liberalisme en de VVD. Dit artikel is ontleend aan de recent verschenen essaybundel Eerlijk is eerlijk.

Job Cohen zei onlangs dat hij aan wil blijven als PvdA-leider om Nederland eerlijker te kunnen maken. Omdat niemand op voorhand tegen zo'n breed gedeeld en nobel streven kan zijn, komt het natuurlijk aan op de concrete invulling. Waarschijnlijk bedoelde Cohen met 'eerlijker' vooral 'sociaal-democratischer', wat bijvoorbeeld op het gebied van de belastingen lang niet altijd op hetzelfde neerkomt. Sterk oplopende tarieven zouden eerlijk zijn omdat de zwaarste lasten dan door de sterkste schouders worden gedragen, maar er zijn veel meer argumenten voor de stelling dat juist een vlakke belasting - één tarief - op inkomen en erfenissen fair is.    ...
Een vlaktaks biedt mensen de mogelijkheid om zonder veel hoofdbrekens te berekenen wat de fiscale gevolgen zijn van hun economisch gedrag. Ze kunnen hun beslissingen nemen op basis van hun eigen voorkeuren, zonder door de fiscus gestuurd te worden in de keuze tussen vrije tijd en inkomen (inkomstenbelasting) of tussen erfgenamen.   ...

Eerst even de feiten: het progressieve belastingstelsel betekent in Nederland ruwweg dat de lagere inkomens 30 procent belasting betalen, en de hogere 50 procent. Een vlaktaks zou daar voor iedereen 40 procent van maken. Laagbetaalden gaan met de invoering van een vlaktaks dus meer belasting betalen, en de hogerbetaalden minder. Afgekort: de invoering van een vlaktaks vergroot de inkomensverschillen.
    Nu de leugens:
  Een vlaktaks biedt mensen de mogelijkheid om zonder veel hoofdbrekens te berekenen wat de fiscale gevolgen zijn van hun economisch gedrag.

Leugen1: Rekengemak heeft niets met eerlijkheid van verdeling te maken.
  Ze kunnen hun beslissingen nemen op basis van hun eigen voorkeuren, zonder door de fiscus gestuurd te worden in de keuze tussen vrije tijd en inkomen (inkomstenbelasting) of tussen erfgenamen.

Leugen 2: Met een vlaktaks is er ook sturing, maar een andere kant op.
  Dat is, om met de inkomstenbelasting te beginnen, wel zo eerlijk tegenover werknemers die zich nu nog afvragen wat ze het beste met hun overuren kunnen doen, zeker als hun basisinkomen net onder de tariefgrens ligt.

Leugen 3: Een speciaal geval (grensgeval) wordt gebruikt als voorbeeld voor iedereen.
  Huishoudens met meer kostwinners krijgen met de vlaktaks de mogelijkheid om de totale hoeveelheid werk naar eigen goeddunken te verdelen.

Leugen 4: Dat kan nu ook. Mensen letten bij de verdeling van werk slechts in zeer beperkte mate op de kleine verschillen ten gevolge van verschillende tarieven.
  Een vlaktaks ... herstelt ook het gelijkheidsprincipe, dat met een beroep op draagkracht veel te gemakkelijk ter zijde is geschoven. Gelijk werk verdient een gelijk loon.

Leugen 5: 'Gelijk werk verdient een gelijk loon' is een vertaling van "loon naar werken" . In de huidige maatschappij krijgen de hogere inkomens veel te veel loon voor hun voor een groot deel totaal nutteloze werken op bureaubaantjes zonder één enkele economische waarde. Progressieve belasting zet een deel van die ingekankerde onrechtvaardigheid recht - en dat  slechts zeer beperkt.
  En waarom is het eerlijk dat haar collega die langzamer of minder werkt relatief meer verdient?

Leugen 6:  Dit heeft niets met het belastingtarief te maken. Een zeer opmerkelijke fout. Kennelijk is de auteur op dit punt al volledig het beeld op de werkelijkheid kwijt.
  Wat is er eerlijk aan de praktijk dat een kapster aan haar duizendste knipbeurt een stuk minder overhoudt dan aan de eerste?

Leugen 7:  Een kapster valt niet in de hogere inkomensgroepen.
  Tegelijkertijd maakt een uniform tarief een einde aan de nogal hypocriete kritiek dat juist hoge inkomens het meest profiteren van aftrekposten: iedereen met bijvoorbeeld een hypotheekschuld profiteert in gelijke mate van de hypotheekrenteaftrek.

Leugen 8: Stelt hypotheekrenteaftrek voor als een goede of eerlijke zaak. In feite is hypotheekrenteaftrek een sterke bevoordeling van de rijken, hetgeen in euro's uitgedrukt zo blijft bij een vlaktaks, en alleen wat minder erg wordt.
  Een eerlijk belastingstelsel vereist ook een flinke verandering van het erfrecht. Velen zouden de gehate erfbelasting het liefst helemaal afschaffen, maar als we mensen vragen een flink deel van hun zuur verdiende inkomen af te dragen aan de staat ter financiering van publieke taken en ter ondersteuning van zwakkeren in de samenleving, ...

Leugen 9: De hogere inkomens verdienen hun inkomen niet op een zure manier, maar op een zeer gemakkelijke en comfortabele manier, vanachter hun nutteloze en soms zelfs schadelijke bureaubaantjes, zoals voor bankiers.
  Toen de liberaal Nicolaas Gerard Pierson eind negentiende eeuw progressie in het Nederlandse stelsel introduceerde onder verwijzing naar draagkracht, was er nog geen uitgebreide verzorgingsstaat die iedere Nederlander bestaanszekerheid garandeert.

Waarheid 1: Hier impliceert de auteur dat de invoering van een vlaktaks kan omdat er de verzorgingsstaat is die de gevolgen ervan opvangt. Oftewel: door de invoering van een vlaktaks is er meer beroep op de verzorgingsstaat nodig. Oftewel: de invoering van een vlaktaks is nadelig voor de lagerbetaalden.
     Het laatste is een demonstratie van de schadelijke gevolgen van liegen: de grote hoeveelheid  voorgaande leugens heeft op dit punt het denken dusdanig aangetast, dat iedere vorm van oorzaak-gevolgdenken is uitgeschakeld.

Een ideologische leugen (de Volkskrant, 22-01-2011, Maartje Bakker en Kim van Keken):
  Interview | Melanie Schultz van Haegen, minister van Infrastructuur en Milieu

'Ik dacht wel even aan mijn reputatie, met dit kabinet'

Hard bezuinigen, dat kon niet met Paars-plus. En het milieu, zegt Melanie Schultz, daarvoor kan ze als particulier ook veel doen. 'Niet alle heil komt van de overheid.'

...  het liberalisme kent natuurlijk meer, ook het stimuleren van zwakkeren naar een zelfstandige positie.'

De werkelijke opvatting van rechts is dat geen enkel heil van de overheid komt en alle heil van de private sector, en dat zwakkeren alle steun ontnomen moet worden omdat dat te veel belastinggeld kost waardoor rechts minder aan luxe kunnen uitgeven. Dat is namelijk de ideologie van rechts: het recht van de sterkste, ook wel neoliberalisme geheten. In welk kader ze de kosten van de financiële crisis verhalen op de zwakken en laagstbetaalden door middel van 18 miljard bezuinigingen, in plaats van gewoon de belasting op de topinkomens te verhogen.

Ook de baas van Schultz, premier Mark Rutte, waarvan iedereen vindt dat hij zo open en direct is, kan natuurlijk niet anders (de Volkskrant, 13-01-2011, column door Marcel van Dam):
  50Plus heeft grote kans op succes

Je kon er op wachten, de oprichting van een nieuwe politieke partij voor ouderen. ...
    Het tegendeel gebeurt. Zo worden de babyboomers extra gepakt door de zogenoemde Bosbelasting, een door Wouter Bos bepleite en ingevoerde extra inkomstenbelasting die jaarlijks oploopt voor mensen die na 1946 zijn geboren. VVD en CDA liepen er destijds tegen te hoop. Maar toen Mark Rutte bij de presentatie van het regeerakkoord werd gevraagd waarom die belasting niet werd teruggedraaid was zijn antwoord: 'we hebben er wel naar gekeken, maar daar was geen geld voor'. Voor het handhaven van de hypotheekrente-aftrek dat veel meer kost, had hij geld genoeg.   ...

U kent dat gezegde over politici die hun mond open doen toch wel ...

De volgende is een hele grote leugen, omdat hij slaat op het hele (rechtse) kabinetsbeleid in 2011 (de Volkskrant, 29-12-2010, column door Evelien Tonkens, bijzonder hoogleraar burgerschapskunde):
  Inkomensnivellering is goed tegen de crisis

... Als we de belasting van de 8 procent rijkste Nederlanders met 3 procent verhogen, hoeven we helemaal niet te bezuinigen, zo becijferde de econoom Geert Reuten van de Universiteit van Amsterdam onlangs. Want met deze bescheiden belastingverhoging voor een kleine groep zeer rijken halen we in één klap 18 miljard binnen. De hele bezuinigingsoperatie waar al maanden drukte om is, wordt daarmee overbodig.
    Alle politieke partijen, met uitzondering van de SP, portretteren de bezuinigingen als noodzakelijk. Het voornaamste verschil is het gevoel erbij. Links betreurt de bezuinigingen en trekt sombere gezichten. Rechts is zichtbaar blij: een lang gekoesterde wens gaat in vervulling zonder noemenswaardig protest. Te roepen dat de economie dit vereist, is eindelijk afdoende.    ...

De noodzaak van bezuinigingen is dus een leugen van zowel links als rechts, maar rechts natuurlijk doet het natuurlijk weer het meest.

Marcel van Dam belicht nog twee rechtse leugens (de Volkskrant, 07-04-2011, column door Marcel van Dam, socioloog):
  Ook een herhaalde leugen blijft een leugen

...  Tik op Google babyboomers in en een vloed van berichten vertelt u dat die generatie uit een stelletje profiteurs bestaat. Ook officiële overheidsorganen doen er aan mee. Zoals het Centraal Bureau voor de Statistiek, waar je op het webmagazine een bericht kunt vinden over 'Welvarende babyboomers' (kostwinners tussen 55 en 65) met tussenkopjes als 'Oververtegenwoordigd in hoogste inkomensgroepen' en 'Vaak ook een groot vermogen'. Nu wil het geval dat mensen tussen 55 en 65 altijd gemiddeld het hoogste inkomen en het grootste vermogen hebben en het meeste uitgeven. Dat was voor de oorlog zo, dat is nu zo, en dat zal altijd zo zijn. Mensen maken nu eenmaal carrière van jong naar oud. Babyboomers, zegt het CBS, hebben ook geprofiteerd van de fors gestegen huizenprijzen. Alsof ouderen hun huis verkopen om er dan in een huurhuis lekker duur van te gaan leven. Ze blijven gewoon in hun huis wonen tot hun dood, waarna hun kinderen ervan profiteren.
    Het CPB heeft al jaren verkondigd dat we moeten bezuinigen, zodat toekomstige generaties hetzelfde profijt van de overheid kunnen hebben. Nu ze onlangs hebben berekend dat de babyboomers samen met vooroorlogse generaties meer aan de overheid hebben bijgedragen dan geprofiteerd, in tegenstelling tot alle na hen komende generaties, wordt niet de conclusie getrokken dat de babyboomers nu zouden moeten worden ontzien. Integendeel: volgens het CPB zullen gepensioneerden moeten inleveren op hun pensioenrechten en zelf meer moeten gaan betalen aan zorg.
    De onbetaalbaarheid van de zorg is ook waarheid geworden door eindeloze herhaling. Al zolang ik leef zijn de uitgaven aan voedsel, in procenten van het besteedbaar inkomen, gedaald. Daar staat tegenover dat de uitgaven aan gezondheidszorg al tientallen jaren stijgen. Dat is ook logisch. De vraag naar voedsel wordt begrensd door de omvang van je maag. De vraag naar gezondheid is onbegrensd, omdat verreweg de meeste mensen zo lang mogelijk gezond willen blijven leven. Zolang die kosten in euro's gemiddeld minder stijgen dan het besteedbaar inkomen, en dat is trendmatig het geval, leven we steeds langer in goede gezondheid en worden we toch steeds rijker.
    Die onweerlegbare feiten sporen niet met de al tientallen jaren herhaalde leugen dat de kosten van de gezondheidszorg onbetaalbaar worden. Lees het artikel 'Pijnlijke ingrepen in de zorg zullen onvermijdelijk zijn' van VVD-Kamerlid Anne Mulder in NRC Handelsblad van 4 april. Want, zegt zij, de zorg kost nu 4.500 euro per persoon per jaar en die kosten zullen alleen maar stijgen. Laat Anne Mulder nu eens uitleggen waarom het erger is dat mensen 4.500 euro aan gezondheidszorg uitgeven dan dat ze 4.500 euro of meer per jaar uitgeven aan vakanties. Haar antwoord zal zijn: ja, maar vakanties betalen ze zelf. Gezondheidszorg betalen ze gedwongen via premies en volgens haar zijn mensen steeds minder bereid hogere premies op te hoesten. Laat de VVD nu eens onderzoeken welke uitgaven mensen belangrijker vinden, aan vakanties of gezondheidszorg. En waarvoor ze zouden kiezen als het nodig zou zijn om op een van de twee te bezuinigen.  ...

Ook weet Van Dam wel waarom deze leugens worden verkondigd:
  Hoe vaak het tegendeel ook zal worden herhaald: zorgkosten worden niet onbetaalbaar en pijnlijke ingrepen in de zorg zijn niet onvermijdelijk. VVD'ers (en anderen) roepen dat alleen maar omdat ze mensen zelf meer willen laten betalen voor de zorg. Waardoor mensen die het minst te besteden hebben minder vaak naar de dokter kunnen gaan.

Maar dit is nog niet niet helemaal volledig: rechtse mensen willen degene die het te besteden hebben meer voor zorg laten betalen, omdat ze dan zelf meer overhouden voor vakanties in Davos en auto's van Ferrari.

De meest krasse voorbeelden van rechts liegen komen uit de mond van de onbeschaamden (de Volkskrant, 09-04-2011, door Laura de Jong):
  Twistgesprek | Laura de Jong met Mark Koster, oprichter website Follow the money

Enige argument tegen bonussen is jaloezie

De bonussen worden weer rijkelijk uitgedeeld. Verwerpelijk of niet?

In deze crisis is het bonusbeleid een dikke middelvinger naar de samenleving.
In een crisis presteren bedrijven slechter en zijn de bonussen juist lager. ...

Grapje, waarschijnlijk. Als je het strakke idee zoals geformuleerd door Koster volgt, hoort bij slechter presteren van bedrijven geen bonus, maar een boete. Geen haar op zijn hoofd die daar ooit aan gedacht heeft, natuurlijk.
  Jan Hommen heeft in 2008 en 2009 geen bonus gekregen, omdat ING het slecht deed.

Hij had dus een boete moeten krijgen.
  Nu krijgt hij die wel, omdat ING miljarden winst heeft gemaakt.

Als het puur gaat om de winst van ING, dat moet Jan Bankbediende die bonus ook krijgen. Koster veronderstelt impliciet dat Hommen meer heeft bijgedragen aan de winst van de ING dan Jan Bankbediende .Dat moet hij aantonen. Een tegenbewijs is dat Hommen dan ook verantwoordelijk is voor het verlies, en bijvoorbeeld dat van de kredietcrisis.
   Een bonus is altijd een reflectie van het economische tij.

Contradictie. Als het aan het economisch tij ligt, verdient Hommen geen bonus.
  Dat mensen die goed presteren in tijden van crisis extra gepakt moeten worden, is onzin.

Dan mag Jan Bankbediende dus nooit ontslagen worden en moet ook een grote bonus krijgen
  Juist omdat Hommen een bonus krijgt, doet hij extra zijn best, presteert ING beter en wordt de schuld afbetaald.

Ad ponandum . Of: moet bewezen worden. Tegenbeweringen: prestatie heeft niets met bonus te maken. De prestatie van ING hang niet af van het presteren van Hommen, behalve in het negatieve (Hommen maakt het bedrijf niet beter, maar kan het wel slechter maken).
  De beurskoers en winsten van ING zijn meetbaar. Hommen laat de koek groeien. Door bonussen wordt de taart groter en iedereen profiteert daarvan.

Ad ponandum. Tegenbewegingen: de financieel wereld produceert alleen maar papiertjes, of computerbits. En zeker niet iets tastbaars als koek of taart. En als Hommen dus iets verdeelt, is dat andermans koek. Dus Hommen is doodgewoon een gigantisch boef.
  Maar hier gaat het er alleen over dat mensen een paar miljoen bonus krijgen. Zo kleinzielig.

Het basisargument: het is jaloezie.
  Nu heeft u het over de bonus als prestatieprikkel. Maar dat geldt niet voor ING-bankiers. Die hebben én een goed salaris én gegarandeerd een bonus.
Inderdaad. Bankiers zijn spuugverwende mensen. Die moeten ook helemaal geen bonus krijgen. Dat zijn helemaal geen ondernemers. Je moet een bonus en een malus hebben. Een bonus kan alleen bestaan als er ook een downfall is. Je hebt winnaars en verliezers. Maar in Nederland mag je helemaal geen winnaars hebben. Mijn stelling is: er moeten meer verliezers zijn. Bij bankiers werkt het bonussysteem verkeerd. Vooral de investmentbankiers willen niet dat er een maluskant bij bankieren wordt ingevoerd. Die willen naar het casino en altijd winnen. Dat bestaat niet. Een echte ondernemer stort geld bij als het slecht gaat. Dus tegen die bankiers moet je zeggen: bijstorten. Dat is het echte leven.

Contradictie. Al uitgelegd.
  Dus is het terecht dat Hommen bonus inlevert.
Nee. Dit staat los van de calvinistisch-zuinige discussie over Hommen.

Contradictie. Dit is voor een redelijk en consistent denkend mens eigenlijk niet meer te volgen.
  Zijn er grenzen aan bonussen?
Bonussen moeten altijd grenzeloos zijn. Als een bonus extreem hoog is, gaat het met het bedrijf extreem goed. Je geeft de topman geen 10 miljoen als hij niet 100 miljoen heeft gecreëerd.

Indien strak uitgevoerd, correct. In te vullen: de topman creëert niets, of kost heel veel, bijvoorbeeld door mislukte fusies en dergelijke. En al helemaal niet bij banken.
  Waarom is 1 miljoen niet genoeg? Waarom 10 miljoen?
Ach, daar heb je het arme socialistische denken weer. Zo moralistisch. Jij hebt er toch geen last van dat iemand 2 miljoen krijgt?

Natuurlijk wel: de totale economische koek is ongeveer constant wat betreft dit soort beschouwingen.
  Plasterk neemt het Hommen kwalijk dat hij nu een villa kan kopen. Dat is toch alleen maar goed! Die villa moet gebouwd en onderhouden worden, er is een tuinman nodig. De economie zwelt aan.

Dat geldt ook als je de bonus aan Jan Bankbediende en zijn collega's geeft. Om precies te zijn: Jan Bankbediende en zijn collega's geven de bonus uit in Nederland, Jan Hommen op de Kaaiman Eilanden en Dubai
  Het enige argument dat ik kan bedenken, is jaloezie.

Klopt. Maar dat ligt aan de geest van Mark Koster.
  Jij mag niet meer dan ik. Wat maakt het uit. Jij hebt er geen last van.

Onjuist. Wat Hommen krijgt, krijgt mijn baas ook. Dus ik krijg minder.
  Je creëert een enorm gat tussen de haves en de havenots.
Een bonus wordt toch niet opgehoest door de armen? Een bonus komt voort uit het groter worden van de koek. Onder een bonus lijdt niemand.

De koek wordt niet groter door Jan Hommen, dus als Jan Hommen meer krijgt, krijgt de arme minder.
    We slaan er eentje over.
  Wordt u ook moe van het argument dat financiële instellingen zonder bonus geen topmensen aan zich kunnen binden.
Nederland opereert in een mondiale economie. ING hoort bij de honderd grootste bedrijven ter wereld. Je moet daar de beste mensen hebben. Anders moet je het verplaatsen naar New York, maar dan moet je niet klagen dat ING niet meer in Nederland zit.

Wat natuurlijk evengoed geldt in New York, en alle andere plaatsen. Leidende tot het bekende haasje-over. Onzin, dus.
  Hebzucht is niet slecht en kan tot mooie dingen leiden. ... Innovatie en hebzucht hebben ons rijk gemaakt. De grachtengordel is een voorbeeld van financiële welvaart voortgekomen uit hebzucht. Denk aan de tulpencrisis in de 17de eeuw. Dat was allemaal gebakken lucht. Maar die huizen staan er wel nog steeds.

Half waar: innovatie leidt tot rijkdom, met als voorbeeld het zeevarende zeilschip, dat de Gouden Eeuw creëerde. De tulpenmanie was het product van hebzucht, en leidde tot economisch verval, in de Pruikentijd.
  Ajax speelt geen Champions League, Real en Barcelona wel. Omdat zij de beste mensen aantrekken. Toptalent moet je heel goed belonen. Wil je dat niet, dan word je het bijkantoor van een ander land. 

Real, Barcelona en de meeste andere topclubs worden gefinancierd door mega-graaiers. En voetballers leveren wél meetbare prestaties: doelpunten.
  Maar nu krijgt jan en alleman een bonus. Niet alleen toptalent.
Hier heerst de terreur van de middenmanager, die wordt op alle mogelijke manieren gespaard. Jonge mensen werken zich uit de naad en krijgen slecht betaald. Hoofden krijgen alle shit over zich heen maar worden ook slecht betaald. Middenmanagers profiteren van het harde werken van de jonkies. Dat zie je ook bij Hommen. Nummers 1 t/m 3 geven hun bonus op maar nummers 4 t/m 100 pakken onder de radar het meeste geld.

Contradicties. Want dit hoort natuurlijk allemaal bij het systeem. Omdat de bonus niets met prestaties te maken heeft.
    Zo, dat was het aangaande de redenaties. Nu de motivering. De eerste clou:
  Tussenstuk:
CV Mark Koster

1969  Geboren in Utrecht.
1988 - 1992  School voor Journalistiek.
1992 - 1995  Amerikanistiek UvA.
2006 - heden  Mede-eigenaar productiebedrijf Campus TV.
2007 - heden  Journalist dagblad De Pers.
2010 - heden  Oprichter financieel-economische website Follow the Money.

Het vak van de journalistiek behoort tot de risicogroepen aangaande eigenschap van lakei of hoveling . Mark Koster werkt bij De Pers, alwaar hij (mede) een society-rubriek runt (runde). Mark Koster is dus zeker een lakei. En waarom is hij een lakei geworden? (de opmerking die we eerder hebben overgeslagen):
  Hebzucht is niet slecht en kan tot mooie dingen leiden.

Tja, hij zegt het zelf ... Mark Koster is dus gewoon een hebzuchtige lakei. En vermoedelijk ook zeer jaloers op degenen die geslaagde graaiers zijn. Waarna de koptitel vertaald kan worden tot:
  Enige argument voor bonussen is jaloezie

Voor het bewijs, zie hier .


Naar Rechtse denken , Rechtse ideologie , of site home .

14 jan.2011