Cultuur, Joods, kwaadaardigheid: Hannah Arendt
Inleiding
Hannah Arendt is één van de of dé meest aangehaalde Joodse
filosofen, en wel met een heel specifieke uitdrukking, namelijk "De
banaliteit van het Kwaad". Staande voor: om een grote schurk te zijn, hoef
je niet met grote hakbijlen op mensen in te slaan, maar gewoon meedoen in de
raderen van een organisatie kan dat ook al zijn.
Dit opgeschreven
naar aanleiding van een specifiek geval, namelijk dat van de Duitse
nationaal-socialist Adolf Eichman, die meehielp aan de organisatie van de
concentratiekampen.
Als je dit zo kort opschrijft, zie je meteen een
probleem: deze terminologie past precies bij een praktisch probleem dat men
bij de Joden in Palesitna had: men wilde wraak nemen op de nazi's, had er
één in handen, maar die had niet iets concreet bloedigs begaan.
Over
welde situatie je ook een filosofische uitspraak kan doen: bij ieder
praktisch probleem dat je niet praktisch kunt oplossen, is altijd wel een
theoretische oplossing te verzinnen, die niet echt het praktische probleem
oplost. En in de praktijk heel vaak een beetje tot heel contraproductief kan
werken.
Dit soort theoretische oplossingen van specifieke problemen
hebben ook zelden een toepassing buiten het specifieke probleem. Neen nu dit
Arandt-geval, en pas het toe op de bezetting van de Joden door Palestina.
Dan zijn er Joden in Palestina die Palestijnen vermoorden: de Joden in
het leger.
Dat is simpel: dat is hetzelfde als nazi's die Joden
vermoorden.
Maar als je daar iets over zegt in de richting van andere
Joden, dan ben je meteen een naz-axhtige schurk wnat die hebben die moorden
niet begaan
Toen de Paletijen terugsloegen, 7 november 2023, werd er
meteen een ten hemel schreiend misbaar gemaakt dat de eerste slachtoffers
burgers waren.
Maar gebruik maar de redenatie van Arendt.
Die
zogenaamde "Joodse burgers" maken evenzeer deel uit van het systeem van de
Joodse bezetting van en terreur in Palestina, als de beroeps-kampbewaarders.
Maar niemand die die vergelijking zal maken.
Of dat in
soortgelijke situaties zal doen.
Om heel precies te zijn: de
vergelijking wordt alleen gemaakt richting blanke mensen, in blanke
organisaties. Met name richting blanke mensen die blanke organisaties, of
andere vormen van blanke groepsvorming, voorstaan of verdedigen.
Roep
dat je zwarte belangen vertegenwoordigt, en je krijgt applaus en geld. Roep
dat je blanke belangen vertegenwoordigt, en "De banaliteit van het Kwaad"
vliegt om je oren. Tezamen met een heleboel soortgelijke taal, natuurlijk.
Om heel precies te zijn: men begint met de oneindige variatie in ander
manieren van afkeer van blanke zaken uit te drukken, en "De banaliteit van
het Kwaad" komt daar als een soort coda achteraan.
Neem het lot van
de Joden in Nederland in de Tweede Wereldoorlog.
Dat is de schuld van
alle Nederlanders, op een paar na. Zeg: op iedereen die in het verzet zat
na.
Van tram- en treinbestuurders tot aan administrateurs, allemaal
zijn ze al beschuldigd van medeplichtigheid.
Door Joden.
Eentje klaagde de Nederlandse Spoorwegen aan omdat ze door hadden
gewerkt en er daardoor Joden met de trein vervoerd konden worden naar
Duitsland. En vroeg om geld
Hij hoefde niet eens naar de rechter. De
NS gaf hem zo al gelijk. Wetende dat hij het anders zou krijgen
Dat
is "De banaliteit van het Kwaad" in de praktijk.
Dat "De
banaliteit van het Kwaad" is gewoon het eindpunt van de Joodse angst voor
menselijke organisatie en samenwerking.
Zodra mensen zich gaan
organiseren en samenwerken, ontstaan er voor hen problemen. Want dat
organiseren en samenwerken gaat alleen goed als je in elkaars buurt bent en
blijft. Als je je gaat vestigen.
En groepen die zich gaan vestigen,
verkrijgen meer welvaart dan groepen die rondzwerven.
En dan is er
voor de rondzwervers maar één manier om dezelfde welvaart te verwerven:
parasiteren. Of regelrecht stelen, maar parasiteren is natuurlijk hetzelfde
als stelen.
Parasiteren is stelen terwijl je praatjes verkoopt die
beweren dat parasiteren geen stelen is..
Dat kan een tijd goed gaan,
maar georganiseerden blijven bij elkaar en gaan elkaar vertellen over hun
ervaringen met de parasiteerders en op den duur komen de georganiseerden er
achter dat ze door de parasiterenden in feite bestolen worden.
En dan
moet de parasiterenden vluchten.
Daarom is organisatie en
samenwerking zo gevaarlijk voor parasiterenden.
Daarom zijn Joden er
zo tegen
.
En één van hun parasitaire verbale trucs, hun
balletje-balletje-trucs
, is "De banaliteit van het Kwaad".
De
werkelijkheid?
De banaliteit van het Kwaad? Dat is Joden die
"ANTISEMITISME!!!"
brullen als je iets zegt over de Joodse parasiet George
Schwartz-Soros
, of die hem beschrijven als "filantroop"
.
Enzovoort.
Dat is pas Kwaad.
Bronnen
Het eerste opgeslagen exemplaar komt van iemand die door deze redactie
aangeduid wordt met de term "de geborneerde elite"
(de Volkskrant, 25-06-2024, column door Marcia Luyten, journalist en
schrijver (pag.2)):
Ja, dat is een mooi plan. Die grondwet wordt tenslotte geschreven door
de elite en voor de elite.
Dat laatste zit inbesloten
in het eerste, volgens de regels van de basale en banale psychologie
.
Je gaat toch niet iets in je eigen nadeel schrijven ... Puntje, puntje,
puntje ...
Zoals bijvoorbeeld hier:
Die beleidsmaatregel van de regering ging in tegen haar eigen ideologie,
dus besloot de mevrouw van de bestuurlijke elite dat haar ideologie boven
het beleid van de gekozen regering gaat.
En voor deze
houding doe je dan een beroep op:
Heel gevaarlijk die moderne blanke staat. Daarin werken mensen te veel
samen. Volgens ... :
... redelijke regels.
In plaats van zaken als
Stenen Tafelen, Brandende Bosjes, Zoutpilaren en Kindoffers.
Oftewel:
Ideologische Wetten.
Die je dan met de
balletje-balletje-spelletjes à la M. Wertheim
aanduidt als ...
... het 'soevereine oordeelsvermogen'.
De tweede lijkt min of meer op een tussendoortje.
Van iemand die zich al ruimschoots een trouwe lakei heeft betoond
(de Volkskrant, 23-12-2023, column door Tommy Wieringa)
Hmm ... Wie krijg je als elite voor je onderzoeken? Geen rechtse
mensen.
Hoe meet je eenzaamheid? Je stelt mensen
vragen
, maar of die mensen naar waarheid antwoorden is een volstrekt
ongewisse factor.
Zijn mensen in een drukke kroeg
minder eenzaam dan die in hun eentje rondlopend in een museum?
Hoe meet je vertrouwen?
En dit ...
... klinkt als regelrechte voodoo.
Maar dat heb je
dus nodig, die voodoo, voor dit:
Geen enkel voorbeeld of aanleiding voor gezien.
Wat door lieden als T. Wieringa wordt aangeduid wordt als 'radicaal-rechts',
spreekt als eerste en voornaamste tegen het globalisme van de vrije
(im)migratie.
Waarop de elite reageert met
Pavlov-reflexen als die van die mevrouw Yates.
En
vermoedelijk ook die van de mevrouw die aansluitend wordt aangehaald:
Ook weer: dat klinkt als je reinste voodoo.
Helaas
gaat auteur T. Wieringa hier niet verder op door.
Het derde voorbeeld geeft aan hoe wijdverspreid de kwaal is.
De eerste was iemand met een diplomatieke en journalistieke achtergrond,
de tweede een schrijver, en deze derde is een academicus, in de juristerij
(de Volkskrant, 18-10-2024, door Fokke Obbema):
Waar als eerste staat:
Maar dat is best wel verklaarbaar, want ...
Christendom ontmoet Neoliberalisme. We wilden hier Ayn Rand
tikken, maar dan moet je dat weer gaan
uitleggen; overigens: in Amerika is Ayn Rand oftewel Alyssa Rosenbaum, van
Oost-Europees-Joodse origine, een overbekende naam, veel meer dan Arendt, en
nog steeds ideologisch leidspersoon voor hele stammen van de elite.
Vervolgens krijgen we:
Joods
.
En daarachter:
"En wij zwegen stil en eerbiedig ...
", schreven we als reactie bij het eerste noteren van deze bron.
Eén van de thema's van deze website is dat Ideologie een vorm van waanzin is
, waaronder natuurlijk ook religie valt, in ieder geval de religies van
Absoluut Machtige Godheden en Absolute Wetten.
Carrière en uitingen van deze mevrouw zijn er een lichtend voorbeeld van.
Waarbij er ruimte is voor een betere uitdrukking dan 'líchtend', want het is
de zwartste duisternis, gaande richting zwart gat.
Wat
niet zo'n gekke richting is, want deze waanzin wordt op deze website
voorgesteld aldus:
... wat ook het proces is van een zwart gat: alles stort erin, er er
komt niets meer eruit.
Dat is wat je dus terugziet in
die kop, met de term 'Vrijheid': hele bibliotheken zijn er over volgeschreven, waaruit
meteen één ding volgt: iemand die met stelligheid beweert te weten wat dat is, is een
charlatan.
En het wordt hier gebruikt als iets waarvan
met absolute zekerheid vaststaat wat het is, want je kunt het gebruiken om
iemand te veroordelen, zonder op zijn uitspraken in te gaan.
"U wilt de islam inperken? U bent tegen De Vrijheid!"
En ze kan staan voor de mentaliteit van de hele huidige elite (de Volkskrant, 18-10-2024):
Een kruising tussen Sigrid Kaag
en Barbara Baarsma
...
De elite zit boordevol dit
soort lieden.
En Hannah Arendt is één van hun iconen.
Naar Landverraad
 ,
of site home
 .
|
