Politieke partijen: de PVV |
28 okt.2009 |
Er bestond enige aarzeling om een item over de PVV op te nemen, omdat de partij
nog maar een klein aantal jaren bestaat, nog in hoge mate gedragen wordt door
één enkel persoon, oprichter Geert Wilders, en mogelijk een tijdelijk
verschijnsel is. Maar gedurende een half jaar staat de PVV zo hoog in de
peilingen dat ze af en toe virtueel de grootste partij is, en in juli 2009
scoorde de PVV als tweede partij in de Europese verkiezingen, zodat er niet
langer omheen is te komen. Maar omdat de PVV nog maar zo kort bestaat, is het
niet mogelijk een traditie te schetsen. Wat overblijft, is om de reden van de
opkomst van de PVV te beschrijven.
Er is eigenlijk geen enkele
twijfel over wat de reden is van de opkomst van de PVV: de opkomst van de islam
door de allochtone immigratie en de houding daartegenover van de rest van
politiek en bestuurlijk Nederland. Er bestaat daarover dusdanig weinig twijfel,
dat de overige partijen er zelfs liefst helemaal niet over willen praten.
Terwijl ze toch allemaal zeer sterk tegen de PVV zijn, en bij voortduring roepen
dat er hard tegen de PVV moet worden opgetreden
, en dat ze er
morgen aan zullen beginnen - net als in de beroemde caféspreuk: "Morgen is alles
gratis!" En er tegelijkertijd allang een sterke anti-Wilders/PVV campagne loopt
.
Voor de opkomst van de PVV is van belang waarom dat zo is gegaan en
gaat: als men de PVV op haar essentiële standpunten wil bestrijden, moet men het
gaan hebben over de islam, of nog erger: de moslims, en het hebben over de
islam/moslims betekent het hebben over de negatieve aspecten van islam/moslims,
en dat laatste is iets dat met alle macht van de wereld wil voorkomen. En de
reden van dat laatste is dat men de discussie over de positieve en negatieve
islam-aspecten niet kan winnen, omdat de islam/moslims/allochtonen objectieve en
meetbare problemen veroorzaken
, en geen aanwijsbare voordelen voor ons meebrengen.
De opkomst van
de PVV heeft dus één enkele oorzaak, of een overduidelijke hoofdoorzaak: de
weigering van de overige partijen om de problemen veroorzaakt door moslims of de
islam onder ogen te zien en aan te pakken, terwijl een groot deel van de
bevolking die problemen wél ziet, en ze wel aangepakt wil zien worden
. Als je die bezwaren en dat aanpakken wat ruim neemt, is dat deel van de
bevolking gestegen tot ruim over de helft
.
Waar de PVV dus op een essentieel maatschappelijk terrein, namelijk
de vraag: Waardoor laten we ons inspireren?, een door meer dan de helft van de
bevolking gewenst antwoord geeft dat de rest van de partijen niet geeft, is het
dus niet meer de vraag waarom de PVV zo groot is, maar waarom ze nog zo klein.
De reden daarvan mag ook bekend genoeg verondersteld worden: dat is de
langdurige en geslaagde mediacampagne tegen Geert Wilders. Dit is zo bekend en
vanzelfsprekend, dat weinig zich meer afvragen hoe dit nu eigenlijk kan: dat de
media de politieke opvattingen in zulke sterke mate bepalen. Als een mediaman
(Hans Hagoort) eens zegt dat de actualiteitenrubrieken van de publieke omroep
"drie keer de Volkskrant" zijn, dan hoort men het aan, en gaat over tot de orde
van de dag. Voor ons geval dat wil zeggen: het verspreiden van de opvatting dat
Geert Wilders een extremist is, en dat zijn aanhangers xenofobe en achter dijken
levende bange mensen zijn, die vooral niets te zeggen moeten krijgen.
Is dat waar, oftewel: hoe radicaal en extreem is Geert Wilders eigenlijk? Dat
hij af en toe radicale dingen, zegt leidt weinig twijfel. Dingen als "dat de
moslims de beledigingen uit de koran zouden moeten scheuren", en dat er dan "een
boekje ter dikte van de Donald Duck overblijft". En dat er moslims uit Europa
zouden moeten verdwijnen.
Verschrikkelijke uitspraken, vindt men dat.
Toch is dat een merkwaardige positie. Want als het gaat om raciale uitspraken,
hoeft men in dit verband niet ver te zoeken. Islam of moslims huldigen
standpunten die ook onder de noemer "radicaal" vallen. Om precies te zijn: de
koran staat boordevol met uitspraken die oneindig veel radicaler zijn dan de
uitspraken die Geert Wilders doet. En dat dit niet alleen woorden op papier
zijn, blijkt uit de daden van een een aantal moslims, die ook aan die uitspraken
refereren als inspiratiebron.
Het bezwaar tegen de radicale
uitspraken van Geert Wilders is dus op zijn minst hypocriet, omdat men totaal
geen probleem lijkt te hebben met de radicalere uitspraken van moslims - hetgeen
waar Wilders nu juist tegen ageert. Logisch gezien zou men, als men tegen
radicale uitspraken is, juist vóór Wilders moeten zijn.
Zoals meestal
bij dit soort raadsels, moet men gewoon wat wijder kijken. Wat er steekt achter
de bezwaren tegen Wilders en de steun aan moslims, is een ideologie. De
tegenstanders van Wilders en de PVV zijn voor het overgrote deel kosmopolieten
, en kosmopolieten zijn universeel voorstanders van migratie
- dus strijden ze voor de moslims want dat zijn immigranten. De strijd tussen
Wilders en aanhang en de burgerlijke partijen, hun leiders, en een flink deel
van hun aanhang is die tussen boven- en de onderkant van de maatschappij. En
omdat dit gaat over ideologie, zijn de tegenstanders ook zo fel op Wilders - het
gaat over eigenbelang en belang van de eigen groep.
De toekomst zal bepalen hoe dit brisante maatschappelijke proces zal
aflopen.
Naar Politieke analyse
, Politiek lijst
,
Politiek & Media overzicht
, of site home
.
|