Bronnen bij Cognitieve dementie: links
Na de religie is de ideologie de tweede algemene categorie die het ergst te
lijden heeft onder cognitieve dementie. Waarvan er heel veel ondersoorten
zijn - de hier behandelde is die van de "linkse" ideologie.
Waarbij
dat 'behandelen' hier beperkt blijft tot het aanstippen van het probleem,
omdat dat elders al uitvoeriger is gedaan
onder "eigen" noemer.
Eén
van de zaken die daarbij ter sprake is gekomen, is de reden dat dat
"links" hier geschreven wordt met aanhalingstekens: de oorspronkelijke
betekenis van links was "voor een evenredige verdeling van de opbrengsten van
de maatschappij over alle bevolkingsgroepen". Dit als contrast met de praktijk van de tot
nu te volstrekt dominante neoliberale werkelijkheid waarin een overgroot
terecht komt bij een paar procent rijken, volgens het proces wat geldt voor
vrije economieën: wat het grootst is, groeit het hardst
. Oftewel het
originele links komt neer op "steun aan
de onderste tweederde (en groter)".
Welke algemene doelstelling in de
loop van de decennia, in Europa ongeveer begonnen in de jaren 1980, is
verlopen, via "het ondersteunen van zwakke groepen", en "het ondersteunen van
minderheden (algemeen)", naar "het ondersteunen van gekleurde immigranten".
Tegelijkertijd met het verhuizen van de personen die de beweging dragen, met
name dat deel behorende tot de media, naar
in het kamp van de elite, voor een belangrijk gebaseerd op een gedroomde
kosmopolitische levensstijl. Ter ondersteuning waarvan men heeft uitgevonden de wet
van "De Absolute Gelijkheid der Culturen".
En omdat de belangen van
gekleurde immigranten grotendeels tot geheel tegengesteld zijn aan de belangen
van de onderste tweederde van de maatschappij, is men nu als "links" in de
positie dat men zich gekeerd heeft tegen de onderste tweederde van de
maatschappij. Alhier: de gewone Nederlanders. Waarbij dat 'tweederde' varieert (bijna altijd groter)
afhankelijk van het specifieke onderwerp.
En omdat dit een grote en
qua naam en reputatie tegennatuurlijke verandering is, is het gepaard gegaan met heel veel
verbale uitingen om dit te maskeren. Oftewel verbale uitingen van soorten als
retorische trucs, bedrog, leugens, contradicties tot
regelrechte absurditeiten - een aantal van die laatste verzameld hier
in een
algemene verzameling van absurditeiten. Maar vrijwel allemaal behorend die
tot de politieke-correctheid, en een groot deel ook tot "links".
En
dat is dus een algemeen sociologisch proces, en dus waarneembaar in (bijna)
alle (neoliberale) westerse landen.
Wat de reden is dat hier een bron uit Amerika
gebruikt kan worden als meest illustratieve voorbeeld voor de beschrijving van
het proces - de achterliggende processen zijn voor een groot deel hetzelfde
maar de uitingen zijn aldaar feller.
Hier is de bron die echte bron beschrijft en alles in één klap duidelijk
maakt (wnd.com, 08-05-2018,
):
Eignelijk is dat ene genoemde voorbeeld al volkomen voldoende: de
reacties van wat in Amerika de "liberals" heten en in het
Nederlands vertaald moet worden in "links" op eerst de kandidaatstelling en
later de
uitverkiezing van Donald Trump als president van Amerika zijn slechts op één
manier te beschrijven: hysterisch.
En niet hysterisch van de gewone soort maar van de meest
extreme. Zoals boven: het 'Trump Derangement Syndrome' Ga naar YouTube en zoek op filmpjes met
discussies over Trump voor de verkiezingen. Er zijn vele compilaties
van uitspraken van een schier oneindige reeks "deskundigen", allemaal
"liberals", die de kansen van
Trump inschatten op ergens tussen nul en min 10. Na
de uitverkiezing van Trump werd het erger. Het
karakteristiek van een 'derangement'. Een geestelijke storing.
Het boek dat door het artikel aanbevolen wordt, is The Liberal Mind - The
Psychological Causes of Political Madness, van de psychiater Lyle
Rossiter
. Het stamt als van 2013, dus ruim voor het Trump-fenomeen. Het
Trump-fenomeen, Trump Derangement Syndrome of TDS, is er een
perfecte illustratie van. Maar niet meer dan een
illustratie - ook zonder het TDS is er het "Leftism syndrome". Een
internationaal fenomeen want het geldt ook in Nederland voor de volle 100
procent. Zoals in de huidige tijd, schrijvende eind
2018, tot uiting komende in de steun van "links" aan de weerzinwekkendheden
van de islam, en de zwarte racistische identiteitspolitiek.
Waarbij in Nederland de aanloop van het proces ook goed herkenbaar is, in de
reacties ten opzichte van Hans Janmaat. Toen Pim Fortuyn.
Toen Geert
Wilders. Toen Thierry Baudet. De reacties zijn niet zo
absurd als in Amerika, maar gaan een heel eind richting hysterisch.
Het volgende enkele beeld zegt al
genoeg:
Voor de rest van de verzameling, zie hier
.
Hier is hoe het fenomeen in het artikel beschreven wordt:
Dit is helaas niet gespecificeerd, maar dat is heel makkelijk aan te
wijzen: dit zijn de "linkse" gelijkheidsideologieën van "Man en Vrouw zijn
Absoluut Gelijk", "Alle Etnieën zijn Absoluut Gelijk", "Alle Culturen zijn
Absoluut Gelijk", enzovoort.
En zo kan het dus dat het huidige "links" een geestelijke stroming steunt die in
werkelijk alle strevingen volkomen tegengesteld is aan de culturele ideeën van
het echte oude links.
Voor wat meer praktische aspecten van het
proces, zie hier
.
Addenda
Het eindejaarsseizoen van 2018 bracht in de linkse media
weer overvloedige bewijzen van het Trump Derangement Syndrome. Hier de meest
beknopte (Joop.nl, 01-01-2019
):
En hier de bladspiegel om te laten zien hoe belangrijk men het acht:
Genoemde Mueller is de "speciale FBI-aanklager" wiens archetypische
onderzoeksvraag luidt "Heeft u ooit gesproken met een Russische official?",
en als u "Nee" had gezegd (omdat het ten tijde van de vraag al gezien werd
als een halsmisdaad) en het bleek dat u ooit met de Russische ambassadeur
had gesproken, dan wordt u aangeklaagd wegens "Liegen tegen de FBI" (dit is
NIET verzonnen - ga maar googlen. Michael Flynn, Michael Cohen). Waarop de Russische ambassadeur zich
retorisch afvroeg: "Maar praten met Amerikanen is toch de taak van de
Russische ambassadeur in Amerika?" Oftewel: dit is een
glasheldere herhaling van de McCarthy-processen
. Volgende dat andere kenmerk van de geestelijke
storing van cognitieve dementie: men is totaal niet in staat te leren van
eerdere ervaringen. Op de korte termijn en op de lange. Men dramt gewoon op dezelfde
zelf-ingeprente lijn door.
We kunnen toch niet de verleiding
weerstaan van nog een voorbeeld - hier de eerste column van
2019 van neoliberaal econome Heleen Mees
(de Volkskrant, 02-01-2019, column door Heleen Mees, econoom):
Gevolgd door drie onderwerpen:
En drie keer raden wat Heleen het belangrijkst acht, gezien de lengte
(hoewel de verschillen niet groot zijn):
Hoe langer het onderzoek, des te minder bewijs. De huidige lengte wijst
op nul bewijs.
Dit moet erbij vermeld worden, omdat anders niemand het als een
misdrijf ziet, en omdat het gebaseerd is op een juridische dwaling van tot de
elite behorende dus anti-Trump zijnde justitie. Want die zogenaamde
'campagefinanciering' was dit:
En de rest is dezelfde pure speculatie die al twee jaar wordt opgevoerd:
Oftewel "As, as, as ..." En ook drie keer "as" is verbrande turf.
En als voorschotje op de volgende fraude en corruptie wordt alleen al het
hebben van zakencontacten in Rusland gebrandmerkt als "HOOGVERRAAD!!!"
Gevolgd door misschien wel de mooiste:
Alsof die Mueller een onafhankelijk onderzoeker is in plaats van een
pion van de Trump-hatende elite ... Gevolgd door nog wat
vrome wensen:
Men heeft, sinds Trump's nominatie, zichzelf geprogrammeerd naar een wereld die niets meer met de
realiteit te maken heeft. Iets dat al in 2013 is gesignaleerd door de
psychiater Lyle Rossiter
als horende bij "Leftism". En degene die Rossiter's boek redelijk
recent aanbeval noemde daarbij een aanverwant verschijnsel: het "Deranged
Trump Syndrome"
. Het voorgaande is een glashelder voorbeeld daarvan.
En, geheel onbedoeld natuurlijk, geeft Heleen ook nog een hint waar ze de
ziekte heeft opgelopen:
Bij de Joden van The New York Times (Brooks, Cohen, Friedman,
Haass, enzovoort) en The Washington Post (Applebaum, Baron, Marcus,
Rubin, enzovoort).
Voor de gein nog wat TDS uit dit tijdsgewricht (02/-03-01-2019):
Ze.Kunnen.Er.Niet.Genoeg.Van.Krijgen. Niet. Nooit.
Never. Tot De Duivel is verdreven.
Kijk maar (de
Volkskrant, 04/05-01-2019):
De volgende dag niets, maar toen was het zondag ...
En voor nog meer gein, nog een weekje eraan vast:
Toppertje van deze week: de eerste (07-01-2019): de zaak is een
proclamatie van orthodoxe christen genaamd de "Nashville verklaring", en
slechts de door vergevorderde cognitieve dementie veroorzaakte kortsluitingen
in het brein wisten daar iets met Trump van te maken.
Teleurstellend is dan wel weer de voorlaatste (11-01-2019), waarin het wel
over zijn migratiepolitiek gaat, maar zijn foto er niet eens bij staat ...
Ze zullen toch niet iets geslikt hebben, hè ...
Er is weer een oneindige hoeveelheid overgeslagen.
Bijna letterlijk. Hier toch eentje naar aanleiding van het
noteren elders van wat bovenstaand nog niet was beseft: ook bij Wikipedia is
het TDS inmiddels doorgedrongen (wikipedia.org,
opgeslagen 08-02-2020
):
En dus niet alleen het judgement, maar ook het waarnemingsvermogen
(de Volkskrant, 08-02-2020, door Arno Haijtema):
Dit in het kader van:
Met een mooie grote foto van die staatsplechtigheid erbij maar dat is
absoluut niet waar het hier om gaat. Die foto.
Het gaat hier namelijk om de bewegende beelden:
Als eerste valt natuurlijk onmiddellijk op de causaliteitsomkeer of
tijdsomkeer
- de
omkeer van oorzaak en gevolg: eerst was er de handweigering en toen het
verscheuren. Zowat letterlijk een verdraaiing van de
feiten. Altijd onoverkomelijk als die causaliteit een
rol speelt. En dat doet íe hier.
Scène 1:
De werkelijkheid (YouTube.com, 04-02-2020
):
De tekst van het sterk anti-Trump zijnde CBS:
Oftewel: het 'ostentatieve' in ...
.. is in ieder geval een volbloed leugen. Er is gerede twijfel of hij
die hand gezien heeft. Nummer twee:
Bekijk het filmpje, en zie zelf dat het incident plaatsvindt nadat Trump
het spreekgestoelte heeft betreden. Eerst doet hij dat, hij kijkt in de
zaal, en vervolgens draait hij zich om en overhandigt kopieën van de speech
aan de voorzitters van Congres en Senaat achter hem.
Dat is essentieel omdat het over een tijdsgebeuren gaat: Had hij de
gelegenheid om die hand te zien en te weigeren?" Maar
het 'ostentatieve' was nodig voor dit:
Dit is natuurlijk allemaal zwart-maken van Trump. Maar om dit te kunnen
schrijven, is dus nodig dat Trump die hand had gezien.
Oftewel: de wens tot het schrijven van anti-Trump-tekst bracht de auteur
ertoe om iets te zien dat er niet was. Een vorm van
psychose: dingen zien die er niet zijn. Veroorzaakt
door de cognitieve dementie: er raken allerlei draden los in de hersenen.
Dat het zwartmaken van politieke of ideologische tegenstanders het motief
is, volgt uit de andere voorbeelden van politiek acteurswerk die genoemd
worden:
Van "rechtse" kant in de negatieve zin. En:
Een voorbeeld van "linkse" kant in de negatieve zin.
Maar het gaat nog een stap verder. Want deze auteur en alle andere
waarnemers beschrijven de situatie al die tussen twee gewone politieke
rivalen. Dta is dus absoluut niet het geval.
Vanuit de kring van de Democraten is Trump bestreden op een manier waarvoor
"te vuur en te zwaard" een understatement is. Terwijl het beschreven incident
plaatsvond, stond Trump formeel nog terecht in een procedure gericht op zijn
afzetting. Onder leiding van die andere partij in het
incident: Nancy Pelosi. Oftewel: eigenlijk was het
totaal ongepast voor mevrouw Pelosi om iemand die ze figuurlijk gesproken
"doodwenst" de hand te reiken. De voorzitter van de
senaat die naast haar stond en als eerste een kopie van de toespraak kreeg,
stak zijn hand ook niet uit. Bekijk het filmpje, en je
ziet zeer goede argumenten om te stellen dat het uitsteken van die hand de
eerste provocatie was. En de manier waarop doet behoorlijk aannemelijk te
maken dat het een geplande provocatie was. Op de foto is de gespannen
houding van die hand een verdere aanwijzing.
Overigens: de term "psychose"
voor deze fase van het proces der cognitieve dementie is geïntroduceerd voor het geval van
Volkskrant-journaliste en columniste Loes Reijmer
. Daarom dit specifieke geval
ook maar (gedeeltelijk) hier
(de Volkskrant, 08-02-2020, column door Loes Reijmer):
Daar staat onverdund:
Of nog beter:
Wat dus de aanleiding was om het Trump
Derangement Syndrom, op te zoeken, na het opkomen van de gedachte dat
Reijmer lijdt aan het Baudet Derangement Syndrom, of "Baudet
Gestoordheid Syndroom". Want ze schrijft het gewoon letterlijk
op:
Dat is een psychose. En één van de kenmerken van een psychose is
het waarnemen van dingen die er niet zijn. Het zien van dingen waar je
totaal geen kennis van hebt. Wat Reijmer dus doet:
Oftewel: "Ik ben er niet bij geweest en ik weet er niets van, maar ik ga
je nu vertellen hoe alles zit". Een XXX Derangement
Syndrom. In de fase van acute psychose. Natuurlijk
gevolgd door het ook van de Trump-versie bekende kwaadaardige invullen van
het verhaal met eigen verzonnen kwaadaardigheden:
Oftewel: "In alternatief 1 van mijn psychotische werkelijkheid is hij
een schurk".
Oftewel: "In alternatief 2 van mijn psychotische werkelijkheid is hij
ook een schurk". Dus, ergo, q.e.d.: "Wat hij ook doet,
Baudet is een schurk". Dit als psychose vastgesteld hebbende, is
het daarna weer heel simpel. Want wat hebben Trump en Baudet ondanks
oneindig veel en qua achtergrond, cultuur, en politiek nauwelijks groter
denkbaar mogelijke verschillen gemeen? Inderdaad: beide
zijn openlijk tegenstander van vrije (im)migratie.
En voor de zoveelste keer blijkt: achter cognitieve dementie (van deze soort) en zijn gevolgen schuilt vrijwel
altijd ideologie. En als je alle gevallen
hier zou noteren, kan de halve website hier neergezet worden. Voor wat
voorbeelden van collega's van Reijmer bij het huidige voorval, zie hier
.
Welk laatste laat zien dat het Baudet Gestoordheid Syndroom kan wedijveren
met het Trump Derangement Syndrom.
Ter bevestiging van de gewoonheid
van het verschijnsel, van dezelfde dag (de Volkskrant, 08-02-2020,
hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen):
De cognitieve dementie leidt ertoe dat deze prominente Volkskrant-medewerker
totaal niet beseft dat hij hier een volkomen partijdig artikel aan het
schrijven is. Hij beschouwd zijn puur eenzijdige opinies ...:
... als representaties van de werkelijkheid. En
heeft totaal geen oog voor het feit ...
... dat dit allemaal het gevolg is van de tactiek van de verschroeide
aarde die media en "linkse" politiek gevolgd hebben sinds de verkiezing van
Trump (en eigenlijk ook al daarvoor). Dit terwijl de
demente één van die verschroeide aarde-taktieken:
.. gewoon zelf opschrijft. Dat is dus dat andere
kenmerk, hè ... Blindheid
.
En meteen maar een voorbeeldje van het beweerde over de collega's
van Loes Reijmer (de Volkskrant, 10-02-2020, column door Bert Wagendorp):
Van alle alinea's het beginnetje. Oftewel: de hele column ging over de
storm. En dan ineens tussendoor:
Iets dat natuurlijk niet komt van het KNMI, maar uit het hoofd van B.
Wagendorp. En tevens een bevestiging van de gelijkenis
met de Trumpversie, namelijk het vorige item bij Wagendorp (de Volkskrant, 07-02-2020, column door Bert Wagendorp):
Brullen van de lach!!! Die pollsters in Amerika hebben allemaal dezelfde
cognitieve dementie. Welke opmerking dus een voorbeeld
is van dat andere kenmerk van de cognitieve dementie: men leert niets van
ervaringen met de werkelijkheid
. Gepaard gaande met dit:
Het leven in een spiegelwereld
.
En ter completering, de Amerika-correspondent van de Volkskrant,
bij wie het syndroom natuurlijk tot in zijn dna zit (de Volkskrant,
10-02-2020, door Michael Persson):
De normaalst zaak van de wereld: mensen die jou uit je functie willen
zetten, zet jij uit hun functie als hun actie mislukt.
Iedereen doet het zo overal ter wereld. Donald Trump
doet het, dus is het FOUT!!!:
En de afzet-pogingen zijn tegen Donald Trump, dus ...
... zijn die afzetpogingen, noem het "verraad", GOED!!!
Dat Persson hier terug is gevallen op het kreupele woordje 'brave' laat zien
hoe gestoord dat brein is.
Hier een exemplaar uit het op één na
hoogste niveau bij de Volkskrant: historicus en redacteur P. Giesen
(de Volkskrant, 24-03-2020, hoofdredactioneel commentaar, door Peter
Giesen):
Brullen van de lach!!! Er is OVERAL veel te laat op het uitbreken van de
corona-epidemie gereageerd, want die was in China al maanden aan de gang -
op het moment van schrijven. Al die tijden weigerde de
elite die aan de macht is in de hele westerse wereld de grenzen te sluiten
voor lieden uit besmette gebieden, omdat ze doodsbang zijn dat het sluiten
van grenzen voor een epidemie het klootjesvolk wel eens op het idee zou
kunnen brengen dat je dan de grenzen ook kan sluiten voor Beiroet-barbaren
en bosjesmannen. Het zijn allemaal rabiate joodsisten.
En nu krijgt Trump, die de grenzen als één de de eersten sloot, het verwijt
dat te laat te hebben gedaan. Ze leven in een volkomen
omgekeerde wereld ... Die politiek-correcten ...
Ze zijn echt volkomen gestoord.
Naar Cognitieve dementie
,
of site home
.
|