Bronnen bij Cognitieve dementie: perspectief
Eén van de weinige dingen uit de algemene semantiek
die enige bekendheid
hebben, is de uitspraak "The map is not the territory"
. Oftewel: het beeld
in het hoofd is niet gelijk aan de werkelijkheid.
Aan de andere
kant, iets dat in deze uitspraak even vergeten lijkt te worden: er is niets
anders dan het beeld in het hoofd. Zelfs de ervaring van het stoten van het
hoofd waar men meende dat er niets was, is een gebeuren binnen lichaam en
hoofd. Dus in navolging van het oud-Griekse gezegde "Quisque sibi proximus"
("Een ieder is zichzelf het naast"),
kan je stellen: "Een ieder is zijn eigen wereldbeeld het naast".
Waarmee de
bal helemaal teruggespeeld lijkt te zijn geworden naar de term
"werkelijkheid". De term staat dus voor dat deel van het beeld dat de rest
van het beeld wel eens niet geheel en al een juist beeld zou kunnen zijn.
De effectiviteit en geestelijke gezondheid van individuen hangt in
hoge mate af van de mate van besef van deze werkelijkheid.
En nog
veel lastiger wordt dit allemaal, als je het idee invoert van een
werkelijkheid die verandert ...
Hier blijven we bij het uitgangspunt
dat het principieel zo is dat het beeld van de werkelijkheid de werkelijkheid
is voor het individu, en de mate waarin men hieraan uitvoering geeft en aan vasthoudt. In
diverse mate van gezond tot gevallen van cognitieve dementie.
Waarbij die laatste natuurlijk, zoals altijd in de psychologie, het meest
leerzaam zijn, en daarbinnen weer het meest leerzaam zijn die gevallen waarin het
slachtoffer over zichzelf heeft. Het toch zo relatief frequente geval van
het zelfportret
.
Hier is zo'n geval, als voorbeeld van een veelkomender verschijnsel, maar in
alles zijn er ook mates van extreemheid
(Joop.nl, 26-04-2017, door Han van der Horst - Historicus
):
Wie de maatschappelijke discussie volgt, weet dat op zijn minst de helft
daarvan, schrijvende in de tijd van de immigratie van niet-westerse
immigranten, draait om het verschijnsel van politieke-correctheid: de dwang
opgelegd via voornamelijk de media dat je bepaalde zaken niet mag benoemen,
iets dat ook al behoorlijk oud is onder termen als "taboe", maar sinds de
niet-westerse immigratie sterk in niveau en ernst is gestegen omdat de verschijnselen die taboe
zijn, door het uitgroeien tot immigratie tot massa-immigratie massaal
groot zijn geworden. Oftewel: er is sprake van massa-politieke-correctheid.
Nu is één van de gevolgen van die massa-immigratie de opkomst in
Nederland van de islam en dus het begrip 'Allah', en dus alles zo even uitgeduid hebbende,
zit er in het hoofd van auteur Han van der Horst, historicus, dus al een huizenhoge
contradictie verborgen. Was die massa-immigratie er niet geweest, dan had in
die kop "God" gestaan in plaats van 'Allah'.
Omdat deze hele situatie zo sterk neigt
naar de contradictie, worden de deelnemers aan de maatschappelijke discussie
dus gedrongen ("gedwongen" bestaat niet hier) naar één van de twee kanten,
zodat de afstand groter wordt en het middenveld dunner, wat tezamen bekend
staat als "polarisatie". Je bent "politiek-correct", of "tegenstander van
politiek-correctheid". Gewoon "niet politiek correct zijn" is er nauwelijks
meer, want als je zoiets doet, bijvoorbeeld zoiets zegt als "De overlast in
het zwembad wordt voornamelijk veroorzaakt door Marokkaanse en Turkse
jongens"
wat niet meer is dan een vermelding van de feiten zonder de last
van politieke-correctheid, dan ben je volgens de politiek-correcten een
"xenofoob", "rechtsextremist", "PVV-aanhanger", "Hitler!", "Holocaust!",
"Anne Frank!", enzovoort.
Eén van de scheldwoorden de andere kant op is
"politiek-correct". Met synoniemen als "theedrinker", "wegkijker",
"Gutmensch" enzovoort. Maar zelfs dat, het benoemen van politiek-correcten als
"politiek-correcten" enzovoort, is dus ernstig bezwaarlijk. Volgens mensen als
historicus Han van der Horst:
Onjuist, natuurlijk ... Dat is niet datgene dat je niet mag beweren. Wat je niet
mag beweren is dat niet-westerse immigranten ons talloze miljarden kosten en
onze cultuur ondermijnen. En aanverwante. Dat is de politiek-correctheid.
Want doe het maar. En het bestaan van die politieke-correctheid bewijst
historicus Han van der Horst ter plekke:
Dat programma is van een mini-omroep en beslaat één keer in de week een
uurtje, en de rest van de tijd besteedt aan maatschappelijke onderwerpen bij
de NPO wordt gevuld door de migratie-fundamentalisten, "Islam is
Vrede"-verkondigers en Zwarte Piet-bestrijders van Pauw, DWDD
enzovoort, en NPO-programmas's als "Mijn moskee is top" enzovoort
.
Wierd Duk is de enige reguliere journalist in de politiek-correcte media
die een niet-politiek-correct geluid laat horen.
Juist ja ... De grote groep niet-politiek-correcte commentatoren in de
media bestaat dus uit een wethouder in Rotterdam (die je niet meer in de
media ziet dan ééns per jaar), en iemand die op het
internet schrijft ...
Het aldus reeds gestoord gebleken subject in
deze verhandeling, historicus Han van der Horst, schrijft bij Joop.nl.
Joop.nl is het ergste broeinest van politieke-correctheid, waar ook
mensen schrijven die vroeger benzinestations van de Shell en supermarkten van
de Makro in de brand staken omdat die handel dreven met Zuid-Afrika. En die
nu massaal in het zwart gekleed en dreigend naar Sinterklaasvieringen
trekken "Want Zwarte Piet". En die Pim Fortuyn vermoordden. En de Schilderswijk in de brand staken omdat een zwarte die zich verzette tegen
arrestatie daarbij omgekomen is aan zijn dikheid.
En bij Joop.nl schrijven ook
mensen die Theo van Gogh vermoorden, want betogend dat Allah lief en
onschuldig is. Al dan niet zelf behorend tot het Rijk van Allah.
Waaronder
dus ook Han van de Horst, historicus, die onder andere betoogt
dat de islam een godsdienst is als alle andere, waar hij dan wel niet gelooft,
maar niet gekker vindt dan christendom of boeddhisme.
Oftewel: die
volgens de politiek-correcte mening dat Wilders medeschuldig is aan de
aanslag door Anders Breivik, ook medeschuldig is aan alle aanslagen gepleegd door lieden wier geest
vergiftigd is door die godsdienst.
En waar Joop.nl het
allerergste in dit soort politiek-correcte schrijverij is, behoort Han van der Horst tot de allerergsten in dit soort politiek-correcte
schrijverij bij
Joop.nl:
En lees nu die kop weer even
terug.
Wat Han van der Horst, rabiaat
politiek-correct, daar schrijft, is dit: "Mijn wereldbeeld is de wereld".
Een ernstig geval van cognitieve dementie.
Overigens, om te
voorkomen dat dit gezien wordt als een puur individueel geval: de ergste
politieke-correctheid in de reguliere media is vermoedelijk wel te vinden in
de Volkskrant, en bij de Volkskrant het ergste is
vermoedelijk weer Bert Wagendorp
. Hier ook over politieke-correctheid (de Volkskrant, 07-01-2016, column door Bert Wagendorp)
In wat meer woorden de kop van Van der Horst. Zie overigens ook
hetzelfde raillerende taalgebruik. Waarbij "raillerend" en het nette
synoniem is voor "gestoord'. Zie ook Peter Middendorp
, de Betrouwbare Mannetjes
, Asha ten Broeke
,
enzovoort die er ook allemaal heilig van overtuigd zijn dat hun wereldbeeld
de volledige en enige werkelijkheid is.
Natuurlijk is de "baas" van Van der Horst minstens net zo erg (Joop.nl, 14-07-2018,
door Francisco van Jole - eindredacteur Joop
):
Wat, leert de psychologie, natuurlijk betekent: "Ik geloof niet dat
politike-correctheid bestaat". Waaraan dan drogredenaties worden gehangen.
Behalve natuurlijk in de praktijk van de eigen meningen ... Daarin is er
sprake van niets anders dan WAARHEID!!! Waarna het
toch weer een stap erger kan:
Een gotspe. Dat zo iemand (stap 1: een alfa; stap 2: een
politiek-correcteling) het over wiskunde heeft. Welk
gotspe-karakter hij ook nog gaat bewijzen.
Waarmee hij overgestapt is van wiskunde op natuurkunde.
Neen. Uitsluitend en alleen als je ze bij elkaar brengt.
Definieer gestoordheid als de mate waarin iemand in staat is redenaties en methodes
te gebruiken om iets aan te tonen dat overduidelijk niet zo is, en Van Jole
is nog ruim gestoorder van Van der Horst. En dat alles
om aan te tonen dat politieke-correctheid niet bestaat.
Naar Cognitieve dementie
,
of site home
·.
|