Bronnen bij Cognitieve dementie: perspectiefEén van de weinige dingen uit de algemene semantiek die enige bekendheid
hebben, is de uitspraak "The map is not the territory"
 . Oftewel: het beeld
in het hoofd is niet gelijk aan de werkelijkheid. Aan de andere kant, iets dat in deze uitspraak even vergeten lijkt te worden: er is niets anders dan het beeld in het hoofd. Zelfs de ervaring van het stoten van het hoofd waar men meende dat er niets was, is een gebeuren binnen lichaam en hoofd. Dus in navolging van het oud-Griekse gezegde "Quisque sibi proximus" ("Een ieder is zichzelf het naast"), kan je stellen: "Een ieder is zijn eigen wereldbeeld het naast". Waarmee de bal helemaal teruggespeeld lijkt te zijn geworden naar de term "werkelijkheid". De term staat dus voor dat deel van het beeld dat de rest van het beeld wel eens niet geheel en al een juist beeld zou kunnen zijn. De effectiviteit en geestelijke gezondheid van individuen hangt in hoge mate af van de mate van besef van deze werkelijkheid. En nog veel lastiger wordt dit allemaal, als je het idee invoert van een werkelijkheid die verandert ... Hier blijven we bij het uitgangspunt dat het principieel zo is dat het beeld van de werkelijkheid de werkelijkheid is voor het individu, en de mate waarin men hieraan uitvoering geeft en aan vasthoudt. In diverse mate van gezond tot gevallen van cognitieve dementie. Waarbij die laatste natuurlijk, zoals altijd in de psychologie, het meest leerzaam zijn, en daarbinnen weer het meest leerzaam zijn die gevallen waarin het slachtoffer over zichzelf heeft. Het toch zo relatief frequente geval van het zelfportret  .Hier is zo'n geval, als voorbeeld van een veelkomender verschijnsel, maar in alles zijn er ook mates van extreemheid (Joop.nl, 26-04-2017, door Han van der Horst - Historicus
):
Wie de maatschappelijke discussie volgt, weet dat op zijn minst de helft daarvan, schrijvende in de tijd van de immigratie van niet-westerse immigranten, draait om het verschijnsel van politieke-correctheid: de dwang opgelegd via voornamelijk de media dat je bepaalde zaken niet mag benoemen, iets dat ook al behoorlijk oud is onder termen als "taboe", maar sinds de niet-westerse immigratie sterk in niveau en ernst is gestegen omdat de verschijnselen die taboe zijn, door het uitgroeien tot immigratie tot massa-immigratie massaal groot zijn geworden. Oftewel: er is sprake van massa-politieke-correctheid. Nu is één van de gevolgen van die massa-immigratie de opkomst in Nederland van de islam en dus het begrip 'Allah', en dus alles zo even uitgeduid hebbende, zit er in het hoofd van auteur Han van der Horst, historicus, dus al een huizenhoge contradictie verborgen. Was die massa-immigratie er niet geweest, dan had in die kop "God" gestaan in plaats van 'Allah'. Omdat deze hele situatie zo sterk neigt naar de contradictie, worden de deelnemers aan de maatschappelijke discussie dus gedrongen ("gedwongen" bestaat niet hier) naar één van de twee kanten, zodat de afstand groter wordt en het middenveld dunner, wat tezamen bekend staat als "polarisatie". Je bent "politiek-correct", of "tegenstander van politiek-correctheid". Gewoon "niet politiek correct zijn" is er nauwelijks meer, want als je zoiets doet, bijvoorbeeld zoiets zegt als "De overlast in het zwembad wordt voornamelijk veroorzaakt door Marokkaanse en Turkse jongens" wat niet meer is dan een vermelding van de feiten zonder de last
van politieke-correctheid, dan ben je volgens de politiek-correcten een
"xenofoob", "rechtsextremist", "PVV-aanhanger", "Hitler!", "Holocaust!",
"Anne Frank!", enzovoort.Eén van de scheldwoorden de andere kant op is "politiek-correct". Met synoniemen als "theedrinker", "wegkijker", "Gutmensch" enzovoort. Maar zelfs dat, het benoemen van politiek-correcten als "politiek-correcten" enzovoort, is dus ernstig bezwaarlijk. Volgens mensen als historicus Han van der Horst:
Onjuist, natuurlijk ... Dat is niet datgene dat je niet mag beweren. Wat je niet mag beweren is dat niet-westerse immigranten ons talloze miljarden kosten en onze cultuur ondermijnen. En aanverwante. Dat is de politiek-correctheid. Want doe het maar. En het bestaan van die politieke-correctheid bewijst historicus Han van der Horst ter plekke:
Dat programma is van een mini-omroep en beslaat één keer in de week een uurtje, en de rest van de tijd besteedt aan maatschappelijke onderwerpen bij de NPO wordt gevuld door de migratie-fundamentalisten, "Islam is Vrede"-verkondigers en Zwarte Piet-bestrijders van Pauw, DWDD enzovoort, en NPO-programmas's als "Mijn moskee is top" enzovoort .
Wierd Duk is de enige reguliere journalist in de politiek-correcte media die een niet-politiek-correct geluid laat horen.
Juist ja ... De grote groep niet-politiek-correcte commentatoren in de media bestaat dus uit een wethouder in Rotterdam (die je niet meer in de media ziet dan ééns per jaar), en iemand die op het internet schrijft ... Het aldus reeds gestoord gebleken subject in deze verhandeling, historicus Han van der Horst, schrijft bij Joop.nl. Joop.nl is het ergste broeinest van politieke-correctheid, waar ook mensen schrijven die vroeger benzinestations van de Shell en supermarkten van de Makro in de brand staken omdat die handel dreven met Zuid-Afrika. En die nu massaal in het zwart gekleed en dreigend naar Sinterklaasvieringen trekken "Want Zwarte Piet". En die Pim Fortuyn vermoordden. En de Schilderswijk in de brand staken omdat een zwarte die zich verzette tegen arrestatie daarbij omgekomen is aan zijn dikheid. En bij Joop.nl schrijven ook mensen die Theo van Gogh vermoorden, want betogend dat Allah lief en onschuldig is. Al dan niet zelf behorend tot het Rijk van Allah. Waaronder dus ook Han van de Horst, historicus, die onder andere betoogt dat de islam een godsdienst is als alle andere, waar hij dan wel niet gelooft, maar niet gekker vindt dan christendom of boeddhisme. Oftewel: die volgens de politiek-correcte mening dat Wilders medeschuldig is aan de aanslag door Anders Breivik, ook medeschuldig is aan alle aanslagen gepleegd door lieden wier geest vergiftigd is door die godsdienst. En waar Joop.nl het allerergste in dit soort politiek-correcte schrijverij is, behoort Han van der Horst tot de allerergsten in dit soort politiek-correcte schrijverij bij Joop.nl:
En lees nu die kop weer even terug. Wat Han van der Horst, rabiaat politiek-correct, daar schrijft, is dit: "Mijn wereldbeeld is de wereld". Een ernstig geval van cognitieve dementie. Overigens, om te voorkomen dat dit gezien wordt als een puur individueel geval: de ergste politieke-correctheid in de reguliere media is vermoedelijk wel te vinden in de Volkskrant, en bij de Volkskrant het ergste is vermoedelijk weer Bert Wagendorp
. Hier ook over politieke-correctheid (de Volkskrant, 07-01-2016, column door Bert Wagendorp)
In wat meer woorden de kop van Van der Horst. Zie overigens ook hetzelfde raillerende taalgebruik. Waarbij "raillerend" en het nette synoniem is voor "gestoord'. Zie ook Peter Middendorp
, de Betrouwbare Mannetjes
, Asha ten Broeke
,
enzovoort die er ook allemaal heilig van overtuigd zijn dat hun wereldbeeld
de volledige en enige werkelijkheid is.
Natuurlijk is de "baas" van Van der Horst minstens net zo erg (Joop.nl, 14-07-2018, door Francisco van Jole - eindredacteur Joop
):
Wat, leert de psychologie, natuurlijk betekent: "Ik geloof niet dat politike-correctheid bestaat". Waaraan dan drogredenaties worden gehangen.
Behalve natuurlijk in de praktijk van de eigen meningen ... Daarin is er sprake van niets anders dan WAARHEID!!! Waarna het toch weer een stap erger kan:
Een gotspe. Dat zo iemand (stap 1: een alfa; stap 2: een politiek-correcteling) het over wiskunde heeft. Welk gotspe-karakter hij ook nog gaat bewijzen.
Waarmee hij overgestapt is van wiskunde op natuurkunde.
Neen. Uitsluitend en alleen als je ze bij elkaar brengt. Definieer gestoordheid als de mate waarin iemand in staat is redenaties en methodes te gebruiken om iets aan te tonen dat overduidelijk niet zo is, en Van Jole is nog ruim gestoorder van Van der Horst.En dat alles om aan te tonen dat politieke-correctheid niet bestaat. Naar Cognitieve dementie
,
of site home
 ·.
|
