Bronnen bij Islam, cultuur: dialoogEen met zeer monotone regelmaat terugkomende inzet in de integratiediscussie is: "We moeten de dialoog aangaan". Nu lijkt dat idee op zich aardig: "de dialoog aangaan", maar in dit geval schuilt er een adder onder het gras: een groot deel van de dialoog gaat over religieuze uitingen - over religie. En voor discussies over religie geldt het volgende adagium:
Of in meer rationele termen geformuleerd, van de verzameling Termen :
In Islam, cultuurbeelden zijn alle vele voorbeelden gegeven van discussies met moslims op televisie. Overbekend is het voorbeeld van de discussie tussen de Meiden van Halal en Hans Teeuwen . Meer in het algemeen kan men het zien aan de manier waarop moslims hun mening presenteren; in de gebiedende wijs . Logisch, want de meningen van moslims zijn religieuze ideologieën, en ideologieën zijn geboden, en geen onderwerp van dialoog. Hieronder nog wat praktische toelichtingen in schrift - de eerste daarvan zijn geen daadwerkelijke dialogen, maar beschrijvingen van het proces. Wat al bijna genoeg zegt: ondanks veel praten over "de dialoog", is er nauwelijks een dialoog te vinden. Dan moet je het namelijk gaan hebben over concrete punten, en dan treden onmiddellijk alle geboden in werking. Naast de religieuze zijn dat ook een aantal seculiere, met als hoofdstelling "Alle culturen zijn gelijk", dus ook alle religieuze opvattingen. Oftewel: kritiek op religie en cultuur is niet toegestaan. Met de mensen die deze ideologie aanhangen, die vaak optreden tezamen met de moslims, is ook geen dialoog mogelijk. En deze mensen beheersen vrijwel alle plaatsen waar een dialoog georganiseerd zou moetnm worden, met name de media. Dus is die dialoog er ook niet. Het eerste voorbeeld van een beschrijving van het proces is één van de weinigen met een "islamitisch" klinkende naam die vrijwel volledig de overstap heeft gemaakt naar de redelijkheid, en af en toe in de pers verschijnt. Hij beschrijft het proces (de Volkskrant, 07-06-2007, door Hafid Bouazza, schrijver):
Dit is de meest heldere vorm waarin het naar buiten komt. Maar het is de basis achter bijna alle andere uitingen: de religieuze leer heeft per definitie en altijd voorrang. Wat hier voor religie is geformuleerd, geldt ook voor de cultuur die er aan vastzit. Hier de meest gematigde vorm daarvan (de Volkskrant, 04-03-2008, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):
Oftewel: in Marokko, onder moslims, heerst positieve energie. Dat is de toestand die de moslims in Nederland willen. De Marokkaanse en islamitische toestand. In tegenstelling tot:
En in Nederland heerst negatieve energie. En daarover:
Oftewel: De Marokkaanse willen met de PVV-aanhang in dialoog over hoe we de kunnen bereiken dat in Nederland dezelfde toestand gaat ontstaan als die positieve toestand in Marokko. Een dialoog met mensen die uit hun land gevlucht zijn naar een ander land (dat dat mogelijk niet persoonlijk is, doet er niet toe - ze dragen de thuiscultuur), en daar de toestand van hun thuisland willen recreëren. Net zo zinvol als een religieuze dialoog. En let op: dit zijn zeer geslaagde en zeer "gematigde" moslims. En merk op: die dialoog is er natuurlijk niet gekomen. Wat er was en wat verder ging was de universele verkettering van de PVV-aanhangers. En met deze twee gevallen vanuit de puur ideologische en vanuit de maatschappelijk-culturele hoek, is alles qua inhoud wel gedekt. De rest van deze verzameling is er slechts ter bevestiging van een onmogelijk te bewijzen maar wel ware stelling: er zijn hierop qua personen dusdanig weinig uitzonderingen, dat je rustig kan stellen dat het voor allemaal geldt: met moslims valt niet te praten. Een specifiek voorbeeld van het voorgaande uit de hoek van de zeer gematigde moslims (de Volkskrant, 15-12-2008, column door Nazmiye Oral):
Tja, het is als beroepsallochtoon makkelijk relativeren over de cultuur van de ander. De relatie naar het mogelijk relativeren van de eigen cultuur, dat wil zeggen: de dialoog, hier dus bijvoorbeeld in de vorm van relativerend opmerkingen over het suikerfeest of iets dergelijks, is natuurlijk volkomen onmogelijk. Je zou uitgekotst worden als beroepsallochtoon door de andere al dan niet beroeps- allochtonen. Merk hierbij op dat de term 'beroepsallochtoon' gehanteerd wordt door de vertegenwoordiger van de allochtone gemeenschap, ten einde een weerwoord van de niet-allochtone kant moeilijk tot onmogelijk te maken: de niet-allochtone kant is al bij voorbaat fout doordat zij de allochtone woordvoerder zien als "beroepsallochtoon". Mooi. En dan kan "de dialoog" beginnen ... Nog een beschrijving van het proces, uit de mond van een echte deskundige (de Volkskrant, 29-11-2008, door Michaël Zeeman):
En dat laatste is iets dat moslims zeker niet kunnen. Het volgende is een reactie op één van de vele "oproepen tot dialoog" komende van Tofik Dibi, Kamerlid voor GroenLinks. Het nieuwste heet Zeau 2001, en onderstaande cultuurgenoot reageert er op (Volkskrant weblog, 28-11-2009, door Youssef Tallih):
Dit is dus in wat andere termen hetzelfde als de Marokkanen van de adviesbureaus betoogden: in Marokko gaat het even goed zo niet beter als in Nederland en met de Marokkanen in Nederland ook, dus er mag niet gepraat worden over eventuele dingen die niet goed gaan want dat is discriminatie en stigmatiseren. De dialoog is over voor hij begonnen is. Wat je dan samenvat als:
Oftewel: kritiek op vrouwenonderdrukking, uithuwelijken, inteelt, eerwraak, overlast, criminaliteit enzovoort is 'gespuug'. Terminologie om te voorkomen dat er een dialoog ontstaat over dit soort zaken. Want als er een dialoog mogelijk is, wordt het voorgaande natuurlijk beantwoord met (voor de hand liggend, voor wie hier via Islam, cultuurbeelden is gekomen):
Oftewel: een religieus zal de fouten in zijn eigen cultuur nooit zien, ook al ziet hij precies dezelfde fouten bij anderen nog zo nauwkeurig. Dat komt omdat voor religieuzen hun religie de zin van hun leven is. En in de zin van je leven is het nu eenmaal zeer moeilijk tot onmogelijk om fouten te ontdekken. Het is een vorm van geestelijke zelfmoord. Dialoog daarover is niet mogelijk. Een heel praktisch voorbeeldje. Standpunt één (de Volkskrant, 27-11-2009, van verslaggever John Wanders):
Standpunt twee:
En dan heb je ook nog degenen die beweren in het midden te staan:
Maar dit is in allerlei Orwelliaanse praat verhulde steun voor standpunt twee, verder demonstrerende dat er geen tussenweg mogelijk is. De dialoog hierover is even zinvol als de dialoog over een zwangerschap: je bent het of je bent het niet. De enige moslim die ooit door de redactie betrapt is op meer dan één zinnige uitspraak over de islam is Farish Noor. Hier zijn visie op de dialoog (DePers.nl, 09-10-2009, door Kustaw Bessems):
Nou, is dat niet duidelijk ...? En de bewijzen stapelen zich maar op (de Volkskrant, 21-01-2011, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen):
(Programma hier ) Zoals bij vrijwel al dit soort inspanningen heeft het een tegenovergesteld effect. Meestal op wat langere termijn, maar in dit geval direct:
Noot: de geslaagde acteur en gematigde moslim Mimoun Ouled Radi liegt al in het begin dat "islam" "vrede" betekent . Een ervaringsdeskundige (de Volkskrant, 31-03-2011, door Nathan Bouscher):
Moslims kunnen niets fout doen want zij hebben het ware geloof . Hun opvattingen zijn dominant , en hun taal is de gebiedende wijs . Een dialoog volgens de omschrijvingen van Bouscher is dus volkomen onmogelijk. En soms is men in het kader van onbenul aangaande van wat men zegt, heel eerlijk (Volkskrant.nl, 17-10-2013, ):
De rector beseft natuurlijk in het geheel niet dat hij hiermee zegt dat het omgekeerd dus ook geldt (dialoog is per definitie een tweeweg-proces): het is onmogelijk om een dialoog aan te gaan met iemand die soennitisch moslim is. En dat 'soennitisch' geldt voor circa 90 procent van de moslims in Nederland en ook wereldwijd. Dit soort dingen, die natuurlijk de pure waarheid zijn, wordt nooit openlijk gezegd. Om precies te zijn: men zegt in het openbaar het tegenovergestelde:
Het weigeren een dialoog aan te gaan is het tegenovergestelde van verdraagzaamheid, maar dat "verdraagzaamheid" als term kan je makkelijk uiten omdat het abstract is, terwijl dialoog dat een stuk minder is. Ga je nog concreter kijken:
... dan wordt het allemaal nog erger: hier is sprake van een dermate vorm van intolerantie dat geweld en wreedheid om de hoek schuilen - zoals "dagelijks" blijkt zelfs binnen de islamitische wereld tussen de stromingen, zie Syrië en Irak. De Volkskrant wenst de problemen die horen bij dit soort uitingen totaal niet te zien, en compenseert de "duidelijke mening" van de rector met een sympathiserende foto plus bijschrift:
Wat je dus in werkelijkheid ziet, zijn de uiterlijke verschijningsvormen van intolerantie in haar ernstigere varianten en alles wat daar als consequentie bij hoort: sociale repressie, geweld en wreedheid. Eén van de vele gevallen gesignaleerd door GeenStijl (GeenStijl.nl, 21-11-2014, door Van Rossem ):
Domheid is hier een gevolg. Geloof en superioreit van dat geloof is de oorzaak. Met dat laatste kan je niet anders dan beledigd zijn en ontkennen bij het aanhoren van kritiek - zoals deze meneer beweerde dat vrouwen precies dezelfde rechten hebben onder de islam.
Precies. Dus:
Wat de beleidsmeneer dus doet in wat netter klinkende woorden. Maar waar dus dezelfde motivatie achter steekt: Eer en Allah boven alles! Maar er zijn ook hoogopgeleide en gematigde moslims. Inderdaad. Hier is er zo één (Joop.nl, 24-12-2014, door Abdelkarim El-Fassi - Journalist ):
Oké, we kennen nu Abdelkarim El-Fassi en weten dat hij een hoogopgeleide en gematigde moslim is. En hij wil een dialoog:
En dat doen ze niet, want:
Dat is knap: het hele landschap wordt bevolkt door politiek-correcten en multiculturalisten die dwarsliggers Wilders (al eeuwen) en Ramesar (sinds een paar dagen) verketteren, en Abdelkarim El-Fassi heeft ze allebei gevonden en presenteert ze als representatief voor het Nederlandse landschap. Maar eigenlijk is dat logisch, want het is nu eenmaal zo ...
En dit was dan de bijdrage aan de dialoog van Abdelkarim El-Fassi, hoogopgeleid en uiterst gematigde moslim. Maar er hebben zich over de tijdsbestek van deze verzameling over dialoog toch ontwikkelingen voorgedaan. Door voorval na voorval met islamitische wantoestanden elders zijn de verhoudingen in Nederland toch gaan schuiven, met name na de koppensnellerij van ISIS in Irak en Syrië, en met name het verschijnsel van de Syriëganger oftewel "Nederlandse" jihadist en de steun in grote meerderheid van de "Nederlandse" moslims aan deze zaak. En zelfs bij Joop.nl is er nu meer dan een enkel kritisch geluid mogelijk in de reactieruimtes. Waardoor er nu en dan daadwerkelijke voorbeelden zijn van dialoog met moslims en multiculti-ideologen. Het resultaat is zoals voorspeld. Onder een paar selecties - de eerste:
De bijdrage van de verlichte moslim (nadia benjida) aan deze dialoog: een scheldpartij. De reden voor deze scheldpartij: het argument is niet te weerleggen. Het tweede stukje:
De eerste reactie van een multiculti-ideoloog (Raven 63): een scheldpartij. Reden: er zijn geen inhoudelijke tegenargumenten (er is geen reden te noemen waarom allochtonen naar hier zijn gekomen anders dan voor het geld - zie ook hun scheldpartijen op autochtonen). Reactie van de gematigde moslims (Farid Bidar): een ongeldige jij-bak. De VS zitten in het Midden-Oosten, en niet Europa, en de steun aan de VS door de leiders is volstrekt tegen de zin van de bevolking, met als bewijs: De Europese bevolking zal van harte instemmen met de volgende uitruil: Europeanen weg uit het Midden-Oosten, moslims weg uit Europa. Oftewel: de gematigde moslim generaliseert extremisten-aan-de-macht tot het hele volk ('jullie blanken') - iets wat er zijn kant op (IS en zijn groepsgenoten in Europa tot "jullie moslims") volgens hem volstrekt niet mag.
En daarvan zijn naar beide kanten op nog oneindig veel meer voorbeelden. Derde dialoog, in twee delen met de tijdsvolgorde even omgekeerd:
Oftewel: voor de moslims om te kunnen integreren moeten de Nedelanders de moslims gaan begrijpen. Nu is begrijpen iets totaal onmerkbaars, dus wat hier bedoeld wordt is: zich aanpassen aan moslimse normen. En dat het eerste deel:
Dus waar de Nederlanders zich moeten aanpassen aan de moslimse normen, hoeven de moslims hun normen, hun 'roots', helemaal niet aanpassen aan de Nederlandse. De onveranderlijke basisstellingname van de moslims. De onoverkomelijke stellingname van de moslims. Alle moslims. Want het moslim-zijn is de zin van hun leven. En over de zin van zijn leven wil niemand onderhandelen. Of de dialoog aangaan. Begrijpelijk. En dus is de conclusie onontkoombaar: met moslims is geen dialoog mogelijk. En daaruit is de vervolgconclusie onontkoombaar: moslims passen niet in een vrije en democratische samenleving. Hetgeen allemaal nog eens uitvoerig geherdemonstreerd werd door de als laatste geselecteerde dialoog:
Duidelijker kan het niet: Geen reacties. Geen enkele. Aangaande het cruciale punt. Oftewel: ze vinden hun wetten belangrijker dan de onze. Hetgeen een andere formulering is van: moslims horen hier niet thuis. En zelfs de rabiate multiculti-ideologen durven niet te reageren. Dat is de dialoog die de moslims en de multiculti-ideologen voor ogen staat als ze de term gebruiken: je praat samen, en de Nederlanders doen water in de wijn. De moslims en multicult-ideologen niet. En daarna houdt je de volgende dialoog. Met dezelfde uitkomst. Enzovoort. Je begint de dialoog met Zwarte Piet. Daarin wordt je "middenweg" gezicht en die bestaat uit het afschaffen van Zwarte Piet. Daarna volgt de dialoog over het kerstfeest. Daarin wordt de middenweg gezocht, en die bestaat uit het afschaffen van het kerstfeest - dat is gebeurd (nu nog lokaal) in Engeland. Daarna volgt de dialoog over de vrijheid van meningsuiting. Daarin wordt de middenweg gezocht. En die middenweg bestaat uit het afschaffen van de vrijheid van meningsuiting - dat gebeurt in Nederland, waar je niet mag zeggen dat je minder islam en minder immigratie dus minder Marokkanen wil. Enzovoort. En uit een artikel dat tegelijkertijd bij Joop.nl op de lijst stond (Joop.nl, 24-12-2014, door Shervin Nekuee - Socioloog, publicist, programmamaker ):
Met Nekuee is de dialoog proefondervindelijk totaal onmogelijk. Hij heeft al vele van dit soort artikelen gepubliceerd, en steeds meer wordt de inhoudelijke boodschap ervan ("Wij zijn goed en jullie zijn fout") afgebrand, maar ze blijven maar komen. En hier ging het dan dus ook om de reactieruimte, waar zich de volgende dialoog ontspon:
Geen verdere reacties. Dit alles de zoveelste illustratie van: "Met moslims valt niet te praten". Ook als het om niet-religieuze zaken gaat. Gevonden tijdens archiefwerk - eerst de aanleiding (Joop.nl, 06-01-2015):
Onderzoekster Ineke van der Valk heeft moskeeën gebeld - en die hebben verteld wat wat ze zelf wilden vertellen (letterlijk). Net als in dat beroemde onderzoek over de huwelijkse trouw van Franse mannen en vrouwen . Maar neem even aan dat er iets van waar is, dan gaat het hoogstens over kwajongensstreken (de term voor tasjesroof en mishandeling door islamitische jongeren) - en misschien een enkel geval van vandalisme. En dit alles gemeten over tien jaar. Oftewel: het betreft een tiental kwajongensstreken per jaar per 500 moskeeën. En dit als wordt gepresenteerd als "systematisch geweld". Waarom? Daarom:
Hierop kwam natuurlijk weer geen reactie. De massamoord op Charlie Hebdo en het feit dat dit het punt van de anti-islambeweging bewijst, noopt de islamofielen tot openlijke keuzes. Dat die de kant van de massamoordenaars op vallen, spreekt voor zich. Maar de discussies blijven leuk. Eerst weer het artikel (Joop.nl, 13-01-2015, door Gregor Walz - Socioloog ):
En dat is al weer genoeg. Pegida is fout en niet de massamoordenaars. Hier de betreffende "dialoog":
Ach ja ... Zoals al door Arnon Grunberg toegegeven: het denkniveau komt functioneel niet hoger dan dat van "debiel" . Een nieuwe moslim als reageerder bij Joop.nl - eerst het artikel (Joop.nl, 15-01-2015, ):
Het miljoenste voorbeeld van westerse toegevendheid richting moslims. Hier de reactie in de dialoog:
Let vooral ook op dat uitroepteken aan het einde van de inbreng in de dialoog van de moslim. Daar staat in feite: "En fuck you!". Dat drong pas later door tot de andere partij (na 26 minuten, om precies te zijn):
En dit is dus het weerwoord dat voortdurend ontbreekt in "het gesprek", "de dialoog", "de discussie": het beantwoorden van het islamitische "Fuck you!" ("Ik heb niks te maken met jouw mening") met een "Fuck you!" terug. Gevolgd door het hier ontbrekende verzoek om het geloof in de terreur in eigen land te gaan beleven. Daar is toch al vaak terreur. |Voor wie meer van beelden houdt dan van woorden, is er deze link . Naar een aflevering van de talkshow van Eva Jinek, met als wederpartij in de dialoog drie jonge moslims. GeenStijl had er, zoals gewoonlijk, weer bijzonder treffend commentaar bij (GeenStijl.nl, 14-01-2015, door Van Rossem ):
Maar één enkel beeld zegt ook al voldoende: Arrogante rotkoppen. De tekst:
Oftewel: "Maar wij hebben toch gelijk" ... Altijd. Nog een fraai staaltje "islamitisch denkvermogen" - het onderwerp (Joop.nl, 19-01-2015, door Tim Aerdts - Docent Maatschappijleer/Socioloog ):
Uit de begeleidende foto blijkt: Nederlandse naam maar moslim - dat wil zeggen: per definitie niet mee te praten. Hier de reacties die illustreren waarom:
Afgekort: Bidar: "Moslim-coaches voor radicale moslimleerlingen", Zuidema: "Dan ook blanke coaches voor blanke islamofobe leerlingen", Bidar: "Waarom geen Eskimo's" ... Waarbij voor de duidelijkheid de ene irrelevante groep ("zwarten") is vervangen door een andere: "Eskimos's". Het is Bidar ontgaan dat het gaat om de gelijkheid, of de reactie is gewoon "kortsluiting". Welke het is, het doet er niet. Op dit moment kan je niet verder praten, want de partijen hebben andere regels - de ene gebruikt logica, de andere contradicties. Nog meer beelden ... De publieke omroep moest natuurlijk zijn steentje bijdragen aan het sussen van de gemoederen na Charlie Hebdo en om te laten zien dat de islam er toch echt helemaal bij hoort. "Jouw vrijheid, mijn vrijheid" (NTR, 22-01-2015) had men het gedoopt, en iedereen weet wat dat betekent: "Hun vrijheid om ons te beledigen en onze vrijheid om onze mond te houden en hen te onderhouden". En om ervoor te zorgen dat die multiculturele boodschap goed overkomt, waren een aantal hoogtepunten uit het lijstje "multiculturalistische zeiklijsters" uitgenodigd: Peter R. de Vries, Dolf Jansen, Sunny Bergman enzovoort. Met een gezongen omlijsting door een negerin. Natuurlijk. En waren er ook mensen van de kant van de Nederlanders? Ja er was één mensen van de kant van de Nederlanders: Annabel Nanninga, van voorheen GeenStijl (nu Jalta.nl). De rest: vijanden van Nederland of collaborateurs. Ster van de uitzending: rapper Appa, die al schreeuwende door anderen heen roept "Ik wil respect" op het moment dat ze iets terugzeggen. Natuurlijk zonder dat iemand er iets over durft op te merken hoewel er een gejoel gaat door het publiek. Oh ja, in één van de paneltjes zat ook nog iemand die als Nederlander werd geïntroduceerd maar weinig klaarspeelde: Bart Schut Maar ondanks dat, en het feit dat toch een paar keer een juiste vraag werd gesteld door de presentatoren (Eva Jinek en Art Rooijakkers), was het vermoedelijk nog desastreuzer dan de vorige keer dat iemand iets terug mocht zeggen tegen moslims: Bimbo's en boerka's , met als terugzegger Hans Teeuwen. En naast Annabel Nanninga en met Ayaan Hirsi Ali in Amerika, hebben we het Nederlandse woordvoerderschap in de media dan wel zo'n beetje gehad. Van de laatste vier decennia. Ook nog zeer illustratief is het rijtje mensen dat als eerste kort, een minuutje of twee, in een filmpje hun mening mochten geven: Jack van Gelder, Fidan Ekiz, Robert Vuisje, Sunny Bergman, en Shirma Rouse. In een tabelletje met hun etniciteit:
Geen Nederlander te bekennen, en een zware oververtegenwoordiging van Joden. En allemaal haten ze Nederland tot op het bot. Vanwege haar "superieure" cultuur. Hááááá ... Eindelijk gevonden: een redelijke moslim die nog in de moskee zit - hier is de bronvermelding van het artikel:
Nog beter: een redelijke moslim die nog in de moskee zit en mét een diploma van redelijkheid. Dat kan niet anders dan heel goed gaan. We beginnen te lezen. De kop:
Hmmmm ... Die moslims in Nijmegen plegen geen geweld, maar dat zou net zo goed kunnen omdat ze weten dat het tegen de wet is. Of dat ze weten dat ze zwaar in de minderheid zijn en verslagen zouden worden. Wat betreft dat tegen de wet zijn ook geldt voor Nederlanders, maar in moslimlanden is er toch best wel heel veel meer geweld zelfs als ze helemaal onder zichzelf zijn. Maar goed ... het is een dialoog en we moeten luisteren.
Fantastisch. Met die man kunnen we praten:
En hij wil met ons praten. Goed, dat waren de intenties. De mooie woorden. Nu de inbreng van wat concretere meningen:
Is dat zo? En mogen we het daar over hebben? Eerst dat "Is dat zo?":
Dat is dus kennelijk zo. Oké, met een paar uitzonderingen:
Maar dat zijn dus sociopaten die niets met de islam van doen hebben:
Maar de ongelovigen spreken er de vredelievende moslims wel op aan:
En dan blijft er, omdat de islam vrede is, maar één ding over:
Het nog beter uitleggen. Maar dat "beter uitleggen" is natuurlijk ook vermoeiend:
Dus toch nog maar nog een keer:
En nog een keer:
En nog een keer:
En nog een keer:
En nog een keer:
Het is allemaal een kwestie van 'uitleggen'. Uitleggen van wat de islam betekent. Islam betekent vrede. Goed, zijn er dan geen problemen? Ja, dus, het feit dat er ongelovigen zijn die denken dat de islam geen vrede is. Daar gaan we dus mee in de dialoog:
En nog een keer:
En nog een keer:
Kortom: het staat vast dat de islam vrede is, en we zijn voor een dialoog. En we beseffen dat er mensen met een ander mening zijn. Maar wat vinden we als moslims nu van die andere meningen en die andere mensen?
Oh ... mensen met een andere mening 'kwetsen om te kwetsen'. En nog erger:
Mensen met een andere mening beledigen de profeet. En nog erger:
En nog erger:
En nog erger:
En, let op: deze zaken moeten in de dialoog besproken worden, dus ze betreffen absoluut niet:
... 'lone wolves' of ...
... 'kwetsbare jongeren'. Nee, die gevallen van "scheldpartijen op Facebook", "bedreiging en geweld en discriminatie van moslims", "belachelijk maken van de profeet"en "kwetsen om te kwetsen" zijn, in tegenstelling tot het geweld van de moslims, systematische zaken die alle Nederlanders en de hele Nederlandse maatschappij betreffen. Anders hoef je ze niet te noemen als je alle Nederlanders en de hele Nederlandse maatschappij toespreekt in een krantenartikel. En er staat geen "Er zijn ook een paar..." bij. Dus hier de de opinie van deze zeer redelijke moslim met een diploma van redelijkheid: "De islam is vrede en daar valt niet over te discussiëren maar moet alleen uitgelegd worden en de moslims die wel geweld plegen zijn geen moslims, en degenen die het daar niet mee eens zijn, "kwetsen om te kwetsen, beledigen de profeet, en discrimineren en schelden op en bedreigen moslims". Maar nogmaals:
Veel plezier aan uw dialoog met deze redelijke moslim. Overigens vonden ook diverse reageerders bij de Volkskrant enige inconsistenties in dit verhaal:
Allemaal "Kwetsen om te kwetsen, belediging van de profeet, en discrimineren van en schelden op en bedreigen van moslims". De Volkskrant gaat door met haar campagne "De islam hoort er bij en moslims zijn net als ons" , en gaat op bezoek bij de nieuwbakken Turkse Tweede Kamerleden met de Turkse paspoorten en het Turkse kiesrecht en de Turkse dienstplicht (de Volkskrant, 05-02-2015, door Ariejan Korteweg"):
Dat is dus deel één, afgedaan door de Volkskrant: ze praten uitsluitend over moslimzaken en beweren geen moslimpartij te zijn. Dat laatste is dus een leugen. De Volkskrant laat er nog eentje halverwege liggen:
Wat je moet combineren met:
Praten over Breivik als meer dan een gewoon een individuele massamoordenaar doen ze natuurlijk wel, maar het hebben over moslimaanslagen en moslims is "alle islamcritici over één kam scheren". En dezelfde regio in het artikel:
Een keiharde leugen. De waarheid ligt eerder rond de 4 procent (de camera's stonden allemaal bij dat ene groepje moslims van drie). Verderop:
Oftewel: iedere vorm van aanpassen aan Nederland is 'assimileren', en verboden (overigens: dat had Turks president Erdogan al eerder luid geroepen). En tenslotte:
Tja ... aan de ene kant van de weegschaal wordt de koran ("De islam is Vrede en Liefde") gelegd, en of de Nederlanders aan de andere kant maar hun begrip willen leggen. Veel plezier van uw dialoog met deze liegende reli-ideologen. Overigens zijn de heren al overal hartelijk op de Turkse koffie uitgenodigd en krijgen ze meest ware ontvangst: Nieuwsuur, Jinek (Pauw is op vakantie), en ongetwijfeld de hele rest van de de PC-media die de redactie niet kan volgen. Vragen? Geen vragen! Althans niet over iets dat er ook maar enigszins op wijst dat ze geen Nederlanders zijn, maar Turken. Met een Turks paspoort, Turks stemrecht, Turkse dienstplicht. En een Turkse vlag getatoeëerd op hun achterhoofd , dat ze je nooit toewenden. Waarover allemaal zo veel dialoog mogelijk is, dat de meesters van de dialoog op televisie er zo ver van blijven dat je je buiten het bekende waarneembare heelal waant. Een fantastisch voorbeeld van dialoog - het beste sinds die tussen Hans Teeuwen en de Meiden van Halal - eerst het bijbehorende artikel(Joop.nl, 17-08-2015, door Dennis L'Ami - Schrijver ):
De bekende schizofrene praatjes van Nederlanders die het over Nederlands racisme richting zwarten hebben, niet beseffend dat ze zelf zwaar racistisch bezig zijn. Waarop in aansluiting de veelvuldig reageerder Farid Bidar hetzelfde gaat doen:
Te veel parels om allemaal apart te bewonderen. Eentje, uit de laatste reactie:
De realiteit: de zwarte cultuur is doordrenkt met de respect-cultuur: "Ik verdien respect voor wie ik ben" - een overduidelijk superioriteitsdenken. De Arabieren beschouwen zichzelf als "Prinsen van de Woestijn, hoog te kameel gezeten" - een duidelijke superioriteitscultuur. En de Joden .... Dat is het door de Alleenheersende Almachtige Uitverkoren Volk. Die slaan echt alles. En de blanken: die praten, handelen en paren met iedereen. Dat laatste zelfs met zwarten, die alle andere volken, Arabieren, Joden, hindoestanen, Aziaten, oneindig veel te min achten. Waarna deze verzameling enige jaren lang niet is bijgehouden - er kwamen zo veel moslims in de media, en je kan wel iedere uiting hier noteren. Maar deze was te mooi - want het overkwam de Volkskrant (de Volkskrant, 13-03-2018, verslaggeverscolumn, door Margriet Oostveen):
Brullen van de lach!!! In beide kranten is geen onvertogen woord over de islam te vinden. Maar de moslim maakt de spreekwoordelijke "prinses op de erwt" tot een ongevoelige botterik. De Volkskrant is er verbaasd over:
Odaci bedoelt: "Dat van jou is een mening, dat van mij is een WAARHEID".
Archetypische moslim-reactie: alles dat ook maar kritiek op de islam suggereert, is meteen hartstikke FOUT!!!
De Volkskrant is o zo naïef. Kalifatiserend naïef ...
Maar natuurlijk. Dat hadden we al vastgesteld:
Gunst ... De Volkskrant vindt uit dat er met moslims geen niet te praten valt. Dat er met moslims geen dialoog mogelijk is. Zelfs al niet over al dan niet alcohol bij gezamenlijke feestjes. Weer wat later. Iets veranderd? (at5.nl, 20-10-2019, ):
En dat zal nooit veranderen ook. Verslag (GeenStijl.nl, 03-11-2019, door Van Rossem ):
Een afgekorte versie van de dialoog tussen de mens en de moslim: Mens: "Iedereen zou islamofoob moeten zijn want de islam is een gewelddadige ideologie, kijk maar naar wat ze doen in de wereld". Moslim: "De islam is een religie als alle andere. Alle religies hebben terroristische kanten". Mens: "De islam is gewelddadiger dan andere religies, kijk maar naar de koran". Moslim: "Ik blijf bij mijn standpunt". Dit alles u gebracht door GroenLinks. Naar Islam, cultuurbeelden , Islamdebat , of site home ·.
|