Bronnen bij Economen: De Nederlandsche Bank
| 5 mrt.2009 |
(Noot 1) De taken van De Nederlandsche Bank zijn in feite simpel - zo simpel
dat je het meervoud eigenlijk wel door enkelvoud kan vervangen. Er gaat het
gerucht dat toenmalig president Wim Duisenberg meer heeft gedaan aan het
terugbrengen van zijn golfhandicap dan aan het toezichthouden op de
Nederlandse financiële sector.
Op het moment van schrijven is ene Nout Wellink de drager van deze
eretitel, en die vervult zijn taak met gelijksoortige ijver. Zo was er eens
een knoeiende bank genaamd Van der Hoop, die door het "strenge" toezicht van
de heer Wellink failliet is gegaan
(Wikipedia). Volgens de heer Wellink had hij geen enkele
verantwoordelijkheid in deze, en hadden hij en zijn medewerkers alles goed
gedaan.
Van der Hoop was eigenlijk geen bank - het was meer een bankje. Maar
sinds Van der Hoop zijn er nog wat meer banken failliet gegaan. En die waren
van de grote Hoop. Megabanken. En ze-komen-niet-groter-dan-dit banken. In
Nederland, maar, Wellink zij het vergeven, vooral in het buitenland.
Maar goed: iedere goede ouder zegt het al: dat Pietje een 3 heeft is
geen goed excuus voor Jantje dat hij een 4 heeft. En de vraag hier is of
Noutje de rol heeft van Jantje of Pietje, of nog erger. Zo wist Noutje van
het op handen zijnde faillissement van de Icesave bank, want die bank was
namelijk opgericht met de specifieke bedoeling om spaarders van hun geld te
beroven om andere slechte financiële praktijken van roofridderbanken in
IJsland af te dekken. En ook dat laatste wist Noutje.
Natuurlijk zegt Noutje zelf iets heel anders, maar dat is alleen maar
voor het mooi. Het rare is dat Noutje hier mee wegkomt, want een beetje
onafhankelijke pers had dit natuurlijk allang aan de kaak gesteld - het gaat
tenslotte niet over peanuts. Maar ja, je weet hoe het is: de een
denkt hetzelfde als Noutje, de ander durft de hoge heren niet te verstoren ,
en de derde denkt dat erdoor misschien onrust ontstaat. En onrust, dat is
nog erger dan een faillissement, al is het van de Nederlandse staat. Onrust
is het volk aan de macht!
Maar af en toe kan je wel wat geluiden van kritiek horen. Uit het
archief van deze site:
Uit: De Volkskrant, 28-11-2005, column door Arie Elshout
De grootste oplichtingsoperatie van deze nog jonge eeuw
President Nout Wellink van De Nederlandsche Bank luidt de noodklok over het
tanende vertrouwen in de politiek. Eerste gedachte bij het lezen van dit
nieuws: hier probeert een betrapte zakkenroller te ontkomen door het de
vinger naar nietsvermoedende omstanders te wijzen en heel hard 'houdt de
dief!' te roepen. Want, mijnheer de bankpresident, wat heeft u zelf gedaan
om 'de burgers te beschermen tegen de uitwassen waarmee de invoering van de
euro gepaard is gegaan? ...
Maar ook als je genuanceerd tegen de zaak aankijkt, is het
duidelijk dat Wellink zich iets te snel uit de voeten probeert te maken. Als
het gaat om het vertrouwen van het publiek in de politiek, kun je niet om
het euro-dossier been. Daarop staan vele vingerafdrukken, van politici en
van de monetaire autoriteiten.
Wellink zwaaide vorige week met cijfers waaruit bleek dat de
Nederlanders nog wel veel fiducie hebben in De Nederlandsche Bank. Hoog
tijd, denk je dan, om in herinnering te roepen hoe het gegaan is met de
introductie van de Europese munt. Een schoolvoorbeeld van een Europees
project, met alle gebreken van dien: ontstaan in de bovenkamers van de
politici, vervolgens verheven tot een technische operatie, maar nooit goed
onderzocht op de gevolgen voor de bevolking. ...
... Van tevoren had minister Zalm van Financiën gezegd dat de
invoering van de euro niet zou worden gebruikt voor een verkapte
prijsverhoging. Dat gebeurde dus wel. Vervolgens hield Zalm lang vol dat het
allemaal reuze meeviel. Het viel dus niet mee. De overheid had beloofd de
overschakeling op de euro niet te gebruiken voor tariefsverhogingen. Dat
deed ze dus wel. Tal van gemeentelijke tarieven, zoals voor parkeren, vlogen
omhoog. Aarzelend gaf Zalm toe dat het prijsopdrijvend effect misschien wel
onderschat was. Maar ingrijpen beschouwde hij als 'wettelijk en praktisch'
niet haalbaar. Een prijzenstop was 'iets van honderd jaar geleden'.
Samengevat was de houding van de minister er een van
grootspraak, valse beloftes, ontkenning en onderschatting. Een reeks
treurige kwalificaties, uitmondend in een onvervalst testimonium
paupertatis: wat kon ik eraan doen?
Een bevriezing van de prijzen zou inderdaad geen goed
instrument zijn geweest. Te antiek.
Maar blind vertrouwen op het corrigerende vermogen van de vrije markt
(consumenten kopen niet meer bij te dure zaken), was weer het andere
uiterste. Daartussen lagen mogelijkheden genoeg voor een minder passieve
opstelling. Ze werden nagelaten.
Achteraf bevestigde Wellink dat de euro het leven duurder had
gemaakt en betuigde hij spijt niet vooraf te hebben gemeld dat de prijzen
zouden stijgen. 'Dan was de onrust minder groot geweest.' Ook was het
verstandiger geweest, erkende hij, om voor langere tijd de prijzen zowel in
guldens als in euro's te vermelden. Dat er alternatieven waren voor
nietsdoen bleek in België: daar beboette het ministerie van Economische
Zaken bedrijven voor verkeerd omrekenen.
Het verweer van economen is vaak dat het met de totale
inflatie wel meeviel. Maar het is onweerlegbaar dat in tal van sectoren de
prijzen de pan uitrezen. Dat bepaalde het gemoed van de consument.
Logischerwijs: als u bij de dokter te horen krijgt dat uw knieën zijn
versleten, zult u nauwelijks boodschap hebben aan de toevoeging dat voor de
rest uw conditie pico bello is.
Veel is er niet meer aan te doen. Maar als we het toch hebben
over het vertrouwen in politici en andere autoriteiten, zou je wensen dat er
een systematisch onderzoek komt naar het overheidsfalen bij de introductie
van de euro. En dat niet omdat het zo leuk is een oude koe uit de sloot te
halen, maar omdat het gaat om een fundamentele zaak: kan de burger nog
rekenen op de overheid als hij benadeeld wordt door kwaadwillende
marktkrachten ?
Het wantrouwen is gezaaid en wie weet wanneer en waar dat ,
zich zal wreken. Dit voorjaar kreeg de Europese Unie als eerste de rekening
gepresenteerd, toen boze kiezers het grondwettelijk ' verdrag torpedeerden.
Dat gebeurde mede als gevolg van het anti-eurosentiment.
Niet onbegrijpelijk, want de invoering van de euro was de
grootste oplichtingsoperatie van deze nog jonge eeuw. Zalm en Wellink
bezondigden zich natuurlijk niet daaraan, maar ze staken ook geen vinger uit
om de oplichters tegen te houden.
Red.: In ieder geval nog één ander persoon had goed
gelezen:
De Volkskrant, Forum, 29-11-2005, ingezonden brief van Paul E. Voorhoeve
(Muiderberg)
Wellink
Eindelijk wordt het gedraai van de heren Wellink en Zalm in een gedegen
column aan de kaak gesteld (Forum, 28 november). Van een minister van
Financiën die in twee opeenvolgende kabinetten van tegengestelde signatuur,
paars en zwart, zitting heeft, verwacht men niet anders. Al is het in het
licht van de huidige commotie over kabinetsleden die met één mond dienen te
spreken pikant om te zien hoe hij regelmatig zijn paarse beleid afvalt.
Het huichelen van Wellink is echter veel erger. Wij waren
gewend aan integere en bedachtzame bankpresidenten, en zo hoort het ook.
Maar we hebben hem, ik meen in NOVA, horen toegeven dat hij de gevolgen van
de invoering van de euro had onderschat, na twee jaar lang bij hoog en bij
laag te hebben beweerd dat die geen enkele invloed op de prijsstijgingen had
gehad.
Sindsdien slaat de schrik mij om het hart als ik hem weer
eens zie of lees. Arie Elshout, bedankt!
Red.: Het is duidelijk waar dit over gaat: de
invoering van de euro. Daarover is inderdaad ook wat afgelogen. Wat allemaal
ongestraft heeft kunnen gebeuren want het was voor een goed doel: het
Europese Imperium. En daar is iedereen boven de rang van "productief"
natuurlijk hartstikke voor: meer te verdelen voor ons soort mensen.
Maar nu heeft Noutje ook het geld van ons soort mensen
weggemaakt. Dus nu krijgen we ook van hen wat krititsche stukken. Dit is er
eentje:
Uit:
De Volkskrant, 28-02-2009, door Pieter Klok Wellink
liet de teugels vieren
Nout Wellink en andere toezichthouders keken de afgelopen jaren lijdzaam
toe hoe banken hun buffers steeds verder verlaagden. ‘Het zat gewoon verkeerd in
elkaar.’
De centrale bank van Spanje had het de afgelopen jaren heel goed begrepen. Toen
het geweldig goed ging met de Spaanse economie en dus ook met de Spaanse banken,
dwong de centrale bank de bankiers extra buffers aan te leggen om zich te
wapenen tegen toekomstige tegenspoed. Spanje plukt daar nu de vruchten van.
Ondanks een enorme crisis op de huizenmarkt en het ineenstorten van de economie,
staan de Spaanse banken tot nu toe fier overeind.
Andere Europese centrale banken vertoonden een omgekeerde
reactie. Ze stonden toe dat de buffers van de banken in de goede jaren juist
steeds kleiner werden. De gevolgen zijn bekend. De Europese banken bleken zo
fragiel dat ze door de dalende Amerikaanse huizenprijs vrijwel direct in grote
problemen kwamen. De belastingbetaler moest wereldwijd honderden miljarden
injecteren om de banken overeind te houden en de wereldeconomie dook in een
diepe recessie.
Waarom hebben niet meer centrale bankiers en toezichthouders
het Spaanse voorbeeld gevolgd? Waarom lieten centrale banken toe dat banken –
maar ook consumenten en bedrijven – in goede tijden hun buffers alleen maar
verkleinden en alvast een voorschot namen op de nog betere tijden die
ongetwijfeld zouden komen?
Dat is een lang verhaal dat in de 19de eeuw begint. Toen
hadden banken nog dezelfde buffers als industriële bedrijven. ...
Sindsdien is de kapitaalsratio geleidelijk aan gaan dalen tot
zo’n 15 procent begin jaren dertig. Toen bleek pas hoe fragiel de banken waren.
In de VS vielen er duizenden om en veel Amerikanen raakten hun spaargeld kwijt.
Om dat in de toekomst te voorkomen werd afgesproken dat de
overheid voortaan garant zou staan voor de spaartegoeden. Het gevolg was dat
banken hun buffers verder gingen verlagen. ...
Sinds de markt de banken niet meer scherp houdt, moeten
toezichthouders, zoals De Nederlandsche Bank (DNB), dat doen. ‘De toezichthouder
moet ons als belastingbetaler beschermen tegen het risicovolle gedrag van
banken’, zei Lans Bovenberg eerder al in de Volkskrant. ‘Maar dat
toezicht heeft jammerlijk gefaald.’
En wie toezicht zegt, zegt Nout Wellink. Niet alleen omdat
hij al sinds 1997 president is van DNB, maar ook omdat hij sinds 2002 aan het
hoofd staat van de Bank voor Internationale Betalingen, het samenwerkingsverband
van centrale banken. Als iemand ervoor had kunnen zorgen dat Europese banken
hogere buffers hadden aangelegd, is hij het wel.
Maar in plaats van hogere buffers te eisen, keken Wellink en
zijn collega-toezichthouders lijdzaam toe hoe de bankiers hun buffers alleen
maar verder verlaagden. Er was weliswaar een wettelijke eis – het eigen vermogen
moest 8 procent van het balanstotaal bedragen –, maar banken werden er steeds
handiger in die te omzeilen. Ze brachten hypotheken onder in vehikels (SIV’s),
die ze apart financierden. Hierdoor telden deze schulden niet mee bij het
bepalen van het benodigde eigen vermogen. De banken stonden echter wel garant.
Toen de kredietcrisis uitbrak, wilde niemand de SIV’s nog financieren. De banken
moesten de schulden terugnemen op hun balans en de financiële problemen
explodeerden.
‘Het zat gewoon verkeerd in elkaar’, zegt ook hoogleraar
Arnoud Boot. ‘Waar je zou willen dat banken in goede tijden buffers aanleggen om
in slechte tijden kredieten te kunnen blijven verlenen, zoals in Spanje,
gebeurde precies het omgekeerde. In goede tijden gingen de buffers omlaag en in
slechte tijden, zoals nu, moeten ze omhoog, waardoor de kredietverlening in een
klap bijna tot stilstand is gekomen. ’ ...
Waarom grepen Wellink en zijn collega-toezichthouders niet
in?
Op de eerste plaats omdat ze bang waren dat ze de enigen
zouden zijn. ...
De toezichthouders wijzen zelf graag terug naar de politiek.
Die heeft verzuimd bijtijds goede regelgeving in te voeren. Het gevaar van SIV’s
was door de toezichthouders heus wel opgemerkt, zeggen ze. ...
Nout Wellink is zich ervan bewust dat hij ook steken heeft
laten vallen. ‘Een stuk van de schuld ligt ook bij de toezichthouder’, zei hij
vorig najaar in de Kamer. Maar verder heeft DNB nog weinig gedaan om de
schuldvraag te beantwoorden en de eigen verantwoordelijkheid onder ogen te zien.
Tot nu toe is ook nog geen een toezichthouder opgestapt
vanwege de kredietcrisis. Zelfs de president van de IJslandse centrale bank zat
tot gisteren nog op zijn plek, hoewel de regering inmiddels zijn aftreden heeft
geëist.
Red.: De verdediging van Nout en collega's is
natuurlijk gatenkaas. Ze hoefden niet bang te zijn de enige te zijn die het goed
deed, want de Spaanse bank deed het al. "De politiek" is ook onzin, want die
bemoeiden zich juist helemaal niet meer met dit soort kwesties. En eigenlijk
weet Noutje dus ook wel dat hij fout zit ...
Waar het dus om gaat is "Hoe fout?" Nou, dat is duidelijk
door de schade: ontzettend fout.
Andere vraag: "Hoe heeft Noutje dit nu ooit kunnen doen?" Ook
die is simpel: Noutje had een geloof - een religie. En die religie verbood hem
iets te doen, ondanks het feit dat hij wel zag dat het niet goed ging. Net als
Jantje en Pietje die wel weten dat als je je huiswerk niet maakt, dat je dan een
goede kans loopt op een 3 of een 4. En waar Jantje en Pietje verleid werden door
buiten-spelen, werd Noutje verleid door de religie. Of netter: ideologie. Om
precies te zijn: de neoliberale ideologie. De ideologie die zegt dat als je
niets doet in de economie, het altijd vanzelf goed komt.
Wat ook meteen de reden is dat al die andere mensen hetzelfde
deden. En de politiek het ook maar liet gaan. Ook allemaal gelovigen van
dezelfde denominatie.
Tja. En met gelovigen valt niet te discussiëren.
Over discussiëren met gelovigen gesproken: dit was de reactie
van Noutje op het stuk van Pieter Klok (bravo, overigens, we hebben wel eens
kritiek gehad op hem):
Nou, zoiets zou ik nu ook schrijven als ik als gelovige in mijn ivoren toren zat
voor mijn gebedsboeken, aan iemand die me betrapt had op een tochtje naar de
hoeren.
Noot 1: Dit stukje is wat badinerend geschreven. Iets dat spontaan opkwam
na het tikken van de eerste letters, de groteskheid van de situatie
overziend.
En eenmaal in die stemming: Noutje doet ook mee in de top voor het
burgemeester Dickerdack look-alike kampioenschap - hij heeft er zelfs
het juiste stemgeluid bij ingestudeerd:
P.S. Voor de volledigheid: de 'groteskheid van de situatie' is
natuurlijk het feit dat iemand een functie vervult: het namens de staat
toezicht houden op een marktproces, een taak waarin hij zowel in woord als
daad blijkt niet te geloven. Dit geldt, overigens, voor een groot deel van
onze maatschappelijke elite, die volstrekt gedomineerd werd, en
waarschijnlijk nog wordt, door neoliberalen, voor wie de markt heilig is.
Er is, in tegenstelling tot bankiers, nauwelijks tot geen
verzet tegen de houding van mensen als Wellink en de DNB, hoewel deze een
essentiële rol hebben vervuld. Ze worden daardoor steeds brutaler:
Uit:
De Volkskrant, 27-03-2009, van verslaggever Frank van Alphen
'Buffer tussen bank en overheid'Wellink (DNB):
Bos moet agentschap oprichten | ‘Sociaal akkoord is goed.’
Fotobijschrift: DNB-president Nout Wellink houdt de deur open voor
bestuurslid
Joanne Kellerman
Minister Bos van Financiën moet een stichting plaatsen tussen (deels)
genationaliseerde banken en de overheid. Zo wordt voorkomen dat de regering zich
met te veel details bij deze banken gaat bemoeien.
Dat zei Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank
(DNB), donderdag bij de presentatie van het jaarverslag van de centrale bank.
‘Te veel bemoeienis van de overheid met de strategie van de
bank is niet goed voor de bank. Zo’n agentschap is een buffer tussen de overheid
en de bank. Zonder zo’n stichting moet de overheid telkens een standpunt innemen
over zaken die spelen bij de bank.’
Wellink doelt onder meer op de recente aandacht van de Tweede
Kamer voor de welkomstbonus van de financiële directeur van ING. De overheid
heeft 10 miljard euro in ING gestoken en risico’s van de balans van de
bank-verzekeraar gehaald.
Volgens Wellink wordt een bank ontregeld als de overheid er
dicht op zit. ‘In de Verenigde Staten willen de Senaat en het Congres zich nu al
bemoeien met het reisgedrag van bankiers. Ik begrijp de boosheid over bepaalde
zaken bij banken, maar boosheid is geen basis voor een goed beleid.’
...
Red.: Eerst even wat betreft dat laatste: net zomin
als geld en graaizucht een goede basis is voor beleid.
Wellink wil meer afstand tussen overheid en banken - hij is
kennelijk als de dood dat er invloed komt van overheid op anken. De verliezen
dekken als ze te groot worden, maar daarna moet de overheid meteen weer
vertrekken. Zodat de top weer door kan gaan met graaien - zonder iets terug te
betalen, natuurlijk.
En zo zijn we weer terug bij graaizucht. Waarin de positie
van Wellink zelf ook duidelijk wordt, via het tussenstuk bij dit artikel:
Kijk, want het beleid van die vertrekpremies geldt natuurlijk ook voor Nout
Wellink. Daar is hij uit eigenbelang dus voor. Dus is hij voor de afstand tussen
overheid en banken.
Conclusie: alles in dit soort zaken wordt simpel, door
slechts een ding aan te nemen: de hele top zit daar alleen voor eigenbelang.
Iets over die top, naar aanleiding van het fotobijschrift:
Van: managemenscope.nl
Joanne Kellermann
Persoonlijk
Naam: A. J. (Joanne) Kellermann
Geboortedatum: 27 december 1960
Nationaliteit: Nederlandse
Huidige functie
Werkzaam bij: De Nederlandsche Bank
Functie: directeur
Bij bedrijf sinds: 2005
Opleiding
Universitair: Nederlands recht- Universiteit van Leiden
(1984)
Loopbaan
2007-heden: directeur bij De Nederlandsche Bank
2005-2007: general counsil en directeur van divisie
Juridische Zaken bij De Nederlandsche Bank
1992-2005: partner bij advocatenkantoor NautaDutilh
- lid raad van toezicht Nederlandse Opera
Trivia
Als advocaat heeft Kellerman zowel in Londen als in New York gewerkt. Ze was
vooral gespecialiseerd in internationale transacties en het adviseren in
toezichtwetten en regelgeving.
Red.: Als ze in Leiden rechten gestudeerd heeft, is ze
bij zeker lid geweest van het Leidse studentencorps, een integraal deel van
het topnetwerk
. Ook zien we het bij altijd gekoppelde kosmopolitisme middels haar diverse
banen.
Volgende verbinding: Kellermann is getrouwd met zakenman Jaap
Rosen Jacobson, voormalig partner in de investeringsmaatschappij Wolters
Schaberg.
Dus Kellermann moet toezicht houden op de kringen waar ze
zelf uitkomt en bij hoort, en die het grootste belang hebben op het
handhaven van de status quo van volkomen vrijheid en maximaal risico in het
financiële handelen. Dit is een glaszuivere vorm van institutionele
corruptie. Iets dat ongetwijfeld geldt voor het hele instituut van de De
Nederlandsche Bank.
Verder met Nout:
Uit:
De Volkskrant, 27-03-2009, van verslaggever Robert Giebels
'Sorry' ook voor Wellink lastig woord President
Nout Wellink van De Nederlandsche Bank wil graag onder ede worden gehoord
over de crisis. Tussen schuld en geen schuld aan de crisis zit een
groot grijs gebied, zegt Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank
(DNB). En hijzelf staat in het midden. Hij wil geen schuld bekennen en hij
is evenmin van alle smetten vrij.
De Vereniging van Effectenbezitters (VEB) zet Wellink
daarentegen boven aan de lijst van bankiers die sorry moeten zeggen voor hun
rol in de kredietcrisis. ‘Mij is de eer geworden dat ik de hoofdprijs heb
gewonnen’, reageert Wellink met trage dictie. ‘Ik treed nederig terug van
die eerste plaats ten gunste van de voorzitter van de VEB.’ Het zijn
tenslotte aandeelhouders – VEB-leden – die joegen op hogere rendementen,
verduidelijkt hij.
Wellink kwam donderdag met het jaarverslag van DNB, maar
niemand die ernaar vroeg. Men kwam voor Wellink. Of hij geen sorry kon
zeggen? Nee, zeker niet. ‘Het is laf om onder maatschappelijke druk schuld
te bekennen, terwijl je geen schuld hebt.’ Hij schamperde over de baas van
Van Lanschot, die vorige week wel sorry zei. Deze Floris Deckers huist
ergens in Wellinks grijze gebied tussen schuld en onschuld.
De president van de centrale bank zou iedereen alles willen
vertellen. Dan zou de wereld snappen dat hij geen reden heeft om excuses te
maken. Maar er is zoiets als geheimhoudingsplicht.
Hij wil daarom graag onder ede worden gehoord in een
parlementaire enquête, zegt Wellink. Dan kan hij preciseren waarom het
schandalig is om de financiële sector te ‘demoniseren’. De bedrijfstak die
voor 15 procent van het nationaal inkomen zorgt. Dan kan hij zeggen dat
niemand deze crisis heeft kunnen voorspellen. ‘En degene die hem heeft
voorspeld, had er ook naast kunnen zitten.’ ...
Red.: Ah, daar komen wat apen uit mouwen: de
financiële sector is een groot goed, want ze zorgt voor 15 procent van het
nationale inkomen. Waarschijnlijk is daar het huidige verlies niet in
verrekend, als het getal al juist is. Maar zelfs dan: die verdiensten
bestaan uit niets anders dan windhandel en bedrog - ongetwijfeld ten koste
van mensen en landen lager op de economische ladder. Bloedgeld.
Nou is er over weinig dingen aangaande de kredietcrisis zo
veel overeenstemming als over de rol van de bonussen - bonussen leiden tot
het nemen van grote risico's, enzovoort. En kijk eens wat er bleek uit het
jaarrapport waar bijna tegelijkertijd ABN Amro mee kwam:
Uit:
De Volkskrant, 28-03-2009, van verslaggever Pieter Klok
'Bonussen bij ABN Amro, dankzij Wellink'
Extra's moesten onmisbaar personeel vasthouden | DNB: alleen aangedrongen
op veiligstellen continuïteit | Zalm: bonussen teruggeven
Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank (DNB) , heeft er bij Fortis
op aangedrongen om managers van ABN Amro retentiebonussen te geven. Dit om te
voorkomen dat onmisbaar geacht personeel de bank zou verlaten na de overname in
2007. Dat heeft bestuursvoorzitter Gerrit Zalm vrijdag gezegd bij de presentatie
van de jaarcijfers van ABN Amro.
De Nederlandsche Bank ontkent elke verantwoordelijkheid. ‘Wij
hebben alleen aangedrongen om de continuïteit veilig te stellen. De maatvoering
en de inrichting zijn een verantwoordelijkheid van de instelling zelf.’
Zalm doet er nu alles aan om te voorkomen dat deze bonussen
worden uitgekeerd. Hij heeft een appèl gedaan op de ongeveer vijftig hoge
managers bij ABN Amro om af te zien van de retentiebonus en andere gegarandeerde
bonussen over 2008 en 2009.
In tegenstelling tot bij ING is het geen vrijblijvende
oproep. Wie geen afstand doet van de bonussen, heeft geen toekomst in de
organisatie. De managers houden overigens wel recht op hun reguliere bonus.
Eerder bleek al dat de retentiebonussen kunnen oplopen tot
ettelijke miljoenen. Jan-Peter Schmittmann, de bestuurder die eind vorig jaar
opstapte, bleek over 2008 en 2009 recht te hebben op 4,6 miljoen euro aan
retentiebonussen, een ‘welkomstbonus’ van 1,75 miljoen en 3,5 miljoen aan
gegarandeerde bonussen. Dat komt neer op bijna 5 miljoen per jaar, bovenop het
basissalaris van 667 duizend euro. De kantonrechter, die de ontslagzaak
behandelde , schreef toen al: ‘Fortis heeft - mede op verzoek van De
Nederlandsche Bank - met Schmittmann aanvullende bonus- en retentie-afspraken
gemaakt.’ DNB heeft daar nooit op gereageerd. ...
Red.: Noutje in de rol die hem toekomt: als een
hoofddader. We zijn benieuwd hoe lang het duurt voor hij hangt.
Uit het jaarrapport van DNB kwam nog een ander vuiltje
waaien:
Uit:
Dagblad De Pers website, 26-03-2009.
Politiek boos
over vertrekpremies DNB In de Tweede Kamer wordt donderdag met
verbijstering gereageerd op het bericht dat twee directieleden van De
Nederlandsche Bank (DNB) een vertrekbonus hebben gekregen van ongeveer zes
ton en acht ton. De premie staat vermeld in het jaarverslag dat DNB
donderdag presenteerde.
Een directielid ging met vervroegd pensioen, hij kreeg ruim
591 duizend euro mee. Het andere directielid trad uit dienst en ontving ruim
772 duizend euro. ...
Red.: Snapt u nu waarom Noutje zo weinig aan bonussen
en premies wil doen? Hij gaat zelf ook ooit weg, en had graag ook een
miljoen of zo meegeharkt van de casinotafel.
De kredietcrisis schrijdt voort, en er
gaan nu letterlijk biljarden in. Ook wordt steeds meer duidelijk dat men
niet gaat veranderen in het systeem - "meer toezicht" is het enige waar men
aan wil. Een van die voorstellen heeft Nout onvoorzichtig gemaakt:
Uit:
De Volkskrant, 06-04-2009, van correspondent Marc Peeperkorn
Brits verzet tegen Europees toezicht
Groot-Brittannië heeft grote bezwaren tegen Europese voorstellen om het
toezicht op financiële instellingen aan te scherpen. Londen vreest verlies
van zeggenschap over zijn banken en verzekeraars, ten gunste van de nieuwe
supranationale toezichthouders.
Nederland hoopt met ‘wat massage de komende maanden’ het
Britse verzet te breken. Volgens staatssecretaris De Jager van Financiën ...
De Jager stelde zaterdag na overleg met de Europese ministers
van Financiën, dat de kredietcrisis aantoont dat het huidige toezicht
tekortschiet. ...
Zo moet er een European Systemic Risk Council (ESRC) komen,
die potentiële macro-economische risico’s opspoort. Deze Raad komt onder
voorzitterschap van de Europese Centrale Bank.
De Raad kan waarschuwingen afgeven en aanbevelingen doen aan
de nationale toezichthouders en de Europese ministers. President Nout
Wellink van De Nederlandsche Bank sprak over een ‘klemmend adviesorgaan’ met
goede toegang tot de politiek.
Volgens Wellink was de huidige crisis niet zo groot geworden
als zo’n Raad al had bestaan. Die had kunnen waarschuwen voor de risico’s
die banken wereldwijd namen met het kopen van rommelkredieten. ‘Dan zouden
we veel eerder hebben ingegrepen.’ ...
Red.: 'Waarschuwen voor risico's die banken' nemen en
"ingrijpen" - precies die dingen waar Noutje voor was aangesteld, en niet
gedaan heeft. Zoals zelfs staatssecretaris De Jager van Financiën toegeeft.
Wat een loser
- wat een losers-instelling, die De Nederlandsche Bank.
Willen ze nu via Europa gaan toezien - benoemen ze dezelfde
soort mensen als Noutje - neoliberalen, zoals al die Europa-bestuurders. De
volgende crisis is al in de maak.
Een tijdje verder blijkt dat de reputatie van Noutje nog
steeds stinkt - Aleid Truijens schrijft normaliter over onderwijs en
gerelateerde zaken, en het volgende is slechts een intro::
Uit:
De Volkskrant, 06-04-2009, column door Aleid Truijens
Dan maar hysterisch
Staat in een boek de geruststelling dat iedere gelijkenis met bestaande
personen op toeval berust, dan kun je er donder op zeggen dat bet sappig
autobiografisch is. Geeft Nout Wellink zijn zegen aan een obscure bank, dat
snap je dat bet tijd is om je rekening daar leeg te halen. En meldt de
gezagvoerder met sonore stem dat er absoluut geen reden is voor paniek, dan
weet je dat op het vliegveld de ambulances met gillende sirenes klaarstaan.
Geruststelling is een schaamlap voor reële dreiging. ...
Red.: Dus waar Nout nooit gelooft heeft in zijn
functie als toezichthouder, blijkt hij in zijn overige taak: Rijkssusser,
totaal ongeloofwaardig geworden. Het wordt echt tijd voor 'm om op te
stappen.
Oh nee, hij had nog een derde taak: neoliberalismepropagandist.
Nee, toch maar blijven - daar is meer behoefte aan als ooit.
Hier is zijn volgende actie:
Uit:
De Volkskrant, 07-05-2009, van verslaggever Pieter Klok
Toezichthouders DNB en AFM benoemen slechts principes waaraan beloningbeleid
moet voldoenBanken mogen bonussen zelf bepalen
Banken krijgen in bonusbeleid geen beperkingen opgelegd door
toezichthouders. . Door banken aangestelde commissie-Maas ging verder dan DNB en
AFM.
De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) leggen
de bonussen in de financiële sector niet aan banden. Beide toezichthouders
volstaan met het benoemen van principes waaraan het beloningsbeleid moet
v9ldoen. Of deze principes ook worden gehandhaafd, is een zaak van de banken
zelf, of meer specifiek: de commissarissen van de banken. Dit blijkt uit de
Principes voor beheerst beloningsbeleid die beide toezichthouders woensdag
publiceerden.
Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank, zei eind
oktober op een symposium over integriteit nog dat de bonussen wat hem betreft
konden worden afgeschaft. 'Ik houd niet van het systeem als zodanig, want voor
je het Weet, gaan de prikkels verkeerd werken', zei hij toen. Wellink zag liever
'een goed concurrerend salaris'. DNB en AFM zullen dat echter niet afdwingen,
blijkt nu.
Beide toezichthouders erkennen dat bonussen corrumperend
kunnen werken. ...
Maar dat is geen reden deze bonussen te verbieden. Ook wordt
er geen enkel maximum verbonden aan de bonussen. 'Het is de verantwoordelijkheid
van financiële ondernemingen om zorg te dragen voor een goede salaris in mate
van gebruik van variabele beloning en de beheersing van de risico's daarvan.'
...
Volgens Onno Ruding zal een passieve DNB er onherroepelijk
toe leiden dat de bonussen op enig moment weer uit de hand zullen lopen. Als
topman bij Citigroup lukte het hem niet om paal en perk te stellen aan de
bonussen, ook al wist hij dat ze riskant gedrag in de hand werkten. Als hij de
bonussen verlaagde, liepen de medewerkers bij hem weg, vertelde hij begin dit
jaar in de Volkskrant.
De enige die volgens Ruding de bonussen kon beteugelen was de
toezichthouder. 'Iemand als Nout Wellink kan zeggen: dat bonussysteem van u dat
bevalt ons niet erg. Ik draag u op dat te veranderen. Dat hebben de
toezichthouders laten lopen.'
Bij DNB werden de bonussen tot het uitbreken van de
kredietcrisis nooit als een probleem gezien. De toezichthouder was alleen bezig
om te controleren of de controlemechanismen binnen een bank in orde waren.
Red.: Hoe hardnekkig kan je zien: het probleem eerst
niet zien,en als je het wel ziet na daar hardhandig toe gedwongen te zijn, er
nog steeds niets aan willen doen.
Dit is wat de Nederlandse bevolking er van vindt:
Maar Nout is het helmaal niet mee eens met
de kritiek op zijn functioneren:
Uit:
De Volkskrant, 18-07-2009, door Robert Giebels en Elsbeth Stoker
Vechten tegen de crisis | DNB-president Nout Wellink stoort zich aan
makkelijke kritiek op zijn functioneren 'Ik vind dat ons
niets te verwijten valt' De kredietcrisis verspreidt zich
als een inktvlek over de wereld. Velen merken de gevolgen. Zo ook Nout
Wellink, president van De Nederlandsche Bank. Of het om ABN Amro gaat of om
Icesave: als er iets fout gaat, krijgt hij kritiek. ‘Ik heb er tabak van.’
Tussentitel: 'Als ik niet word herbenoemd, ga ik meubels politoeren'
‘Mijn naam is Wellink. Ik ben Nout. En ik trek me niets aan van de
internationale regels. Ik sluit die tent gewoon.
‘Stel je voor als ik dit vorig jaar augustus had gezegd over
Icesave. Dan zegt de markt: O, dat is Wellink en hij sluit die bank. Die zal
wel niet pluis zijn. Het gevolg is een bankrun. Niet alleen op Icesave, maar
op alle IJslandse banken. Het resultaat is een faillissement van IJsland.
‘Wat zullen de media hierover berichten? Dat Wellink een
faillissement van een land heeft getriggerd. Bewijzen dat het land anders
ook failliet zou zijn gegaan, kun je niet. Dus wie mag die rekening van 30,
40 of 50 miljard euro betalen?
‘Wat ik wil zeggen is dat we niet anders hadden kunnen
handelen. Dat is ook de hoofdconclusie van het onafhankelijk onderzoek
hierover. Van het verwijt dat De Nederlandsche Bank te laat heeft ingegrepen
en dat ik ‘sorry’ moet zeggen voor onze ‘fouten’, daar krijg ik zo
langzamerhand tabak van. Wat is makkelijker dan sorry zeggen? Zeker als je
weet dat het woord goed valt bij het publiek.
‘En zou ik dat doen, dan val ik mijn eigen organisatie af.
Een club die dag en nacht hard werkt. Ik vind dat DNB niets te verwijten
valt. Er wordt vaak maar wat gezegd. Waar het om gaat, is of DNB zich
gedraagt als een redelijk handelende toezichthouder. ...
Red.: En zo gaat het nog een hele tijd door, bijna een
hele krantenpagina vol. De lezer is er sneller mee klaar:
De Volkskrant, 27-07-2009, ingezonden brief van F. Klok (De Bilt)
Tandeloos Ik begrijp uit het interview met Nout
Wellink dat de Nederlandsche Bank allang doorzag dat er een grote klap aan
zat te komen (Economie, 18 juli). Wellink zei in het interview: `Dat het
goed mis zou gaan, drong vorig jaar tot me door op een zondag in maart.` Ook
met betrekking tot Icesave wist DNB dat er grote problemen dreigden.
Desondanks greep men niet in. Wellink verdedigt zich in het interview: `Wat
ik wil zeggen is dat we niet anders hadden kunnen handelen.` Stel dat hij
daarin gelijk heeft, wat is dan de zin van deze toezichthouder? Als puntje
bij het paaltje komt, blijkt hij onze belangen niet veilig te (kunnen)
stellen. Dan blijkt zelfs het middel erger dan de kwaal. DNB verschaft
namelijk schijnzekerheid. Daardoor menen consumenten dat ze zelf niet meer
achter de aanbiedingen van de financiële wereld hoeven te kijken. Dat doet
DNB toch al? Dus: óf opheffen, zo`n tandeloze toezichthouder, en zelf
voortaan goed uit je doppen kijken óf zo aanpassen dat die zijn taken wel
naar behoren kan vervullen.
Nout Wellink kun je misleiding verwijten op het punt van de
financiële deugdelijkheid van de bankensector. Gezien de enorme negatieve
consequenties lijkt me aftreden toch niet ondenkbaar.
Red.: Dagblad De Pers werd het ook
allemaal te veel. En omdat zij kennelijk ongebondener zijn, leidde dat tot
een zeer heldere benadering:
Uit:
Dagblad De Pers, 22-07-2009, door Dirk Jacob Nieuwboer
Kredietcrisis
| Hoe de DNB-baas zijn handen wast in onschuld
Nout Wellink is onze lieve heer niet Ook
wel eens gedacht: had die Nout Wellink nou niet eerder in kunnen grijpen?
Dat is fout, heel erg fout. Van zulke kritiek is de baas van De
Nederlandsche Bank niet gediend. ‘Ik heb er tabak van. Ik vind dat de DNB
niets te verwijten valt.’ Al sinds de kredietcrisis is uitgebroken wast de
president van de centrale bank vakkundig zijn handen in onschuld. Wellinks
trukendoos zit vol met argumenten die anderen groot en verantwoordelijk
maken en hemzelf steeds kleiner.
1 De andere actoren
Er is veel misgegaan in de financiële wereld. Maar wat had Wellink daar aan
kunnen doen? ‘Nou, ik denk: het probleem zit niet in eerste instantie bij de
toezichthouder. Kijk, het probleem zit bij de andere actoren’, antwoordt hij
dan. Neem de rating instituten die er een potje van hebben gemaakt.
Wellink moest wel afgaan, zegt hij, op hun oordeel over ingewikkelde
bancaire producten. Als die Triple A waren, wat kon hij daar dan aan doen?
En dan nog iets, hij en andere toezichthouders wisten wel dat het niet
allemaal pluis was. Maar politici reageerden veel te traag op hun
waarschuwingen. Politici die nu klagen ‘moeten zich realiseren dat er ook
kritiek op hen gegeven kan worden’.
2 De gebroeders Wright
En zijn eigen rol? De president van De Nederlandsche Bank mag daar graag
over filosoferen. Toezichthouders zoals hij hebben het niet makkelijk hoor.
Eigenlijk kunnen ze het nooit goed doen. ‘Op het moment dat een
toezichthouder vanuit zijn professionele opvattingen waarschuwt, is het vaak
zo dat wordt gezegd: ja, jongens, jullie frustreren het marktproces. Op het
moment dat je niks gedaan hebt en het misgaat zeggen ze: hoe heb je zo stom
kunnen zijn?’ En dan de hogere filosofie. ‘Als je innovatie pas toestaat
nadat de goedkeuring gekomen is, dan waren de gebroeders Wright, zeg ik
altijd, nooit de lucht in gegaan. Want een
licence to fly hadden die broertjes nooit gekregen, want het bestond
niet, niemand wist hoe het werkte.’ Moet je die ingewikkelde, riskante
bancaire producten dus wel of niet toestaan? ‘Hier ligt een diep
fundamenteel, bijna filosofisch probleem.’
3 Onze lieve heer
Groot probleem is bovendien dat hij te maken heeft met een lastige
werkelijkheid. ‘Wij zagen deze problemen, wij hebben erover onderhandeld,
maar de crisis heeft, als ik het nu even op een andere manier mag zeggen,
niet gewacht tot we klaar waren.’ Hij is tenslotte ook maar een eenvoudig
mens. ‘Wij zijn onze lieve heer niet. Je kent de toekomst niet. We zaten in
het midden van een dynamisch proces.’
4 Een eind zwemmen
En vergeet vooral ook niet dat Nederland maar een klein landje is, met een
kleine toezichthouder. Een man of 15 moeten concerns met duizenden
werknemers controleren. ‘Wij zijn de agent als ik het even mag versimpelen.
Je moet de agent niet verwarren met de inbreker.’ Bovendien: ‘De agent zat
in Nederland en de inbraak geschiedde in de Verenigde Staten, waar er
tegelijkertijd afspraken waren dat er agenten in de VS waren.’ En die
agenten letten niet op? ‘Nou, dat is inderdaad het geval geweest.’ Maar met
Icesave wist hij toch zelf dat het fout zat? ‘IJsland, daar zwem je niet
zomaar even naartoe, dat is heel ver weg. Het was heel moeilijk om contact
te krijgen met die mensen. Ik weet niet of ze in een geiser zaten te stomen
of zoiets.’
5 De wet is de wet
Als er dan nog mensen zijn die denken dat hij als toezichthouder veel macht
heeft, dan haalt Wellink ze snel uit de droom. Hij had graag de overname van
ABN Amro voorkomen. Maar ho, ho, wacht even. ‘De wet is zo dat je verlof
(toestemming, red.) moet geven.’ Precies hetzelfde met Icesave. Volgens de
Europese regels moest de bank worden toegelaten tot Nederland. Ook al voelde
Wellink aan zijn water dat het geen zuivere koffie was. Een simpele
uitvoerder is hij maar. ‘Als je vraagt of ik me dat professioneel aantrek:
ja, vanzelfsprekend. Maar op de vraag of ik er alles aan gedaan heb om dat
zo goed mogelijk te sturen binnen de wettelijke bevoegdheden, dan zeg ik
tegelijkertijd: ja.’
6 Ze luisterden niet
Nog steeds niet overtuigd? Dan komt Wellink met zijn troefkaart. Hij heeft
hem achter de hand en gebruikt hem in bijna elk interview. Hij heeft het
toch gezegd? Hij heeft toch gewaarschuwd toen hedge fund TCI begon te stoken
bij ABN Amro? En toen het consortium van drie banken met zijn plannen kwam
om de bank te kopen, hief hij het vingertje. Riskant! Beter niet doen! Maar
ze wilden niet luisteren. ‘Van Lutjebroek tot de Wall Street Journal is er
gezegd: waar bemoeit die man zich mee?’ Stank voor dank was zijn deel. ‘Ik
heb twee keer om de oren gekregen van de Europese Commissaris van
Mededinging. Als er ergens een paar mensen zijn die hun verontschuldigingen
moeten aanbieden, dan kan ik er wel een paar aanwijzen in deze context.’
* De gebruikte citaten zijn afkomstig uit de volgende interviews met Nout
Wellink: Buitenhof, 20 januari 2008 en 5 oktober 2008, RTL Z,
23 december 2008, NRC Handelsblad, 26 maart 2009, Pauw en Witteman,
12 mei 2009 en de Volkskrant, 18 juli 2009.
Red.: Een lijstje arrogante leugens en smoezen.
De webredactie had zelf ook nog een argument in gedachten,
namelijk het argument van herhaling. Ook dat was De Pers niet
ontgaan. Het volgende is het tussenstuk bij het artikel:
Nout is zelf ook tot de conclusie gekomen dat zijn
gedrag niet erg gunstig is voor zijn instelling:
Uit:
De Volkskrant, 12-08-2009, van verslaggeefster Yvonne Hofs
Wellink: Kamer schaadt DNB Bankpresident klaagt
zich tegenover minister Bos | Uitlatingen Kamerleden kunnen 'gezag van de
Nederlandse Bank aantasten' De Nederlandsche Bank-president Nout
Wellink waarschuwt de Tweede Kamer dat kritische uitspraken van Kamerleden
het gezag van zijn instituut op het spel zetten. Wellink schreef dat half
juli in een brief aan minister Bos van Financiën. Die zond de brief dinsdag
door naar de Kamer.
In de brief (aanhef ‘Beste Wouter’ ) reageert Wellink op het
onderzoeksrapport van de professoren Du Perron en De Moor-Van Vugt over de
Icesave-affaire. Dat rapport was kritisch over het optreden van De
Nederlandsche Bank (DNB) in die zaak. De onderzoekers concluderen dat DNB
meer had kunnen doen om Landsbanki, de moeder van Icesave, van de
Nederlandse spaarmarkt te weren. ...
Uit de brief blijkt nu dat Wellink zich ook opwindt over
Kamerleden die naar aanleiding van het rapport roepen dat DNB ‘te laat’ en
‘te weinig doortastend’ heeft opgetreden. ‘DNB betreurt het zeer dat in het
politieke en publieke debat de suggestie is gewekt dat haar gezag zou zijn
aangetast. Niet alleen omdat voor dit oordeel geen grond te vinden is in het
rapport, maar ook omdat dergelijke uitlatingen uiteindelijk daadwerkelijk
tot aantasting van het gezag van DNB kunnen leiden’, schrijft Wellink aan
Bos.
De SP en de PVV hebben zich al openlijk uitgesproken tegen
een herbenoeming van Wellink, die in 2011 een derde termijn ambieert. Andere
partijen, hoewel kritisch, vinden het nog te vroeg om Wellink af te
serveren. Wellink (65) is DNB-president sinds 1997. ...
Red.: Dat ziet Noutje goed: de kritiek op hem is
schadelijk voor het instituut. Wat hij natuurlijk niet ziet en niet kan zien
is dat die kritiek terecht is, en dat hij daar helemaal niets zinnigs over
kan zeggen - hij heeft tenslotte "enig" belang bij zijn oordeel.
En daar waar de zaak voor het oordeel over Nout zeer
sterk is, zou de conclusie voor Nout duidelijk moeten zijn: Ik richt
schade aan het instituut aan, en dien dus op te stappen.
De ondergang van de DSB bank is een nog
groter spektakel dan al het voorgaande. DS zat al in de problemen door
berichten in consumentenprogramma's over de vele mensen die financieel in
problemen zijn gekomen door producten van de DS. In een poging om de schade
te beperken onderhandelde de bank, al enige tijd met een een stichting van
gedupeerden. Op een gegeven moment was de druk zo groot dat stichting en
bank een overeenkomst hadden over financiële hulp aan de slachtoffers. Deze
bijeenkomst zou op tv getekend worden, maar dat ging op het laatste moment
niet door: "Dat is vanwege de precendentwerking", dacht de redactie,
achterdochtig, "en dat is die Wellink die dit doet namens die andere
bankschurken."
Maar er was nog iemand anders die zo dacht - 's avonds bij
Pauw en Witteman stelde Jeroen Pauw dit ook, als vraag,. Het werd
natuurlijk ontkend door de aanwezige deskundige, want ze houden elkaar
allemaal de hand boven het hoofd.
Maar een paar dagen later:
Uit: DePers.nl, 14-10-2009, door Jan-Hein Strop
DSB | Zo goed
als failliet
DNB tackelt Scheringa Het akkoord met
gedupeerden leek de redding van DSB. Maar De Nederlandsche Bank stemde niet
in.
Voor Dirk Scheringa, eigenaar van DSB Bank, rest niets meer dan toezien hoe
zijn levenswerk wordt ontmanteld. Eind vorige week nog leek Scheringa vol
goede moed dat hij DSB in veilig vaarwater zou loodsen. Onder druk van
niet-aflatende negatieve publiciteit en verdwijnen van spaargelden, was hij
akkoord met een regeling met een groep gedupeerden die de bank tientallen
miljoenen zou gaan kosten.
Dat kon de onrust niet wegnemen. Op instigatie van het
ministerie van Financiën deed De Nederlandsche Bank (DNB) vanaf vrijdag een
poging om DSB te verkopen aan een combinatie van banken om een faillissement
te voorkomen. Vanwege de risico’s van schadeclaims op DSB is die poging
jammerlijk mislukt, zo zei DNB-president Nout Wellink gisteren.
Aan de beslissing van vrijdag ging een week van koortsachtig
overleg vooraf, waarin een hoofdrol is weggelegd voor Jelle Hendrickx,
onderhandelaar namens de gedupeerden. Die gehele week had hij direct contact
met bestuurder Hans van Goor en Scheringa zelf over het akkoord dat
donderdag werd gepresenteerd, maar niet ondertekend. Wat ging er mis?
Voor DSB was de regeling met gedupeerden van levensbelang,
vertelt Hendrickx. ‘De bank snakte naar goed nieuws, ze waren desperaat. Wij
waren het laatste restje geloofwaardigheid.’ Op woensdag 29 september laten
bestuurders weten dat ze verder met hem willen onderhandelen, tot een
regeling willen komen. ‘Opeens waren we welkom.’
Dan valt de bom. Want Pieter Lakeman van de concurrerende
Stichting Hypotheekleed roept een dag later op tot een bank run op DSB. Van
Goor belt onmiddellijk met Hendrickx. Of hij zo spoedig mogelijk naar Wognum
wil komen voor overleg. Terwijl de site van DSB platligt wordt het hele
weekend doorgewerkt aan een regeling. Zondagnacht krijgt Hendrickx een
e-mail van de advocaat van DSB: er is een concept, maandag publiciteit.
Tot ieders verbijstering wil DSB die maandag 5 oktober toch
geen handtekening zetten, terwijl de behoefte aan goed nieuws zo groot is.
Er ontstaan allerlei speculaties maar ook nu weer geeft DSB geen heldere
verklaring waarom er uitstel is. Van Goor verzekert Hendrickx dat er niets
is om zich zorgen over te maken. Het gaat volgens hem om een aantal kleine
zaken dat nog geregeld moet worden. De uitzending van Tros tv-programma
Radar, waar alle betrokkenen het akkoord zouden toelichten, krijgt
plotseling een andere wending.
Woensdagavond verplaatsten de gesprekken zich naar
advocatenkantoor Spigthoff in Amsterdam. Voor het eerst is het Scheringa
zelf die zich direct bemoeit met de onderhandelingen. Met zijn bodyguards
erbij is de ruimte snel gevuld. Andere verrassende aanwezigen op het overleg
zijn twee topambtenaren van Financiën, die zich als toehoorders opstellen.
En Jan Wolter Wabeke, de financiële ombudsman, is aangeschoven.
Om kwart over drie ’s nachts is er eindelijk definitieve
overeenstemming over de regeling. Van Goor zegt sowieso te willen tekenen,
maar vertelt de belangenbehartiger dat het akkoord nog ‘langs DNB’ moet.
Voor Hendrickx betekent het dat hij donderdagmiddag opnieuw
naar Wognum rijdt om in de werkkamer van Scheringa de ontstane situatie te
bespreken. Risicodirecteur Robin Linschoten en financieel directeur Ronald
Buwalda zijn dan zo’n 40 kilometer verderop in een kantoor aan het
Frederiksplein in Amsterdam. Als zij terugkomen in Wognum is snel duidelijk
dat DNB niet instemt met ondertekening van het akkoord.
Hendrickx krijgt te horen dat DNB bang is voor een
gevaarlijke precedentwerking van het akkoord voor de rest van de financiële
sector. Want DSB is niet de enige bank die hypotheekleningen combineerde met
de verkoop van de gewraakte koopsompolissen. Als de bank zijn handtekening
zet, zouden ook andere banken wel eens aansprakelijk kunnen zijn voor
koppelverkoop van de polissen, luidt de gedachte van de centrale bank.
...
Red.: Natuurlijk was het alleen Dagblad De Pers
die dit (als eerste) durfde opschrijven - die is nog onafhankelijk. Voor wie
dit verhaal ook nog in een andere wil, en/of liever luistert, zie de
volgende NOVA-uitzending (van 15-10-2009), met name het interview met
DSB-topman Hans van Goor, na 5:10 min.
. Zie ook de uitzending van 16-10-2009, het interview aan het einde .
En de rol van Wellenk c.s. was nog actiever:
DePers.nl, 14-10-2009,
'DNB loslippig bij val DSB'
Buitenstaanders konden al op zondag, daags voor de val van DSB Bank, weten dat
De Nederlandsche Bank een belangrijk besluit naar buiten zou brengen. Dat zei
Groenlinks-Tweedekamerlid Kees Vendrik dinsdag in het televisieprogramma Nova.
Een student die bij zijn partij stage loopt, werd zondag door
uitzendbureau Randstad benaderd om maandag deel uit maken van een callcenter om
vragen te beantwoorden van rekeninghouders van DSB.
Red.: Er is niet veel verbeelding nodig om dit
plaatje verder in te vullen - zie hoe een weblogger dit doet:
Volkskrant weblog, 12-10-2009, door cafecafe
DSB-nacht stinkt
Wat is er afgelopen nacht toch gebeurd met de DSB? Ik heb de uitspraak van
de rechtbank er maar eens bijgepakt. Daaruit blijkt het volgende:
- afgelopen zondag 11 oktober, om 19 uur, heeft de Nederlandsche Bank (DNB)
aan de rechtbank in Amsterdam verzocht om de DSB onder curatele te stellen;
- dat verzoek is op dezelfde avond om 21 uur behandeld door de rechtbank;
- in de nacht van zondag op maandag (vandaag) om 1 uur is dat verzoek door
de rechtbank afgewezen.
- in de uren erna heeft DNB het verzoek bij dezelfde rechtbank herhaald,
waarbij nieuwe info is overgelegd;
- dat tweede verzoek is vanochtend om 10:30 uur door de rechtbank behandeld;
- om 11:15 uur vanochtend heeft de rechtbank het verzoek wel toegewezen.
Sindsdien staat DSB onder curatele.
Er is dus nogal wat gebeurd afgelopen nacht.
Het eerste verzoek is door de rechtbank (om 1 uur vanochtend) afgewezen
omdat uit de stukken niet bleek dat DSB niet liquide of niet solvabel was.
De advocaat van DNB heeft het tweede verzoek een aantal uren later ingediend
omdat er in de nacht van zondag op vandaag - na de eerste uitspraak van 1
uur - een "run" op de bank zou zijn ontstaan. Tussen afgelopen middernacht
en vanochtend 9 uur zou er circa 41 miljoen euro zijn opgenomen. Tussen 8 en
9 uur vanochtend is er 14 miljoen euro opgenomen, en tussen 9 en 9:30 uur
vanochtend 6 miljoen. Dat heet een "bank-run".
Wat is er afgelopen nacht gebeurd? Hoe is die "bank-run" ontstaan? Het is
geen gevolg van de oproep van Pieter Lakeman vorige week. Lakeman riep toen
in een TV-programma iedereen op om zijn tegoeden bij DSB weg te halen.
Direct daarop zijn inderdaad tegoeden weggehaald, maar dat is in de loop van
de week afgenomen. De "bank-run" van afgelopen nacht is dan ook geen gevolg
van de oproep van Lakeman. Er is iets anders aan de hand.
Het is een schimmig gebeuren. Volgens mij kan de "bank-run" van afgelopen
nacht niet anders worden verklaard dan door het feit dat het verzoek van DNB
aan de rechtbank Amsterdam gisteren-avond, publiekelijk bekend is geworden.
Ik kan de "bank-run" van afgelopen nacht (na afwijzing van het eerste
verzoek van DNB om 1 uur vanochtend) niet anders begrijpen dan dat bepaalde
lieden met tegoeden bij DSB zijn geinstrueerd om hun tegoeden bij DSB weg te
halen. Hetgeen een opening voor DNB creeerde om een tweede verzoek in te
dienen. Lakeman zit daar niet achter, want als Lakeman enige positie had
gehad, dan had hij vorige week al een "bank-run" veroorzaakt. Iemand anders
heeft de "bank-run" van afgelopen nacht in scene gezet.
Wat is het doel van een "bank-run"? Waarom zou DNB zo graag wensen dat DSB
onder curatele wordt gesteld? Waarom zou DNB een situatie waarbij curatele
niet nodig is (dat was vannacht om 1 uur nog het geval), zo graag willen
omzetten - door veroorzaken van een "bank-run"(?) - in een situatie waarbij
curatele wel nodig is?
Er zijn lieden die daar het antwoord op weten. Wij weten dat echter niet.
Vandaag op BNR kwam Prem Radakishun niet verder dan de opmerking (ter
overdenking!) dat hier een "old boys network" aan het handelen is. Dick
Scheringa is tot heden enkel oogluikend getolereerd door de van oudsher
bestaande banken. Prem merkte terecht op dat een jaar geleden, toen ABN en
Fortis in nood verkeerden, nooit is gedacht aan het onder curatele stellen
van die banken. Waarom wordt daar bij DSB dan ineens zo'n vaart mee gemaakt?
Wat daar ook van zij, vraag is natuurlijk wie er beter van wordt. Per
vanochtend staat DSB onder curatele, en heeft de rechtbank beslist:
"- verklaart op de naamloze vennootschap DSB BANK N.V. de noodregeling van
toepassing;
- bepaalt de duur van deze maatregel op anderhalf jaar;
- benoemt tot rechter-commissaris het lid van deze rechtbank mr. M.L.D.
Akkaya;
- benoemt tot bewindvoerder de advocaat en procureur mr. R.J. Graaf
Schimmelpenninck, Postbus 75505, 1070 AM Amsterdam;
- benoemt tot bewindvoerder de heer J. Kuiper;
- machtigt de bewindvoerders zowel tot overdracht van het geheel of een
gedeelte van de verbintenissen van DSB Bank N.V. als tot gehele of
gedeeltelijke liquidatie van het bedrijf van DSB Bank N.V.;"
Dirk Scheringa staat dus buitenspel, en zijn positie is ingenomen door twee
bewindvoerders die vrijbrief hebben gekregen om DSB te "liquideren" (op te
heffen).
Wie daarvan wijzer wordt, is de vraag. Zeker is dat mensen met een tegoed op
de bank voor - ik geloof - 100.000 euro, verzekerd zijn van hun geld. Mensen
en bedrijven met andere tegoed-constructies, kunnen mogelijk fluiten naar
hun geld. De curatele is immers in wezen niets anders dan een surseance van
betaling, mogelijk gevolgd door een faillissement. En van faillissementen is
bekend dat die geen mens ooit goed uitkomen. Zeker niet mensen met een
tegoed op DSB.
Vraag blijft intussen: Wie heeft afgelopen nacht zijn tegoed bij DSB
weggehaald? Die lui - die afgelopen nacht in totaal 41 miljoen euro hebben
"weggesluisd" - hebben hun geld integraal teruggekregen waar "gewone mensen"
met een (spaar)tegoed op DSB keurig moeten aansluiten bij de rij van
vorderingen op de failliet, dan wel een beroep moeten doen op het
deposito-garantiestelsel. Dat riekt naar "paulianeus handelen". Bovendien
riekt het naar handel in voorkennis. Vannacht hebben zij immers "plots"
noodzaak ingezien om hun geld weg te halen. Hoe kwamen zij op dat idee?
Het stinkt. Zoveel is duidelijk...
Red.: In een normale wereld en een normaal
land zou dit het definitieve einde van Wellink moeten zijn, en eigenlijk van
zijn hele instituut - dat wil zeggen: al het huidige personeel dat ook maar
iets met beleid van doen heeft. Dat zal dus niet gebeuren.
Breaking news! Het is nu zo duidelijk geworden, dat
zelfs de fans uit eigen kring hem beginnen af te vallen:
Uit:
De Volkskrant, 17-10-2009, column door Frank Kalshoven
Houdt Nout Wellink wel toezicht?
Het omvallen van DSB Bank roept een onaangename vraag op: houdt Nout
Wellink, de president van De Nederlandsche Bank (DNB), eigenlijk wel
toezicht? Dat de vraag niet met een hartgrondig ‘nee’ kan worden beantwoord,
komt doordat het toezichthouden zich grotendeels aan onze waarneming
onttrekt. Maar ‘ja’ zeggen is inmiddels ook bijna onmogelijk.
Als we de grote gooi- en smijtbewegingen rond ABN Amro en Fortis er
even buiten laten, tellen we in het afgelopen jaar drie deconfitures. Naast
DSB gaat het dan om de IJslandse bank Icesave en om Van der Moolen. Even los
van de merites van elke afzonderlijke zaak: drie is veel.
En bij elke zaak zijn vragen te stellen over het toezicht.
Bij Icesave: waarom heeft DNB zich zo braaf aan Europese afspraken gehouden
en de IJslanders niet eerder tegengehouden bij het uit de markt vissen van
Nederlands spaargeld? Bij Van der Moolen gaat het er onder meer om dat het
signaal van een tussentijds aftredende voorzitter van de raad van
commissarissen is gemist, en dat bij het aanstellen van de
bestuursvoorzitter blijkbaar onvoldoende kritisch is gekeken. En bij de
verhalen die nu naar buiten komen over DSB gaan de wenkbrauwen weer fronsen.
De vragen zijn steeds: is DNB wel alert genoeg, wel kritisch genoeg, en
grijpt de bank wel tijdig in?
Een uitgewerkt voorbeeld inzake DSB Bank. ...
Over de rol van DNB bij de truc van Scheringa is menig
kritische vraag te stellen. Hoe kan DNB, dat begin 2008 blijkbaar zo dicht
op de bank zit dat er wordt gesproken over de verkoop van
internetbedrijfjes, zo’n lening aan DSB Beheer missen? En als die lening
niet gemist is: waarom wordt daar dan geen stampij over gemaakt? En als er
wel stampij is gemaakt, waarom staat die lening, bijna twee jaar later, dan
nog steeds voor de volle 100 procent op de balans van DSB Bank? En wat is
dan de grond waarop Nout Wellink dezer dagen plotseling besluit dat de
lening geheel moet worden afgeboekt, waardoor het eigen vermogen van de bank
verdampt en de noodregeling in werking moet treden? Dat staat nu wel stoer,
maar was twee jaar geleden stoer geweest. Had tegen Scheringa gezegd: geen
dividend, dan geen dure hobby’s. Eerst verdienen, dan verbrassen.
Naast dit voorbeeld zijn er ook op andere onderdelen
kritische vragen te stellen bij de rol van de toezichthouder.
Geen misverstanden: Scheringa (als bestuurder van diverse
vennootschappen) is verantwoordelijk voor het opzetten van de constructie,
niet Nout Wellink. En: dit is niet de enige reden voor de deconfiture van
DSB. Maar Wellink is ingehuurd om dit type constructies, in het algemeen
belang, tegen te houden. Dat heeft hij nagelaten. Vandaar de vraag: houdt
Wellink eigenlijk wel toezicht?
Red.: En dan is Kalshoven nog het eerstgenoemde geval
van de bank Van der Hoop vergeten.
In de webversie van deze column luidt de ondertitel:
Deze vragen, gesteld door een vriend, komen tezamen met hun antwoord: drie
maal "Nee!".
De storm rond Nout is nu (29-10-2009)
echt losgebarsten, met grote stukken over zijn disfunctioneren in het
weekeinde in de Volkskrant
en Elsevier. Maar eigenlijk zou het nog een stapje verder moeten
gaan:
Uit:
De Volkskrant, 17-10-2009, ingezonden brief van Henk Jong (Leiden)
Vrienden In zijn bijdrage op de Forumpagina van
afgelopen vrijdag `Welke bank wordt gered? De criteria zijn duister`, vroeg
Ad Broere zich af waarom de NIBC een jaar geleden wel werd gered en de DSB
niet. Beide banken verschillen immers onderling nauwelijks.
Een reden is misschien te vinden in het boek De elite
met de top 200 van invloedrijkste Nederlanders geschreven door Wilco Dekker
en Ben van Raaij. Op pagina 204 over Kees van Dijkhuizen, lid raad van
bestuur NIBC, wordt het volgende vermeld: `Sinds zijn (Kees van Dijkhuizen)
vertrek bij (het ministerie van) Financiën is hij lid van de
Thesauriersclub, een exclusieve eetclub van oud-thesauriers als Nout Wellink
en Cees Maas.`
Ook andere directeuren-generaal rijksbegroting schuiven aan.
Aan dat soort vrienden heb je tenminste wat in moeilijke tijden, zou ik
zeggen.
Red.: Dat wil zeggen: naast een onderzoek naar zijn
disfunctioneren ook nog een naar plichtsverzuim (of in de mooie Amerikaanse
uitdrukking: deriliction of duty) en corruptie.
Wie nog twijfels had over de aard van de algemene moraliteit
van Nout Wellink, kan even een blik werpen op de volgende uitzending van
Buitenhof, waarin hij de enige gast was
. In die uitzending geeft hij in het begin zijn oplossing voor de
economische problemen van Nederland, zoals we weten veroorzaakt door de
kredietcrisis, dat wil zeggen: de vele vormen van frauduleus handelen door
de financiële wereld. Die oplossing bestaat uit één enkel element, althans
er is maar één element dat hij de moeite van het expliciete noemen waard
vindt. En dat is bezuinigen op de volkshuisvesting. Oftewel: de armen laten
opdraaien voor de ellende veroorzaakt door de rijken.
Die Wellink is een onvervalste ploert.
Voor nog zo'n exemplaar, zie hier
.
Wellink beschermt ook andere exemplaren van de uitbuitende
klasse:
Uit:
De Volkskrant, 02-03-2010, door Pieter Klok 'Pas een
echt onderzoek kan aan alle twijfel een eind maken' Peiling
Gerrit Zalm | De ene toezichthouder, de AFM, zegt: Gerrit Zalm moet eruit,
en de andere, DNB, zegt: Gerrit Zalm hoeft er niet uit. Hoe valt dat te
rijmen?
Sweder van Wijnbergen, hoogleraar economie aan de Universiteit van Amsterdam:
‘Dit is een heel rare vertoning. Het staat voorop dat Zalm de problemen bij
DSB niet heeft veroorzaakt. De vraag is of hij er genoeg tegen gedaan heeft.
Om te beginnen is de verslaggeving in zijn tijd misleidend geweest. Zo werd
in 2007 een veel te lage voorziening genomen voor slechte leningen. DNB zal
daar echter niet snel iets van zeggen, want dan moet DNB ook uitleggen
waarom hij dit probleem niet eerder heeft aangekaart. Het lijkt erop dat DNB
vooral zichzelf vrijpleit.’ ...
‘De onderzoeksopzet was hoogst ongelukkig. DNB is niet
onafhankelijk. Integendeel. Je kunt een hele rij conflicts of interest
aanwijzen. De AFM heeft daar geen last van.’ ...
‘Dat Scheltema het oordeel van DNB toetst, is raar. Had hem
dan het hele onderzoek laten doen. Diezelfde Scheltema gaat nu nog een
rapport schrijven over de rol van de AFM en DNB bij het faillissement van
DSB. Het wordt al met al wel een circus.’ ...
‘Je had ook best een onafhankelijk en vertrouwelijk onderzoek
kunnen doen. Het argument van Wouter Bos (de oud-minister van Financiën,
red.) dat alleen DNB dat kan, is kolder. ...
Red.: De DNB-DSB affaire is nog niet afgelopen... uit
volkomen onverdachte hoek komt bevestiging van eerdere vermoedens:
Uit:
De Volkskrant, 12-03-2010, van verslaggever Robert Giebels
Centrale bank heeft volgens rapport in dagen voor de ondergang van DSB veel
geïmproviseerd
Felle kritiek rijksrecherche op DNB
Geen goede procedures, zegt rijksrecherche | 300 tot 500 mensen wisten van
aanstaand faillissement en konden dat lekken
De Nederlandsche Bank (DNB) is nauwelijks voorbereid op het faillissement
van banken. De rijksrecherche concludeert dat in een onderzoek naar de val
van DSB Bank. De centrale bank, die de beschuldiging verre van zich werpt,
heeft in de dagen voor de val geïmproviseerd en daarbij zijn honderden
mensen geïnformeerd over dat faillissement. ‘Het risico van uitlekken
bestaat hoe dan ook’, stelt de rijksrecherche.
Oud-minister Bos van Financiën had de rijksrecherche om het
onderzoek gevraagd om te achterhalen wie begin oktober informatie naar de
media heeft gelekt over de noodregeling die De Nederlandsche Bank op DSB van
toepassing wilde laten verklaren. Deze regeling houdt in dat DNB de rechter
verzoekt bewindvoerders van buiten aan te stellen om het bestuur van de bank
over te nemen.
De Amsterdamse rechter wees de eerste aanvraag van DNB in de
nacht van 11 op 12 oktober af. In de ochtend van maandag 12 oktober, nadat
het nieuws over de op handen zijnde noodregeling in de Volkskrant was
verschenen, deed DNB nogmaals een verzoek. De rechter stemde toen wel in met
een noodregeling omdat DSB-spaarders hun geld van de bank haalden. Sindsdien
stelt DSB-topman Dirk Scheringa dat het lek zijn bank kapot heeft gemaakt.
In december meldden Bos en het OM al dat de rijksrecherche
circa 500 personen kon aanwijzen die bij de val van DSB betrokken waren.
Daardoor kon niemand als ‘het lek’ aangewezen worden, Strafrechtelijke
vervolging bleef dan ook uit. Na een beroep op de Wet openbaarheid van
bestuur door het FD en RTL Nieuws heeft het college van
procureurs-generaal dat onderzoek nu, flink gecensureerd, vrijgegeven.
De rijksrecherche stelt dat DNB geen protocol heeft van
stappen die de centrale bank moet zetten als om een noodregeling wordt
verzocht. Wel nam De Nederlandsche Bank op 10 en 11 oktober geen
telefoontjes meer aan. ‘Hiertoe werden zelfs stickers op de
telefoontoestellen geplakt’, vertelde een getuige aan de rijksrecherche.
Maar wie verantwoordelijk is, wie moet worden geïnformeerd,
wie de communicatie doet en op welke manier de noodregeling intern en extern
geheim moet worden gehouden: DNB had het nergens beschreven. ...
Red.: Oftewel: DNB is niet voorbereid op één van haar
belangrijkste taken.
Dit rapport kan verstrekkende gevolgen hebben gezien het feit
dat voormalig DSB-eigenaar Scheringa een procedure heeft gestart tegen de
DNB. Het is dan ook niet verwonderlijk dat men ontkent:
Mar kijk nog eens naar deze opgedoken feiten:
Gezien de werkelijkheid van het uitlekken en de onpartijdigheid en
belangeloosheid van de rijksrecherche kan de ontkenning van de DNB zonder
meer gekwalificeerd worden als een keiharde leugen. Maar dat kan niet meer
gezien worden als iets bijzonders, daar zelfs rechters blijken te liegen
.
De storm is weer een beetje overgewaaid, en Wellink gaat weer
op oude voet verder met zijn parmantige "voorspellingen" gebaseerd op
eigenbelang en leugens:
Uit: Volkskrant.nl, 25-03-2010, ANP. Wellink:
'Torn voorlopig niet aan hypotheekrenteaftrek' Aan de
hypotheekrenteaftrek moet voorlopig niet worden getornd. Dat zou schadelijk
zijn voor de woningmarkt. Dat heeft president Nout Wellink van De
Nederlandsche Bank (DNB) donderdag gezegd tijdens een toelichting op het
jaarrapport van de centrale bank.
‘Dit soort maatregelen moet je nemen op de top van de conjunctuur. Daar is
het nu niet het moment voor. We zitten in heel moeilijke omstandigheden’,
aldus Wellink.
De overheid moet volgens Wellink ook geen plannen aankondigen
dat er bijvoorbeeld over twee jaar iets gaat veranderen aan de renteaftrek.
‘Mensen anticiperen daarop en daarmee ontregel je de woningmarkt nu al. Pas
op met de timing en kijk goed hoe je het precies gaat doen’, aldus de
centralebankpresident.
Met de aanstaande miljardenbezuinigingen en komende
verkiezingen staat de hypotheekrenteaftrek weer ter discussie. Door de
economische neergang zijn de huizenprijzen onder druk komen te staan. De
gemiddelde koopsom van een woning daalde in 2009 met ruim 6 procent. ...
Red.: Wellink weet natuurlijk donders goed dat in
tijden van hoogconjunctuur er helemaal niets aan de hypotheekrente aftrek
gebeurd. En iedereen weet dat hypotheekrenteaftrek een miljardensubsidie van
de armen aan de rijken is. En dat douceurtje wil Wellink zich niet laten
ontnemen. In de reportage op het NOS Journaal (25-03-2010, 20:00 uur)
zei Wellink er nog bij dat de overheid wel in de komende vier jaar het
financiële tekort moest opheffen - door middel van bezuinigingen - op de
zwakkeren. En lager werken voor de rest van de onderste tweederde van
Nederland. Een uitgebreidere versie dezelfde dag bij NOVA
- hij wordt uiterst vriendelijk benaderd door de linksmensen van de media,
want die linksmensen van de media hebben ook voordeel bij het beleid van
Wellink, verkerende in de bovenste derde van Nederland als ze zijn.
Kortom: de neoliberale ploert is weer helemaal terug.
Neoliberale Wellink-vriend Frank Kalshoven stelde de vraag of
de DNB wel toezicht hield. Hier is het antwoord:
Uit:
De Volkskrant, 08-05-2010, van verslaggevers Douwe Douwes en Robert
Giebels
'DNB schoothondje van banken'
Nederlandsche Bank was volgens onderzoekers in de jaren vóór de
kredietcrisis niet de waakhond van de financiële sector waarvoor zij
zichzelf nu uitgeeft.
Tussentitel: Toezichthouder liet zich willens en wetens voor een karretje
spannen De parlementaire commissie-De Wit was afgelopen januari twee
dagen met zijn verhoren over de kredietcrisis bezig, toen De Nederlandsche
Bank een persbericht op zijn website plaatste. ‘In de afgelopen twee
decennia heeft DNB actief opgetreden om de risico’s van complexe financiële
producten, zoals derivaten, in het toezicht mee te nemen’, luidde de eerste
zin. ...
De boodschap van Nederlands oudste financiële toezichthouder
was duidelijk: DNB heeft alles gedaan wat in haar vermogen lag om
gevaarlijke situaties bij de banken onder haar toezicht te voorkomen.
Tijdens zijn twee verhoren voor de commissie wist
DNB-president Nout Wellink dat beeld te bevestigen. ... In het slotgesprek
betoogde Wellink met succes dat hij jarenlang had gewaarschuwd voor alles
wat later fout ging, maar nergens een gewillig oor vond – bij politiek,
wetgever noch financiële sector.
Twee dagen voor ‘De Wit’ komende maandag haar conclusies
presenteert, werpt een nieuwe studie in opdracht van de Wetenschappelijke
Raad voor het Regeringsbeleid een ander licht op het functioneren van DNB.
De toezichthouder was in de jaren vóór de kredietcrisis niet de waakhond van
de banken waarvoor zij zichzelf nu uitgeeft, maar stond die met raad en daad
terzijde om financiële producten te ‘securitiseren’: in pakketjes te
verpakken en die vervolgens door te verkopen. ‘De Nederlandsche Bank was het
schoothondje van de financiële sector’, concludeert een van de onderzoekers,
Ewald Engelen, hoogleraar Financiële Geografie van de Universiteit van
Amsterdam.
Uit de WRR-verkenning, onderdeel van een groter onderzoek
naar de relatie tussen staat, markt en samenleving, blijkt dat het in 1997
fout begon te gaan. In dat jaar publiceerde DNB het ‘Memorandum met
toezichtrichtlijnen inzake securitisatie’. Banken konden verpakte hypotheken
overhevelen naar een vehikel ‘met een vrijstelling van de wettelijke
vergunningplicht en daarmede van de vergunningsvereisten’. Met andere
woorden: een vehikel buiten het toezicht van DNB. ...
Red.: Die berichten van de DNB zelf zijn
natuurlijk, als instelling en personen die voor het eigenbelang opkomen,
objectief bezien niets waard. De uitkomst van de onafhankelijke onderzoeken
is volkomen duidelijk, en onweerlegbaar:
Uit: De Volkskrant, 11-05-2009, door Douwe Douwes en Robert Giebels
Interview | Commissievoorzitter Jan de Wit 'De
crisis kent geen hoofdschuldige' De beurzen schoten omhoog,
banken maakten weer winst en er werden als vanouds krankzinnig hoge bonussen
uitgedeeld. ‘We zagen de urgentie van ons werk afnemen’, zegt Jan de Wit. De
SP’er vormde met zeven collega-Tweede Kamerleden de commissie-De Wit. In
tien maanden inventariseerde die de oorzaken van de kredietcrisis. ...
...
En de toezichthouder?
‘Dit is een kritisch rapport over de toezichthouder van de banken, De
Nederlandsche Bank (DNB). Die is tekortgeschoten: in transparantie en in het
toezicht houden op het financiële systeem in plaats van alleen de banken
afzonderlijk. DNB heeft de risico’s niet tijdig gesignaleerd. Wouter Bos zei
het in zijn Den Uyl-rede: de toezichthouder loopt altijd achter de feiten
aan. Dat kan niet anders. Al was het alleen maar omwille van de personele
omvang: tientallen werknemers van DNB staan tegenover duizenden van de
banken.’
Uit een nog te verschijnen studie van de Wetenschappelijke Raad voor het
Regeringsbeleid (WRR) blijkt dat banken en DNB met elkaar vervlochten waren.
Herkent u dat beeld?
‘Ja, dat is de cultuur van DNB. We hebben er een deelonderzoek aan besteed.
De toezichthouder is te close met de banken, ze komen er te vaak over de
vloer.
Regulatory capture heet dat; toezichthouder en degene die onder toezicht
staat, houden elkaar klem.’
Is dat erg?
‘DNB-president Nout Wellink heeft in de openbare gesprekken een paar keer
gezegd dat hij keer op keer gewaarschuwd heeft voor risico’s. Dat klopt ook,
dat heeft onze commissie kunnen vaststellen. Maar bij dat waarschuwen is het
gebleven. DNB kreeg weinig gehoor van de sector. Onze conclusie: dan ga je
dus niet achterover leunen, maar actie ondernemen. Maar DNB heeft dat niet
gedaan, heeft niet doorgepakt. De vraag is dan: waarom niet? De verklaring
is dat regulatory capture: de toezichthouder laat zich leiden door de
belangen van degenen waarop hij toezicht houdt. Dus dat beeld uit die
WRR-studie herken ik.’ ...
Red.: De gebeurtenissen geven een definitieve
bevestiging.
Nog iemand die het helder zegt:
Uit:
De Volkskrant, 07-07-2010, van verslaggever Robert Giebels
DNB moet vaker 'nee' leren zeggen Het gaat niet
om Wellink zelf, veel belangrijker is de weeffout in het bankentoezicht. De
bank is zich meer en meer gaan gedragen als de belangenbehartiger van het
Nederlandse bankwezen.
Tussentitel: De toezichthouder is meer en meer gaan geloven in de
beloftes van financiële innovatie Met tegenzin wilde Bankpresident
Wellink vorige week toegeven dat het ‘meer en beter had gekund’. En pas na
lang sjorren door Jolande Sap van GroenLinks was hij bereid excuses te maken
voor de steken die DNB had laten vallen. De grondtoon was echter
onveranderd.
Al jaren is de verdedigingslijn van Wellink dat hij met
handen en voeten is gebonden aan wetten en regels en dat hij echt meer zou
hebben gedaan als dat zou hebben gekund. Dat was ook vorige week het geval.
Uit taal en lichaamshouding sprak diep onbegrip voor de verwijten die hem
werden gemaakt.
Na ABN Amro en Icesave is DSB de derde affaire rond het
bancaire toezicht. Een bananenschil die Wellink fataal dreigt te worden. Het
is begrijpelijk dat de volkswoede zich richt op de man die bijna 30 jaar bij
DNB werkt, waarvan 14 als president. Persoon, positie en instelling zijn in
de loop der jaren steeds meer met elkaar vergroeid.
Krant en tv zijn daar mede schuldig aan: als er financieel
stront aan de knikker is, wordt gemakkelijk de weg gevonden naar het orakel
van het Westeinde. Dat levert mooiere tv op dan de monoloog van een
verslaggever voor een glazen bankgebouw. Wellink liet zich dat welgevallen.
Nooit heeft hij geprobeerd om deze verpersoonlijking te voorkomen: Wellink
was DNB en DNB was Wellink. En dat komt zowel Wellink als DNB nu duur te
staan.
Want het gaat natuurlijk helemaal niet om Wellink. Veel
belangrijker is de weeffout die in het Nederlandse bankentoezicht zit. Sinds
het verlies van zijn monetaire taken aan Frankfurt is DNB zich meer en meer
gaan gedragen als de belangenbehartiger van het Nederlandse bankwezen. Groot
en winstgevend moest dat worden en dus werden fusies tussen verzekeraars en
banken toegestaan, mochten banken hun hypotheekportefeuilles verpakken en
verkopen, werden de eisen voor hypotheekleningen versoepeld, mochten
roofbankjes als DSB ongehinderd hun gang gaan, werd buitenlandse nieuwkomers
als Icesave geen strobreed in de weg gelegd en mochten grootbanken als ING,
ABN Amro en Rabobank meedenken over vorm en inhoud van het toezicht.
Red.: De term "weefout" is hier natuurlijk een
sterk eufemisme - het zit gewoon fundamenteel fout. In de regels én de
personen die ze moeten uitvoeren. Engelen zegt het zelf:
Het kan niet duidelijker.
De gevolgen zijn even fundamenteel:
En voor de duidelijkheid nog een keertje:
En de oorzaak is het globale neoliberalisme:
En wat betreft Wellink zelf:
Het kan niet helderder.
Inmiddels is er een vernietigend rapport verschenen over
Wellink en zijn DNB en is hem op een beleefde manier zijn congé gegeven - de
zittingstermijn van het voorzitterschap is beperkt. Maar toch kwam er nog
weer eentje los:
Uit:
De Volkskrant, 01-10-2010, van verslaggever Frank van Alphen
'Wellink wist in 2005 van problemen Fortis' Nout
Wellink van De Nederlandsche Bank (DNB) was al in 2005 op de hoogte van
problemen bij de top van het Belgisch-Nederlandse Fortis.
Fortis-commissaris Annemieke Roobeek had de DNB-president in
mei van dat jaar vertrouwelijk verteld dat het bestuur regels op het gebied
van goed bestuur niet naleefde. Dit staat in het donderdag verschenen boek
De Kloof van NRC-journalist Piet Depuydt.
Roobeek, die tegenwoordig namens de staat commissaris is bij
ABN Amro, was sinds 1997 commissaris bij Fortis. Ze zag gaandeweg dat de
Belgen de overhand kregen en bankkennis uit Nederland naar Brussel
overhevelden. ...
Roobeek, hoogleraar strategie aan de Nyenrode Business
University, deelde haar ervaringen bij Fortis ruim voordat deze
bank-verzekeraar in 2007 ABN Amro overnam. Fortis, dat destijd de hoofdprijs
betaalde voor de Nederlandse delen van ABN Amro, verslikte zich in deze
overname en de Nederlandse overheid moest de bank in 2009 redden.
De verklaring van Roobeek is opmerkelijk omdat hieruit blijkt
dat DNB kennis had over misstanden bij Fortis van een goede interne bron.
DNB heeft de overname van ABN Amro ondanks deze kennis niet gedwarsboomd.
In een interview met NRC Handelsblad zegt
Roobeek dat minister Bos van Financiën de omstreden overname geen strobreed
in de weg heeft gelegd ondanks zorgen van de toezichthouder. Volgens Roobeek
kreeg Wellink geen voet aan de grond in Den Haag. Roobeek heeft nog
geprobeerd premier Balkenende te overtuigen maar dat mocht niet baten.
‘Balkenende toonde begrip voor mijn standpunt, maar er is daarna geen
politiek initiatief gekomen’, aldus Roobeek.
Roobeek had haar kennis over de interne problemen en creatief
boekhouden bij Fortis opgedaan tijdens lunchgesprekken met managers.
Voorzitter Lippens was altijd tegenstander geweest van deze bijeenkomsten.
In het voorjaar van 2005 kreeg Roobeek te horen dat ze niet
in aanmerking kwam voor een volgende termijn als commissaris. ...
Red.: Weer enige tijd later:
Uit:
De Volkskrant, 28-12-2010, van verslaggever Peter de Waard
DNB ontkent fouten bij toezicht op Icesave en overname ABN Amro
De Nederlandsche Bank (DNB) ontkent fouten te hebben gemaakt bij het toezicht
op Icesave en de overname van ABN Amro. ...
Red.: Over Van der Hoop en DSB is al hetzelfde
beweerd, dus effectief is er geen enkel toezicht op wat er gebeurt in de
financiële sector door de DNB. De DNB kan dus rustig worden opgeheven, en
haar 1500 man personeel ontslagen. Dat komt goed uit in deze tijd van
bezuinigingen.
Een bekend bijverschijnsel van slecht leiderschap is dat dit
nog slechtere mensen onder zich zoekt - vanwege een zeer basaal proces: een
zwak leidervoelt zich in zijn positie bedreigt door zowel deskundige en
sterke mensen:
Uit:
De Volkskrant, 02-02-2011, van verslaggever Frank van Alphen
Met de hartelijke groeten van Nout
Nout Wellink, de president van De Nederlandsche Bank (DNB), ergert zich wild
aan de eigenzinnige econoom Sweder van Wijnbergen. In een interview met Het
Parool zei deze hoogleraar aan de UvA zaterdag dat de complete top van DNB
zijn biezen moet pakken. Van Wijnbergen vindt dat de hele vierkoppige
DNB-directie heeft gefaald. ...
Van Wijnbergen wast in het vraaggesprek de oren van elk afzonderlijk lid van de
DNB-directie. 'We hebben een directeur toezicht banken, Henk Brouwer, die niet
alles volgt in zijn sector. We hebben een directeur pensioentoezicht, Joanne
Kellermann, die dagelijks demonstreert dat ze nul besef heeft van financiële
markten en financiën; die qua begrip van risico's, indexeringen en pensioenen
verdwaald lijkt te zijn en die al ongehoord veel schade heeft aangericht. We
hebben een chief-economist, Lex Hoogduin, die niet corrigeert; en dan de hoogste
man, Nout Wellink, die alleen twijfelt.' Van Wijnbergen doelt op het weinig
krachtdadige optreden van DNB tegenover ABN Amro, Icesave en DSB Bank.
Met name Kellermann moet het ontgelden. Vorige zomer
waarschuwde de directeur pensioentoezicht dat veertien fondsen hun pensioenen
hoogstwaarschijnlijk moesten verlagen. Uiteindelijk werd de soep niet zo heet
gegeten en hoefden slechts enkele fondsen de pensioenen af te stempelen.
...
Red.: Dit bijverschijnsel is misschien nog wel
erger dan het slechte leiderschap zelf. Als de slecht functionerende leider
langere tijd aan de macht is, kan door dit proces, dat steeds verder naar
onder doorsijpelt, het leiderschap hele organisatie verpest worden. En wel
zodanig dat als het uiteindelijk zo ver is dat de leider verdwijnt,
eigenlijk het hele leiderschap eronder ook moet worden vervangen.
Maar Wellink zelf gaf ook nog een proeve van onbekwaamheid
af:
De manier van omgang met kritiek is één van de beste maatstaven voor de
kwaliteit van leiderschap.
Een nieuw hoogtepunt: Wellink acht zichzelf in aanmerking komen
voor een nog hogere baan: president van de Europese Centrale Bank - een
kandidatuur die nog serieus genomen wordt ook. Dit is hoe je dat moet zien:
Uit:
De Volkskrant, 26-02-2011, ingezonden brief van M. de Jong (Wijdewormer)
Wanneer verlaat Wellink het toneel?
In het Economiekatern van 23 februari staan (naast een open sollicitatie van
Wellink zelf) vijf redenen waarom Wellink de opvolger van Trichet kan zijn.
Het moet toch niet gekker worden, dat zou toch een volkomen
onterechte promotie betekenen voor de man die verantwoordelijk is voor de
financiële rampen die zich de laatste paar jaren in eigen land hebben
voltrokken?
Er wordt nog steeds gewacht op geld uit IJsland en de
juridische procedures die gedupeerde DSB-klanten hebben aangespannen, zijn nog
in volle gang.
In feite was de elegante oplossing die de minister van
Financiën heeft bedacht (geen nieuwe zittingstermijn meer) nog te goed voor
Wellink: ontslag wegens wanprestatie en een WW-uitkering was meer gepast
geweest.
De Volkskrant, 26-02-2011, ingezonden brief van Lian Ummelen (Geleen)
Een gotspe
'Hij wil van geen wijken weten en zal niet gauw zijn ongelijk bekennen. Hij
is (...) door politici ongenadig bekritiseerd (...). Maar hij geeft geen
krimp. Hij houdt voet bij stuk dat het allemaal niet zijn schuld was.' Aldus
een citaat uit
de Volkskrant (Economie, 23 februari). Over wie gaat dit? Over Mubarak?
Kadhafi? Een andere dictator in het Midden-Oosten die maar niet opstapt?
Welnee, het gaat over Nout Wellink, en voor wie het misschien
niet helemaal begrepen heeft: bovenstaand citaat maakt deel uit van de
redenen waarom Wellink een geschikte kandidaat zou zijn om president van de
Europese Centrale Bank te worden.
Voor wie het nog steeds niet begrijpt: bovenstaand citaat is
niet negatief bedoeld, maar toont positieve eigenschappen voor iemand in de
bankwereld.
Dit voor wie nog hoop had dat de financiële crisis tot
daadwerkelijke veranderingen zou leiden in de wereld van Het Geld. Nee hoor,
als je in die wereld de fout in gaat, hoef je niet alleen niet op te
stappen, maar maak je zelfs goede sier als je zegt dat je je niet nog een
volgende termijn beschikbaar zult stellen. Zoals bijvoorbeeld ook Mubarak
eerst deed. Alleen verdween die daarna alsnog van het toneel.
In de wereld van Het Geld echter, solliciteer je daarna
gewoon schaamteloos naar een nog hogere functie.
Red.: Het is niet alleen Wellink, maar de hele
club:
Uit:
De Volkskrant, 11-05-2011, van verslaggever Robert Giebels
Planbureau: regels DNB te vrijblijvend
De nieuwe regels waarmee toezichthouder De Nederlandsche Bank (DNB) de banken
wil gaan beteugelen, zijn te slap en te vrijblijvend. Dat stelt het Centraal
Planbureau (CPB), de rekenmeester van het kabinet, in een gisteren verschenen
studie.
Volgens het CPB zijn automatische interventies bij banken
nodig zodra ze een vooraf bepaalde mate van ongezondheid bereiken. De
Nederlandse banken vinden dat te ver gaan.
Het CPB stelt dat toezichthouders van banken smoezen bedenken
om maar niet in te grijpen bij een bank die ten onder dreigt te gaan. Politici
van links tot rechts hebben om die reden felle kritiek op DNB. Maar dat
ingrijpen zou ten koste kunnen gaan van mijn reputatie, zegt een toezichthouder
volgens het CPB. ...
Red.: Nu is het CPB zelf al een strak neoliberale club
, dus aan verschillend soort economische opvattingen kan het niet liggen. De
verklaring is dan ook heel simpel: die DNB en de hele financiële sector in
Nederland is één grote rotte stinkende bende van vrindjes en nepotisme.
Zelfs in het meest kapitalistische land ter wereld snappen ze dat er iets
moet gebeuren qua regelgeving:
Even nog ter illustratie van het voor de hand liggende
vermoeden dat Wellink niet het enige persoon van zijn soort is bij de DNB:
Uit:
De Volkskrant, 17-09-2011, van een verslaggever
'Nieuwe directie is te licht voor DNB'
Met de benoeming van Klaas Knot tot president van De Nederlandsche Bank (DNB)
heeft het kabinet de onafhankelijke positie en het aanzien van de centrale bank
beschadigd. Dat stelt voormalig DNB-directeur Lex Hoogduin, de man die tot mei
dit jaar nog dacht Nout Wellink te zullen opvolgen als president van DNB.
'De raad van commissarissen wilde mij voordragen', zegt hij
in een interview met NRC Handelsblad van afgelopen vrijdag, 'maar na een
politieke blokkade werd het iemand anders. Dat geeft geen blijk van een
onafhankelijke opstelling. ...
... Hij vindt de huidige directie van de bank ook te
onervaren. ...
Red.: De arrogantie van de oligarchie.
Het aanhangen van het Europese Imperium, ook een kenmerk van de oligarchie.
De parlementaire enquête over de kredietcrisis is in zijn
tweede fase:
Uit:
De Volkskrant, 17-11-2011, van verslaggever Robert Giebels
DNB voelde niets voor steun banken
De Nederlandsche Bank dacht ten onrechte dat hulpplan nog in embryonale
stadium verkeerde.
Bankentoezichthouder De Nederlandsche Bank (DNB) voelde begin oktober 2008
niets voor staatssteun aan Nederlandse banken. Toenmalig minister van Financiën
Wouter Bos pakte echter zeer snel door.
Die maand vroeg en kreeg ING 10 miljard euro steun van de overheid.
'DNB vond het een stap te ver', zei Bernard ter Haar, destijds topambtenaar van
het ministerie van Financiën. Ter Haar werd gisteren voor de tweede keer gehoord
door de parlementaire enquêtecommissie-De Wit die de kredietcrisis onderzoekt.
Ter Haar is in Europa de bedenker van de kapitaalsteun waarvan ook Aegon en SNS
gebruikmaakten.
DNB wilde niet dat de overheid het reservekapitaal van banken
zou verhogen, omdat de toezichthouder banken als marktinstellingen beschouwt.
Ter Haar: 'En daarvan moet je als overheid ver wegblijven, vond DNB. ...
Red.: Fundamentalistische neoliberalen, dus. Type Ayn
Rand, Milton Friedman en Alan Greenspan
.
Volkome overbodig geeft Nout Wellink een openbare inkijk in
de aard van zijn karakter:
Uit:
De Volkskrant, 25-11-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard
Hoe groot is de wraakzucht van Nout Wellink?
De voormalige baas van DNB zal afrekenen met de personen die hem hebben
laten vallen.
Net als bij Louis van Gaal is bij Nout Wellink de wraakzucht groter dan het
principe. Van Gaal wilde absoluut niets meer met Ajax te maken hebben, maar toen
hij Johan Cruijf de voet dwars kon zetten wilde hij zelfs algemeen directeur
worden. En dat geldt ook voor de voormalige president van De Nederlandsche Bank
(DNB). Hij zou niet over zijn graf heen regeren nadat deze zomer Klaas Knot hem
opvolgde. 'Als ik niet opnieuw wordt benoemd, ga ik politoeren - meubels
lakken', zei hij in deze krant. Inmiddels grijpt hij iedere kans aan om de
politici in Den Haag in hun vaarwater te zitten. ...
Red.: Voor de zoveelste keer zien we hier het zeer
harde verband tussen het debiteren van leugens, leugenachtigheid, en andere
vormen van moreel falen, oftewel: kwaadaardigheid. Wraakzucht is een van de
zeven hoofdzonden.
Dit is weer wat gewoon liegen, van de soort die alle oligarchen doen.
Maar dit is op zijn minst deels persoonlijk, en pure wraakzucht. Zelfs
auteur Peter de Waard, toch neoliberaal genoeg, heeft er relatief harde
woorden voor over:
En deze houding en dit karakter is in de top beslist niet bijzonder. Anders
was Wellink nooit op die post gekomen.
Een blik op het soort mensen dat bij DNB werkt:
Uit:
De Volkskrant, 24-11-2011, van verslaggever Robert Giebels
Reportage
| Enquête kredietcrisis
Ongemakkelijk kijken bij De Wit
De
lichaamstaal van Aerdt Houben is duidelijk: hij is klaar met deze parlementaire
enquêtecommissie en met dit kruisverhoor. De voorzitter van die commissie, Jan
de Wit, heeft het zo te zien ook gehad met de directeur financiële stabiliteit
van De Nederlandsche Bank die traag is binnen komen schrijden. De mannen praten
door elkaar totdat de stem van De Wit overslaat. 'Al die tijd heeft u niets
gedaan', zegt de voorzitter. Het is als vraag bedoeld, maar zo klinkt het niet.
De enquêtecommissie-De Wit is feitelijk 'De Wit II'. De
eerste 'De Wit' was een parlementaire onderzoekscommissie die begin 2010 geen
verhoren hield, maar gesprekken. Wie daar toen bij is geweest, kreeg gisteren
een déjà vu. Want wéér trok De Wit vol van leer tegen de werkgever van Houben,
bankentoezichthouder DNB. De portee van het verwijt van de commissie is
hetzelfde: DNB heeft zitten slapen voor en tijdens de ergste financiële crisis
ooit. ...
Red.: Dat 'slapen' kennen we al: Wellink cum suis
vonden dat de banken het helemaal zelf mochten uitzoeken. Ongetwijfeld net
als deze aristocratische meneer.
De volgende dag gooit prominent financieel expert en
politicus Hans Hoogervorst, VVD, olie op het vuur:
Uit:
De Volkskrant, 30-11-2011, van verslaggever Robert Giebels
Enquête
kredietcrisis | Hans Hoogervorst (ex-AFM) over toezicht op banken
'Dramatisch effect soepelere regels'
Doordat op het hoogtepunt van de kredietcrisis in 2008 boekhoudregels zijn
versoepeld, geven balansen van banken nu een te positief beeld van hoe ze er aan
toe zijn. Dat verklaarde Hans Hoogervorst gisteren voor de parlementaire
enquêtecommissie Financieel Stelsel. 'Daardoor zijn de problemen nu
onbeheersbaar geworden.'
Hoogervorst was tijdens de kredietcrisis topman van
toezichthouder AFM. Nu is hij voorzitter van de International Accounting
Standards Board in Londen. De organisatie bepaalt de internationale regels voor
financiële verslaglegging. De oud-minister van Financiën (VVD) legde uit dat
zware politieke druk er destijds voor zorgde dat in plaats van de marktwaarde
van obligaties, de hogere aanschafprijs op de bankbalans mocht worden gezet.
'De gevolgen zie je vooral aan de staatsobligaties van landen
zoals Italië, Ierland en andere Zuid-Europese overheden', zei Hoogervorst na
afloop van zijn verhoor voor de commissie. Dergelijke obligaties staan voor een
te hoog bedrag op de bankbalansen. 'Daardoor is de marktwaarde van banken veel
lager dan hun boekwaarde.'
'Een catastrofale situatie, buitengewoon dramatisch', is
Hoogervorsts taxatie van de crisis van nu. Hij verwijt zowel politici als
toezichthouders dat ze hebben toegestaan dat banken te lang te veel risico's
namen en te veel krediet verstrekten. Hoogervorst spitste dat verwijt toe op
bankentoezichthouder DNB: 'Iedereen had kunnen zien dat ING, ABN Amro en Fortis
uitgemergelde banken waren.' ...
Red.: Iedereen. Maar de banken zelf wilden het niet
zien vanwege de dollartekens in hun ogen, en de DNB was het schoothondje van de
banken.
Een vals schoothondje:
Regelrechte fraudeurs, dus. De strafvervolging kan beginnen.
De belangrijkste doelstelling van de DNB-fraudeurs is
natuurlijk om het eigen inkomen en dat van de rest van de top te verhogen en dus
de sociale voorzieningen af te breken. Geen mooiere gelegenheid dan slechtere
economische cijfers - wat de oorzaak ook moge zijn:
Uit:
De Volkskrant, 10-12-2011, van verslaggevers Yvonne Hofs en Raoul de Pré
DNB: miljarden extra bezuinigen
Volgens De Nederlandsche Bank verkeert de Nederlandse economie opnieuw in
een recessie. De vooruitzichten zijn zo slecht dat nieuwe ingrepen onontkoombaar
zijn. Onder druk van de snel verslechterende economische vooruitzichten
maakt het kabinet zich op voor nieuwe ingrijpende bezuinigingen. De
Nederlandsche Bank voorspelde vrijdag dat het kabinet minimaal 5 miljard
euro extra moet bezuinigen om te voorkomen dat het begrotingstekort in 2013
te ver oploopt.
Vicepremier Maxime Verhagen ...
Red.: Waarna de Volkskrant, die alles
braaf neerpent op pagina 3 om het volk rijp te maken, uitvoerig de graaier
Verhagen aan het woord laat. Om dan pas weer terug te komen op de fraudeurs:
De Volkskrant vult in wat de fraudeurs bedoelen met ingrepen:
Wat natuurlijk, voor iemand met gezond verstand, volkomen contraproductief
is - kijk maar:
Wat door bezuinigingen alleen maar erger gaat worden. Althans: wat men
gewoonlijk verstaat onder bezuinigingen: op zorg onder sociale voorzieningen
enzovoort. Allemaal geld dat in de Nederlandse economie gaat. waarop
iedereen kan bekende wat bezuinigingen zijn die wél effect ressorteren:
bezuinigingen op buitenlandse uitgaven. Dat wil zeggen: ontwikkelingshulp,
wapentuig, auto-aankopen, en dat deel van de inkomens dat in het buitenland
wordt uitgegeven: de topinkomens. Dus extra belading op die topinkomens.
Verder op alle uitkeringen in het buitelnad, die waanzinnig grote
Nederlandse buitenlandse dienst, en meer van dat soort dingen. En bovenal:
het geld dat in de bodemloze Europese put gestort wordt: vier of vijf
miljard.
De DNB zal je over niets van dit soort gezond-verstand dingen
horen. Alleen over "ingrepen". Want ze weten hoe dit wordt uitgelegd en ze
corrigeren het niet. Want het zijn en blijven graaiers en oplichters.
Voor iedere onafhankelijke waarnemer is Nout Wellink een
volkomen mislukkeling. Toch blijft de rest van de oligarchie en de media hem
met hetzelfde respect behandelen als voorheen, en heeft hij vrij toegang om
zijn neoliberale meningen te kunnen spuien. een van de weinige objectieve
waarnemers maakt bezwaar:
Uit:
De Volkskrant, 07-01-2012, door Rens van Tilburg, econoom.
De waakhond blaft een beetje te laat
De pogingen van de oud-president van DNB om zijn gelijk te halen, maken
vooral duidelijk waarom het onder zijn bewind is misgelopen.
Afgelopen zomer vertelde Nout Wellink, bij zijn afscheid als president van De
Nederlandsche Bank (DNB), vrede te hebben met het bestaan in de luwte dat hem
wachtte. ...
Niemand was zich pijnlijker bewust van het verlies van
menselijk kapitaal dat zijn vertrek betekende dan Nout zelf. Reeds als 34-jarige
bekleedde hij de positie van 's lands schatkistbewaarder, een van de meest
begeerde plekjes op de Haagse apenrots. Vanaf 1982 was hij lid van de directie
van DNB, waar hij in 1997 het roer van Wim Duisenberg overnam. Als DNB-president
vergaarde hij internationaal aanzien als voorzitter van het 'Bazels'
genootschap, zeg maar de informele 'Wereld Centrale Bank'. In Frankfurt viel
zijn naam als volgende president van de Europese Centrale Bank. Nout kon
geschiedenis schrijven, de muntunie door zijn eerste beproeving heen leiden.
Het liep anders. Een dodelijke combinatie van hoogmoed (van
Nout) en wraakzucht (van een getergde politiek en ambtenarij) maakte Wellink een
van de meest prominente slachtoffers van de financiële crisis. CDA-partijgenoot
De Jager blokkeerde een volgende termijn als DNB-president ...Al wat Nout na
zijn vertrek restte, was - met verfkwast en kop koffie in de hand - toe te
kijken hoe de eurocrisis met elke volgende historische eurotop verder
escaleerde.
Maar aan alles komt een eind. Zo ook aan de zelfbeheersing
van Nout Wellink. En dus verscheen hij afgelopen maandag, vanuit een goed
onderhouden tuin, aan de lezers van het Financieele Dagblad. In het
interview spuwde de man die veertien jaar chef-toezicht van de vaderlandse
financiële sector was, onder wiens wakend oog de Nederlandse banken en
pensioenfondsen Griekse staatsobligaties kochten en massaal investeerden in de
Spaanse en Ierse vastgoedbubbels, zijn gal over de 'zuidelijke landen'. Hij
legde eveneens 'een zware verantwoordelijkheid' bij de noordelijke landen die de
eerdere overschrijding van de euronormen door Duitsland en Frankrijk ongestraft
hadden laten passeren.
Een moment dat veel beleidsmakers helaas zien als de wortel
van al het eurokwaad. ...
Het Centraal Planbureau concludeert in zijn eurostudie dan
ook terecht 'dat de Europese schuldencrisis eerder een bankencrisis is dan een
crisis van overheidsschulden'. Het wijst op 'het tekortschietende toezicht op de
financiële sector in heel Europa'. Het Nederlandse toezicht niet uitgezonderd.
Van alle westerse landen moest alleen Ierland dieper in de buidel tasten dan
Nederland om zijn banken overeind te houden. Een feit dat de toezichthouder van
destijds noopt tot enige bescheidenheid, en de warme aanbeveling aan zijn
opvolger vooral waakzaamheid te betrachten.
Verwacht van Wellink anno 2011 niets van dat al. Geen kwaad
woord ook over 'zijn' banken, die toch in de eerste plaats zelf verantwoordelijk
zijn voor de risico's die ze namen. Wellink wenst slechts 'dat wij wat aardiger
over banken gaan praten. We hebben ze nodig.' Dat laatste is waar. Maar we
hebben daarnaast vooral ook een waakhond nodig die blaft en bijt als de situatie
daar aanleiding toe geeft. Wat dat betreft, biedt deze poging tot revanche van
de voormalig toezichthouder vooral een treffende illustratie van wat er is
misgegaan.
Red.: Een correctie: er zijn banken nodig, maar
absoluut geen private banken - datgene wat nodig is, kan allemaal uitstekend
met een paar overheidsbanken.
We hebben al het vaststaande feit dat de DNB in hoge mate
incompetent is. Het volgende moet daarom nauwelijks een verrassing zijn:
Uit:
De Volkskrant, 21-06-2012, van verslaggevers Robert Giebels en Gijs
Herderscheê
Commissie De Wit ontving belangrijke stukken pas na presentatie rapport
DNB hield informatie over bankencrisis achter
De Nederlandsche Bank (DNB) heeft belangrijke stukken achtergehouden voor de
parlementaire enquêtecommissie De Wit. Deze commissie onderzocht het
handelen van de staat en DNB bij onder meer de nationalisatie van ABN Amro
in 2008. Na een vordering heeft DNB de stukken deze maand toch aan De Wit
overgedragen. ...
Het is een parlementaire enquêtecommissie niet eerder
overkomen dat gevraagde documenten zijn achtergehouden. De commissie onder
voorzitterschap van het SP-Kamerlid Jan de Wit werd op het bestaan van de
stukken geattendeerd door onder meer een verzoek van de Volkskrant.
Deze krant was achter het bestaan van de documenten gekomen en vroeg ze met
een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur op bij De Nederlandsche Bank.
Tot nu toe is dat verzoek tevergeefs.
De stukken waar het om draait, zijn twee rapportages met de
titel Bank in brokken. Het eerste deel dateert van begin 2007 en
gaat over het opereren van De Nederlandsche Bank in de overnamestrijd rond
ABN Amro. Drie banken - Fortis, Banco Santander en Royal Bank of Scotland -
deden toen met succes een vijandig overnamebod op ABN Amro. DNB kreeg de
kritiek dat ze deze overname had moeten tegenhouden. ...
Red.: De reden om hierover niet verrast te zijn is de
volgende regel: systematische incompetentie en onbetrouwbaarheid zijn als
een Siamese tweeling: waar de een is, zie je de ander, en omgekeerd.bericht:
Gunst, zelfs de Volkskrant schijnt nu door te krijgen
dat er iets niet goed werkt bij de DNB. Hun bloedeigen correspondent ter
plekke bericht:
Uit:
De Volkskrant, 05-02-2013, door Robert Giebels
Analyse DNB | Opnieuw is een bank onteigend, dus is de vraag: is de
toezichthouder weer in de fout gegaan? DNB balanceert nog altijd op een dun
koord.
Nu zou DNB dat zo niet meer doen
Op internet regent het verwensingen jegens oud-SNS-topman Sjoerd van Keulen,
in Den Haag ligt De Nederlandsche Bank ouderwets onder vuur. VVD en PvdA
roepen DNB ter verantwoording over het SNS-debacle. De Algemene Rekenkamer
wil toezicht houden op de toezichthouder en minister Dijsselbloem vindt dat
die te klef is met de financiële sector.
Overheden horen geen bank over te nemen. De toezichthouder moet dat
voorkomen door de bank elke dag te waarschuwen en zo nodig in te grijpen.
Als de staat niettemin een bank nationaliseert, is dat waarschuwen en
ingrijpen kennelijk mislukt. En nu dat voor de tweede keer gebeurt, is de
vraag: is de toezichthouder wéér in de fout gegaan?
Red.: Toch wel lef, hè, om dit in de vragende stijl te
formuleren. Net zoiets als: twee vleugels en de staart van het vliegtuig
zijn er in prachtig vliegweer spontaan van afgebroken - zou er iets fout
zijn met het ontwerp van het vliegtuig?
Zelfs de DNB zelf voelt toch wel enige nattigheid:
|
Daar lijkt het wel op, zegt DNB zelf. 'Nu zouden we een dergelijke
transactie niet meer goedkeuren', zei Jan Sijbrand afgelopen vrijdag
over de noodlottige aanschaf door het anders zo bescheiden SNS in 2006
van een reusachtig groot vastgoedbedrijf. |
Over die Sijbrands wordt nog een prude opmerking gemaakt:
Maar Nout Wellink, Lex Hoogduin en Joanne Kellermann zijn van ervoor en
tijdens, en over die mensen heeft de Volkskrant niets dan de
loftrompet gestoken. Altijd waren ze welkom met hun neoliberale praatjes, en
Nout Wellink was het onderwerp van meerder hagiografieën.
En de reden is dit:
En de Volkskrant stond en staat hier volmondig achter.
Welk rabiate neoliberalisme mede de oorzaak is van deze lijst
van falens:
Even vele redenen (in ieder geval na nummer drie, om de hele tent te
ontslaan.
Overigens geeft in de laatste zin van het artikel de heer Giebels
nog eens zijn neoliberale geloofsbrieven af:
Hetgeen natuurlijk een verhullende vorm is:
Alle verstandige mensen weten dat banken niet in handen horen van
particulieren
.
En even onbeschaamd als voorheen doen ze weer uitspraken over
zaken waar ze helemaal niets mee te maken hebben:
Uit:
De Volkskrant, 15-03-2013, van verslageefster Yvonne Hofs
DNB-directeur: na een jaar rust, in 2014 de buikriem weer
aanhalen
Dit jaar mag het kabinet pas op de plaats maken met bezuinigen en lasten
verzwaren, maar volgend jaar moet de turbo er weer op. Dat zegt directeur
Klaas Knot van De Nederlandsche Bank in reactie op CPB-directeur Coen
Teulings, die vindt dat bezuinigen de economie te veel schaadt.
'We accepteren en begrijpen dat het begrotingstekort dit jaar
door de 3-procentsgrens heen gaat. Maar in 2014 zal het tekort zonder
verdere maatregelen opnieuw groter worden. Als de regering dat niet
corrigeert, gaan de begrotingsverbeteringen die in de afgelopen jaren zijn
gerealiseerd weer verloren.'
Aldus Knots reactie, donderdagochtend, op de oproep van
Teulings, die het kabinet een dag eerder ernstig afraadde nog meer te
bezuinigen. Knot deed zijn zegje na de presentatie van het jaarverslag van
De Nederlandsche Bank. ...
Red.: Even ter herinnering, met betrekking tot de
waarde van dit soort uitspraken van directeuren van de DNB:
Uit: Volkskrant.nl, 25-03-2010, ANP. Wellink:
'Torn voorlopig niet aan hypotheekrenteaftrek'
Red.: Die Knot heeft geen enkel recht van spreken, tot
iedereen die aan dit beleid van Wellink heeft bijgedragen, ontslagen is, en
daarover publiekelijk verantwoording is afgelegd.
Zelfs bij de Volkskrant is er iemand die opgelet heeft:
Uit:
De Volkskrant, 21-03-2013, rubriek De kwestie, door Peter de Waard
Mag Klaas Knot 'tsjakka' roepen?
Tussentitel: De DNB-president maag waarschuwen maar niet voorspellen
Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, vindt dat de grootste daling
van de huizenprijzen achter de rug is. Hij zei dat vorige week bij de
presentatie van het jaarverslag. Het was niet zomaar een voorspelling. Hij had
het ook onderbouwd. Zo zijn de huizenprijzen in Nederland al met 20 procent
gedaald, fors meer dan in omliggende landen als Duitsland, België of zelfs
crisisland Italië. Daarnaast wees hij op de betaalbaarheidsindex. Volgens deze
index, die de gemiddelde inkomens meet ten opzichte van de huizenprijzen, zijn
woningen inmiddels een stuk betaalbaarder geworden.
Zonder probleem kunnen echter ook een aantal argumenten
worden genoemd waardoor de huizenprijzen nog veel verder dalen. Nederlanders
hebben in Europa relatief nog altijd de grootste hypotheekschuld. De banken
zullen terughoudend blijven bij het verschaffen van hypotheken omdat hun
kapitaalbuffers niet op orde zijn. Het aantal werklozen dreigt fors te stijgen.
Hierdoor wordt niet alleen de groep die zich een koophuis kan permitteren,
kleiner, maar worden ook mensen die nog aan de slag zijn banger om te kopen.
Omdat er weinig tot niets gebouwd wordt, stagneert het aanbod van nieuwe
koopwoningen. En 20 procent mag een fikse daling lijken, in sommige landen,
zoals Ierland, daalden de woningprijzen zelfs met 50 procent. En zoals nu
blijkt, de eurocrisis kan telkens opnieuw oplaaien.
Knot begeeft zich met zijn voorspelling op glad ijs.
Misschien heeft hij gelijk, misschien heeft hij ongelijk. Hij had net zo goed
kunnen voorspellen dat Ajax kampioen van Nederland wordt. ...
Misschien is het een goed bedoelde poging van Knot het
vertrouwen bij de burgers wat op te vijzelen zodat de voorspelling een
selffulfilling prophecy wordt.
De man aan het Frederiksplein moet zich daarvoor niet laten
lenen. Hij is niet de pr-man van de minister van Financiën, evenmin een
nationale motivatiecoach die 'tsjakka' moet roepen, noch een goeroe die
tegenwicht moet bieden aan Dr. Dooms.
Zij komen weg met een miskleun. De president van De
Nederlandsche Bank wordt er op afgerekend en kan beter zijn handen aan de
huizenmarkt niet branden - of het moet aan zijn eigen optrekje zijn.
Red.: Afgekort: het is ontzettend fout.
Overigens was dit het enige kritische commentaar, uit zowel
in economische- als mediakringen. Kan u nagaan hoe het met het niveau daar
gesteld is.
De DNB lijkt wel helmaal af te zijn van haar taak van
toezichthouden, en zich helemaal gestort te hebben op modellen-voodoo en
neoliberaal-fetisjisme:
Uit:
De Volkskrant, 11-06-2013, van een verslaggeefster Yvonne Hofs
DNB: tot 8 miljard bezuinigen
De bezuinigingen die het kabinet in de ijskast had gezet voor het sociaal
akkoord, kunnen daar volgens DNB weer uit. Er is zelfs meer nodig om het
tekort onder de EU-norm te houden.
Het kabinet moet volgend jaar minimaal 6-, maar mogelijk tot 8 miljard euro
bezuinigen om het begrotingstekort omlaag te brengen naar de Europese norm van 3
procent.
Dat concludeert De Nederlandsche Bank (DNB) op basis van zijn
nieuwste economische raming. ...
Red.: De modellen-voodoo.
Het neoliberaal-fetisjisme: wat je van onderen uit de economie trekt is goed van
de economie, en wat je er van boven uithaalt is slecht ervoor.
En natuurlijk staan ze dan ook aan de kant van de
pensioengraaiers:
Uit: De Volkskrant, 25-06-2013, door Frank van Alphen
Veel minder dan hun ouders?
De verlaging van de pensioenopbouw pakt desastreus uit voor jonge
werknemers, stellen tegenstanders. Het kabinet en De Nederlandsche Bank
(DNB) bagatelliseren de gevolgen.
Een 25-jarige werknemer die nu aan de slag gaat bij Shell
bouwt een pensioen op dat 20 tot 60 procent lager ligt dan het pensioen van
zijn 64-jarige collega die volgend jaar afzwaait. Dit zei een
vertegenwoordiger van het Shellpensioenfonds twee weken geleden bij de
hoorzitting in de Kamer over het plan de pensioenopbouw te verlagen van 2,15
naar 1,75 procent per jaar.
Ook volgens ABP, bonden en verzekeraars pakt het pensioen van
jongeren door de ingreep tientallen procenten lager uit dan dat van hun
ouders. Die ontvangen vaak 70 procent van hun laatst verdiende loon aan AOW
en aanvullend pensioen.
Staatssecretaris Frans Weekers van Financiën liet de
Belastingdienst berekeningen maken en kwam uit op een gemiddelde daling van
zo'n 10 procent. Omdat Nederland internationaal gezien een relatief hoog
pensioenniveau heeft, vindt het kabinet deze verlaging wel te verdedigen.
Dat de uitkomsten zo sterk variëren, is het gevolg van de
lange termijn waarover de berekeningen worden gemaakt. Een klein verschil in
de aannamen leidt over veertig jaar tot flinke uitschieters. Er zijn ook
grote verschillen tussen pensioenregelingen.
Het aantal jaren dat een werknemer voltijds werkt, is zo'n
uitgangspunt. In de sommen van het kabinet werken jongeren door tot ze 71
jaar zijn. Hierdoor bouwen ze 46 jaar pensioen op. Dat betekent dat ze ruim
80 procent (46 maal 1,75) van hun salaris aan pensioen opbouwen. In de
scenario's van pensioenfondsen blijven werkenden hoogstens tot hun 67ste bij
hun baas. Daardoor komen ze uit op lagere percentages.
Dit soort berekeningen zijn nogal theoretisch. Werknemers die
onafgebroken veertig jaar in loondienst werken, zijn zeldzaam geworden. Veel
mensen werken als hun kinderen klein zijn een aantal jaren in deeltijd, zijn
een periode werkloos of gaan een aantal jaar als zelfstandige aan de slag.
Zo heeft een gepensioneerde man bij het ABP gemiddeld 34 gewerkte jaren
achter de rug. ...
Red.: Meer daarover hier
.
De DNB is er eigenlijk natuurlijk om toezicht te houden -
ondanks het feit dat ze er niets aan doen. Een traditie die onder de nieuwe
leiding wordt voortgezet:
Uit: Volkskrant.nl, 02-07-2013, ANP, redactieDNB
tegen eigen regels in akkoord met bonus Robeco
De top van Rabobankdochter Robeco heeft een bonus van 33 miljoen euro
opgestreken. Hoewel de bonus volgens De Nederlandsche Bank volgens de eigen
regels tegen de beloning is, is de toezichthouder toch akkoord gegaan.
In totaal 53 bestuurders mogen de bonus onderling verdelen, volgens een
regeling die in werking trad na de verkoop van Robeco aan de Japanse
investeringsmaatschappij Ornix. Met het geld moesten medewerkers van Robeco
overgehaald worden aan te blijven tot de overname door de Japanse
investeringsmaatschappij Ornix helemaal rond was.
In september 2012 schreef DNB dat de bonus in strijd was met
artikel 13 Regeling beheerst beloningsbeleid, blijkt uit een brief die in
handen is van RTL Nieuws, maar dat het in dit 'bijzondere geval' een
uitzondering maakte. Wat die uitzondering is, is tot nu toe geheim.
...
Red.: Die regels zijn afgedwongen door de politiek,
waartoe de politiek weer gedwongen was door de publieke verontwaardiging.
Maar in feite zijn ze natuurlijk allemaal hartstikke tegen dit soort regels.
Wat nu dus blijkt. Waaruit ten overvloede nogmaals blijkt: de hele
financiële wereld moet genationaliseerd worden
. Met een maximuminkomen van een premiers-salaris.
En nog steeds houdt de DNB geen toezicht op de banken:
Uit:
De Volkskrant, 20-08-2013, van verslaggever Jarl van der Ploeg
Berisping voor KPMG-accountant die boeken Vestia goedkeurde
....Het Financieele Dagblad meldde maandag bovendien dat ABN
Amro een boete heeft gekregen vanwege haar lakse optreden tegen
Vestia-treasurer Marcel de V., die door het Openbaar Ministerie wordt
verdacht van corruptie. Hij zou een van de spilfiguren zijn in het
derivatendebacle. ABN Amro, die De V. als privéklant accepteerde, zou door
een gebrek aan onderzoek naar de herkomst van het vermogen van De V. de Wet
ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme hebben
overtreden.
Red.: Allemaal onder het toeziend oog van de DNB.
En hier komt de bekentenis:
Uit:
De Volkskrant, 14-09-2013, van verslaggever Robert Giebels
DNB moet toch gegevens afstaan aan Rekenkamer
De Algemene Rekenkamer kan gaan controleren of De Nederlandsche Bank (DNB)
wel doelmatig toezicht houdt. Minister Dijsselbloem van Financiën heeft deze
week een spoedwet naar de Tweede Kamer gestuurd die regelt dat DNB
vertrouwelijke informatie moet geven als de Rekenkamer daarom vraagt.
...
Aanleiding voor de wet zijn de bevindingen van de
parlementaire enquêtecommissie De Wit, die alle staatssteun tijdens de
kredietcrisis onderzocht. De Nederlandsche Bank (DNB) ergerde de commissie
door niet alle gevraagde informatie te verstrekken, met het argument dat het
om geheim, toezichtsvertrouwelijk materiaal ging.
Datzelfde probleem ondervond de Algemene Rekenkamer. Die moet
de overheidsfinanciën op doel- en rechtmatigheid controleren. Daar hoort dus
ook de controle op het toezicht door DNB en de Autoriteit Financiële Markten
bij. ...
Red.: Geheimhouding: het zekere teken van falen en/of
corruptie.
Een daar komt de politieke aap uit de mouw:
Uit:
De Volkskrant, 08-10-2013, rubriek De kwestie, door Peter de Waard
Wat voor gevoel heeft de DNB-baas?
Het is nieuw dat de president van De Nederlandsche Bank zijn gevoel laat
spreken en niet meer op de harde cijfers afgaat. En het gevoel van Klaas
Knot zegt dat Nederland uit de recessie is gekomen. ...
De reden om bij wijze van uitzondering als president van De
Nederlandsche Bank zo ruim van tevoren uit de school te klappen en het gras
voor de voeten van het CBS weg te maaien, is hoogst verdacht. Knot vestigt
op zijn minst de indruk zich voor het karretje van het kabinet te laten
spannen, dat deze week een ultieme poging moet doen ergens steun te krijgen
voor nieuwe bezuinigingen. ...
Alleen beperkt Knot zich daar niet toe. Hij laat meteen weten
hoe het kabinet de steun van D66 zal moeten krijgen. Nu de economie uit de
recessie is gekomen, hoeft er niet zo krampachtig meer te worden
vastgehouden aan de ontslagbescherming. Het kabinet moet naar werkgevers en
werknemers met de boodschap dat in het landsbelang alsnog het sociaal plan
moet worden opengebroken en de arbeidsmarkt moet worden hervormd. En dat is
precies de grootste wens van D66-voorman Pechtold. ...
Red.: De DNB is van het D66-neoliberalisme. Het "Een
broodkorst is goed genoeg voor de werkenden"-neoliberalisme. Ontolereerbaar
voor een ambtenaar. Zelfs De Waard geeft het eigenlijk toe:
Een beleefde versie van hetzelfde.
De reeks houdt aan:
Uit:
De Volkskrant, 14-11-2013, door Robert Giebels
Kritiek op aanpak Libor-fraude
De Tweede Kamer heeft woensdag in een debat met de ministers Dijsselbloem en
Opstelten veel kritiek geuit op de afhandeling van de Libor-fraude bij de
Rabobank. De toezichthouder heeft zitten slapen, vindt de Kamer, de daders
moeten harder worden aangepakt en de nationale geldstraf is veel te laag.
Als klap op de vuurpijl mag de Rabobank de buitenlandse sanctie aftrekken
van de belasting.
...
DNB heeft zitten slapen
De toezichthouder van de banken, De Nederlandsche Bank, stuurde de top van
de Rabobank eind oktober een lange brief met wat de bank allemaal fout heeft
gedaan. Samenvatting: jullie hebben enorm zitten slapen. 'Maar waar was DNB
zelf?', was woensdag de retorische vraag van SP-Kamerlid Merkies. Het
unanieme antwoord van de Tweede Kamer: DNB heeft ook zitten slapen.
De Libor-fraude begon in 2005. Daarna waren er veel signalen
van buitenlandse toezichthouders, uit de sector en in de media dat
Rabowerknemers erbij betrokken waren. DNB werd maar niet wakker, vond de
Kamer, die weer net zo fel van leer trok tegen de toezichthouder als tijdens
de kredietcrisis. 'Te laat, te afwachtend en te weinig serieus', vatte
PvdA'er Nijboer samen. Dijsselbloem ging niet mee in het vierendelen van de
DNB. Wel had hij impliciete kritiek op de vorige bankpresident Wellink. 'Dat
was DNB oude stijl. De nieuwe directie heeft DNB een stuk stringenter
gemaakt.' Zo zal de bank wél in actie komen als een buitenlandse
toezichthouder een Nederlandse bank onder de loep neemt.
Toch had die nieuwe, bejubelde directie eerder dan januari
2012 in actie moeten komen, vond Dijsselbloem. In 2008 begon de Amerikaanse
toezichthouder mogelijke manipulatie met de Libor-rente te onderzoeken, in
2010 gevolgd door andere toezichthouders, maar niet DNB. ...
Red.: Een totaal falen op de basistaak. En natuurlijk
hangt dit niet alleen van de directie, maar is dit de hele organisatie
Ze worden steeds schaamtelozer:
Uit:
De Volkskrant, 10-12-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs
Nederlandsche Bank pleit voor doorgaan met loonmatiging
De Nederlandsche Bank (DNB) vindt dat de loonmatiging in Nederland moet
doorgaan, ook nu de economie wat opkrabbelt. ...
Red.: De Nederlandshc Bank heeft helemaal niets te
vinden over dit soort zaken. De Nederlnashce bank is er voor het tpoezichte
op bakenen en andere instellingen in de financiële sector. Met de economie
als geheel hebben ze niets te maken.
En waarom ze dit toch doen, wordt verderop duidelijk:
Wat is nu het voornaamste verschil tussen meer-loon en
lastenverlichting? Antwoord: meer loon komt voor een flink deel terecht bij
de werkenden, de productieven de mensen die economisch wat opleveren.
Lastenverlichting komt voor het overgrote deel bij de hogere inkomens, de
rijken, de parasieten.
De houding van die lieden van de DNB is die van pedante en
arrogante graaiers met streepjespak.
De Nederlandse burgers beginnen het ook steeds meer in de
gaten te krijgen:
De Volkskrant, 11-12-2013, ingezonden brief van Annekè Palsma, Poortugaal
Loonmatiging
De Nederlandsche Bank pleit voor doorgaan met loonmatiging (Ten eerste, 10
december). Dat is zeker een goed initiatief om in te zetten bij om de
beloning van mensen die meer krijgen dan de Balkenendenorm versneld te gaan
matigen. Zij hebben nog steeds zes jaar om hun salaris terug te brengen om
het aan deze norm te laten voldoen. Een versnelde matiging kan meer in de
staatskas brengen dan gedacht. Dit zou ook doorgevoerd kunnen worden op de
riante wachtgeldregelingen van politici.
Red.: Geen haar op het hoofd van de heren dat aan dit
soort dingen zal denken.
Over de ondergang van de SNS-bank, die genationaliseerd werd
door de overheid, is een rapport verschenen. Dat noodzakelijkerwijs, de
feiten zijn nu eenmaal zo, laat zien dat de DNB hopleoos gefaald heeft. En
bovendien is er de laatste jaren de druk van op financiën gespecialiseerde
journalisten die de modder oprakelen. Maar door de oligarchische media
worden naarstige pogingen gedaan de schade te beperken:
Uit:
De Volkskrant, 24-01-2014, door Yvonne HofsBij SNS
Reaal was veel mis, maar ja...
Daadkracht DNB ver te zoeken...
Het rapport over de zaak-SNS Reaal is helder: DNB deed niets uit angst voor
een noodsituatie bij de bank. Het ministerie van Financiën wilde niets doen
wat de staat geld zou kosten.
Red.: De ene leugen na de andere. Te beginnen
met dat '.. maar ja ...'. wat valt er te "Ja maren...". Bij SNS was
eindeloos veel mis, en bij de DNB was dat allemaal bekend. Oftewel: ze
hebben hopeloos gefaald in hun hoofdtaak: toezicht.
De volgende 'Daadkracht DNB ver te zoeken...'. Een kop als
bij een artikel over een massamoordenaar luidende "Sympathie was ver te
zoeken".
En de derde: 'DNB deed niets uit angst voor een noodsituatie
bij de bank' - met 'noodsituatie' doelende op de reacties van spaarders en
beleggers. De standaardsmoes van Wellink en consorten. En als dit waar is,
moet de DNB dus opgeheven worden, want het geldt voor alle mogelijke
ingrepen ervan.
Wat de rapportschrijver met zoveel woorden zeggen:
Juist. Dan opheffen die DNB, en ieder verder idee van toezicht.
En dit is natuurlijk waar al die leugens om draaien: als er
geen toezicht mogelijk is op banken, particuliere banken, kan iedereen op
zijn vingers natellen, dat er dus geen bestaansrecht is voor particuliere
banken. Voor zover het zaken als sparen en dergelijke betreft. Dan moeten
banken dus weer gesplitst worden in particuliere en zakenbanken. Dat wil
zeggen: daarna moeten dsan particuliere spaarbanken weer doodgewoon
genationaliseerd worden want ze kunnen niet op de markt functioneren, en dan
kunnen de zakenbanken veel minder speculeren want ze kunnen veel minder echt
geld aantrekken.
Allemaal logische conclusies uit het niet-werken dus
niet-bestaan van toezicht.
Dus moet de smoes van "bestaand toezicht" gehanteerd worden. Terwijl net
overduidelijk bewezen is, voor de zoveelste keer, dat dat niet bestaat. In
combinatie met een particuliere bankenwereld.
En ter bevestiging van deze analyse, zie hoe de volgende
neoliberale Volkskrant-commentator er mee worstelt:
Uit: De Volkskrant, 24-01-2014, hoofdredactioneel commentaar, door
Xander van UffelenSNS Reaal
Hoe nieuwe ongelukken in de bankensector te voorkomen? Dat blijft de vraag,
ook na het rapport over SNS.
Het ongemeen kritische rapport over de nationalisatie van SNS Reaal laat de
politiek en de toezichthouders in verwarring achter. Zoals eerder al
geconstateerd, was het toezicht op de Nederlandse banken te zwak en te
traag. ...
Na de nationalisatie van ABN Amro en de val van DSB haalde
het ministerie van Financiën het toezicht op banken weg bij bankpresident
Wellink. Er moest een aparte directeur met aparte bevoegdheden komen om de
controle gerichter te maken. De commissie die SNS Reaal onderzocht adviseert
bankpresident Klaas Knot weer eindverantwoordelijk te maken. Omdat anders
inzichten binnen De Nederlandsche Bank (DNB) te veel versnipperd raken.
Die tegenstelling in adviezen is tekenend voor de worsteling
van de politiek met het toezicht op de banken. Ergens bestaat de hoop dat
met beter toezicht ongelukken zoals bij SNS Reaal, Icesave, DSB Bank of ABN
Amro zijn te voorkomen. Maar de pijnlijke conclusie moet misschien zijn dat
ook het toezicht kan falen, alle aanbevelingen ten spijt.
...
Red.: Het staat er al bijna. En toch wil hij het niet
opschrijven: er is de facto geen toezicht, dus moeten die banken volkomen
losgelaten en waar nodig genationaliseerd worden. Zodat dit niet kan:
En weer moet hier de conclusie staan: weg met die banken.
Dit lijkt op "weg met die banken", en dit gaat dus nooit gebeuren want het
wordt aan de banken zelf overgelaten.
En de laatste alinea en de laatste mogelijkheid om de
conclusie te trekken:
En dus weer niet.
Nog een kleine aanvulling:
De Volkskrant, 24-01-2014, ANP.
'DNB-directeur gaf fiat overname Property'
Ex-directeur Toezicht bij De Nederlandsche Bank, Arnold Schilder, heeft in
2006 wel degelijk op voorhand zijn fiat gegeven aan de overname van Property
Finance door SNS Reaal. Dat zegt Bert Kreemers, secretaris van de commissie
die de zaak in opdracht van minister Dijsselbloem onderzocht. 'Wij hebben
daarvan documentatie van zowel DNB als SNS', zegt Kreemers.
Red.: Iedereen bij de staf van de DNB stinkt, tot (per
individu) het tegendeel bewezen is.
En wat hoort bij stank: de doofpot:
Uit:
De Volkskrant, 07-02-2014, van verslaggevers Robert Giebels en Gijs
HerderscheêDe Volkskrant daagt De Nederlandsche Bank voor de rechter
DNB weigert informatie over verkoop ABN vrij te geven
Vandaag daagt de Volkskrant De Nederlandsche Bank voor de rechter. DNB heeft
een historica de eigen geschiedenis laten schrijven van de verkoop van ABN
Amro in 2007 tot de nasleep van de nationalisatie in 2008. De krant vraagt
om openbaarheid van die geschiedschrijving. ...
Corry van Renselaar, bedrijfshistorica van DNB kreeg in
februari 2007 de opdracht dagelijks de overwegingen op te tekenen van de
directie van De Nederlandsche Bank bij de verkoop van ABN Amro aan,
uiteindelijk, een consortium van drie banken - Fortis, Royal Bank of
Scotland en Santander. Zij zouden de grootste bank van Nederland onderling
verdelen. De studie van Van Renselaar kreeg de omineuze titel Bank in
Brokken. Het uiteindelijke doel was publicatie.
Najaar 2008 kreeg Bank in Brokken een vervolg. Na het
faillissement van Lehman Brothers in de VS op 15 september 2008 woei de
kredietcrisis met orkaankracht richting Europa. Twee weken later, 29
september, meldde Fortis problemen. Het had zich vertild aan de overname van
zijn deel van ABN Amro. Toen was Van Renselaar al aan het werk gezet voor
Bank in Brokken deel II. Zij legde weer de discussies, overwegingen en
besluiten van de directie van DNB vast.
Alleen de DNB-directeuren kregen een exemplaar van de
verslagen. Verder wist niemand van het bestaan. Bank in Brokken deel 1 en
deel 2 werden zelfs geheim gehouden voor de parlementaire
enquêtecommissie-De Wit die de financiële crisis onderzocht. Voor hun twee
onderzoeken was de verkoop en daarna de nationalisatie van ABN Amro de kern.
DNB-kopstukken zoals oud-president Nout Wellink verschenen
enkele malen voor 'De Wit'. Die verhoren hadden meer het karakter van het
schoonvegen van straatjes dan dat duidelijk waarom De Nederlandsche Bank
deed wat ze deed. Dat kan alleen uit Bank in Brokken blijken. De bundels van
Van Renselaar zijn daarmee een onmisbaar ingrediënt voor de recente
geschiedschrijving over de financiële crisis. ...
De Volkskrant kreeg in maart 2012 lucht van het
bestaan van de 'historische dagboeken' en attendeerde de enquêtecommissie-De
Wit erop. Die was op zijn zachtst gezegd niet blij. Het onderzoek was
afgerond, het verslag was opgemaakt en gepubliceerd. De commissie vond het
in juni 2012 te ver voeren om op grond van Bank in Brokken het werk opnieuw
te doen, maar gaf DNB wel een schrobbering. ...
De Volkskrant meldde zich in april 2012 bij DNB met
een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) om de bundels te mogen
ontvangen. Dat verzoek wees DNB snel af, omdat de bankentoezichthouder meent
dat de WOB niet voor haar geldt. ...
Vanmiddag om één uur dient de zaak. Uitspraak volgt over
enkele weken.
Red.: In ieder geval de poging tot doofpot.
Kijk er eens ... :
Uit:
De Volkskrant, 28-01-2015, door Herman Van Gunsteren, oud-hoogleraar
politieke theorieën en rechtsfilosofie, Leiden.
Wie er bij DNB uitligt, kan het wel schudden
De procedure van toetsing van bestuurders en commissarissen door DNB is
volstrekt ondeugdelijk.
Tussentitel: Delta Lloyd versus DNB is het topje van de ijsberg, met
daaronder tal van conflicten
De Nederlandsche Bank maakt meer
kapot dan je lief is. Verzekeringsmaatschappij Delta Lloyd en DNB hebben een
conflict dat openlijk wordt uitgevochten. De bank legt de verzekeraar een hoge
boete op, eist teruggave van genoten voordeel en binnen een jaar het vertrek van
de financieel directeur. Bestuur en raad van commissarissen van Delta Lloyd
betwisten openlijk de passendheid van deze maatregelen en leggen de zaak aan de
rechter voor. Zolang - en dat kan jaren zijn - deze geen
uitspraak heeft gedaan hoeven betrokken bestuurders en commissarissen van Delta
Lloyd zich geen illusies te maken: als DNB je niet zit zitten heeft solliciteren
naar welke functie in de financiële wereld dan ook geen zin. Opmerkelijk dat nu
net een van de weinige grote financiële instellingen die de crisis van 2008
zonder staatssteun wist door te komen hard wordt aangepakt. Een straf voor uit
de pas lopen? ...
Red.:
Als iemand uit de elite zo'n soort vraag stelt, kan je daar driee dikke
uitroeptekens van maken.
Stinkende corruptie, inteelt, en vriendjespolitiek.
Stinkende corruptie, inteelt, en vriendjespolitiek, veroorzaakt door een
machtspositie.
Stinkende corruptie, inteelt, en vriendjespolitiek, veroorzaakt door een
machtspositie. En voor zo een ernstige situatie is er
slechts één oplossing: de hele kliek eruit gooien en nieuwe mensen opleiden. En
die eruit gooien, zodra ze de eerste tekenen vertonen. En oh ja: houd de
salarissen laag - dan komen er zo min mogelijk foute mensen op af.
Een leuke combine: Frak Kalshoven met de DNB:
Uit: De Volkskrant,
28-02-2015, column door Frank Kalshoven, directeur
van De Argumentenfabiek
DNB neemt Nederland lekker onder handen
Tussentitel: De ideeën liggen in de week en gaan straks in de Haagse
voorwas
Red.: Je kan
Frank bijna horen spinnen van genoegen. Hier gaan echt goeie dingen gezegd
worden. En dat klopt:
Samengevat: het volledig opheffen van de laatste resten van een sociale
maatschappij, en het in zijn volledigheid invoeren van het neoliberalisme.
Naast het in de week gaan liggen van deze ideeën in het haagse, zijn er ook
ideeén in de week bij de gewone Nederlanders. Of misschien beter: hun wat
radicalere voormannen. En die zijn ook touwen een het twijnen op de lijnbaan.
Touwen die menengewicht kunnen dragen ... Zoals Frank zegt in zijn slotzin:
Zo deden ze dat in het wilde westen: Frank en de DNB'ers op de wagen, touw om nek en
boomtak, en rijen maar met die kar ... Helaas is het nog
niet gebeurd. Dus hebben ze gelegenheid gekregen voor hun volgende
ploertendaad:
Uit: De Volkskrant, 16-07-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Hans
Wansink
Pensioenen
Tussentitel: 'Historisch rendement is geen betrouwbare gids'
Pensioenfondsen beklagen zich over het besluit van toezichthouder De
Nederlandsche Bank om de vaste rekenrente van 4,2 procent los te laten. ...
Gegeven het feit dat de werkelijke rente al jarenlang extreem laag is en naar
verwachting de komende jaren niet veel zal stijgen...
Red.:
In begin 2008 en een decennium daarvoor, voorafgaanaan de kredietcisis was
de vrwchting dat de economen gstaag zou blijven groeien. Oftewel: een ultiem
domme opmerking.
Een leugen: gebaseerd op wat de rente de afgelopen dertig jaar gemiddeld
was.
De DNB
en het CPB
hebben een decennialange carriëre in onjuiste stellingnames, vooral van de
soort van "voorspellingen".
Een verstandig mens barst
hier in een homerisch gelach uit. Dit is van de categorie "onderhoudsvrije
tuin"
. Als markten konden voorspellen, konden de computerprogramma die de markten
volgen dit eruit halen, en meteen alle geld ter wereld in handen krijgen met
speculatie op die voorspellingen. Of: iedereen die iets heeft gelezen over
de prijsontwikkeling van markten, wordt onmiddellijk wijsgemaakt dat markten
niet te voorspellen zijn. En dus zelf ook niet, per definitie, voorspellen.
Uit een sciencefictionboek over een rondtocht langs planeten:
"Bewoonbaarheid is een logisch conclusie van bewoond-zijn".
Allemaal manieren om te beseffen dat hier volstrekte onzin staat. Toch staat
het er. En dit:
Woorden van doortrapte ploerten in dienst van een officieel instituut dat
werkt voor de rijken. Gevolgd door een stelletje laag-bij-de-grondse
hielenlikkers in dienst van een instituut dat werkt voor de rijken. Een wél
zinnig commentaar. Natuurlijk niet op de redactiepagina's:
De Volkskrant, 16-07-2015, ingezonden brief van W. Beemster, Diemen
Meer pensioenpremie
Ik lees dat de pensioenfondsen van De Nederlandsche Bank hun rekenrente moeten
verlagen (Ten eerste, 15 juli). Daardoor dalen de dekkingsgraden. Maar ik heb
uit het programma Zwarte Zwanen (tv recensie V, 14 juli) begrepen dat er met ons
pensioengeld van 1. 000 miljard euro veel gespeculeerd wordt.
Dit mag dan zeker wel van De Nederlandsche Bank. Ik vraag mij
af of het geld voor de bonussen die nu betaald worden van ons pensioengeld niet
eindelijk eens aan de gewone gepensioneerden betaald kan gaan worden. Wij
leveren al jaren in. Een paar honderd euro zou welkom zijn, zodat ik weer op
vakantie kan. Ik vermoed dat wel meer gepensioneerden er zo over denken.
Red.: De DNB en de Volkskrant
hebben geen haar op hun hoofd die daar aan denkt, want bij deze speculerende
lieden zijn ze juist in dienst. Ter voorbereiding van het
volgende artilkel eerst even een stukje herhaling van ander, van een jaartje
of twee terug:
Uit:
De Volkskrant, 11-06-2013, van een verslaggeefster Yvonne Hofs
DNB: tot 8 miljard bezuinigen
De bezuinigingen die het kabinet in de ijskast had gezet voor het sociaal
akkoord, kunnen daar volgens DNB weer uit. Er is zelfs meer nodig om het
tekort onder de EU-norm te houden.
Het kabinet moet volgend jaar minimaal 6-, maar mogelijk tot 8 miljard euro
bezuinigen om het begrotingstekort omlaag te brengen naar de Europese norm van 3
procent. ...
Red.: Dit natuurlijk ook te bezien in het
kader van het algemene programma dat de rol van de overheid zo veel mogelijk teruggedrongen
moet worden, want dat is slecht voor de economie en de werkgelegenheid. Volgens
alle
economen en ook die van de DNB. Goed, dan nu het relevante
nieuwe bericht:
Uit:
De Volkskrant, 08-12-2015, van verslaggever Peter de Waard
Vluchteling doet economie groeien
Red.: Ja, het staat er echt: "De
vluchtelingen doen de economie groeien". De 'vluchtelingen' zijnde de
asieleisers uit het hele Midden-Oosten die na de oproep van Angela Merkel op
West-Europa zijn afgstormd omdat ze in eigen land economisch en sociaal geen
vlieg kunnen dooddrukken, en uit ellende elkaar zijn gaan bevechten om de
laatste stukjes "welvaart" die nog over waren. Die in Europa dus al vele
miljarden kosten en nog ontelbare meer miljarden gaan kosten. Die kunnen dus
nooit goed zijn voor de economie. Maar na de kop komt de
subkop:
Pardon ... In welk spiegeluniversum zijn we nu weer beland? Dat moet
toch een vergissing van de Volkskrant zijn ...?
Maar nee:
Het staat er echt: overheidsuitgaven zijn goed voor de economie. En er
volgde nog wat:
Een oplopend overheidstekort is ook geen enkel bezwaar.
Dat hadden we eerdere moeten weten. Dan waren al die
tientallen miljarden bezuinigingen op de sociale voorzieningen niet nodig
geweest. Gewoon het overheidstekort laten oplopen, net als
bij de vluchtelingenvoorzieningen. Het op deze manier de
belangen van vluchtelingem, oftewel migranten, oftewl nomaden, stellen boven die
van Nederlanders doen maar één soort mensen: migranten, nomaden of hun steuners.
Kies maar uit uit de voor de hand liggende groepen: negers, moslims of Joden,
respectievelijk veel, veel, en veel in de financiële wereld.
Conclusie: De Nederlandsche Bank is niet alleen een rabiaat neoliberale
instelling, maar ook een rabiaat nomadistische. Dat lijkt toch verdomd veel op
de basiskenmerken van de Joodse cultuur
.
En we hebben dus weer een toevoeging aan de verzameling Absurditeiten
.
Naar Economen
, Economie lijst
,
Economie overzicht
, of site
home
.
|