Bronnen bij Menswetenschappen, sociologie ondermaats: Paul FrissenPaul Frissen is bestuurskundige, iets sociologisch, op een prominent niveau. Hij is hoofd van de afdeling bestuurskunde van de hogeschool Tilburg die zich eerst tot de Katholieke Universiteit Tilburg heeft benoemd en daarna tot Tilburg University. Waarbij ze zich specialiseren in fopwetenschappen als de genoemde soort.Ook opereert hij op het landelijke vlak in een orgaan genaamd RMO oftewel Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling. Een soort fopwetenschappelijk adviesorgaan. Iemand met cachet, dus. Met opvattingen met cachet. Zo vindt hij onder andere dat de elite vooral niet naar het klootjesvolk moet luisteren (de Volkskrant, 23-11-2012, door Paul Frissen, decaan Nederlandse School voor Openbaar Bestuur in Den Haag):
Wat vele redenen heeft. Bijvoorbeeld deze:
Oftewel: de neoliberale ploerterij van de oligarchische partijen moet door de burger maar geslikt worden. Maar vooral belangrijk dat de elite niet naar de burger luistert, is het natuurlijk op dit soort terreinen (de Volkskrant, 26-05-2011, door Paul Frissen en Albertine van Diepen):
Voor de bühne werden daar wat voorwaarden aan verbonden:
Maar dat wordt zelfs hier al natuurlijk keihard onderuit gehaald:
Oftewel: zolang ze de wet niet overtreden mogen ze hun goddelijke gang gaan. Alles wat niet verboden is, mag. De snelste weg naar maatschappelijke chaos, want de maatschappij draait niet om wetten, maar om regels. Een verplichting tot handen-schudden kan niet wettelijk afgedwongen worden. Toch is zij strikt noodzakelijk voor de maatschappelijke vrede. Dit zijn uitingen van migratiefundamentalisme: die houding die ieder bewijs van het niet-werken van migratie, zoals de enorme achterstand van moslims en Afrikanen in Nederland en de rest van Europa, negeert. Gekleurde achterstandswijken en banlieues ... Ze bestaan niet volgens Paul Frissen en alle andere migratiefundamentalisten Migratiefundamentalisme behoort tot de poltieke-correctheid, en gaat, eigenschap van politieke-correctheid, ook vrijwel altijd samen met alle andere kenmerken van de politieke-correctheid. Zo ook voor Paul Frissen (de Volkskrant, 08-05-2012, door Janny Groen):
Een tweede kenmerk van politieke-correctheid: de weigering onderscheid te maken tussen westerse en niet-westerse immigranten of allochtonen: Het bedoelde koningskind is van destijds Maxima Zorregieta, en die een Argentijnse is - een westers immigrant en dus geen allochtoon. En hoogopgeleid. Zoals een groot deel van de westerse immigranten in tegenstelling tot de niet-westerse of allochtonen die vrijwel allemaal laag- tot niet-opgeleid zijn.
Een derde kenmerk van politiek-correcten: als allochtonen gesteund moeten worden, bijvoorbeeld door hen banen te geven omdat ze gediscrimineerd zouden worden, mag het etnische onderscheid wél gemaakt worden. Maar bijvoorbeeld bij iets als criminaliteit absoluut niet.
Een archetypische uitspraak en term van politiek-correcten: migranten vertrekken juist uit de samenleving. De bedoeling hiervan is om Nederland als plaats van Nederlandse cultuur op te heffen. Te vernietigen. Liefst tezamen met haar fysieke opheffing door opgaan in het Europese Imperium. Aan de uitvoering van dit beleid, op dat moment zijnde 2012, hoefde Frissen weinig aandacht te besteden. De elite ging door met het binnenhalen met zo veel niet-westerse immigranten dat de helft van de grote steden vol zit met gekleurden in acherstandswijken Het enige punten zijn de groeiende weerstand van de bevolking, maar die kan de elite volgens Frissen gewoon negeren, zoals gezien, en ten tweede dat van het bestaan van Geert Wilders. Nou is dat een schurk, die al aangepakt werd door de rest van de elite en ook met name collegae bij de Katholieke Universiteit Tilburg. Achtereenvolgens waren het Rob Riemen , Jan Blommaert, en Jan Jaap de Ruiter die met wetenschappelijke verhandelingen lieten zien dat Wilders een fascist is. In 2013 publiceerde Frissen een boek met een maatschappelijke boodschap; De fatale staat. Voornamelijk, volgens eigen zeggen, ter bestrijding van het populisme. Maar iedereen weet wat "het populisme" in de praktijk is: Geert Wilders. Maar kennelijk was deze boodschap niet duidelijk genoeg en het boek vond weinig tot geen weerklank. Waarna Frissen zich een paar jaar koest hield. Maar Wilders ging van sterkte naar sterkte. Of beter: de islam ging van wangedrag naar wangedrag. En het effect van de inspanningen van Riemen, Blommaert, en De Ruiter raakte uitgewerkt. Dus Frissen meende te moeten ingrijpen, in 2016. Het begon lokaal (1limburg.nl, 28-02-2016, door Fons Geraets ):
Hier roept een hoogleraar aan een universiteit op tot opstand of andere vormen van geweld. Want de werkelijkheid is dat alle politieke partijen Wilders allang aanvallen op het verbale vlak, en binnen het parlementaire bestel. Als Wilders iets substantieels zegt aangaande moslims of de multiculturele samenleving, staan er hele rijen bij de interruptiemicrofoons ... ... met de parlementaire varianten van "Jij bent een fascist". (foto: 27-10-2010, bij het indienen van een motie tegen Wilders met de strekking: "Nederland moet islamiseren" ) Een oproep tot nog meer en hardere aanvallen kan dus alleen maar fysieke middelen inhouden. En de reden:
Dat gaan we allemaal zo meteen analyseren.
Dit thema gaan we nog meer tegenkomen: het is precies andersom: Wilders constateerde dat er voortdurend besluiten werden genomen (aangaande asielzoekers en dergelijke) waar een ruime meerderheid van de Nederlanders tegen is, en dat het parlement, als volksvertegenwoordiging, dus een nepparlement is - wat "volksvertegenwoordiging" heet, is in feite een "elitevertegenwoordiging". Een "nepparlement". En een andere thema dat weerkeert: Frissen onderbouwt zijn stelling niet, en gaat alleen tekeer tegen de persoon:
Grappig, dat 'op te treden tegen Wilders' ... Typisch het soort uitspraken van dictators op balkons tijdens toespraken aan voorbij marcherende troepen of tegen meutes met een arm omhoog. Dit was dus de zoveelste uitbarsting van Wildershaat, en het enige bijzondere eraan was dat er vanuit de PVV gereageerd werd, met een oproep om Frissen te ontslaan van de universiteit. Wegens misbruik van zijn universitaire aanstelling voor het doen van dit soort politieke uitspraken met gebruik van wetenschappelijke achtergrond, en naar het fascisme neigende oproepen tot het monddood-maken van een politicus. Want dat dit allemaal pogingen zijn tot monddood-maken, staat natuurlijk als een paal boven water. Ben je het niet met iemand eens, dan bestrijdt je zijn argumenten. Noem je hem een fascist, dan probeer je te bewerkstelligen dat er niet naar die persoon geluisterd wordt. Dat is monddood-maken. En hier keert het eerste thema dus terug: dat draaide men om, en beschuldigde Wilders van monddood-maken. Hetgeen gedaan werd door een paladijn (de Volkskrant, 03-03-2016, door Maurits Hortensius, student filosofie aan de UvA):
Lezers van de Volkskrant krijgen dit onder ogen zonder het voorgaande verhaal, en zullen dus voor een groot deel in de valkuil van de retoriek trappen. Oftewel: hier wordt samengespannen, met Frissen als originator, om Wilders monddood te maken. Deze Hortensius werkt het proces gestart door Frissen uit. Daarom ook een analyse van de uitspraken van deze paladijn. Die kop is dus de retorische truc van "omkering" , iets wat ook wel "jij-bak" wordt genoemd maar rond die term bestaat verwarring. Kijk, natuurlijk heeft deze redactie daar op aangestuurd door vooraf te laten zien dat de aanpak van Geert Wilders een poging tot monddood-maken is, maar dat spreekt, zodra geformuleerd, eigenlijk meteen al voor zich. Sommige ideologen willen wel eens roepen dat Wilders zo vaak in de media is, maar dat is alleen om hem af te kraken. Geert Wilders mijdt de reguliere media als de pest. Niet Geert Wilders is "zo vaak in de media", maar de kwesties die hij aankaart. De kwesties die de reden zijn dat de media hem demoniseren en monddood proberen te maken . Kwesties als de islam en andere allochtone achterlijkheden. Goed, na de eerste zeer korte samenvatting, de kop, de tweede ietwat minder korte - de onderkop:
Dit moet al meteen in twee delen - deel één:
Als Geert Wilders zou moeten reageren op iedere uiting van kritiek in zijn richting, dan zou hij een staf van ongeveer twee dozijn mensen moeten aanstellen om alles af te lopen en van het juiste weerwoord te voorzien. Zoals al eerder gezien. Oftewel: deze eerste uitspraak valt in de rubriek "retorische trucs" onder de "onwaarheden" . En daarin in de subcategorie "botte leugens", dicht bij "hondsbrutaliteit" . De tweede zin uit de subkop:
Een passende reactie: iemand een fascist noemen behoort tot de diepste soort beledigingen, en de aangesprokene heeft het recht op een even sterke reactie. Omdat hier de "Fascist!"-roeper gebruik heeft gemaakt van zijn academische achtergrond, wat met redelijkheid gezien kan worden als misbruik van die academische positie, is de oproep tot ontslag uit die academische positie een passende reactie. Daar is een ideoloog het natuurlijk niet mee eens, want een ideoloog volgt niet de redelijkheid, maar wat past bij zijn ideologie. En als de werkelijkheid het omgekeerde is van je ideologie, dan keer je de werkelijkheid om. Ideologie laat je nooit varen, want ideologie is een sterkere vorm van "idee", en ideeën zijn sterker dan de werkelijkheid, heeft de filosoof geleerd van de grootste aller filosofen: Plato :
Precies: in een democratie beschuldig je geen mensen van fascisme. De derde uitspraak van Maurits Hortensius is dus ook zijn derde fout: Wilders wil Frissen niet monddood maken, maar voorkomen dat Frissen academische achtergrond gebruikt als ondersteuning van zijn monddood maken. Net zoals Wilders de vrijheid nastreeft door degenen die die vrijheid willen beperken, de islam, te bestrijden. Buiten zijn academische baan mag Frissen schelden wat hij wil. Dus dus wat betreft de koppen. In de tekst werkt Maurits Hortensius in het eerste deel eerst deze argumenten uit de koppen uit. Zonder iets toe te voegen. Behalve nog wat redeneerfouten:
Een retorische truc met een Latijnse naam, zo oud: Ad verecundiam - het beroep op de eerbiedwaardigheid van de spreker.
Ook een retorische truc met een Latijnse naam: Non sequitur - "Het gestelde volgt niet uit de aannames": het feit dat Frissen 'bij uitstek geschikt' zou zijn, ontslaat hem niet van de plicht, als wetenschapper, om wetenschappelijk verantwoorde uitspraken te doen indien hij zijn wetenschappelijke gezag gebruikt. Dan volgen er wat additionele argumenten:
Twitter heeft een beperking van 150 tekens. Hoe je daar anders dan in kreten kan reageren, is niet onduidelijk: het is volkomen duidelijk dat dit onmogelijk is. Maurrits Hortensius kan hier hoogstens er bezwaar tegen maken dat Wilders niet op een ander gremium uitgebreider op de uitspraak van Frissen ingaat. Maar ook dat is natuurlijk onzin. Want door serieus in te gaan op een zaak, verleen je autoriteit aan de zaak waar je op ingaat. En natuurlijk heeft Geert Wilders geen enkel belang bij dus geen enkele zin in het serieus ingaan op een belediging van fascisme. Merk op: "Fascist!!!" is een belediging, tot deze onderbouwd kan worden én onderbouwd is. Dus deze laatste uitspraak is alweer een Non sequitur.
Afgekort: "Omdat de beschuldigde niet ingaat op de beschuldiging/belediging van fascisme, is hij een fascist. Een redenatie van de soort: "Blanken die beweren dat ze geen racist zijn, zijn daarom racistisch". Het is onbekend of deze redenatievorm een naam heeft. Waarschijnlijk omdat hij te absurd is. Volgt een herhaling van deze argumenten, en dan dit:
Klopt. Hoogleraar Frissen behoort tot "de elite", en in de politiek is dat wat anders dan "het volk".
Alweer een oude retorische truc: Ad populum .
Klopt: die behoren voor het overgrote deel ook tot de elite. Gevolgd door weer wat herhalingen:
Grappig, dat laatste: Frissen zegt wat, dus is het kennelijk waar - weer Ad verecundiam. Gevolgd door weer een stel herhalingen:
Overigens is het voortdurende gebruik van herhaling ook een retorische truc . Volgt de laatste alinea, ook weer beginnend met een herhaling:
En daar, in het eerste deel van deze zin, zijn we dus is het eerste argument dat ingaat op de inhoud van de zaak. In de vorm van de reden die Frissen aanvoerde om de term "Fascist!!" te gebruiken: Geert Wilders doet aan 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' ... En dan zijn we nu eindelijk bij de inhoud en de kern van de zaak, en dan is het artikel afgelopen ... Paul Frissen geeft geen onderbouwing van zijn argument. Maurits Hortensius geeft ook geen onderbouwing van Frissen's argument. Wat Hortensius wel doet, is beschrijven waar dit voor staat:
En naar analogie kan men dus stellen:
Alweer is er hier dus sprake van het proces van omkering. Waarna de bespreking van het 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' nog steeds moet volgen Maar dat is simpel. Als eerste is het natuurlijk een eufemisme - de politiek gaat over de maatschappelijke regels, en maatschappelijke regels gaan per definitie over maatschappelijke groepen. Maatschappelijke bevolkingsgroepen. Dat houdt niet alleen in dat die bevolkingsgroepen apart genoemd worden, het kan niet zonder die bevolkingsgroepen apart te noemen. Dus letterlijk genomen trapt 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' een open deur in van de soort " 's Ochtends gaat de zon op". Oftéwel die uitdrukking 'het apart zetten van bevolkingsgroepen' is verhullend - populair gezegd: dieventaal. Of de huidige context: verbale oplichterstaal. Het is natuurlijk ook volkomen duidelijk wat Maurits Hortensius wél bedoelt: "het apart zetten van allochtone bevolkingsgroepen". Maar als je dat doet, is er een aangrijpingspunt voor een weerwoord: het benoemen van allochtone bevolkingsgroepen is gerechtvaardigd als er iets aparts is met allochtone bevolkingsgroepen. En die al dan niet rechtvaardiging is dus de kern van het debat. Een kern die Paul Frissen niet wil benoemen. Een kern die de politiek-correcte elite niet wil benoemen. Door de publicatie hiervan in de Volkskrant bleek iemand uit de academische wereld bereid zijn nek uit te steken en het "debat" meer academisch te benaderen (Volkskrant.nl, 07-03-2016, door Harrie Verbon, hoogleraar openbare financiën aan Tilburg University):
Oftewel: het is een poging tot monddood-maken.
Volgen er een paar uitspraken van Hortensius, gevolgd door:
Nu is er van niets een volkomen scherp omlijnde definitie, maar een beetje of een redelijke definitie is heel wel mogelijk. Merk op dit argument van Verbon valt samen met dat van deze redactie (die tot dit moment het artikel van Verbon niet gelezen had).
Tweede samenvallende argument.
Derde samenvallende argument. Over dat laatste van Verbon: onder alle mogelijke systemen en maatschappijen komt 'het apárt zetten van bevolkinggroepen' voor. Het is dus totaal geen kenmerk (herkenningsmerk) voor fascisme.
Net als Hortensius keert Frissen hier de zaak volledig om: het zijn degenen die wijzen op het disfunctioneren van niet-westerse culturen en de weerzinwekkendheden van de islam die gedemoniseerd worden: Janmaat , Fortuyn , Verdonk , Wilders .
Inderdaad: hier is enig sneren op zijn plaats.
En Verbon schiet nog een groot gat in de scheepjes van de ideologen :
Boem.
Nou, dan kan Diederik Stapel ook weer onmiddellijk worden aangenomen, want de schade die die heeft aangericht was ontzettend veel kleiner als die veroorzaakt door Frissen cum suis - Stapel beschadigde alleen een deel van de wetenschap, Frissen cum suis de hele maatschappij zoals verderop zal blijken. Goed, dat is een goed onderbouwd en gepubliceerd weerwoord. De vraag is: wat gebeurt er vervolgens? Er zijn regels omtrent de reacties van ideologen op weerwoord. Op plaats nummer één staat: negeren. Er kwam dus geen reactie. Direct. Er kwam wel een indirecte reactie, naar aanleiding van een aanverwante kwestie, bijna twee maanden later. Die aanverwante kwestie zijnde de arrestatie van journaliste en columniste Ebru Umar in Turkije. Maurits Hortensius, de paladijn van Paul Frissen cum suis, reageerde in de vorm van een ingezonden brief (de Volkskrant, 27-04-2017, ingezonden brief van Maurits Hortensius, student filosofie, Amstelveen):
Een van de belangrijkste "gewone" taken van een wetenschapper is het bijhouden van de literatuur. In dit geval: als jij iets de openbaarheid in stuurt, moet je bijhouden of via die openbaarheid niet iets terugkomt in jouw richting. Tegenwoordig uiterst simpel (google). Er zijn, gezien de reactie, dus twee mogelijkheden: of Maurits Hortensius heeft een basistaak als wetenschapper verzaakt (onwaarschijnlijk, als je ook factoren als ijdelheid in de rekening opneemt), of hij doet wat ideologen normaliter doen: niet ingaan op de argumenten van de andere partij (Verbon), en ijzerenheinig je eigen argumenten herhalen. Om vervolgens zonder het te merken keihard in de eigen voet te schieten:
En ook hierin kan je dus weer alle partijen omkeren. De Erdogan's zijn degenen die Janmaat, Fortuyn, Verdonk, Wilders, Gregorius Nekschot, Arthur van Amerongen, Jan Derksen, en een aantal andere monddood proberen te maken, zo effectief dat het laatste stukje islamhumor uit de hoek die ook zoveel christenhumor verzon , dateert van rond 2002. Maar er is een nog veel betere maat voor de maatschappelijke schade die de bovenstaande manier van monddood-maken heeft aangericht. De ultieme manier om iemand monddood te krijgen, net onder hem of haar doodschieten, is hem of haar in de gevangenis zetten of anderszins juridisch vervolgen. De stand van zaken is dus deze: mensen als Frissen, met zijn lange lijst medestanders en paladijnen waaronder Hortensius, zijn er in hun campagne van monddood-maken erin geslaagd om een politicus voor zijn woorden voor het gerecht te krijgen. Dat is misschien niet meteen fascisme, maar wel een veel beter kenmerk van fascisme dan 'het apart benoemen van bevolkingsgroepen'. En dat vervolgen van een politicus voor zijn woorden is alleen mogelijk onder twee strenge voorwaarden: genoeg mensen onder de elite die hun naam willen verbinden aan anti-democratische en fascistische tendensen als het willen verbieden van meningen en het monddood maken van politici, en een vrijwel volledige dominantie binnen de media van die meningen en opvattingen. Omdat als niet aan deze twee voorwaarden voldaan is, de keren dat iemand de waarheid zegt, de betovering onmiddellijk doorbroken wordt: het "Kleren van de keizer"-effect. Het is aan dit proces waaraan Frissen en Hortenius hun bijdrage leveren, ongetwijfeld in het onbewuste besef dat dit soort opvattingen een gewillig oor hebben in de media, waarna de publicatie ervan in hoge mate bijdraagt aan de ontwikkeling of voortgang van hun maatschappelijke carrière. Waarna de media daar weer gebruik van maken als bevestiging van hun mening (de Volkskrant, 01-03-2016, van verslaggever Dion Mebius):
Enzovoort. Op naar de volgende daad van monddood-maken en demonisering, door dezelfde of weer andere figuren. "U bent een uiterst minderwaardig mens!". Of neem dit geval. De psychopaat Peter Middendorp (de Volkskrant, 10-09-2016, column door Peter Middendorp:
En bij de publieke omroep, "Drie keer de Volkskrant", is er ook een ruime voorraad psychopaten van diverse gradatie. Hier één van de ergsten, schrijvende op de website van de VARA (Joop.nl, 29-02-2016, door Han van der Horst - Historicus ):
Een rabiate propagandist van de vrije immigratie, van de vernietiging van de Nederlandse cultuur, en van de invoering van de islam noemt Frissen 'onafhankelijk' ... Hoe veel erger wil je het hebben dan om door een Martin Bormann geprezen te worden ... Die ook meteen een mooie brug verschaft naar de volgende bron. Via dat 'Het is onmogelijk om hem in een of ander levensbeschouwelijk kader te wringen'. Boven al in belangrijke mate gezien maar hier nog eens benadrukt (de Volkskrant, 10-03-2016, van verslaggever Peter de Graaf):
Het levensbeschouwelijk kader van Paul Frissen, net als van die andere psychopaten, is dat van de volkomen vrije en ongeremde (im)migratie. Het ultieme kenmerk van het Joodse en Joodsistische gedachtengoed. Dat dit als ultieme doel heeft: De vernietiging van de Noordwest-Europese sociale culturen. Het positieve aan Frissen is dat je relatief weinig van hem hoort. En daar houdt het positieve onmiddellijk op (de Volkskrant, 02-04-2023, door Martin Sommer):
Hij is een nefaste neoliberaal.
Hij lult als een kip zonder kop. Want vervang de Cito-test door "de Juf", en er staat:
Maar meteen: die Frissen moet echt de kop af.
Iemand met de mentaliteit van het solipsistische individualisme. De ondertitel van het boek zegt het eigenlijk al:
Die Frissen heeft de mentaliteit van een woestijnbedouïen op weg naar de volgende oase om te plunderen. En die Frissen ...
... heeft veel te veel invloed Naar Menswetenschappen , of site home ·. |