Wat dus ook de andere kant op werkt: alles en iedereen die deelneemt aan het proces van (im)migratie of dat bevoordert is GOED!!!. Wat vooral geldt voor de hedendaagse symbolen ervan: de moslims (en een klein beetje de zwarten). En zo kon het dus ook komen dat op een moment dat moslim-aanslagen een bijna wekelijks verschijnsel zijn, dat moslims daar, als groep, volkomen achter staan al was het maar omdat iedere aanslag leidt tot meer overgeven van de elite, en tegelijkertijd de eerst tekenen van actief verzet van de blanke bevolking opgedoken zijn en er dus in feite al sprake is van de start van het openlijke deel van de etnische burgeroorlog , men doodgemoedereerd besluit tot de benoeming van een islamist, dat wil zeggen: een moslim die actief strijdt voor het verspreiden en invoeren van de islam, als burgemeester van een middelgrote stad. Dit zijnde in de tijd van schijven meteen volkomen duidelijk als gaande over de benoeming van Ahmed Marcouch als burgemeester van Arnhem. Wat zoiets zou zijn als Thierry Baudet benoemen als burgemeester van, zeg, Riyaad, wat een te grote stad is voor een echte vergelijking maar wij kennen geen middelgrote steden in Saoedi-Arabië. Waarbij dat Saoedi-Arabië wel een goede vergelijking is, want Nederland staat qua verlichtheid net zo ver aan de extreme kant van de beschaving als Saoedi-Arabië aan de extreme kant van de barbarij. En zo'n extreme daad begaat men op het moment dat een openlijke burgeroorlog eigenlijk al een feit is, zij het nog op een laag pitje. Waarna, dicteert de these dat dit een zich autonoom ontwikkelend proces is, de reacties verlopen precies volgens het "migratie"-patroon: alle Joden en Joodsisten spreken zich ervoor uit, en de tegenstand komt uitsluitend van het internet en een enkele niet-politiek-correcte publicatie die beseft dat er richting afgrond gestuuurd wordt. En omdat deze redactie alleen tijd heeft voor de Volkskrant, dat als voornaamste bron van de kant van de elite. Met om te beginnen een plaatje ter illustratie van hoe blij men was met deze benoeming (de Volkskrant, 05-07-2017): Waarbij natuurlijk geen kritische vragen passen en om dat te verzekeren heeft de Volkskrant voor het interview haar restaurantenrecensent op de nieuwe steunpilaar der verlichting afgestuurd - hier zijn zijn vragen (de Volkskrant, 05-07-2017, door Mac van Dinther):
Oftewel: geen enele kritische vraag over de politieke en maatschappelijke opvattingen van Marcouch. Iets wat voor een interview met Thierry Baudet of Geert Wilders tot dagenlange mediaophef leidt: een interview zonder "kritische" oftewel insinuerende vragen type: "Waarom bent u tegen het redden van zesjarige meisjes met pijpenkrullen en een teddybeertje in haar hand?". En probeer maar niet te antwoorden "Omdat dat meisje loopt aan de hand van een baardige terrorist die tientallen mensen heeft afgeslacht omdat ze een ietwat ander geloof hebben - waaronder zesjarige meisjes met pijpenkrullen en een teddybeertje in haar hand", want na drie woorden onderbreekt de schofterige Joods-, Joodsistisch- en/of linksfascist je om zijn vraag op nog wat hogere toon te herhalen. Voor de volledigheid moeten we natuurlijk wel bewijzen dat er aanbod is qua kritische vragen. Voor iedereen die bereid is geweest dit artikel te lezen zal dat wel redelijk duidelijk zijn, maar ter referentie toch een verzameling daarvan die gelukkig al gemaakt was. En, natuurlijk dus van het internet, de enige plaats waar de journalistiek nog enigszins leeft (briefjevanjan.nl, 04-07-2017, door Jan Dijkgraaf ):
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Niets van in het Volkskrant-interview ...
Ook hier niets van in het Volkskrant-interview ... Oftewel, want dit zijn allemaal toch redelijk bekende zaken: er was voor ieder enigszins ingevoerd persoon dus iedereen in de media genoeg materiaal voor een kritische noot voor handen. Die dus volkomen afwezig was in de reguliere media, en zelfs Elsevier trapte af met een column van Afshin Ellian, normaliter wakkerder, met als enig argument: de man is democratisch gekozen. Onzin, natuurlijk ... De man is gekozen door een bestuurlijke elite die op alle mogelijke manieren al corrupt is gebleken, bijvoorbeeld bij de opvang van asielzoekers: niemand van de bestuurlijk elite durfde zich daar tegen uit te spreken laat staan te keren. Au contraire: iedereen die het wel deed werd door die bestuurlijke elite, op alle niveaus, uitgemaakt voor "relschopper" en "neonazi". Dat wil zeggen: ddor de bestuurlijke elite op alle niveaus van alle politieke partijen, behalve de PVV. Maar daarna, mogelijk door het lezen van de analyses op het internet, kwam er een ander geluid met de inhoud omtrent de emir (elsevier.nl, 06-07-2017, door Syp Wynia ):
Een lijst met deels dezelfde punten als die van Jan Dijkgraaf, met met nog meer nieuwe. Een waslijst. En de conclusie is vanzelfsprekend:
En daar gebruikt auteur Syp Wynia een heel passend woord: "verbinding". Als er in ieder geval één enorm probleem is met Marcouch is dat hij niet in bezit is van die voor iedere Nederlander o zo noodzakeleijke eigenschap om te "deugen": "verbindend zijn". In tegendeel: Marcouch is polarisatie. Kijk bijvoorbeeld naar dit beeld van één van zijn pleidooien voor politie-hoofddoeken bij de JIPO, de Joods-Islamitische Publieke Omroep : Een stellingname die vergeleken moet worden met deze (elsevier.nl, 01-12-2016, door Emile Kossen ):
Die Ahmed Marcouch is een polariseerder bij uitstek, zie het internet zoals bijvoorbeeld dit . Die fanatiek actievoert voor de invoering van kalifaat en sharia. Hét polarisatiepunt van deze tijd. Maar dat is geen enkele belemmering voor degenen die het al genoemde in hun hoofd hebben "Moslims zijn immigranten - Joden waren immigranten - dus: de moslims van nu zijn als de Joden van toen" . Oftewel: de Joden en Joodsisten, waar bijvoorbeeld de Volkskrant mee vergeven is. Dus na het "Ik hou van jou"-interview kwamen er nog meer steunbetuigingen voor de kalifaat en sharia-emir (de Volkskrant, 06-07-2017): Een gore leugen over de aard van de bezwaren tegen kalifaat en sharia-emir Marcouch zoals bovenstaand geformuleerd en ook door Wilders verwoord. En de dag erna: Een nog goordere leugen, zoals boven al uitvoerig bewezen. Maar toch is het nog interessant hoe de Volkskrant zoiets doet: de Joodse en Joodsistische hondsbrutale leugen. Die op twee simpele manieren weerlegd wordt waarvan de tweede is "tellen" van de eindeloze reeks bezwaren, bij Dijkgraaf acht en bij Wynia iets als het dubbele. Daarvan behandeld de Volkskrant er maar vier. Meteen "af" dus. Maar ook de gegeven weerleggingen zijn slechts "goede grappen". De eerste (de Volkskrant, 07-07-2017, door Raoul du Pré):
Truc nummer 1 van Du Pré: beperk de bezwaren tot wat Wilders bij deze gelegenheid heeft gezegd. Omdat het een openbare en publieke gelegenheid betrof natuurlijk slecht een paar en sterk gecondenseerd.
Een vorm van condensatie door Wilders, die natuurlijk slechts een uithangbord noemde voor een zeer lange sleep weerzinwekkende eigenschappen van deze en aanverwante moslimclubs. Emir Marcouch heeft er nooit een seconde afstand van genomen. Ieder pleidooi voor agenten-met-hoofddoeken of islam-op-school is er een hernieuwde bevestiging van. En die pleidooien houdt de emir tot op de dag van vandaag. Du Pré gebruikt "ze zijn anti-homo" voor truc nummer 2:
Iedereen weet waarvoor dat "meedoen met de Canal Parade" en dergelijke dient voor politici: zichzelf profileren bij het stomme deel van het publiek en de politieke-correctheid oftewel de media. Inhoudelijk totaal betekenisloos. Maar volgens Du Pré:
"Balletje, balletje" met woorden. De volgende weerlegging:
Ja hoor ... Best wel de belangrijkste van de genoemde bezwaren ... De weerlegging volgens Du Pré:
Onzin van de emir, natuurlijk. Marokkanen praten niet met de politie - of die nu Nederlands of Marokkaans spreekt. Maar Du Pré:
En om moslims op positie van invloed te krijgen. Dat gaat prima samen. Het volgende bezwaar:
De op één na minst belangrijke. De Marcouch-uitleg hiervan:
Klopt. Dat was er gewoon niet. Du Pré heeft gewoon zelf wat verzonnen en conclusies getrokken uit zijn eigen woorden. Nul-nul. Goed, drie "weerleggingen", drie keer struif. Eens kijken of de kip bij de vierde een volwassen ei legt:
En nu volgt de sterkste:
Juist ja ... "Maar ... "
Excuses, foute voorspelling: geen "Maar ..." maar "Overigens ..." We geven het ruiterlijk toe.
En daar zijn ze dus ook zo goed in, hè, die politiek-correcten en kalifatiseerders: het gelegenheidargument . Wilders zei ook niet hoe hij daadwerkelijk tot minder Marokkanen wilde komen, maar toch was dat "Minder Marokkanen" goed genoeg voor een half-jaar lange hetze, een politiek proces, en een veroordeling door de sneuneusjes van de Haage politieke en politiek-correcte rechtbank niveau "Veroordeling van Hans Janmaat, Schiedammer parkmoord, Puttense moordzaak enzovoort". Deze lieden zijn incompetent én corrupt, waarbij de nadruk op "en" eigenlijk overbodig is want die twee gaan heel vaak samen. Net als dus bij de media. Die dat hier nog eens bewijzen door te besluiten met:
Hoezo kritische journalistiek ... ? Hoezo journalistiek ...? Stel die vragen zelf, Goes Vaals Dordrecht *#$%##*!!! Er was hier boven gewag gemaakt van twee simpele weerleggingen van de kop ...
.. waarvan er eentje genoemd is: het tellen van de aantallen behandelde bezwaren ten opzichte van het aantal daadwerkelijke. Maar het kan nog simpeler, met gebruik van "het onregelmatige werkwoord" van Bertand Russell - archetypische voorbeeld: "I am firm - You are obstinate - He is a pig-headed fool". . Oftewel: men draait het woordgebruik naar het eigenbelang. En kijk nog eens goed naar die kop. Daar is dat natuurlijk ook mee gebeurd. Als er daadwerkelijk niets waar was van de beschuldingen van Wilders en anderen, had er gestaan:
In pakkender terminologie van die strekking. Oftewel: die daadwerkelijke kop is dus in feite al een erkenning dat Wilders gelijk heeft. Maar een nog mooiere bevestiging, en tevens een illustratie van het gestelde in de eerste alinea over de automatismen achter het proces, is een artikel dat op precies dezelfde dag in de Volkskrant stond als de "Wilders-analyse". Van de hand van één van de "jonge talenten" bij die krant, volgens hoofdredacteur Remarque die er een zelffelicitatierubriek voor zijn eigen krant op nahoudt (hoezo ... veeg teken ...). Het hele artikel is interessant maar eerst zaak van "het interview" (de Volkskrant, 07-07-2017, rubriek Top & Flop, door ... en Haro Kraak):
Precies het soort interview dat de emir kreeg, dus, en waar de restaurantenrecensent de Volkskrant-prijs voor met meest nietszeggende "Hoera!"-interview voor heeft gewonnen. Dat terwijl kritische vragen aan emir Marcouch oneindig veel relevanter zijn, want de emir krijgt een positie van gezag geldend voor iedereen, en de emir krijgt die positie zonder dat ook maar één enkele burger daarvoor gekozen heeft. Thierry Baudet, aan de andere kant, hoeft u niet naar te luisteren, nog veel minder op te stemmen, en gezag heeft hij niet anders dan dat mensen hem vrijwillig gegeven hebben door op hem te stemmen. Kortom, de Volkskrant is hier weer op zo veel manieren fout, dat je er bijna bewondering voor gaat krijgen hoe fanatiek fout ze zijn. Waarachter natuurlijk weer allemaal dat ene simpele zit: de Joodse en Joodsistische obsessie: "De moslims van nu zijn de Joden van toen". Een obsessief karakter waarvan ook Haro Kraak weer op de meest indringende wijze getuigt. Vanaf het eerste woord:
Geweldige start!!! Praeteritio! De redelijk algemeen als meest lage geachte van de klassieke retorische truc. Het laatste toevluchtsoord van de kwezels en kwallen.
En nog zo'n fraaie ... Hij heeft nog geen naam, maar die bedenken we hier en nu: de "zielekijk": het zonder enige gids of zonder enige aanleiding weten wat de ander denkt of wil. Waarvan iedere psycholoog weet waar hetgeen dan volgt vandaan komt, zeker als het negatief is en dat is het bijna altijd: de eigen ziel van de helderziende. Oftewel: Kraak beoogt zelf iets duisters met zijn geschrijf. Maar wie zijn doopceel gelicht heeft, wist dat al. De volgende zin ...
... en de volgende truc: het "aanwrijven" - stront in het rond spetteren in de buurt van de persoon in de hoop en eigenlijk wel zekerheid dat er altijd wel een spetter blijft hangen. Direct gevolgd door ...:
... nog een preateritio. Hier zou zelfs Grunberg al best tevreden met zichzelf zijn. Waarna de als eerste geciteerde opmerking over de inhoud van het interview volgt. Gevolgd door wat getuigenissen van de weerzin waarmee hij het gelezen heeft:
Natuurlijk slaande op de beschuldigingen van racisme en seksisme in zijn richting. Omdat hij tegen vrije immigratie is en een boek heeft geschreven waarin een mannelijke verleider voorkomt.
Wat er natuurlijk niet staat maar Kraak zo gelezen heeft. Terecht, die kwalificatie, overigens, als wat heet "De grootste kwaliteitskrant an Nederland" gevuld wordt door leerlingen van de Hogeschool Winderheim in het bezit van slechts één enkele hersencel: "Is Joods/neger/islam = Is goed". Iemand met twee hersencellen is dan al snel een briljant denker. En na nog wat badinerende opmerkingen over de witte wijn en nootjes waar de Volkskrant op iedere zaterdag haar Magazine mee vult, werd er besloten met de meest openlijke onthulling van de obsessie:
Oftewel: als we de megalomane en kwaadaardige Joden, Joodsisten en moslims die nu de baas zijn nog langer hun gang laten gaan en Nederland laten volstromen met nog meer haatdragende en haatzaaiende moslims en negers , gaan we zeker spijt krijgen. Naar Landverraad , of site home . |