Filosofen: Fleur Jongepier
Eigenlijk is het een redelijk bekende regel: een filosoof moet
ongemakkelijke gevoelens opwekken. Waarbij men dan meestal het voorbeeld van
Socrates aanhaalt, die vanwege het ongemak van zijn meningen gedwongen werd
een gifbeker leeg te drinken.
Deze redactie kent geen enkele min of
meer recente filosoof die ook maar in de geringste mate aan die norm
voldoet.
Het lijkt eigenlijk precies het tegenovergestelde: hoe meer
"filosoof", hoe politiek-correcter.
En waarom ze ooit vrouwen tot
deze opleiding toelaten is volkomen duister, want vrouwen moeten voor het
nageslacht zorgen en hebben daardoor van de natuur de volkomen onbedwingbare
neiging meegekregen om "de boel bij elkaar te houden".
Filosofie is
dus het omgekeerde van "de boel bij elkaar houden".
En dat gaat
"filosofe" Fleur Jongepier nog maar eens demonstreren.
Het eerste
voorbeeld was naar aanleiding van weer een volgende escalatie in de
linksfascistische terreur van de Volkskrant jegens Thierry Baudet
 , die een keurig antwoord
schreef (link verloren gegaan) .
Weigeren van een
reactie op een persoonlijke aanval is niet mogelijk, maar uit de
krant houden tegenwoordig wel: je zet het alleen op de website.
Moet je wel de ruimte in de krant die er voor is door iets anders laten innemen, en wat
beter om ruimte in te nemen met loze letters dan door iets dat zich filosoof
noemt (de Volkskrant, 27-08-2021, door Fleur Jongepier, filosoof aan
de Radboud Universiteit en essayist voor Bij Nader Inzien):
Waarna je meteen in lachen uitbarst, want je weet zeker dat dat dus
absoluut niet gaat gebeuren.
Zeker als dit ... :
... boven die kop staat, en dit ... :
... eronder.
Want het antwoord is al vele jaren voor iedereen in
Nederland kenbaar en grotendeels gekend, gegeven door Hans Teeuwen
: het
enige dat je rechtens kan verbieden, is het oproepen tot geweld. Zelfs als er
in de door de elite opgestelde wet iets anders staat, zoals "dat je
minderheden (= allochtonen) niet mag beledigen maar de meerderheid (= Nederlanders) wel".
De rest is censuur, of in dat tweede geval: staatscensuur.
Aan welke Teeuwen-definitie je hoogstens voor de
juridische volledigheid kan toevoegen iets als "... behalve alles dat
materiële schade toebrengt aan anderen".
Dus hier de
nieuwe hete brei om omheen te draaien:
En reeds zijn we "af".
De discussie over vrijheid
van meningsuiting wordt vooral gevoed in tijden dat er wordt gebrandsticht
en geplunderd door BLM-aanhangers, grenzen worden bestormd door barbaarse
hordes, en politici en media "Meer, meer, meer immigranten" lopen te brullen.
Oftewel: door voorbeeldkeuze en door taalgebruik wordt hier al volledig één
zijde in het debat gekozen.
De zijde van de
politieke-correctheid.
Of concreter: die van
globalisme en joodsisme
(voorheen genoemd "links"
).
De eerste zijnde het linksfascisme gepropageerd door de Volkskrant.
Oftewel: "Ik weet wel degelijk waar de grens ligt".
Gevolgd door:
"... , maar ik ben voor politiek-correcte censuur".
Want dat 'de morele dimensie van het debat' is een eufemisme voor "Mijn
meningen zijn moreel en die van jou immoreel".
En
alweer is "het debat" allang afgelopen.
Met daartussen weer veel "moreel"-blablabla.
Hier
komen de voorbeelden:
Gaat de huidige discussie niet over. Is geen concreet voorbeeld.
Dit kan niet staan bij Joop.nl, want dit soort meningen wordt gecensureerd bij Joop.nl. En
de hele rest van de media.
En als het staat bij
GeenStijl of iets dergelijks, wordt het genegeerd, of resulteert het tot
oproepen om niet meer bij GeenStijl de adverteren.
Ook hierover wordt
dus niet
gediscussieerd.
Oftewel: ook dit is geen concreet voorbeeld.
Dit vindt plaats buiten de media en is dus geen discussie over.
Ook dit is geen concreet voorbeeld.
Gebeurt absoluut niet. Niemand durft dat te zeggen op de radio want dan
wordt hij onmiddellijk geëxcommuniceerd, of gecanceld zoals dat tegenwoordig
heet.
Dat 'zonder zonder noemenswaardig tegengas van
de interviewer' moet erbij staan omdat het in werkelijkheid, als iemand het
zou zeggen, gepaard gaat met oneindig veel tegengas van de interviewer.
Oftewel: dit is een voorbeeld van het niet bestaan van de vrijheid van
meningsuiting, want de opmerking dat zwarte mensen moeten oprotten naar hun
eigen land is een even morele mening als de mening dat zwarte mensen een
verrijking zijn voor ons land.
En eigenlijk is die
eerste moreler, want de tweede is een leugen.
En de
tweede mening zou verboden moeten worden, want deze brengt materiële schade
toe aan blanke mensen, die moeten betalen voor de aanwezigheid van zwarte
mensen (immigranten kosten rond 20 miljard per jaar
), en wier sociale
veiligheid bedreigt wordt door zwarte mensen
.
Samenvatting van het lijstje voorbeelden: ze zijn allemaal van de bekende
filosofische soort: irreëel, politiek-correct, of irreëel én
politiek-correct.
En alweer is "het debat" "af"".
Het is allemaal op weg naar dit:
... : het verantwoorden van politiek-correcte censuur.
Er volgen nog wat "mitsjes", maar die staan er voor het politiek-correcte
mooi, natuurlijk: pleiten voor censuur doe je niet openlijk maar stiekem.
Maar dat het pleiten voor censuur is, blijkt nog eens als er aan het einde een
"echt" voorbeeld langskomt:
De bedoeling is duidelijk: het 'stakkerige stukje van Thierry Baudet op
Joop.nl' is datgene dat verboden moet gaan worden.
Dat
was de bedoeling van al die irreële "voorbeelden".
Met
meteen, want zo werken de dingen nu eenmaal, weer een voorbeeld van de
valsheid van het verhaal.
Want waarom staat daar 'een
stakkerig stukje op Joop.nl'?
Dat is omdat 'een stukje
van Thierry Baudet' onmogelijk is in de reguliere media, tenzij ze zojuist
weer zo ver over de schreef zijn gegaan met persoonlijke beledigingen dat ze
juridisch ertoe verplicht zijn.
En de kans dat er iets
van Thierry Baudet bij Joop.nl zou kunnen verschijnen kan je gaan
gebruiken als nieuwe overtreffende trap van "De kans van een sneeuwvlok in
de hel".
Die Jongepier moet meerdere klappen van de
molen hebben gehad, zij het dat ze die klappen aan zichzelf heeft uitgedeeld
met haar volstrekt absurde eerdere aannames en verhalen.
Of in haar eigen terminologie: ze is immoreel.
Want
als er één ding onder immoraliteit geschaard kan worden naast iemand fysiek
geweld aandoen (of anderszins materieel benadelen), is het liegen.
Waarbij dat 'stakkerig' voor 'stukje' natuurlijk een verzwarende factor is,
want de emotionele waardeoordelen van sneufiguren langs de zijlijn die
zichzelf een brevet van onvermogen meegeven door hun redenaties gepaard te
doen gaan van emotionele waardeoordelen in bijvoeglijke naamworden áls
'stakkerig', hebben natuurlijk alleen een sterk negatieve waarde.
In alle opzichten.
Tjonge ... Hoezo jezelf in de kaart
te laten kijken ...
De volgende bijdrage.
De vorige was in los verband, maar het beviel kennelijk zo dat het de
stakkerige nepfilosoof een
plaatsje als columnist bij de Volkskrant heeft opgeleverd.
Zo slecht was het.
Het nieuwe onderwerp voorspelt
minstens net zulke grote rampen als bij de vrijheid van meningsuiting, want
het gaat over techniek, oftewel iets waar de filosoof in ieder geval geen
enkel verstand van heeft (de Volkskrant, 21-06-2022, door Fleur Jongepier,
filosoof en essayist voor Bij Nader Inzien):
Enzovoort.
De teneur: "Algoritmes deugen niet".
Waarom die term hier vermeden wordt, is niet duidelijk, maar dat is degene
die in stukken over dit onderwerp algemeen gebruikt wordt, en specifieker en
nauwkeuriger dan 'computersystemen'.
Een laptop of een
mobieltje is ook een "computersysteem".
En het feit
dat de uitleg van algoritmes lastig is, staat hier niet omdat het lastig is
(dat is autoreparatie ook), maar omdat het als een probleem wordt gezien.
Wat past in de trend in artikelen over algoritmes: algoritmes zijn een
probleem
.
Eigenlijk dus: "Algoritmes zijn fout".
Volgens de trends van de artikelen in de media, oftewel: volgens de
politieke-correctheid.
Waarvan we aan het einde uitleg
krijgen, maar eerst de fundamentele fout die dit artikel maakt:
eenzijdigheid.
Nu wordt die term op dusdanig veel
terreinen gebruikt dat hij is vervlakt, maar hier wordt de logische versie
bedoeld: van twee alternatieven er slechts één behandelen.
Het bestuderen van een evenwicht met behulp van slechts één kracht ervan.
Het klappen van één hand.
Het probleem is namelijk,
zoals geformuleerd door de auteur: de begrijpelijkheid van een methode van
beslissing.
En van "methode van beslissing" heb je er in genoemde soort
gevallen twee: die door mensen, of die door algoritmes.
Waarna meteen het vrolijke lachen kan losbarsten, want hoe onbegrijpelijk de
methode van beslissen door algoritmes ook kan zijn, de uitleg van die door
mensen is nog oneindig veel onbegrijpelijker.
De uitleg
van de methode door een algoritme kan je nagaan met behulp van logica, maar
door de veelheid van stappen kan dat lastig en erg lastig zijn.
De uitleg van de methode van beslissen door mensen bestaat gewoonlijk niet,
want die beslissing nemen ze met hun emoties, en die zijn niet voor uitleg,
dat wil zeggen: begrijpelijk voor anderen, vatbaar.
"Het is zo omdat ik het zo voel" (G. Wekker
).
Kortom: het betoog van dit artikel is logisch en filosofisch incorrect,
onjuist, in strijd met de werkelijkheid enzovoort.
Maar waarom dit artikel deze mening in strijd met logica, werkelijkheid,
enzovoort produceert, wordt dan weer wel uitgelegd:
Dat verhaal van die Joy Buolamwini (♫ Moriaantje, zo zwart als roet ... ♫
 ) is al zo oud en al zo vaak verteld dat je gaat
vermoeden dat het een broodje aap-verhaal is.
Een veel
eerdere versie ervan is die van een figuur met dezelfde afkomst die klaagde
over het vaak voorkomen van zwarte jongensnamen in verband met misdaad, bij
Google.
Het is een voor zwarten en gelovers in "De
Gelijkheid der Culturen" onverteerbaar verschijnsel dat waar ze door mensen
aangedragen gegevens over de relatieve criminaliteit van zwarten ten
opzichte van blanken (of Aziaten) kunnen terugvoeren op "racisme", dat bij
hetzelfde verband gelegd door algoritmes dat niet mogelijk is.
Want zelfs als het aanvankelijk minder goed functioneert, door bijvoorbeeld
verkeerde trainingsvoorbeelden, komt dat er onmiddellijk uit in de praktijk
en wordt het systeem gecorrigeerd.
Iets dat in de
menselijke beslissingsboom zo zelden gebeurt, dat je van "nooit" kan
spreken.
"Natuurlijk heb ik geen fout gemaakt".
Algoritmes zijn oneindig veel betrouwbaarder dan mensen, want ze hebben geen
"ziel" waarin je moet kijken en die je moet ontzien.
Zo constateren ze bijvoorbeeld in de categorie "Muziekmoorden": boybands: nul
onderlinge moorden - rappers: veel onderlinge moorden
.
Waarna je zelf moet
invullen want algoritmes mogen dat niet: boybands: blank, rappers: zwart.
Uitkomst, in populaire termen: zwarte rappers moorden elkaar uit.
Zijnde een speciaal geval van het voor niet-zombies overbekende meer
algemene: zwarten moorden elkaar uit
.
En niet
de blanke politie.
En de politieke-correctheid luidt:
zwarten worden vermoord door blanke politie.
Terwijl
de algoritmes zeggen: zwarten worden vermoord door zwarten.
En dat willen de zwarten niet horen.
En dat wil de
politieke-correctheid niet horen.
Dus krijg je het
optreden van 'onstuitbare en daadkrachtige' oftewel ruziemakende en
agressieve zwarten.
Dus krijg je het optreden van
politiek-correcte filosofen.
En wat daar allemaal
tussen ligt.
Zoals een eindeloze stroom
klaag-artikelen over algoritmes
.
Het derde artikel en dus hetgeen dat
aanleiding tot het maken van deze verzameling wordt in zijn geheel
gereproduceerd (de Volkskrant, 16-08-2022, column door Fleur
Jongepier, filosoof en essayist voor Bij Nader Inzien):
Het weergeven van het hele artikel is noodzakelijk om aan te kunnen
tonen wat de kern is van dit betoog: er komt nergens in dit artikel de term "overbevolking" voor, of iets
anders dat daar op duidt.
Dat is bij deze voor
deze redactie aanleiding om deze combinatie: schrijven over immigratie
zonder het over de overbevolking te hebben, te noteren als aanleiding voor
een proces onder inzet van het hoofd.
En we vallen met de neus in de
boter. Hebben we net het account van F. Jongepier geopend, trekt ze alle
registers open in de media. We moeten bij de verslaglegging uit de
berichtgeving even wat husselen, want natuurlijk beginnen ze met het toetje
in plaats van de soep (en ook even geen kop, dus) (telegraaf.nl,
07-12-2022,
):
Kortom: dat was een eerder item bij Op1 (NPO1, 06-12-2022, 22h45,
).
Toen kwam:dit (als laatste dus luchtige item):
Ach ja ...
Gordon ...
Zanger.
Maar voornamelijk rel-BN'er.
Tijdje buiten de schijnwerpers gestaan (behalve bij GeenStijl), vermoedelijk
wegens al te exorbitant gedrag, maar nu kon het dus kennelijk weer (of,
waarschijnlijker: men was uit op een relletje).
Dat
lukte dan boven verwachting:
En dit is wat G. Gordon voorafgaand te berde te brengen had:
Oh ja: G. Gordon is ook heel erg openlijk homo.
Een relschopper en een nicht, maar dat soort termen en vooral de combinatie
is tegenwoordig natuurlijk hartstikke verboden:
Oef, oef, oef!!!
Natuurlijk hartstikke waar.
Gisteren kondigde men vol trots aan dat de Koning (de echte) een
onderzoek heeft gelast naar het verband tussen het Koninklijk Huis en De
Slavernij.
Nou, dan is er toch helemaal niks mis mee
dat G. Gordon ook even naar dat verleden verwijst ...
Sluitende logica, van die G. Gordon.
Maar natuurlijk
probeert de nationale hypocrisie dat wel te beweren:
Nou ja, wel dus.
"Wie zonder zonde is, werpe de
eerste steen"!
"Wie door rood licht rijdt, heeft niets
te zeggen over anderen die door rood licht rijden."
Enzovoort.
Deze reactie of redenatie van die T. van
den Brink maakt deel uit van het gaslighten door de politieke-correctheid,
afdeling: "Wij mogen wel wat jij niet mag want wij deugen en jij niet".
Ook wel "fatsoen" of "moraal" geheten.
En daar komt
ineens het lichtpuntje van de relnichtendom naar voren:
Dat van de nar.
De hofnar, want dat Op1
is beslist één van de hoven van de politieke-correctheid.
In de ergste betekenis van dat (laatste) woord.
En de
reactie van hofwijze op de grol van de hofnar:
En nu pas zijn we bij het begin van het artikel.
Hè, hè ...
GeenStijl was veel eerder met zijn verslag, natuurlijk (GeenStijl.nl,
07-12-2022, door Mosterd,
):
Natuurlijk zin er ook in deze gevallen denkbaar dat zo'n reactie te
rechtvaardigen is.
Dit ...
... bevindt daar mijlenver van af. Ongeveer evenver van af als Qatar en
Dubai, zo nog niet stukken verder.
Maar vermoedelijk
zit een groot deel va n "de pijn" hier:
En dat tezamen met dit:
Dat "Je maakt mij niets wijs!"-gezicht.
In dit
geval dus met de specifieke toepassing: "Je maakt mij niets wijs met je woke
gepraat".
Terwijl de riposte uiterst simpel is: het
gaat niet om toen maar om nu ("Toen wij iets deden dan slechter lijkt dan
nu, deden zij dingen die net zo veel slechter zijn dan ze nu nog steeds
doen").
Of in de woorden van GeenStijl:
Enzovoort.
Onbeperkte mogelijkheden om "terug te
slaan', riposteren, maar riposteren leer je alleen als je eerst leert
argumenteren, en argumenteren leer je alleen als je het doet
 , en argumenteren
doen ze in de hele maatschappij al weinig, aan de universiteiten is het
slechts weinig of niets beter
, en bij alles dat alfa (of gamma)
doet staat dat niveau nauwelijks merkbaar boven nul
.
Ze
organiseren er cursussen diversiteit en inclusiviteit ...
Verplichte cusussen.
Zonder dat er iemand is die
tegenwerpt dat diversiteit en inclusiviteit neologismen zijn voor
discriminatie en racisme.
Je kan iets of je kan iets
niet, en mensen die iets niet kunnen laten doen alsof ze dat wel kunnen op
grond van huidskleur is discriminatie en racisme.
"Meer, meer, meer zwarten in de cockpit van het verkeersvliegtuig"...
Safe spaces.
Plekken waar je niet tegengesproken wordt.
Op een
universiteit.
Bijna alle of alle universiteiten,
inmiddels.
Dus geen wonder dat iemand die daar
"opgroeit" niet tegen een staaltje werkelijkheid kan.
En van die iemanden zijn er inmiddels zo veel, dat er een woord voor is
uitgevonden, natuurlijk in de Angelsaksische wereld want daarin lopen ze
jaren voor op ons en zijn ze nog veel erger.
Snowflake, is dat woord.
Sneeuwvlokje.
Waarvan bijna geen uitleg nodig is: iemand, normaliter blank, die dusdanig
kwetsbaar is dat de geringste heoeveelheid warmte hem/haar/het doet smelten.
Als in "If you can't stand the heat, stay out of the kitchen".
Overigens zijn het overdadig veel vrouwen.
Hier wat
van die hitte, afkomstig van de reageerders bij GeenStijl. eerst de rubriek
"weglopen":
Dan de conclusies omtrent de "dader":
We hebben er genoeg van. Over op wat het zegt over de omgeving:
En dan waren er ook nog een paar wat diepere inzichten - eerst in het
kort:
En dan wat langer (kan u overslaan):
Met dus de meest vermoedelijke oorzaak van het weglopen: om de woorden
van G. Gordon te weerleggen, zou ze aan het veld van haar liefde voor de
islam raken.
En die contradictie deed haar
volautomatisch de neurotransmitters van noradrenaline en acetylcholine
overlopen
- in termen van menselijke emoties (het achteraf gebeuren): stress en
walging.
In vakkringen wordt F. Jongepier beschreven als werkende op
het veld van het zelfinzicht
, zoals ook aangegeven door de titel van een
mede door haar geschreven boek: Ik, de filosofie van het zelf .
Waarop deze redactie onmiddellijk moet denken aan het advies van Bertand
Russell dienaangaande: onmiddellijk mee stoppen want (parafraserend) het
brengt alleen maar ellende
 .
Maar als je er eenmaal
maal mee begonnen bent en het zelfs tot je vakspecialiteit hebt gemaakt, mag
verwacht worden dat je het ook in de praktijk weet te brengen.
En dat hoeft dan echt niet tot de allerlaatste komma en punt, maar een
aanzienlijke hoeveelheid uitvoeringspraktijk ervan wordt wel verwacht.
Het bovenstaande is een toonbeeld van schromelijk tekort schieten daarin.
Nou kan je menslievend zijn in je oordeel, en het excuseren met de hitte
van de camera's en de spanning van het moment.
Maar dat
geldt niet meer na afloop.
En al helemaal niet meer dagen
na afloop.
En het allerlaatste wat je dan kan doen is,
dit ... (Volkskrant.nl, 09-12-2022, de Volkskrant,
10-12-2022):
... : het er niet over hebben in je volgende column.
En nog veel minder dan niet kan je dit doen ... (Volkskrant.nl,
16-12-2022, de Volkskrant, 17-12-2022):
... : in de daarop vogende column stug doorgaan met andere mensen
de les lezen met als enige basis je eigen zelfbeeld.
Want dat dat
zelfbeeld, dat een onmogelijk verwrongen zelfbeeld is, een reproductie is
van het onmogelijk verwrongen zelfbeeld van anderen is natuurlijk geen enkel
excuus: het is de taak van de filosoof de omgeving te wijzen op de eventele verwrongen zelfbeelden van die omgeving, met meest
urgent de gevallen van onmogelijk verwrongen zelfbeelden, zoals het
zelfbeeld van het structurele, systematische of institutionele racisme,
allemaal termen gevallen in het gebeuren dat F. Jongepier hier gaat
bespreken (de Volkskrant, 17-12-2022, column door Fleur Jongepier, filosoof en
essayist voor Bij Nader Inzien):
Weer wat andere woorden dan in de oorspronkelijke formulering van de
Monsters Ph. Essed
en G. Wekker
: "De ergste racisten zijn degenen die
ontkennen dat ze racist zijn".
Een variant van "De
Kretenzer die stelt dat alle Kretenzers liegen", met dien verstande dat bij
de Kretenzer de uitslag bij iedere ronde omdraait, en in het
Wekker-geval de uitslag bij iedere ronde verdubbelt (of verdrievoudigt, of
vertienvoudigt, dat maakt al heel snel niets meer uit).
Filosofen ...
De huidige generatie is totaal onbekend
met kunsten als logica en redeneren, maar dit is wel weer een heel stug
staaltje.
Met als toetje dit:
Je reinste Arminius en Gormarus: "Hoeveel engelen kunnen er dansen op de
punt van een naald? ".
En als slot deze:
Mensen mag je bevragen, behalve degenen die iets zeggen wat overeenkomt
met jouw vooroordelen, al dan niet gebaseerd op ideologie.
En we weten nu dus ook dat deze mevrouw de hoogste graad van
onbtrouwbaarheid heeft. Waarna we de alternatieven alhier beter kunnen
inschatten (telegraaf.nl, 07-12-2022,
rubriek Praat mee, door Julia Kroonen,
):
Een gewone mensen meepraat-rubriek in een gewone mensen-krant. Die een
andere blik op het wegloop-gedrag van F. Jongepier voorstelt:
Daar had deze redactie in haar naïviteit dan weer even niet aan gedacht.
Hoewel wel dit was opgevallen:
Hier is geen sprake van gekwetst weglopen, maar van beledigd weglopen.
Met een hoge rug.
Arrogantie van het zuiverste water.
Oftewel: mevrouw F. Jongepier deed hier inderdaad aan ghosting gaslighting.
Hetgeen, pas gevoden bij de zoektocht naar deze laatste afbeelding, ook nog
eens bevestigd werd door Hare Arrogantie zelve (linda.nl, 09-12-2022,
door Sophie Alink,
):
Oftewel: de arrogantie van mevrouw F. Jongepier is geen gewone
arrogantie, maar stuitende arrogantie.
Zeg zoiets als
"Kaag-arrogantie"
.
"Wie zijn die mensen die
daarop stemmen?"-arrogantie.
"Wie zijn die mensen die
een andere mening hebben dan ik"-arrogantie.
We zijn vast nog niet klaar met deze mevrouw, want haar ideologie en
levenshouding zijn ten zeerste in trek.
In de tijden
waarin de politieke-correcte en wokistische terreur heersen als nooit
tevoren, de tijden van de Inquisitie nog even daargelaten.
Voor nu.
Naar Filosofie, inleiding
, of site home
·.
|
