Bronnen bij Islam, cultuur: democratieEén van de belangrijkste redenen die geleid hebben tot de opkomst van een anti-allochtone en een anti-islam houding bij een groeiend deel van de autochtone Nederlandse bevolking zijn de zichtbare en onzichtbare maar wel merkbare vormen van onderlinge solidariteit binnen die groep(en). Hoewel misschien begrijpelijk vanuit hun immigrantenpositie, is dan de reactie erop even begrijpelijk, aangezien het gaat over hetzelfde proces: groepsbinding. Die algemene onderlinge allochtone loyaliteit is elders uitgebreid gedocumenteerd
. De zichtbare vormen van loyaliteit zijn zaken als hoofddoeken en moskeeën
- dit is de hoofdaanleiding voor de autochtone reactie. De onzichtbare maar
wel merkbare zaken, waar het hier over gaat, zijn mogelijk gevaarlijker,
want onder hen valt het gedrag bij verkiezingen, van welke soort dan ook. De tweede, parallelle kwestie is van principiële en fundamentele aard. De kern van de islam is haar geloof in Allah, en zijn rol als bestierder van alles. Alles. Het hele heelal. En de mens leeft in dit rijkdom van Allah. En zijn rol daarin is volkomen helder, en verwoord in de naam voor het geloof in Allah: "islam" betekent "onderwerping". En dat is onderwerping aan Allah. Aan de andere kant: democratie is bestuur door de mens. En niet niet eentje die spreekt namens Allah, of een andere vorm van godheid die gezien kan worden als een andere vorm van "Allah", maar een gewone, ordinaire, "vrijwel rechtstreeks van de straat" mens. Deze twee zienswijzen zijn zo contradictoir al enige twee zaken in de werkelijke wereld maar contradictoir kan zijn - het is net zo duidelijk als de spreekwoordelijke kwestie rond zwangerschap: je bent het een of het ander. Als je gelooft dat je onderworpen bent aan Allah, kan je nooit en te nimmer geloven dat een mens een hogere autoriteit heeft. Islam en democratie zijn fundamentele onverenigbaar. En dat geldt voor iedere moslims, aangezien de onderworpen aan Allah zoals het woord "islam" al zegt, de basis is van het moslim-zijn. Voor letterlijk alle moslims geldt dat er een fundamentele verschil bestaat tussen hun geloof en democratie. Er zijn dus iets van 800 duizend individuen die ieder voor zich al een gevaar vormen voor de democratie. En tezamen met hun samenhang in een sterk loyale groep, is dat een existentieel gevaar voor de democratie in het algemeen. Een gevaar dat versterkt wordt bij ieder tiende-procentpunt toename in aantal, en acuut wordt lang voor de altijd gehanteerde 50 procent. De onderstaande verzameling geeft voorbeelden van dit gevaar. Uit die verzameling berichten die wijzen op gevaren, kan je een conclusie trekken - dat is gedaan aan het einde van het artikel. Wie het na een aantal voorbeelden wel gelooft, kan direct naar de conclusie doorscrollen
.Die conclusie bevat een paar harde overkomende termen. het besef dat zo'n soort conclusie zou volgen, heeft de start van het maken van deze verzameling een aantal jaren vertraagd. De druppel die de emmer deed overlopen was het trekken van soortgelijke conclusies aangaande de reacties van Nederlandse kant, zie ook aan het einde. Hier de eerste berichten, waarvan en aantal al in andere context waren opgeslagen (de Volkskrant, 03-04-2006, ANP:
Natuurlijk kiezen autochtone Rotterdammers niet voor een moskee - althans, maar heel weinig. Hoe kan deze uitslag dan tot stand komen? Het antwoord blijkt niet zo moeilijk te vinden (TV Nederland 2, 23-05-2006):
In beide gevallen is het natuurlijk zo dat zonder een Turkse of moslim minderheid in Rotterdam respectievelijk Nederland er een heel andere uitslag was geweest. En zelfs met die Turkse minderheid is het toch eigenaardig dat de Turkse kandidaat wint, want Turken zijn wel een grote groep, maar toch relatief klein ten opzichte van het geheel van de bevolking. De verklaring daarvan is simpel: autochtone Rotterdammers hebben op verschillende gebouwen gestemd, en autochtone Nederlanders hebben op verschillende songfestivallanden gestemd. Maar de Turken hebben allemaal op de moskee, en allemaal op Turkije gestemd - een zogenaamde blokstem. De uitslag van 2006, in het voorbijgaan genoteerd, was aanleiding om het Songfestival in 2007 nauwkeurig te volgen - hier volgt die uitslag wat betreft de Turkse deelnemer, met de aantekening dat 12 punten de hoogste plaats is en 10 punten de op één na hoogste:
In al deze landen zijn aanzienlijke Turkse minderheden (rond de 10 procent), die de uitslag dus domineren, omdat de overige, blanke, stemmers verspreid stemmen over alle andere deelnemers/landen. Zoals één deelnemer na afloop (van de voorronde) constateerde: "Ze hadden net zo goed de nationale vlag op het podium kunnen leggen, dan was de uitslag hetzelfde geweest". Marokko doet niet mee, maar men kan veilig aannemen dat dat dit anders precies hetzelfde was gegaan. En, later in dit artikel ingevoegd: in 2011 is het al zodanig consistent, dat het ook anderen begint op te vallen (de Volkskrant, 17-05-2011, ingezonden brief van Tonja van Lieshout (Hegelsom)):
Bij het stemmen van Turken en andere immigrantengroepen is het dus zo dat kwaliteit totaal onbelangrijk is - het gaat maar om één ding: etniciteit en/of geloof en de loyaliteit daaraan. In songfestivalverband heeft het stemmen op eigen cultuur de laatste jaren, met de uitbreiding naar Oost-Europa, dusdanige vormen aangenomen dat er al sprake van is om het festival maar in halve finales naar regio in te delen, zodat er in ieder geval in de finale niet meer op de buren maar weer op het beste liedje gestemd gaat worden. Vertaald in meer algemene termen betekent dit dat het culturele cliëntilisme van de minder ontwikkelde landen de democratie van de stemprocedure dusdanig heeft ondermijnd dat uit hoofde van de bewaking van de kwaliteit het samenwerkingsverband opgesplitst zou moeten worden. Het optreden van de etnische en culturele blokstem is dus al een gevaar geleken voor een simpele zaak een een liedjesfestival. Dan is het rechtreeks vooruit naar de conclusie dat het echte en reusachtige gevaar natuurlijk schuilt daar waar de blokstem optreedt in het politieke domein. Een van de eerste gevallen die openlijk als zodanig esproken werd deed zich voor in Rotterdam (AD.nl, 04-05-2006):
Wat dus wel degelijk het geval bleek te zijn. Waar het hier om gaat is dat op kwaliteit geselecteerde bestuurders (aanvankelijk) werden afgewezen door een Turkse blokstem. Omdat er een etnische vertegenwoordiging werd gewenst. Overigens: deze bedreiging van de democratie haalt dus niet de overige, politiek-correcte, media. Maar ook als raadsleden zelf, in de laagste functie dus, gaat er al veel mis. Het werd altijd met de mnatel der politieke-correctheid ontdekt, maar PvdA-leidenr Wouter Bos heeft uit de school geklapt - wat reacties (Trouw.nl, 10-03-2009, column door Cilay Özdemir):
Het bekende motto bij allochtoon disfunctioneren: de Nederlanders hebben het gedaan. Bovendien komt een groeiend aantal van de allochtone raadsleden niet via de partij-selctie, maar via de allochtonen voorkeursstem in de raad: de allochtonen kandidaat is niet zo goed maar wordt uit hoofde van "diversitiet" op een onverkiesbare plak op d elijst gezet, en de allochtonen kiezer kruist het vakje met de juiste etnie aan:
Een pleidooi dus voor cliëntilisme: steun aan de etnie vanwege de etnie. De bom onder de democratie. Maar mevrouw Özdemir weet ook dat cliëntilisme een slechte naam heeft, dus heeft ze nog een voorstel:
Klinkt in eerste instantie aardig, maar bij nadere beschouwing zijn er toch een paar essentiële verschillen: de genoemde inhoudelijke vormen van belangenvertegenwoordiging gaan over functionele verbanden, en waar het (mede) persoonlijk belangen betreft, wordt het ook in deze gevallen bestreden. Wat mevrouw Özdemir over het hoofd ziet, is het verschil tussen functionele verbanden en belangen, en etnische verbanden en belangen. Dat laatste is zelf al discriminatie en racisme, en het invoeren ervan in de politiek is dus politieke discriminatie en racisme -hetgeen normaliter wordt afgekort tot "cliëntilisme". Het voorstel van mevrouw Özdenir om de term "clientilisme" af te schaffen, is discriminatie en racisme. Meer over de hoogst belangrijke verschillen tussen de functionele en de etnische maatschappij-inrichting hier 
.Zoals gebruikelijk vanuit allochtone kring wordt ook hier met de vinger gewezen:
En natuurlijk moet alle inspanning van de autochtone kant komen
Die kloof waar mevrouw Özdemir het over heeft ziet zij waarschijnlijk aan de autochtone kant, maar in werkelijkheid ligt die natuurlijk aan de allochtone kant. Zie de hoofddoeken, moskeeën, en talloze andere vormen van achterstand en wantoestand. En zij verwacht dat Nederlanders dat repareren, door allochtonen in de politiek te bevorderen. Zaken die onverenigbaar zijn met een betrouwbaar en deskundig bestuur. Waarmee de fundamentele problemen zo'n beetje wel over het voetlicht zijn gekomen. De rest van de verzameling gaat voornamelijk over de frequentie waarmee de bommen afgaan. Overigens is er dus een enkel exemplaar dat enig besef heeft van democratie (de Volkskrant, 14-03-2009, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg):
Stel dat je dit doet ... dan blijft er hoogstens een enkele allochtone bestuurder over. Vervolg - een kleintje (Volkskrant weblog 31-10-2009, door PeterV):
Dat is ze natuurlijk hoogst volkomen niet. Want natuurlijk leidt het tot onoverkomelijke belangentegenstellingen (de Volkskrant, 30-10-2009, ingezonden brief van Wilbert van Rijen (Holthees)):
En in de uitvoering leidt dit soort belangenverstrengeling natuurlijk van gemakkelijk tot vanzelfsprekend tot diverse vormen van wanbestuur en corruptie. Zo leidt de allochtone blokstem al tot de tweede plaats van allochtone haatzaaien bij de verkiezing tot tolerantste website (De Volkskrant, 06-11-2009, door Christjan Knijff
Door de islamitische blokstem wordt een haatzaai-site gekozen tot meest tolerante site. Dus de aislamtische jongeren zijn collectief regelrechte haatzaaiers. Vervolgens krijgen ze de goedkeuring van degenen die werken onder het uithangbord van bestrijding van discriminatie, die dus in feite ook haatzaaiers zijn. De signalen worden snel duidelijker en erger (de Volkskrant, 11-11-2009, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg):
 De
cruciale punten, vanaf de tweede alinea: Marcouch is een allochtone
achterbanvertegenwoordiger, zie de foto hiernaast. De achterban is deels nog
minder aangepast dan Marcouch, met als gegeven voorbeelden homohaat en het
niet-accepteren van sociale correctie, en een ander deel accepteert weer
niet zijn islamgerichte oplossingen - hoewel van dat laatste nooit iets in
de openbaarheid is geleken,en wel een toevoeging of oplazen door de zeer
pro-multiculti verslaggevers kan zijn (die ook een radicaal islamcongres
zagen als een theetuintje, link volgt).Maar gezien dat laatste zeer significant: de constatering dat de achterban het democratisch proces ziet als etnische belangen vertegenwoordiging - de bijl aan de wortels van de democratie, en een groot gevaar als dit langduriger gaat duren en duidelijker naar voren komt. De noodzakelijke tegenmaatregelen zullen namelijk pas echt vijanden maken, en als je die maatregel niet neemt, eindigt de democratie in grote delen delen van het land op de kortere termijn (wat in Amsterdam Zuidoost al grotendeels gebeurt is
.En als glashelder teken van dat laatste: het voorgestelde alternatief voor Marcouch was Baadoud, een andere Marokkaan - kennelijk is het Marokkaan-zijn een essentieel deel van de selectiecriteria. Racisme. Een voorbeeld van een kleintje ... (de Volkskrant, 17-11-2009, door Raoul du Pré):
... maar met het gevaar van het hellende vlak Nu een extra gevaarlijke - alleen al de koppen zijn voldoende (de Volkskrant, 26-11-2009, door Ali Durmus en Ejder Köse, beide advocaat in Rotterdam)
De vijfde-colonne die er al is, probeert meer
vijfde colonne binnen te krijgen, want het leidt geen enkele twijfel dat alle
Tturken van Nederland het liefst een Turkije
zouden maken. Dan voelen ze zich namelijk thuis. En dat probereb te bereiken ook via een blokstem via de stembus. De volgende bron geeft een specifiek voorbeeld komende van een plek waar ze al een belangrijke stem hebben: Amsterdam-Zuidoost (DePers.nl, 18-11-2009, door Marcel van Engelen):
En even later (DePers.nl, 07-12-2009, door Marcel van Engelen):
De democratisch rot schrijdt voort ... Er zijn gemeenteraadsverkiezingen op komst, met in herinnering de tweede plaats voor de PVV bij de Europese verkiezingen, en hoge scores in de huidige peilingen. Dus staat de zaak op scherp en komen er meer dingen naar buiten (Volkskrant.nl, 15-02-2010, ANP):
Maar voor u zich meteen tot de VVD bekeert (Volkskrant.nl, 18-02-2010, van de redactie):
Lodewijk Asscher heeft er dus ook helemaal niets van begrepen: het gaat er niet omdat die mensen geen Nederlands kunnen lezen, maar daardoor noodzakelijkerwijs buiten een groot deel van de Nederlandse maatschappij staan. En dat die mensen dan maar één gids hebben om hun keuze te bepalen: de etnische. En het bleef niet beperkt tot posters (de Volkskrant, 19-02-2010):
Tja, vanuit die hoek is die leugen te verwachten: ze spreekt misschien Engels, maar ook Nederlands - en die Turken uit haar groep niet. Die leven voor minstens de helft nog in Anatolië, en maar één enkele loyaliteit: Turkije. Overigens zijn de leugens en het onbenul niet beperkt tot de politieke werkvloer. Ook de meer intellectuele waarnemer stapt met open ogen in de val van het tweetaligheids-argument, zie hier
- een bewijs van de debiliserende werking van geloof en ideologie, zelfs op
afstand.Maar het toppunt is wel de volgende reportage van de vaste (pro-)islamverslaggeefsters van de Volkskrant, die er in hun onbenul geen (hoofd)doek om winden: het gaat hier om de etnische blokstem (de Volkskrant, 20-02-2010, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):
Nou, is dat niet duidelijk: het is een complete overval op ons democratische systeem, even effectief als de overval die de uitslag van her Eurovisie songfestival heeft gekaapt:de allochtonen bepalen de gang van zaken. Voor de uitbreiding van moskeeën, islamitische scholen, halah-eten, halal-van-alles, en onbeperkte hoeveelheden geld en steun. Islam-van-alles. De moslimmaatschappij. En uiteindelijk de sharia. Nog meer democraten (de Volkskrant, 25-02-2010):
Het Eurovisie songfestival: de Turk stemt op de Turk (D66 is inmiddels bijna hetzelfde als Turken en Marokkanen). Soms is er gemor te horen (Volkskrant.nl, 09-10-2010, van verslaggeefster Anja Sligter):
Natuurlijk zouden het de allochtonen moeten zijn die met hun etnische voorkeurstem de democratie ondermijnen die hun excuses zouden moeten aanbieden. Maar arrogantie is daar een dominante emotie:
Bezetting door een vijfde colonne.
Alsof blanke kandidaten niet van deur tot deur gaan. maar een PvdA'er die langs de deur van een blanke VVD'er loopt wint daar echt geen stem mee. De Marokkaan die langs een Marokkaanse loopt wint en stem ongeacht de politieke voorkeur, in vele gevallen omdat ze die niet hebben, wegens gebrek aan kennis van Nederland: de televisie staat vastgepind op de Marokkaanse schotelzender (idem voor Turks). En het wordt alleen maar erger:
Dat van voetbal is een leugen, want de clubs worden georganiseerd door blanke vrijwilligers waarop de allochtonen parasiteren
. Maar dat over de aantallen is waar.Ook tracht men als een ware vijfde colonne de Nederlandse democratie te gebruiken voor buitenlandse politieke doeleinden (de Volkskrant, 15-07-2010, van verslaggever Raoul du Pré):
Om een nieuwe uitdrukking te gebruiken (Cohen: "Wilders schuurt tegen de rechtsstaat aan"): het schuurt tegen landverraad aan ... Natuurlijk steunen de islamitische gekozen bestuurders alle vormen van islamisering en zelf-islamisering (de Volkskrant, 28-10-2010, door Charlotte Huisman):
Zelf-islamisering - natuurlijk behoren naast petjes ook alle vormen van hoofddoeken verboden te worden. Als je het niet doet, en probeert gewone hoofddoeken toe te staan, loop je in de praktijk altijd een groot risico van een race naar de boerka, door de onderlinge naijver van wie het meest deugdzaam en vroom is, zie het geval in Antwerpen. Het resultaat is of een hoofddoekenterreur, of een algeheel verbod als ze er allemaal mee lopen. Beide stukken ongewenster dan een verbod vooraf. De ernst van de vroomheidsdrift wordt ook in dit stuk geïllustreerd:
Deze religieuze radicalisering komt uit het islamitische veld. De gekozen islamitische bestuurder steunt de religieuze radicalisering:
De gekozen islamitische bestuurder is dus een gevaar voor de seculiere democratie. Een bevestiging uit eigen kring dat het inderdaad zo werkt (de Volkskrant 12-01-2011, door Zihni Ozdil):
Het betrouwbaarheidsgehalte van deze uitspraken die zich uitspreekt tegen de eigen groep richten is volgens de Informatieregels  erg
hoog.Het CDA is één van de doelwitten van de moslims. Een eerste schot (de Volkskrant, 01-10-2010, van verslaggever Jonathan Witteman):
Met als eerste de bevestiging dat moslim-politici daar zitten gerelateerd aan de moslim-achterban. Geen politieke keuze dus, maar een etnische. De gigantische landmijn onder de democratie. Vervolgens wordt die etnische stem ingebracht om politieke druk uit te oefenen. En een aantal maanden later wordt de druk opgevoerd (de Volkskrant, 24-03-2011, van verslaggever Ron Meerhof):
Eerst zich afficheren als moslims, en dan boos-zijn dat anderen ze afficheren als moslims. De bekende haatdragendheid van moslims.
Gevolgd door een staaltje paranoia. Een deel van het zeer zit hier:
Die multiculturele koers is verhullende taal voor het systematisch bevoordelen van moslims, en het even systematisch onder het tapijt vegen van de nadelen van de moslim-immigratie. De massale aanwezigheid van moslims en hun etnische blokstem oefent dus een druk uit om hun racistische bevoordeling te continueren. Laten we ons eens verplaatsen naar een situatie in het buitenland, en de beschrijvingen van iemand anders gebruiken (de Volkskrant, 25-03-2011, door Thomas L. Friedman, columnist van The New York Times):
Een beschrijving die dus niet slaat op landen, maar op degenen die die landen bewonen. En iets is dat ze meenemen als ze naar een ander land gaan. En zoals de allochtone immigrante die naar Europa zijn gekomen inmiddels uitvoerig hebben bewezen: ze denken en leven als stamleden. En zijn niet opgegaan in de Europese familie van burgers. Oftewel: zijn geen burgers van de Europese landen.
Precies wat we gezien hebben: de stamleden gebruiken de democratie om stambelangen na te streven. En zijn daarmee vijanden van de democratie van burgers. Met het gevaar van dit soort verschijnselen:
En in Nederland heb je de Turkse stam, de Marokkaanse stam, de Surinaamse stam, enzovoort. Een tussentijdse melding van de gevolgen van de allochtone blokstem (de Volkskrant, 26-03-2011, ANP):
Hoe erg het was, blijkt uit het volgende:
De "eigen" stam. Maar nu ondervinden ze ook zelf hoe het islamitische cliëntilisme werkt. Aanleiding is een wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren om de uitzondering voor de regels van slacht voor religieuzen, die onverdoofd mogen slachten, op te heffen. De PvdA heeft uitgesproken dat ze daar ook voor zullen stemmen (de Volkskrant, 04-05-2011, van verslaggeefster Maartje Bakker):
Ook hier maar: het verbod op ritueel, onverdoofd, slachten heeft niet met de vrijheid van godsdienst te maken. Die vrijheid is even groot als altijd. Wat niet meer mag, is anderen nodeloos benadelen, maar dat mag sowieso niet - in deze moderne tijden ook als het dieren betreft.
Een volkomen onzin-argument, want die boeken staan boordevol met zaken die niet mee gepraktiseerd worden, en sommige niet meer gepraktiseerd mogen worden. Maar het gaat om de etnische machtsuitoefening:
Juist ja. En het is kennelijk een algemeen gevoel, want ook de zogenaamd gematigden staan erachter:
De wortel van al het kwaad wat hier achter zit is natuurlijk de etnische blokstem:
En uit die etnische blokstem volgen de bijpassende weerzinwekkende houdingen:
Overigens geldt dit gevaar natuurlijk voor alle godsdiensten en bijpassende etnieën:
Ed van Thijn, cultuurvijand. Een van de weinige dissidenten in de PvdA, die veel publiceert op het internet, kan of durft nu eindelijk ook iets in de gewone media te zeggen (de Volkskrant, 13-05-2011, door Marcel Duyvestijn):
Binnen de PvdA zijn de moslims dus een vijfde colonne voor de islam. Iets waarvan de PvdA zich, gezien haar voorgeschiedenis als voortrekker van de maatschappelijke vooruitgang en de seculiere maatschappij, onmiddellijk zou moeten zuiveren. Iets wat tegenover een partij als het CDA en de bijbehorende ideeën ook altijd gedaan is:
Het multiculturalisme en het hulpverlenerscomplex heeft deze houding ernstig ondergraven. Maar de conclusie uit het voorgaande is overduidelijk: tegenover moslims moet precies dezelfde houding worden ingenomen:
Amen. En ieder houding is, naast het bestaande gevaar van de grotendeels getemde christenen, een dodelijk gevaar voor democratie. Duyvestijn vertaalt de keuze in links en rechts. Het is de keuze tussen democratie en theocratie en etnocratie. En ook de Volkskrant is van het gevaar op de hoogte (de Volkskrant, 19-05-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
Zonder het expliciet te vermelden, natuurlijk. Laat staan er iets aan te doen. De ophef over de kwestie wordt groter. En diverse maskers vallen. De volgende citaten staan niet allemaal in originele volgorde (de Volkskrant, 28-05-2011, column door Martin Sommer):
Onzin. Het is helemaal de bedoeling van Thieme niet om de politiek te splijten. Ze wil doodgewoon haar ideeën en beleid uitgevoerd krijgen. Dat splijten doen die andere partijen volkomen vrijwillig en op eigen houtje.
Net als dat geldt voor Wilders. Waaruit je meteen ook de reden voor de huidige scheuringen kan vermoeden: hypocrisie en cultuurverraad, aan de moslims:
Bingo. Eerste in het rijtje hypocrieten: de PvdA. Daarvan waren boven al berichten, die verder aangescherpt worden:
Natuurlijk wel. Althans, degenen die voor de opheffing van de vrijstelling waren. Geen flauw benul van de ware aard van de moslims - dat is waar. Maar zoals Sommer stelt, de PvdA bevindt zich in goed gezelschap:
Een illustratie van het sociologische begrip van de drempelwaarde: de effecten van de eigenschappen van een sociologische groep kunnen radicaal anders worden boven (of onder) een bepaalde grenswaarde, in zowel de sterkte van de eigenschap als de omvang van de groep .
In dit geval door Sommer letterlijk uitgeschreven: het is iets heel anders als
een klein groepje er een radicaal idee als rituele slacht op na houdt, of een
aanzienlijke minderheid. Overigens: men heeft het weer foutief over
godsdienstvrijheid - het gaat over godsdienstuitoefening. Ongetwijfeld voor een
groot deel uit opzet.
Nou nee, het is geen god. het gaat doodgewoon om een regel: slechten dient verdoofd te gebeuren. En voor een uitzonderingen voor gelovigen is geen goede reden te bedenken. Want traditie is, zoals gezien beslist geen goede reden. - eerwraak is ook traditie. Overigens werd dat aardig verwoord door de dierenliefhebber onder de PVV'ers:
Nee, vast niet. Maar de opvattingen van een religieus laten nog veel minder ruimte voor een gesprek. Dus waarom dit Dion Graus verweten moet worden is geheel duister, Martin. Volgende club:
En allemaal omdat er aan religie geen mouw te passen valt. Het is een gedrocht zonder rede. Dat tot heel rare bochten dwingt:
Dat wil zeggen: een bocht voor de gelovigen. neem je een strikt wetenschappelijk sociologisch standpunt in, dan is dit de uitkomst: het probleem zit boven de drempelwaarde, en niet eronder. Dus de joden kan het dus toegestaan worden , maar niet de moslims.
Wat de standaardopvatting is. En een onjuiste, qua uitkomst. Want inderdaad: gelijke monniken, gelijke kappen. Maar de joodse monnik is beslist niet gelijk aan de islamitische monnik. Die laats is tien keer zo groot. En daarom een gevaar voor de democratie, met zijn van de democratie afwijkende standpunten en houdingen. In welke richting Sommer ook gaat:
Dat laatste is zeker. Het eerste beslist niet. Want wie hadden we nog niet gehad...(de Volkskrant, 28-05-2011, ANP):
Dus vrouwenonderdrukking, vrouwenbesnijdenis, eerwraak, het lastig-vallen van homo's en het vervolgen van Joden kunnen we ook weer op de lijst van toegestane cultuuruitingen zetten, want het verbieden daarvan is ook een inperking van de godsdienstuitoefening. Volgens de liberalen van D66. En nog maar eens een keer: dit alles toont aan dat de pure aanwezigheid van moslims al een dodelijk gevaar voor de democratie vormt. De omvang van het gevaar wordt steeds duidelijker. Nu is de rot ook al toegeslagen in de VVD (de Volkskrant, 09-06-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
Frits Bolkestein heeft expliciet gesproken namens het Joodse smaldeel, en Eduard Asscher hoort er bij geboorte toe. In het opzicht van ritueel slachten en dat soort zaken zijn moslims en Joden natuurlijk één pot nat. Zoals er nog veel meer overeenkomsten zijn tussen de stromingen en deels de volken - zo veel, besnijdende, weerzinwekkende godsdiensten aanhangende semitische woestijnvolken, dat er soms wel verondersteld wordt dat dat een reden is voor de hardnekkigheid van hun conflicten. En de weerzinwekkende goddiensten hebben nog steeds veel te veel invloed in de beschaafdere streken:
Niks keuzevrijheid van het individu - het raakt aan de regel: "Gelijke rechten voor iedereen": geen uitzonderingen op grond van traditionele weerzinwekkende opvattingen en gewoontes.
Inderdaad: de huidige bevoordeling van religies. Maar dat is niet wat deze cultuurverrader bedoelt:
Het bekende argument: omdat er ook moordenaars zijn, heeft het geen zin achter de dieven aan te gaan. En ook de volgende judassen dienen zich al aan:
Het was te verwachten ... Natuurlijk gaat dit de moslims nog lang niet snel en ver genoeg (de Volkskrant, 14-06-2011, ingezonden brief van Ibrahim Wijbenga, CDA-raadslid in Eindhoven (Eindhoven)):
Dezelfde beperking van de vrijheid van godsdienst als die geldt voor rituele kindermoord. Maar zoals Martin Sommer opmerkte, dat soort opmerkingen slaat de discussie helemaal dood. Inderdaad. Want na zo'n opmerking valt er niets meer te discussiëren. Want de uitkomst staat vast. Behalve voor degenen met een ondoordringbaar bord voor de kop:
Of bijzonder stompzinnig of kwaadaardig cultuurverraderlijk zijn. De leden van de Raad van State 
mogen zelf kiezen.Maar Ibrahim is nog niet klaar:
Het is totaal niet nodig om nog meer te doen - dat blijkt boven. Waarschijnlijker is zelfs is dat ze druk bezig zijn, maar achter de schermen. Zelfs de multiculturalisten beseffen tegenwoordig dat openlijke acties in die richting in ieder geval één neven-effect hebben: meer stemmen voor de PVV. Maar bij Ibrahim is dat kwartje nog niet gevallen:
Het soort van cliëntilisme en culturele corruptie dat niet-westerse culturen onbestuurbaar maakt. Ibrahim is er helemaal voor. Maar zijn blikveld blijkt dus beperkt tot een zeer nauwe koker:
Een koker nauwkeurig gericht op Mekka. Waarna er nog een volledige herhaling van het gebed volgt:
Een glasheldere illustratie van de stelling dat de godsdienst in het algemeen niet in de politiek hoort, en de islam al helemaal niet. De dragers ervan staan morgen de rituele kindermoord te verdedigen. Ze zijn volledig ontoerekeningsvatbaar. In Marokko is een referendum gehouden over een nieuwe grondwet. De koning is en blijft de baas (naast Allah, natuurlijk). De correspondent over islamitische landen maakt er een grapje over (de Volkskrant, 02-07-2011, rubriek Q & A, door Rob Vreeken):
Het grapje van Rob Vreeken. Want was er gisteren in Slotervaart een referendum gehouden, zou Mohammed VI beslist niet met overgrote meerderheid zijn gekozen tot voorzitter van de stadsdeelraad. Die eer zou ten beurt vallen aan Fatima Elatik. Ook iemand het een autocratisch aanhang met hoofddoeken en baarden. En weer eens terug naar de Turken (Elsevier, 30-07-2011, door Liesbeth Wytzes):
Nee hoor, de Nederlandse gemeenschap maakt alleen deel uit van de Nederlandse gemeenschap en niet van de Turkse, en de Turkse gemeenschap maakt dus alleen deel uit van de Turkse, en niet van de Nederlandse. Mevrouw is gekozen door een niet-Nederlandse gemeenschap - een groot gevaar voor de Nederlandse democratie. Nog zo'n mevrouw (wikipedia.org, opgeslagen 21-11-2011.
Waarbij aan te tekenen valt dat Emine Bozkurt een Nederlandse moeder heeft, dus dat Turkse is behalve in de naam ook in de rest volstrekt dominant. Na een tijd verzamelen van aanwijzingen hier een definitief bewijs (de Volkskrant, 23-09-2011, ANP, DPA):
Het is dus waar voor de christelijke godsdienst dat ze anti-democratisch is - en dat de islam altijd erger is, wordt eigenlijk nergens serieus bestreden. Een ernstig geval dat nauwelijks in de openbaarheid is getreden (de Volkskrant, 03-10-2011, column door René Cuperus, cultuurhistoricus):
Waarbij het leeuwendeel van het gevaar dus schuilt in het feit dat zijn omgeving deze ernstige overtreding niet opmerkt en/of tolereert. De man zelf valt ook veel maar minder te verwijten - de meeste moslims zijn wat betreft hun eigen godsdienst natuurlijk niet bij zinne. De mate van vermindering hangt af van de mate waarin je moslims als normale mensen wilt zien. Een moslim-politicus legt, onbewust, zelf haarfijn uit waarom moslim-politici een gevaar voor de democratie zijn (de Volkskrant, 01-10-2010, door Latif Hasnaoui, PvdA-raadslid in Den Bosch
):
Ook al onzin, natuurlijk, want wat hier wordt aangeduid als 'anti-moslimretoriek' is de vertaling in moslim-termen van islam-kritiek. En niemand is verplicht tot het weerspreken daarvan en dat geldt in overtreffende trap voor niet-moslims.
De politieke partijen die dat doen gaan er volgens Latif Hasnaoui, PvdA-raadslid in Den Bosch, dus van uit dat moslims, allochtonen, vrouwen en katholieken stemmen op respectievelijk moslims, allochtonen, vrouwen en katholieken. Of dat voor alle politieke partijen geldt is maar de vraag, maar in ieder geval geldt het dus voor Latif Hasnaoui. En dan is de volgende vraag of het inderdaad zo is. Wat voor het geval van katholieken en vrouwen maar heel beperkt waar lijkt. De lijsttrekkers van de politiek partijen krijgen meer dan het overgrote deel der stemmen - voorkeurstemmen zijn relatief zeldzaam, en dan nog vaak het gevolg van richtingenvoorkeur als in het geval van Rita Verdonk binnen de VVD. Wie wel met voorkeurstemmen gekozen worden, zijn allochtone kandidaten. In het parlement, zoals gezien van Fatma Koser Kaya, en in de (deel)gemeenteraden. Wat alleen bekend wordt als er een of andere vorm van ophef over is. En wat door Latif Hasnaoui eerst wordt geïmpliceerd:
Wat dus voornamelijk geldt voor afkomst en religie, en dat laatste weer voornamelijk de islam. Hoewel iedere vorm van stemmen op religie natuurlijk tegen het beginsel van de democratie ingaat, omdat religie zijn waarden ontleent aan machten die volgens haar hoger staan dan de democratie. En daarna geeft hij het ook nog doodgewoon toe:
Het geven van voorkeur, voorrang of voorrecht op grond van familieband, ras, of religie is, afhankelijk van de omstandigheden, clientilisme, fraude of corruptie of racisme. Het een van de hoofdredenen of misschien wel de hoofdreden dat armen landen arm zijn. En dus de reden dat allochtonen en met name moslims in Nederland zitten. En dus is het bijzonder fout dat ze methodieken van de arme landen, de sociaal-culturele achterstand, in ons democratisch systeem gaan lopen invoeren. En om ieder misverstand uit te sluiten, herhaalt Hasnaoui het nog eens:
Kortom: "Neger: stem op neger!" , "Chinees: stem op Chinees!", "Moslim: stem op moslim!", en Blanke: stem op blanke!". Oh nee, dat laatste mag niet. Want dat is discriminatie, achter-de-dijken denken, xenofobie en racisme ... Volgens de multiculturalisten. Wat bij moslims dus zeer veel meer voorkomt. Waardoor ze een gevaar voor de democratie vormen. De laatste conclusie wordt overigens volledig onderschreven door vrijwel alle reacties onder de webversie van het artikel
. In dit geval ook nauwelijks protestaties van multiculturalisten dat die
allochtonen en moslims zo zielig zijn en het zo goed bedoelen. Kennelijk wordt
het belang van dit punt volledig ingezien. Het zal. bij voortgaande trends, een
van de hoofdoorzaken voor verdere verwijdering tussen moslims en de rest van de
bevolking worden.Natuurlijk werd het gebracht als een normaal iets, maar in de volgende NOS Journaal uitzending
(22-10-2011, na 4:25 min.) blijkt hoe de islamitisch vijfde colonne in de
politiek probeert om de Nederlandse wet te perverteren, door voor hun barbaarse
gewoonte van onverdoofde slacht steun te krijgen. Natuurlijk ook heel erg is het als de Nederlandse burger de allochtone criminelen gaat bestrijden. De allochtone volksvertegenwoordiger spring voor hen in de bres (de Volkskrant, 13-12-2011, van verslaggeefster Wil Thijssen):
Kijk naar een enkele uitvinding van Opspring Verzocht, en je ziet de cijfers
bevestigd in beelden: de meerderheid van de overvallers is allochtoon. Dus:
Natuurlijk is een eventuele persoonsverwisseling niet het probleem van El Fassed, want dat is al verwerkt in de evaluatie - die dus luidt:
En dat is het probleem: dat het werkt. De allochtone crimineel wordt gepakt. Daar is allochtoon El Fassed solidair mee. En de Volkskrant versterkt het gevaar, want die is weer solidair met El Fassed en geeft zijn opmerkingen een ereplaats in de betiteling van het artikel:
En zo is het democratie-bedreigende cirkeltje van immigranten-belangen weer rond. Het gevaar is weer gestegen naar een hoger niveau (de Volkskrant, 29-02-2012, door Maartje Bakker en Remco Meijer):
Doordat de Volkskrant het ziet als een positief punt, staat het hier volkomen helder: Nebahat Albayrak is een belangendraagster van de allochtone immigranten. Een ernstig gevaar in een tijd dat immigratie een dodelijk gevaar is voor de sociale maatschappij - voor het Rijnlandmodel. En een bijna even groot gevaar voor onze cultuur. En dan heb je natuurlijk ook nog altijd de fysieke dreiging (de Volkskrant, 24-03-2012, ingezonden brief van Joost Eerdmans, Capelle aan den IJssel):
Tja ... Het onderwerp was een geheel andere, anders was het volgende bericht vast niet door de censuur gekomen (de Volkskrant, 04-04-2012, correspondent Patrick van IJzendoorn):
Dat was dus het onderwerp: de zwakte van de Britse politieke leiders zich uitende in het oneerlijk antwoorden op banale vragen. En in dat klimaat gebeurt ook het volgende:
Vermoedelijk is die geschoktheid gebaseerd op het verlies van een zetel. Maar de echte schok zit er natuurlijk in dat het bedienen van een raciale en religieuze groep op raciale en religieuze gronden een stem krijgt. Separatisme. Het uiteenvallen van de maatschappij. Mede veroorzaakt door de zwakte van politici. Nog een Engels voorbeeld (de Volkskrant, 17-04-2012, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
Natuurlijk vertelt hij voor eigen parochie totaal andere verhalen dan tegen de multiculturalisten die zijn leugens voor zoete koek slikken. Dit volgens het allerwegen als niet-bestaand begrepen begrip van taqqiyah. De arrogantie ten top gedreven. Weer een cliëntilist in de nieuwe Kamer (de Volkskrant, 18-09-2012, van verslaggeefsters Irene de Pous):
En alle andere kandidaten hadden zich ook gericht op jongeren, en kwamen ook uit een stad. Maar waren geen Turk. Een voorbeeld uit het complex van opvattingen van de islam (de Volkskrant, 10-11-2012, filmrecensie, door Bor Beekman):
Het hele geloof staat haaks op de westerse maatschappij. En daarmee ook haaks op de democratie. Want bij dit complex hoort dat er maar één enkel persoon de baas kan zijn: Allah. En bij zijn tijdelijke afwezigheid, zijn aanhangers: de moslims. Een standaardgevalletje - in alle opzichten.. Opzicht 1 (de Volkskrant, 28-11-2012, van verslaggever Ron Meerhof):
Opzicht 1: belangenverstrengeling. Door de allochtoon Van belangen van een etnische groep. Dus, opzicht 2: racisme. Door de allochtoon.
Opzicht 3: cliëntilisme. Door de allochtoon.
Opzicht 4: Leugens door betrokken autochtonen ter verhulling.
Opzicht 4, herhaald: nog meer leugens en hypocrsiie door betrokken autochtonen ter verhulling.
Opzicht 5: een vrijwel totaal gebrek aan correctie op de flagrante schendingen van de principes van de democratie. Kort op elkaar twee berichten die laten zien dat het gevaar steeds actueler wordt (de Volkskrant, 14-02-2013, van verslaggeefster Jaap Stam):
Niet vermeld in dit artikel, noch de meeste andere, van wie het initiatief van dit voorstel kwam: raadsleden Iman Akel en Ahmed Olgun. Alleen in een column was dit te vinden (de Volkskrant, 16-02-2013, door Jonathan van het Reve, schrijver en ontleedt wekelijks een redenering in het nieuws):
Dankzij allochtonen, dus. Want wat is de definitie van allochtoon: een immigrant die zich niet wil aanpassen. En wat is het voorstel om een Nederlands begrip af te schaffen: een bewijs dat je je niet wilt aanpassen. Waarvoor twee hoofdoorzaken zijn: ras en religie. Dit zijn duidelijk twee gevallen van "niet willen aanpassen door religie". Ook zichtbaar aan de redenaties die ze gebruiken:
Om je krom te lachen: als dit waar was, was er geen multiculturele samenleving nodig. Dat laatste preekt men uitvoerig, dus, dús, DÚS zijn er tegenstellingen. Zoals die gaan naar een kerk of een moskee. Een glasharde tegenstelling.
Een keiharde leugen: het komt van twee religieuze allochtonen. Die expliciet of impliciet de overigen hebben bedreigd met klachten over xenofobie en racisme enzovoort. Zulke leugens gaan bijna altijd samen met morele verdorvenheid.
En bijna ten bewijze van deze analyse, wordt ook nog over de grens gekeken:
Waarom is het in Nederland een Iman Akel en een Ahmed Olgun die tegen de term "allochtoon" zijn, en in België, een heel ander land, een Resul Tapmaz: omdat het alledrie "allochtonen" zijn. Een begrip dat zo reëel is, dat het zelfs over de grens gaat. Omdat het overal hetzelfde betekent: allochtonen zijn immigranten die zich niet willen aanpassen. En wel loyaal zijn aan elkaar. Ook over de grenzen. En dat is een enorm gevaar voor de democratie. Het tweede artikel strijdt met het eerste om de ernst van geval (Telegraaf.nl, 16-02-2013,
):
Daarover was de redactie al meerdere verhalen bekend, van jaren terug - door tijdgebrek is er geen vervolg aan gegeven. Het duikt nu weer op. Met toegenomen ernst:
In feite dus een etnische en religieuze maffia. Nog wat uitingsvormen:
Aanzetten tot ambtelijke corruptie. maffia
Cliëntilisme. Maffia. Deze etnische en religieuze maffia zou op dezelfde manier bestreden zou moeten worden als de originele maffia: uitroeien, met wortel en tak. Het liefst natuurlijk met al die andere problemen die ze veroorzaken: remigratie. Natuurlijk niets over gevonden in de Volkskrant. En op Joop.nl stond een stuk met de boodschap dat het allemaal gewoon Nederlands gedrag is
. Net als couscous, de koran, moskeeën, enzovoort. Allemaal heel Nederlandse
dingen.Overigens bevestigt de nomadist dus migrantofiel zowel de Turkse terreur als zijn eigen verraad (Joop.nl, 17-02-2013, door Robbert Baruch
):
Schrijft hij - in de ene zin.
Doet hij in werkelijkheid. Het lijkt nomadist Diederik Samsom wel (dat 'strikte voorwaarden' kent echt iedereen als volkomen "wassen neus") En de reden voor het "hernieuwde" besluit:
En nomadisten en immigranten zijn prima bereid om als ze hun zin niet krijgen, het stadhuis in de brand te steken (zie Waalre
). Nomadisten hebben geen enkele voeling met de bouwwerken en de maatschappij en
de democratie van de residente bevolking.En om die sloop te bespoedigen, zijn zo veel mogelijk sloperstroepen nodig, natuurlijk (Joop.nl, 28-03-2013, door Fouad el Haji - PvdA-raadslid in Rotterdam ):
Van de soort: "natuurlijk is moord strafbaar, maar moet de jacht op moordenaars daarom prioriteit zijn?". Natuurlijk weet deze verrader als bestuurder donders goed dat als je een verbod niet handhaaft, dat het dan totaal geen waarde heeft. Overigens: die term "verrader" is onterecht. Zoals laatst opgemerkt: allochtonen hebben geen dubbele loyaliteit. Ze hebben een enkele loyaliteit. En voor 99 en meer procenten is dat de loyaliteit aan de niet-Nederlandse cultuur. Zoals deze meneer weer eens bewijst. Hij is geen verrader. Hij is vijfde colonne. En er zijn er veel meer (de Volkskrant, 08-04-2013, van verslaggeefster Janny Groen):
Natuurlijk willen ze Nederland laten volstromen met nog meer achterlijke, cultuur- en beschavingsvijandige immigranten, ten einde het land helemaal te kunnen overnemen. De PVV wordt verboden, Geert Wilders in het gevang gezet of verbannen, en islamkritiek verboden onder het motto dat het "islamofobie" is. Overigens is de werkelijke naam van die "Terphuis" een Iraanse immigrant genaamd Ahmad Qeliech Khaniy, die dit pseudoniem gebruikt om effectiever anti-Nederlandse propaganda rond te strooien, voornamelijk bij de haatzaaierssite Joop.nl. Een geval dat zich eerder heeft afgespeeld (de Volkskrant, 08-04-2013, door Elise Steilberg, vormgeefster):
Haar dochter heeft jarenlang gestookt tegen Nederland in de Volkskrant
.Overigens laat dit voorbeeld zien dat er nog heel veel moet zijn dat aan de aandacht van deze redactie ontsnapt. Voor de volgende reeks berichten moet er eerst teruggegaan worden naar het begin van deze verzameling en terug naar het jaar 2006, en naar de Rotterdams wijk Feijenoord. De plaats van de eerste Turkse coup( AD.nl, 04-05-2006):
De Turken kozen tegen de blanke Nederlanders niet omdat ze slechte bestuurders waren, maar vanwege hun kleur. Hun etnie. Racisme van het zuiverste water dus, dat had moeten leiden tot verwijdering van alle Turkse bestuurders uit de Nederlandse partij. Minder stemmen is een goedkope prijs te betalen voor behoud van de democratie. Gedurende de jaren hierna waren er toenemende geluiden te horen van het gevolg van het besluit om de Turken in het bestuur toe te laten. Vriendjespolitiek, corruptie, en vijandschap jegens de Nederlanders. Berichtgeving hierover bleef beperkt tot rechtse websites en fora. Maar het laatste jaar is het tij enigszins gekeerd, door een stroom allochtonen misstanden, en onderzoeken die aantonen dat er een minimale hoeveelheid integratie is - tegen alle hoop van de multiculturalisten in. Dus er kwam een onderzoek in Feijenoord. Hier is het eerste bericht over de uitkomst (Volkskrant.nl, 28-06-2013, ANP, redactie):
Een ANP-bericht van gemiddelde lengte, overngeeomen op de website van de Volkskrant. Gevpolgd door het bericht op papier (de Volkskrant, 29-06-2013, ANP):
Het volledige bericht. Formaat postzegel. geplaatst in de kantlijn. Er volgde al snel maatregelen. Reden voor voor nieuwe berichten van het ANP (Volkskrant.nl, 30-06-2013, ANP):
En weer sloeg de Volkskrant vol alarm. Over wat gebleken was een ernstige ondermijning van onze democratie: (de Volkskrant, 02-07-2013, ANP):
Natuurlijk vormen de moslims de ziekelijke besmetting. of de kanker, als men dat passender vindt. Maar het lichaam is nog steeds in staat tot voldoende afweer. Tenzij kwakzalverij van de polittiek-correcten en multiculturalisten aan de macht blijft. Dan gaan we ten onder aan de morele corruptie, net zoals de Romeinen. In de rechts media stond wel normale berichtgeving. Zonder de noodzakelijk urgentie, maar in ieder geval stond er wat. Op één plaats was die urgentie wel te vinden Conclusie: zolang de groepen allochtone immigranten aanzienlijke sociale achterstanden hebben, en zolang ze gevangen zitten in een cultuur die elkaar steunt, zullen die groepen dus per definitie een ernstige bedreiging vormen voor het Nederlandse bestuur, en voor de Nederlandse democratie in het algemeen. Op alle lagen van de maatschappij. Met deze waarschuwing in de hand moet dus het volgend afgewogen worden: wat is de kans dat de ondermijning van ons bestuur en onze maatschappij zo groot wordt dat we er aan ten onder gaan, en hoe is de kans dat als we dit gaan bestrijden, de allochtonen in opstand komen en onze steden afbranden, zoals in Parijs 2005, Londen 2011, en Stockholm 2013? Versus de kans dat de allochtonen zich dusdanig snel aanpassen, dat deze potentiële gevaren zich niet zullen realiseren. het natwoord daarop kan noot met zekerheid gegeven worden, maar de zichtbare ontwikkeling van de allochtonen en met name de moslims is dusdanig langzaam dat de kans op realisering van het potentiële gevaar reëel is. de conclusie die daaruit getrokken moet worden is dat een remigratiebeleid, uit te voeren middels denaturalisatie, veruit de verstandigste optie is. met de verwachting dat een gedeeltelijke uitvoering van dit beleid een sterke verbetering in de houding van de allochtone immigranten zal veroorzaken, en leiden tot snelle aanpassing aan de Nederlands maatschappij. Zoals het stoppen met stemmen op allochtone kandidaten, zodat Nederland weer fatsoenlijk bestuurd kan worden. Dit zijn harde conclusies, maar voorzienbaar als je de moeite neemt om de berichtgeving over dit soort zaken te volgen. Om de op te schrijven was er een concrete reden. die reden was dat men bereid was een onderzoek te doen naar dit soort mogelijke gevaren. Maar dan natuurlijk niet van allochtone, maar van autochtone kant. Dat is een onderzoek gedaan in opdracht van de minister van Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst, en uitgevoerd door onderzoekers van de Anne Frank stichting en terrorismeonderzoeksinstituten bij universiteiten: Jaap van Donselaar, Hans Moors, en Bob de Graaff. De conclusies van deze onderzoekers luidt dat Geert Wilders de democratie ondermijnt en potentieel zelfs staatsgevaarlijk is. Een conclusie gedeeld door anderen die niet met hun naam in de krant willen. Laten we eens de mogelijke criteria voor zo'n oordeel doorlopen: Beledigingen jegens andersdenkenden? Moslims hebben er veel erger en veel meer
. Groepsdenken, discriminatie en racisme? Moslims doen het veel erger en veel
meer
. Radicalisering? Moslims hebben veel meer en veel erger radicalen
. Geweld? PVV'ers plegen geen geweld - moslims in Nederland bedreigen hele
wijken, moslims in het buitenland dreigen overal met aanslagen
.Dit kan men afdoen als incidenten. Maar het belangrijkste probleem met moslims is de al eerder genoemde tegenstelling tussen de functioneel ingerichte maatschappij en cultuur van het Westen, en dus ook Nederland, en de archaïsche op familie- en etnische groepen ingerichte cultuur van de moslims. Die archaïsche cultuur die ze doet afscheiden van de Nederlandse cultuur, een afscheiding zichtbaar in hoofddoeken, moskeeën, enzovoort . Die
archaïsche cultuur die in het Westen door de Verlichting en eropvolgende
ontwikkelingen is afgeschaft. Ontwikkelingen die ons ook de democratische
maatschappij-inrichting heeft gebracht. Kortom: als Geert Wilders beschreven mag worden als ondermijner van de democratie en staatsgevaarlijk, is dat tien- en meervoudig van toepassing op moslims, leidende tot de conclusie waarvan boven dus één aspect precies is uitgewerkt:
Bij Geert Wilders en aanhangers van de PVV is het niet mogelijk, ook al zou de beschuldiging juist zijn, maar staatsgevaarlijke mensen moet je eigenlijk het land uit zetten. Bij de moslims, met hun dubbele paspoorten, kan dat wel. De multiculturalisten hebben in feite aangetoond dat de remigratie van moslims een noodzakelijk stap is, ter voorkoming van ondermijning van de staat. Mede vanwege vanzelfsprkendheid ("Allah is de baas en niet de mens en zeker niet de kufar") is hier jarenlang niets meer aan gedaan. Omdat de terminologie zo helder is, hier weer eens een bijdrage (elsevier.nl, 29-06-2018, column door Afshin Ellian, hoogleraar rechtsgeleerdheid in Leiden
):
Waarna het verder gaat over de huidige (juni 2018) "migratiecrisis" (dat is: de weigering van de elite om de grezen te sluiten) die voornamelijk Afrikanen betreft. Dat is hier verder niet relevant. Wel nog deze link naar een meer praktisch voorbeeld:
Het kon niet duidelijker gezegd worden. Naar Islam, cultuurbeelden , Allochtonen, cultuurbedreiging
, of site home
 .
|
Elsa
van de Loo, Hollandser kan een naam haast niet klinken. (Akkoord, als ze
Els had geheten, dan was het helemààl af geweest.) En Elsa is dan ook
Nederlandse. Haar vader is Nederlander en haar moeder komt uit de
Dominicaanse Republiek. ...