PC-club: Anet BleichAnet Bleich is een van de meer intellectueel en filosofisch-geneigden binnen de PC-club
. De bekende fouten van de PC club worden daardoor extra versterkt, maar ook
weet ze ze daardoor wat beter te verbergen. En vanwege het intellectuele
karakter zijn de citaten en analyses ook wat langer. Vooraf een stuk dat er bij de re-redactie in 2017 aan toe is gevoegd, in verband met het intreden van "RACISME!!!" in de maatschappelijke discussie (de Volkskrant, 15-12-2000, door Anet Bleich):
Inmiddels weten we we dus van de politiek-correcte meute dat als blanken het hebben over hun afkomst er sprake is van "RACISME!!!", en als gekleurden het hebben over hun afkomst er sprake is van "identiteit" (Joden zijn geen blanken of kaukasiërs maar semieten verwant aan Arabieren):
Allemaal identiteit. Een identiteit die we ook terug gaan zien bij Anet Bleich, en ook terug te zien is bij alle andere personen op het lijst woordvoerders met die identiteit  . Met de bijbehorende reeks overeenkomstige
opvattingen. A. Grunberg
toont het expliciet, M. Schaap
zegt het expliciet, enzovoort. Wat volgt, gaat allemaal terug op identiteit.Het begint met wat archiefstukken (de Volkskrant 08-12-2004, column van Anet Bleich):
Bleich neemt twee samenvattende zienswijzes rond de islam, die als samenvatting-in-een-zin noodzakelijkerwijs zwart-wit gesteld zijn. Constateert vervolgens dat de samenvattingen zwart-wit zijn. En concludeert dan dat we gewoon van beide maar een beetje moeten doen - leven en laten leven. Oftewel: wij gaan door met verliefd worden en trouwen, en zijn aan door met uithuwelijken en eerwraak. Oftewel: wij gaan door met moskeeën en scholen voor ze bouwen, en zij gaan door met buurtbewoners pesten en agenten en bussen aanvallen. Leven en laten leven is een prachtig ideaal, maar is alleen praktisch uit te voeren als alle partijen zich er aan houden. Religieuze partijen houden zich er zelden of nooit aan. En moslims behoren tot de allerergste: zij willen zich graag met andermans leven bemoeien: geen alcohol, alleen halal eten, geen naakte kunst, geen kruizen, geen blote jurken, enzovoort. En deze botsingen zullen niet minder worden, want de islam is de zin van hun leven. De toename van het aantal hoofddoeken sinds het verschijnen van deze column uit het archief, van 2004 laat dat duidelijk zien - alles is nog 100 procent koek-en-ei in multicultiland (de Volkskrant, 22-12-2004, column van Anet Bleich):
Het toeschrijven aan Ed van Thijn van politieke correctheid waar Bleich het over heeft, is een reactie op uitgesproken standpunten tegenover allochtonen in ons land en het toelaten van nog veel meer immigranten, waarbij uit de context afgeleid kan worden dat het voornamelijk over het laatste gaat. Het argument dat Bleich impliceert, is dus het volgende: omdat Van Thijn zo geleden heeft onder vervolging in de oorlog, heeft hij het recht te zijn voor het onbeperkt toelaten van iedereen die ons land wil binnenkomen. De onjuistheid in deze argumentatie zit in de gelijkstelling tussen de joden in de oorlog en groep die nu ons land wil binnenkomen: de laatste bestaat voor een grote meerderheid economische vluchtelingen en gelukszoekers 
. Het aantal potentiële leden van deze
groep loopt in honderden miljoenen. De Nederlandse samenleving is onmachtig
aan deze vraag te voldoen. De politieke correctheid die dat wel wil, is van
een weerzinwekkende naïviteit.Merk op dat Bleich deze argumentatie toeschrijft aan Van Thijn, maar er als auteur van de column, en zelf van joodse afkomst, ook achter staat. Hetzelfde geldt waarschijnlijk ook voor de andere vertegenwoordigers van joodse afkomst binnen de politiek-correcten, een niet te verwaarlozen groep, hetgeen mogelijk een deel is van de verklaring van de steun die asielzoekers in de media hebben, een steun die onder de bevolking als geheel zeer veel kleiner is. Zoals blijkt uit dit later tussengevoegde citaat (de Volkskrant, 17-04-2010, boekrecensie door Anet Bleich):
Onverkort staat hier: de solidariteit met de moslims en andere immigranten is gebaseerd op de Joodse afkomst en het Joodse migrantenschap - het Joodse nomadisme. Als het over de "eigen" karakteristieken van de islam gaat, inclusief hun toch wat "kritisch op anderen" heilige koran, huldigt Bleich de opvatting van "leven en laten leven". Dat ligt heel anders aangaande eventuele kritische opvattingen die anderen over de islam kunnen hebben. Dat is niet iets om gewoon maar te laten leven. Eerst ven een voorbeeld van voor de tijd van de start van deze website, gevonden in een verzameling "laten leven"-opvattingen over Pim Fortuyn
(de Volkskrant, 20-03-2002, door Anet Bleich):
Dit dus geheel in tegenstelling tot de islam, die de ware Messias is, zoals blijkt uit het de volgende betoog (natuurlijk is het vals om Bleich te beschuldigen van de moord op Fortuyn, hoewel er uit deze woorden, gesproken in een zeer luid en vocaal koor, toch heel weinig van "laten leven" te bespeuren viel, en in het vervolg Bleich iedereen die kritiek heeft op de islam gaat beschuldigen van het ergens in de toekomst willen vermoorden van moslims, namelijk dat ze hetzelfde lot zullen ondergaan als de Joden, wat dus wel degelijk een beschuldiging is van moordlustige bedoelingen) (de Volkskrant, 25-03-2005, artikel van Anet Bleich):
"Verlichtingsfundamentalist" was ten tijde van deze column één van de scheldwoorden waarmee de aanhangers van het multiculturalisme en migratiefundamentalisme hun tegenstanders probeerden te bestrijden. Bleich geeft toe dat deze term onjuist is. Om vervolgens een reeks andere retorische trucs uit de mouw te toveren zoals polemisch taalgebruik, overdrijving, huichelarij, en tegenspraak. Onder een paar voorbeelden van deze verschijnselen.
Deze twee kwalificaties spreken elkaar tegen. We kunnen dus kiezen, en kijkende naar de context is duidelijk dat tweede de ware opvattingen van Bleich vertegenwoordigt. De eerste is dus huichelarij. Dit is tevens een goed voorbeeld van wat je kan samenvatten als "gifmengen" - zaken als steken onder water, complimenten met een bijbedoeling, bovenstaande tegenstrijdige persoonlijke kwalificaties, en dergelijke. Het is een typische vrouwelijk strijdmiddel in de discussie.
Dit is doodgewoon onjuist. Men kan discussiëren of de gelijkstelling van Philipse juist is, maar het is volkomen duidelijk dat 'het moedige besluit slechts geloof te hechten aan beweringen waarvoor toereikend bewijsmateriaal bestaat.' er een essentieel deel vanuit maakt. Als beginpunt van de verlichting wordt wel de strijd van Giordano Bruno over de wereldbeelden, het goddelijk of het waarneembare, gezien
, en dat is precies waar Philipse op doelt. Wat Bleich doet, is een
kritiekpunt op de stelling van Philipse gebruiken om de hele stelling meteen
tot onwaar te verklaren, de denkfout van het badwater
, of zwart-wit denken
.
Oftewel: de conclusie in de uitroep van Gagarin was naïef; de conclusie van Philipse stellingname is dezelfde als Gagarin's; dus Philipse's stellingname is ook naïef. Een volledig onbekende vorm van logica.
Onjuist. Philipse blijkt atheïst. Uit niets blijkt dat hij dogmatisch atheïst is. Dat zou Philipse zijn als hij atheïst bleef als God voor zijn neus stond, of iets dergelijks. Dergelijke gebeurtenissen hebben zich niet voorgedaan, dus kan het dogmatisch zijn van Philipse, of andere atheïsten nooit bewezen worden. Het is dus ook een loze uitspraak.
De laatste redenatie is het analogon in dit debat van het gebruik van het verwijzen naar het Derde Rijk in het allochtonendebat
. Het is het spiegelbeeld van badwater redenatie, in karakteristieke vorm:
Hitler had een snor, en Hitler deugt niet; Jan Smit heeft ook een snor, dus Jan
Smit deugt ook niet. Bij Bleich: het atheïsme hoort bij de Sovjet-Unie; de
Sovjet-Unie deugt niet; dus het atheïsme deugt niet.
De stelling van Bleich is dat Philipse niet mag oproepen om zich naar de normen der verlichting te gedragen. Als Philipse dat niet mag, als verlichtingsaanhanger en atheïst, mogen religieuzen niet oproepen zich naar de normen van de religie te gedragen. dat laatste is de kern van de meeste religies: de oproep tot conformeren. In de monotheïstische religies is de conformerende en bekerende stroming het sterkst (van de grote religies), en dit zou dan ook verboden moeten worden. Dat betekent in ieder geval het verwijderen van alle religie uit openbare instellingen, en in feite uit het hele openbare leven.
De andere kant van dit verhaal is dat moslim religie de Verlichting wil onderwerpen, of in andere termen: je kan niet een beetje almachtige god hebben. Dit is de kern van de zaak: religie en verlichting zijn onverenigbaar.
De 'sprookjes over de grote boze islamwolf' is de onverenigbaarheid van islam en ieder ander geloof met verlichting. Hier maakt Bleich dus een heldere keuze: als het erop aankomt, kiest zij voor religie
.Voor er conclusies getrokken worden uit deze analyse, nog een recent stuk van Bleich, en de analyse ervan (de Volkskrant, 30-03-2005, column van Anet Bleich):
Let ten eerste op het taalgebruik. Draai het even om: "Wie zijn die lui die als hobby hebben om gewone autochtonen van tasjes beroven, autochtonen die hun foute gedrag corrigeren uit hun huis pesten, en autochtonen met een grote mond vermoorden?" En in Bleich's origineel gaat het nog even zo door. Het is duidelijk dat het gebruik van dit soort taal indien aangaande allochtonen een storm van verontwaardiging zou veroorzaken. Bleich's tweede aanval is dat de berichtgeving over de Diamantbuurt veel prominenter was. Dat is alleen deels juist voor de eindfase, na een voorafgaande periode van maanden van onderberichtgeving. Na het verhuizen van de slachtoffers is er even uitgebreider aandacht geweest, dat wil zeggen interviews met slachtoffers en functionarissen. De reden daarvan was dat dit de eerste keer was dat zo'n geval, waarvan er al velen in Nederland hebben plaatsgevonden, zo in detail in het nieuws kwam, en dat alleen omdat de slachtoffers al een uitvoerig contact met een verslaggever van de Volkskrant stonden. Het incident had een zeer duidelijke voorbeeldfunctie voor alle overlast die autochtonen van allochtonen hebben ondervonden. Ook na het Udense incident zijn er interviews met slachtoffers en functionarissen geweest. Misschien wat minder, maar toch representatief genoeg. De bewering van Bleich dat er een kwalitatief verschil is, is doodgewoon onjuist. Waarschijnlijk is zij verblind door het feit dat tot voor twee jaar Diamantbuurt incidenten in zijn geheel niet in de media kwamen, of beter, eruit gehouden werden. Het voorval hierboven is daar een uitstekend voorbeeld van; en merk op: in tegenstelling tot het Udense geval valt hier een dode. En als derde, gebouwd op de eerste twee, hebben we de aanval op de autochtone, 'roomblanke' volksaard, die beschuldigd wordt van racisme. Deze beschuldiging is zeer ernstig. Ze kan alleen gedaan worden als er overduidelijke aanwijzingen zijn. In het geval van Bleich is dat in het geheel niet zo; wat Bleich als aanwijzingen ziet is dusdanig niet juist, dat van onjuistheden kan worden gesproken. Het eerste deel van het Bleich citaat en de analyse ervan laat zien dat hier geen sprake is van toeval, maar van emoties. In Bleich's taalgebruik zijn haar onjuistheden leugens, en is haar conclusie propaganda van het zwartste soort. Gebruik makende van Bleich's schrijfpatroon is het gerechtvaardigd de vraag te stellen of haar propaganda ingeven wordt door haar eigen niet-'roomblanke' achtergrond, die een joodse achtergrond is. Dan zouden we hier een geval hebben van de allochtoon in de media, die de allochtonen die "onder vuur liggen van de kwade autochtonen" ondersteunt. Dit is een uitnemende verklaring voor de uit het citaat stralende emoties (de Volkskrant, 27-04-2005, column van Anet Bleich):
Na eerst met inzet van literaire middelen de ernst van de zaak te hebben geschetst, laat Bleich haar logica los. De behandeling van asielzoekers is eenzelfde aantasting van hun vrijheid als die van de joden in de Tweede Wereldoorlog, en dus dienen wij ze onderdak te geven. Dus maar even verder met die logica: wat geldt voor de jood, pardon Koerd of Syriër of Afghaan of Irakees of Kongolees die al hier zit, geldt natuurlijk voor alle Koerden, Syriërs, Afghanen, Irakezen en Kongolezen. Dus moeten we ze allemaal een verblijfsvergunning geven. Dat is pas een echt generaal pardon. Absurd. Maar het schandelijke zit in de vergelijking met de joden. Het maakt degene die niet bereid zijn Bleich's absurde logica over te nemen tot jodenvervolgers. De inzet van de jodenvervolging in deze discussie is een herhaling van de wandaad die gepleegd is in de discussie rond Pim Fortuyn. Hoewel dat laatste nu enigszins wordt toegegeven, is er kennelijk niets van geleerd. In ieder geval niet door Bleich. Het feit dat ze zelf joodse is, maakt dit nog ernstiger, omdat kritiek erop ook als anti-joods afgeschilderd zou kunnen worden. Tussen twee haakjes: dit is geschreven in 2005 - in 2010 is dit soort beschuldiging al heel gewoon geworden. Ander punt: deze zaak maakt nog eens duidelijk dat er een ernstige behoefte is aan een regulerend orgaan voor de media, waar dit soort vormen van racisme aangeklaagd kunnen worden. Ten overvloede even nog iets over Bleich's logica, in de vorm van een opmerking te plaatsen achter haar opmerking over het uitvoeren van de ideeën in Wilders' boek: als de ideeën uit de het boek van hen die in Allah geloven zouden worden uitgevoerd zou de vrijheid pas echt aangetast worden (de Volkskrant, 14-02-2007, column door Anet Bleich):
Het staat er niet uitgeschreven, maar het is volkomen duidelijk wat hier bedoeld wordt: Anet Bleich voelt zich als joodse verwant met andere immigrantengroepen, uitsluitend en alleen op grond van hun anders-zijn, hun gekleurde immigrant zijn in de Nederlandse samenleving. Dat 'gekleurde' hoort erbij, want ze zou nooit en te nimmer zoiets schrijven over Duitse of Amerikaanse immigranten, het gaat om allochtone immigranten. Kortom: hier wordt kleur gebruikt als een criterium staande los van andere overwegingen - het is racisme. En waar er één bevoordeeld wordt, wordt er bijna altijd ook één benadeeld, en hier is dat duidelijk zo en ook is duidelijk wie: de autochtone Nederlander. En wat vindt Anetr Bleich van de gewone Nederlander (de Volkskrant, 24-05-2006, column door Anet Bleich):
Dat zijn de bewoners van de stad: rancuneuze kleinburgers. En degenen die buiten de stad wonen ... (de Volkskrant, 22-11-2006, column door Anet Bleich):
... zijn bekrompen en beperkt van horizon. Dan liever lieden in boerka's ('Neem dat onzinnige boerkaverbod op straat.') Anet Bleich heeft een diepe liefde voor de immigrant, en een diep haat voor de Nederlander. Anet Bleich is een racist. Niet zo heel erg verrassend, want racisme hoort bij de Joodse cultuur
. Het op zich eigenaardige is dat deze houding met zo veel enthousiasme wordt
overgenomen door een groot deel van de elite, met name datgene dat zich ziet als
"links" (de Volkskrant, 18-07-2007, door Anet Bleich):
De waarde van welke opvattingen in zowat één enkele zin kan worden ingeschat (de Volkskrant, 21-07-2007, ingezonden brief van Pieter Markus (Geldrop)):
Oftewel: al het geschrijf van Bleich is rotzooi. Zoals ook dit:
Want dat geldt voor de moslims. En voor islamcritici (de Volkskrant, 27-04-2005, column van Anet Bleich):
Nul ruimte. Schande, dat Geert Wilders dat wil,vorkomen dat er mensen komen die vol ideeën die als ze zouden worden uitgevoerd op hun beurt de vrijheid aantasten van alle mensen die niet in Allah geloven, en hen de keel willen afsnijden. En (de Volkskrant, 18-07-2007, door Anet Bleich):
Nul ruimte. Tezamen nauw verholen: dit soort opvattingen zijn immoreel en moeten verboden worden. Vrij baan voor de islam! En toen had Wilders nog onder de tien zetels ... Op dit moment in het maken van deze verzameling trad er een rustpauze op en werd er een samenvatting van het voorgaande gemaakt. In het eerste artikel over Hirsi Ali lijkt Bleich geen standpunt in te nemen 'Leven en laten leven, dat lijkt me een beter idee.', oftewel: ze lijkt zich in het midden op te stellen. Dat is een bekende retorische truc  : je huldigt een extreem
standpunt, zegt dan, indien aangesproken: laten we in het midden gaan staan
- heb je mooi de helft van je extreme ideeën binnen. En natuurlijk heeft
Bleich een extreem standpunt, want wie stelt dat de islam evenveel waard is
als de verlichting en de Arabische cultuur als geheel evenveel waard als de
westerse, neemt een dusdanig extreem standpunt in dat het gerust "absurd"
kan worden genoemd
.Maar het vervolg blijkt nog erger. Want bij een standpunt in het midden zeg je: "Voor de ene partij dit, en voor de andere partij dat". Waarbij het "dit" en "dat" beide positief of beide negatief zijn. Bleich doett niets wat daar op lijkt. Bleich zegt voortdurend "De islam (de immigrant) heeft die en die positieve kanten, en de verlichting (de Nederlander) heeft die en die negatieve kanten". Als er één ding een leugen is, is dat Bleich in het midden staat. Dat ze doet aan "leven en laten leven". Want alle moslims en moslimextremisten laat ze leven (zegt ze niets over), en Geert Wilders en zijn aanhangers wil ze dood. Hartstikke dood. En Bleich kiest niet alleen onverkort voor de moslim, ze kiest ook tegen de 'roomblanke' en 'rancuneuze' autochtonen en hun cultuur. Naast deze weerzinwekkende culturele stellingname, is Bleich, zoals uit het voorgaande blijkt, ook een habitueel maker van grote denkfouten, een voorstander van extreem taalgebruik, en het schilderen van de andere partij in de meest zwarte beelden. Overigens een combinatie die de regel is: tref het ene aan, en je treft meestal ook de andere eigenschappen Het extreem formuleren toepassende op Bleich zelf, komen we tot het volgende: Uit alles blijkt dat Bleich in het intellectuele debat een soort Quisling is: een schijnbaar tot onze cultuur behorende figuur, die in werkelijkheid onze ondergang voorstaat. Uiteindelijk wil ze dat wij onze waarden inleveren ten gunste van de dogma's van de religie. De reden daarvan is natuurlijk dat ze, met haar joodse achtergrond, haar religieuze fundamenten nooit volledig heeft afgeschud. De oorzaak voor haar grote, diepliggende, sympathie voor de moslims is het besef dat om het geloof af te leggen, men moet breken met de culturele en sociale achtergrond. Dat laatste is inderdaad een heel moeilijk iets, maar als men het niet doet, vervalt men toch bijna altijd in het lot van Bleich: men beweert wel de verlichting te hebben gezien, maar zodra het erop aankomt, kiest men toch voor de gelovige moederschoot, zelfs als dat van een ander geloof is. Dat kiezen voor de gelovige moederschoot is meteen ook het grote gevaar van de grote moslimminderheid in ons land. In dit opzicht zijn mensen als Bleich een vijfde colonne, die een dodelijke gevaar vormen voor het behoud van onze culturele vrijheid. Dit gevaar wordt versterkt door het feit dat er in onze culturele elite, intellectuele, en media personen een aanzienlijk aantal van dit soort personen rondloopt. Door het bestaan van deze elkaar beschermende groep kunnen mensen met zulke overduidelijke foute sympathieën als Bleich, Etty, Polak en Van Dam, de PC-club
, hun prominente posities in de media vasthouden. Meer daarover hier
.Dit wat betreft de tussenconclusie. Er volgden nieuwe ontwikkelingen, met name de sterke opkomst van de PVV, oftewel: het boven water komen van het verzet tegen het soort opvattingen als van Bleich, die tot dan toe volkomen dominant waren in politiek en media (de Volkskrant, 08-05-2009, door Anet Bleich):
Let ook op de truc in de titel: de ene dag beweren multiculturalisten dat Nederland helemaal bestaat uit immigranten en dus nooit anders dan multicultureel is geweest, en de volgende dag schrijven dat de tegenstanders van de huidige instroom een monocultureel paradijs willen. Sinds de opkomst van Geert Wilders en zijn PVV wordt er nieuwe een felle campagne tegen hem gevoerd vanuit het bolwerk van de politieke correctheid. Anet Bleich levert natuurlijk ook haar bijdrage (de Volkskrant, 13-06-2009, door Anet Bleich):
Natuurlijk is de intolerantie van de islam geen enkel probleem - daar hoeft geen enkel cordon sanitaire omheen.... Van een tijdje later (de Volkskrant, 04-12-2010, boekrecensie Anet Bleich):
Het is duidelijk: er is geen enkel bezwaar tegen de islam. Dit dus geheel in tegenstelling tot Geert Wilders. Dus terug naar de strijd tegen hem:
Een opzienbarende leugen. Als er nu één ding nauwelijks tot niet te vinden is, is het een redelijke reactie op de opmars van de PVV. De enige opmerkingen die een beetje gaan in de richting van wat Bleich beweert, is bij de vele "incidenten", als er weer eens homo's of joden zijn aangevallen of een juwelier vermoord, in welk geval die opmerkingen zijn van de soort "Weliswaar zijn er hier en daar problemen, maar dat zijn incidenten en niet systematisch". Maar ja, je hebt leugens nodig als je wilt gaan demoniseren zonder daarvoor een goede reden te hebben:
En Bleich geeft meteen zelf een nieuwe bijdrage:
En legt uit waarom:
Een leugen. Wilders doet dat met enige regelmaat, met tussenpozen van maanden. Niets meer dan verantwoord is, en heel veel minder dan de waarschuwingen over het gevaar van Wilders. Wiens standpunten oneindig veel gematigder zijn dan die van de islam. Zoals de islam dagelijks (nu letterlijk) over de hele wereld bewijst.
Leugen. Het bestaan van Marokkaans tuig is geen angstbeeld maar een realiteit.
Een passende oproep ten einde de linksige burgemeesters die de zaak door laten rotten wakker te schudden.
Een volkome eerbaar voorstel dat meteen ingevoerd zou moeten worden.
Leugen.
Ook al een loffelijk streven: de haat en het geld uit de koran.
Leugen: er bestaat geen fundamenteel recht tot haat en het dreigen met geweld. En is is ook geen fundamenteel recht van moslims tot toegang tot Nederland. Maar in dat laatste schuilt vermoedelijk een verschil van mening. Want het valt wel te raden dat Anet Bleich vindt dat moslims wel een fundamenteel recht van toeging tot Nederland hebben. Want vermoedelijk vindt Anet Bleich dat iedereen een fundamenteel recht van toegang tot Nederland heeft. Een opvatting die ze dan deelt met Jacques Wallage, die het openlijk heeft verwoord (uit NRC Handelsblad, 10/19-01-2004, door Paul Scheffer, De fictie van grenzeloze solidariteit):
De geestelijke oorsprong van welke woorden ongetwijfeld ligt in de culturele achtergrond die Anet Bleich en Jacques Wallage gemeen hebben: de joodse culturele achtergrond. Die als één van zijn peilers het geloof in vrij migratie heeft. Waarvoor de opvattingen van Wilders inderdaad een dodelijk gevaar zijn. Iets waarmee de intellectueel met zijn behoefte aan contacten over de wereld hartgrondig kan meevoelen. Waarmee we dus een uitstekende verklaring hebben voor de volkomen onredelijke schrilheid waarmee het debat wordt gevoerd. Een goede campagne kenmerkt zich door de herhaling, het Ad nauseam
. Hier die van Bleich (de Volkskrant, 16-10-2009, door Anet Bleich):
Over de aanpak van Fortuyn wordt altijd beweerd dat het geen demoniseren was
. Net zoals dat nu over hun houding tegenover Wilders wordt gezegd. Nou, als dit
geen demoniseren is ...Ad nauseum ... (de Volkskrant, 07-11-2009, door Anet Bleich):
Is er nog meer tekst hiervan nodig. Ja dit nog, schrijvende tijdens de re-redactie van deze verzameling in september 2017:
"De overweldigende meerderheid er nazi's combineert hun ideologie met een heel gewoon burgerlijk bestaan"...
Een flagrante leugen. Destijds al en steeds meer een leugen gebleken.
Met in september 20217 een dozijn of twee , drie aan aanslagen verder.
Zijn ze ook nooit maar voor een seconde toe bereid geweest. Toen en
nu
.
Klopt. Het hysterische onbegrip bij de hysterische Joodse vrouw, zelf ook stammend uit de culturele barbarij van het Midden Oosten Ad nauseum (de Volkskrant, 26-02-2010, boekrecensie door Anet Bleich):
Ad nauseum. Een teken van veranderende tijden dat dat ook intellectuele iconen van de poltieke-correctheid en het multiculturalisme als Bleich onder vuur kunnen komen te liggen. In onderstaande artikel analyseert politicoloog Meindert Fennema, een van de weinige niet-besmetten, en van de recensies van Bleich (de Volkskrant, 11-10-2010, door Meindert Fennema):
In aanvulling op dat laatste: "What's new ...". In de brede stroom recensies en andere opinies van Bleich zijn objectiviteit en werkelijkheidszin als blaadjes die zonder enig eigen inbreng door het kolkende water van de ideologie en emotie worden meegesleurd.... Zoals al vermoed krijgt Bleich de ruimte voor een weerwoord (de Volkskrant, 12-10-2010, door Anet Bleich):
De redenatie van Fennema is uiterst simpel: wat Bosma schrijft, ziet er op het eerste gezicht misschien ongelofelijk uit (met een erbij te denken "tussen twee haakjes": in de ogen van de standaard min of meer politiek-correcte geest), maar er zijn nog wel gekkere dingen gebeurd - waarop het voorbeeld volgt van het afvallen van Ayaan Hirsi Ali. Conclusie: die stelling van Bosma is misschien ook niet zo ongelofelijk. Maar Bleich zit zo vast in haar politieke-correctheid, dat de redenatie haar ontgaat. Dat de houding van de linkse politiek-correcte multiculturalisten tegenover moslimmigranten iets anders is dan het puurste ideaal dat niets met eigen belangen van doen heeft, is een gedachte die volstrekt onmogelijk bij haar kan binnendringen - een geval van filtering
. Vervolgens noemt Bleich een paar koppels van zaken die echt niet op elkaar slaan. Om te concluderen:
Een zware vorm van zelfbeschuldiging, want Bleich's verhalen zitten, zoals al gezien, zo vol retorische trucs, bijvoorbeeld Ad judaïcum ("het lot van de Joden gebruiken in onvergelijkbare gevallen")
, dat "verhuftering" wel de minste term is - trouwens: in een weggelaten deel
van dit stuk neemt Bleich het ook nog even op voor Elsbeth Etty, een columniste
die in haar politieke stukken tegen niet-links om de twee woorden de term "nazi"
laat vallen
.Vervolgens komt Bleich met meest afgesleten cliché van de retorische valsemunter in dit soort discussies:
Kortom: er bestaan geen groepen
. Behalve natuurlijk als ze zielig zijn en gesteund moeten worden, zoals moslims
of Joden: "Nee, we mogen geen moslimimmigranten weigeren, want die zijn net als
de Joden, en die waren zielig toen ze er niet in mochten, dus de
moslimimmigranten moeten wel toegelaten worden". In haar huidige woorden:
Dus, nee, je mag geen enkele eis stellen aan immigranten ... Die zijn een groep die zielig is, en ze moeten allemaal worden toegelaten. Overigens: de omschrijving "68'ers" zoals hier gebruikt door Fennema is duidelijk genoeg - hij wordt regelmatig genoeg gebruikt door anderen. Maar hij is misschien niet geheel accuraat. War het in feite om gaat is de groep als op deze website omschreven als de "politiek-correcte club", of "PC-club". Daarin is er telkens ook weer een nieuwe instroom van mensen jonger dan de 68-generatie. Mensen zoals Malou van Hintum, Anil Ramdas, Peter Giesen, Pieter Hilhorst enzovoort - de bij het onderwerp"politieke correctheid" verschijnende lijst. Het criterium voor het lidmaatschap is de verzameling eigenschappen omschreven in Linkse denkfouten  .
Lange, lange tijd niet meer van de mevrouw gehoord (ze is met pensioen gegaan bij de Volkskrant en daar opgevolgd in rol en boodschap door O. Tempelman, natuurlijk eveneens SJ), maar hier is dan eindelijk weer een bijdrage aan het maatschappelijke debat. En een uiterst nuttige bijdrage (de Volkskrant, 27-09-2021, door Hassan Bahara):
En voor wat betreft de boodschap zijn de koppen dus alweer genoeg. Het Joodse probleem is: "Hoe bestrijden we het anti-Joodse oftewel het anti-immigratie- oftewel het omvolkingsgeluid het meest effectief? Met een mediaboycot, of met een mediahetze?" Waarbij één ding natuurlijk absoluut vaststaat: de "De Joodse mening is de GOEDE mening".
Zo, dat staat dus vast. De volgende vraag is: wat dragen ze aan als bewijs van hun stellingen? Het is natuurlijk de overbekende ouwe meuk:
Sorry, dat is geen bewijs, maar een bewering. Verder dus maar:
Ah, is dat 't. Helaas pindakaas, dat is geen racisme. Racisme zou het zijn als er sprake was "in gelijke omstandigheden ongelijk behandelen". Maar er is hier absoluut geen sprake van welke gelijke omstandigheden dan ook: de gekleurde import is zo massaal achterstandig volgens alle globale cijfers over cultureel-sociaal-economisch presteren
, dat je gerust van minderwaardig kan spreken.Dus is maken van een onderscheid voor de volle honderd procent gerechtvaardigd.
Dat is een uitspraak van iemand die iemand anders kent die gehoord heeft dat Thierry Baudet dit gezegd zou hebben. Waaronder één of meerdere Joden. Zonder nader bewijs is dit gore zwartmakerij. Wegens het hebben van anti-Joodse/joodsistische standpunten. En bovendien: Als Baudet inderdaad zei dat bijna iedereen die hij kent antisemiet is, hanteerde hij misschien wel de gebruikelijke politiek-correcte en Joodse definitie daarvan: "Iedereen die voor behoud van de westerse cultuur is, is een antisemiet". En dat dus bijna iedereen die hij kent voor het behoud van de Nederlandse cultuur is. Hoeveel meer bewijs wil men dat er geen bewijs is, als dit op het lijstje staat?
Een herhaling van het voorgaande en eveneens bewijsloos.
De feiten: Baudet liep in een demonstratie waarin ook mensen liepen die een Jodenster droegen als protest tegen de coronamaatregelen. Daar is evenveel mis mee als met A. Grunberg (npo.nl, 04-05-2020):
Of dit is veel erger, want een coronapas lijkt best wel een beetje op een Ausweis, en Marokkanen worden niet opgejaagd maar Marokkanen jagen ons op.
Een leugen: Janmaat sprak de waarheid over allochtone immigranten, namelijk dat ze problemen zouden veroorzaken in Nederland door hun enorme sociaal-culturele achterstanden (we noemen er hier slechts twee uit een waslijst: de moord op Van Gogh en de moord op De Vries). De waarheid is per definitie niet discriminerend. Maar alles dat ingaat tegen de Joodse ideologie van vrije migratie is natuurlijk hartstikke fout, en ...
... reageren er hysterisch op.
Nog een voorbeeld van extreem-joodsistische hysterie: Baudet heeft de term 'wit' niet gebruikt, noch 'exclusief'. Dat ', red.' staat voor de mening van de Volkskrant, die, zoals bekend, de extreemlinkse mening is , waarin 'links' is "links"
is joodsistisch of Joods.In dit geval dus een aanverwante stam: H. Bahara is een Arabische semiet.Naast afwezigheid van feiten bij ernstige beschuldigingen en leugens, waren er nog wat andere opmerkelijke zaken.
Nog een leugen: de pers meldt niets over de problemen veroorzaakt door de allochtone immigratie, want ze noemt de allochtone immigratie zelfs niet meer.
Nog een leugen: heel af en toe zie je daar een niet-linkse politicus te midden van een volstrekt dominante stroom politieke-correctheid en linksextremisme
.
Het enige voorbeeld, te midden van tientallen andere gevallen, dat Wilders of Baudet niet te maken kregen met derdegraadskruisverhoren. Het Jinek-katten-voorbeeld is al tientallen keren aangehaald, want er is geen ander. Van deze soort:
Iets dat al eindeloos veel keren gebeurd is. Oftewel voorstellen om dit te gaan doen, is alweer een Joodse (manipulatieve) leugen.
Een gore leugen: je hoort niets anders van de media, inclusief alle 'bepaalde'. Een oproep om de media een propagandakanaal voor globalisme, joodsisme en Joden te maken.
Een oproep om de media een propagandakanaal voor globalisme, joodsisme en Joden te maken. Fascisme.
Joods terrorisme.
Door alle politieke standpunten komen groepen tegenover elkaar te staan. Smerige Joodse (manipulatieve) insinuaties.
Een Joodse (manipulatieve) leugen: het laatste dat de media zijn, is objectief
.
Riposte:
Of beter: dat weet je wel: opstand en geweld. En natuurlijk waren er ook weer exemplaren van deze soort:
De contradictie. En die waar het hele artikel om draait:
Contradictie: dat is de kern van het hele betoog:
Alleen vinden de dames dat het niet opvallend moet gebeuren zodat iedereen het ziet. ... Waarna de rest van de dag pauze moest worden genomen, om bij te komen van de totaal overweldigende hoeveelheid verbijstering. Hier staan twee Joden open en bloot te discussiëren over de vraag hoe om te gaan met de tegenstanders van het Joodse omvolken: met censuur of met terreur. En ze kunnen open en bloot staan discussiëren over hoe om te gaan met de tegenstanders van het Joodse omvolken, omdat de omgeving waarin ze dat doen ook al helemaal geabsorbeerd is door de Joodse radiant van omvolking en omculturering. Ze bepreken de mogelijkheid van maatregelen tegen de tegenstanders van de Joodse omvolking en omculturering, terwijl die maatregelen allang zijn ingevoerd, met als alternatief het invoeren van censuur van de tegenstanders van de Joodse radiant van omvolking en omculturering. ... Twee dagen later zijn we gedwongen om hierop terug te komen. Er zijn genoeg eerdere voorbeelden, maar slechts die twee dagen later kwam een nieuw voorbeeld van de invloed van deze Joodse campagne, en meteen ook eentje op een weer hoger niveau: de start van een een "onderzoek" op de academia naar de mogelijkheden om humor te gaan vervolgen, zie de details hier .Daarop moest er dus onmiddellijk teruggedacht worden aan dit product, en de vraag die opkwam was: "Staat hier iets over de praktische opvattingen van Baudet of Wilders?". Ter recapitulatie
Allemaal algemene statements gaande over wat Wilders en Baudet zijn, met twee uitzonderingen:
Wat de spiegeling is van "Ik wil dat Europa divers, gemengd, en multicultureel wordt", wat een volkomen geaccepteerde en zelfs hoogstaande mening is, en dan volgens dezelfde redenatie ook racisme. Dus die valt af. En:
En dat is een reactie op "Wilders (als ongelovige) is een aap, een hond en een varken, en zou gedood moeten worden door Allah" .Dus die is ook ongeldig. Wat natuurlijk ook de reden is dat je elders meestal nog minder praktische meningen van Wilders of Baudet vindt, want elders is dat vrijwel altijd nul. Waar dit allemaal vandaan komt, moet ook nog een keer belicht worden, en wel beeldend (de Volkskrant, 27-09-2021):
Zoals altijd het best zichtbaar in de oudere exemplaren: dit komt regelrecht uit de woestijnen van het Midden-Oosten van 8000 jaar geleden. (Ja ja, het hebben over wat mensen zijn, kunnen wij ook ...) Waarmee nog een link gelegd kan worden naar het nieuwe onderzoek naar het verbieden van humor, dat natuurlijk wil zeggen niet-gobalistische oftewel niet-Joodse humor: dat is gedachtenpolitie. Oftewel, dat is:
Wat we hier kennen als het kenmerkende product van de woestijn en haar culturen. Van de Arabieren al de fysieke, en van de Joden dus de ideologische variant. En het is geen keuze welke van de twee de gevaarlijkere is. De vorige versie heeft 1000 jaar Europa gedomineerd en heeft nog 500 verdere jaren teruggevochten tegen de voortgang van de beschaving. De Joden doen de meest naarstige pogingen om zo veel mogelijk van hun Arabische broeders hierheen te krijgen. En dat is de reden dat Wilders en Baudet "niet deugen": ze zijn een sta in de weg voor de Joodse terreur. En, hoe grappig, een bevestiging van alle analyses en oordelen van deze redactie in de reguliere media, maar natuurlijk wel dat kleine deel dat niet volkomen geabsorbeerd is (elsevier.nl, 05-10-2021, door Gerry van der List ):
De gebruikelijke nomenclatuur, maar al lang en zeer breed aangetoond : dit heeft weinig tot niets met 'links' te
maken, maar is op zijn allerbest "links", en in de praktijk joodsistisch, en
in dit geval gewoon Joods.
Waarna Van der List een verhaal vertelt dat laat zien dat die rot al met de zogenaamde "jaren zestig-revolutie" is gestart en toen één van zijn brandhaarden had in het "linkse" Vrij Nederland, dat met hoofdredacteur Joop van Thijn en (bijvoorbeeld) deze twee figuren ook al doodgewoon als "Joods" kan worden onmschreven.
Een verstrengeling die samengaat met de joodsistische invloed op beide gremia.
De werkelijkheid:
Zij in de huidige tijd in de vorm van ...
... , en de Joodse vader destijds ... :
... , naar aanleiding dat er überhaupt tegenstand tegen vrije (im)migratie bestond. En de taal van echtgenoot en dochter mag dan wat geserreerder zijn (vermoedelijk door de opdrachtgever, want Tempelman, Bessems, Von der Dunk, Schaap, Kruk, Spong, enzovoort, enzovoort, enzovoort gebruiken dezelfde schuimbekkende taal als Van Weezel), de inhoud is natuurlijk even schuimbekkend. Het schuim dat op de bek ontstaat zodra het Joodse recht op volkomen vrije (im)migratie wordt aangetast of zelfs maar bekritiseerd. Op deze manier bijvoorbeeld:
En als iemand in Elsevier dat zegt ... Die ook nog eens, dit onbewust vermoedelijk, aangeeft hoe het zit met deze kern en de rest van de media:
Maar Nieuwspoort schaamt zich daar niet voor anders had het zo'n soort opdracht nooit gegeven aan Joodse journalisten van wie hun algemene opvattingen natuurlijk al overbekend waren. Nieuwspoort is ook volledig geabsordeerd door de Joodse Golem. Net als bijna de hele rest van de media. En daarmee een overgroot deel van de maatschappij. En dit alles, natuurlijk, gebaseerd op de belangrijkste Joodse argumentatie in dit soort zaken:
De GROTE GORE KEIHARDE HONDSBRUTALE JOODSE LEUGEN! Met nog even dit:
Kennelijk is het daar nog erger dan in de Volkskrant, waaruit de meeste bronnen verzameld hier stammen. En daar in die Volkskrant is
het al volledig van de goden los. De ternm "terreur" is hier een volkomen
understatement.Als je aan liegen een moreel oordeel gaat verbinden, zijn meerdere holocausts meteen volkomen verklaarbaar. Naar PC club
, of site home
 .
|
