Bronnen bij Vrijheid van meningsuiting: eenzijdigheid bij
tv
| 12 apr.2009 |
Dat de nieuws- en actualiteiten berichtgeving op de televisie eenzijdig is, is
iedereen het over eens, behalve degenen die er werken en het linkse deel der
natie. Nu moet journalistiek neutraal berichten over misstanden in de
maatschappij, en komen die misstanden voornamelijk van rechts, dus goede media
lijken automatisch rechts.
Maar dat is hier niet het geval. Missstanden aan linkse kant
worden namelijk voornamelijk genegeerd of vergoelijkt. Met als bekendste
voorbeeld de misstanden rond de multiculturele samenleving, en de bevoordeling
van allochtonen en moslims. Deze situatie heeft kunnen ontstaan door de
dominantie van linkse en linksige (semi-)intellectuelen, die elkaar benoemen:
Uit: De Volkskrant, 19-03-2009.
Netmanager Nederland 2 wordt nieuwe directeur van de VPRO
Lennart van der Meulen (49) wordt de nieuwe directeur van de VPRO. Dat heeft de
raad van toezicht van de omroep woensdag bekend gemaakt. Van der Meulen is nu
netmanager van Nederland 2. Hij volgt per 1 juni de deze maand vertrokken Peter
Schrurs op en gaat samen met Marieke Schoenmakers de tweekoppige VPRO-directie
vormen.
Van der Meulen is sinds 2006 netmanager van Nederland 2. Hij
is daarnaast verantwoordelijk voor de coördinatie van het kunst en cultuurbeleid
bij de publieke omroep, waaronder het film-, drama- en documentairebeleid.
Daarvoor was hij bijna drie jaar netcoördinator van Nederland 3.
Van der Meulen was eerder commissaris bij het Commissariaat
voor de Media, politiek adviseur van de staatssecretaris voor cultuur en begin
jaren negentig landelijk campagneleider van D66. Hij vervulde ook
bestuursfuncties bij diverse culturele instellingen. ...
Red.: D66 is de kosmopolieten- en
multiculturalisten-club. En degenen die deze man in zijn diverse functies hebben
aangesteld zijn dus van dezelfde soort.
Uit:
De Volkskrant, 18-03-2009, door Nienke van Heukelingen
'Ton Elias doet kinderachtig'
Een beetje prijs heeft een goede rel, nu ook De Luis. Het VVD-Kamerlid – en
oud-journalist – Ton Elias is uit de jury gestapt van de prijs die de Tilburgse
Hogeschool Journalistiek sinds 2007 jaarlijks uitreikt voor het beste interview.
Elias is ontstemd over het eenzijdige karakter van de ingezonden interviews,
waarvan er zeven van de VPRO, twee van NPS, een van de RVU en twee van de VARA
zijn.
‘Het is werkelijk te smal om verantwoord het beste
journalistieke werk van een jaar aan te wijzen. Er is meer in de wereld dan die
vier publieke omroepen. Michelin gaat ook niet het beste restaurant aanwijzen
door alleen de soep te keuren’, zegt Elias. Hij snapt niet dat de organisatie
zich niet eerder achter de oren heeft gekrabd. ...
Elias’ kritiek valt volledig verkeerd bij collega-jurylid
Coen Verbraak, voormalig winnaar van De Luis. ‘De inzending van de omroepen is
inderdaad nogal eenzijdig. ...
Verbraak vindt het bovendien ‘dwars’ dat Elias zijn vertrek
aan de grote klok hangt. ...
Red.: Collega-jurylid Coen Verbraak behoort natuurlijk
ook tot het circuit, en zijn opmerkingen laten dus alleen nogmaals het lage
morele niveau van het circuit zien - het gevolg van incest en inteelt.
Over wat kinderachtigheid is, leert men meer uit het volgende:
Van: AD.nl, 12-01-2008, door Angela de Jong
Hans Teeuwen vs Halal het TV-Moment
Aldus volgens het publiek, maar commotie bij de makers, chaos na afloop:
er bleek zaterdagavond niet één TV-Moment van 2007 te zijn, maar twee.
De omstreden Grote Donorshow van BNN was de unanieme favoriet van de
vakjury, het verbale gevecht tussen cabaretier Hans Teeuwen en de Meiden van
Halal uit de NPS’ thema-avond Bimbo’s en Boerka’s stond bij de
internetstemmers op één. Uiteindelijk haalden beide fragmenten een gelijke
eindscore en wonnen ze dus maar allebei. ...
De verkiezing van Hét TV-Moment van het Jaar is een
initiatief van VARA TV Magazine en De Wereld Draait Door. ...
Red.: Natuurlijk was te voorzien dat het debat tussen
Hans Teeuwen en de Meiden van Halal bij het grote publiek op nummer één zou
staan, want Teeuwen had de vloer aanveegde met die arrogante moslima's, en dat
had iedereen prachtig gevonden - behalve de moslims en de multiculti's van de
media natuurlijk. Daarom was er dus een vakjury bestaande uit multiculti's en,
voor de allerlaatste zekerheid, onder voorzitterschap van een bullebakkerige
multiculti-fundamentalist: ex-PvdA Kamerlid en ex-Tweede Kamervoorzitter Jeltje
van Nieuwenhoven. Die dachten het gevaar te bezweren door de Grote Donorshow
allemaal het maximale aantalpunten te geven.
En dat allemaal om een kleine triomf van de anti-multiculti-front
te voorkomen.
Dat is niet gewone kinderachtigheid. dat is maniakale
kinderachtigheid.
En ten bewijze van het laatste: het jaar erna ging dit in de
herhaling:
Uit:
De Volkskrant, 12-01-2009, rubriek TV door Jean-Pierre Geelen
Echt en nep
Tussentitel: Over het winnende fragment is in geen café gesproken
Televisie is theater. Raoul Heertje deed vrijdag een moedige en originele poging
het bedrog, het toneel en de onechte maniertjes te tonen. ...
Omdat televisie nu eenmaal graag naar zichzelf kijkt, werd
een dag later bij de VARA Het TV-moment van het jaar gekozen. ...
Er waren twee kanshebbers: Peter R. de Vries met zijn
veelbekeken Joran-tapes, en het veelbesproken filmpje van de site Geenstijl met
Ella Vogelaar. Winnaar werd Paul de Leeuw die achterna werd gezeten door de
geestelijk gehandicapte Yta Strikwerda, een beeld waarover je in het café nooit
iemand hoorde praten.
Hoe kon dat? Het publiek mocht kiezen, een ‘vakjury’ van
KRO’s Anita Witzier, RTL-baas Erland Galjaard, VARA Gids-hoofdredacteur
Chris Buur en NRC-criticus Hans Beerekamp, zou kiezen uit de laatste
drie. Hun motivatie was even summier als discutabel: Peter R. de Vries ‘heeft al
genoeg gewonnen’, en Geenstijl was ineens ‘geen televisie’, zelfs geen tv 2.0.
De jury was volgens Witzier ‘unaniem’. Vreemd, want Chris
Buur had het Vogelaar-filmpje in de Volkskrant al zijn favoriet genoemd.
Conclusie: kennelijk moest de ‘vakjury’ voorkomen dat de grootste kanshebbers
zouden winnen. Alleen zo kon ‘unaniem’ en blindelings het derde fragment uit de
bus rollen. ‘Verrassend’, zei presentator Matthijs van Nieuwkerk. Behoorlijk nep
eigenlijk.
Red.: En natuurlijk, kenmerk van eenzijdigheid en
kinderachtigheid, staan de smoezen altijd klaar:
Uit:
De Volkskrant, 13-01-2009, door Paul Onkenhout
Het
TV-Moment van het jaar, deel twee Chris Buur, hoofdredacteur van de
VARAgids, over de aanklacht van GeenStijl dat de omroep zou hebben
gesjoemeld bij de verkiezing van Het TV-Moment van het jaar: ‘Dit is een
grapje. Denken wij.’
Een fragment uit een programma van Paul de Leeuw werd
zaterdagavond verkozen boven een interview van GeenStijl met minister Vogelaar
en de Joran-uitzending van Peter R. de Vries. Sindsdien is het onrustig. En is
de verwarring groot.
Op GeenStijl verscheen maandag een document (‘Vertrouwelijk’)
over de verkiezing, een tussenstand van vrijdagavond 22.57 uur. Daaruit zou
blijken dat het Vogelaar-fragment met 94.674 stemmen veruit het populairst was.
Het Joran-fragment stond op 39.021 stemmen, De Leeuw op 25.348.
De toevoeging op het document: ‘Let op: iets minder dan de
helft van de stemmen (46.337) op het Vogelaar-moment was afkomstig van een
tweetal oproepen op GeenStijl. Dit is feitelijk kaping van de verkiezing en
daarmee kan dit als ongeldig worden bestempeld.’
De suggestie wordt gewekt dat het document afkomstig is van
de VARA. Buur, nogmaals: ‘Ik denk dat GeenStijl dit zelf heeft gefabriceerd. Ik
kan geen andere conclusie trekken.’ ...
Hoewel Buur eerder zijn voorkeur voor het GeenStijl-fragment
had uitgesproken, zei Witzier dat de jury ‘unaniem’ voor De Leeuw had gekozen.
Buur: ‘Vóór de uitzending hebben de juryleden hun top-10
opgesteld, zonder dat we op de hoogte waren van de publieksstemming. Op het
laatst hebben we onze voorkeur en die van het publiek naast elkaar gelegd. Het
fragment van De Leeuw had de voorkeur van het publiek. Ik geloof dat niet een
van de juryleden dat fragment op één had staan, ik ook niet, maar we konden er
alle vier goed mee leven. En dat bedoelde de juryvoorzitter toen ze het woord
unaniem gebruikte.’
Volgens de hoofdredacteur van de VARAgids, het blad
dat de verkiezing mede organiseert, is het niet de bedoeling dat het meest
opzienbarende fragment wordt geëerd. ‘Het is óók een onderscheiding voor
vakmanschap, voor goede tv. Het is niet voldoende als een fragment spraakmakend
is. Dat is ook de reden dat een vakjury is samengesteld.’
Buur geeft toe dat het fragment over Joran het meest
opzienbarend was in de oogst uit 2008. ‘Daar wordt over vijf jaar nog over
gesproken. Maar het was geen toptelevisie, vonden wij.’ ...
Red.: Dus is het over twee jaren zo, volgens Buur: is
het publiek meest populaire moment niet politiek-correct, geeft de jury de
doorslag richting PC, en is het publiek meest populaire moment wel PC, dan past
de jury haar mening daaraan aan. En het er weinig toe wie uit het publieke
omroep wereldje je hieraan zet - telkens zie je hetzelfde proces, want het is in
hoge mate een groot inteeltclubje.
Terug naar het belangrijkste: nieuws en actualiteiten. Kees
Driehuis is eindredacteur van het actualiteiten-achtergrond programma Zembla:
Uit:
De Volkskrant, 15-04-2009, door Paul Onkenhout
'Opstaan, computer aan, nieuws bekijken'
Journalist/presentator Kees Driehuis (VARA) is vooral in nieuws
geïnteresseerd. En in Ajax. 'Vrij Nederland is weer het beste
opinieweekblad.' zijn voor de hand liggende kijktip: Zembla.
Welke kranten leest u?
'Elke dag NRC Handelsblad, sorry. Ik heb 35 jaar de Volkskrant gelezen,
maar op een gegeven moment had ik het wel gehad met die stukken van at die
vriendjes van Geert Wilders op de opiniepagina.'
Alternatieven geprobeerd?
'Trouw, De Gooi en Eemlander, het AD, nrc.next. Maar
daar werd het leven niet beter van. Nu ben ik weer terug bij de Volkskrant.
Maar de krant moet niet rechtser worden.'
...
Weekbladen?
'Vrij Nederland is helemaal terug. Dat is begonnen onder hoofdredacteur
Emile Fallaux. Het is weer het beste opinieweekblad en de verhalen hebben weer
impact. Ik heb het ook met HP/De Tijd geprobeerd, maar dat vond ik te erg
voor woorden. Je hoort vaak dat de pers te links is, maar ik vind bijna alles te
rechts.' ...
Red.: Vroeger was daar een uitdrukking voor: "Zo
rood als een kroot". Dat "rood" moet je met een korrel zout nemen, op dezelfde
manier als je het "rood" of "links" van de PvdA met een korrel zou moet nemen:
aan echt linkse ideeën als van de SP hebben ze een grondige hekel. Het gaat hier
in feite, zoals ook al blijkt uit de voorkeuren en uitspraken van Driehuis, om
politieke correctheid en multiculturalisme.
Een versie van iemand die het
kan weten:
Uit:
VARAgids, nr. 5-2010, door Joost Niemöller.
Verzameling malloten
Is de Publieke Omroep anti-Wilders? De beste manier om daarachter te komen,
is wanneer je te gast bent in de tv-programma’s. Verslagje van binnenuit in de
dagen rond het Wilders-proces. Laat ik me even voorstellen: ik ben
journalist. Ik ben het op een groot aantal punten zeer met Wilders eens. Op mijn
weblog schrijf ik daarover.
Om die reden werd ik gebeld om mee te doen aan het
KRO-programma In de schaduw van het nieuws. De opzet: vier gasten gaan
met presentator Arie Boomsma een uur lang de diepte in, zo werd me verteld. Het
onderwerp zou zijn: stemmen op de PVV, ja of nee? Ik waarschuwde de
eindredactrice dat ik niemand ooit vertel op wie ik stem. Dat was geen punt. Ze
wilde juist heel graag dat ik ‘als intellectueel’ het verschijnsel PVV nader
duidde. We hadden verschillende telefoongesprekken. We mailden. Het ging steeds
meer de diepte in. Een dag voor de uitzending weer telefoon. Ja, eh… het kwam
toch niet zo uit dat ik aan tafel ging zitten duiden als intellectueel, maar of
ik dan in het publiek wilde en desgevraagd kort iets persoonlijks over mezelf
vertelde. Nou nee dus. Later zag ik het terug. De uitzending bleek geheel
opgetrokken rondom de fel anti-Wilders ingestelde Turkse ‘schaduwgast’ Nilgün
Yerli. Het gesprek was zo gemonteerd dat het een onnavolgbare kakofonie van
emoties was geworden. Mijn opluchting was groot.
Weer een telefoontje van een vriendelijke eindredactrice. Dit
keer voor het NPS radioprogramma Dichtbij Nederland. Of ik een uur lang
in debat wilde over het proces tegen Wilders. Nou leuk. Een heel lang
voorgesprek met de eindredactrice. Ze was zelf Turks en vertelde veel over haar
eigen leven, haar familie en de islam. Ze hadden het zo uit kunnen zenden. Mijn
opponent in de uitzending bleek de advocaat Haroon Raza te zijn, die de zaak
tegen Wilders had aangekaart. Raza kreeg alle ruimte van presentator Sulay
Reval. Ik werd telkens afgekapt. Later, in de taxi naar huis had ik met Reval
een enerverend gesprek over Wilders en de islam. Ook dat hadden ze zo uit kunnen
zenden.
Toen de dag van het proces. Ik was er ook. Als burger. Met
een lullig protestbordje. Cameraploegen en journalisten met blocnotes slopen
tussen de demonstranten. Ze vroegen niet naar namen, stelden zich niet voor,
maar braken gelijk in met steeds die vraag: ‘Waarom bent u hier?’ Later zag ik
mezelf her en der terug. In snippers.
Anders was Rutger Castricum, die een filmpje maakte voor
GeenStijl. Roerloos als een roofvogel spiedde hij om zich heen. Als hij iemand
ontwaarde met een raar hoedje, een extreem groot bord, iemand die kromgetrokken
was, of gewoon erg oud, stoof hij er op af met zijn cameraman, zei razendsnel
iets grofs, en wachtte de reactie af. Veel mensen wisten zich geen raad en
gingen raar doen. Dan verscheen er een lachje bij Rutger. Beet! Er waren ook
normaal uitziende personen, met kleine bordjes of helemaal geen bordjes. Rutger
negeerde die. Later zag ik het filmpje terug op GeenStijl. Een slim gemonteerd
rariteitenkabinet. In Pauw & Witteman werd het filmpje deels uitgezonden.
Jeroen Pauw smaalde: ‘Het was een verzameling malloten, toch?’ Zijn gasten aan
tafel smaalden mee. Ze bleken allemaal anti-Wilders. Er waren ook twee
demonstranten uitgenodigd. Die zaten in het publiek en mochten heel kort iets
persoonlijks over zichzelf zeggen.
O ja, er werd op de dag van de demonstratie ook nog gebeld
door BNR Radio. Commercieel dus. Geen voorgesprek. Meteen live in de uitzending.
Een belprogramma. Allerlei meningen. Ik mocht intellectueel duiden wat ik maar
wilde. Zo kon het dus ook. Joost Niemöller is journalist en schrijft ondermeer
voor de Volkskrant, Haarlems Dagblad, Nieuwe Revu en
HP/De Tijd.
Red.: Een ander voorbeeld van die manipulatie
van publiek is te zien in de volgende aflevering van Pauw & Witteman
,
met een discussie waarbij ook een PVV-kamerlid aan meedoet. Speciaal uitgenodigd
door de redactie: een met Marokkaan getrouwde vrouw wier kinderen als Marokkaan
worden bejegend "door PVV" - een uitzonderlijk geval dat totaal niet slaat op de
gemiddelde sociologische situatie die zou gaan over een blanke vrouw in een
gemengde wijk die voor "Hoer!" wordt uitgemaakt door Marokkanen - en
dergelijke.
Overigens willen PVV-vertegenwoordigers zelden meedoen aan
dit soort uitzendingen - en volkomen terecht: ze worden vijandig benaderd door
presentatoren en er wordt een vijandig publiek in de zaal gezet.
Verkiezingstijd (gemeenteraad, 03-03-2010). Dus wordt het
allemaal nog een stuk erger. En wel zodanig dat er zelfs openlijk geklaagd
wordt:
Uit: DePers.nl, 02-03-2010.
'De Wereld Draait Door te
links' Steeds meer mensen winden zich op over de keuze van gasten
door de redactie van De Wereld Draait Door (DWDD). De klacht is
dat sinds de val van het kabinet vrijwel iedere avond een PvdA'er te gast is.
De gratis krant Sp!ts turfde hoeveel politici uit
verschillende partijen in februari te gast waren in DWDD. De uitkomst is
dat de PvdA met negen gasten in zeven uitzending koploper is. ...
Red.: Een apart geval zijn de reacties op dit soort
berichten:
De glasharde leugens
van de alfa-geest
. Kijk maar hier:
Uit:
De Volkskrant, 23-04-2010, door Paul Onkenhout
Rottenberg moet blijven
Er kan nog een bijdrage worden geleverd, op de site van het AD, aan de
poll over Felix Rottenberg. Gereageerd mag worden op het nieuws van 8 april dat
op internet een actie is begonnen om Rottenberg uit De Wereld Draait Door
te krijgen.
Bijna de helft (45 procent, oftewel 7.128 mensen) koos voor
‘Heel goed, die man moet weg’, een kwart (4.017) voor ‘Onzin, Rottenberg moet
blijven’. Wat ook goed is om te weten, is dat op Twitter ‘boycotfelix’ inmiddels
934 volgers heeft.
Volgens sommigen is Rottenberg te vaak te gast in DWDD.
Anderen vinden hem te links of hebben het om onduidelijke reden op hem gemunt.
... Terwijl iedereen met een beetje verstand hetzelfde denkt, als Rottenberg bij
de VARA de politiek probeert te verduidelijken en te verklaren: dat niemand dat
beter en begrijpelijker doet dan hij.
Red.: Tja, als je van dezelfde denominatie ent
als Rottenberg, dan vindt je dat. En je dat niet, zeg neutraal of rechts, dan
zie je doodgewoon een PvdA' er zitten met PvdA-meningen. Maar dat is natuurlijk
fout, als je dat zo ziet:
Andere programma's - eigenlijk zijn alle uitzendingen
van NOVA en
Pauw & Witteman in mindere of meerdere mate pro-"linkse" politieke
propaganda, maar die van 02-03-2010 waarin Clairy Polak ("de beste
journaliste die we hebben") ronduit vijandig is jegens Marco Pastors is een de
duidelijkere gevallen
(het
publiek is ook duidelijk in meerderheid links; de reportage uit Rotterdam
tijdens uitzending reportage is strak multiculturalistisch: "christendom is net
zo slecht als de islam", reusachtige moskeeën met torenhoge minaretten moeten
kunnen).
De eenzijdigheid is inmiddels zo onomstreden dat men
beweerde er iets aan te gaan doen:
Uit:
De Volkskrant, 03-03-2010.
Clairy Polak toch naar
'Nieuwsuur' NOVA-presentatrice Clairy Polak verhuist na de
zomer toch mee naar Nieuwsuur, het nieuwe dagelijkse
actualiteitenprogramma van NOS en NPS. ... Polak gaat Nieuwsuur niet
presenteren, maar gaat grote interviews maken, als vast onderdeel van het
programma.
Polaks overstap naar de opvolger van NOVA leek een
probleem omdat ze een prominent VARA-gezicht is. Dat zou niet passen bij het
nieuwe ‘objectieve’ Nieuwsuur. Het dreigende vertrek leidde tot
protesten, omdat alleen Polaks prestaties zouden mogen tellen, niet haar
‘linkse’ profiel.
Red.: Grapje, dat laatste: haar 'linkse profiel' zoals
het hier eufemistisch staat, maakt haar een slechte journalist. Want
journalisten horen neutraal te zijn. Want dat 'linkse profiel' is gewoon
keiharde partijdigheid, zoals we al hebben gezien. Dat ze "slechts interviews"
doet, doet daar niets aan af: juist bij die interviews gaat het het ergste mis,
zoals ook al gezien.
Een van de manieren waarop de partijdigheid wordt beleden, is
de toon van interviewen. Voor de PvdA, GroenLinks en D66 vrijwel onveranderlijk
vriendelijk en welwillend, voor de rest matig kritisch tot ernstig vijandig -
van links tot rechts. Hier een links voorbeeld:
Uit: De Volkskrant, 26-03-2010, column door Nausicaa Marbe
Knuffelbeerke aan het roer
Op de vraag waarom hij pas als midlifer de landelijke politiek betrad – hij kwam
in 2006 in de Kamer – gaf Emile Gerardus Maria Roemer (1962), nieuwe roerganger
van de SP, een ontwapenend antwoord. Hij wilde niet naar Den Haag, omdat hij
zijn kinderen te jong achtte om hun vader thuis te missen. ...
Ironie of niet, zo’n typering lijkt allesbehalve schadelijk
als politiek imago. Want als het waar is dat de kiezer de Haagse regenten beu
is, de afstand tot de politiek en haar carrièristen onoverbrugbaar acht, dan is
Knuffelbeerke de pleister op een zere wond.
Het is een verademing om bij inquisitoire haarden als Pauw
& Witteman of NOVA een politiek leider te zien die zich niet laat
intimideren door strikvragen over het eigen verkiezingsprogramma en pront
toegeeft dat hij niet alle cijfers paraat heeft. Die niet ontregeld raakt door
een opmerking dat het nieuwe SP-verkiezingsprogramma wel erg veel op het oude
lijkt, maar met goedgunstig tandenvertoon uitlegt dat je voor continuïteit bij
de SP moet zijn. Die zonder blikken of blozen zegt dat hij bereid is tot
coalitieonderhandelingen waarin idealen zullen sneuvelen. ...
Red.: "Inquisitoir" is de enig juiste omschrijving
. De
enige keer in recente historie dat een politicus uit het tritsje PvdA,
GroenLinks en D66 zoiets ten deel viel, was met toenmalig minister Ella
Vogelaar. Waarbij aan te tekenen valt dat het voornamelijk de overige gasten,
Jort Kelder en Heleen van Rooijen, waren die haar het vuur na aan de schenen
legden. Er werd overigens in de linkse media nog maanden schande van gesproken.
Een heel onderwerp wat vrijwel altijd volkomen eenzijdig
behandeld en besproken wordt, is alle aangaande Europee zaken. In
discussieprogramma's als NOVA en Buitenhof worden Europee zaken
besproken met of tussen voorstanders van Europese eenwording - zie bijvoorbeeld
deze uitzending van Buitenhof (28-03-2010)
, waarin de afspraak over financiële steun aan Griekenland, te betalen door de
overige landen en Nederland een bedrag van 1 miljard kost, besproken wordt door
een fervent voorstander van Europese eenwording, oud-staatssecretaris Europese
zaken Frans Timmermans, en een fundamentalistische EU-beleidsmaker uit Brussel.
Natuurlijk wordt dat bedrag van 1 miljard niet genoemd.
Nog wat informatie over de personele invulling van de teleivisiejournalsitiek:
Uit:
De Volkskrant, 30-03-2010, van verslaggevers Bart Dirks en Yvonne
Doorduyn
Partijen op zoek naar ervaring en frisheid
Pia Dijkstra staat op de kieslijst van D66, ...
Oud-nieuwslezeres Pia Dijkstra is de opvallendste nieuwkomer op de kieslijst van
D66. ...
Red.: En van kort geleden:
Uit: Volkskrant.nl, 05-11-2009. Wouke van
Scherrenburg mogelijk in Kamer
Wouke van Scherrenburg, oud-journaliste van Den Haag Vandaag,
treedt na de volgende verkiezingen mogelijk toe tot de Tweede Kamer.
D66, de partij waar ze al enige tijd lid van is, heeft haar gevraagd voor een
verkiesbare plaats op de kieslijst. Van Scherrenburg is 'heel erg geneigd ja' te
zeggen op het voorstel, zo zei in het EO-radioprogramma 'Dit is de dag'.
Van Scherrenburg heeft al enkele gesprekken gevoerd met de
partij. Als parlementair verslaggeefster kwam ze er nooit voor uit dat D66 haar
partij is, maar ze zegt opgelucht te zijn dat nu wel te kunnen doen.
Volgens haar is de D66 een partij die 'fatsoen hoog in het
vaandel heeft staan.' ...
Red.: Uiteindelijk is het er niet van gekomen
omdat familie het haar afraadde, maar ondertussen weet u nu wel waarom D66
altijd zo'n "fatsoenlijke" behandeling krijgt van de journalisten - ze zijn zelf
sympathisant.
Dit in tegenstelling dus van de al genoemde SP:
Uit: De Volkskrant, 30-03-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Pia
Tussentitel: Pleegzuster Pia wordt politica
Er waren klassendagjes geweest, en daar moest je laten zien wie je bent en
wat je wilt. Alexander Pechtold was er zelf bij geweest, vertelde hij in De
Wereld Draait Door.
Wouke van Scherrenburg was er niet bij, maar onder de
aspirant-Kamerleden voor zijn partij trof Pechtold wel een ander bekend gezicht.
...
Je ziet die aardige, beleefde, ietwat timide Pia – in haar
grote ogen lijkt vaak verbazing schuil te gaan – in gedachten al zitten
tegenover Sven Kockelmann. Afgelopen zondag liet hij in het nieuwe
interviewprogramma Oog in oog alle hoeken van de Kamer zien aan
SP-voorman Emile Roemer. De man kende zijn dossiers niet, en dat scheelt
kostbare punten in het permanente examen dat de media politici elke dag afnemen.
...
Red.: Dat laatste hebben we al onthuld als een leugen:
het parmantige examen is voorbehouden aan die partijen waar ze tegen zijn - de
rest, PvdA, GroenLinks en D66 krijgt het warme bad. Zie het programma met
Roemer hier
("Hij wil Nederland veranderen in een socialistische heilstaat") - Jean-Pierre
Geelen haalt het een paar dagen later nog eens met genoegen aan. Zie hier hoe
Pia benaderd werd:
'Wat ze precies beoogt bleef duider.' En natuurlijk ook geen kritische vraag
over belangenverstrengeling. Het warme bad. Voor de uitzending, zie hier
- het gesprek begint na 37:45 min., maar ondertussen zijn Pia en leider
Alexander Pechtold (mooie reden voor reclame - of: zorgen voor begeleiding) al
vele malen sympathiek lachend in beeld gebracht - je ziet de cues in hun
richting voor je.
De journalistiek gedraagt zich getrouw naar het beeld dat Marten Toonder van hen
schetste, zie rechts - tekst bijna de afbeelding: Argus (rat), 'de
schandaaljournalist, die zijn pennenvruchten het liefst in het adellijk kadaver
van de chronique scandaleuse laat rijpen.'
.
Buiten de eigen kring wordt dit natuurlijk haarscherp
gezien:
Uit:
De Volkskrant, 07-04-2010, door Karolien Knols
Een serie gesprekken over de stand van het land (deel 8)
'Gewoon een bloedhekel aan links'
Vandaag: Rob Hoogland, columnist bij De Telegraaf | Hij windt zich
op over ‘socialistisch machtsmisbruik’. En voelt zich vooral solidair met de
oudere, autochtone Nederlander, ‘het Carmiggelt-mannetje, dat denkt: naar mij
wordt toch niet geluisterd’.
... Waar hij zich ook zo gruwelijk aan geërgerd heeft: ‘Dat de
publieke omroep in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen vooral de PvdA
heeft bevoordeeld. Een kennis van me turft de politieke gasten in elke talkshow.
Als je dat ziet, dan schrik je gewoon. PvdA: twee keer zoveel als CDA, en bijna
net zo veel als alle andere partijen bij elkaar. Dat heet manipulatie van de
publieke opinie.’
En dan durft Francisco van Jole, ‘die hopeloze prutser van de
VARA-internetsite Joop’, het nog te hebben over een ‘coup van rechts’ omdat
Wakker Nederland toetreedt tot het omroepbestel.
Red.: Een programma dat nog niet genoemd is:
Uit:
De Volkskrant, 27-04-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Vorm
... Het lijkt een kleinigheid, maar zondag nog bleek
hoe vorm de inhoud kan overschaduwen. VARA’s Zembla ging onderuit in een
uitzending over ‘Wilders, profeet van de angst’.
Alleen het begin al: beelden uit een cursus angstbeheersing:
roodborstjes, vlinders en bloemen. ‘Concentreer op uw ademhaling en denk aan
prettige dingen.’ Weer die dreigende klankbeelden waar tv patent op heeft. Een
commentaarstem: ‘Deze film gaat over angst. Over de angst voor de islam. De
angst voor Geert Wilders en hoe de angst raast over ons land.’
Geleerden weerlegden nuchter punten van Wilders. Een man van
het Sociaal en Cultureel Planbureau becijferde dat de ‘tsunami’ aan moslims de
komende vijftien jaar hooguit een half procent bedraagt. Een islamoloog betoogde
dat Wilders voor zijn film Fitna verkeerde Koranvertalingen gebruikte en
zinnen wegliet. Het leken geen linkse kerkgangers die enkel eigen dogma’s
preekten. Dat gold helaas wel voor de makers van Zembla. Die doorspekten
hun uitzending met onjournalistieke uitspraken (Wilders is ‘een bange man, met
een boodschap voor bange mensen’.) en beelden uit Der ewige Jude – een
wel erg goedkope propagandatruc.
Op de radio zei eindredacteur Kees Driehuis maandag de
opwinding niet te begrijpen. Hij had nog niemand gehoord die de feiten
weerlegde. Logisch: hij had zelf alle aandacht verlegd naar de vorm. Doel blind
voorbij gerend.
Red.: Ten eerste: op dit terrein zijn er heel weinig
objectieve deskundigen - de meeste zijn multiculturalisten in diverse mate.
Ten tweede: de uitgekozen deskundigen waren van de redelijk
erge multiculturalistische soort, bijvoorbeeld arabist Fred Leemhuis, socioloog
Jean Tillie, en historicus Ton Zwaan. En samenvatting van hun uitspraken: er is
niets mis met de islam en moslims, als er iets gebeurd is waren dat geïsoleerde
incidenten, moslims radicaliseren niet en hun aantal neemt niet toe. En als er
problemen zijn, is de oorzaak daarvan Geert Wilders.
Natuurlijk is ook recensent Jean-Pierre Geelen het daar mee
eens.
Maar dat kunt u vervolgens gebruiken om na te gaan hoe erg de
uitzending was - als ook hij, net als GroenLinks leider Halsema, die uitzending
veroordeelt:
Uit:
De Volkskrant, 27-04-2010, door Sara Berkeljon
Zembla-eindredacteur Driehuis snapt weinig van kritiek
Halsema
GroenLinks-leider Femke Halsema heeft maandag harde kritiek geuit op een
uitzending van Zembla, getiteld Wilders, profeet van de angst.
De zondag uitgezonden aflevering van het VARA/NPS-programma
was volgens Halsema ‘tendentieus’, ‘een politiek pamflet dat angst inboezemt’,
en maakte gebruik van ‘dezelfde stijlmiddelen als de PVV’, zo liet ze weten op
Twitter. ...
Red.: Door de commotie liet eindredacteur Kees
Driehuis zich verleiden tot een bekentenis:
Dat 'Journalistiek is nooit waardenvrij' is een mantra van dit soort mensen, die
het gebruiken op hun Orwelliaanse propaganda goed te praten.
Opmerkelijk: zelfs bekend Nederland
(Wikipedia) vindt het erg ver gaan:
Uit:
De Volkskrant, 28-04-2010, ingezonden brief van Bastiaan Ragas
Onafhankelijk
... Zembla-eindredacteur Kees Driehuis snapt weinig van de kritiek op
die uitzending. `Wij hebben de feiten nuchter op een rijtje gezet, de discussie
moet gaan over de inhoud.` Maar hij wil niet flauw doen. `Ik wil best toegeven
dat we nooit een uitzending in Wilders` voordeel zouden maken.` Ik ben oprecht
verbijsterd over zo veel onafhankelijke journalistieke zelfingenomenheid. Want
het doel heiligt immers de middelen. Toch?
Red.: Tja ...
In het kader van de Tweede Kamerverkiezingen houdt ook het
actualiteitenprogramma NOVA een rondje lijsttrekkers - één per avond. De
PVV en SP als eerste, want dan heb je die twee enige echte dwarsliggers al
achter de rug
. NOVA houdt het in de interviews bij een redelijk normale toon.
Niet naar de zin van de waarnemers:
Uit:
De Volkskrant, 02-06-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Lief
‘De campagne is op stoom’, hoor je steeds. In het midden van de wedstrijd
waagde het Blonde Monster Wilders zich maandag in het hol van de leeuw. Naar
NOVA, weer zo’n programma waar hij zo de pest aan heeft. Nu hij zijn eigen
klapvee mee mocht nemen, beviel het beter.
Het werd een boeiend schouwspel, maar een gladiatorengevecht werd
het niet. De verrassing was dat er met de rollen was gerommeld. Wilders speelde
de redelijkheid zelf. Er kwam geen kopvod over zijn lippen, niemand hoefde in
zijn knieën geschoten.
Voor liefhebbers van het gevecht was het jammer dat Clairy
Polak geen dienst had (die ze bij de PVV graag de neus zouden afbreken), maar
ook interviewers Twan Huys en Joost Karhof bleken niet het extreem-linkse,
stinkende krakerstuig van de rode burcht op het Mediapark. Geen bloedhonden,
eerder kwispelende poedels. ...
Hans Wiegel – het orakel uit voorheen Leeuwarden, Diever en
nu Heeze is stamgast bij elke campagne – vond Wilders ‘uitstekend’. In DWDD
tegen Matthijs van Nieuwkerk: ‘Hij was heel ontspannen. En hij had die twee
collega’s van u aardig in zijn zak.’
Felix Rottenberg kraaide er doorheen: ‘Het was gewoon
Zendtijd voor Politieke Partijen!’ ...
Red.: En dat is niet de bedoeling! Voor de goede orde
laat men dus ware aard van Wilders nog maar eens in de tussentitel zien:
Tweede Kamerverkiezingen zijn dusdanig
belangrijk, dat de neigingen tot beïnvloeding van de berichtgeving dusdanig
sterk worden, dat de normaliter door de media beleden objectiviteit volledig
verdwijnt. In het moderne tijdperk wordt dat steeds riskanter, omdat de
benadeelden nu eigen een middel van communicatie hebben: het internet, dat zich
tot nu toe nog aan de macht de bestuurlijke en intellectuele elite kan
onttrekken, reden waarom er voortdurend" afkeurende stemmen opklinken over "die
ruwe emoties van de reaguurders op het internet.
De tegenbeweging op het internet verkeert eigenlijk nog in
haar kinderschoenen, reden dat het even duurde (schrijvende 20 juni 2010)
voordat de volgende informatie de redactie van deze website bereikte:
Van:
GeenStijl.nl, 26-05-2010, door Pritt Stift Harde
cijfers. NPO is een rabiaat PvdA-bolwerk
Opmerkelijk statistiekje. Tests bewijzen het. De Nederlandse Publieke Omroep is
een rabiaat links PvdA-bolwerk. Oké, wij wisten het al. Toch goed het nu eens
duidelijk gevisualiseerd te krijgen met een staafdiagrammetje. Sinds 18 februari
2010 zagen we negentig (90!) PvdA-politici bij 1VDWDDNWNOVAPWBHMROIO en KVDB.
Yes we Felix.
Red.: De lettercode kan ontsleuteld worden als:
1V - DWDD-NW-NOVA-PW-BHMROIO en KVDB, staande voor: EénVandaag -
De Wereld Draait Door - Netwerk -
NOVA - Pauw & Witteman - ? - Knevel & Van den Brink.
Opmerkelijke cijfers. Maar nog niet helemaal
wetenschappelijk, bedacht de redactie die haar eigen waarnemingen had gedaan en
tot een andere conclusie was gekomen. Want er speelt nog een factor. En er waren
er meer die dat bedachten:
Van: Sargasso.nl, 26-05-2010, door Carlos
Harde cijfers. NPO is een rabiaat D66-bolwerk
Vanmiddag verscheen er op GeenStijl een ronkend postje van collegablogger Spin
Stift waar geen speld tussen te krijgen leek: “Harde cijfers. NPO is een rabiaat
PvdA-bolwerk”. De bron hiervoor was een doorgetwitterd grafiekje van iemand/iets
die sinds 18 februari (net voor de kabinetsbreuk) heeft bijgehouden welke
politici er op de publieke omroep zijn verschenen ..en wat bleek: het waren héél
véél PvdA-ers! … Maar wat is nu het juiste kijkbuisquotum per partij? Zou
dat niet per huidig zetelaantal verrekend moeten worden? Het Sargasso “Nuance
door Statistiek” Departement deed wat hardcore number crunching en deelde
het aantal tv-optredens door het zetelaantal. “Hoe meer zetels hoe meer zendtijd
op de overheidsgefinancierde netten” dat klinkt democratisch toch? En wat
blijkt? De NPO is potverpielekes een rabiaat D66-bolwerk?
Red.: En precies dat laatste was al eerder de
conclusie van de redactie alhier.
Deze informatie werd gevonden na het onder ogen van een link
naar de grafiek in het volgende artikel, dat een vervolg is op het eerste:
Van:
GeenStijl.nl, 07-06-2010, door Pritt Stift
Laatste cijfers! NPO ordinair PvdA-bolwerk
Nieuw staafdiagrammetje ... met het aantal politici bij de Nederlandse Publieke
Omroep, sinds de PvdA het kabinet liet struikelen in die bange februaridagen. U
ziet het. NPO is en blijft een onvervalste propagandabot van de PvdA. Nog drie
dagen voor de verkiezingen. En de teller staat al op 107 (!) PvdA-politici op de
door u betaalde zenders. Twitteraar
@pimsonepouse
houdt alles nauwgezet bij, mist geen tv-programma en turft alle beweringen naar
het land der fabelen. Misschien moet er toch maar eens
een onderzoekje komen? Voor de gein & volledigheid hebben we ook eens
gekeken hoe de NPO zich voor karretjes laat spannen in de laatste volle week
voor de verkiezingen. Hier het infografiekje voor
Week 22, gebaseerd op
DIT LIJSTJE. ...
Red.: Deze grafiek was de aanleiding voor het "number
crunchen" door de redactie (en het verdere zoekwerk), en leverde
aanvankelijk de volgende reactie op:
Met als ex aequo tweede en derde GroenLinks en de PvdA, waarvan de eerstgenoemde
ook een rabiaat kosmopolitische partij is die de arbeidsmarkt wil hervormen ten
gunste van de nieuwkomers = immigranten en dus ten nadele van de oud-zijnders =
autochtonen
. Want om de strijd tussen kosmopolieten en residenten
gaat het in dit sociologische gebeuren: de kosmopolieten willen de residenten
hun levenswijze opleggen - mede door middel van immigratie en door de afbraak
van de verworvenheden van de sociale maatschappij. En de personele bezetting van
de media behoort vrijwel volledig tot de kosmopolieten of voelt zich daarmee
verwant
.
Verandering brengt soms onthulling:
Uit:
De Volkskrant, 24-08-2010, door Thijs van Soest
Niet links, niet rechts: Nieuwsuur
Het beste en belangrijkste nieuwsprogramma van Nederland. Dat moet
Nieuwsuur worden, het nieuwe dagelijkse tv-blok van de ‘ongebonden’ NOS en
NTR, de opvolger van de NPS.
... ‘Een programma waar je niet omheen kan’, zegt
NOS-directeur Jan de Jong tijdens de presentatie van Nieuwsuur in Hilversum. ‘En
het programma waarmee we eindelijk de discussies over links, rechts en andere
onzin kunnen smoren.’
Opinieloos, dat wordt Nieuwsuur, juist in deze tijden
van opinies. De makers schreeuwen het zowat van de daken. ...
Red.: De kop zegt eigenlijk al genoeg: als het
huidige objectiever wordt dan het voorgaande, was het voorgaande het zeker niet.
Overigens hoeft men over het realiteit worden van die
objectiviteit niet heel veel illusies te koesteren:
De klachten over eenzijdigheid op forums zijn oneindig in
aantal. Hier een aardige, bij een artikel over immigratie
:
Support Your LocaI Roeptoeter schreef op 23-10-2010 18:23
* * WAARSCHUWING * * *
Pauw & Witteman/ DWDD/ nieuwsuur Twan Huys/Jan Tromp/Clairy Polak Buitenhof
behoren tot de ultralinkse politieke praatprogramma’s.
U herkent de manipulatie in de praatprogramma’s aan de volgende
kenmerken:
- Meer, en vaker, linkse dan rechtse gasten aan de spreektafel;
- Vragend om uitleg bij linkse politici en opiniemakers;
- Confronterend bij rechtse politici en opiniemakers.
- Opdringen van linkse thema’s: armoede, ongelijkheid, ziek,
zwak en misselijk;
- Bagatelliseren of niet bespreken van zaken die voor ú van belang
zijn: integratie, criminaliteit, bedrijfsleven.
Als u liever kijkt naar eerlijke politieke praatprogramma’s, dan heeft
u pech. Deze bestaan niet in Nederland.
De publieke omroep kent alleen linkse politieke praatprogramma’s.
Betaald van uw belastinggeld.
Salaris: PAUW 250.000 -Witteman 300.000-van Nieuwkerk 400.000 euro buiten nog de
snabbels, dit alles betaald door de arbeiders omroep de VARA van uw
zuurverdiende belasting centen een gotspe
Red.: De klacht over het aantal rechtse versus linkse
gasten worden ontkend vanuit de hoek van "onderzoekers", maar daarbij dient
bedcht te worden dat al die onderzoeken komen vanuit "linksige" kringen. Wat onomstootbaar is (kijk zelf maar een keertje of twee, drie) is het
punt van bejegening. De gegeven omschrijving van het verschil is accuraat, en
als het anders is, is het hoogstens nog ietwat erger - iemand als Hans Janmaat
werd schofterig behandeld
. En ook Pim Fortuyn
, Rita Verdonk
, en Geert Wilders
kregen hetzes over zich heen.
Een klassiek voorbeeld van eenzijdigheid in de media is de
mate waarin de islam aan ons wordt voorgevoerd.
Uit:
De Volkskrant, 04-12-2010, door Michiel Hegener
Islam hoort alleen bij ons land als ze godsdienstvrijheid
praktiseert
Michiel Hegener is journalist en auteur van het in 2005 verschenen boek
Vrijheid van godsdienst.
Wie zei ook al weer als eerste 'de islam hoort bij Nederland'? Wouter Bos in
2009? Vermoedelijk. Femke Halsema herhaalde het op 9 oktober in een overigens
mooi betoog in de Jacobikerk in Utrecht. En het idee wordt in brede kring
onderschreven. ...
Twee nieuwe vormen van geloof die veel sneller opgang hebben
gemaakt dan de islam, die zich veel dieper hebben verschanst in de samenleving,
en dus veel meer bij Nederland horen dan de islam, zijn het materialisme en
derivaten van het hindoeïsme/boeddhisme.
Volgens de European Values Study (EVS) 2008 gelooft 51
procent van de Nederlanders in leven na de dood en 19 procent in reïncarnatie.
Het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) kwam in 2006 lager uit, op
respectievelijk 40 en 8 procent. ...
Deze cijfers staven een belangrijke trend: het
hindoeïsme/boeddhisme, waar reïncarnatie een centraal idee is, wint veel sneller
terrein in het Westen dan de islam. Ongeveer een kwart van de Nederlanders houdt
zich bezig met yoga en/of meditatie (Motivaction 2005). Ook dat is grotendeels
geënt op het hindoeïsme/boeddhisme. Op de vraag 'bidt of mediteert u wel eens?'
zegt 66 procent ja (EVS 2008). Van hen gelooft 38 procent niet in god, en bidt
dus niet, dus tenminste 28 procent van Nederland mediteert.
...
Kwestie twee is waarom overigens verstandige politici als Bos en
Halsema 'de islam hoort bij Nederland' roepen zonder de andere, veel massalere
nieuwe geloofsvormen zelfs maar te noemen.
Wie op een eiland leeft, met geen andere informatie over
Nederland dan de kwaliteitsdag- en weekbladen, kan inderdaad gaan vermoeden dat
de islam een van Nederlands belangrijkste religies is. Een nieuwe
koranvertaling, de zoveelste biografie over Mohammed, het wordt allemaal breed
uitgemeten. Opiniepagina's worden sinds jaren grotendeels gevuld met stukken
over de islam. Zou de eilandbewoner alleen het NOS Journaal zien, dan kan
hij zelfs gaan denken dat de islam de belangrijkste religie is in Nederland,
mogelijk op een gedeelde eerste plaats met het christendom. Want het NOS
Journaal heeft een abonnement op de islam en rapporteert altijd over het
begin van de ramadan en over het eind van de ramadan en over de jaarlijkse hadj
in Mekka. De ramadan en de hadj zitten qua voorspelbaarheid als nieuwsitems in
de allerhoogste
Journaal-categorie, samen met de Troonrede, de paus die met Pasen bedaankt
for dee Blume aut Niederland en de eerste gipsvlucht.
Waarom eigenlijk? In elk geval niet omdat hier zoveel moslims
wonen: 850.000 slechts, bijna nog minder dan het gemiddelde aantal kijkers naar
Pauw & Witteman, en van die moslims kijkt maar een fractie naar het NOS
Journaal
- per schotel volgen ze vooral de zenders uit hun landen van herkomst. Nu zou
het NOS Journaal geen blaam treffen als ze, conform de aantallen
aanhangers, vier keer zoveel zendtijd besteedden aan de derivaten van het
hindoeïsme en het boeddhisme als aan de islam. Maar het tegendeel is het geval.
Als een Journaal-presentator al ooit het r-woord uitspreekt is dat om te
melden dat de op Schiphol gearriveerde 14de Dalai Lama door Tibetanen wordt
gezien als de 13de reïncarnatie van de eerste dalai lama. Die malle Tibetanen
toch! ...
Red.: Er is dus geen enkele twijfel dat de islam
veel te veel aandacht krijgt. Aandacht die de rest van Nederland beslist niet
heeft:
Een glashelder bewijs: de gewone Nederlander heeft helemaal geen belangstelling
voor de islam. Natuurlijk.
De oorzaak van overdaad aan islam in de media is even helder:
de islam is met grote regelmaat noodzakelijkerwijs negatief in het nieuws door
binnenlandse misstanden als overlast en criminaliteit, en, vooral, door
aanslagen en ander geweld in het buitenland. Dat geeft een algemene en terechte
negatieve indruk van de islam.
Die negatieve indruk probeert een flink deel van de media en
speciaal de tv weg te wassen door een overdaad aan positieve berichten. Ten
onrechte, want deze vorm van "compensatie" wordt nergens anders toegepast. Als
er negatieve berichten zijn over verpleeghuizen, voeren de media geen
tegencampagne vanuit verpleeghuizen waar het wel goed gaat.
De motieven achter die bevoordeling van de islam zijn ook
simpel: bij de media, de tv, zit een overdaad aan kosmopolieten
en migratiefundamentalisten van diverse achtergrond
, zoals de culturele en de oud-testamentische, die alles in het werk willen
stellen om het negatieve imago dat (im)migratie heeft gekregen door de
moslim-immigranten te bestrijden.
Het spreekt voor zich dat de denkbeelden die de oorzaak
zijn van de eenzijdige berichtgeving over de islam, ook op tal van andere
terreinen tot vervorming van de berichtgeving in de media leiden. Een zaak die
uit naam van de democratie gecorrigeerd zou moeten worden, bijvoorbeeld door de
oververtegenwoordiging van de diverse oorzaakgroepen te bestrijden (dat mag,
want vermoedde oververtegenwoordiging van autochtonen mag ook bestreden worden
), of mensen die voeding geven aan bewezen eenzijdige berichtgeving te ontslaan.
Ongeveer een jaar na de poging om het actualiteitenaanbod wat
evenwichtiger te maken, blijkt daar nog niet veel van terecht gekomen:
Uit:
De Volkskrant, 28-02-2011, van verslaggever Wilco Dekker
Hilversum nog weinig uitgesproken
Tussentitel: Uitgesproken WNL komt uit de bus als het meest
progressief
De actualiteitenvoorziening van de Publieke Omroep is nog steeds vooral
'kluitjesvoetbal rond de middenstip '. De rubrieken zijn weinig onderscheidend,
ondanks de komst van de nieuwe omroepen PowNed en WNL.
Dat stelt de Nederlandse Nieuwsmonitor, een onafhankelijk
wetenschappelijk instituut dat geregeld media analyseert. Het instituut
onderzocht ruim vierhonderd uitzendingen tussen september en december vorig jaar
van zeven actualiteitenrubrieken: Ochtendspits, EénVandaag,
Nieuwsuur, PowNews en Uitgesproken, dat afwisselend wordt
gemaakt door de omroepen VARA, EO en WNL. ...
Red.: Oftewel: het is misschien net iets minder dan
"drie keer
de Volkskrant" geworden, zijnde de kwalificatie van omroepbaas Henk
Hagoort over de situatie voor de poging tot reorganisatie:
Dat wil zeggen: op het de laatste jaren meest opvallende thema: de islamisering
en de PVV, is er weinig tot niets veranderd. En zodra er ook maar enig teken
ervan is, stromen de golven van verontwaardiging over de media, zie hier
.
De eenzijdigheid op tv was zo erg, dat een kleine verbetering
ervan leidt tot vragen in de Tweede Kamer:
Uit:
De Volkskrant, 14-03-2011, van verslaggeefster Ana van Es
PvdA wil keurmerk tv-programma's
Tussentitel: ‘Actualiteitenrubriek lijkt soms te veel op politieke
propaganda’
De PvdA wil dat er een journalistiek keurmerk komt voor programma's van de
publieke omroep. 'Kijkers moeten niet op het verkeerde been worden gezet.'
'Het moet duidelijk zijn dat een programma van de publieke
omroep kwaliteitsjournalistiek biedt', zegt Martijn van Dam, mediawoordvoerder
van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer. Hij wil programma's toetsen aan
journalistieke basiscriteria, zoals objectiviteit. 'Feiten en meningen moet je
scheiden.'
Actualiteitenprogramma's lijken nu soms te veel op
discussieprogramma's, of zelfs op politieke propaganda, stelt Van Dam. 'Dan denk
ik vooral aan Uitgesproken WNL, gezien de maatschappelijke discussie over
dat programma.'
Uitgesproken WNL wordt gepresenteerd door voormalig
LPF-politicus Joost Eerdmans ...
'Hilarisch', noemt Eerdmans het voorstel. 'Dit lijkt op een
poging om het nieuwe geluid dat nu in Hilversum klinkt, gelijk weer te
verbieden.'
Red.: De (bijna-) monopolist voelt zich gewoon in zijn
dominante positie bedreigd, en refereert aan de herrie geschopt door zijn
vriendjes. De roep om objectiviteit komt uit de mond van de grote leugenaars en
huichelaars over de multiculturele maatschappij als hilarisch belachelijk en een
grote gotspe.
De Volkskrant schaart zich achter een
gelijkgeschakelde televisie:
Uit:
De Volkskrant, 15-03-2011, rubriek Stekel, door Sander van Walsum
Stekel
PvdA-parlementariër en kritisch VARA-lid Martijn van Dam is zó bang dat
televisiekijkers in de waan verkeren dat actualiteitenrubrieken objectief zijn
dat hij een keurmerk voor journalistieke betrouwbaarheid wil invoeren. De mensen
zouden eens denken dat Joost Eerdmans de waarheid vertelt. Dat zou hij hopelijk
zelf niet eens willen. Want objectiviteit bestaat evenmin als de zuivere kilo.
...
Red.: Inderdaad: de politieke correctheid, het
multiculturalisme en de linksige alfa/gamma-ideologie van de media is absoluut
geen objectiviteit. En alles wat daarvan afwijkt moet je zien te weren:
Maar dat moet niet ten koste gaan van de linksig-ideologische dominantie:
Nog een voorstander van objectiviteit à la oligarchie:
Uit:
De Volkskrant, 15-03-2011, door Peter van der Maat
Alleen NPO-bestuur gelooft nog in zuilen
De reanimatie van het oude zuilensysteem in Hilversum is een mislukking.
En dat kan niemand verrassen.
Peter van der Maat | De auteur was de laatste hoofdredacteur van
Netwerk. De actualiteitenrubriek moest in september plaatsmaken voor
Uitgesproken, dat na één seizoen alweer stopt.
Losjes geformuleerd had Max Pam het afgelopen zaterdag in Het Parool
bijna bij het rechte eind: 'Gooi al die actualiteitenrubrieken en -rubriekjes in
een grote pan (...) Vergeet 'de eigen achtergrond' en 'de eigen identiteit',
want dat is voor 99,9 procent allemaal kletskoek. En probeer dan op een
professionele wijze journalistieke programma's te maken. Het is maar een
ideetje...' ...
Red.: Ah, de goeie ouwe tijd toen de
poltieke-correctheid en multiculturalisme nog volstrekt domineerden.
Nog eens "Ah". Omdat de klachten uit rechtse hoek komen, zijn ze kennelijk fout.
En is er dus geen reden om iets te doen
Onderzoeken van dezelfde instituten die beweren dat Wilders en Halsema evenveel
aandacht kregen op de televisie. Onder weglating van de factor wat de inhoud van
die aandacht was louter positief voor Halsema en louter negatief voor Wilders,.
En de ophef is ontstaan omdat Joost Eerdmans van Uitgesproken WNL
Wilders níet negatief benaderde
Oké. Maar dan wel dit: naast berichten over hoe blij moslima's wel niet zijn
over hoofddoeken, evenveel berichten over steniging, besnijdenis, en huiselijk
geweld. En naast reportages over zielige asielzoekers, reportages over
asielzoekers die verkrachten en moorden. En naast onderzoeken naar hoe veel
voordeel couscous en buikdansen ons gebracht hebben, onderzoeken naar de kosten
van de allochtone immigratie.
Maar de eerste zaken zien we ongetwijfeld wel, en de tweede even ongetwijfeld
níet vanuit die enen grote journalistieke machine onder de vlag van de NOS of
wat dan ook. En het Engelse voorbeeld is daarvan een volstrekte bevestiging: de
BBC is aangaande dit soort zaken nog politiek-correcter en
multiculturalistischer dan de Nederlandse omroep - bij de BCC is bijna iedere
tweede presentator een allochtoon ondanks het feit dat ze een ongeveer ven
kleine minderheid zijn als in Nederland - zie het presentatieteam van het BBC
top-kinderprogramma Blue Peter, rechts.
De grote waarde van de situatie is dat het een dialoog
veroorzaakte. Waardoor de waarheid meer kans krijgt:
Uit:
De Volkskrant, 19-03-2011, column door Martin Sommer
Een keurmerk voor Ybo Buruma
Kleine rimpeling in de mediavijver. Martijn van Dam (PvdA) bepleitte deze
week een keurmerk voor goede journalistiek, nadat tv-programma Uitgesproken
het einde was aangezegd. Van Dam maakte twee fouten. Het woord keurmerk zelf,
waarvan hij al vlot spijt had - wie moest dat keurmerk uitdelen, Martijn van
Dam? En het feit dat zijn kritiek zich richtte op Joost Eerdmans van WNL.
Waarom niet op VARA's Jan Tromp of de EO? Omdat vooral Eerdmans, zei Van Dam,
met zijn opvattingen voor de feiten staat.
Jaja. Zou het ook iets te maken kunnen hebben met het feit
dat Eerdmans onlangs Geert Wilders uitgebreid aan het woord liet? Daarna konden
alle cabaretiers weer wekenlang voort, want het was Gods woord en zijn
ouderling. Maar ik herinner me de laatste column van Jan Blokker zaliger. Hij
ging enorm tekeer tegen Twan Huys in toen nog Nova. Die kon er helemaal
niets van. Wat had Huys misdaan? Wilders aan het woord gelaten, zonder hem af te
branden. ...
Red.: Dit is dus de waarheid: de televisie had een
volkomen eenzijdige benadering van Geert Wilders, en zijn politieke ideeën die
staan voor een groot deel van de Nederlanders. De media, in de zin waarin men
dat meestal bedoelt zijnde de televisie en de kranten met uitzondering van De
Telegraaf, zijn dus inderdaad "drie keer de Volkskrant". En de
discussie ontstond door deze houding:
En het minder ideologische oordeel over het vlieg in de ideologische soep is:
En de achterliggende dynamiek komt ook langs:
De opkomst van de oligarchie bestaande uit middenklasse en top.
En nog dieper graaft de volgende, maar die is dan ook van
origine taalkundige:
Uit:
De Volkskrant, 19-03-2011, door Rik Smits
Keurmerk schadelijker dan propaganda WNL
Rik Smits | Rik Smits is schrijver en hoofdredacteur van De Republikein,
tijdschrift voor de ware democraat.
'Kijkers moeten niet op het verkeerde been worden gezet', stelde
PvdA-Kamerlid Martijn van Dam: 'Feiten en meningen moet je scheiden.' Daarom
pleitte hij voor een keurmerk voor informatieve tv-programma's bij de publieke
omroep. Het ging hem er vooral om dat presentator Joost Eerdmans in
Uitgesproken WNL een poging doet opinionated news te brengen. Dat is
nieuws dat je wordt aangereikt als een kant-en-klaarmaaltijd, voorgekookt en
verpakt in een recept met wat je ervan moet vinden. In de wat primitieve
praktijk van Eerdmans betekent het dat alles gedrenkt is in een saus van
boze-mannenverongelijktheid. Veel heet op voorhand schandelijk, schadelijk of
onbegrijpelijk. Nieuw is dat niet, Uitgesproken WNL is gewoon de
Telegraaf voor analfabeten. Maar het is ook niet erg. Het is in elk geval
minder schadelijk dan het keurmerk van Van Dam.
Wat je ook van de presentatie van Eerdmans vindt, wie zal
mensen het recht ontzeggen ernaar te kijken. Is het niet beter dat mensen zich
langs die weg oriënteren op de wereld, dan dat ze dat helemaal niet doen? Ze
verschillen daarin trouwens niet noemenswaard van Martijn van Dam en de rest van
ons, weldenkende Nederlanders. Ook wij prefereren het programma, het opinieblad
en de krant die 'bij ons passen', wat wil zeggen dat we het graag in grote
lijnen eens zijn met de keuzes, de toon en de duiding van het nieuws. Slechts
een enkeling leest of kijkt geregeld met het oogmerk de vijand te leren kennen.
Eerdmans is met zijn aanpak zelfs geen uitzondering.
Uitgesproken WNL lijkt sterk op de VARA-website Joop. Beide beschouwen het
openlijk sturen van opinies en het mobiliseren van onvrede als hun
core-business, vanuit dezelfde brutaal-paternalistische filosofie dat zij weten
wat goed is voor het publiek, en proberen dat er met ongelikte hand in te
rammen. Veel EO-producties doen daarvoor niet onder, zij het wat omfloerster dan
voorheen.
Red.: Stap nummer één: Van Dam cum suis zijn
(minstens) even bevoordeeld als degene die zij aanspreken.
Of althans dat het begrip of onbegrip redelijk gelijkelijk verdeeld is.
Alweer: het probleem zit erin als één kant van een inhoudelijk debat meer
rechten heeft dan de ander. Liefst heb je natuurlijk wel een zo zuiver mogelijk
debat, want dat verkleint de kans op problemen. Dit soort problemen:
Wat hier al allemaal genoemd is
, en
voorzien van een theoretisch kader
.
Waarmee, in stap drie, ook een oordeel kan worden
uitgesproken over degenen die deze manipulatieve achtergrond verborgen wensen te
houden, en zich uitspreken voor meer van de bestaande eenzijdigheid:
Overigens is Smits op één punt niet geheel volledig:
De feiten die de natuurwetenschap ontdekt behoeven vergelijkenderwijs zo weinig
duiding, dat ze gerust als 'objectief' kunnen worden omschreven. En sterker: die
feiten komen in diverse en soms hoge met hun geheel eigen en duidelijke duiding:
als je de loden kogel loslaat boven je tenen, is een groot deel van de
daaropvolgende duiding door de experimentator vrijwel volkomen vaststaand. En
dit geldt in diverse mate ook voor maatschappelijke wetenschappen en hun
praktische evenbeelden.
De bemensing gaat natuurlijk redelijk gelijk op met de
uitgestraalde opvattingen - tenzij je je alleen houdt aan objectieve
berichtgeving, wat men beslist niet wil, want je moet duiden, toch? Hier zo'n
duider:
Uit: VARAgids, nr.34-2011, door Britt Stubbe
Terugtocht
Nicole le Fever is na vijf jaar correspondentschap Midden-Oosten terug in
Nederland waar ze straks weer aan de slag gaat als algemeen verslaggever voor
het NOS-Journaal. 'Van het Tahirplein naar de Vierdaagse is een grote
stap, maar mensen zijn waanzinnig interessant.'
...
Hoe zie je de rechten van de vrouw in islamitische landen? Er zijn
natuurlijk grote verschillen tussen al die landen. Maar over het algemeen
staan vrouwen er wettelijk zwakker voor als het bijvoorbeeld gaat om zaken als
voogdij en scheidingen. Toch klopt het beeld wat wij hebben van de arme
onderdrukte vrouw in het Midden-Oosten niet. Er zijn grote problemen maar je
komt er meer krachtige moedige vrouwen tegen dan hier. De arts van mijn dochter
was vrouw en onze makelaar. Er zijn heel veel pittige tantes die de broek aan
hebben en hun man misschien het idee geven dat hij de koning in huis is maar
ondertussen bepalen zij wat er gebeurt en houden de relatie nog gezellig ook.
...
Stoort het je ook niet dat mannen je vaak geen hand geven in het
Midden-Oosten? Ach, ik vind het wel overzichtelijk. Je komt in een
bedoeïenentent met dertig mannen en die hoef je niet allemaal de hand schudden.
Het is tijdbesparend. En rabbijnen in Nederland gaf ik bij interviews in
Nederland ook geen hand, bij bepaalde christelijke stromingen zie je dat ook. Ik
heb die hand niet echt gemist. Dat gevoel van warmte en doorstroming? Tja, als
je heel hartelijk vraagt hoe het gaat is het ook goed. ...
Red.: Kortom: niets mis met de Arabische wereld en de
islamitische landen. Iets dat zelfs de interviewer al had meegekregen:
En tussen die mensen is dus absoluut ook geen enkel verschil:
Dus moet je die volkomen gelijke moslims op alle mogelijke manieren steunen:
Maar misschien komt dat ook vanwege de zielsverwantschap met de moslim:
Wat niet geheel verwonderlijk is, zijnde voor een flink deel afkomstig uit een
derde-wereldcultuur:
Wat ook het vlak van rationeel redeneren zijn sporen heeft achtergelaten:
Mijn vader was kleurenblind, dus ik ben het ook. Tja ...
Nou, dat is allemaal wel weer duidelijk - het
multiculturalisme en migratiefundamentalisme hebben er de komende jaren weer een
steunpilaar bij.
Voor het volgende item eerst het bericht:
De Volkskrant, 05-08-2011, ingezonden brief van Teun van Uijtregt,
Bergeijk
Godenzonen
Natuurlijk zendt de NOS woensdagavond de afscheidswedstrijd van Edwin van der
Sar live uit. Een volle Arena, Jack van Gelder kwijlend van genot, alle oude
'godenzonen' nog eenmaal op het veld, overgewicht of niet. Dat een of ander
onbeduidend ploegje (FC Twente) een onbeduidende wedstrijd speelt in een
onbeduidend toernooitje (Champions League) doet er niet toe. Het is feest in
Amsterdam en de NOS is daar natuurlijk live bij.
Vorig jaar zond de NOS alle vier de voorronde-wedstrijden van
Ajax live uit. Door nu FC Twente te negeren, onthoudt de NOS zich van haar
journalistieke plicht en blijkt het niets meer dan een verkapt
supportersprogramma van AFC Ajax.
Red.: Dit is voor iedere
niet-met-de-grachtengordel-meelopende voetbalsupporter allang bekend dat Ajax
altijd voor gaat. De aanwijzingen daarvoor zijn zo talrijk, dat alleen een dikke
plaat voor de kop tot ontkenning kan leiden. Maar als je een paar enkele
gevallen noemt, kan er meestal toch iets tegenin geluld worden. Dit bericht gaat
over onweerlegbare feiten. En laat een onweerlegbaar vooroordeel of
eenzijdigheid zien.
Nou zou u misschien zeggen dat sprot of voetbal geen zaak van
groot belang is,. Precies! is dan de reactie. want als in een zaak die van
weinig persoonlijk belang is de media al zo['n vorm van eenzijdigheid bedrijven,
hoe moet het dan wel niet zijn daar waar de belangen groter liggen zoals bij de
lonen en pensioenen van de de arbeiders, die ten koste gaan van de winsten. en
mediamensen leven van indirect van de winsten: de graaiers in de top pakken die
winsten, en verdelen dat verder naar media, reclame enzovoort..
Vandaar dus dat je geen krant of televisieprogramma kan
vinden waar positief gesproken wordt over vakbonden. Of partijen als de SP
en de PVV. Allemaal eigenbelang.
Normaliter wordt er over de eenzijdigheid en partijdigheid
van met name de elektronische media gezwegen als het graf - en als iemand de ban
breekt, zoals in dat "De actualiteitenrubrieken zijn drie keer de Volkskrant"
van Hagoort, dan volgen er maanden van hardnekkige ontkenning, en
verontwaardiging. Maar neem nu eens een wat neutraler onder werp ... dan krijg
je ook nog de details van hoe het werkt:
Uit:
De Volkskrant, 24-02-2012, Sander Grégoire, student journalistiek aan
hogeschool Windesheim.
Jannetje Koelewijn verdient alle lof
Ging NRC Handelsblad in de fout met het verhaal van Jannetje
Koelewijn over de toestand van prins Friso? Niks daarvan, het was een prachtige
primeur.
Verslaggeefster Jannetje Koelewijn van NRC Handelsblad durfde het aan
Nederland te vertellen dat prins Friso geen schedelbasisfractuur heeft. Zij
beriep zich daarbij op een bron die het medisch beroepsgeheim schond. Of die
bron haar man was en niet de behandelend arts, laat ik in het midden. Ik beperk
mij tot de negatieve reacties op Koelewijns publicatie, onder meer afkomstig uit
de journalistiek.
Opvallend toch die massale verontwaardiging over de kerntaak
van de journalist: het brengen van nieuws. Meer dan 700 overwegend negatieve
reacties op de website van NRC. En kritische media.
Bij RTL Boulevard, De wereld draait door en
Pauw en Witteman was de kritiek niet mild. Interviewers Matthijs van
Nieuwkerk, Jeroen Pauw en Paul Witteman legden respectievelijk Jannetje
Koelewijn (bij DWDD) en haar man, neurochirurg Kees Tulleken (bij P&W)
het vuur na aan de schenen. Scherp ondervragen is goed, maar dat had in het
geval van Van Nieuwkerk ook moeten gelden voor de criticasters aan zijn tafel;
Marc van der Linden, koningshuisdeskundige van RTL Boulevard, kreeg van hem
liefst een kwartier om los te gaan op de NRC-journaliste.
Volgens Van der Linden was Koelewijns verhaal nog incorrect
ook. Welke bronnen hij had voor die conclusie, zei hij er niet bij. Maar het
viel zo wel heel erg op dat Van der Linden precies datgene deed wat hij
Koelewijn verweet, namelijk nieuws naar buiten brengen over de medische situatie
van prins Friso. ...
Red.: Zo werkt het dus: de ene partij krijgt de
kritische behandeling, de andere mag vrijuit lullen. Voor het vrijuit-lullen
komen in aanmerking: Wouter Bos, Job Cohen, alle andere PvdA-coryfeeën behalve
de "linkse rakkers", Femke Halsema en heel GroenLinks, Alexander Pechtold en
heel D66 en nog eens Alexander Pechtold "want hij is zo redelijk", en verder
iedereen die het neoliberale gedachtegoed aanhangt en kosmopolitisch is. En
natuurlijk alle anderen die het kosmopolitisme en met name het multiculturalisme
ondersteunen. Die laatsten krijgen niet alleen geen kritische vragen, ze krijgen
actieve steun voor hun beweringen, zoals "De multiculturele samenleving is een
verrijking".
De groep die vooral in aanmerking komt voor de kritische
benadering is in algemene termen hiermee ook al benoemt: iedereen die iets tegen
het kosmopolitisme en multiculturalsime zegt, kan rekenen op een derdegraads
verhoor. En dat geldt met name voor vertegenwoordigers van de PVV
en de SP
.
Overigens vuurt auteur van het artikel Sander Grégoire nog
een zeer explosieve kogel af:
En onderwerp als "de multiculturele samenleving" staat bol van de zelfcensuur.
De ergste vorm van censuur die er is ...
Herinnert u zich nog dat stukje over Nieuwsuur toen het werd
opgericht? Hopeloos naïef, natuurlijk, want totaal voorbijgaand aan de
massaliteit van de sociologische krachten:
Uit:
De Volkskrant, 06-07-2012, door Joost Eerdmans, voormalig lid van de
Tweede Kamerfractie van de LPF.
Ook deze crisis binnen de PVV zal niet terminaal zijn
Zelfs als zijn fractie zou leeglopen, zal Geert Wilders straks zeker
20 zetels vergaren. Steeds waren berichten over zijn politieke einde voorbarig.
Scheurt de PVV uit elkaar nu er twee Kamerleden de fractie zijn uitgestapt?
Links Nederland en concurrent VVD likken hun vingers af bij het tumult van deze
week.
Ook de media kunnen hun gejuich niet op. Ik zag Twan Huys in
Nieuwsuur een spervuur aan vragen openen op de man die nooit in
talkshows verschijnt, maar Twan was zo verbeten dat je weer sympathie voor
Wilders begon te voelen.
De Haagse verslaggever Nynke de Zoeten rende achter alle
PVV-Kamerleden aan met de vraag waarom ze niets mogen zeggen van het
politbureau.
Dat heb ik haar nou nog nooit horen vragen aan andere
stilzwijgende Kamerleden. Alsof die partijen zo'n politbureau trouwens niet
hebben. Het CDA kent er wel drie waar je langs moet voordat je überhaupt een
Kamervraag kunt stellen of een krant te woord mag staan. Daar hoor je nooit wat
over. ...
Red.: Welke sociologisch krachten? Die van
het eigenbelang en van het soort mensen dat de media bevolkt. Dat eerste:
vanzelfsprekend. Dat laatste: wereldvreemde kosmopolieten, internationalisten,
politiek-correcten en multiculturalisten. De uitkomst: de verslaggeefster die nu
op deze weerzinwekkende manier achter PVV'ers aanloopt doet precies en volkomen
hetzelfde als de verslaggeefster die, na een boycot van een decennium, achter
Hans Janmaat aanliep op het moment dat hij zijn zetel verloor - ze volgde hem
bijna tot op het toilet. En dat was beslist een andere verslaggeefster dan
Nienke de Zoeten. En het is al ruim twintig jaar geleden geleden.
Maar wat niet veranderd is, zijn de sociologische krachten.
De krachten die ertoe leiden dat de media strijden voor de bovenste derde van de
maatschappij, de oligarchie, degenen van wie ze hun geld krijgen, en tegen de
onderste tweederde, van welker arbeid ze profiteren
.
Naar Mediavervorming, eenzijdigheid
,
Vrijheid van meningsuiting
,
Informatievervorming
,
Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of site home
.
|