Uit: De Volkskrant, 13-01-2011, van correspondent Ariejan Korteweg

Fransen omarmen 93-jarige

Het boekje Indignez-vous! – Maak u kwaad! – van de hoogbejaarde Stéphane Hessel voert al tweemaanden de Franse bestsellerlijsten aan. ‘Ik heb altijd regeringen van rechts bestreden.’

Tussentitel: ‘We leven in een angstige, benauwde samenleving’

'Maak u kwaad! Ik wens u allen uw eigen reden toe om kwaad te zijn. Het is een kostbaar iets. Onverschilligheid is de slechtst denkbare houding. Een van de essentiële eigenschappen die de mens tot mens maken, is de verontwaardiging en het engagement dat daaruit voortvloeit.'
    Indignez-vous! - Maak u kwaad! Dat is de titel van het boekje dat al twee maanden de Franse bestsellerlijsten aanvoert. Meer dan een miljoen exemplaren werden al verkocht. Het einde is nog niet in zicht.   ...

Red.:    Een inmiddels klassieke intro: het zijn slechte tijden.

What 's new... rechts is vrijwel altijd de macht ...

Zoals gezegd: de rijken stelen al van de armen al sinds de zondvloed. Geen reden om je daar nu extra over op te winde. En als het erop aankomt, in ieder geval in Nederland, stemt links net hard voor liberale voostellen als rechts.
     Nee, waar het natuurlijk om gaat, zoals gewoonlijk, is de immigrant. De immigrant die uit eigener beweging naar Europa is gekomen met het uitsluitende doel om het materieel beter krijgen, die het gemiddeld genomen ook veel beter heeft dan waar hij vandaan komt,en die zich desondanks massaal heeft afgekeerd van de Europenen en zijn westerse ideeën.
    We moeten niet solidair zijn met de (laagbetaalde) Europeaan wiens baan als postbode uitgekleed en bedreigd wordt door de overvloed aan geïmporteerde goedkope arbeidskrachten, en wiens pensioen bedreigd wordt door het geld dat besteed wordt talloze integratieprojecten.
    En waar komt deze neiging nu vandaan? Ook dit is hier letterlijk te lezen:

Migrantenkind, die een flink deel van zijn loopbaan gestreden heeft voor de kosmopolitische zaak , en die sterke literaire interesses heeft  - een van de profiterende groepen . Allemaal ingrediënten voor het onvervalste migratiefundamentalisme .
     Dus niks geen solidariteit met wie dan ook:

Niets daarvan. De migratiefundamentalist strijdt voor de migranten. Het allemaal puur eigenbelang. Ingekleed door het onbewuste denken in een zoetsmakend verbaal suikerlaagje.
    Een tweede voorbeeld:

Uit: De Volkskrant, 14-01-2011, door Jonathan Witteman

Egbert Myjer | Nederlandse rechter bij het Europees Hof voor de Rechten van de mens

'Mensen worden intoleranter, ook in Nederland'

Europees rechter Egbert Myjer ergert zich kapot aan 'zondebokdenken, superioriteitsgevoelens en eigen volk eerst-gedachten'.

Tussentitel: Het gaat om het hooghouden van de menselijke waardigheid

Red.:    Een groot deel van het interview gaat over dat het EHRM verkeerd begrepen wordt, naar aanleiding van recent geuite kritiek. De kop laat ziet dat al die kritiek terecht is. Eerst even zoals het in het artikel staat:
 

Een volstrekt irreëel en  ideologisch standpunt. Chinese wetten, dat wil zeggen: rechten en plichten, zijn niet geldig voor Europenen - Europeanen hoeven geen Chinese belasting te betalen. Dus Europese wetten (rechten en plichten) zijn niet geldig voor Chinezen. Of andere niet-Europeanen. Per definitie. Zelfs als je in de wet zet dat het wel zo zou zijn, want dan konden de Chinezen in hun wet zetten dat wij aan hen belasting moeten betalen.
    Dat punt in de Europese wetgeving dat rechten geeft aan niet-Europeanen is dus volstrekt ledig - zonder betekenis. Het is niet in de werkelijkheid bestaand. Het is irreëel. Het is iets veroorzaakt door irreëel denken. Het is iets veroorzaakt door ideeën buiten de werkelijkheid. Het is ideologie.
    Die ideologie zijnde die van de internationale solidariteit:
 

Waarbij de ideoloog met zijn door ideologie beperkte blik kennelijk geheel ontgaan is dat  'Intolerantie, zondebokdenken, superioriteitsgevoelens, eigen volk eerst-gedachten' zaken zijn die bovenal spelen bij de groepen die met de allochtone massa-immigratie Europa zijn binnengekomen .
    Een derde voorbeeld (merk op:deze voorbeelden zijn verzameld binnen enkele dagen na het starten van de verzameling bronnen):

Uit: De Volkskrant, 14-01-2011, door Anet Bleich

Zonder program geen linkse vuist

Links zit in het defensief, een progressieve meerderheid ligt niet in het verschiet. Maar met een gemeenschappelijk kernprogramma kan links wel het initiatief naar zich toe trekken.

Anet Bleich | Een progressief schaduwkabinet, zoals ten tijde van Den Uyl, zou nu een belachelijke indruk maken. Maar een gezamenlijk alternatief voor het kabinetsbeleid is dringend geboden, vindt Volkskrant-medewerkster Anet Bleich.

Links is hopeloos uit de mode. Daaraan zal, vrees ik, ook de manifestatie 'voor een ander Nederland', aanstaande zondag in Amsterdam, niet veel kunnen veranderen. ...
    Samen stelling nemen tegen het kabinetsbeleid, prima, maar dat protest krijgt pas werkelijk gewicht als er ook een alternatief op tafel kan worden gelegd. Het is hoog tijd dat PvdA, SP en GroenLinks op hoog niveau een commissie in het leven roepen met als opdracht het ontwerpen van een gemeenschappelijk program om de volgende verkiezingen mee in te gaan. Een program waarin de principes van gelijke kansen, sociale bescherming, culturele diversiteit en internationale solidariteit opnieuw worden uitgewerkt.

Red.:   Daar staat het in de hier relevante abstracte termen: internationale solidariteit. Iets dat op geen enkele manier in het het hoofd van welke buitenlandse regering opkomt. Daar gaat het alleen om de eigen belangen. Maar daar heeft de linkse denker geen boodschap aan: "Internationale solidariteit!"
    In werkelijkheid gaat het vrijwel altijd over andere dingen, die meestal wel duidelijk zijn als je oplet. Ook Anet Bleich laat ze los - uit het laatste rijtje: 'culturele diversiteit'. En eerder uit het artikel:

"Internationale solidariteit!" laat zich vertalen in "steun aan immigranten", of migratiefundamentalisme. In dit geval van de oud-testamentische soort.
    Voor meer uitwerkingen van dit soort "solidariteit" zie hier (plus lijst) , en voor de kwalijke gevolgen zie , en buitenlands . 
    Een buitenlands-politieke versie:

Uit: De Volkskrant, 17-01-2011, door Rem Korteweg

Nederland moet meedoen in Afghanistan

Rem Korteweg | Rem Korteweg is beleidsanalist bij het The Hague Centre for Strategic Studies.

Volgens de Amerikaanse president Obama zijn trainers de voorwaarde om Afghanistan te kunnen verlaten. Dit stelt nieuwe eisen aan de bijdragen van de internationale gemeenschap.  ...

Red.:   En een binnenlandse:

Uit: De Volkskrant, 02-07-2011, door Dirk-Jan van Baar

Joris gaat de wereld redden

Voor welke kleuterklas is het boek van Voorhoeve over de rampen die ons bedreigen bedoeld?

Het ontbreekt in Nederland niet aan ex-politici die de wereld willen redden. ... In dit rijtje coryfeeën past ook Joris Voorhoeve, oud-fractievoorzitter van de VVD en voormalig minister van Defensie, die in zijn boek Negen plagen tegelijk de vraag stelt hoe we de toekomst overleven.
    Die vraag geeft meteen aan op welke hoge berg Voorhoeve heeft plaatsgenomen: die van de mensheid als geheel. Dan weet je al hoe laat het is: vijf minuten over twaalf. Voorhoeve weet zelf ook dat elk toekomstonderzoek mistig is, maar maakt evengoed de sprong naar 2050, om een aantal alarmerende trends te signaleren.
    We kennen de plagen sinds de Club van Rome: de honger in de wereld, bevolkingsgroei, de aanslagen op het natuurlijk leefmilieu, burgeroorlogen en de strijd om grondstoffen, wereldwijde epidemieën als het aidsvirus, het consumentisme in de industrielanden, klimaatonzekerheid, de verspreiding van massavernietigingswapens, zwak en kwaadaardig bestuur in derdewereldlanden.
    Het wordt volgens Voorhoeve allemaal desastreus als deze plagen niet door beter beleid worden gekeerd. Dat leidt dan tot aanbevelingen als versterking van de Veiligheidsraad, meerderheidsbesluitvorming in de EU, de oprichting van een Organisatie van Democratische Staten binnen de VN en een Milieu Veiligheidsraad, aanbevelingen waarvan Voorhoeve de haalbaarheid in de naaste toekomst betwijfelt. ...

Red.:   Allemaal gebaseerd op het idee dat er ook maar één land zo gek zal zijn om iets van bevoegdheden af te staan, als er geen enorme zak geld tegenover staat. Ja, in zes landen was er een oligarchie die dat zijn bevolking heeft weten op te dringen: de oorspronkelijke zes landen van de Europese Economische Gemeenschap: Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk en Italië. Die nu allemaal gloeiende spijt hebben, althans de burgers van die landen. Die steeds sterker dreigen hun elites eruit te gooien, nu nog via de stembus.
    Voorhoeve heeft er totaal geen boodschap aan:

Hopeloos, dus.
    Het idee leidt soms tot merkwaardige verwarringen:

De Volkskrant, 07-01-2012, ingezonden bhrief van Gerard van Zeijl, Geldrop

Moreel failliet

Ik ben onder de indruk van Peter de Waards heldere analyse van twee eeuwen Griekse schuld (economie, 4 januari) en voel mij medeverantwoordelijk voor de wijze waarop de huidige leningen worden verstrekt.
    Het gaat vooral om woekerrentes, waar niet tegenop te bezuinigen valt. Is er dan geen politicus die op grond van solidariteit de schuld helpt kwijtschelden?
    Waar blijven Roemer en consorten met hun 'Internationale'? Waar blijft Rutte met zijn historisch besef? Waar blijft Verhagen met zinvolle economische impulsen?
    Het mogelijk economisch failliet van Griekenland komt neer op ons eigen morele failliet.

Red.   Het idee dat het ene land zou moeten opdraaien voor het te veel uitgeven door het andere, is natuurlijk een totale uitwas. Helaas is het zo dat in het kader van de strijd voor het behoud van de euro, dit idee uitgebreid uitgedragen wordt als iets normaals. Wat het natuurlijk niet is. En uit dit ene misverstand volgen meerdere andere: ten eerste is een gewone burger op geen enkele wijze verantwoordelijk voor leningen aan Griekenland, want dat hebben bankiers en dergelijke gedaan. Ten tweede is er geen enkel verband tussen Emile Roemer, partijleider van de SP, en het begrip "internationale solidariteit" op de manier waarop het hier wordt toegepast - dat is een idee van de PvdA en aanverwante en andere kosmopolitische clubs. Ten derde is daar het verband tussen "internationale solidariteit" en moraliteit - die zaken hebben niets met elkaar te maken, aangezien alle zeden een vorm van moraliteit zijn. Natuurlijk bedoelt de auteur het "goed zijn", maar dat is natuurlijk slechts hetzelfde als wc-eend die wc-eend aanbeveelt.

Naar Solidariteit , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .