Bronnen bij Cultuurbedreiging: onderwijsDe censuur die met het multiculturalisme gepaard is gegaan heeft lang de constatering van het feit weten te onderdrukken dat allochtone immigranten een aanzienlijke tot grote sociale achterstand hebben. Pas na de revolutie van Fortuyn kon daar openlijk over gepraat worden zonder onmiddellijk voor kampbeul te worden uitgemaakt, hoewel je nog wel een NSB'er was.Dit proces is niet voor alle aspecten gelijk opgelopen - criminaliteit was het eerste vanwege de beschikbare en heldere cijfers. Een van de laatste was de achterstand in educatie in het algemeen en taal in het bijzonder., Het is zelfs zo dat het beheersen van een andere taal als gewoon en een voordeel is gezien, en onderwerp was van beleid in de vorm van Onderwijs in Eigen Taal en Cultuur (OETC). Pas na enkele tientallen jaren kreeg men door dat het voor een maatschappelijke carrière niet bevorderlijk is om niet fatsoenlijk Nederlands te kunnen spreken. Pas circa een jaar of tien kent en daarvoor de term "taalachterstand". Nog veel gevoeliger ligt natuurlijk de algemene opvoedkundige en educatieve achterstand. Daar heeft men dan ook een andere term voor uitgevonden - dat heet de "straatcultuur". Het is natuurlijk doodgewoon de allochtone cultuur - kijk maar naar de leenwoorden erin, als "doekoe" (Surinaams-creools voor geld) - in dit geval dus gedomineerd door de creolen in plaats van de moslims. Tot voor kort lukte het multiculturalisten om dit gescheiden te houden van hun algemene opvatting dat de cultuur van de allochtone immigranten gelijkwaardig was aan de westerse cultuur: aan de ene kant had je die gelijkwaardigheid, en aan de andere kant gaf je ze "een steuntje in de rug". En tussen die twee zaken hoefde geen verband te leggen. Dat werd wat lastiger toe er in 2010 een rechtse regering kwam, die die gelijkwaardigheid letterlijk nam (de Volkskrant, 07-02-2011, door Robin Gerrits en Ron Meerhof):
Dat was trappen tegen het horzelnest. De multiculturalisten klommen meteen in de pen, en lieten hun masker vallen - nu bleek er helemaal geen sprake te zijn van gelijkwaardigheid: de achterstand moest verholpen worden (de Volkskrant, 09-02-2011, door Lodewijk Asscher, wethouder Jeugd en Onderwijs en Financiën in Amsterdam):
De oude insteek: we kijken niet naar kleur, alleen naar achterstand. Maar even later:
En hoe komt dat nu, dat zwak en zwart zo vaak samen gaan. Asscher gaat het uitleggen:
Zwarte scholen gaan dus samen met achterstandsscholen omdat er op de zwarte scholen meer achterstandsleerlingen terecht komen. Oftewel: "Hoe komt het omdat de brandweerauto rood is?" Antwoord van Asscher: "Omdat hij rood geverfd is". Het al eerder beschreven dilemma van de multiculturalist: om de werkelijkheid het hoofd te kunnen bieden, moet hij liegen en bedriegen. In dezelfde krant lichtte vaste columnist en GroenLinks Eerste Kamerlid Evelien Tonkens in haar boosheid een tipje van de sluier (de Volkskrant, 09-02-2011, column door Evelien Tonkens, bijzonder hoogleraar actief burgerschap):
Zonder enige vertaling: als je niets doet aangaande integratie op school, spat de samenleving uit elkaar. Omdat de samenleving beslist niet elkaar spat als je niets doet met autochtone leerlingen, want voor de komst van de allochtonen was er totaal geen probleem dienaangaande, moet het uit elkaar spatten dus liggen aan de allochtone leerlingen. Die moet je dus kennelijk leren om te integreren. Opmerkelijk. Ware het niet dat een uitstekende verklaring is van het door Asscher geconstateerde verband tussen zwarte scholen en leerlingen en zwakke scholen en leerlingen: het verbindt maatschappelijke zwakte met slecht passen in de Nederlandse maatschappij. Met sociale achterstanden. Met leerachterstanden. Met mogelijkerwijs leerpotentie achterstanden. De andere warme (correcter: hete) pleitbezorger voor de allochtonen zaak was net zo boos (de Volkskrant, 15-02-2011, column door Pieter Hilhorst, politicoloog):
Tot voor kort het bastion tegen degenen die wijzen op culturele kwaliteitsverschillen. Maar ook Hilhorst is ineens open:
Leugen: het werd misbruikt om de stelling dat de multiculturalisme niet deugt omdat de allochtone culturen een grote achterstand hebben te torpederen. Maar nu het beter uitkomt, komt de waarheid boven tafel:
Juist. De reden om de multiculturele samenleving af te wijzen: je gaat je cultuur niet naar onderen halen door hem te mengen met een achtergebleven zo niet achterlijke cultuur - de cultuur van uithuwelijken, eerwraak, besnijdenis en talloze andere meer uiterlijke zaken die horen bij de achterstanden en de moeilijk opvoedbaarheid op school. Niet alleen de ideologen in de krant, maar ook het veld roerde zich (de Volkskrant, 12-02-2011, ingezonden brief van Ferhat İşgüzarer (Amsterdam)):
En (de Volkskrant, 12-02-2011, ingezonden brief van Maureen van der Pligt, docent in het speciaal onderwijs en gemeenteraadslid SP-Amsterdam):
Maar het is niet alleen niet-kunnen lezen en schrijven (de Volkskrant, 16-02-2011, column door Sheila Sitalsing):
Hetgeen overigens wel past, maar bij een heel andere maatschappij:
In de feminiene Nederlandse maatschappij komt het op school neer op de observatie "De zwarte leerling vreet de (blanke) leraar op", zie de verzameling voorbeelden hier 
. Dit is de werkelijkheid die in het meel-in-de-mond multiculturalistische
taalgebruik verborgen wordt gehouden achter terminologie als: "De veranderde
maatschappij die de school is binnengedrongen". De reactie van de gemiddelde
blanke ouder is volkomen voorspelbaar - zie de verzameling hier
, of een citaat uit het stuk van Ferhat İşgüzarer
Het ontstaan van zwarte en witte scholen is dus niet zo maar een willekeurig fenomeen. Het is het directe gevolg van sociale verschillen. Het is het gevolg van de instroom van sociaal en intellectueel zwakke gekleurde leerlingen die het niveau van de lessen naar beneden halen. Maar dit mag natuurlijk nooit openlijk gezegd worden, want dan zeggen de Nederlandse ouders nog harder: "Gaan jullie multiculturalisten zelf maar die je kinderen bij die achterstandsgevallen zetten - daar waag ik mijn kinderen niet aan" (Volkskrant Magazine, 05-03-2011, door Evelien van Veen):
En die reactie is dus terecht, natuurlijk, gezien het feit dat diverse scholen, voornamelijk in de grote steden waar de concentraties allochtonen zitten, wapenverboden en detectiepoortjes hebben moeten invoeren Dat is dus de kwestie waar het om gaat: de aanwezigheid van grote hoeveelheden allochtone leerlingen vormt een bedreiging voor de kwaliteit van het onderwijs. Natuurlijk gaat dit allemaal ook nog eens veel meer kosten (de Volkskrant, 19-02-2011, door Herbert de Bruijne en Pieter Hettema):
Zoals gebruikelijk wordt hier dat 'Meer, en meer verschillende, probleemleerlingen' niet benoemd. Nog een variant (de Volkskrant, 02-02-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
Middels weten allemaal wat dit soort termen betekenen: de diverse soorten allochtone leerlingen. Die stijgende kosten voor zwakke leerlingen worden natuurlijk geconstateerd door de regering, en aangezien er een rechtse regering is, gaat deze in die stijgende kosten snijden (de Volkskrant, 17-02-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
Waarop de multiculturalisten en hulpverleners nogmaals in de pen klimmen (de Volkskrant, 19-02-2011, ingezonden brief van Martin Bos, leerkracht PO ( Breda)):
En (de Volkskrant, 19-02-2011, ingezonden brief van Jehudi van Dijk, woonachtig op een woonvorm voor autisten in Zwolle):
Daar hebben we weer dat "veranderingen in de maatschappij" ... De verandering in de maatschappij waar het om gaat is de instroom van allochtone immigranten. Immigranten met een aanzienlijke tot grote culturele achterstanden, die een belasting vormen voor de maatschappij. Een belasting die niet duidelijker is en helderder dan in het onderwijs: óf je laat die achterstandigen grootschalig afvallen, óf je verlaagt het niveau van je onderwijs, óf je scheidt de stromen. En in alle gevallen betekent het bijspijkeren naar het Nederlandse niveau een extra kostenpost van vele miljarden op jaarbasis, omdat onderwijs nu eenmaal een kwestie is van de inzet van mensen. Een zichtbaar beleid van vele miljarden extra uitgaven voor allochtone leerlingen zit er, speciaal in deze tijd van bezuinigingen, niet in. En zelfs als dat laatste niet het geval was, was zo'n beleid vermoedelijk toch onmogelijk: het zou de Nederlandse bevolking sterk opzetten tegen de allochtone immigranten. En terecht - ze hebben niet om die allochtone immigratie gevraagd. Blijft over de keuze uit de drie andere alternatieven. De keuze van de multiculturalisten is menging. Maar dat houdt dus automatisch het sterke afvallen van de allochtone leerlingen in, tenzij je het niveau verlaagt. In welk laatste geval de Nederlandse ouder de school ontvlucht, wat de multiculturalist wil voorkomen door dwangmaatregelen. Dat laatste een een gotspe daar diezelfde multiculturalisten mordicus tegen iedere dwangmaatregel richting allochtone immigranten zijn. Zo zou een eerste en zeer voor de hand liggende maatregel zijn om de zichtbaarheid van de achterstand te verminderen, door het verbod op het achterstandssignaal: de hoofddoek. En natuurlijk ook de Surinaamse petjes en gouden kettingen, enzovoort. Wat de situatie in het onderwijs dus ten duidelijkste laat zien, is welk een idioot en gevaarlijk sociaal experiment te toelaten van een grote allochtone en acherstandige instroom is. Zelfs in het meest gunstige geval, een scheiding der stromen op school, blijf je zitten met een culturele en etnisch onderscheiden groep die langdurig op aanzienlijke achterstand staat - een recept voor sociale problemen. En in het ongunstige geval dat de multiculturalisten hun zin krijgen, is het gevaar nog groter: de uitholling van de kwaliteit van het onderwijs aan onze kinderen. Dat wil zeggen: de uitholling van onze cultuur. Het onderwijsveld op de werkvloer is voor een groot deel verstandiger dan de beleidsmakers, maar ook daar zijn er haarden van besmetting (de Volkskrant, 21-03-2011, door Mariët Herlé, docent communicatie aan het instituut voor Commercieel Management, Hogeschool Rotterdam):
De bekende argumenten tegen iedereen die voor behoud van kwaliteit pleit. Met de alhier relevante inspiratiebron:
Allochtonen en vmbo'ers, een andere term voor allochtonen, zijn minder sterk in gewoon onderwijs - ze kunnen niet stilzitten, hebben een beperkte aandachtsspanne, en kunnen niet luisteren. Dus moeten we stilzitten, aandacht-hebben, en luisteren afschaffen, en vervangen door excursies naar bedrijven, en stages in het magazijn (enigszins raillerend geformuleerd, maar we hanteren dezelfde toon als de auteur). En daarnaast ook goed voor ze zorgen:
En in dit alles is er natuurlijk maar een beperkte plaats voor kennis en onderwijs ... dat zou die allochtonen alleen maar discrimineren ... De evaluatie van de resultaten van dit soort onderwijs volgde al snel (de Volkskrant, 23-03-2011, door Marten Salverda, kritisch docent en decaan havo/vwo):
En hier een voorbeeld uit het veld van de hoogoplopende achterstanden (de Volkskrant, 25-03-2011, van verslaggeefster Loes Reijmer):
Het didactische aspect.
Met daarnaast nog vele andere negatieve gevolgen. Het sociale aspect van de zaak. tezamen met de didactische en onderwijskundig moeras. De golf allochtone achterstanden heeft, door de deels voor hen verlaagde normen, ook de universiteit bereikt, alwaar ze ook de normen bedreigen (Leids universiteitsblad Mare, 10-03-2011, door Vincent Bongers):
Een gotspe natuurlijk, dat laatste. Discrimineren bestaat alleen als er sprake is van gelijke gevallen. En die gevallen blijken, zoals gemeten door onder andere de taaltoets, zeer ongelijk. Het onderwijsveld is van nature zeer multiculturalistisch, omdat het gaat over kinderen en men die niet wil benadelen, waar bijvoorbeeld moslims daar geen enkele moeit mee hebben, door hun kinderen te gebieden om met een hoofddoek rond te lopen. Uit het onderwijsveld zal je dus niet snel openlijke klachten krijgen over de problemen van de allochtone instroom. Maar soms is het toch volkomen duidelijk uit wat ze doen (de Volkskrant, 05-04-2011, door Robin Gerrits (voorpagina)):
Je moet het er zelf uitvissen, maar toch staat het er redelijk duidelijk: de allochtone instroom veroorzaakt dusdanige moeilijkheden, dat je er speciaal gemotiveerde leraren voor nodig hebt, die je op een speciale manier moet opleiden. In aansluiting hierop nog een overbodige onthulling (de Volkskrant, 06-04-2011, door Ana van Es):
Die Ernst-Jan toch ... Ook de Volkskrant wordt een pietsje explicieter (de Volkskrant, 12-04-2011, van verslaggeefster Ana van Es):
'Lesgeven in de grote stad' ... Het multiculturele lingo voor "lesgeven aan allochtonen" 
.De feiten blijven voortdurend voor verwarring zorgen. Een prominent voorbeeld (de Volkskrant, 16-04-2011, door Jaap Dronkers):
Voor we overgaan tot de details, meteen maar al de grote gemene deler van de reacties erop: de verschuiving van de oorzaak van zwakte van onderwijs van islam naar zaken als methoden en bestuur, is als verschuiven van de oorzaak van slecht bestuur van dictatuur naar vriendjespolitiek en corruptie: het tweede volgt onlosmakelijk uit het eerste. Of wat netter: het tweede is een wat hoger geabstraheerde vorm van het eerste. Uit de achterlijk van de dictatoriale machtverhouding van de islam, volgen automatisch bestuurlijke achterlijkheden op lager niveau.
En het lage opleidingsniveau volgt weer uit de islam
.
Dronkers durft het natuurlijk niet te zeggen, maar hier kan dat wel: naar de openbare scholen gaat het grootste gribus uit alle allochtonen gemeenschappen.
Het afwijzen van de Nederlandse cultuur blijft dus een geldige reden om die scholen niet te financieren.
Het laatste: het islamitische leerling zijn en het islamitische school zijn, zijn twee aspecten van hetzelfde: islamitisch zijn. Daaraan verbonden zijn lagere schoolprestaties. En daaraan verbonden zijn lagere prestaties voor de overige leerlingen, zodra er qua onderwijsniveau rekening wordt gehouden met de moslims. En dat gebeurt in Nederland. Wat klopt met de daling van het onderwijsniveau in Nederland. Dus de uitspraak dat de twee niets met elkaar te maken hebben is, tot tegenbewijs gegeven wordt, ongeldig. Het werkvermoeden is: de aanwezigheid van moslims trekt het onderwijsniveau omlaag en dus het prestatieniveau van de overige leerlingen. En vrijwel direct weer een bevestiging (de Volkskrant, 19-04-2011, door Alexander Rinnooy Kan en Margreet de Vries):
En, zoals iedereen weet, is een hoog percentage van de MBO/ROC-gangers van allochtone afkomst. Het lees- en schrijfprobleem is voor een hoog percentage een allochtoon probleem. Het belang van welk probleem moeilijk overschat kan worden:
Ze vinden taal niet leuk, en de Nederlandse taal haten ze. Maar het probleem is natuurlijk niet beperkt tot dit aspect. Het veroorzaakt ook problemen voor de autochtone leerling (de Volkskrant, 18-04-2011, door Leonard Geluk):
Hier is ingrijpen nodig in verband met het vervolg: Als je dit als absoluut uitgangspunt neemt, leer je vakmanschap niet op school. Dan blijft er voor school maar één ding over: de algemene zaken als taal enzovoort.
Dus, met het absolute uitgangspunt: niet naar school. Maar kennelijk bedoelt Geluk toch dat er op school ook aan vakscholing moet worden gedaan.
En hier kan de verlies- en winstrekening dus pas worden opgemaakt: de achteruitgang in taal en dergelijke veroorzaakt door de allochtone instroom noodzaakt een extra nadruk op taal en dergelijke op school. En die extra nadruk op taal en dergelijke gaat ten kost van de vakopleiding, dus ook ten koste van de vakopleiding van de autochtone leerlingen die die extra aandacht voor taal en dergelijke veel minder nodig heeft. De allochtone leerling wint, de autochtone leerling verliest. Met ook grote maatschappelijke gevolgen:
Waarop de algemeen maatschappelijke conclusie onontkoombaar is: de allochtone leerling vormt een bedreiging voor het niveau van het onderwijs en voor de maatschappij. Een praktisch aspect van wat door de Duitse waarnemer van de multiculturele maatschappij Thilo Sarrazin genoemd is "de verdomming van de cultuur" door de allochtone immigratie
. Want waarom zijn allochtone landen arm? Voor een belangrijk deel vanwege hun
lees- en dergelijke armoede. En omdat de allochtone landen arm zijn, komen de
allochtone mensen naar Europa. Waarmee ze dus de Europese landen infecteren met
hun lees- en dergelijke armoede - hun culturele armoede. Hetgeen met name geldt
voor de islamitische cultuur, waarin het lezen beperkt is tot één boek: de
koran. Andere boeken bevatten wereldse dus duivelse woorden en regels.
Tussen twee haakjes: dit kost natuurlijk ook het een en ander - in de miljarden, zie hier
. De discussie begint razendsnel de bekende vorm van de klucht aan te nemen, waarin de acteurs elkaar door twee open deuren in de coulissen achterna jagen. De beurt is weer aan de MBO raad (de Volkskrant, 20-04-2011, door Jan van Zijl en Jos Leenhouts, bestuur MBO Raad):
Deur één.
Deur twee. En op komt een nieuwe acteur: het basisonderwijs. Die op zijn beurt op zoek mag naar iemand die hem achterna zit. Maar laten de acteurs vooral de basisregel van dit spelletje niet vergeten: "Gebruik nooit het a-woord!" En de volgende dag weer een voorstelling. Een dubbele. Deel één (de Volkskrant, 21-04-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
Op de melodie van Zeg eens Aaaahhh!
: "Zeg niet aaaaaaahhh!!!".Deel twee (de Volkskrant, 21-04-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
"Zeg niet aaaaaaahhh!!!".
"Zeg niet aaaaaaahhh!!!".
"Zeg niet aaaaaaahhh!!!". Een eerste persoon uit de bestuurlijk en intellectuele elite, waartoe we hier ook de journalistieke rekenen (trouwens, de betreffende journalist heeft een universitaire studie voltooid), die het verschijnsel durft te benoemen. Buiten de directe context natuurlijk, en heel voorzichtig (de Volkskrant, 30-04-2011, boekrecensie door Hans Wansink):
Oei oei, meneer Wansink, daarmee begeeft u zich op glad ijs. Misschien bent u wel een racist ... Een racist die gelijk heeft, maar dat telt niet, de waarheid
, als het om zulke belangrijke dingen gaat.De heren sociologen hebben weer eens onderzocht (de Volkskrant, 11-06-2011, van verslaggever Noél van Bemmel):
Hoe wordt dat laatste gemeten? Door op gecontroleerde wijze ruzie te stichten op het schoolplein en dan te observeren hoe mende kinderen reageren? Onzin, natuurlijk. Dat soort gegevens is natuurlijk het resultaten van vragen aan onderwijzers. En die op de gemengde scholen zijn, algemeen bekend, sterk multiculturalistisch want allochtone kindertjes zijn zo zielig. Wat wel te meten is zijn cognitieve prestaties. Volgens het Kohnstamm Insituut gaat het daarmee een ietsje minder op gemengde scholen. Nou is het Kohnstamm Instituut alhier eerder genoemd in het kader van multiculturalistische houdingen
, en hebben we hier de onwetenschappelijke uitspraken over betere sociale
houdingen gezien, dus dat 'ietsje' zullen we met een korreltje zout nemen, en er
om te beginnen maar gewoon "minder" van maken.
Nog meer gegevens die dus ongetwijfeld wel betrouwbaar zijn. En na nog wat compenserend gedoe over schattingen van sociale vaardigheden door leerkrachten, een relevante conclusie:
En de gevolgen van de gemengde school voor autochtone leerlingen zijn overduidelijk negatief. Tel uit je winst. Tijd voor de ideologen om terug te slaan. De bron het het Sociaal Cultureel Planbureau, het bureau dat geleid wordt door immigrantennakomeling Paul Schnabel, die verklaard heeft dat de Nederlandse identiteit niet bestaat, en altijd een steunpilaar voor het multiculturalisme is geweest
(de Volkskrant, 29-06-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
Onderzoek gebaseerd op een grote hoeveelheid cijfers - uit diverse landen. Wie iets anders wil betogen, moet eerste deze cijfers en analyse weerleggen. De motivatie om dat te doen is deze:
Dus tijd voor de tegenaanval:
Ideologisch taalgebruik van de verslaggever. Bij de onderzoeker zal het waarschijnlijk ook het geval zijn.
Wat alleen op wetenschappelijke basis kan, door aan te geven waarom de Nederlandse cijfers afwijken van de internationale. De eerste aanwijzing:
Iedereen weet dat de gemiddelde sociaal-economische achtergrond en opleiding van de ouders sterk gekoppeld is aan etniciteit. De stelling dat het taalverschil niet uit etniciteit volgt, is dus niet onderbouwd door deze tekst, en je mag, je gezonde verstand gebruikende en kijkende naar de taalachterstand van allochtone kinderen, algemeen bekend als zijnde gemiddelde anderhalf en meer jaar, stellen dat de onderzoeker hier de zaak al systematisch oplicht.
Wat een goeie grap. Inderdaad: die verschillen hebben te maken met schooltype: de zwak presterende allochtonen zitten voor het overgrote deel op vmbo, en de veel beter presterende Nederlandse kinderen vormen een ruime meerderheid op havo en vooral vwo. SCP-onderzoeker Herweijer is dus een doodgewone fraudeur die etnisch bepaalde verschillen vertaald in andere woorden. Verslaggever Gerrits die het allemaal ook kan zien en er toch zo enthousiast over doet, is een propagandist. En dat allemaal met deze reden en dit doel:
Oftewel: het multiculturalistische ideaal. Wij moeten accepteren dat immigranten ons apen, honden varkens noemen en onrein vinden. Enige jaren terug, schrijvende in 2011, heeft men de "moedige" stap genomen om te erkennen dat er sprake is van een taalachterstand, meestgenoemd is een getal van ergens rond de anderhalf tot twee jaar. een achterstand die ook niet weg lijkt te gaan met de jaren. Logisch, want de achterstandigen leren wel bij in de loop van hun verdere schoolcarrière, maar de voorlopers ook. Dus heeft men redelijk recent besloten iets te gaan doen aan die vroege achterstand, door middel van de "voorschool". Het wil nog niet zo lukken (de Volkskrant, 05-10-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Uit de begeleidende reportage blijkt de reden waarom de leerkrachten en groepsleidsters het niet goed genoeg doen (de Volkskrant, 05-10-2011, van een verslaggeefster):
Waarover al eerder reportages en commentaren zijn geweest, zij het in zeer besmuikte termen. De clou: achterstand los je niet met achterstand op. En de achterstand zit dieper dan taal. Wat wel helpt is dit (uit het eerste artikel):
Maar daarvoor geldt natuurlijk dit:
Want hier geldt natuurlijk dat de trein slechts zo snel kan bewegen als het langzaamste wagonnetje. En blanke ouders kennen het belang van een goede educatie. Met het bekende gevolg: de zwarte school. Bij de bespreking waarvan weer blijkt waarom hij er is (de Volkskrant, 17-10-2011, van verslaggeefster Irene de Pous):
Wat een tuig, hè: je mag blanke ouders wel dwingen wel naar de zwarte school te gaan. Maar je mag niet zwarte ouders dwingen niet naar de zwarte school te gaan. Maar goed, daar gat het hier niet om. Maar om dit:
Dat kan rustig vertaald worden tot: het brengt ontzettend veel extra werk met zich mee - wat ten koste gaat van andere inspanningen, zoals die voor de betere, blanke, leerlingen.
Mooi, als je van extra inspanningen leert, dan gaan we extra inspanningen maar vragen van de allochtonen - daar leren ze dan wat van. En zolang ze die extra inspanningen niet leveren, gaan we de extra inspanningen voor onze kinderen, het onderwijs wat wat meer vraagt en waarbij de allochtonen niet kunnen meekomen, wel regelen op onze eigen scholen.
En dat hoeft al helemaal niet, uitwisseling van cultuur. Althans: wij hoeven niets van hun cultuur: geen vrouwenonderdrukking, machocultuur, hiërarchisch denken, etnicisme, religieuze dwingelandij en al die andere zaken die een cultuur achterlijk maken. Waarom ouders hun kinderen niet naar zwarte scholen willen sturen (de Volkskrant, 05-11-2011, van verslaggeefster Irene de Pous):
De namen zijn gefingeerd, maar dat doet er niet toe: allochtoon is de achtergrond in het merendeel der gevallen. Het soort gevallen dat je niet wil zien als medeleerling van je kind. Nog een zaak waar de allochtonen en ook met name de moslims onze scholen me hebben vergeven: de respectcultuur (de Volkskrant, 26-11-2011, door Aleid Truijens):
Eufemisme. Meel in de mond. Leugen. Dat 'straattaal'. Het komt wel van de straat, maar het is volkomen duidelijk en bekend hoe die taal op de straat is gekomen: via de allochtonen. Bij de geciteerde uitspraken overduidelijk uit Marokkaanse mond.
Niks voor nodig, die rem op de haat: hun haat is ongeremd. En in hun ogen terecht: zij zijn superieur, man en lid van de uitverkorenen van Allah, en het is onduldbaar dat ze het gezag van de inferieure atheïstische blanken moeten gedogen.
Gelul, dat laatste: het gaat om de islam. En de rest van de allochtone cultuur. Die die atheïstische hond niet heeft.
Waarvan de allochtoon en met name de moslim dus weet dat het andersom is.
Hetgeen alleen kan door hem het respect te geven dat hij zelf niet geeft, en die equivalent is met zijn dominantie. De reden dat deze zachte aanpak tot nu toe nooit gewerkt heeft.
Onzin, bekend van de analyse van de zwaardere misdadigers: die bleken niet te weinig maar te veel zelfrespect te hebben. En je gaat niets bereiken voordat deze overmaat van zelfrespect-zonder-respect-voor-anderen is afgebroken. Een directe vorm van bedreiging, door aantal, vindt plaats bij het speciaal onderwijs (de Volkskrant, 16-12-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
De sterke stijging van de instroom richting speciaal onderwijs, waarvan volkomen leder is dat dit voornamelijk of geheel de allochtone instroom betreft, heeft dus geleidt tot de opheffing van heet speciale onderwijs. Het werd te duur. En de Nederlandse kinderen zijn het slachtoffer. En eindelijk een openlijke bevestiging van wat iedereen aan zijn klompen kan aanvoelen (de Volkskrant, 20-12-2011, van verslaggeefsters Maartje Bakker en Irene de Pous):
En om deze groep op de opleiding te houden en aan een diploma te helpen is veel van de niveauverlaging op speciaal de hbo's bedoeld
.Het effect van allochtonen op het onderwijsniveau wordt natuurlijk naarstig buiten de publiciteit gehouden. maar soms slipt er iets tussen de mazen van het net der censuur door (de Volkskrant, 25-01-2012, van verslaggeefster Maartje Bakker):
De randstedelijke roc's zijn degene die, zoals bekend, helemaal vol zitten met allochtonen. Met dit als gevolg (de Volkskrant, 03-02-2012, van verslaggeefster Irene de Pous):
En waardoor is die sterke stijging veroorzaakt (voor het (over-, overgrote deel): de allochtone instroom. Het staat niet in het bericht. Natuurlijk. Twee berichten onder elkaar in de krant (de Volkskrant, 13-03-2012):
En (de Volkskrant, 13-03-2012):
In het laatste geval is de allochtone instroom niet de enige factor, zoals bij het eerste, maar wel een belangrijke. Een drieluik. Deel één, wat feiten (de Volkskrant, 15-03-2012, van verslaggever Bart Dirks):
En zo ging het nog even door - een illustratie van de verworvenheden van de multiculturele samenleving. Dan deel 2: de ernst van de situatie (de Volkskrant, 15-03-2012, van verslaggeefster Irene de Pous):
Zo erg is het dus: ze zijn als groep niet geschikt voor school. Althans: een zodanig groot deel van hen, dat het het beste opgelost kan worden door een stap achteruit in de beschaving. Want leerplicht is beschaving. Kennelijk zijn ze niet beschaafd genoeg. 'Ze' zijnde natuurlijk de groepen van allochtone immigranten. Zonder allochtone immigranten zou de leerplichtleeftijd misschien nu verhoogd zijn. De journalist wil er niet aan, natuurlijk:
Die zit.
Zoals met grote regelmaat in het nieuws komt. Voor we verder gaan, eerst even de derde uit het drieluik (de Volkskrant, 16-03-2012, ingezonden brief van Marion van Voorst, Houten, mbo-docent):
Die puberdagverblijven zijn er natuurlijk al - dat zijn de roc's van de grote steden. Zwarte gaten qua bevolking en qua leren. De allochtone instroom heeft onbeschoftheid en onbeschaving gebracht. Onder andere dit soort onbeschaving (de Volkskrant, 22-03-2012, door Martin Slagter, docent Nederlands, journalistiek en filosofie):
Allemaal al bestaande trends. Die ernstig versterkt worden door het volgende:
En ga tegen die tsunami maar oproeien ...
.Een aanwijzing voor wat er er in de toekomst waarschijnlijk gaat gebeuren (de Volkskrant, 22-03-2012, van correspondent Arie Elshout):
Zo gaat het in Nederland ook al, alleen is het hier nog minder ver. En met nog een klein verschil: in Amerika betreft het echte zwarten, in Nederland voornamelijk moslims. Waar het om gaat is de overeenkomst tussen de twee: vanuit hun basiscultuur is er geen onderwijscultuur. Bij de zwarten in Amerika blijkt daar na vele decennia nog geen substantiële verbetering in te zien, Voor de moslims in Nederland zijn de vooruitzichten in principe nog somberder, want tot hun cultuur behoort de islam, en de islam is een geloof. En waar geloof per definitie al strijdig is met leren en een onderwijscultuur, geldt dit voor de islam, betekenende "onderwerping aan Allah"  , in
versterkte mate.En dit gaat het worden:
En dat geldt in Nederland in bijzonder versterkte mate, vanwege de snelle opkomst van het verschijnsel en de grote bevolkingsdichtheid van Nederland. Tenzij de moslims hun houding razendsnel veranderen. Nog eens een bevestiging van de enorme achterstanden die allochtonen meenemen naar het onderwijs (de Volkskrant, 02-04-2012, door Jan Bouwens, hoogleraar accounting aan de Universiteit van Tilburg):
En het constateren van die enorme culturele achterstanden is niet discriminerend maar emanciperend. Zodat ze leren die culturen op te geven. Een wonder. Een erkenning (de Volkskrant, 25-05-2012, door Meindert Fennema, vertrekkend hoogleraar politieke theorie aan de Universiteit van Amsterdam):
Die erkenning was dus ook alleen mogelijk omdat het van de minst politiek-correcte bewoner van de Nederlandse sociologische faculteiten komt, de "communistische professor" Fennema, en ten tweede omdat de uitspraak gedaan wordt buiten de directe context van het onderwerp. Een artikel over de schade van de allochtone instroom voor het onderwijs is volstrekt ondenkbaar. En ten overvloede een bevestiging uit onderzoek (de Volkskrant, 14-06-2012, van verslaggever Rutger Bregman):
Er is alle aandacht voor de zwakkeren, en met name de allochtonen. de slimmeren verzuipen. Letterlijk:
En de oplossing is ook die van het Rijnlandmodel :
En waarom gebeurt dat niet:
In Nederland worden de betere leerlingen, voornamelijk autochtonen, opgeofferd aan de opvoeding van de zwakkeren, voornamelijk allochtonen. Eens een berichtje over hoe groot die achterstanden zijn (de Volkskrant, 06-08-2012, van verslaggeefster Irene de Pous):
Grappig hè, dat 'gemeenten met onderwijsachterstanden' ... Zoiets als "huizen met hoofdpijn". Na een langdurige lijst voorbeelden, nu hier ook de erkenning uit multiculturalistische hoek dat allochtone achterstandkinderen een bedreiging vormen voor de niet-achterstandige autochtone kinderen, op gemengde scholen (de Volkskrant, 05-11-2012, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
De regel: dit zijn de achterstandskinderen. Het gevolg:
Trek dit door van individuen naar groepen, en de stelling van deze verzameling staat er. Het was deze redactie ontgaan, maar de niveaudaling ten gevolge van de allochtone instroom dreigt geïnstitutionaliseerd te worden (de Volkskrant, 20-11-2012, door Jaap Dronkers, hoogleraar onderwijsonderzoek aan de Universiteit van Maastricht):
Nemen ze iets uit het verleden over, kiezen ze weer precies het verkeerde ... In andere contexten is al eens opgemerkt dat politieke-correctheid en multiculturalisme tot geestesstoornissen leiden, maar dit is daarvan een glasharde bevestiging. Want het leidt geen enkele twijfel dat het idee van twee aparte toetsen is ontstaan als pogingen om de allochtone achterstanden te verhullen - veel van de zwarte scholen deden om die reden al niet mee met de toets, of selecteerden leerlingen ervoor uit. Alles met de bedoeling het toetsgemiddelde op een aanvaardbaar niveau te krijgen, ondanks de aanwezigheid van grote hoeveelheden allochtone achterstandsleerlingen. De invoering van twee toetsen zou dat moeten repareren. Maar dat gaat natuurlijk volstrekt contraproductief werken, zoals Dronkers uitlegt:
De voordelen van een enkele toets zijn even evident:
Samengevat: de enkele toets haalt de onontdekte talenten eruit, meer dan enig ander middel. Dronkers leidt nog wel aan een misverstand:
Het proberen voor te trekken van allochtone leerlingen kan op geen enkele manier onder de goede bedoelingen geschaard worden. Het is niet goed voor de autochtone leerlingen, en zeker ook niet voor de allochtone. Het Cito is zo vriendelijk om de analyse alhier nog eens te bevestigen (de Volkskrant, 24-11-2012, door Liesbeth van Litsenburg):
Een vuile leugen. Het moeten kiezen uit twee tests is pre-selectie. De definitie van pre-selectie.
En dit gaat natuurlijk voor de volle 100 procent over het zelfvertrouwen en de motivatie van de allochtone leerlingen. Want hun motivatie en zelfvertrouwen is een voortdurend onderwerp van discussie, in dit soort kringen. Over die van de autochtonen heeft dit soort mensen, de politieke-correctheid, zich nog nooit een seconde druk gemaakt. Die kunnen en moeten maar voor zichzelf zorgen. Weer wat onderzoek (de Volkskrant, 12-12-2012, van verslaggeefster Marjan van den Berg):
Hoe zou dát nu komen ...? De deskundigen (de Volkskrant, 12-12-2012, door Marjan van den Berg):
Dat is onjuist, want dat brengt het algemene niveau naar omlaag en niet speciaal dat van de besten. Je zou eerder zeggen: de besten hebben daar het minst last van - dus dat zou het verschil juist vergroten.
Ook dat is onjuist, om dezelfde reden: het beïnvloedt het algemene niveau en niet speciaal dat van de besten.
Al geformuleerd en weerlegd.
Juist. Maar welke leerlingen die minder goed waren? Inderdaad, de nieuwe instroom: de allochtonen. Werkt de extra aandacht voor allochtonen in het onderwijs. Natuurlijk wordt dat niet onderzocht, maar hier is toch een antwoord (de Volkskrant, 13-12-2012, van verslaggeefster Marjan van den Berg):
En de conclusie is glashelder: als de extra aandacht voor hoogbegaafden al niet werkt, werkt die voor laagbegaafden al helemaal niet. Dus onmiddellijk stoppen met die op allochtonen gerichte projecten. De Volkskrant had weer eens een groot artikel bedoeld als reclame voor de zaak van de allochtonen, waar, door zorgvuldig lezen de omgekeerde conclusie uit valt te halen (de Volkskrant, 04-03-2013, van verslaggeefster Sterre Lindhout):
Het bekende doe-goeders-verhaal: "Er is nu een klein probleem maar heel binnenkort gaat alles goed komen". Wijd uitgebreid over pagina:
Maar hier is het eerste detail:
Reken maar dat Brenda een creoolse is - met adhd. Die dus de alom bekende creoolse adhd-kindjes krijgt. Die ook niet stil kunnen zitten. En de rust in de klas verstoren. En het onderwijsklimaat verpesten. Oh, voor de zekerheid:
En ook tussenzinnetje zegt veel:
En je kan ook meteen het antwoord geven: het ís inderdaad een druppel op een gloeiende plaat.
De plaat die gloeit. En de Nederlandse ouders en leraren hebben zelf, als groep, al genoeg en te veel aan een eigen leven, om hier, als groepsgebeuren, iets substantieels te kunnen doen. Wat die Nederlandse ouders doen, is het probleem vermijden. Het dagblad Trouw schuwt geen enkel middel om de allochtone zaak te steunen. Hier is het met een racistische beschuldiging van racisme. Maar om dot te ondersteunen, moet er wel een kleine concessie worden gedaan (Trouw.nl, 26-04-2013, door Rob Pietersen
):
Het bewijs voor deze generaliserende, discriminerende en racistisch beschuldiging:
Het is een flutonderzoek.
De leugens over discriminatie zijn er al zo lang er allochtonen zijn. Rr wordt al een kwart eeuw zwak gepresteerd door allochtonen, en selectie op prestatie is selectie op prestatie.
'Taalarme thuismilieus' is een eufemisme voor "algemeen achterstandige milieus", die zouden profiteren van de autochtone leerlingen omdat ze les krijgen op een gemiddeld niveau van de hele klas, waardoor de autochtone leerlingen les krijgen onder hun niveau, op het niveau van een achterbleven cultuur, en het minder goed les krijgen noem je dan:
Volgens Forum is de multiculturele samenleving het opvoeden van achterstandige allochtone kinderen door en ten koste van autochtone kinderen. We dachten alles zo'n beetje wel gehad te hebben. Maar het kan altijd nog schunniger (GeenStijl.nl, 31-05-2013, door Johnny Quid
):
Nog meer een reden om ze collectief uit te zetten dan die horde onthoofdende jhadi's in Syrië. Maar deze zaak brengt ook veel goeds. Dit vele goede (rijnmond.nl, 10-06-2013, door Marion Keete
):
Maar natuurlijk is er niets mis met de school. De deur gaat open en dicht, het dak is niet lek, en de verwarming doet het prima. Nee, met die school is alles oké. Waar iets mis mee is, is met de mensen die die school bevolken. Die zijn zwak en omstreden. Dat bestuur is zwak, en die leerlingen zijn zwak:
Ineens veel beter scoren ... daar hebben we de verklaring inmiddels van gezien. Overigens is er nu een autochtone schoolleider, maar die kan het lek natuurlijk nooit boven krijgen. De conclusies zijn overduidelijk: islamitische bestuurders deugen niet en moet je nooit in je school nog enige andere instelling hebben. Em allochtone leerlingen deugen niet, in dat ze op zijn minst je leerlingenbestand ernstig verzwakken, en op zijn minst dus een onevenredig beroep doen op de aandacht van de leerkrachten. In het stuk wordt gerefereerd aan de pogingen van toenmalig wethouder Leonard Geluk om de school te sluiten. Dat is een zeer slecht idee. Dat zou andere scholen belasten. Het best is ze op hun islamitische school, veilig ver weg van onze eigen Nederlandse kinderen, te laten wegrotten. Bij Elsevier wordt de enig juiste conclusie eindelijk getrokken (Elsevier.nl, 12-06-2013, door Arthur van Leeuwen):
En geen enkele betrokkene heeft daar afstand van genomen, behalve wat krokodillentranen ten bate van de televisiecamera's, De vader van één van de daders, de docent, ontkent alles. Boosheid over als het aangedane onrecht voort hoogtij. De examens blijken redelijk wijs verspreid te zijn onder familie en vrienden, en niemand trok aan de bel. Allemaal moslims, natuurlijk. Engeland is nog multiculturalistischer en politiek-correcter als Nederland, en de gevolgen voor het onderwijs zijn navenant - de correspondent in Engeland ondervindt het nu aan den lijve (de Volkskrant, 12-08-2013, door Patrick van IJzendoorn):
De brave Patrick schrijft het er niet bij, maar iedereen weet wat dit betekent: de zwarte scholen zijn volkomen puin, en er is er een glijdende schaal naar redelijk daar waar ze nog niet domineren. Het goede onderwijs zit buiten de openbare sector, omdat ze daar de zwarten kunnen weren. Zie bovenstaande. Met als belangrijke middel dit:
Met precies dezelfde situatie in Frankrijk en Amerika: de "Mijdt de zwarte" postcode- oftewel buurt-stoelendans. Een enkel aspect van dit proces (de Volkskrant, 18-01-2014, hoofdredactioneel commentaar, door Hans Wansink):
Hoe zou dat nu komen? Dat gelijkheidsenken was vroeger veel erger dan nu, dus dat kan het niet zijn. In het artikel staat al een clou:
Dus over naar het artikel over die school (de Volkskrant, 18-01-2014,van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Nummer één: het gaat over allochtonen.
Wat ze leren is gewoon met elkaar omgaan. Dat is nodig omdat:
... de zwartjes nogal onbeschaafd zijn. En wie moeten ervoor zorgen dat het beter wordt:
En hoe kunnen de inspanningen van die school dus samengevat worden: "Het beschaven door de blanken van de zwartjes". Maar "opvoeden" en beschaven" vanuit zo'n laag niveau kost natuurlijk veel moeite inspanning en tijd. En ten koste van wie gaan die moeite, inspanningen en tijd? Oh ja, uit het eerste artikel
Onze blanke kinderen. En kijk naar de titel van het artikel: de Volkskrant vindt het zo fantastisch dat ze er bijna op klaarkomen. Hoe meer allochtonen, hoe grote de problemen in het onderwijs. Amsterdam was dus één van de hot spots. maar, luidden de laatste berichten: het gaat nu veel beter - het aantal achterstandsscholen was gedaald van 40 naar 4, waren de berichten in de media. Hier is de waarheid (de Volkskrant, 01-02-2014, van verslaggever Jarl van der Ploeg):
Die Cito-scores zijn dusdanig dwaas samengesteld dat het verschil tussen zeer zwak en zeer sterk iets van 20 punten is, ongetwijfeld om de zieltjes van de leerlingen te ontzien. Daardoor is een verschil van 5 punten dus heel veel.
Maar natuurlijk. want men gaat er maar voortdurend vanuit dat de achterstanden het gevolg zijn van vormen discriminatie en tenachterstelling. Terwijl de werkelijkheid er hoogstvermoedelijk één is van achterblijvende capaciteiten. Wat slechts op één manier deels gecompenseerd kan worden: keihard werken aan inhoudelijke vakken. In plaats van kringgesprekken om de blanke kinderen in te doen leven in de cultuur van de achterstandigen. Maar uit het laatste citaat volgt nog iets anders: niet alleen is de allochtonen aanwezigheid een dodelijk gevaar voor het onderwijs, maar ook nog voor de rapportage erover. Tel uit je winst. De Volkskrant gaat in de tegenaanval met een N=1 verhaal (de Volkskrant, 06-02-2014, van verslaggever Sander van Walsum):
Maar natuurlijk. Het gaat over zichzelf, en op die andere scholen heeft ze helemaal weinig zicht. Het stikt in het onderwijs van de doe-goeders die niets liever willen dan negertjes beschaven. Want dat is het: de blanke directeur met blanke onderwijzers voeden de allochtone kindertjes op tot een niveau dat ze maatschappelijk kunnen functioneren. Of althans: dat proberen ze. In het begeleidende artikel wordt, ongetwijfeld tegen de bedoeling is, alle conclusies van het CPB en deze redactie onderbouwd (de Volkskrant, 06-02-2014, van verslaggever Sander van Walsum):
Dat heeft toch verder geen uitleg nodig? Dat zijn de cijfers. Maar alfa's geloven niet in een objectieve werkelijkheid, dus ze noemen de feiten gewoon "beoordelingen":
Je reinste flauwekul: waarom zijn zaken als 'veiligheid in de klas', 'tijdige bestrijding van leerproblemen' en 'goed contact tussen ouders en school' in 's hemelsnaam van belang, volgens iedereen? Omdat ze leiden naar betere schoolresultaten. En als die betere schoolresultaten uitblijven, dat zijn of die factoren niet van belang, of heeft het geen zin er aandacht aan te bestenden en/of mee te laten tellen. En er kwam ook nog informatie over het belang van de gegeven cijfers:
Zoals al eerder door deze redactie geconstateerd. Tijd voor weer eens wat reclame, vond de Volkskrant. Het tegenovergestelde is natuurlijk het geval (de Volkskrant, 12-06-2014, van verslaggeefster Nina Schuyffel):
Rotterdam-Zuid. Vroeger een gebied waar mensen woorden die allemaal volop meededen in de maatschappij. Die Nederland hebben opgebouwd. Nu een gebied van sociale noodtoestand. Zo erg, dat er een special coördinator voor is aangesteld met speciale gelden - met gewone maatregelen gaat het niet meer goed komen. Dit soort mensen:
Met dit soort karakteristieken:
En waar iemand voor gezet moet worden:
Oftewel: een toponderwijzeres. En hoeveel kan ze er aan:
Nederlandse leerlingen zitten met hun dertigen in een klas. De allochtonen zuigen dus kapitalen weg vanwege de extra leerkrachten. En ze zuigen de beste leerkrachten weg vanwege de zware eisen die ze stellen. En dat betekent, bij een gelijk blijvende hoeveelheid leerkrachten van de goede soort, dat Nederlandse leerlingen die extra goede leerkrachten niet krijgen. Dus tekort worden gedaan. Die allochtonen vreten dus niet alleen ons geld, maar ook ons onderwijs op. Die allochtonen vreten de toekomst van onze kinderen en daarmee van onze maatschappij op. De bedreiging speelt inmiddels op alle niveaus (de Volkskrant, 11-06-2014, van een verslaggever):
Alles om het aantal "geslaagde allochtonen" maar op te krikken. En naast de moslims, zijn ook de zwarten de aanval op de universiteit begonnen (Joop.nl, 28-03-2015, door Mitchell Esajas - Voorzitter van New Urban Collective):
Mitchell Esajas is van andere stukken op Joop.nl en zelfs in de Volkskrant al
helemaal bekend als een vuilbekkende negerracist: "Zwarten hebben een
achterstand die het gevolg is van racisme van de kolonialen en
slavenhouders". Dus na deze kop kan je de rest overslaan, want dat is
natuurlijk precies hetzelfde verhaal. Vanwege de ernst van de zaak, namelijk
de ondermijning van onze intellectuele kracht, toch een bespreking in detail.
Nee, die vragen durft men niet te stellen omdat iedereen het antwoord wel weet: zwarten zijn niet op de universiteit, omdat ze niet (goed) kunnen leren en studeren. Zwarten zijn goed in muziek, dans en sport, en ergens moet dat gecompenseerd en worden anders zouden ze betere mensen zijn. En heel Afrika bewijst dat dat zeker niet het geval is: armoe, tovenarij en barbarij alom .
Vraag 1: Ja, want zwarten kunnen niet leren/studeren. Vraag 2: Dat de vakken aldaar te moeilijk zijn voor zwarten en dat de samenleving dat niet kan bijspijkeren.
Dat "men" (dat wil zeggen: iemand) er automatisch van uitging dat ze de koffiejufrouw was, is net erboven verklaard - en er zijn wel zwarte koffiejuffrouwen en schoonmaaksters aan de universiteit. Dat "men" (bedoeld: iemand) dat dus als zodanig ziet, zegt totaal niets over andere zaken. Het feit dat Wekker en Esajas dar wel een verband zien, bewijst het eerdere punt: zwarten kunnen niet redeneren (zijn "dom"). Het is een simpel geval van Non sequitur: "Het gestelde volgt niet uit het voorgaande".
En dat dan nog ten eerste in sociale en culturele antropologie, algemeen erkend als intellectuele fop-vakken , en dan ook nog eens gespecialiseerd in gender en etniciteit, nog
algemener geaccepteerd als fop-onderwerpen. Al was het maar omdat degenen die
zich in dit veld bewegen als eerste hardnekkig ontkennen dat er verschillen
zijn tussen man en vrouw en dan kan er ook geen gender zijn, en als tweede ontkennen ze het bestaan van ras en
dus etniciteit (dat is effectief hetzelfde).
En daar zijn we: dat negers niet kunnen leren en studeren is het gevolg van slavernij en kolonialisme.
En iets anders beweren bevestigt de vorige conclusie: "Spreekt u mij tegen dat bewijst u dat ik gelijk heb". De stellingname van fascisme, dictatuur, geweld en oorlog. En het platbranden van Londen en ander Engelse steden in 2011. En het plunderen van winkels als ze worden opgepakt na een misdaad .Maar ook daarover praten is racisme:
'We' zijnde natuurlijk de Nederlanders, want de roetzwarte Esajas heeft het over niets anders dan ras. Kijk maar:
Juist ja... Alle achterstanden van allochtonen komen van hun benoemen als "allochtonen" en zijn de schuld daarvan en de overige manieren waarop Nederlanders allochtonen tegenhouden om te gaan leren en studeren, samengevat in 'institutioneel racisme' Conclusie:
Dat wil zeggen: meer negers op fop-posities, die de kwaliteit van de universiteit gaan ondermijnen op de manier waarop Gloria Wekker dat al doet. Zelfs bij Joop.nl werd het stuk volledig uit het water geschoten. Hier zijn een paar voltreffers:
Op geen van deze reacties kwam een weerwoord van het zwarte en witte racistische woordengajes dat bij Joop nl rondloopt. Wegens onweerlegbaar, natuurlijk. En als verbijsterend contrast uit de maatschappelijke werkelijkheid (Telegraaf.nl, 17-04-2015, door Arianne Mantel
En in dit opzicht overtreffen de creolen de moslims. Hetgeen je de behoefte doet voelen om Esajas en zijn Joop.nl-maten Dennis Mollis en Randall Snijders over de scheepsra te leggen en ze te geselen tot ze om genade smeken en beloven op te krassen naar hun takkie-takkieland ... Als het over het buitenland gaat, winnen de verhalen meestal in duidelijkheid (de Volkskrant, 22-05-2015, van correspondent Peter Giesen):
Maar toch nog niet helemaal ... Wnt welke leerling zou nou geen baat hebben bij tucht? Tucht leidt tot orde in de klas, en orde in de klas is een sine qua non voor alle onderwijs. De eerste zin geeft al een aanwijzing in de juiste richting:
Wacht even ... Dat is iets heel anders. Het niveau van het onderwijs is iets anders dan tucht. Voor goed onderwijs heb je tucht nodig, maar onder tucht kan je ook slecht onderwijs geven. En het gaat echt helemaal over het niveau van het onderwijs:
Inderdaad, dus. En ook meteen is duidelijk dat de Volkskrant aan de kant van de onderwijsverloedering staat. Zoals gewoonlijk. Maar waarom? Waarom zou je tegen goed onderwijs zijn? In de laatste alinea staat het het duidelijkst:
Hahaha, bijzonder grappig, dat meel-in-de-mond 'kinderen uit achterstandsmilieus'... Allochtonen, zal je/'ie bedoelen. Moslims en negers. De hoofdrolsspelers uit de beroemde Franse film over onderwijs en achterstandskinderen: Entre le murs - dit keer zijn
de autochtonen er natuurlijk kunstmatig tussengeplakt. Allochtonen gaat het
over. Negers en moslims.En van wie komt dat beleid van onderwijsverramponering:
Maar natuurlijk: van de vijfde colonne. Of hen die met de vijfde colonne heulen, zoals de Volkskrant. En dat van die verramponering wordt nog niet eens ontkent:
Die lesuren worden weggehaald bij de intellectuele inspanning, en gestopt in datgene dat nodig is om de allochtone leerlingen enigszins bij te spijkeren: in opvoeding. Want die krijgen ze van huis uit nauwelijks - of niet in het geval van de zwarten-zonder-vaders en schoonmakende moeders.Het is dus net als in Nederland: de allochtone aanwezigheid is een dodelijk gevaar voor het niveau van het onderwijs. De belangrijkste vorm van rot (GeenStijl.nl, 28-11-2018, door Mosterd
):
Het vlees in de kuip ...? Gekleurd gajes! Natuurlijk! Ook overal elders in de media, natuurlijk ZONDER bronvermelding. Hm, is dat wel de belangrijkste vorm van rot ... Hier een andere die allang in de gedachten van deze redactie zat, maar nu voor het eerst half-openlijk naar buiten komt. Met eerst een inleidend achtergrondartikel (de Volkskrant, 21-01-2020, door Bart Dirks):
Nou, die kop zegt al genoeg: er is een leescrisis. Kinderen gaan steeds slechter lezen. Waarvoor moeizaam verklaringen worden gezocht:
En om preciezer te zijn: die achteruitgang was al waar te nemen voordat de smartphone en iPad bij kinderen gemeengoed werden. En wat die kinderen op die smartphone of iPad doen, kan ook niet zonder lezen, in ieder niet helemaal zonder. En vooral lezen is iets dat helemaal niet door kinderen zelfstandig wordt geleerd. Kinderen leren lezen samen met hun ouders! Voor het naar bed gaan: "Mama, boekje voorlezen!". Blanke ouders! Beseft de Volkskrant, bewust of onbewust, ook heel goed:
Daar rechts, zit de helft van de niet-lees-groep. Schrijver Abdelkader Benali. Moslim. De andere helft zijnde nog erger qua niet lezen: het zwarte contingent. Want geen vader => en dus overbelaste moeder. En kunnen lezen is de basis van al het andere onderwijs. En dat was alleen de inleiding. Voor het verschijnsel dat de dag erop besproken werd (Ja, dit soort propaganda en hetze heeft geen planning - het is het volgen van dezelfde ideeën door grote groepen mensen) (de Volkskrant, 22-01-2020):
De middenschool moet! Want dat 'terug'is de eerste botte leugen: er is nooit een middenschool geweest in de zin dat men hier bedoelt: als standaardsysteem. Onder invloed van "linkse" ideologie is er een jaar of veertig terug veel geouwehoerd over een middenschool, "Want het is zo sneu voor de kindjes die afvallen", maar toen er hier en daar experimenten mee gedaan werden, bleek al snel dat het rotzooi opleverde. Heel simpel, volgens de volgende regel:
En dat hoeft niet eens naar verhouding te zijn. Het ligt vermoedelijk ergens in de buurt van: "twee keer zo veel diversiteit, vier keer zo slecht onderwijs". Want het werkt door op meerdere gebieden: cognitief, want je moet ander dus meer lesmateriaal en andere en meer uitleg aanbieden in dezelfde tijd, je krijgt te maken met meer motivatieverschillen tussen leerlingen, enzovoort. Wat iedere lesgevende weet en hoogstens niet wil weten (de Volkskrant, 23-01-2020, ingezonden brief van Marcia van Helden, docent Nederlands vmbo, Sittard):
En de rol van die motivatieverschillen is ook in de praktijk bewezen: toen er nog categorale mavo- en havo-scholen waren, scoorden die beter dan diezelfde scholen in een scholen-combinatie. En volgens een vast patroon: vwo-havo: havo scoort relatief slechter - havo-mavo: havo scoort relatief beter. Dus: "Middenschool, want dat is beter voor gelijk onderwijssucces" is een gore leugen. En als je goed leest, staat er zelfs op die voorpagina die alleen koppen telt, de reden voor die leugen. In woorden:
'Gelijke kansen'. Of op de website (Volkskrant.nl. 21-01-2020):
Oftewel: 'kansengelijkheid'. Of in de krant aan de binnenzijde (de Volkskrant, 22-01-2020, door Raoul du Pré):
Oftewel: 'kansenongelijkheid'. En de plaatjes ...
... laten er al geen enkele illusie over bestaan over de ongelijkheid in kansen tussen welke groepen het gaat: niks hoger-versus lageropgeleid in Dorpstraat, Ons Dorp. Het is hoger en lageropgeleid in Amsterdam, Multicultiparadijs. Hier het tweede artikel dat het "goede voorbeeld" schetst (de Volkskrant, 22-01-2020, door Anna Deems):
Oftewel: cognitieve vooruitgang is niet het uitgangspunt. Wordt zonder mee toegegven
Oftewel: "Iedereen zanger of danser, omdat de zwartjes er zo goed in kunnen komen". En voor de kinderen ...
Oftewel: "Tristan heeft die eerste twee jaar wel niks geleerd, maar wel een heel fijne tijd gehad". Het is cognitief onderwijs versus multiculturalisme vieren. Het is hoger- versus lageropgeleid als bij de blanken versus de gekleurden. Blanken versus allochtonen. Het is: "Het blanke cognitieve onderwijs moet qua niveau teruggeschroefd worden naar dat van de allochtonen". En nog een aanwijzing: de Volkskrant laat gevoeglijk weg wie er achter dit initiatief zitten, anders dan het noemen van een aantal organisaties. Die organisaties staan voor personen. Op het NOS Journaal werd, onvoorzichtigerwijze, één van hen wel voorgevoerd. iemand die al achter veel van dit soort rotzooi heeft gezeten: voormalig GroenLinks-leider Pault Rosenmöller. Rabiaat politiek-correcteling en multiculturalist. En een bij andere gelegenheden genoemde prominent i de voorzitter van de PO-Raad, de sectororganisatie voor het basis- en speciaal onderwijs, voormalig PvdA-wethouder in Utrecht en aldaar bewezen als rabiaat politiek-correcteling en multiculturalist: Rinda den Besten. Dit soort mensen zijn de drijvende krachten achter dit initiatief. Met als doel:
Een oorlogsverklaring  .Eén van de vele columns van Aleid Truijens over het onderwerp (de Volkskrant, 09-03-2021, column door Aleid Truijens, schrijft over onderwijs, opvoeden en opgroeien):
Afgekort: als je blank bent (vermoedelijk voor minimaal 80 procent)
Vermoedelijk voor iets als 80 procent allochtonen. Naar Allochtonen, cultuurbedreiging
, of site home
 ·.
|
