Bronnen bij Vijfde colonne: woordvoerder Nazmiye Oral

Nazmiye Oral heeft al een vrij lange carrière als woordvoerder van de moslims achter de rug, beginnende als presentator bij de (inmiddels opgeheven) moslimomroep NMO. Bekend en berucht is haar interview met Pim Fortuyn . Op het moment van schrijven (okt. 2010) doet ze zich al jaren lang gelden als columniste bij de Volkskrant, waar ze momenten van inzicht afwisselt met diepe dalen van eigen-volk-eerst denken. Met een geleidelijke verschuiving naar steeds meer realiteitszin. Hier voorbeelden van deze interessante ontwikkeling.

Eerst even een grondige kennismaking (de Volkskrant, 06-06-2006, column van Nazmiye Oral ):
  Het nieuwe Nederland

Laten we elkaar geen mietje noemen: u bent allang niet meer tolerant. Net zoals u ooit had besloten dat tolerantie uw hoogstaande volksaard was, nobel en iets om trots op te zijn, zo heeft u nu besloten dat diezelfde tolerantie een verhulde vorm van lafheid is.
    En laf wil niemand zijn.
    Wat voor nut had die tolerantie ook eigenlijk? Geen enkele. U heeft uzelf al die jaren te kort gedaan door uw ware gevoelens te onderdrukken. Zeer gevaarlijk. Niemand komt daar ongestraft mee weg. Het is die bal die onderwater wordt gehouden, weet u wel? Hoe harder u de bal onder water drukt, hoe harder de bal bij het loslaten uit het water zal schieten.    ...

Enzovoort. Een hele column lang. En waarom ...? Daarom:
      U bent helaas niet meer zo ontspannen. U bent bang. Voor de islam en voor de moslims. Uit cijfers blijkt dat de helft van u een afkeer heeft van moslims. Dat is nogal wat.

U bent niet meer tolerant, omdat u bang bent voor mensen uit achterlijke en agressieve landen oftewel achterlijke en agressieve barbaren.

Oh nee, de islam is naastenliefde (de Volkskrant, 05-12-2006, column van Nazmiye Oral):
  Ons probleem

...    ‘De islam verbinden aan eerwraak is contraproductief, polariserend, en kortzichtig. ...

De redenatie heeft slechts één tussenstap: de islam zorgt voor de mannen-volstrekt dominante patriarchale cultuur - de mannen-volstrekt dominante patriarchale cultuur zorgt voor de eerwraak.

Eén van de manieren waarop Nederland niet tolerant meer is, is deze (de Volkskrant, 24-10-2006, column door Nazmiye Oral):
  Een nieuw gevoel

In elke winkel een oplettende winkelier....   Ik had het nog nooit eerder meegemaakt, behandeld worden als een vreemdeling. En nu weet ik hoe het voelt.... Ik moet opeens denken aan al die Marrokkaanse en Turkse jonge jochies. Dit gevoel nodigt uit tot baldadigheid, omdat je er toch niet bij hoort. Dus wat kun je kapot maken? Kun je beter lol maken en mensen sarren. Mensen die je toch al in een hoekje stoppen.    ...

Vreedmd, dat Aziatische jochies daar geen last van hebben ...
   Oh ja, nu weten we het weer: dat is omdat het andersom is: eerste waren er de Marokkanse en Turkse jochies die baldadig waren, dingen kapot maakten, en mensen sarden uitleg of detail . En toen kwam er de oplettendheid van winkeliers.

En dat geldt natuurlijk helemaal voor de eigen familie (de Volkskrant, 24-04-2007, column door Nazmiye Oral ):
  Mehmet, een emigrant in spe

...  mijn broertje trok mijn aandacht met een terloops gebrachte mededeling. Over een paar jaar wilde hij voorgoed naar Turkije emigreren.    ...
     .... Mijn broertje, die ik jaren heb meegemaakt terwijl hij wekelijks werd geweigerd in de plaatselijke discotheek, in wiens aanwezigheid ik altijd mensen zag veranderen, meer op hun hoede zag zijn, die op school geen stageplek kon krijgen ...

Hij werd geweigerd in de plaatselijke discotheek omdat hij zijn zussen niet mee mocht nemen, de meisjes aldaar als hoeren zag, en bij het minste of geringste onmin met zijn kleurgenoten op de blanke jongens insloeg uitleg of detail . Voor de stageplek, zie hier uitleg of detail , voor dat op hun hoede zijn, zie het vorige item.
    Het inzien van fundamentele probleem aan de eigen kant is volstrekt onmogelijk. Voor de allochtone immigrant.

Meer over de werkelijke problemen. In haar rol als actrice is Nazmiye op bezoekt geweest (de Volkskrant, 08-10-2007, column door Nazmiye Oral):
  Ik had de boel op stelten moeten zetten

Acteren, vooral op het toneel, is fantastisch. ...
    Ik heb hiernaar uitgekeken. Rondslenteren in New York. ... en spelen in een stuk waar ik zo van houd. De Gesluierde Monologen in Amerika. Het had leuk moeten zijn, geweldig, het publiek dolenthousiast. Ik had de boel op stelten moeten zetten. Mensen in vervoering moeten brengen. En toch. De magie was er niet.
    Niet op de eerste avond. Ik had zo hard gewerkt. Ik had zo ontzettend hard mijn best gedaan met het Engels. En toch was het er niet.    ...

Tja ... Andere taal ... Wie de illusie heeft in een andere taal te kunnen acteren, moet nog veel leren. Over taal, en acteren. En cultuurverschillen.
    Maar dat laatste wil niet zo erg, hè ...
  ... Wij zijn niet alleen acteurs, wij zijn duiders, wij worden aangezien voor de vrouwen over wie het gaat. Wij moeten verhalen aanhoren van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, wij moeten het verdedigen dat het woord vagina en het woord Koran in dezelfde zin voorkomen.
    Soms is dit verstikkend en word ik er mismoedig van. Alsof ik niet alleen op het toneel maar ook in het leven daarbuiten een rol speel die mij is toebedeeld door de ander, een rol puur gebaseerd op mijn afkomst en uiterlijk. Er komt een vreemd gevoel naar boven. Wantrouwen jegens de blanke. Het is niet dit gevoel dat mij mismoedig maakt, dat pijn doet. Het is het feit dat dit gevoel überhaupt in mij bestaat.
    Ergens in mij woont dus iemand die zich minderwaardig voelt, het gevoel heeft zich te moeten beschermen. Het gevoel heeft te moeten vechten tegen de domheid van de blanke zodat haar waardigheid onbeschadigd blijft. Ik heb vaak geprobeerd dit gevoel een naam te geven. Maar ik kom niet verder dan het beschrijven van het gevoel. Het is heel basaal.
    Het woord slaaf komt in me op al hoef ik niet uit te leggen dat ik geen idee heb hoe dat voelt. En toch voelt het zo. Alsof mijn vader van jullie was en ik moet laten zien dat ik vrij ben. Van mijzelf. Van gelijke waarde. Anders. Maar van gelijke waarde.
    En als ik deze voorstelling speel en mijn demonen vullen met hun gefluister mijn hoofd, dan lijkt het alsof ik het niet veel beter heb gedaan dan mijn vader. Hij was fabrieksarbeider, ik acteur maar beiden zijn we ‘Turk’. Terwijl ik zo graag ‘mens’wil zijn. Het is het lot van elke allochtoon die een beetje hersens bezit: je afkomst verklaren, duiden en vertalen voor de westerling die het niet begrijpt. Het heeft mij jaren gekost om zonder schuldgevoel en zelfhaat te schrijven over de dingen die mij aangaan. Over Turken ja. En moslims. Gewoon omdat mijn hart daar ligt. En iedereen heeft er iets over te zeggen. Dat je niet radicaal genoeg bent, dat je kennelijk loyaliteitsproblemen hebt, dat je leunt op je afkomst, dat je te verwesterd bent ...
    Nu in New York is het de zoveelste keer dat werk en identiteit in elkaar vastgeklonken zijn. Dat is waarom ik de magie niet heb kunnen bewerkstelligen. Ik heb me niet met huid en haar willen geven. Ik heb nog niet bewust gekozen en heb nog een stukje voor mijzelf gehouden. Ik moet wederom kiezen. Voor het oefenen in overgave, voor de angst dat de witte man mij in mijn ziel kijkt en mij misschien uitkotst. ...

Zo, dat is er ook weer allemaal uit ...
    Terwijl het toch zo simpel is: je komt uit een achterlijke cultuur, en je bent op de afkomst herkenbaar. Dus zal je hier altijd gezien worden als op zijn minst deel van die achterlijke cultuur. Daar helpt maar één moedertje-lief aan: terugkeer. Zoals bijvoorbeeld de Marokkanen ook iedere jaar weer een maand terug gaan. Om zich weer een beetje normaal mens te voelen, in plaats van institutionele mislukkeling.
    En of je dit nu in Nederland, Duitsland of Frankrijk plaatst: het proces blijft precies hetzelfde.

In 2008 heeft Nazimiye nog vele illusies. Hier is er eentje (de Volkskrant, 25-02-2008, column door Nazmiye Oral ):
  Ondanks alles wortel geschoten

Er zaten twee mensen aan tafel in de uitzending van Buitenhof met Clairy Polak op 17 februari, Haci Karacaer en Funda Mujde. Een week daarvoor had de Turkse premier Erdogan een popsterachtig optreden gegeven in Keulen waar tienduizenden Europese Turken op af waren gekomen.    ...
    Vele Turken voelen zich tweederangs burgers. Wij als maatschappij hebben nog steeds niet gedefinieerd wat de werkelijke waarde is van deze nieuwe leden voor onze maatschappij. Wat is de toegevoegde waarde van de Turk of de Marokkaan? Hierop hebben we geen afdoende antwoord en de zwaartekracht ligt op wat deze volken ons kunnen afpakken en niet op wat ze ons te bieden hebben. ...

Het simpele antwoord, nadat deze redactie de vraag al tientallen keren gesteld heeft: "Noem die bijdrage eens": er is is geen bijdrage. In de positieve zin. Alles dienaangaande wat Turken en allochtonen te bieden hebben (behalve couscous en buikdansen) heeft Nederland al. Er is wel nieuwe een bijdrage, maar die ligt op het niveau van jihadisme en terreur.

De tweede illusie: dat het door pappen en nathouden vanzelf goed komt (de Volkskrant, 10-03-2008, column door Nazmiye Oral):
  Wouter Bos toont misplaatste lef

Dames en heren, het is klaar met dat softe gedoe, er moet meer polarisatie in het debat.

...    Volgens Bos is de toon van het debat niet belangrijk, ik zeg dat de toon van het debat alles bepalend is. ...
    De angst voor en vooral de weerstand tegen die verandering is legitiem en menselijk. Niemand had veertig jaar geleden gedacht dat de gastarbeiders van toen de maatschappij van binnenuit blijvend en wezenlijk zouden beïnvloeden. Ik vind het logisch als dat voelt als een vijandige overname, een ongevraagd bijproduct van werkverschaffing. De maatschappij zoals hij nu is, is niet in harmonie, en daarom voelt het als niet-kloppend. Er zitten gaten in de nationale identiteit. We staren ons blind op de islam.
    Geert Wilders komt met een film, nemen we aan, en Wouter Bos heeft als antwoord dat we niet zo soft moeten zijn en het integratiedebat scherper moeten voeren.
   Gelukkig heeft hij nog een minister die echt een visie heeft. Ella Vogelaar. Zij bracht op Internationale Vrouwendag op uitnodiging van het Zina Platform bezoeken aan diverse huiskamers in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer.
   Ik zat er bij en kan u verzekeren dat het geen kattenpis was. ... Ze was open, niet bang en maakte contact.
    Ik denk omdat ze hoopte op verandering van binnen uit. Bij haar en bij de ander.

Brullen van de lach, bij redactie schrijvende in 2019 ... Er is best wel wat polarisatie in het debat gekomen ... Explosieve polarisatie ... En in die prachtwijken ... Daar zijn de jihadi's geboren ...

En als derde de illusie dat de manier van denken van de islamitische cultuur oftewel de moslim-goegemeent best te vergelijken is met de westerse (De Volkskrant, 07-04-2008, column door Nazmiye Oral):
  .Verlichting

Er is geen enkel mens aan te wijzen dat geen 'verlichting' wil. Het is maar wat je er onder verstaat.    ...

Het maakt allemaal niet uit: of je nu rekenonderwijs volgt, of naar de madrassa gaat om te leren bidden voor regen.
    Nazmiye beseft het natuurlijk niet, maar legt de werkelijkheid zelf genadeloos bloot:
  ...Voor de één staat het voor vooruitgang, voor een opleving van tijd waarin intelligentie, moed en waarheidsliefde bij elkaar komen en zo samen alchemie bewerkstelligen. Waarin je aan je water voelt dat je leeft in een tijd ,waarin ware transformatie heeft plaatsgevonden, en waar toekomstige generaties nog vaak aan zullen refereren.
    Voor de ander betekent verlichting letterlijk verlichting. Van pijn. Van zorg. Van misère.
    Uit eigen onderzoek, dat vooral bestond uit simpel human contact, merkte ik dat alle Turkse vrouwen waar ik de afgelopen tijd mee te maken had (in Hengelo, Arnhem en Bos en Lommer in Amsterdam) geenszins bezig waren met Wilders en zijn 'film' met als target de islam, noch met Rita met haar human wallpaper tijdens haar 'historische' rede en al die mensen die zo trots zijn op Nederland maar minder trots op hun gekleurde medelanders, noch met de soap in de Tweede Kamer van haastig opgedoken memo's en al dan niet liegende ministers - dit alles ging grotendeels aan hen voorbij.    ...
    Hun desinteresse kwam niet voort uit domheid of onwelwillendheid. Het was een kwestie van prioriteiten. Deze vrouwen waren bezig met de dag zelf en niet met de waan van de dag. Want dat is een luxe die je je alleen kunt permitteren als daar ruimte voor is in je leven. Elk van deze vrouwen leeft met een grote mate van pijn. ...
    Er is een plek echter waar het westerse vooruitgangsgeloof en de niet-westerse hang naar verlichting elkaar ontmoeten: de kamer van de dokter. De dokter is God, de verlosser, de alwetende, de enige kracht buiten hen waar de vrouwen zich met regelmaat aan overleveren in de hoop op redding uit een erbarmelijk leven. ...

Duidelijker kan het verschil in cultureel functioneren toch niet uitgedrukt worden ...? Niveau: beschaving en barbarij.

Een voorbeeld van de regel dat het ongeveer vijf jaar duurt voor je zaken als religie uit je systeem kan werken uitleg of detail (de Volkskrant, 23-04-2008, column door Nazmiye Oral):
  .Ik zal blijven geven

Ongeveer een half jaar na de moord op Theo van Gogh raakte ik overspannen, al had ik dat zelf nog niet door. Ik was niet alleen het geloof in mijn eigen kracht kwijt, maar ook in de maatschappij.

Het heeft dus vier jaar geduurd voor ze kan toegeven dat de moord op Van Gogh een schok was voor haar culturele en religieuze geloof, en geeft meteen toe dat ze niet in staat was de werkelijkheid daarvan te zien, door de schuld aan 'de maatschappij' te geven. Haar overspannenheid kwam natuurlijk van de voort blijven durende spanning tussen die twee zaken: haar beeld, en de ermee in tegenspraak zijnde werkelijkheid. Dat moslims niet om kunnen gaan met het leven in een westerse maatschappij.

Maar natuurlijk zijn alle problemen met de allochtone instroom allemaal de schuld van de Nedelanders. Als volgende zelfs die o zo sneue PvdA. Die heeft in 2009 een integratienota het licht doen zien die voor het eerst een wat meer realistische blik op het probleem werpt. Nazmiye kiest eenduidig positie. In verband met de hoeveelheid misverstanden gemengd met juiste observaties in een stuk voor stuk behandeling (de Volkskrant, 09-03-2009, column door Nazmiye Oral):
  De flauwe integratienota van de PvdA

... Ik lees de integratienota van de PvdA.
    Ik lees over nieuwe Nederlanders. Ons Nederland. Dat tolerantie niets heeft opgeleverd. Dat de politiek niet heeft willen luisteren naar de oorspronkelijke bewoners van Nederland die de verandering in hun land met moeite konden accepteren. Dat er pas werd geluisterd nadat mensen als Fortuyn hier aandacht voor eisten. Dat we met zijn allen eraan moeten werken om van dit land ons land te maken.
    Het hele stuk ademt een mislukt soort optimisme. Mislukt omdat het achterhaald is en absoluut niet van deze tijd.

Dit zijn juiste observaties. Maar waarschijnlijk niet op de manier die Oral bedoelt:
  Wat ook opvalt, zijn de grenzen die nergens worden benoemd maar die de hele tijd aanwezig zijn in de voorstellen. Allen moeten we dezelfde wet gehoorzamen (duh). Krenken mag maar hoeft niet (zo zo). En om een ‘echte’ Nederlander te zijn moet je de taal kennen en meedoen met de waarden en normen van dit land.

Oral noemt de grenzen die wel benoemd zijn in de nota, de wettelijke grenzen, en constateert terecht dat de er andere grenzen niet benoemd zijn. Maar ook zij benoemt ze niet. Want dat zijn de culturele maatschappelijke omgangsvormen. De regels, in plaats van de wetten. En de grote massa der moslims schenden vooral de regels.
  Ik kan me niet voorstellen dat dit alles is waar de PvdA mee op de proppen komt na jaren van politiek en publiek debat. Ik heb zelf, tijdens jaren van toeren langs theaters, buurtcentra, blijf-van-mijn-lijfhuizen en zelfs een moskee, meegemaakt hoe het publiek met een islamitische achtergrond een enorme verandering heeft doorgemaakt. Waar de vrouwen in het begin defensief en soms zelfs agressief waren, vooral als het ging om interpretaties uit de Koran, ...

Zo, hier horen in de oratiedrift van Oral iets wat we natuurlijk eigenlijk altijd al wisten: het waren niet alleen de mannen, maar ook de vrouwen die op radicale manier in hun geloof zitten. Het idee dat mannen en vrouwen binnen de islam twee volkomen gescheiden stammen zijn, is natuurlijk absurd.
  ... werden ze een aantal jaren later, na de dood van Theo van Gogh toen de moslimdiscussie in volle gang was, milder en gingen ze zelfs meer zelfreflectie toepassen.

Hiervan is geen enkel bewijs voorhanden. Integendeel: we zien steeds meer in absurde kledingwinkels gehulde vrouwen op straat. En de betekenis daarvan is bekend genoeg - in de woorden in Metro van 18 februari van Nora El Jebli, initiatiefneemster van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade: ‘Mijn hoofddoek staat symbool voor de liefde voor het geloof. Ik geloof meer in participatie dan in integratie.’ Oftewel: "We moeten jullie waarden niet" - wat je ook kan vertalen in "We moeten jullie niet".
  Tegenwoordig zij er grofweg twee soorten allochtonen. Degenen die goed meekomen, weten dat hun toekomst hier ligt, redelijk tot goed Nederlands kunnen en hier hun weg proberen te vinden. En degenen die afgesloten zijn van de maatschappij, de taal niet of nauwelijks beheersen, vaak last hebben van ziektes en ongemakken. Deze groep zal niet of nauwelijks veranderen, omdat ze niet willen, maar vooral ook omdat ze niet kunnen.

Klopt. Het gaat natuurlijk om de relatieve omvang van de twee groepen. En daarvoor is een simpel criterium omdat het ook op  andere terreinen en voor andere groepen geldt: in hoeverre zijn ze hoger-opleidbaar. En dan is meteen de best mogelijk schatting: een derde op tweederde. Tweederde die niet mee zal kunnen komen. En die daardoor sterk het gevaar loopt te radicaliseren. Door het aanvullende proces dat we aan het einde zullen benoemen.
  De fout die er in de integratienota van de PvdA wordt gemaakt, is dat men ervan uitgaat dat de migranten hebben gekozen voor het nieuwe land. De realiteit is dat minimaal driekwart van de migranten, als het niet meer is, ‘onvrijwillig’ hier is. In elk geval, zonder nadrukkelijk voor dit land te hebben gekozen. Ze zijn of hier geboren, of ooit hierheen gekomen door een economische noodzaak met het voornemen zo snel mogelijk terug te gaan, of getrouwd en hierheen gehaald door hun man of vrouw. We kunnen ons niet voorstellen dat mensen op zo een onbewuste manier migreren en toch is dat zo.

Kennelijk heeft Oral inmiddels de internetdiscussies gelezen, en begrepen dat 'vrijwilligheid' en dodelijk argument is. Dus stelt ze maar doodgewoon dat die vrijwilligheid niet bestaat. Daartoe roept ze zelfs 'economische noodzaak' als een vorm van dwang. Die is echt mooi: omdat Nederlanders rijker zijn, hebben ze daarmee gedwongen dat Turken en Marokkanen naar Nederland komen.
    Over dat argument kunnen we nog lang en kort praten, maar Oral vergeet dat het even makkelijk weerlegbaar is: vrijwel alle allochtonen hebben dubbele paspoorten, en kunnen zo weer uitreizen. En oh ja, dat geldt ook voor degene die hier geboren zijn. Want die lijken wel "onschuldig", maar ook dat is schijn: omdat ze hier altijd geleefd hebben, hadden ze des te meer kans en dus des te meer plicht zich aan de Nederlandse normen en waarden aan te passen. Hetgeen ze zichtbaar niet doen, gezien de enorme hoeveelheden overlast en criminaliteit vanuit de groep van jonge allochtonen. En tenslotte daarover: de positie in het nest van het koekoeksjong is niet zielig - zelfs niet als het koekoeksjong eruit gegooid wordt.    
  In de nota wordt ook gesuggereerd, dat als je maar je best doet, je hoe dan ook een Nederlander kunt worden. Een volwaardige burger. Als ik uitga van mijzelf, redelijk geïntegreerd, ben ik nog steeds geen Nederlander. Niet in de organische zin van het woord dat ik niet opval, dat ik opga in de massa, dat ik een van de ‘onzen’ ben. Er zijn altijd momenten dat ik word bejegend als iemand ‘uit een andere cultuur’. Ik zal nooit en te nimmer een Nederlander zijn. Wat ik ook doe. Het is daarom onzin te suggereren dat mensen zelf bepalen of ze erbij horen of niet.

Dit klopt weer. Allochtone immigranten zullen nooit Nederlanders worden, omdat dat in het woord zit: "allochtone" betekent namelijk:  "zich niet-aangepast gedragend". Iemand met een baard of hoofddoek zal nooit een Nederlander worden, en over djellaba's, nikaab's en boerka's hoeven we het helemaal niet te hebben. Je enige kans is de taal spreken en je houden aan de normen en waarde. En bovenal: geen overlast veroorzaken. Allochtone immigranten falen op bijna al die terreinen op grove wijze.
  Een paar dagen geleden publiceerde Maurice de Hond een (omstreden) opiniepeiling, waaruit bleek dat nu ook hoogopgeleiden voor Wilders en de zijnen kiezen, omdat hij wordt gezien als de hoeder van het vrije woord. Wat er dan wordt gezegd, is kennelijk niet meer van belang, het gaat erom dat het gezegd kan worden.

Tja, daar zit het verschil tussen de gelovige, de moslim, en de verlichte Nederlander: voor de moslim is de heiligheid van de religie belangrijker dan het vrije woord, de open maatschappij, en de democratie.  
  De realiteit is dat we in een beschavingscrisis zitten en weigeren rekening te houden met mensen die worstelen met de realiteit van migratie. En die is niet mis. Het gaat om verlies van eigenwaarde en identiteit, angst, apathie, depressie en wanhoop.

En weer ware woorden, met dien verstande dat het niet 'we', maar de allochtonen zijn die in een beschavingscrisis zitten. Want inderdaad: die lijden potentieel aan verlies van eigenwaarde en identiteit, angst, apathie, depressie en wanhoop . Maar dat heeft niets met Nederlanders te maken, maar met immigranten die vrijwillig naar Nederland komen, vanuit een achtergebleven cultuur, vaak zelfs een sterk achtergebleven cultuur.
  Onze zogenaamde tolerantie uit het verleden, waar we zo trots op zijn, bleek flinterdun. Nu het laagje eraf is gekrabd, komt er ongeduld naar boven. Woede. En een roep om aanpassing.
U hoeft maar de commentaren te lezen van lezers op de internetsite van deze krant om te zien hoe rechts en intolerant de meeste zogenaamd links georiënteerde mensen zijn geworden.

Hallo? 'Onze' tolerantie? Gezien de grove manier waarop jullie je tegen onze vrije warden keren, is er van jullie kant heel weinig tot geen tolerantie (natuurlijk wil Oral zich hiermee onder Nederlanders scharen, maar het vorige stukje diskwalificeert haar,even natuurlijk, volledig).
  Hoeveel van uw vrienden komen uit een andere cultuur? Voor een werkelijke toekomst zijn geen harde maatregelen nodig. Ook geen tolerantie. Gewoon contact. Een op een, oprecht, eerlijk contact. En het wijze besef dat de dingen hun tijd nodig hebben en je een proces niet kunt afdwingen.

Hetgeen gezien de manier waarop moslims onze normen en waarden afwijzen volkomen begrijpelijk is.
    Je zou kunnen denken dat Oral dit soort fouten in volledige onschuld begaat. Dat lijkt een stuk minder voor de hand, als je bedenkt, al eerder genoemd, wat haar specialiteit is: het inleven in mensen die het moeilijk hebben. Het idee dat Nederlanders het moeilijk kunnen hebben met immigranten die zich zo weinig wensen aan te passen, en een vijandige godsdienst aanhangen, staat kennelijk zo ver van Oral af, dat het haar empathische vermogens totaal niet bereikt. En het is niet moeilijk voorstelbaar wat de barrière is tussen die empathie en de positie van de Nederlanders: de etnische en religieuze barrière. Nazmiye Oral zit volstrekt vast in het culturele, religieuze en etnische verschil.
    En dan nu nog de extra reden voor het gevaar dat de onderste tweede van de moslims kunnen radicaliseren. Die is bijna dezelfde als we nu voor Oral hebben gedemonstreerd: ze zitten zo vast in hun eigen groep en gelijk, dat ze van iedere tegenslag de Nederlanders de schuld zullen geven. net als Oral, veel beter opgeleid en in een sociaal succesvolle positie.
    Tot slot nog wat opvallends. Onder de koppen van de webversie - kennelijk had de webredactie goed begrepen waar de schoen wringt, en/of durfde de krantenredacteuren de provocatie die er ook achter zit niet aan:
  Migranten kiezen niet voor Nederland

De PvdA-integratienota zit fout. Vrijwel alle migranten wonen hier onvrijwillig. Ze zullen nooit en te nimmer Nederlanders zijn
.

Tussentitel: Nu het laagje tolerantie eraf is gekrabd, komt er ongeduld naar boven.

Op één na allemaal leugens: alle migranten hebben voor Nederland gekozen - uit materieel gewin ten koste van Nederlanders. Die nota is een stap in een betere richting. Alle migranten wonen hier vrijwillig (en kunnen instantaan weer weggaan als ze willen). En nu het laagje voorzichtigheid eraf is gekrabd, komt achterlijkheid en barbarij naar boven.
    Oh ja: die ene die wel waar is: zolang ze zo blijven doen en praten, zullen ze nooit Nederlander worden.

Het is inmiddels twee jaar na de eerste opmerking over de moeilijkheid om iets als religie uit je denksysteem te werken. Bij Nazmiye is het nog steeds niet gelukt (de Volkskrant, 09-08-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Liever Jezus dan Mohammed

...  Ik vertelde dat ik, als ik aan de islam denk, ik aan geweld moet denken, restricties, onderdrukking. Dat ik tegen de sharia ben – zij ook overigens – en dat ik het niet kan geloven dat er nog steeds mannen en vrouwen worden gestenigd, dat jongens worden opgehangen in Iran omdat ze homo zijn en dat de Taliban onder het mom van religie verlichte mannen en alle vrouwen in Afghanistan terroriseren. ...

De oorzaak van het probleem: de bekende blinde vlek voor het eigen fundamentele fout idee in het hoofd.
  ... Er is gewoon een ding waar ik faliekant tegen ben: roepen dat de islam het kwaad is en dat alles weer goed en normaal wordt als die ‘ideologie’ uit ons land verdwenen is. ...

Nogmaals de blinde vlek, vertaald op een bekende manier: het zwart-wit-maken : natuurlijk is niet alles goed en normaal als de islam uit Nederland verdwenen is, maar er wel veel meer goed en normaal.
  ...  uit ons land verdwenen is. De oplossing zal zich nooit aandienen als je een religie aansprakelijk stelt voor bepaald gedrag. ...

Dat is natuurlijk precies andersom: je moet de drijfveer aansprakelijk stellen voor slecht gedrag, en maatschappelijk niveau is dat die religie.
  ... voor bepaald gedrag. Stel de persoon verantwoordelijk. ...

En pas op individueel niveau is dat de persoon. Je kan er, zonder het te kunnen bewijzen, er je hand voor in het vuur steken dat geen van de aanslagplegers tot het plegen van een aanslag zijn gekomen, zonder de islam in hun hoofd.
  ... de persoon verantwoordelijk. Zie het individu. En wees niet zo kortzichtig.

Riposte: "Zie het systeem. En wees niet zo kortzichtig.".

De islam is GOED!!! Dus naast eerwraak ... (Volkskrant, 06-09-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  De terroristen gijzelen ons nog steeds

Tussentitel: In Allah geloven en niets tegen homo's hebben.

Het mooiste boek dat het trauma van de aanslagen op de World Trade Centre behandelt ...

... hebben ook de moslin-terrorusten niets met de islam te maken.

De volgende kwestie: de komst van aanstaand zwager. Uit Turkije natuurlijk, want in Nederland wordt je dan wel systematisch beledigd en onderdrukt, maar toch schijnt het om één of andere reden aantrekkelijk te zijn ... (de Volkskrant, 20-09-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  De weg naar Nederland

Tussentitel: Emigratie naar Nederland is voor hem een ticket naar de liefde

...   Ik moet denken aan de man van mijn zusje die nu in Istanbul rondloopt. Elke dag loopt hij meerdere malen door de Istiklal Caddesi, een beroemde straat in Istanbul en de enige straat waar hij durft te lopen, omdat hij die sinds kort kent. Terwijl in Nederland binnenkort een extreem-rechtse partij in de regering komt, maakt hij zich drieduizend kilometer verderop klaar voor het inburgeringsexamen zodat hij naar Nederland, naar zijn vrouw, kan komen.   ...
    Als ik zo naar hem kijk ... merk ik dat de man van mijn zus Istanbul, een van de mooiste steden van zijn eigen land, schaart onder ‘vreemd’, ‘gevaarlijk’, en niet mijn thuis.’ Daarnaast is er een grote onbewustheid in zijn aanstaande vertrek naar het buitenland. Hij kiest voor mijn zus, het avontuur van een ander land en de angst en pijn van het gemis van zijn eigen familie neemt hij op de koop toe.   ...

Tijd om even op te merken dat naast het gemis van zijn familie en zijn gebrek aan aanpassing aan een moderne leefomgeving dat niet zijn "thuis" is, er nog een derde factor is die objectief bezien dit huwelijk minder aantrekkelijk maakt: zijn aanstaande is door zus Nazmiye al uitvoering beschreven als licht tot matig geestelijk gehandicapt. Als de bruidegom werkelijk slim genoeg zou zijn voor een migratie naar een ander land, zou dat een vorm van aantrekking tot een licht tot matig geestelijk gehandicapte bijzonder onwaarschijnlijk maken. Nazmiye heeft er ook een mening over, maar laten we eerst even kijken wat Nazmiye's mening waard is:
  Het gaat hem niet om emigreren, hij wil een nieuwe toekomst opbouwen, toevallig in een ander land. De vraag of hij zich zal aanpassen aan Nederland is totaal niet relevant in dit verhaal. Natuurlijk. Zijn weekindeling zal veranderen, de zaterdag zal voor de boodschappen zijn, en de zondag voor vrienden. Hij zal bruin brood eten en Edammer kaas op zijn boterham doen.

De kans dat deze Turk bruid brood gaat eten en daar Edammer kaas op gaat doen is gelijk aan nul komma niets - "kaas" is een scheldwoord voor Nederlanders. Dus wat Nazmiye verkondigt over de motieven van zwager:
  Op alle obstakels die ik opwierp, gaf hij antwoord als een verliefde man. ... hoe krakkemikkig ook, voor nu is het een overtuigend life vest voor de man van mijn zus: een ticket naar de liefde.

... samengevat in de subkop als: "Emigratie naar Nederland is voor hem een ticket naar de liefde", kunnen we dus afschrijven als ongeveer even onwaarschijnlijk. En zonder al te veel vereelting kunnen we daar van maken: "Emigratie naar Nederland is voor hem een ticket naar gratis  huis en uitkering". Iets dat Nazmiye Oral met een reeks aan leugens probeert te verbergen.

Wat absoluut niet mag, is Geert Wilders (de Volkskrant, 04-10-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Nederland, een land zonder principes

...     Onder het mom van verantwoordelijkheid nemen heeft het CDA zich in een positie gewerkt waarin hij voor alles van PVV steun afhankelijk is. Afhankelijk zijn van de steun van een ondemocratische partij met maar een lid, namelijk de partijleider zelf ...
    Hoe hebben de moraalridders van vroeger zo ongelofelijk kunnen afglijden? Wanneer is die verharding bon ton geworden? Prominent Brinkman stelde dat ‘we een beetje door de retoriek heen moeten kijken.’ O ja, natuurlijk, doen we even. Want ja, het zijn maar woorden, zonder verdere gevolgen. En. 'Of je nou blank of zwart bent, als je investeert in werk en opleiding heb je niks te duchten. Wie er met de pet naar gooit, heeft problemen.' Zo mogen we het horen. Met uitvreters maken we korte metten , eigen schuld dikke bult.    ...
    Er vanuit gaan dat dat geen gevolgen zal hebben voor een deel van de bevolking is ongelofelijk. Denken dat je invloed kunt hebben op de politiek van zo'n partij is ronduit bespottelijk. ... Wilders heeft iets waar elke politicus van droomt: de tijdgeest bij de strot. Dat er ondertussen een miljoen mensen in de uitverkoop worden gedaan is collateral damage.


Natuurlijk is het andersom: door de Wilders-haters en moslim- en islam-invoerders worden 15 miljoen mensen in de uitverkoop gedaan

De reactie van Nazmiye op het proces tegen Geert Wilders. We moeten elkaar niet uitsluiten, vindt ze (de Volkskrant, 18-10-2010, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Een houding die niemand uitsluit

Het proces tegen Wilders ligt even stil. Uitspraak volgt op 5 november. De verwachting is dat hij wordt vrijgesproken. Het proces is een poging om Wilders alsnog de mond te snoeren. En het is een aanfluiting.
    De kwestie rond Wilders’ uitspraken is namelijk een ethische kwestie en die hoort niet in de rechtbank thuis. Staat vrijheid van het woord boven de gevoelens van mensen? Die vraag behoeft haast geen antwoord. Een volmondig ja.   ...

Toch iets geleerd. Maar de religieuze opvattingen zijn er nog steeds:
  Tegelijk brengt die vrijheid ook verantwoordelijkheid met zich mee. Helaas is het zo dat de discussie rond vrijheid van meningsuiting strandt zodra verantwoordelijkheid ter sprake komt. Omdat die niet wordt gezien als onderdeel van diezelfde vrijheid, maar als een manier om wederom te proberen die vrijheid in te perken. ...

Zo. De beperking van de vrijheid van meningsuiting noemen we nu geen "beperking", maar "verantwoordelijkheid". Dan is de volgende vraag: wie moeten die verantwoordelijkheid nemen? De ene partij, de andere partij, of beide partijen?
  De ‘vrijdenkenden’ voelen zich doorgaans bedreigd in hun vrijheid zodra ze worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid.

Aha. We dachten het al: het nemen van verantwoordelijkheid is niet de de moslims, en ook niet voor beide partijen ... Het nemen van verantwoordelijkheid is alleen voor de 'vrijdenkenden'. Mensen als:
  Het is te simpel om te stellen dat Wilders eropuit is om haat te zaaien ...

En de rol van de moslims in het wederzijds verantwoordelijkheid nemen is:
  ... net zoals het te simpel is om te stellen dat alle moslims boos zijn omdat er tegen hun religie wordt aangeschopt.

Maar je kan dat 'verantwoordelijkheid nemen' ook nog wat scherper zien:
  Wilders moet kunnen zeggen wat hij wil, zijn strijd voeren, zoals hij het noemt ‘niet tegen moslims maar tegen de islam’. Daar hoort bij dat hij, ethisch gezien, rekenschap aflegt over alles wat daarmee gepaard gaat.

Nog mooier dan 'verantwoordelijkheid': 'ethisch rekenschap' geven. Misschien is dat wel op beide partijen van toepassing?
  Het is een ethische vraag die de politicus Wilders zichzelf zou moeten stellen: ‘Wat betekenen mijn boodschappen voor de moslims?’

Nee dus. Ook dit geldt alleen voor de 'vrijdenkenden'. Niet voor de moslims. Maar er is nog dat vrijdenkenden moeten doen:
  Je boodschap verkondigen en voorbij gaan aan het effect ervan, namelijk dat er een tweedeling ontstaat en dat een groep mensen zich gestigmatiseerd voelt, is half werk. Je kunt niet roepen dat de islam een ideologie is , kopvoddentaks willen invoeren en tegelijk beweren dat je niets tegen de mensen hebt die in die ideologie geloven.

Wat dus wel kan is "Joden zijn apen", "Andersgelovigen zijn honden", "Ongelovigen zijn varkens", en de hele wereld indelen in moslims die halal zijn, en niet-moslims die haram oftewel onrein zijn.
    Oké, is dan een standaard antwoord, dat staat in de boeken en geldt niet voor de mensen, de moslims zelf. Eens kijken of Nazmiye het daarmee eens is:
  Als ik Mein Kampf verwerpelijk vind, dan vindt ik een ieder die dat boek leest, aanhangt of gelooft, ook verwerpelijk. Ideeën worden gedragen door mensen, ze leven in mensen

Hm, dus de ideeën uit de koran, die zojuist geciteerd (beter: geparafraseerd) werden, worden toch ook gedragen door de mensen - de moslims.
    O ja, Nazmiye heeft nog een trucje geleerd:
  Dat er problemen zijn is onmiskenbaar. Hoe kunnen we de problemen adresseren, gehoord worden, zonder te polariseren?

Even snel noemen dat er problemen zijn. Natuurlijk niet wát die problemen zijn. En dan weer razendsnel over op de afleidingsmanoeuvre:
  Deze kwestie, die gekoesterde en terecht bescherming behoevende vrijheid van meningsuiting, is iets wat ons allemaal aangaat. De vraag is simpelweg: ‘Hoe gaan we met elkaar om?’ Welke ethische grenzen heeft die vrijheid van meningsuiting?

Dus niks verder met de problemen - het gaat er alleen om dat moslims niet bekritiseerd mogen worden. En om dat aan te tonen worden de meest rare dingen gezegd:
  Net zoals Wilders zelf een rechtvaardig proces eist en gevoelig is voor de insinuerende uitspraken van de rechter, zo hebben ook zijn uitspraken voor veel mensen op zijn zachtst gezegd een insinuerende bijsmaak.

Alsof de rechtszaal hetzelfde is als het politieke debat en Wilders dezelfde positie heeft als een rechter... Je moet wel een bijzonder bijziende blik hebben om zoiets op te schrijven.
    Volgen in de column nog een aantal ethische oproepen in algemene termen van de soort 'We moeten een bewuste beslissing nemen dat we er niet op uit zijn mensen uit te sluiten'. Maar inmiddels is volkomen duidelijk aan wie die gericht zijn: aan de 'vrijdenkenden'. Moslims hebben in dit proces totaal geen inbreng. Wat ook logisch is, want de islam is een volstrekt ethisch ideaal stelsel, dat geen bespreking of amendering nodig heeft.
    Kortom: Nazmiye heeft weinig tot niets geleerd sinds de tijd dat ze met haar ingeboren moslimarrogantie door Pim Fortuyn in de hoek werd geveegd.

Nazmiye maakt weer nieuwe vrienden - het niet benoemde onderwerp is Job Cohen, gevat in een stukje met veel foute sentimentaliteit (grotendeels weggelaten) (de Volkskrant,, 10-01-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Van mens tot mens

Tussentitel: Als burgemeester van de hoofdstad, was hij kalm gebleven

...   Als burgemeester van de hoofdstad, op het moment dat iedereen zich liet leiden door onderbuikgevoelens, was hij kalm gebleven. Hij had overeenkomsten tussen mensen en religies benadrukt terwijl hij soms slapeloze nachten had omdat iets anders zich onder zijn ogen voltrok.
    Het hele land leek een immense ijsschots die uit elkaar brak en in verschillende richtingen uit elkaar dreef.
    Hij had gehoopt de groeiende polarisatie met de rede te bestrijden, door onder andere een hoogstaande en internationaal georiënteerde Islamitisch Kunsthuis te laten bouwen in zijn stad, maar de tegenkrachten en argumenten waren te sterk geweest, en het benodigde gemeenschapsgeld te hoog, waardoor hij had moeten afzien van de plannen.  ...

Kennelijk was die groeiende polarisatie er hoofdzakelijk bij de moslims, anders was het niet nodig geweest voor hen een Islamitisch Kunsthuis te bouwen. Voor de autochtone Nederlander heeft hij nog nooit een Atheïstisch Kunsthuis gebouwd.
  Hij geloofde in bruggen bouwen.
    Een architectonisch hoogstaand gebouw waar op een wetenschappelijke en beschaafde manier over deze onderwerpen zou worden gediscussieerd

Met Nederlanders is er dienaangaande geen enkel probleem. De brug moet gebouwd worden omdat er een andere over is, die zich gepolariseerd heeft weg van de Nederlandse oever. Het is dus voor moslims alleen nodig om naar de Nederlandse oever te komen - dan hoeft over die polarisatie door de moslims niet gediscussieerd te worden.
  Hem was verweten dat hij niets anders deed dan pappen en nathouden. Hij wist dat er rotte plekken zaten in zijn stad, maar ook dat er duizenden mensen waren die wel hun best deden en nu op dezelfde hoop werden gegooid.

Het omgekeerde: De duizenden mensen die wel hun best deden hebben zichzelf samen met de rottige plekken op de moslim-hoop gegooid.
  De ideologie waartegen hij in het verweer kwam was zo verwerpelijk,

Het omgekeerde: de ideologie waar hij zich voor inspande is zo verwerpelijk,. Waarna, direct aansluitend, dit weer wel klopt:
   er waren zulke blunders gemaakt door inadequate Kamer leden, de polarisatie was zo opzichtig, ...

Waarna het wat explicieter wordt:
  Hoe kon het dat het land zich in de luren liet leggen door een geblondeerde machtswellusteling?

Spiegel: Hoe kan het dat bestuurlijk en intellectueel Nederland zich zo in de luren let leggen door een stelletje licht-getinte machtswellustelingen?
    Met dit soort verhalen maak je natuurlijk vele vrienden (uit de reactieruimte onder de webversie):
  Meneer Dick schreef op 10-01-2011 10:55
"Hij had overeenkomsten tussen mensen en religies benadrukt"
De overeenkomsten benadrukken, dat kan en mag. Dat kan nuttig zijn.

De verschillen tussen mensen en religies benadrukken is ook mogelijk.
Dat mag natuurlijk ook en is evident nuttig. Ja toch.
Of? Of wil Nazmiye Oral soms suggereren, dat dit slecht is?

".. leiden door onderbuikgevoelens"
Waar komen die onderbuikgevoelens bij Nazmiye Oral plotseling uit de lucht vallen?
Hoezo? Waarom? Bij iedereen?
Geen argumenten van wanneer wel en wanneer niet.
Hebben (de meeste) mensen dan geen verstand meer? Ik tenminste wel.
Wat heeft Nazmiye Oral een uiterst negatief en bevooroordeeld mensbeeld.

Maar halleluja, gelukkig is daar nog de burgemeester.
Hij steekt met kop en schouders boven het simpele volk uit.
Hij is de superheld, die ons gaat redden.
Zonder zijn orakels zouden simpele geesten maar hopeloos in de knoei komen.

Ik ga over mijn nek van deze patrionalistische, regenteske en betweterige prietpraat.
Is dit het antwoord op maatschappelijke problemen?
Ja, 100 jaar geleden misschien
De burgemeester hoeft mij niets te vertellen of wijs te maken.
Ik maak zelf wel uit wat goed en wat slecht is.
Ik weet zelf drommels goed wat slecht is.
En wie dat niet weet, krijgt dat van mij wel te horen.
Daar heb ik geen arrogante burgemeester bij nodig.


Wiebe1 schreef op 10-01-2011 11:36
Goeie genade, wat is dit

1. een onsmakelijk stukje. En dat in tijden van de Mexicaanse griep. Bah!
2. semi-literaire sentimentele prietpraat.
3. extreem manipulatief en gericht op de onderbuik.
4. zalvend en leugenachtig.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Iets om heel gauw te vergeten, omdat wij inmiddels beter weten. Je zou er toch spontaan van in de melige regressie schieten, te beginnen bij de Sinterklaasvers...

Verder commentaar overbodig.

Nazmiye gaat alweer niemand uitsluiten (de Volkskrant, 21-02-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Niet de streekbus, maar het schoolplein

...  Zonder schaamrood op mijn kaken kan ik zeggen dat ik me beter voel dan een ieder die heeft gestemd op de PVV. Omdat ik hierdoor weet uit welk hout ik ben gesneden. Ik vind het moreel verwerpelijk om anderen uit te sluiten, een groep te isoleren en haat te zaaien.
    We kunnen er wel omheen draaien en zeggen dat het niet een partij is die erop uit is mensen uit te sluiten en haat te zaaien. We kunnen blijven zeggen dat niet elke kiezer anti-moslim is, maar dat het die kiezers ging om een frisse wind in de politiek, maar kom op zeg. Dan heb je op zijn minst geen probleem gehad met het discriminatoire karakter van de partij. Dat gedeelte was dan bij het stemmen op de PVV louter iets wat je erbij moest nemen: colleteral damage. Maar het apartheidsgedoe dat continu geventileerd wordt door de gedoogpartij, die zelf nergens tegen kan, de mond vol heeft over vrijheid, maar steigert op het moment dat er satire wordt gepleegd, is te belachelijk voor woorden.    ...

Alleen maar omdat de PVV wil dat mensen die uitsluiten, de moslims dus, uitgesloten worden.
    Dat wil Nazmiye toch ook ... Waarom is ze dan niet voor de PVV?

Heel af en toe schrijft Nazmiye iets redelijks. Maar het is al weer lang geleden. Zo is een tijdje terug door een paar Turken toegegeven dat ze uit zichzelf niet integreren. We hebben er Nazmiye verder niet over gehoord. Maar als Mark Rutte wat zegt dat je verkeerd kan uitleggen, staat ze weer vooraan (de Volkskrant, 07-03-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Als het woord het enige is wat we hebben

Tussentitel: Je kunt van alles insinueren, omdat je je handen kunt wassen in onschuld

'We gaan ervoor zorgen dat we dit prachtige Nederland weer teruggeven aan de Nederlanders.' Een quote uit de mond van premier Rutte. Stilte. Premier Rutte? Ja.
    Hoe moet ik deze uitspraak interpreteren? ...

Iedere Nederlander weet wat Rutte bedoelt: minder overheid. En de politiek wat snuggeren vullen dat aan met "afbouw van de sociale voorzieningen". Maar Nazmiye is, zoals we al geconstateerd hebben, geen Nederlander:
  Ik had de Wilders-variant gehoord en daarvan kan ik redelijkerwijs aannemen wat ermee wordt bedoeld. De boodschap van de PVV is nogal rechtlijnig en helder, want iedereen moet het kunnen begrijpen.

Inderdaad, Wilders bedoelt er iets anders mee, wat ook iedereen weet. Die bedoelt dat Nederland uit de handen van de multiculturalistische elite gehaald moet worden, en weer teruggeven aan de meerderheid van de gewone Nederlanders. Nog veel minder mis mee dan de versie van Rutte.
    Maar ook dat is niet wat de niet-Nederlandse Nazmiye leest:
  Maar nu Rutte. Op de toppen van zijn kunnen. Volbloed politicus. Eentje waarvan Bolkestein nu ook moet toegeven dat hij hem tot grote dingen in staat acht. ...

Gevolgd door nog meer van dit soort bla bla. Waarna een tip van de sluier wordt opgelicht:
  Hij weersprak de uitleg van zijn woorden en vertelde na de ministerraad dat hij het anders bedoelde. Maar waarom niet tijdens het spreken van deze woorden de uitleg meteen erbij gegeven? Het was appeltje eitje geweest voor de premier om vervolgens te zeggen: '... en met Nederlanders bedoel ik ook onze allochtone medelanders.'

Tja, daar is de paranoia. Gevolgd door onzin en tegenspraak:
  Of voor mijn part: '... en met Nederlanders bedoel ik iedereen die zich inzet voor dit prachtland en zich Nederlander voelt.'

Want er is dus al vastgesteld dat Turken zich honderd procent Turken voelen. En van Marokkanen en andere allochtonen weten dat het precies zo ligt. En dat inzetten voor Nederland weten we ook wat het betekent: een snelle tocht richting uitkeringsinstantie.
    Maar als je eenmaal in zo'n snel rijdende gedachtenkronkel zit, is het moeilijk stoppen:
  Een minister kan iets roepen om even later met hetzelfde gemak het gezegde weer te herroepen en om te dopen tot iets heel anders. Daar zijn tegenwoordig geen consequenties aan verbonden. Het maakt iemand in onze ogen niet langer zwak of onbetrouwbaar. Het is zelfs een verworvenheid geworden, een kracht: alles recht lullen wat krom (gezegd) is.
    Nu woorden minder gewicht lijken te hebben, met gemak herroepen kunnen worden, niet bindend zijn, zijn ze des te beter te gebruiken als handvat in het politieke spel. Je kunt van alles nsinueren, omdat je telkens je handen kunt wassen in onschuld terwijl je toch hebt gezegd wat je wilde zeggen, maar misschien niet mag zeggen.
    Ik verlang naar een tijd waarin het woord bindend is. Ik verlang naar woorden die staan als een huis, die een gekozen weg vertegenwoordigen, een ideaal en overtuiging ...

Precies. De woorden zoals ze staan in de koran. De woorden die zeggen dat "islam" "onderwerping" betekent - onderwerping van alle mensen aan Allah. Dat Joden, die niet voor Allah buigen apen zijn. Dat andere andersgelovigen, die ook voor een andere god buigen, honden zijn. En dat ongelovigen, die met hun mening met alle goden spotten, niet anders zijn dan varkens. Dat al deze mensen vervloekt zijn en eeuwig zullen branden in de hel. En dat als we ons als moslims erg boos maken, we ze ook wel alvast naar die hel willen helpen.
    Kijk, dat zijn pas woorden die staan. Daar valt echt niet mee te marchanderen.
    Maar misschien kan Nazmiye nu uitleggen dat ze haar woorden niet zo bedoeld heeft. We zullen er gaarne naar luisteren. Om vervolgens op te merken: 'Je kunt van alles insinueren, omdat je je handen kunt wassen in onschuld'.
 
Als het om familie gaat, is ze echt niet meer in staat om het culturele nationalisme in de hand te houden. Dan is het kleine beetje Nederland dat erin zit, die kleine vijf procent uitleg of detail , weggejaagd als poeder in een storm (de Volkskrant, 23-05-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Aankomst van Ugur (1) 

Tussentitel: Telkens als we bij de tuin aankomen, zoekt hij allereerst de 'Turkse straat'  op

Hij zit te roken onder een boom. ...Ugur, mijn kersverse zwager, is nu ruim vier maanden in Nederland en woont met mijn moeder en zusje in Hengelo.
    Ik wil zijn aankomst, het wortelen of het mislukken ervan van dichtbij meemaken en struin daarom samen met hem ... door twee moestuinen ...
    ... Ik merk dat Ugur minder bezig is met identiteit en meer met het maken van zijn eigen nest. Hij wil bouwen, voor zichzelf zorgen, zijn kracht inzetten. ...

Enzovoort. Om te laten zien dat hij Turk is, en dus een prachtig mens.
    Maar er komen al wat kinkjes in de kabel:
  In zijn echte leven zie ik hem na de eerste aanvankelijke optimistische aankomst al een beetje ongeduldig, gevangen en verveeld zijn.

Maar dat is natuurlijk de schuld van Nederland:
  Deze self-made jongeman heeft last van zijn nog geringe kennis van de taal en het feit dat hij hier voor alles een papiertje moet hebben, terwijl hij heel goed is met zijn handen en veel technische kennis heeft.

Maar schoonzus heeft een oplossing:
  Daarom is de tuin, waar een paar handige handen, doorzettingsvermogen en geduld je beste vriend zijn, een geschiktere plek voor hem.

Waarna de kabel onmiddellijk het tweede kinkje krijgt:
  Telkens als we bij de tuin aankomen, zoekt hij allereerst de 'Turkse straat' op in de tuin, een plek waar veel tuinders zitten.

Een plek waar veel Turkse tuinders zitten, dus.
  Daar bekent hij, als het gesprek op Turkije komt, dat hij liever weer teruggaat, omdat hij daar veel meer mogelijkheden ziet om zijn eigen man te worden.

Het derde kinkje. maar nu komt het serieuzere werk:
  In deze afgebakende omgeving wil ik tijdens een afgebakende tijd meemaken wat er met hem gebeurt als hij in drie maanden contact moet maken met mensen die hij niet kent, een huisje voor zichzelf moet bouwen met materialen die hij krijgt van tuinders. Ik had in het begin bedacht dat hij daarvoor iets terug moest doen. Al snel merkte ik dat ik hem had gedegradeerd tot gastarbeider. ... De uitdaging is om niet te 'kopen', maar om iets te vragen terwijl je zelf (nog) niets hebt om terug te geven. Het meest kwetsbare wat je kunt doen.

De redactie had zich wel eens afgevraagd hoe mensen die zich niet houden aan "voor wat hoort wat", die zich dus niet houden aan het bekende morele principe van reciprociteit, en die zich dus fundamenteel asociaal gedragen, dat voor zichzelf verantwoorden. Hier is het antwoord: ze maken het iets moois.
    Pas naderhand viel het kwartje dat de redactie naïef was geweest in het stellen van de vraag: de asociaal is in zijn eigen, asociale, cultuur net zo moreel als de sociaal in een sociale cultuur. Nazmiye voert het nog een stap verder, door van het asociaal zijn iets moois te maken, maar dat is een persoonlijk trekje. Nazmiye zwijmelt graag en veel.
    Maar nu wordt het echt leuk:
  We gaan langs bij verschillende tuinders. Ik heb hem één keer voorgedaan in het Nederlands wat hij moet zeggen.

Ja ja, u leest het goed. Als het aankomt op buurtpraatjes, vinden we Ugur en Nazmiye in de Turkse straat. Maar zodra het aankomt op het vinden van hulp, dat wil zeggen: gratis hulp anders ben je een gastarbeider, dan gaan we ineens naar de Nederlanders ... De redactie heeft hard en lang gelachen, toen het besef van deze wending in de gebeurtenissen doordrong.
    Het was niet moeilijk te raden waarom er voor de hulp niet naar de Turkse straat gegaan wordt. Als Ugur en Nazmiye met een hulpverzoek aankomen bij de cuiltuurgenoten in de Turkse straat, worden ze hartelijk uitgelachen. daar stinken die Turken echt niet in: "Wij werken voor jou, en jij niets voor ons terugdoen". Dat kennen ze. want dat doen ze zelf ook. dat is zo'n zichzelf voortplantend verschijnsel dat valt onder de term cultuur uitleg of detail . Net als buikdansen, couscous, en sjacheren en afdingen op de markt.
    En als u dacht het mooiste al gehad te hebben, hier is hoe het in de praktijk gaat:
  Ik heb hem één keer voorgedaan in het Nederlands wat hij moet zeggen. Hij is vriendelijk en stelt zich voor. Maar dan krimp ik ineen als hij zegt: 'Ik huis bouwen, jij mij helpen.' Hij wijst op spullen: 'Hout, deur, raam.'

Je zou zo'n kerel met liefde in de sloot van de tuin verzuipen ...
    Maar Nazmiye heeft natuurlijk begrip:
  Door zijn gebrekkige Nederlands klinkt hij best inhalig en brutaal.

Nee. Door zijn gebrekkige Nederlands is hij niet in staat de gebruikelijke hoeveelheid sociale slijmerij af te scheiden, en blijft het kale karakter over:
  Hij lacht er ook nog eens bij.

Natuurlijk zijn er oneindig veel mensen die ooit hulp nodig hadden en hebben. En die ook door taal of andere hindernissen niet goed kunnen communiceren. En toch wel een juiste beleefde, of respectvolle, of bescheiden toon kunnen aanslaan.
    Deze Turk kan dat niet. En deze Turk kan dat niet, omdat hij behoort tot de leden van de Turkse straat: de mensen die anderen in hun gezicht uitlachen als je met een hulpverzoek komt.
    Het verhaal is natuurlijk een prachtige allegorie voor hoe het gaat met immigratie: door deze asociale culturele houding zitten ze armoedige landen. Door de armoede emigreren ze naar West-Europa, als ze kunnen. Waar ze aankomen met "Ik beter leven, jij mij helpen.". Iets dat door het accepteren ervan door de multiculturalistische bestuurders en intellectuelen leidt  leidt tot de ondergang de op reciprociteit. gebaseerde sociale voorzieningen.

De islam is GOED!!! Dus naast de eerwraak ... (de Volkskrant, 09-05-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Osama - het einde van een terrorist

Tussentitel: Het grootste gevaar voor de moslims bleek Bin Laden zelf, die een karikatuur van hen maakte

... heeft ook Osama bin Laden natuurlijk niets met de islam te maken

Overigens heeft Ugur natuurlijk ook alles met de PVV te maken (de Volkskrant, 20-06-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
 

Aankomst van Ugur (2)

Ugur en ik werken samen aan ...
    Ik merk dat hij enorm veel zelfvertrouwen krijgt van zijn herwonnen ruimte. Tegelijk lijkt in ons samenzijn de buitenwereld niet te bestaan: het gepraat over de migrant, de kreten van de PVV, het is een ver- van-mijn-bed-verhaal. Er is een nieuwe integratienota. Nou ja nieuw, het onderstreept alles wat we al tijden lang horen van dit kabinet. Maar bravo! In een tijd waarin adequaat integratiebeleid onontbeerlijk is omdat, als ik bijvoorbeeld de PVV mag geloven, al onze problemen komen door de multiculturele samenleving, honoreert de regering wel onderbuikgevoelens maar investeert ze totaal niet in een toekomst, laat staan een gezamenlijke toekomst. Een visie voor die toekomst ontbreekt, want een ingewikkeld proces als integratie wordt voorgesteld als een simpele wilskwestie, iets dat met een beetje goodwill tot stand gebracht kan worden. Als men faalt, dan weten we wiens schuld het is. Dan is het dus blijkbaar pure onwil en zijn harde maatregelen gerechtvaardigd.    ...


Wat een heerlijk spiegelbeeld: "Als men als achterlijke barbaar tegen de zin van de Nederlanders hierheen komt en men faalt, weet men wiens schuld het is: de Nederlanders".

Het rechtse kabinet heeft in 2011 de multiculturele samenleving, in navolging van andere regeringsleiders, tot mislukt bestempeld. En minister Maxime Verhagen heeft uitgesproken dan het ongenoegen van de Nederlanders over de allochtone immigratie begrijpelijk is, hoewel hij een stuk omfloerster woorden gebruikte. Nazmiye heeft er desondanks gloeiend de pest over in (de Volkskrant, 04-07-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  De tranen van Verhagen

Tussentitel: Na een jaar markeren tranen het verschil met Geert Wilders

Het CDA is voortvarend bezig. Maxime Verhagen geeft antwoord op het populisme. De multiculturele samenleving is mislukt en het is oké om bang te zijn voor buitenlanders. Ik herinner me de tranen van Maxime Verhagen nog goed, tijdens het partijcongres in Arnhem. ...

Waarna het, bij gebrek aan inhoudelijke argumenten, voor de rest van het artikel voornamelijk gaat over die tranen. En nog één ander ding dat kennelijk haar aandacht heeft getrokken:
  Er is ook een interview verschenen in Volkskrant magazine, om meer sympathie te wekken onder de kiezers vermoed ik, al weet ik niet of de persvoorlichter van het CDA dit voor ogen had. Daar gaat Verhagen in op die beslissende tijd een jaar geleden. Het verraad van Ferrier en Koppejan heeft hem doen huilen vertelt hij. Nadat zelfs CDA'er Çörüz zijn nek had uitgestoken, bleven zij dwars liggen. Çörüz deed wat elke raspoliticus zou doen: trouw blijven aan zijn partij en aan haar strategie om koste wat het kost aan de macht te blijven. Gek genoeg heeft hij zich bij zijn politieke keuze niet laten leiden door zijn afkomst. Dat mag je van een goede politicus verwachten, maar Verhagen schrijft hier een grote betekenis aan toe. Çörüz is geen gewone politicus, nee hij stak zijn nek uit en stond achter ons.
    Bij je nek uitsteken, denk ik aan reëel gevaar, gezichtsverlies, ik weet niet, iets wat een beetje op een bijzondere en moedige daad wijst. Niets van dit alles bij Çörüz, die dus in mijn optiek koos voor zijn partij en haar strategie. Maar dit gebaar is dus reden genoeg voor Verhagen om Ferrier en Koppejan te beschuldigen van het naar zich toe trekken van het morele gelijk, die het in hun hoofd haalden te denken het beter te weten dan die dappere moslim Çörüz. Want ja, als de spreekwoordelijke neger zegt dat het goed zit, hoe durf jij dan nog te beweren dat we moreel niet goed zijn? En nogmaals, daar moest hij van huilen.

Hoewel ze het driftig probeert te verbergen, druipt de irritatie over die verrader druipt er vanaf.
    Maar aan het einde viel er een paar scheuren in het bastion van schijnredelijkheid:
  Ik had meer verwacht van het CDA. Een grotere distantie van het gedachtengoed van de PVV bijvoorbeeld, met begrip voor de ontevredenheid en de reële angst die mensen hebben in de huidige maatschappij.

Precies wat Verhagen deed, en zo sterk door Nazmiye wordt afgekeurd. Een leugen dus, die laatste halve zin.
   Ik vind het belangrijk omdat ik ben opgegroeid met die christelijke waarden. Niemand heeft meer invloed op me gehad dan die paar ouderen die me in mijn jeugd hebben opgevoed vanuit diezelfde waarden. Humanisme heb ik geleerd. Saamhorigheid, geen uitsluiting en geen hiërarchie van hogere of lagere cultuur. Mensen die ik nooit zal vergeten, mensen die voor mij voor het echte Holland staan.

Nederlanders dus, want thuis was het Turkije voor en na, zoals we uit andere verhalen weten. En zoals uit het vervolg blijkt:
  Een duidelijker koers lijkt me ook wenselijk omdat ik werkelijk wil weten hoe Verhagen ze bij elkaar brengt, die twee werelden.

Pardon, welke twee werelden?
   Oh ja, dat stond een stukje ervoor:
  Na een jaar is dat nog steeds het enige antwoord van Verhagen ... De buitenlanders moeten niet veroordeeld worden, maar we hoeven ze ook niet in te sluiten.

Dus er zijn twee werelden: die van de christelijke waarden, humanisme, saamhorigheid, geen uitsluiting en geen hogere of lagere cultuur. En dus een wereld van onchristelijke waarden, religieuze dictatuur, tweespalt, uitsluiting, en superioriteitsdenken. Inderdaad: de islam.

Er was ons een heel feuilleton beloofd over zwager Ugur, die uitsluitend uit liefde met de zwakzinnige zus trouwde, en wat echt niets te maken heeft met de mogelijkheid om van de mond in vliegende gebraden hanen te genieten. Maar nu krijgen we al helaas al het slot ... Dus maar meteen een voorschot genomen op als het eventueel wat minder goed mocht aflopen (de Volkskrant, 18-07-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Aankomst van Ugur (slot)

...   In plaats van een inburgeringscursus of taallessen te krijgen, zouden nieuwkomers gekoppeld moeten worden aan een buddysysteem. In allerlei bedrijven, vooral in dienstverlenende beroepen, zouden nieuwkomers ingezet kunnen worden als onderdeel van hun inburgering. ...
    Deze maatschappelijke stages zorgen voor het leren van de taal en tegelijkertijd kun je werkervaring opdoen. Ook kunnen mensen zo zelf voor hun integratie betalen, niet per se direct met geld, maar met hun kennis en vaardigheden die hierdoor direct worden omgezet in hun waarde.   ...

Nu weet iedereen dat stagiaires over het algemeen niets opleveren, maar juist veel kosten, vanwege de aandacht van de productieve medewerksters die ze opeisen. En dan hebben we het nog niet over de organisatie die dit allemaal moet opzetten, gaande houden, en controleren. We hebben het meteen als weer over honderden miljoenen.
    Maar als we het niet doen, vanwege die kosten, mislukken de immigranten dus. En eigenlijk hadden we het dus al veel eerder moeten doen. Kortom: het is weer allemaal de schuld van de Nederlanders.
    En let ook nog even op deze:
  Ook kunnen mensen ... met hun kennis en vaardigheden die hierdoor direct worden omgezet in hun waarde.
    Want die waarde of het ontbreken van die waarde is een groot zeer bij de komst van vreemdelingen. We weten vaak niet wat die toegevoegde waarde is ...

Oftewel: de immigranten komen allemaal met kennis en vaardigheden en toegevoegde waarde. Van eerdere stukken van mevrouw Oral weten we van de Nederlanders dat sowieso die 1,5 miljoen PVV'ers een sterk negatieve waarde hebben, en dan komen daar vast nog heel veel andere waardeloze immigratie-critici bij. Het Nederlandse volk is dus alles tezamen van veel minder waarde dan het Turkse. Dus iedereen emigreren naar Turkije, want daar moet het dan wel het paradijs op aarde zijn.

De aanslag van Anders Breivik in Noorwegen is ook voor Oral aanleiding om weer eens wat duidelijker te worden (de Volkskrant, 01-08-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Rechts moet eindelijk het debat aangaan

...    Dat Wilders indirect verantwoordelijk wordt gehouden voor de daden van Breivik is goedkoop. Dat hem om uitleg en verantwoording wordt gevraagd, is terecht. ...

Een in deze dagen bijna totaal versleten "Ja maar ..."-truc uitleg of detail : als Wilders niet indirect verantwoordelijk is voor Breivik's aanslag, hoeft hij ook niets uit te leggen.
  Wilders noemt Breivik een idioot en zichzelf en zijn partij democratisch. Dat is een antwoord dat niet serieus te nemen is van iemand die categorisch weigert op welk gesprek dan ook in te gaan

Het eerste citaat is niet relevant - het tweede overbodig. De klacht dat Wilders het gesprek niet aangaat is een gotspe: niemand, van links en linksig enzovoort, wil met Wilders praten, anders dan hem de huid vol te schelden. Moslims kunnen  per definitie niet met hem praten, want moslims, menen, net als andere monotheïstische gelovigen, dat hun meningen geen meningen zijn als die van gewone mensen, zoals Wilders. Op zo'n basis is iedere gesprek totaal onmogelijk, en de oproep daartoe van de gelovige is huichelarij.
  Breivik is net zo min een idioot als Mohammed B. dat was. Allebei zijn extremisten die een bepaalde ideologie aanhangen en daar offers voor willen brengen.

Mohammed B. en Oral zelf zijn per definitie ideologen, omdat ze aanhangers zijn van een (monotheïstische) religie met een heilig boek . Van Breivik is dat onzeker - we weten van hem dat zijn sterkste overtuigingen zijn, respectievelijk,: tegen de de islam, tegen het multiculturalisme, en tegen de sociaal-democraten. En die laatste twee omdat de komst van de eerste bevorderen. Het maken van fundamentele bezwaren tegen een religie of ideologie is zelf geen ideologie.
  Overal gaan stemmen op dat rechts zijn toon moet matigen. Rechts moet niets matigen, rechts moet eindelijk het gesprek aangaan.

Weer de "Ja maar ...". Rechts hoeft inderdaad wel niets te matigen, maar om een andere reden: eerst moeten de moslims hun toon matigen, en verklaren dat hun opvattingen geen goddelijke waarheden zijn, maar doodgewone meningen. En tot moslims dat doen, is elke gesprek nutteloos.
  Het is nu de taak van het CDA en de VVD om zich te bezinnen op hun samenwerking met de PVV als die zich niet duidelijker uitspreekt over de te varen koers.

Bevestiging van de "Ja, maar ...": de PVV moet wel wat.
  Het is onhoudbaar voor de PVV om niet meer te praten.

De bekende trek van de moslims, horende bij het hebben van de goddelijk wijsheid: de gebiedende wijs.
  Elke weigering tot praten is voor mij een bewijs dat men niet uit is op een oplossing, welke die ook mag zijn, maar uit is op totalitaire overheersing.

En elke weigering van de moslims om hun claim op goddelijke waarheid op te geven en te erkennen dat nu opvattingen dezelfde waarde hebben als die van ongelovigen is een bewijs dat men niet uit is op een oplossing, welke die ook mag zijn, maar uit is op totalitaire overheersing.
  Het meest pijnlijk van dit alles vind ik dat we elkaar niet meer als medemens zien maar als tegenstanders in een ideologie.

Niet pijnlijk maar wel helder is dat Oral na vele decennia wonen in Nederland totaal niets begrepen heeft van de westerse waarden. Er zijn geen tegenstanders in ideologie, maar er is een ideologie, en er zijn tegenstanders van die ideologie. Welk wanbegrip ze nog eens bevestigt:
  Al zie ik vele maatschappelijke problemen, bergen werk dat op ons wacht, een zwak politiek systeem, het failliet van de sociaal-democratie, ik snap de angst en bezorgdheid van de ander, zoals bij mijn dierbare vriend, niet. Niet wezenlijk. En dat vind ik erg.

Die angst, of beter: afkeer, is heel begrijpelijk: iedere ideologie is gevaarlijk.

Naar aanleiding van de aanslag van Anders Breivik, heeft ook Job Cohen een oproep richting Geert Wilders gedaan een "open en eerlijk debat" te voeren uitleg of detail . Aanhangster Nazmiye heeft de boodschap goed begrepen, en gaat door met haar aanvallen op de meningsvrijheid (de Volkskrant, 15-08-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  De ironie van het vrije woord

Tussentitel: Ook de westerse mens met al zijn weet niet hoe een vrij debat te voeren

'Stomme kutlul!' Aan het woord is mijn broertje Arif. ... Arif is de enige die ik ken die tegenwoordig het principe van het vrije woord perfect ten uitvoer kan brengen.
    Zijn zojuist opgetekende uitspraak gold als antwoord op een kennis van onze ouders ... te lang een praatje maakte en ondanks Arifs verlegenheid ... Voor de vorm en als oudere zus moest ik Arif corrigeren ...
    Toen premier Rutte, terug op zijn post, weer glimlachend voor de camera's verscheen ...
    Een gedoogpartner die als een olifant in de porseleinkast zijn haat en angst voor de islam tentoonspreidt, is tot daar aan toe, maar een premier die op strategische gronden bang is om te praten en zich absoluut niet wil branden aan de spreekwoordelijke roze olifant in de kamer, voelt als een zeer slechte zaak. Er is in Nederland altijd recht op vrije meningsuiting geweest. Er was alleen tegelijkertijd een code waar bijna iedereen zich aan hield. ...

Ach jee ... Wat een gebrek aan besef van historie. Maar dat is natuurlijk niet vreemd voor iemand bij wie de verworvenheden van de beschaving in de schoot zijn geworpen door een toevallige schikking van het lot aangaande de geografie van de geboorte. Voor de goede orde: de vrijheid van meningsuiting is door harde honderden jaren lange strijd bevochten door de atheïsten op de religieuzen. De religieuzen streden daarbij keihard voor "de code waar iedereen zich aan moet houden" - met "de code" doelende natuurlijk op "hun code".
  Laat ik dat ouderwets fatsoen noemen of zelfs intelligentie.

Een voorbeeld. want de islamitische domheid en beledigingen worden hier gelijkgesteld aan 'ouderwets fatsoen en intelligentie', met vervolgens natuurlijk de oproep dat dat de code is waar iedereen zich aan moet houden.
  We eisen niet het recht op een vrij debat, maar op onfatsoenlijkheid (dat is generaliseren voor mij) , terwijl we tegelijk nog steeds voor fatsoenlijke burgers door willen gaan.

Het Oralse "we" dat hier staat voor de iedereen die kritiek heeft op de islam en dus onfatsoenlijk is.
  De ironie is dat de roep om een open en vrij debat precies het tegenovergestelde heeft opgeleverd.

Tja ... Dat is vanwege we zojuist al gezien hebben: omdat de oproep vanuit links en islamitisch Nederland alleen geldt voor hen die het met ze eens zijn. De rest is NSB'er.
  Bedreigingen en doodswensen zijn geen uitzonderingen meer, juist doordat we elkaar het recht op spreken willen ontzeggen. Elke kritische noot wordt meteen gekwalificeerd als een aanval.

Inderdaad. Want minder waardige mensen en NSB'ers mag je alles aandoen.
  Elke kritische noot wordt meteen gekwalificeerd als een aanval.

Inderdaad. En beantwoord met termen als "minderwaardig mens" en "NSB'er".
    Maar dat zijn natuurlijk allemaal grapjes van de redactie met de woorden van Nazmiye. Wat ze bedoelt, is dit:
  We zijn bang overgenomen te worden door achterlijke moslims

Het Oralse "we" staat hier voor de meerderheid van het Nederlandse volk, dat voor een deel op de PVV stemt. 
    Waarna we weer wat geschiedenisles krijgen:
  het blijkt dus dat ook de westerse mens met zijn eeuwenlange beschaving en recht op vrije meningsuiting en oefening in democratie niet weet hoe hij een vrij debat moet voeren, waarin je mensen wel kunt beledigen en kwetsen, maar waarin je nog steeds intelligent te werk gaat en zonder bedreigingen je punt kunt maken

Een goeie. Nazmiye stelt hier dat ze wel een debat wil waarin je beledigen kan en kwetsen, maar dat de westerse mens, die nu ineens niet "we" is maar kennelijk niet zijzelf, dat niet kan (althans zonder bedreigingen), en daarmee suggererende dat zijzelf het dus wel kan. Nu heeft ze net, en al eerder uitvoerig betoogt dat het kwetsen en beledigen door de islam-critici niet kan. Dus komt haar definitie van een vrij debat neer op "een debat waarin je vrij kan beledigen en kwetsen, maar niet door de tegenstanders van de islam".
    En krek, laten we daar nu weer precies zijn uitgekomen op de kern van het debat dat eeuwenlang gevoerd is tussen de atheïsten en de religieuzen in Europa, voor de komst van de islam: De religieuzen mogen atheïsten ("Heidenen", "Mensen zonder moraal") kwetsen wat ze willen, maar de atheïsten moeten zich aan het fatsoen houden, dat wil zeggen: het religieuze fatsoen.
    En wat is nu zo grappig aan Nazmiye Oral: met een (klein) deel van haar hersens weet ze wel hoe het zit:
  Hoe achterlijk is dat? Tenzij je net als Arif recht voor zijn raap je mond opentrekt, zonder aanziens des persoons zegt wat je op je lever hebt, en daarna nog samen een colaatje kunt drinken, valt er nog veel te leren voor ons. Maar mijn broertje heeft mazzel. Opgegroeid als hij is in een moslimcultuur, heeft hij nooit leren praten.

Inderdaad: in de moslimcultuur leer je niet praten. Omdat dat de cultuur is waarin je je aan de code van het fatsoen moet houden. Het religieuze fatsoen. Net als andere talloze andere eufemistisch als onwenselijk te beschrijven zaken uitleg of detail .
    De combinatie van deze twee uitingen is weer eens een uitnemende illustratie van één van bij-effecten van religie: de sterke dissociatie, compartimentalisatie, van delen van de hersenen.
    De tiende herdenking van 9/11 is net achter de rug. Weet u wel, die aanslag door moslims waar de ideeën van de islam in het geheel niets mee te maken hebben, in tegenstelling tot de aanslag van Anders Breivik die uitsluitend en alleen tot stand zijn gekomen dankzij de ideeën van Geert Wilders. Ook voor Nazmiye de gelegenheid tot enige overdenkingen (de Volkskrant, 12-09-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Mijn broertje

Ik ben benieuwd in hoeverre het leven van mijn broertje is gekenmerkt door de gebeurtenissen van 9/11. Hij was een tiener toen hij vragen moest beantwoorden over wat hij van de aanslagen vond. Iets waar hij het zeer moeilijk mee had. Hij ervoer de vragen zelden als oprechte vragen maar als een insinuatie dat hij er wel achter zou staan. ...

Maar natuurlijk: wie zich vrijwillig tot lid van een club verklaart uit welker naam misdaden worden begaan, kan vragen verwachten over dat lidmaatschap of die misdaden.
  Terwijl het voor hem monsterlijk was aan te nemen dat hij de dood van onschuldige mensen zou goedkeuren, enkel en alleen omdat hij als moslim was geboren.

Tja, een kenmerk van een gelovige, of misschien beter: een moslim: denkt alleen aan zichzelf uitleg of detail . Het gaat  er niet om wat híj ervan vindt dat hem dit gevraagd wordt, het gaat erom dat de relatie bestaat en dat hij die dus moet verklaren.
  Nu, zoveel jaar later, treft hij voorbereidingen om zich over twee jaar permanent te gaan vestigen in Turkije.

En dat is wel logisch: wil je je niet hoeven verantwoorden voor misdaden gepleegd in naam van de islam, ga dan naar een islamitisch land.
  De invloed die het decennium na 9/11 op mij had, was dat ik me te vaak liet leiden door mijn morele verontwaardiging, ontstaan door de opkomst van Wilders. Ik bleek een naïef kind dat de Nederlander niet in staat achtte tot dingen als uitsluiting, domheid en onderbuikgevoelens.

Een aperte leugen, want Nazmiye suggereert en insinueert voortdurende dat Nederland vol zit met domme xenofoben. Citerend: 'Mijn morele verontwaardiging'. Punt nummer twee: al die tijd is er geen enkele aandacht besteed aan de misdadige kant van de islam, laat staan enige morele verontwaardiging.
  Nu ik alles in vogelvlucht bekijk, in het licht en trauma van 9/11, Pim Fortuyn en Theo van Gogh is het logisch dat elke westerling ervan overtuigd is dat elke moslim gevaarlijk is.

En alweer een leugen, want op zijn minst vrijwel de gehele elite staat achter de islam en de zielige moslims. 
    Dit is dus typisch weer de reactie van een moslim: iedere vorm van kritiek waanzinnig uitvergroten.
  Nu ik alles in vogelvlucht bekijk, in het licht en trauma van 9/11, Pim Fortuyn en Theo van Gogh is het logisch dat elke westerling ervan overtuigd is dat elke moslim gevaarlijk is. De intellectuele kant van deze reactie (dat de islam niet zou deugen) behoeft ook geen uitleg. Die wordt zelf al volop gevoed door alle misdaden tegen de menselijkheid van moslims in naam van de islam.

Een veelgebruikte suggestievorm van Nazmiye: "Iedereen weet dat Pim Fortuyn en Theo van Gogh niet deugen, dus 'De intellectuele kant van deze reactie...' deugt ook niet".
   Dus wat ik in elk geval heb leren zien in het afgelopen decennium is dat Nederlanders gewoon ook maar mensen zijn. Jammer dat ik daar een gruwelijke aanslag voor nodig had.

Tja ... Als je jezelf ziet als superieur mens omdat je gelovige in de almachtige bent, dicht je dat soort denken ook aan anderen toe uitleg of detail .
  Terug naar mijn broertje. In de jaren die volgden merkte ik een grotere gevoeligheid bij hem over wie hij was en waar hij voor zou staan. Hij raakte verbitterd en voelde zich onbegrepen en in een hokje geduwd. Ik denk dat hij daar best eens gelijk in kon hebben. Ik begreep dat hij geen zin had om steeds uitleg te moeten geven, maar ik begreep niet waarom hij zich niet wortelde. Waarom hij eigenlijk geen deel wilde nemen aan deze maatschappij.

Inderdaad: terug naar dat broertje: het is uiterst onwaarschijnlijk dam hem meer dan doodenkele keer is gevraagd waar hij voor zou staan. Dat soort vragen worden namelijk normaliter al niet gesteld in welke sociale context dan ook. En de sociale context van broertje, een allochtonenwijk en vermoedelijk ook een allochtonenschool, is steriel voor dat soort vragen. Wat natuurlijk wel zo is dat broertje weet dat dat soort vragen leven bij vele Nederlanders. En daar kan hij niet mee leven. Omdat hij superieur is uitleg of detail , en vrijgesteld zou moeten zijn van dat soort vragen en onzekerheden.
  Was het misschien voor hem makkelijker om de uitgekotste moslim te zijn

Een aperte leugen: hij is geen uitgekotste moslim. Hij wordt zeer gekoesterd door op zijn het overgrote deel van de Nederlandse elite.
  Was het misschien voor hem makkelijker om de uitgekotste moslim te zijn dan te knokken voor zijn toekomst en geluk? Was het misschien verleidelijker om te versagen dan om dat collectieve beeld dat mensen van je hebben om te buigen naar een juister beeld? Maar daarvoor moet je je laten zien, je mengen in de maatschappij.

Ahhh ... Eindelijk weer eens wat inzicht van Nazmiye: natuurlijk. Nederland werkt sterk met intellectuele merites - te sterk, maar dat is een andere kwestie. En broertje kan daarin niet mee. Althans niet op het niveau dat de superioriteit van de islam, en zijn man-zijn, vergt uitleg of detail . Dus is het makkelijk om niet mee te doen.
    En een paar alinea's verderop bevestigt Nazmiye zelf deze alternatieve verklaring
  Dat het land van zijn ouders doorgaans aangename temperaturen heeft, speelt trouwens ook geen onbelangrijke rol, net als het feit dat hij daar wel met respect wordt behandeld.

Precies! De clou-term: respect. Niet vanwege wat je gepresteerd hebt, maar vanwege wie je bént. Moslim! en Turk! Respect! uitleg of detail uitleg of detail .
    Terug naar de flow van Nazmiye's verhaal:
  De rol van 9/11 in dit geheel is enkel dat een gevoelig iemand zich hier niet meer thuis voelt door een klimaat dat is ontstaan naar aanleiding van de gebeurtenissen tien jaar geleden.

En meteen weer terug naar de onzin en leugens. Het klimaat dat in Nederland ontstaan is, zou ook zonder die gebeurtenis zijn ontstaan, daar het niet stoelt op die enkele gebeurtenis, maar op de langslepende overlast en criminaliteit van de allochtone immigranten.
  Ik kwam onlangs achter mijn eigen blinde vlek, gevolg van alle polarisatie: ik heb nagelaten te schrijven over de misstanden en onrechtmatigheden, juist in de moslimcultuur.

Inderdaad. Het enige wat we gekregen hebben is praatjes over ruzie met vrienden die het wél hadden over die misstanden, en die tot ruzies leidden omdat de islam nu eenmaal iets van liefde en vrede is  - volgens Nazmiye. Althans, die andere Nazmiye (de Volkskrant, 01-08-2011, column door Nazmiye Oral):
  Rechts moet eindelijk het debat aangaan

Onlangs had ik ruzie met een goede vriend over de vraag of moslims al dan niet Europa willen overnemen. Terwijl ik mijn keel rauw schreeuwde, slaand op het dashboard, dacht ik niet: 'Tsjezus, dit wordt wel erg belachelijk' om vervolgens in lachen uit te barsten, maar was ik tot in het diepst van mijn ziel gekwetst dat mijn vriend bang was. Hij mocht niet bang zijn. Dat te denken voelde als een overwinning voor Al-Qaida, en al die andere terroristen die met bommen beschavingen willen ontwrichten door angst. Een kleine groep mensen die niet representatief is voor al die andere miljoenen moslims.

Die miljoenen liefde en vredelievendheid uitstralende moslims. Die kerken verbranden en christenen door de straten jagen uitleg of detail .
    Maar wie is de schuld van deze schizofrenie:
  Door mijn morele verontwaardiging over Wilders en consorten. De onrechtvaardigheid over de blinde aanval op alles wat met de islam te maken had, was groter en bleek urgenter. Maar misschien houd ik mijzelf voor de gek en is de islam voor mij verworden tot mijn moeder met haar hoofddoek die wordt aangevallen als er wordt gesproken over een kopvoddentaks, en die ik daardoor nooit zou kunnen afvallen.

Maar ...
  Nu ik weet dat ik mijzelf heb beperkt zal ik dit niet meer laten gebeuren. In mijn handen zijn deze onderwerpen op hun rechtmatige plek.

Getuigende van een wisselvalligheid die we al kennen (de Volkskrant, 16-11-2009, column door Nazmiye Oral)
  Zie ons

...    Toch ben ik niet trots op de cultuur waarin ik ben opgevoed. Het is een hele warme cultuur voor diegenen die erin passen en zich aan de regels houden. Maar voor alles wat daarbuiten valt, is ze onverbiddelijk. De wreedheid voor alles wat anders is, is beschamend.  ...

We wachten dus in liefde en vrede af ...

Hier is weer wat liefde (de Volkskrant, 07-11-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  De geheime lokale economie
 
Ik krijg het verzoek aan mensen te vertellen dat ze een catering kan verzorgen voor verjaardagen thuis. Ook maakt ze speciale Turkse gerechten die zeer bewerkelijk zijn en een waar festijn voor connaisseurs. De opdrachten kunnen al beginnen bij een kilo manti, een pastagerecht, gevuld met knoflook, kruiden en vlees, dat zeer bewerkelijk is en daarom door de drukkere huisvrouwen liever wordt ingekocht.
    Haar vriezer ligt vol met tientallen 'Içli köfte', een gestroomlijnde druppelvormige gehaktbal, van buiten bedekt met tarwerijst, van binnen gevuld met gekruid gehakt. Ze hoopt ze binnenkort voor vijftig cent per stuk bij een bakker in de etalage te verkopen. ...
    Sinds een aantal weken heeft Hulya me geadopteerd. Hierdoor ben ik getuige van een heel nieuw fenomeen waar ik soms zijdelings en per toeval mee te maken kreeg: Een lokale, geheime economie die zij en velen met haar in de wijken hebben opgezet. Ze woont in Slotermeer, een krachtwijk in Amsterdam-West ...

Kortom: Hulya is een prachtig mens. Maar er dreigt een gevaar voor haar:
 
Hulya heeft besloten te scheiden ...
    Hulya zal de eerste maanden een uitkering moeten aanvragen ... Wat mij fascineert, is de discrepantie in hoe zij straks in de boeken zal verschijnen en wat haar potentie in werkelijkheid is. Hoe zal een klantmanager vanuit een uitkerende instantie straks naar Hulya kijken? Ze is veertig, spreekt matig Nederlands, heeft geen opleiding, drie kinderen en een beperkend gezondheidsprobleem. Waarschijnlijk wordt ze onbemiddelbaar verklaard. Misschien moet ze een reïntegratietraject in waardoor ze vanaf nul moet beginnen.
    Haar kracht en vaardigheden, haar zelfredzaamheid en creativiteit, zullen om zeep worden geholpen

En dat gevaar is de Nederlandse maatschappij, met name de verzorgingsstaat. Maar nazmiye heeft een idee om daar wat aan te doen:
  Vanuit mijn werk heb ik geleerd dat juist mensen die zich ondergewaardeerd voelen in een maatschappij waar ze geen waarde lijken te bezitten, in wezen niets liever willen dan hun waarde naar buiten brengen, omdat dit zorgt voor een volwaardig leven in plaats van een schaduwleven in de periferie.
    Ze moeten enkel wegwijs gemaakt worden in hoe ze dat zouden kunnen doen. We moeten zoeken naar een creatief systeem dat de economische ijver van de migrant te gelde kan maken.

Dat wil zeggen: geen verzorging door de verzorgingsstaat. En hoe is dat het simpelst te regelen: door remigratie!

Nazmiye is weer helemaal terug in haar migrantenkerk (de Volkskrant, 19-12-2011, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Wie migreert muteert

...    toen ik Sharia4Belgium op tv zag. 'Aanpassen of opkrassen' luidde de laatste zin van de gelegenheidswoordvoerder van Sharia4Belgium in Pownews.   ...
    Er werd gedreigd met meerdere acties, mochten ongelovigen zich bemoeien met de islam en met een glimlach werd het recht in eigen hand genomen en de democratie opzij geschoven als een overeenkomst waarvoor de heren, echte gelovigen neem ik aan, nooit hadden gekozen.   ...

De taal van alle moslims van over de hele wereld: aanpassen of opkrassen voor iedereen die geen moslim is - of opgejaagd en vermoord worden, zie hier  . Niets opmerkelijks aan. Behalve voor de moslim:
   Hoe afschuwelijk ik de uitspraak ook vind: 'aanpassen of opkrassen' is een zeer geëmancipeerde zin voor een migrantenkind.

Die geeft de schuld aan de andere - hier de Nederlanders. Als ze hun op het balkon geslachte geit op de houten vloer aan het roosteren zijn, en het huis in brand vliegt, geven ze de schuld aan de Nederlandse buren:
  Ik herinnerde me hoe hij zijn rug rechtte na een brand die aangestoken was door onze Nederlandse buren.

Want het is natuurlijk volstrekt onbestaanbaar dat wat dan ook ooit aan jouw, de moslim en de man, zou liggen. En wat is voor de hand liggender dan de schuld geven aan de Nederlanders. Zoals vroeger de joden de schuld kregen van alles, krijgen nu de Nederlanders het.
    Zoals ze niet nalaat te benadrukken, is Nazmiye Nederlandse. Dus, mogen we vrijelijk aannemen, zodra er wederzijdse beledigingen worden uitgewisseld, staat ze aan de kant van de Nederlanders.
    Pure ironie - of sarcasme, zo u wilt. Want zodra het eerste de best conflictje tussen de Turkse of islamitische en de Nederlandse wereld voorbij komt, staat Nazmiye tot aan haar kruin aan de andere kant. Zoals bijvoorbeeld in het geval van het Turkse PvdA-raadslid dat Nederlanders beledigt door in een tv-spotje halalvlees te gaan bereiden, oftewel: jullie zijn onreine varkens, versus het PVV-raadslid dat hierop reageerde (de Volkskrant, 16-01-2012, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Superhelden

...    Toen ik opgroeide was er geen verschil tussen mij en Laura Ingles uit Het Kleine Huis op de Prairie en ik identificeerde me net zo makkelijk met De Man van Zes Miljoen.
    Maar, ik groeide op in een totaal andere tijd, waarin ... en er was nog nooit een Turkse politicus door een collega stiekem voor 'uitgekotst stuk halalvlees, maar dan wel van Turks varken' uitgemaakt. Ik voelde me niet ongewenst.  ...

Ja ja, moslims mogen wel ons onbeperkt beledigen, met hun vieze en haatdragende religieuze verzen, in de koran uitleg of detail , en die mogen ze vrijelijk en in het openbaar over ons uitstorten, maar als je iets dergelijks terugzegt, is het huis te klein. En dat is natuurlijk de reden dat Nazmiye en haar soortgenoten in pakweg dertig jaar totaal hun welkom hebben verspeeld. Helaas niet bij iedereen, want door de politiek-correcte elite worden ze nog steeds gekoesterd. Maar het volk is in de meerderheid, zoals ook Nazmiye beseft:
  Dat vernietigende gevoel van ongewenst, anders, vreemd en niet goed genoeg zijn valt niet te repareren met een heldenreeks.

Dat laatste slaande op:
  Door een mail van de redactie van een actualiteitenprogramma werd mijn aandacht gevestigd op een nieuwe animatiereeks, naar een Arabische strip en geproduceerd door Endemol die binnenkort uitgezonden zal worden in het Midden-Oosten: The 99. ...
    The 99 is ontstaan als een vorm van 'public diplomacy' om het beeld dat er in de westerse wereld is ontstaan over de oosterse cultuur en de islam aan te vullen met positieve beelden ... 

Iets dat natuurlijk alleen kan ontstaan door eigen prestaties. Wat natuurlijk alleen kan door de islam af te zweren, en zich bij verblijf in een andere, westerse, cultuur ...
  Maar, ik groeide op in een totaal andere tijd, waarin ik wel wist dat ik anders was, maar nooit als 'anders' of 'minder' werd bejegend. Er was geen man die oreerde dat moskeeën haatpaleizen zijn, dat de koningin zich schandalig gedroeg door haar hoofd te bedekken (door een hoed met sjaal, mind you) om zo de gebruiken van een land te eren

... de gebruiken van dat land te eren en zich niet te vertonen met hoofddoeken en moskeeën.
    En oh ja: als het hier allemaal echt te veel wordt, is de oplossing simpel: remigratie.

De Volkskrant is van columnisten aan het wisselen, en ook Nazmiye moet plaats  maken. Ze geeft nog een flinke trap na aan de Nederlander (de Volkskrant, 30-01-2012, column door Nazmiye Oral, schrijfster):
  Hello goodbye

...    Aan de vooravond van de lente dragen we elk ons steentje bij aan de vernietiging. Kafirs moeten dood, moslims verslagen , homo's zijn ziek, kinderen te verkrachten, de waarheid door spindoctors om te buigen, het in steen gebeitelde recht multi-interpretabel. Op Winternachten was ook de Britse filosoof John Gray te horen. Hij gaf de economische crisis de schuld, waardoor mensen bij gebrek aan een verklaring en uit behoefte aan een verhaal minderheidsgroepen marginaliseren. Hij haalde de geschiedenis aan waarbij in tijden van schaarste herhaaldelijk menselijke tragedies ontstaan.   ...

Oftewel: de "marginale positie" van de allochtone immigranten is niet het gevolg van uit land van oorsprong meegenomen culturele achterstand en achterlijkheid, maar van de Nederlanders. Illustrerende de kern van het probleem: de trots van de moslim op de eigen achterlijke cultuur, en de onmogelijkheid om om te kunnen gaan met de bewijzen in de hand van het tegendeel.

Na het aftreden van Job Cohen, februari 2012,  heeft ook Nebahat Albayrak zich kandidaat gesteld voor het partijleiderschap. In die hoedanigheid was ze te gast bij Pauw & Witteman (27-02-2012), waarbij Jeroen Pauw begon met een vraag over haar vrouw en Turk zijn. Albayrak reageerde kribbig en het gesprek kwam niet meer goed. Vrijwel iedereen is het er over eens dat de reactie van Albayrak ongepast of onjuist was. Maar wat zou Nazmiye er van vinden (twitter, 02-03-2012):
  Nazmiye Oral
... ik vind Jeroen Pauw alleen interessant als hij zijn mond houdt en met zijn hoofd een beetje schuin schalks kijkt. ...

Misschien is ze ook wel een Turk...

Daarna was het vele jaren rustig rond Nazmiye. Althans, qua meningen in de openbaarheid, want zelf had ze het heel druk met het spelen van Turk en moslim in het theater, samen met haar moeder. Een "act naturally".
    Maar kennelijk is die tour afgelopen - er gaan een paar honderd mensen in een theater en meer dan een paar honderdduizend politiek-correcte theekransvrouwtjes en Blaricumse goed-doe welgestelden zijn er tenslotte niet in Nederland.
    Dus op naar dat andere theater, het gruweltheater van de politieke-correcte televisie (een pleonasme, tegenwoordig). Eerst met een thuiswedstrijdje om er weer in te komen, bij de reli-haatnazi-omroep De Nieuwe Maan. Alwaar ze een prachtige monoloog mocht houden, met één van de bekende boodschappen. Hier vol trots en liefde doorgegeven door de Volkskrant: (13-09-2018)

Waar wil je dan bij horen, liefie ...? De etnische Nederlanders oftewel de blanken? Hoe dacht je dat te bereiken? Want kennelijk behoort het tot je ideaal om als blanke gezien te worden ...
    Maar hoe maak je nou van een kameel een koe ...?
    Da goa nie, hè ...
    Dat moet je weten.
    Maar mogen blanken dan niet vragen waar je etnische roots liggen? Is daar een probleem mee, dan ...? Alle etnieën zijn toch hartstikke gelijkwaardig ...?
    En als iemand het je vraagt, hoe weet je dan dat dat negatief bedoeld is? En niet positief? Of zelfs hartstikke positief? Je gaat toch echt alleen maar om met Nederlanders die hartstikke positief tegenover je staan want de rest mijdt jou als de pest. "Moslim = terrorist". Of op zijn minst iemand die hen jullie cultuur wil opleggen want dat willen alle moslims anders ben je geen moslim.
    Nou, verzin als lezer dus maar iets om dit verhaal van Nazmiye positief uit te leggen. Deze redactie is het niet gelukt.
    Het deed onmiddellijk denken aan een artikel diezelfde dag verschenen bij GeenStijl uitleg of detail , over Maarten van Rossem uitleg of detail en wat die als historicus allemaal ooit opschreef in de Volkskrant voordat hij geassimileerd werd in het Rijk van de Duivel. Dit, bijvoorbeeld (de Volkskrant, 01-09-1998, column door Maarten van Rossem):
  Een monoculturele samenleving

Vrijwel iedereen lijkt als vanzelfsprekend aan te nemen dat Nederland een multiculturele samenleving is. ...
    Bij enige reflectie rijst echter de vraag of Nederland wel een multiculturele samenleving is. Als we dit begrip letterlijk opvatten, kan het niet anders betekenen dan dat in één staat meerdere culturen, met verschillende normen, waarden en gewoonten op basis van gelijkwaardigheid naast elkaar bestaan. Daar lijkt mij in Nederland geen sprake van. Nederland heeft een relatief homogene, dominante cultuur, de cultuur namelijk van het overgrote, Nederlands sprekende deel van de bevolking. ...
    ... De suggestie is ... dat de culturen van de diverse minderheden die de laatste dertig jaar naar Nederland zijn gemigreerd gelijkwaardig zijn aan de dominante cultuur
    Zo'n positie hebben die minderheidsculturen in het geheel niet. Voorzover zij niet bezig zijn zich te assimileren, leven zij in een isoloment. De invloed van die minderheidsculturen op de dominante cultuur valt te verwaarlozen. Nederlanders eten wat exotischer dan dertig jaar geleden, maar dat is het dan wel. ...

En een klein deel van de Nederlanders gaat Turkse aapjes kijken in het theater.
    En dat is het dan wel.
    Wat Turken als Nazmiye die relatief veel contact hebben met Nederlanders nog beter beseffen dan de in het isolement van hun beschotelde wijken levende exemplaren.
    En die pijn staat Nazmiye uit te beleven voor de buis, met een een als lach bedoelde grimas op haar gezicht.
    Oh ja, nog dit: mogelijk denkt Nazmiye dat ze wat minder of zelfs geen moslim meer is. Helaas. De veronderstelling dat de vraag "Waar kom je vandaan?" op enigerlei wijze slecht, denigrerend of beledigend bedoeld is, daar waar het tegenovergestelde het geval is, is zo typisch des moslims als het maar kan. Moslims zijn lieden die een groep vormen door een gezamenlijke afkeer van iedereen die het niet is.

Maar, het moet gezegd worden: van begin af aan was Nazmiye een toppunt gematigdheid vergeleken bij de overige woordvoerders, en een paar van de latere praatjes van Nazmiye in 2018 begonnen toch ook een ernstige reuk van verlichting te krijgen. Over moslima's die ze uit de boerka wenste en dergelijke. Mogelijk worden die ontwikkelingen nog gevolgd.

Tjonge ... Was dat een ruw ontwaken ...
    Er gebeurde iets in Nederland en dat iets was dat het Forum voor Democratie bij de Provinciale Staten verkiezingen van maart 2019 de grootste partij werd, dus ook in de Eerste Kamer.
    Iedereen van slag.
    Wat betreft de moslim-kolonie een understament van de ergste soort. Nazmiye gebruikt haar gesproken column om haar visie erop te verkondigen (Volkskrant.nl, 01-04-2019 uitleg of detail ):

'Zo'n gelukkig land, maar toch niet happy' ...
    Er hoeft echt niet geraden te worden waar dat naar toe gaat.
    Maar omdat het op zo'n welluidende manier verwoord is, hebben we het, als dienst naar de lezer die graag zijn begrip van de gematigde moslim-immigrant versterkt ziet, in zijn geheel voor u uitgeschreven. En om de stemming erin te houden, eerst zonder commentaar - de alineëring is een gok van deze redactie:
  Alle welvaart om je heen zien, en je toch niet rijk voelen. Niet gehoord, niet gezien, niet serieus genomen. Al die tijd hebben we ons best gedaan, en wat krijgen we? Drie keer niks.
    Wat doen wij als we het zat zijn? Als ratten vallen we de zwakkeren aan in de groep. We kijken naar wie het meest vreemd is en geven die de schuld. Tegen de politieke elite zeggen we: dikke vinger.
    We hebben op Baudet nu en Wilders vroeger gestemd, omdat ze precies doen dat wij voelen. Zij zijn tegen, tegen hen die wij al hadden gebrandmerkt in de groep.
    Tegen de machthebbers, tegen hen die wij al hadden gebrandmerkt in de groep.
    Tegen het oude, tegen alles, gewoon tegen.
    Als kleuters, zijn we. Op elke redelijke zin volgt: * Pffft *
    Maar hé, Nederland kan zo niet verder. Misschien moeten we elkaar ...
    We zijn boos op alles wat links is, want van hen mogen we niet boos zijn, want dan zijn we ineens racistisch.
    Maar we zijn ook tegen kunstenaars, wetenschappers, linkse docenten. Gewoon eigenlijk tegen iedereen die niet is net als ons en niet overal tegen is.
    Waar kennen we dit toch van? En wat brengt het ons?
    Een kortstondig gevoel van macht, van gehoord worden. Verder een hele lange weg naar mislukking, want er zal uiteindelijk alsnog een oplossing moeten komen. Tegen iets zijn is geen oplossing vóór iets. Geen enkel probleem werd ooit opgelost met hekken eromheen, haat en tegen dingen zijn. De grootste ontdekkingen en uitvindingen zijn gedaan omdat iemand buiten de gebaande wegen liep, creatief was, vindingrijk, open.
    En stel nou dat haat wel iets goeds is. Je blijft toch de moslim nodig hebben om te haten.
    De elite nodig hebben om je tegen af te zetten.
    Je hebt altijd iets of iemand nodig om tegen te zijn. Voor eeuwig een achterstandspositie.
    Ik doe niet mee aan dit spel. De mij toebedeelde rol van de ander, of de moslim, of weet ik het wat: ik neem het niet aan. Ik onttrek me aan deze symbiotische relatie. Als kunstenaar sta ik in de traditie Hikmet, Yara en Aragon. Google ze maar. Kunstenaars die allesbehalve elitair waren, die met hun poten in de maatschappij stonden, de stem van de rechtvaardigheid zo goed konden verwoorden, dat ze als gevaalrijk werden gezien en waar ze duur voor hebben betaald.
    Mes op mijn schouders, de uil van Minerva.
    Dank je wel.

Nou, teveel gezegd? Dit staat toch boordevol van begrip voor de blanke stemmer op het FvD?
    Op dezelfde manier als waarop de blanken begrip hebben voor de moslims als er weer eens een aanslag door hen is gepleegd. Koningin Beatrix ging na de moord op Theo van Gogh op bezoek in een moskee (oké, een moslimitisch buurthuis). De vriendinnen van de prominente moslim-activiste-met-hoofddoek knoopten na de aanslag van 9/11 uit solidariteit met de moslim-activiste ook een hoofddoek op hun hoofd.
    Tot tranen toe geroerd was ze, toen ze erover vertelde.
    En Nazmiye Oral geeft hier toch mooi het goede voorbeeld als de situatie een beetje omgekeerd ligt.
    Toch ...?
    Dus maar eens over naar de serieuze analyse. Die begint met de constatering dat de uitslag van die verkiezingen in hoge mate natuurlijk een blank canvas is waarop iedereen zijn beeld van de werkelijkheid kan schilderen. Geen enkele stemmer heeft bij het roodmaken van zijn vakje vermeld wat de reden van zijn keuze was, en degene die het wel deed zijn richting papierversnipperaar gegaan want het mag niet.
    Het canvas is blank, alleen de lijst is ingevuld.
    Oftewel: wat op dat canvas verschijnt, is doodgewoon hoe het er in het zieltje van de betrokken schilder aan toe gaat.
Daarover bestaan ook eindeloos veel spreuken en wijsheden.
    En wat er in het gematigde moslim-zieltje rondgaat, is niet mals.
    Laten we eerst eens kijken naar wat er over ons op het canvas staat:
  We zijn institutioneel ondankbaar.
We zijn institutioneel ontevreden.
We vallen de zwakkeren aan.
We zijn ratten.
We zijn kleuters.
We zijn boos op links.
We zijn racistisch.
We zetten hekken om dingen heen.
We haten.
We hebben geen oplossing.
We bedelen rollen toe.
We haten.
We haten.
We zetten ons af tegen de elite.
We zijn overal tegen.
We vinden dat we een eeuwige achterstandpositie hebben.

Alles gehad? Nou ja, het is genoeg, toch ...?
    Leuk, hè, hoe het allemaal klopt als een bus, als je voor dat 'we' de moslimpopulatie in Nederland invult. En die van Europa.
    Misschien dat één ding uitleg behoeft: dat 'We vallen de zwakkeren aan'. Dat klopt ook als je kijkt wie de moslims aanvallen: gewone onschuldige burgers die in een theater zitten of aan het wandelen zijn op een zonnige dag op een warme promenade aan de zee.
    Op deze website is al enige tijd de stelling geleden geponeerd dat moslims geen empathie hebben uitleg of detail . En ook niet een klein beetje ... Ze lijken er geheel van gespeend.
    Als het over niet-moslims gaat.
    Hier is het zoveelste bewijs van die stelling.
    Of beter: de zoveelste reeks bewijzen, want alle moslims hebben tot nu toe op soortgelijke wijze gereageerd. Voor zover waarneembaar.
    Wat allemaal optelt tot de enig logische conclusie: Thierry Baudet heeft gelijk: het is geen samenwonen met moslims. Het is geen samenleven met moslims . Met moslims samenleven kan maar op één vreedzame manier; wij hier, en zij daar.
    And never the twain shall meet, behalve dan bij die hekken die er het beste tussen geplaatst kunnen worden.
    Of zoals een wijze uit het volk ooit eens over de islamitische wereld opmerkte: "Hek eromheen, en uit laten fikken".
    Maar in het absurdistische theater zich afspelend in het spiegeluniversum op- en ingericht door politiek-correcte elite, zwarten, moslims, Joden en veel andere immigranten is dit allemaal natuurlijk precies omgekeerd.
    Maar dat heeft Nazmiye Oral boven al met vele verve uit de doeken gedaan.
    Voor de plaatsing elders was het dienstig op dit punt terug te komen op het interview met Pim Fortuyn van 2002 uitleg of detail . Van Pim Fortuyn is wel gezegd dat er een behoorlijke hoeveelheid arrogantie in zijn uitstraling zat. Hij is een kleuter vergeleken bij de jonge Nazmiye Oral.
    En dat is enkele decennia later dus niet veel beter geworden.
    En dat is hogelijk kenmerkend voor de moslim in het algemeen.
    En dat merken ALLE Nederlanders. Bewust of onbewust.
    En mede en misschien wel zelfs dáárom won Baudet deze verkiezingen.
    "Van dit soort mensen willen we er beslist niet meer".
    En daar schuilt, zoals hier gezien, de grote pijn.
    Natuurlijk.
    Voor andere stemmen in het koor van moslim-empathie uitleg of detailna de recente schokken, zie bijvoorbeeld Abdelkader Benali uitleg of detail , Nadia Bouras uitleg of detail , of Nasrdin Dchar uitleg of detail  .

De Volkskrant zag dat natuurlijk weer in de spiegel. Die zag een prachtige verklaring van liefde recht uit het hart. En gaf Nazmiye een passende beloning:

Een gelegenheid tot promotie van haar nieuwste projecten.

Over op het zoveelste kanaal van het linksfascistische mediakartel (andere meningen dan links zijn verboten). Verslag van GeenStijl (GeenStijl.nl, 03-08-2020, door Van Rossem uitleg of detail):
  Veel te weinig kijkers voor Zomergasten

322.000 maar, voor een vrouw die best vaker gehoord mag worden



Wij kenden Nazmiye Oral al voordat de VPRO haar voor het karretje van het NPO Divibeleid spande inzake dit seizoen van Zomergasten. ... Daarom, eens geheel wat anders dan anders van onze zijde, een Stijlloze Zomergasten Terugkijktip ...

Veel te positief. De werkelijkheid stond in de reacties:
  Deze mevrouw is bepaald geen vrijdenker. Ben het ook een beetje beu , de onwetendheid over en zeer negatieve houding tegen de nederlandse cultuur.Hallo MSLM en BLM ! Waarom is nu toch Nederland zo’n fijn land om in te leven en het thuisland een zooitje ?
Ambiorix | 03-08-20 | 13:20

Altijd beschamend als iemand met een migratieachtergrond een arrogante Nederlander moet gaan uitleggen hoe het zit. In dit geval is het Montasser Alde'emeh die een niet nader te noemen grachtengordeldier (die op handen gedragen wordt, want kijk naar de comments) corrigeert:
www.youtube.com/watch?v=RV32DWuS45M
SIogra | 03-08-20 | 13:18

Afgaande op de paar minuten van de dame in het filmpje maakt het prima duidelijk wat er mis is. Haar ouders, en zij later ook door hier te blijven, hebben er zelf voor gekozen hierheen te komen en hier te willen leven. Daarmee vervallen alle aanspraken op eigen cultuur en wetgeving. Er is dus geen 'wij' in Nederland. Als ze dat niet kunnen accepteren is er op Schiphol een oplossing beschikbaar. Allemaal prima dat er eindelijk uit de eigen kring iemand opstaat om het probleem maar eens te benoemen, maar acceptabel is het niet. De overheid blijft dit stimuleren met iftarren, aanspreken van de booslims via de imam, knuffelclubjes, subsidies voor turkse en riffijnse buurtgenootschappen en het categorisch weigeren om de islam als ideologie te verbieden. Het is al decennia bekend en het blijft pappen, nathouden en verder afglijden. Stop de import en ruim eerst eens op!
Frau Merkel | 03-08-20 | 13:12 | 3

Precies! En als u een PVV-er zou zijn is die de laatste die zij voor haar karretje zou spannen met die docu van haar. Wel een simpele ziel in zijn scootmobiel die ze gemakkelijk kan manipuleren. Nee, ze weten drommels goed hoe ze moeten framen.
Tiscali-2 | 03-08-20 | 13:17

En zo is het. Donder op, met je infantiele en achterlijke woestijncultuur. Het is een totaal oninteressante en debiele "cultuur". Daar kan een Nederlander helemaal niets van leren. Ja een ding wel: wat loyaliteit is. Dat hebben ze wel begrepen, die Arabieren en moslims.
GeenHeil | 03-08-20 | 13:21

>>>
@GeenHeil | 03-08-20 | 13:21:
Die moslims noemen hun kinderen allemaal Ali of Mohammed of Aysa, eigenlijk heel zelfbewust. Echt Hollandse namen zoals Kevin, Splinter, Weslie of Kelly, daar doen ze niet aan.
JvanDeventer | 03-08-20 | 13:28

Ik wil ook wel eens op TV aan iemand uitleggen wat er zo interessant is aan het blanke ras, wat wij blanken graag lusten, hoe wij zowel de atoombom als de penicilline hebben uitgevonden, dat wij onze ouders eren, dat we wel eens ruzie hebben maar het ook vaak weer goedmaken en dat we niet per se altijd met andere blanken hoeven te trouwen. Een beetje reclame maken voor het blanke ras wil ik ook wel. Al met al hoeft het niet langer dan een minuut of twintig te duren.
JvanDeventer | 03-08-20 | 13:09
<<<

Deze reacties zijnde de enige reden om hieraan aandacht te besteden.


Naar Allochtonen, vijfde colonne , of site home ·.