Islam, gevaar, algemeenHet aanhangen van de islam geeft die aanhangers talloze eigenschappen die ze doen onderscheiden van andere geloven en een onoverbrugbare kloof slaat naar niet-gelovigen. De eigenschappen die de islamaanhangers kenmerken komen ook in alle andere mensengroepen voor, maar onder de islamaanhangers komt het dusdanig veel voor dat ze gezien kunnen worden als een kenmerk. Vrijwel al die kenmerken contrasteren met de kenmerken die gezien worden als gewenst en deels vereist voor het deelname aan de seculaire maatschappij, geordend in de vorm van een rechtstaat, met een democratisch wijze van besturen. Een aantal van die specifieke kenmerken zijn beschreven in de volgende verzamelingen: de houding ten opzichte van rationaliteit
, kunst
, ten opzichte van humor
, kritiek
, de vrijheid van meningsuiting
, de houding in de dialoog
, het gebruik van de gebiedende wijs
, het liegen
, de dominantie
, het superioriteitsgevoel
, het niet-speels zijn
, de homohaat
, het antisemitisme
,
de wraakzucht
, de intolerantie
, het terrorisme
, de weerstand tegen onderwijs
, en het gevaar voor de democratie
.Dit zijn allemaal specifieke kenmerken, beschrijvende eigenschappen, die, zoals gezegd, overal voorkomen, maar bij islamaanhangers kenmerkend meer. Maar uit die lijst met kenmerkende eigenschappen is een duidelijk achterliggend, kenmerkend, patroon te zien. Dat patroon bestaat uit twee hoofdcomponenten: sociaal-culturele kenmerken als homohaat en antisemitisme, en principiële of ideologische kenmerken en de kenmerken die daarvan het gevolg zijn. Die principiële of ideologische kenmerken zijn natuurlijk degene ontleend aan het idee en de leerstellingen van de islam. Een aantal staan in woord en illustratie uitgebeeld hier
.Het centrale idee van de islam is simpel: het bestaan van een Almachtige. En een Almachtige die vergezeld gaat van een reeks onwrikbare regels omtrent hoe de wereld in elkaar zit en moet werken. Uit het zijn van een strenge ideologie volgen onmiddellijk het gebruik van de gebiedende wijs
, de dominantie
, het superioriteitsgevoel
, en de intolerantie
. Uit deze fundamentele kenmerken volgen de afgeleide kenmerken van
kritiekgevoeligheid
, beperkte meningsvrijheid
, weerstand tegen de dialoog
, het niet-speels zijn
, de nauwe blik op kunst
, en gebrekkig gevoel voor humor
.Al deze kenmerken waarin de islamaanhangers zich onderscheiden door kenmerkend lage scores worden in de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat gezien als zeer wenselijke eigenschappen. Als de islamaanhangers kenmerkende eigenschappen heeft die hem minder geschikt maken voor het functioneren in de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat, is de onontkoombare conclusie dat het de basis achter die kenmerken is die hen ongeschikt maken voort het functioneren in de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtstaat. Oftewel: die basis is ongeschikt voor de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat. En tenslotte in de afweging: al deze zaken zouden, net als alle andere zaken bediscussieerd kunnen worden. In principe. Maar dat geldt dus niet voor de islam. De islam heeft voor haar aanhangers volkomen en absolute prioriteit. Boven alle afwegingen. Letterlijk alle afwegingen. Zie bovenstaande lijst van eigenschappen. En die absolute prioriteit maakt de slam absoluut onbespreekbaar. Voor de niet-moslim. die heeft geen andere keuze dan, tegenover de absolute prioriteit van de moslim en zijn islam, de absolute prioriteit van de volkomen afwijzing ervan te zetten. Anders zal de absolute prioriteit van de moslim en zijn islam altijd doordrijven tot hij volledig zijn zin heeft gekregen. Deze onderstaande verzameling is ter bevestiging van deze analyse, en bevat berichten die niet niet of minder vallen onder één van de specifieke eigenschappen, maar laten zien dat de islam zelf in strijd is met de beginselen van de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat. Dit is voorlopig nog een beperkt aantal, daar de focus heeft gelegen op de meer specifieke eigenschappen. Daar staat tegenover dat dit principiële zaken zijn, en elk voorbeeld een definiteitswaarde heeft. De eerste bevestiging stamt uit de academische omgeving (Leids universiteitsblad Mare, 29-11-2007, door Bart Braun):
Oftewel: het bestaan van zo'n god die je voor eeuwig naar de hel stuurt is in strijd met al die voorgaande genoemde zaken, oftewel: de beginselen van de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat. Een zeldzaam geval uit de politiek-correcte media, waar normaliter een strenge censuur heerst op iedere suggestie dat er iets fundamneteels mis is met de islam (de Volkskrant, 06-12-2010, door Martin Janssen):
Een uitgebreide verhandeling die laat zien dat de sharia, de vertaling van de wil van de Almachtige naar de manier waarop de maatschappij ingericht moet worden, volkomen in strijd is met de beginselen van de westerse, seculiere maatschappij met zijn rechtsstaat. De stelling dat de islam zelf een gevaar voor de staat is, behoort natuurlijk tot de politiek-incorrecte uitspraken van de hoogste categorie. In de expliciete vorm was het absoluut onmogelijk om dit in de reguliere media te krijgen. Maar In 2012 en 2103 si zo hard gebeukt door de islamitische gemeenschap tegen de fundamenten van de westerse maatschappij, dat er een kleine opening is gekomen. Het eerste natuurlijk in de minst politiek-correcte media (Elsevier.nl, 12-06-2013, door Arthur van Leeuwen
):
Voor moslims zijn zaken als op eigen kracht iets presteren niets waard, want er bestaat geen eigen presteren. Het presteren komt van de Almachtige. Op eigen kracht iets presteren is een seculier en humanistisch idee. Niet een religieus idee. En na een adempauze van een maand, komt er ook iets van de politieke-correcte kant. Natuurlijk niet uit de mond van een westerling - dat is nog echt een brug te ver. Er is weer eens zo'n allochtone witte raaf gevonden (de Volkskrant, 15-07-2013, door Farid Aouled-lahcen is coördinator netwerk Rechtsstaat & Burger):
Of misschien correcter: oprechtheid, eerlijkheid en integriteit geldt alleen voor en binnen de eigen groep - en de eigen groep heeft weinig behoefte aan dat soort zaken.
Het salafisme, 'de toonaangevende, meest hecht georganiseerde en wijdvertakte geloofsstroming binnen de Nederlandse moslimgemeenschappen', is totaal onverenigbaar met de Nederlandse samenleving. Maar dat is een kwestie van niets met nul vermenigvuldigen: de gewone islam is onverenigbaar, en het salafisme is onverenigbaar in het kwadraat. Een enkel voorbeeld van de materiële offers die de moslim bereid is te brengen ten gunst van zijn ideologische opvattingen - het bericht is in de context van de burgeroorlog in Syrië en komt van een beroepsexcuseerder (de Volkskrant, 23-09-2013, van verslaggever Rob Vreeken):
Al dat fatsoenlijke leven hadden ze over voor een equivalent van de strijd over hoeveel engelen er op de punt van een naald kunnen dansen. Want dat is de waarde van de geloofsverschillen waar het om gaat tussen de twee stammen van de islam: alawieten en soennieten. Maar die islam heeft dus absolute prioriteit over alle andere overwegingen, zelfs als de verschillen zo gering zijn als de precieze uitleg van de islam. En een niet-moslim moet er dus voor zorgen dat deze moslims zich oneindig ver van zijn eigen leven bevinden. Naar Cultuurverschillen  ,
Allochtonen, lijst 
, Allochtonen, overzicht
, of site home
.
|