PC-club: Marjan Slob

De Volkskrant is, schrijvende mei 2016, weer aan het wisselen in haar columnistenbestand. De eerste die verdween was Rens van Tilburg, econoom en één van de weinige met een gematigd geluid. De eerste aanwinst was ene Marjan Slob, waarachter vermeld stond: 'filosoof'. Waarop zich in de geest van deze redactie een sardonische grijns ontwikkelde ... Filosofie

was tot voor een decennium of zo het territorium van zwevende ivoren toren-bewoners die indien gedwongen tot confrontatie met de werkelijkheid onmiddellijk tot krijsende waanzin zouden vervallen.

De nieuwe generatie heeft daar iets aan toegevoegd: de waanzin van de politieke-correctheid

.

Maar ook in dit geval moet je natuurlijk wachten met je definitieve oordeel tot die confrontatie met de werkelijkheid. Dus maar eens starten met lezen (in de algemeen maatschappelijke bijdrages - het filosofische deel is behandeld elders

) (de Volkskrant, 10-03-2016, column door Marjan Slob, filosoof. Dit is haar eerste bijdrage als columnist voor Opinie & Debat):

Jeuk

Tussentitel: Sympathiseer je zonder meer met iemand, puur omdat die lijdt?

Oh jeee, daar heb je het al ... In deze tijden kan 'sympathie' slechts één ding betekenen: "sympathie voor haatbaardige moslimimmigranten".
Eens kijken of dat waar is:

Zo bezie ik de mensen die momenteel tekeergaan tegen vreemdelingen.
... Ik zal ... moeten meeleven met mensen die staan te schreeuwen voor een toekomstig asielzoekerscentrum, die varkens in bomen hangen.

Bingo! Het zit in dat ene woord: 'tekeergaan'. Niet "bezwaar maken tegen", maar 'tekeergaan'. Deze mevrouw behoort tot de politiek-correcte waanzin.
Na een intermezzo gevolgd door dit:

... Ik zal ... moeten meeleven met mensen die staan te schreeuwen voor een toekomstig asielzoekerscentrum, die varkens in bomen hangen.

Geen twijfel mogelijk: elitaire politieke-correctheid gepaard gaande met diepe haat voor "het gewone volk".
In combinatie met 'filooof', weet je dan onmiddellijk dat het heel ernstig moet zijn. Even kijken of dát waar is:

Ze doen er van alles aan om de boosdoeners van zich af te houden, tot ver over de pijngrens heen. ... Die elite ondermijnt de verklaring van de klagers met zakelijke feiten. 'De criminaliteit onder allochtonen is echt niet zo hoog als je corrigeert voor sociaal-economische factoren', zegt ze.
    Of: 'Straks, als wij in onze aanleunwoning zitten, hebben we die allochtonen hard nodig om onze billen te wassen.'
    Of: 'Slimme ict'ers uit Syrië zijn goed voor de economie.' Enzovoort, en zo verder - en dat op een steeds vermoeidere, steeds meer belerende toon.
    Dat werkt dus niet. ...

Een typisch voorbeeld van het 'zwevende ivoren toren bewoner'-zijn, met wat we al weten over moslims uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika: uiteenlopend vaan terrorist, via criminelen, tot een achterlijke massa die niet mee kan komen - met enkele figuren die dit wel lukt en bij weeromstuit en diepe haat tegen Nederlanders ontwikkelen

. Om het werk te doen moesten er een kleine half miljoen Oost-Europeanen komen.
Dit is tot nu toe min of meer de bekende politiek-correcte waanzin. Het is nog niet de krijsende politiek-correcte waanzin van de soort van, bijvoorbeeld, Maarten van Rossem: "PVV'ers zijn proto-criminelen want kijk maar wat ze aangericht hebben bij Charlie Hebdo en in theater Bataclan"

. Het is er wel, maar daarvoor moet zorgvuldig worden gelezen. Het voorgaande is namelijk allemaal uit de tweede helft van het artikel. De eerst helft bevat een inleiding waarvan alleen de niet-politiek-correcte of achterdochtige lezer de portee snapt - of degene die twee of drie keer leest. Hier is dus dat begin:

Stel: je hebt jeukende wondjes over je hele lichaam, wondjes die maar niet willen genezen. Als je goed kijkt, zie je kleine draadjes uit de plekken komen. Je voelt ze bijna in je groeien.

Paragraaf 1 - dit lijkt te gaan over ziekte - de inge-/ver-lichte waarnemer weet: dit gaat over tegenstanders van haatbaarden-immigratie.

Je kunt niet ophouden met krabben. Je gaat naar de dokter die de huidplekken wel ziet, maar geen oorzaak kan vinden. Een second opinion levert ook niets op: wat jou overkomt, past gewoon niet in het officiële verhaal. Surfend op internet stuit je gelukkig op lotgenoten, mensen met ondraaglijke jeuk die net als jij draadjes zien in hun wonden. Zij hebben ook een naam voor hun lot: Morgellons disease.

Paragraaf 2 - dit lijkt te gaan over ingebeelde ziekte - de inge-/ver-lichte waarnemer weet het nu bijna zeker: dit gaat over tegenstanders van haatbaarden-immigratie.

Morgellons disease bestaat. Dat wil zeggen: de term bestaat, maar de ziekte zelf is volgens de meeste medici ingebeeld. Zij spreken van parasietenwaan. De wondjes genezen niet omdat de patiënten ze zelf steeds openkrabben. En die draden zijn simpelweg vezels uit een trui, of haren van de kat die blijven plakken in het wondvocht.

Paragraaf 3 - de term 'parasieten' valt - de inge-/ver-lichte waarnemer weet het nu bijna absoluut zeker: dit gaat over tegenstanders van haatbaarden-immigratie.

Ik had nog nooit van Morgellons disease gehoord totdat ik erover las in The Empathy Exams van de jonge Amerikaanse essayiste Leslie Jamison. Zij bezocht uit nieuwsgierigheid een meerdaagse bijeenkomst van patiënten in Texas, en beschrijft prachtig wat dat bezoek met haar doet. Ze neemt hun littekens waar, ze ziet hun gekrab. Ze knoopt praatjes aan in de koffiehoek.

Paragraaf 4 - de term 'empathy' valt - de inge-/ver-lichte waarnemer weet het nu bijna oneindig zeker: dit gaat over tegenstanders van haatbaarden-immigratie. Het is duidelijk dat bij deze auteur sprake is van een ernstige obsessie.

De bezoekers blijken aardig, maar ook compleet geobsedeerd: hun wereld is vernauwd tot die vieze beestjes onder hun huid. Jamison krijgt zelf jeuk. En dan schrijft Jamison: 'De vraag is niet of deze ziekte echt is. De vraag is welke soorten realiteit een voorwaarde voor compassie zijn.'

Paragraaf 5 - de term 'compassie' valt - het is duidelijk dat bij deze auteur sprake is van een zeer ernstige obsessie.

Ik heb dat zinnetje een paar keer moeten overlezen. Ik denk dat Jamison vraagt: sympathiseer je zonder meer met iemand, puur omdat die persoon lijdt? Of kun je pas echt meeleven als je mee kunt gaan in iemands beleving van zijn lijden?

Paragraaf 6 - het is duidelijk dat bij deze auteur sprake is van een ongeneselijke obsessie.

Voor mij is dat ook een politieke vraag. Wat nu als je landgenoten zeggen ergens vreselijk veel last van te hebben, en ook met veel misbaar kenbaar maken wáár ze precies last hebben - maar je gelooft niet in de reden die zij zelf voor hun ongenoegen geven? Hoe ga je dan met elkaar om?

Paragraaf 7 - de volkomen overbodige brug.

Zo bezie ik de mensen die momenteel tekeergaan tegen vreemdelingen. Zij zeggen dat ze last hebben van buitenlanders, moslims, vluchtelingen die 'parasiteren' op ons maatschappelijke lichaam.

Paragraaf 8 - we staan met twee benen in het land van de ongeneselijke geesteszieken. Degenen die beweren dat de reeks aanslagen gepleegd door moslims een bewijs zijn van het gevaar van de PVV.

Ze doen er van alles aan om de boosdoeners van zich af te houden, tot ver over de pijngrens heen. ...

Paragraaf 8 (begin) - de ongeneselijke geesteszieken bevestigen hun kwaal - ze doen er van alles aan om de realiteit van zich af te houden, tot ver over de pijngrens heen. En wel zo ver, dat het lichaam alle bewustzijn van de pijn (de realiteit) heeft uitgeschakeld. Een functie die vermoedelijk plaatsvindt in de hersenstam (het periaqueductal gray ). Op dit punt is het politiek-correcte denken verworden tot een reflex. Dit soort mensen, klasse "Maarten van Rossem"

, zijn zombies.
En dan komt er ook nog dit bij:

... 'Kijk dan naar mijn wonden!', schreeuwt de ander nog een beetje harder.
Je besluit te kijken en je ziet benarde levens. Heel andere levens dan het jouwe. Jij hebt zat werk, je voelt je veilig in je buurt, de wereld is jouw speeltuin. Je kunt begrijpen dat deze mensen zich in het nauw voelen zitten. ...

Veinzen door de zombie dat er sprake is van empathie met het slachtoffer wiens bloed gedronken wordt (strikt genomen is dat een vampier, maar ja ...).

Ik geloof dat maatschappelijke ontspanning pas een kans krijgt door met empathie te reageren op de paniek van je landgenoten. Ik zal dus moeten meeleven met mensen die staan te schreeuwen voor een toekomstig asielzoekerscentrum, die varkens in bomen hangen.

Veinzen door de zombie dat er sprake is van empathie met het slachtoffer wiens bloed gedronken wordt, deel twee.

Meeleven, ja. Maar zonder hun eigen duiding van hun onbehagen over te nemen. Dat is natuurlijk op eieren lopen, want het gevaar is levensgroot dat zij zich alleen maar meer miskend zullen voelen als ik hun eigen verklaring afwijs.

Veinzen door de zombie dat er sprake is van empathie met het slachtoffer wiens bloed gedronken wordt, deel drie.

Welke vorm compassie in zo'n geval het best aan kan nemen? Ik weet het niet. Dan zit er maar één ding op. Oefenen.

Veinzen door de zombie dat er sprake is van empathie met het slachtoffer wiens bloed gedronken wordt, deel vier.
Hier is dus sprake van kwaadaardigheid. En wel kwaadaardigheid van het niveau van Sheila Sitalsing

en Margriet Oostveen

. Deze laatsten zijn hier gekwalificeerd als "gifmengsters"

. Om het beeld te voltooien, kun je Marjan Slob er nu al aan toevoegen, en er een klasse van maken: "De Drie Gifmengende Heksen".
En dit artikel is interessant om nog een reden, namelijk daar waar het wat zegt over het verschijnsel "filosoof". Het blijkt namelijk naadloos te passen bij eerdere bijdragen van filosofen aan het maatschappelijke debat. Waar de filosoof al van nature zich tot het kosmopolitisme bekeert, blijkt bij confrontatie van dat kosmopolitisme met de harde werkelijkheid van islamitische immigratie, de filosoof keihard voor de islam boven de beschaving te kiezen, zie het lijstje in Filosofie, inleiding

, en met name het voorbeeld van John Gray

.

De filosoof stelt ons niet teleur. In haar tweede bijdrage. Wat al vele malen eerder is hier geconstateerd: politieke-correctheid is geen kwaal, het is een syndroom: zie je één aspect ervan, dan is de rest bijna verzekerd. In zijn geheel. Hoe onwaarschijnlijk ook. Want er is nauwelijks een inhoudelijk verband te leggen tussen bezwaren tegen azc's en het voorstaan van democratie. Toch heeft de filosoof bezwaar tegen beide. Terwijl het toch moeilijk voorstelbaar is dat iemand bij zijn gezonde verstand bezwaar zou hebben tegen democratie. Toch heeft politieke-correctheid bezwaar tegen democratie. Want democratie is wil van het volk, en de politieke-correctheid tegen de wil van het volk. Dat laatste zal men natuurlijk nooit erkennen laat staan hardop zeggen, maar zo is het. Blijkt uit alles. En uit wat de filosoof schrijft (de Volkskrant, 24-03-2016, column door Marjan Slob, filosoof):

Pestkoppen

Ik kijk naar die pas ...

De pas voor het referendum over het associatieverdrag met Oekraïene. Maar dat doet er niet toe. Democratie is democratie. Hoe meer democratie, hoe beter. Behalve als je een hekel hebt aan democratie. Dan is het: hoe minder democratie, hoe beter. Zo is het bij de filosoof:

Ik kijk naar die pas ... en voel onbehagen. Dat onbehagen is deels van inhoudelijke aard. Ik heb geen mening paraat over een verdrag dat deel uitmaakt van een ingewikkeld weefsel van Europese juridische verdragen.

Het standaardverhaal. Van een echte filosoof zou je een originele inbreng verwachten. Nepgevallen brengen het standaardverhaal - met mogelijk wat andere woorden. Het standaardverhaal tegen de democratie: "Dit is te ingewikkeld voor het plebs". De weerlegging: gewone verkiezingen met partijen voor de Tweede Kamer met een veelheid van programmapunten zijn nog veel ingewikkelder.

Dat onbehagen is deels van inhoudelijke aard. Ik heb geen mening paraat over een verdrag dat deel uitmaakt van een ingewikkeld weefsel van Europese juridische verdragen.

Wat sneu, hè. Voor de filosoof. Zo een standaardverhaal ophangen. Als filosoof ... Dus wat doe je als moderne nepfilosoof: je gaat prietpraat verkondigen:

Ik overzie niet wie ik met mijn stem precies in de kaart ga spelen. En aangezien ik persoonlijk geen handeltje drijf met iemand in Kiev, hoef ik er van mezelf ook niet zo nodig een mening over te hebben. Dit is nu typisch zo'n kwestie die ik graag aan specialisten overlaat.

Wat jammer dat ze niet de nog veel ingewikkelder rest van de wereld aan de specialisten overlaat.
En vervolgens als je aan het projecteren:

Een nog groter onbehagen voel ik omdat ik die referendumvraag eigenlijk nauwelijks letterlijk kan nemen; voor mij staat er niet wat er staat.
Stiekem denk ik dat het gros van de mensen die hebben geijverd voor dit referendum net zo min als ik een helder beeld hebben van wat er met dat verdrag op het spel staat. Het dwarsbomen van de zittende macht is, vermoed ik, het belangrijkste motief van de ruim vierhonderdduizend medeburgers die vonden dat dit referendum er moest komen.

Het belangrijkste motief van de filosoof: het steunen van de machthebbers. De politieke-correctheid.
Het gaat gepaard met ongelofelijke hoeveelheden kwaadaardigheid:

Ik denk aan de gemeentelijke bureaucratie die mij braaf mijn stempas bezorgt, op commando van een groep die in feite vijandig staat tegenover die keurige bureaucratie zelf.

Zoals al uitvoerig bewezen, probeert die "keurige bureaucratie" met kleinere en grotere chicanerijen de democratie te frustreren, door minder stembureaus te openen en eenzijdige voorlichtingsfolders te versturen.

Misschien moet ik meer aandacht besteden aan de lacherige, honende toon die journalistiek in de school van GeenStijl kenmerkt. Waar doet die ook alweer aan denken? Aan de pestkoppen op school die het leven van sommige leraren zuur maken.

GeenStijl doet denken aan die niet meer bestaande traditie van kritische journalistiek die het amateurpotentaatjes in het bestuur en de knipmessende lakeien in de media zuur maakt

De methode is wreed, en leuk is het niet om te zien hoe fatsoenlijke mensen in het nauw worden gedreven.

Geweldig, hoe hier de lagere klassen uitbuitploerten

en Koude-Oorlogsvoerende potentaten

worden afgeschilderd als "fatsoenlijke mensen" ... Mensen als "Jihadvlaggen mogen wel, Nederlandse vlaggen mogen niet" Van Aartsen

.
Dit is van een nieuw niveau van kwaadaardigheid. Dit niveau:

Voor mijn geestesoog doemt een beeld op van een sluipwesp die eitjes legt in een rups. De wespenlarven vreten van binnenuit het lijf van de rups op en tasten gaandeweg ook diens hersenen aan.

Wat een uitnemend zelfportret

. Ongekend. Inclusief het effect dat het beoogt:

De larven enteren als het ware het biologisch programma van de rups en dwingen hem tot gedrag dat in zijn eigen nadeel is.

Precies wat de filosoof beoogt met haar sluipwespschrijverij ten gunste van haar ploertige klasse.
Deze mevrouw heeft de potentie om heel groot te worden als symbool in de revolutie. Als die komt.

Het is na de flitsende start een hele tijd rustig geweest aan het Slob-front. Maar nu dan ook meteen een dubbelslag (de Volkskrant, 23-06-2016, column door Marjan Slob, filosoof):

De onzichtbare vijand

Rapper Typhoon werd aangehouden omdat een agent de combinatie van twee in het oog springende kenmerken - dure auto en zwarte huidskleur - verdacht vond. ...

.
Ach, je bent filosoof en je wilt wat betogen - net als je grote voorbeeld Hegel. Maar dat betoog is in strijd met de werkelijkheid - net als het betoog van Hegel

. Wat doe je dan, als je geconfronteerd wordt met die werkelijkheid? Je doet net als Hegel, en antwoordt: "Des te erger voor de werkelijkheid!". In dit geval: je laat de werkelijkheid gewoon weg. Want het ging niet om de combinatie van dure auto en zwarte huidskleur - een zwarte vrouw met dure auto zou nooit worden aangehouden. Nee, het ging om een andere combinatie: die dure auto, man, én jeugdige leeftijd - en die dan verzwaard door een zwarte huidskleur want zwarten zijn "kwetsbaar" oftewel "een stuk armer" oftewel hebben een stuk minder kans op "een eerlijk verkregen dure auto"
Maar deze leugen was dus nodig voor dit betoog:

'Een statistisch patroon mag nooit uitmonden in een oordeel waar een individu last van heeft'...

Flagrante onzin. Verzekeraars doen niets anders, en doen het op basis van een daartoe gespecialiseerd vak, uitgeoefend door de zogenaamde "actuaris"

.
Flagrante onzin gevolgd door stromen pedante uitspraken:

... vanuit die vuistregel zullen onze bestuurders verder moeten nadenken over hoe zij al hun statistische kennis fatsoenlijk gaan toepassen. En daar gaan ze wel uitkomen. Juist omdat het probleem nu open op tafel ligt.

Er is slechts één probleem en dat ligt onder dikke dekens van leugens en politieke-correctheid: het matig tot ernstig mindere sociaal en maatschappelijk presteren van de gekleurde etnieën.
Dus over op de volgende:

... de angst voor terroristen die zich zouden verbergen in vluchtelingenstromen. Die veronderstelde terroristen vallen niet op, en dat maakt voor sommigen iedere vluchteling bij voorbaat verdacht.

En weer om te beginnen een geval van een halve waarheid leidende naar een hele leugen. Dat van die angst voor de terroristen is waar, maar slechts en deel van de redenen voor de "angst" voor "vluchtelingen" in het algemeen. Die "vluchtelingen" zijn lieden uit Syrië en andere landen uit het Midden-Oosten. Een Midden-Oosten dat gekenmerkt wordt door het feit dat mensen bereid zijn elkaar de hersenen sin te slaan voor relatief kleine verschillen in opvatting. Voor verschillen zoals die tussen "soennieten" en "sjiieten", die wij niet snappen.
    En dat soort mensen komt hierheen.
    Het gevoel daarbij zou eigenlijk geen "angst" moeten heten, maar iets als "ervaringsgedreven gewaarschuwdheid".
    Wat geldt voor nog een factor: de ervaring met de hier al aanwezige moslims. Die bekend is aan iedereen behalve de zwakzinnig poltiek-correcten als negatief. Tot uiterst negatief. Samengevat: ze haten ons

.
En nog een derde factor van gewaarschuwdheid: het wereldwijde terrorisme bedreven door de moslims. Ook daarover heeft de filosoof wijsheden te berde te brengen:

Omar Mateen, de jongeman die vorige week vijftig mensen doodschoot in een homobar in Orlando ...
Hoe meer er bekend wordt over Mateen, hoe meer hij bevangen lijkt te zijn geweest door het angstige vermoeden dat hij niet was wie hij van zichzelf moest zijn. ...

Gevolgd door nog vele meer fantasieën van de psychologiserende filosofie. Met ontbrekende de factor die op zijn minst een belangrijke rol heeft gespeeld: zijn moslim-zijn.
Na nog meer geouwehoer glijdt de column aan het einde af naar absurde gratuïteit:

Je kunt rustig stellen dat onze cultuur een ambigue omgang heeft met geweld. We vermoeden en vrezen het overal, en tegelijk vermaken we ons avond aan avond met de gewelddadige verhaallijnen van films en games. Geweldsfantasieën zitten in ons.

En morgen gaat de zon weer op ... Iemand een biertje?
Maar de mooiste krent in de filosofische pap hebben we bewaard. Gepaard gaande met ongeveer de alleroudste retorische truc: Ad verecundiam

- het beroep op autoriteit:

... stelt de Sloveense filosoof Slavoj Žižek.

En welke waarheid behoeft een dergelijke armoedige ondersteuning? Deze waarheid:

Žižek verklaart zo de haat tegen joden die zich - in weerwil van de clichés over blauwe ogen versus haakneuzen ...
Iets vergelijkbaars zie ik in de angst voor terroristen die zich zouden verbergen in vluchtelingenstromen. ...

Juist ja: "De Joden van toen zijn als de moslims van nu".
Wat een stupiditeit ...
Het meest stompzinnige argument in de immigratie- en integratiediscussie

.
Overigens: die aanwezigheid is een absolute zekerheid is, volgens de wet van de kansen en de betrokken aantallen (en gezien de ontdekte aanwezigheid van Afghaanse en Somalische oorlogsmisdadigers

).

Daarna was het weer een tijdje rustig, met ook de vakantieperiode. Maar het is september dus kunnen we weer aan de slag. Met meteen een hele mooie, die als archetype kan dienen voor een categorie in retorische trucs die deze redactie ontgaan was. Eerst de structuur van het stuk door van iedere alinea het begin te nemen (de Volkskrant, 15-09-2016, column door Marjan Slob, filosoof):

Mijn masker is van mij

In het randprogramma van het festival Oude Muziek vertelde professor Rosi Braidotti ...
    Braidotti legde een direct verband ...
    Bij mij viel er op dat moment een kwartje. ...
    Vanouds hadden kinderen, slaven en vrouwen ...
    Er is een scène in Onderworpen, de roman van Michel Houellebecq ...
    In de hal van diens Parijse herenhuis ...
    Binnen het patriarchaat heeft privacy voor vrouwen niets te betekenen. ...
    Daar gaat privacy over. ...
    Het machtsverlies van de patriarch ...
    Je gaat naar buiten,...
    Soms geef je jezelf te veel bloot en ...
    En zolang je maar een thuis hebt natuurlijk ...
    De buitenwereld voelt onherbergzaam ...
    Als je in de praktijk geen enkele macht ...
    Ik had me voorgenomen op deze plek te zwijgen over het boerkinidebat ...

Tja, nu is het toch wel grotendeels duidelijk, hè ... Het gaat in bijna het hele stuk over diverse zaken met als zichtbare band een historisch context, en dan, plotseling, aan het einde, wordt er overgestapt op de actualiteit. De lezer is langdurig beslopen zonder dat hij wist dat hij beslopen werd, natuurlijk, en dan BANG!!!, klapt de val dicht in de laatste korte alinea.
    De als eerste opkomende suggestie voor de naam hiervan, wat best wel eerder vertoond is, was "sluipoverval", maar uiteindelijk is gekozen voor het minder descriptieve maar makkelijkere woord "hinderlaag".
    Een stuk gereedschap dat typisch past in het arsenaal van de gifmenger, die dus meestal een gifmengster is, en zo ook in dit geval. Qua eerdere voorbeelden kwam ook onmiddellijk de naam van Anet Bleich op. Helaas nog geen verzameling van, maar iets typisch van haar is een uitgebreid "Hier is het leven van Ed van Thijn" met aan het einde "... dus alle moslims moeten worden toegelaten".
    Dat wat betreft de vorm. Dan de inhoud, die men zo kan invullen, want van precies dezelfde soort als alle eerdere bijdrage vanuit "De overname door de islam is een GOEDE zaak"-hoek: boerkini = duikpak/-surfpak/-maatpak/-stropdas/-t-shirt/-carnavalskostuum ... enzovoort. Slaande op het aspect van bedekking. Enzovoort. In dit geval beginnend met het Venetiaanse masker.
    Wat allemaal met één simpel tegenargument beantwoord wordt: "Het nazi-uniform is verboden". Waarvoor ook geldt dat het bedekking is net als duikpak/-surfpak/-maatpak/-stropdas/-t-shirt/-carnavalskostuum ... enzovoort.
    Wat is zonder verder nadenken laat zien dat het niet gaat om "bedekking", maar over "symbool". In dit geval: symbool voor een beweging die zojuist een behoorlijk lange reeks aanslagen heeft gepleegd op gewone burgers. Welke gewone burgers dus het recht hebben gevrijwaard te blijven van herinnering daaraan, door lieden die door het vertonen van de symbolen van de aanslagplegers laten zien dat ze denken dat ze superieur zijn en boven de wet van de overige burgers verheven.
    Argumenten die simpel zijn en voor iedereen te bedenken, en die de filosoof hier vermijdt door de tactiek van "hinderlaag". Ze heeft het eigenlijk wel over dit onderwerp, maar op een verborgen manier. Zodat de argumenten niet weerlegd kunnen worden vanuit het punt waar het om gaat. Het is alsof je een wedstrijd met jezelf aan het spelen bent. Wat filosoof Slob kennelijk ergens ook beseft:

... maar nu moet ik toch iets inkoppen. ...

Je ziet het al helemaal voor je: de keeper rolt de bal op zijn gemakje naar de back. De back maakt een handige manoeuvre langs de tegenstander en bedient de middenspeler. Die omspeelt met mooie schijnbewegingen de vijandige middenspelers en bedient de vleugelman, die de back eruit loopt, een fraaie hoge voorzet geeft naar de spits die zich ongestoord heeft kunnen vrijlopen, en daar komt die bal aangezweeft ... Een inkoppertje.
    Oftewel: wat een uiterst minderwaardige manier van "argumenteren" ...
    Het is zelfbevlekking.
    Omdat het elders ook nodig was, hier een stukje Slob in beeldvorm:

Zoiets garandeert je een plaats kort achter Sheila Sitalsing

en Margriet Oostveen

in de rij voor het Grote Scheermes. Waarbij naar het lezen van het slot van dit artikel (de Volkskrant, 18-03-2017) ... :

Overigens zag ik woensdag de eerste lammetjes van het jaar.

... het idee rees om het publiek voor dit speciale geval allemaal bolletjes wol uit de reiken, waarmee ze dan vrolijk naar Marjanneke kunnen zwaaien als het haar beurt is ... Onder het collectief roepen van "Bèhèèèè!!!"

De erop volgende besprekenswaardige stukken van Marjanneke zijn onder haar filosofie-rubriek

beland, maar eigenlijk zijn dat er ook niet veel. Het is ook allemaal zo intens saai wat Marjanneke te berde te brengen heeft. Net geen Aaf Brandt-Corstius

, maar het scheelt niet veel.
Dus deze keer maken we er maar weer eens een spelletje van, en in het kader van dat spelletje moeten we even de kop van haar volgende column overslaan. Wat is het geval: Marjanneke heeft ergens last van gekregen toen deze mensen in haar gedachten opkwamen (de Volkskrant, 08-04-2019, column door Marjan Slob, filosoof):

Politici als Buma, Dijkhoff en Marijnissen bekommeren zich momenteel enorm om [bepaalde groepen kiezers, red.] ...

Waarij je zou denken: "Tja, dat is het beroep van politici ... Om zich te bekommeren om bepaalde groepen kiezers ...".
Nu kan je uit het lijstje al wel redelijk snel halen om welk soort bekommeren het gaat; al was het maar door een lijstje te maken van wie er niet in staan: alle voorstanders van vrij-immigratie en multiculturalisme oftewel omvolking en omculturering.
Hop Marjanneke dacht dus ook te weten welke groep het is die daar bekommerd wordt, en kortte het voorgaande op bijpassende wijze af:

Politici als Buma, Dijkhoff en Marijnissen bekommeren zich momenteel enorm om boze witte mannen ...

Wat in combinatie met de gegeven inleiding natuurlijk een brullende lach ontlokt.
Maar er zitten toch ook wel wat filosofische kantjes aan dit verhaal. En dat was het onderwerp van Marjanneke's lezing. Wat er namelijk met haar gebeurde gaat ze nu beschrijven:

Je hebt het maar te doen met het lichaam en karakter waarmee je geboren bent. Kwestie van geluk (of pech). Maar dat wil niet zeggen dat je jezelf verder als een voldongen feit kunt beschouwen. Er is altijd ruimte om jezelf bij te sturen - en dat behoort een mens ook te proberen, vond Aristoteles al. De hedendaagse Amerikaanse filosoof Harry Frankfurt noemt dat een kwestie van jezelf serieus nemen.
Frankfurt ziet mensen als een soort systeem waarin gevoelens, opvattingen en handelingen elkaar over en weer beïnvloeden. Ingewikkeld verhaal, maar het punt is: wat je voelt, en wat je overkomt, staat niet los van je overtuigingen. En overtuigingen kunnen niet deugen. Een fatsoenlijk mens stelt die dan bij, waardoor gevoelens en gedrag vanzelf gaan meebewegen. Voorbeeld: een fietser snijdt jou af, het bloed stijgt naar je hoofd, je vloekt - totdat je je realiseert dat die fietser in feite voorrang had. Jouw overtuiging deugde niet, en met dat inzicht verandert je gevoel. Die woede van zojuist wordt een beetje belachelijk. Mensen die dan alsnog in hun woede blijven hangen, kijken niet helder naar zichzelf. Ze nemen zichzelf in feite niet serieus, aldus Frankfurt.
Mij hoor je niet zeggen dat het gemakkelijk is om jezelf serieus te nemen. Vaak genoeg denk ik dat het leven onze diersoort schromelijk overvraagt. Daar zit je dan met je diepe en hevige gevoelens. Ze overspoelen je, en je kunt ze niet eens vertrouwen. Want jouw gevoelens kunnen gebaseerd zijn op een vergissing, zoals in het geval van die fietser

Tja, zo is dat dus gegaan ... Die Buma, Dijkhoff en Marijnissen hadden het natuurlijk helemaal niet over witte mannen, maar over diverse cultureel-maatschappelijke aspecten van het politieke gebeuren. En wat ze daarin gemeenschappelijk hadden, was dat ze allemaal verkondigd hebben dat het misschien niet zo'n goed idee is om en programma van omvorming van de Nederlandse cultuur zo te propageren en stimuleren, omdat er onder de Nederlandse burgers best wel veel mensen zijn die waarde hechten aan die Nederlandse cultuur. En daar misschien zelfs wel goede redenen voor hebben.
    Maar ja, in de huidige maatschappelijk context, met zwarten die tegen Zwarte Piet te hoop lopen en moslims tegen de vrijheid van meningsuiting, krijg je dan al snel de situatie dat wat aan Nederlandse cultuur behouden blijft, er bij die andere cultuur een beetje af gaat.Jje kan nu eenmaal niet tegelijkertijd wel en niet een Zwarte Piet hebben, en islam en vrije meningsuiting gaan nog veel minder samen.
    En dat laatste: het een rem zetten op de invloed van zwart racisme en de islam, is een rem zetten op de invloed van andere culturen.
    En toen gebeurde er dit in het hoofd van Marjanneke:

Daar zit je dan met je diepe en hevige gevoelens. Ze overspoelen je ...

En, en daar moeten we Marjanneke wat lof toezwaaien, dan ze merkt op dat ook dit kan gebeuren:

... Ze overspoelen je, en je kunt ze niet eens vertrouwen. Want jouw gevoelens kunnen gebaseerd zijn op een vergissing, zoals in het geval van die fietser

Of beter: "... zoals in het geval van die Buma, Dijkhoff en Marijnissen ..."
    En nadat we weer uitgelachen zijn ...
    En wat doe je als je overspoelt wordt door gevoelens naar aanleiding van een schending van je diepste overtuigingen ...?
    Ten eerste: je kotst ... , oh nee, we zijn in nette omgeving; je gooit ze eruit:

Boze witte mannen serieus nemen

Zodat iedereen kan zien dat je weinig of niet doet aan zelfonderzoek en je infantiele gevoelens er zomaar uitgooit.
En als je heel erg overtuigd bent van je eigen deugdelijkheid, dan doe je ook net alsof jij wel de nuance ziet:

Natuurlijk moeten politici de woede van witte mannen serieus onderzoeken, maar laat dat alsjeblieft niet betekenen dat ze laf en klakkeloos buigen voor grote bekken. Laat dat betekenen dat politici vragen naar de redenen voor die woede. Persoonlijk denk ik dat politici dan veel goede redenen te horen zullen krijgen. Maar sommige redenen zullen stoelen op onwaarheden, of op een kleinzielige moraal. Durf dat dan ook te zeggen. Als je geen onderscheid maakt tussen goede en slechte redenen voor boosheid, dan behandel je alle boze witte mannen in feite als infantiele schreeuwers - terwijl slechts sommigen van hen dat zijn. Die laatste groep weerwoord geven is het meest eerlijke, het meest egalitaire, het meest democratische, wat je kunt doen. Dat is boze witte mannen serieus nemen.

Oftewel:

Natuurlijk moeten verstandige mensen de woede van joodsistische mensen waaronder "filosoofjes" serieus onderzoeken, en dat betekent dat ze niet laf en klakkeloos buigen voor hun grote bekken vol dure woorden. Dat betekent dat verstandige mensen vragen naar de redenen voor die woede. Persoonlijk denk ik dat die verstandige mensen dan weinig goede redenen te horen zullen krijgen. Vrijwel alle redenen zullen stoelen op onwaarheden, of op een kleinzielige moraal. Durf dat dan ook te zeggen. Maar als je geen onderscheid maakt tussen goede en slechte redenen voor woede, dan behandel je alle woedende joodsisten in feite als infantiele schreeuwers - terwijl sommigen van hen dat niet zijn. Die eerste groep weerwoord geven is het meest eerlijke, het meest egalitaire, het meest democratische, wat je kunt doen. Dat is woedende joodsisten serieus nemen.

Nou, dat hebben we hierbij dan maar gedaan voor het joodsistische filosoofje.
En voor de overige joodsistische mensen die zojuist de longen uit hun lijf geschreeuwd hebben van woede om de verkiezingsoverwinning van Thierry Baudet, hebben we het gedaan hier

.
    Grappig, hè, hoe Marjanneke dat onderwerp heeft weten te vermijden. ...
    Tja, dat brengt veel te veel risico met zich mee dat je je moet gaan inlaten met feitelijkheden ...
    En aanvallen van "overvallen worden door emoties'...
    Niks voor filosoofjes ....
    Feitelijkheden ... Emoties ...
    Dus begin je je verhaaltje niet met Thierry Baudet, maar met Buma, Dijkhoff en Marijnissen.
    Dat doe je dan, als woedend joodsistje ...

Het merendeel van Hop Marjanneke 's geschrijf is van het niveau Aaf Brandt-Corstius

... Of hadden we dat al geconstateerd. Anyway, het is niet de moeite waard om op in te gaan. Hier weer eens eentje dat voldoende inhoud heeft voor behandeling (de Volkskrant, 15-07-2019, column door Marjan Slob, filosoof):

Wegkijken

Definitie: datgene dat politiek-correcten doen bij allochtone wantoestanden.
Maar ze willen het woord zelf ook wel eens gebruiken. Als niet-politiek-correcten hun verstand gebruiken en plaats van wat heet "fatsoen" en "moraal" maar wat is linkse ideologie. Kijk maar:

Als iemand het de afgelopen tijd verdiende om weggehoond te worden, dan is het wel VVD-Tweede Kamerlid Jeroen van Wijngaarden. Tegen De Telegraaf zei hij stoer dat hulpverleners die vluchtelingen uit de Middellandse Zee vissen wat hem betreft voortaan 'maximaal vier jaar' de cel in moeten. ...

Een leugen, dat 'hulpverleners'. Want hulpverleners die drenkelingen zien brengen deze zo snel mogelijk terug naar de wal waar ze vandaan komen, wat in dit geval is Libië, en de lieden waar het VVD-Kamerlid op doelt brengen de mensen in rubberbootjes zijn gaan zitten ten einde opgepikt te worden door deze lieden aan wal in een ander land, oftewel, die lieden zijn mensensmokkelaars.
En mensensmokkelaars verdienen strenge straffen want ze brengen mensen in gevaar want bij mensensmokkel vallen jaarlijks duizenden doden.
Hop Marjanneke gaat dit allemaal gebruiken om de wantoestanden in haar hoofd weer eens toe te lichten:

... Zijn 'oplossing' is stuitend ...

"Onfatsoenlijk". "Immoreel'.
    Fijn hè, die mensen die de normen van fatsoen en moraal in pacht hebben.
    Dat soort mensen noemt zichzelf graag "filosoof".
    Waarna de filosoof net gaat doen of ze filosoof is:

... De hele situatie is dan ook pervers. Europa weet niet wat zij aan moet met illegalen die hun leven wagen om bij ons te komen. Compassie en de noodzaak tot een eerlijk selectie onder aspirant-Europeanen botsen frontaal op elkaar, en het resultaat is een mensonterende knoeiboel. Verontwaardigd doen over 'harteloze' beleidsmakers, dan wel over 'betweterige' redders die het officiële beleid dwarsbomen, is een comfortabele manier om weg te kijken van die botsing van moraliteiten. Je roept heel hard: 'dit niet!' en laat de echt moeilijk vraag - namelijk: 'wat dan wel?' - over aan anderen.
'Wegkijken is geen oplossing', schrijft ook de Volkskrant in een commentaar. 'Een solidair Europees migratiebeleid' zou dat volgens de commentator wel zijn. Solidariteit is een heel mooi woord, maar als je verder niet invult wat je ermee bedoelt, bedien je er wederom vooral je eigen morele comfort mee. De echt moeilijke vragen - wie moet solidair zijn met wie, en waarom? - laat je bungelen. ...

Wat we na de constatering dat de 'pervers' zijn van de situatie het gevolg is van perverse ideeën in de hoofd van mensen als Hop Marjanneke, er in verband de tijd nog maar twee dingen eruit halen.
    In het bovenstaande: dat 'Europa weet niet wat zij aan moet met illegalen'.
    Dat is een leugen. De elite in Europa weet uitstekend wat ze met deze immigranten aanmoeten: allemaal binnenhalen, en de Europese bevolking weet ook uitstekend wat ze met deze immigranten aanmoeten: allemaal weigeren.
    Wat pervers is, is het hoofd van Hop Marjanneke Slob, die die twee samenneemt onder één noemer en dat "Europa" noemt.
    "Hitler en de Joden waren samen ook 'Europa' ".
    En het tweede dat hier nog afgehandeld wordt, is dit:

... die vluchtelingen ... een vluchteling ... een vluchteling ...

Een stuitend, weg te honen, en pervers misbruik van de term "vluchteling".

Goh, het blijkt al weer bijna vier jaar geleden dat Hop Marjanneke begonnen is met het verblijden van de Volkskrant-lezertjes met haar diepe inzichten. Waarvan hier dus een specimen dat de moeite van het vermelden waard is (de Volkskrant, 27-01-2020, column door Marjan Slob, filosoof):

Slaap

Tussentitel: De nacht is de spiegel van de dag; gedachten woelen voort

... Ik heb een periode van serieuze slapeloosheid gekend. Met koortsig brein lag ik te denderen in mijn bed, nog steeds hyperalert. ...

Tja ... Ongezonde gedachtes overdag, ongezonde gedachtes 's nachts.
Luidt de theorie van deze gedachte, die natuurlijk niet één-op-één waar is, maar toch wel heel veel.
Illustreert Hop Marjanneke:

... Een arbeidsklimaat waarin heel veel mensen overdag rondrennen met het ongeruste gevoel dat ze constant moeten presteren, leidt onvermijdelijk tot nachtelijk gedraai en gewoel. Ook daarom zijn de zojuist verschenen adviezen van de WRR en de commissie-Borstlap over hervorming van de arbeidsmarkt zo welkom. ...

Nou vindt deze redactie wel wat over die adviezen, maar grappig genoeg leverde iemand in dezelfde Volkskrant een treffende samenvatting (de Volkskrant, 27-01-2020, ingezonden brief van Elke Meiborg, Middelstum):

Rechtvaardige arbeidsmarkt

Hans Borstlap gaat de arbeidsmarkt weer rechtvaardig maken. Werknemers neemt hij de financiële zekerheden af die zelfstandigen ook moeten missen; zelfstandigen neemt hij de financiële voordelen af die werknemers ook moeten missen. Zo zijn alle werkenden gelijk. Vanaf de zijlijn kijken Mark Rutte en de werkgevers glunderend toe.

Neoliberalisme ... Naast de economische rampspoed voor het overgrote deel der bevolking, leidt het ook tot geestelijke rampspoed. Voor degenen die er in geloven.
Wat kan op diverse manieren: degenen met aanleg voor empathieloosheid worden er keiharde ploerten

van.
    Degenen die er daarnaast in hun brein er ideeën van de soort "Ik ben heel erg fatsoenlijk" op na proberen te houden, krijgen er overdag hoofdpijn van, en des nachts slapeloosheid en/of nachtmerries.

Wat is die politiek-correctheid toch een merkwaardig fenomeen ...
     Het is geen complot, maar door de manier waarop men elkaar napraat op soms duidelijke en soms wat duistere wijze lijkt het toch of men met allerlei lijntjes met elkaar en elkaars standpunten verbonden is.
    Zo was er, na de allereerste schok van de coronapandemie en het groeiende besef dat het qua dodelijkheid voornamelijk ouderen en veel-ouderen betrof, al wat gemor te horen over hoe "De hele samenleving wordt platgelegd ten gunste van de ouderen". In de Volkskrant mede door een veelsproken column van Aleid Truijens.
    Waarover deze redactie eerst verbaasd was, maar toen op de gedachte kwam, dat dit mogelijkerwijs kwam in het verlengde van de acties tegen de pensioenen die de ouderen kregen - en de jongeren niet naar de politieke-correctheid beweerde.
    Met de zaterdag voor de maandagse column van Hop Marjanneke een overzichtsartikel van de erkende politiek-correct ploert P. Giesen

, die onder het motto "Het is niet vruchtbaar de generaties tegen elkaar uit te spelen", twee pagina's kreeg om de generaties tegen elkaar uit te spelen. Met een overduidelijke keuze tegen de ouderen

.
Je bent politiek-correct of je bent het niet.
Hop Marjanneke is het ook (de Volkskrant, 18-05-2020, column door Marjan Slob, filosoof):

De kwalijke kant van de ouderenlobby

Eerst dat 'ouderenlobby' maar ...
'Ouderenlobby', 'ouderenlobby' ... Deze redactie heeft helemaal niets gemerkt van een 'ouderenlobby' ...

We merken dat de saamhorigheid en solidariteit van de eerste fase van deze [corona]crisis onder druk is komen te staan', lees ik in het manifest dat ouderenbond KBO-PCOB, Omroep Max en de ChristenUnie eerder deze maand publiceerden. ...

Nou, daar had deze redactie dus echt helemaal niets van meegekregen ... Hoe komt Hop Marjanneke aan dat ouderenmanifest?
Internet biedt raad! Je kan tegenwoordig op het internet zien hoe informatie zich verspreidt. Dus gezocht op "ouderenmanifest KBO-PCOB Omroep Max". Hier is het resultaat:

Niets dan eigen links (en Google laat indien relevant ook deelresultaten zien die er nu dus niet zijn). Geen nieuwsorganisatie te bekennen, zelfs niet het pulp-nieuws van nu.nl.
    En allerlei andere variaties in de zoektermen gingen niet beter.
    Hoe is Hop Marjanneke Slob in vredesnaam aan dat manifest gekomen?
    Het enige dat deze redactie kan bedenken is dat de één of ander uit de tak het politiek-correcte gifmengerscircuit waar Hop Marjanneke in zit er ergens op is gestuit, en het aan "iedereen" vol verontwaardiging heeft doorverteld.
    Maar ze kent het dus.
    Maar waarom is speciaal dit manifest dan "kwalijk"? Er zijn hele stromen manifesten die kwalijke boodschappen verspreiden, meest recent die meerdere manifesten die beweerden dat de migrantenkampen op het Griekse Lesbos vol zitten met wezen, en dat Nederland die moet ophalen uit medemenselijkheid, en uit solidariteit met Griekenland.
    Beide oproepen bijzonder kwalijk zijnde, omdat er in die kampen hoogstens één enkele wees te vinden zal zijn, en omdat Griekenland de hoogst eigen verantwoordelijkheid heeft zijn grenzen gesloten te houden voor illegale immigratie, en als ze komen met bootjes, die bootje lek moet schieten - liefst daar waar ze het zeegat kiezen (de kust van Turlije).
    Dat niet doen en dan een beroep doen op anderen om die barbaren op te nemen, is hoogst kwalijk.
    Dus nu we weten wat kwalijkheid is, maar eens op zoek naar de kwalijkheid in dat ouderenmanifest:

... eerder deze maand publiceerden. Deze herauten der ouderen ...

Ha! Het denigreren!

. Net "ontdekt" als retorische truc. Meteen een mooie bijdrage.

... stellen in hun manifest dat ouderen 'van wezenlijk belang' zijn voor de samenleving en 'op vele manieren' bijdragen aan ons land. ...

Tja, wat kan je daar nou op zeggen ...? Een algemeenheid, zoals zo vele.

... stellen in hun manifest dat ouderen 'van wezenlijk belang' zijn voor de samenleving en 'op vele manieren' bijdragen aan ons land.
Nietszeggender kun je je zaak haast niet bepleiten, zou ik zeggen. En dat begint al bij dat glibberige woord 'solidariteit'. Alsof het duidelijk is wat dat betekent, solidair zijn. En wie dan met wie. ...

Waarover deze redactie veel en luid gelachen heeft.
Na net enkele tientallen keren genoteerd te hebben hoe de politieke-correctheid opriep tot "Solidariteit binnen Europa".
Met als doel om Nederland de Italiaanse staatsschulden te laten betalen

.
    Allemaal politiek-correcten die opriepen tot SOLIDARITEIT!!!
    Niets over gelezen van Hop Marjanneke Slob.
    En consorten.
    Als ze het erover hadden, was het ook allemaal SOLIDARITEIT!!!.
    Waarna een flink stuk volgt over het coronabeleid, om te arriveren bij ...:

... 'Ouderen en jongeren vliegen elkaar in de haren over hun coronasolidariteit', kopte deze krant vorige week boven een opiniestuk van Peter Giesen. ...

... dat overbekende verschijnsel: het elkaar napraten.
Of beter ...:

... Nare ouderen verwijten jongeren ondankbaarheid, nare jongeren klagen dat zij niet mogen feesten ...

...: het elkaar naliegen: ouderen zijn niet aan het woord geweest in de media, vandaar hun eigen manifest.
Wie aan het woord geweest zijn, zijn uitermate naargeestige politiek-correcten van middelbare leeftijd. Met terminologie als ...:

... en ondertussen zwellen de borstkassen van heilige verontwaardiging over het vermeende gebrek aan solidariteit van die andere groep. ...

Gunst, wat een naargeestige lieden zijn die politiek-correcten van middelbare leeftijd - het volk dat je vindt in de media.
Die ...

... 'Het kwartetten over de vraag welke generatie in de loop der tijden het meest geleden heeft is weinig vruchtbaar', schrijft Giesen terecht. 'Het is daarentegen wel zinvol te bekijken of de levenskansen nu, op dit moment, eerlijk zijn verdeeld.' ...

... met gebruik van schijnheilige retoriek bezig zijn een generatieconflict op te kloppen: het ' bekijken of de levenskansen ... eerlijk zijn verdeeld' is natuurlijk precies hetzelfde als 'kwartetten over de vraag welke generatie ... het meest geleden heeft'.
En de meeste levenskansen hebben de jongeren, want die hebben veel langer te leven.
Waarna de naargeestige middelbare generatie het omgekeerde beweert:

... Ontplooien doe je mettertijd, en tijd is scheef verdeeld tussen de generaties. Ouderen hebben veel tijd gehad om zich te ontplooien. ...

... en jongeren dus veel tijd om dat te gaan doen, met gebruik van wat de ouderen al ontplooid hebben.
Zoals het erven van de huizen die de ouderen keurig netjes en in de meeste gevallen afbetaald afleveren aan de jongeren.
Waarna Hop Marjanneke nog eens heerlijk over dat SOLIDARITEIT!!! heengaat:

... Beleid dat iedereen 'solidair' over één kam scheert en generieke richtlijnen uitvaardigt die ieders ontplooiingsmogelijkheden beperken ...

... zoals bijvoorbeeld dat solidaire "diversiteitsbeleid".
Dit gaat vast nog vaak gebruikt worden door deze redactie.
Waarna Hop Marjanneke tot slot ook nog eens solliciteert naar een transfer ...

... Aan de oneerlijke verdeling van kansen om je te kunnen ontplooien wel. Maar daar mogen we het van deze ouderenlobby niet over hebben. Zij smoort het streven naar een rechtvaardige samenleving liever met een vaag beroep op solidariteit.

... van de sectie "stompzinnig" van de politieke-correctheid, niveau Giesen, Lanting, Vennink, cum suis, naar de sectie "giftig", niveau Sitalsing, Oostveen, Mannetjes, cum suis.

Het is altijd weer de vraag waar de stukken van Slob heen moeten: de verzameling onder PC-club of die onder Filosofie

. Bij de volgende is voor politieke-correctheid gekozen hoewel Filosofie aardiger was geweest omdat het contrast tussen uitgesproken doelstelling en werkelijkheid nog navranter zou zijn geweest.
De kop zegt waar het over gaat (de Volkskrant, 11-12-2023, door Marjan Slob, filosoof, schrijver en Denker des Vaderlands):

PVV-electoraat

Zomaar ...

Geert Wilders is politiek binnengelopen ...

Het gaat dus over Geert Wilders en zijn stemmers.
    Over welke laatsten niets bekend is, behalve dat ze op Geert Wilders hebben gestemd.
    Nooit geen onderzoek naar gedaan, mogelijk omdat het merendeel niet met onderzoekers wil praten.
    Onderzoekers = linkse elite, vermoedelijk D66.
    Marjan Slob heeft die gegevens wel, en dat zelfs over hun bijpassende emoties.
    Maar ze begint met:

Geert Wilders is politiek binnengelopen met de suggestie dat het goed is om je emoties de vrije teugel te geven en ongefilterd 'te zeggen waar het op staat'.

Aan de feiten controleerbaar volkomen onjuist.
    Wilders is zijn politieke carrière begonnen bij de VVD, en daar opgeklommen tot Tweede Kamerlid.
    Geen van de feiten doet ook maar in de verste verte denken aan het 'je emoties de vrije teugel geven'.
    Vervolgens kwam hij in conflict binnen de VVD over zijn anti-islam stellingname, en daaruit heeft hij zelf de conlcusie getrokken om uit de VVD te stappen en een eigen partij te beginnen.
    Ook nauwelijks meer dan een afweging van rationele agumenten te noemen.
    En als leider van zijn PVV verwoordt hij zijn standpunten met felheid, maar niet met de scheeuwerigheid die hoort bij emotie. Zijn meest opvallende debatten worden gekenmerkt door humor.
    Die stelling van Slob is razende onzin.
    Net toegevoegd aan Bas/nale psychologie

: ze projecteert haar eigen emoties op Wilders. De emoties die ze heeft bij de verkiezingsoverwinning van Wilders.
Het begin:

De toon varieert van triomfantelijk tot verslagen, maar het oordeel van onze politici is eensluidend: 'De kiezer heeft gesproken, en nu moeten wij luisteren.' Met dat 'luisteren' bedoelen politici dat ze aan het gissen zijn naar de beweegredenen van de fans van Geert Wilders.

Contradictie!
    Als Wilders zo emotioneel zou zijn bij het uiten van zijn politieke meningen, kan er geen enkele twijfel bij wie dan ook bestaan omtrett de inhoud van die meningen.
    Wilders is anti-islam en anti-immigratie.
    Als politici zeggen dat zij willen 'luisteren'dan bedoelen dat ze dat niet willen, want als ze willen luisteren, hoeven ze maar één ding te doen; Wilders en zijn kiezers steunen in het verzet tegen islam en immigratie.
    Dat ze dat niet zeggen en in plaats daarvan zeggen dat ze willen luisteren, zegt jiust dat ze dat niet willen doen.
    Luisteren.
    Mooi, hè ...
    En we zijn pas de kop en één (kleine) alinea ver.
    Tweede alinea:

... Het is politici duidelijk dat PVV-stemmers heel boos zijn. ...

Het Derde Oog (hé, die hebben we nog niet als retorische truc): die politici hebben zicht op iets waar ze duidelijk helemaal niets van af weten, en M. Slob met hen.
Vooral dat 'heel' ín 'heel boos'beadrukt dat.
Aansluitende zin:

... Maar wat die kiezers eigenlijk willen zeggen is, volgens politici van links tot rechts, best redelijk: ...

Flagrante onzin. Linkse politici hebben zich weinig uitgelaten over wat Wilders-kiezers willen zeggen, als ze iets in die richting zeiden, was dat in diverse mate negatief, en als je, net als Slob doet, daar meteen de aanhang bij neemt, moet je dat "negatief uitlaten" ophogen tot het niveau van "hysterisch gekrijs".
Waarna het nog verbijsterender wordt, met de aansluitende zin:

... best redelijk: 'Wij PVV-kiezers zitten in de knel, omdat wij onze dagelijkse boodschappen niet kunnen betalen, omdat onze kinderen geen huis kunnen krijgen, omdat wij bang zijn dat wij geen toegang zullen hebben tot goede zorg.' ...

Als ze dat gedacht hadden, hadden ze universeel op de SP gestemd. De partij die hun belangen in deze zaken met grote afstand het best vertegewoordigt.
    Hoe is 't mogelijk ...
    Zo veel schreeuwende onzin in zo kort bestek ...
    En de hele rest van het stuk is gebaseerd op die kop ... "Ze stemmen op Wilders vanwege zijn onbeheerste emoties":

...    Het werkelijk onderscheidende van Wilders schuilt in de venijnige, verongelijkte toon die hij aanslaat, en ik vrees dat precies die schrille toon hem aantrekkelijk maakt voor zijn kiezers. ...
    De hedendaagse wetenschap beschouwt een emotie als een primaire reactie op ...
    Zodra je tot je door laat dringen dat emoties ruwe, eerste interpretaties zijn ...
    Iedereen kent dit mechanisme uit eigen ervaring. Vandaar dat het eigenlijk best vreemd is dat emoties...
    In zekere zin is dat een waarheid als een koe: als jij je boos voelt, is het zo dat jij je boos voelt. Maar ...
    En wat de minder fraaie emoties betreft ...
   ... Neem de emoties van deze mensen vooral serieus. ... reik deze stemmers snel betere manieren aan om hun emoties politiek te verwoorden ...

En het is glashelder waarom ze dat doet. Al die stommitieten debiteren:

... Wat mij verontrust - om niet te zeggen emotioneert - is dat een kwart van mijn landgenoten er geen been in ziet om te stemmen op een pestkop ...

En uiteindelijk ...

... Wat mij verontrust - om niet te zeggen emotioneert - is dat een kwart van mijn landgenoten er geen been in ziet om te stemmen op ... die zijn neus ophaalt voor de rechtsstaat. En hoewel sommige politici daar schande van spreken, zijn de meeste vooral druk met het deemoedig duiden van de mogelijke redelijke bedoelingen van de PVV-kiezers.
...het feit dat de basale principes van de democratische rechtsstaat voor zoveel mensen kennelijk bar weinig gewicht in de schaal leggen bij het maken van een stemafweging. Neem de emoties van deze mensen vooral serieus ... de venijnige manier waarop Wilders dat doet, maakt de democratie kapot.

... doet ze unisono mee met het gekrijs van de rest.
En ze heeft het oordeel over zichzelf ook klaar:

Zomaar emoties van je afschreeuwen, getuigt van mentale luiheid

Dien deze vrouw onmiddellijk electroshocktherapie toe, of sluit haar op in een omgeving afgesloten van de rest van de wereld
Dit is ondraaglijk menselijk lijden.

Naar PC club

, of site home

·.