Landverraders, media: identiteitspolitiek

30 apr.2017

"Identiteitspolitiek"

Het is een term die is aan komen waaien uit de Verenigde Staten van Amerika, het land en imperium der migranten waar zo veel kwaads van afkomstig is, tot en met het bombarderen van alles wat je niet aanstaat, en daar over de hele wereld mee dreigende met een enorme vloot vol met vliegkampscherpen met bombardementsvliegtuigen.

Eén van de dingen die ze daar ontwikkeld hebben als reactie op een eerdere periode van raciale onderdrukking van zwarten, is een beleid van de raciale onderdrukking van witten. Althans, op het ideologische vlak.

Eén van de aspecten waarvan is "identity politics": een houding van zwarte Amerikanen om het eigene van het eigen ras te bewieroken.

Gaande zo ver om mensen die niet behoren tot het zwarte ras het recht te ontzeggen om symbolen uit de cultuur van het zwarte ras te hanteren. Geen zwart rastahaar uitleg of detail , geen zwarte danspasjes ("twerken") uitleg of detail en geen schilderijen met zwarten door niet-zwarte mensen (ook al zijn ze niet wit maar Joods) uitleg of detail .

Wie dat wel doet, doet aan "cultural approriation". Culturele toe-eigening.

Een halsmisdaad, is inmiddels duidelijk uit de berichten uit Amerika.

Dit alles tezamen heet dus "identity politics", en is door mensen als Philomena Essed (een zwarte professor in fopwetenschappen uitleg of detail met voeren in Amerika), Gloria Wekker uitleg of detail (een andere zwarte professor in de fopwetenschappen met voeten in Amerika), Mitchell Esajas uitleg of detail (een zwarte afgestudeerde in de fopwetenschappen) en wat lager voetvolk (Quinsy Gario uitleg of detail , Jerry Afriyie, Sylvana Simons uitleg of detail enzovoort) naar Nederland gebracht.

En zoals alles afkomstig uit de zwarte gemeenschap ("POC" = "People of Color") en de meteen erbij ingesloten de anders-gekleurde gemeenschap ("NBPOC" = "Non-Black People of Color") wordt dit allemaal het dusdanig veel warmte in de armen gesloten door de politiek-correcte gemeenschap en met name de politiek-correcte media-gemeenschap, dat de vleugeltjes ervan als bij een Icarus dreigen los te smelten.

Daarover later meer, maar eerst volop aandacht voor dat "in de armen sluiten".

Nu zou je kunnen volstaan met het opsommen van een rijtje: de Volkskrant, NRC Handelsblad, Trouw, Vrij Nederland, De Groene Amsterdammer, Pauw, DWDD, Nieuwsuur, Buitenhof, NOS Journaal, enzovoort, en het als vanzelfprekend beschouwen dat hiermee het "warm in de armen sluiten" van alles dat een kleurtje heeft wel bewezen was. Gewoon door het noemen ervan. Wie hebben tenslotte de islam naar Nederland gebracht en de anti-Zwarte Piet-campagne gevoerd ... Enzovoort.

Dat schijnt echter alleen te werken bij mensen die of een ingebouwde rationele blik op de wereld hebben, of mensen met voldoende gezond verstand, en beide populaties behoren tot de "bedreigde mensensoorten".

Dus ter vervanging van de nog steeds niet gemaakt verzameling "Kijk eens hoe gewoon en lief en beschaafd en Verlicht de moslims zijn"-illustraties uit de Volkskrant (voor een uiterst minime deelverzameling, zie hier uitleg of detail ), alhier een paar artikelen uit de afgelopen week die getuigen van "identiteitspolitiek". Uitsluitend uit de Volkskrant want meer valt niet bij te houden behalve dan met een team onderzoekers. Om de zaak te verluchtigen geven we er ook de plaatjes bij (de Volkskrant, 22-04-2017):


We beginnen, ietwat willeurig lijkend, op een zaterdag, met een eerste bijdrage van Hassan Bahara uitleg of detail , Marokkaanse berber, als columnist, die voorheen gewoon verslaggever was, en daarvoor werkte bij De Groene Amsterdammer (of was het Vrij Nederland?), als identiteits-correspondent vanuit de olijfkleurige NBPOC-hoek. En waar schrijft hij hier over (de Volkskrant, 22-04-2017, column door Hassan Bahara):
  Hallo!

Hallo witte mensen! Hallo? Bent u daar nog? Nee, zo gaan we dus niet beginnen, niet weer op die identitaire toer. ...

Grapje van Hassan ...
  Sorry, I can't. Heel even dan. Ik las deze week in NRC Handelsblad een interview met actrice Anousha Nzume, die vandaag ook in de Volkskrant aan het woord komt. Nzume vertelde over haar boek Hallo witte mensen - waarin ze wit privilege de maat neemt - en sindsdien hoor ik mijzelf de hele tijd 'Hallo witte mensen' zeggen.

Gevolgd door een column vol identiteitspolitiek. Meer over het specifieke onderwerp, dat boek, later - hier is genoeg om te zeggen dat een boek met de titel "Hallo zwarte mensen" naast Mein Kampf gezet zou worden.

Maar hoe kan het ook anders ...? Hij is aangenomen vanwege zijn carrière als identiteits-correspondent ...

Net als de volgende figuur, zie de foto rechtsonder, van de op zaterdag volgende maandag (de Volkskrant, 24-04-2017):

Dat 'Moeders' als kop was in de webversie (de Volkskrant, 24-04-2017, verslaggeverscolumn door Nadia Ezzeroili):
  Onder de voeten van je moeder ligt het paradijs, zeggen moslims

Waarmee ook de hele inhoud is beschreven.

Identiteitspolitiek.

Nadia Ezzeroili uitleg of detail heeft een soortgelijk toch ietwat ander pad afgelegd naar de verheven positie van het mogen vullen van de verslaggeverscolumn: eerst heeft ze in bijvoorbeeld De Groene Amsterdammer getuigt van haar Nederlandhaat zoals in "Zwarte Piet bij de racisten in Zwolle" uitleg of detail . Vervolgens voor de Volkskrant zelve door een vlammend aanbevelingsstuk te pennen "Ik ben geen Nederlander!!!" uitleg of detail , wat klopt want ze is net als Bahara een berber die ook wel publiceert onder de namen "Berberella" en "Fatima Dakmar". Welke vorm van zelfaanbeveling door de Volkskrant van harte werd aanvaard en sinds welke tijd ze dus vast bijdraagt aan de Volkskrant met identiteitsstukjes en ditjes als "Ik haat Geert Wilders".
   
Maar die verslaggeverscolumn is een dagelijks gebeuren, en twee dagen later was ze, mede wegens gebleken succes, alweer aan de beurt (de Volkskrant, 24-04-2017):

Waarbij de combinatie van kop en bovenste illustratie meteen wegggeeft waar dit over gaat: de nieuwste negerrolprent (neger = zwarte die blanken haat) genaamd Get out uitleg of detail met als boodschap "Blanken haten negers". In dit geval zelfs: "Blanken martelen negers".  En ook nog eens "Alle blanken martelen negers" want de blanken die de negers martelen in deze film zijn ook nog een van de heel nette soort. Ken je nagaan wat de minder nette blanken doen ... Die martelen niet alleen de negers, maar eten ze ook nog eens op ...

Identiteitspolitiek.

Van de meest zwarte soort.

Letterlijk en figuurlijk.

Fatima zwelgt erin (de Volkskrant, 26-04-2017, door Nadia Ezzeroili):
  Horror

...    De trailer van de film Get Out belooft veel humor ... Heel luchtig blijkt de film overigens niet te zijn: wie de subtiele verwijzingen naar onversneden racisme begrijpt, krijgt af en toe de rillingen. ...

Geen twijfel natuurlijk dat het martel-verhaal van de haatneger hartstikke echt is...
  Af en toe is de film zelfs naargeestig, zoals de scène (spoileralert) waarin zwarte mannen als seksslaven worden opgekocht door witte mensen.

Oftewel: Fatima is een enthousiaste medebestuurder van door Ku Klux Klan-achtige racisten aangedreven auto die de er achter aan vastgebonden blanke mens door de straten van de publiciteit sleept.

Een visueel-verbale lynchpartij in het kader van de identiteitspolitiek.

Door zwarten en politiek-correcten met brandende kruisen in hun handen.

Waaraan Fatima de olijfkleurige variant toevoegt:
  Ik dacht: waar kun je nou beter een horrorfilm over racisme ... een dun strookje witte yuppenenclave ... witte mensen zijn die zichzelf 's ochtends niet meer in de spiegel durven aan te kijken ...
   En bovendien: waarom zou ik naar Deventer moeten afreizen om vooroordelen te begrijpen als ik ook gewoon op safari kan naar de witte gebieden van de meest gesegregeerde stad van Nederland?
    De trailer van de film ... witte mensen die ietwat geagiteerd zijn door het racismedebat ... vooral blonde hoofden boven de stoelen ...
    Aanvankelijk was het mijn intentie om na de film enkele witte bezoekers ...

Onversneden blankenhaat. Van de mevrouw van de "Ik ben geen Nederlander"-verhalen.

Dat waren de olijfkleurigen van deze week. Plus al een flink stuk zwart, zij het van de incidentele soort. De reguliere bijdrage aan de zwarte identiteitspolitiek ("Meer zwarte kunst in het Rijksmuseum") komt in de Volkskrant van Harriet Duurvoort uitleg of detail
   
Haar onderwerp dit keer:
  Twerken

Hoewel ik het niet altijd met Anousha Nzume eens ben, vond ik het interview in Zaterdag, naar aanleiding van haar boek Hallo witte mensen, inspirerend en herkenbaar. ...

Hé, dat herkennen we ... Weet u nog wel. Nogmaals Hassan:
  Hallo!

Hallo witte mensen! Hallo? Bent u daar nog? Nee, zo gaan we dus niet beginnen, niet weer op die identitaire toer. ...
    Sorry, I can't. Heel even dan. Ik las deze week in NRC Handelsblad een interview met actrice Anousha Nzume, die vandaag ook in de Volkskrant aan het woord komt. Nzume vertelde over haar boek Hallo witte mensen ...

Zo. Er is dus al volkomen objectief, want door de eigen aanhang, vastgesteld dat dit boek over identiteitspolitiek gaat.

  ... haar boek Hallo witte mensen - waarin ze wit privilege de maat neemt ...

Daar is Harriet het dus van harte mee eens. Het bestaan van wit privilege en het de maat nemen ervan.
    Waar Harriet het niet mee eens is, is het tot het cultureel onvervreemdbaar zwarte eigene verklaren van zaken als "twerken", door Harriet omschreven als:
  Twerken is een lichthysterisch, hitsig (en moeilijk) billenschuddansje, bij voorkeur door een vollere derrière.

Heel karakteristiek zwart, dus ...
    Waar Harriet meer waarde aan hecht is dit:
  Toen ik laatst de film Hidden Figures zag, over de Afro-Amerikaanse vrouwelijke topwiskundigen die in de vroege jaren '60 een wezenlijke rol speelden in de ontwikkeling van de Amerikaanse ruimtevaart bij de NASA

Hartstikke onverdunde identiteitspolitiek. Van de meer dan licht hysterische soort, want het werk deze vrouwen deden was niet veel meer dan bijvoorbeeld het uitrekenen vam banen vanm satellieten, dat wil zeggen: het toepassen van wiskunde. En baan die toen aangeduid werd als "computer", oftewel iemand die rekent - een taak overgenomen door machines die ook de naam hebben overgenomen. Vandaar ook dat er verder weinig van de vermeend geniale capaciteiten van de zwarte vrouwen is vernomen.

We zijn nu in het zwarte vak beland, en dus nu even terug in de tijd, terug naar de zaterdag waarmee begonnen werd, en waarvan we expres overslagen hebben het door Harriet genoemde interview met auteur van Hallo witte mensen Anousha Nzume. Iemand met een hartstikke witte moeder en zwarte vader die de eerste twintig jaar door het leven ging, grotendeels in Amsterdam, als Anna Steijn. Een in het vervolg niet geheel onrelevant feit. Nog wat meer over haar carrière (wikipedia.org)
  Na haar studie aan de Kleinkunstacademie speelde ze ...
   In 2000 stond ze in de finale van het Leids Cabaret Festival en in de jaren daarna speelde ze twee solovoorstellingen en ... Ze presenteerde enkele programma's voor NTR-radio en NET 5.
    Nzume roerde zich vanaf 2014 in de discussie rondom Zwarte Piet, waarbij ze pleitte voor aanpassing van de in haar ogen racistische karikatuur. In 2017 publiceerde ze het boek Hallo witte mensen over wit privilege en andere vormen van racisme.

Oftewel: een kleinkunst-opleiding en -carrière als achtergrond bij verreikende maatschappelijke problemen. Met dit soort boek als resultaat (GeenStijl.nl, 23-04-2017, door Van Rossem uitleg of detail ):
  LIVEBLOG. Gemekker met Wekker bij #Buitenhof

De inhoudopgave als in de vorm van een wetenschappelijke verhandeling. Met als inhoud die van een reeds bestaande wetenschappelijke verhandeling, namelijk die van de reeds genoemde Gloria Wekker, zwart en professor in de fopwetenschappen, en auteur van een boek met dus precies dezelfde inhoud als dat van mevrouw Nzume, zei het, zoals Anousha het zelf langs haar neus weg zei, in Jip-en-Janneke-taal gegoten. Ruim kans dus dat Anousha dat boek dus grotendeels niet zelf geschreven heeft.

Waarna er dus wat meer aandacht besteed zou moeten worden aan die inhoud. Eerst wat er nou eigenlijk in staat, en dan de weerlegging. Het werk aan het eerste korten we af door gewoon de tussentitels van de versie op de website te reproduceren:
  Ik dacht: polemiek! Debat! Jaaah, ik mag ook meedoen. Maar dat mocht helemaal niet - Anousha Nzume
Vriendelijke stem of niet, het thema is een regelrecht mijnenveld
Het is altijd lastig, wordt altijd persoonlijk, terwijl het dat in feite niet is. Jouw privilege is niet jouw schuld - Anousha Nzume 
Institutioneel racisme is geen mening. Het is een maatschappelijke realiteit -  Anousha Nzume 
Serieus: negen van de tien keer gaan ze ervan uit dat ik van het entertainment ben. Soms krijg ik niet eens een hand - Anousha Nzume 
Witte mensen zijn wit, dus ze weten niet hoe het is - Anousha Nzume 
Om eerlijk te zijn is mijn white fragility behoorlijk gekieteld - Sander Donkers [haar voormalige witte vriendje, red.]
Ik hoef jouw begrip niet. Ik wil gewoon gelijkwaardigheid. Ik wil aan die tafel -   Anousha Nzume

Dankuwel alstublieft ... Als u wit bent.
    Extra leuk die eerste kreet (Anousha was niet weg te slaan van de televisie) en de derde: "Wat jij ook zegt of doet of laat zien: ik heb altijd gelijk". De versie van Gloria Wekker luidt "Het is zo omdat ik voel dat het zo is". Oftewel: niet alleen de islam, maar ook de winti kent meerdere stromingen.

Dit wat betreft de inhoud.

Dan de weerlegging. ook daarin kunnen we het er makkelijk van afmaken, want gisteren, schijvende op de zaterdag 29-04-2017 dus een week later, is het voor ons gedaan. En, hoogst merkwaardig, in de Volkskrant  - we laten de kop even weg om de spanning erin te houden (de Volkskrant, 28-04-2017, column door Elma Drayer):
  In haar verslaggeverscolumn vroeg Nadia Ezzeroili zich woensdag af of er, na alle media-aandacht voor het pas verschenen boek van theatermaakster Anousha Nzume, 'al witte mensen zijn die zichzelf 's ochtends niet meer in de spiegel durven aan te kijken'. ...
    ... de media-aandacht voor Nzumes boek had daar de afgelopen dagen geen invloed op. Integendeel. De interviews die ik las werkten voornamelijk op mijn lachspieren.
    De witte journalisten ... bleken er alles aan te doen om bij Nzume in het gevlij te komen, de journalisten van kleur vielen bijkans in katzwijm van bewondering. Het was, al met al, van een kritiekloosheid waarvan de meeste auteurs slechts kunnen dromen.

Correctie: de meeste "witte auteurs". Nu zijn er inderdaad heel weinig diepzwarte auteurs - en de uitzondering krijgt meteen de P.C Hooftprijs. Maar ietwat meer van de olijfkleurige variant, en ook in die hoek is er geen kritische recensie te bewonderen geweest (voor zover bekend bij deze auteur). En sprekend (de televisie) ligt de situatie nog veel schever: nog nooit iets dat leek dat op een kritisch woord gehoord tenzij de ontvanger spierwit was.
    Verder met mevrouw Drayer:
  Toch repte ik me nog diezelfde dag naar de boekhandel. Wellicht, nietwaar, zou het boek zelve wél het spectaculaire effect sorteren dat Ezzeroili opperde. Maar nee. Zelfs nadat ik Hallo witte mensen van kaft tot kaft had gelezen, voelde ik geen aanvechting om mijn ochtendrituelen te herzien. Daarvoor is het boek te zeer een product uit het giffabriekje dat identiteitspolitiek heet.

En dat was tevens de kop van het artikel:
  Het giffabriekje

En dit heeft op de politieke-correctheid en naar we mogen aannemen ook de werknemers in dat fabriekje zelf, de impact van een atoombom.
    Zoals we zo meteen zullen zien.
    Maar dat was het nog lang niet. Mevrouw Drayer hanteert een drilhamer:
  Als gehoorzaam aanhanger van dit ideeëngoed probeert ook Nzume ons wijs te maken dat etniciteit allesbepalend is voor ons aller identiteit. En net als haar geestverwanten wordt ze niet moe erop te wijzen dat witte Nederlanders (m/v) 400 jaar privileges met zich meedragen.
    Bij wijze van troost zegt ze er een paar keer bij dat zij dat de witte mens heus niet persoonlijk kwalijk neemt. De werkelijke schuldige is namelijk 'een systeem dat mensen van een bepaalde etniciteit bevoordeelt'.
    Merkwaardig genoeg tracht ze tegelijkertijd de mythe van de zogeheten white innocence onderuit te halen: 'het diepgewortelde geloof in de onschuld van wit Nederland'. Jij witte mens, luidt haar boodschap, dient verantwoordelijkheid te nemen 'voor jouw rol in dit institutioneel racistische systeem waar jij, als wit persoon, deel van uitmaakt, onderdeel van bent, voordeel aan ondervindt, actief aan meewerkt als je er niet iets aan doet'.
    Die redenering wringt, zou ik zeggen. Je bent schuldig of je bent het niet - het kan niet allebei waar zijn.

De contradictie. De kern van de ratio achter alle politiek-correcte gedachtengeod, en bijna alles dat behoort tot de islam van de olijfkleurige gemeente, en de winti, de zwarte. Driehonderd bewijzen dat OJ Simpson schuldig was ...? uitleg of detail Eén blik op de kleur van zijn huid leert dat het precies andersom ligt ...
    Of in dit geval:
  Aldus keert een logica terug die sinds de afschaffing van het middeleeuwse heksengericht in onbruik was geraakt: het oordeel staat van tevoren vast. Wie wit is, kan per definitie niet deugen.

Zo.
    En Drayer neemt nog een stuk fundament afkomstig van Wekker onder handen:
  Een andere consequentie van haar gedachtengoed is dat de mens van kleur in dezen geheel vanzelfsprekend recht van spreken heeft en de rest geheel vanzelfsprekend niet. ...
    Maar ondervindt Nzume zélf de gevolgen van het essentialisme dat ze propageert, dan piept ze ineens heel anders.
    Halverwege Hallo witte mensen vertelt ze hoe het voelt als iemand haar bij wijze van compliment toevoegt dat-ie valt op donkere vrouwen. Terecht vindt ze dit 'exotisme' uiterst beledigend. Waarna ze klaagt: 'Ik ben kennelijk niet de moeite waard om als individu aangesproken te worden. Ik word gereduceerd tot een stereotype. Een clichébeeld. (...) Misschien val ik wel mee of blijk ik andere kanten te hebben. Maar ik word in eerste instantie niet gezien als een autonoom persoon die toevallig bruin is, maar als een bruine vrouw. De kans is groot dat alles wat ik zeg of doe met een gekleurd vergrootglas wordt bekeken, geanalyseerd en beoordeeld. Door een 'witte' blik.'
    Ik heb een suggestie, beste mevrouw Nzume. Vervang in bovenstaande passage de term bruin door wit - en omgekeerd. ...

Waarna er nog een zin volgt die we even bewaren omdat dit laatste wat nadere uitwerking behoeft. Wat mevrouw Drayer aanstipt, is dat mevrouw Nzume laat zien dat ze uitstekend in staat is een redenatie of gezichtpunt op zichzelf (en haar groep) toe te passen.
    Maar dat het kennelijk totaal niet in de geest van mevrouw Nzume (en haar groep) opkomt dat die redenatie of dat gezichtpunt ook op anderen van toepassing zou kunnen zijn.
    Het zich niet kunen indenken dat voor anderen iets dergelijk zou kunnen gelden als voor jezelf, heeft een naam. In de psychologie. Dat heet "een gebrek aan empathie". In dit herhaalde en tevens zo fundamentele geval: "De totale afwezigheid van empathie". Kijk ook eens naar deze plaatjes uitleg of detail .
    De conclusie van mevrouw Drayer:
  Misschien dringt dan tot u door waarom uw goedbedoelde missie vooralsnog héél weinig kans van slagen heeft.

Hierin is dus één ding absoluut onjuist: dat 'goedbedoelde'. "Totaal gebrek aan empathie" is iets dat heel dicht komt bij kwaadaardigheid - of zelfs daar voorbij is. Want als je ietwat minder goedgezind bent richting de dader(s): dit riekt sterk naar psychopathie. Denk aan de neger van die film ... Middenstands blanke mensen houden negers als seksslaven ... Als symbool voor de huidige zwart-wit verhoudingen. Dan moeten er behoorlijk vele draden in je hoofd los zitten om dat te produceren. Dat neigt zeer sterk naar totale empathieloosheid en psychopathie.

Deze conclusie slaat in eerste instantie op de progandisten van dit soort identiteitspolitiek. De werknemers in het giffabriekje. Maar er gaat natuurlijk ook schuld uit naar het "management" van dat febriekje. Dat management natuurlijk zijnde natuurlijk de politiek-correcten van de media. De lieden die Gloria Wekker meerdere keren uitnodigen in Buitenhof om haar gif te verspreiden en daarbij namens haar gaan uitleggen (Paul Witteman) "Wat mevrouw Wekker bedoelt, is dat ze het zo voelt". Met de boodschap: dus moeten jullie ernaar luisteren. Net als naar de bezwaren tegen Zwarte Piet ...

Die lieden hebben de eerste sporen van het vergif verspreid, en de de terminologie "vergif" is in die zin ongelukkig dat het geen passieve stof blijkt te zijn, maar zich voortplant als de konijnen.

Het gif van het fabriekje is dat van de zeer besmettelijk soort. Een uiterst giftige meme, minstens net zo giftig als die van het Judaïsme en de islam die al respectievelijk 8000 en 1200 jaar de geest van de mensheid vergiftigen.

Van welke vergiftigde geestesgesteldheid ook gedurende deze week de bewijzen loskwamen. Want mevrouw Nzume mag dan in de uiterst politiek-correcte reguliere media als een heldin ontvangen zijn, ze verscheen kennelijk ook in allerlei randmedia. Daar had men om diverse redenen kennelijk wat minder remmingen, en stelde men vragen aan mevrouw Nzume. Het verslag daarvan vindt je natuurlijk ook niet in de reguliere media (GeenStijl.nl, 19-04-2017, door Van Rossem uitleg of detail ):
  Hallo LOL! Anna Steijn kwaad over kritische vraag



Hallo neutrale toeschouwers! Effe lachen om twee fragmentjes radio. Anousha Nzume Anna Steijn, schrijfster van het boekje Huidskleur voor Dummies, was op FunX (dat is een soort 3FM maar dan wel met een groeiende achterban en toekomstperspectief) telefonisch te gast bij Morad Elouakili en Veronica van Hoogdalem (<3). Morad deed wat geen enkele witte talkshowhost of krantenman zou durven: kritische vragen stellen. Over de afkomst van mevrouw Steijn (1 witte ouder), over haar gezin (1 witte echtgenoot) en over haar geprivilegieerde carrière als gesubsidieerde cultuurmevrouw die op alle (media-) podia met open armen ontvangen wordt. NOU. Dat was ff niet de bedoeling zeg. Het bovenstaande hilarische interview was het gevolg. (Het bijbehorende nieuwsberichtje is alweer offline - raarrr, maar hier cache.)
Bonusmateriaal: Anousha zat ook bij NPO1 nachtradio en daar voelde ze zich OOK al geracismineerd door de "witte heteroseksuele valide cisgender man" die haar nota bene netjes uitgenodigd had om over huidskleur te komen praten.

Dat krijg je hè. Als je geen steekhoudend verhaal hebt over "institutioneel racisme" in een van de meest gelijkwaardige landen ter wereld, Dan kun je alleen nog maar jij-bakken ...

Let nog even op de naam die GeenStijl aan het boekje geeft: "Huidskleur voor dummies"...

Wel in de reguliere media stond het volgende weerwoord richting Anousha (de Volkskrant, 25-04-2017, ingezonden brief van Tom van Schendel, Rosmalen):
  Waarom altijd zo loodzwaar?

Al weer even geleden las ik het interview met Gloria Wekker, afgelopen zaterdag het interview met Anousha Nzume. Beide gesprekken gingen over het in onze witte maatschappij aanwezige ingebakken racisme, het witte privilege en aanhangend water. Ik ga het nieuwe boek van Anousha Nzume niet lezen. Niet omdat het niet belangwekkend zal zijn. Vast wel, gezien het onderwerp.
    Maar zouden beide dames nu echt denken dat zwart en wit, en alle kleuren daartussenin, werkelijk tot elkaar komen als gevolg van dit soort vreugdeloos, vingerwijzend proza? Ik geloof er geen donder van. De hardcore racist zal het niet lezen en de redelijke witte mens die ik ben wordt nogal pissig van het moraliserende gezeur.
    Cynisch en afkeurend doen over het Ieder1-initiatief van Nasrdin Dchar, die juist doet wat goed is voor het debat dat de dames willen aanzwengelen. Lichtheid brengen in dit loodzware dossier.
    Ik zie de in de ogen van de dames ongetwijfeld afkeurenswaardige metafoor van glad, zwart ijs voor me. Zwart glad ijs waarop mensen, met frisse rode, zwarte, gele en bruine wangen, sierlijk zwierend letters in het ijs krassen.
     Letters die het gesprek vormen dat we met zijn allen voeren. Letters met ouderwetse krullen, korte, stevige letters, van alles wat. Maar in hemelsnaam lichtvoetig... waarbij je niet het gevoel moet krijgen dat je je op glad ijs begeeft.

Boordevol wit privilege, zo'n reactie (Patty D. Gomes, historicus, Amsterdam):
  Wie speelt nou slachtoffertje?

De reactie van Tom van Schendel in de Volkskrant van 25 april op de opvattingen van Gloria Wekker en Anousha Nzume is een mooie illustratie van whiteness en white fragility. Van Schendel laat zien dat het in de anti-racismestrijd nog steeds aan zelfinzicht schort bij de meeste goedwillende witten.
    Van Schendel denkt nog steeds dat hij als wit, redelije mens de enige en vanzelfsprekende autoriteit is die weet hoe het zit. De ervaringen en argumenteren van deze dames doen er voor hem niet toe. Het is 'moraliserend gezeur'.
    Hij wil bepalen wat er mag worden gezegd, hoe het mag worden gezegd en hoe het debat moet worden gevoerd. Hij wil 'lichtheid' in dit 'loodzware dossier'. Betekent dit dat hij te fragiel is voor de onopgesmukte werkelijkheid van racisme? En wil hij dat de zwarten de pil voor hem verzachten? Wie speelt hier eigenlijk slachtoffertje?
    Zou hij deze lichtheid ook aan willen brengen in andere loodzware dossiers, zoals de Holocaust? Ik denk het niet. Toch heeft hij een punt. Ik kan me goed voorstellen dat we in het racismedebat als aanvulling ook gebruik gaan maken van comedy en musicals.
    In de trant van Charlie Chaplins film The Great Dictator, waarin hij Hitler en zijn rapaille voor gek zet en van Quentin Tarantino's Inglorious Basterds, waarin de rollen van onderdrukker en onderdrukte zijn omgekeerd. Arjen Lubach zou de verdeling van Afrika en de roof van haar bevolking en grondstoffen kunnen becommentariëren. Dolf Jansen zou slimme grapjes kunnen maken over racisme op de werkvloer en in bed.
    En Joop van de Ende zou El Mina the Musical kunnen maken. El Mina was de naam van het slavendepot in Ghana waar de slaafgemaakten soms maandenlang werden opgesloten voordat ze scheeps gingen naar de koloniën. En dan met witte acteurs in de rol van slaafgemaakten.
    Hiervoor is wel inzicht nodig in het verschil tussen racistische grapjes en grapjes over racisme.

Afgekort: de heer Tom van Schendel houdt ook zwarten als seksslaven.

Voor we overgaan op de leukere reacties, eerst even het grote misverstand uit de weg ruimen wat nog eens geïllustreerd wordt door de laatste twee communicaties: dit gaat absoluut en helemaal niet over het zwarte slaveverleden, noch over hedendaagse onderdrukking. Beide zaken kunnen opgelost worden. Het zwarte slavenverleden is dat al grotendeels door bijvoorbeeld erop te wijzen dat de tot slaaf gemaakten in fort El Mina tot slaaf waren gemaakt door zwarte Afrikanen. Die zaak afgehandeld.
    Het vermeende hedendaagse racisme is nog veel simpeler: wijs op die wetten of regels waar dat in staat. En van dagelijkse gebeurtenissen: overleg bewijs. De laatste kwestie, de zwarte juriste Chaka Laguerre "Shakira" uitleg of detail mishandeld in Den Haag, bleek op beeld te staan en gelogen te zijn.

Maar ook dat is dus allemaal onzin. Want het gaat helemaal niet over onderdrukking. Het gaat over wanpresteren. Het gaat over dit:

De pikzwarte direct-uit-Afrika neger Kiza Magendane uitleg of detail die voor zijn eigen ogen ziet dat zwarten zich niet wensen in te zetten voor de zeer zwartenvriendelijke politieke partij GroenLinks (de foto is van een leden- en aanhang-bijeenkomst, volledig open), en dat interpreteert als "Discriminatie van zwarten". (Kiza Magendane doet een studie in een fopwetenschap in Amsterdam)

Nergens waar er iets vrijwillig gedaan of gepresteerd wordt op een ander maatschappelijk vlak anders dan sport of muziek vindt je substantiële hoeveelheden zwarten uitleg of detail uitleg of detail (of olijfkleurigen).

Ze kunnen of willen niet meekomen.

Dat is het probleem dat afwenteld wordt op witten met films met de boodschap "Blanken houden zwarten als seksslaven". En huilverhalen over door zwarten tot slaven gemaakte zwarten die door zwarten voor geld verhandeld werden aan blanken.

Hopeloos en totaal onoplosbaar, tot men deze waarheid durft te verkondigen.

Die van de culturele nederlaag uitleg of detail .

En tot die tijd zal je reacties krijgen als van mevrouw Patty D. Gomes. Van de kant van de negers. Waarvan de emotionele kern in een onvoorzichtig moment van eerlijkheid al erkend is door de olijfkleurige  Bahara:
  Ik zeg 'Hallo witte mensen' zoals je het in een wraakfantasie zou zeggen. 'Hallo witte mensen, herkennen jullie mij nog?' Uit die wraakgevoelens is dat boek van Nzume geboren - vertrouw me maar.
    ...Hallo witte mensen! Klinkt als een montere, zelfverzekerde titel. Maar kijk er nog eens goed naar. Er sijpelt van alle kanten wrok uit. ...

Wraak- en wrok-gevoelens.

Vanwege die culturele nederlaag, antuurlijk. Racisme ben je woedend over - over zoiets als een culturele nederlaag koester je wrok en wraak.

En de reacties van de kant van de politiek-correcten zijn van deze soort (GeenStijl.nl, 28-04-2017, door Van Rossem uitleg of detail ):
  Elma Drayer sloopt giffabriekje van Anousha Nzume. Asha ten Broeke ragequit haar papieren Volkskrant

Hallo witte Volkskrantcolumnistes! Alinea uit de column van Elma Drayer (witte vrouw met wit haar), waarin ze het giftige pamfletje dat 'Hallo witte mensen' heet in een paar pennenstreken onschadelijk maakt. Voor Asha ten Broeke (witte vrouw met vettig haar) was het allemaal te veel ratio. Een collega-columniste in haar krant, háár krant, de krant van schuldige witte mensen, die zich verzet tegen de holle retoriek van de identiteitspolitiek!? Waarin Drayer met 1 simpel truukje het hele toneelspel van Anousha Nzume Anna Steijn helemaal afschminkt!? Het staat er echt, het kwam hard aan en Asha zag geen andere uitweg meer dan haar gefrustreerde emotie op de arme dode boom bot te vieren:

Waarop Asha op haar twitter-aacount dusdanig veel "enthousiaste" reacties kreeg, dat ze haar account tijdelijk blokkeerde voor buitenstaanders. "Want ze schelden zo op me...". Dat waren allemaal zeer gefrusteerde mensen die allang en intensief hadden geprobeerd enig gezond verstand in Asha uitleg of detail te pompen, en nu bevestigd zagen dat ze volkomen ongeneselijk en definitief van de politiek-correcte pot ("Baby's met blauwe sokjes worden jongetjes, met roze sokjes worden het meisjes") gerukt was. En haar dat om diverse wijze probeerden duidelijk te maken. Verklaring van Asha voor haar emotionele reacties: "Ik was ziek, dezer dagen". De werkelijkheid: ze is al heel lange tijd geestelijk ziek.

Lijdend aan de geestelijke ziekte genaamd politieke-correctheid, die trouwens ook een ongeneselijke ziekte lijkt te zijn. Zoals deze, volstrekt kenmerkende, reactie laat zien. Dat de inbreng van Elma Drayer dan ook enigerlei blijvende invloed zal hebben, is bijna absoluut zeker NIET het geval.

En bij gelijkblijvende trends gaat dit dus allemaal razendsnel richting etnische burgeroorlog uitleg of detail .

En de Volkskrant schuwt het niet om degenen die daar nu al op uit zijn, ruimte in hun medium te geven (Volkskrant.nl, 30-04-2017, door Izz Ad-Din Ruhulessin, publicist en deze maand gastcolumnist van de Volkskrant):
  Gastcolumn - Shots fired: antiracisme ontspoort volledig

De zwarte en zandkleurige Nederlanders moeten stoppen met kruipen voor progressieve witte steun, maar hun energie steken in bondgenootschappen met elkaar, op basis van rede en feiten, vindt gastcolumnist Izz ad-Din Ruhulessin.

...    De laatste tragedie in deze freakshow is een Social Justice Entrepreneur (SJE) die voor zelfingenomen solidariteitstattas een handleiding schrijft, waarmee ze zichzelf weer moreel superieur kunnen verklaren. Een soort Verlossingsmanifest voor Verlichte Kleurbewuste Blanken (VKB). Nzume Projects blij want factuur. Solidariteitstattas blij want schoon geweten.

Hoezo 'lang niet' ... Het is oneindig er van wat Izz wil, want zich richtend op witte mensen. Daar wil Izz helemaal niets meer mee van doen hebben:
  De kleurbewuste bekeerde blanke draagt niets bij aan onze emancipatie, alleen maar aan het totale marktpotentieel voor boeken, lezingen en documentaires. Het zwarte en zandkleurige engagement speelt gewillig het spel mee. Net als de stamhoofden onder koloniale overheersing, dacht het binnen de speelruimte van de kleurbewuste kolonisator iets te kunnen betekenen voor de massa's.

Wat Izz wel wil, ...:
  'Power never takes a step back, only in the face of more power', zei Malcolm X eens.

... is "Het uitoefenen van macht". Middels ...
  Het hart van de straat moet de motor van het antiracisme zijn. ...

... "de hart van de straat", tezamen "Het uitoefenen van macht door het hart van de straat", bestaande uit ...
  ... De zwarte en zandkleurige Nederlander heeft de aantallen, het netwerk, het talent en het kapitaal om zélf racisme op te ruimen.

.. "een coalitie van gekleurden". Tezamen "Het uitoefenen van macht door het hart van de straat bestaande uit een coalitie van gekleurden".
    Dit alles is al eerder in de praktijk gebracht op diverse plekken in Europa, zoals te zien in bijvoorbeeld deze beelden (Den Haag, Schilderwijk, 2015):
 
 
 
 

Er is geen enkele twijfel meer over wat Izz Ad-Din Ruhulessin, publicist en deze maand gastcolumnist van de Volkskrant, werkelijk wil: "Geweld". Zowel Izz Ad-Din Ruhulessin als de Volkskrant zijn doodgewoon strafbaar.

Zoals te verwachten viel, deed dit nog meer stof opwaaien. Al eerder tekende Robert Vuijsje, auteur van de Nederlandhaat-interviews in de Volkskrant en nog veel meer moois, ergens (Trouw?) bezwaar aan tegen het feit dat hij volgens de strikte leer van Anousha niet over identiteitszaken mocht schrijven - ze noemde zijn geval met naam. Geheel vergetende of onbewust van het feit dat Robert Vuijsje helemaal geen blanke Nederlander is maar Joods. Van semitische origine. Dat hij dus doodgewoon tot de club der gekleurden behoort in de meest kenmerkende zin: niet-Europeaans. Niet afstammend van de kaukasische stamvader/moeder van alle blanke Europeanen die zo'n 8000 jaar geleden rondliep in de buurt van de Zwarte Zee uitleg of detail . Terwijl de roots van Robert Vuijsje liggen in de woestijnen van het Midden-Oosten en Noord-Afrika.

En oh ja, wie ondertussen begint te sputteren over "racistische taal": "Rot op!". Daarvoor moet je bij de identiteitspropagandisten zijn. Die zijn ermee begonnen. De enige manier om dat te verhelpen is even hard dus even keihard terugslaan uitleg of detail .

En als om dit allemaal nog eens te bevestigen, werpt de volgende uit die groep zich in de modder-oorlog - eerst even voorstellen (eerste citaten niet in volgorde) (de Volkskrant, 01-05-2017, door Karin Junger):
  Absurd, die wedstrijd om wie de beste antiracist is

... Ik ben een witte vrouw met een deels joodse achtergrond. ...
    Los van ... ben ik een mens en in staat tot empathie. Ik kan luisteren en films maken is mijn vak

Oké, een Joodse filmmaakster. De boodschap van haar films:
  Ik heb onlangs een film gemaakt over mijn (donkere) kinderen en hun (vrijwel allemaal) donkere vrienden. De film heet ik alleen in de klas en wordt op 10 mei uitgezonden op 2DOC NPO2.
    In de film vertellen mijn kinderen en hun vrienden over hun ervaringen met uitsluiting en spelen die ervaringen na. Het is een aangrijpende film geworden omdat alle deelnemers heel open en oprecht laten zien hoe dat voelt.

"Nederlanders zijn racisten". En welke Nederlanders zijn racisten ...? ...
  Als de docent spreekt over de 'dikke neger techniek',

"Alle Nederlanders zijn racisten", want zelfs onderwijzers en leraren, de behorende tot de meest fatsoenlijke Nederlanders, racisten zijn, is de rest dat nog veel erger.
    Oerigens is dit een gore verzonnen verdachtmaking van deze kwaadaardige Jodin uitleg of detail :

    En voor wie dit nog niet overtuigend genoeg is:
  Ik vind het belangrijk dat ook witte Nederlanders dit zien omdat ik in mijn gesprekken met witte Nederlanders heb gemerkt dat ze vaak geen idee hebben hoe vaak en sluipend uitsluiting voorkomt.
    Ze kennen in het beste geval wel sommige feiten, bijvoorbeeld over de bevooroordeelde schooladviezen of de hogere werkloosheid onder, ook goed opgeleide, jongvolwassenen met een migratieachtergrond. ...
   ... mensen met een migratieachtergrond ... zijn ondervertegenwoordigd in de media, in het bestuur, in de bedrijven van Nederland en dat moet veranderen.    ...
    ... de kansen voor de nieuwe generaties, zodat ze een leven kunnen opbouwen in Nederland. Er zijn dringende concrete vraagstukken: een beter toetssysteem in het onderwijs, stageplekken en banen voor iedereen ongeacht afkomst.

Het is volkomen duidelijk: Nederland is het nieuwe Zuid-Afrika, maar dan erger. Nederland doet vermoedelijk in stilte wat die zwarte man van de film Get out uitleg of detail zo treffend heeft laten zien: ze houden zwarten als seksslaven in de tuinhuisjes van hun vinexwijk-doorzonwoningen.
    Geen wonder, met zo'n carrière als deelnemer aan het identiteitsdebat, dat de Joodse mevrouw zich in de kuif gepikt voelt door de opmerkingen van Anousha:
  Vorige week las ik in de Volkskrant (Zaterdag, 22 april) het interview met Anousha Nzume over haar boek Hallo witte mensen en in Trouw het betoog van Robert Vuijsje voor het behoud van 4 mei als herdenking van de Jodenvervolging. In beide gevallen gaat het onder meer over de vraag wie welke rol mag opeisen in het publieke debat over racisme.    ...
    Het valt me de laatste tijd op hoe de verschillende 'anti-racisten' in Nederland vooral bezig zijn met het bestrijden van elkaar. Ieder1 werd direct afgekraakt, Robert Vuijsje moet zijn mond houden...Alsof er een wedstrijd aan de gang is om wie de beste anti-racist van Nederland is. Of de enige echte. Wat bezielt hen?

Daarop heeft ook deze redactie geen specifiek antwoord. Behalve de meer generieke constatering dat domheid, fanatisme en kwaadaardigheid zich meestal niet beperken tot het deelterrein waarmee het ooit begon, maar zich verspreiden over de hele geest tot de hele boel verrot is en uit elkaar valt. Die VIVA-lijst met 10 redenen om een donkere man te daten waar men zo boos over was ...? Het was slechts een voortbouwen op bestaande trends om zwarten extra mooi af te schilderen. Een publiciteitsdood veroorzaakt door een gestaag groeiend kankergezwel dat uit zijn voegen barste. Dat boekje van Anousha ...? Het is slechst een voortbouwen op bestaande trends om blanken extra lelijk af te schilderen. Een publiciteitsdood veroorzaakt door een gestaag groeiend kankergezwel dat uit zijn voegen is gebarsten.
    Een kankergezwel dat meerdere stammen heeft, en waarvan de Joodse stam behoort tot de meest virulente. Zij is er met haar invloed in de media er de hoofdoorzaak van dat het gezwel zich zo heeft kunnen verspreiden. Door het  tegengeluid tegen de valse beschuldigingen te onderdrukken met "De moslims van nu zijn als de Joden van toen" uitleg of detail . "Immigranten van nu zijn als de Joden van toen". En met "Hitler!", "Holocaust!" en "Anne Frank!".
    En nu komen ze zelf in aanraking met het gif.
    Wat een poëtische rechtvaardigheid ...


Naar Landverraad , of site home