Bronnen bij Culturele gelijkheid, joods: neuroticismeInleiding Ter ere van deze verzameling is opgezocht wat "neurose" betekent, behalve de dagelijkse betekenis van "niet goed bij je hoofd zijn". Het bleek te zijn "Het structureel ineffectief omgaan met problemen" .Waarmee de intuïtieve keuze voor de omschrijving van de Joodse levenshouding als "neurotisch" een bijzonder gelukkige is gebleken. En dat 'structureel' een zeer heldere invulling kan worden gegeven: bij een piepende voordeur gaan klagen over het leven, in plaats van olie op de scharnieren te spuiten. Wat op deze website in meer algemene termen gegoten is als de tegenstelling tussen intellect 
en gezond verstand
.Tusen praktijk en theorie. Waarin het neuroticisme dus vergezeld wordt van de eigenschap waarvan de verzameling ook al heel lang in de planning staat: die van het intellectualisme (met vele tientallen exemplaren in het archief). En op welk punt je dus ook kan teruggrijpen naar de culturele bron: het boek vol met Stenen Tafelen, Brandende Bosjes, Zoutpilaren en Kindoffers. Het monotheïsme is natuurlijk de archetypische combinatie van neurose, intellectualisme, theoretisme, ideologisme, en alle mogelijke kwalen die daar bij horen. De start van deze processen ligt in de nevelen der geschiedenis, maar erbij hoort dat de groep die als eerste onderhevig was aan dit proces is gaan rondtrekken (de in 2022 modernste inzichten zeggen dat dit de volgelingen van de Egyptische farao Achnaton waren), maar in ieder geval is dat rondtrekken een door henzelf gedocumenteerd iets. En aan dat rondtrekken zitten dus precies die dingen vast die het bovenstaande versterken (de Volkskrant, 08-03-2014, column door Bert Wagendorp):
Hij vertelde niet dat dat volk zich overeind had gehouden zonder boerderij, fabriek, of andere vormen van productie. En haar producten voor het levensonderhoud dus verkreeg in ruil voor woorden. Materiële welvaart en de arbeid daarvoor gepleegd in ruil voor perkamenten vellen met esoterische toverspreuken die je ziekte genazen. In ruil voor zwarte streepjes op witte vellen. In ruil voor lege briefjes. Zulk leven is een leven van liegen en bedrog. Zowel liegen als bedrog lijden volautomatisch tot contradicties in het brein, zolang in dat brein ook beelden uit de werkelijkheid binnenkomen. Contradicties leiden in het brein tot het vrijkomen van signaalstoffen die schade veroorzaken
.Liegen en bedrog leiden tot steeds verder gaand disfunctioneren van het brein tot alle rationele functionaliteit eruit verdwenen is, en alleen emoties overblijven
.Van neuroses tot Het Gekrijs. Er was in het archief al een verzameling aangelegd van verschijnselen van Joods neurotisch gedrag, maar die heeft het bezwaar dat er geselecteerd is op dat verschijnsel, en je dus niet kan nagaan in hoeverre dit kenmerkend is voor de groep van (seculiere) Joden ten opzichte van de algemene menselijke populatie. De oplossing kwam, zoals zo vaak, uiteindelijk vanzelf. Na het bedenken van een nieuwe invalshoek voor het beschrijven van het verschil tussen de geest van typische alfa- en bèta-denkers  , werd de taak
ondernomen om alle overige verzamelingen onder de rubriek "Alfa en bèta" aan
een schoonmaakbeurt te onderwerpen. Wat dus ook gebeurde met de rubriek "Alfa-intellectualisme en -neuroticisme" .En die bleek in ruime mate gevuld te zijn door Joodse inbreng, en dus gezien de gemiddelde numerieke verhouding van 1 op de 500 van de wereldbevolking, is er daar (op zeg 100 artikelen) automatisch sprake van een gigantische oververtegenwoordiging. Nogmaals: dus niet verzameld op dat aspect kwam het automatisch bovendrijven - als een vorm van data-mining .Waarna je kan verantwoorden dat nader te onderzoeken, op een meer gerichte manier. Maar omdat die verantwoording essentieel wordt geacht, wordt de huidige verzameling gesplitst gehouden, met eerst die gedata-minede exemplaren. Merk als eerste op dat de oorspronkelijke verzameling 35 bronnen bevat, en dat de numerieke wereldverhouding Joods-niet-Joods 1 op 500 is. Oftewel: reeds voorbij de 0,07 met Joodse exemplaren is er sprake van oververtegenwoordiging. Bronnen De eerste bron dateert van voor de start van deze website (de Volkskrant, 15-12-2000, door Anet Bleich):
Twee stuks neuroten: Van Thijn, en Bleich die positief is over Van Thijn. Onder het alfa-intellectuele intellectualisme en neuroticisme valt ook de afkeer van het platteland ... (de Volkskrant, 24-12-2009, door Eelco Meuleman):
Die term zijnde de "grachtengordel"-houding, waarvan het hier relevante kenmerk is dit:
Bijna de definitie van het alfa-intellecuele neuroticisme. En wat is het vak van het alfa-intellectuele neuroticisme, als het niet dat van schrijver of psycholoog/psychiater is ...? (de Volkskrant, 27-01-2009, door Ianthe Sahadat en Frederieke van Velzen):
Een cornucopia van het alfa-intellectuele en Joodse neuroticisme. De volgende bron werkt niet zo internationaal, maar is in Nederland veel bekender. Met nog veel ernstiger verschijnselen: topschrijver en media-overbevolker Arnon Grunberg (het volgende vanaf hier is allemaal en bloc
overgenomen uit de oorspronkelijke verzameling) (de Volkskrant, 07-02-2005, televisierecensie van Wim de Jong):
Een tot ongekende hoogte opgeschroefde alfa-intellectuele vaardigheid van dit figuur.
Een tweede ding dat zeer breed voorkomt in alfa-intellectuele kring, en door A. Grunberg naar ongekende hoogte is gedreven.
En dat is waar het hier om gaat: De hang van de alfa-intellectueel naar kapotheid. Vernieling, geweld, dood, verderf. Gewoon slechtheid in het algemeen. Achter bijna alle of alle drijvingen van de alfa-intellectueel zit minstens ook slechtheid, en bij lieden als A. Grunberg uitsluitend slechtheid. Of in andermans woorden (Volkskrant.nl, 11-12-2009, ANP):
Het gestoorde geestesleven van de alfa komt voort uit een overdadige hang naar, zo niet voorliefde voor, de slechte kant van de mens. Waarbij die Grunberg nog een zwak excuus heeft in zijn culturele en genetische voorgeschiedenis, die start met het dood en verderf van het Oude Testament. Eindigend in De Apocalyps waar A. Grunberg ook zo vol van zit .Zo dol op is. Natuurlijk ook de reden dat die Grunberg bij een psychiater loopt, zie NOVA, 05-09-2009. Wat dus ook in diverse mate vindt bij de bredere alfa-intellectuele populatie. Want die lieden die zo lijden onder zulk een bar en woestijnachtig wereldbeeld als het neurotische intellectualisme, die willen natuurlijk verlossing daarvan. Waarvan nog een paar voorbeelden (de Volkskrant, 19-04-2011, door Peter de Waard):
Zelfde excuus als Grunberg.
Zelfde excuus als Grunberg
Kunstenaars, acteurs, schrijvers ...
Zelfde excuus als Grunberg
Zelfde excuus als Grunberg. Deze redactie kan er ook niets aan doen ... Net als aan het volgende (de Volkskrant, 20-04-2011, column door Bert Wagendorp):
B. Wagendorp heeft "Oma in Israël".Waarna de en-bloc overname uit Alfa-intellectuele neuroticisme eindigt. In de rest stonden nog twee exemplaren, de eerste ook zijnde een archetypische (de Volkskrant, 12-11-2009, van medewerkster Floortje Smit):
Vier stuks. Er is ook een sterke band tussen neurotisch intellectualisme en cynisme 
. Hier een Nederlandse exponent met een kleine maar illustratieve uiting
(de Volkskrant, 19-11-2009, column door Max Pam):
Enzovoort, eentje uit een lange reeks soortgelijke exemplaren (zowel qua aantal bijdrages als soort persoon). De totale score: 14 stuks op 35 bronnen, vertegenwoordigingsfactor: 0,4 . Oververtegenwoordigingsfactor ten opzichte van de 1 op 500 (0,002): 200. Dit getal is zo hoog dat de achtergronden niet verder nader gepreciseerd of toegelicht hoeven te worden. Zelfs als je er een factor 10 naast zit, blijft de oververtegenwoordiging gigantisch. Een tweede deelverzameling ging over een ander specifiek onderwerp, waarbij de Joden op eigen kracht kwamen bovendrijven. Het onderwerp was nomadisme, en met name de psychische gevolgen ervan . Hier de meest relevante stukken eruit (de Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg):
Welke vierkante wielen Arnon Grunberg, fervent tegenstander van de natiestaat
, kennelijk wil vervangen door de ronde wielen van de woonwagen van de
nomade, eventueel vergezeld van kamelen. En hierin staat "de natiestaat"
natuurlijk voor de residente maatschappij en cultuur. En diezelfde Arnon Grunberg is dus tevens een levende exponent van de gevolgen: het neuroticisme en de afhankelijkheid van en daardoor denken in pillen en psychotherapie (de Volkskrant, 29-04-2013, column door Arnon Grunberg):
Een dusdanig gebruik dat hierin meteen de obsessie kan worden gezien. Het is dan ook weinig verwonderlijk dat ten eerste Arnon Grunberg als lid van de nomadische joodse cultuur zelf bij een bij een psychiater loopt (NOVA, 05-09-2009), en geheel in de lijn van het individuele en psychologische naar het sociologische dat in de beroepsgroepen van de behandelende psychologie maar met name de psychiatrie een sterke joodse vertegenwoordiging is te vinden. Dit laatste mede volgens de gezond-verstand constatering van mensen uit de academische omgeving van de sociale wetenschappen, dat psychologiestudenten zich duidelijk onderscheiden door de eigen behoefte naar die behandeling. Conclusie: nomadisme maakt psychisch ziek. Niet iedereen krijgt het, maar het nomadisme verhoogt de kans erop in aanzienlijke tot sterke mate. Doordat het antisociaal is, en de mens van nature sociaal geworden is, in de loop van duizenden jaren. En hier nog een meer algemene bron over het verband tussen nomadisme en psychische kwalen (de Volkskrant, 07-08-2015, door Margreet Vermeulen):
En de verklaring is ook al eerder gegeven, in de vorm van slechts één enkele term: "sociale binding" - hier in de wat uitgebreidere worden van het onderzoek:
Net als, zoals bekend, bij kinderen van expats, waar het bekend is als "expat child syndrom" .
Voor overgegaan wordt op de verzameling speciaal voor dit doel aangelegde bronnen, eerst een verband dat in zijn algemene zin bekend genoeg is, minstens als volkswijsheid en ook als gezond verstand, en dat hier door een lid van de doelgroep zelf wordt gelegd (de Volkskrant, 10-03-2021, rubriek De bewuste digibete burger, door Olaf Tempelman):
Juist ja ... Dat is dan dus ook de reden dat Joden zo verslaafd zijn aan psychologen en psychiaters, de oververtegenwoordiging waarin, met name de tweede groep, dezelfde astronomisch hoge cijfers kent als hierboven. Men zegt zelfs wel dat het vak door hen is uitgevonden (bij name van Sigmund Freud). Maar hier gaat het dus om die onaardigheid. Waarvan al een dusdanig uitgebreide verzameling bestaat dat data-mining beslist niet nodig is, zie alhier . Waaruit we slechts één gegeven halen: circa 30
van de 100 rijkste mensen op Aarde is van Joodse afkomst.En dat rijkheid een vorm is van onaardigheid is ook al zo'n aloude wijsheid ... En het verband tussen alfa-intellectualisme, creativiteit en slechtheid is hier ook al eerder en dus onafhankelijk gedocumenteerd, zie hier
.Rijkheid, onaardigheid of kwaadaardigheid, ongelukkigheid, neuroticisme ... Het is allemaal één groot complex. Laat daar maar eens nieuwe een nieuwe meneer Freud op los ... Dan nu datgene dat sinds het maken van de pagina erin is opgeslagen toen het tegengekomen werd tijdens andere werkzaamheden op deze website zelf (de oudere exemplaren), of elders in de wereld (de latere) (de Volkskrant, 08-05-2010, door Olaf Tempelman):
Drie stuks. Al tegengekomen maar kan nooit kwaad in het kader van "Het is dus geen toeval" (de Volkskrant, 01-10-2010, column door Max Pam):
Dank u Sinterklaasje ... Twee stuks. Dus nog maar eens Pam (de Volkskrant, 15-10-2010, column door Max Pam):
Goh, ineens is het overdrijven niet meer toegestaan. Zou het er mee te maken kunnen hebben dat de ene soort Joods is, en de andere niet ...? In ieder geval is dit een contradictie, ook bekend als de toegangspoort tot de hemel van het neuroticisme. Een voorbeeldje van die door Pam zo geprezen Joodse retoriek (de Volkskrant, 27-11-2010, column door Arnon Grunberg
Zou 't, joh ... Een klassiek ander bijverschijnsel (de Volkskrant, 19-07-2010, van de buitenlandredactie
Wat de objectieve waarnemer alsnog enigszins verbaasd is de diepte van de leugens. De uitleg van Figes in het eindejaars-interview met hem (de Volkskrant, 23-12-2010, door Olaf Tempelman):
Goh, even uitgaande van de juistheid van Figes' bewering, en wat ook al allang is gebleken: niemand die over Rusland, dus Stalin (want daar komt het vrijwel altijd op neer) schrijft, is te vertrouwen (het aantal door Stalin vermoordde mensen is al al ruim groter dan de totale Russische bevolking) Maar dit zou natuurlijk ook zomaar andersom kunnen zijn: het schrijven over Stalin, tezamen met de indoctrinatie door de Koude Oorlog, trekt leugenaars aan. Kijk maar:
Net als in Amerika, waar de ergste haviken uit de Koude Oorlog en de tijden erna afkomstig waren of afstammelingen zijn uit Oost-Europa. Types als Henry Kissinger, Zbigniew Brzezinski, Madeline Albright.en Paul Wolfowitz. Maar het zou natuurlijk ook aan de opvoeding hebben kunnen liggen:
Fijn voor iedereen die opgevoed is door au pairs. ... Maar dit lijkt dan een veel betere verklaring: de mentaliteit van de ouders die ertoe heeft geleid dat ze in staat waren hun kinderen te laten opvoeden door au pairs, is voor een groot deel ook te vinden in hun kind. Welker mentaliteit van de ouders ook vast weer voor een flink deel in terug te vinden in hun ouders ... Enzovoort. Hetgeen dan weer naadloos past bij de volgende passage:
Want in ieder geval voor literair schrijven geldt natuurlijk hetzelfde als voor acteren: het is een gecanoniseerde vorm van liegen. Maar misschien is dit toch enigszins oneerlijk jegens Figes, omdat een groot aantal anderen uit dit vak doodgewoon (nog) niet betrapt is. want neem nu deze inhoudelijke uitspraak uit de tussentitel:
Een uitspraak die al talloze malen door zo'n beetje alle Ruslandkenners is gedaan, in de ene gedaante of de ander. Een uitspraak die sterk gelijkt op:
Waarbij je kan aantekenen dat de tsaristische repressie onvergelijkbaar veel langer heeft geduurd. Maar die uitspraak, veel waarder dus dan de eerste, zal je nu nooit lezen van Rusland-kenners als Orlando Figes. De aarts-leugenaars. Een via-via-tje (de Volkskrant, 01-02-2011, ingezonden brief van Jobje Meijer (Burg-Haamstede)
Goh, Bert Wagendorp is NOOOOOIT cynisch (de Volkskrant, 28-01-2012, column door Bert Wagendorp):
Hard liegen met flair wordt in de Joodse cultuur niet zo bezwaarlijk gevonden ... Dat waren de oude artikelen. Nu de moderne. Ondertussen is er ook de coronacrisis van 2020 gekomen, die nogmaals gelegenheid geeft tot een blik op de neurotische gesteldheid van de wereld her en der. In een stroom artikelen over de gevolgen van de crisis, gaat het volgende over de sociale isolatie ten gevolge van de uitgaansbeperkingen (de lock down) en hier met name het soort personen dat daar goed mee kan omgaan (de Volkskrant, 30-03-2020):
Die kop zegt eigenlijk alles al, hè: een keurige samenvatting van "Ieder voor zich en Jahweh/Allah/God voor ons allen" enzovoort. Het artikel bevat een mix van fantasie- en natuurlijke figuren, en hier is de lijst van de natuurlijke: Jerry Seinfeld Louis C.K. Edward Hopper Marilyn Manson Larry David Paul Simon Michael Jackson Van hen zijn van Joodse huize Jerry Seinfeld Louis C.K. Larry David Paul Simon Vier van de zeven. Op een wereldbevolking waar ze ongeveer 1 op de 500 uitmaken. En met alhier als archetypisch voorbeeld (de Volkskrant, 30-03-2020, door Julien Althuisius):
En je kan er bijvoorbeeld zo Arnon Grunberg voor invullen. Is deze antisociaalheid kwaadaardig? Nee, niet op zich. Maar het heeft, zodra de persoon zich met meer dan zijn eigen directe sociale omgeving gaat bemoeien, dusdanig vaak kwaadaardige gevolgen dat de uitzonderingen gezocht moeten worden in de enkele procenten - verwaarloosbaar. Een andere opvallende aanwezigheid in deze lijst: de "humoristen" van de diverse soort. Een soortgenoot en verondersteld specialist op het gebied legt het verband (Joop.nl, 24-01-2021, Bram Bakker - Psychiater en publicist ):
Waarbij de persoon aangeduid in de kop is moslim-schrijver en -activist Abdelkader Benali, die een speeltje is ontvallen (overdrijven behoort tot vaste uitingsvormen van
het neuroticisme), en de term zelf afkomstig is van voormalig PvdA-politicus
Rob Oudkerk, ook van de alhier beschreven kunne.Waar het hier om gaat is de relatie in de subkop: die tussen ellende en humor. Geen van de humoristen in het voorgaande lijstje kan bogen op meer ellende dan zeg de gemiddelde burger - ze worden hier allen genoemd en zijn dus beroemd en hebben dus, daar waar aandacht zo ongeveer het meest hooggewaardeerde goed op Aarde is, minder ellende dan de gemiddelde burger. De ellende die ze wel degelijk toch ervaren of hebben, nodig om ze tot het humoristenvak te drijven om het te verwerken, is het hebben van een Joodse geest en genen. Zie ook hun vermoedelijk meest beroemde al langsgekomen voorbeeld: Woody Allen. Hun ellende zit in hun "zijn". Zie ook de literaire beschrijving in Portnoy's Complaint .En dat neuroticisme is hetzelfde vanuit een andere invalshoek Waarom de volgende uit de stroom van neuroticisme in vele soorten van A. Grunberg is gelicht, is achteraf niet helemaal duidelijk (de Volkskrant, 02-04-2020, column door Arnon Grunberg):
Misschien vanwege dit: Kies er uw eigen favoriete neuroses uit ... Een extra grappige. Eerst wat lijkt op een misverstand (de Volkskrant, 12-12-2020, column door Sylvia Witteman):
Wat ook de gedachte was van deze redactie ... En: ook Joods. Nou, dat was niet zo. Roth wel, natuurlijk, maar Franzen niet. Maar bij de bevestiging daarvan kwam dit langs (themillions.com, 03-03-2011, door Gabriel Brownstein ):
Brullen van de lach!!! Max Pam is één de mensen die er, op uiterlijkheden afgaand, binnen de groep er het minst last van heeft. Hier schiet hij te hulp met wat observatie vanuit de groep (de Volkskrant, 24-03-2021, column door Max Pam):
Het onderwerp, maar verder van geen belang.
Pardon ... Joods zal je bedoelen, want in het Oude Testament staat echt iets dergelijks (iets met een Apocalypys ).En die Van Nazareth is puur Joods, hoewel in sommige opzichten op de diametraal tegenovergestelde manier. Maar "Les extrêmes se touchent", luidt de Franse zegswijze. Pam heeft ook nog een leuke bron:
Inderdaad: lees dat boek (en de rest van die man helpt nog meer).Tegen neuroticisme, vooral ook die van de Joodse soort. Overigens ... Hadden we al vermeld dat die Mulisch ook Joods is ... ? Nog een overigens: iedere donderdag wordt op de allerlaatste pagina van de Volkskrant een treffend exposé gegeven van de alhier verzamelde verschijnselen. Met A. Grunberg die de morbide kant behandelt, en M. Wertheim
die het nihilisme voor zijn rekening neemt. Zie
de desbetreffende verzamelingen van de heren alhier, waar alleen de
alleropvallendste exemplaren worden behandeld. De rest van is dezelfde soort,
maar je moet selecteren, anders eindig je ook iets met het formaat Bijbel.
Er is nog geen tijd geweest om iets te doen aan de tientallen bronnen die nog in het archief staan, maar hier is een actuele die er wel in meteen móét. Hij gaat namelijk over schrijver Philip Roth, die vaak op deze website aangehaald wordt als auteur van Portnoy's Complaint, gebruikt als voorbeeld van het neuroticisme van de Joodse geest. "Meer hoef je er niet over te lezen, als je een beetje kan deduceren en lijnen doortrekken". Er is nu een biografie van Roth uit, en eveneens schrijver Connie Palmen, expert in het Joodse geestesleven en levenshouding want jarenlang getrouwd met Ischa Meijer en zelf zo'n soort geest hebbende, bespreekt hem (De Volkskrant, 01-05-2021, door Connie Palmen):
Met meteen een bevestiging van deze kwalificaties, met een overtreffende trap-versie van een alhier "klein" Joods trekje: de gotspe. Philip Roth was door en door een Joods schrijver. En hoeveel invloed Joden in Amerika ook mogen hebben: Amerika is niet hetzelfde als "Joods". Er zijn genoeg andere invloeden. En dat Joods-zijn van Roth gaat erg ver:
Lust u nog peultjes ...? Na een paar dagen bezinken:
Strauss-Kahn, Weinstein, Epstein, Gosschalk ... Het stond allemaal ook al, wat geserreerder, in Portnoy's Complaint.
Het staat allemaal al in het Oude Testament. Afkomst: het Midden-Oosten. Het doet er kennelijk niet toe hoe lang geleden. Het kan bijna niet anders dan genetisch zijn. Zie de etnisch verwante Arabieren .
Het in het kader van neuroticisme gaan hebben over A. Grunberg, is iets als in het kader van medische missers gaan hebben over Joseph Mengele. Maar de methode van extremen
heeft ook zo zijn waarde, dus gaan we aan de slag. Zoals inmiddels gebruikelijk mocht hij zijn wijsheden weer op ruime wijze kwijt in zijn Nederlandse lijfblad, waarvan hij ook de emotionele kant van de ideologische sturing verzorgt, daar waar soortgenoot Tempelman het sociaal-politieke deel voor zijn rekening neemt. De aanleiding voor zijn nieuwe stroom wijsheden is een boek van een echte Nederlandse filosoof met een beetje een Heidegger-reputatie, althans bij deze redactie. Die natuurlijk niets van de man gelezen heeft anders dan misschien een boekrecensie of twee, maar de geur eromheen pik je ook dan zo op. En A. Grunberg kennelijk ook, want anders ga je niet zoiets lezen. Maar genoeg geluld, ter zake (de Volkskrant, 06-07-2021, door Arnon Grunberg):
Tja, dat trok natuurlijk meteen de aandacht ... Joden en zelfhaat ... Dat is iets als chocolade- en vanillavla ... Dat weet 'ie natuurlijk zelf ook wel, maar dat hoort ook bij het syndroom ... :
... : het toeschrijven van het eigen probleem aan de ander. Iedere psycholoog kent het ... Waarna je ook weet dat het zich weer allemaal zo hoog in de stratosfeer afspeelt ...
..,. dat ze ieder moment in een baan om de Aarde kunnen geraken. Maar een fraaie verzameling. toch ... De in Amerika geleefd hebbende "Europeaan" ...
... van Japanse origine genaamd Samuel Igishe Hayakawa heeft daar leuke dingen over gezegd
, onder gebruik van termen als "dead level abstracting", "chasing
each other in verbal circles" en "babuism". En met mensen als
Martin Heidegger, van "Het niets nietigende Niets" en "Das Wesen des
Daseins", als voorbeeld.Men zal begrijpen dat het behandelen van dit hele artikel ondoenlijk werk is, maar er zijn wel een paar hoogtepunten:
Helaas een wat beperkt zichtveld - de werkelijke vraag is natuurlijk: "Wat is de Wereld?" En ook dat is best wel nogal provinciaal: wat dacht u van "Wat is 'das Wesen des Daseins' "? Ziet u ... Slechts twee stapjes van het absurde.
Nou, nee ... Een poosje terug genoteerd in In het kort  :
Maar deze neiging is niet uit de Oudtestamentische geest te branden, al probeer je het met elektroshock, want al minstens 8000 jaar oud. Volgende:
Brullen van de lach!!! Ze hebben vanaf de komst van het christendom maar vooral vanaf ongeveer 1500 keihard gevochten
Brullen van de lach!!! Zie ook:
Enzovoort.
Zie ook:
Of:
Oh nee:
... , en:
Volgende:
Brullen van de lach!!! En:
Brullen van de lach!!! Want A.G. vergeet nog een vorm van humanisme:
Gevolgd door nog meer gebulder!!! Het lijkt nogal wat op de vaak gehoorde bewering dat "niet-geloven in een God is ook een geloof'. Nou, nee ... We krijgen gelukkig ook nog wat aanwijzingen voor de oorsprong van deze verzameling neuroses. Er worden betrekkelijk weinig levende/moderne namen aangehaald, maar dit is er eentje:
Joods, natuurlijk. Gevolgd door:
Nou, nee ... Joden behoren absoluut niet tot het blanke ras. Als Joden tot een ras behoren, is dat het Arabische, want beide vallen genetisch onder de semieten. De uiterlijke gelijkenis is soms bijzonder groot.
Ja, als je zo bezig bent, ga je steeds gekkere dingen zeggen ... Die zelfhaat die natuurlijk de Joodse zelfhaat is, is dus de reden dat dit artikel hier staat. Dat wilden we nog even toevoegen aan het lijstje: Zelfhaat. Logisch, want wie zichzelf Het Uitverkoren Volk vindt en zichzelf een parasiterende leefstijl heeft aangemeten, moet in 8000 jaar zich toch wel een klein beetje onbewust bewust worden van die feiten. En dat leidt volkomen natuurlijk tot zelfhaat. Wie houdt nu van mensen die zichzelf als Uitverkoren zien ... ? Wie houdt nu van parasieten ...? En zo ontstaat er dus ruimte voor nog heel veel meer neuroses ... Oh ja, na nog eens snelle blik op het epistel want je hebt er natuurlijk nu allang genoeg van, dit nog:
Tja ... Dat hadden we al geconstateerd: zowel Jodendom als islam zijn weerzinwekkendheden uit het Midden-Oosten. Geestelijk aberraties uit de woestijn die proberen de groene Europese weides te verdorren. Lukt aardig op dit moment, zou je zeggen ... Oh, toch nog een rijtje namen:
Erkend hartstikke gestoord ("Het idee is werkelijker dan de werkelijkheid").
Jood, Jood, Jood. En alle drie een hoge mate van gestoordheid. Nou ja, op zijn minst zwaar neurotisch. ... Pas de volgende dag bedacht: er staat wel degelijk iets in over wat de inhoud is van humanisme, volgens A.G.:
Oftewel: "Humanisme is volkomen vrije migratie". Oftewel: "Humanisme is de Joodse cultuur van de sociale woestijn". Maar wie had anders verwacht ... Goh, blijkt dat 'blanke' toch ook een beetje van een neurose te zijn (de Volkskrant, 07-07-2021, column door Max Pam):
Net zo blank als Sam en Moos, die Goodman ... Monster Grunberg mocht weer hele pagina's vullen in de Volkskrant, dit keer naar aanleidng van zijn nieuwe vaderschap. Het werd weer een puike demonstratie (de Volkskrant, 24-07-2021, door Arnon Grunberg):
Die Larkin is dan weliswaar geen Joods iemand, maar uiteindelijk is het verschijnsel het resultaat van een genenpatroon, en ook door willekeurige schikkingen van de genen kan het kenmerkende patroon ontstaan. Het gaat er uiteindelijk om dat genenpatronen zich met elkaar vereenzelvigen, dus genetisch gevormde neurotische Joden trekken richting andere neuroten, al dan niet Joden. De uitspraak van die Larkin is natuurlijk neurose pur sang. Indien waar, was de mensheid volkomen gestoord (hoewel ... ) Maar ook van de genetische doorgave wordt een voorbeeld gegeven:
Een voorbeeld van een hele klasse soortgelijke, waartoe ook behoort (uit eigen sociale kring): "Heb je een 8 voor je rapport ... Dat had een 10 moeten zijn". Neurose pur sang, om niet te zeggen "gestoordheid". Illustreert Monster nog eens:
En onder andere daar zitten wij dus mee opgescheept ... Met nog eens een uiting ervan:
Staande voor een volkomen verziekt associatiepatroon. Met in dezelfde krant nog een uiting daarvan (de Volkskrant, 24-07-2021):
Olaf Tempelman die weer ongelimiteerd pagina's (er is er nog eentje achter)
mag vullen met zijn neuroses, deze zijnde een nauw verwante van de
Hitlerneurose: de Baudet-neurose (de Volkskrant, 24-07-2021, door Olaf Tempelman, redacteur van
de Volkskrant):
Allemaal terugharkende naar de verkiezingen van vele maanden geleden. Maar die acht zetels voor Forum voor Democratie hebben een vlek gebrand in de ziel van de globalisten, joodsisten en Joden die door geen enkele vorm van werkelijkheid kan worden genezen. Het is net als met Parkinson: er is geen weg terug. En stukjes als die hier boven zijn als het trillen van de handen. A. Grunberg is weer aan het socialiseren in New York, en duikt een nieuw voorbeeld op (de Volkskrant, 26-08-2021, door Arnon Grunberg):
Archetypisch Joods neuroticisme. Benoem zelf de componenten (minimaal vier) Regelrecht uit de boeken van Philip Roth en The Nanny .Bij het noteren van die laatste zagen we de voorlaatste. Een aanvulling daarbij (de Volkskrant, 27-08-2021, rubriek Stekel, door Olaf Tempelman):
Klopt. Het onderzoek van D66 naar de #MeToo-beleidsmedewerker van D66. Het onderzoek van D66 naar het #MetToo Tweede Kamerlid van D66. Het onderzoek van GroenLinks naar het islamfascistische Tweede Kamerlid van GroenLinks. Het onderzoek van de NPO naar de links( )propagandistische Kaag-documentaire van de NPO.Eindeloos veel voorbeelden. Eindeloos veel recente voorbeelden. Hier is dat van O. Tempelman (de Volkskrant, 27-08-2021, rubriek Stekel, door Olaf Tempelman):
Zes jaar geleden ... Zie diep zitten de storingen ingebrand in de Joodse ziel ... Weer een nieuw aspect dat al lang bekend is bij deze redactie (de Volkskrant, 02-10-2021, door Nathalie Huigsloot):
Uit sociale kring: als het kind van de (Joodse) huisarts thuiskwam met een 8, was dat beslist niet goed genoeg. Dat laat diepe sporen achter. Tot opperste verbazing van deze redactie is op dit punt in de verzameling de term "Kafka" nog niet gevallen Wel liefst drie keer is de zoektocht herhaald met telkens wat algemenere termen, eindigende met "ka" dat gevallen als "kan" opleverde. Die verbazing stamt van het feit dat vervolgingswaanzin wel één van de kenmerkendste eigenschappen van het Joodse neuroticisme is, en Franz Kafka is zonder enige twijfel de Koning en Keizer van de opgeschreven paranoia: "Iemand moet Josef K. belasterd hebben". Een logische vervolgingswaanzin want nomaden in meer dan pauperbestaan leven van parasiteren, en parasiterenden moeten elke seconde van hun leven vrezen voor ontmaskering. En de aanleiding om het over Kafka te hebben kan ook nauwelijks passender, want komende van vermoedelijk zijn evenknie in het Nederlandse taalgebied: het Monster A. Grunberg , naar aanleiding van één van zijn meer recente
monsterlijkheden (npo.nl, 04-05-2020) voorzien van dit portret:
Een optreden waarin ook iemand belasterd wordt: de Nederlander. Van het vervolgen van Marokkanen. En trouwens ook van het vermoorden van Joden .Belasteren is best wel een dingetje, in die kringen. En u kent toch wel die Oudhollandse zegswijze, hè: "Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten" ... Dus over op die Oudjoodse waard: Franz Kafka (de Volkskrant, 02-11-2021, door Arnon Grunberg):
Bij herlezing moest deze redactie lachen, op dit punt. De waarheid:
Gevolgd door die smakelijke lach. Verder, met eerst een bevestiging:
Zoals gezegd: Kafka = Paranoia. Maar er hoort meer tot het complex:
Zelfvernietigingsdrang.
Zelfbedrog.
' ... de eeuwige wetten ... ' = "De Eeuwige Wetten" = Gestoorde Absoluutheid.
Maniakalisme.
Zelfoverschatting. Een lerares kan natuurlijk nooit een talent verpesten zonder dat dat talent erbij is. Eindeloos veel talenten hebben te maken gehad met mindere opleiders, en daar alleen het goede halen is een kenmerk van het hebben van talent. En het tastbare bewijsmateriaal (de Volkskrant, 02-11-2021):
Ongeveer het laatste woord waar je in eerste instantie aan denkt als je dit onder ogen krijgt, is "talent". "Illustratieve hanepoten", schiet nu zo even te binnen. "Mark Rothko in het kwadraat". Maar het past allemaal volkomen bij het schrijfwerk. De classificering: Gestoord tot in de hoogste graad. ... Tussengevoegd, van wat later (de Volkskrant, 02-11-2021, column door Arnon Grunberg):
Hopeloos ... Hoe kan je dit soort mensen loslaten op de openbaarheid ... Van hierboven:
Nieuw (de Volkskrant, 29-11-2021, door Joris Henquet):
Van dit soort toestanden meent deze redactie nog meer voorbeelden in het archief te hebben staan. Wordt vervolgd. Dat naburige concept (de Volkskrant, 11-12-2021, ingezonden brief van Mark van Vugt, hoogleraar psychologie Vrije Universiteit Amsterdam):
Amen. Een andere Vugt voorziet de verzameling van zeer karakteristiek bronmateriaal (de Volkskrant, 31-12-2021, door Geertjan de Vugt):
Geboren in Hongarije met een Duits aandoende naam, gemigreerd, naar Amerika, filosoof, vader psycholoog ... Alle bellen rinkelen, en het vergde slechts één blik op het internet om te zien dat het raak is. En wat is het specifieke onderwerp:
En ook nog dit:
Er is weer heel veel Oude Testament langsgekomen. Neuroticisme is de naam voor het complex en het complex zijnde een complex bevat het dus meerdere, alhier vele, aspecten. Eerst een specifieke uiting van het nieuwe aspect (de Volkskrant, 10-01-2022, column door Arie Elshout):
Wat natuurlijk minstens is:
Wat heel goed geïllustreerd wordt:
De vriendin van Goldman Sachs-baas Loyd Blankfein en van de rest van Wall Street.
Joodsisten en Joden.
Minister van Buitenlandse Zaken: Joods. Minister van Financiën: Joods.
Oftewel: alle mooie woorden over "verbinding" direct na zijn verkiezing waren, zoals voorspelbaar, gore, hondsbrutale, joodsistische leugens (die speeches worden geschreven door
beroeps-speechwriters).Na welke specifieke case study commentator Elshout, enigszins verassenderwijs maar in volkomen onschuld natuurlijk, komt met een bovenliggend begrip, zijnde ons nieuwe aspect:
Een begrip dat, van het Oude Testament af aan, altijd volkomen heeft ontbroken in de Joodse cultuur. Hoe kan je als rondtrekkend en parasitair volk nu "empathisch" zijn ... Empatie-armoede en -loosheid is het eraan vastgenagelde tweelingbroertje van wat er in de vorige bron geïllustreerd werd: de volkomen op zichzelf gerichte houding in het leven. En maak van dat 'volkomen' maar gerust "in hysterische mate". En meteen erop volgend een ander voorbeeld van die "in hysterische mate op zichzelf gerichtheid" (de Volkskrant, 11-01-2022, door Joris Henquet):
Wat is het onderwerp van Louis C.K.? Dat is Louis C.K. En Louis C.K., en Louis C.K. en Louis C.K. en Louis C.K. En Louis C.K. Overigens: voeg ook even Louis C.K. toe aan het lijstje "Beroemdste seks-gevallen van het laatste decennium": Dominique Strauss-Kahn, Anthony Weiner, Harvey Weinstein, en Jeffrey Epstein. Oh, vergeten: het is Louis Székely. Hongaars-Joods. Nog een klassiek voorbeeldje "empathie" te midden van een andere kwestie (de Volkskrant, 19-01-2022, door
Hans Fels is cameraman en cineast. Hij werkte jarenlang als eindredacteur en
regisseur voor de VPRO (onder meer Diogenes, In het kielzog van
Darwin)):
En vergelijk dit met de houding tegenover de Russen die hebben minstens evenveel leed hebben ondervonden van de Duitsers als de Joden - het is maar welke factor je bekijkt:
Joodse empathie? Bestaat niet. Overigens hier ook nog een oorzaak van veel geestelijk trauma:
Waarom worden dusdanig getraumatiseerde mensen via de openbaarheid op de overige mensheid losgelaten ... ? En ach, wat gaat ook deze verzameling weer snel ... (de Volkskrant, 22-01-2022, door Laura de Jong):
Gezinsleven.
De ouders hadden alleen oog voor zichzelf.
Natuurlijk zocht ze iemand met overeenkomsten. Ongezonde, dus.
Absolutisme. Dat is dus echt met een sterke genetische component.
Verabsolutering. Dat is dus echt met een sterke genetische component. En daaromheen verhalen boordevol over het fout-zijn van mannen, en de foute, westerse cultuur waarin dat gebeurt. Want wat mij overkomt, zo is de wereld. Een boekenkatern later (de Volkskrant, 29-01-2022, door Elma Drayer):
Oh ja:
Al vele malen op te merken: een kwart is reeds voldoende voor alle verschijnselen. Een geval met een aanval van empathie (Joop.nl, 01-02-2022, door Aaron Mirck, schrijver ):
En als slot:
Een sterk geval van inleven in Nederlanders, dus. Hier een aantal gevallen waarin aangetoond wordt in hoeverre er in het voorgaande sprake is van het inleven in een ander. Eerst dat van deze redactie, dat zich op dezelfde manier inleeft in Joden:
En:
En dan wat voorbeelden van inleven gegeven door de reageerders bij Joop.nl
Waarbij de reageerder waarschijnlijk doelt op het boek Gödel, Esscher, Bach , waarin het begrip zelfreferentie een cruciale rol speelt.
En:
Zie de eerste, maar dan zonder de filosofische referenties (De Speld is een satirische rubriek waarin de werkelijkheid wordt gespiegeld). En:
Mooi toch, zo veel capaciteit tot inleven ... Maar zoals die reageerder OpelGT69 al opmerkt: we hebben dan ook iemand die behoorlijk wat 'über' is. Zoiets als in "Het Uitverkoren Volk"-über, vermoedelijk ... Archief Ludwig Wittgenstein (de Volkskrant, 26-08-2015, column door Max Pam):
Zo glashelder als "Die Welt ist alles was der Fall ist". Tweede voorbeeld van deze uitingsvorm (de Volkskrant, 19-02-2022, door Geertjan de Vugt):
Oorzaak:
Het leven in een geheel eigen bevolkt door geobsedeerden en gestoorden als 'Boekenmendel' bewoonde fantasiewereld. In Oekraïne is een oorlogje aan de gang. Prima gelegenheid om je hang ups uit te leven (de Volkskrant, 17-03-2022, door Arnon Grunberg):
En daar direct onder (de Volkskrant, 17-03-2022, door Micha Wertheim):
Tijd om dat gesticht te vullen met beton. Nieuw verschijnsel (de Volkskrant, 02-04-2022, door Ianthe Mosselman):
Gevolgd door bekende neurotische hoeveelheid herhalingen van precies dezelfde boodschap die afgedaan is met die kop. Vele tientallen. Een kleine tweeduizend (1956) woorden ... Terwijl de oorzaak van de boosheid er doodgewoon staat:
Oftewel: "Mijn Joodse solipsisme is aangetast". En ook dat weer in eindeloos veel varianten. Een veelsoortig geval (de Volkskrant, 23-04-2022, door Gijs Beukers):
Een humorist. Zoals al genoteerd een "het hoofd bieden aan"-taktiek van de aan het leven lijdende Joden.
De tweede: geobsedeerd door filosofisch geouwehoer over abstracties: "Een trein raast af op vijf personen en u kunt het wissel omzetten waardoor er slechts één ander persoon overreden wordt ..."
De derde: geobsedeerd door geestesstoringen als perfectie-streven:
Allemaal Stenen Tafelen, Brandende Bosjes, Zoutpilaren en Kindoffers. En natuurlijk vindt de Volkskrant het weer allemaal reuze belangrijk en interessant (de Volkskrant, 23-04-2022):
Verscheurende Wijsheid! Overigens: als je als Jood je wilt richten op ethische kwesties, begin dan maar eens met het liegen en parasiteren
door je cultuurgenoten ...Max Pam laat er diverse de revue passeren ... (de Volkskrant, 25-05-2022, column door Max Pam):
Tja ... Waar vindt je zo'n rijke bron aan frustraties en neuroses om het papier mee te vullen ...
Een Jood over joodsisten over Joden
Een Jood over een Jood die iets moois heeft gemaakt over Joden.
De contramine-neurose.
De praat-neurose.
De contramine-neurose.
De praat-neurose.
De Joods-zijn-neurose.
De emoties-totaal-niet-in-de-hand-neurose. Ook wel bekend als "hysterie".
Oh ja, vergeten. De notaris Van den Bergh vóór notaris Van den Bergh
Gunst ... Vergroot dat nou eens wat uit in aantal ...
De klassieker ... En alweer een archetypisch geval (de Volkskrant, 28-05-2022, door Geertjan de Vugt):
Het kan niet anders, met al die slechts gezinsrelaties zo wijd verspreid, dat dit genetisch bepaald is. Nog wat van de bekende aspecten (wikipedia.org, opgeslagen 28-05-2022):
Wat wens je dit soort mensen toch zeer intens de verlossing van het nooit geboren zijn toe ... Maar ze zijn het wel, en in hun streven naar verlossing daaruit, zien we het optreden van mensen als Zelenski, Podoljak, Blinken en Sherman. Om maar een paar in de actualiteit van mei 2022 opererende gevallen te noemen. Hadden we deze soort al gehad? (Volkskrant.nl, 09-06-2022, de Volkskrant, 10-06-2022, column door Arnon Grunberg):
We hebben even geen tijd om het te controleren. Weer een huiselijke die plotseling elders opdook (de Volkskrant, 19-01-2019, door Bor Beekman):
Next. Die Taubes, die van die zelfmoord na de kritiek ... (de Volkskrant, 18-06-2022, door Oscar van Gelderen):
... , die vinden die gestoorde alfa-intellectuelen natuurlijk dan ook echt fantastisch. En eindelijk ook maar eens eens dit. Wat valt onder het motto: "Alles waar te voor staat ..." Hier is dat (de Volkskrant, 18-06-2022):
Mede omdat het pagina 10 en 11 van de Joodse inbreng van vandaag is. Inmiddels ook een klassiek geval (de Volkskrant, 03-08-2022, door Hassan Bahara en Gijs Beukers):
Nog geen gelukkig Joods gezin tegengekomen in de media ... En alweer één van de archetypes (de Volkskrant, 05-08-2022, door Joris Henquet):
Bizar, natuurlijk, dat 'Canadese':
En bizar, is het gebrachte:
Enzovoort. Je reinste Portnoy's Complaint:
Joods.
En ook een grotesk personage.
Joods.
Ook een zelfgeobsedeerde neuroot. Met natuurlijk ook dit:
Wat zag die Philip Roth dat toch allemaal scherp ... Zelfs ... (de Volkskrant, 05-08-2022):
... van buiten zie je het in één oogopslag. Het volgende exmplaar is van de vrouwelijke kunne, type Bette Midler (zie de uiterst amusante film Down and Out in Beverly Hills, ), in zowel uiterlijk als geestelijke verschijnselen (de Volkskrant,
27-08-2022, door Julien Althuisius):
Dat zijn al een stuk of vier neuroses. En dat zit er ook al weer van heel vroeg in:
Dat moet je natuurlijk omkeren en het onregelmatige werkwoord van Bertrand Russell op
loslaten:
En dan was er ook nog dit:
Ingebakken principes ... En bij al deze talenten springt er ook nog deze uit:
Werkelijk niet ook maar het geringste greintje gezond verstand. Hoeveel meer signalen wil je krijgen dat je bezig bent jezelf op te branden ... Werkelijk totaal gezondverstandsloos. Maar dat past natuurlijk allemaal naadloos bij deze door de Grunbergianen gedomineerde maatschappij:
Daar gaan we nog veel van genieten ... ... Nou, dat is al direct uitgekomen wnat de eerste is meteen raak ...
En daar is iemand die al op de "wachtlijst" stond (de Volkskrant, 03-09-2022, door Marjan Slob):
Die kop ... Niveau: "IJs is nog geen water" ... De huidige definitie van "filosoof" is "Producent van lange teksten waarin met overtuiging van woorden bewezen wordt dat één gelijk is aan nul"
, en Marjan Slob is daarop geen uitzondering
.Dus is ze ook razend enthousiast over Wittgenstein, en praat in de woordenstroom voortdurend haar mond voorbij:
Een beetje schizofreen dus.
Ja, dat kennen we.
Dat is virulent anitsemitisme ... Er bestaan geen schandalig rijke Joden.
Ach ja ...
Daar is Philip Roth weer ...
Omdat 'ie Joods was. Oh nee:
Tja ...
En die Popper is dus ook gestoord, want wie jaloers is op een gestoorde wil die gestoorde zijn en is dus ook een gestoorde. En zo zijn er dus nog veel meer. Niet oneindig veel meer, maar genoeg veel meer om een ernstig probleem te zijn. Je hebt tenslotte maar één succesvol exemplaar nodig om de halve wereld gek te maken ... Al op diverse manieren langsgekomen is dit (wikipedia.org, opgeslagen 11-09-2022, ):
Een hang naar respectabilteit en eerzucht die zich door absoluut niets laat begrenzen. Ook de op één na belangrijkste drijfveer achter bijvoorbeeld de Sacklers. En ook hier weer: zie Roth. P.S. Dit naar aanleiding van een interview in de Volkskrant. Een echt DSM-V geval (de Volkskrant, 22-09-2022, door Flootje Smit):
Misschien niet het toppunt van representativiteit ... Geen inleiding (telegraaf.nl, 18-11-2022, door Harrie Nijen Twilhaar):
Oordeelt u zelf maar. Uit het feuilleton "gezoinsleven" (Volkskrant Magazine, 17-12-2022, door Robert Vuijsje):
Volgende. Volgende geval. Voor mensen met een beetje ruimere kennis van moderne cultuur: over de zelfmoord-poeet ("Suzanne" - na twee woorden wil je jezelf verhangen) (de Volkskrant, 29-12-2022, door Menno Pot):
Deze versie van hetzelfde verhaal als dat Suzanne:
Oude Testament. Joodsheid. Portnoy's Complaint in een andere vorm. Gestoordheid op het ultieme niveau (of in iedere geval bijna, want in de praktijk is deze redactie al oneindig vaak terecht gewezen door de werkelijkheid die het toch weer erger wist te maken). Met natuurlijk ook dit ... :
... de totaal ongeremde erkenningsdrang (er stond hier oorspronkelijk "prestatiedrang" maar dat is dus niet de kern - het gaat niet om de prestatie zelf, zie bijvoorbeeld ook de rotzooi die types als Rothko produceren). Deze naam stond in gedachten al lang en prominent op het lijstje (de Volkskrant, 06-05-2023, door Fleur Damen):
Dze kenne we al van warhoofden als A ten broeke, waar ook het antwoord al is geformuleerd: "Nu nog even de kwestie van De Leeuw en Het Hertje oplossen". En indien gepast op dat moment, gevolgd door een bulderende lach. Allemaal het gevolg van dit:
De verdwazing van De Principes. De Mensenrechten. Stenen Tafelen, Brandende Bosjes, Zoutpilaren, Kindoffers. En als gevolg van de erdoor veroorzaakte interne spanningnen:
Allemaal uit de galactisch hoog oplopende frustraties in het brein dat het erin rondtollende abstracties niet bij elkaar kan houden. Dat moet er natuurlijk uit, hè ...
Definieer dat eens, mevrouwtje ... En vertel vervolgens eens hoe we dat dan moeten meten ... Het ernstige vermoeden bestaat dat mevrouw Nussbaum zelf geen bewustzijn heeft, en alleen een op hele softe hardware draaiende machine is, geprogrammeerd met Stenen Tafelen, Brandende Bosjes, Zoutpilaren, Kindoffers. De Volkskrant, met Yentl en De Boer in de kantine, vond het natuurlijk weer allemaal prachtig:
En zeg nou zelf ... Daar kan je de gestoordheid toch met scheppen van aflezen ... Een relatief kleinigheidje (GeenStijl.nl, 30-09-2023, door Bas Paternotte, ):
Columniste Rosanne, die al met het columnistendom begon toen ze nog studeerde (zo ernstig is de neurotische drang het hart te luchten en liefst zo openbaar mogelijk) wordt politicus - met veel mooie woorden. Met dit als logisch gevolg ... :
... en als nevenverschijnsel iemand van Joodse afkomst die een positie met de gelegenheid het hart te luchten in de media vrijwillig opgeeft. Waarbij er ook nog staat waarom zo'n positie zo lekker is:
Juist ja ... Hadden we als redactie in de geest net het verband gelegd tussen de laatste aanvullingen van de regels van de bas/nale psychologie
, met name deze ... :
... en de Joodse geest
, krijgen we dat meteen nogmaals bevestigd.Tevens nogmaals bevestigende: de wereld zit best wel simpel in elkaar, maar je moet alleen wel het juiste aanzichtspunt kiezen. Het volgende verhaal begint met een bekende vorm van misleiding (de Volkskrant, 12-10-2023, door Maartje Stokkers):
Welk laatste bijzonder weinig zegt over de aard van de persoon. Die aard: Russchisch-Joods, met als eerste geografie van geboorteplaats en als tweede cultureel karakter. Welk laatste het hier natuurlijk om gaat en in het ontbrekende deel van de kopwordt een in deze verzameling relevant aspect ervan belicht:
De in het gemiddelde van de groep al sterk neurotische uitingsdrang, waarvan mevrouw Auerbach dus een nog wat extremer voorbeeld is. En het is dus genetisch, hè. En direct daarna (Volkskrant.nl, 14-10-2023, door Geertjan de Vugt):
Aspect nummer 1:
Aspect nummer 2:
Tjonge ... Voorlopig maar even tot er een eigen verzameling over empathie is. Hamas heeft een succesvolle aanval gedaan op Israël, en iedereen is in alle staten. Vooral de politiek-correcten die sympathieën hebben voor beide partijen. Met diverse verhelderende effecten, en hier is er zo eentje (de Volkskrant, 11-11-2023, door Rob Vreeken):
Brullen van de lach!!! "Ze hebben nooit empathie gehad!!!" Bij beide partijen is de capaciteit tot empathie zo bijna nul dat je het gerust nul kan noemen. Ze zijn in bepaalde omstandigheden solidair binnen de eigen groep, maar dat noem je geen "empathie". In de woestijn heb je geen empathie. En dat staat er zelfs bijna:
En dat van iemand die sympathieën heeft voor beide partijen. Op Twitter/X werd bij een ander geval van zware geestelijke storing ("Er bestaat geen moederinstinct") het volgende geval als archetype aangehaald (wikipedia.org, opgeslagen 19-12-2023, ):
Dit kruist een heleboel vakjes in het DSM-V aan. Nog eentje die scoort op heel veel punten, met heel veel punten (de Volkskrant, 13-01-2024, column door Sylvia Witteman):
Punt één.
Punt twee.
Punt drie. Ergens begin 2023 dook er in het boekenkatern van de Volkskrant ineens een snotneuzengezicht op, dat bij naspeuringen gedaan nu, januari 2024, bleek te zijn iets dat zich gemanifesteerd had als "schrijftalent". Dat dacht deze redactie ook meteen, en draaide snel de bladzijde verder. Schrijvers ... Die hebben het maar over één ding. Een aantal afleveringen later werd meteen een ander vooroordeel bevestigd (het zal wel de kop zijn geweest die de aandacht trok), want ook in het in het eigen zieltje graven zijn er gradaties, en dit stonk naar het solipsisme bekend van lieden als Monster Grunberg .Daar moeten we toch ook iets over noteren, werd destijds al gedacht maar het kwam er niet van. Nu dus wel. Eerst even de synopsis (de Volkskrant, 13-01-2024, column door Tobi Lakmaker):
Zo, dat was de hoofdzaak. Dan nu de huidige bijzaak:
En hier de bijbehorende emotionele balans ...
... die je als "nogal in het negatieve" zou kunnen kenschetsen. En dan kreeg je er op de website dit bij:
"Een kruising tussen Arnon Grunberg en Sander Schimmelpenninck" ( ) dacht
deze redactie onmiddellijk, niet geheel zonder alle mededogen.Tjonge, wat een ellende. "They shoot horses, don't they?"
Weer een komiek (de Volkskrant, 17-02-2024, door Joris Henquet):
Boordevol ...
... Joods neuroticisme. Sociale contacten zijn een bron van frustratie voor Joden:
Wilt u het nog duidelijker ... ? Ze zijn ongeschikt voor samenleving! Volgende aspect (de Volkskrant, 28-03-2024, door Floortje Smit):
En nog een aspect:
Het tegen de werkelijkheid ingaan met behulp van het dreigen met advocaten. Merkwaardig veel van dit soort verhalen komt uit eigen kring. Hier is Max Pam de verteller - als patiëntendossier weer het hele verhaal (de Volkskrant, 01-05-2024, column door Max Pam):
Nou, laat daar maar weer eens een psycholoog op los ... Omdat hij toch een topfiguur is in op zijn minst in dit opzicht, nog wat over Kafka (de Volkskrant, 08-06-2024, door Geertjan de Vugt):
Genieten maar ... Weer een modern geval, à la Hannah hoe heet ze ook al weer - met ... (de Volkskrant, 18-06-2024, door Jojanneke van den Berge):
... de "the whole shebang". De hele "Portnoy".
En dan is ze nog maar half Joods ... Oh, en haar media ...
... vinden het dus fantastisch. Nog een geval "de hele Portnoy" - de hele column want een belangrijk document voor de ontwikkeling van toekomstige therapieën, plus het waarnemen van het verschijnsel bij wat algemenere gevallen (Volkskrant Magazine, 29-06-2024, column door Tobi Lakmaker):
De te leren lessen: hoe makkelijk een simpel begin leidt to extreme uitersten, als er een beloning tegenover staat. Hoe gering die beloning slechts hoeft te zijn, want hier niets anders dan wat getalletjes in een tabel ("scores"). Hoe weinig het uitgevoerde proces contact hoeft te hebben met de realiteit, hier doodgewoon "geen". Hoe ongevoelig het blijkt te zijn voor bijsturing door tweeden. Hier zelfs bijna totaal "geen". Hoe weinig gevoelig het proces blijkt te zijn voor bijsturing door de uitvoerder zelf, gezien de citaten over Poesjkin. Hier: bijna "geen". Wel is er hier enig teken van bijsturingsgevoeligheid door het durven opschrijven en publiceren, hoewel die factor ook omgekeerd gebruikt kan worden. Verder zijn er natuurlijk de bekende uitingen van prestatiedrang tot in het extreme, de schaamteloosheid, de abstractheid, en het einde-, einde-, eindeloze graven in het eigen zieltje. Wat hieraan is waar en wat niet? (de Volkskrant, 07-09-2024, door Mirjam van Hengel):
Enzovoort. Toen viel het oog bij het zoeken naar de naam van de recensent ook nog op het bijpassende fotootje van de auteur, waar bij stond:
... en vroeg zich verbaasd af: "Maar daar gaan ze toch allemaal over ...?" We lopen wat achter, daarom achter elkaar twee stuks van T. Lakmaker, met het originele commentaar De ontboezemingen van de Joodse geest zijn voor de Volkskrant van dusdanig belang en waarde dat ze naar helemaal voorin het Magazine zijn verhuisd, opdat niemand er maar eentje mist. Op zoek naar plaatjes van negers kom je 'm meteen tegen. En zo kwam dus de volgende onder ogen, die weer van een dusdanige heldere blik op de Joodse geest blijk geeft, dat hij bijna geheel een plaatsje krijgt (Volkskrant Magazine, 28-09-2024, column door Tobi Lakmaker):
We hebben net de onthulling achter de rug van M. Wertheim dat Joden verbale "balletje-balletje"-spelers zijn,
en van K. Bessems
dat vrije migratie hun grootste levenswaarde is,
en nu dan van T. Lakmaker dat hun zieleleven een levende, lege, hel is.
Eigenlijk één en hetzelfde ding. Maar voor we dat gaan uitleggen, eerst Tobi's relaas:
Tja ... Niet zo lang geleden genoteerd in In het kort :
En bij Joden en soortgelijken kom je in die cirkelprocessen al die Absoluutheden, bijbehorende contradicties en de kwaadaardigheden die daar aan vastzitten tegen. Inderdaad geen pretje. De rest ter illustratie van één van de vaardigheden die Joden en soortgelijken ontwikkeld hebben ten einde dit het hoofd te bieden ... :
... : het tot in het oneindigste detail uitwerken en verbaliseren. Nog even het verband tussen M. Wertheim ( ), K. Bessems (
), en T. Lakmaker: dat verband is "parasitisme".
Om te kunnen blijven parasiteren moet je een uitgebreid repertoire smoezen
ontwikkelen omtrent hoe je aan je welstand komt, voor parasiteren is het
kunnen vluchten bij ontdekking cruciaal voor het voortbestaan, en als je in
je eigen geest die zaken ontdekt, zijn er in extrema twee mogelijkheden: je
wordt of een psychopate cynicus zoals A. Grunberg
, of een hyperneurotisch klager zoals T. Lakmaker.De week erop biedt het Volkskrant Magazine een overzicht van 25 jaar Volkskrant Magazine. Maar voor je daar achter komt, heb je dat ding al geopend, en, alsof de duvel er mee speelt, gebeurt dat op de pagina van T. Lakmaker. Met alweer zo'n pakkende kop (Volkskrant Magazine, 05-10-2024, column door Tobi Lakmaker):
Wat ook bleek te staan voor een overzicht, maar dan voor 25 jaar Joodse levensellende. Maar dus weer boordevol fel existentiële details dusdanig dat om het geheel te kunnen appriciëren, we dat geheel ook moeten reproduceren. Zeg maar voor een toekomstige geestelijk gezondere mensheid die hier nog wat van kan leren:
Afgekort: "Is er een dokter in de zaal?" Een zieledokter dan, natuurlijk. Eentje gespecialiseerd in elektroshocktherapie. Naar Cultuur, gelijkheid
, of site home
·.
|
Woody
Allen is terug in New York. Terug in zijn eigen bed, in de buurt van zijn vaste
restaurants – na vier films in Europa filmde hij Whatever Works weer in
zijn oude, vertrouwde stad. Leverde afstand hem een nieuw inzicht op? ‘Nee’,
vertelt hij aan de telefoon. ...
