Media: begrippenDeze verzameling van begrippen-met-korte-uitleg is gemaakt naar analogie van de verzamelingen van factoren die horen bij Menswetenschappen, regels . De term "media" wordt hier gebruikt als pars pro
toto voor alle vormen van communicatie.Commerciële omroep Volgens algemene aanname rechtser dan de publieke omroep en bijvoorbeeld steuners van Geert Wilders en Thierry Baudet. Dat klopt in sociaal-economisch opzicht. Dat klopt helemaal niet in cultureel opzicht: de commerciële omroep is nog globalistischer dan de publieke. Wat logisch is, want de commerciële omroep is een bedrijf dat reclame 
verkoopt, en is in de moderne tijd meestal een groot bedrijf of zelfs een
multinational - en multinationals zijn het toppunt van globalisme.Dat de commerciële omroep Geert Wilders of Thierry Baudet zouden steunen, is een sprookje dat verspreid wordt door de globalisten bij de publieke omroep
en omgeving, als poging om hun eigen door alle belastingbijdragers betaalde
eenzijdigheid te vergoelijken - het tegenovergestelde is waar
 .Meer hierover in de vorige link. Desinformatie Een term uit de politieke-correctheid en "de media" , staande voor:
"Alles wat de politieke-correctheid tegenspreekt, is desinformatie".
Voorbeeld: "MH17 is moord" is informatie, "MH17 is een ongeluk" is
desinformatie.Zie ook nepnieuws .
Elektronische media De rol van de elektronische media kan niet overschat worden. Ze zorgden voor een vergroting van de snelheid van communicatie die qua belang alleen vergelijkbaar is met het ontstaan van de neuroncel in de ontwikkeling van het leven. De ontwikkeling van de neuroncel kenmerkt het verschil tussen plant en dier oftewel mobiel versus stationair leven. Mobiel leven noodzaakt snelle reacties op de omgeving, wat de ontwikkeling van een methode van snelle interne communicatie noodzaakt. De neuroncel is een oplossing, en niet per ongeluk natuurlijk werkt die in belangrijke mate met elektriciteit. Elektrische verschijnselen zijn de snelst bekende in de natuur, puur op zichzelf staand werkend met de lichtsnelheid, wat dus ook de snelheid is van elektronische communicatie: puur intern is het de facto instantaan; de vertragingen die optreden zijn organisatorisch. Elsevier Elsevier is het rechtse blad onder de weekbladen - is de algemene mening. Dat klopt, sociaal-economisch gezien. Dat klopt maar heel gedeeltelijk, sociaal-cultureel gezien. Elsevier is net als NRC Handelsblad min of meer afkomstig uit het bedrijfsleven, en heeft die affiliatie nog enigszins (overigens staat het blad Elsevier nu formeel los van het uitgeverconcern Elsevier en heet zelfs anders, als EW Magazine, maar dat is in 2021 nog niet echt ingeburgerd). De bedrijfsleven-achtergrond betekent dat Elsevier net zo globalistisch is als wat men nog steeds "links" noemt en globalistisch is . Het gaat er niet zo heftig aan toe als bij "links", maar ook bij
Elsevier worden de stellingnames van Wilders en Baudet tegen het
globalisme afgekeurd. In de vorm van negatieve artikelen over Wilders en
Baudet.Afgekort: in de cultuuroorlog, de belangrijkste strijd van deze tijd, staat ook Elsevier op zijn minst deels in het kamp van de invasie. GeenStijl GeenStijl is een van alles onafhankelijke website die vaak verward wordt met "het internet", vooral als het gaat om veronderstelde fouten of problemen van het internet. Net als trouwens Facebook en Twitter oftewel de sociale media
verward worden met "het internet", maar dat dus allemaal niet zijn. Wel
maken ze alle drie gebruik van het internet, net als deze website die u nu leest.GeenStijl is geen "media" in de gebruikelijke zin in dat het aan de bovenkant, haar individuele bijdrages, puur en alleen zijn eigen mening verspreidt, maar is dat wel daaronder, met de reactieruimte waar iedereen min of meer vrij kan reageren - moderatie is er alleen achteraf en dat alleen op de grofste uitingen GeenStijl onderscheidt zich van gewone media in dat het open en eerlijk zegt wat haar boodschap en algemene houding is: de Volkskrant is
tegen het volk en voor de linkse elite, NRC Handelsblad
is niet zozeer voor
handel maar het globalisme, Trouw
verraadt de Nederlandse cultuur en waarden
aan de moslims, enzovoort.Bovendien is de betrouwbaarheid van de berichten en andere feiten die bij GeenStijl te lezen vallen schier oneindig veel groter dan van alle gewone oftewel reguliere oftewel mainstream media . Die laatsten verspreiden oneindige
hoeveelheden nepnieuws en nepinformatie, van de Koude Oorlog tot de onschuldigheid van
moslims
, terwijl het aantal keren dat deze redactie GeenStijl
heeft kunnen betrappen op feitelijke onjuistheden ergens tusen de twee of
drie ligt. Eén daarvan zijnde het gebruik van de term "moord" in het geval
van MH17, wat volgens alle bekende feiten doodgewoon een ongeluk was en
welke leugen intensief verspreid wordt door de reguliere media.Het verdienmodel van GeenStijl is om al deze onjuistheden en misleidingen van de reguliere media aan de kaak te stellen . Dat trekt grote hoeveelheden
lezers, en met die lezersschare kan GeenStijl reclames verkopen.En om die reden wordt GeenStijl, mede als symbool voor het hele internet, door de mainstream media gehaat tot op het bot.Conclusie: wilt u betrouwbaar voorgelicht worden, dan is het mede-lezen van GeenStijl een absoluut noodzakelijke voorwaarde. De Groene Amsterdammer Het lijfblad van de Amsterdamse grachtengordel. Het blad dat je onder je armen neemt om te laten te zien dat je bij "de GOEDE!!! mensen" hoort. Het orgaan van het Politbureau van de Omvolking en Islamisering. Het blad van (rond 2021) intellectualistische bleekneuzen als Casper Thomas en Thijs Kleinpaste, die ook een A4-formaat bureautje hebben in de kantoren van de Orde van Sachs en Soros, Wall Street, New York, waar ze papier rondbrengen voor de eveneens inpandige bontgekleurde lieden van The New York Times. Informatiefilter Volgens eigen schrijven/zeggen, geven "de media" de informatie vanuit de wereld onvervormd
en ongefilterd door.Dat is natuurlijk een groteske leugen. Wat "de media" doorgeven is informatie die sterk vervormd en gefilterd is door de politieke-correctheid en eigenbelang. Voorbeelden: "MH17 is moord", "Migratie is een mensenrecht", en "Multiculturalisme is een zegen", in werkelijkheid zijnde "MH17 is ongeluk", "Migratie is een niemands recht", en "Multiculturalisme is een ramp". Het is wel mogelijk om uit de door "de media" verstrekte berichten de echte informatie te halen - in veel gevallen, zoals de voorbeelden, door gewoon het omgekeerde aan te nemen (voorbeeldregel: hoe meer betrokken emotie, hoe sterker je moet omkeren). Een poging tot een redelijk volledig set regels staat hier .
Internet Het internet is een elektronisch medium , waarvan al gesteld is dat het belang ervan niet
overschat kan worden, gezien de vooruitgang in snelheid van communicatie die
elektronische media gebracht hebben.Het internet neemt daarboven op nog een tweede, even essientiële en fundamentele stap: het internet is een middel voor massacommunicatie zonder gebruik van een medium. Dat wil zeggen: het internet is een middel voor een enkel mens om te communiceren met een massa andere mensen, zonder dat dat individu zijn boodschap op een briefje of bandje moet inleveren bij een ander persoon die zeggenschap erover heeft of die boodschap al dan niet verspreid wordt. Dat wil zeggen: het internet biedt een heel andere organisatievorm voor massacommunicatie. Dat verschil in organisatievorm is al eerder in algemene zin behandeld elders op deze website
, en kan samenvattend uitgebeeld worden als:
De mediale vorm van massacommunicatie kan wat concreter worden uitgebeeld als:
Waarin tevens uitgebeeld is wat het grote verschil tussen de twee vormen: bij mediale massacommunicatie is er een centraal punt, en in dat centrale punt kan de inhoud van de communiceren informatie gefilterd worden. Voor welke situatie de aloude Grieks/Romeinse waarheid geldt: Quisque sibi proximus , oftewel: "Een ieder is zichzelf het naast".Oftewel: bij mediale massacommunicatie wordt de inhoud van de te verspreiden informatie gefilteerd naar het belang van de verzendende organisatie en personen. En om wat voor soort personen het gaat die de te verspreiden informatie bepalen is ook ooit treffend uitgebeeld, al in 1494 door de laat-Middeleeuwse satiricus Sebastiaan Brandt  :
Dat "ridder" natuurlijk staande voor de macht, en dat "schrijver" aanvankelijk voor degenen die de kranten vulden en dus inderdaad "schrijvers" waren, en nu vertaald kan worden als "journalisten". Die dus, zie boven, de rol hebben van lakei. Lakei in dienst van de machtigen. De machtigen die de macht en het geld hebben om massamedia op te richten. Uit welke deels theoretische beschrijving een theoretische oftewel wetenschappelijke conclusie valt te trekken: degenen die de media beheersen zijn tegenstanders van medialoze massacommunicatie. Omdat zij die medialoze massacommunicatie niet beheersen en niet makkelijk kunnen gaan beheersen. De uitkomst van die voorspelling is te vinden elders op deze website, onder de titel Internet afkeer .De uitkomst van deze veldtest van de wetenschappelijke beschrijving luidt dat de wetenschappelijke beschrijving juist is: de massamedia worden beheerst door een machthebbende, zittende klasse, de elite en haar lakeien, die de medialoze vorm van massacommunicatie oftewel het internet haat. Zie ook NOS
, en alle andere vormen van massacommunicatie via een "medium", genoemd
hier.
Kranten Kranten zijn een product van de uitvinding van de boekdrukkunst, want beide zijn in feite bedrukte stukken papier, slechts op verschillende wijze gebonden. Vanuit dat gezichtspunt heeft het verbazingwekkend lang geduurd voor de hedendaags bekende verise van "krant" gemeengoed werd. De tussenliggende tijd werd wel gevuld met iets dat als voorloper gezien kan worden, namelijk het pamflet. Pamfletten werden gedrukt in wat kleinere oplages, maar toch net grote regelmaat ingezet ten tijd van sterk tot hevig woedende maatschappelijke discussies. Er werden ook ware pamfletoorlogen gevoerd, waarin het zwartmaken en hetze-voeren tegen elkaar een kunst was die al tot grote hoogte werd opgevoerd. Toch is dat relatief weinig gedocumenteerd, omdat het dus allenmaal min of meer eenmalige inspanningen waren - zonder enige onderlinge binding. Wat dus kwam met de tijd van langdurige grootschalige maatschappelijke verbanden en wedijver, waarin een langdurig systematische aanpak gewenst was. Bijna alle kranten ontstonden als orgaan dat een bepaalde maatschappelijke stroming bedient, dat wat men in Nederland noenmt de "zuilen". De eletronische media met hun snelheid hebben een belangrijk deel van de taken van de krant overgenomen, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld het geval van d dat voor dit doel volledig verdrongen werd door de televisie, heeft de krant toch een aanzienlijk deel van haar functie behouden, omdat het als materieel product de verspreide boodschap vastlegt en archiveert. En de meest mensen vinden lezen van papier prettiger dan van een scherm. Koerier In de tijden voor de uitvinding van de elektriciteit moest alles, dus ook de communicatie, "met de hand". Oh nee: je ook nog het paard oftewel de postkoets, en dergelijke. De postkoets heet postkoets omdat deze mensen vervoerde tussen steden, en ook de post. Reken dus op dagen voor wat grotere afstanden. De postkoets was ook een medium. Maar als er echt haast bij iets was, bijvoorbeeld de uitslag van een veldslag, stuurde men een koerier; een ruiter te paard die de geschreven boodschap overbracht. En daar waar langere afstanden overbrugd moesten worden en de berichten met een zekere regelmaat te verwachten waren, regelde men een estafette van paarden voor de koerier. De koerier was, historisch gezien tot voor niet al te lang geleden, het snelste medium. Waar ook ter wereld. Oh nee, je had op zeer vooruitgeschreden plaatsen op zeer vooruitgeschreden tijden de opkomst en meestal neergang van diverse soort van semafoorsystemen, maar die vallen hier een beetje buiten het bereik. Mainstream media "Mainstream media" is een term overgewaaid uit Amerika, en is te vertalen in "reguliere media" of "de media", oftewel staande voor de media die "men" normaliter onder media verstaat, dat wil zeggen: de landelijke en wat grotere regionale dag- en weekbladen, radio, televisie enzovoort. Nog niet hieronder valt "het internet", oftewel de "social media" oftewel sociale media en zelfstandige websites zoals GeenStijl .Een deel van die nieuwe media, zoals GeenStijl, hebben zich gespecialiseerd in het aan de kaak stellen van de fouten van de mainstream media, reden waarom de mainstream media de nieuwe media haten
top op het bot.Meer hier .Massacommunicatie Eigenlijk is dit een term die zichzelf verklaart, en hier alleen staat omdat hier de term media is uitgebreid tot communicatie. Media zijn een vorm van massacommunicatie, waarvan eerdere voorbeelden zijn de al dan niet kerk-klok, de heraut en dergelijke. Welke voorbeelden laten zien welke vooruitgang de verschillende vormen van elektronische communicatie hebben gebracht. Media Als dagelijks gebruikte term staat "media" voor de verzameling "kranten, weekbladen, tijdschriften, radio en televisie", maar formeel is het het meervoud van "medium", waarbij "medium" staat voor "tussenzaak" of "tussenpersoon" of "tussen organisatie". In de praktijk betekent "medium" meestal een persoon die dient als tussenpersoon bij de communicatie tussen een levend persoon en een overledene, maar "medium" kan dus ook slaan op andere vormen van communicatie tussen personen: de "posterij" of de "post" is als organisatie een "medium" dat zorgt voor de schriftelijke communicatie tussen twee individuen. Maar in de praktijk is "media" de term voor de organisaties die zorgen voor de communicatie met grote groepen personen, oftewel: het is ook vorm van "massacommunicatie". Van deze vorm van media zijn er twee hoofdgroepen: de materiële of "op papier gedrukte", en, sinds de uitvinding van de elektriciteit: de elektronische media. in beide gevallen is er een vaste afzender, en bij de gedrukte media is er tegenwoordig ook meestal een bij de afzender bekende groep van ontvangers, de abonnees. Bij de elektronische media is de ontvangende groep in principe onbekend bij de afzender: iedereen kan op elk moment zelf bepalen of hij/zij op de berichten van de afzender "afstemt". Naast deze vormen van massacommunicatie is er formeel ook de mogelijkheid van mediumloze massacommunicatie, zie het volgende item. Medialoos "Medialoos" slaat in dit verband op "medialoze massacommunicatie". Dat was tot voor kort een theoretische exercitie, maar sinds circa drie decennia is er een medialoze vorm van massacommunicatie ontstaan. Die medialoze vorm van massacommunicatie heet "het internet". Dat hoort eigenlijk voldoende uitleg te zijn voor het belang ervan, maar het is verder uit de doeken gedaan bij het item internet
.
Mond tot mond Mond tot mond is vanzelfsprekend de basisvorm van intermenselijke communicatie, en vermoedelijk ook die capaciteit die geleid heeft tot haar dominantie op deze planeet. De capaciteit tot de oneindige mate van detail in deze vorm van communicatie heeft de soort homo sapiens sapiens in staat gesteld niet alleen signalen uit de omgeving maar hele waarnemings- en wereldbeelden aan elkaar te communiceren, wat tot een verbetering van die wereldbeelden heeft geleid waar geen beperking aan lijkt te zitten. Met als meest opvallende voorbeeld de ontwikkeling van de (natuur)wetenschap, waaruit een technologische ontwikkeling volgde die ook die wetenschap weer verder versterkte en versterkt. Alle grote stappen in de vooruitgang van de communicatie sinds de koerier
en de postkoets zijn het resultaat van de ontwikkeling van wetenschap en
techniek, culminerend in de elektronische media
.En daarin lijkt weer een ontwikkelingscirkel gesloten te worden. Want waar de eerste elektronische media nog het model van een soort "bemiddelende machthebbende" in het midden volgde, zoals in de radio en televisie, heeft zich nu een ontwkkeling voorgedaan die het direct van mond tot mond praten voor iedereen binnen bereik brengt: het internet
.Oftewel: wetenschap en tecniek hebben middels het internet het wereldwijd communiceren van mond tot mond mogelijk gemaakt. En net als het eerste mond tot mond communiceren, belooft deze nieuwe vorm een nieuwe stap in het functioneren van de mensheid mogelljk te maken. Nepnieuws Een term uit de politieke-correctheid en "de media" , staande voor:
"Alles wat de politieke-correctheid tegenspreekt, is nepnieuws".
Voorbeeld: "MH17 is moord" is nieuws, "MH17 is een ongeluk" is
nepnieuws.Zie ook desinformatie .
NOS De organisatie die namens de overheid de berichtgeving over de elektronische media verzorgt, en betaald wordt uit belastinggelden. In theorie zorgt de NOS, met haar reguliere uitzendingen van het NOS Journaal voor dagelijkse of indien nodig uur-tot-uur berichtgeving en Nieuwsuur voor bijbehorende achtergrondinformatie, voor maatschappelijk neutrale berichtgeving. In de praktijk is de NOS sterk wat in de volksmond heet "links", maar wat
in feite is globalistisch
: pro-Europese Unie, pro-(im)migratie, en
multiculturalistisch. Af te korten als "globalistisch". Waarbij globalisme de ideologie is van de machtigen en rijken in de maatschappij, zoals ook de financiële wereld, alle multinationals en de rest van het bedrijfsleven. Oftewel: de NOS functioneert in de praktijk als lakeien-organisatie, zoals beschreven bij Internet .
Het "staatsomroep" gebruikt door gewone mensen voor de NPO slaat in hoge
mate op de NOS, die ook afgedaan wordt met de leuze "NOS = Nepnieuws".Menselijke noot: de vorige baas van de NOS, Hans Laroes, heeft zich na zijn afscheid ontwikkeld tot een "links"extremistische twittertrol; de huidige (2021), Marcel Gelauff, probeert dat al zo veel mogelijk in zijn werk te stoppen, met zulke zaken als de "Diversiteitsbokaal" voor medewerkers die allochtonen in hun reportages stoppen.
Met groot succes, want inmiddels de helft van de geïnterviewde "gewone
Nederlanders" is allochtone immigrant.Meer over de NOS elders .NPO De publieke omroep, in de volksmond ook wel bekend als "de staatsomroep". Ook gebruikt als verzamelnaam voor de zogenaamde "omroepen": vereniging die vroieger leden hadden en stonden voor een bepaalde maatschappelijke stroming, de zogenaamde "zuilen", maar nu vrijwel volkomen gelijkgeschakeld zijn in globalisme, multiculturalisme en neoliberalisme. Het voornaamste product van de NPO is de NOS, zie aldaar .
Is de NOS zonder de berichtgeving, met een sterke nadruk op
multiculturalisme: het ziet er zwart van de zwarten en je treft er meer
moslims dan in Mekka.Bij de publieke omroep zijn zwarten allemaal zangeressen en rappers. Bij de publieke omroep zijn moslims allemaal lieve teddybeertjes en tuinkabouters, met hoofddoekjes, baardjes, en op teensandaaltjes. En toch zijn ze ook allemaal mensen als u en ik, zelfs de jihadi's die op massamoord- en genocidereis zijn gegaan. Zie ook de Volkskrant
, want volgens het gezegde van een voormalig baasje aldaar is de NPO "drie
keer de Volkskrant".Menselijke noot: de huidige (2021) baas van de NPO, Shula Rijxman , is van Joodse dus
globalistische origine en heeft haar vriendenkring in de D66-partijleiding.Meer over de NPO elders .
NRC Handelsblad De voormalige chique zakenkrant. Sinds een decennium of twee niet te onderscheiden van de Volkskrant (merkte Poolse journalisten op media-verkenning in Nederland op), behalve door de pretentie van dat chique. Moest vanwege dat chique-zijn van Rotterdam naar Amsterdam verhuizen. Misschien toch net iets neoliberaler dan de Volkskrant. Maar even rabiaat globalistisch, en zou vermoedelijk het liefst naar een kantoortoren in Dubai of Qatar verhuisd zijn. Door GeenStijl vanwege haar islam-standpunten aangeduid als "NSB Halalblad".Meer over het NRC elders .
Omroep Vroeger een alternatieve naam voor "de radio", nu meestal gebruikt als afkorting van publieke omroep, oftewel de NPO
. De term leeft voort in een meer werkelijkheidsgetrouwe aanduiding voor de
NPO: "staatsomroep".
Persbureaus Persbureaus zijn organisaties die vroeger alleen voor kranten en later voor andere media berichtgeving vanuit hun respectievelijk buitenlanden verzorgen. Het Nederlandse persbureau is de ANP - het ANP is politiek-correct tot op het bot. Meer details elders .
Persregels Volgens de pers, hier ook staande voor media in het algemeen, is de pers een steunpilaar van vrijheid en democratie. En rechtsstaat en beschaving, als men in gedragen omgeving of stemming verkeert. Dezelfde organen die dit schrijven of zeggen, praten ook veel over nepnieuws en desinformatie, en klagen steen en been over alternatieve vormen van nieuwsverspreiding, meestal aangeduid met "het internet"
of "de sociale media"
.Dat suggereert allemaal dat er goed en slechte vormen van nieuws, nieuwsberichten of informatie bestaan. Edoch, nergens zijn regels vastgelegd die laten zien wat goede en slechte vormen van nieuws enzovoort zijn. Dat is begrijpelijk, want de eerste van zulke regels is natuurlijk "Gij zult niet liegen", en liegen is in "de media" volkomen ingekankerd - dat heet politieke-correctheid. Voorbeelden: "MH17 is moord", "Migratie is een mensenrecht", en "Multiculturalisme is een zegen" zijn de bron van myriaden ervan
.Een voorstel voor zulke regels, uitgaande van "Gij zult niet liegen", is te vinden hier
.Post Post is na mond tot mond de meest primaire vorm vam communicatie, en is net als mond tot mond qua communicatie een één op één geval. De stap naar post behelst een aantal innovaties: je hoeft niet meer lijfelijk aanwezig te zijn, je hebt altijd een afschrift van het uitgewisselde, en er is een hogere maatschappelijke organisatievorm voor nodig (puur één op één is het geval van de koerier
): de post moet centraal verzameld en verzonden worden. De eerste
elektronische media, telegram en dergelijke, werkten dan ook als uitbreiding
van de post.Door het hebben van een materieel afschrift van de boodschap heeft post zich als methodiek staande weten te houden onder de druk van de goedkopere en flexibelere elektronische vormen, maar of en hoe lang dat duurt is niet duidelijk schrijvende in 2021. Publieke omroep Zie NPO .
Radio Radio is een exemplarisch voorbeeld van de razendsnelle ontwikkeling van de elektronische media. Van de eerste exprimenten met radiosignalen door Hertz in 1886 tot de eerste "broadcast" oftewel: "brede uitzending" oftewel radio-uitzending-aan-iedereen door de BBC in 1922 bedroeg dus 36 jaren, in historisch opzicht een oogwenk. De invloed van de radio was net zo dramatisch. De radio nam onmiddellijk de taak over van de elite in het bepalen wat in de culturele en vooral muzikale mode was. En zorgde voor de internationalisering ervan: onlangs zag deze redactie een Frans filmpje op YouTube over een gerestaureerde Franse stoomlococmotief, met een passend muziekje "van voor de oorlog" eronder. De muziek was bijna puur Engels, net zoals de muziek in Nederland en Duitsland bijna puur Engels klonk. De nieuwste trends werden intensief beluisterd op de radio. Radio was een belangrijke factor in de opkomst van Adolf Hitler, omdat door de radio zijn toespraken tientallen miljoenen bereikten. Radio was het begin van wat eigenlijk, in navolging van de industriële revolutie, de communicatie-revolutie zou moeten heten. Waarna de ontwikkeling evensnel verder ging, en de televisie het overnam. Reclame Dat het onderwerp "reclame" hier staat kan in eerste instantie vreemd lijken, want, zou men kunnen zeggen: "Reclame heeft toch geen boodschap behalve het verkopen van producten ...". Dat laatste is sinds een jaar of vijf niet meer juist: de reclame heeft wel degelijk een boodschap naast het verkopen van producten. Die boodschap "De multiculturele samenleving is een verrijking". De reclames zijn de laatste vijf jaar in toenemende mate gevuld met de factoren "diversiteit" en "inclusiviteit", op een bijzonder ondiverse en uitsluitende manier, want die diversiteit en inlcusiviteit betreft namelijk uitsluitend zwarten. Geen hindoestaan, Aziaat, enzovoort in velden of wegen te bekennen (doe zelf de test en tel het aantal zwarten dat je tegenkomt tussen ieder voorkomen van een andere niet-blanke etnie - alles voorbij de twintig kan je op "oneindig" stellen). Dit is eigenlijk ook logische en vanzelfsprekend: de opdrachtgevers van die reclames zijn tegenwoordig grotendeels grote bedrijven en multinationals, en die zijn rabiaat globalistisch. En ten tweede worden die reclames gemaakt door "creatieve" en "kunstzinnige" types, zeg maar de Amsterdamse grachtengordel (daar waar de grootste hoeveelheid van de coke omgezet wordt), en die zijn bijna net zo globalistisch. Sociale media De sociale medeia zijn een dusdanig veelgebruikt onderdeel van het internet, dat ze er vaak mee verward worden: men zegt het laatste en doelt op het eerste en omgekeerd. Net als deze website, zijn de sociale media slechts gebruikers van het internet - dezelfde relatie als auto en snelweg. Waarbij het voorbeeld van auto misschien veranderd moet worden in autobus, want het extra van sociale media ten opzichte van gewone websites op het internet is dat de bedoeling is dat de gebruikers ervan met elkaar kunnen communiceren. Of nauwkeuriger: de sociale media maken het slechts gemakkelijk voor niet-technische gebruikers om met elkaar te communiceren via het internet. Dat kost natuurlijk moeite, en dus geld, maar toch laten sociale media normaliter niet betalen voor hun diensten. Wat ze doen al tegenprestatie, is gebruik maken van uw gebruikersgegevens, en privégegevens voor zover ze daar toegang tot hebben. Alle privégegvens voor zover ze daar toegang toe hebben. En die hoeveelheid neemt voortdurend toe. De privégegevens van gebruikers verzamelen de sociale media in grote databestanden, die ze gebruiken om reclame te verkopen. Of ze verkopen die databestanden aan bedrijven die die gegevens gebruiken om reclame te verkopen. Of eventueel andere gebruik waar de gebruiker geen enkel zicht op heeft. De sociale media-bedrijven beroepen zich daarbij op de toestemming die u gegeven heeft door u bij die media aan te melden, welke toestemmning heet "De gebruikersvoorwaarden", die ze met opzet onleesbaar en onleesbaar lang maken, zodat niemand de moeite neemt om ze te lezen. Oftewel: met deze toestemming verkoopt u zich als privépersoon met huid en haar. Tot voor kort voerden de sociale media het beleid dat iedereen kon plaatsen en verspreiden wat deze maar wilde, behalve zaken die tegen de wet ingaan, zoals oproepen tot geweld en dergelijke. Het laatste jaar, schrijvende maart 2021, is er toenemende druk vanuit de gewone media en de mensen die die gewone media domineren: de besturende elite, om berichten en informatie die tegen de belangen van de besturende elites ingaan te censureren. Vrijwel zonder uitzondeirng die zaken die tegen de poltieke-correctheid ingaan. Oftewel: de bedrijfsmatige sociale media gaan op de gewone media lijken: de informatie die er rondgaat wordt gecensureerd volgende de belangen van de bestuurlijke elite, de machitgen. Zie dit in meer wat detail uitgelegd bij internet .De Telegraaf De Telegraaf wordt algemeen gezien als het dagblad van rechts Nederland, zowel economisch als cultureel. Wat voor de overige (linkse) media aanleiding is om De Telegraaf niet te zien als "kwaliteitskrant", dat wil zeggen: een krant die voornamelijk aan berichtgeving doet. En tevens om regelmatig te refereren aan het verleden van De Telegraaf "tijdens de oorlog", toen ze zich niet verzette tegen de Duitse bezetting. In werkelijkheid doet De Telegraaf ongeveer evenveel aan berichtgeving als de overige media, met dien verstande dat de selecties van die overige media en die van De Telegraaf verschillen: die van de overige media zijn strikt "links" of multiculturalistisch en globalistisch, die van De Telegraaf meer "nationalistisch". In de overige media wordt nauwelijks tot niet melding gemaakt van de misstanden veroorzaakt door de allochtone immigratie, bij De Telegraaf is dat nog wel het geval. Dat 'nog' staat er omdat net als de meeste 'linkse' bladen ook De Telegraaf nu in handen is van een Belgisch mediaconcern met een zeer globalistische achtergrond. Oftewel: in de belangrijkste strijdpunt van dit tijdperk, cultuuroorlog, staat De Telegraaf nog aan de kant van de beschaving. Televisie Direct na de eerste volwassenwording van de radio , het overbrengen met radiogolven
van geluid, begonnen de experimenten met het overbrengen met radiogolven van
beeld, in de jaren 1930 in voornamelijk Engeland. Dat waren aanvankelijk
half-mechanische pogingen, die mislukten door het weinig flexibele karakter
ervan. De uitvinding van de beeldbuis leidde tot de mogelijkheid van een
geheel elektronisch systeem, en na wat geëxperimenteer in de oorlog kwam in
1948 de eerste televisie op de markt, tegelijk met de eerste
televisie-uitzendingen van de BBC, rond 1948.De popularisering van de televisie ging langzamer dan die van de radio, door de veel hogere kosten van het apparaat: er waren direct na onvoering al goedkope radio's beschikbaar, en je kon er desnoods eentje zelf bouwen. De televisie, met veel meer radiobuizen erin, was nog enkele decennia lang alleen weggelegd voor hogere middeninkomens. Maar de geleidelijke daling van de prijzen mede door introductie van de transistor, en de ontzettende kennelijk bij de mens ingeboren drang naar bewegend beeld (bij kinderen onmiddellijk zichtbaar), heeft ertoe geleid dat de televisie de invloed van de radio
geheel heeft overgenomen, en die invloed versterkt. Al enkele decennia,
schrijvende 2021, wordt de effectiviteit van een politicus in hoge mate
bepaald door "hoe hij/zij overkomt op televisie".En net als voor de radio geldt voor de televisie: "En de ontwikeling gaat al weer verder". De rol van de televisie als drijvende kracht achter nieuwe culturele ontwikkelingen is (in 2021) al volledig overgenomen door het internet
, om de simpele reden dat bij de televisie alles via de flessehals van het
studiogebeuren moet, dat wil zeggen: via de selectie door een klein aantal
mensen, en op het internet kan iedereen, letterlijk honderden miljoen
inmiddels, zijn ideeën kwijt, al dan niet creatief.Trouw Trouw is een voormalige verzetskrant, die zich na de oorlog ontwikkelde als het dagblad voor protestants-christelijk Nederland, net zoals de Volkskrant
dat was voor het katholieke volksdeel. Maar waar de Volkskrant in
de jaren 1980 de afslag nam richting neoliberalisme, bleef Trouw
haar eigen richting trouw.Dat veranderde met de volgende wending in het maatschappelijke klimaat in de top: toen de linkse elite het multiculturalisme en de islam omarmde, ging Trouw mee. Hoewel de reden daarchter deels verschillend was: bij de Volkskrant ging het om het globalisme waar men snel tot op de bodem inzonk, bij Trouw was het solidariteit met het medegeloof. Dat laatste klinkt voor velen vreemd, maar dit is iets dat van beide kanten geldt: toen Nederland via Unifil-deelname voor het eerst betrokken raakte in het Midden-Oosten, kwamen journalisten al snel terug met het verhaal dat als je staande werd gehouden door een of andere militie (in Libanon) en men vroeg naar je affiliaties, het laatste was wat je moet zeggen dat je ongelovig was - je werd onmiddellijk ontvoerd of doodgeschoten. Het goede antwoord als blanke luidde: "Christen". En voor christenen geldt dus het omgekeerde: zelfs als ze ze nare lieden vinden, zijn in hun christelijke ogen moslims in alles te verkiezen boven ongelovigen .In de wat minder voorkomende gevallen dan de andere landelijke dagbladen dat deze reedactie iets onder ogen komt van Trouw, is het om steun te geven aan de zaak van de moslims. Trouw is Verraad geworden. Zie ook elders .
VARA Het verhaal van de VARA is iets dat volkomen parallel loopt aan dat van de PvdA, en de sociaal-democratische en overige linkse beweging in het algemeen. Grofweg: van steun aan arbeiders naar steun aan immigratie, immigranten en moslims . En naar actieve en gloeiende afkeer van alles dat ruikt naar Nederland en de eigen cultuur. Bij de VARA geuit op twee haar eigen manieren: de talkshows (Barend , Pauw
,
van Nieuwkerk), en haar cabaretiers: De Jonge
, Jansen
, en nog tientallen anderen. En vroeger ook haar actualiteitenprogramma's maar die zijn grotendeels overgenomen door de NOS
die minstens zo rabiaat globalistisch is.Wat in meer detail behandeld wordt elders .
De Volkskrant Opgericht als dagblad voor katholiek Nederland. Heeft vanaf de jaren 1960 gefungeerd als de partijkrant voor de PvdA. Is in de jaren 1980, net als de PvdA zelf, in een decennium gestroomd richting neoliberalisme. Is vanaf de jaren 1990 een van de sterkste stemmen van het globalisme, met hysterisch veel aandacht voor economische migranten die ze "vluchtelingen" noemen, een sterke voorstander van immigratie overlopend in regelrechte omvolking, en sterk propagandist voor het afschaffen van de Nederlandse cultuur, te vervangen door iets gevuld met de barbarismes van sharia en winti en wat ze "de multiculturele samenleving" noemen, in te voeren middels eufemismes als "diversiteit" en "inclusiviteit". Waarbij de gewone blanke Nederlanders die willen vasthouden aan beschaving allemaal xenofoben en racisten zijn. Volgens een meer recente omkering van een oudere versie is de Volkskrant "drie keer de NPO". Verdere details vanaf hier .
VPRO De omroep VPRO heeft een geschiedenis als die van Trouw
: van christelijk naar links, maar dan in eerste
instantie al op wat luchtiger niveau, zoals de "vrijzinnig protestants" van
de eerste twee letters al aangeeft - en uiteindelijk ook een stuk verder
afgegleden. De huidige VPRO verhoudt zich tot de VARA
min of meer als
De Groene Amsterdammer
tot de Volkskrant
:
de laatsten zijn linksextremistisch, en de eerste extreem linksextremistisch.Waarbij het idee dat je een klein miljoen moslims kan huisvesten en er per jaar nog eens een 300 duizend bijdoen (100 duizend asielzoekers plus minimaal twee nareizigers) hier bestempeld wordt als "linksextremistisch" (de rest laten we maar even buiten beschouwing). Er is wel een verschil met De Groene Amsterdammer: de laatste is meer van het met de intellectuele pink omhoog, en de VPRO meer van de baardige krakers en anarchisten en dergelijke. Meer over de VPRO hier .
Vrij Nederland Vrij Nederland is net als Trouw ontstaan als verzetskrant, maar na de oorlog afgeslagen
richitng politiek links. In de jaren 1960 (die eigenlijk de jaren 1970 is)
volgde het blad de gelijknamige sociaal-culturele omslag (het gebruikelijke
revolutie is eigenlijk een te sterk woord), en werd daar zelfs min of meer
het symbool van. Het kenmerkende thema ervan was "verzet tegen het gezag",
dat laatste in al zijn vormen, met iets exemplarisch als de "Aksie Tomaat"
als voorbeeld: het gezag van de toenmalige toneelgrootheden werd niet meer
geaccepteerd.Dat laatste geeft al aan welke verdere koers men volgde: die van het doorslaan. Daarvan kenmerkend is het geschrijf van haar meest prominente "intellecueel", Hugo Brandt Corstius , die de
(verbale) terreur van de politieke-correctheid invoerde in Nederland.In Vrij Nederland. Met steun van verbale terroristen elders in de media als Jan Blokker in de Volkskrant
, natuurlijk, want als alleenroepende bereik je natuurlijk weinig.Sommige in de maatschappij voerden dat "terreur" ook op het fysieke vlak in en pleegden aanslagen op bedrijven als Shell en Makro, en politici als Aad Kosto omdat deze niet vriendelijk genoeg was voor asielzoekers, zie ook VPRO .Oftewel: Vrij Nederland was de voorloper en mede-bezorger van zaken als de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Omdat in en vanaf de jaren 1990 overige media als de Volkskrant deze campagne overgenomen hebben, ontviel het bestaansrecht aan Vrij Nederland, en is ze nu nog alleen een internetpublicatie. Zie ook hier .
Weekbladen In de tijden van de verzuiling en best nog wel wat tijd erna hoorde bij iedere maatschappelijke stroming naast een dagblad ook een weekblad: NRC en Elsevier Volkskrant en
Vrij
Nederland
, enzovoort, met de dagbladen voor de acute nieuwsvoorziening
en de weekbladen voor de achtergrondverhalen en analyses.De opkomst van het internet heeft bij de weekbladen meer schade aangericht dan de dag-, wat enigszins verrassend is omdat je verwacht dat de meer acute nieuwsvoorziening het meest zou lijden. HP/De Tijd en Vrij Nederland zijn overgestapt op andere formats, en eigenlijk zijn alleen en Elsevier, en De Groene Amsterdammer
nog over, met een abonneebestand voor de laatste van in de enkele
tienduizenden.
Naar site home .
|
