Bronnen bij Houding top I: oligarchie
|
4 mrt.2011 |
Over Nederland wordt gesproken als een land waar vrijheid en democratie
heersen. Dat is relatief zeker het geval - in de rest van de wereld is het in
dit opzicht hoogstens even goed, in een aantal landen, maar in de meeste landen
is het slechter tot veel slechter.
Maar waar het in relatieve zin juist is, is dat in absolute
zin, dat wil zeggen: afgemeten aan waar de termen normaliter voor staan, net zo
absoluut niet het geval: de mogelijkheid tot het besturen van de eigen
maatschappij en leefomgeving en het openbaar verwoorden van je eigen mening is
beperkt tot een relatief kleine groep - de elite, of wat minder flatteus: de
oligarchie.
Deze omschrijvingen zullen sommigen wat radicaal
overkomen, en in normale omstandigheden zijn de eigenschappen die de aanleiding
zijn niet zo zichtbaar. Maar zodra je de juiste prikkels geeft, komen ze
onmiddellijk te voorschijn. Zo leidde de Nederlandse stem per referendum tegen
de verdere Europese eenwording onder de Nederlandse politieke en bestuurlijke
elite tot vele overwegingen aangaande de wenselijkheid van de invloed van het
volk, en de opkomst van de PVV tot regelrecht antidemocratisch uitspraken -
democratie is goed, zolang het volk stemt op partijen die het bestaan van de
huidige elite niet verstoren. Deze antidemocratische tendensen verantwoorden het
gebruik van de term oligarchie, zie de uitgebreide reeks oligarchische houdingen
en meningen in de politiek hier
- een deel van deze oligarchie is al beschreven in Houding top, netwerken
. Een goede samenvatting van deze houdingen is deze:
Uit:
De Volkskrant, 08-03-2011, door Thijs Coppus, fractievoorzitter van de SP
in de Provinciale Staten van Limburg
Limburg wordt op
PVV-wijze verguisd
'Limburg mag teruggegeven worden aan Duitsland' en 'Venlo officieel omgedoopt
tot tuigdorp'. De reacties op de winst van de PVV in Limburg worden
langzamerhand voorspelbaar. Voor een groot deel van de goegemeente zijn de
92.488 Limburgers die op 2 maart PVV stemden simpelweg 'tuig'. En voor het gemak
worden alle andere Limburgers als onderdeel van het 'probleem' beschouwd.
...
Het is de PVV gelukt om de onvrede van veel mensen een stem
te geven. Onvrede over verloederde buurten, voorzieningen die verdwijnen,
werkloosheid en de toestroom van Oost-Europeanen. Kiezers hebben met hun
onderbuik op 'Wilders' gestemd omdat hij het duidelijkste verhaal heeft, niet
omdat hij de beste oplossingen heeft.
Het is gemakkelijk om al deze PVV-stemmers weg te zetten als
'dom tuig', maar hierdoor wordt de partij alleen maar sterker. De opkomst van de
PVV laat zien dat er een grote kloof is ontstaan tussen de gevestigde partijen
en de mensen in de dorpen en buurten. Politiek is tegenwoordig vooral een zaak
van hoogopgeleiden, die niet weten wat het is om in een afbraakbuurt te wonen en
om 30 jaar in dezelfde fabriek te werken.
De meeste PVV-stemmers zijn gewone mensen met dagelijkse
zorgen in een sterk veranderende samenleving. Mensen die het gevoel hebben door
de politiek in de steek te zijn gelaten en die een duidelijke boodschap aan de
gevestigde orde hebben: 'Luister naar ons!'
Het is de taak van de politiek om deze mensen een stem te
geven. Veel te vaak is politiek eenrichtingsverkeer: 'Wij bepalen wel wat goed
voor u is.' ...
Red.: In het onderstaande geven we voorbeelden van de oligarchisch
houding wat betreft andere maatschappelijke aspecten. Te beginnen met een enkel
en onschuldig lijken bericht over media:
Uit: De Volkskrant, 30-06-2010, door Sara Berkeljon
'Keiharde afrekening' na tweet over Sieneke
Cornald Maas was ‘verbouwereerd’, na het gesprekje van tien minuten met
TROS-directeur Peter Kuipers. Die liet hem weten dat de omroep niet meer met hem
wil samenwerken bij het volgende Eurovisie Songfestival.
Aanleiding is een twitterbericht van 10 juni, de nacht na de
verkiezingen. Daarin schreef Maas: ‘Grappige exportproducten heeft Nederland:
Sieneke, Joran van der Sloot en de PVV.’ De TROS vindt de inhoud van de tweet
‘volstrekt onacceptabel’. ...
Kuipers: ‘Simpel: je vergelijkt Sieneke niet met een
moordenaar, en je vergelijkt anderhalf miljoen PVV-stemmers niet met een
moordenaar. Ook niet voor de grap.’ ...
Red.: De TROS is ook een omroep, mar niet eentje die
zich profileert met politieke en maatschappelijke onderwerpen. Tot dat smaldeel
hoort wel Cornald Maas - zijn associatie met het songfestival is het gevolg van
een samenloop van omstandigheden. Maar zijn hart ligt erin ieder geval niet,
zoals zijn opmerking over zanger Sieneke laat zien. Maar hier gaat het ons
natuurlijk om zijn gelijkstelling tussen PVV-stemmers en Joran van der Sloot,
iemand die verdacht wordt van twee doodslagen en psychopathische trekken
vertoont. Maas ziet dat anders:
De houding van Maas is volkomen exemplarisch voor de houding van de media tegenover
iedereen die ook maar een beetje kritiek heeft op immigranten of immigratie
, achterlijke godsdiensten
, of de internationale solidariteit
in het
algemeen. De media maken een integraal deel uit van de Europeanisering,
globalisering en de opheffing van Nederland wensende kosmopolitische
oligarchie
.
Een minder vermoed deel van de oligarchie:
Uit: De Volkskrant, 07-09-2010, van verslaggeefster Ianthe Sahadat
Minder studenten, hoger niveau
Bijna overal in het land is maandag het academisch jaar geopend.
...
Ook lieten enkele sprekers zich kritisch uit over de
verkiezingswinst van Geert Wilders. Rector magnificus Hans van Duijn (Technische
Universiteit Eindhoven) noemde de populariteit van de politicus een bloody shame.
In Nijmegen nam rector magnificus Bas Kortmann van de Radboud
Universiteit vorige week bij de opening van het academisch jaar al stelling
tegen ‘de sterke anti-islamcampagne’ die Geert Wilders volgens hem voert.
Red.: Onder de openbare cultuurverraders die openlijk pleiten
voor het opgeven van onze cultuur ten gunste van die van de islam, is een grote
hoeveelheid historici
, juristen
en rechtswetenschappers
, sociologen in vele
soorten en vermoedelijk dus een groot deel der alfa- en gamma-faculteiten
.
De Nederlandse oligarchie natuurlijk als een Siamese tweeling
verbonden met de oligarchie in andere landen, samen de Europese en globale
oligarchie van het kosmopolitisme vormende
.
De volgende auteur, geboren migrant, speelt één van de machtsmiddelen van die
internationale oligarchie uit: hun machtspositie in de juristerij en
rechtsspaak:
Uit: De Volkskrant, 20-08-2010, door Gerard Spong, advocaat.
Gedoogkabinet krijgt hete adem strafrecht in nek
Gerard Spong ... stelt dat Nederland met handen en voeten gebonden is aan
twee internationale mensenrechtenverdragen. Paniek over een toekomstige
gedoogregering met de PVV is daarom onnodig.
... Nu de formatieonderhandelingen tussen de VVD, het CDA en
de PVV vorderen, blijkt dit vertrouwen af te nemen. Vooral bij het CDA. De
zogeheten ‘leunstoelgeneratie’, onder aanvoering van oud-premier Dries van Agt,
en de oud-ministers Frans Andriessen en Hans van den Broek, heeft onomwonden
opgeroepen tot het zich distantiëren van de PVV.
De commotie is begrijpelijk en invoelbaar. De strijdwijze
verbaast echter. Vooral van de scherpzinnige jurist Van Agt, ooit minister van
Justitie, had ik verwacht dat hij indringend zou wijzen op de strafrechtelijke
mogelijkheden om het dreigend onrecht waartegen hij zich keert aan te pakken. In
artikel 355 Wetboek van Strafrecht is toch het ambtsmisdrijf opgenomen van
ministers die ongrondwettige handelingen plegen. ...
Hetzelfde risico loopt een minister als hij zelfs opzettelijk
nalaat uitvoering te geven aan bepalingen van de Grondwet of andere wetten, voor
zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot zijn ministerie
behoort. ...
Daar komt verder nog bij dat ons land met handen en voeten
gebonden is aan twee mensenrechtenverdragen, te weten het Europees Verdrag tot
bescherming van de Rechten van de Mens en het Internationaal Verdrag inzake
burgerrechten en politieke rechten. Vooral het Europese hof voor de rechten van
de Mens te Straatsburg, dat waakt over de naleving van het Europese
mensenrechtenverdrag, heeft een indrukwekkende staat van dienst. Een reeks van
recente uitspraken van dit hof op het gebied van het recht van vrijheid van
meningsuiting van een politicus, het recht op godsdienstvrijheid en het
gelijkheidsbeginsel toont aan dat het Europese mensenrechtenverdrag zich vooral
door toedoen van het Europese hof stevig heeft genesteld in alle hoeken en gaten
van de Nederlandse rechtsorde. ...
Red.: De uitspraken van de genoemde organen zijn allen in het
voordeel van immigranten, en zijn dus geen weerslag van het recht, maar van de
macht. De macht van de oligarchische klasse die (vrijwel) alle posities in het
bestuur en de rechtspraak bezet, in ieder geval op het Europese niveau. In de
woorden van de auteur (voor wie dat natuurlijk op iets anders sloeg):
De internationale uitspraken kunnen dus ten alle tijde door een regering die wel
het recht en de democratie volgt, naast zich neer woerden gelegd. Uiteindelijk
zal de bezetting van rechtspraak door kosmopolitische oligarchenongedaan moeten
worden gemaakt, of deze organen zullen hun jurisdictie verliezen en/of ophouden
te bestaan. Dit kan vreedzaam of minder vreedzaam gebeuren, door een
opstand der burgers die door hun besluiten onderdrukt worden in hun belangen om
zich te beschermen tegen de misstanden van de immigratie.
Dit als antwoord op de strijdkreet van de kosmopolitische
oligarchen, zijnde de tussentitel van het artikel:
De top van de oligarchie heeft een financiële en
economische crisis veroorzaakt, net zoals de ineen storting van de Sovjet-Unie
een economische en financiële crisis veroorzaakt. De oplossing van de Russische
crisis: een vrijwel volledige verdwijnen van de staatspensioen die gedekt waren
door de economische rijkdommen van de Sovjet-Unie. En tegelijkertijd het
uitdelen van die rijkdommen aan de oligarchen. De oplossing van de westerse
crisis: het geven van vele honderden miljarden aan de oligarchen van de
financiële wereld, en met de pensioenen gebeurt ook hetzelfde als in Rusland:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, door Onno Schweers, deelnemer aan het
Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP).
Werkgevers moeten extra storten in pensioenfonds
De dekkingsgraad van pensioenfondsen is door een lage rentestand te laag en
een aantal pensioenfondsen, waaronder het ABP, wordt geacht maatregelen te
nemen, bijvoorbeeld kortingen op pensioenen en/of premieverhogingen.
...
In het verre verleden is in de Algemene Burgerlijke
Pensioenwet vastgelegd dat de pensioenbijdrage aan het pensioenfonds 21 procent
van het loon zal bedragen. Zowel deelnemer als werkgever betaalde een deel van
die 21 procent. Dit percentage was gebaseerd op een eindloonstelsel, waarbij
rekening werd gehouden met een rekenrente van 4 procent.
Door de gunstige economische ontwikkelingen in de jaren ’80
en later, kon een veel hoger rendement op de beleggingen worden gehaald dan 4
procent en groeide het vermogen van het ABP tot een veel hoger niveau dan nodig
voor de toekomstige pensioenverplichtingen.
De overheid verminderde haar bijdrage aan het fonds
drastisch. Eerst door geld uit het fonds te halen om de rijksbegroting sluitend
te maken, en daarna door veel minder dan 21 procent aan het fonds te leveren.
...
Nu leven we in een tijd dat de economische ontwikkelingen
negatiever zijn dan voorspeld in alle vermogensberekeningen. Uitgaande van de
huidige berekeningen is de dekkingsgraad (veel) lager dan 105 procent. Waar in
het verleden bij het hoge rendement nimmer is gesproken over het verhogen van
het pensioen van 70 naar 80 procent van het laatstverdiende loon, met handhaving
van een pensioenpremie van 21 procent, wordt nu gesproken over verlaging van het
toekomstige pensioen. ...
Red.: Een groot deel van dit geld dat gestolen is uit de
pensioenen is besteed aan de belastingverlaging van 30 miljard onder de Paarse
kabinetten, die grotendeels ten goede kwamen aan de hoge inkomens, waaronder de
oligarchen. En de oligarchen willen dat gestolen goed natuurlijk niet terug
betalen:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, van verslaggever Frank van Alphen
DNB: desnoods korten op pensioenen
Tussentitel: 'Afstempelen minder erg dan rekening doorschuiven'
De Nederlandsche Bank ziet geen reden een stabielere rente te hanteren voor
pensioenfondsen.
Dat zei Joanne Kellermann, directielid van De Nederlandsche
Bank (DNB), maandag in Bussum tijdens een toespraak voor pensioenbestuurders.
Kellermann, die toezicht houdt op de pensioensector, reageerde hiermee op het
verwijt van de pensioensector dat de regels de fondsen dwingen te handelen op
dagkoersen. ‘Dat het beeld (de rente, red.) regelmatig fluctueert, wil niet
zeggen dat op dagkoersen moet worden gestuurd. In het toezicht gebeurt dat dan
ook niet’, stelde Kellermann.
Half augustus maakten Kellermann en minister Donner van
Sociale Zaken bekend dat veertien fondsen waarschijnlijk al met ingang van 2011
de pensioenen moeten korten. ...
Red.: Instituties als de DNB en alle andere onderdelen van de
financiële wereld zijn de pilaren van de oligarchie
.
Een nieuwe ontwikkeling is dat de grootschalige diefstal
gepleegd door de oligarchie ook in de openbaarheid komt:
Uit: Volkskrant.nl, 05-02-2011, ANP
'Pensioenfondsen liepen 145 miljard euro mis'
De Nederlandse pensioenfondsen hebben in vergelijking met andere beleggers in
Europa de afgelopen 20 jaar slecht gepresteerd. In totaal liepen de
institutionele beleggers daardoor 145 miljard euro mis. Per pensioendeelnemer
komt dat neer op gemiddeld 20.000 euro. Dit becijfert de televisierubriek Zembla
in de uitzending van zaterdag.
...
Daar kwam nog bij dat het bedrijfsleven, maar ook de overheid, voor miljarden
uit de kassen van de pensioenfondsen haalden. Als deze uitholling niet had
plaatsgehad, zou er volgens de analyse van Zembla nu 799 miljard euro meer in de
pensioenkassen zitten, meer dan een verdubbeling van de huidige reserves.
De dekkingsgraad, die aangeeft of pensioenfondsen voldoende geld in kas hebben
om aan hun verplichtingen te voldoen, zou dan 240 procent zijn geweest. Meer dan
genoeg om de gestegen levensverwachting, inflatie en financiële tegenvallers op
te vangen, concludeert Zembla.
Red.: Voor de uitzending, zie hier
- voor nadere details, zie hier
.
De leugens van de oligarchie zijn tot nu toe, behalve in de
gereproduceerde berichten, totaal onbesproken gebleven. Zodat Joanne Kellermann
een klein jaar later een nieuwe aanval kan plegen op de pensioenen -de
Volkskrant helpt haar, door, naast vele eerdere berichten, haar twee volle
pagina's te geven. De aanhef:
Uit:
De Volkskrant, 06-01-2012, door Yvonne Hofs Interview | Joanne Kellermann, directeur Pensioenfondsen van DNB
'Slecht nieuws beter dan onwetendheid'
De Nederlandsche Bank waarschuwt de Nederlander geen rooskleurige
verwachting te hebben van de hoogte van zijn toekomstige pensioenuitkering.
Ondanks de vele sombere mediaberichten van de laatste jaren,
hebben Nederlanders nog altijd veel te rooskleurige verwachtingen van hun
pensioen. Directeur van De Nederlandsche Bank Joanne Kellermann, die toezicht
houdt op de pensioenfondsen, maakt zich ernstig zorgen over deze
verwachtingskloof. Tijd voor een wake-up call. 'We moeten mensen wier pensioen
volgend jaar april wordt gekort niet langer in onzekerheid houden.'
Ze heeft voor het interview een stemmig donkerblauw fluwelen
mantelpakje aangetrokken, vermoedelijk niet de vrolijkste outfit in haar
kledingkast. Aan de fotograaf het verzoek haar somber te portretteren, passend
bij de boodschap die ze wil - of beter gezegd: moet - overbrengen.
De felrode bank in haar kantoor wordt alvast afgekeurd als
potentieel decor, want niet serieus genoeg. Ze posteert zich ten slotte voor de
glazen pui in een gang op de begane grond. Die kijkt uit op een duistere
binnenplaats. Het moge duidelijk zijn: we gaan een zwaar jaar tegemoet.
Ruim een kwart van alle pensioenfondsen, een stuk of 125, moeten volgens u
misschien de pensioenen verlagen. Hoe groot acht u de kans daarop?
'Deze fondsen komen volgens onze berekeningen inmiddels te veel tekort om eind
2013 op het gewenste dekkingsgraadniveau nog te kunnen bereiken. Het kan
natuurlijk zijn dat een fonds een rijke sponsor heeft (meestal het
moederbedrijf, dit geldt dus vooral voor bedrijfspensioenfondsen, red.) die toch
nog gaat bijstorten; of dat er toch nog een premieverhoging mogelijk is. Maar
aan veel van die knoppen hebben fondsen natuurlijk al gedraaid. Dus voor een
deel rest er niets anders meer dan de pensioenen verlagen.
'Maar je kunt natuurlijk nooit uitsluiten dat het meevalt.
Dat hebben we begin vorig jaar ook gezien. We hadden berekend dat veertien
pensioenfondsen moesten afstempelen en toen puntje bij paaltje kwam waren het er
vijf. 125 pensioenfondsen is dus het worstcasescenario. Het kunnen er ook
aanzienlijk minder zijn.' ...
Wanneer weten mensen dan of ook hun pensioenfonds de pensioenen gaat
verlagen?
'Ik verwacht dat in elk geval de grote fondsen daar al op 19 januari iets over
zullen zeggen, wanneer ze hun dekkingsgraad van 31 december bekendmaken. Ik zou
het toejuichen als ze daarover iets zeggen, want ik vind het ontzettend
belangrijk dat mensen duidelijkheid krijgen over wat hun te wachten staat. Ook
al is het slecht nieuws, dat is beter dan onwetendheid.' ...
 Red.:
Geen woord in dit en het begeleidende artikel over andere manieren om de fondsen
te herstellen: hogere premies, bijstortingen van werkgevers, hogere belastingen.
Geen woord ook over de oorzaak huidige lage dekkingsgraad: de zeer lage rente op
de markt - geen word ook over de fundamentele fout dat het
langetermijn-rendemant berekend wordt met behulp van een dagrente. Welk weglaten
even zovele leugens zijn. Welke leugens later in het proces tegen Joanne
Kellermann sterk verzwarende omstandigheden zullen zijn.
Net als trouwens voor de Volkskrant, die in deze zaak
hier en al voortdurend eerder met de oligarchie onder één hoedje speelt.
De oligarchie-lakeien kunnen er maar niet genoeg van krijgen
- de volgende dag:
Uit: De Volkskrant, 07-01-2012, door Yvonne Hofs Vijf vragen |
Verlaging van de pensioenen
DNB probeert te schipperen tussen de generaties
De pensioenen gaan nu echt omlaag, kondigde De Nederlandsche Bank
donderdag aan. Volgend jaar zullen 125 fondsen moeten ingrijpen.
Hoe weet ik of mijn pensioen daalt?
...
Als ik de pineut ben, met hoeveel euro gaat mijn pensioen dan omlaag?
...
Waarom moet er nu alsnog worden gekort, terwijl de fondsen er begin 2009
slechter aan toe waren?
...
Waarom is DNB van haar eigen regels afgeweken?
...
Hoe werken de huidige problemen door in het nieuwe pensioenstelsel?
...
Red.: Dit alles om het werkende klootjesvolk er maar
van te overtuigen dat ze hun spaargeld moeten inleveren bij de oligarchie, die
er Europa mee wil redden en zelf van pensioen gaan in Dubai. Welk "klootjesvolk"
niet allemaal op hun achterhoofd gevallen is:
De Volkskrant, 07-01-2012, ingezonden brief van Peter van 't Hof,
Hilversum
Pensioenen
125 pensioenfondsen moeten korten op de pensioenen om hun garanties te kunnen
waarborgen (Voorpagina, 6 januari).
Het ABP zal hier ongetwijfeld ook onder vallen. Ik ben nog
steeds enthousiast aan het werk, blijf dat voorlopig doen en heb inmiddels 39
jaar aan mijn pensioen bijgedragen.
Toen de bomen tot aan de hemel groeiden is er een groot
bedrag van de reserves van het ABP afgeroomd door de toenmalige regering voor
algemeen gebruik.
Kort door de bocht zou je kunnen zeggen: daar zit ook een
klein deeltje van mijn geld in.
Wordt er ooit overwogen om dit bedrag terug te storten naar
het ABP omdat dit geld daar nu nodig is?
Ik vind het onbegrijpelijk dat ik bijna 40 jaar heb moeten
betalen voor een toekomstig pensioen dat eerst gemiddeld werd en nu wordt gekort
omdat de garanties te laag zijn. Als de overheid geen greep in de pot had gedaan
was de dekkingsgraad ruim voldoende geweest.
Red.: Vragen die Yvonne Hofs natuurlijk niet kon
stellen, diep als haar mond als zat in de kont van de oligarch.
Maar misschien zit hier nog meer achter:
Uit:
De Volkskrant, 07-01-2012, van een verslaggever
Pensioenen - Korting dreigt
VNO-NCW: onnodige paniekzaaierij
Werkgeversorganisatie VNO-NCW vindt dat De Nederlandsche Bank onnodig paniek
heeft gezaaid met zijn bericht over dreigende korting van de pensioenen. FNV
bepleit soepeler rekenregels.
Volgens de werkgevers is korting van de pensioenen in 2013
niet nodig als het pensioenakkoord tussen vakbonden, werkgevers en kabinet dit
jaar wordt uitgevoerd. ...
Red.: Ziet u 'm: Kellermann dreigt met korting op
grond van een superlage dagrente, en Wientjes dwingt op die manier zijn
pensioendiefstal af ...
En om te voorkomen dat de nare vragen verder aan kracht
winnen, gooit chef-economie Xander van Uffelen, die de rol van neoliberale
roverhoofdman van Frank Kalshoven lijkt te hebben overgenomen, ook nog even zijn
gewicht in de strijd;
Uit:
De Volkskrant, 07-01-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van
Uffelen
Een wankel evenwicht
De kritiek van de werkgevers op de sombere pensioenprognoses van DNB is
onterecht en onverantwoordelijk.
Voorzitter Bernard Wientjes van werkgeversorganisatie VNO-NCW is van mening dat
De Nederlandsche Bank (DNB) paniek zaait met de voorspelling dat waarschijnlijk
125 pensioenfondsen de uitkeringen moeten verlagen. De sombere voorspelling van
DNB ondermijnt het consumentenvertrouwen en de lagere pensioenen tasten de
koopkracht aan, zo vreest Wientjes. Deze kritiek is onterecht en
onverantwoordelijk. Toezichthouder DNB heeft bij de pensioenfondsen een wankel
evenwicht proberen te zoeken tussen alle belangen. Gezien de penibele situatie
waarin de fondsen verkeren, moet DNB de gepensioneerden en de werknemers
duidelijk maken dat hun pensioenen niet meer waardevast zijn. ...
Red.: Ook Van Uffelen vindt dat pensioen alleen maar
iets is voor het klootjesvolk. Hun eigen pensioen hebben de journalisten om die
reden dan ook maar gegeven aan de parasiet-inversteerder Apax
. Of misschien zien die journalisten van de Volkskrant wel gewoon pissig,
omdat zij hun pensioen kwijt zijn, en misgunnen het daarom anderen ...
Een zaak waar de oligarchie mordicus tegen is, is natuurlijk
alles dat lijkt op verkleining van de inkomensverschillen, dat wil zeggen: een
fatsoenlijke maatschappij. Het volgende artikel zet dat nog eens duidelijk
neer:
Uit:
De Volkskrant, 29-12-2010, column door Evelien Tonkens, bijzonder
hoogleraar burgerschapskunde
Inkomensnivellering is goed tegen de crisis
... Hoe is het mogelijk dat de politiek van links tot rechts kiest voor
vergroting in plaats van verkleining van de inkomensverschillen? De
inkomensverschillen zijn sinds 1960 fors toegenomen. Dit gebeurde vooral in de
jaren tachtig. Nivellering en gelijkheid zijn uit. Gelijkheid wordt geassocieerd
met eenheidsworst, smoren van talent en belonen van luiheid, domheid en
slechtheid. ...
Red.: En dat gebeurt bovendien tegen de wil van de
meerderheid van de bevolking:
Dat kleinere inkomensverschillen beter zijn voor vrijwel iedereen, blijkt
hier
.
Overigens is dit iets dat ook speelt bij de zogenaamd noodzakelijke
bezuinigingen in 2011 ten gevolge van de financieel crisis veroorzaakt door de
rijken:
Een basiselement van de oligarchie is het nauwe verband tussen
bedrijfsleven en politiek. :
Uit: De Volkskrant, 02-02-2011, door Tjerk Gualthérie van Weezel
Wat ziet Ernst & Young in Jan Peter Balkenende?
Jan Peter Balkenende is van de straat. Hij wordt vier dagen per week partner bij
accountantsbureau Ernst & Young. Hij werkt al een dag per week als hoogleraar.
Wouter Bos ging ook al naar een accountantskantoor, wat hebben oud-politici daar
te zoeken?
Het zal Ernst & Young niet om de kennis van begrotingen te doen zijn.
Oud-politici hoeven ook geen jaarrekeningen goed te keuren. Balkenende wordt,
net als Bos, adviseur. Ernst & Young, dat wereldwijd 144 duizend werknemers
heeft, adviseert bedrijven bij strategische vraagstukken. ...
Is dit een opmerkelijke stap voor een oud-premier?
...
Er zijn wel meer oud-premiers die de overstap naar het bedrijfsleven maakten. Zo
kreeg Wim Kok kort na zijn aftreden commissariaten bij ING en Shell. Ook Piet de
Jong en Barend Biesheuvel stortten zich in de dagen na hun premierschap op
controlerende posities bij grote Nederlandse bedrijven. ...
Over geld gesproken...
Daarover doet Ernst & Young geen uitspraken. Maar het is wel te herleiden: het
inkomen van een partner hangt af van de winst. Bij een gemiddeld jaar zou dat
voor een zij-instromer die 'op basis van ervaring' op het hoogste niveau begint,
naar schatting 750 duizend euro zijn. Dat is ruim vier keer de Balkenendenorm.
Red.: Bekend is de uitdrukking (van de Amerikaanse
president Eisenhower) "het militair-industriële complex". Veel gevaarlijker is
"het politiek-industriële complex".
Maar van de oligarchie maken nog meer groepen uit.
Bijvoorbeeld deze:
Uit: De Volkskrant, 31-01-2011, door Bob van den Bos
Ambtenaren krijgen steeds meer macht
Er vindt een machtsverschuiving plaats van politiek naar ambtenarij, die
democratisch onverantwoord is.
Bob van den Bos | Bob van den Bos is politicoloog en voormalig lid van de Eerste
Kamer, de Tweede Kamer en het Europees Parlement voor D66. 'Ambtenaren vullen
machtsvacuüm op, omdat de politieke top overbelast is.'
Tussentitel: Burgers kiezen de politici en niet de ambtenaren
WikiLeaks heeft onthuld dat Nederlandse topambtenaren hebben geprobeerd via
Amerikaanse diplomaten PvdA-leider Bos te bewerken. Voormalige bewindslieden
reageren in koor dat hun medewerkers nooit eigenmachtig optraden. Oud-minister
Kooijmans kan zich niet herinneren dat Nederlandse bewindslieden ooit onder druk
zijn gezet via een vreemde mogendheid.
Ik wel. Uit mijn proefschrift blijkt dat de Nederlandse
ambassadeur bij de Europese Gemeenschap Nieman achter de schermen bij zijn
buitenlandse collega's verzet mobiliseerde tegen het voorstel voor een nieuw
verdrag van zijn eigen minister Van den Broek (1991). Niemand had inhoudelijke
en tactische bezwaren ('onhaalbaar'). Staatssecretaris Dankert wilde de
topambtenaar wegens obstructie ontslaan, maar premier Lubbers hield dit tegen.
In mijn boek Mirakel en Debacle beschrijf ik hoe de politieke
besluitvorming die leidde tot het Verdrag van Maastricht, vergaand gestuurd werd
door enkele ambtenaren van BZ.
Meer studies wijzen op hetzelfde verschijnsel. Zo werd de
besluitvorming over de aanschaf van de JSF volledig gedomineerd door militairen
(dus ambtenaren) van de luchtmacht. Politieke en economische overwegingen werden
zo ondergeschikt aan technische voorkeuren.
De fundamentele vraag is daarom hoe groot de macht en invloed
van de ambtenaren eigenlijk is. Mijn antwoord luidt: veel groter dan
democratisch verantwoord is.
Red.: Deze voorbeelden laten meteen zien in welke
richting die invloed van ambtenaren gaat - en tussen twee haakjes: dit betreft
natuurlijk alleen de topambtenaren, de elite: die Europeanisering,
globalisering, kosmopolitisme, massa-immigratie, en de algehele uitverkoop van
de belangen van Nederland in het algemeen.
Kijk maar hier:
Dit alles volgens de bekende regel dat naarmate een hiërarchie hoger is, de
besluiten meer door de top en de bureaucratie worden genomen, en er meer sprake
is van een dictatoriale gang van zaken. Dit is ook de reden dat de top, de
oligarchie, ook zo sterk voor internationalisering dus hogere hiërarchieën is:
zij krijgen (nog) meer macht.
En de (hogere) ambtenaren hebben ook puur oligarchische
ideeën en houdingen:
Uit:
De Volkskrant, 03-06-2011, van verslaggever Raoul de Pré
Topambtenaar neemt ontslag uit schaamte over invloed PVV
Een opmerkelijk bericht vanuit de ambtenarij: topambtenaar Annemieke Nijhof
van het ministerie van Infrastructuur en Milieu stapt op omdat zij niet langer
zin heeft mee te werken aan beleid dat mede wordt gestuurd door de PVV van Geert
Wilders. Ze heeft geen probleem met het waterbeleid dat zij zelf moest
uitvoeren, maar wel met de toon van het integratiedebat. 'Door de PVV worden 1,6
miljoen landgenoten collectief als fundamentalisten weggezet die onze
rechtsstaat bedreigen.'
Nijhof is directeur-generaal Water. Eerder was zij
raadsadviseur van minister-president Balkenende. Zij kondigde haar vertrek
woensdag aan in NRC Handelsblad. Ze zegt vanuit haar 'onderbuik' steeds
meer problemen te hebben met de koers van het kabinet.
'In het dorp waar ik woon is mijn man actief in het
vluchtelingenwerk. Ook ben ik al vijftien jaar bevriend met mensen die uit Irak
hierheen gevlucht zijn. Ze klagen over het hardere, ruwere klimaat in Nederland.
Er ontstaat langzamerhand een taboe om daarvoor te waarschuwen (...) Ik ben bang
voor het verder afglijden van dit land, en wacht met angst en beven de volgende
verkiezingen af.' ...
Red.: Stel je voor: het volk dat zich nog verder afkeert van
het gegraai en het kosmopolitisme van de top.
Ze krijgt natuurlijm steun vanuit de oligarchische partijen:
En het is beslist geen uitzonderlijk geval:
Een andere deelroep van de oligarchie is die der juristen.
Hun houding en strevingen zijn identiek, en zijn gedocumenteerd hier
.
Nog een eigenschap van de Nederlandse oligarchie: ze is sterk
Amerikaans georiënteerd:
Uit:
De Volkskrant, 10-02-2011, door Paul Aarts
Wees niet langer slaaf van VS en Israël
Paul Aarts | Paul Aarts is docent internationale wetenschappen aan de UvA.
Elke regimeverandering in Egypte leidt bijna onvermijdelijk tot een kritischer
beleid tegenover de VS en Israël. Nederland moet dit ondersteunen.
Je zou er bijna tranen van in je ogen krijgen als je het naïeve pleidooi leest
van CIDI-medewerkster Marthe Tholen (Opinie & Debat, 8 februari): het Westen
moet de anti-Mubarakdemonstranten helpen een 'volwaardige democratie' tot stand
te brengen. Nou is er niks mis met democratie, integendeel, maar realiseert zij
zich wel dat een democratischer Egypte ook aanzienlijk minder
Amerika-vriendelijk en vooral ook minder Israël-vriendelijk zal zijn?
...
... De anti-Mubarakdemonstranten kunnen hier op welhaast
onverdeelde sympathie rekenen en daar zijn goede redenen voor. Maar hoe ver gaat
die sympathie? Beseffen we ook dat diezelfde demonstranten op ons rekenen waar
het om de Israëlisch-Palestijnse kwestie gaat? Is het niet hoog tijd dat
Nederland zijn slaafse houding ten aanzien van de VS bijstelt ...
Red.: Iets dat al heel lang duurt en algemeen bekend is:
Uit:
De Volkskrant, 05-02-2011, ingezonden brief van Arne Jonges (Den Haag)
Laten wij Amerika niet klakkeloos volgen
In 1965 maakte de Amerikaanse cabaretier Tom Lehrer, een grammofoonplaat That
was the year that was. Een van de nummers leidde hij in met de woorden dat
de Amerikaanse diplomatie altijd in geval van twijfel kan terugvallen op de
mariniers van het land. 'So when in doubt: send the marines!'
Wij volgen ondanks Vietnam, ondanks de chaos in het
Midden-Oosten nog steeds de Atlantische reflex. ...
Onlangs volgde Nederland weer de Amerikaanse machtsstrategie
in Afghanistan met een politiemissie. ...
Laten wij Amerika nu niet meer klakkeloos volgen, maar de
Amerikanen bewegen de zendingsdrang met militair geweld te staken ...
Red.: En een soortgelijke verslaving van de oligarchie
is de steun aan Israel - uit het artikel van Paul Aarts:
En natuurlijk zijn ze solidair met de oligarchen van over
de hele wereld, hoe slecht ook hun reputatie en hoe kwaadaardig hun karakter:
Uit:
De Volkskrant, 28-02-2011, van correspondent Ariejan Korteweg
Sarkozy gooit kabinet om
Tussentitels: Alain Juppé volgt de ontslagen minister Alliot-Marie op
Terwijl het voorzitterschap van de G20 amper begonnen is, ziet de Franse
president Sarkozy zich genoodzaakt zijn minister van Buitenlandse Zaken te
vervangen.
Michèle Alliot-Marie, in november aangetreden, wordt opgevolgd door Alain Juppé
(65) ...
Het aftreden van Alliot-Marie (MAM voor de Fransen) is een direct gevolg
van haar kerstvakantie in Tunesië, waar ze, met haar partner en ouders,
meereisde met een vliegtuig van een vertrouweling van de afgezette president Ben
Ali.
Ook eerste minister François Fillon bleek zich tijdens de kerstvakantie door een
afgezette dictator te hebben laten fêteren. Hij werd met zijn gezin door
Moebarak onthaald in Egypte. ...
Red.: En Frankrijk is geen apart geval:
Uit:
De Volkskrant, 04-03-2011, van correspondent Gert-Jan van Teeffelen
Libische elite in Londen voor de macht klaargestoomd
De rel over de banden tussen de befaamde London School of Economics (LSE) en
het regime in Libië is verder verhevigd, nu is gebleken dat de universiteit
heeft beloofd leden van de Libische elite klaar te stomen voor de macht. De
rector, Sir Howard Davies, is gisteravond opgestapt.
Uit berichten van de Amerikaanse ambassade, in handen van
WikiLeaks en gezien door The Times, blijkt dat de LSE vierhonderd
'toekomstige leiders' uit het land in Londen zou bijspijkeren met
managementcursussen, terwijl er nog eens 250 in Libië zelf zouden worden
opgeleid.
De universiteit zou 1,2 miljoen euro ontvangen voor de
trainingen. Eerder was al gebleken dat de LSE 1,8 miljoen euro accepteerde van
Saif Kadhafi, de zoon van de dictator, die aan de universiteit promoveerde.
...
De kwestie is ook pijnlijk voor alle vips die in de raad van
toezicht van de universiteit zitten. Zo ging Shama Chakrabarti, directeur van de
mensenrechtengroep Liberty, gisteren diep door het stof en zei 'emmers vol
spijt' te hebben. Saif Kadhafi heeft veel connecties in de Britse elite, die hem
graag bezocht in zijn villa van 12 miljoen euro in Londen of in Libië. Tot zijn
vrienden behoort prins Andrew, de omstreden zoon van de koningin die de wereld
afreist om de Britse handelsbelangen te behartigen.
Red.: Er zijn ook machthebbers waar de oligarchie echt niets
van moet hebben: alle machthebbers die niet zo oligarchisch zijn. Dat wil
zeggen: alles dat neigt naar echt socialisme of communisme. Daarvan gruwen ze
als de pest, want dat beperkt hun mogelijkheden tot eindeloos graaien - hun
toegang tot de wereld van Peter Stuyvesant
.
Terug naar de oligarchie in Nederland. Directe informatie
daarover moet natuurlijk voor een belangrijk deel komen van de vijanden ervan.
En daarvan zijn er in de top en het midden van de maatschappij weinig. Zoals we
al gezien hebben bij het politieke dee: het beperkt zich zo'n beetje tot de
omgeving van SP en PVV
:
Uit:
De Volkskrant, 16-03-2011, van verslaggever Ron Meerhof
PVV stemt blanco over Buruma
In de kruistocht van de PVV tegen oude eerbiedwaardige instituties als
koningshuis, Raad van State en Eerste Kamer was het dinsdag de beurt aan de Hoge
Raad. ...
Red.: Een aardige zij het lang niet volledige opsomming.
Die verslaggever, toch ...
De klassieke manier waarop een oligarchie zichzelf in stand houdt.
En met dat soort zit de juristerij vol. Vooral aangaande het eerste kenmerk
. Wat ook direct relevant is:
En Wilders doet er wat aan:
Misschien begrijpelijk vanuit de gedachte dat de politiek zich niet met de
rechtspraak moet bemoeien. Maar toch een denkfout, want dat argument is door de
rechtspraak buiten werking gesteld, doordat ze zich , op de verkeerde manier,
met de politiek is gaan bemoeien, door bijvoorbeeld de immigratiewetten van de
regering tegen te werken
.
De journalistiek behoort strikt genomen niet tot de top maar
tot het midden, maar wordt in deze context daarmee samengenomen:
Uit:
De Volkskrant, 17-03-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Carlijne
Vos
Kwaliteitsslag in de zorg
De regels voor het ondernemerschap in de ziekenhuissector worden
versoepeld. Dat is goed voor de medische zorg.
Ziekenhuizen en zorgverzekeraars gaan volgend jaar meer met elkaar
concurreren. Minister Schippers (Volksgezondheid) wil het deel van de
behandelingen waarover ziekenhuizen met zorgverzekeraars vrij onderhandelen,
vergroten van eenderde naar tweederde. ...
De minister zet een grote stap voorwaarts met de uitbreiding
van de liberalisering van de ziekenhuissector. ...
... Ziekenhuizen hebben laten zien dat de geliberaliseerde
zorg efficiënter, beter en goedkoper kan. ...
Red.: Dat is ten eerste nog niet bewezen, en als het zo is, is
het hoogstwaarschijnlijk een tijdelijk effect, vanwege de nog te noemen factoren
Als verzekeraars daartoe in staat zijn, gaan de opbrengsten naar de
verzekeraars, en daarna naar de financiële wereld.
Voor de verzekeraars is dat totaal niet van belang. Voor verzekeraars telt
maar één ding: maximale opbrengst - in geld. En die opbrengst is voor de
financiële wereld.
De eerste stap naar het uitkleden van de patiënt: hij mag niet meer kiezen.
En tevens wordt hiermee toegeven dat er absoluut geen sprake is van
marktwerking, maar dictatuur van de financiële wereld.
Dit zijn allemaal voor de hand ,liggende argumenten.
Andere en nog veel voor de hand liggender zijn de effecten van andere
privatiseringen die zwaar negatief zijn uitgepakt, zoals de spoorwegen, en de
ervaringen uit het land waar dit susteem al heel lang van kracht is: Amerika.
Daar zijn de kosten volledig uit de hand gelopen - ten bate van de financiële
wereld.
Iedereen die op de op hoogte wil zijn van deze argumenten, is
er van op de hoogte. Wie het niet weet, wil het niet weten. Journalisten behoren
tot degenen die ze kunnen en moeten weten. Dat ze het tegenovergestelde
bepleiten, is uit collaboratie met de top. Het gaat hier ook niet om deze ene
auteur en dit ene onderwerp - (vrijwel) alle journalisten van de Volkskrant
hebben soortgelijke standpunten verkondigd - en dit geldt voor vrijwel alle
media want de Volkskrant is zo'n beetje het meest links. In die zin maakt de journalistiek als geheel, formeel behorende tot het
midden, samen met de top deel uit van de oligarchie. Zoals de volgenden zich,
ongetwijfeld zonder het te beseffen, zich expliciet laten ontvallen:
Uit: De Volkskrant, 16-05-2011, van correspondenten Arie Elshout en
Arijan Korteweg
Baas IMF in cel om aanranding
Arrestatie Fransman brengt iedereen in grote verlegenheid en kan
ingrijpende gevolgen hebben voor Franse politiek en aanpak Europese
schuldencrisis.
Dominique Strauss-Kahn, de topman van het Internationaal Monetair Fonds
(IMF), zit in een New Yorkse cel omdat hij geprobeerd zou hebben een kamermeisje
te verkrachten in een hotel, vlak bij Times Square. De arrestatie van de
62-jarige Fransman brengt vanwege de aard van de beschuldigingen iedereen in
grote verlegenheid. ...
Red.: 'Brengt 'iedereen in grote verlegenheid'. Flagrante onzin. Het
brengt iedereen uit de kring van Strauss-Kahn en degenen die zich tot zijn
(sociologische) verwanten rekenen in verlegenheid. De heren journalisten voelen
zich verwant aan een op misdaad betrapte graaiende oligarch, uitsluitend en
alleen omdat het een graaiende oligarch is.
Een soortgelijk verschijnsel komen we tegen in de volgende artikelen, gaande
over de psychopate graaiers uit de financiële sector. Het eerste komt van de
website:
Uit: Volkskrant.nl, 18-03-2011, door Xander van Uffelen en Peter de Waard
Kreeg Jan Hommen (ING) nu echt te veel betaald?
Jan Hommen kreeg twee jaar geleden nog de handen op elkaar van politici in
Den Haag. Hij kondigde toen aan tot nader order voor 0 euro te werken als
hoogste baas van het op dat moment noodlijdende ING. Nu uit het jaarverslag
blijkt dat de bestuursvoorzitter van de bank-verzekeraar in 2010 naast zijn
vaste salaris van 1,3 miljoen euro ook nog een bonus van dik 1,2 miljoen euro
heeft opgestreken, is de kritiek van vooral de linkse oppositie niet mals.
Tussentitel: 'In vergelijking met buitenlandse bankiers valt Hommen haast als
schlemiel te typeren.'
Zijn Hommen en zijn bankiers inderdaad gek geworden, of is hun
miljoenensalaris nog best redelijk? ...
Red.: Oftewel, afgaande op de koppen: we moeten ons niet zo
druk maken. En die indruk klopt, want er worden ook nog argumenten aangevoerd:
En waar het dus niet ligt aan ING, ligt het wel aan:
En aangezien de beloning van Hommen begrijpelijk is, zoals zojuist uitgelegd,
zijn de bezwaren van de Nederlandse burgers dus onterecht. Volgens de heren van
Uffelen en De Waard. Van de economie-redactie van de Volkskrant.
Overigens: de printversie was enigszins gesaniteerd van deze
oligarchische onderbuikgevoelens:
Uit: De Volkskrant, 18-03-2011, van verslaggevers Xander van Uffelen en
Peter de Waard
Bonussen | Tweede Kamer en vakbonden vinden extra inkomsten topman ING veel te
hoog
Woede over correcte bonus Hommen
Tussentitel: Burger is boos dat bankier zoveel geld mag bijschrijven
Jan Hommen kreeg twee jaar geleden nog de handen op elkaar van politici in
Den Haag. Hij kondigde toen aan tot nader order voor 0 euro te werken als
hoogste baas van het op dat moment noodlijdende ING. Nu uit het jaarverslag
blijkt dat de bestuursvoorzitter van de bank-verzekeraar in 2010 naast zijn
vaste salaris van 1,3 miljoen euro ook nog een bonus van dik 1,2 miljoen euro
heeft opgestreken, is de kritiek van vooral de linkse oppositie niet mals.
Zijn Hommen en zijn bankiers inderdaad gek geworden, of is
hun miljoenensalaris nog best redelijk?
Met de bankierscode in de hand is er met het salaris van
Hommen eigenlijk niet zoveel mis. Onder auspiciën van PvdA-minister Wouter Bos
spraken de bankiers na de kredietcrisis af dat een bonus van een bankier
maximaal een jaarsalaris mag bedragen. ...
Red.: De rest van het artikel heeft eenzelfde relativerende
toon aangaande de psychopaten. Alleen in de laatste alinea wordt enige bezwaren
aangetekend, maar zoals iedere journalist weet worden laatste alinea's niet
gelezen, dus die hoeven we niet mee te tellen. En uit het taalgebruik in de rest
van ook dit artikel is wel duidelijk: de burger is woedend over een op zich correcte bonus, dus
niet de verslaggevers.
En dit is kennelijk het algemeen gevoel op de redactie:
Uit: De Volkskrant, 21-03-2011, column door Sheila Sitalsing
Jan Hommen...
Vroeger hoorde je het CDA nog weleens over ontwikkelingshulp als christenplicht.
Maar tegenwoordig moet het CDA weer aansluiting zoeken bij de gevoelens van de
mensen op straat. Dus zijn ze niet verdrietig over het terugschroeven van de
hulp naar 'landen waar we wat aan hebben', maar hebben ze op het hoofdbureau
zorgvuldig boze mailtjes geturfd en besloten: jongens, het wordt Jan Hommen!
Jan Hommen is een man die door zijn bankiersvrindjes keihard wordt uitgelachen,
omdat hij van ING weer een winstgevende bank maakte, daar 1,3 miljoen euro voor
verdiende en zichzelf voor de moeite een bonus van 1,2 miljoen euro cadeau deed.
In de City zijn dat bedragen waarvan ze zeggen 'Koop er maar een ijsje van'.
De bonus is netjes in lijn met de bankencode waar de gehele
Tweede Kamer, het CDA incluis, mee akkoord is gegaan (maak winst, dan mag je een
bonus van maximaal een jaarsalaris), ...
Gelukkig heeft het CDA iemand die graaiende bankiers keihard
kan aanpakken. ...
Zelf zou ik iedereen willen aanraden Jan Hommen lekker met rust te laten en
vooral verontrust te zijn over het Europese noodfonds dat we onder meer moesten
optuigen omdat 'de Grieken de kluit hebben belazerd' (wederom De Jager). Hij
kwam gisteren weer weg met de mededeling dat Nederland 'netto' voor 26 miljard
garant staat voor dit fonds. Dat moet, met alle garanties meegerekend, minstens
50 miljard zijn. Dat zijn 40.000 Jan Hommens.
Red.: Ook de bekende tactiek die we al gezien hebben:m wil je
een misstand goedpraten, wijs dan op een andere nog ergere misstand - overigens:
als men expliciet gaat praten over die alternatieve misstand, Europa, kiest de
oligarchie ven keihard voor de Europese misstand, en zijn de burgers die ertegen
zijn, al weer even fout). Tussen twee haakjes: Sheila Sitalsing is hier wel
kortweg aangeduid als "columniste", maar bij haar introductie als zodanig is
vermeld dat ze opgeleid is als econoom - en dan weet je het ook wel
(en natuurlijk is het ook hier de schuld van de boze burgers: '... ze op het
hoofdbureau zorgvuldig boze mailtjes geturfd ...')
Zoals in een andere recente discussie aangevoerd,
journalistiek is niet alleen volstrekt neutrale berichtgeving, maar ook duiding.
En die duiding is duidelijk: die bankers kan je eigenlijk weinig kwalijk nemen,
want dit is nu eenmaal het systeem (niet vermeld, is de crux van dit systeem, en
dat is het recht van de sterkste - natuurlijk). En we weten absoluut zeker dat
de rest van journalistiek Nederland daar nog veel meer achter staat. En waar de
bronnen hier allemaal stammen van de meest linkse grote krant, mogen we rustig
aannemen dat de rest van de media minstens hetzelfde soort opvattingen
hebben, of nog reactionairdere versies.
Volgende zaak in deze serie: de privatiseringen. Privatiseringen
waren goed, want de overheid is inefficiënt en traag. Dat heeft onder andere
jarenlang economisch-hoofdredacteur Frank Kalshoven er ook bij de Volkskrant
goed ingeramd. Middels is dat door een enkeling (filosoof Hans Achterhuis
in De utopie van de vrije markt (2010) en NRC-journalist Marc
Chavannes
in Niemand regeert: de privatisering van de Nederlandse politiek (2009))
al volkomen sluitend bewezen als onjuist als generaliserende uitspraak. Maar het
idee zit er erg sterk in:
Uit:
De Volkskrant, 19-03-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul van
Pré
Assertieve Eerste Kamer
De enquête van de Eerste Kamer naar de privatiseringen zal hopelijk leren
wat in enkele sectoren is misgegaan.
Het is even wennen, een Eerste Kamer die zich steeds assertiever opstelt. Niet
alleen in de debatten met het kabinet, maar nu ook voor het eerst in de
geschiedenis via een parlementaire enquête. De senatoren willen onderzoeken wat
25 jaar marktwerking en privatisering het land hebben opgeleverd.
...
Meer keuzevrijheid, doelmatigheid en toegankelijkheid was
steevast het doel. En hoewel eerdere onderzoeken aantonen dat dit in veel
gevallen is gelukt ..,.
Red.: Een aperte leugen.
Een leugen en een tegenspraak: vrijwel álle geprivatiseerde sectoren zijn
voortdurend in het nieuws wegens falende dienstverlening, en omdat vrijwel alles
ook nog duurder is geworden, zijn de meeste consumenten er niet beter van
geworden (de enige uitzondering die te binnen schiet is de telecom-sector, maar
dat komt door de opkomst van de mobiele techniek). Oftewel: de auteur probeert
de eerste leugen waar te maken met een tweede
Bekende retorische truc: herhaal je leugens
- slechts een handjevol mensen heeft geprofiteerd: de top en de financiële
sector.
De trouw aan de ideologie van het neoliberalisme en de
oligarchie is kennelijk erg groot.
Politiek, wat betreft de rechtse kant, bedrijfsleven en
financiële wereld zijn natuurlijk drie handen op één buik:
Uit:
De Volkskrant, 21-03-2011, van verslaggever Gijs Herderscheê
Geen bonus bij staatssteun bank
Banken die in de toekomst 'aan het infuus bij de overheid' liggen, mogen hun
topbestuurders geen bonussen betalen. Minister Jan Kees de Jager (CDA) heeft
deze aanscherping van het steunbeleid voor banken zondag in het
televisieprogramma Buitenhof aangekondigd. ...
Red.:
Allemaal hypocrisie en krokodillentranen. Ze hebben het welbewust allemaal zo
geregeld dat het wel kon - daarbij even over het hoofd ziend dat de kruik net zo
lang te water gaat ... Waarvan de financiële lieden zelf nog veel minder besef
hebben:
Het zijn psychopaten
, maar ook doodgewoon gajes
. Net als een groot deel van de rest van de oligarchie, in diverse mate.
Waar de oligarchie heel goed in is, is huichelarij indien de
noodzaak zich aandient:
Uit:
De Volkskrant, 22-03-2011, door Jan Hommen ,voorzitter van de raad van
bestuur van de ING Groep
Wij nemen kritiek op de ING
serieus
Top ING Groep wil 'herstellend vertrouwen' klanten niet beschamen en ziet
af van bonussen over 2010.
Tussentitel: We hebben onvoldoende ingeschat welk signaal er van de
variabele beloning uitging naar de samenleving
Afgelopen week heeft ING Groep het jaarverslag over 2010 gepubliceerd, waarin
onder meer de beloning van haar raad van bestuur wordt toegelicht. Vooral de
toegekende variabele beloning heeft geleid tot veel reacties van onze klanten en
vanuit de samenleving en politiek. Als bestuursvoorzitter van ING hecht ik eraan
een aantal zaken te verhelderen en duidelijk te maken dat wij onze
verantwoordelijkheden jegens onze klanten en de samenleving zeer serieus nemen.
...
Red.: Enzovoort. Gevolgd door nog meer politieke huichelarij:
Uit:
De Volkskrant, 23-03-2011, van verslaggevers Douwe Douwes en Robert
Giebels
Bonussen | 'Kabinet moet bonusbelasting van 100 procent invoeren'
Kamer eist bonus bankiers terug
Hoe heeft de top van ING de woede over zijn bonussen zo kunnen
onderschatten? Wispelturig gedrag van politici, is één verklaring. Heilig geloof
in bonussen een andere.
De Tweede Kamer wil dat minister Jan Kees de Jager van Financiën (CDA) 100
procent belasting heft op alle bonussen bij banken die staatssteun hebben
gekregen. Tot zijn eigen verbazing kreeg PVV'er Roland van Vliet dinsdag een
Kamermeerderheid achter zijn voorstel.
'Het is fantastisch dat we als Kamer dit signaal naar de
banken kunnen geven', zei Van Vliet. '95 procent van alle Nederlanders is tegen
die bonussen.' Hij wil dat De Jager alle bonussen die sinds 2008 zijn uitgekeerd
aan alle medewerkers van ABN Amro, ING, Aegon, SNS Reaal en ASR Verzekeringen
via belastingheffing terughaalt. 'Dat kan met de loonheffing of de
vennootschapsbelasting, zeg ik als fiscalist', aldus de PVV'er.
Volgens hoogleraar finance en specialist beloningsbeleid Ingolf
Dittmann van de Erasmus Universiteit Rotterdam maakt het voorstel geen schijn
van kans bij de rechter. 'Je kunt er misschien nog wel een wet van maken, maar
die houdt totaal geen stand in de uitvoering.' Reden is dat voor het terughalen
van bonussen, op welke manier dan ook, achteraf contractuele afspraken moeten
worden veranderd. ...
Red.: Wat men natuurlijk ook donders goed weet. Net zo goed
als men wist dat als je een oligarch uit de financiële wereld de ruimte geeft om
tot een bepaalde grens te graaien, hij tot die grens zal graaien. Of hij het nu
verdient ja of nee. Alleen een volksopstand kan dit soort dingen voorkomen.
Xander van Uffelen gaat het nog een keetje allemaal
uitleggen. Daar is de krant tenslotte voor: om naast de feiten, ook te zorgen
voor duiding:
Uit:
De Volkskrant, 23-03-2011, door Xander van Uffelen
Analyse | Discussie zou over de nadelen van variabel loon moeten gaan
Heilig geloof in bonussen is misplaatst
Een paar dagen van woede van politici, vakbonden, ING-gepensioneerden en -
belangrijk - klanten waren er nodig voordat ING-topman Jan Hommen en de zijnen
hun bonus inleverden. Het gebaar was onvoldoende om de Tweede Kamer ervan te
weerhouden een ongekende bonusbelasting van 100 procent te eisen. Het maakt de
vraag extra relevant waarom de ING-top te laat doorhad welke woede bonussen bij
een door de staat ondersteunde bank nog altijd veroorzaken.
Allereerst is het goed vast te stellen dat geen sprake is van
geldzucht - zoals de populistische verklaring vaak luidt.
Red.: Oftewel: iemand heeft Jan Hommen gedwongen om de
maximaal mogelijke bonus op zijn salarisbriefje te boeken.
Dat hebben ze allemaal. Want ze nemen geen jonge eerste bediendes aan in de
top van een bedrijf - hoewel je over de juistheid van deze keuze kan
redetwisten, want bankieren is, zoals iemand recentelijk nog zei, heel simpele:
het is geld innemen tegen een lagere rente dan je het weer uitleent.
Dat 'gemak' bestond uit een halve volksopstand, waarop hij ongetwijfeld door
collega's uit de oligarchie onder druk is gezet: "Je brengt ons aller positie in
gevaar..."
Het is even gemakkelijk om ze te zien als de verdediger van jouw belangen als
hulpje van de oligarchen.
Al geconstateerd: indien noodzakelijk kunnen ze ook allemaal heel goed
huichelen. Van het type Reinaert de Vos of Jorid Goedbloed
.
Ach jee, een tegenspraak. Daarnet hadden ze nog zo'n gevoel voor
maatschappelijke verantwoordelijkheid, en nu blijkt de bonuscultuur, het
tegendeel van maatschappelijke verantwoordelijkheid, gewoon voort te leven.
Inderdaad. En dat zal dan ook wel gebeuren.
En tot slot door anderen allang opengetrapte deuren proberen te openen. Die
discussie is allang geweest, en de praktijk heeft haar oordeel ook al geleverd -
dat heet: de kredietcrisis. Maar Xander wil er weer een keertje over
discussiëren. Kiest u zelf maar of dit naïviteit, domheid, of kwaadwillendheid
is. Maar wat of welke combinatie men ook kiest, één ding is zeker: Xander is een
zeer nuttige kracht voor de graaiende oligarchie.
Tussengevoegd, om toch het nauwelsijks voorstelbare
misverstand uit te sluiten dat men denkt dat dit alleen de banken betreft:
Uit:
De Volkskrant, 20-04-2011, van verslaggever Xander van Uffelen
Nuon verhoogt salaris topman met 70 procent
Energiebedrijf Nuon heeft zonder toestemming van zijn aandeelhouders flink de
portemonnee getrokken voor zijn nieuwe topman. Het vaste salaris van Huib
Morelisse is met 70 procent verhoogd naar 750 duizend euro. Tevens krijgt hij
724 duizend euro als compensatie voor misgelopen inkomsten bij zijn vorige
werkgever. ...
Morelisse krijgt in de praktijk een gegarandeerde bonus. Zijn
voorganger kon bij Nuon zijn vaste salaris van 440 duizend euro met
bonusregelingen maximaal verhogen tot 748 duizend euro per jaar. Aangezien Nuon
voor 49 procent in handen is van het Zweedse staatsbedrijf Vattenfall, mag het
bedrijf volgens de Zweedse wet geen bonussen meer uitkeren. De commissarissen
hebben dit opgelost door het vaste salaris met 70 procent te verhogen naar 750
duizend euro. De oude bonusregeling is zo een gegarandeerde bonus geworden.
... Het salaris is tot stand gekomen bij de 'onderhandelingen
tussen Morelisse en de raad van commissarissen'. ...
Red.: Oftewel: het ene deel van de oligarchie geeft een
graaibedrag aan het andere deel. En morgen andersom, natuurlijk. En de dag
daarop weer de volgende ronde van voren af aan. Wat natuurlijk helemaal niets te
maken heeft met prestaties
.
Kijk nu eens wat er gebeurt als je je te duidelijk tegen de
oligarchie keert:
Uit:
De Volkskrant, 19-03-2011, van verslaggever Jan Wanders
Al een half jaar in de cel voor het bekogelen van de Gouden Koets
Sinds Prinsjesdag 2010 zit Erwin L., de ‘waxinelichthoudergooier’, vast.
Nu moet hij van de rechter naar het Pieter Baan Centrum. Waarom?
De man die sinds Prinsjesdag bekend staat als de waxinelichthoudergooier, de
'verwarde man' die een glazen waxinelichthouder van 626 gram tegen de Gouden
Koets smeet, moet ter observatie moet worden opgenomen in het Pieter Baan
Centrum. Dat heeft de rechtbank in Den Haag vrijdag besloten.
Sinds het incident zit de nu 30-jarige inwoner van
Lichtenvoorde vast. Een half jaar inmiddels. En daar gaat meer detentietijd bij
komen. De standaard onderzoeksperiode in die psychiatrische observatiekliniek,
annex Huis van Bewaring, bedraagt zeven weken. Een route richting tbs dreigt.
Zelf ziet Erwin L. zich allesbehalve als 'verward' of 'gek'.
Hij heeft een bovengemiddelde intelligentie, wat blijkt uit zijn afgeronde
hbo-opleiding. Hij vergeleek zich deze week tijdens zijn rechtszitting met het
jongetje uit het sprookje van Hans Christian Andersen, dat als enige de waarheid
durfde te roepen: namelijk dat de keizer helemaal geen mooie kleren aan had,
maar in z'n blote kont langs zijn onderdanen paradeerde. ...
Red.: We hoeven zelf deze zaak niet de analyseren:
Inderdaad: Sovjet-Russische toestanden.
En zelfs de in onzinnigheden grossierende Arnon Grunberg had
een helder moment:
Uit:
De Volkskrant, 25-03-2011, column door Arnon Grunberg
Crimineel
Op 21 september 2010, Prinsjesdag, gooide Erwin L. een waxinelichthouder tegen
de Gouden Koets ...
Burgers moeten niet met waxinelichthouders gooien, maar een
halfjaar voorarrest lijkt mij overdreven. En het feit dat Erwin L. meent dat de
koninklijke familie een criminele familie is, maakt hem nog niet tot een tbs'er.
...
In de Sovjet-Unie werden tegenstanders van het regime
opgesloten in psychiatrische inrichtingen. Bij ons hoef je slechts een
waxinelichthouder naar een koets te gooien om voor de rest van je leven als een
ernstige bedreiging voor de samenleving te worden gezien.
Red.: Even later een zaak ter vergelijking:
Uit:
De Volkskrant, 26-03-2011, door Hans Moleman
China
geeft dissident Liu Xianbin 10 jaar cel
De Chinese autoriteiten hebben vrijdag een celstraf van tien jaar opgelegd
aan de activist Liu Xianbin die opriep tot demonstraties tegen de regering. De
lange straf komt in een periode dat Peking extra streng optreedt tegen critici
van de Chinese eenpartijstaat, omdat het regime bang is dat de onrust in het
Midden-Oosten zal overslaan. ...
Red.: Het corresponderende bericht over Erwin L. die geen
crimineel is en Erwin Lensink heet zou dus
moeten luiden:
Meer over de zaak hier
.
En meteen gelegenheid voor de introductie van een ander Russisch begrip:
Uit: De Volkskrant, 24-03-2011.
Oud-hoofdredacteur de Volkskrant
Pieter Broertjes burgemeester Hilversum
Oud-hoofdredacteur Pieter Broertjes (58) van de Volkskrant is
voorgedragen als nieuwe burgemeester van Hilversum. Hij staat als eerste op de
voordracht van de vertrouwenscommissie. ...
Red.: Dat begrip zijnde de "nomenclatura".
Dat de top graait, is bekend genoeg,. In het onderstaande
bericht gaat het over iets anders:
Uit:
De Volkskrant, 30-03-2011.
Scheepbouwer houdt haven voor gezien
Ad Scheepbouwer besloot maandag op te stappen als voorzitter van de raad van
commissarissen van Havenbedrijf Rotterdam. Scheepbouwer, die binnenkort vertrekt
als topman van telecombedrijf KPN, was het niet eens met de salarisverlaging van
5 procent die de aandeelhouders oplegde aan de directieleden van het
Havenbedrijf. ...
Topman Hans Smits van het havenbedrijf verdiende vorig jaar
bijna 329.000 euro als basissalaris. De twee andere directieleden kregen bijna
263.000 euro. Bij deze salarissen zijn bonussen voor de korte termijn en lange
termijn van enkele tienduizenden euro's niet meegerekend. ...
Red.: Het gaat hierin om de getoonde solidariteit van de ene
graaiende topman ten opzichte van de andere. Dat maakt ze als groep mede een
oligarchie.
Na Jan Hommen en zijn ING-club is het nu iemand uit de
politiek-rectionaire afdeling van de oligarchie die totaal geen besef van de
maatschappelijke verhoudingen in post-financiële-crisis tijden blijkt te hebben:
Uit:
De Volkskrant, 04-04-2011, van verslaggever Frank van Zijl
Burgemeester Almere wilde korpschef 1.600 euro per dag betalen
Opstelten corrigeert Jorritsma
Burgemeester Annemarie Jorritsma van Almere is zaterdag door haar
VVD-partijgenoot minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie publiekelijk
teruggefloten omdat zij een dure externe adviseur wilde benoemen tot tijdelijke
korpschef van het politiekorps Flevoland.
Opstelten reageerde nog dezelfde dag op de politieke tumult
die ontstond toen via De Telegraaf bekend werd dat Jorritsma à raison van
1.600 euro per dag een interim-manager van adviesbureau Twijnstra Gudde wilde
aanstellen. 'Goudgeld voor 'korpschef', kopte de krant op de voorpagina. Uit de
mond van de burgemeester tekende de krant op: 'Het interesseert me niet wat u
schrijft, jullie doen je best maar. Deze plek moet gewoon opgevuld worden.'
Een rel was geboren. CDA, PvdA en PVV verdrongen elkaar om
kritisch commentaar te geven. 'Waarom zo duur?', wilde het PvdA-Kamerlid Attje
Kuiken weten. ...
Red.: Daarop is het antwoord simpel: als de korpschef zo veel
verdient, moet de burgemeester. die er tenslotte boven staat, natuurlijk op zijn
minst een soortgelijk bedrag krijgen. Waarna bij de volgende benoeming .... Het
haasje over dat een van de oorzaken is van het totaal uit de hand lopen van het
gegraai van de oligarchen.
Een van de hoofdproducten van oligarchie is corruptie:
Uit:
De Volkskrant, 07-04-2011, van verslaggever Menno van Dongen
Klokkenluider tegen wil en dank
Een griffier van de rechtbank is het volgende slachtoffer in de
Chipsholzaak. Ze wist hoe rechters de ontwikkelaars van het project
tegenwerkten. ‘Ik liep rond met een groot geheim.’
De Chipsholzaak kent alleen slachtoffers. Het nieuwste slachtoffer is een
64-jarige griffier, een tot in de puntjes verzorgde dame die al 33 jaar bij de
Haagse rechtbank werkt. Woensdag werd ze openbaar verhoord, als klokkenluider
tegen wil en dank. ...
Onlangs bleek dat de griffier de anonieme getuige is die in
2007 een journalist tipte over belangenverstrengeling van Haagse rechters. Ze
was een collega van de rechters die ze beschuldigde: Hans Westenberg en Pieter
Kalbfleisch. De laatste is nu bestuursvoorzitter van de Nederlandse
Mededingingsautoriteit (NMa).
De getuige moest verschijnen op verzoek van
gebiedsontwikkelaar Chipshol, van Jan en Peter Poot. Tijdens openbare verhoren
proberen ze bewijsmateriaal te verzamelen om een schadeclaim te onderbouwen.
Chipshol zou in de jaren negentig veel grond en geld zijn kwijtgeraakt door
tegenwerking van de staat.
Hun grote tegenstrever was Harry van Andel, een zakenpartner
van Jan Poot. Ze waren het niet eens over de 600 hectare grond die Chipshol had
gekocht bij de nationale luchthaven. Van Andel wilde de grond snel doorverkopen,
maar Poot had ambitieuze plannen. Ze belandden bij de rechtbank, waar Hans
Westenberg over het conflict oordeelde. Zijn uitspraak viel uit in Van Andels
voordeel. Dat vonnis werd teruggedraaid, maar toen was het merendeel van de
grond al verkocht.
Sindsdien probeert Jan Poot aan te tonen dat hij het
slachtoffer is van vriendjespolitiek. De anonieme brief uit 2007 zette hem op
een spoor: Westenberg was bevriend met Kalbfleisch, die weer bevriend was met de
familie Van Andel. Kalbfleisch besloot een handje te helpen, aldus de
tipgeefster, dus regelde hij dat Westenberg de zaak zou behandelen.
Directe aanleiding voor die brief was een artikel in
tijdschrift Nieuwe Revu, onthulde de griffier woensdag. Ze was woedend na
het lezen van het stuk 'De liegende rechter'. 'Daarin stond dat Westenberg zich
in allerlei bochten had gewrongen om te zorgen dat Chipshol de zaak zou
verliezen. Toen ik dat las, viel de legpuzzel in elkaar. Ik wist meer van deze
zaak, zag ineens wat de gevolgen waren. De waarheid moest boven tafel komen.'
...
Westenberg is in grote problemen geraakt door de Chipsholzaak.
Hij ging in oktober 2009 met vervroegd pensioen, omdat hij een einde wilde maken
aan discussies rond zijn persoon. Tegen hem loopt een strafrechterlijk onderzoek
wegens meineed en valsheid in geschrifte. ...
Red.: In feite is Westenberg doodgewoon ontslagen. Met als
aanleiding dat een andere rechter oordeelde dat een beschuldiging van strafbare
beïnvloeding van een advocaat geen smaad was. Oftewel: men achtte de strafbare
beïnvloeding bewezen.
Deze oligarchie heeft ook een bijpassende lange arm:
Zo heeft de oligarchie het voor elkaar gekregen nog steeds niet te doen aan
de bescherming van klokkenluiders, ondanks druk vanuit de publieke opinie en de
media
.
Maar klokkenluiders zijn natuurlijk een dodelijk gevaar voor iedere oligarchie,
en vooral de min of meer verborgen varianten, zoals de onze.
En later tussengevoegd, zien we nog meer sporen:
Uit:
De Volkskrant, 30-05-2011, ingezonden brief van P.P.M.Ruijs (Gouda)
Rechters
Rechters verzwijgen hun bijbanen (Binnenland, 26 mei). Nog steeds, zou ik
zeggen, aangezien ze al per 1 januari 1997 wettelijk verplicht waren om die op
te geven.
Met enige regelmaat bleek uit tussentijdse onderzoeken dat
magistraten daar geen zin in hadden. Toen het onderzoeksbureau WODC van het
Ministerie van Justitie dat in 2000 ook constateerde, was het Kalbfleisch
(inderdaad, die van de NMa) die als voorzitter van de Nederlandse Vereniging
voor Rechtspraak (NvvR) liet weten dat hij zich nuttiger onderzoek kon
voorstellen en dat hij nog nooit een rechter had meegemaakt die niet eerlijk
was. Pikant om te weten dat hij toen zelf volop betrokken was bij de Chipshol-
affaire waarvoor hij nu op beschuldiging van meineed thuis zit. ...
Red.: Paul Ruijs heeft zich al vele jaren geleden ingespannen
voor de verplichting voor rechters om bijbanen te melden, naar aanleiding van
een zaak waarin een parttime rechter vonnis had gewezen in een zaak waarin hij
via zijn hoofdbaan (als advocaat) belangen bij had. Met sterke tegenstand vanuit
de rechterlijke macht.
Overigens: het vallen van de naam van de NMA is opvallend:
een eerdere leider ervan, AW Kist, is ook al gevallen wegens falen en corruptie
.
Het voorgaande geval is een oligarchische gedrag dat meer
gericht op directe persoonlijke belangen. Er zijn ook meer systematische en
zelfs ideologische motieven voor de gedragingen van de oligarchie. Waarvan ook
een belangrijk en essentieel voorbeeld te vinden in de juridische wereld, en dat
is de systematische bevoordeling van de groepen onder noemers immigrant,
allochtoon, moslim, en dergelijke. Hier is sprake van en groepsbelang, want de
oligarchie is sterk internationaal gericht, met hun veel grotere
carrièremogelijkheden over de hele wereld, en dus enorme belangen bij het
bestaan van een vrije migratie. En immigranten (logisch), allochtonen en moslims
zijn symbolen van migratie geworden die onder vuur liggen vanwege de negatieve
gevolgen oor de Nederlandse, Europese en westerse bevolking, althans: de
onderste tweederde daarvan.
De steun van de juridische wereld aan dit streven is
alomvattend - in een aparte verzameling zijn voorbeelden opgenomen van talloze
vonnissen ten voordele van immigranten, allochtonen en moslims, die tegen alle
rechtsgevoel indruisen
. Uit die voorbeelden blijkt dat dit erger lijkt te worden, naarmate men hoger
op de juridische ladder komt, met de diverse Europese hoven al hoogtepunt. Dit
is zodanig opvallend geworden, dat inmiddels al diverse waarnemers op deze
wantoestand gewezen hebben. Nu ook de politiek er zich mee begint te bemoeien,
komt de oligarchie der justitie in het geweer. Eerst het artikel dat de
aanleiding is:
Uit:
De Volkskrant, 07-04-2011, door Stef Blok en Klaas Dijkhoff
Leg het Europees Hof aan banden
Tot nu toe is de Nederlandse politiek opvallend stil gebleven over de
uitdijende rol van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Toch wordt in
een aantal landen om ons heen die discussie op het scherp van de snede gevoerd.
Reden is dat het Hof zich de afgelopen jaren op basis van het Europese Verdrag
voor de Rechten van de Mens (EVRM) over een steeds breder terrein is gaan
uitspreken. ...
Bijna zestig jaar later is het resultaat dat de rechters in
Straatsburg al te vaak 'politici in toga' zijn geworden. Zo werd in de zaak van
Koua Poirrez tegen Frankrijk beslist dat een burger die nooit had bijgedragen
aan sociale zekerheid en niet de Franse nationaliteit had, toch recht kreeg op
een uitkering. Daardoor zijn ook de sociale rechten binnen de werking van het
EVRM komen te vallen, wat nooit de bedoeling is geweest. ...
Red.: Een volstrekt absurde zaak, natuurlijk. Een soort
culminatie van vele vonnissen waarin in het voordeel van immigranten,
allochtonen of moslims is beslist. Veel ervan gaande over het asielbeleid:
Samengevat in de onder- en tussentitels:
Dit is dus in feite een vorm van verraad aan onze maatschappelijke waarden,
en aan onze cultuur. Maar vooral is het een verraad aan de maatschappelijke
onderklassen, die ernstig te lijden hebben onder de instroom van allochtone
immigranten. De oligarchie der juristen steunt dit beleid volmondig en met
enthousiasme:
Uit:
De Volkskrant, 11-04-2011, door Jenny Goldschmidt.
Hou Grondwet in ere, heren politici
Er wordt ten onrechte veel kritiek uitgestort over het Europese Hof voor
de Rechten van de Mens.
Jenny Goldschmidt | De auteur is hoogleraar Mensenrechten en Directeur
Studie- en Informatiecentrum Mensenrechten van de Universiteit Utrecht. Zij
constateert dat het Hof weinig goeds meer kan doen in Nederland. Dat is
gevaarlijk.
Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens kan weinig goeds meer doen in
Nederland. Eerst neemt minister Rosenthal een opvallende passage op in de nieuwe
Mensenrechtenstrategie dat dit Hof maar eens moet leren dat de lidstaten meer
beleidsvrijheid nodig hebben, en nu lezen we in de Opinie&Debat (7 april) dat de
VVD-Kamerleden Stef Blok en Klaas Dijkhoff menen dat ook het Europese Verdrag
voor de Rechten van de Mens (EVRM) gewijzigd moet worden. Immers, zo stellen de
auteurs, wat het Hof doet druist in tegen de scheiding der machten in onze
democratie. Want, zo stellen zij, het is de wetgever (de democatisch gekozen
meerderheid dus) die algemene regels maakt en die ruimte wordt te veel beperkt
als zo'n Hof daar paal en perk aan stelt.
In hun betoog strooien zij met allerhande voorbeelden over
zaken waarin het Hof te ver is gegaan. Daarmee wordt de lezer op een geheel
verkeerd been gezet. Zo is op het terrein van de sociale zekerheid ...
Red.: Inleiding tot een heel stuk vol bestaande uit dezelfde
klassieke truc: de afleidingsmanoeuvre, ook wel bekend als de red herring
.
Alle kritiek, of in ieder geval vrijwel, gaat over zaken rond immigratie, asiel
en dergelijke. Zoeken op de lettercombinatie "immi" in het stuk van Goldschmidt,
en het resultaat is nul treffers. Doe hetzelfde met "asiel", en dit is het
resultaat;
Oftewel: dit absurde mens beweert dat Griekenland asielzoekers op een
dusdanig onmenselijke manier behandelt dat dit asiel in een andere land
rechtvaardigt. En dat iedereen die het niet mee eens is, een gevaar voor de
rechtsorde vormt:
Voor we aan de meer gedetailleerde achtergronden van dit
soort absurde meningen komen, eerst de tweede bijdrage:
Uit:
De Volkskrant, 11-04-2011, door Egbert Dommering en anderen.
Met Europese verdrag voor Mensenrechten is niets mis
De vier auteurs stellen dat kritici van het EVRM niet alleen juridisch
dwalen maar ook de feiten verdraaien. De uitgangspunten van dit verdrag gelden
vandaag nog precies zo als tijdens de invoering daarvan. Dit verdrag is nog
steeds niet overbodig.
In de Volkskrant van 7 april (Opinie&Debat) schrijven de
fractievoorzitter van de VVD, Stef Blok en het lid van die fractie Klaas
Dijkhoff dat het Europese Hof voor de Rechten van de Mens aan de ketting moet
worden gelegd door de politiek. Anders dan de schrijvers suggereren wordt deze
mening niet gedragen door de juridische wetenschap. De schrijvers geven voor het
standpunt van de VVD dat deze partij in Europa wil uitdragen ondeugdelijke
argumenten. Bovendien wordt de praktijk van het Hof en de door dit Hof gegeven
beslissingen op een verdraaide manier in het stuk weergegeven. ...
Red.: Enzovoort. De zoekacties: "immi": nul resultaten
- "asiel":
Opmerkelijk: 'volgens het unanieme oordeel' - alsof men hier al
toegeeft dat het om een volstrekt willekeurig oordeel gaat - dit oordeel: 'onder
mensonwaardige omstandigheden in Griekenland als eerste opvangland was
gedetineerd.' Pure waanzin, natuurlijk. Die asielzoeker was volkomen vrijwillig
in Griekenland, en kon het land, als hij zo mensonterend behandeld werd, weer
volkomen vrij verlaten. En als hij al een echte asielzoeker was, totaal niet
representatief voor zijn groep, want die bestaat voor het overgrote deel uit
economische vluchtelingen, gelukszoekers. Zodat wat voor oordeel over de
toestand van deze ene Afghaan nooit kan en mag gaan over het beleid voor alle
Afghanen en alle asielzoekers.
Overigens: in twee artikelen gaat men dus in op slechts één
enkel voorbeeld uit vele waarin immigranten werden bevoordeeld. Daaruit kan je
de voorlopige conclusie trekken dat al die andere voorbeelden onverdedigbaar
zijn. En dat alle kritiek dus volkomen terecht is.
De absurditeiten in de tweede bijdrage komen van de volgende mensen:
Penvoerder Dommering was recent eerder in het nieuws, als verdediger van de
misstanden in de Nederlandse rechtspraak in de zaak tegen Geert Wilders, dat wil
zeggen: de verdediger van het voeren van een politieke proces
. En iedereen weet
waar het proces tegen Wilders over gaat: het recht van de islam om te beledigen
en agressief te zijn versus het recht van islam-critici om dit aan de orde te
stellen. Waarin de bestuurlijke en intellectuele elite zich achter de moslims
heeft opgesteld, net zoals het zich alle andere soorten immigranten opstelt.
De motieven van mensen als Dommering zijn af te leiden uit de
politieke voorkeur van deze groep - en vastgesteld dat hierin een grote
meerderheid D66 steunt
. D66 is de partij van het kosmopolitisme
waarvan een hoofdbestanddeel zijnde het migratiefundamentalisme. Mevrouw
Goldschmidt is van een oudtestamentisch-migratiefundamentalistische afkomst.
Wat we hier dus zien is de strijd om het migratierecht.
De maatschappelijke strijd van dit moment. Een strijd tussen de top derde van de
maatschappij, versus de onderste tweederde. Oligarchie versus burgers. De
oligarchie blijkt in deze strijd voortdurend ten prooi te vallen aan welsprekend
geformuleerde rationele absurditeiten. Die men parfumeert met mooie woorden als
die aangehaald in de tussentitel:
In feite is het natuurlijk zo dat alleen de personen in het juridische deel
van de oligarchie deze mening niet delen. Veroorzaakt door het onderbuikgevoel van
het puurste eigenbelang.
De houding van (hoge) juristen ten opzichte van het behoud
van de westerse waarden en cultuur is dusdanig bekend, dat religieuze
fundamentalisten er blindelings op vertrouwen:
Uit:
De Volkskrant, 12-04-2011, door Fouad Sidali en anderen
Gratuit gebaar van dierenliefde
Samen ageren islamitische en joodse organisaties tegen het dreigende
verbod op onverdoofd ritueel slachten: een grondrecht is in het geding.
Wij, joden en moslims in Nederland maken ons ongerust over het voorstel van
de Partij voor de Dieren om de onbedwelmde rituele slacht te verbieden. Deze
week zal de Tweede Kamer erover beraadslagen, en het ziet er naar uit dat een
meerderheid het voorstel zal steunen. Een belangrijk grondrecht, namelijk de
vrijheid van godsdienst, dreigt even aan de kant te worden gezet.
...
Mocht dit symbolische voorstel worden aangenomen, dan zullen
we samen - joden en moslims - optrekken om het voorstel van tafel te krijgen.
Desnoods stappen we naar het Europees Hof voor de Mensenrechten. Wij denken dat
deze juristen, zoals de Raad van State heeft laten zien, zich niet laten
meeslepen in dit populistisch voorstel. ...
Nederlandse Moslimraad. Joods-Marokkaans Netwerk Amsterdam. Islamitische
Stichting Nederland. Centrum Informatie en Documentatie Israël.
Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders. Vereniging Imams Nederland.
Marokkaanse Ouderenbond in Nederland. Centraal Joods Overleg. Yassin el Forkani,
jongerenimam.
Red.: Dat hier de vrijheid van godsdienst in het geding
is, is natuurlijk een aperte leugen. Religieuzen mogen gel;oven en deken wat ze
willen. wat ze niet mogen is anderen, inclusief dieren, benadelen. Daarin zijn
ze volkomen gelijk aan iedere andere burger. En als ze dat toch doen, kan, mag
en moet dat verboden worden. want religieuzen mogen nooit en te nimmer meer
rechten hebben of krijgen dan andere burgers. Religieuzen vertrouwen erop dat de
hoge juristen dit grondrecht zullen schenden. Een verwachting gebaseerd op
ervaringen.
Socioloog Meindert Fennema (samen met een collega), een
van de weinigen die de indruk wekt werkelijkheid boven ideologie te stellen,
maakt een verbinding tussen een al genoemd aspect van de oligarchie, en een deel
dat hier nog niet behandeld is:
Uit:
De Volkskrant, 13-04-2011, door Meindert Fennema en Eelke Heemskerk
Eenwording Europa onafwendbaar
Dat de Europese Unie verder gaat in de richting van politieke eenwording
blijkt uit de toenemende onderlinge verbondenheid van het Europese
bedrijfsleven.
Meindert Fennema | Eelke Heemskerk | Meindert Fennema en Eelke Heemskerk
zijn verbonden aan de afdeling politicologie van de Universiteit van Amsterdam.
Zij schreven samen het boek Nieuwe Netwerken. De ondergang van NV Nederland
(Bert Bakker, 2008).
Tussentitel: Recente eurotop kun je gerust stille revolutie noemen
Frits Bolkestein uit zijn ongenoegen over de gang van zaken in de Europese
Unie (Opinie & Debat, 9 april). Hij verzet zich vooral tegen de 'federale
fantasieën' die leven bij het Europees Parlement en bij de Europese Commissie.
...
Bolkestein lijkt te pleiten voor een opsplitsing van de
muntunie in een Noord-Europees deel dat een sterke euro houdt, en een
Zuid-Europees deel met een zwakkere euro. ...
Bolkesteins suggestie dat de euro uiteen zal vallen, is weinig waarschijnlijk.
Wij leiden dat niet alleen af uit de snelheid waarmee er nu maatregelen genomen
worden die de macht van de Europese instellingen vergroten - bij voorbeeld de
begrotingstoets voor de nationale begrotingen van de lidstaten en de versterking
en verbetering van de Europese Rekenkamer en natuurlijk de instelling van een
permanent Europees stabiliteitsfonds. Maatregelen die vijf jaar geleden nog
ondenkbaar waren. De recente eurotop kan wat dat betreft gerust een stille
revolutie worden genoemd.
Onze veronderstelling dat de Europese Unie verder zal gaan in de richting van
politieke eenwording - zoals Helmut Kohl al in 1991 voorspelde - leiden wij ook
af uit het ontstaan van een economische elite in Europa.
Onderzoek naar de mate waarin de Europese captains of industry zich verenigd
hebben in één Europees netwerk, leidt tot de conclusie dat het bedrijfsleven
allang voor één Europa heeft gekozen.
Dat proces is zichtbaar vanaf het einde van de jaren zeventig. De onderlinge
verbondenheid van het internationale bedrijfsleven op basis van gedeelde
benoemingen in de raden van commissarissen neemt vanaf dat moment sterk toe in
het gebied van de Europese Unie. En die trend zet zich versneld door in de 21ste
eeuw. ...
Het Europese bedrijvennetwerk neemt niet alleen in hechtheid toe, maar ook in
omvang. In 2005 waren er 168 bedrijven verbonden in dat Europese netwerk, in
2010 was het aantal verbonden bedrijven toegenomen tot 206. In 2005 waren de
Duitse, de Franse, de Nederlandse, de Belgische en de Engelse bedrijven nog de
kern van het Europese netwerk, in 2010 maken ook Scandinavische, Spaanse,
Italiaanse en Zwitserse bedrijven er deel van uit. De Franse bedrijven lijken
hun positie versterkt te hebben.
Red.: Dit is natuurlijk een kerndeel van de oligarchie. het
gaat om de landen-overstijgende, kosmopolitische, rijken, die daarin de dienst
uitmaken. Daaronder bevinden zich nog een aantal lagen, die in variërende de
mate voornamelijk de rol van nuttige idioten hebben - de Steenbreeks
van de Bovenbazen
.
Natuurlijk is de door Fennema geïntroduceerde
onafwendbaarheid alleen geldig binnen huidige, normale, politieke omstandigheden.
De geleidelijke machtsovername door de kosmopolitische oligarchie, door Fennema
aangeduid als 'stille revolutie', is uitstekend af te wenden door de overige
burgers buiten die normale omstandigheden. Als eerste door massaal stemmen op niet-oligarchische partijen,
waarvan al verschijnselen zijn te zien. En ten twee door
een plotselinge niet zo stille tegenrevolutie.
De verzameling over de oligarchie maakt deel uit van de reeks
Houding top. Wat betreft de kwalificatie oligarchie is dat iets waar we
hier ook de media en journalistiek onder scharen, hoewel er ook argumenten zijn
om ze sociologisch bij het midden in te delen. Tot daarover een besluit is
genomen, staan de mediavoorbeelden dus ook hier. Startende met een aanhanger van de
grootste voorliefde van de oligarch: het Europese Imperium:
Uit:
De Volkskrant, 20-04-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke
Obbema
Finse scepsis over euro
De opkomst van een PVV-achtige partij in Finland compliceert een
effectieve reddingsoperatie voor de euro.
Met een nieuwe episode in de eurocrisis in het verschiet kan de Finse
politiek wel eens relevanter voor Nederland blijken dan ooit tevoren. Daarom
valt het extra te betreuren dat het kortzichtige populisme ook in de Finse
politiek is doorgebroken. ...
Red.: De ware oligarch, Eurofiel, en ideoloog voert natuurlijk
nooit argumenten aan voor zijn standpunten. Hij poneert. Hier dat het stemmen
voor het eigenbelang van de lagerbetaalden iets kwalijks zou zijn, terwijl
Obbema en consorten uit precies hetzelfde eigenbelang voor het Europese Imperium
zijn
Gevolgd door de leugens. Die oplossing is gegeven en simpel: de wanbetalers
uit de euro.
Alweer een leugen. Dat voordeel, als het er al is, verdwijnt en valt in het
tegenovergestelde als de ontvangers van de export hun rekening niet betalen.
Zoals hier het geval is.
Waarmee Obbema het pro-EU-Imperialisme tot zijn beleid en dat van de
Volkskrant verklaart.
Manipulatie: "Die daarmee gelijk hebben gekregen".
Maar de vermelding van Obbema op deze plaats is nauwelijks
een verrassing, gezien zijn eerdere vermelding als ploert, dat wil zeggen:
iemand die pleit voor het benadelen van deze lagerbetaalden en zwakkeren ten
guste van de rijken en de sterkeren
.
De affaire Kalbfleisch begint op te warmen. Zowel de Telegraaf
als de Volkskrant hebben stukken in zijn verdediging gepubliceerd,
waarbij dat van de Volkskrant het meest opvallende was. Het gaat niet over de
oorzaak, de Chipshol-zaak, maar over de persoon van Kalbfleisch zelf, in wat nog
het meest op een hagiografie lijkt. Hier gaat het in eerste instantie om de
lijst vrienden:
Uit:
De Volkskrant, 23-04-2011, door Frank van Zijl
Profiel | Pieter
Kalbfleisch, de in opspraak geraakte voorzitter van de Nederlandse
MededingingsautoriteitHij is de kop van Jut, denken
zijn vrienden
Hij wordt verdacht van meineed en vriendjespolitiek, NMa-topman Pieter
Kalbfleisch (64). Niemand uit zijn omgeving kan het geloven. 'Ik zet vraagtekens
bij wat hier gebeurt.'
Tussentitel: Ik heb hem nog nooit op een onwaarheid kunnen betrappen |
Arthur Docters van Leeuwen - Vriend en jarenlang collega
Erik van Muiswinkel is 11 jaar als hij in 1972 in het clubhuis van de
Haarlemse cricketvereniging Rood en Wit zijn debuut maakt als cabaretier. Hij
imiteert Pieter Kalbfleisch, dan een forse twintiger. Van Muiswinkel draagt een
badmuts.
De scène staat beschreven in het jubileumboek van de club uit
2006. ...
De mannen van Rood en Wit, een zustervereniging van de
koninklijke HFC, is een gezelschap van carrièrejagers. Pieter Kalbfleisch
voorop. Hun vaders zijn geen cabaretiers, maar mr. dan wel dr., ir., ing. - of,
bij voorkeur, een combinatie van dat alles. De zonen doen des zomers aan bowling
and batting, 's winters trappen ze een bal bij HFC, op hetzelfde complex. ...
Kalbfleisch de scholier, de student rechten aan de VU te
Amsterdam, de advocaat, de rechter en uiteindelijk de voorzitter van de
Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa), is meer een man van langs de velden.
Als supporter van het 1ste heeft hij in dertig jaar maar weinig wedstrijden
gemist. ...
Deze Pieter Kalbfleisch, 64 jaar inmiddels, is meer nog dan
raadsheer Tom Schalken in het proces-Wilders sinds twee weken de kop van Jut van
de rechterlijke macht. Hij wordt verdacht van meineed en vriendjespolitiek.
Niemand uit zijn omgeving kan het geloven. Arthur Docters van Leeuwen, vriend en
jarenlang collega bij de Autoriteit Financiële Markten (AFM): 'Ik heb hem nog
nooit op een onwaarheid kunnen betrappen.' Ferdinand Grapperhaus, advocaat bij
Allen & Overy, lid van de Sociaal-Economische Raad (SER) en dispuutgenoot: 'De
man heeft een geweldige reputatie. Ik wil grote vraagtekens plaatsen bij wat
hier gebeurt.'
Bij de HFC'ers geniet de 'mens' Kalbfleisch een zo mogelijk
nog hoger aanzien. Voorzitter Hugo Bettink, advocaat te Haarlem: 'Ik ken hem
vijftig jaar. Een zeer correcte man met grote capaciteiten. Meelevend, sterk,
vasthoudend karakter.'
Henk Uildriks, oud-voorzitter: 'Hij is enthousiast,
betrouwbaar, erudiet. Een intellectueel, belezen.'
Als er één integer overkomt, is hij het wel, zegt Uildriks.
Maar ondertussen wordt de onberispelijke Kalbfleisch ervan beschuldigd dat hij
als vicepresident van de Haagse rechtbank in 1993 een cruciale pion is geweest
in de Chipshol-affaire.
De met hem bevriende rechter Hans Westenberg zou op verzoek
van Kalbfleisch 'recht' hebben gesproken in het voordeel van zakenman Harry van
Andel. Kalbfleisch kende Harry van Andel als lid van het Amsterdamse korps LANX
(met de zinspreuk: 'Wanhoopt niet, God leidt.') en als broer van zijn
hartsvriend Jan Jonathan, zijn dispuutgenoot met wie hij samen rechten
studeerde. ...
Red.: Dit het gesloten netwerk dat de kern van de oligarchie
vormt. dermate gesloten, dat rotheid en corruptie onontkoombaar zijn. Alleen
noemt men het andere, namelijk netwerken en vriendendiensten. Natuurlijk laat je
je kamraad van het korps niet vallen. En daar is ook niets mis mee. Alleen als
het gebeuren in de buitenlucht komt, gaat het reageren met de maatschappelijke
zuurstof in die lucht, en krijg je de stank van wat bekend staat als corruptie.
Tot grote verbazing van de vrinden, want die zitten in dezelfde club onder
dezelfde deksel.
De hele Chipsholzaak loopt als tientallen jaren, en al
eerdere zijn er berichten van beotrowubare bronnen asl advocaten gekomen dat er
van alles fout zat. Dat was de reden dat de spil: "liegende rechter" Hans
Westeberg wel veroordeeld moest worden: advocaten getuigden tegen hem. Ook in
dit artikel, aan het einde komt de geur weer naar buiten:
Hetgeen de reacties van de vrienden in een opmerkelijk daglicht plaatst:
Deze mensen moeten ook van de berichten naar buiten geweten hebben, en staan
hier keihard te liegen. Het zijn gewoon trouwe leden van de corrupte
oligarchenkliek. Waarover hier vast nog wel meer berichten komen, maar wie acuut
op de hoogte gehouden wil worden of achtergronden zoekt, die kan terecht bij de
website waar de val mee begonnen is: Klokkenluideronline
. Waar ook veel te lezen valt over een andere lid van deze bende:
directeur-generaal van het departement van Justitie: Joris Demmink, waarover
ook alhier binnenkort meer.
Nog niet genoemd: de kunstsector. Op een aparte stapel ligt
al een verzameling artikelen van deelnemers aan de wereld van kunst en cultuur
waarin zij hun afschuw van de PVV belijden. En hun verontwaardiging over
het feit de de PVV dus iets minder dan goedgunstig en goedgeefs tegenover de
kunst- en cultuurwereld staat. Een gang van zaken die ze, en de rest van de
oligarchie zelf allemaal onder de natuurlijke orde der dingen scharen. Het was
dan ook een verrassing voor de redactie een goed geformuleerd tegengeluid te
lezen van iemand die zelf ook makkelijk in de oligarchie zou kunnen zitten:
Uit:
De Volkskrant, 05-05-2011, door Geerten Waling
Hoe treurig dat de elite in een tentje zichzelf bevlekt
De auteur is historicus en promovendus aan de Universiteit Leiden. Hij
stelt dat een 'kritisch debat' over een nieuw artistiek en politiek model zoals
dat nu wordt gevoerd arrogant en volkomen wereldvreemd is.
Tussentitel: De PVV, de meest smaakmakende partij die het cultuurdebat
oppookt, is bewust niet uitgenodigd Vier kunstenaars en vier politici
kruipen deze week samen in een tentje 'op zoek naar commitment' (V, maandag 2
mei). Met als voorwendsel een 'kritisch debat' over de bezuinigingen op kunst en
cultuur wordt een wedstrijd quasi-intellectuele zelfbevrediging gehouden die
alleen maar samenvat hoe wereldvreemd onze culturele elite is.
Neem allereerst de naam: Allegories of good and bad
government, naar de 14de-eeuwse fresco's van Lorenzetti. Van wie? Lorenzetti,
kent u die niet? Schande. ...
De Italiaanse titel van zijn werk is naar het Engels
vertaald... Want in het Nederlands ga je je als culturele elite natuurlijk niet
uitdrukken. Kom nou toch! De Nederlandse identiteit bestaat toch al niet. (Zijn
Henk en Ingrid daar nou nog niet achter?)
Het initiatief gaat over de Nederlandse kloof, tussen de
Nederlandse politiek en de Nederlandse kunsten. Waarom dan toch een Engelse
naamgeving? Belangrijker nog, wie bereikt men met deze titel, en vooral: wie
haakt erdoor af?
Als er een kloof is tussen kunst en politiek, heeft dat ook
te maken met een onvermogen om grote delen van de samenleving te bereiken.
Een prangend probleem van de sector, die dat niet alleen
volledig negeert - maar zich er zelfs schaamteloos op laat voorstaan, getuige
zo'n esoterische titel. ...
Red.: Soms zijn ze zelfs nog duidelijker: alles wat geen
Engels verstaat en niet weet wie Lorenzetti is, is klootjesvolk
.
De Groene Amsterdammer is ook een steunpilaar van het
politiek-correcte denken, het multiculturalisme en het kosmopolitisme. net als
die bekendere organen als de Volkskrant, Vrij Nederland, en het
overgrote deel van de publieke omroep.
Ook de auteur weet het aardig samen te vatten:
Hetgeen slaat op de hele oligarchie. En toegespitst op het onderwerp:
Oftewel: het nieuwe initiatief is een hopeloze onderneming van gelovigen die
alle contact met de heidenen schuwen.
een eigenschap van de oligarchie die als beste illustreert
wat haar waarde is, is haar diep weerstand tegen alles dat democratie is.
natuurlijk: ze zegen dat ze democraten zijn, omdat dat niet meer anders kan in
de huidige maatschappij. Eindeloos graaien én de mensen stom houden, dat
werkt niet meer.
Maar natuurlijk moet je niet op hun woorden letten, maar op
hun daden. En die zijn duidelijk: iedere keer dat er sprake is van meer invloed
van de burgers, referenda enzo, zijn ze daar mordicus tegen. En mochten de
burgers toevallig, door enen of andere misverstand, wél de gelegenheid hebben
gekregen en ze stemmen inderdaad tegen de oligarchie, zoals bij het Europese
referendum, zijn er altijd weer wegen om dat terug te draaien. De macht van de
oligarchie, Nederlands of Europees gaat voor.
Het enige dat ze nog niet hebben kunnen stoppen, ondanks
hardnekkige pogingen, is de opkomst van de PVV. Hoewel men het wel geprobeerd
heeft na de verkiezingen van 2010, met suggesties over een zakenkabinet
. Het ging niet door om dat sommigen toch door hadden dat zo'n ingrijpen zou kunnen uitlopen op
een opstand, en verlies van alle macht.
Maar dat ze ten diepste antidemocratisch zijn, werd recent
weer eens bewezen door een paradepaardje uit de stal: vele malen minister, onder
andere van justitie, Piet Hin Donner:
Uit:
De Volkskrant, 05-05-2011, van verslaggever Emiel van Dongen
Kamer bezorgd over aan banden leggen van Wob
Tussentitel: Wob-verzoeken zijn nu soms een schot hagel | Piet Hein Donner -
Minister van Binnenlandse Zaken
De Tweede Kamer is bezorgd over het voornemen van minister Donner van
Binnenlandse Zaken om het opvragen van overheidsinformatie door burgers,
journalisten en wetenschappers aan banden te leggen. De minister vindt dat er te
veel 'oneigenlijk gebruik' van wordt gemaakt.
Donner deed zijn uitspraken dinsdagavond in het kader van de
Dag van de Persvrijheid. Verzoeken op grond van de Wet openbaarheid van bestuur
(Wob) moeten volgens Donner niet worden gehonoreerd als ze gaan over het proces
dat voorafgaat aan een besluit. Alleen het besluit als 'gemeenschappelijk
product' valt volgens Donner onder de openbaarheid van informatie.
...
Red.: Waarop meteen al reacties vanuit de journalistiek
kwamen dat dat natuurlijk volstrekte onzin is: juist in het voortraject is te
bepalen hoe zaken tot stand zijn gekomen en waar dingen fout zijn gegaan wat
Donner natuurlijk ook wee, en de reden is om deze beperking voor te stellen.
Vergezeld van drogredenen, natuurlijk:
Watt zelfs als het waar zou zijn, totaal niet opweegt tegen die gevallen die
wel belangrijke informatie opleveren:
En waar het natuurlijk om gaat is dit:
En aangezien openheid en informatie een kern van en noodzakelijke voorwaarde
voor democratie zijn, zoals Piet Hein Donner ook heel wel weet, keert Piet Hein
Donner zich dus welbewust tegen de democratie. Uit aristocratische en
oligarchische machtwellust, natuurlijk.
Geen helderder illustratie van de werking van de oligarchie,
op het moment dat iemand zich tegen een lid of leden van die oligarchie durft te
keren:
Uit:
De Volkskrant, 19-05-2011, van verslaggevers Merijn Rengers en Ianthe
Sahadat
Klokkenluider in de kou
Radboud Verberne is door de Raad van Toezicht van het ROC Rijn IJssel
ernstig in de steek gelaten, vindt de klachtencommissie van het mbo.
De Raad van Toezicht van het ROC Rijn IJssel in Arnhem, waarin onder anderen
de hoogste adviseur van het kabinet Rutte op het gebied van veiligheid en
justitie Albert van der Kerk zat, heeft klokkenluider Radboud Verberne zeer
slecht behandeld. Tot die conclusie komt de Klachtencommissie Governance en
Beloning MBO.
Verberne bracht een miljoenenfraude bij het ROC Rijn IJssel
in Arnhem aan het licht. Volgens de commissie voor goed bestuur in het mbo had
Verberne door de Raad van Toezicht van de school in bescherming moeten worden
genomen. Ook had hij expliciet op de klokkenluidersregeling van de school moeten
worden gewezen.
Dit gebeurde niet. De school achtervolgde hem met
verdachtmakingen, gedwongen overplaatsingen, pesterijen en juridische
procedures. ...
e constatering dat de toezichthouder onjuist handelde, is
pijnlijk voor de hoogste adviseur van het kabinet-Rutte op het gebied van
justitie en veiligheid. Albert van der Kerk, oud-hoofdofficier van justitie in
Arnhem, zat tijdens de subsidiefraude in de Raad van Toezicht van Rijn IJssel.
Hij stapte eind 2008 op toen het ministerie vaststelde dat er sprake was van
onregelmatigheden en het OM inlichtte over de fraude.
Drie andere leden die destijds in de Raad van Toezicht zaten,
zijn nog steeds in functie. Het gaat om voorzitter Cees van den Vlekkert, in het
dagelijks bestaan directeur van de ANWB, Cathy van Beek, lid en plaatsvervangend
voorzitter van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZA) en Hans Stellingsma,
aandeelhouder en partner bij adviesbureau Quintel.
De school ziet geen aanleiding om consequenties te verbinden
aan de uitspraak van de commissie, laat de woordvoerder van het ROC Rijn IJssel
weten. Ook is de school niet van plan de procedures stop te zetten die tegen
Verberne lopen. ...
Red.: Het is een wonder dat Verberne nog van deze enkele
instantie gelijk heeft gekregen, want klokkenluiders lukt gewoonlijk zelfs dat
niet. De meeste klokkenluiders tegen de oligarchie kunnen alleen iets bereiken
via de media
.
In het volgende artikel komen meerdere zaken samen:
Uit:
De Volkskrant, 23-05-2011, door Michael Blok en Maartje Terpstra
Eerste Kamer is vitale verdedigingslinie
Michael Blok | Maartje Terpstra | Michael Blok en advocate Maartje
Terpstra zijn verbonden aan het Platform Stop Racisme en Uitsluiting, dat
vandaag een manifestatie houdt op het Binnenhof. ...
Red.: En al meteen een interventie, want dit is de eerste
koppeling: die tussen de juridische wereld, die sterk kosmopolitisch en D66 en
oligarchisch is, met de "mensenrechten"-beweging, die sterk pro-migratie en
pro-immigratie is, en dus ook kosmopolitisch en oligarchisch.
Verbinding drie: die internationale clubs en hun verdragen zijn zo mogelijk
nog kosmopolitische en pro-migratie en pro-immigrant en oligarchischer.
Verbinding vier: het zijn in al dit soort zaken rabiate leugenaars. Een
capaciteit die je noodzakelijkerwijs sterk moet ontwikkelen als lid van
een graaiende oligarchie die zich fatsoenlijk probeert voor te doen.
De alinea waarvan de tussentitel de afkorting is. Natuurlijk wordt er geen
draad van bewijs aangedragen.
In de regels voor gezinshervorming zijn de gaten gedacht die het mogelijk
maakten om ze te gebruiken voor kettingimmigratie. De oorspronkelijk regels
waren amoreel, daar ze de rechten van de rechthebbers Nederlandse sociale
voorzieningen schenden - kettingimmigratie van sociaal achterstandigen gaat ten
koste van de bestaande zwakkeren.
Het huidige beleid waarin iedereen meteen Nederlander wordt, besteelt al
degen die bijgedragen aan de pot voor de sociale voorzieningen, omdat er nu
miljarden gaat naar immigranten die niets hebben bijgedragen.
Asielzoekers maken misbruik van de bestaande regel van niet-scheiding van
kinderen, door in Nederland kinderen te maken, die automatisch Nederlander
worden, waardoor ze niet uitgezet zouden kunnen worden. Weer een vorm van
misbruik van regels, die de rechten van Nederlanders schendt.
Weer diezelfde internationale rechters en instanties die een integraal deel
uitmaken van de kosmopolitische oligarchie.
Alweer hun regels
Een keiharde geloofsbekentenis tot migratiefundamentalisme. Alom is bekend
dat asielzoekers liegen dat ze scheel zien om maar een westers land binnen te
komen
. Met genoemde voorstel zouden ze allemaal moeten worden binnengelaten
Weer een leugen: die maatregelen maken een einde aan een paar volkomen
onterecht privileges die godsdienst heeft boven andere meningen
.
Waarmee wordt toegegeven dat de Nederlandse rechterlijke macht en de Europese
rechterlijke instituties samenspannen tegen iedereen die het kosmopolitisme en
migratiefundamentalisme van de oligarchie een halt willen toeroepen.
Een ledigen en een omdraaiing der feiten: het samenspannen van de
rechterlijke macht met de oligarchie aan de top van de maatschappij, samen tegen
de onderste tweederde, is een ernstige bedreiging voor de rechtsstaat.
En hier wordt toegegeven dat de Eerste Kamer deel uitmaakt van die rechtstaat
bedreigende oligarchie.
Voor een oligarch gelden natuurlijk andere regels dan voor
een gewone burger. Eerst de regel voor de oligarch:
Uit:
De Volkskrant, 16-06-2011, van verslaggeefster Maartje Bakker
Lager inkomen voor bestuurders in het onderwijs
Onderwijsbestuurders krijgen een lager maximuminkomen dan andere bestuurders
in de publieke sector. Hun beloning gaat variëren tussen een maximum van 85.000
euro voor bestuurders van kleine basisscholen tot 217.000 euro voor bestuurders
van universiteiten.
Dat is besloten op het ministerie van onderwijs. ...
Het zijn vooral de bestuurders van hogescholen en
universiteiten die hun inkomen in de nabije toekomst zien slinken: 50 procent
van hen zit boven de norm. ...
Aan hun huidige contracten valt niet te sleutelen. Pas bij een herbenoeming of
een nieuwe aanstelling worden de nieuwe regels gevolgd. ...
Red.: En hier de regel voor de gewone burgers:
Uit:
De Volkskrant, 16-06-2011, van verslaggeefster Madelon Meester
'Nog minder loon? Ik wil niet in de bijstand'
Tussentitel: Thuishulpen Viva! moeten 25 procent salaris inleveren
Het is sinds januari al de zesde keer dat de werknemers van Viva! Thuiszorg
staken. Woensdagmiddag hebben ruim veertig werknemers zich verzameld op de Grote
Markt in Haarlem. De werknemers voelen zich onder druk gezet. Als ze niet
akkoord gaan met een loonsvermindering van 20 procent, dreigt Viva de werknemers
te ontslaan. ...
Red.: Dat zou bij de oligarchen natuurlijk ook werken: 25
procent inleveren, of je wordt ontslagen. Maar zoals gezegd: oligarchen zijn
geen gewone mensen. Oligarchen zijn meer.
Voor het omgaan met de oligarchie geldt hetzelfde als voor
dineren met de duivel: Je moet een lange lepel meebrengen. FNV-voorzitter Agnes
Jongerius heeft dat niet gedaan, en zich laten verleiden tot langdurige
onderhandelingen met de oligarchie. En wie langdurig aan tafel zit met een
partij die de vrijwel volledige macht heeft, raakt vanzelf betrokken - het
bekende Stockholm-syndroom
. Jongerius heeft zich laten trekken in een akkoord over pensioenen dat de
positie van de werkgevers verbetert, en die van weknemers verslechtert:
Uit:
De Volkskrant, 18-06-2011, column door Martin Sommer
De karavaan trekt verder
Tussentitel: De ban van 65 jaar is gebroken zonder volle Malievelden
... de afgelopen dagen werd wel een historisch akkoord gesloten over de oude
dag. De ban van 65 jaar is gebroken. Zonder volle Malievelden of Griekse
taferelen. Een akkoord dat, zeggen sommigen, qua belang het befaamde akkoord van
Wassenaar van 1982 naar de kroon steekt. Toen ging het over winstherstel,
werkgelegenheid en sanering van de overheidsschuld. ...
Ditmaal is de ruil een hogere pensioenleeftijd voor de
overheid, een welvaartsvaste AOW en bescherming van de werknemers boven de 55
voor Agnes Jongerius. En het binnen de perken houden van de premies voor de
werkgevers. ...
Red.: De welvaartvastheid van de AOW is, alom
omschreven, gegoten in de vorm van een sigaar uit eigen doos, waarna overblijft
een beperking op de betalingen door de werkgevers zonder beperking op die van de
werknemers, en een verhoging van de pensioenleeftijd. Een eenzijdig akkoord.
Gebaseerd volgens Sommer op:
Een charmante interpretatie van de werkelijkheid, waarvoor het
Stockholm-syndroom een veel betere verklaring is. Met een kenmerkend bij-effect:
Voor aan de oligarchie bewezen diensten - zoals het geval Kok heeft
aangetoond. En onze dank aan Martin Sommer, die dit, vermoedelijk onbedoeld, zo
heeft opgeschreven.
Iemand schrijft een waar woord, wat hij ongetwijfeld niet zo
bedoeld heeft;
Uit:
De Volkskrant, 17-06-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Paul Brill
Harde Griekse realiteit
Veel Grieken lijken nog niet te beseffen hoe nijpend de situatie van hun
land is. Extra noodsteun wordt duur betaald.
... Zoals de ouderwetse stakingsactie van woensdag
onderstreepte, zijn velen er nog steeds niet van doordrongen hoe nijpend de
situatie van het land is, hoe onvermijdelijk zware ingrepen zijn en hoe gering
de buitenlandse animo is om Athene nog meer miljarden toe te spelen.
Niet dat de protesten volslagen onbegrijpelijk zijn. De
schuld voor de misère ligt vooral bij de politieke en financieel-economische
bovenlaag, niet bij de doorsnee-burger. ... Er moet collectief schoon schip
worden gemaakt.
Red.: Wat natuurlijk precies zo geldt in Nederland, waar het
ook de bovenlaag is die de Griekse bovenlaag in staat heeft gesteld die
wantoestanden te kweken:
Uit:
De Volkskrant, 17-06-2011, ingezonden brief van Ruud Hilhorst (Utrecht)
Beoordelingsvermogen
Dat de Grieken er een potje van hebben gemaakt is duidelijk. Maar wat
te denken van het beoordelingsvermogen van al die bankiers en
pensioenfondshouders die, na eerst flink te hebben geïnvesteerd in
'versneden' hypotheken in de Verenigde Staten, nu ook al een vermogen
hebben gespendeerd aan de Griekse staatsschuld. Naar mijn idee is dat
pas zorgelijk!
Red.: Brandstof voor een revolutie.
De aanleiding voor het volgende artikel is een stom plan van
de rechtse ideologen. Maar als bij-effect leidt het tot reeks
onthullingen:
Uit:
De Volkskrant, 29-06-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré
Korte metten met KNMI
De coalitie schopt tegen heilige huisjes. Dat is verfrissend.
Jammer alleen dat de aanval voortkomt uit rancune.
Een frisse wind door het land kan geen kwaad. Dat de coalitie van VVD,
CDA en PVV daarbij geen heilig huisje schuwt, is ook best verfrissend.
Het leverde al levendige debatten op over de publieke omroep, de
rechterlijke macht, Staatsbosbeheer en het koningshuis. En nu is dan het
KNMI aan de beurt, koninklijk meteorologisch instituut sinds 1854.
...
Zo past het KNMI-debat in een patroon: te vaak worden
aanvallen vanuit de coalitie schijnbaar gedragen door rancune. Wie
vragen stelt bij de formatie, zoals de koningin, moet invloed inleveren.
Wie kritisch is over de PVV, zoals de omroep IKON, mag geen politieke
programma's meer maken. Wie vragen stelt over de omgang met
asielzoekers, zoals het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, moet
bevoegdheden inleveren. ...
Red.: Allemaal uitwassen van de macht van de
oligarchie. En allemaal een uitstekende zaak dat ze worden ontmanteld.
De journalistiek, partner van de oligarchie, staat er natuurlijk wel
achter ...
Een enkel staaltje meer praktisch oligarchisch gedrag:
Uit:
De Volkskrant, 08-07-2011, ANP.
Hbo-topman
verduisterde voor acht ton
Tegen een 44-jarige oud-directeur van hogeschool Windesheim in Zwolle
is donderdag 30 maanden celstraf geëist, waarvan 6 maanden
voorwaardelijk. De man stond terecht voor de rechtbank in Zwolle wegens
verduistering in dienstbetrekking en fraude.
Jelle B. heeft bekend 8 jaar lang grote bedragen te hebben
verduisterd. Hij diende 175 vervalste facturen in. De hogeschool is voor
824 duizend euro benadeeld, aldus het Openbaar Ministerie. De fraude
kwam aan het licht via een brief van de ex-vrouw van B.
Na de scheiding werd zijn vrouw boos omdat B. een rekening
niet had betaald. Zij wist van de fraude want het geld was bedoeld voor
haar paardenfokkerij. ...
Red.: Slechts door toeval komt dit aan het licht. Het
gedrag komt dus veel meer voor. Maar fundamenteler: dit is gewoon
onhandig gedaan. De meeste oligarchen weten precies hetzelfde te
bereiken, door trucs die dicht bij of binnen de wet blijven.
Gesanctioneerde smeerlapperij. Witte-boorden criminaliteit wordt
systematisch gedekt door manipulatie van wet en regels, en uiteindelijk
vaak ook nog door klassenjustitie. Steel 1000 euro en je gaat voor een
jaar de bak in - steel een miljoen euro, en je komt er vanaf met een
boete.
Nog een belangrijk kenmerk van de oligarchie: als je er
eenmaal toe hoort, kan je bijna prutsen wat je wil - ze bieden elke keer
weer een nieuw baantje:
Uit:
De Volkskrant, 19-07-2011, column door Arnon Grunberg
Opportunisme
Ben Knapen, staatssecretaris Buitenlandse Zaken, was ooit
hoofdredacteur van NRC Handelsblad. Wat zijn verdienste in die
functie was, is mij onbekend, maar als lid van de raad van bestuur van
het uitgeverijconcern PCM, voormalig eigenaar van de Volkskrant,
is Knapen medeverantwoordelijk voor bijvoorbeeld de vernieling van
uitgeverij Meulenhoff. ...
Red.: Na de vernieling van Meulenhoff heeft hij ook
nog eens als PCM-bestuurder een paar honderd miljoen weggegeven aan het
hedgefonds Apax. En ter beloning wordt hij dus staatssecretaris.
Volkomen typerend. Nog wat voorbeelden hier
.
Weer een combinatie-artikel:
Uit:
De Volkskrant, 20-07-2011, column door Toine Heijmans
Prinses Rebekah
... Rebekah Brooks is een spil in het journalistieke schandaal dat
zich ontvouwt in Groot-Brittannië. ...
Op de spaarzame YouTube-beelden die van Rebekah beschikbaar
zijn, verschijnt ze als een charmante vrouw die bijvoorbeeld Cherie
Blair een voorzichtige kus geeft op de wang. In een (geniepig opgenomen)
gesprek met een groep verslaggevers van News of the World, hoor je een
manager die met kalme stem vertelt dat het goed gaat komen. Gisteravond
gaf ze met dezelfde kalme stem antwoord op vragen van parlementariërs.
...
In 2003 vertelde Rebekah keurig aan een commissie van het
Lagerhuis dat haar krant politiemensen betaalde voor informatie. Het
kritische Lagerhuislid dat de vraag stelde, stond een tijd later met een
foto in de krant (halfnaakt, zo zijn ze bij de tabloids) maar niemand
kan sindsdien zeggen dat ze niet wisten van de geheimedienstmethoden.
The Guardian publiceert al jaren over de tabloidgekte. Een echt
schandaal wilde het niet maar worden. Totdat prinses Rebekah en/of haar
lakeien te ver gingen en de telefoon afluisterden van een vermoord
meisje. En nu is iedereen kwaad. ...
Red.: Het ook hier, net als overal elders, niet
duidelijk genoeg gemaakt wat voor een fundamenteel onderscheid het is
voor het publiek dat de roddelbladen koopt, meest gewone Engelsen, of
degene die afgeluisterd en opgejaagd wordt iemand uit de top of ook een
gewone burger is:
In wat andere woorden: mensen uit de top zetten zichzelf in die
positie vanwege de voordelen die het heeft - welwetende dat ze de gewone
burgers daarmee benadelen want voor het extra voordeel doen ze het
juist. Ze zijn fair game, een eerlijk doelwit. De gewone burger
is dat niet, al was het maar omdat hij niet de voorrechten heeft van de
toppersoon. Dat de massale verontwaardiging pas opstak na het bekend
worden van het geval van het vermoordde meisje is dus strikt logisch -
en nauwelijks hypocriet. En de laatste alinea toont onbegrip hiervoor:
Boos worden op die andere dansers kunnen ze nauwelijks, want dat is
hun leidende elite. Boos worden daarop betekent dat je je gewaar gaat
worden van de smerige rol die ze zijn gaan spelen en dan zou je
eigenlijk aan de revolutie moeten gaan. Maar dat wil je natuurlijk
alleen in uiterste nood, want revolutie is altijd bloedig en kostbaar.
En boos op zichzelf zijn, hoeven ze dus helemaal niet.
Auteur Heijmans zegt wel een aantal ware dingen, maar beseft
toch kennelijk niet wat zijn positie is: lid van een lakeien-middenlaag,
niet al te ver van de graaiende top aan wie ze steun verlenen.
De Europese leiders gaan definitief afspreken dat ze de
Europese burgers laten betalen voor het graaien van de Griekse en
Europese rijken. De Volkskrant wijdt er twee commentaren aan:
Uit:
De Volkskrant, 21-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke
Obbema
Riskante eurotop...
Een 'alomvattend antwoord' gaat ook deze eurotop niet opleveren.
De reactie van de financiële markten op het uitblijven daarvan moet
worden gevreesd.
Het gevaar is groot dat de Europese regeringsleiders op hun eurotop
met een oplossing komen die de financiële markten gaat teleurstellen.
...
Red.: Obbema gelooft heilig in de financiële
markten - de instelling van mondiale roofridders op gigantische schaal.
Je vraagt je echt af waarom hij dat doet: stompzinnigheid,
kwaadaardigheid, wat anders...?
De kredietbeoordelaar die de kredietcrisis mede hebben veroorzaakt,
met hun frauduleuze producten. En met hun frauduleuze beoordelingen van
Griekenland en de andere olijfolie-landen als kredietwaardig, hetgeen
door de banken als smoes is gebruikt om die landen geld te geven,
terwijl iedereen met enig gezond verstand wist dat de economie en
arbeids- en belastingmoraalmoraal in die streken sterk te wensen over
lieten en laten. Precies hetzelfde als men dus gedaan heeft met de
Amerikaanse hypotheken: welbewust te hoge adviezen afgeven zodat de
rijken erop los konden speculeren en miljarden in hun zak steken, waarna
bij het barsten van de zeepbel de burgers het verlies konden dekken.
Maar de media steunen deze gang van zaken zelfs:
Met onder andere het dreigen met hel en verdoemenis:
Het maakt natuurlijk geen zier uit voor Spanje en Italië wat er in
Griekenland gebeurt - die zullen zelf orde op zaken moeten stellen. Men
zal wel weer op "de financiële markten" doelen. Wat de vraag oproept hoe het
toch kan dat China zijn munt op een lage koers kan houden, terwijl hij
volgen de principes van "de financiële markten" sterk gestegen zou
moeten zijn. Kennelijk kan je dus wel zonder de "financiële markten".
Die "financiële markten" die natuurlijk ook niets anders zijn dan de
bovenlaag van de graaiende oligarchie. Het soort mensen dat je doet
denken aan Franse tijden en de Bastille.
Maar misschien gaat het ook wel om dit:
Het Europese Imperium.
Nummer twee zit natuurlijk ook helemaal in de modder ...
Uit:
De Volkskrant, 21-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré
..die De Jager kan winnen
Minister van Financiën Jan Kees de Jager staat hoe dan ook voor zijn
moment van de waarheid. ...
Als de financiële markten die oplossing ook kunnen verteren
...
Red.: De 'financiële markten' - de graaiende
oligarchie. Waarvoor hij overigens
ook een directe leugen nodig heeft:
Want hier is de waarheid (uit dezelfde krant):
Uit: De Volkskrant, 21-07-2011, van verslaggevers Douwe Douwes en
Kim van Keken
'Saneren en banken laten betalen'
... De opstelling van minister Jan Kees de Jager van Financiën is al
een maand helder: 'Als Griekenland niet levert, zullen we nee moeten
zeggen.' De banken en de pensioenfondsen moeten betalen.
Een meerderheid in de Tweede Kamer steunt die opstelling. De coalitiepartijen
VVD en CDA, voorstanders van de financiële redding van Griekenland, krijgen geen
steun van gedoogpartner de PVV ('geen euro naar de Grieken'). Maar ze krijgen
wel de zegen van de PvdA, GroenLinks, D66 en de SGP. Daarmee steunen 104 van de
150 Nederlandse parlementariërs het scenario van De Jager. ...
Red.: De situatie in de Tweede Kamer is dus wel veel
beter: tweederde van de bevolking is tegen, en tweederde van de Tweede
Kamer is voor. Omdat in de Tweede Kamer net als bij de banken en de
"financiële wereld"-graaiers zitten. Die dus de hartelijke steun van de
media krijgen (de rechtse kant ervan is natuurlijk nog veel meer voor de
graaiers).
Groot-winkelier Jaap Blokker stond bekend om zijn openheid -
zo was hij een van de eersten in de top van de maatschappij die wees op
de allochtone criminaliteit - door ervaringen met zijn eigen winkels. In
deze verzameling heeft hij ook, postuum, een bijdrage:
Uit:
De Volkskrant, 16-08-2011, van een verslaggever
Jaap
Blokker briest voor de laatste keer
... de onlangs overleden Jaap Blokker ... in het recent verschenen
jaarverslag van Blokker Holding.
... De oud-topman stond bekend om zijn gepeperde uitspraken
in zijn voorwoord. In zijn laatste bijdrage - 'op het moment dat ik dit
schrijf realiseer ik mij dat dit het laatste jaarverslag zal zijn waar
mijn naam onder staat' - schrijft Blokker dat bankiers 'alle
realiteitszin' verloren hebben. Daarbij is er nog een sneer voor
Lodewijk de Waal, namens de overheid bij ING aangsteld. 'Desondanks
heeft niemand deze rijkspitbull horen grommen of blaffen, laat staan
zien bijten toen de bonussen werden vastgesteld. Het pluche van bancaire
directiekamers doet kennelijk socialistische idealen verbleken.'
...
Red.: Dank u, heer Blokker.
Bijna vergeten, maar de elektronische media staan natuurlijk
ook helemaal bol van de oligarchie. Goed voorbeeld is Buitenhof,
waar er onder leiding van Peter van Ingen diep geknipmest wordt richting
de hoge heren van het dorp. Stel je voor dat ze volgende keer niet bij
je langs willen komen om je buigingen in ontvangst te nemen ... Hier een
enkel aflevering van deze lakeienrubriek, met als gasten twee rasechte
oligarchen: Piet Hein Donner en Nout Wellink
(05-06-2011).
De oligarchie is natuurlijk ook solidair. Rechtsgeleerde Ybo
Buruma is een multiculturalist - dus is hij volgens zijn mede-juristen
zeer geschikt voor de Hoge Raad:
Uit:
De Volkskrant, 27-08-2011, door Ana van Es
Het OM vervolgt te veel flutzaken
Rechtspraak | Voordat hij wordt bijgezet in de Hoge Raad, spreekt Ybo
Buruma nog één keer vrijuit over spraakmakende kwesties.
Rechters moeten hun geweten meer laten spreken, schrijft strafrechtjurist Ybo
Buruma in Geen blad voor de mond. Nu staren ze zich vaak blind op
wettelijke procedures, maar deze juridische haarkloverij garandeert geen juiste
uitkomst. Dus moet de rechter 'ho' zeggen tegen een onrechtvaardig
eindresultaat.
Dat belooft wat, als Buruma volgende week toetreedt als lid
van de Hoge Raad. Hij zal zeker willen morrelen aan de terughoudende opstelling
van ons hoogste rechtscollege. De Hoge Raad controleert in beginsel slechts of
lagere rechters de wet netjes hebben toegepast. 'Ho' zeggen als het feitelijke
bewijs rammelt, luisteren naar het geweten - dat hoort daar niet bij.
...
Red.: "Het laten spreken van het geweten" is ook zo'n
regel die tot een rechtssysteem zou kunnen behoren. En die op manieren ingevuld
kan worden die die regel perverteren:
Kennelijk behoort het tot het geweten van Ybo Buruma dat Geert Wilders niet
deugt, en dat de islam vrijelijk tot de westerse beschaving moet worden
toegelaten. Vermoedelijk, want het komt vrijwel altijd in die combinatie voor,
met actieve steun vanuit die beschaving. Waar Buruma het over geweten heeft,
verwart hij dat dus met ideologie. Want was het geen ideologie, dan zou hij zijn
opvattingen moeten verklaren in de zin dat hij ze breder toepast, met name ook
op die van de islam zelf. Hetgeen hij natuurlijk niet doet:
Hetgeen een kenmerk is van zowel ideologie, als een van de gevolgen van
ideologie: een gebrek aan geweten.
De redactie had zich sinds het bekend worden van deze benoeming
afgevraagd wat Buruma in de Hoge Raad zocht, gezien zijn openbare profiel:
Bij het lezen van dit artikel kwam er een vermoedelijk antwoord: om in de
Hoge Raad beter de ideologie te kunnen dienen. De ideologie van de
multiculturele samenleving inclusief een actieve rol van de islam. Een ideologie
die dus representatief is voor de hele Hoge Raad, want anders zou iemand met
zo'n scherp en bekend profiel nooit binnen de Raad gekozen worden, omdat hij
niet zou passen.
En dus zijn de oligarchen in de media solidair met Ybo Buruma:
Uit:
De Volkskrant, 30-08-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré
Verdachte rechters
Ybo Buruma zwicht voor de PVV en zegt zijn PvdA-lidmaatschap op.
Hij schept zo een ongewenst precedent.
Uit praktisch oogpunt is het begrijpelijk dat Ybo Buruma zijn
PvdA-lidmaatschap heeft opgezegd nu hij als raadsheer aantreedt in de
Hoge Raad. Sinds de PVV luidkeels protesteerde tegen zijn aanstelling
omdat hij 'veel te politiek' is, bleven de vragen op Buruma afkomen. Ook
niet-PVV'ers zeiden het niet te begrijpen: waarom weigerde Buruma
politiek en rechtspraak te scheiden? Het is logisch dat hij daarvan af
wilde, zodat hij zich op zijn werk kan concentreren, maar principieel is
het jammer dat hij is gezwicht voor de druk.
Ten eerste is het zeer de vraag of het helpt. Het kwaad is al
geschied. Door Wilders' verdachtmaking is Buruma's naam verbonden aan de
PvdA. Dat is niet opeens weg. Wie hem niet vertrouwde, zal niet zo
makkelijk van mening veranderen. ...
Red.: Natuurlijk gaat het niet om het lidmaatschap van
de PvdA - het gaat om actieve bemoeienis met een discussie waarin hij
mogelijk recht zal moeten spreken. Een actieve bemoeienis die duidelijk
op ideologie is gebaseerd, en daarom niet zal veranderen met functie. Du
Pré noemt geen van deze overwegingen. Hij is maar wat blij met Buruma.
Ook in het buitenland bestaat natuurlijk een oligarchie, en
ook daar zijn het frauderende ploerten:
Uit:
De Volkskrant, 05-08-2011, van verslaggever Jonathan Witteman
Franse justitie begint onderzoek naar Lagarde
De Franse justitie begint een onderzoek naar de rol van
IMF-voorzitter Christine Lagarde. Het gaat om een omstreden
miljoenenschikking met zakenman Bernard Tapie tijdens haar periode als
minister van Economische Zaken. Dat heeft het Hof van Justitie van de
Republiek donderdag bekend gemaakt, na een klacht van de Parti
Socialiste.
Tapie, een vriend van president Nicolas Sarkozy, kreeg in
2008 een schadevergoeding van 285 miljoen euro nadat Lagarde een
schikking had afgedwongen in het slepende conflict tussen Tapie en de
bank Crédit Lyonnais.
De toenmalige staatsbank had begin jaren negentig bemiddeld
bij de verkoop van sportartikelenfabrikant Adidas, waarvan Bernard Tapie
eigenaar was. Tapie beweerde later door de bank te zijn opgelicht.
Lagarde, prominent lid van Sarkozy's partij UMP, zou haar positie hebben
misbruikt ten gunste van Tapie, luidt de verdenking. ...
Lagarde besloot in 2007 tegen de wil van haar adviseurs in om
de zogenoemde Adidas-affaire buiten de rechtszaal te beslechten. Het
geschil tussen Tapie en Crédit Lyonnais duurde toen al dertien jaar. De
door Lagarde aangestelde rechters kenden Tapie uiteindelijk een
schadevergoeding toe van 285 miljoen euro. Geld uit de zak van de
belastingbetaler, vond de Franse oppositie.
De voormalige bedrijvendokter Bernard Tapie was naast
Adidas-topman ook voorzitter van voetbalclub Olympique Marseille en
begin jaren negentig was hij korte tijd minister in het socialistische
kabinet-Bérégovoy.
In 1995 werd hij veroordeeld voor poging tot omkoping van
voetballers van Valenciennes in mei 1993, drie dagen voor de gewonnen
Champions League-finale tegen AC Milan. Later kwam daar nog een
veroordeling wegens belastingfraude bij. ...
Red.: En dat staat aan de top van de financiële wereld
... Oftewel: de rest is net zo of nog veel erger.
En nog een Frans kwestietje:
Uit:
De Volkskrant, 23-09-2011, van correspondent Ariejan Korteweg
Vertrouwelingen van Sarkozy opgepakt
De affaire 'Karachigate' gaat terug tot 2002, maar komt nu gevaarlijk
dicht in de buurt van de president. Een wapendeal, smeergeld en een
bloedige aanslag.
Met de aanhouding van twee voormalige medewerkers komt Karachigate
angstig dicht in de buurt van de Franse president Nicolas Sarkozy. De
twee mannen worden ervan verdacht een rol te hebben gespeeld in een
smeergeldaffaire ten behoeve van de verkiezingskas van voormalig eerste
minister François Balladur.
Nicolas Bazire geldt als een van de intimi van Sarkozy. Hij
was in 2008 getuige op diens huwelijk met Carla Bruni en wordt vaak
genoemd als informeel adviseur. Bazire verliet de politiek om in zaken
te gaan: hij is directeur van de Groupe Arnault, waartoe multinationals
als LVMH en Carrefour behoren.
De andere verdachte, Thierry Gaubert, was politiek medewerker
van Sarkozy in de jaren tachtig, toen die burgemeester van de Parijse
voorstad Neuilly werd.
Karachigate is genoemd naar de aanslag in de Pakistaanse stad
Karachi, waarbij in mei 2002 veertien mensen om het leven kwamen, onder
wie elf Fransen. Die Fransen waren werknemers van een scheepswerf,
betrokken bij de levering van drie onderzeeërs aan Pakistan. Het leek
aanvankelijk om een terroristische aanslag te gaan. Maar naarmate het
onderzoek vorderde, bleken er financiële belangen in het spel te zijn.
De Franse regering zou smeergeld hebben betaald aan
Pakistaanse tussenpersonen die de wapendeal mogelijk hadden gemaakt. Een
deel van dat smeergeld, de 'rétrocommission', zou volgens afspraak
terugvloeien naar Franse politici, die het geld zouden gebruiken voor de
verkiezingscampagne van Balladur. ...
Red.: Weer terug naar Nederland, waar voormalig economie-chefredacteur
van de Volkskrant Frank Kalshoven, wiens geest nog
altijd daar rondwaart en waar hij een vast column heeft, nog eens duidelijk uit
de doeken doet aan welke houding de media hebben ten opzichte van de
oligarchie:
Uit:
De Volkskrant, 24-09-2011, column door Frank Kalshoven, directeur van De
Argumentenfabriek Feitenvrije politiek en een echt
minderheidskabinet
Tussentitel: Er staat verdorie een wereldeconomie te wankelen
... Als de doelstelling is dat het parlement in crisistijd over
de onderhanden crisis spreekt - en dat lijkt me wenselijk - zijn er twee
problemen op te lossen. Eén in het land, en één in Den Haag. ...
'Schapen', 'zakkenvullers' en 'viezeriken' zijn onterechte
generalisaties over politici in Den Haag. De overgrote meerderheid van de dames
en heren probeert goed zijn werk te doen. Dit wordt hen bijkans onmogelijk
gemaakt. Het is hoog tijd dat ze hier zelf een probate oplossing voor verzinnen.
Er staat verdorie een wereldeconomie te wankelen.
Red.: Misschien zijn niet alle woorden zo zorgvuldig gekozen,
maar dat is dan ook de keuze van Frank Kalshoven. In plaats van 'viezerikken'
zou je "hypocrieten" en/of "leugenaars" willen invullen. In plaats
zakkenvullers' lijkt 'zakkenvullertjes' wat juister omdat de echte zakkenvullers
natuurlijk elders zitten. En dat 'Schapen' is echt onjuist. Dit moet vervangen worden door "hyena's" - of een andere soort die zijn maag vult
met de karkassen van dieren omgebracht door het grotere roofwild. Het soort waar
Frank Kalshoven er één van is, en ook zijn huidige plaatsvervangers toe behoren.
En wat is de aanleiding voor deze ontboezeming, want zo mag je dit
wel noemen:
| |
De wereldeconomie balanceert op de rand van een nieuwe
crisis, en de Algemene Beschouwingen werden deze week
gedomineerd door de woord- en themakeuze van PVV-leider Geert
Wilders. |
Maar de echte pijn zit natuurlijk niet in de gekozen woorden van
Wilders. Dat zijn kleinigheden. De echte pijn zit in het
niet-nog-meer-Europa standpunt van Wilders, waarin hij keihard gelijk
heeft gekregen: nog meer geld aan Griekenland is onzin, want dat land is
failliet (eigenlijk is dit "niet-liquide", want ze hebben rijkdom in de
vorm van land die veel groter is dan de schuld). En eerst moet je
afspraken maken over dat faillissement, voordat je iets anders gaat
doen. Maar dat faillissement durft men het niet over te hebben, omdat
men het zelf heeft veroorzaakt, met zijn eurofilie en euromanie. Daar
schuilt de echte pijn. Bij de oligarchie van bestuurders, politici en
media.
Het volgende is een klassieker:
Uit:
De Volkskrant, 03-10-2011, van een verslaggeefster
VVD-senator Jos van Rey verdacht van belangenverstrengeling
VVD-senator Jos van Rey heeft de schijn gewekt van
belangenverstrengeling. In zijn functie als wethouder van Economische
Zaken in Roermond besliste hij mee over vastgoedprojecten van een
bevriende ondernemer.
Ook zou hij zijn eigen belangen, als bezitter van 19
vastgoedobjecten, hebben kunnen laten meewegen bij politieke
beslissingen. Dat meldt De Stentor.
Het gaat voornamelijk om de relatie die Van Rey onderhoudt
met de Roermondse ontwikkelaar Piet van Pol. De twee gingen samen op
vakantie, Van Rey verbleef twaalf keer in Van Pols vakantievilla en ze
bezochten samen voetbalwedstrijden. ...
Red.: Een veelvoorkomend gevalletje. Dat op alle
niveaus speelt. Het is alleen uit te roeien door iedereen die erop
betrapt wordt te ontslaan. Maar dat zal deze oligarchie nooit invoeren.
Wellicht dat sommigen, of misschien zelfs velen, nog het idee
hebben dat toppolitici mensen zijn die enige deskundigheid hebben en
weten wat ze doen. Dat is sowieso al uiterst onwaarschijnlijk, omdat dit
soort competenties onder alfa's en gamma's al zeldzaam zijn, en onder
dat deel van hen dat zich aangetrokken voelt tot de politiek dit tot het
absolute nulpunt nadert. Wat weer eens gedemonstreerd werd, voor ons
gunstig, op een gevoelig vlak:
Uit:
De Volkskrant, 16-12-2011, door Jan Hoedeman en Remco Meijer
Reconstructie | Het gesteggel rond de benoeming van Piet Hein Donner tot
'onderkoning'
Maanden irritaties, zelfde uitkomst
Vandaag zal de ministerraad instemmen met de benoeming van Piet
Hein Donner (CDA) tot vicepresident van de Raad van State. Dat hij het
zou worden, stond eigenlijk al een half jaar vast. Verslag van een
lijdensweg.
Minister-president Mark Rutte en vicepremier Maxime Verhagen wisten
niet dat voor de vacature van vicepresident van de Raad van State een
advertentie moest worden geplaatst. Zij dachten de benoeming van Piet
Hein Donner tot 'onderkoning van Nederland' voor de zomer binnenskamers
te kunnen afronden, nadat in de formatie van 2010 al de politieke
afspraak was gemaakt dat de post het CDA zou toevallen. ...
Red.: Prutswerk van de hoogste soort. Dat ze gestart
zijn met dit:
Het standaard lekje, om de meute al vast voor te bereiden. Ook
gepland vlak voor de vakantie, zodat er zo min mogelijk ophef ontstaat.
Een grotigheid, over het hoofd gezien door de prutsers.
Nu komt deel twee, die gaat over de werking van de oligarchie:
Waarna Rutte zijn tweede prutswerkje verrichtte:
We kunnen ons uitstekend voorstellen hoe dit is gekomen: Rutte kan
lullen en liegen als brugman, en dat doet hij volkomen automatisch. Dus
ook tijdens die ronde. En iemand is even vergeten dat Rutte vermoedelijk
de meest vlot en overtuigend liegend politicus van Nederland is. Welke
ietwat naïeve figuur het signaal gaf aan Rinnooy Kan.
Dat was de de echte grote ramp - voor de oligarchie. Want wat
je ook moge zeggen over Alexander Rinnooy Kan, één ding is zeker: hij is
in alle maar dan ook letterlijke alle opzichten geschikter voor een
dergelijke functie dan Piet Hein Donner, een politieke en
maatschappelijke ploert
.
En dit zijn de gevolgen:
Leidende tot de tussentitel:
In onze terminologie: een oligarchische mentaliteit. Of beter: het
laat de werking van de oligarchie zien.
In een eigen artikel legt Hans van den Heuvel het nog eens
uit:
Uit:
De Volkskrant, 16-12-2011, door Jan Drentje, docent theoretische
geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, en Hans van den Heuvel,
emeritus hoogleraar beleidswetenschap aan de VU Amsterdam.
Er wás geen vacature bij de Raad van State
De zaak is dus in kannen en kruiken: Donner wordt benoemd tot
vice-voorzitter van de Raad van State. De feodale benoemingencarrousel
uit de tijd van de Republiek ligt meer dan tweehonderd jaar achter ons,
maar in het vergeven van belangrijke overheidsfuncties zijn we nog niet
erg veel opgeschoten.
Deze politieke benoeming is formeel afgedekt met behulp van een
'transparante' procedure: de zaak werd in handen gegeven van minister
Opstelten om te voorkomen dat Donner zichzelf moest benoemen, en er
verscheen een keurige advertentie. Transparant was de gang van zaken
zeker: een aantal burgers schreef uit protest een sollicitatiebrief. Zij
wachten nog op een bewijs van ontvangst, wat hun vermoeden bevestigde
dat de advertentie betekenisloos was. Wijselijk solliciteerde Ernst
Hirsch Ballin niet, aangezien zijn kandidatuur voor minister Verhagen
onaanvaardbaar was. ...
Het benoemen van overheidsfunctionarissen is een van de
kernpunten in het proces van modernisering van staten sinds de late
achttiende eeuw. Niet een familieband of cliëntisme moest de doorslag
geven, maar de geschiktheid van een kandidaat voor het betreffende ambt.
La carrière ouverte aux talents, klonk het in de Franse
Revolutie.
Het heeft lang geduurd voordat vacaturestelling en
sollicitatieprocedures bij de overheid zich los hebben weten te maken
van allerlei oligarchische praktijken. Bij een aantal cruciale functies
is dit bovendien niet gelukt omdat politieke machtsverhoudingen hier een
rol speelden. Bekend in Nederland waren de politieke benoemingen van
burgemeesters en tot op heden de commissarissen van de koningin.
...
Nu zegt de wijze van benoeming op zichzelf niets over de
kwaliteit van de kandidaten. ...
Red.: Een theoretisch stellingname. De praktijk heeft
allang uitgewezen dat dit wel het geval is.
Dit is wat anders: de wijdere implicatie - de boodschap aan de rest
van de maatschappij. Die is bijzonder slecht, en zo'n slechte algemene
boodschap verschilt zelden of nooit sterk van de praktische gevolgen:
een slecht bestuur. Waar dan ook.
Politiek commentator Martin Sommer probeert er wat van te maken,
maar constateert ook de hopeloze kanten:
Uit:
De Volkskrant, 17-12-2011, rubriek Politiek, door Martin Sommer
Man met rijwiel
Nog niet zo lang geleden was minister Piet Hein Donner een populair
man. ...
Van die opgewekte stemming en ook van die opgewekte Donner is
niet veel over. Met de klachten kan ik de rest van dit stukje vullen.
Het uit de mottenballen vissen van het wetsartikel op de godslastering
na de moord op Theo van Gogh. De actie tegen de CDA-dissidenten die
tijdens de formatie moesten worden gedisciplineerd. Zijn bescheiden
prestaties als minister in dit kabinet. En laatstelijk zijn verwijt aan
een radiojournalist die 'uit zijn nekharen kletste' over Donners
benoeming tot vice-voorzitter van de Raad van State. Terwijl de man
driewerf gelijk had.
... Donner verhuist nu van een rechts kabinet naar het
bijna-allerhoogste ambt en vooral het minst partijdige. De politicus
speelt naar zijn aard meerdere rollen en dat kan eigenlijk niet in een
tijd die eist dat je jezelf bent.
Meer dan ooit wordt het hebben van verschillende petten met
wantrouwen bezien. ...
Dit gierende wantrouwen is vernietigend voor instituties.
Bestrijding begint natuurlijk met voorkomen van belangenverstrengeling
en het laten zien dat besturen geen handjeklap is van hoge heren onder
elkaar. Dit heet met een belegen modewoord transparantie. Dat is lastig
in Nederland dat nog altijd een democratisch Kazachstan is. Niet alleen
bij Donner zelf, ook bij de Raad van State leeft het gevoel dat
bemoeienis van het parlement met de benoeming van de vice-president
helemaal niet zo gewenst is. ...
Hij was een ouderwetse bestuurder die bij de tijdgeest paste.
Maar zijn heelheid maakte hem tegelijk kwetsbaar voor het verwijt van
hypocrisie. De man uit één stuk bleek een partijganger en bovendien
iemand die door roeien en ruiten ging omdat hij per se een topfunctie
wilde hebben. Ik geloof vast dat hij capabel is als nieuwe
vice-voorzitter van de Raad van State. Maar zijn zelfgeschapen beeld
heeft hij nu tegen.
Openheid is nooit zijn liefhebberij geweest. Journalisten
moesten niet te veel belangstelling hebben voor de interne gang van
zaken op het departement - naar analogie met de totstandkoming van
worstjes, waarvan je volgens Donner ook beter in het ongewisse kon
blijven. Over zijn eigen benoemingsprocedure zei hij onlangs in de Kamer
dat het een zaak van de regering was omdat het een zaak van de regering
was. ....
Red.: En nog zo'n geval vindt het allemaal wel oké:
Vijandin van de democratie Marie Antoinette ter Horst naast Lodewijk
Donner - zou dat geen mooi tafereel zijn ...
Hier zou je nog de vraag kunne stellen waar de media
staan is deze beschamende en schadelijke vertoning. Hier is het antwoord:
Uit:
De Volkskrant, 17-12-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré Onderkoning Donner
Van je vrienden moet je het hebben. Premier Rutte en vicepremier Verhagen
dachten het allemaal goed geregeld te hebben, voor de zomer al, toen zij Piet
Hein Donner binnenskamers nomineerden voor het vicepresidentschap van de Raad
van State. ...
Vervolgens is het de vraag of het eindresultaat ook beneden
de maat is. De ongelukkige procedure heeft vriend en vijand volop gelegenheid
gegeven al commentaar te leveren op Donners kwaliteiten. Door alle kritiek is
haast het beeld ontstaan dat het kabinet een historische vergissing maakt. Maar
we moeten het ook niet gaan overdrijven.
Natuurlijk is het niet handig dat Donner als oud-minister
advies zal moeten uitbrengen over zijn eigen wetsvoorstellen. En zijn scherpe
politieke profiel als CDA-hardliner kan tegen hem werken. Maar dat laat onverlet
dat hij zonder twijfel een van de weinige kandidaten is met de
kwalificatie-eisen voor een van de invloedrijkste functies in het landsbestuur.
Hij staat bekend als een uitmuntend jurist. Hij kent het Binnenhof als zijn
broekzak. Er is geen reden om bij voorbaat te denken dat Piet Hein Donner geen
goede onderkoning zal zijn.
Red.: En zelfs Martin Sommer (zie eerder), een van de
eersten met een afwijkende mening, geeft uiteindelijk zijn toestemming:
De oligarchie heeft een nieuwe stap gezet richting het schavot.
En de Volkskrant kan er zich niet van losmaken. En het leidt
weinig tot geen twijfels dat dit volkomen representatief is voor de
gehele media.
De leraren staken tegen de zoveelste verslechtering van hun
positie, door toedoen van de oligarchie. Eén enkele vakbondsleider
heeft ware dus harde woorden gesproken over de belangrijkste
verantwoordelijk polticus, de verpleegster-minister Marja van
Bijsterveldt. Voor de Volkskrant een met graagte gegrepen aanleiding
om de kant van de oligarchie te kiezen:
Uit:
De Volkskrant, 28-01-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré
Fatsoen
Met beledigingen aan het adres van de minister gooien de actievoerende
leraren alleen hun eigen ruiten in.
... Op het schooltijdenbeleid van minister Van Bijsterveldt is van alles
aan te merken. Vorig jaar verdedigde ze nog een heel ander standpunt dan nu. Ze
maakt een zwalkende indruk. De verbijstering onder leraren is begrijpelijk. Maar
met hun eigen vakbond AOb hoeven zij ook niet erg blij te zijn. Bestuurder
Martin Kircz overschreed de fatsoensgrenzen met zijn ongemanierde aanval op de
minister. Hoewel bondsvoorzitter Dresscher vrijdag olie op de golven probeerde
te gooien en zelfs een excuusbrief aan de minister schreef, bleef Kircz vierkant
achter zijn woorden staan. Hij zegt zeker te weten dat hij namens veel collega's
spreekt.
Zo gooien de actievoerders hun eigen ruiten in. De
verhoudingen met de politiek waren toch al volledig verpest. Kamerleden noch
minister waren welkom in Utrecht om de stakende leraren toe te spreken. ...
De wet op de onderwijstijden is al aangenomen door de Tweede
Kamer. De enige kans om er toch nog iets wezenlijks aan te veranderen, is de
Eerste Kamer overtuigen dat er echt beter naar de leraren moet worden
geluisterd. Zolang mensen als Kircz de toon bepalen, is de kans dat dat lukt
niet erg groot.
Red.: Let op dat 'Zolang mensen als Kircz' ... Er was maar
één enkele Kircz. Dat citaat is een retorische truc die kwaadwillendheid
bewijst. De Volkskrant staat achter de oligarchie.
een van de zaakjes waarin de smerigheid van de oligarchie al
heel lang naar buiten is gekomen, is die rond Chipshol. Dat was het project van
ondernemer en projectontwikkelaar Poot, die samen met een partner ergens in de
jaren tachtig grond kocht bij Schiphol, die natuurlijk razendsnel meer waard
werd, waarop Schiphol naarstig heeft geprobeerd de grond in handen te krijgen,
waarin ze slaagde door vonnissen van aanvankelijk de rechtbank in Haarlem en
later De haag, die dermate merkwaardig waren dat de walm van corruptie meteen
tot ver in de omtrek waar te nemen was. Een van de betrokken rechters, Hans
Westenberg, is inmiddels veroordeeld wegens meineed omdat hij had gelogen over
het feit dat hij contact had gezocht met advocaten van Poot, iets dat zeer
nadrukkelijk verboden is.
Recent werd de vinger gewezen naar een andere ex-Haagse
rechter: Peter Kalbfleisch, een zeer prominent lid van de oligarchie, en hoofd
van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMA), waarvan beweerd werd dat hij de
belangrijkste schakel in de keten van belangen was. En dat hij bevriend
was met collega-rechter Hans Westenberg. Dat laatste hebben beide (middels ex-)
rechters ontkend. Waarvan kennelijk voldoende bewijzen zijn gevonden, want het
Openbaar Ministerie is tot vervolging over gegaan, weer wegens meineed.
Daarbij valt aan te teken dat waar iedereen met enig gezond
verstand kon zien dat de verdenking van corruptie volkomen terecht is, de media
nauwelijks aandacht aan de zaak besteed hebben, en waar wel meestal in ter,ne
van "waanzinnige co0mplotthreoireen". Zo ook de Volkskrant. Zelfs tot na
de veroordeling van Westenberg
Tot aan het moment van de vervolging van Klabfleisch. Nu
proberen de jakhalzen onder hen zich in te dekken
Uit;
De Volkskrant, 06-02-2012, column door Sheila Sitalsing
Rottend afval Het feuilleton-in-advertenties
dat Jan Poot verspreid over de afgelopen jaren paginagroot in dagbladen heeft
laten afdrukken, is voor de doorzetter. Hij heeft ze behulpzaam genummerd, in
het onwrikbare vertrouwen dat de mensen ook zonder een dosis paddenstoelen
achter de kiezen de loopgravenoorlog tussen zijn Chipshol en de Staat der
Nederlanden - inzet: grond en miljarden misgelopen euro's - geboeid volgen
('Zoals u hebt gelezen in advertentie 68 'Bedenkelijke rol mr. Wakkie', et
cetera). ...
Red.: Een noodgreep natuurlijk, omdat hij bij de top van de
oligarchie zijn recht niet kon krijgen, en bij de oligarchische middenklasse van
de media geen gehoor. Die was te druk bezig de kont te likken van de top:
Dat was omdat de jakhalzen van de fijnzinnige soort kont te veel
met hun neus in de kont van de oligarchie zitten
Waarbij Sheila Jakhals op zeer fijnzinnige wijze weglaat dat het
ongetwijfeld gaat om de directeur-generaal van het Ministerie van
Justitie, Joris Demmink, tegen wie even sterke aanwijzingen als
tegen Westenberg en Kalbfleisch van misbruik van macht, tegen zeer
aannemelijke beschuldigen van pedofiele en onterechte vervolging van
een Turks staatsburger die bewijzen tegen hem heeft aangeleverd.
Een aperte leugen van Jakhals Sheila - de werkelijkheid: tot voor
enkele dagen vonden ze Poot een malle pietje.
Waarop Sheila bewijst dat ze een echte jakhals is - want ze
kent de feiten wel:
Maar dat Poot op zijn hoede is ...
... is logisch: na twintig fouten is één keer goed niet de regel
maar de uitzondering. Behalve voor een jakhals:
Kijk, zo wordt er dus door bruinnuizende jakhalzen aangekeken
tegen mensen die twintig keer beldogen en bedrogen worden door de
oligarchie, en na een enkele correctie niet meteen voor dankbaarheid
op hun knieën gaan liggen.
Er kwam nog een Sheila'tje van de stapel:
Uit:
De Volkskrant, 01-20-2012, column door Sheila Sitalsing
Zak lucht ... Onvrijwillige werkloosheid is
een persoonlijk drama. Als de halve straat dat lot treft is werkloosheid een
sociale tijdbom.
Maandag gingen de Europese leiders dit varkentje even wassen.
...
O, dat kan hoor, zei Rutte monter. 'Met slim bezuinigen.' ...
Arie Slob van de ChristenUnie ...
Gelukkig heeft de PvdA wel haar prioriteiten op een rij.
Financieel brein Ronald Plasterk gaat zijn dure tijd besteden aan het ontwerpen
van een wetsvoorstel dat bonussen voor bankemployees verbiedt. Niet alleen voor
banken met staatssteun (wat zeer te billijken is), maar ook voor commercieel
draaiende banken. Een voorstel dat de kern niet raakt, de problemen niet oplost,
zowel schadelijk als te omzeilen is, indruist tegen alle principes van vrije
prijsvorming in de private sector, derhalve krankjorum is, maar feilloos
inspeelt op de ongerichte boosheid van 'de mensen'. Een soort 130 kilometer per
uur voor linkse mensen. ...
Red.: Zeg linkse mensen: Sheila wenst dat je je pensioen
inlevert, ten einde de paleizen in Dubai van de bankiers te kunnen bekostigen.
De onderhandelingen binnen de regering, maart 2012, driegen
vast te lopen omdat de PVV niet helemaal mee wenst te gaan met het plukken van
de lagerbetaalden. Ex-PvdA-senator Joop van den Berg biedt uitkomst:
Uit:
De Volkskrant, 30-03-2012, door Joop van den Berg, voormalig senator
(PvdA) en oud-hoogleraar parlementaire geschiedenis.
Eerst
nieuw kabinet, daarna verkiezingen
Er is een bredere regeringscoalitie nodig. De toekomst van Europa is in
het geding. Formeer een nieuw kabinet plus regeerakkoord en leg dat alles voor
aan de kiezers.
Men hoeft niet tot de politieke oppositie te behoren om te verlangen naar
basisverbreding van de gedoogcoalitie - ongeacht of deze de afgelopen nacht
heeft overleefd. De coalitie staat immers voor zware beslissingen, veel zwaarder
dan bij de formatie in 2010 werden voorzien. Tegelijkertijd lijdt zij onder
groeiende instabiliteit. Ten dele gaat het om een minderheidskabinet dat voor
cruciale beslissingen de steun van de progressieve oppositie nodig heeft. Niet
zo af en toe, zoals verwacht werd, maar voortdurend - omdat de toekomst van de
Europese Unie in het geding is. ...
Red.: En alles moet gedaan worden om het Europese
Imperium aan de macht te houden, natuurlijk.
Schande! Ook de PVV zou zonder meer moeten instemmen met snoeien in pensioenen,
langer werken, meer BTW, eigen bijdrage in de zorg en al die andere maatregelen
die noodzakelijk zijn omdat hogere inkomsten- en winstbelasting natuurlijk
absoluut uit den boze zijn.
En hier liegt Van den Berg er lustig op los: onder de bevolking is er steun voor
bezuinigen op de JSF, ontwikkelingshulp, oorlogen, integratie, kunst en
cultuur, defensie, de Europese Unie, zie hier
. Maar dat zijn juist de dingen die Joop niet wil aanpakken.
Dus als de PVV niet wil, gaan we met de PvdA gewoon verder. Zonder verkiezingen.
Want Joop hoort tot de oligarchie. Die om zijn zin te krijgen het liefst de
democratie buitenspel zet.
Ineens gaan het weer snel. Nog geen maand later, en het
kabinet Rutte is gevallen. Wilders zet duidelijk in op een anti-Europacampagne,
en de oligarchen zien de bui al hangen:
Uit:
De Volkskrant, 24-04-2012, door Marcelo Mooren, lid van de Dertigers, een
christendemocratische vernieuwingsbeweging
Regenboogcoalitie kan de rit afmaken
Er moet de komende maanden doorgeregeerd worden. D66, GroenLinks en ChristenUnie
hebben goud in handen.
Tussentitel: Andere partijen hoeven zich niet neer te leggen bij de
keuze van PvdA en SP voor nieuwe verkiezingen
Ik adviseer Pechtold, Sap, en Slob snel bij elkaar te gaan zitten
Slechte timing: Rutte is bij Hare Majesteit geweest om te melden dat het kabinet
valt. En dat tijdens de grootste crisis sinds de jaren dertig. De conclusie
wordt getrokken dat er snel verkiezingen moeten komen en dat een demissionair
kabinet geen grote hervormingen kan doorvoeren. Dat hoeft niet zo te zijn.
Op z'n vroegst zijn er verkiezingen eind september en is er
eind oktober een nieuw kabinet. Econoom Eijffinger liet zaterdag al weten:
'Midden in de schuldencrisis verliezen we een cruciaal jaar, dat kunnen we niet
hebben. Voor de noodzakelijke grote hervormingen is een missionair kabinet
nodig.' ...
Red.: Wat mensen als Eijffinger bedoelen met
"economische hervormingen" staat uitgelegd hier
: in
het kort: de lagerbetaalden krijgen de rekening voor de financiële wantoestanden
van de rijken, geëxcuseerd door lieden als Eijffinger.
Natuurlijk is dit steeds opzichtiger geworden voor de
gemiddloede burger, dus er re9igt een gevaar: nog meer stemen op PVV en SP. Dus
gaat de trucendoos open:
Voor wat betreft Pechtold is dit natuurlijk een open deur ( Nieuwsuur
van 21-04-2012
, na
33:38 min.): die wil economisch gezien precies hetzelfde als de VVD, met als
enig verschil dat de achterban van de VVD bestaat uit reactionaire
ondernemerstypes die de belasting oplichten, en die van D66 uit elitaire
kosmopolieten die het volk dat thuisblijft en werkt minacht en hen achterlatend
graag vrijgesteld over de hele wereld wil kunnen reizen.
Voor GroenLinks is dat qua ideologische achtergrond veel
minder vanzelfsprekend, maar dat heeft jarenlang onder de bezielende leiding van
Femke Halsema gestaan, wier beleid aanleiding was tot een uitverkiezing tot
Liberaal van het Jaar. Opvolgster Jolande Sap lijkt geen haar beter, gezien haar
optreden in Nieuwsuur van 24-04-2012
(na
33:05 min.), waarin de dodelijke term "verantwoordelijkheid nemen" de leidraad
was.
Over de slaafse volgelingen van de macht vanuit christelijke
hoek hoeven we het niet te hebben ...
Maar in geval van nood, heeft Mooren nog een paar plannetjes
- nummer één:
Klinkt nog raarder. En nummer twee - een oud plannetje:
Waarin trouwens een kleine omissie steekt: Mooren heeft werkgeversvoorzitter
Bernard Wientjes weggelaten - maar misschien is dat hier ook overbodig, want ook
nu zit hij informeel ook al aan het hoofd van de regringstafel.
En uit dit alles stijgt, naast de vele andere vormen van
stank, een doordringende onwelriekende geur op: alles om de invloed van de
kiezer en dus de gewone burger te voorkomen.
Ach, we laten Thomas von der Dunk maar weer eens de deuren
opentrappen:
Uit:
De Volkskrant, 18-06-2012, door Thomas von der Dunk en Bert Brussen
Von der Dunk vs. Brussen
Een losgezongen elite vertelt burgers wat ze moeten inleveren, maar draagt zelf
niet bij, stelt Thomas von der Dunk. De echte graaiers zijn van PvdA-huize,
meent Bert Brussen.
Van de heldhaftige vastberadenheid van de Kunduzcoalitie is weinig meer over.
Niet alleen inzake Kunduz zelf, ook inzake het eventjes oplossen van ons
nationale begrotingstekort. ...
Impopulaire maatregelen: we zijn er erg voor, maar nu
eventjes niet. En we zijn er natuurlijk erg voor als ze derden betreffen. ...
IMF-baas Christine Lagarde merkte recent op dat alle Grieken
gewoon inkomstenbelasting moeten gaan betalen. Daar zit wat in, maar het zou
haar geloofwaardigheid ten goede komen wanneer zij het zelf eveneens zou doen.
Dat is ook in Nederland een moreel kernprobleem: een van de samenleving
losgezongen sociaal-economische elite, die precies weet wat gewone burgers
moeten inleveren om de euro te redden, maar zich aan elke eigen bijdrage daaraan
weet te onttrekken.
Dat is een niet onsubstantieel deel van de grootverdieners
die volgens sommige columnisten vooral niet extra mogen worden belast. Zoals
Griekse megareders die - nu Syriza aan hun totale belastingvrijstelling een
einde wil maken - meteen dreigen naar belastingparadijzen te verkassen.
Ook Bernard Wientjes meet vaak met twee maten als hij
loonmatiging voor Henk en Ingrid eist teneinde de bedrijfswinst niet in gevaar
te brengen. Want nooit hoor je hem over loonmatiging voor de graaiende top. Het
gajes van het slag Rijkman Groenink, Ewoud Kist en Erik Staal gaat zo steeds
vrijuit. Die hebben hun zaakjes juridisch goed dichtgetimmerd en zich voor de
fiscus ongrijpbaar gemaakt.
Maar als de officiële rechtsorde daardoor niet langer met een
elementair gevoel van rechtvaardigheid spoort, ontstaat een explosief politiek
klimaat. In Griekenland hebben we dat nu. Nergens staat geschreven dat de rest
van Europa daar immuun voor is. Thomas von der Dunk
Red.: Maar Bert Brussen voegt iets nuttigs
toe:
Oftewel: de baantjes jagers met PvdA- en andere linksige achtergrond doen van
harte mee.
Allang bekend is het verschijnsel van het verschil in omgang
met ontslag: als de winstgevendheid van een bedrijf niet groot genoeg is naar de
zin van de aandeelhouders, worden er wat productiewerknemers uitgeschopt. Zonder
pardon in de vorm van geld erbij, want dat zou het nut ervan teniet doen. Als er
iemand uit de hogere kringen vanwege totale mislukking uiteindelijk zijn congé
krijgt, na het bedrijf miljoenen n of soms miljarden gekost te hebben, dan
krijgt hij een ruime ontslagvergoeding mee, genoeg om het vel jaren en soms de
rest van zijn leven uit te zingen. Kennelijk mogen die vergoedingen gestopt
worden in iets dat heet een stamrecht-bv, een truc om er zo min mogelijk
belasting over te betalen (n tegenstelling tot vakantiegeld want dat krijgen ook
gewone werknemers). Hier nu een overzicht van om wat voor soort bedragen dit
gaat:
Uit:
De Volkskrant, 19-09-2013, van verslaggevers Ties Brock en Wilco Dekker
'Ruttes fiscale lokkertjes helpen niet'
Met belastingtrucs probeert het kabinet geld los te weken dat nu vaak vaststaat
in bijvoorbeeld stamrecht-bv's. Maar gaat dat lukken?
Tussentitel: 12 miljard euro zou er zitten in de 100 duizend
stamrecht-bv's die Nederland telt
... Volgens het kabinet ... zijn er nu 100 duizend
stamrecht-bv's, waarin 12 miljard euro zou zitten. ...
Red.: Dit komt uit rechtse kringen, dus
neem maar aan dat het om nog veel meer gaat.
Naar Houding top I
, Sociologie
lijst
, Sociologie overzicht
, of site home
.
|