Sociologische begrippen: culturele nederlaag

Inleiding

Een van de nieuwe begrippen geïntroduceerd in Sociologische krachten is dat van cultural defeat - culturele nederlaag . Natuurlijk is dit slechts een nieuw woord voor een verschijnsel dat in feite allang bekend is en op deze website, impliciet, ook allang besproken. Iedereen kan het verschijnselen met eigen ogen waarnemen, bijvoorbeeld in de binnenstad van de meeste grotere steden, door goed te kijken naar de allochtonen aldaar, en met name de moslims: een aanzienlijk percentage heeft zichtbaar gevoelens van afkeer en wrok, bij mannen, en bij vrouwen is arrogantie zo'n beetje de dominante uitstraling ("hoofddoeken" zijn in de meeste gevallen in feite "arrogantiedoeken"). Die arrogantie en die hoofddoeken bij de jongere vrouwen zijn natuurlijk een schild tegen het besef van de culturele nederlaag.

Een ander voorbeeld is dat van creolen op televisie als het gaat over koloniale tijden of racisme. De houding en de reacties gaan niet over de feiten, zoals de vraag hoe de slaven aan de kust waar ze verhandeld werden terechtkwamen (ze werden daar door andere creolen heengebracht), maar door één en slechts één ding: het besef van de culturele nederlaag in het heden. De toon is die van verontwaardiging en agressie uitleg of detail .

Die toon van verontwaardiging en agressie is ook de meest luide die meespeelt op zijn minst op de achtergrond bij bijna alle uitingen van allochtone woordvoerders, natuurlijk allemaal van de hogeropgeleide soort, en in principe dus in staat wat meer te zien dat de positie van de eigen cultuur en zich een klein beetje die van de Nederlandse in te denken - het blijkt ze door de culturele nederlaag volstrekt onmogelijk uitleg of detail .

Dit zijnde de inleiding zoals geschreven in 2013. Maar het proces der politieke-correcteheid is er één van zelfversterking - het wordt steeds erger. En in 2021 valt er een voorbeeld te noteren dat in zijn duidelijkheid alle voorgaande redelijk overbodig maakt. Voor degenen met weinig tijd hier reeds dat voorbeeld, gerapporteerd door de Volkskrant, voor welk gekleurd radicalisme slechts ter aanbeveling geldt (de Volkskrant, 01-05-2021, door Sterre Lindhout):
  Identiteitspolitiek

Hen houdt Duitsland een spiegel voor

Van schoolpleinmoeders tot extreem-rechtse politieagenten: niemand is veilig voor columnist en schrijver Hengameh Yaghoobifarah. Die confronteert Duitsers graag met de lelijke kanten van hun land. ...

Prachtig, vinden ze dit bij de Volkskrant, en alle andere politiek-correcte media waar ook ter wereld, wat natuurlijk een hoofdreden is dat dit niveau bereikt heeft kunnen worden:
  ...    'Hengameh Yaghoobifarah heeft het geluk en de pech voor veel meer te staan dan alleen zichzelf', staat in een profiel van de Süddeutsche Zeitung. ...
    Yaghoobifarahs eerste roman. Ministerium der Träume beschrijft het verhaal van Nasrin, een veertiger die in de jaren tachtig naar Duitsland vluchtte ... Het is een verhaal over racisme ...
    ... hoog in de bestsellerlijst van weekblad Der Spiegel... Alle recensies zijn lovend. ... de recensent van Die Zeit ...

En hier is waar dit varken uitleg of detail haar cultuur ziet staan ten opzichte van de blanke:
  ...    Samen met schrijver en activist Fatma Aydemir bundelde Yaghoobifarah in 2019 de grieven van een aantal jonge schrijvers met een migratieachtergrond in de essaybundel Eure Heimat ist unsere Albtraum (Jullie geboorteland is onze nachtmerrie). ...

Maar natuurlijk. Hun cultuur is "Beiroet" vergeleken met "Berlijn". "Barbarij" vergeleken met "Beschaving".

Uiteindelijk kan je dit allemaal samenvatten: "Ze lijden de culturele nederlaag en daarom haten ons" uitleg of detail uitleg of detail .

Waarin ze gesteund en gesterkt worden door de politieke-correctheid die hen voorliegt dat ze gelijkwaardig zijn en hun nederlaag te wijten is aan de blanken.

Bij gelijkblijvende trends zal dit met aanzienlijke en met voortdurend stijgende kans leiden tot een etnische burgeroorlog uitleg of detail .

De aanloop naar dit punt staat hieronder.

P.S.
Twee nagekomen erkenningen uit eigen kring. De oudste  (de Volkskrant, 25-01-2023, column door Harriet Duurvoort, publicist):
  Onstuitbare ambitie kan zo giftig zijn op een bodem van overgeërfde zelftwijfel

Het greep me aan, afgelopen week, de documentaire over publicist Anil Ramdas. ...
    ... Hoe hij de ervaring van het migrant-zijn beschrijft: alsof je in andermans huis dwaalt. ...

Het is natuurlijk de culturele nederlaag. Want zo veel mensen dwalen, cultureel, in andere huizen - oneindig veel filmpjes van expats op YouTube, bijvoorbeeld. Maar het probleem van dit andere huis is dat het gevuld is met gothische kathedralen, en alles wat daarna kwam, en dat degene die dwaalt, gewend is aan lemen hutjes.
    En van Duurvoort zelf:

   ... Zijn grootste angst was dat hij één grote luchtballon was, vertelde hij in HP/deTijd. Kom op Anil, volgens wie? Maar ik herken dat minderwaardigheidscomplex dat uit het koloniale denken voortkomt bij wijlen mijn vader. Zelf ben ik tweede generatie, ik heb mijzelf de discipline aangemeten hier principieel niet mee bezig te willen zijn. Want dan voedt elke kritiek het geïnternaliseerde, maar onterechte besef dat je incompetent bent.    ...

En van dat incompetent wordt niet benoemd waarin, maar het is natuurlijk "incompetent in cultuur".
    Minderwaardig.

Bronnen

Deze verzameling start met wat uit andere verzamelingen gelichte voorbeelden die het verschijnsel van culturele nederlaag wat explicieter tonen (de Volkskrant, 23-02-2009, door Natalie Righton):
  Wij zijn geen barbaren

Het is bedoeld als statement: nee zeggen tegen meisjesbesnijdenis. Daarvoor lieten migrantenvrouwen en migrantenjongeren zich portretteren. ‘Ik heb zoveel pijn gehad.’


Trots en met geheven kin kijken de moslimvrouwen in de lens. Het is een ongewoon beeld: oudere migrantenvrouwen uit Soedan, Somalië, Ethiopië en Egypte staan niet vaak zo zelfverzekerd in de schijnwerpers. Het is dan ook bedoeld als statement. En voor een goed doel: getuigen tegen vrouwenbesnijdenis.
    Twaalf migrantenvrouwen die in Nederland wonen, maar veelal hun wortels hebben in Afrika of het Midden-Oosten, hebben zich laten fotograferen en interviewen voor de bundeling Ik zeg nee – Vrouwen getuigen tegen genitale verminking. Het is een uitgave van Pharos, het kenniscentrum voor gezondheidsbevordering van vluchtelingen en nieuwkomers.   ...
    Nederlandse politici buitelden de afgelopen maand over elkaar toen uit twee rapportages bleek dat het bestrijden van genitale verminking in Nederland faalt. ...

Hier de bijbehorende hoofden:
 

Kijk, simpeler kan het natuurlijk niet: "Wij zijn geen barbaren" betekent natuurlijk precies het omgekeerde: "Wij voelen ons barbaren", en de manier waarop men op de kwestie reageert laat zien dat men beseft dat dat een juist gevoel is: Nederlanders beschouwen dit gebruik als een gebruik van barbaren. Natuurlijk wordt het nooit letterlijk zo tegen hen gezegd, maar even natuurlijk is dat hetgeen wat uit de taal en houding van de Nederlanders spreekt - want het ís een gebruik van barbaren. Daar kan je allerlei eufemismen, en  smoesjes aan hangen als "eigen cultuur" of "achtergebleven cultuur", maar "barbaren" is de meest treffende en juiste samenvatting . Wie twijfelt over de juistheid van dit oordeel wat betreft de rest van de cultuur, kijke hier .
    Dat is component nummer één. Component nummer twee is een ander kenmerk van dezelfde groep mensen, en dat is dat deze mensen best wel trots zijn op hun cultuur. Je kan het heel goed zien in de fotootjes, die uitknipsels zijn van de portretfoto's bij het artikel - in het artikel worden ze beschreven als 'trots en met opgeheven kin', maar je zou het ook kunnen omschrijven als arrogant, vooral voor de vrouwen.
    Oké, we hebben dus twee componenten: mensen met een trotse cultuur,denk over aan Ayaan Hirsi Ali, en die komen in een situatie terecht waarin ze verteld wordt dat hun cultuur achterlijk is - dat ze "barbaren" zijn. Natuurlijk krijg je dan afweerreacties van de soort: "Ik laat mijn kind niet tussen de benen kijken".
    Dit is een prachtig specifiek voorbeeld van de algemene situatie waarin mensen uit cultureel achtergebleven gebieden in terecht komen als ze naar Europa verhuizen: ze voelen zich minderwaardig. En dat hoeft ze niet eens verteld te worden - puur en alleen de omstandigheden van de hen omringende beschaving zegt ze genoeg: ze voelen zich barbaren: meisjesbesnijdenis, eerwraak, incesthuwelijken, er wordt door onze cultuur collectief op neergekeken. En als het gevoel van trots dan óók aanzienlijk is, zal er altijd een aanzienlijke groep zijn die de twee strijdende emoties vertalen in afkeer van degenen die hen onbewust die boodschap van minderwaardigheid geven. En bij een aantal van het tot haat. Iemand als Samir A. roept: "We haten jullie!", en het is ongetwijfeld zo dat hij daarmee de gevoelens van een een groot deel van de allochtone immigranten in Nederland vertolkt - met name de moslims onder hen. Niet dat ze het normaal zomaar in het openbaar zullen zeggen, en zeker niet op die manier, maar uit de wel gebruikte woorden en het gedrag, de sterke criminaliteit, en de uitbarsting van een enkeling kan je het zonder probleem afleiden.

Een voorbeeld van de onbewuste invloed van dit proces is het verschijnsel van psychologische problemen (de Volkskrant, 18-12-2007, van verslaggeefster Aimée Kiene):
  ‘Meer’ schizofrenie in gemengde wijk

Bij schizofrenie onder allochtonen spelen sociale factoren grotere rol dan gedacht | Zelfbeeld lijdt onder grotere confrontatie met discriminatie
.

Allochtonen in gemengde wijken hebben meer kans op schizofrenie dan allochtonen in zwarte wijken. Dat blijkt uit onderzoek van de Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg in Den Haag, uitgevoerd onder honderden Marokkaanse, Surinaamse en Turkse allochtonen van de eerste en tweede generatie in die stad.
    Uit de resultaten blijkt dat hoe minder mensen van een etnische groep in een wijk wonen, hoe relatief meer gevallen van schizofrenie bij deze groep worden geteld. In de Schilderswijk en het Transvaalkwartier, waar veel migranten wonen, hebben allochtonen geen verhoogde kans op schizofrenie, zeggen de onderzoekers.
    In de rest van Den Haag hebben Marokkanen vier keer zoveel kans op schizofrenie als autochtonen. Bij Surinamers en Turken is het risico twee keer zo hoog.
    Het is al langer bekend dat migranten een hogere kans hebben op schizofrenie, maar tot nu toe waren daar geen verklaringen voor. Uit het onderzoek blijkt dat sociale factoren een grotere rol in het ontstaan van de ziekte spelen dan tot nu toe werd aangenomen.
    Onderzoeker Wim Veling van de Parnassia Bavo Groep: ‘Een allochtoon die relatief alleen in een buurt woont, wordt waarschijnlijk meer geconfronteerd met discriminatie. Hij heeft minder steun van een sociaal netwerk en het is voor hem moeilijker een positief zelfbeeld te ontwikkelen.’ ...

De gegeven verklaring van "discriminatie" is onwaarschijnlijk, gezien het feit dat andere immigrantengroepen, die in diverse mate op dezelfde manier "gediscrimineerd" worden, geen verschijnselen van extra schizofrenie vertonen - zoals boven ook al aangegeven door de verschillen tussen Turken en Marokkanen. Bovendien is er geen duidelijk oorzakelijk verband tussen discriminatie en schizofrenie te leggen.
    Veel waarschijnlijker is de verklaring van een achtergebleven cultuur in combinatie met een hoge culturele eigenwaan - wat je ook "culturele schizofrenie" kan noemen. Dus alleen al de voor de hand liggende naamgeving legt een band met het gevonden verschijnsel. Waarbij de intensiteit van de gevonden schizofrenie ook klopt met de bekende volgorde van culturele eigenwaan: het hoogst bij Marokkanen, met name de mannen, dan Antillianen/Surinamers met hun "respect"-houding - wat je ook deels kan vertalen in de machismo-factor.

De creools-Surinaamse columniste van de Volkskrant bevestigt het nog eens allemaal, in haar poging om begrip te tonen - naar aanleiding van het geval van de ontspoorde Marokkaanse succes-kickbokser en mensen-mishandelaar Badr Hari (de Volkskrant, 27-08-2012, column door Harriet Duurvoort, media-ondernemer):
  Badr Hari moet bij Lucia Rijker in de leer

Tussentitel: Straatcultuur draait alleen om woede

'Young black men, if you go to a movie theater and someone steps on your foot, let it slide! Why spend the next twenty years in jail cause someone smudged your Puma?' verzuchtte de zwarte Amerikaanse comedian Chris Rock in een rapplaatje dat hij eind jaren '90 uitbracht. Een cynische opmerking in de richting van de opgefokte hedendaagse straatcultuur wereldwijd.   ...

Een zeldzame uiting van enig zelfbesef binnen die gemeenschap. Maar het helpt echt niet. Ook niet bij Harriet Duurvoort die het reproduceert:
  Symptomatisch voor een zieke mentaliteit die inmiddels wijder verbreid is dan grimmige getto's. Een verkeerde blik, een lullige opmerking: matten. ...
    Die regel uit dat oude nummer van Chris Rock was het eerste waaraan ik moet denken toen de komkommersoap van deze zomer begon: de Badr Harigate. Had hij niet een nanoseconde kunnen nadenken op dat feest? Een misschien wat lullige opmerking over zijn gehypede nieuwe liefje van zich kunnen laten afglijden? Nog maar een paar weken was Hari naar de hoogste regionen van het polderse sterrendom gekatapulteerd, of hij ging publiekelijk, voor het oog van de hijgpers, los. Wat bezielt deze gast?    ...
    Problematisch is dat Badr Hari natuurlijk wél degelijk een rolmodel is. Niet zo verwonderlijk dat Gers Pardoel hem bewonderend 'keivet' noemde. Als getroubleerde en succesvolle jongen van de straat is hij herkenbaar voor een heel brede groep jongeren uit achterstandsposities. Status, eer en respect, erbij horen en bling, daar draait de straatcultuur om en de rest is daaraan ondergeschikt. De verongelijkte obsessie om respect af te dwingen maskeert natuurlijk een enorm minderwaardigheidscomplex. Het leidt tot het opgefokte, licht ontvlambare, nihilistische machosfeertje dat we, in verschillende verschijningsvormen, herkennen bij hangjongeren, bij jeugdcriminelen, uit gangsta rap, bij hooligans.
    De Rotterdamse socioloog Ilias el Hadioui promoveert op straatcultuur, en liet al in zijn essay 'Hoe de straat de school binnendringt' zien hoe de code van de straat pijnlijk botst met het leven op school, en op het mbo tot grote problemen leidt. Overlast in de klas, geweld, slecht onderwijs en voortijdig schoolverlaten. ...
    Probleemjeugd heeft het vaak al als kind voor de kiezen gekregen. Straatcultuur draait uiteindelijk maar om één ding: woede. En achter die woede zit enorm veel pijn, frustratie en machteloosheid. ...

De pijn, frustratie en machteloosheid van de culturele nederlaag. Ze zullen met de zeer beperkte culturele bagage in combinatie met de beperkte individuele mogelijkheden nooit aan kunnen haken. Dat voelen ze en dat weten ze. En omdat van die armoedige culturele bagage ook nog eens de macho- en respectcultuur deel uitmaakt., is die pijn en frustratie volkomen begrijpelijk. En maar op één manier te verhelpen: weg van die confrontatie. Terug naar de eigen cultuur - in eigen land. En gebeurt dat niet, dan branden ze op een gegeven moment de gehate omgeving af. Zoals in Frankrijk in 2005 en in Engeland in 2011.
    Alles wijst er dus op dat voor culturen als de Marokkaanse en de Somalische, met een relatief hoge eigenwaan, migratie naar Europese landen met een echt hoge(re) cultuur, geen gunstige zaak is. Dit soort migratie zou dan ook alleen al daarom ten sterkste ontmoedigd en tegengegaan moeten worden.
    Voor de groepen die eenmaal in Europese landen zijn, geldt dat voor de behandeling van het probleem dezelfde soort oplossing van toepassing is als voor overeenkomstige individuele psychologische problemen - à la Dr. Phil: "You got to acknowledge the problem before you can address it": allochtone immigranten zal verteld moeten worden dát hun cultuur achtergebleven is, en dat ze zich zo snel mogelijk moeten aanpassen.
    Of teruggaan, natuurlijk.

En oh ja: de islam, met haar superioriteitsdenken uitleg of detail , maakt van dit probleem natuurlijk een integraal en essentieel deel uit. Hier uit de mond van één van haar woordvoerders (de Volkskrant, 09-03-2009, column door Nazmiye Oral):
  De flauwe integratienota van de PvdA

... Ik lees de integratienota van de PvdA.   ...
    De realiteit is dat we in een beschavingscrisis zitten en weigeren rekening te houden met mensen die worstelen met de realiteit van migratie. En die is niet mis. Het gaat om verlies van eigenwaarde en identiteit, angst, apathie, depressie en wanhoop.

Het 'we' dat hier staat is niet geheel juist, want het zijn de allochtonen die in een beschavingscrisis zitten, zoals blijkt uit het vervolg. Hier staat uit de mond van een allochtoon, een Turkse, waar ze aan lijden: verlies van eigenwaarde en identiteit, angst, apathie, depressie en wanhoop.

Nog een voorbeeld uit die kringen (de Volkskrant, 14-02-2013, door Vincent Kouters):
  Creatief met Turk

En ineens stroomden de theaters vol voor de voorstellingen die de Turkse migrantenzoon Sadettin Kirmiziyüz over zijn familie maakte. Wat maakt hem zo'n hit?


... De familie van Sadettin Kirmiziyüz (30) stond wel even te kijken toen hun zoon en broer vertelde wat hij van plan was. Hij wilde vier theatervoorstellingen maken, waarin hijzelf achtereenvolgens zijn moeder, zijn vader, zijn broer en zijn zus speelt en hun levensverhaal laat zien.
    Nu, vier jaar later, legt acteur en theatermaker Kirmiziyüz het nog een keer uit. 'Mijn familie staat voor grotere thema's die de afgelopen jaren in de samenleving aan de orde zijn geweest. Mijn moeder was een importbruid. Mijn vader was gastarbeider. Hij kwam in 1974 naar Nederland en wordt nog steeds door collega's achter zijn rug uitgelachen, omdat hij 'poeperteit' zegt in plaats van 'puberteit'.'
    'Mijn broer groeide op straat op, viel mensen lastig en werd gediscrimineerd. Nu is hij bedrijfsleider van een groot coffeeshopketen. En ten slotte mijn zusje. Zij is het meisje dat op haar twintigste opeens een hoofddoek ging dragen en gedesillusioneerd naar Turkije is gevlucht om een man te zoeken.'    ...
    ... Ik kan naar mijn zusje kijken, zien dat ze een hoofddoek gaat dragen en Arabische woorden gaat gebruiken ...

Het gedrag van de jongens wordt op sociale omstandigheden geschoven, maar dit geval laat ook dat van de meisjes zien. En dat is overduidelijk: het effect van culturele nederlaag. En dat van de overlast en criminaliteit van de jongens natuurlijk ook: "Aan die cultuur zullen we nooit kunnen tippen, dus ...", met op de stippellijntjes al die zaken die geleid hebben tot een verbod op het gebruik van de term "allochtoon", oftewel: "Turk of Marokkaan".
    En dat alles heeft niets met Nederlanders te maken, maar met immigranten die vrijwillig naar Nederland komen, vanuit een achtergebleven cultuur, vaak zelfs een sterk achtergebleven cultuur.
    Met als voorspelbaar gevolg dat ze een afkeer en zelfs haat krijgen jegens degenen die, onbewust en onweerkoombaar, hen met die culturele nederlaag confronteren, zie de uitgebreide verzamelingen hier uitleg of detail uitleg of detail uitleg of detail .

De voorgaande waren allemaal gevallen uit de islamitische wereld. Nu in drie bronnen de culturele nederlaag van de creolen - dit zijn weer samenvattingen van uitgebreidere citaten en analyses in Racisme, niet-blank uitleg of detail (de Volkskrant, 11-02-2013, column door Harriet Duurvoort, media-ondernemer):
  Omgekeerd imperialisme

Tussentitel: Wij fantaseren graag over een koninklijk Afrika

Met de berichten over de nieuwe Afrikaanse economische boom, moest ik denken aan een van mijn lievelings met-popcorn-op-de-bank-hang-films: Eddie Murphy's comedyklassieker Coming to America. Nog altijd, tot mijn genoegen, minstens eens per jaar op Veronica. Een verwende, überrijke prins uit het fictieve Afrikaanse land Zamunda, gaat naar het New Yorkse Queens om een mooie, slimme, maar vooral 'echte' queen te vinden om mee te trouwen. Ten faveure van de bloedmooie, slaafse prinses die voor hem is uitgekozen. Het is een film die met een vette knipoog alle romantische cliché's van zwarten uit de diaspora over het Motherland op de korrel neemt. Iedereen met een paar zichtbare druppels zwart bloed ...

Je reinste nazi-racisme. Hier zouden Martin Bormann en Adolf Eichmann bijzonder trots op zijn geweest: het zit in het bloed, en een paar druppels zijn al voldoende. Niks geen gezeur - blauwe ogen en blonde haren. En een paar druppels gekleurd bloed zijn al voldoende om je in te delen bij de groep "anderen".
    En we zijn er nog niet. Net als Bormann en Eichmann heeft ook deze dame haar dromen:
  Iedereen met een paar zichtbare druppels zwart bloed zal het opbiechten: wij fantaseren graag over een koninklijk Afrika.

De droom van een eigen Rijk.
    En het komt echt niet uit de lucht vallen:
  Als tiener dook ik - geïnspireerd door rapplaten, want over zwarte geschiedenis, anders dan een middag negerhut van oom Tom kreeg je niets - voor een aardijkskundewerkstuk in de illustere Benin koninkrijken.

Net zoals de nazi's teruggingen naar hun Arische voorouders. En gepaard gaande met dezelfde valse ressentimenten:
  Dat Afrika, waar onze voorouders ooit als vee werden ingescheept,

Waar bij de nazi's de joden "het"gedaan hadden, zijn het hier de blanken. De blanken die de slaven kochten van de Afrikaanse volken die de slaven hadden gemaakt, en naar de kust versleept. Vanwaar als kostbare vracht werden vervoerd naar plaatsen waar ze het beter kregen dan in Afrika (toon een afstammeling van de vervoerde slaven die teruggaat naar Afrika. Die vindt je niet. De reden volgt).
  Afrika, het zal eens tijd worden, is eindelijk het continent van de toekomst. De economie groeit als kool... en de elite is schathemeltjetergend rijk. De over de top leefstijl van Prince Aakim in Coming to America, is helemaal niet vergezocht in het huidige Afrika. Geregeld runnen de dictatoriale dynastieën hun land met ijzeren vuist als privébezit.
    De zoon van de president van Equatoriaal-Guinee, een olierijk landje waar de bevolking nochtans van 2 euro per dag rondhosselt, maakte het erg bont door 700 miljoen dollar (524 miljoen euro) uit de staatsruif te pikken. ...
    Maar de rijkste, de onstuitbaar ambitieuze Angolese presidentsdochter en zakenvrouw Isabel dos Santos, is het meest fascinerend. Corrupt? De familie Dos Santos exploiteert de staat Angola als hun hoogsteigen privéonderneming, zo analyseert de Zuid Afrikaanse Mail & Guardian. Diamanten, die een belangrijke rol spelen in het bloedige conflict dat tot een paar jaar geleden Angola teisterde, zijn de basis van het fortuin van de mooie Isabel. Door vriend en vijand wordt ze aangeduid als 'prinses'. Forbes schatte haar vermogen in Portugal op 2 miljard dollar. ...

Al een volledig portret van het begrip "culturele nederlaag".

De volgende twee uit de "zwarte" reeks zijn er alleen nog om te laten zien dat het geen incident is (de Volkskrant, 22-03-2013, door Bob Witman):
  De grenzen van de grap

Comedian Howard Komproe (41) introduceerde vorig jaar op Twitter nationale Negerdag. Hij kreeg zoveel over zich heen, dat hij een boekje schreef: De grenzen van de grap, met bijdragen van schrijvers en cabaretiers.

...
Negerdag, waarom?
'Er is een vrouwendag, een warmetruiendag, dag voor mensen met rood haar, maar geen negerdag. Dat is oneerlijk. Waarom niet een dag voor negers?'    ...

Er is geen negerdag, en dat is meteen oneerlijk. Een opmerking die al boekdelen spreekt. Die dag voor mensen met rood haar, is georganiseerd door mensen met rood haar. Ongetwijfeld is de warmetruiendag georganiseerd door mensen die warme truien breien. Dus als de neger een negerdag wil, moet hij er gewoon één organiseren. Maar in plaats van het organiseren van een negerdag, is reactie de neger die constateert dat er geen negerdag is, die van een klacht, in het luchtledige, dat er geen negerdag is. Maar dat luchtledige is natuurlijk schijnbaar. Want in werkelijkheid is die klacht natuurlijk gericht tegen zijn sociale omgeving: de blanke mens. Kennelijk is het zo dat de blanke mens, als hij bijvoorbeeld iemand met rood haar is, naast de dag voor mensen met rood haar, ook de dag voor negers moet organiseren.
    Waarna je kan gaan analyseren waarom de neger verwacht dat de blanke voor hem dingen organiseert: blanken hebben het altijd als gedaan, negers kunnen niet organiseren, negers willen niet organiseren, negers willen graag bediend worden, enzovoort. Geen daarvan geeft bijster positief beeld van de levenshouding van de neger.
    En dit alles heeft één grote gemeenschappelijke achtergrond: de culturele nederlaag. Nog één voorbeeldje:
  U wilde niet met #Negerdag racisme aan de kaak stellen?
'Nee, geen moralisme. ...

Mooi. Volgende zin. Direct op de plaats van die drie puntjes:
  U wilde niet met #Negerdag racisme aan de kaak stellen?
'Nee, geen moralisme. Er is een nummer van de Zangeres Zonder Naam, uit de jaren zeventig. 'Hij was maar een neger, zo'n zwarte.' Ik liet dat in mijn vorige programma weleens horen.

Alleen de diepste culturele gekwetstheid kan je zulk soort onzin ingeven.

En hier de derde "zwarte" met meteen een paar morele dieptepunten op dit slagveld (Joop.nl, 21-10-2012, door Kno’Ledge Cesare - Dichter, Oprichter Soul Rebel Movement uitleg of detail ):
  Quincy Soetosenojo was een activist

In memoriam voor een jongen die teleurgesteld was in de maatschappij


Op 20 augustus 2012 was ik op Lowlands toen ik het volgende bericht ontving van een goede vriend: "Yo Cesare, Silence is eraf". Ondanks dat ik wist wat dit betekende, hoopte ik toch op een misverstand en ik vroeg: “Wat bedoel je?”. De 3 minuten dat ik op zijn antwoord moest wachten leken een eeuwigheid te duren. Toen kwam het antwoord: "Silence, Quincy, hij is niet meer man. Hij is dood!". Het voelde niet alleen alsof ik een broeder had verloren, ik had ook een broeder verloren. Vandaag, 21 oktober, zou hij 31 jaar zijn geworden.
    Een jaar of 4 geleden had ik een openhartig gesprek met Quincy. Gedurende de laatste 12 jaar van zijn leven dat ik met hem bevriend was, hebben we vaker openhartige gesprekken gevoerd. Dit was toen hij zich bij de Crips had aangesloten. ...

De Crips is een goor-gewelddadige jeugdbende uit de zwarte gettowijken van Amerika. Dit soort gore geweld:
  Ooit deelde Quincy mijn standpunt over gangs, maar nu waren voor hem de dingen anders. Hij had een aantal keer vastgezeten, kan als ex-gevangene moeilijk aan de bak komen terwijl de rekeningen op de deurmat blijven vallen, hij miste zijn zus (vermoord door haar vriend) en zijn jeugdvriend Moravia R. (doodgeschoten door een agent).

En natuurlijk was dat racistisch geweld van die agent. Net als de blanken schuldig zijn aan de moord op zijn zus, omdat ze het niet hebben tegengehouden:
  Hij was teleurgesteld in de manier waarop Nederland met zwarte mensen omgaat en niet oprecht luistert naar de zorgen, maar deze telkens wegwuift.

En daarom sloot deze neger zich maar aan bij een goor-gewelddadige bende:
  Hij was gedesillusioneerd, hij had het gevoel dat hij niets kon doen tegen het onrecht in dit land tegen zwarte mensen. Er was woede in zijn hart gekropen. ...Voordat hij zijn rug keerde naar de maatschappij, was hij een activist pur sang en bewust van het lot van het zwarte volk dat geen deel uitmaakte van de maatschappij. ...

En waar komt dit idee vandaan? Van het zwarte racistische activisme:
  Heel veel zwarte jongeren in mijn omgeving voelen zich steeds vaker buitengesloten. Ze zien dat zij pas meetellen als ... niet tegen zwarte piet zijn en hun plaats kennen.
    ...Wij moeten hen onvoorwaardelijk accepteren

Een volkomen onrealistische zwarte-activisten-eis die voor geen niemand en geen enkele groep geldt.
  Hij vertelde mij dat hij zich meer wilde richten op zijn muziek. Hij wilde een album maken. Hij wilde weer instrumenten gaan spelen, in de studio duiken met zijn neven van ASO Bro’s en Apo-clipZ, en de Nederlandse rap scene op zijn kop zetten. Zijn CD zou de kick-off markeren van een nieuwe project van Stichting Soul Rebel Movement, genaamd Street Dreamers.

Niemand in Nederland zit te wachten op de zoveelste rappende neger. Waar Nederland behoefte aan heeft is aan mensen die werken. Ooit een zwarte bouwvakker gezien? Of een zwarte elektricien? Meteen inlijsten, die neger, en in de media rondparaderen.
    Maar dat volstrekt onredelijke eisen, volgens de negers:
  Ze zien dat zij pas meetellen als zij op de UvA rondhangen ...

Dit soort gore praat wisselen ze kennelijk onderling uit. Met als hoofddoel: het verhullen van het eigen onvermogen. Het verhullen van de eigen culturele nederlaag.

Bekend genoeg is de overdadig hoge criminaliteit van de anders-culturelen uitleg of detail . Waarover, als er over gesproken wordt, dan meestal bij wordt vermeld of gesuggereerd dat het een puur materiële kwestie is. Onzin. Want nog minder vaak vermeld, is het feit dat het niet slechts "ontnemen van geld of goederen" betreft, maar ook ruime tot excessieve vormen van geweld (de Volkskrant, 29-01-2010, van verslaggever Noël van Bemmel
  Meedogenloos voor een iPhone

Het aantal overvallen op woningen neemt toe. De daders zijn vaak ‘debutanten’ op het pad van de misdaad.

‘Hallo, we zijn van de lotenverkoop. Kunt u de deur voor ons openmaken?’ Met die woorden bellen eind vorig jaar drie jongens aan bij een 82-jarige vrouw woonachtig in een flatgebouw binnen in Almere.
    ‘Wie is daar?’, vraagt de alleenstaande vrouw. Zij ziet niemand door het kijkgat. ‘De buurman!’, klinkt het. Zij opent de deur en krijgt een vuistslag vol in haar gezicht. Het slachtoffer gaat neer en begint te schreeuwen. Een worsteling volgt, terwijl een van de overvallers de televisie oppakt. Als een buurman komt kijken, rennen de jongens naar hun fietsen.
   De buit: enkele tientjes. De bewoonster heeft een bloeduitstorting in haar gezicht, een gekneusde rib en een wond aan haar been. En vooral: een geschokt veiligheidsgevoel. Het politiekorps Flevoland moet op zoek naar drie 13- tot 16-jarigen van ‘Noord-Afrikaanse afkomst’. …

Voor de diefstal geldt de materiële verklaring. Voor het excessieve geweld niet. Daarvoor geldt de culturele verklaring: ze nemen wraak voor hun culturele nederlaag.

Hier een sterk staaltje culturele-nederlaag-vuurspuwerij uit Marokkaanse kring. De aanleiding voor de wraakzucht is een onhebbelijkheid die de alfa's van de Volkskrant op iedereen botvieren: de enorme nadruk op taalfouten en met name spelling. Ze deden het ook bij een Marokkaan - Hasna El Maroudi, die absoluut geen Marokkaan is maar een gewone Nederlander als allemaal, trekt het zich om een dus volkomen duistere reden zeer sterk aan (Joop.nl, 01-10-2011door Hasna El Maroudi - Redacteur Joop):
  Het walgelijke vingertje van de Volkskrant

Bevoogdende redactie wil Gouden Kalf-winnaar even de les lezen


Vrijdagavond hield acteur Nasrdin Dchar een ontroerende speech bij de uitreiking van de Gouden Kalveren. ...
    De krant vond het kennelijk nodig om nadruk te leggen op een taalfout van de acteur. In plaats van ‘dit Kalf’ zei hij ‘deze Kalf’. De Volkskrant gaf dat weer door belerend in de tekst “(eigenlijk: deze)” neer te zetten. ...

Inderdaad, een vervelende onhebbelijkheid. Zou Geert Wilders zoiets doen, was het de volgende dag het openende nieuws: "Nationalistische Wilders betrapt op spelfout in Nederlands". Uitgevoerd in Telegraaf-achtige chocoladeletters.
    Het is de gewone Nederlander Hasna El Maroudi allemaal ontgaan. Maar niet de correctie op de fout van de Marokkaan. Hier wat citaatjes uit haar stuk:
  Woedend was ik dan ook toen ik de uitgeschreven versie van de toespraak van Nasrdin op de website van De Volkskrant las. Het superioriteitsgevoel van de redactie knalde van mijn beeldscherm. De krant vond het kennelijk nodig om nadruk te leggen op een taalfout van de acteur.... De krant, die de afgelopen weken toch al een wat meer semi-opiniërende weg probeert in te slaan, had net zo goed de kop van het artikel kunnen veranderen in: ‘Kijk, hij wil graag Nederlander zijn, maar hij beheerst de taal niet. Taalcursusje?’
    ...De krant, die inmiddels al negentig jaar bestaat ... wilde het positieve bericht van Nasrdin ... koud maken door hem weg te zetten als ‘één van die Marokkanen die de Nederlandse taal niet beheerst’.
    ... Paternalisme is al een lelijk iets, maar het wordt nog lelijker wanneer je niet in je gelijk staat.

En tegelijk deed ze glashelder uit de doeken waar de schoen wringt:
  Nasrdin Dchar ... de minister ... toe: ‘Ik ben een Nederlander. Ik ben heel trots op mijn Marokkaans bloed. ....’
    Een tot in de puntjes uitgewerkte speech had bij mij nooit dezelfde reactie kunnen ontlokken. Deze woorden waren emotioneel doordrenkt van trots en gelijk. In een kort tijdsbestek legde de acteur exact bloot waarom het ‘migrantendebat’ altijd fout gaat. Nasrdin is geen Marokkaan zoals zijn ouders dat zijn, noch ben ik dat. Het is tijd dat niet alleen de politiek, maar ook onze mede-Nederlanders dat gaan inzien en er een einde komt aan het eeuwige Hollandse paternalisme. Wij zijn hier en wij blijven hier. En we doen het verdomd goed.

"We" trappen grensrechters dood, schoppen voetballertjes van 11, en laten bejaarden van 74 doodbloeden uitleg of detail . Waardoor Nederlanders totaal geen respect meer hebben voor Marokkanen, en ze hoogstens zielig vinden en ze dulden. En dat doet Hasna El Maroudi's hart bloeden van pijn. Niet die correctie op de spelfout. Het is de culturele nederlaag.

De volgende bron verwoord het begrip op zijn meest openhartige manier als maar kan zonder het begrip zelf te benoemen (de Volkskrant, 30-10-2013, door Fokke Obbema):
  Interview | Lieve Joris, schrijfster en Afrika-kenner

'China heeft mij voor cynisme behoed'

De groeiende invloed van China in Afrika was voor schrijfster Lieve Joris misschien wel net zo'n uitkomst als voor de Afrikanen zelf. Ze schreef er een boek over en houdt woensdag de Globaliseringslezing.


Tussentitel: Afrikanen kunnen zich spiegelen aan China, de nieuwe grootmacht

'Het licht kwam uit het oosten'. Vraag schrijfster Lieve Joris wat haar ertoe dreef om in haar nieuwste boek over de relatie tussen China en Afrika te schrijven en dit even poëtische als cryptische antwoord is het gevolg. ...

Oftewel: de schrijfster heeft niets dan de warmste gevoelens voor het continent en zijn bewoners. En dit is één van haar constateringen:
  Dankzij de opkomst van China is er een nieuwe dynamiek ontstaan. Afrikanen kunnen zich spiegelen aan de nieuwe grootmacht - wegduiken achter hun koloniale verleden is niet langer mogelijk: 'Te zien wat de Chinezen in hun eigen land in enkele decennia tot stand hebben gebracht, dwingt Afrikanen tot nadenken.' Met Europa als referentiepunt hoefde dat niet. 'Het overheersende gevoel bij mijn Afrikaanse vrienden was: 'Europa heeft zijn rijkdom aan ons te danken'. Wat de Chinezen doen, lijkt veel meer binnen hun bereik.'

Dat idee van 'Europa heeft zijn rijkdom aan ons te danken' was natuurlijk altijd al een bewijs van volkomen magisch denken vanuit eigenbelang - dat het westen niets nodig heeft vanuit Afrika voor haar groei en rijkdom is bewezen door Duitsland en Rusland, die hun na de Tweede Wereldoorlog grotendeels in puin liggende landen binnen twee decennia weer grotendeels hadden opgebouwd. Zonder een enkel contact met Afrika. Het idee van Europese rijkdom vanwege Afrika is dusdanig absurd, dat er ook een ruime mate van kwaadaardigheid in de gedachte moet schuilen.
     En die kwaadaardigheid is natuurlijk vanwege de essentiële passage in het citaat:
  Als ze rondwandelen in het paleis van Versailles denken ze: 'Dat kunnen wij toch nooit'.

Want dat klopt. De kwaadaardigheid in de gedachte is natuurlijk van de meest basale soort: jaloezie. En reken maar dat voor alle ander alhier behandelde volken en culturen net zo is. Het is uit jaloezie dat ze onze binnensteden in brand steken - Frankrijk 2005,  Engeland 2011, Zweden 2013.

In 2013 vindt de Zwarte-Piet-discussie, voorheen voorbehouden aan een enkele rabiate neger-racist, in bredere kring plaats. Met contraproductief effect, want bij peilingen bleken de landelijke verhoudingen ergens tussen de 85-15 en 90-10  voor Zwarte Piet. Dus bijna letterlijk wit tegen zwart plus grachtengordel-elite. Waarop bij met name gekleurde woordvoerders het licht helemaal uitging. Hier is de reactie van Harriet Duurvoort op die smadelijke nederlaag (de Volkskrant, 04-11-2013, column door Harriet Duurvoort, publicist):
  De toekomst is aan de kosmopolieten

Tussentitel: Met bang en boos populisme gaat de Hollandse jeugd het niet redden

Of je nu voor of tegen zwarte Piet bent, iedereen zal het erover eens zijn dat de Hollandse hufterigheid in dit debat een absoluut dieptepunt heeft bereikt. ...

De standpunten pro- en contra Zwarte Piet waren, buiten de PC-elite geconcentreerd rond de grachtengordel in Amsterdam. vrijwel volledig blank en gekleurd. Of beter: wit en zwart. Dus het 'kosmopolieten' in de kop staat absoluut niet voor "kosmopolieten" in de normale betekenis van het woord: blanke leiden uit de elite die de wereld rondreizen in luxebaantjes, maar voor "immigranten" - de gekleurde soort. En wat betreft Duurvoort: de zwarte soort. En "Hollanders" staat voor "blanken". Kaaskoppen. Bakra's. Racistische kolonialen. Die je vrijelijk van racisme mag beschuldigen, en die daar als reactie alleen "Dankjewel" op mogen zeggen:
  Dreigen, schelden, pesten; als het maar nodeloos kwetsend is, is het kennelijk vermakelijk

Maar dat is allemaal logisch, want door het vieren van Sinterklaas:
  Intussen vraag ik mij wel eens af of de ouders van het lieve grut dat over een paar weken met bonzende hartjes 's ochtends in het schoentje kijkt ...

Krijg je dit soort mensen:
  de wereld waarin hun oogappeltjes jongvolwassen zijn. Want die is over 15, 20 jaar ingrijpend veranderd.
    Met geborneerd provincialisme, met bang en boos populisme of hufterig racisme gaat de Hollandse jeugd van morgen ...

Dus van het vieren van Sinterklaas wordt je bang, boos, populistisch, geborneerd en racistisch.
    Was dat maar waar. Dan waren de Nederlanders dat in de jaren 1960 en 1970 ook allang geweest. En waren die moslims en negers er nooit ingekomen.
  ... gaat de Hollandse jeugd van morgen het niet redden. Niet alleen in ethisch opzicht, omdat de Nederlandse multiculturele samenleving dan onleefbaar zou worden.

Vergissing: de multiculturele samenleving is allang onleefbaar door de criminaliteit, slechte-opvoedbaarheid en slechte-opleidbaarheid van de allochtone instroom. Wat nu dus pas aan het gros der Nederlanders duidelijk wordt, nu ze er ook nog eens openlijk en keihard bij gaan lopen schelden. Op ons en onze cultuur.
    Goed, dit dus wat betreft de directe reactie op de Zwarte-Pietafgang en de weerzinwekkendheid daarvan. Gehuld in de rode waas van raciaal gevoede haat, laat Duurvoort los wat de basale drijfveer is achter dit alles
  Op de Afrikadag van 2 november werd het weer eens helder: Afrika is het continent van de 21ste eeuw en kan wel eens de motor van de wereldeconomie worden. De economie groeit er - al 10 jaar - harder dan waar ook ter wereld, de technologische innovatie, vooral op het gebied van mobiele telefonie, loopt wereldwijd voorop. Afrika is van levensbelang voor de nieuwe economische reuzen. Niet voor niets bezoekt elke nieuwe Chinese leider steevast Afrika als eerste.

Een uitgebreide reeks leugens en flagrante ontkenningen van de werkelijkheid. Technologische innovatie vooral op het gebied van mobiele telefonie .... Je moet het maar durven schrijven over een continent waar ze nog voor een tentje van bladeren in de modder zittend maskers zouden zitten beschilderen, als de Europeanen daar niet langs waren gekomen. En nu net een paar mobieltjes hebben gekocht ...
    En dat is natuurlijk waar de schoen ernstig wringt: het besef van het qua bijdrage aan de ontwikkeling van beschaving totaal mislukte continent en cultuur. Met nergens ook maar enigszins zicht op een meetbare bijdrage in de toekomst. Dat is waar de Zwarte-Pietdiscussie over gaat. Over culturele nederlaag.

Hier een bijna letterlijke beschrijving van het proces (de Volkskrant, 09-11-2013, boekrecensie door Marjolijn van Heemstra):
  Fictie | Milde toon in Arions confronterende gedichten

Frank Martinus Arion

De poëzie van Frank Martinus Arion ontleent zijn spanning aan het conflict tussen wit en zwart, macht en machteloosheid. Toch is het minder het engagement dan de muzikaliteit die ontroert in zijn verzameld werk.


'De wereld kun je niet veranderen', zegt de Antilliaanse schrijver Frank Martinus Arion (76) in de documentaire die regisseuse Cindy Kerseborn onlangs over hem heeft gemaakt. Je kunt alleen proberen ermee 'in tred' te lopen, als een paard 'met vier benen in harmonie'.    ...
    Geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars; Arion beschrijft de andere kant van het verhaal. In zijn poëzie zijn het vaak de machtelozen die de hoofdrol spelen: mijnwerkers in Zuid-Afrika, opgejaagde stammen. ...

Tja, dat is het gevolg als je niet wilt werken en, daar nog eens bovenop: niet wilt samenwerken. Dan wordt je door de natuur en haar evolutie ingehaald, op het moment dat die culturen creëren die daar wel toe geneigd zijn. En daarna is het leven niets dan pijn, omdat je voortdurend met deze werkelijkheid geconfronteerd wordt:
  Zijn Jezus is zwart, zijn god is een vrouw en de Europeanen zijn mensen die je eeuwenlang uitnodigen voor een feest, 'maar als je er bent hebben ze/ met elkaar zo'n heibel/ dat de bommen links en rechts in hun versierde/ kerken gaten slaan' en dan blijkt het ook nog een 'Amerikaanse fuif waarbij iedereen zijn eigen eten en drinken meeneemt'.
    Haarfijn schetst hij hoe het koloniale systeem generaties lang doorwerkt. Dat begint al bij de taal waarin hij schrijft; het Nederlands, waar hij niet zonder kan maar dat hem kwetst, omdat het een geleende taal is die op zijn lippen verschrompelt. Negers hebben geen taal, schrijft hij. Zij lenen in het land van hun inwoning enkele voor de hand liggende woorden.

Een situatie die verergerd wordt door de manier waarop de politike-correcte medemens meeleeft:
  Er is veel onrecht in Arions poëzie, maar kwaad wordt hij nergens. Zijn toon is mild en als de woede even opduikt, slaat die al snel om in droefenis. Nog droeviger buig ik mij en soepel/ Over de rand van mijn nikkelhard verdriet.

Met dat verdriet kan je meeleven, maar dat koppelen aan 'onrecht', is keiharde onrecht. Het slachtoffer heeft zijn zijn culturele ondergang aangedragen. Niet echt uit vrije wil, maar uit onmacht. Maar daar houdt de natuur geen rekening mee. En de mens die dat 'onrecht' gaat noemen, doet slechts één ding: hij verlengt het lijden. het is als het langzame en zeer pijnlijke aftrekken van de pleister. Het enige dat hier helpt, is er niet bij stil staan, en keihard werken om de aansluiting te vinden. Precies het omgekeerde vindt plaats.
     Nog wat citaten:
  Door die droefenis heen snijdt de ironie, bijvoorbeeld als hij schrijft over de Hollanders en hun goede bedoelingen. Eens in een bar in Amsterdam zei iemand heel teder/ die behoefte had heel goed te zijn voor een naaste/ want hier in Europa blijven ze maar hangen aan Christus/ al geloven ze nergens meer in - ga weg uit deze taal.
    Arion doet het tegenovergestelde van wat de man hem adviseert; hij hangt aan de taal, hij buigt en vormt haar in een poging los te komen uit de wurggreep van de geschiedenis die van hem een verliezer maakt. Hier sta ik dan weer te gebaren/ met horten en stoten... sta ik dan weer de weg te wijzen/ hoe van neger mens te worden.

En duidelijker kan het niet, dan met deze laatste woorden: 'van neger mens worden'. Op dit eigenste ogenblik hebben de creolen in Nederland, gesteund  door de hele politiek-correcte meute, een strijd tegen Zwarte Piet achter de rug. Het voorbeeld van 'van mens, neger worden'. Ook heeft de politieke-correctheid totaal geen clou van de werking van de sociologie:
  Maar het is de steeds terugkerende thematiek van wit versus zwart, macht versus machteloos die de bundel zo confronterend maakt. In zijn beste gedichten laat Arion zien hoe de mens tot in zijn vezels is doordrongen van machtsverhoudingen en politiek.
    Dat stemt tot nadenken en in een tijd waarin de meerderheid in Nederland Zwarte Piet afdoet als a-politieke kindervriend zou ik willen zeggen: lees Arion.

De meerderheid van Nederland wil van kleur geen issue maken. En de politiek-correcte mens kiest ervoor om van mensen negers te maken. En de negers kiezen voor de strijd tegen de blanken omdat ze geld en voorrechten van ze willen. De Caribische landen willen 30 miljard. Ze willen niet werken uitleg of detail .
    De pijn zou door dat geld alleen maar groter worden.

Terug naar de moslims (de Volkskrant, 23-11-2013, door Daniëlle Serdijn):
  Mano Bouzamour

Enthousiasme en gretigheid kenmerken het debuut van Mano Bouzamour over de enige Marokkaanse leerling op een vwo.


...    Zonder Cito-toets was de jonge Samir naar het vmbo gestuurd, maar met de fraaie score die hij behaalde, lag er ineens een ander schooltype binnen zijn bereik. En daarmee een ander soort milieu.
    In De belofte van Pisa beschrijft debutant Mano Bouzamour (1991) de lotgevallen van het Marokkaanse jongetje Samir. Hij groeit op bij analfabete ouders in de Amsterdamse Diamantbuurt, de buurt die vaak het nieuws haalt vanwege overlast door Marokkaanse jongeren. Het is niet de comfortabelste wijk om in op te groeien. Samirs broer, tien jaar ouder, intelligent, muzikaal begaafd en altijd bezig met louche zaakjes, weet dat. Daarom probeert hij Samir te stimuleren het vwo te doen.    ...
    Broer verdwijnt voor jaren in de gevangenis en komt er pas weer uit rond het eindexamen, waarvoor Samir en zijn blanke vriend Ys slagen dankzij fraude. Daarna wacht Samir een mooie toekomst als concertpianist. Waar hij heeft leren spelen? Ging vanzelf. Autodidact. Luchtigheid troef dus, echt verdriet heeft niemand, al noteert Bouzamour ergens: 'Marokkaan zijn, doet soms pijn.' Daarover wil je meer lezen.    ... 

Maar daarover krijg je dus niets te horen en lezen. Dat onderwerp heet namelijk "culturele nederlaag".

De 2 miljoen steuners op Facebook voor Zwarte Piet hebben diepe kerven achter gelaten in de zwarte ziel. De beschuldigingen van blank racisme op de haatzaai-website Joop.nl hebben nu, midden 2014, een bijna dagelijks ritme gekregen, en ook de politiek-correcte elite doet volop mee. Onder andere dus door de paar negers die functioneren uitvoerig te fêteren en naar voren te halen, in programma's als Pauw & Witteman en met name De Wereld Draait Door (wel allemaal zang- en dansnegers, natuurlijk). Prominent deel van dit circus is Humberto Tan, die ondanks zijn Chinees klinkende naam (in Suriname kunnen dat soort dingen) er toch uitziet en volop geldt als creool - of neger zoals snel zal blijken (een Chinees zou nooit en te nimmer zijn voorkeursbehandeling krijgen), en wel van het enigszins oncharmant aangeduide type van "prijsneger" - staande voor "neger met veel blanke trekjes" - negers zelf duiden dat aan met "bounty". Tan trekt op het ogenblik de aandacht met een talkshow (GeenStijl.nl, 08-06-2014, door Van Rossem):
  Stom. Humberto Tan leest comments op internet

Humberto Tan is een goedgeklede, sympathieke, vriendelijke, sociale, maatschappelijk betrokken, getalenteerde, vlijtige, commercieel handige, goedgebekte, succesvolle en gezellige man die een dijk van een late night talkshow neerzet op RTL, waarschijnlijk ook nog vreselijk lekker kan koken, dagelijks verse bloemen haalt voor zijn oude moedertje en voor de katten van de buren zorgt als ze op vakantie zijn. Daarom verdient hij onze bewondering. Tan is simpelweg de ideale schoonzoon, zeker in een televisiewereldje waarin ego's de boventoon voeren boven talent. Dat meent althans Fons van Westerloo, die een onvoorwaardelijke juichcolumn heeft geschreven over Het Fenomeen Humberto Tan. Mediawebsite Mediacourant las die column ook en prijst Fons van Westerloo voor het prijzen van Humberto Tan. ...

Zo werkt dat dus in het inteeltwereldje van media en politieke-correctheid.
    Allemaal hoogst irritant voor iedereen die een beetje gezond verstand heeft, en er zijn op het internet (elders wordt gecensureerd) natuurlijk ook de nodige minder vleiende commentaren. Waar je je als publiek persoon natuurlijk helemaal niets van moet aantrekken en al helemaal niet op moet reageren. Maar de loftuitingen van de blanken (uitleg volgt) zijn Tan toch vermoedelijk toch een beetje naar het hoofd gestegen:

Waarop GeenStijl natuurlijk dit stukje schreef over de sneue figuur die bekende Nederlander is die gaat reageren op comments op internet.
    De kat op het spek binden, want bij GeenStijl zijn er veel reageerders met gezond verstand, reaguurders geheten, die geïrriteerd zijn over de poltiek-correcte inteelt, met veel informatie, en een vrij groot aantal met een ruim gevoel voor humor. Dit waren wat relevante reaguursels:
  Op de OMHP noemde we hem de Sonja Neger. Allemaal.
Hij woonde in de Bijlmer en studeerde. Dat was voor de Vara voldoende. Nog steeds eigenlijk.
Mammeloe | 08-06-14 | 11:21

Hij neukte toen wel veel hoogblonde studentes, unzw.
Mammeloe | 08-06-14 | 11:25

OMHP is grachtengordelpraat voor "Oudemanhuispoort", een belangrijk gebouwencomplex van de Universiteit van Amsterdam in de binnenstad. Reken maar dat dit roddel is en reken maar dat dit volkomen correcte roddel is ("Sonja neger" staat natuurlijk voor "neger die geschikt is om bij Sonja Barend op de buis te verschijnen", en is dus een andere term voor "prijsneger"). Een andere reaguurder wist dit volkomen correct te duiden, voorafgaande aan het noemen van de feiten zelf (let op het datum-tijdstempel):
  Tan baalt er elke ochtend van dat hij geen blanke is wanneer hij in de spiegel kijkt.
AbleArcher13 | 08-06-14 | 11:19

Vermoedelijk heeft deze reaguurder uit andere bron de wetenschap, ook bekend uit meerdere Surinaamse bronnen bij de redactie, dat de enige manier in Suriname om de standing van een creool te meten, is de mate van de witheid van zijn huid. En op de Antilliaanse eilanden is dit net zo, en idem trouwens in een groot deel van de rest van de wereld uitleg of detail .

En soms wordt dat openlijk toegegeven - hier in één van de "Nederlanders zijn racisten"-haatstukken op Joop.nl (Joop.nl, 08-06-2014, door Ginny Mooy - Schrijfster, werkt met kindsoldaten uitleg of detail
  Beste God: Waarom ik niet meer in Nederland geloof

...    Luister God, dat ik niet gewoon was, dat vond ook ik gewoon. Ook al vond ik het soms niet leuk God, want dat was het ook niet, gewoon. U kunt zich misschien nog wel herinneren dat ik U ooit, als zesjarige, smeekte: "Oh God, waarom ben ik nou niet gewoon?" Ik weet nog, God, dat ik dacht dat bruin vies en lelijk was, en wit was gewoon, ja… gewoon GEWOON. Toen ik op de leeftijd kwam van de vriendinnenboekjes, schreef ik in mijn eigen boekje bij de vraag wat ik later wilde worden dan ook: 'wit'. Dat vond ik toen zelf heel gewoon.    ...

Mevrouw Mooy, direct afkomstig uit Afrika (althans, voor de helft), beweert dat dat komt omdat gekleurd hier de minderheid is, maar vergeet natuurlijk te vermelden dat het omgekeerde: een blank kind in een zwarte omgeving, helemaal niet de behoefte heeft om zwart te worden. Laat staan een chinees, een arabier, een hindoe, enzovoort. Die willen niet naast een zwarte dood gevonden worden ...
    En dit is natuurlijk allemaal je reinste culturele nederlaag. Je weten te behoren bij een cultuur die niet meekan.

En dat Humberto Tan ondanks al zijn blanke trekjes er bij hoort, blijkt hier (rtlnieuws.nl, 04-06-2014. uitleg of detail ):
  Humberto Tan schiet vol na beelden SLM-ramp



Humberto Tan zat dinsdagavond even met tranen in zijn ogen in RTL Late Night. De presentator sprak met Maurice Lede over de SLM-vliegtuigramp. Bij die crash kwamen 176 mensen om en Humberto kende een paar van die omgekomen passagiers.


Toen de video van de herdenkingsbijeenkomst was afgespeeld, schoot Humberto vol. "Ik had niet gedacht dat dit me nog zo zou raken", zegt hij kort daarna.

Het is aanstaande zaterdag precies 25 jaar geleden dat de SLM-vliegtuigramp in Suriname plaatsvond. Een uitgelaten groep Nederlandse profvoetballers van Surinaamse afkomst maakte deel uit van de passagiers.

En reken maar dat het Humberto evenveel zou raken als onder die slachtoffers géén profvoetballers waren. En reken maar dat het Humberto oneindig veel minder zou raken als er in dat vliegtuig allemaal hindoestaanse Surinamers zaten - tussen twee haakjes: die profvoetballers waren allemaal creolen. En reken maar dat het Humberto  helemaal niet zou raken, als dat vliegtuig gewoon gevuld was met Nederlanders. Blanke Nederlanders, dat is.
    Misselijk makend, is die combinatie van racisme en de beschuldigingen dienaangaande richting Nederlanders, waar ze eindeloos op parasiteren - met hun zang- en danskunstjes.

Een niet eens zo ernstig politiek-correcte maar wel ernstig multiculturalist gaat uitleggen waarom de moslims in Nederland (en de rest van Europa, ongetwijfeld) zo voor ISIS-terroristen juichen (de Volkskrant, 03-09-2014, door Thomas von der Dunk, cultuurhistoricus):
  IS: aantrekkelijk omdat die het Westen vernedert

Waarom weet de Islamitische Staat (IS) ook in het Westen veel moslimjongeren te inspireren?, zo vroeg Marcel van Dam zich af (O&D, 28 augustus). Martin Sommer kon het twee dagen later uitleggen: niet iedereen hunkert nu eenmaal naar een liberale democratie. Er lopen gewoon heel veel slechte mensen rond, maar sommigen hebben moeite om die gedachte toe te laten.
    Tja, als het zo simpel was, dan konden historici stoppen. ...

Inderdaad. Hoewel het natuurlijk ook gewoon slechte mensen zijn in de zin dat ze zich makkelijker dan anderen door de invloeden die Thoms von der Dunk gaat beschrijven laten leiden:
  ... geldt dus ook voor de steun voor de Islamitische Staat. Het is in zo'n geval altijd nuttig om te luisteren naar wat de daders zelf over hun motieven zeggen, ook zonder die te delen. Dan leidt dat tot de volgende analyse, waarom zij bevattelijk zijn voor de radicale boodschap die nu via internet zo makkelijk aangeleverd kan worden.
    Nogal wat moslimjongeren vallen in het Westen maatschappelijk en mentaal tussen wal en schip. Ze voelen zich - en, gezien de cijfers, vaak niet ten onrechte - op de arbeidsmarkt achtergesteld ...

De bekende gore leugen: ze hebben veruit onvoldoende vaardigheden om redelijk tot goed werk te vinden en zijn te besodemieterd om gewoon werk te doen dat nu door Polen gedaan wordt uitleg of detail .
  ... en vanwege hun geloof(sachtergrond) gediscrimineerd ...

Een nog vele grotere leugen: Nergens wordt iemand vanwege zijn geloof ook maar een haarbreed in de weg gelegd. Het is precies andersom: als moslim krijg je voorrechten.
  ...de egalitaire gelijke-kansenpretentie van onze samenleving blijkt een illusie.

En de conclusie is dus een derde gore leugen.
  Volgens hen worden moslims door het Westen als tweederangs mensen gezien ...

Dat klopt, in ieder geval voor een deel der westerlingen. En dat heeft een simpele reden: omdat ze als tweederangs mensen presteren.
  ...waarbij zij hun eigen positie vertalen naar het Midden-Oosten, waar men zich eveneens vernederd voelt en waarvoor in hun ogen hetzelfde geldt: het Westen meet er met twee maten en een moslimleven telt minder.

Belachelijk. Moslims in Kosovo, Afghnaistan, Libië, Syrië enzovoort zijn keihard gesteund door het westen. Elders weer niet, maar het is niet eenzijdig, dus.
    Nee, dat is spijkers oplaag water zoeken. Bewijs zoeken bij iets dat er al was. Dit:
  De aantrekkelijkheid van IS berust voor hen dan - naast alle revolutionaire romantiek - op het feit dat IS er, anders dan een brave Abbas, met haar publieke onthoofdingen in slaagt om eindelijk eens het Westen te vernederen.

Ze willen het westen vernederen als revanche voor hun eigen culturele nederlaag.

En na de erkenning door een multiculturalist, nu de erkenning door een moslim (Joop.nl, 12-09-2014, door Shervin Nekuee - Socioloog, publicist, programmamaker uitleg of detail ):
  Lodewijk Asschers anti-jihadmaatregelen werken niet

Asschers preventieve anti-jihadmaatregelen ontberen inzicht over de post 9/11 wereld(wan)orde en missen het juiste perspectief. ...
    Asscher aanpak is volslagen apolitiek. ...
    Het lijkt hem volstrekt te ontgaan dat de uitdager in deze, een politieke beweging is met een utopische ideologie en een politiek discours. IS slaat politiek en militair munt uit het onbehagen van moslims in en over het Westen. Of we nu die terecht of onterecht vinden, het is er wel. ...
    IS is in alle strategisch en tactische opzichten een eigentijdse politieke beweging. Het snapt veel beter dan Asscher dat dankzij ultrasnelle, wereldwijde communicatie en (sociale) media de imaginaire gemeenschappen; het wij-gevoel, de loyaliteit en solidariteit, niet meer vanzelfsprekend samenvallen met de grenzen van de natiestaat. ...

Deftige taal voor: "Het bestaan van een vijfde colonne van moslims in Europa".
  In concerto, in tegenstelling tot minister Asscher, is IS ervan doordrongen dat moslim zijn de primaire identiteit is onder een groeiend aantal tweede en derde generatie immigranten en nieuwe bekeerlingen in het Westen. ...

Meer concrete taal voor "Er bestaat een vijfde colonne van moslims in Europa".
  Dat sinds 9/11 en de opkomst van Islamofobie ...

Moet vertaald worden: "Dat sinds de grootste en meest spectaculaire aanval van de vijfde colonne van moslims en de opkomst van het besef van een vijfde colonne...", te vervolgen met ... :
  ... deze groeiende groep moslims zich de geslagen hond voelen, vervreemd van het dominante discours in de samenleving die hen openlijk veracht en verdacht maakt.

Te vertalen met "Deze vijfde colonnisten voelen zich nog steeds verslagen omdat ze ook met 9/11 niets bereikt hebben, en de westerse wereld nog steeds niet islamitisch is geworden. En er zelfs mensen zijn opgestaan die hen openlijk bekritiseren".
  IS ziet brood in dit politieke onbehagen en maakt het nodige politieke discours en media content om uit deze vruchtbare collectieve frustratie politieke en militaire agressie te oogsten. Vergeet de onthoofdingen, die zijn bedoeld om de potentiële vijand bang te maken, wat vele malen minder op westerse media ter sprake komt maar veel relevanter is voor het begrijpen van IS' is de boodschap van deze politieke beweging en daarachter schuilgaande wervingsplan richting westerse moslimjongeren. De video’s en andere sociale media content doen met veel gevoel voor eigentijds pathos een beroep op heldendom en het opkomen voor de glorie van de islam. En met succes. Daar kan een welzijnswerker of psycholoog niet tegenop.

Inderdaad. En de conclusie dat de anti-jihadmaatregelen van Asscher niet werken, is dan ook een volkomen juiste. Nog enige andere anti-jihadmaatregel. Op één anti-jihad-maatregel na: de remigratie van het collectief van de jihad-potentiëlen. De remigratie van de hele vijfde colonne. De remigratie van alle moslims. Want alle moslims lijden die culturele nederlaag, en het is niet voorspelbaar wie onder hen de terrorist of de jihadi ("terrorist in het buitenland") gaat worden.

Er staan nog wat bronnen in het archief waar even geen tijd voor is, maar de volgende moest er onmiddellijk bij, al behoort een aparte "erkenning" of "bevestiging" ook tot de mogelijkheden (de Volkskrant, 10-10-2014, door Karel C. Korfker, beeldend kunstenaar en schrijft reisverhalen):
  Het eens trotse Berbervolk werd te vaak vernederd

Gekrenkte trots speelt een belangrijke rol bij de radicalisering van jonge moslims.
 

In 1965 vertrok ik als 18-jarige met rugzak om liftend een rondje Middelandse Zee te doen. Ik belandde in Marokko en bleef daar enkele maanden hangen. Ik maakte er Marokkaanse vrienden en werd bij hen thuis uitgenodigd. Ik ontmoette daar een geheel andere samenleving dan ik in Nederland gewend was. Ik kom uit een streng protestants milieu, waaruit ik mij wist te bevrijden en zag in Marokko een geloofsovertuiging die mij oudtestamentisch voorkwam. Daarbij viel op dat hun geloofsovertuiging diep geworteld is in dagelijkse handelingen en omgangsvormen. Terwijl in de noordelijke delen van Europa welvaart en materialisme de boventoon voerden en de invloed van de kerk afnam, leken Noord-Afrikaanse stammen in bijbelse tijden te leven en onderhield men daar vol ijver de oude wetten.    ...

Hier staat het al bijna helemaal. ook is meteen duidelijk dat de auteur weet waar hij over spreekt, en ten tweede is duidelijk waarom hij er zo over kan spreken: hij is geen socioloog of politicus. Hoewel hij dus wel een warm hart heeft voor de groep onder discussie: de berbers. Dus ieder woord dat uiteindelijk negatief uitvalt voor die groep, kan meteen voor de volle honderd procent voor waar worden aangenomen.
  Marokkaanse jonge mannen kwamen massaal naar Europa om arbeid te verrichten ...
    In het begin zagen de Marokkaanse jongelingen met respect op naar de rijke Europeanen, maar na enige tijd ...

De term 'jonge mannen' is al dubieus, voor wie de beelden nog in zijn hoofd heeft zitten - "jongere mannen" is accurater. "Jongelingen" is, zeker omdat er nu sprake is van een aantal jaren later in het verhaal, ronduit onjuist - op dat moment waren die originele gastarbeiders "mannen" of "al wat oudere mannen".
  In het begin zagen de Marokkaanse ... met respect op naar de rijke Europeanen, maar na enige tijd zagen de vrome moslims dat materialisme en egoïsme het hier voor het zeggen hadden.

Ook onjuist: samenwerking en solidariteit zijn in de westerse maatschappij veel meer op een hoger niveau geregeld: dat van de natie en staat uitleg of detail . Maar die vormen kennen ze niet dus herkenden ze niet. Ze waren alleen met het oude gezin, familie, stam, etnie systeem uitleg of detail bekend.
  De kinderen van deze eerste immigranten gingen naar de reguliere scholen en spraken snel de taal en maakten zich de gewoontes eigen, anders dan hun ouders die meestal in oude tradities bleven steken.
    Deze combinatie van tegenstrijdige culturen en de onmacht van de oude generatie om mee te bewegen met de nieuwe ontwikkelingen veroorzaakten spanningen in de allochtone gezinnen. ...

Tot zo ver klopt dit weer. Weggelaten is belangrijkste verschil tussen ouders en kinderen: ouders vergeleken hun toestand in Nederland met die uit hun verleden, en zagen de vooruitgang. de kinderen vergelijken hun toestand met die van de Nederlandse kinderen, en zien een enorme achterstand.
  Jongeren kregen onvoldoende bijsturing van hun opvoeders en raakten in conflict met de overheid.

Dit is wel juist als feit, maat er is geen oorzakelijk verband: waarom zou je dor een verschil met je ouders in conflict komen met de overheid? De overheid heeft genoeg zelf te doen. De overheid komt om de hoek kijken, qua conflict in deze situatie, op één en slechts één manier: criminaliteit.
  Opleiding en toegang tot werk waren zeldzaam ...

Gelukkig staat het hier in de passieve zin, in plaats het gebruikelijke "uitsluiting', terwijl het tegenovergestelde natuurlijk waar is: de overheid probeert op alle mogelijke manieren om jongeren, alle, ALLE, jongeren in het onderwijs te krijgen en te houden. Dat heet onder andere leerplicht.. LeerPLICHT.
    En hier komt nog zo'n "passieve" term:
  ... en bandeloosheid sloeg toe.

"Criminaliteit" sloeg toe.
    Oké, voor een publicatie in een politiek-correcte krant al uitzonderlijk waarheidsgetrouw. En dan meteen eropvolgend wat de auteur ziet als de reden voor dit verval:
  Het eens zo trotse Berbervolk werd te vaak vernederd en opzij gezet en dat door een samenleving waarvoor het respect snel afnam.

Wat direct vertaald moet worden in:
  Het eens zo trotse Berbervolk werd te vaak geconfronteerd met hun enorme achterstand, en dat door een samenleving waarvoor het respect snel afnam.

Oftewel: de 'bandeloosheid', de criminaliteit en bijbehorende, zijn veroorzaakt door het hebben van ene troste cultuur, en de confrontatie met een cultuur die zo veel meer succesvol is. een geschonden trots die ze zochten te herstellen op de voor de hand liggende manier:
  Radicale predikers die in het land van herkomst niet meer welkom waren, kregen hier steeds meer voet aan de grond en inspireerden jonge zoekende Marokkanen ...

Namelijk door versterking van de ideologie die stelde dat ze superieur waren - op grond van geloof. Leidende tot de conclusie van de auteur:
  Volgens mij zijn gekrenkte trots en de oude geschillen tussen het christendom en de islam de oorzaak van het radicaliseren van de jongere moslims en hun groeiende sympathie voor de strijd tegen het seculiere Westen.

Wat nog een stap verder gaat, gebruikend een vervolg van het voorlaatste citaat:
  Radicale predikers ...inspireerden jonge zoekende Marokkanen, die als het ware wraak konden nemen op de ongelovige honden die hen zo diep hadden vernederd.

Precies. Daar draait het allemaal om bij radicaliserende moslimimmigranten en hun nakomelingen: wraak voor de culturele nederlaag.

En nog een moslim, nu met Turkse achtergrond, die het verschijnsel uitlegt zonder het te benoemen (Joop.nl, 19-10-2014, door Celal Altuntas - Schrijver en eerwraakdeskundige):
  'Ik was zo'n radicale jongen die IS ronselt'

Hun lose-lose situatie maakt jongeren gevoelig voor de paradijselijke beloften... Ik begrijp hun machteloosheid


Islamitische Staat zorgt voor onrust in Nederland. Want IS staat voor onmenselijke daden en de organisatie ronselt jongeren hier. Wat die zullen krijgen is een paradijs vol jeugdige maagden, aldus IS. In ruil daarvoor moeten de jongeren bereid zijn zich op te offeren voor het kalifaat. Wie trapt daar nou in?
    Op jonge leeftijd was ik er zo ingetrapt. Ik was zo'n radicale jongere die vond dat vrouwen in het openbaar bedekt moesten zijn, zich kuis behoorden te gedragen, geen hand mochten geven aan mannen en gehoorzaam moesten zijn aan hun mannelijke familieleden.
    In mijn wereld bestond geen begrip voor ongelovigen en andere religies. Regelmatig huilde ik wanneer ik de boeken over de profeet Mohammed las. Geen enkele vorm van kritiek of negatieve opmerking over de islam en de profeet was acceptabel. Voor mijn gevoel was het geloof, de islam, mijn enige houvast. Het was mijn overlevingsstrategie.    ...

De ziekte die de moslim meekrijgt in de vroege opvoeding. Waarna er, op een dood-, dood-, doodenkele uitzondering na geen redden aan meer is. En in ieder geval niet door buitenstaanders.
    Hierna komen de smoezen:
  Bij islam-gerelateerd radicalisme en bij de angst in de samenleving, mogen we niet uit het oog verliezen dat niet alleen islamieten zijn geradicaliseerd. De westerse maatschappij is ook radicaler geworden. De aanslagen van 11 september 2001 in de VS hebben wereldwijd de radicalisering versneld. In Nederland hebben de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh en de opkomst van de Hofstadgroep daaraan bijgedragen.

Onzin, natuurlijk. Ook voor de aanslagen in 2001 en elders waar er geen aanslagen zijn gepleegd, is er eindeloos veel moslimradicalisme. Dat wil zeggen: radicalisme bovenop het radicalisme dat de islam zelf al is.
  Niemand wordt radicaal geboren. Normen en waarden krijgen we vanaf onze eerste socialisatie aangeleerd. Die vormen ons karakter, onze identiteit en bepalen ons 'zijn'. Wij komen ter wereld als een computer met wat eigen hardware, waar allerlei software van onze cultuur op wordt geprogrammeerd.

Maar moslims die kinderen krijgen programmeren hun kinderen even automatisch als dat het genetisch ingebouwd zou zijn - zie het voortbestaan ervan gedurende eeuwen - zijnde tevens eeuwen van achteruitgang en mislukking.
  Sommige programma's zijn gevoelig, en vatbaar voor virussen. Andere zijn goed beschermd door antivirusprogramma's.

De eerste zijnde de religies, die vatbaar zijn voor de extra besmetting van het extra radicalisme. "Antivirusprogramma's"  is een ander woord voor "ratio", en moslims hebben daar niets van - een geloof in een absolute Godheid is volstrekt onverenigbaar met ratio.
  Geradicaliseerde jongeren zijn besmet met een virus. 

Nee, alle moslims zijn besmet met een virus, en bij geradicaliseerd jongeren is het virus doorgebroken.
  Voor die groep is het meestal te laat. De twijfelaars kunnen en moeten we te hulp schieten.

Voor bijna allemaal is het te laat, en bij de geradicaliseerden is misschien hoop op het terugdringen ervan tot hanteerbare proporties - een slapende infectie.
  We kunnen een aantal factoren wegnemen die deze jongeren naar het radicalisme drijven.

En het staat volkomen vast wat hier gaat volgen: de blanke ongelovigen hebben het gedaan:
  Structureel lager schooladvies, discriminatie op de arbeidsmarkt, etnisch profileren, juridische ongelijkheid, plus de harde, polariserende taal in de politiek en de media geven voeding aan radicalisme. Voor jongeren die niet uitblinken in sport, school of werk, lijkt geen beter alternatief te bestaan dan het kalifaat.

Precies: de blanke ongelovigen hebben het gedaan.
    Natuurlijk zijn de feiten achter de verschijnsel in dit rijtje wel waar:
  Achterblijven in onderwijs, slechte arbeidsinzetbaarheid, overdadige criminaliteit, plus de harde, polariserende taal in de politiek en de media door moslims.

Alleen moet je de oorzaak even verleggen van een daderschap van ongelovige blanken, naar sociologisch-culturele gegevens. Gewoon die eigenschappen waardoor de geboortelanden of de landen van culturele oorsprong zo achtergeblevene zijn en zij hier zitten.
    En Altuntas legt dat, onbedoeld natuurlijk, nog wat nader uit:
  Moslimjongeren behoren, volgens hun culturele codes, de familie-eer te beschermen.
    Handelen ze niet volgens die codes, dan zijn ze verwesterd en worden ze verstoten door hun familie, en vallen ze buiten hun culturele groep. Deze existentiële angst is een vorm van culturele indoctrinatie, die wordt toegepast in bepaalde takken van de moslimgemeenschap.
    Wanneer de jongeren zich wél volgens de codes van hun cultuur en religie gedragen, krijgen ze van hun westerse omgeving het verwijt dat ze in hun cultuur blijven hangen. ...

Nee, die jongeren worden echt niet aangesproken. Wie zou dat moeten doen? Ze bevinden zich buiten de kring van de blanke Nederlanders, behalve op school, en aan blanke leraren hebben ze de pest uitleg of detail (die "neuken ze allemaal de moeder"). Er wordt niet aangesproken, maar er gebeuren gewoon dingen - namelijk het vorige rijtje:
  Achterblijven in onderwijs, slechte arbeidsinzetbaarheid, overdadige criminaliteit, plus de harde, polariserende taal in de politiek en de media door moslims.

En dat is ...:
  Deze lose-lose situatie ...

...oftewel: een synoniem van "culturele nederlaag".  En die culturele nederlaag ...
  ... maakt hen zeer gevoelig voor de paradijselijke beloften van de loerende ronselaars. Is het dan verwonderlijk dat deze kwetsbare, onzekere en maatschappelijk gemarginaliseerde jongeren radicaliseren? In extreme gevallen ernstige misdaden begaan, zoals het vermoorden van hun vrouwelijke familieleden?

Inderdaad, helemaal niet verwonderlijk.
    Maar dit zijn verschijnsel gegeven door de situatie: immigratie van mensen met een te grote culturele achterstand. En kan dus, behalve door min of meer gewelddadige processen zoals de opstanden in Parijs 2005, Londen 2011, en Stockhom 2013, slechts door één ding vreedzaam worden opgelost: scheiding van de culturen die de botsing veroorzaken - remigratie. of natuurlijk: aanpassing oftewel assimilatie. maar dat is een nog verbodener woord, en eigenlijk ook minder wenselijk: die mensen hebben inderdaad recht op hun eigen cultuur. Alleen in hun eigen land en niet hier.
    En ter illustratie van de fundamentele ongeneselijkheid van het verschijnsel, nog een herhaling van een enkel item uit het rijtje klachten van Altuntas over Nederland en Nederlanders:
  ... juridische ongelijkheid ...

Afgaande op de geschreven wet is dit een pure leugen, en afgaande op de rechtspraktijk een nog grotere en weerzinwekkender. Het is precies andersom. Er is een speciaal instituut voor het bevoordelen van allochtonen, het CGB uitleg of detail , en als zaken bij de gewone rechter komen, is het bijna nog erger: heb je een allochtone naam, heb je al bijna je vrijspraak op zak, tenzij je aangetroffen bent in een afgesloten ruimte met de door jou doodgeschoten juwelier aan je voeten uitleg of detail .
    Altuntas is intelligent genoeg om zich voor te doen als bekeerd, maar is het dus in feite niet. Misschien nog wel gevaarlijker dan die openlijke jihad-gangers, die je simpelweg hun paspoort kan afnemen. Iets dat de collaborerende elite overigens weigert te doen op dat moment dat het gedaan moet worden: als ze in jihadisten zijn.

Een van de meer bevredigende vormen van erkenning van de culturele nederlaag is natuurlijk wanneer dit gedaan wordt door rabiate multiculturalisten - onbedoeld dan altijd, natuurlijk. Hier is weer zo'n exemplaar: Tineke Bennema (de Volkskrant, 28-10-2014, door Tineke Bennema, historica, gespecialiseerd in het Midden-Oosten):
  Westen maakt slagveld van Midden-Oosten

Repressie is de gemakkelijkste uitweg, want dan hoeven we het probleem niet bij onszelf te zoeken.

Tussentitel: De aanhangers van IS zijn ónze jongeren, want hier opgegroeid

Oftewel: het is weer zo'n standaard "Het is allemaal onze schuld"-artikel - dat "onze" natuurlijk iedereen behalve de bekeerde moslims en andere multiculturalisten en "het" de achtergebleven toestand van de moslims in Nederland en de rest van de wereld. Maar om dit verhaal te onderbouwen begaf mevrouw Bennema zich ook betoogmatig gezien naar het Midden-Oosten, waarover ze constateerde dat:
De bron van dit islamitische fascisme is een dodelijke combinatie van gevoelens van misplaatste religieuze superioriteit gebaseerd op het verleden en een politieke minderwaardigheid ten opzichte van het Westen.

Doelende natuurlijk op ISIS - dat zo heftig gesteund wordt vanuit de islam-diaspora in het westen. En hoogst grappig, het citaat is met een paar kleine veranderingen voor de volle honderd procent van toepassing op groep waar mevrouw Bennema het voornamelijk over heeft in haar artikel: de moslims in Nederland:
De bron van het islamitische fascisme is een dodelijke combinatie van gevoelens van misplaatste religieuze superioriteit en een sociaalculturele minderwaardigheid ten opzichte van het Westen.

En op die manier geformuleerd, is het meteen van toepassing op moslims over de hele wereld.

Weer eens een neger-gevalletje. Volkskrant-columniste van creoolse afkomst Harriet Duurvoort uitleg of detail heeft zich op twitter uitgeleefd in scheldpartijen richting blanke Nederlanders, en het lid op de neus gekregen: "Ga terug naar je eigen land" blijft een krachtig wapen, en tegenwerpingen als "Ik ben hier geboren" maken natuurlijk geen enkele kans als je zojuist bewezen hebt dat dit slechts een geografisch toeval is - dat je geestelijk nog steeds leeft in de rimboe van Suriname of Afrika. Enfin, uit boosheid heeft ze dus haar twitter-account opgeheven, en daarover bericht ze in haar column (de Volkskrant, 10-11-2014, column door Harriet Duurvoort, publicist):
  Twarakiri

Twitter is als drank: verslavend en het maakt vaak meer kapot dan u lief is. Tweets, die u stuurde omdat u boos was, uit de tent gelokt, melig of te openhartig, worden uit hun context gerukt, van nuance ontdaan en gaan een eigen leven leiden. U verwordt als het tegenzit tot een boze, radicale karikatuur van uzelf. Terwijl u misschien slechts wat temperamentvol bent.

Om te brullen van de lach ... Natuurlijk staat hier, weet iedere psycholoog van de derde rang en hoger uitleg of detail :
  Twitter is bij mij als drank: verslavend en het maakt vaak meer kapot dan ik liefheb. Tweets, die ik stuurde omdat ik boos was, uit de tent gelokt, melig of te openhartig, werden in hun context gezet, bleken geen nuance gehad te hebben en zijn in mijn gezicht ontploft. Ik verword als het tegenzit tot een boze, radicale karikatuur van mijzelf. Terwijl ik van mezelf dacht dat ik misschien slechts wat temperamentvol ben.

Voorbeeld:
  Om hen te jennen postte ik James Brown's 'Say it loud, I'm black and I'm proud'.

Oftewel: Ik ben een zwarte racist.
  Dat viel niet in goede aarde. 'Als je zegt dat je voor white pride bent, mag dat zeker niet' hagelde het meldingen.

... werd de werkelijkheid haar in het kroeshaar gesmeerd.
    En dat was nog nog maar één van de "discussies"  :
  Intussen ... had de hoogst vermoeiende Powned verslaggever Jan - 'De multiculturele samenleving is mislukt, maar wat doe je eraan?'- Roos net vol bombarie aangifte gedaan tegen Quinsy Gario. Wegens smaad, omdat die laatste hem voor racist had uitgemaakt. Boos was hij toen ik hem toebeet dat ik het gek vond dat propatriapropietenkampenaren 'racist' nog geen trotse geuzennaam vonden.

Kijk, iedereen die pro Zwarte Piet is, is van Pro Patria, dus een racist. Ze blêrt haar diepste gevoelens eruit, waarop:
  Nog nooit zo vaak als de laatste tijd ben ik gesommeerd 'op te rotten naar mijn eigen land' ...

Waar we natuurlijk graag onze wens aan toevoegen.
    Wat haar kennelijk enig besef deed opkomen van de hoeveelheid schade die ze had aangericht:
  Mijn oog viel op de klok en in een plots besef hoeveel energie en vooral kostbare tijd dit oeverloze gekift kostte, besloot ik resoluut twarakiri te plegen. Weg met dat account.

Te laat: het is nu iedereen duidelijk dat hier sprake is van goor racisme.
    En de emotie had haar volkomen overmand. En daardoor kwam ook de stinkende ondergrond bloot te liggen. Net als het voorgaande, in zijn spiegelbeeld, natuurlijk:
  'Zonder wrijving geen glans' zei oprichter Raja Felgata afgelopen vrijdagavond over de multiculturele samenleving, tijdens de schitterende presentatie van de Kleurrijke Top 100, waar ik tot mijn grote eer dit jaar op mag prijken. Een avond vol inspiratie, vol zelfbewuste, bloedmooie, ambitieuze biculturele rolmodellen om ons aan te laven. Geweldig, dit Nederland bestaat ook.

De aanhangers van de culturen van respectievelijk religieuze stompzinnigheid, uithuwelijken, eerwraak. enzovoort tezamen met die van geen-gezinsleven, straatcultuur, nooit-meer-leren, enzovoort, roepen dat ze de nieuwe elite gaan worden. Oftewel: het besef van de culturele nederlaag, van het zijn van lid van de nieuwe gekleurde onderklasse, wordt in de spiegel gehouden. Een gruwelijke lachspiegel. Eentje waarvan de scherven veel schade gaan veroorzaken.

"Collegaatje" van Harriet is Asha. Harriet en Asha houden een soort van een wedstrijdje wie de domste van de wichten is. Omdat we Harriet net gehad hebben, is nu de beurt aan Asha om te laten zien wat de culturele nederlaag is. Ze gebruikt daarvoor een citaat, maar dat doet er niet toe ... Had ze ook maar één enkele rationele dat wil zeggen "van meer dan één kant denkende" hersencel gehad, dan had ze het volgende niet opgeschreven (de Volkskrant, 21-11-2014, column door Asha ten Broeke, wetenschapsjournalist):

  Staakt uw wild geraas

'Makkers staakt uw wild geraas.' Dat was het enige wat Sinterklaas in Amsterdam wilde zeggen over de discussie rondom Zwarte Piet. 'Er is al te veel gepraat door volwassen mensen', voegde hij er nog aan toe. Het moet nu maar weer eens gaan om de kinderen.
    Op het eerste gezicht lijkt dit een volkomen redelijke uitspraak. ...

Oftewel: het gaat nog steeds over Zwarte Piet. Ter bestrijding waarvan dus hulptroepen moeten worden ingeroepen - die verhalen over de pijn van de raciale voorvaderen:
  Zoals tv-presentatrice Sylvana Simons afgelopen september in Trouw uitlegde: 'Zwarte Piet is het enige zwarte symbool in de Nederlandse cultuur. Een knecht. Geen held, geen voorbeeld, maar een karikatuur. Waarom is het zo moeilijk om zo'n symbool te veranderen?'

Nee hoor, de Nederlandse cultuur zit vol met zwarte symbolen: Sylvana Simons, Journaallezers Simone Weijmans, zwarte komieken als Raymann en Jandino, zwarte zangeressen bij de vleet, en zwarte optredens bij Pauw, DWDD, en overal waar het ook maar enigszins kan. Enzovoort.
    Maar dat bedoelt Sylvana waarschijnlijk niet. Die heeft het over de oude of echte Nederlandse cultuur - dat voorgaan is kennelijk geen Nederlandse cultuur. En dat klopt ook: dat is politek-correcte en grachtengordelige media-cultuur. De echte Nederlandse cultuur is natuurlijk ouder. Van de tijd dat er geen negers waren in Nederland. Een cultuur waarvan Zwarte Piet een symbool is. En dat gaan we niet veranderen om te vervangen door zwart racisme.
    Waarna we, onbedoeld, richting waarheid gaan:
  Een goede vraag, waarop Simons zelf het antwoord geeft: 'Als je in een liefdevolle, gelijkwaardige relatie zit, is er geen probleem. .... '

En Asha geeft het volkomen duidelijke antwoord:
  Maar laten we eerlijk zijn: zo'n liefdevolle, gelijkwaardige relatie hebben wit en zwart in Nederland lang niet altijd.

Oftewel: er is geen gelijkwaardigheid. Zoals blijkt uit de vergelijking tussen de toestanden in Suriname of Afrika en Nederland.
    Maar dat is natuurlijk niet wat Asha bedoelt:
  Het racisme, de haat, en de kloof waren nog nooit zo zichtbaar als nu.

Het Nederlandse racisme, de Nederlandse haat, en de Nederlandse kloof, natuurlijk.
    Maar wat Asha dus niet door heeft, is dat die opmerking van Sylvana eigenlijk een bekentenis is - in haar geheel luidt ze:
  'Als je in een liefdevolle, gelijkwaardige relatie zit, is er geen probleem. Dan zegt de één: 'Schat, ik weet dat het niet je bedoeling is om mij te kwetsen, maar zou je voortaan...' En die ander antwoordt dan: 'Maar natuurlijk! heb ik je zeer gedaan? Wat kan ik doen om de pijn te verzachten?'

Want dat geldt, zoals negers zich niet gerealiseerd hebben, ook omgekeerd: "Als onze associatie van Zwarte Piet met slavernij, kolonialisme, racisme en discriminatie jullie kwetst en jullie daarvan blijk geven, zal ik als neger zeggen: 'Maar natuurlijk! Heb ik je zeer gedaan? Wat kan ik doen om de pijn te verzachten?' "
    Sylvana en de rest van de negers doen dat niet en blijven klagen, en erkennen daarmee dat de relatie niet gelijkwaardig is. Ze erkennen de culturele nederlaag.
    Het is dit falen dat deel uitmaakt van het complex van redenen en gevolgen waarom de negers die achterstandige positie hebben: ze kunnen zeer slecht sociaal, dus inlevend in de ander, denken  .

Geconfronteerd met de moorden gepleegd door soortgenoten en volkomen in een intellectuele knoop om de associatie tussen zijn eigen moslim-ik en de moordmoslims te ontkennen, komt successchrijver en media-lieveling Abdelkader Benali tot een erkenning (de Volkskrant, 15-01-2015, rubriek Twistgesprek, door Chris Rutenfrans):
  Twistgesprek | Chris Rutenfrans met Abdelkader Benali

'Ik denk dat elk geloof inherent gewelddadig is'

In The New York Times verklaart Abdelkader Benali het jihadistisch geweld uit de frustratie van westerse moslims. Maar is geweld niet eigen aan de islam?


U probeert de jonge moslims te begrijpen die vanuit westerse landen naar Syrië en Irak gaan om de jihad te voeren. U schrijft dat u uit eigen ervaring weet dat de lokroep van het extremisme zeer sterk kan zijn als je opgroeit in een wereld waar de media en iedereen om je heen je lijken te bespotten en je cultuur te beledigen. ...

Zonder het woordje 'lijken' is dit een keiharde leugen - weet de media-lieveling (die zelfs een eigen programma mocht maken). Met het woordje 'lijken' is het een erkenning van hoe de moslims de westerse cultuur waarin zij wonen beleven: als een dagelijkse culturele nederlaag voor hun eigen mislukte cultuur.

De Volkskrant besteedt in haar campagne voor eerherstel van de moslims na de aanslag op Charlie Hebdo en de ISIS-koppensnellers in Irak, twee volle pagina's positieve aandacht aan de verbale moslim-terroristen in Nederland: Appa, Abou Jahjah, en Al-Jaberi. Boodschap (de Volkskrant, 18-05-2015, door Janny Groen en Sakir Khader):
  Radicalisme

Woede zonder jihad

Geef activisten de ruimte

Als onvrede onder moslimjongeren geen uitlaatklep vindt, werkt dat radicalisering in de hand, zeggen experts. Luister naar hun grieven, ook als ze choqueren.

Razende onzin, natuurlijk: de "activisten" hebben alle ruimte want niemand  legt ze een strobreed in de weg, ze hebben alle mogelijke uitlaatkleppen zoals de publieke omroep, de politiek-correcte pers bestaande uit de Volkskrant, NRC, Trouw, VN, De Groene Amsterdammer, maroc.nl, wijblijvenhier.nl, Joop.nl, enzovoort. En allemaal luisteren ze daar naar hun grieven en die van alle andere moslims.
    Goed, dat was artikel één, vol met beleids-Gutmenschen, want verdere inhoud staat er niet in. Echt niet.
    Ernaast staan twee interviews: met grootste vuilbek Appa en op één na grootste vuilbek Abou Jahjah (de Volkskrant, 18-05-2015, door Janny Groen en Sakir Khader
  Rachid El Ghazaoui (alias rapper Appa)
 
Het kutte is dat ik wel moet schreeuwen, anders krijg je geen reactie


De emoties krijgen soms de overhand bij Rachid El Ghazaoui, oftewel rapper Appa (32), die zichzelf ziet als een 'straatfilosoof'. Dan roept hij 'fuck de talmoed'. Hij wordt vaak neergezet als antisemiet. Dat vindt hij 'karaktermoord'. 'Want ik maak wel degelijk onderscheid tussen Joden en zionisten.'    ...

Tegenstrijdigheid ... Een vast handelskenmerk van alle moslims. Nog eentje:
  Erken de zaken die het Westen heeft geflikt in het Midden-Oosten

De meest wijde generalisatie, die op dezelfde manier toegepast de hele islam een nazistische terreurorganisatie maakt. Wat je natuurlijk weer helemaal niet mag zeggen en een aanleiding is voor radicalisering. Enzovoort.
    Maar Appa maakt wel één zinvolle opmerking. Maar eerst zijn broeder:
  Dyab Abou Jahjah (voorheen van de AEL)

'Ik bouw wél bruggen, zij het niet met racisten en zionisten'

Hier staat de tegenstrijdigheid al in de kop. Natuurlijk gevolgd door nog meer deze haatonzin. Met ook hier één enkele zinvolle opmerking.
    Maar eerst die van Appa:
  Eigenlijk is er overal discriminatie. Het feit alleen al dat rechts-extremisten niet worden aangepakt. Dat die vrij zijn te schreeuwen wat ze willen op internet over Marokkanen, over de islam. Zolang dat soorten zaken normaal zijn, is het moeilijk voor ons als groep sterker te worden.

Juist ja ... De eerste Marokkaan die hier geboren werd, startte een website om te schelden op de Nederlanders, gevolg door een half dozijn met dezelfde boodschap: "Het is allemaal de schuld van de kankerklote kazen". Waarop na lang tarten er een GeenStijl ontstond waar vooral de Marokkanen op een veel leukere manier verbaal totaal ontmanteld worden.
    Daar schuurt de onderbroek van Appa en dat moet dus verboden worden.
    Culturele nederlaag.
    En dan Jahjah:
  Heeft een samenleving niet veel meer aan bruggenbouwers?
...    'Het is maar hoe je bruggen bouwen definieert. In mijn optiek bouw je geen brug van boven naar beneden. Dat wordt een slechte brug.'

'... van boven naar beneden.' Dat is hoe Jahjah de toestand voelt.
    Schrijnend ondergoed over het hele lichaam.
    Culturele nederlaag.
    En, overbodig want de beleids-Gutmenschen zullen het nooit inzien: alle voorstellen of maatregelen zullen dus nooit helpen, bij blijvende achterstand. En alles dat wel effectief lijkt doordat het tegenstemmen onderdrukt, zal, alleen maar een opstand dichterbij brengen.

En hier iemand die het helemaal begrepen heeft - dat gevoel van culturele nederlaag (de Volkskrant, 03-06-2015, door Orhan Agirdag, universitair docent onderwijsbeleid aan de Universiteit van Amsterdam):
  Actie leert zwarte leerling dat hij minderwaardig is

Afgelopen vrijdag hebben twee Amsterdamse scholen een persbericht gelanceerd waarin ze het volgende melden: 'Amsterdamse scholen zijn het zat dat zwarte scholen geen witte kinderen aantrekken... Alles wordt in het werk gesteld om het percentage witte kinderen drastisch te verhogen.' De scholen plannen binnenkort een open dag, die enkel toegankelijk is voor witte ouders. Ze hebben zelfs T-shirts laten maken voor kinderen met de boodschap dat ze blanker willen worden. De kinderen zijn hiermee de buurt ingestuurd om daar folders uit te delen waarop staat: 'Met de deur in huis: wij zoeken meer witte leerlingen.'     ...

Stompzinnige acties, natuurlijk, georganiseerd door stompzinnige "Gutmenschen" die, wetende van de matige resultaten van allochtone kinderen die matiger worden naarmate er meer van zijn, proberen het tij van de blanke mijdingsbeweging te stoppen. Want natuurlijk kijken de blanke ouders eerst op het schoolplein en zien daar de allochtone rotzooitrapperij, en denken: "Daar waag ik mijn kind niet aan" uitleg of detail . Nog afgezien van Cito-resultaten die zo duidelijk zijn dat allochtone leerlingen en scholen eruit werden gehaald en uiteindelijk, in 2015, de Citotoets weer facultatief is geworden. Stel je voor ... Cijfers over allochtone cognitieve achterstanden ...
    Maar de redactie had zich al verbaasd over de o zo openlijke implicaties van dit soort acties. De eerdere natuurlijk ook al, maar deze spande de kroon. Dus ging de culturele onderbroek van de allochtone woordvoerder nog harder schrijnen uitleg of detail . En hier is zijn pijn, naar buiten komend in smartelijke uitingen:
  Om te beginnen, wetenschappelijk gezien is er niets mis met zwarte scholen.

Leugen 1.
  Er is geen systematische evidentie die erop wijst dat de kwaliteit van het onderwijs minder goed is in scholen met meer gekleurde leerlingen.

Leugen 2.
  Overzichtstudies wijzen uit dat zwarte scholen evenveel leerwinst boeken als witte scholen op het vlak van taal en rekenen.

Leugen 3. Naarmate het onderwijs hoger wordt, neemt het percentage allochtonen af. Vooral van creolen.
  Er is ook geen enkele evidentie die erop wijst dat de integratie van leerlingen gevaar loopt bij gebrek aan witte leerlingen op school.

Leugen 4: de Jodenhaat en homohaat viert meer hoogtij naarmate er meer zwarte leerlingen zijn uitleg of detail .
  Integendeel, burgerschapscompetenties van gekleurde leerlingen zijn vaak beter dan die van witte leerlingen.

Inderdaad: de burgerschapscompetenties volgens de leerstellingen van de korn, en de leer van de winti.
    Maar dat laatste is dan ook de hogere vorm van beschaving:
  Black is Beautiful. Dat was het credo van de Afro-Amerikaanse culturele beweging in de jaren '60. Het was een statement tegen de vooroordelen die alles wat zwart was associeerden met slecht. Zwart kon ook mooi zijn. Hoe basaal dit ook mag klinken, anno 2015 is het een boodschap die we nog niet helemaal begrepen hebben. Zwart is mooi, en ja, ook zwarte scholen.

Kortom:
  Zwarte kinderen kunnen dus best overleven zonder blanke leerlingen, en dit zowel op het vlak van cognitieve prestaties als sociale integratie. Als er al behoefte is aan integratie, dan geldt dit vooral voor witte scholen: die hebben behoefte aan gekleurde leerlingen voor de integratie van hun leerlingen in de samenleving.

Inderdaad: het leren leven met het gang-leven en de shariastaat vergt een langdurig proces van integratie. En met uithuwelijken, eerwraak, Jodenhaat, homohaat, het steunen van ISIS, het steunen van terroristen, enzovoort
    En het feit dat de onderwijzers op die zwarte scholen, blanken voor het overgrote deel want de pabo's stellen tegenwoordig weer taal- en rekeneisen, het anders zien, is natuurlijk het gevolg van ...:
  Dat ze een voorkeur hebben voor meer witte leerlingen is op zich irrationeel, maar verklaarbaar: soort zoekt soort.

Racisme. Kijk maar:
  Dit is trouwens hoe institutioneel racisme functioneert in het onderwijs (ook in gemengde scholen). Het is minder zichtbaar dan dagelijks racisme, maar de gevolgen ervan zijn veel erger.

En de echte problemen zitten dus hier:
  En laten we ons niets wijsmaken. Deze actie gaat helemaal niet over segregatie of apartheid. De meest gesegregeerde leerlingen in Nederland zijn immers witte leerlingen. De meeste scholen in Nederland zijn nog steeds blanke concentratiescholen. Wanneer gaan de schoolbesturen van witte scholen T-shirts laten drukken voor hun witte kinderen met de boodschap erop dat ze dringend zwarte leerlingen wensen?

Het blanke racisme dat de superioriteit van de zwarte leerling niet wenst in te zien.
    En de zwarte cultuur, natuurlijk.
    Daarom zitten ze ook hier: omdat hun eigen cultuur superieur is aan de onze. Zij zijn vrijwillig vanuit hun o zo veel beter draaiende culturen hierheen gekomen om ons te beschaven.
    Nog nooit tot nu toe is het gevoel van culturele nederlaag zo sterk ingevuld.

Volgende. Een blanke mevrouw heeft gezegd dat het met aanzienlijke groepen Marokkaanse vrouwen niet zo goed gaat. Allemaal niet waar, natuurlijk - alle Marokkaanse vrouwen zijn precies hetzelfde als Nederlandse vrouwen (Joop.nl, 11-06-2015, door Hasna El Maroudi - Redacteur Joop en columnist Opzij):
  Stuur de migrantenwerker met pensioen

De Marokkaans-Nederlandse vrouw is helemaal niet zwak, zielig en bang


Marokkaans-Nederlandse meisjes doen het, in tegenstelling tot wat Nederland denkt, eigenlijk helemaal niet zo goed. Daar waarschuwt althans Renée de Zwart in een opiniestuk in de Volkskrant voor. ...
    Wel, zij vraagt, ik draai. Hier heb je een kritische en mondige Marokkaans-Nederlandse vrouw, die soms ook wel wat bang is, maar niet voor haar broers of vader, maar voor het beeld dat domme en generaliserende opiniestukken in de Volkskrant van haar schetsen.
     ... dat dé Marokkaans-Nederlandse vrouw niet bestaat, maar dat al die Nederlandse jongedames met hun roots ergens in Noord-Afrika zo ontzettend divers en geëmancipeerd zijn, dat ze - ondanks wat er in media als de Volkskrant over hen wordt gezegd – zichzelf durven te zijn. ...
    Laten we dus alsjeblieft niet langer geld in subsidieslurpende migrantenorganisaties stoppen ... Laat in plaats daarvan de migrantenwerker zelf lekker met pensioen gaan. Mijn ouders, die wél migranten zijn, zijn dat immers ook al jaren.

Oftewel: "We hebben helemaal geen last meer van culturele nederlaag"...

En het zit allemaal zo hoog dat een ander het nog een dunnetjes over moet doen (Joop.nl, 20-06-2015, door Ibtissam Abaâziz - sociologe):
  Weg met de 80s en 90s bril!

Marokkaanse Nederlanders leven niet meer in de jaren '80


...    Een korte samenvatting: Eerst was Renée de Zwart, werkzaam bij een Amsterdamse migrantenorganisatie, aan de beurt. Zij heeft voor Nederland een onheilspellende boodschap: het gaat niet goed met 'Marokkaanse meisjes' in Nederland. Zij leven in angst, tussen twee culturen en dreigen in isolement te raken. Het artikel is verder doordrenkt van achterhaalde ideeën en oriëntalisme die doen denken aan studies uit de jaren ’70 en ’80 over 'Marokkanen' in Nederland. ...
    ... Gert Jan Geling schreef een reactie ... op El Maroudi. Daarin verweet hij haar, en andere hoogopgeleide Marokkaans-Nederlandse vrouwen, weg te kijken en problemen onder Marokkaans-Nederlandse meisjes te bagatelliseren. ...
    De artikelen van De Zwart en Geling doen op verschillende manieren denken aan de jaren ’80 en ’90. ...
    De tijden zijn veranderd. De 'Marokkaanse gemeenschap' anno 2015 is ook veranderd. Marokkaanse Nederlanders leven niet meer in de jaren '80. ...

Klopt: die Marokkaanse gemeenschap in die jaren was nog betrekkelijk rustig: de criminaliteit was nog niet zo hoog als nu, er was geen radicalisme zichtbaar, en geen steun aan terroristen en koppensnellers in Irak. En evenmin waren er Yasmina Haifi's op vrij hoge ambtelijke banen die hier allemaal ook steun aan gaven. Het is nu anders dan de jaren 80 en 90: de weerzinwekkendheid is erger of openlijker geworden.
    Wat niet treffender geïllustreerd had kunnen worden dan door dit:
  Hoofddoek

Een hoofddoek op een arrogante "Ik ben moslim en dus beter dan jullie"- kop gevuld met wantrouwende ogen.
    Allemaal het gevolg van het sterker wordende gevoel van de culturele nederlaag.

Ook creolen weten donders goed waar de schoen wringt:

Verdere uitleg overbodig.

Ook de Nederlandse weekbladen zijn natuurlijk volkomen politiek-correct. Soms leidt dat tot onbewuste onthullingen. In een drieluik dat op zich al de hele culturele nederlaag uittekent, als eerste een artikel uit Vrij Nederland dat natuurlijk een klacht is richting Nederlanders omdat die alle mensen die zichzelf plaatsen onder de noemer "moslim", plaatsen onder de noemer "moslim" (tja ...) (Vrij Nederland, 11-02-2015, door Greta Riemersma):
  De grote blinde vlek van de Nederlandse blanken

Greta Riemersma wil niet dat haar kinderen vervallen in slachtofferdenken omdat ze worden uitgemaakt voor ‘kut-Marokkaan’. Maar ze vraagt ook begrip voor hun situatie, die niet genoeg wordt erkend: ‘Racisme, discriminatie en pesterijen bestaan, en ze maken soms strontmisselijk.’

De auteur is journalist en getrouwd met een Marokkaanse man dus de kinderen zijn moslim en het gaat eerst over de associatie met moslims en hun terreurdaden. Dan:
  Maar ik zie ook dat het smalend bedoelde etiket ‘slachtoffer’ nu maar op alles en iedereen wordt geplakt, helemaal sinds de aanslag op Charlie Hebdo. Tekenend was het gesprek dat Eva Jinek onlangs in haar programma voerde met minister Asscher en Trudy Coenen, een lerares op een zwarte vmbo-school. Coenen vertelde over haar moedeloosheid toen ze merkte hoezeer haar leerlingen de gebeurtenissen in Parijs ontkenden of er allerlei complotten achter vermoedden. Ze wilde al bijna stoppen als lerares, maar ging toch het gesprek aan. Ze begon te snappen waar de houding van deze kinderen vandaan kwam toen een vijftienjarige jongen zei: ‘Juf, u denkt toch niet dat ik de gelijke ben van een Nederlandse jongen van vijftien?’ ‘Dat zit erachter,’ zei Coenen. ‘Je constant de mindere voelen, je constant niet geaccepteerd voelen, denken dat je als groep buiten de samenleving staat. ... ’

Dat is dus niet iets dat Nederlanders doen, maar iets dat ze zelf doen. Of correcter: hun ouders. Door ze op te voeden buiten de Nederlandse cultuur. En doordat die kinderen in de loop van hun schoolcarrière steeds beter merken hoezeer de Nederlandse cultuur verder is dan hun eigen. En hoe hoger de opleiding, hoe meer ze met dat verschil te maken krijgen en hoe scherper ze de grootte ervan zien. En de daadwerkelijke schoolprestaties laten ook aan henzelf zien dat ze als groep niet alleen qua achtergrond minder lijken, maar in het daadwerkelijke heden ook minder scoren: lagere opleidingsnvieaus en meer schooluitval.
    En dat gaat niet met één of twee generaties goed komen, zolang de opvoeding plaatsvindt in de opleidingsvijandige cultuur uitleg of detail van de moslims en de idem cultuur van de creolen uitleg of detail .
    De achterstanden zijn blijvend en het gevoel van de achterstand is dus ook blijvend.

Het volgende artikel is eerst geplaatst bij Allochtonen, haat uitleg of detail , met als boodschap: dit is de kernoorzaak van de haat. De haat is de uiting, en de culturele nederlaag is de oorzaak. Alle specifieke klachten van allochtone Nederlanders zijn in feite uitingen van allochtone haat, en uitingen van de culturele nederlaag. Waarvan de volgende twee uitnemende exemplaren (dbsuriname.com, 31-07-2015. uitleg of detail ):
  Artiest Enver Panka: “Zit in jullie om Surinamers als beesten te behandelen”

De bekende artiest Enver Panka wil niets meer horen van Nederlanders. Althans dat leiden we af van zijn felle reactie richting Nederlanders op zijn facebook-pagina. Hoewel hij de reden van zijn felle reactie niet noemt, is het mogelijk dat het komt door de vernedering die zijn collega-artiesten van de Hakuna Matata Gang (HMG) in Nederland ondergaan. ...

Vernedering ... Ernstig, inderdaad. Wat was er namelijk aan de hand? Dat o zo leuke Surinamse negerbandje genaamd Hakuna Matata Gang dat naar Nederland kwam had in zijn optreedlijst ook een o zo leuk liedje over homo's. Die moesten "branden", of zo iets dergelijks. En in Nederlnd hadden een paar homo's aan een klein tingelend belletje getrokken, en daarop hadden diverse zalen diverse optreden van de o zo lieve homo-hatende Suri-boys afgezegd.
    Heel vernederend, want homo-haten is niks bijzonders en heel gewoon voor Suri-boys, vooral van de zwarte persuasie. Dat laatste zijnde een uitdrukking van GeenStijl, waar vandaan dit bericht natuurlijk kwam, want geen enkel ander Nederlands medium zal ook maar iets publiceren dat op deze manier de lieden van de zwarte persuasie in een wat minder dan volkomen gunstig daglicht stelt.
    Goed, dat die tingelbellende homo's op die manier zo een beetje gelijk kregen en het o zo lieve bandje van Suri-boys op die manier toch wel een beetje in een wat minder dan volkomen gunstig daglicht werden gesteld, schoot dus kennelijk bij een Suriname verblijvende artiesterige Suri-boy die kennelijk goede matties is met de Suri-boys van het Suri-bandje, een beetje in het verkeerde keelgat. Welk gevulde keelgat hij op zijn Facebook-pagin plempte, waar het Dagblad Suriname dus ook wel de gein van inzag, en het breeduit op haar voorpagina zette waarop iemand GeenStijl mailde. Dat daarop dit bericht plaatste (GeenStijl.nl, 31-07-2015, door Van Rossem uitleg of detail ):
  Zo. Tijd voor de Surinaamse avond-courant...



Hoppa. Stukje blankenhaat naar de Belanda toe, gewoon breed uitgemeten op de voorpagina van Dagblad Suriname. Opdat we ff kunnen zien dat racisme niet altijd uit de witte hoek hoeft te komen. Wel zo fair & balanced. Iemand nog een mozzarella stick?

GeenStijl geeft naast de feiten ostentatief "Geen verder commentaar" door dat laatste zinnetje verwijzende naar een reclame op het blad. De leesbare koppen zeggen al genoeg, maar natuurlijk had GeenStijl ook de rest al vergenoegd tot zich genomen. Hier is die rest:
  Panka ... zegt dat Surinamers als beesten worden behandeld door Nederlanders. ‘Een fout, direct de bak in of het land uit, ossenpoep in het nieuws, boycott en sh*t!. ...
    Panka gaat verder. “Eerlijk, Nederlanders, lag ‘t niet aan mijn familie en vrienden daar, had het bestaan van jullie land mij nooit geïnteresseerd. Misschien klinkt ‘t een beetje cru, maar iemand moet ‘t jullie kenbaar gaan maken nu… Als het je bevalt, prima, maar het is ook jouw zaak als je er een vervelend gevoel van krijgt…’, zegt hij.
    Volgens Panka komen gasten uit Nederland in Suriname rondzwerven, jonge meisjes chanten en ze met opzet besmetten met het HIV-virus. ‘Dan zegt niemand iets… Niet jullie, want ‘t maakt jullie geen moer uit, en de Surinamer ook niet, want in de ogen van de mensen hier blijven jullie goden… Wanneer gasten uit jullie land komen en die jongetjes verkrachten, zegt niemand iets. Wanneer jullie hier naartoe moeten komen, betalen jullie gewoon op de luchthaven voor een visum, terwijl ik hier €60 moet betalen om te wachten op een antwoord… Bevalt mijn naam of uitstraling je niet, blijf ik lekkertjes hier en ik word niet vergoed… Gebeurt dat, dan zegt niemand iets… Niet jullie, want t maakt jullie geen moer uit, en de Surinamer ook niet, want in de ogen van de mensen hier blijven jullie goden…

Goed, dat is de woede van een enkeling. Natuurlijk keren de goede en fatsoenlijke Surinmers zich massaal af van deze uitingen, zoals de goede en fatsoenlijke Nederlanders dat zouden doen. Denk maar aan dat akkefietje laatst met die gekleurde voetballers in het Nederlands elftal. Zelfs de premier sprak er zijn afschuw over uit. Hier de Surinaamse reactie:
  Deze woede uitbarsting van Panka richting Nederlanders is een enorm populair posting geworden. Hij stuurde het woensdagmiddag de wereld in en binnen 24 uur haalde hij ongekende hoge cijfers: 2.936 likes; 407 reacties; 601 keer gedeeld. Het leeuwendeel van de personen die reageerden, waren het eens met Panka en ondersteunden hem.

Juist ja ... Die Panka vertollukt de gevoelens van het volluk.
    Niks verbazingwekkends, als je de werkelijke oorzaak van zijn uitbarsting leest, want dat van dat bandje was natuurlijk slechts een druppel:
  Waarom? Omdat het gewoon in jullie zit. Jullie willen boven ons staan..’, schrijft Panka in zijn woede. Hij stuurt de boodschap richting de Noordzee dat ‘jullie niet boven deze blaka boi zullen staan..NOOIT!!!’

En die emmer was dus vol, zeg ... Net als bij de rest van het Suri-volluk.
    Het is inderdaad ondoenlijk om te moeten leven met de gedachte dat je halve volk naar Nederland afreisde op het moment dat je je eigen bonen dreigt te moeten gaan doppen, en dat ondanks alles wat Nederland in die overgewaaide helft stort, ze desondanks toch nog lichtjaren achterlopen in sociale vooruitgang. Wat draagt het Suri-volk bij aan Nederland: Humberto Tan, Shirma Rouse, Sylvana Simons, en aan de intellectuele kant Quinsy Gario en John Leerdam.
    Oh, dat is nou sneu: racisme-roeper Quinsy is een Antilliaan ...
    Daar schieten de tranen wel van in je ogen ...
    Trouwens, wat lacht hij toch lief, hè, op zijn foto. Zoals ze dat allemaal doen, op hun foto ...

Oké, het staat vast als een huis dat zwarte Surinamers de blanke Nederlanders haten. Omdat ze in homo-accepetatie en vrijwel alle ander sociale aspecten veel verder zijn dan Surinamers. De reden dat de helft van Suriname naar Nederland vluchtte toen dat niet meer mogelijk dreigde te worden. Uiterst vernederend. En alles wat die vernederde Surinamers zeggen, dient in dat licht bezien te worden. Alle klachten over Nederlanders dien je om te draaien: het zijn in feite klachten over de oorzaken waardoor ze naar Nederland moesten komen. Het gaat allemaal over henzelf.

In welk licht de volgende bijdrage, de tweede en een Surinaams tweeluik en een voorbeeld van de geslaagde klagende Suri in Nederland, ineens eminent helder en leesbaar en begrijpelijk wordt (de Volkskrant, 04-08-2015, door Robert Vuijsje
  Hoe het echt zit

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Robert Vuijsje onderzoekt het in een reeks interviews. Schrijfster Karin Amatmoekrim: 'Ik begreep al vroeg dat de ander een bedreiging vormt.'

...
Hoe oud was je toen je naar Nederland kwam?
'Ik was 4.

Oftewel: Amatmoekrim maakte deel uit van de stroom Surinaamse-onafhankelijkheid vluchters die met de voeten bewezen hoe het zit: Suriname is achterlijk - en Amatmoekrin is niet eens zwart, maar Javaans (zie de naam - de derde groep in Suriname).
    En over dat "Je eigen cultuur ontvluchten vanwege de armoedigheid ervan" kom je natuurlijk nooit heen. Kijk maar naar de direct opvolgende passage:
  We woonden in een flat in IJmuiden, daar kwam mijn stiefvader vandaan. Tot mijn 19de had ik zijn achternaam: Boersma. Zeewijk was het afvoerputje van IJmuiden en IJmuiden was al niet florissant. Onze buren waren vooral Turkse en Marokkaanse immigranten. De mannen werkten bij de Hoogovens, de vrouwen pelden garnalen. En er waren de Hollanders die daar al generaties woonden en in tien jaar hun buurt zagen veranderen. Ze hadden basically een teringhekel aan de nieuwkomers. Daar hoorden wij bij, hoewel we Nederlands spraken.'

De Suri-versie van het verhaal. Hier de werkelijkheid (de Volkskrant,, 08-08-2015, ingezonden brief van Mark Sassen, IJmuiden (Zeewijk):
  Amatmoekrim en IJmuiden

...   Ik woon mijn hele leven al in Zeewijk en vind het een belediging aan de mensen die er wonen om deze wijk en IJmuiden een 'afvoerputje' te noemen. Het is een doodnormale wijk zoals er honderden zijn in Nederland, niet beter en niet slechter.
    Er wonen vervelende mensen en leuke mensen, Nederlanders en buitenlanders en er zijn praktisch geen grote problemen zoals in sommige wijken in de grote steden.
    Toen ik van de (Zeewijkse) lagere school ging, gingen er meerdere mensen uit de klas naar het vwo, de havo, de mavo en de lts. Net als overal. Mensen die er al generaties wonen bestaan hier domweg niet of ze moeten in plaggenhutten in de duinen hebben gewoond, de wijk is nog geen 50 jaar oud.
    Ik snap wel dat het een goed verhaal is: 'meisje uit achterstandswijk gaat naar gymnasium!', alleen is het interessantdoenerig geleuter wat geen hout snijdt. Nu hou ik erover op want ik moet weer vroeg op om garnalen te pellen.

Helaas is dat laatste dus te positief gezien: het is een op haat gebaseerde omkering van de werkelijkheid. Natuurlijk is het zo dat nieuwkomers, in Nederland zeer ruim in de minderheid, veel meer geconfronteerd worden met vreemden dan de Nederlanders. Dus als de aanwezigheid van "anderen" automatisch tot angst leidt, is die angst gigantisch veel groter bij de nieuwkomers.
    Waar nog bijkomt de "kracht"-factor: want niet alleen zijn de Nederlanders met 10 keer en meer in de meerderheid, ze zijn ook nog eens als cultuurrepresentanten tientallen keren krachtiger. Daarom zijn die nieuwkomers ook naar hier gekomen: vanwege onze tientallen malen krachtiger cultuur.
    Dus Nederlanders zijn overdadig in overtal en ook nog eens overdadig veel krachtiger.
    Dus wie hebben een reden om angstig te zijn en wie hebben dus een reden om een teringhekel te hebben: juist ja: de nieuwkomers.
    Karin Amatmoekrim plakt uitspraak voor uitspraak haar levensproblemen als groepslid op de Nederlanders.
    Karin Amatmoekrim heeft een teringhekel aan Nederlanders.
    Waarvan ze getuigt vanaf de eerste tot de laatste zin in dit interview.
    Verder dus:
  Begreep je die teringhekel?
'Ik begreep dat het moeilijk was om de verandering te dragen. Het land dat ze kenden, waren ze kwijtgeraakt.

Precies! Het land dat Karin Amatmoekrim kende was ze kwijtgeraakt.
  In Zeewijk kende iedereen elkaar. ... Op straat, op de markt, overal hoorden ze een taal die ze niet verstonden. In de flat was niet veel ruimte, rond etenstijd roken ze Turkse kruiden die ze niet kenden. De hoofddoekjes werden de belichaming van die verandering, daar gingen ze op haten. Ik begreep al vroeg dat de ander een bedreiging vormt, ik heb me alleen verbaasd over de intensiteit van de woede.'

Precies! Al vroeg ontwikkelde Karin de haat (ze heeft het over har eigen jeugdervaringen en die liep ze echt niet op bij de buren in huis maar in haar eigen huis), en wij verbazen ons nu niet meer over de intensiteit ervan.
  Je kwam op het gymnasium.
'Mijn moeder en ik wisten niet eens dat zoiets bestond als een gymnasium. Het hoofd van de lagere school had het expliciet tegen haar gezegd. Anders was ik naar de scholengemeenschap gegaan waar mijn vriendinnetjes lbo-mavo deden.

Nog meer vernedering: ze moeten geholpen worden door die arrogante Nederlanders in zoiets simpels als "een school kiezen".
  'Op de diploma-uitreiking van het gymnasium voelde ik hoe trots mijn moeder was, ik werd de eerste in de familie die ging studeren. Ik keek op dat diploma en zag de naam Boersma staan, van de man die mijn jeugd zo had verpest. ...

Tja ... Oneindig veel openstaande deuren voor gepsychologiseer over de Hollandse naam en de hekel die daar aan vastzit ...
  Dit moet ik op de naam van mijn moeder doen, dacht ik, de vrouw die mij heeft gemaakt en gesteund. Mijn moeder wilde niet dat ik mijn naam veranderde. Ze zei: die naam gaat tegen je werken in dit land.'

Nog meer opvoedkundige vorming richting de Boersma's die haar de weg naar het gymnasium wezen en haar daar opgeleid hebben ...
  Van Boersma naar Amatmoekrim is geen kleine stap.
'Nee, maar je naam is wel belangrijk. Het is een van de zichtbaarste pijlers van je identiteit.

Precies! Niet Nederlands, maar Suri! Die loyaliteit.
    En als je van zo'n ontzettende afstand kijkt:
  In Nederland blijft het statisch, hetzelfde als veertig jaar geleden. Alsof dit land niet is veranderd.

Absurd.
    Maar wat is de maatstaf:
  Schrijvers zoals Salman Rushdie, Teju Cole of Zadie Smith worden in Nederland pas gewaardeerd nadat ze in het buitenland applaus hebben gekregen. De Nederlandse varianten van dat soort boeken horen bij de migrantenliteratuur, met hun eigen hoekje. Alsof ze niet bij de echte literatuur horen.

Absurd.
    Conclusie: het is volkomen duidelijk: Karin Amatmoekrim lijdt aan volstrekt en precies hetzelfde als Enver Panka, zij het in andere taal geuit: een gigantische haat voor Nederland. Vanwege haar culturele overwegendheid.
    Overigens had de briefschrijver nog een aardige, waar hij mee begon:
  Ik weet dat je mensen die dingen zeggen als: 'Hollanders kunnen geen kinderen opvoeden' niet serieus moet nemen maar ik kan het toch niet laten om even te reageren op de onzin die Karin Amatmoekrim in de Volkskrant (V, 4 augustus) uitkraamde.

Toch is het zaak om dit wel serieus te nemen, want die onzin en het bijpassende gevoel en de erachterliggende achterstanden zijn de voedingsbodem van de haat.
    Naast de constatering van de gigantisch en onoverkomelijk lijkende culturele achterstand, lijkt ook die ander onontkomelijk: allochtonen haten Nederland.
    En daardoor willen ze onder andere niet meer naar de Nederlandse politie luisteren, verzetten zich hevig als ze dan gearresteerd worden, en gaan daarna Nederland in brand proberen te steken als ze daarbij het leven laten (de zaak Henriquez).
    Oftewel: door de haat van mensen als Karin Amatmoekrim en het bevestigend en stimulerend doorgeven ervan door de elite, dreigt rassenoorlog. Zoals in Amerika.

Het volgende voorbeeld is vrij lang in tekst. Maar ten eerste is het in de vorm van een dialoog in reacties, en ten tweede het legt een directe link met de basis van alles: de verschillen in culturele vooruitgang. Het gaat ober de islam, en geheel volgens verwachting komt dit dus uit de Perzische hoek, altijd al de intellectuele stam onder de moslims. Eerst het artikel waar de reacties bij stonden (Joop.nl, 17-08-2015, door Dennis L'Ami - Schrijver uitleg of detail ):
  Nederland is schizofreen

Hardnekkige ontkenning racisme ontneemt zicht op de werkelijkheid

De bekende schizofrene praatjes van Nederlanders die het over Nederlands racisme richting zwarten hebben, niet beseffend dat ze zelf zwaar racistisch bezig zijn. Waarop in aansluiting de veelvuldig-reageerder Farid Bidar (avatar met afbeelding van Perzisch edelman) hetzelfde gaat doen:
  F Bidar, di 18 augustus 2015 13:23
De ‘witte’ heeft nooit toegegeven wat zij doet een ‘kwade’ is. Niet toen de slaven werden verhandeld of op plantsoen lieten doodwerken, niet toen de slavernij werd omgevormd tot kolonies en niet toen de blanke thuis zat en handlangers de boel afmaakten. Ook nu dat haar superioriteitswaanzin, de kolonies en de slavernij omgevormd zijn tot een spagaat van samenleving, doet blanke alsof de wereld enkel uit haar bestaat.
De ‘witte’ heeft nooit toegegeven dat zij fout ‘zit’, ook nu. Achteraf zijn hand in onschuld wassen is een makkelijke zat.

De blanke doet het overkomen alsof de hele geschiedenis is opgebouwd op de schizofreen van slachtoffers om achter gehouden te worden. Of dat de slaven waren, de kolonies of de gastarbeiders en nu de hele rij niet uitgenodigde ‘gekleurde’ gelukzoekers. Alsof de wereld had toen de blanken uitgenodigd om elders de ‘gekleurde’ met zware wapens op te zoeken. Ook nu doet de ‘witte’ niks anders dan de werkelijkheid ontkennen. Achteraf, 10-20 jaar later, terugkomen op die ontkenning zou niet baten. Ook toen zou de ‘witte’ de ‘niet uitgenodigde gekleurde’ schizofreen van zelflijdzaamheid verwijten.

Het historische aanklachten doet de ‘witte’ af als beschuldiging en de huidige onrecht als het produceren van een aanklacht, misplaatst en het uitnodigen tot schizofrene zelflijdzaamheid. Ook racisme is een schizofrene en kwade zet van de gekleurde om het voor de ‘witte’ verkloten. Ik verbaas me eigenlijk waarom de ‘witte’ geen aanklacht indient om zich van historische ‘beschuldigingen’ en huidige smeten van die gekleurde vrij te pleiten en schadeloos stelling opeisen!? Zij heeft alle macht en middelen hiervoor in zijn beschikking. Zou dat de volgende stap van de ‘witte’ zijn?

nico schouten, di 18 augustus 2015 15:43 in reactie op F Bidar
F. Bidar doet er goed aan eens kennis te nemen van de kritiek op slavernij en rassenwaan in het verleden in 'blanke' landen. Die heeft geleid tot afschaffing van de slavernij en algemene verklaringen over mensenrechten. Critici uit heden en verleden medeverantwoordelijk stellen voor een wantoestand die zij juist bekritiseren is een abjecte houding. En dat gebeurt wanneer men in algemene termen spreekt over 'de' witte of 'de blanke'. Nee Bidar, de werkelijkheid was en is veelvormig.


F Bidar, di 18 augustus 2015 18:34 in reactie op nico schouten
Dat afschaffen sprookjes kan men als media propaganda voor eigen imago verkopen. Het feit is dat de slavernij werd afgeschaft omdat die economisch niet meer functioneel en rendabel was en na tientallen jaren strijd van de slaven en antislavernij beweging. Hetzelfde gold voor de oude kolonialisme. Dus die afschavingen zijn geen cadeautje van de “witte” maar de resultaten van de strijd van onderdrukten.
Het zelfde lijkt gelden voor de huidige racisme en discriminatie. De critici die de nu racisme en discriminatie onthullen en bestrijden behoren tot de antiracisme front en niet tot de ‘witte’. Dat was vroeger ook het geval.
Ik gebruik geen algemene termen, ik noem de problemen en de veroorzakers daarvan, zoals zij graag denken te zijn. Als er blanken zijn die zich geroepen voelen met de ‘witte’ hebben een probleem in hun eigen waarnemingen of interpretatie van hun eigenheid. Ik beschouw de mensen niet als in kleuren verdeelde kudde, maar relateer hun bestaan op wat ze zelf van zichzelf aangeven.


nico schouten, di 18 augustus 2015 20:03 in reactie op F Bidar
Strijd van slachtoffers is altijd belangrijk, maar mensen zitten niet per se opgesloten in een sociale groep. Ook mensen die 'behoren' tot de dominante groep kunnen zich uit empathie het lot aantrekken ongeacht dat er strijd plaats vindt. Ze kunnen door hun betere positie ook meer riskeren. Economische argumenten spelen alleen maar voor direct belanghebbenden. Nogmaals, de werkelijkheid is veelvormig.
Voorts is het ongebruikelijk omgaan met termen als wit niet verhelderend, maar verwarrend en onpraktisch, of zelfs tendentieus. Dan moet je niet vreemd opkijken als mensen je tekst niet interpreteren op de manier waarop je het bedoeld hebt.


F Bidar, wo 19 augustus 2015 02:41 in reactie op nico schouten
Ik weet ook dat een maatschappelijke of politieke issue veel ingewikkelder in elkaar zit dan met een paar simpele worden hopen er uit te komen. Maar het versimpelen (niet generaliseren) helpt mensen laten zich geraakt voelen. In gevallen zoals racisme en terrorisme werkt dat ook direct.

In de laatste twee dagen gebruik ik het woord ‘wit’ in plaats van de blank. Vooral naar aanleiding van de laatste stuk van Han vd Horst hierover. En ik zie dat het wel veel impact heeft. Ik ben ervan bewust dat het woord ‘wit’ aan zich veel racistische bagage in zich heeft dan het neutrale woord ‘blank’. Maar ik zie nu direct hoe mensen reageren die racisme altijd als een externe en abstracte issue benaderden.


F Bidar, di 18 augustus 2015 19:33 in reactie op nico schouten
In Nederlandse begrippen is de afstand tussen feit en fantasie erg klein. Het bevestigen of ontkennen van racisme, discriminatie en uitsluiting valt ook onder deze begrippen.
Zo kan men gerust beweren dat Nederland helemaal niet mee deed met slavernij en kolonialisme. Dat zijn verzinselen van de slaven en gekoloniseerden zelf! Het staat men vrij om geslapen of wakker te dromen en dat de vrijheid van meningsuiting noemen en geen geschiedenis!!


Sander VanderWal, di 18 augustus 2015 22:22 in reactie op F Bidar 
"Zo kan men gerust beweren dat Nederland helemaal niet mee deed met slavernij en kolonialisme. Dat zijn verzinselen van de slaven en gekoloniseerden zelf!"

Alleen beweert niemand dat. Dit is zeker een voorbeeld van de kleine afstand tussen feit en fantasie, die je de Nederlanders toedicht.


F Bidar, wo 19 augustus 2015 02:23 in reactie op Sander VanderWal
Relatieveren en vergelijking, dat is wat vooral jij maar ook velen ook op joop.nl doen, om de erg van feiten weg te nemen. Ook in het geval van slavernij en racisme wordt hier breed aangegeven zoiets is niet enkel te verwijten aan Nederland. Zelfs wordt er een slavernijverleden gecreëerd voor de blanke voorouders om heden de schuldenlast te ontlopen.


sjaak deintellectueel, di 18 augustus 2015 20:35 in reactie op F Bidar 
====De ‘witte’ heeft nooit toegegeven wat zij doet een ‘kwade’ is.====

Er bestaat niet zoiets als de witte, net zoals er niet zoiets bestaat als de zwarte, de jood, de marokkaan, de arabier, de aziaat etc. We zijn allen individuen met een unieke persoonlijkheid. U bent gewoon een smerige racist.


F Bidar, wo 19 augustus 2015 02:15 in reactie op sjaak deintellectueel
Natuurlijk er bestaat niet de zwarte, de jood, de arabier etc. Zij hebben nergens toegewerkt naar de verheerlijking van eigen zogenaamde ras. De enige die het gedaan heeft is de blanke westerling. Dus er bestaat degelijk de ‘witte’, ook nadrukkelijk aanwezig in de gedachte en gedaante van vele blanken en soms in die van niet-blanke medestanders die door velerlei manieren eraan besmet zijn geraakt.
Hoe individueel ook, u bent een product van de instituties die jou vormgegeven hebben. En deze instituties vertegenwoordigen de collectieve en historische verworvenheden die rassen benadering in verschillende vormen daarvan overeind houden en deze worden door gegeven aan elke zogenaamde ‘unieke’ individu om hen het systeem van deze instituties te laten bedienen. Zo’n individu is als een natte doek die nergens het water kan waarnemen.

Je verwijt van smerige racisme komt door vooral je ‘unieke’ individualisme laten opgaan in een gezamenlijke identiteit die nog steeds besmet is met je verleden, met goede maar ook met slechte kanten van je verleden.

Te veel parels om allemaal apart te bewonderen. Eentje, uit de laatste reactie:
  Natuurlijk er bestaat niet de zwarte, de jood, de arabier etc. Zij hebben nergens toegewerkt naar de verheerlijking van eigen zogenaamde ras.

De realiteit: de zwarte cultuur is doordrenkt met de respect-cultuur: "Ik verdien respect voor wie ik ben" uitleg of detail - een overduidelijk superioriteitsdenken. De Arabieren beschouwen zichzelf als "Prinsen van de Woestijn, hoog te kameel gezeten" - een duidelijke superioriteitscultuur. En de Joden .... Dat is het door de Alleenheersende Almachtige Uitverkoren Volk. Die slaan echt alles.
    En de blanken: die praten, handelen en paren met iedereen. Dat laatste zelfs met zwarten, die alle andere volken, Arabieren, Joden, hindoestanen, Aziaten, oneindig veel te min achten.

Het proces van de culturele nederlaag en de bijbehorende haat is natuurlijk niet beperkt tot Nederland. Hier een voorbeeld van een Amerikaanse neger-immigrant - eerst even voorstellen (de citaten zijn niet in volgorde, dus) (de Volkskrant, 22-08-2015, door Peter Giesen):
  Interview | Dinaw Mengestu

De universiteit of de dood

Jubelende kritieken kreeg Dinaw Mengestu ( 37 ) - geboren in Ethiopië, getogen in de VS - voor zijn donkere roman over ...


...    Mengestu. 'Afrikaanse immigranten in de VS komen vaak uit goed opgeleide families. Bij ons thuis was het vanzelfsprekend dat we naar de universiteit zouden gaan.' Mengestu's ouders dreigden verstrikt te raken in een factiestrijd binnen het communistische bewind dat van 1974 tot 1991 aan de macht was in Ethiopië. 'Een broer van mijn vader werd doodgeschoten, een broer van mijn moeder verdween in de gevangenis. Toen vonden mijn ouders het beter om te vertrekken', zegt hij.    ...

Waarbij ze "geheel toevallig" voor Amerika kozen, in plaats van elders op het geweldige continent Afrika waar ze zich veel beter thuis zouden voelen. Toch ...?
    Maar goed. Wie in Afrika een intellectueel is, is in Amerika een lid van de onderklasse, tot het tegendeel is bewezen. En bij de tweede generatie, die niet vergelijkt met land van afkomst maar met land van aankomst, gaat dat onmiddellijk steken. Dus bemerkt hij alleen dit:
  'Racisme kom je vanzelf tegen als je opgroeit als zwarte in de Verenigde Staten. Als kinderen wisten we heel goed dat je niet naar het stadje iets verderop moest fietsen. Daar hielden ze niet van zwarten. Het laatste zwarte gezin was er vertrokken nadat er een brandend kruis in hun voortuin was geplaatst.'

Dat blanke Amerikanen zwarten wilden en willen weren heeft niets te maken met racisme, maar met ervaring: men wil het zwarte geweld, wat men meestal eufemistisch "criminaliteit" noemt, weren. Dat verhaal over het brandende kruis is daarbij hoogstwaarschijnlijk een rondvertelde fantasie van de soort "OJ Simpson is onschuldig".
    En omdat die gewelddadigheid zo duidelijk is:
  Het verhaal over Afrikaans geweld had u ook in het heden kunnen plaatsen. Voorbeelden genoeg.

'Dat hangt er van af hoe je ernaar kijkt. Ik was onlangs in de Centraal Afrikaanse Republiek. Daar heb je een sterk gevoel van onveiligheid, omdat er geen functionerende staat is. Toch worden er relatief minder mensen gedood dan in New York, zeker dan in het New York van de jaren tachtig en negentig.

Relativering nummer 1.
  In Afrika worden de best and brightest vaak de wreedsten en gewelddadigsten?

'Dat kom je veel tegen. Maar ook in het Westen is de stap naar geweld niet zo groot. Kijk alleen maar naar het gemak waarmee de Verenigde Staten ten oorlog trekken. Dat vinden we alleen niet zo onrustbarend, omdat de meeste Amerikanen niet zelf geweld hoeven te plegen. Dat besteden we uit aan beroepssoldaten.

Relativering nummer 2.
  'Ook westerse leiders kunnen wreed zijn. Het Westen heeft over de hele wereld oorlog gevoerd. Geen oorlog was zo wreed als de Tweede Wereldoorlog.'

Relativering nummer 3. Plus een leugen: het is Amerika dat over de hele wereld oorlog voert, niet het westen.
  'Ik zeg ook niet dat er geen verschil is tussen het Westen en Afrika. Maar de acties van het Westen zijn altijd omgeven door een morele zekerheid waarover ik me verbaas. Als het Westen per ongeluk een dorp bombardeert, zegt niemand: oh my God, the horror! Als een Afrikaans land zoiets doet, is het meteen: ze zijn zo wreed, ze doden vrouwen en kinderen. Het Westen doodt voortdurend vrouwen en kinderen, alleen heet het dan collateral damage.'

Relativering nummer 4. Plus weer die leugen: Amerika bombardeert over de hele wereld, niet het westen.
    En daarom ...:
'... rond mijn vijftiende wilde ik ook zo Ethiopisch mogelijk zijn, omdat ik zo gefrustreerd was over het racisme in Amerika. Ik naaide Afrikaanse lappen op mijn broek, ik ging zo min mogelijk met blanken om en las alleen zwarte auteurs. ...

...werd hij een zwarte racist en blankenhater, die volledig begrip heeft ...   
  'Daarom begrijp ik Franse moslimjongeren die vromer zijn dan hun ouders. Ze zijn in Frankrijk geboren, verwachten zich Frans te voelen, maar hebben het gevoel dat ze er niet bij horen. Daarom zoeken ze een andere identiteit. ...'

... die een diep begrip heeft voor alle andere blankenhaters, hoewel deze specifieke andere blankenhaters verder niets met hem gemeen hebben dan blankenhaat, want moslims minachten negers. En die islamitische blankenhaters hebben het gevoel dat ze er niet bij horen al gekregen in hun jeugd en voor de volle honderd procent gekregen van hun islamitische ouders en islamitische omgeving.
   En zo heeft Mengestu een diepe liefde geërfd voor ...:
  'We zien Afrika graag als bruut en gewelddadig. Toch is er veel vooruitgang geboekt. Afrika bestaat uit 54 landen. Je hoort nooit over landen waar het goed gaat. Zuid-Soedan is verschrikkelijk, maar niemand praat ooit over Botswana. Op het hele continent zie je groei. Ethiopië doet het economisch geweldig. Maar happy stories zijn niet zo interessant.'

 ... Afrika. En zo zit hij boordevol rancune over het feit dat dit continent in lemen hutjes zat ... :
   Anderzijds vinden veel Europeanen dat hun cultuur wordt bedreigd door immigranten. Kunt u dat begrijpen?
'Voor die gedachte heb ik weinig sympathie. Als je erop uittrekt om de rest van de wereld binnen te vallen, moet je niet verbaasd zijn als de rest van de wereld bij je terugkomt.'

... toen de Europeanen langskwamen met techniek, wetenschap, beschaving en verlichting.
    Gaarne voor deze ...
 

... arrogante neger en blankenhater en een schop onder zijn kont richting Afrika.

En dit schrijnt natuurlijk het allerhardst (Volkskrant.nl, 24-09-2015, Opinieblog):
  'We zijn allemaal apen'

In Zuid-Afrika is een rel uitgebroken naar aanleiding van de ontdekking van een nieuwe menselijke voorouder. Vooraanstaande Zuid-Afrikanen, gesteund door de Zuid-Afrikaanse Raad van Kerken, zien de ontdekking als onderdeel van een racistische theorie die bedoeld is om Afrikanen als 'subhuman' te beschouwen. Het gaat om de ontdekking van botten van Homo Naledi die twee weken geleden werden gepresenteerd. Zwelinzima Vavi, voormalig secretaris-generaal van de machtige vakbond Cosatu en trouwe steunpilaar van het regerende African National Congress (ANC) twitterde zijn 300 duizend volgers dat hij er klaar mee was weer eens aap of nakomeling van een aap te worden genoemd. ...
 
Dit schrijnt onoverkomelijk hard. Wat maar op één ding kan uitdraaien, gezien de daadwerkelijke en blijvende achterstand van zwarten over de hele wereld en de toenemende hoeveelheid van dit soort taal: geweld. Want dit ...:
  Deze Zuid-Afrikaanse reacties hebben wereldwijd tot verbazing geleid. De Britse bioloog Richard Dawkins twitterde: 'Punt is, we zijn allemaal Afrikaanse apen.'

Want dit, beste Richard, gaat niet om jouw feiten ... Het gaat om die onoverkomelijke achterstand. De teller is gaan lopen bij de komst van Vasco da Gama aan de Afrikaanse kust, ca. 1500, tot aan nu. En verder, tot de Afrikanen ook het eerste eigen houten zeilschip hebben gebouwd ... Nu ruim 500 jaar, dus ...
    En tussen twee haakjes: iedere zwarte weet ook absoluut zeker dat OJ Simpson het niet gedaan heeft ...

Er is in Parijs de zoveelste moslim-aanslag geweest - in de fundamentele strijd van alle moslims tegen de westerse waarden. Een enkele ex-moslim heeft daarna vierkant de zijde van de westerse waarden gekozen. Een hogelijk geïntegreerde moslim tekent maakt daar kanttekeningen bij (de Volkskrant, 02-12-2015, door Lotfi Abdel Hamid, historicus):
  Juist zelfkritiek maakt het Westen beschaafd

... naar aanleiding van de reacties op de aanslagen in Parijs ...

De hooggeïntegreerde moslim spreekt.
  Terwijl de vijand zich organiseert, kraakt en piept Europa van verdeeldheid. Maar juist nu moeten we eensgezind zijn, stelt Said El Haji. Schuldgevoel over dominantie is misplaatst.

De ex-moslim (er is er maar eentje - oh nee, je hebt ook nog Celal Altuntas) waarop de hooggeïntegreerde moslim reageert.
   De reactie van de hooggeïntegreerde moslim op de ex-moslim:
  El Haji bedient zich sterk van huntingtoniaanse retoriek door de westerse beschaving tegenover de 'oosterse' beschavingen te stellen, waarbij de westerse beschaving uiteraard de betere is. ...
    Dat El Haji vervolgens de Europese geschiedenis wil laten voor wat ze is, begrijp ik heel goed. Het verleden laat namelijk zien dat zijn bewierookte westerse beschaving eigenlijk helemaal niet zo voortreffelijk is. ...

Een van de oudste retorisch trucs: die van de stroman : niemand beweert dat de Europese beschaving die van "Onze Lieve Heer de Barmhartigheid Zelve" is. Deze auteur: "De westerse beschaving is o zo voortreffelijk en nu ga ik bewijzen dat die niet o zo voortreffelijk is".
    Gevolgd door een aantal voorbeelden.
    Het hopeloze schrijnen van de culturele nederlaag.

Bij dit o zo heftige en o zo zichtbare schrijnen zijn er natuurlijk altijd blanke Pleegzusters Bloedwijn die er zalfjes op willen smeren (de Volkskrant, 01-12-2015, door Robert Vuijsje):
  Helper whitey

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt Robert Vuijsje in een reeks interviews. Sunny Bergman (43): 'Onbewust denken wij dat we superieur zijn.'

...
Je nieuwe tv-serie heet Sunny Side of Spirit.
'Ik heb veel gereisd. Onbewust denken Europeanen: wij zijn superieur, de rest van de wereld moet uitkomen bij onze waarden. Dat wilde ik omdraaien. Wij in het Westen hebben de meeste last van stress en burn-outs, zo veel kinderen krijgen hier op school een psychiatrische diagnose en toch denken we dat onze manier de enige juiste is. Hoe arrogant is het om te denken dat wij het meest ontwikkeld zijn?'    ...

Intellectueel lichtgewichtje gaat de wereld verbeteren door de zwartjes te troosten. Hoe licht? Zo licht:
  Natuurlijk heb je meer autoriteit over racisme als je zelf zwart bent.

Brullen van de lach... Een puur racistische uitspraak. Want het racisme bij de zwarten is in ieder geval zeer veel ernstiger uitleg of detail :
  Toen ik in Amsterdam ging wonen, kreeg ik voor het eerst een goede vriendin die zwart was. Tegen haar zei ik: jouw kleur zie ik helemaal niet, hoor. Zij wees me erop dat het beledigend was om zoiets te zeggen. Daarmee ontkende ik wat die kleur voor haar betekende.'

Nog meer brullen van de lach. Zeg maar eens: "Je moet eens weten wat die blanke kleur voor me betekent" ...

De meest voorkomende uiting van de culturele nederlaag is natuurlijk het besef nooit aan de eisen van de Nederlandse cultuur te kunnen voldoen. En dat noem je dan net even anders ... "Er niet bij horen", of iets dergelijks (Joop.nl, 24-12-2015, door Abid Boutkabout - Student Werktuigbouwkunde uitleg of detail ):
  Waarom mag ik me niet thuis voelen in Nederland, mijn geboorteland

En meteen al volkomen "af". Nederlandhater. Want natuurlijk is de klacht gericht tegen Nederlanders:
  Ik ben en zal altijd de zoon blijven van een gastarbeider

En even natuurlijk zou ze moeten zijn richting Marokkanen. Degenen die hem opgevoed hebben. Binnen- en buitenshuis. En aan dat "zoon van een gastarbeider zijn" is op liefst twee manieren op zeer effectieve wijze af te komen (en geen andere want een fysieke waarheid van zijn bestaan): zelfmoord, en verhuizen naar Marokko.
    Waar bestonden de griefjes dan uit? Hier is de belangrijkste:
  ... Als ik een proefrit maak in een nieuwe BMW wil ik niet dat iedereen mij aankijkt als een crimineel. ...

Zelfs bij het zeer allochtonofiele Joop.nl werd daar korte metten mee gemaakt:
  Tom deWit, do 24 december 2015 17:34
Je bent 22, student en maakt een proefrit in een niruwe BMW, welke autochtone student van 22 doet dat nog meer? Niet zo gek toch dat er raar gekeken wordt dst heeft niks met afkomst te maken.

de heer Meijerink, do 24 december 2015 23:48
Bester jongen, als mijn (volstrekt autochtone) zoon van 21 in een BMW 5 of een Benz E rijdt, kijkt iedereen ook met een verdachte blik naar hem.
Wen er maar aan dat de buurt altijd jaloers op jou is, als je een nieuwer/groter blikje hebt dan zij!

Jan E, vr 25 december 2015 19:30
"Als ik een proefrit maak in een nieuwe BMW wil ik niet dat iedereen mij aankijkt als een crimineel. "
Het betoog kon ik prima volgen tot deze passage.
Als een eerstejaars student zich ogenschijnlijk een nieuwe auto uit een hogere prijsklasse kan permiteren, dan wordt daar door velen vreemd tegen aan gekeken. Niet omdat hij Marokkaan, laat staan crimineel zou zijn, maar omdat studenten normaal gesproken al hun geld nodig hebben om hun studie te kunnen betalen.
    Omdat de opmerking uit de lucht komt vallen en verder niet verklaard wordt, doet hij afbreuk aan de centrale boodschap die uit het verhaal spreekt.

Nog meer griefjes? Ja, deze:
  ... Ik wil dat er ook een keer naar mijn mening wordt gevraagd. ...

Bijna nog ridiculer: geen enkele student "wordt naar zijn mening gevraagd". Moslimitische arrogantie.
    Nog meer griefjes? Ja, deze:
  ... In een volle trein wil ik dat er ook iemand naast mij komt zitten. ...

In ieder geval nog ridiculer: niemand wil zetten naast een figuur die ze er redelijkerwijs van verdenken eerder hun grootmoeder te hebben beroofd, of daar sterk op lijkt, of het in ieder geval goedpraat omdat het een mede-Marokkaan is.
    Nog meer griefjes? Ja, deze:
  ... Ik voel mij hier het minst thuis, omdat ik mijzelf continu moet bewijzen. ...

Vaagheid op hetzelfde niveau als die kop. Waar? Van wie? Geen antwoord op deze vragen.
    Was er dan helemaal niets concreets behalve dan die BMW? Ja, dit:
  Vorige week ontmoette ik op mijn hogeschool minister Asscher van Sociale Zaken. Hij ontving een onderzoeksrapport ...
    Na afloop van het ontvangst ging de minister in debat met de studenten van de Haagse hogeschool. Ik als eerstejaars student werktuigbouwkunde ben daarop ingegaan. Later op de avond werd een fragment ervan uitgezonden in het NOS Achtuurjournaal. ...
    In de tijd dat ik les kreeg van minister-president Mark Rutte op het Johan de Witt college in Den Haag, ...

Allemaal voorrechten. En ook nog eens allemaal gebaseerd op etnie.
    En ten bewijze dat het niet de ene student is, hier zo'n beetje alle allochtone reageerders op dit item met een voor hen karakteristieke reactie:
  Dennis Mollis, do 24 december 2015 23:42
Mooi en met de werkelijkheid van alle dag herkenbaar betoog want ook al wordt het hier door sommigen ontkend, onderzoeken wijzen uit dat moslimjongeren hier gewoon gediscrimineerd en buitengesloten worden en weinig kansen hebben op de arbeidsmarkt. ...

F Bidar, vr 25 december 2015 07:13
Beste Abid, goede morgen.
Ik weet niet wat je opleiding betekent in arbeidsmarkt en welke banen gaat die jou leveren. Maar mijn advies aan jonge migranten is altijd; kies voor een studie die jou overal kan werk of een baan leveren en vooral niet uitgaan van wat blanken zelf aangeven. Want het minste kans heb je waar blanken een studie of een baan hard nodig hebben. Daar maak je het meeste discriminatie en uitsluiting mee.

Tim Tim, vr 25 december 2015 10:21
Wat ik bijzonder vindt is dat je blijkbaar om "Nederlander" te zijn ook de geneugten van de "Nederlandse" cultuur moet over nemen. Dat wil zeggen dat je je vooral truttig moet gedragen, niet teveel herrie moet maken (behalve als je teveel gezopen hebt op Koningsdag), vooral veel "bij de groep (Nederlanders) moet blijven" en je allerlei flauwe grappen over afkomst en huidskleur moet laten welgevallen.    ...
    Als allochtone Nederlander heb ik mij nergens zo "anders" of "raar" gevoeld als in Nederland. Nederland heeft wat dit betreft jaren stilgestaan.

Je zou ze er met plezier allemaal uittrappen.
    En dus maar weer wachten op de volgende aanslag, tussen het continu overvallen van bejaarden door. En het tikken van de tijdbom van de rassenburgeroorlog wordt steeds luider.

Naar aanleiding van wat werk in het archief kwam er een meerdere malen geuite vorm van erkenning boven water die weer vergeten was. Hier een representatief exemplaar, uit zo'n beetje de enige discussie tussen moslims en moslim-critici (in alle andere gevallen stonden er moslims naast niet-moslims die moslim-excuseerder, -apologeet of -steuner waren) -  de twee partijen Hans Teeuwen en de Meiden van Halal uitleg of detail . Hier het relevante deel:
  EH: Esmaa Halal.
XH, YH: Eén van de twee andere zussen.
HT: Hans Teeuwen

[XH] U beledigt best wel vaak. U kunt ’t uh vierkant ontkennen, maar u kunt niet zeggen dat u dat niet doet op het podium.
[HT] Ja, maar ik heb net iemand horen zeggen dat homoseksualiteit een zonde is. Ik heb net iemand weg zien lopen omdat er een minirok werd getoond. Ik heb allemaal dat soort … ja uh… dat is ook heel erg beledigend.
(applaus en gejoel van het publiek, daar doorheen: [XH] Dus als u dat beledigend vindt …
[HT] Bij mij valt er in elk geval nog om te lachen
[XH] Maar we hebben het over een westerse beschaving, hè? … die superieur is … Maar met beledigen, of met uitschelden, want dat doet u ook heel vaak, hè?
[HT] Uitschelden? [XH] Ja [HT] Wacht even, ik scheld niet uit

Over dat 'Maar we hebben het over een westerse beschaving, hè? … die superieur is' is het verder totaal niet meer gegaan. Dat hoefde ook niet. Hans Teeuwen toonde zich dusdanig superieur in het debat, dat zelfs de politiek-correcten het met enige bewondering toegaven uitleg of detail .
    Nog veel minder had men het er natuurlijk over dat die hoofddoeken uitleg of detail van die Meiden niets anders zijn dan symbolen van "Ik ben (moreel) superieur" uitleg of detail .
    En dat is waar het dus echt schrijnt. Net als bij deze hypocriet (de aanleiding voor de herinnering):

Deze schermafdruk komt vermoedelijk via GeenStijl, de bron zijnde de gluiperd Tofik Dibi uitleg of detail (parool.nl, 25-09-2014, uitleg of detail ).

Het nu algemene idee dat Iran een sterk islamitisch land is, behoeft op zijn minst nuancering. Het huidige Iran is het product van verovering door de moslims van het land en de cultuur van de Perzen. De cultuur van keizer Darius. Een trotse cultuur. Zichtbaar in de Iraanse vluchtelingen die nu in Nederland zitten. Figuren als schrijver Kader Abdolah. Trotse mensen. Ze komen veel beter mee in Nederland dan de andere moslim-groepen. Farid Bidar, frequent reageerder bij Joop.nl, is één van hen, hetgeen hij benadrukt door zijn avatar. Hier een representatieve bijdrage (Joop.nl, 30-12-2015, door Han van der Horst - Historicus uitleg of detail
  Wordt de eenentwintigste een duistere eeuw?

Wilders, Holman, die boekverbrander op de Dam, kalief Al Baghdadi, ze hebben allemaal de verlichting gemist

Reacties:
...
F Bidar, do 31 december 2015 16:18

Het westerse beschaving, van verlichting tot hervormde christendom en van racisme tot fascisme en communisme, is gebaseerd op het ontkennen, onderdrukken en met geweld neerslaan van andere werelddelen ontstaan, ontwikkeld en behouden.
    Bijna twee eeuwen lang is de wereld met een militaire overwicht voorgehouden dat het westen met haar bestaan de enige opmaat is voor menselijke beschaving. Nu komt er een einde aan, ook dankzij het westen zelf. Dat is niks anders dan ontoereikendheid in het beantwoorden van universele normen.
    Globalisering zorgt ervoor dat het westerse verworvenheden een voor een sneuvelen voor het behoud van wat het westen eeuwen lang overeind heeft gehouden: winst en welvaart binnen kapitalisme! Het eerste gevolg daarvan is een verzwakte westerse overtuiging in het behoud van wat westerse verworvenheden is. Andere gevolgen daarvan zijn de opkomst van beschavingen die hun wortels moeten hervinden in globaliserende kapitalistische oriëntatie van eigen samenlevingen. Een ding is zeker, de 21ste eeuw zal de ondergang van westerse hegemonie van wereldbeschouwing betekenen. Of het westen er een aangepaste versie van eigen eigenheden kan overhouden, betwijfel ik ernstig. Na het oprukken van religie, islam als eerste, zie ik wel divers rijke wereldbeschouwingen als het alternatief voor homogeniserende neiging van globalisering, meeste bij de hand liggende wat mensheid zal overkomen. Zou dat voor het westen een duistere eeuw betekenen, kan ik niet namens het westen beweren, maar voor de rest is het wel een wedergeboorte inderdaad.

Eén en al schrijnende culturele nederlaag. Zin voor zin. Bedenk: dit is geschreven door iemand die voor vervolging wegens te van de islam afwijkende opvattingen uit Iran is gevlucht. Niet zijn ouders. Hijzelf.

Nog een stukje geestelijk verwringing geboren uit mislukking van de groep (Joop.nl, Opinie, 30-12-2015 door Hasna El Maroudi - Redacteur Joop.nl en columnist Opzij uitleg of detail ):
  Echt bij Nederland horen kan niet

Ik zal het maar herhalen: wij zíjn de norm. De liberaal Azmani, mijn zus – drs. ir. -, mijn nichtje – happy single en werkend bij de reclassering –, maar ook oud-collega Abdelkarim El Fassi, die samen met zijn zus het succesvolle productiehuis Zouka Media opzette. Wij zijn de belichaming van de Marokkaanse-Nederlander anno 2015. ...

Brullen van de lach! De Marokkaanse Nederlander is de roc-leerling en de hoofdrolspeler van het programma Opsporing Verzocht. En al die andere "gematigde moslims" die maar blijven doorgaan met het uitnodigen van haatimams uit Jemen. Dat er ook nog enkele El M. of El F. is (ook een beruchte verbale haatzaaier) die op een hoger niveau op Nederland parasiteert, doet aan die 95 procent meerderheid die het op lager niveau doet, niets af.
    Maar ja, die culturele loyaliteit en de bijbehorende culturele nederlaag, hè ...

Hier een mooie term die past binnen het proces (de Volkskrant, 21-01-2016, door Jean-Paul Selten, doceert sociale uitsluiting en psychische stoornissen aan Univ. Maastricht):
  Te vrezen valt voor psychische aandoeningen bij vluchtelingen

Enkele jaren geleden schreef ik in de Volkskrant over de zorgelijke situatie rond de psychische gezondheid van niet-westerse allochtonen in Nederland ('Verzwegen epidemie: psychose bij allochtonen', 17 mei 2011). Wellicht vraagt u zich af: Wat zal het worden voor de vluchtelingen uit Syrië, Eritrea, Irak en Afghanistan?
    Hoe zat het ook al weer? De kans dat iemand ooit in zijn leven een zogenaamde schizofrene psychose ontwikkelt bedraagt 1 procent. Onderzoeken in Engeland, Denemarken, Zweden en Nederland hebben echter aangetoond dat het risico voor migranten uit ontwikkelingslanden gemiddeld met een factor drie verhoogd is. Voor migranten met een zwarte huidskleur is het zelfs vijf maal groter.
    Het risico voor de tweede generatie varieert per groep, maar is gemiddeld even sterk verhoogd als voor de eerste. De psychose ontwikkelt zich meestal pas jaren na aankomst. In de landen van herkomst is het risico niet verhoogd en nader onderzoek heeft selectieve migratie van personen met de erfelijke aanleg voor de ziekte als verklaring uitgesloten.
    Onderzoek in Nederland wijst op een twee- tot drievoudig verhoogd risico op psychose voor Surinamers, Antillianen, Turken en Marokkanen. Personen uit Afghanistan, Somalië, Irak of Iran vallen in de grote groep 'overig niet-westers': twee keer zo veel. Voor vluchtelingen uit de laatste vier landen zijn overigens nog veel hogere cijfers vastgesteld voor twee andere psychische stoornissen: de depressieve stoornis (39-68 procent in jaar voorafgaand aan het interview) en de posttraumatische stress-stoornis (PTSS: 11-35 procent). ...

De verklaring van de psychiater:
  We kunnen ons wagen aan een voorspelling van het risico op psychose voor de recent gearriveerde vluchtelingen, want er is een plausibele verklaring voor deze cijfers: sociale uitsluiting.

En onmiddellijk is de psychiater "af", want uit zijn eigen cijfers blijkt dit het niet kan zijn: sociale uitsluiting wordt natuurlijk gedaan door de Nederlanders, jegens 'niet-westerse allochtonen in Nederland'. Maar die factor is voor alle ondergroepen even groot.
     Daarentegen klopt de waargenomen variatie volledig met de sociaal-culturele verschillen per groep: die ligt bij zwarten het laagst, en zij hebben een bijna twee keer zo grote kans op psychische problemen.
    Conclusie: het is niet sociale uitsluiting, maar de sterkte van sociaal-culturele verschil die de kans op psychische problemen bepaalt. Die van de mate van de culturele nederlaag.
    Wat je ook kan combineren: je kan het gevoel van  culturele nederlaag zien als het gevolg van sociale zelfuitsluiting. Precies zoals blijkt uit de klaagstukken over "Er niet bij horen".
    Waaraan je nog een begrip kan toevoegen: want tussen het bestaan van een verschil en achterstand, het constateren ervan, en het klagen erover, zit nog een stap: die van schuldtoekenning .
     Geinig om het uitgesproken te zien: bij Buitenhof (28-02-2016) een "Engelse" nomadistische paki (=immigrant uit het Indiase subcontinent) die stelt dat "Europeanen hebben een probleem met 'otherness'". En Europeanen moeten alle zwarten toelaten. Pure culturele nederlaag.

Er is weer een aanslag gepleegd, dit keer in Brussel. Een allochtoon uitleg of detail (Iraanse) met een luxe-baantje legt even uit waaraan het ligt (Volkskrant.nl, 23-03-2016, door Beri Shalmashi):
  De zere plek ligt hier

... De mogelijke plegers komen niet van Jupiter, maar zijn naar het lijkt twee broers uit Brussel.
    Het helpt de sfeer niet dat ... dat gevoel ... dat de manier van leven van de een meer waard is dan dat van de ander. Ook als die in feite weinig verschillen van elkaar. ...

Wat een gore leugen: waarom nemen mensen de moeite om hun leven te ontwortelen en zulke afstanden te reizen: vanwege de enorme verschillen - ten goede van de plek van aankomst. Deze verschillen:
  Als je het mij vraagt, is het dat gevoel dat wordt aangevallen. Het gevoel van onaantastbare superioriteit.

Niemand in media of bestuur heeft het over "superioriteit". Laat staan over 'onaantastbare superioriteit'. Dat heeft mevrouw Shalmashi zelf verzonnen. Omdat dat hetgeen is dat haar heeft verheven van een bestaan als boerin in Oost-Iran naar een prominente positie in de kunst in een beschaafd land. Maar dat is allemaal ondanks wat Nederlanders doen:
  Het helpt de sfeer niet dat opiniemakers, journalisten, blaaskaken, politici, en vervolgens een complete samenleving, mensen uitsluiten  ... Mensen uit elkaar trekken.

Die schofterige Nederlanders,toch ...

Een internationale bijdrage - uit de rubriek met korte boekbesprekingen (de Volkskrant, 09-04-2016):
  Signalementen
...
Onbehagen en Beschaving - Berichten uit Lahore, New York en Londen

Beschavingen vormen een voedingsbodem voor hypocrisie, schrijft Mohsin Hamid in zijn essaybundel Onbehagen en Beschaving - Berichten uit Lahore, New York en Londen. 'Beschavingen zijn illusies, maar dan wel alomtegenwoordige, gevaarlijke en krachtige illusies. Ze dragen bij aan de wreedheid van de globalisering.'    ...

Vertaald: de 'globalisering' oftewel de confrontatie van de niet-westerse beschavingen met de westerse, is dermate wreed dat het begrip "beschaving" maar helemaal afgeschaft moet worden.

Het volgende geval concentreert zich op het bekende "Ik zie er uit als een kameel maar je mag me geen kameel noemen" (Volkskrant.nl, 03-04-2016, door Shantie Singh, gastcolumnist, bestuurskundige, schrijfster en theatermaker):
  De verkoper vroeg: 'Do you speak English?'

'Ik werd subtiel van een pashokje in een ander hokje geplaatst', schrijft gastcolumnist Shantie Singh. 'Maar als de verkoopster een Nederlandse vrouw is, wat ben ik - hier geboren en getogen en met een Hindoestaanse achtergrond - dan?'

Tussentitel: Ze wierp een blik op mijn gezicht en vroeg: 'Do you speak English?'
Door meteen te beginnen met spellen, is het alsof ik me bij voorbaat verexcuseer
'Wij richten ons echt op de Néderlandse vrouw,' zei de verkoopster

Afgekort: "Ik haat Nederlanders omdat ze mij als hindoestaan zien als hindoestaan". En er stond hier ook specifiek waarom ze haten:
  De stad was nog niet af, volop in ontwikkeling en werd vaak omschreven als underdog. Hetzelfde gold voor mij. ...
    ... De hoofdpersoon van de nieuwe roman waaraan ik werk, wandelt graag door Rotterdam. Als hij wandelt, bestaat er geen verleden of toekomst. ...

De culturele nederlaag.

Een poosje terug hebben we geleerd van Lotfi Abdel Hamid dat het zelfkritiek is dat het westen beschaafd maakt. Nu gaat hij de beschaving van de islam aantonen door het uitoefenen van zelfkritiek (de Volkskrant, 21-05-2016, door Lotfi Abdel Hamid, geschiedenisdocent):
  Moslims horen in het Westen niet thuis, is de boodschap

Wacht even ... Dit is niet zelfkritiek van moslims, maar kritiek van moslims op het westen. Dus alweer gaat Lotfi Abdel Hamid aantonen dat het westen beschaafd is, en moslims niet. Of om preciezer te zijn: het artikel is de zoveelste illustratie van de culturele nederlaag. Zoals glashelder blijkt uit de bovenkop:
  Gelijkwaardige basis voor dialoog ontbreekt

Oftewel: onze moslimcultuur wordt niet als gelijkwaardig gezien. Implicerende: "Ik zie mijn moslimcultuur als gelijkwaardig". En jullie dus niet. De culturele nederlaag.
    En daarvan geeft hij voorbeelden:
  De eenzijdige en vaak generaliserende uitspraken van politici en opiniemakers zijn koren op de molen voor de jihadistische propaganda, die weer uitvergroot wordt in de media: een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken valt.

Er is inderdaad sprake door politiek-correcte politici en opniniemakers van generaliserende uitspraken, maar die politiek-correcte politici en opniniemakers, dat wil zeggen: bijna alle politici en opniniemakers, zijn allemaal ondersteunend voor moslim-immigranten en de islam. Theo van Gogh wordt vermoord? Beatrix gaat langs in de moskee. Moslimaanslagen in Parijs? "Moslims horen er bij" roept Angela Merkel.
    En er staat ook, in de alinea ervoor, hoe Lotfi Abdel Hamid op deze misvatting is gekomen:
  Het viel niet mee, opgroeien als Nederlands-Marokkaanse tiener aan het begin van de 21ste eeuw. Ik woonde in het Nieuwe Westen in Rotterdam, toen met al zijn drugsproblemen een van de slechtste wijken van Nederland, ik was een puber tijdens de Tweede Intifada, 11 september, de Irakoorlog en de rellen in de Franse banlieues.  ...

Juist ja ... Dus naast de continue overlast begingen de moslims ook nog op gezette tijden abjecte wandaden. En daarvoor geldt:
  Ik heb ermee leren leven.

Nou, niet helemaal, want voor deze zin stond:
  Al vijftien jaar weet ik niet beter dan dat de islam wordt gepolitiseerd, geproblematiseerd, zelfs gecriminaliseerd.

Door de westerlingen beweert Lotfi Abdel Hamid. Door de moslims, dus.
    Wij hebben ermee leren leven.
    Op een paar uitzonderingen na, die dan ook worden gecriminaliseerd en gestigmatiseerd als PVV'ers, racisten, fascisten, enzovoort.
    Oftewel, en dit is slechts de inleiding van het artikel: dit is één grote exercitie in het omdraaien van de werkelijkheid.
    En daarna wordt deze omdraaiing twee pagina's lang "onderbouwd" onder het laten vallen van termen als "neo-orientalisme". En namen als "Martijn de Koning" uitleg of detail .
    Tja ...
    En ook nog de naam van Edward Said uitleg of detail , waarna je onmiddellijk weet: ook deze moslim is uit op verovering van het westen.
    Want voor dat westen geldt ...:
  Martijn de Koning schreef in de Volkskrant over de 'racialisering' van moslims (Vonk, 7 mei), waarmee hij probeert te beschrijven hoe moslims als minderwaardig worden beschouwd ten opzichte van de 'superieure' westerse cultuur.

... dat het zichzelf beschouwd als beter functionerend dan de islam, terwijl het bij Goddelijke Beschikking zo is dat de islam superieur is uitleg of detail . Ter meerdere glorie waarvan dat arrogante westen vernietigd moet worden.
    Deze Lotfi Abdel Hamid beseft de culturele nederlaag in zijn volle omvang, en is een potentieel levensgevaarlijke radicaal die elk moment kan omslaan in een actieve terrorist, en om de reden, net als alle radicale en extreme moslims, onmiddellijk, op grond van de veiligheid van de burgers het land uitgezet zou moeten worden.

En dan nu een bewijs van de link in het hoofd van de gekleurden die tot nu toe verondersteld was. Het bijbehorende bericht komt van Joop.nl - we laten de kop even weg (Joop.nl, 19-07-2016, uitleg of detail ):
  ...



... Het Republikeinse congreslid en afgevaardigde Steve King heeft voor ophef ...
    Volgens King is alles wat goed is op deze wereld door witte mensen uitgevonden. De Westerse beschaving – en daarmee bedoelt hij ‘VS, West-Europa, Oost-Europa en alle plekken waar het christendom heerst’- zou het meest bijgedragen hebben aan de geschiedenis: ‘wat hebben die andere subgroepen toegevoegd?’.    ...

Enigszins kortaf, wat niet anders kan voor de Amerikaanse televisie (je moet spreken in "sound bites"), een redelijke beschrijving van de toestand. Hij heeft het natuurlijk over wetenschap en techniek. Hier de bijbehorende globale feiten:

Weergegeven: het aantal wetenschappers per duizend inwoners. Soortelijke gegevens zijn er voor aantal wetenschappelijke publicaties, patenten enzovoort.
    Oftewel: het door King geschetste beeld is een vaststaand feit.
    En hij noemde alleen deze feiten. Zoals in het citaat correct weergegeven door Joop.nl en haar moslim-redacteuren. Maar nu de kop, en een paar tussenliggende citaten:
  Republikeins congreslid verklaart witte mensen superieur ...

... King heeft voor ophef gezorgd nadat hij tijdens een interview met MSNBC stelde dat witte mensen superieur zijn aan alle anderen omdat zij ‘alles hebben uitgevonden’ ...

Een aperte leugen. Dit heeft hij absoluut niet gezegd. Luister zelf uitleg of detail . Luister nog een keer. Luister drie keer. Nergens heeft hij iets gezegd dat lijkt op "Witte mensen zijn superieur".
    Wat er gebeurd is, is dit: de redacteuren van Joop.nl hebben geluisterd naar wat congreslid King zei. De redacteuren van Joop.nl hebben dit in hun eigen hoofd volautomatisch vertaald in "De westerse cultuur is superieur". En geciteerd met een ander deel van hun hoofd wat ze binnen hadden gekregen als zijnde de woorden van King. En in hun hoofd heeft hij gezegd "Witten zijn superieur". Dus maken ze boos een kop:
  Republikeins congreslid verklaart witte mensen superieur, live op tv

Hun boosheid blijkende uit dat '... live op tv'. Terwijl hij 'live op tv' niets van dien soort verklaard heeft. Hij heeft alleen geconstateerd dat andere culturen weinig hebben bijgedragen aan de vooruitgang van wetenschap en techniek in antwoord op de constatering van een andere panellid dat de Republikeinse congresgangers een "a bunch of angry white people" zijn zonder aanwezigheid van minderheden.
    De reacties 'live op tv': de presentator begint onmiddellijk negatieve aspecten van de westerse geschiedenis af te raffelen ("Stalin, Hitler") en kapt meteen daarna het ontstane rumoer af (deze discussie kan nooit gewonnen worden) - en de creoolse aan tafel krijgt opvliegers.
    Want dit is dus een taboe. Omdat iedereen maar dan ook iedereen die feiten in zijn hoofd heeft: "Wetenschappelijke en technische vooruitgang is blank". En de gekleurden en hun helpers dat onmiddellijk vertalen in "Witten zijn superieur". En gaan haten. Natuurlijk.

Een voorbeeld daarvan op het hoogste zwarte niveau (Vrij Nederland, 11-06-2016, door Greta Riemersma):
  Gloria Wekker | Over de fictie van de gelijkheid

'De boodschap is: ik ben wit, dus ik ben superieur'
...
Ik vraag me af hoe dit mechanisme doorwerkt in individuen. We weten nauwelijks iets over ons verleden, zegt u, en tóch voelen we ons superieur of zijn we racistisch.
'Als individu krijg je nog steeds de houding mee die ons is overgeleverd uit de koloniale tijd, toen we moesten rechtvaardigen waarom we andere mensen aan ons onderwierpen en we ze dus zogenaamd vooruithielpen. De boodschap komt uit alle hoeken en gaten, via de televisie, in wat we lezen, direct en indirect, en die luidt: ik ben wit, dus ik ben superieur.'    ...

 Inderdaad: de televisie, dat we kunnen lezen, direct en indirect: alles is afkomstig uit de westerse cultuur. Maar negers kunnen best heel goed zingen, trommelen en hardlopen, hoor ...

In haar fanatisme om de islam te verdedigen, één van haar hobby's, maakt Harriet Duurvoort uitleg of detail een akelig uitglijertje (de Volkskrant, 19-12-2016, column door Harriet Duurvoort, publicist):
  De feministische islam van Shirin Musa

Geweldig toch, zo'n kop ... Daar zou ze een vetlederen medaille voor moeten krijgen. Of de "George Orwell Award" voor het meest sprekende oxymoron van de dag .
    Goed, maar daar ging het niet om. Maar dit:
  Natuurlijk begrijp ik dat, na ruim 15 jaar onophoudelijk de mantra 'de islam is een achterlijke cultuur' ingehamerd te hebben gekregen, ...

Brullen van de lach!!! Al vijfentwintig jaar krijgt iedereen er in Nederland en de rest van Europa erin gepompt dat moslims mensen zijn net zoals u en ik ... Wat Harriet Duurvoort dus uitspreekt, is dus dat ondanks die vijfentwintig jaar te horen krijgen van het tegendeel, moslims door het leven in een westerse maatschappij donders goed beseffen dat ze achterlijk zijn.

Een groepje negers en moslims in de politiek realiseert zich iets ... (de Volkskrant, 27-12-2015, door  PvdA-lid Kiza Magendane, D66-lid en kandidaat-Kamerlid Mpanzu Bamenga, PvdA-lid Hassan Osman, PvdA-lid Randy Snoyl, PvdA-lid Zakaria Bouders, PvdA-raadslid Houssein Mallouka, CDA-lid en raadslid Kübra Atalay, CDA-lid en oud-kandidaat-Kamerlid (2012) Dave Ensberg-Kleijkers
  Politiek midden, ga samenwerken

Hoogste tijd dat fatsoenlijke middenpartijen de handen ineenslaan ....

...    De kans op een grote verkiezingsoverwinning voor de PVV en zelfs de mogelijkheid van een 'premier Wilders' neemt met de dag toe. ...

... en stuurt dus een brief met dringende aanbevelingen naar de Verbindkrant, met daarin de volgende uitglijer:
  Vooral jonge biculturele Nederlanders zijn somberder over hun kansen in de samenleving. Onder meer door negatieve beeldvorming en 'framing' in diverse media én door politici.

Wat een gore leugen. De politici en vooral de media lopen het vuur uit hun sloffen om de gekleurde ten dienste en gunste te zijn. Iedere negerin die niet vals zingt, staat bij DWDD, en iedere moslim die twee woorden kan spellen wordt gevierd alsof het Ernest Hemingway is.
    Nee, het is zo: dat ondanks politici en vooral de media het vuur uit hun sloffen lopen om de gekleurde ten dienste en gunste te zijn. En dat iedere negerin die niet vals zingt bij DWDD, staat en iedere moslim die twee woorden kan spellen wordt gevierd alsof het Ernest Hemingway is. dat ondanks al dat de negers en moslims op iedere minuut van de dag geconfronteerd wordt met het feit dat hun cultuurtjes absoluut niet mee kunnen meekomen met de Nederlandse.

Hoe trotser het volk, hoe duidelijker de taal. En er is weinig trotser dan Koerden (Volkskrant.nl, 19-02-2017, door Beri Shalmashi):
  Opinie op zondag - Beri Shalmashi: 'Krullen hebben bestaansrecht'

Tussentitel: Krullen staan bij hele volksstammen voor een identiteit die hen is afgepakt ... door migratie

Door hun migratie hebben wij, wij allemaal, hen de identiteit afgepakt. En denk niet dat dit over "hen de moslims" of "hen de Midden-Oostiërs" gaat ... Want dit is de volledige ondertitel:
  Krullen staan bij hele volksstammen voor een identiteit die hen is afgepakt, tijdens de slavernij, of door migratie

En dat 'tijdens de slavernij' dient vertaald te worden: de Nederlanders hebben ook de negers dus alle gekleurde immigranten de identiteit afgepakt.
    Dit gaat maar over één ding: HAAT, HAAT, HAAT.
    NEDERLANDHAAT.
    En op één manier klopt dat: door te migreren naar Nederland, hebben ze kennis gemaakt met een beter functionerende cultuur.
    Oftwel: ze ervaren hier lid te zijn van een minder-functionerende cultuur.
    Oftewel: door migratie wordt van de gekleurde de culturele trots afgepakt.
    En daarom haten ze ons.
    En daarom is er maar één oplossing: remigratie.
    Meer haat van Shalmashi hier uitleg of detail .

Nou, de bekentenissen worden hoe langer hoe openlijker ... De Volkskrant heeft haar reactieruimtes gesloten, en het lijkt wel of ze er nog driester zijn geworden. Alleen al het feit dat een erkende haatzaaier wordt losgelaten op de verslaggeverscolumn. En bij zijn tweede inbreng is dus helemaal raak (de Volkskrant, 29-03-2017, column door Hassan Bahara):
  Therapie

Pijn opzoeken in een PVV-dorp om weerbaar te worden

Waarbij je nog zou kunnen denken dat dat 'pijn' slaat op de inwoners van het PVV-dorp dat de overlast van Marokkanse jongeren in het winkelcentrum, de overvallen op bejaarde vrouwen, en de komst van een "Wij haten jullie"-moskee hadden moeten aanschouwen.
    Grapje, natuurlijk:
  Afgelopen zaterdag in de Amsterdamse Kinkerstraat: een uitgelaten drietal roept 'Minder! Minder!', net op het moment dat ik met mijn gezin en een goede vriendin langsloop.
    Goede vriendin: 'Dat was echt niet voor jou bedoeld.'
    Ik: 'Sure?'
    Goede vriendin: 'Ja echt.'

Oftewel: "Alle Nederlanders zijn haters".
  Pijn moet je opzoeken, leerde ik de afgelopen weken. Stel je er aan bloot en je wordt er weerbaarder door. Ik loop door Rucphen (22.288 inwoners), een Brabantse gemeente waar 38,9 procent van de stemmen bij de verkiezingen naar de PVV ging.

Oftewel: "Alle Nederlanders zijn haters".
    Gevolgd door wat couleur locale verhalen, met daarin dit:
  'U heeft het schijnbaar goed', begin ik tegen meneer Ten Ouden. 'U woont mooi, hebt met niemand problemen - u heeft toch niets om tegen te protesteren?'
    'Maar een heleboel andere mensen wel', antwoordt hij. 'Uit solidariteit met hen stem ik op de PVV.'
    Ik vind het moeilijk te geloven en vermoed heel andere motieven. Maar meneer Ten Ouden houdt voet bij stuk.
    'U heeft niet vanwege hun islamstandpunt op de PVV gekozen?'    ...

Juist ja ... Het gaat dus in ieder geval mede om de islam. Wie tegen de islam is, is een fascist. Enzovoort. En wat vindt deze in zijn eigen ogen ongetwijfeld zeer gematigde moslim hier van:
  Ik ga op een bankje zitten bij het Rucphense gemeentehuis. Zes oudere mannen zijn er aan het jeu de boulen. Statistisch gezien moet ongeveer de helft van dit zestal op de PVV hebben gestemd.
    Dit heb ik ook geleerd in de afgelopen weken: heel lang naar iets kijken, dan gaan bepaalde pijnen vanzelf slijten. Daarom fixeer ik mijn blik op het zestal. Het idee dat hier PVV'ers tussen zitten, laat ik over mij heen komen. Bedoeling van dit trucje is dat ik op den duur geen gemene PVV'ers meer zie, maar gewoon een zestal vrolijke Brabanders, die vast heel lief zijn voor hun kleinkinderen.
    Het lukt mij maar matig. De scherpe wrokgevoelens laten zich moeilijk naar de achtergrond drukken.

Juist ja! Precies! Dat is wat ze voelen. Die terroristen. Wrok! En hebben ze ietwat minder te verliezen, dan is er een enorm risico dat ze "af" gaan. Dat ze een vrachtauto pakken, of hun eigen (het laatste exemplaar, in Londen), om over blanke mensen, "Ongelovigen!", heen te rijden.
    Natuurlijk is dát de verklaring en de enige verklaring.
    Wrok!
    Wraakzucht vanwege de culturele nederlaag.
    Het is dat Bahara een goed baantje heeft, anders zou het hem dus ook kunnen overkomen. En die Mohammed Atta en zijn vrienden (weet u nog wel, die van 9/11), hadden het ook best redelijk met hun geslaagde studie.

En nog eentje van Bahara, en nog duidelijker (de Volkskrant, 22-04-2017, column door Hassan Bahara)
  Hallo!

... Ik las deze week in NRC Handelsblad een interview met actrice Anousha Nzume, die vandaag ook in de Volkskrant aan het woord komt. Nzume vertelde over haar boek Hallo witte mensen -

Eentje uit de hausse van negers die als lid van de groep negers klagen over racisme. Hassan snapt dat wel:
  Ik zeg 'Hallo witte mensen' zoals je het in een wraakfantasie zou zeggen. 'Hallo witte mensen, herkennen jullie mij nog?' Uit die wraakgevoelens is dat boek van Nzume geboren - vertrouw me maar.
    ...Hallo witte mensen! Klinkt als een montere, zelfverzekerde titel. Maar kijk er nog eens goed naar. Er sijpelt van alle kanten wrok uit. ...

Kijk, daar houden ze bij ons thuis nu van: eerlijkheid. Wat Anousha, Hassan zelf en al die andere allochtone klaag-negers en klaag-moslims eigenlijk allemaal roepen is dit "Wij haten jullie!". En wat daar bij hoort: "Wij haten jullie omdat jullie cultuur succesvoller en beter functionerend is".

Nog meer Bahara - hij mag op zaterdag (tijdelijk) een column vullen. Deel één (de Volkskrant, 07-05-2017, column door Hassan Bahara):
  Broodje Döner

Tussentitel: Op mijn blote knietjes bid om een Nederlandse Zadie Smith of Teju Cole

Dit is dus het Nederlandse 'racismedebat':

Die Zadie Smith, Teju Cole, enzovoort zijn zwarte haatzaaiers, wier enige boodschap is: de blanken onderdrukken ons en maken ons minderwaardig.
    Hetgeen leidt naar deze observatie:
  Terug naar Nederland. Ik heb een diepe, persoonlijke behoefte aan schrijvers en denkers van Nederlandse bodem die net als een Baldwin "...
    ... ik hoop toch echt wel dat jongere generaties met een kleurtje ... die met klasse en intelligentie kunnen spreken over onze plek in deze witte wereld.

Oftewel: de jongere generatie met een kleurtje heeft geen plaats in de witte wereld. Wat klopt. Als gekleurden zullen ze niets toevoegen. En dat weten ze en daar gaan ze geestelijk aan dood.
    Deel twee (de Volkskrant, 13-05-2017, column door Hassan Bahara):
  Vaderverering

Schrijver Alfred Birney deelde vorige week in een Volkskrant-interview een ervaring die - met wat geografische aanpassingen - zo uit de mond van een willekeurig migrantenkind opgetekend had kunnen worden ...
    'Ik loop daar over het vliegveld, voorbij de douane, en ik zie mijn vader overal lopen', vertelt Birney over zijn eerste bezoek aan Indonesië, het geboorteland van zijn agressieve vader. 'En toen wist ik het, binnen een paar minuten: mijn vader hoort híér thuis. Ik begreep opeens een hoop. Natuurlijk voelde hij zich niet thuis in Nederland.'
    Tien tegen één dat een heleboel andere Volkskrant-lezers bij deze passage ook met kramp in de maag aan hun eigen vader dachten. Hij is zo op te halen, die herinnering aan je vader die tijdens een bezoek aan zijn geboorteland opbloeit: hij klopt het stof van zijn kleren, krijgt kleur op zijn wangen, recht zijn rug en steekt zijn kin naar voren. Eindelijk is hij een compleet mens.

Waarin een kunstig woord is geslopen: "compleet". Het is vaag. Wat er natuurlijk hoort te staan is dit: "gelijkwaardig". In Nederland zijn ze geen "gelijkwaardige mensen". Wie wat ook zegt. Want ze zien en voelen het zelf.

Hier een geval dat een kleine denkstap vereist (de Volkskrant, 06-5-2017, door Ianthe Sahadat):
  Slechter af in betere buurt

Jongeren die verhuizen van een armere naar een rijkere buurt vertonen daarna vaker probleemgedrag. Onderzoeker Jaap Nieuwenhuis schrok zelf van die bevinding, die indruist tegen het beleid om wijken te mengen.

Een 12-jarige jongen, we noemen hem Roy, woont met zijn moeder op een galerijflat in een stadswijk ergens in Nederland. Zijn moeder zit in de bijstand. Geld voor een sportclub is er thuis niet, Roy draagt geen Nikes, maar schoenen van het huismerk van Van Haren. Dan krijgt Roys moeder de kans om te verhuizen naar een sociale huurwoning in een nabijgelegen wijk met laagbouw vol gezinnen met tweeverdieners en groenstroken. Doen of niet doen?
    Wat zegt uw onderbuik? Die van veel beleidsmakers zei jarenlang: natúúrlijk, meteen doen! Wonen in een meer gemengde omgeving, waar het gemiddelde inkomen hoger ligt en de graad van verloedering van de behuizing lager - dat werkt emanciperend, dat is vooruitgang.
    Dat blijkt niet zo te zijn. Niet voor Roy althans. De kans dat de tiener na deze verhuizing psychische klachten ontwikkelt, uiteenlopend van agressie, angststoornissen, depressie tot een conflict met zijn moeder is groter dan wanneer zij samen in de galerijflat blijven wonen, zo blijkt uit een recent verschenen studie van sociaal geograaf Jaap Nieuwenhuis.
    Jongeren die van een armere naar een rijkere buurt verhuizen vertonen meer probleemgedrag dan jongeren die naar een gelijksoortige of armere buurt verhuizen, zo ontdekte Nieuwenhuis, postdoc aan de onderzoeksgroep stedelijke vernieuwing en wijkverandering aan de bouwkundevakgroep van de TU Delft.
    Roy bestaat niet echt, hij staat symbool voor de ruim negenhonderd jongeren tussen de 12 en 20 jaar die Nieuwenhuis gedurende vijf jaar volgde. Althans, hij volgde de jongeren niet zelf, hij combineerde data van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS), zoals inkomens van de ouders en woon- en verhuisgegevens met onderzoeksdata van de Universiteit Utrecht naar het welbevinden van honderden jongeren gedurende een periode van vijf jaar. Zijn publicatie verscheen eind april in het vakblad Journal of Youth and Adolescence.    /...
    Omdat verhuizen altijd een reden heeft, heeft de onderzoeker rekening gehouden met zaken als een scheiding of het verlies van een baan en het dalen van de inkomsten van ouders die ten grondslag aan een verhuizing kunnen liggen - allemaal zaken bovendien die het welbevinden van de tieners kunnen beïnvloeden. Ook verhuizen zelf is stressvol. 'Voor al die dingen heb ik gecorrigeerd, toch zie je dat kinderen die naar een mindere of vergelijkbare buurt verhuizen niet met meer probleemgedrag kampen.'    ...

Zie je dit zo staan, dan denk je meteen: "Oh ja, dat is logisch. Er is al een hele sleep onderzoeken in de publiciteit geweest die lieten zien dat geluksgevoel niet afhangt (mede) van welvaart, maar relatieve welvaart - het 'Is mijn auto groter/kleiner dan die van de buren'?- effect". En dat geldt natuurlijk op alle niveaus.
    Wat ook de onderzoeker bedacht:
  Nieuwenhuis is wel een beetje geschrokken van zijn bevindingen. Hij verklaart ze aan de hand van het idee van relatieve deprivatie. Je bent slechts zo arm (of rijk) als je je voelt. Het contrast met de sociaal-economische situatie van de nieuwe buren (of buurkinderen) is te groot, vermoedt hij.
    'Kinderen met ouders met een laag inkomen voelen zich naast buurkinderen met rijkere ouders waarschijnlijk slechter af dan tussen buren met vergelijkbare lage inkomens', zegt hij. De perceptie van welvaart is belangrijker dan de welvaart zelf en sociale acceptatie is voor pubers van wezensbelang. 'Jongeren kunnen die ongelijkheid als oneerlijk ervaren, dat kan zich uiten in probleemgedrag.'    ...

Juist.
   En voor wie de relevantie alhier nog niet bedacht heeft: "En dit geldt allemaal in volstrekt dezelfde mate voor mensen die van arme naar rijke landen verhuizen, en dubbelzoveel, als ze zich door uiterlijk onderscheiden.
    Correctie: maak van de 'dubbelzoveel' iets als "minstens vijf keer zo veel".
    En daar is je gevoel van culturele nederlaag.

Nog een erkenning, en weer per ongeluk natuurlijk, van iemand die lange tijd een prominente woordvoerderfunctie had: Fatima Elatik uitleg of detail . Ze heeft de Amsterdamse politie opgestookt om hoofddoeken toe te staan, kreeg die kanonskogel keihard in het gezicht terug, en ging natuurlijk instantaan klagen over haar "behandeling". Hier de relevante tekst (Facebook, 19-05-2017:
  Fatima Elatik

Lieve vrienden ik kom net binnen na een werkdag van 16 uur ja ja waar ik voor betaald krijg inderdaad. ...
    Dat ongemak dat sommigen nu uiten over de veranderende samenleving en de verandering van de status qua voel ik al fucking 43 jaar. ...

Oftewel: Fatima Elatik, 43 jaren oud, voelt geen ongemak omdat ze ongemakkelijk behandeld wordt. Dat 'betaald worden' is ten bedrage van 12.000 euro per maand. Nee, Fatima Elatik voelt al 43 jaar ongemak, natuurlijk, omdat ze al 43 jaar leeft in een samenleving die superieur is (Ja, we gaan het woord maar eens gebruiken) aan haar achterlijke geitenneukers hoofddoekjescultuur die ze hier vanaf haar zestiende al loopt te promoten.
    En dan nog verbaasd zijn dat er mensen rondlopen die haar bloed wel kunnen drinken ...

Een jaarlijks gebeuren dat door de politiek-correcte media naarstig verzwegen wordt, is weer begonnen (telegraaf.nl, 02-06-2017. uitleg of detail ):
  Ramadan-rellen

Gemeenten staan goeddeels machteloos tegen ramadanvandalen. Verschillende steden namen voorafgaand aan de vastenmaand maatregelen, maar toch gaat het mis. ...
    In Hilversum en Haarlem werden afgelopen week auto’s en bushokjes vernield. Omwonenden klagen over herrie en het afsteken van zwaar vuurwerk. Niemand is opgepakt. ...

Dat verzwijgen heeft twee redenen - de eerste: die rellen hebben een overduidelijke boodschap: het zijn "Wij haten jullie"-rellen.
    En de tweede reden is dat men geen alternatieve reden kan vinden op het meer "neutrale" sociologische vlak. Terwijl die er wel degelijk is. Dat zit zo: gedurende de "normale" tijden doen moslims wel in variabele mate aan hun geloof, maar dat heeft betrekkelijk weinig directe invloed op hun dagelijkse leven en gedrag. Niet tijdens de ramadan. Dan wordt het belangrijkste in het leven overhoop gegooid: de voedselinname. Ook voor de jeugd in de puberleeftijd. Oftewel: alle moslims worden in hogelijk versterkte mate herinnerd aan hun moslim-zijn. En dus ook aan hun verschil met de Nederlandse maatschappij die heerlijk door blijft eten. En dus worden ze in hogelijk versterkte mate herinnerd aan het verschil in cultuur tussen henzelf en de Nederlandse omgeving. Dus worden ze in hogelijk versterkte mate herinnerd aan het verschil in succes tussen hun eigen cultuur en die van de Nederlandse omgeving. Dus worden ze in hogelijk versterkte mate herinnerd aan hun culturele nederlaag. De gemakkelijk-agressieven onder hen, de pubers, uiten dat op straat.

Hé, iemand uit de elite, zijn het ergens op de grens tussen al dan niet politieke-correctheid, die het durft te benoemen (de Volkskrant, 26-08-2017, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer, politiek commentator van de Volkskrant):
  Verslaafd aan slavernij

In het debat over slavernij is overdrijving keukenmeester


Tussentitel: Hooguit 1 procent van de Nederlanders is in aanraking gekomen met slavernij

...    Kortom, overdrijving is keukenmeester in dit debat. ... recenter door activisten die zochten naar verklaringen waarom het zwarte volksdeel in Amerika structureel achterbleef. Afgezien van aantoonbare discriminatie moest dat wel door de onuitwisbare effecten van de slavernij komen.    ...
    ... De stelselmatige overdrijving één kant op laat vooral zien dat het slavernijdebat gaat over nu en niet over toen. ...

Nou ja, het staat er niet maar het staat er wel bijna: het 'nu' is de culturele nederlaag van nu. eerder genoemd "structureel achterblijven". In Amerika, maar vele belangrijker: overal ter wereld.

De volgende is een bron die verdwaald was in de archieven. De hoofdrolspeler is een redelijk diep in het Nederlandse beleidsapparaat geïnfiltreerde islamist met een academische opleiding in de fopwetenschappen, genaamd Sinan Çankaya uitleg of detail - eerst even voorstellen (de Volkskrant, Vonk, 09-11-2013, door Sterre Lindhout):
  Nu zegt echt iedereen wat hij denkt

...   De woede die zich de laatste weken openbaarde, is volgens antropoloog Sinan Çankaya een gevolg van het voortschrijdende emancipatieproces. Çankaya, werkzaam aan de Universiteit Utrecht en gespecialiseerd in diversiteitsbeleid ...

Daarnaast is Çankaya ingehuurd door de landverraderlijke politieleiding om op te schrijven dat de gewone politieagenten allemaal racisten zijn, wat deze islamist natuurlijk met groot enthousiasme doet, en waarmee hij regelmatig in de landverraderlijke media wordt aangehaald. Zoals hier.
    Overigens is het artikel naar aanleiding van het verschijnsel dat na zoiets als een decennium roepen dat "Alle Nederlanders zijn racisten", er nu eindelijk iets van het tegengeluid begint door de dringen tot elite en media, dat tegengeluid een eigen kanaal gevonden hebbende dat de elite niet beheerst, domineert, en censureert: het internet. Want dat 'zegt echt iedereen wat hij denkt' is dus absoluut niet in de gewone media, maar op dat internet.
    Met in dit geval ook nog een concrete aanleiding, namelijk de agressieve "Zwarte Piet is racime"-haatcampagne:
  Racisme | Is Nederland het nieuwe Oostenrijk?

Nu zegt echt iedereen wat hij denkt

De een wil niet terug in het politiek correcte hok. De ander neemt het niet meer dat allochtonen de kop van jut zijn.


... Mark Rutte kwam met een in zijn onpeilbaarheid welhaast Cruijffiaanse uitspraak: 'Zwarte Piet, dat zegt het al, die is zwart.'
    Waar Den Haag zijn toevlucht nam tot struisvogelpolitiek, trok een boze meute uitgedost als Zwarte Pieten, met de gehekelde rode lippen en gouden oorringen, naar het Malieveld, als pauwen die hun staartveren tentoonspreiden om hun territorium af te bakenen. Ze waren boos op Verene Shepherd, de buitenlander die kritiek durfde te hebben op 'ons onschuldige kinderfeest'.
    Maar toch. De reacties leggen een conflict bloot dat over meer gaat dan Zwarte Piet. Maar waarover precies? Waar komt de agressie vandaan?    ...

Die 'agressie' (bedoelt natuurlijk van de tegenreactie tegen de haatcampagne) zie je hier:
 
 

En waar dit vandaan komt is glashelder: van het besef een in Nederland achterblijvende en mislukkende cultuur te zijn. De culturele nederlaag.
    Hetgeen Sinan Çankaya in dit stuk nog eens uitvoerig uit de doeken doet:
  ...    De woede die zich de laatste weken openbaarde, is volgens antropoloog Sinan Çankaya een gevolg van het voortschrijdende emancipatieproces. Çankaya ... ziet dat immigranten zich niet langer willen aanpassen aan de Nederlandse cultuur ...

Brullen van de lach!!! Wat Çankaya hier bedoelt met 'immigranten' kent hij natuurlijk primair van zijn eigen groep, de moslims, en die hebben zich nooit voor maar een seconde willen aanpassen: eigen winkels, eigen theehuizen, eigen kerken, eigen klederdracht, eigen radicalen, eigen jihadisten, enzovoort.
  ...  dat immigranten zich niet langer willen aanpassen aan de Nederlandse cultuur, maar mede willen bepalen wat die cultuur inhoudt. ...

Instantane riposte van de Nederlanders (op het internet): "Rot op met je achterlijke Midden-Oosten-cultuur afkomstig uit het achterlijke Midden-Oosten".
  ... 'Wat zichtbaar wordt in bijvoorbeeld de woede over Zwarte Piet, is de machtsstrijd tussen de oorspronkelijke bewoners van Nederland en nieuwkomers om de vraag: wat is de Nederlandse cultuur en door wie wordt die bepaald?'    ...

Dat klopt. En het antwoord is simpel: "Rot op naar je eigen cultuur als je die zo graag wil. En die cultuur vindt je in het achterlijke Midden-Oosten".
  ... 'Nederlanders zien hun eigen cultuur als superieur aan de culturen van minderheden', zegt Çankaya. 'Die visie wordt door het hele politieke spectrum gedeeld.'    ...

Hier erkent Çankaya dat hij de Nederlandse cultuur ziet als superieur, want hij kan het niet van anderen hebben want dat zou via de media moeten komen (hijzelf verkeert te midden van moslims en politiek-correcten) en de media zijn rabiaat politiek-correct en multiculturalistisch en roepen om het hardst "Alle Culturen zijn Gelijk".
    En dat vinden de allochtone haters ook:
  ... 'Maar tolerantie wordt pas echt interessant wanneer ze op de proef wordt gesteld', zegt Çankaya, 'wanneer de machtsverhoudingen verschuiven, zoals nu.' Immigranten willen ook culturele gelijkwaardigheid, willen af van elementen van de Nederlandse cultuur die hen storen of kwetsen. ...'

Vrijelijk verkrijgbaar! In de landen van de thuiscultuur.
    En dan:
  ...  Sinan Çankaya ziet deze eruptie als voortzetting van een langdurige strijd om de Nederlandse cultuur. 'Het is een manifestatie van de pijnlijke machtsverschillen op cultureel gebied. Groepen geven niet snel hun macht uit handen. En uiteindelijk zal de vraag wat de Nederlandse cultuur inhoudt niet op grond van argumenten, maar door demografie worden beslist. Je ziet het al in grote steden, daar zijn de oorspronkelijke Nederlanders niet langer in de meerderheid. '

Een nauwelijks verdekte waarschuwing voor etnische burgeroorlog .
    Culturele nederlaag en etnische burgeroorlog: oorzaak en gevolg.

Nog geen Nederlander heeft het tot nu toe durven beweren. Dat mogen ze namelijk niet - wijzen op de mislukking van de gekleurde immigranten. Dat mogen alleen gekleurde immigranten (de Volkskrant, 09-01-2018, column door Erdal Balci):
  De droge grond is mooi, de kuise moeder is heilig

... nu komen we aan bij onze eigen Boef. Net als Jozef heeft hij ook een gevangenisverleden. De rapper heeft een half jaar in jeugddetentie gezeten en vanwege herhaling van de strafdelict en door de weigering van medewerking met de reclassering nog eens een straf van anderhalf jaar moeten doorstaan.  
    De gelijkenis tussen Jozef en Boef is interessant omdat ze elkaar niet alleen in hun narcisme vinden, maar ook vanwege de manier waarop ze zich als migrant afzetten tegen hun nieuwe land. Allebei werden ze op jonge leeftijd gescheiden van hun familie en land (Boef leefde vanaf zijn vierde met zijn oom in Nederland) en allebei hebben ze een dikke rekening te vereffenen met het land waar ze eigenlijk alles aan te danken hebben. ...

Dat over die Jozef uit de Bijbel is natuurlijk speculeren. Dat over die Rapper Boef natuurlijk niet. Diens haat straalt je al tegemoet als je hem gewoon maar ziet. En zijn liefde voor de barbarij is even zichtbaar:

  ... De muziek van Boef is een constante aanval op de vrouw. En wat hij vanuit de grond van zijn hart wenst, laat hij in de clip van het nummer Lauw zien.
    In die film ziet Boef op straat een mooi, vermoedelijk Marokkaans meisje zonder hoofddoek. Dan gaat hij naar Dubai. Hier droomt hij dat dat meisje ook in Dubai is, dat ze gehuld in een sluier op het zand van de woestijn staat en lief en zedelijk naar hem glimlacht. Hij is dan gelukkig, op de droge grond staat hij, een eerzaam meisje lacht verliefd naar hem, het Westerse continent dat hem alles heeft gegeven is eindelijk verslagen.    ...

Wat dus allemaal ingegeven is door dit:
  Allebei de jongemannen grijpen de seksualiteit van de vrouw aan om af te rekenen met de superioriteit van hun nieuwe land. Het nieuwe land is weliswaar vrijer en rijker ...

En dat gaat dus echt niet over met welke vorm van "integratie" dan ook want de achterlijkheid zit in geloof en cultuur.
    We moeten die lui collectief kwijt.

Een nieuw exorbitant en nog schreeuwender voorbeeld dat alle drie de vakjes aantikt: racisme, beschuldigingen van racisme, en culturele nederlaag (de Volkskrant, 18-06-2018, door Wieteke van Zeil):
  Morrelen aan machtsposities

Supersterren Beyoncé en Jay-Z namen in het diepste geheim in het Louvre hun nieuwe videoclip op, die zaterdag ineens op YouYube verscheen. In
Apeshit geeft het echtpaar aan de hand van oude meesterstukken commentaar op de scheve machtsverhoudingen van vroeger en nú.

Pardon ...? '... de scheve machtsverhoudingen van vroeger en nú.' ... Dat 'scheve machtsverhoudingen van vroeger' ... Staat dat voor "Blanke Europeanen kwamen aanvaren in houten zeeschepen en kochten slaven van de Ashanti" of bedoelen ze iets anders? Waarschijnlijk, maar dan hebben we dus te maken met verbale fraude en oplichting. De bekende fraude en oplichting dat "Zwarten presteren onder op alle mogelijke sociaal-culturele vlakken ten opzichte van blanke Europeanen behalve zang en dans" vertaalt in "Blanke Europeanen zijn racisten".
Terwijl de bijbehorende illustratie ...:
 

... glashelder laat zien dat daar het racisme staat. Het racisme van het paar "Arrogant" en "Dom":
  De supersterren namen in het diepste geheim het Louvre ‘over’ om er als een Frans koningspaar gefilmd te worden bij achttien kunstwerken. ...
    Met de details die Beyoncé en Jay-Z in de clip van Apeshit uitlichten, transformeren ze ons perspectief op de oude meesters, en richten ze onze blik op de geschiedenis. Want het oog gaat naar drie dingen in het bijzonder: zwarte aanwezigheid in de kunstwerken, macht en vrouwen.

Waarbij dat macht natuurlijk staat voor "Blanken zijn racisten".

Er zijn zeven gewone moslims opgepakt wegens ver-gevorderde plannen om een aanslag te plegen. Erdal Balci legt nog eens uit wat er in dit soort gewone-moslim zieltjes misgaat (de Volkskrant, 02-10-2018, column door Erdal Balci):
  De bevrijding voor onze eigen Normans

Verderop legt Balci uit wat hij bedoelt met dat 'Normans'. Dta slaat op een bekende film-psychopaat genaamd Norman Bates. Oftewel: wat hier eigenlijk staat is:
  De bevrijding voor onze eigen psychopaten

Wat dus slaat op de moslims maar dat staat er natuurlijk niet letterlijk. Maar het is er wel direct uit af te leiden:
  De jongste verdachte van de door de AIVD verijdelde aanslag was de achttienjarige Amir B. De eerste reactie van zijn geschokte moeder was dat Amir gewoon een goede jongen was. Zij had er geen idee van dat haar zoon zich met jihadistische activiteiten bezighield. De vrouw is een Poolse, de wortels van de vader van de achttienjarige terrorist liggen in Egypte.    ...

Kortom: een gewone moslim. Balci, gaat uitleggen wat er gebeurt in de moslim-ziel:
  Ik heb veel Egyptenaren, Marokkanen, Turken, Algerijnen gekend die zelf op het simpele, overzichtelijke platteland van die landen zijn opgegroeid en te maken kregen met kroost dat naar de bleke zon van Nederland groeide. De zon van het moederland was geel en ook de sporen van de shag aan hun vingers. Mannen die zich nimmer verveelden. Ze hadden namelijk vrede met wat de vier jaargetijden brachten.
    De kinderen van deze mannen daarentegen, ruiken vanaf hun geboortedag naar de poldergrond van Nederland. Ze lijken niet op hun vaders die niet bij machte waren om de codes van het stadsleven te ontrafelen, de tijd doodden in koffiehuizen en niet te breken waren dankzij de stille afspraak tussen zon en mens.
    Hun kinderen vervelen zich wel in de Europese steden. De westerse moderniteit met al haar potentie voor meer vrijheid, geluk en recht dat aan menselijke ervaringen is getoetst, lonkt van alle kanten. Maar de kinderen van de voormalige boeren wijzen het pijnlijke proces van de verstedelijking af. Het koesteren van de gebruiken van hun ouders en het naleven van de tradities uit het Midden-Oosten gaat ze makkelijker af en biedt vooralsnog meer houvast.    ...

Welke houvast ze nodig hebben omdat ze door hun moslim-programmering niet mee kunnen komen in een hoger-ontwikkelde en op rationaliteit geschoeide maatschappij.
    Balci zegt het bloemrijker:
  Wie durft te beweren dat het platteland van het Midden-Oosten niet naar behoren vertegenwoordigd wordt in de mooiste steden van Europa? De kinderen van de eerste migranten uit het Midden-Oosten hebben de tienduizend jaar oude rust van het boerenleven in de ogen van hun ouders gezien en proberen die koste wat het kost te kopiëren. Daardoor vallen ze bij bosjes ten prooi aan de gevoelens van claustrofobie van de vrijwillig verkozen afzondering.

Dat 'platteland' staat natuurlijk voor "de cultuur". De cultuur uit het Midden-Oosten.
    En die cultuur leidt tot:
  In het hedendaagse Europa is dat kunstmatige platteland in de Europese steden als een baarmoeder die geboorte geeft aan armoede, ellende en isolement. De grote meerderheid van de bewoners van deze getto's ondergaat dit lot in stilte. Deze vergeefse zoektocht naar het fundament van die bloed-gebonden zingeving en geluk levert ook volledig doorgeslagen, geradicaliseerde types op. Ze proberen hun levens op basis van duizenden jaren oude verhalen te organiseren, onderdrukken hun seksualiteit, cijferen hun ratio weg, vallen daardoor in een vreselijk donker gat en lijken daarmee van iedereen op de wereld het meest op Norman Bates uit de film Psycho.    ...

Oftewel: ze zijn psychopaten geworden vanwege de nederlaag die hun cultuur lijdt te midden van de westerse cultuur.
    Wat geldt voor alle moslims ...:
  Want deze psychopaten hebben zichzelf in de mooiste en de spannendste steden van de wereld tot een leven veroordeeld dat niets anders te bieden heeft dan verveling en ellende. Ze verdrinken in die verveling en in de haat jegens de mensen die wel plezier hebben. ...

... , en wat bij sommige van hen leidt tot daden.

Het is dan wel fictie ... (de Volkskrant, 12-02-2019, tv-recensie, door Haroon Ali):
  Trauma

Black Earth Rising zet het pijnlijke verleden van Rwanda op zijn kop.


Tijdens het kijken van de BBC-serie Black Earth Rising ...
    De Britse mensenrechtenadvocaat Eve Ashby moet zich al in de eerste scène verantwoorden voor haar 'paternalistische' werk in Afrika. Wat niet helpt, is dat ze een dochter adopteerde uit Rwanda. Kate ...
    Eve's rechtvaardigheidsgevoel en Kate's onverwerkte oorlogstrauma komen hevig tot botsing. Eve vindt dat ook oorlogshelden moeten boeten voor nieuwe misdaden. Maar voor haar dochter ... haalt dit oude wonden open: waarom weet ze niks over haar achtergrond? Kate richt al die frustratie op haar witte redder en schreeuwt huilend dat door deze rechtszaak westerlingen zullen blijven denken dat 'oorlogsmisdaden en genocide gewoon dingen zijn die Afrikanen elkaar aandoen, dat we maar apen zijn'. ....

... maar verder volledig naar het leven getekend. De fundamentele angst van de zwarte, en daar kan geen moedertjelief aan helpen. Het enige dat dat kan, is het teruggaan in de tijd en het omdraaien van de geschiedenis.

Een geval van erkenning - uit Engeland, maar dat maakt niets uit, natuurlijk (de Volkskrant, 26-02-2019, door Patrick van IJzendoorn):
  'Rushdie-affaire was het begin van de radicalisering van Britse moslims'

De fatwa tegen de schrijver Salman Rushdie, die deze maand dertig jaar geleden werd uitgesproken, vormde de geboorte van de politieke islam in Engeland. Dat zegt de Britse filmmaker Mobeen Azhar, die de boekverbranders van weleer opzocht.


De fatwa tegen Salman Rushdie was van Britse makelij. ...
    Voor Azhar ... Zijn vader is een Pakistaanse immigrant ...
    Het epicentrum van de anti-Rushdie-protesten vormde indertijd een andere stad in West-Yorkshire: Bradford. 'Daar zocht ik de boekverbranders van weleer op om hun beweegredenen te vinden', zegt Azhar. 'Het waren mannen die voor het eerst in hun leven de straat opgingen. Blasfemie was de directe aanleiding, maar doorvragen leerde dat er veel wrok achter zat. Wrok omdat ze als tieners werden gepest op school, uitgemaakt voor 'Paki'. ...'

Iedere dag, natuurlijk.
    De uit Nederland bekende leugens. Kijk maar:
  ...  uitgemaakt voor 'Paki'. Ik kende zulke verhalen van mijn vader, die in de jaren zeventig met een fles in zijn gezicht werd bewerkt door leden van het National Front.'

Oftewel: Hoe herken je een Pakistaanse immigrant? Antwoord: aan de littekens in zijn gezicht.
    De werkelijkheid:
  ... Azhar ... Zijn vader is een Pakistaanse immigrant die in Engeland aan de slag ging als buschauffeur, net als de vaders van de huidige minister van Binnenlandse Zaken en de Londense burgemeester ...

Ook allemaal bewerkt met flessen en daarna nooit meer een kans in het leven gekregen, dus.
    Natuurlijk maken die Paki- en flessen-verhalen deel uit van die al bestaande wrok.
    De culturele nederlaag.
    Het weten als cultuur achterlijk te zijn.

Een lid van de Marokkaanse gemeenschap dat ook veel nuttigs te melden had over de Marokkaanse gemeenschap, komt ook met dit (de Volkskrant, 27-08-2019, door Robert Vuijsje):
  Doorpakker
...
Denk je dat andere Limburgers jou zien als een van hen?
'Als ik positief in het nieuws kom, dan wel. In de finale van The Voice Kids was ik de Limburgse, de Venlose Numidia. Als ik een overval zou plegen, ben ik een Noord-Afrikaan.'    ...

Hetgeen aanleiding was voor de volgende herformulering:
    Het beschreven proces is universeel: voor Algerijnen die naar Marokko gemigreerd zijn, geldt ongetwijfeld precies hetzelfde.
    Er is echter ook een fundamenteel verschil: een Algerijn in Marokko zal het "een Algerijn" genoemd worden niet zien als een groot probleem.
    Een Marokkaan in Nederland vindt het "een Marokkaan" genoemd worden wel een groot probleem.
    En wel omdat Algerijnen in Marokko zich niet zien als minderwaardig ten opzichte van Marokkanen.
    Terecht.
    Terwijl Marokkanen in Nederland zich wel zien als minderwaardig ten opzichte van Nederlanders.
    Terecht.

De brandstichtingen en plunderingen door de zwarte OnlyBlackLivesMatter-beweging in Amerika (na de dood-bij-arrestatie van de zwarte crimineel George Floyd) hebben al veel moois gebracht. In de zin van mooie onthullingen. Doordat leden en aanhangers in hun enthousiasme om de schuld te geven aan de blanken hun mond voorbij praten. Hier een voorbeeld vanuit België, via de inmiddels standaard-route van het slavernij-verleden (de Volkskrant, 03-07-2020, door David Van Reybrouck, cultuurhistoricus, schrijver en archeoloog. In 2010 verscheen zijn bestseller Congo, waarvoor hij onder meer de AKO Literatuurprijs kreeg):
  Spijtbetuiging | Voor wandaden in Congo

Congo en koning lijken eindelijk klaar voor dialoog

De brief van de Belgische koning Filip mag van schrijver en Congo-kenner David Van Reybrouck historisch heten. Maar de echte uitdaging ligt er nu voor de Congolezen en andere minderheden.

Oftewel: "Vanwege het kolonialisme in Congo van toen, zijn de gewone blanke Belgen van nu allemaal gore racisten". 
    Zoals uitgebreid wordt uitgelegd in de tekst, samengevat hier:
  Tussentitel: De wonden uit het verleden gaan we niet genezen door enkel naar dat verleden te kijken

En dat alle gewone blanke Belgen allemaal gore racisten zijn, blijkt onder andere uit dit:
  ...    Mohamed El Bachiri, de wijze man uit Molenbeek die zijn vrouw bij de aanslagen op 22 maart 2016 in Brussel verloor, zei vorig jaar: 'Veel jongeren met een migratieachtergrond hebben zoveel last van hun binnenklimaat - onbehagen, identiteitsproblemen, sociaal-economische frustratie, onrechtvaardigheidsgevoelens, discriminatie - dat het buitenklimaat hen volslagen koud laat. ...'

Oftewel: "Veel allochtone jongeren hebben last van hun totale maatschappelijke mislukken en als groep van de totale culturele nederlaag" ('met een migratieachtergrond' is een gore leugen want het geldt alleen voor zwarten en moslims).

Twee stuks met de boodschap "We weten het het zelf eigenlijk heel goed". De eerste uit een bron die al ruim drie jaar oud en destijds aan de aandacht ontsnapt is (de Volkskrant, 21-02-2017, door Robert Vuijsje):
  Een ander licht

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Dat onderzoekt V in een reeks interviews. Rapper Akwasi: 'Overal staan we onder aan de ladder.'


...    Eerder in het gesprek, toen het ging over de geschiedenis van de Ashanti in Ghana, zei hij: 'Het is nog steeds lelijk wat er gebeurt in Amerika en in andere landen. Nog steeds worden zwarte mensen onderdrukt, overal staan we onder aan de ladder. Als je dat niet ziet, heb je oogkleppen op.'

Mooi hè ... Dat:
  ... overal staan we onder aan de ladder. Als je dat niet ziet, heb je oogkleppen op.'

Zo is dat. En misschien is er in Amerika nog een kleinigheid hier of daar, maar in Nederland in ieder geval op geen enkle manier sprake van onderdrukking en dat geldt voor hele veel landen en plaatsen. En toch:
  ... overal staan we onder aan de ladder. ...

En wat er voor staat is dus een gevalletje "oogkleppen".
    En de tweede is bijna net zo mooi (de Volkskrant, 01-08-2020, door Robert van Gijssel)
  Beyoncé overweldigt de kijker met Afrikaanse pracht

Met haar nieuwe 'visual album' Black is King wil Beyoncé de kijker op het hart drukken: de wereld zou de wereld niet zijn zonder de Afrikaanse kunst en cultuur.


Beyoncé liet de wereldpremière van haar muziekfilm Black is King voorafgaan door een gebruiksinstructie. 'Mijn hogere doel is dat je de film kijkt met je familie en dat je er trots van wordt', schreef ze op haar sociale- mediakanalen. ...
    ...Volgens haar is Black is King in de eerste plaats een feest. 'Een viering van de zwarte geschiedenis en cultuur' ...
    Maar natuurlijk is het album vooral ook een steun in de rug van veel zwarte Amerikanen, die zich in eigen land in de hoek gedreven voelen.
    ... de onderliggende boodschap van dit alles blijft anderhalf uur lang helder. De wereld zou de wereld niet zijn zonder de zwarte cultuur en geschiedenis - iets waar diezelfde wereld volgens Beyoncé aan herinnerd moet worden. 'Wij waren schoonheid, voordat zij wisten wat schoonheid was', zegt zij ergens.

Glashelder: "Ik heb een enorm cultureel minderwaardigheidsgevoel en ga dit nu eens lekker compenseren".
    En deze twee vullen elkaar prachtig aan.

Nog een geval in de Beyoncé-categorie, komende via-via. De introductie (briefjevanjan.nl, 27-07-2020, door Jan Dijkgraaf uitleg of detail ):
  Briefje aan… Sabrine Ingabire

Beste Sabrine,

Dacht ik net dat de mondkapjesdiscussie het Black Lives Matter-gezeik een beetje naar de achtergrond had verdrongen, kom ik in de Vlaamse krant De Morgen een groot interview met jou tegen.

Waarom?

Je bent tegenwoordig in dienst van de Nederlandse krant NRC Handelsblad ...

Dit geval is nog oneindig veel liederlijker dan Beyoncé - voor de details zie hier uitleg of detail . Maar hier gaat het om één enkel ding eruit:
   
  “Uit onderzoek blijkt dat mensen van Afrikaanse afkomst de meeste diploma’s hebben…”

Eentje van de soort waarmee begonnen is (de Volkskrant, 23-02-2009, door Natalie Righton):
  Wij zijn geen barbaren

Het is bedoeld als statement: nee zeggen tegen meisjesbesnijdenis. Daarvoor lieten migrantenvrouwen en migrantenjongeren zich portretteren. ‘Ik heb zoveel pijn gehad.’
.

Want de werkelijkheid is natuurlijk uitleg of detail uitleg of detail :
  Uit onderzoek blijkt dat mensen van Afrikaanse afkomst de MINSTE diploma’s hebben.

Iets dat mevrouw Ingabire natuurlijk ook wel weet, net zo goed als de besneden vrouwen weten dat besnijdenis een vorm van barbarij is.
    En juist daarom het omgekeerde beweren.
    Jan Dijkgraaf deed er nog een treffende illustratie bij:
 

Dat is het soort kop dat je krijgt van door ter compensatie van gevoel voor minderwaardigheid verworden arrogantie. Meer daarvan in de snel groeiende verzameling Zwarte empathie uitleg of detail , die ook gezien kan worden als een verzameling van dat verschijnsel.

Weekblad Elsevier viert ter ere van het einde van het jaar en vermoedelijk in een poging ook een beetje "mee te doen", drie allochtone vrouwtjes. Dat levert van het zwarte contingent uitsluitend haat uitleg of detail op, natuurlijk, maar onderweg komt er ook een, ongetwijfeld onbedoelde, bekentenis langs. Eerst even kennismaken (elsevier.nl, 18-12-2020, door Ron Kosterman uitleg of detail ):
  ‘De tijd van het gladstrijken is voorbij’

... Lisette Wellens (33) ...

... 10 oktober dit jaar zette Lisette een bericht op Instagram, precies tien jaar nadat Curaçao een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden was geworden. Ze was er destijds bij. Ze werkte bij de Caribische redactie van de Wereldomroep. ‘Ik stond op het Briónplein in Willemstad toen de Curaçaose vlag werd gehesen. Kippenvel bij 30 graden.    ...

Direct gevolgd door de alinea waar het om gaat:
  ...    ‘Er heerste echt een gevoel van: vanaf nu gaan we het met zijn allen beter doen. Tja, dat is niet helemaal gelukt. Neemt niet weg dat het nog zou kunnen, hè.’ Giovanca: ‘Daar zijn generaties voor nodig.’ Lisette: ‘Meer dan ik had gehoopt.’ Giovanca: ‘De emancipatie-spirit is enorm, maar voor de uitvoering heb je knowhow, vaardigheden en mentaliteit nodig. Die kun je niet met een chip inplanten.’ Lisette: ‘Ze willen wel, maar het lukt maar niet. Dat doet me dan pijn.’    ...

En wat is het resultaat van die confrontatie met de werkelijkheid? Antwoord:
  ...    Het was een propvol nieuwsjaar. Corona, de Amerikaanse verkiezingen, Black Lives Matter en de ‘racismekwestie’, zoals Lisette dat, met luide bijval van Giovanca, noemt. ‘“Racismedebat” is echt het verkeerde woord. Er is racisme, punt uit. Dat is geen discussie.’    ...

Oftewel:

Het worden van een "Angry Black Woman".
    Gepaard gaande met een stroom andere beschuldigingen van racisme uitleg of detail .

Het volgende paar is nog hooggeïntegreerder dan de voorgaande exemplaren, als prominent van de nieuwe partij voor progressieve en kosmopolitische jongeren: Volt. De aanleiding voor hun ontboezeming (GeenStijl.nl, 19-01-2021, door Van Rossem uitleg of detail ):
  4 en 5 Mei Comité blundert WEER met spreker

...    Het 4 en 5 Mei Comité heeft schrijver Abdelkader Benali gevraagd om de jaarlijkse voordracht bij de Dodenherdenking te verzorgen en het 4 en 5 Mei Comité zou het 4 en 5 Mei Comité niet zijn als de wokeness van de comitédrinkers hen niet blind zou maken voor alweer een blunder van een boegbeeld. Abdelkader Benali houdt namelijk helemaal niet zo van joden. Zeker niet van rijke joden. Hij houdt eigenlijk alleen van joden als hij ze kan inzetten voor de valse vergelijking "moslims zijn de nieuwe joden". Het kost echt niet zo veel moeite om een paar citaten van Abdelkader Ibn Ali te vinden die je nopen tot een druppeltje olie op de scharnieren van de boekenkast. ...

"We schrijven Beiroet, Libanon, juli 2006, de eerste dagen van de oorlog tussen Israël en Hezbollah. Ik loop hem op een feestje tegen het lijf. Ik heb geen idee wie hij is, hij heeft nog nooit van mij gehoord. Benali barst los. Sinds hij een succesvol schrijver is en wat meer geld heeft, komt hij vaker in Amsterdam-Zuid. Jemig, daar blijkt het vol te zitten met joden. En het vervelendste is: het zijn zoveel joden! Amsterdamse joden. Je voelt je als Marokkaan nauwelijks op je gemak. Het lijkt Israël wel. Heel irritant allemaal. Zoveel joden, dat voelt gewoon gek aan. Ik denk: is er soms iets mis met Holland’s leading writer? Maar goed, na de jodentheorie gaan we gelukkig over op iets luchtigers. Meisjes."    ...

Nou, dat was wel voldoende voor de nodige ophef, natuurlijk.
    Met ook onmiddelijk de steun uit alle hoeken van het Joods-islamitisch-zwart-landverraders-collectief, met hier dat van de boven al geïntroduceerden (Joop.nl, 27-01-2021, door Nilüfer Gündoğan en Itay Garmy - Nilüfer Gündoğan en Itay Garmy zijn Kandidaat-Kamerleden voor Volt Nederland uitleg of detail )
  Sta Abdelkader Benali niet toe om zichzelf te laten cancellen

Met in de kop al de kenmerkende moslimtaal of woestijntaal: de gebiedende wijs uitleg of detail .
    Waarvan er nog veel meer volgt, zie elders uitleg of detail , maar hier gaat het om dit aspect:
  Benali en Baudet. ... De ander – ‘boreaal’ – heeft politieke invloed ...

Tja, dat ene woord alleen al, hè ...
    Zij zijn niet boreaal, oftewel "Europese cultuur", maar "Allahiaal", oftewel woestijncultuur.
    Daar draait alles om.
    Stap 2:
  ...     Voorzitter van het Nationaal Comité 4&5 mei, Gerdi Verbeet... zei ... blij te zijn dat de schrijver zelf zijn conclusie had getrokken. Ze lichtte daarna toe dat het Comité voor Benali had gekozen omdat – en wij citeren: ‘Op den duur moet je mensen die geen herdenkingstraditie van huis uit hebben meegekregen, erbij betrekken.’    ...
 In andere woorden: het was tijd voor iemand met een migrantenachtergrond, want die snappen de traditie niet.
    Daarmee legt Verbeet in al haar deftigheid bloot, hoe er door het Comité klaarblijkelijk over mensen als Benali gedacht wordt.  ...

En stap 3:
  ... Benali gedacht wordt. De vele duizenden Marokkanen en andere Noord-Afrikanen die in de Tweede Wereldoorlog meevochten of vermoord werden, zijn blijkbaar niet doorgedrongen.    ...

Kijk, daar gaat het dus allemaal om.
    Deze bewering zelf is inderdaad korte tijd is gepromoot door de politieke-correctheid. Maar wel een hele korte tijd want dit werd zelfs door het grootste deel van de politieke-correctheid als absolute kolder afgewezen uitleg of detail .
    Het woestijnvolk komt er vele jaren later op terug.
    Omdat het datgene is dat het diepste in de ziel van de allochtoon gekerfd is: het besef geen bijdrage geleverd te hebben aan Nederland, en absoluut geen enkele kans te hebben dat, als cultuur, ooit te doen.
    Als hun cultuur iets kon bijdragen, was waar die cultuur dominant is, Marokko of Turkije enzovoort, dat allang veel sterker gebeurd, en zaten ze niet in Nederland vanwege de achterlijkheid van die thuislanden en -culturen.
    Het is allemaal culturele nederlaag.
    Gekrijs door de pijn van een culturele nederlaag.
    Die bij de wat dieper in de Nederlandse maatschappij  doorgedrongen figuren, zoals deze, nog erger lijkt te zijn dan bij het allochtone klootjesvolk.
    Ze zien meer van de Nederlandse cultuur, zien dus dat de grootte van het verschil beter, en hebben meer pijn.
    Dus krijsen maar, vol omkeringen van werkelijkheden, zie de uitgebreidere analyse uitleg of detail .
    De slotconclusie, aldaar:
    "We moeten ze kwijt. Allemaal."
    Praktisch: we moeten het aantal terugdringen zodanig dat het gevaar van aanslagen door willekeurigen uit het niet-ingebedde klootjsvolk beperkt blijft tot, zeg, eens in de tien jaar.
    Oftewel: terug naar maximaal 100 duizend moslims in Nederland.

Hoe radicaler, hoe duidelijker. En aan deze kant van de grens met geweld komt het weinig radicaler dan de volgende, natuurlijk gevierd door de Volkskrant (de Volkskrant, 01-05-2021, door Sterre Lindhout):
  Identiteitspolitiek

Hen houdt Duitsland een spiegel voor

Van schoolpleinmoeders tot extreem-rechtse politieagenten: niemand is veilig voor columnist en schrijver Hengameh Yaghoobifarah. Die confronteert Duitsers graag met de lelijke kanten van hun land. ...

Prachtig, vinden ze dit bij de Volkskrant, en alle andere politiek-correcte media waar ook ter wereld:
  ...    'Hengameh Yaghoobifarah heeft het geluk en de pech voor veel meer te staan dan alleen zichzelf', staat in een profiel van de Süddeutsche Zeitung. ...
    Yaghoobifarahs eerste roman. Ministerium der Träume beschrijft het verhaal van Nasrin, een veertiger die in de jaren tachtig naar Duitsland vluchtte ... Het is een verhaal over racisme ...
    ... hoog in de bestsellerlijst van weekblad Der Spiegel... Alle recensies zijn lovend. ... de recensent van Die Zeit ...

En hier is waar dit varken uitleg of detail haar cultuur ziet staan ten opzichte van de blanke:
  ...    Samen met schrijver en activist Fatma Aydemir bundelde Yaghoobifarah in 2019 de grieven van een aantal jonge schrijvers met een migratieachtergrond in de essaybundel Eure Heimat ist unsere Albtraum (Jullie geboorteland is onze nachtmerrie). ...

Maar natuurlijk. Hun cultuur is "Beiroet" vergeleken met "Berlijn".
    "Barbarij" vergeleken met "Beschaving".

En daar is 'ie eindelijk ... de eerste beschrijving van het verschijnsel buiten deze website. Het auteurschap van het artikel op de Telegraaf-website vermeldt 'Redactie', maar de hele tekst lijkt afkomstig lijkt van een psycholoog van hindoestaanse komaf 'Redactie' als auteurschap maar waarvan de hele tekst afkomstig lijkt van een psycholoog van hindoestaanse komaf (telegraaf.nl, 30-06-2021, door Avish Jajairam, psycholoog uitleg of detail ):
  ’Het slaafsyndroom is excuus voor eigen falen’

Kun je lijden aan PTSS door een ervaring die je zelf niet hebt meegemaakt? Avish Jajairam buigt zich over die vraag in de aanloop naar Keti Koti, de viering van de afschaffing van de slavernij. ’Het posttraumatisch slaafsyndroom waaraan nazaten zouden lijden, wordt aangepraat.’


„Donderdag viert men Keti Koti (letterlijk: ketenen gebroken) ter gelegenheid van de afschaffing van de slavernij in 1863 in Suriname en de Nederlandse Antillen. Daarmee laait ook de discussie voor nieuwe slavernijmonumenten en herstelbetalingen aan nakomelingen van ’tot slaaf gemaakten’ op. Tegenwoordig gaat dat gepaard met de claim dat institutioneel racisme zou bestaan en dat veel nakomelingen zouden lijden aan een bijzondere vorm van psychotrauma. Maar kun je écht lijden aan een traumatische ervaring die je zelf niet hebt meegemaakt?

Mensen die zeer ingrijpende en schokkende gebeurtenissen hebben meegemaakt, kunnen erna nog steeds vormen van ernstige shock en stress ervaren. We noemen dat de posttraumatische stressstoornis. PTSS belemmert het normaal functioneren en uit zich in zowel psychische als lichamelijke klachten. De afgelopen decennia brachten diverse sociologen en psychologen de gevolgen van slavernij in verband met PTSS in een relatief nieuw fenomeen: het intergenerationeel of transgenerationeel trauma, soms ook wel het ’posttraumatisch slaafsyndroom’ genoemd. Dat slavernij tot PTSS zal leiden is geen verrassing. Maar dat nakomelingen van ’tot slaaf gemaakten’ een beroep doen op dit nieuwe fenomeen is opmerkelijk en bovendien onterecht.

Verklaringsmodel
Steeds vaker lezen we dat met name zwarte mensen een beroep doen op het intergenerationeel trauma, als verklaringsmodel voor hun persoonlijk falen in de maatschappij en zelfs crimineel gedrag. Dr. Joy DeGruy stelt in haar boek Posttraumatisch slaafsyndroom: Amerika’s erfenis van blijvende schade en genezing (2005) dat de tot slaaf gemaakte Afrikanen en hun nakomelingen lijden aan een ongediagnosticeerde en onbehandelde vorm van PTSS. Volgens haar is deze vorm van PTSS niet eenvoudig te verhelpen en ligt dat bovendien niet aan zwarte mensen zelf die dit trauma ervaren. Integendeel, het ligt volgens haar aan het bestaan van institutioneel racisme, zodat ongelijkheid en onrecht jegens de nakomelingen van tot slaaf gemaakte Afrikanen blijft bestaan.

De theorie dat psychotrauma op intergenerationele wijze epigenetisch, dus via dna, kan worden geërfd is – net als de stelling dat institutioneel racisme bestaat – nog altijd onbewezen. Bovendien kunnen talrijke andere factoren en determinanten verantwoordelijk zijn voor de klachten die mensen ervaren. Van kinderen van overlevenden van de Holocaust wordt eveneens gesuggereerd dat zij lijden aan intergenerationeel trauma. Toch ervaren Joden zichzelf in het algemeen als succesvol en doen zij geen beroep op deze theorie. In plaats van bevolkingsgroepen een trauma aan te praten, kunnen we ons liever richten op onze eigen kracht.

Geheugen
Een trauma vereist een eigen ervaring, niet de ervaring van een ander. Ook nakomelingen van slaven hebben zelf géén ervaringen meegemaakt en beschikken dus ook niet over een geheugen. En zelfs het (reconstructief) geheugen van ervaringen die wél zijn ondergaan, zijn in meer of mindere mate vervormd en vervalst. Onze herinneringen worden beïnvloed door andere cognitieve processen, zoals culturele en religieuze overtuigingen, verbeelding en perceptie. De constante herhaling en framing van de mythe dat institutioneel racisme bestaat en gekleurde mensen hieraan lijden is het échte trauma. Gekleurde mensen betichten blanken ervan dat zij niet weten wat racisme is, omdat ze het nooit ervaren hebben. Maar weten nakomelingen van ’tot slaaf gemaakten’ wel wat de slavernij was?”

De eerste keer dus dat deze redactie het op deze site geïntroduceerde begrip "culturele nederlaag" elders ziet beschreven.
    Deze redactie heeft verder gezocht en bevestigd gekregen wat al het vermoeden was: Jajairam is van hindoestaans-Surinaamse afkomst. In Suriname zijn hindoestanen en zwarten geen vrienden. Zwarten duiden hindoestanen aan als "koelies", en dat is niet vriendelijk bedoeld.
    "Werken te hard voor de blanken".
    Of überhaupt: "Werken te hard".
    Andersom zien de hindoestanen de zwarten stiekem als minderwaardig.
    Je trouwt als hindoestaan niet met een zwate (is ooit ook een film over gemaakt).
    En hindoestanen hebben een kleurtje, dus mogen hier eerder zeggen wat voor een blanke streng verboden is (hoewel Yernaz Ramautarisng wel op z'n falie kreeg toen hij iets opmerkte over het IQ van zwarten ...).

Een toelichting bij de leeftijd waarop dit proces al voltrokken is (GeenStijl.nl, 03-11-2021, door Pritt Stift uitleg of detail ):
  Bende misogyne antisemieten actief in WestFriesland. Meerdere woningovervallen, waarvan 1 met dodelijke afloop

...    Een gewelddadige groep jongeren zou in wisselende samenstellingen een reeks overvallen hebben gepleegd in West-Friesland en de regio Alkmaar. De politie ziet overeenkomsten in hun jacht naar contant geld: Berkhouter Sjaak Groot (72) moest het in juni met de dood bekopen. Hun vluchtauto is gefilmd. (NHnieuws)

Op 4 juni van dit jaar overviel de bende een gezin in De Noord bij Heerhugowaard, een schitterend lintdorp met een imposante kerk. Vijf gewapende overvallers dringen de woning binnen en binden de bewoners vast in bed.

Vijf 'hele jonge' jongens zeiden volgens de bewoonster Francis: "Rustig, rustig. We willen geld" en "Kankerhoer, vuile Jood." Behalve een onbekend geldbedrag namen ze ook de auto van de familie mee, waarmee ze ervan door raceten.    ...

Dit laatste, het taalgebruik, om vast te stellen dat het hier om Marokkkanen gaat.
    Maar in eerste instantie gaatr het niet zozeer om dat, als wel iets in één van de reacties:
  Reacties:

Wij hier op school hebben ±1000 leerlingen. Daar van is ongeveer 150 man van niet Friese achtergrond om het maar netjes te zeggen. In de afgelopen 3 jaar is 80% van de problemen waarbij er gesprekken geweest zijn met de leerlingen van niet Friese achtergrond. Kern van het probleem meestal. Ze hebben geen respect voor 'andere'... en hebben schijt... het is een probleem waar we geen oplossing meer voor gaan vinden...

MeneerGuggenheimer | 03-11-21 | 11:18

Dat is het dus; ze 'hebben schijt'.
    Ze hebben door dat ze culturele losers zijn.
    En die criminaliteit op reeds zeer jeugdige leeftijd is natuurlijk een gevolg van precies hetzelfde.

Het verschijnsel van de culturele nederlaag doet zich niet alleen voor in Europa als daar niet-westerse culturen binnenkomen, maar ook binnen de niet-westerse culturen als daar Europeanen binnenkomen (de Volkskrant, 04-07-2022, door Mark Schenkel):
  Bushpiloot Room brengt met liefde Gods hulp in Afrika

Met zijn Cessna brengt oud-luchtmachtpiloot Pieter Room hulpgoederen naar de meest afgelegen gebieden in Afrika. Een nieuw leven, met hulp van God, voor zendingsorganisatie MAF. Maar niet iedereen waardeert het werk.


Pieter Room (38) doet alles zelf, van het minutieus uitrekenen hoeveel zijn passagiers bij elkaar opgeteld wegen, tot het dichtdoen van de deuren van zijn éénpropellervliegtuigje. Zo ook deze ochtend. ...
    De vliegende zendelingen hebben een enorme voetafdruk: in de 26 landen waar MAF actief is - van bijvoorbeeld Guinee, Liberia en Madagaskar tot Suriname en Indonesië - werden naar eigen zeggen in 2021 bij elkaar gemiddeld 115 vluchten per dag verzorgd. ...
    Maar er klinken ook bedenkingen. Niet in de cockpit, maar op de grond: volgens Mary Serumaga, een Oegandese essayist, ontslaat structurele hulpverlening in het algemeen de Oegandese regering van de plicht om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de ontwikkeling van het land. 'Meer dan honderd jaar na de komst van de eerste missionarissen zijn delen van Oeganda nog altijd afhankelijk van zendelingen voor basale diensten als waterputten en scholen. Dat is erg spijtig, het gaat ten koste van onze waardigheid en soevereiniteit', aldus Serumaga.    ...

Waar eigenlijk doodgewoon staat: "Ik weet dat we minderwaardig zijn en dat is jullie schuld omdat jullie een goed voorbeeld geven wat wij na 200 jaar nog steeds niet kunnen navolgen".

Op dezelfde dag twee hoog-geïntegreerde figuren die toch zichtbaar moeite hebben met zich verplaatsen in de andere kant vawegen die nederlaag van de hele groep. De eerste, in de ere-column op pagina 2 (de Volkskrant, 18-10-2022, column door Ibthal Jadib):
  Wie het over discriminatie heeft, betreedt een glibberig pad

Klopt als een bus.
    Kijk maar:
  Vorige week fietste er in de nieuwsstroom op mijn telefoon een artikel voorbij met de kop 'Kinderen van migranten ervaren meer discriminatie dan hun ouders'. Dat bleek de conclusie te zijn van het Sociaal en Cultureel Planbureau na een onderzoek onder mensen met een migratieachtergrond. ...

En iedereen weet waardoor dat komt: die ouders leefde/lren cultureel nog volledig in het thuisland, en worden zich nauwelijks of niet gewaar van de culturele achetrstand en bijbehorende nederlaag.
  ...    Nieuwsgierig stuurde ik drie (Marokkaanse) vriendinnen het artikel door met de vraag: herken jij dit? De eerste reageerde: 'Ikzelf echt totaal niet. Ik heb het wel heel duidelijk bij mijn man gezien.' De tweede antwoordde: 'Hmm, nee niet echt, maar ik werk natuurlijk ook in een multiculti bedrijf.' De derde tenslotte appte: 'Uhm, lastig. Ik kreeg wel een havo-advies terwijl al mijn toetsen vwo/gymnasium-score waren.'    ...

Dat laatste vanwege de lage- of niet-opleiding van de ouders, iets dat, gemeten, meer voorkomt in de provincie dan bij allochtonen.
    Vervolgens blijkt dat ze zelfs wel ziet dat de conclusies van het SCP onzin zijn, om vervolgens toch zelf in de fout te gaan
  ...    Mijn eigen ervaringen met discriminatie zijn lachwekkend in vergelijking met die van mijn ouders. Mijn vader werd op zijn werk, als de zoveelste ongediplomeerde gastarbeider, vanzelfsprekend ingezet voor zware fysieke arbeid. ...

Daarvoor werden ze geworven en geselecteerd.
  ...Het duurde jaren voor iemand doorkreeg dat de man uitstekend kan rekenen. ...

Er was geen behoefte aan.
  ... Toen hij, muizenstapje voor muizenstapje, zijn weg omhoog baande binnen het bedrijf stond lang niet iedereen hem toe te juichen. Een buitenlander als leidinggevende; dat was men niet gewend. ...

Dat heeft niets met het buitenlander-zijn te maken, maar geldt voor iedereen die klimt binnen het eigen bedrijf. De standaardmanier is van werkgever te wisselen.
  ...    Mijn moeder is als schoonmaakster haar leven lang onderschat. Dat zag ik pas toen ik in mijn studententijd een bijbaan nam als haar collega. De eerste keer dat onze leidinggevende langskwam, stond ik met m'n ogen te knipperen omdat hij mijn moeder toesprak alsof ze volslagen debiel was. ...

Hoeft ook allemaal nul komma niks met afkomst te maken te hebben, en zo dat wel zo is, is het ongetwijfeld op ervaringen gebaseerd.
    De moeder is, net als de dochter, de uitzondering.
    Wat ze dus niet wil zien, want dan moet je erkennen uit een minderwaardige stam te stammen.

En nummer twee (de Volkskrant, 18-10-2022, column door Erdal Balci):
  Het kan ze niets schelen dat de wereld vergaat

...    Moderniteit is ook de strijd die geleverd moet worden voor democratie, vrijheid en vooruitgang voor anderen. Ik zag de eilandjes in de West-Europese steden ontstaan ...

Het gevolg:
  ... De klimaatramp klopte steeds luider op de deur. We waren er net over gaan praten toen corona de wereld in gijzeling nam. Onder deze omstandigheden van de dreigende apocalyps en een pandemie behelsde de kwestie van de 'afgehaakten' ... de autochtonen van het Westen.
    In Amerika hielp de onderklasse Donald Trump in het zadel. Complottheorieën waren als het wassende water waaraan niet te ontsnappen viel. De massa's schoven hun zwak voor autocraten, hun sterke afkeer van de wetenschap, hun liefde voor bijgeloof en hun weerzin voor het intellectualisme niet meer onder stoelen of banken. In Nederland was op een gegeven moment Thierry Baudet leider van de grootste partij van Nederland.    ...

Maar tegen dat gevolg van de aanwezigheid van zijn stam heeft de geïntegreerde dus bezwaar.

De geïntegreerde komt met nog een ontboezeming (Volkskrant.nl, 12-12-2022, uitleg of detail ):

Nee hoor.
    Kijk maar (de Volkskrant, 13-12-2022, door Erdal Balci, schrijver en journalist):
  Marokko ...

... Zaki ... Bouderbala ... Timoumi ... Marokko ...
    ... Zaki ... Bouderbala ... Timoumi ...
    ... Turken ... Marokkanen ... Turkije ... Marokko ...
    ... Zaki ... Bouderbala ... Timoumi ... Marokko ... Marokko ...
    ... Marokko ...
    ... Turkije ... Marokkaanse ... Marokko ... Marokkanen ...
    .. Zaki ... Bouderbala ... Timoumi ... Marokko ... Marokkaanse ...
    Marokko ... Marokko ... Zaki ... Bouderbala ... Timoumi ... Marokko ...

Het gaat alleen om BARBAARSE migranten uitleg of detail uitleg of detail uitleg of detail .
    Omdat barbaarse migranten lijden aan de culturele nederlaag.
    Hebben de Aziatische helemaal geen last van.
    Hebben een ruimtestation en staan al bijna op de maan.

De situatie was natuurlijk al volkomen helder, maar de Volkskrant wil er graag nog eens drie strepen onder zetten (de Volkskrant, 02-10-2024, door Marjolein van de Water en Lamyae el Amrani):
Weg uit Nederland

Naar het land van de ouders: 'Daar voel ik me vrij'

Onder hoogopgeleide moslims in Nederland is het steeds vaker een onderwerp van gesprek: weggaan uit het land dat voor hen steeds killer wordt. Marokko trekt. 'Ik weet dat ik niet verhuis naar een paradijselijke plek. Maar je weet in Marokko wat wel en niet kan.'


    ... Yasmine en Mohammed ...
    ... willen weg vanwege het vijandige klimaat in Nederland. 'Hier kijken mensen op me neer omdat ik een hoofddoek draag', zegt Yasmine. ...
    ... 'Ik heb heel lang geprobeerd me aan te passen aan de Nederlandse samenleving', vertelt hij. 'Maar als je je niet volledig conformeert, blijven Nederlanders je zien als vreemdeling.'    ...
    Yasmine... 'Maar het wordt alleen maar slechter voor moslims in Nederland.' ... 'We zijn het zat om in vernedering te leven.'
    ... Onder moslims is emigreren een veelvoorkomend gespreksonderwerp, vooral onder hoogopgeleiden, blijkt uit gesprekken die deze krant voerde. Want, zo is de gedachte, waarom zou je je energie en talenten steken in een land waar anderen je niet als volwaardig zien?
    Warda Belabas en Petra de Jong van de Erasmus Universiteit deden onderzoek naar de achterliggende redenen. ... Hun studie, eerder dit jaar gepubliceerd, laat zien dat een vijandig klimaat tegenover moslims een cruciale rol speelt bij het besluit om Nederland te verlaten.
    De groeiende discriminatie en intolerantie die Marokkaanse Nederlanders in hun dagelijks leven ervaren, leidt ertoe dat zij een toekomst in Nederland niet meer zien zitten, zo blijkt uit het onderzoek. Ook De Jong en Belabas signaleren dat het relatief vaak gaat om hoogopgeleide mensen.
    ... Hajar, een 35-jarige Marokkaanse Nederlander. 'Ik heb me altijd enorm ingezet voor de Nederlandse maatschappij', vertelt ze. Hajar studeerde rechten, werkte bij een advocatenkantoor gespecialiseerd in mensenrechten, en richtte later haar eigen juridisch adviesbureau op. Daarnaast verscheen ze regelmatig in de media, waarin ze zich uitsprak tegen de inperking van vrijheden voor moslimvrouwen en tegen kritiek op het dragen van een hoofddoek.
     Ik was optimistisch over de potentie tot verbetering van de Nederlandse samenleving en probeerde bruggen te slaan tussen verschillende groepen', aldus Hajar. Inmiddels gelooft ze er niet meer in en denkt ook zij erover te weg te gaan. ...
    'De overheid faalt in het beschermen van moslims', aldus Hajar. 'Die ziet ons niet als volwaardige burgers.' Dat heeft ze ook zelf ervaren toen ze als jurist voor een gemeente werkte: 'Er kwam iemand voor gratis juridisch advies, maar toen hij mij zag, zei hij dat hij niet door een vrouw met hoofddoek geholpen wilde worden.' Het ergste vond Hajar dat haar collega's er niets van zeiden. 'Ze boden hem een andere jurist aan.'
    Haar emigratieplannen kregen een vastere vorm naarmate de lijst met negatieve ervaringen groeide, en ze het klimaat in Nederland en Europa zag verharden. De enorme verkiezingswinst van radicaal-rechts en de vorming van een regering met de PVV was voor Hajar een nieuw dieptepunt. 'Mensen voelen zich gesterkt in hun islamhaat en zullen geweld minder schuwen', vreest ze.
    ... Hajar neemt ... verlies van carrièrekansen voor lief. 'Ik wil leven op een plek waar ik me vrij kan ontwikkelen', zegt ze vastberaden. 'Dat is me veel waard.'
    ... Saloua Bourhim (40) ...
    ... verhuisde dertien jaar geleden van Amsterdam naar het pittoreske vissersdorpje Essaouira, aan de westkust van Marokko. Ze kon destijds op weinig begrip rekenen van haar omgeving. 'Want waarom zou je weg willen uit Nederland, het land van vrijheid en gelijkheid?', zegt ze lachend. Maar Bourhim wist toen al heel zeker: dit is niet de plek waar ik mijn kinderen wil grootbrengen.
    Als jongerenwerker in Amsterdam zag ze het effect van discriminatie en stigmatisering op opgroeiende kinderen. Ze zag hoe jongeren hun motivatie verloren na voor de zoveelste keer te zijn geconfrontreerd met stage-discriminatie en sprak meiden die geen hoofddoek durfden te dragen uit angst voor de reactie van hun leraren. Die worsteling met hun identiteit wilde ze haar kinderen besparen. ...
    Bourhim deelt haar leven met haar bijna negenduizend volgers op Instagram ... veelal jonge Nederlandse moslims die in Nederland zijn opgegroeid.
    Uit hun berichten spreekt een groeiende onvrede met Nederland. 'Mensen voelen de anti-islamsentimenten steeds dichterbij komen', aldus Bourhim. 'De wantrouwende houding van de overheid richting moskeeën, de toeslagenaffaire, de discriminatie bij DUO en banken. En zo kan ik nog wel even doorgaan', verzucht ze. 'Dat de man die 'minder, minder, minder' scandeerde nu grote verkiezingswinst heeft geboekt, drukt iedereen ruw met de neus op de feiten.'
    ...de 37-jarige Jamal Dahbi. Hij verhuisde zeven jaar geleden naar Marokko ...
    ... hoopt met de podcast de drempel te verlagen voor mensen die de wens hebben te emigreren. 'Het leven is kort en de aarde groot. Als je ongelukkig bent op een plek en onrecht ervaart, wat houdt je daar dan nog?'
    Uit onderzoek blijkt dat discriminatie ertoe kan leiden dat mensen met een migratieachtergrond zich gaan distantiëren van hun Nederlandse identiteit, ook als ze hier geboren zijn. 'Uit de studies blijkt dat minderheden die zich afgewezen voelen troost zoeken in de eigen gemeenschap en minder binding voelen met de ontvangende maatschappij', zegt sociaal wetenschapper Martinovic. 'Dat kan een rol spelen bij de wens om het land te verlaten.'
    ... 'Ik groeide op in een gereformeerd dorpje', vertelt Mohammed. Als kind speelde ik veel met witte kinderen maar merkte altijd al dat ik er niet echt bij hoorde.' Halverwege de middelbare school ging de islam een grotere rol spelen in zijn leven, Mohammed trok steeds meer op met andere moslims. 'Zij accepteerden me wel zoals ik was.'
    Ook Yasmine groeide op in een witte omgeving, in het zuiden van het land. 'Ze dachten altijd dat mijn moeder de schoonmaakster was en dat ze geen Nederlands kon', vertelt ze. 'Ik heb dat altijd als heel vernederend ervaren.' Mohammed vult aan: 'Yasmine is hier derde generatie en wordt nog steeds gezien als een allochtoon. Voor onze kinderen willen we een ander leven.'
    ... Yasmine ... van linkse partijen verwacht ze weinig. 'Zij accepteren misschien dat we een baard of hoofddoek hebben, maar onze normen en waarden zien ze het liefst verdwijnen. Linkse ideeën over lhbti, abortus en prostitutie staan haaks op mijn ideeën over het gezinsleven.'
    Ook daarom willen ze verhuizen naar een land waar moslims niet de minderheid vormen. 'In de islam staat het gezin centraal en is het alleen binnen de geborgenheid van een huwelijk dat man en vrouw intiem zijn', zegt Yasmine. 'In Nederland is er steeds minder vrijheid om kinderen met deze overtuiging op te voeden.'
    Hun verhuizing moet ook een einde maken aan hun angst voor verdere inperking van vrijheden. Zo vrezen ze dat er in Nederland op een dag een hoofddoekverbod komt in openbare gebouwen, net als in Frankrijk. ...
    'Ik weet dat ik niet verhuis naar een paradijselijke plek', zegt ook Hajar. 'Maar je weet in Marokko wat wel en niet kan. Ik heb liever dat de grenzen van de vrijheden duidelijk zijn, dan de schijnvrijheid die ik in Nederland ervaar.'
    ... ervaart Bourhim het leven in Marokko als een stuk aangenamer ... het belangrijkste is de vrijheid die ze ervaart. 'Mijn kinderen kunnen hier trots zijn op wie ze zijn, we hoeven ons niet constant te verantwoorden.'    ...

We hebben niet geteld hoeveel keren hier staat "Wij zijn achterlijk", net zo min als "Wij voelen ons achterlijk", en "Jullie discrimineren ons door niet achterlijk te zijn". En de combinaties ervan.
   En dan staat er ook nog eens waarom dit speciaal de hogeropgeleiden betreft:
  ...Cijfers van het CBS tonen al langer aan dat de in Nederland geboren kinderen van Marokkaanse ouders er vaker voor kiezen uit Nederland te vertrekken dan hun leeftijdsgenoten.
    Warda Belabas en Petra de Jong van de Erasmus Universiteit deden onderzoek naar de achterliggende redenen. Ze interviewden 25 Marokkaanse Nederlanders die in Nederland zijn geboren en als volwassene naar Marokko zijn geëmigreerd. Hun studie, eerder dit jaar gepubliceerd, laat zien dat een vijandig klimaat tegenover moslims een cruciale rol speelt bij het besluit om Nederland te verlaten.
    De groeiende discriminatie en intolerantie die Marokkaanse Nederlanders in hun dagelijks leven ervaren, leidt ertoe dat zij een toekomst in Nederland niet meer zien zitten, zo blijkt uit het onderzoek. Ook De Jong en Belabas signaleren dat het relatief vaak gaat om hoogopgeleide mensen.
    'Dit verschijnsel is niet uniek voor Nederland', zegt Borja Martinovic, hoofddocent interdisciplinaire sociale wetenschappen aan de Universiteit Utrecht. 'Het staat bekend als de integratieparadox. Hoger opgeleide en economisch beter geïntegreerde mensen met een migratieachtergrond voelen zich meer vervreemd en uitgesloten dan lager opgeleide en economisch minder geïntegreerde mensen.'
    'Hogeropgeleiden zijn doorgaans beter op de hoogte van maatschappelijke en politieke ontwikkelingen', verklaart Martinovic dit verschil. 'Hierdoor zijn zij zich meer dan anderen uit hun minderheidsgroep bewust van het anti- islamsentiment in het publieke debat.' Hogeropgeleiden komen volgens Martinovic ook vaker in aanraking met discriminatie, omdat ze zich in een wittere omgeving bewegen. 'Ze voelen daardoor steeds minder binding met het land waarin ze zijn geboren.'    ...

Met name onder de Nederlandse hogeropgeleiden is er eerder sprake van een extra positieve dan negatieve houding tegenover allochtonen in het algemeen en moslims in het bijzonder, dus dat van extra discriminatie is je reinste leugens.
    En de media is nog veel positiever.
    Wat overblijft: hogeropgeleiden zien beter hoe groot het verschil in cultuurniveau wel niet is.
    Zie de eerste reeks citaten.
    Overigens toont dit artikel weer eens het gevolg van het voordurend doorgaande proces van de cognitieve dementie uitleg of detail uitleg of detail : men is volkomen blind voor wat men zelf opschrijft.


Naar Sociologische krachten , of site home ·.

23 jan.2013