Bronnen bij Politieke analyse: oligarchie
Nederland is een democratie - iedereen weet dat redelijk zeker. Theoretisch
klopt het ook wel - zeker vergelijkenderwijs, zelfs met buurlanden als Engeland
 .
Maar praktisch ligt de zaak genuanceerder:
Uit: De Volkskrant, 22-04-2010, column door Marcel van Dam, socioloog.
Een technocratische oligarchie
Het schrappen van het referendum uit het verkiezingsprogram door het
congres van GroenLinks was het zoveelste signaal dat de meeste politieke
partijen nog steeds geen idee hebben dat het belangrijkste probleem van de
Nederlandse democratie het ontbreken van democratie is. Iemand die 9 juni gaat
stemmen, is maar van één ding zeker: dat zijn stem nog niet voor een fractie van
een fractie van een procent van invloed zal zijn op het beleid dat na de
verkiezingen zal worden gevoerd. Dat is niet omdat hij maar één stem heeft, maar
omdat een kiezer in Nederland niets te kiezen heeft. Om meerdere redenen.
...
Ernstiger nog, want meer nabij, is het moeras waarin de
Nederlandse democratie is terechtgekomen. Als Bos in het diepste geheim met
Cohen regelt dat die het van hem zal overnemen als lijsttrekker en politiek
leider van de PvdA, wordt hem dat niet kwalijk genomen, maar hij wordt er om
geprezen. Dat was knap gedaan! Cohen nam dezelfde dag ontslag als burgemeester
en zag af van wachtgeld. Hij twijfelde er niet aan dat hij ‘gekozen’ zou worden
door het congres van de PvdA.
Dat geldt overigens voor alle lijsttrekkers voor de komende
verkiezingen. Er waren geen tegenkandidaten, zij werden allen verkozen met
percentages waarmee de Grote Leider van Noord-Korea wordt verkozen.
Het argument dat altijd wordt gebruikt om te rechtvaardigen
dat er geen echte verkiezing plaatsvindt, is de schade die de onenigheid over
een kandidaat teweeg kan brengen. Om dezelfde reden zou de verkiezing van een
president in Amerika en elders in de wereld kunnen worden afgeschaft.
Verkiezingen in een democratie zijn er juist om altijd bestaande onenigheid over
personen en programma’s te beslechten.
Het staatshoofd wordt geritst met de genen, burgemeesters en
commissarissen van de koningin worden benoemd in onderonsjes van een kleine
bestuurlijke elite. Ons hele land wordt bestuurd als een technocratische
oligarchie. Oligarchie is een woord dat staat voor ‘het heersen van weinigen’.
In vroeger tijden gebeurde dat door een elite van aristocraten en regenten. Nu
door ongeveer twintigduizend mensen die op lokaal, regionaal of landelijk niveau
kandidaat zijn voor of worden benoemd of verkozen tot bestuurder of
volksvertegenwoordiger door ongeveer 2 procent van de Nederlandse bevolking die
lid is van een politieke partij.
In theorie. Want in de praktijk kiezen de leden van de
oligarchie elkaar. Die bestuurders vormen namelijk ook het actieve kader van de
politieke partijen. Zij leggen ook alleen aan elkaar verantwoording af. De
kwaliteit van die oligarchie is de afgelopen decennia langzaam maar heel zeker,
tegelijk met het aanzien van de politiek, gedaald.
Mede daardoor, en de komst van de computer, hebben
technocraten vrij spel gekregen. ...
Wat de uitslag op 9 juni ook is: we weten niet wie er daarna aan het roer zullen
zitten, behalve dat ze uit dezelfde kring der ‘weinigen’ komen.
Red.: De term 'technocraten' van Van Dam heeft
overigens niets met techniek te maken. Wat ermee bedoeld wordt is dat deze groep
geen politieke verantwoording aflegt, en op bestuurlijk-technische gronden,dat
wil zeggen: uitsluitend bestuurlijke gronden, hun besluiten neemt. Zoals
Provinciale Staten van Zuid-Holland de beslissing neemt om een light-rail
verbinding aan te leggen door de stad Leiden, terwijl de burgers van Leiden (69
procent bij referendum) daar tegen zijn. Provinciale Staten beweert gewoon dat
het nodig is, op beleidstechnische gronden, en dan gebeurt het
. En
daarbij gaat het niet over echte techniek, noch de "techniek" van gedegen
onderzoek naar de noodzaak en de effectiviteit.
Kortom: wat Van Dam hier aanduidt met "technocraten" zijn wat
wij op deze website hier aanduiden met de alfa- en gammabestuurders. Kijk maar
hier:
Juist. Want die 29 miljard komen van economen van CPB, en aanverwante gamma's
.
Van een andere waarnemer die een goede reputatie heeft:
Uit: De Volkskrant, 24-04-2010, column door Martin Sommer
De ijzeren wet van de middelmaat
Tussentitel: Bleke kruidenmiers bewaken toegang tot kieslijsten
Je hoort wel dat de PVV geen normale partij kan zijn, ... ook omdat
het een ondemocratische club is. Wilders bekokstooft alles in zijn eentje, als
leider en enig lid.
Daar zal ik weinig aan afdoen, maar hoe zit het dan met de
andere partijen, vaandeldragers van de volkssoevereiniteit? Afgelopen week
pleitte de Raad voor het Openbaar Bestuur voor meer transparantie bij de
kabinetsformatie, op straffe van nog meer (populistische) ellende. Maar de echte
black box van de Nederlandse politiek gaat ruimschoots aan de
kabinetsformatie vooraf – hoe komen kandidaten voor de Tweede Kamer op de
kieslijst terecht?
Een van de functies van een politieke partij is het
rekruteren van functionarissen voor de publieke zaak. Deze dagen houden de
partijen hun congressen en zien we een niet heel opgewekt stemmende glimp van de
interne gang van zaken. Het partijleiderschap van Job Cohen blijkt drie jaar
voorgekookt en krijgt zijn beslag zonder een zuchtje tegenspraak. Jan Peter
Balkenende werd een half uur na de val van zijn kabinet gebeld door de
partijvoorzitter – of hij de CDA-kar niet nog eens wilde trekken. De gang van
zaken ontmoette nauwelijks weerstand.
De verhouding tussen partijleiding en achterban is altijd een
problematische geweest. Moet de leiding uitdrukken wat er onder de aanhang
leeft, of moet de leiding de aanhang op sleeptouw nemen? Dat zo’n partij
inherent democratisch is, is helemaal niet gezegd. Het klassieke werk van Robert
Michels over de IJzeren wet van de oligarchie bewijst het tegendeel – in een
massapartij die fungeert als strijdorganisatie maakt een kleine, harde pit de
dienst uit, anders wordt het niks met die strijd. Dat werkte honderd jaar
geleden zo, toen hij zijn boek schreef, het werkt tot en met de PVV nog altijd
hetzelfde.
Nu zijn onze klassieke partijen allang geen massapartijen
meer, laat staan strijdorganisaties. De volgende fase van Michels is dan ook
bureaucratisering van de politieke organisatie. Men kijkt meer naar binnen dan
naar buiten, en het primaire doel wordt het eigen overleven, in Michels’ Duitse
sociologentaal Selbstzweck geheten. Wat niet verandert, is de
partitocratie – ook al is 2 procent lid, de partijen zijn hier de baas.
Red.: Dit is wat hier al veel eerder samengevat was in
Termen, regeringsvormen
:
Sommer zegt het ook nog eens expliciet:
Met volkomen voorspelbare gevolgen:
En als het er echt op aankomt, volgt zo'n congres ook vrijwel altijd het
bestuur.
De uitkomsten van dit proces zijn te zien
in het parlement:
Uit: De Volkskrant, 04-08-2010, door Kim van Keken en Jonathan Witteman
Kloof gaapt tussen volk en gestudeerde Kamerleden
Negen van de tien leden van de nieuwe Kamer heeft een hbo- of
wo-diploma. Kunnen de afgevaardigden zich wel inleven in de zorgen van gewone
mensen?
... ‘Weinig parlementariërs lijken zich ervan bewust te zijn dat ze
bij de elite behoren’, signaleert de Belgische schrijver en antropoloog David
Van Reybrouck.
Hij schreef in 2008 het pamflet Pleidooi voor Populisme, over
de kloof tussen hoog en laag opgeleiden in Vlaanderen en Nederland. ‘Ik denk
niet dat we beseffen hoe weinig democratisch we nog zijn. We leven eerder in een
post-democratie.’
In Nederland zijn er nauwelijks volksvertegenwoordigers,
stelt hij. ‘Dat pretenderen ze wel, maar ze vormen een demografische minderheid
met tegelijkertijd een overweldigende meerderheid in het parlement. Het zijn
mensen die niet hun kleren bij de Zeeman kopen, die niet hun boodschappen doen
bij de Lidl, die niet hun vakantie doorbrengen in Marbella, die niet obesitas
hebben.’ ...
Red.: Dit kan niet de kern van het probleem zijn,
aangezien je niet mag verwachten dat hun kleren bij de Zeeman kopen het land
gaan besturen. Het gaat ten eerste om het volgende:
Het gaat dus ten eerste om de impuls van het eigenbelang. Die impuls zit in
iedereen, in diverse mate,en het gaat er ten tweede dus om in hoeverre men in
staat is om die impulsen te bedwingen. Oftewel: het soort mensen: verstandig en
rationeler denkend, of meer hun emoties en impulsen volgend:
Red.: Oftewel: alfa's en gamma's - mensen die meer hun
emoties en impulsen volgen
. En dus meer hun eigenbelang volgen in plaats van het belang van andere
maatschappelijke klassen en het belang van de maatschappij als geheel
.
En wat dan tot resultaat heeft:
Hetgeen zich vertaald in een afwenden van deze bestuurders. Wat die bestuurders
dan weer vertalen als "populisme". Welke terminologie hun kwade egoïstische
bedoelingen nog eens dik onderstreept.
Kortom: democratie? Ja, maar behoorlijk beperkt. Oligarchie?
Ook ja, zij het ook beperkt. Maar er is dus in ieder geval zeer veel ruimte voor
verbetering.
Ook binnen het CDA geldt daarvoor de bekende tweedeling:
bovenste derde versus onderste tweederde:
Uit: De Volkskrant, 30-08-2010, van verslaggevers Bart Dirks en Gerard
Reijn
CDA-kader staat achter Verhagen
Het middenkader van het CDA is in meerderheid voor voortzetten van
de onderhandelingen met de PVV. Van alle kritiek van prominenten als Dries van
Agt, Ruud Lubbers en oud-minister Cees Veerman met zestig medestanders, moeten
ze niets hebben.
Dat blijkt uit een willekeurige steekproef langs actieve
leden van het CDA. De Volkskrant belde met raadsleden, wethouders,
afdelingsbestuurders en andere ‘semiprominenten’. Het kostte moeite iemand te
vinden die tegenstander is van de onderhandelingen, en zelfs die ene
tegenstander vindt dat de gesprekken, eenmaal begonnen, moeten worden afgemaakt.
...
Een meerderheid (69 procent) van de CDA-kiezers keurt
volgens de peiling de kritiek van Lubbers af. ...
De volgende stukken zijn allemaal bevestigingen van de
beschreven gang van zaken. Als eerste een voorbeeld van het door Sommer gemelde
interne proces:
Uit: De Volkskrant, 02-07-2010, van verslaggever Jan Hoedeman
Gouverneur Frissen zoekt naar oorzaak CDA-verlies
De gouverneur van Limburg Léon Frissen is de voorzitter van de
evaluatiecommisie van het CDA, die de dramatische verkiezingsnederlaag van
twintig Kamerzetels gaat analyseren. ...
Tot de commissie behoort ook het vertrokken Kamerlid Annie
Schreijer-Pierik. De Twentse boerin verwierf in 2006 op eigen kracht twee
Kamerzetels met voorkeurstemmen, maar werd door partijvoorzitter Peter van
Heeswijk als te volks gezien en mocht niet opgaan voor een nieuwe termijn.
...
Red.: Ze was niet volks - ze had gewoon te veel een
eigen mening. Een correcte mening, zoals de verkiezingsuitslag aantoonde. Maar
correct telt niet op dit niveau - het gaat om interne en externe
machtsspelletjes - het is een oligarchie.
Het volgende is met de ogen van de buitenlander, die vaak
zeer scherp zien:
Uit:
De Volkskrant, 03-04-2010, door Marc Peeperkorn
Een serie gesprekken over de stand van ons land (deel 6)
Van gidsland naar gistland
Vandaag: Geert van Istendael , schrijver, dichter ... De Belg Geert van
Istendael houdt van ons land. ...
Denkend aan Holland ...
‘Zie ik een land dat zo veel moeite heeft om te veranderen. Het gebeurt alleen
met grote schokken en veel commotie. Dat was zo in de jaren zestig met provo,
dat zag je toen Fortuyn opkwam en dat zie je nu opnieuw bij zijn mutant Wilders.
Heel eigenaardig: een land verslaafd aan modes en trends – als je in Nederland
niet direct meedoet, ben je ‘achterlijk’ – en toch zo veel moeite zich aan te
passen. Een fascinerende paradox.’
En de verklaring?
‘Nederlanders hechten krampachtig aan consensus. Afwijken van de norm, vooral
binnen de elites, geldt als een misdaad. Als je eensgezindheid afdwingt, zie je
de spanning niet die wordt opgebouwd. Tot het deksel eraf vliegt: boem! Dan
barst alles open. Na provo schoot de elite naar links, iedereen was plotsklaps
‘socialisties’. Mocht je daar natuurlijk weer niet van afwijken. Anderen die
niet onmiddellijk volgden, zoals wij Belgen, waren niet genoeg voorgelicht.
Haha, tot opnieuw bleek dat er helemaal geen consensus was.
‘De Nederlandse elite is haar volk verloren. De econoom John
Kenneth Galbraith waarschuwde dat op den duur alleen mensen boven een bepaald
inkomen nog stemmen. Die elite organiseert vervolgens de staat in haar eigen
belang. Dáár schoppen mensen als Fortuyn en Wilders tegenaan. Daarom weten de
Nederlandse elites – in de politiek, het bedrijfsleven, de advocatuur, aan de
universiteiten – zich geen raad met mensen als zij. Hoe kun je een proces tegen
Wilders aanspannen vanwege een mening die hij heeft geuit? Hoe ergerlijk die
mening ook is. ...
Mijn vrouw en ik kwamen eens terug van een bezoek aan het
Noorden van Nederland. Iets voor Zwolle zei ik: hier ligt Staphorst, dat moet je
gezien hebben. ...’
In die dorpen werd eerst gebeden tegen het wassende water, nu tegen het
rijzende aantal moslims.
‘Het gist. De elite staat op losse schroeven omdat ze het probleem van de
migranten heeft verwaarloosd. Zij woont immers niet in de probleemwijken. Maar
wat je verwaarloost, begint te stinken. Wilders is daarop gesprongen. Hij is een
begaafd redenaar. Dat mensen op hem stemmen begrijp ik heel goed. Hij zit in de
oppositie en kan er flink tegenaan gaan. Bovendien heeft hij zich laten
adviseren door een paar islamkenners. En inderdaad, als je de islam extreem
opvat, stuit je op zaken die wij nooit kunnen dulden.’
Politici als Bolkestein riepen dat vijftien jaar vóór Wilders.
‘Dat klopt, heel jammer dat die naar Europa is gegaan. Bolkestein zei het en
weigerde hulp of zelfs bijval van extreem rechts. Non tali auxilio nec
defensoribus istis: niet met zulke hulp en niet met zulke verdedigers. Maar de
rest van de Nederlandse elite beschouwde – én beschouwt – kritiek op religie als
racisme. Dat is een zware denkfout. Het katholicisme én de islam willen de
wereld bekeren, dan kun je de aanklacht van racisme niet volhouden.’
...
Waarom wil de elite consensus?
‘Omdat ze de elite wil blijven, dat is overal zo. Alleen in Vlaanderen weten wij
dat er altijd een andere kant is, namelijk een Franstalige, waar je rekening mee
moet houden. Nederland was verzuild, een mooie manier van de elites om hun
verschillen te organiseren. Maar dat is verwaterd. In plaats daarvan hameren ze
nu op consensus. Nederland is een echte natie. Ook als je op de Vaalserberg
woont (hoogste natuurlijke punt, MP), denk je nog steeds aan de dijken.’
Red.: Van de volgende alleen de kop. De spreker is
D66-nestor en lid van de Raad van State Jan Vis:
Uit: De Volkskrant, 24-04-2010, door Jan Tromp
Interview
Jan Vis | Democratie in depressie Deel 1
'Politici zitten er nu meer
dan vroeger voor de eigen glorie'
Red.: Met deze correctie: eigen glorie plus
eigenbelang, dat wil zeggen: het belang van de eigen, kleine elitaire groep.
Een van de oligarchen:
Uit: De Volkskrant, 11-05-2010, door Jan Hoedeman
Interview | Ed van Thijn, PvdA-coryfee
'Ons politieke systeem kapseist'
Het nieuwe boek van Ed van Thijn komt versneld uit. Aan de
vooravond van de verkiezingen slaat hij groot alarm over de toestand van de
Nederlandse democratie.
Hij had er graag meer tijd voor gekregen, maar de val van het vierde
kabinet-Balkenende over de Uruzganmissie bracht het nieuwe boek van PvdA-coryfee
Ed van Thijn in een stroomversnelling. De formatie verschijnt vandaag en
niet in 2011. ...
Tweemaal was Van Thijn minister, informateur,
fractievoorzitter, Tweede Kamerlid, senator en burgemeester. Vanuit die
expertise slaat hij groot alarm over de toestand van de Nederlandse democratie.
Hij vindt dat staatsrechtelijke vernieuwing meer dan ooit nodig is. Anders loopt
de democratie gevaar.
...
Is de negatieve maalstroom nog te stoppen?
‘Als we geen systeemverandering toepassen, zal het niet stoppen. Je moet
politici koppelen die gezamenlijk tegen de stroom in durven te gaan.’
...
U hekelt in uw boek de laagdrempeligheid en veelkleurigheid van ons politieke
landschap.
‘Hoe breed moet dat landschap zijn? Houden we verkiezingen om veelkleuriger te
worden of om macht te herschikken zodat er kan worden geregeerd? We hebben de
allerlaagste kiesdrempel. Dadelijk krijgen we nog een Partij voor de Garnalen.’
Hoe komt het dat onze politieke leiders kennelijk grotere zorgen hebben dan
een systeemverandering?
... ‘Er zou herziening van het kiesstelsel moeten komen, een gematigd
districtenstelsel, waarbij coalitie tussen verwante partijen wordt bevorderd en
niet wordt afgestraft. ...
Red.: Al die partijen die de mening van de
lagere klassen vertegenwoordigen - dat moet zo snel mogelijk onmogelijk gemaakt
worden.
Vindt ook de liberale PvdA'er Frank Heemskerk:
Uit: De Volkskrant, 22-06-2010, door Frank Heemskerk, PvdA-Kamerlid
(2003-2006), staatssecretaris EZ (2006-2010)
Maak einde aan verplatting van de politiek met een
ander kiesstelsel
Politieke partijen moeten het kiesstelsel vernieuwen met meer
directe vormen van democratie. Dat komt het functioneren van het parlement ten
goede.
De kiezer heeft een nieuwe Tweede Kamer gekozen. Fracties zijn nu aan zet om een
nieuw kabinet te formeren. De belangrijkste vraag lijkt ‘wie met wie?’ Alle
politieke partijen zouden er echter langer bij stil moeten staan welke
antwoorden écht gevraagd zijn na de meest recente politieke aardverschuiving.
De kiezers zijn ontevreden met de traditionele volkspartijen.
Ze waaieren nog verder uit. De VVD heeft als grootste partij van Nederland 20
procent van de stemmen behaald. Dat is historisch en internationaal ongekend
laag. Het politieke landschap is letterlijk en figuurlijk plat geworden.
Vroegere volkspartijen als PvdA, CDA en VVD slagen er onvoldoende in aan brede
bevolkingsgroepen duidelijk te maken dat ze hun zorgen begrijpen, wat hun
antwoord daarop is, maar ook wat mensen er zelf aan kunnen en moeten doen.
De PVV van Geert Wilders is een nieuwe vertolker van onvrede
en angst. Het politieke landschap is wel vaker door elkaar geschud. Maar Boer
Koekoek en Hans van Mierlo waren rimpelingen vergeleken bij de electorale
tsunami’s van Fortuyn, Bos, Marijnissen, Verdonk en Wilders.
...
Ik hoop dat beoogde coalitiepartners wat willen ‘knutselen
aan het kiesstelsel’, zoals Ed van Thijn het in zijn boek De Formatie
noemt. Het huis van Thorbecke zou echt gerenoveerd moeten worden met meer
directe vormen van democratie. Vele varianten zijn mogelijk: hogere
kiesdrempels; een districtenstelsel; een Belgisch of een Duits kiesstelsel,
waarbij meerdere stemmen uitgebracht kunnen worden; een direct gekozen
informateur en burgemeester of een terugzendrecht door de Eerste Kamer. ...
... En ja, misschien leidt dit wel tot een totaal nieuwe
herindeling van bredere en herkenbare volkspartijen. ...
Red.: En het CDA:
Van: Volkskrant.nl, 06-04-2010.
CDA-prominent Gerd Leers wil kiesdrempel
Nederland moet bij verkiezingen zo snel mogelijk een kiesdrempel
invoeren om verdere versnippering van de politiek tegen te gaan. Dat pleidooi
doet Gerd Leers, CDA-kopstuk en oud-burgemeester van Maastricht, vandaag in de
Volkskrant. Voor de bestuurbaarheid zou het een zegen zijn als veel kleine
partijen verdwijnen en er vier of vijf grote stromingen overblijven, stelt
Leers.
‘We moeten van die versnippering af. Dat kan het makkelijkste
via een kiesdrempel. Heel eenvoudig: je komt er pas in als je minimaal 5 procent
van de bevolking vertegenwoordigt. Dan zijn er ook weer logische coalities te
vormen.’
Red.: Kiesdrempels, een districtenstelsel
... als het maar komt tot het verdwijnen van die lastige horzels als SP en PVV,
die de kans hebben gekregen omdat ze klein konden beginnen.
En ook D66:
Uit: De Volkskrant, 25-10-2010, Thom de Graaf
Formatie toont failliet oude politiek
Nederland heeft nu een uitzonderlijke variant van een
parlementair kabinet. Daaruit zijn lessen te trekken.
Thom de Graaf | De auteur is oud-leider van D66, voormalig minister voor
Bestuurlijke Vernieuwing en sinds 2007 burgemeester van Nijmegen. Hij stelt dat
het kiesstelsel nu echt op de schop moet.
Na een formatie van ruim vier maanden kent Nederland inmiddels de
uitzonderlijke variant van een parlementair kabinet dat door een meerderheid
wordt gesteund maar door een minderheid wordt gedragen. Een
meerderheidsminderheidskabinet zogezegd, een broos geheel dat voor zijn
voortbestaan niet enkel afhankelijk is van de PVV-buitenboordmotor maar ook van
elk individueel lid van de twee regeringsfracties. Welke lessen kunnen uit de
lange en moeizame formatie van 2010 worden getrokken? ...
Red.: De les dat alles beter is dan een echte
emacratie waarin het volk voor de SP en de PVV kan kiezen. Maar moet geperst
worden tot:
Laat ons raden: het neoliberale kosmopolitisme van D66 - het "Laat alle
immigranten binnen, gooi de arbeidsmarkt open, stop met de verzorgingsstaat, en
hef Nederland op"-D66
.
En ook D66:
En waar moet het het liefst heen:
Uit: De Volkskrant, 19-06-2010, door Ton Planken, communicatieadviseur
Kiezer is gebaat bij twee machtsblokken
Politieke partijen halen bij verkiezingen geen meerderheid meer.
Ze moeten nu in de Kamer samen optrekken en clusters gaan vormen.
De cruciale vraag wie de regeermacht krijgt, ligt nog levensgroot op tafel. We
vinden die drassige situatie heel gewoon, maar laten we eerlijk zijn: een
beschamender oogst van nationale verkiezingen is toch niet denkbaar? Kan het
niet anders? Op het eerste gezicht niet. Elke partij is de afgelopen jaren zo
suboptimaal bezig geweest, dat de partijen samen niet in staat zijn gebleken de
legitieme behoeften van miljoenen gefrustreerde landgenoten beleidsmatig te
verwerken. Zodat nieuwkomers zomaar konden doormarcheren naar 26 (LPF) en 24
zetels (PVV), verbijstering en instabiliteit achterlatend.
Een kiesdrempel van 5 procent, zoals in Duitsland, zal hier
te vuur en te zwaard worden bestreden. Een districtenstelsel is als concept
kansloos gebleken en zelfs de Britten willen er nu vanaf. Sterker, alle denkbare
verbeteringen die via wetgeving, laat staan grondwetswijziging, zouden moeten
worden afgedwongen, zullen smoren in het Nederlandse politieke moeras. ...
Tegelijkertijd dringt het besef door dat niet één
enkele politieke partij nog de illusie kan hebben dat zij ooit meer dan 50
procent van de stemmen zal kunnen binnenhalen. Zelfs een combinatie van twee
partijen gaat dat niet meer lukken. ...
Er moet dus een organische weg gevonden worden die leidt naar
combinaties van partijen die wél een meerderheid lijken te kunnen genereren. ...
... Uiteindelijk moeten er pal voor de nieuwe verkiezingen op
het netvlies van de kiezer slechts twee groeperingen van fracties staan. Elke
combinatie kan dan terecht de pretentie hebben dat zij na verkiezingen gaat
regeren. ...
Red.: Haal alle omslag weg, en wat Ton Planken,
voormalig parlementair journalist en nu werkzaam in het bedrijfsleven, voorstelt
is een twee-partijen systeem.
Maar ook dat kan nog simpeler:
Uit: De Volkskrant, 19-06-2010, door Michiel Zonneveld, publicist
Het is tijd voor een extraparlementair kabinet
Een kabinet zonder dwingend regeerakkoord en met ministers die er op
persoonlijke titel zitting in nemen. Zo komen we pas uit de politieke impasse.
Als er een ding opvalt aan deze formatie is dat de politici aan de ene kant
erkennen dat er sprake is van een uitzonderlijke situatie, maar anderzijds
lijken vast te klampen aan de oude Haagse gewoonten. De inzet is, als altijd,
een regering die geketend is aan enkele partijen die samen een parlementaire
meerderheid vormen. Een stevig regeerakkoord moet ertoe leiden dat de coalitie
niet voortijdig uit elkaar spat. De berekeningen van het CPB moeten bepalen
binnen welke financiële marges de regering dient te opereren. Liefst nog deze
zomer moeten die per decreet worden vastgelegd. ...
Red.: De oligarchen-dictatuur, geleid door de
graaiersknechten van het CPB
. Overigens deed de naam Michiel Zonneveld een bel rinkelen - we vonden hem hier
, waar blijkt dat hij uitblinkt in onzinredeneringen samen met de rabiate
multiculturalist Pieter Hilhorst.
Martin Sommer, die we al eerder
hebben geciteerd, lijkt het toch allemaal niet zo zeker te weten:
Uit: De Volkskrant, 25-05-2010, door Martin Sommer
De weeskinderen van Wilders
In het vijfde deel van de Volkskrantserie over de moderne
massamens: Henk en Ingrid. De vraag is of Geert Wilders de eenzaamheid van zijn
‘ijkstel’ zal kunnen opheffen.
De moderne massamens in de politiek, dat moeten Henk en Ingrid zijn,
het ‘ijkstel’ van de PVV, het koekoeksjong in het Nederlandse zelfbeeld als
progressieve natie. Om met Geert Wilders te spreken: ‘Doorsnee Nederlanders die
het niet cadeau krijgen, door iedereen gepakt, op een zijspoor gezet, door de
politieke elite genegeerd.’
Het succes van Wilders is nog altijd niet bevredigend
opgehelderd. Waarom lopen deze mensen – ‘ruggengraat van de samenleving,
Vinexwijk, anderhalfverdieners’ – achter Wilders aan? Meestal komt de duiding
niet veel verder dan: het gaat toch goed met Nederland, het is ongegrond klagen
en rancune.
Inderdaad, de massa heeft van oudsher in Nederland geen beste
naam. Bij elk gesprek over populisme is Hitler ‘een stille gast’, zei de
socioloog J.A.A. van Doorn.
Maar zonder een zekere mate van sympathie of op zijn minst
gemengde gevoelens voor de massa gaat het ook niet, zeker niet bij linkse
partijen. De ratio van links is tenslotte de verheffing van het volk. Jan
Marijnissen had het onlangs in zijn Thorbecke-lezing over verschillende typen
van populisme. Je had een ‘vulgaire tak’, denkelijk de PVV. Dan moet er ook een
‘goede tak’ zijn, vermoedelijk de SP. Het verschil zat hem niet zozeer in het
volk, als wel in de leiding. Marijnissen: ‘Het land kan niet zonder leiders, een
elite zo u wilt. Ik bedoel een culturele, een intellectuele en een politieke
elite.’
Praten over de massa is praten over de elite. De geschiedenis
van het socialisme kun je terugvoeren tot een debat over leiderschap – ruwweg
leninistische voorhoede versus vakbonderige belangenbehartiging. Het socialisme,
schreef Van Doorn in zijn schitterende laatste boek Duits socialisme, is niet
‘door maar voor het proletariaat geconcipieerd. De doctrines zijn de schepping
geweest van generaties dromers en denkers, overwegend van burgerlijken huize’.
De intellectuelen fungeerden als de ‘clerus van het proletariaat’.
Die verhouding schept per definitie onzekerheid over
vertegenwoordiging. Wie bij de priesters hoort, hoort niet bij het volk. Nu Henk
en Ingrid zijn geëmancipeerd en niet meer willen volgen, is de priesterstand
labiel geworden. Was het socialisme dat opkwam voor het volk wel wat het voorgaf
te zijn? Men presenteerde zich als zaakwaarnemer, hoe wist men zo zeker dat dat
zo was? Dit is de reden waarom zoveel boosheid van Henk en Ingrid zich tegen
links keert – rechtse partijen hebben veel minder de pretentie om namens anderen
te spreken.
Waarom stemde Almere bij de gemeenteraadsverkiezingen
massaal op Wilders? PvdA-wethouder Adri Duivesteijn begreep niets van die
afwijzing. ...
Oude denkschema’s kloppen niet meer – hebben eigenlijk nooit
geklopt. Al bij het begin van de Eerste Wereldoorlog was de Duitse SPD de
wanhoop nabij omdat de arbeidersklasse loyaal was aan de Duitse natie en niet
aan het socialistisch internationalisme. Het ging niet om de economie, maar om
gemeenschapsgevoel, identiteit, patriottisme.
Economische tegenstellingen blijven belangrijk, zeker bij de
komende verkiezingen. Maar ook ‘waarden’ brengen kiezers in beweging, schreven
de politicologen Kees Aarts en Jacques Thomassen twee jaar geleden. Ze stelden
vast dat sociaal-democratische kiezers van oudsher aanzienlijk rechtser zijn dan
hun partijleiding. ...
Maar de botsing tussen vrijheid versus vaste, jezelf overstijgende
verbanden was allerminst verdwenen. Aarts en Thomassen vroegen kiezers naar hun
opvattingen over asielzoekers – ruimhartig toelaten of niet. Vrij en blij versus
doen zoals wij, daar komt het op neer. De uitkomst was dat kiezers ‘minderheden,
vluchtelingen’ al in 1994 als probleem nummer één agendeerden.
Het werd niet gezien, tot Pim Fortuyn acht jaar later met dat
thema doorbrak. Hij had als eerste een neus voor de behoefte in ‘de verweesde
samenleving’ aan ‘een strikte vader’. Hier ligt de sleutel voor het begrijpen
van Henk en Ingrid. De aanhang van Wilders wil een heldere afbakening van wat
deugt en wat niet. Wilders voelt dit feilloos aan. Want ‘voor de tegenstanders
van de PVV bestaat er geen goed en kwaad, zijn alle culturen gelijk, of het nou
de islam is of het christendom, handen schudden of niet, wat maakt het uit.’
Henk en Ingrid zijn met velen, volgens het onderzoeksbureau
Motivaction zijn er liefst vijf miljoen Nederlanders die zich bepaald onprettig
voelen, ‘in de steek gelaten’, ‘gedesillusioneerd’, ‘ontevreden over de
erkenning die zij van de samenleving krijgen’. Zij hebben weinig belangstelling
voor politiek, zijn betrekkelijk wantrouwend. ...
Geert Wilders heeft het wél onomwonden over goed en kwaad –
en dan vooral over het kwaad. In de islam heeft hij een catch-all schuldige
gevonden. De islam staat voor alles wat niet deugt: massa-immigratie,
criminaliteit, achterstelling van vrouwen, een staatsomroep die wat krom is
rechtpraat, internationalisme in plaats van patriottisme. Het gevoel door de
linkse partijen in de steek te zijn gelaten, past er perfect bij. ‘Links en de
islam trekken samen op, de linkse elite sluit met veel plezier de ogen voor de
werkelijkheid.’ Hij raakt hier een ongemakkelijke waarheid. ...
Red.: Er volgen nog een paar alinea's met als
boodschap dat Wilders ook geen oplossing heeft.
Waar het hier om gaat is het antwoord dat Sommer kreeg:
Uit: De Volkskrant, 25-05-2010, ingezonden brief van Niko Pronk (Breda)
Wie zijn Henk & Ingrid?
Hierbij reageer ik op het artikel De weeskinderen van Wilders
van Martin Sommer (Binnenland, 25 mei). Ik woon tussen, en werk met de Henk en
Ingrids. Inderdaad veel PVV-stemmers, maar ook aardige en hulpvaardige mensen,
ook voor vreemdelingen. De politiek gaat niet over hen.
Cohen komt op voor de mensen in de zorg, de politieagenten,
de ambtenaren, de onderwijzers en de vuilnismannen. Allemaal mensen uit de
gesubsidieerde sector. Dat er bedrijventerreinen zijn waar lassers, kotteraars,
freezers, automonteurs, glazenzetters, timmerlieden en
verkoopmedewerkers-binnendienst werken, en die met het pakje brood onder hun arm
naar het werk gaan, is hem volstrekt onbekend. Deze mensen verdienen een
minimumloon tot 1,5 maal modaal.
De politiek gaat niet over hen, en zal ook nooit over hen
gaan. De politiek kent één grote scheidslijn: de hulpbehoevenden en de
toegesprokenen. De hulpbehoevenden kennen we. De toegesprokenen zijn Henk en
Ingrid. Zij mogen niet discrimineren en niet bang zijn voor vreemdelingen. Ze
moeten beseffen dat ons stelsel hun AOW niet kan betalen. Ze moeten van alles
van opinieleiders, terwijl hun ‘dat voel je op je klompen aan’-wijsheid
behoorlijk accuraat is.
Na 30 jaar immigratie, die Nederland meer veranderd heeft dan
de Tweede Wereldoorlog, staat Geert Wilders op 15 zetels, 10 procent van het
totaal. En hoewel 90 procent dus niet op Wilders stemt, wordt Nederland bang en
xenofoob genoemd door streng kijkende, zelfbenoemde elitefiguren.
De politiek vraagt begrip van mensen die ze zelf niet
begrijpt. Maar als ze die mensen negeert en niet meer weet wie zij zijn, dan kan
er een rare geblondeerde meneer opstaan die ze niet negeert en een stem geeft.
En dan heb je een probleem waar je niet Henk en Ingrid de
schuld van moet geven. Dan heb je het als politiek toch echt zelf gedaan.
Red.: Zo, daar kunnen de heren waarnemers, sociologen
en politici het mee doen.
Ook Martin Sommer vond dit kennelijk een interessante
reactie:
Uit: De Volkskrant, 12-06-2010, door Martin Sommer
Toegesprokenen hebben dit keer teruggesproken
... En kijk nu naar Nederland. Wie zijn die rechtse stemmers? Mannen
bijvoorbeeld. ...
Nog meer rechtse kiezers: de lagere inkomens die bij de PvdA
hoorden, en jongeren die zien dat de verworven rechten tegen de tijd dat zij aan
de beurt zijn, zijn verdampt. Belangrijkste gemene deler: ze hebben van de staat
niet veel te verwachten.
Het zijn mensen die worden toegesproken, zoals briefschrijver
Niko Pronk het laatst mooi formuleerde. PVV-kiezers verkeren niet in de
‘gesubsidieerde sector’ maar frequenteren bedrijventerreinen ‘waar lassers,
kotteraars, freezers, automonteurs werken, die met een pakje brood onder hun arm
naar het werk gaan’.
‘De politiek gaat niet over hen, zal ook nooit over hen gaan.
De politiek kent één grote scheidslijn: de hulpbehoevenden en de toegesprokenen.
De hulpbehoevenden kennen we. De toegesprokenen zijn Henk en Ingrid. Zij mogen
niet discrimineren en niet bang zijn voor vreemdelingen. Zij moeten beseffen dat
ons stelsel hun AOW niet langer kan betalen. Ze moeten van alles.’
...
Red.: Sommer geeft er een meer sociologische
vertaling omheen:
Inderdaad - dat is de standaardhouding van de oligarchen.
En er komen ook heel rare kronkels voor:
Maar Klaas de Vries is dan ook een rabiate multiculturalist - en ideologie
kweekt allerlei vormen van krankzinnigheid.
Sommer haalt ook een buitenlands voorbeeld aan:
En dat tegenwerken wordt gedaan door het intellectueel-individualistische
kosmopolitische van de progressieve cultuur - dat een hekel heeft aan orde
.
Maar dit mag een rol spelen, waar het in Nederland om
draait is toch dit (een paar citaten in eigenvolgorde gevend):
Sommer vertaalt dit als een humeurige houding ten opzichte van de staat.
Dat is alleen maar aanwijsbaar juist voor zover je de staat gelijkstelt aan de
huidige bestuurlijke en intellectuele elite - degenen die de baas zijn in de
huidige staat. Ook in Volendam weten ze dat je staatsregels nodig hebt om te
voorkomen dat een willekeurige cafébaas de zaak zo inricht dat er tientallen
doden en ernstig gewonden vallen bij een aanvankelijk klein brandje.
Nee, het zit veel meer in dit soort dingen:
En het zo ver is dat men dit wil gaan bestrijden met "lokjoden". Dit en de grote
verzameling soortgelijke zaken
is allemaal een meer dan uitstekende reden om op de PVV te stemmen, de enige
partij die over effectieve maatregelen hiertegen durft te praten. Omdat de
oligarchie dusdanig kosmopolitisch denkt, dat ze er absoluut niet aan willen om
de zich-niet-aanpassende en zich misdragende immigranten hard aan te pakken.
En hier dit werk in uitvoering in de allerhoogste kringen:
Uit: DePers.nl, 06-07-2010, door Dirk Jacob Nieuwboer
Formatie | Tjeenk Willink beperkt de ruimte van Rutte in Paars
plus
De prullenbak staat klaar voor de PVV
Paars plus gaat onderhandelen over een coalitie. De oude
informateur geeft een boodschap mee.
De nieuwe regering moet wel luisteren naar de PVV, maar alle
controversiële standpunten van die partij moeten in de prullenbak verdwijnen.
Dat is het dringende advies dat scheidend informateur Herman Tjeenk Willink
meegeeft aan de partijen die een coalitie gaan vormen.
De belangrijkste adviseur van de koningin beëindigde gisteren
zijn werk met de aanbeveling om te gaan werken aan een regering van VVD, PvdA,
D66 en GroenLinks. De onderhandelingen over Paars plus zijn gisteren meteen
begonnen onder leiding van informateurs Uri Rosenthal (VVD) en Jacques Wallage
(PvdA).
Maar ze beginnen niet bepaald blanco aan die gesprekken.
Tjeenk Willink presenteerde gisteren ‘een bijlage’ bij zijn eindverslag voor de
koningin met de titel Wat kan binden in plaats van scheiden. ‘Een stuk’,
zoals de scheidende informateur met het hem kenmerkende gevoel voor
understatement zei, ‘dat nu eenmaal bestaat, dat is rondgezonden. En dan kun je
het ook maar beter laten zien.’
Maar zo vrijblijvend is het helemaal niet. De tekst laat zich
lezen als een raamwerk voor een mogelijk nieuw regeerakkoord en de vertrouweling
van de koningin geeft erin aan hoe de bestuurlijke elite wil dat Nederland
geregeerd wordt. En ook hoe de andere partijen met de PVV zouden moeten omgaan.
Tjeenk hamert in het stuk, zoals ook een week geleden tijdens
zijn eerste presentatie, op het belang van de rechtsstaat – met name
non-discriminatie en godsdienstvrijheid – en op Europese samenwerking. Volgens
hem vermindert de kwetsbaarheid van de economie door de EU. En Europese
samenwerking op politie- en justitiegebied maken Nederland ‘weerbaarder’. Het
zijn, volgens Tjeenk, zelfs ‘onloochenbare feiten’.
Dat zijn precies de punten waarover de PVV heel anders denkt.
De partij van Geert Wilders is zeer kritisch over ‘de Europese superstaat’ en
vindt dat de islam als ‘gevaarlijke ideologie’ op allerlei rechten geen
aanspraak kan maken.
Tjeenks boodschap beperkt de ruimte van Mark Rutte. Die zit
nu tegen de zin van een overweldigende meerderheid van zijn achterban te
onderhandelen over Paars plus. De meeste VVD-kiezers willen met de PVV.
Om de onvrede daarover in te dammen zou het kunnen helpen als
hij op sommige onderwerpen zaken mag doen met de partij van Wilders. Maar als
het aan Tjeenk ligt blijft dat beperkt tot kruimelwerk. ...
Het stuk van Tjeenk Willink komt voor zijn ‘persoonlijke
verantwoordelijkheid’. Hij gaf toe dat het ‘ongebruikelijk’ is dat een
informateur zoiets doet. ‘Elke formatie heeft zo zijn ongebruikelijkheden.’
Hij weet dat hij de druk op de middenpartijen verder opvoert.
Zijn benoeming tot informateur was al een teken dat de koningin er alles aan
gelegen is om een kabinet van het politieke midden te doen slagen en zo de PVV
buiten de regering te houden.
Met zijn bijlage houdt hij de vijf partijen bij de les, hij
herinnert ze eraan hoe het ook al weer werkt in Nederland. En hij doet meteen
voorstellen tot modernisering die de electorale opdoffers van populisten moeten
opvangen. Door bijvoorbeeld afspraken te maken over de eisen waaraan
bewindslieden moeten voldoen en een onderlinge mediacode af te spreken verwacht
hij een ‘homogener kabinet’. Een krachtige regering dus die beter weerwerk zal
kunnen, en moeten, bieden aan de PVV.
Red.: Een oligarchische coup. Helaas voor deze mensen,
hebben de kiezers het laatste woord. Uiterlijk over vier jaar.
Tot de oligarchen behoren ook de
opiniemakers die zich bestempelen als "links". De waarde van dat "links" is te
zien zodra echt links, de SP, ter sprake komt. De aanleiding: SP-lijsttrekker
Emile Roemer maakte een goede beurt tijdens een verkiezingsdebat:
Uit: De Volkskrant, 27-05-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Verrassing
Erg meeslepende televisie wilde het lang niet worden, noch werd je
er – wederom – als argeloze burger veel wijzer van, maar toch was het tweede
RTL-debat tussen lijsttrekkers een hele verbetering ten opzichte van de
kakofonie van afgelopen zondag. ...
De grootste verrassing bleek echter Mariëlle Tweebeke, die
als intermezzo steeds een lijsttrekker enkele ‘lastige vragen’ voorlegde. De
enige die haar vragenvuur redelijk wist te pareren, was Emile Roemer.
Die overigens ook al verraste, vooral met gevatheden die wel
ingestudeerd moesten zijn. ...
Uit: De Volkskrant, 29-05-2010, column door Jan Mulder
Emile
Ik was woensdag in Carré. De beveiliging hield zich bezig met
Wilders en de premier, zodat we ongehinderd langs het rode koord konden lopen
naar de grote zaal. ...
... Emile Roemer, lijsttrekker van de SP, werd naar voren
geroepen. ...
Roemer 'bespeelde Carré' schreef de Volkskrant en zo
was het. Hij scheen als enige van de kandidaten te weten dat dit een plek is
waar je het publiek met persoonlijkheid, flair en een goed uit het hoofd
geleerde grap over vroeg pieken voor je wint. ...
Uit: De Volkskrant, 03-06-2010, column door Max Pam
Wie gaat Geert Wilders een zetje geven?
... Het gevaar dat de kiezer uitgekeken raakt op de PVV
is door Wilders onderkend. Daarom wil hij nu meeregeren. Sterker nog: om te
blijven bestaan, zal hij moeten meeregeren. Een eeuwige oppositiepartij is tot
ondergang gedoemd. De SP, die de vorige keer met 25 zetels langs de zijlijn
bleef, heeft die waarheid ondervonden. Op 9 juni aanstaande zal de aanhang van
de socialisten zijn gehalveerd, en dan mogen ze nog blij zijn dat Emile Roemer
een paar oneliners uit zijn hoofd heeft geleerd. ...
Red.: En dit is niet iets nieuws:
Uit: De Volkskrant, 07-04-2007, ingezonden brief van Paolo Laconi,
Deventer
Hetze tegen SP is rellerig
Nu de SP de PvdA in de peilingen voorbij is gestreefd, lijkt het wel alsof de
Volkskrant zich geroepen voelt de PvdA een zetje in de rug te geven door een
hetze te voeren tegen Jan Marijnissen en de SP. ...
De ‘dikke extra plus’ waarover hij in het interview spreekt,
is compleet in lijn met het standpunt dat de SP al jaren heeft. ...
De recente uitlatingen van Marijnissen zijn dus helemaal geen
nieuws, maar slechts het herhalen van oude standpunten. Dat de Volkskrant
van deze oude uitspraken toch zo’n enorme heisa maakt en rept over het ‘onder
vuur liggen van Marijnissen in de eigen achterban’ en er in het commentaar zelfs
gesproken wordt over de ‘honderden reacties op de website van Marijnissen waarin
door leden wordt gedreigd de SP de rug toe te keren’ geeft te denken. Ik, als
fervent Volkskrant-lezer, krijg er in ieder geval een nare smaak van in
de mond en hoop in het vervolg op iets minder rellerigheid.
Red.: Max Pam is het meest duidelijk: hier is
regelrechte afkeer of haat te lezen (overigens: Pam's woede is waarschijnlijk
veroorzaakt door het feit dat Wilders ontspannen was en niet in de hoek geluld
kon worden).
Wat ook een paar keer langskwam was een oudere kwestie:
Uit: De Volkskrant, 10-06-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen
Kiele kiele
Was je er in het stemhokje net uitgekomen, werd het in de huiskamer nog knap
lastig kiezen. ...
Terugkijkend sloeg Margiet van der Linden in DWDD aan
het recenseren van de tv-journalistiek. Ze noemde Rick Nieman, Mariëlle
Tweebeeke, Dominique van der Heyde en Kustaw Bessems ‘frisse gezichten’ van ‘een
nieuwe generatie’. Nieman is al lang RTL-gezicht, maar voor de overigen had ze
gelijk. Vooral Kustaw Bessems van De Pers heb ik bij Knevel & Van den
Brink verstandige dingen horen zeggen. ...
Red.: Een van de verstandige dingen die Kustaw Bessems
zei is dat er met succes gespind (feiten een draai gegeven) was dat het
de SP was die regeringsdeelname had geweigerd, terwijl het (in)formateur
Balkenende degene was die dat gedaan heeft (om voor de hand liggende redenen).
En dat spinnen werd niet alleen gedaan door partijen:
Uit: De Volkskrant, 03-06-2010, column door Max Pam
Wie gaat Geert Wilders een zetje geven?
... De SP, die de vorige keer met 25 zetels langs de
zijlijn bleef, ...
Red.: Waarin 'bleef' moet zijn "werd gezet".
De Volkskrant zelf zegt het wat duidelijker:
Uit: De Volkskrant, 11-06-2010, hoofdredactioneel commentaar
Niet te negeren
De Nederlandse kiezers, althans: de 74,5 procent van hen die van hun
stemrecht gebruik maakten, ...
... de fouten van de SP bij de formatie van 2006 – waarbij ze
zichzelf als grote winnaar van de verkiezingen buitenspel plaatste ...
Red.: Een keiharde leugen. Zoals het hier tussendoor
geplakte artikel van een week later, als de lopende formatie een stap verder is,
bewijst:
Uit: De Volkskrant, 18-06-2010, van verslaggevers Jan Hoedeman en Kim van
Keken
Formatie | PVV deelt het lot dat de SP vier jaar geleden te beurt
viel
Na de zege en de knuffel komt altijd de klap
Traditioneel grote partijen weten het bij voorbaat: nieuwkomers komen niet aan
de formatietafel.
Een kleine partij die ineens de grote winnaar
wordt. Niemand kan eromheen, is het mantra van de zittende macht. Of toch wel?
De politieke kaste snuffelt aan de nieuweling, en zoekt naar argumenten om deze
winnaar te dumpen of juist te omarmen.
Op het Binnenhof is dit snuffelritueel inmiddels
ingeburgerd. Achtereenvolgens wonnen de LPF en de SP. Relatief onervaren
politieke partijen die spectaculair groot werden. Als het stof na de
verkiezingen is neergedaald, en het establishment is bijgekomen van de schrik,
krijgen ze een ontvangst met alle egards in de donkere achterkamer van de
democratie.
Het is immers een ongeschreven regel dat de grootste partij
de mogelijkheden aftast. De kans dat de kleinste uiteindelijk toch sneuvelt, is
groot. Vier jaar geleden werd de SP (die van 9 naar 25 zetels ging) de deur
gewezen. Nu zegt Geert Wilders van de PVV (van 9 naar 24) dat ook hij niet wist
door te stoten als regeringspartij. ...
In 2006 kwam de grote regeerkans voor de SP. De PvdA had een
dreun gekregen, en nu rammelden de socialisten aan de poort. Maar daags na de
verkiezingen kwam al de koude douche. Volgens Marijnissen zei informateur Rein
Jan Hoekstra: ‘Het gaat wel heel moeilijk worden, Jan.’ ...
Anders lag dat voor die andere partij aan tafel: de PvdA.
‘Die had moeten zeggen: wij doen alleen mee als ook de SP, de grote winnaar, aan
tafel zit.’ Dat gebeurde niet, en Marijnissen verliet het toneel. ‘Later bleek
dat Verhagen van het CDA en PvdA’er Tichelaar al lang de afspraak hadden
gemaakt: wij doen het samen.’ ...
Red.: Ten definitieve bewijze dat de SP-leugen
een algemeen gebeuren is, een paar dagen eerder, historicus Willem Melching:
Uit: De Volkskrant, 15-06-2010, door Willem Melching
Weg met de beleefdheid - leve de democratie!
De groten worden steeds kleiner en de kleinen worden steeds groter. Dat is het
resultaat van de verkiezingen. ...
De oorzaak is dat elke volkspartij een of meer ‘radicalere’
versies naast zich heeft die de stemmen aftappen. Zo heeft de PvdA te kampen met
de SP, GL, D66 en zelfs PVV. ... Laat geen gelegenheid voorbij gaan om erop te
wijzen dat zij geen enkele bestuurservaring hebben en wanneer ze de kans krijgen
deze verantwoordelijkheid uit de weg gaan. Ik denk hierbij aan het laffe gedrag
van GL en SP bij de formatie van 2006. ...
Red.: Ook hierin is glaszuivere haat te lezen.
En je moet ze vooral geen eerlijke kans geven. Zeker
niet in Amsterdam, als je daar een lijsttrekkersdebat gaat organiseren. Dit is
het twee-pagina brede artikel ter introductie, met interviews met alle
uitgenodigde lijsttrekkers - we laten alleen de koppen zien:
Uit: De Volkskrant, 05-06-2010.
De nummers 1: stabiel , fatsoenlijk, aflossen,
schoon, écht iets te kiezen
Zondag is het podium van Paradiso voor de politieke leiders van
Nederland. Zij houden een speech en gaan daarna met het publiek in debat. Hier
alvast een voorproefje. Balkenende zal er niet bij zijn. Zie voor meer
info:www.verkiezingsgala.nl
Jan Peter Balkenende | CDA
Minder
hufterigheid, meer hoffelijkheid
Job Cohen | PvdA
Ik kies voor eerlijk delen,
gelijke kansen
Mark Rutte | VVD
Laten we het beste uit
onszelf halen
Femke Halsema | GroenLinks
Wie gaat voor
groen, die gaat voor goud
Alexander Pechtold | D66
Voor een krachtig,
progressief midden
Red.: Logisch toch: je neemt de grootste partijen: CDA
(41 zetels), PvdA (33), VVD (22), GroenLinks (7) en D66 (3). Oh, wacht even: de
CU is groter dan D66 en de PVV is groter dan GroenLinks enD66. En de SP is
groter dan VVD, GroenLinks en D66. Kijk, CU en de PVV horen er natuurlijk
nauwelijks bij, in Amsterdam. Maar dat geldt absoluut niet voor de SP - en de SP
is ook een linkse partij.
Maar daar wringt natuurlijk ook de schoen, hè. De SP is een
echte bedreiging voor PvdA GroenLinks en D66. Dus die nodig je veiligerwijs maar
niet uit. Precies dezelfde tactiek die de Telegraaf volgde bij haar actie om een
aantal lijsttrekeers een deel van die krant te laten vullen. "Waarom niet de
SP?", vroeg de "linske" verslaggever aan hoofdredctuer Sjuul Paradijs, in een
onverhulde poging om te scoren ten nadele van De Telegraaf. Er was geen
"linkse" verslaggever voor handen om aan de Volkskrant-hoofdacteur te
vragen waarom de SP niet bij hun feestje was uitgenodigd.
De Volkskrant en de Telegraaf - of PvdA
(GroenLinks en D66) en VVD (en CDA): eendrachtig tegen de SP.
En dat geldt natuurlijk ook voor de televisie:
Uit: VARAgids, nr. 23-2010, door Peter Kee
TV-debat
Redetwist
Opmerkelijk: bij de organisatie van politieke tv-debatten gaat meer tijd en
moeite zitten in het samenbrengen van de hoofdrolspelers, dan in het vaststellen
van de inhoud.
... Aan de verkiezingsspecials van Het Lagerhuis
ging een gelijksoortig strategisch onderhandelingsproces vooraf. ... stuurde het
CDA Maxime Verhagen als afgezant naar Het Lagerhuis. ... Dat de minister
van Buitenlandse Zaken het debat niet schuwt, bleek ook toen hij Femke Halsema
uitkoos als zijn opponent. ...
Heel anders lag dat voor Emile Roemer die in eerste instantie werd
gekoppeld aan Rita Verdonk. Als meest onbekende lijsttrekker is media-aandacht
voor hem van levensbelang, maar tot een discussie met het zieltogende clubje van
Verdonk wilde hij zich niet verlagen. ...
Red.: Je indelen bij de geheide losers - ook een truc.
Nog eentje:
Uit: VARAgids, nr.23-2010, rubriek De Oogst:
Doorvragen
Hoe verrassend tijdloos de vorm van Het Lagerhuis is, blijkt
uit de nieuwe reeks (nu met echte politici erbij). Een van de debaters blijft
SP-leider Emile Roemer maar bevragen over de studiefinanciering, en hoe Roemer
er ook omheen draait, de debater en presentator Paul Witteman bijten door - ook
als het debat al minuten verder is. 'Ik heb nog steeds geen antwoord op mijn
vraag.' Witteman: 'Ik vind dat u gelijk heeft. Meneer Roemer...' [Het
Lagerhuis, 19/5]
Red.: Iets dergelijks gebeurde in twee andere
programma's met Roemer (een was Oog in oog, met interviewer Sven
Kockelman), waar dat doorvragen zelden wordt toegepast op poltici uit de
oligarchie. Andere slachtoffers waren Rita Verdonk, LPF'ers, Geert Wilders,
kortom: vrijwel perfect volgens de oligarchie-niet-oligarchie tweedeling.
De laatste keer dat het een oligarchielid overkwam was toenmalig minister van
Integratiezaken Ella Vogelaar, en dat gebeurde door twee anderen gasten (Heleen
van Royen en Jort Kelder).
Tel bij dit alles aan feiten ook de emoties op geuit door Pam
en zijn linkse vrienden, en is het beeld duidelijk: "links" opiniemakend
Nederland haat de SP. Waarom? Simpel: omdat ze niet hoort bij de oligarchie van
besturend en intellectueel Nederland, rechts en "links". Omdat die echte links
is:
Uit: De Volkskrant, 05-06-2010, column door Frank Kalshoven, directeur
van de Argumentenfabriek
Een beslismachine om uw stem te bepalen
Tussentitel: Geef zelf een gewicht aan ideologie, concrete maatregelen en
leider
Hoe bepaalt u welke partij woensdag uw stem krijgt? Nee, niet wie uw stem
krijgt, maar hoe u tot die keuze gekomen bent of nog hoopt te komen. Laten we
proberen om een soort beslismachine te maken, die helpt de weg te vinden in het
grote aantal mogelijkheden.
Ik zie vier denkrichtingen die tot een bepaalde conclusie
kunnen leiden. Mijn suggestie zou zijn om ze alle vier te beproeven, en een
gewogen gemiddelde van de bevindingen uw stem te laten bepalen. Over die
gewichten straks meer.
Denkrichting 1: ideologie. U bent, bijvoorbeeld, een liberaal
in hart en nieren. Of een sociaal-democraat van huis uit. ... Onze liberaal zou
bijvoorbeeld via deze denkrichting kunnen uitkomen op de deelverzameling VVD,
D66 en GroenLinks. Maak een rangorde, liefst een topvijf. Heeft u helemaal geen
ideologische voorkeuren? Niet getreurd (dat komt straks vanzelf goed), we gaan
gewoon verder.
Denkrichting 2: de verzameling concrete maatregelen.
Ideologie is een ding, de concrete set maatregelen die een partij voorstelt voor
de komende kabinetsperiode is soms iets heel anders. De SP is een mooie
uitzondering: met consequente doorredenering van de kernwaarde gelijkheid kun je
zo’n beetje het hele SP-programma invullen. Ideologie en maatregelen sluiten
hier naadloos aan. Bij veel andere partijen is de band losser. Is (het
beschermen van) de hypotheekrenteaftrek christen-democratisch? Is het liberaal
om tegen rekeningrijden te zijn? ...
Red.: Frank Kalshoven wordt geafficheerd als directeur
van een bedrijf(je) (dat in mini-consultancy doet), maar hij is econome en
jarenlang economisch redacteur van de Volkskrant geweest, in welke
hoedanigheid hij een fervent promotor van het neoliberalisme was (en nog steeds
is als columnist). Dus alles dat niet negatief is over de SP kan je van
hem aannemen.
Wat Kalshoven hierover de SP zegt, is dat deze partij zich al
één van de weinige houdt aan wat ze vindt - wat ze opschrijft. De rest sjoemelt
er mee. Om de voorde hand liggende reden: zouden ze opschrijven wat ze werkelijk
vinden: "We moeten vooral voor de belangen van onze eigen bovenste derde klassen
van de maatschappij opkomen", dan worden ze weggevaagd.
Dat de SP echt opkomt voor de onderste tweederde van de
maatschappij, is de reden dat de bovenste derde, die boven is geciteerd, de SP
zo haat. De haat van de oligarchen voor hen die hun oligarchische praktijken
dreigen te doorkruisen.
De haat is zo groot, dat men er zelfs speciaal wetten voor
aanneemt:
Uit: De Volkskrant, 11-04-2011,van verslaggever Emiel van Dongen
Donner: vergoeding politici niet naar partij overmaken
Tussentitel: SP is de enige partij die wordt geraakt door de
regeling
Vergoedingen voor politici mogen voortaan niet meer door de overheid
worden overgemaakt aan de partij, maar moeten direct naar de politicus. Dat
staat in een wetsvoorstel waarover minister Donner van Binnenlandse Zaken (CDA)
waarschijnlijk nog voor de zomer de Tweede Kamer informeert. De SP, de enige
partij die wordt geraakt door de regeling, is verontwaardigd en noemt het
'gelegenheidswetgeving'.
Gemeenten, provincies en het Rijk betalen de salarissen,
(onkosten)vergoedingen en wachtgelden voor SP-politici nu aan de partij. De SP
betaalt, op basis van een schriftelijke afspraak tussen de partij en de
politicus, een deel uit. ...
Red.: Natuurlijk is de maatregel totaal ineffectief,
daar de SP de mensen die zich niet aan de afspraak houdt gewoon kan royeren. Wat
men natuurlijk ook wel weet. Maar kennelijk strekt de haat zich uit tot het
verschijnsel van een waas voor de ogen.
De reden dat men dit allemaal doet, hoeven we niet zelf te
formuleren:
Uit: De Volkskrant, 05-06-2010, door Henk van Houtum en Esther-Mirjam
Sent, universitair hoofddocent geografie en hoogleraar economie, Universiteit
Nijmegen
Politieke campagne gaat te veel over
afrekenen, competitie, winnen
In deze campagne zijn politici verworden tot managers: word klant
bij mij, beste consument-kiezer, ik bied u een aantrekkelijke politieke polis.
Juist nu is er een absolute noodzaak een visie op de toekomst te bepalen. Maar
in plaats daarvan kruidenieren de politieke partijen op de vierkante millimeter.
Gericht op de korte termijn en appellerend aan het eigenbelang van de kiezer,
zijn politici verworden tot hebzuchtige managers van BV Nederland.
De verkiezingscampagne is de afgelopen weken verrassend snel
versmald tot een strijd over de economie, waarbij de economie zelf weer is
versmald tot een strijd om cijfers.
Het politieke debat heeft zichzelf in een economische
wurggreep van 29 miljard euro bezuinigen laten dwingen, berekend door een
computermodel van het Centraal Planbureau. In tijden van onzekerheid en crisis,
luistert men graag naar een orakel van Delphi, zelfs als dat slechts
schijnzekerheden biedt. ....
De politiek is daarmee economie geworden. Waarbij de
kiezer vooral wordt aangesproken op zijn koopkracht en inkomen. Zo kan het dat
partijen die het meest appelleren aan de taal van het eigenbelang, zoals de VVD,
het goed doen in de peilingen. ...
Geheel conform de management-retoriek van een BV, is de taal
van de politieke campagne die van afrekenen, competitie en winnen. Met peilingen
die hijgerig worden gevolgd als waren het rendementskoersen. ...
Ook voor politici regeert inmiddels de hebzucht, de wil om
zelfs ten koste van de samenleving te scoren. In deze geëconomiseerde campagne
zijn de politici zelf verworden tot managers: word klant bij mij, beste
consument-kiezer, ik bied u een aantrekkelijke politieke polis.
Maar een staat is geen bedrijf en een economie geen rekensom.
Wat ontbreekt, is het grote verhaal over de staat van het land van morgen. De
vele uitdagingen als de klimaatcrisis, energiecrisis en mondiale armoedecrisis
schreeuwen om een internationale visie die verder reikt dan het navelstaren naar
de nationale onderbuik. Cruciaal is een geloofwaardig verhaal, want meer dan om
cijfers draait economie om reputatie, leiderschap en vertrouwen.
Zoals historicus Tony Judt onlangs in de Groene
Amsterdammer fraai verwoordde, is een alternatief nodig voor de ‘kritiekloze
bewondering voor een onbegrensde vrije markt, minachting voor de publieke sector
en het waandenkbeeld van de onbeperkte groei’. In plaats daarvan, begaan
politici dezelfde fouten als de zo verguisde bankiers in de aanloop naar de
kredietcrisis. Ook zij laten zich immers leiden door een ongebreideld nastreven
van het baatzuchtig eigenbelang, gecombineerd met onrealistisch optimisme, het
onderschatten van risico’s en begrensde rationaliteit. ...
Red.: Samengevat: ze doen het voor het grote graaien.
Meteen daarna de bevestiging:
Uit: Volkskrant.nl, 16-06-2010, ANP
Rosenthal laat zich bijpraten over economie
Informateur Uri Rosenthal laat zich woensdag bijpraten door specialisten op
financieel-economisch gebied. Even na half tien meldde directeur Coen Teulings
van het Centraal Planbureau zich in Den Haag voor zijn gesprek met Rosenthal.
Later maken ook demissionair minister Jan Kees de Jager van Financiën en
president Nout Wellink van De Nederlandsche Bank hun opwachting.
Reden voor de gesprekken met de informateur is de moeilijke
financieel-economische situatie waarin Nederland verkeert. ...
Red.: Wie gaat vertellen hoe het met de economie
zit: Coen Teulings van het Centraal Planbureau die het Rijnlandmodel dood heeft
verklaard en een strak neoliberale aanhanger is van het Angelsaksische
graaikapitalisme
, en als eerste prioriteit heeft de sociale voorzieningen uit te kleden
, en het beste hulpje van de grootste graaiers (de financiële wereld
) , president van De Nederlandsche Bank Nout Wellink
.
Naast de SP wordt natuurlijk ook de PVV universeel gehaat
door de oligarchen:
Uit: De Volkskrant, 29-06-2010, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn
'PVV is te snel aan de kant gezet'
Het CDA moet onderhandelen over een rechts kabinet met VVD en
PVV, óf het expliciet uitsluiten, vindt de oppositie. ‘Ik begrijp de frustratie
van Wilders.’
Tussentitel: Roemer (SP) is ook gefrustreerd, omdat hij genegeerd
wordt.
De PVV van Geert Wilders is te snel afgeserveerd als mogelijke
regeringspartij. Dat stelden PvdA-leider Job Cohen, D66-voorman Alexander
Pechtold en Femke Halsema van GroenLinks maandag na afloop van hun gesprek bij
de nieuwe informateur, Herman Tjeenk Willink. ...
CDA-minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie en Binnenlandse
Zaken liet maandag op een bijeenkomst van de Wetenschappelijke Raad voor het
Regeringsbeleid (WRR) nog eens weten waarom een rechtse coalitie voor het CDA zo
ingewikkeld ligt. Hij noemde het ‘onbegrijpelijk’ dat zo veel Nederlanders PVV
gestemd hebben, ‘als men zich realiseert welke opvattingen die partij erop
nahoudt’.
Red.: Dat de "linkse" politici zich nu voor praten met
Wilders uitspreken is pure tactiek: ze willen die mogelijkheid definitief
uitsluiten voor verdergaande onderhandelingen beginnen.
Een van de talloze uitingen die laten zien dat de media
beheerst worden door de establishment-oligarchie met haar afkeer voor SP en PVV:
Uit: De Volkskrant, 30-06-2010, door Sara Berkeljon
'Keiharde afrekening' na tweet over Sieneke
Cornald Maas was ‘verbouwereerd’, na het gesprekje van tien minuten
met TROS-directeur Peter Kuipers. Die liet hem weten dat de omroep niet meer met
hem wil samenwerken bij het volgende Eurovisie Songfestival.
Aanleiding is een twitterbericht van 10 juni, de nacht na de
verkiezingen. Daarin schreef Maas: ‘Grappige exportproducten heeft Nederland:
Sieneke, Joran van der Sloot en de PVV.’ De TROS vindt de inhoud van de tweet
‘volstrekt onacceptabel’. ...
Kuipers: ‘Simpel: je vergelijkt Sieneke niet met een
moordenaar, en je vergelijkt anderhalf miljoen PVV-stemmers niet met een
moordenaar. Ook niet voor de grap.’ ...
Red.: De TROS is ook een omroep, mar niet eentje
die zich profileert met politieke en maatschappelijke onderwerpen. Tot dat
smaldeel hoort wel Cornald Maas - zijn associatie met het songfestival is het
gevolg van een samenloop van omstandigheden. Maar zijn hart ligt erin ieder
geval niet, zoals zijn opmerking over zanger Sieneke laat zien. Maar hier gaat
het ons natuurlijk om zijn gelijkstelling tussen PVV-stemmers en Joran vander
Sloot, iemand die verdacht wordt van twee doodslagen en psychopathische trekken
vertoont. Maas ziet dat anders:
De formatieperiode biedt veel gelegenheid voor nieuwe
wensdromen - en ze komen weinig natter dan deze - het grootste deel staat al in
de kop:
Uit: De Volkskrant, 06-07-2010, door Bastiaan Bommeljé, historicus en
redacteur van Hollands Maandblad
Zo, en dan nu een minderheidsregering
Hij meent dat elke meerderheidsregering de vraag oproept die Wilders stelde:
'Waarom stemmen we eigenlijk in Nederland? Veel beter is een minderheidskabinet
van VVD en D66. Dat zal snel hervormen, en zal, uit angst voor nieuwe
verkiezingen, niet gauw worden weggestemd.
Voor wie het formatiegetut in dit land niet vol ongeloof aankijkt, ...
En nu palaveren de heren of men over het midden (met het CDA,
de grootste verliezer van de verkiezingen) of over links gaat samenwerken in een
regering die ongetwijfeld meer dan 10 miljard gaat bezuinigen en ook de
hypotheekrenteaftrek gaat afbouwen. Allebei verstandig, dat wel, maar niet wat
deze politieke tegenstanders beloofden om onze stemmen te krijgen, en niet
waarom wij hun ons vertrouwen gaven.
Het angstwekkende van een al dan niet paarse
meerderheidsregering is niet eens het voorspelbare oeverloze gehaspel in de
achterkamertjes over de komma’s, de haakjes en de mitsen en de maren. Wij als
Nederlands electoraat zijn gehard genoeg om dat lusteloos te ondergaan. Neen,
het gevaar is dat elke meerderheidsregering als een groot schel neonlicht boven
het Catshuis de vraag oproept die Wilders op tafel gooide: ‘Waarom stemmen we
eigenlijk in Nederland?’
Red.: Even dit punt afhandelen: "Alsof een
minderheidskabinet niet dat gevoel zal oproepen ...".
Vervolg:
En al helemaal niet zo'n sterk éénzijdig kabinet.
Gevolgd door een keiharde leugen: de combinatie VVD-D66 heeft totaal niets met
"links" maken - het is het glaszuivere neoliberalisme.
En hier komt één van de motieven
Een sterke haat tegen de onderste tweederde van de burgers.
De oligarchie kent vele deelverzamelingen. Hier is er eentje:
Uit: De Volkskrant, 06-07-2010, door Yvonne Doorduyn en Jan
Hoedeman
Profiel | Informateur Jacques Wallage (PvdA)
'Oud-linkse' lobbyist mag Paars-plus smeden
In de PvdA had Jacques Wallage niet alleen maar vrienden. Zijn aanstelling
bewijst de linkse koers van de partij.
De nieuwe informateur van PvdA-huize, Jacques Wallage (62), is een politiek
dier. Hij is een vertrouweling van PvdA-onderhandelaar Job Cohen. De in 2009
teruggetreden burgemeester van Groningen is nu hoogleraar integratie en openbaar
bestuur. Als voorzitter van de Raad voor het Openbaar Bestuur schreef Wallage
enkele weken geleden een brief aan VVD-informateur Uri Rosenthal, met wie hij nu
samen een poging onderneemt Paars-plus te smeden. ...
Red.: Job Cohen is van Joodse afkomst - dat weet
iedereen. Van Uri (Uriel) Rosenthal weten we het via columnist (idem) Max Pam.
En der Dritte im Bunde, Jacques Wallage, is het ook, zie hier
. Is het van belang? Ja, want van Job Cohen weten we wat hij vindt van alles
aangaande immigranten, en Jacques Wallage heeft verklaard dat hij de Nederlandse
grenzen open wil stellen, en dat hij de Nederlandse cultuur maar een
minderwaardig cultuurtje vindt (zie vorige bron). Allemaal hartstikke logisch
als afstammelingen van een migrantenvolk. En oh ja: Cohen is de landelijke
politiek in gegaan om Wilders te stoppen, en Wallage heeft zich in nog krassere
bewoordingen over hem uitgelaten. Voorbeeldje:
Rabiate voorstanders van het "Lever Nederland uit aan het
moslim-multiculturalisme en kosmopolistisme"-ideaal, dus. Net als de rest van de
oligarchen, maar in deze subgroep heeft het vaak een messiaanse vorm.
Levensgevaarlijk voor een Rijnlandse maatschappij die ook hecht aan de
waarden van de resident, zeg maar de agrariër en de arbeider, die niet de
gelegenheid hebben noch de inclinatie tot het jaarlijkse verhuizen naar een
ander land.
En deze nomadische oligarchen blijken een buitenproportionele
invloed op het Nederlandse beleid te hebben.
Een tussenstand van de gang van zaken in de
formatie, en tevens een soort samenvatting van het bovenstaande:
Uit: De Volkskrant, 09-07-2010, column door Nausicaa Marbe, schrijfster
Miljoenen staan buiten spel
Tussentitel: Regent vertelt het volk wat het moet denken en negeert wat het
echt denkt
Voetbal en politiek concurreren met elkaar. En het is 10-0 voor Oranje. Wie
kijkt niet liever naar de WK-wedstrijden dan naar de journaaluitzendingen? Die
hebben zelfs een paar keer de formatie overgeslagen. Daar kwam de weerman weer,
zonder dat ook maar een woord over het formatiegedrein was gevallen. Zelfs
tijdens de wissel Rosenthal-Tjeenk Willink gebeurde dat. Nu regent het
nietszeggende berichtjes ...
En zo zijn we even vergeten hoe politiek verdeeld de natie
is, hoe lastig de verbrokkelde verkiezingsuitslag was, hoe boos Wilders, omdat
Hare Majesteit hem niet bliefde voor de tweede gespreksronde. Rechts Nederland
is mogelijk over de teleurstelling heen dat er geen rechts kabinet in zicht is.
Of heeft zich bij de pakken neergelegd. ...
Maar geen feestgevoel kan verhullen hoe in Den Haag de kloof
tussen burgers en regenten juist nu dieper wordt. Eerst is er effectief voor
gezorgd dat de partijen met het meest volkse karakter uit de coalitiearena
verdwenen: de SP en de PVV. Onverdeeld electoraat, duidelijke boodschap.
Uitgesloten door partijen die een Nederland zeggen voor te staan waarin niemand
uitgesloten wordt. De SP is, ondanks het verrassende Roemer-effect in de
verkiezingsuitslag, vanaf het begin buiten spel gezet. De roep van de
socialisten om een linkse coalitie is genegeerd. Daar is de PvdA te bang voor.
Al met al biedt de SP wat sociaal-democratie betreft the real thing.
Vroeger, zo herinnert mijn schoonvader zich, droegen de
stratenmakers op 1 mei een rode roos op de borst. Dat waren mensen die wisten
waar ze voor stonden, waar ze op stemden en wat dat opleverde. Een gevoel dat
vandaag vooral veel SP-kiezers bindt. Maar op die standvastigheid kijken de
verwaaide kosmopolieten van GroenLinks en de ingesleten regenten van de PvdA
neer. Het zichzelf zo vrijzinnig, liberaal, flexibel en bruggenbouwend noemend
links laat vooral eigen tradities vallen. De SP wordt enkel genoemd als
eventuele satelliet in een nog onwaarschijnlijke coalitieonderhandeling waar het
CDA eventueel bij zou mogen aanschuiven. Zonder blikken of blozen dus bij de
uitgerangeerde conservatieven ingedeeld.
De angst voor de PVV is van soortgelijke orde. Vreest links
de SP, omdat die staat voor wat salonsocialistisch links voor het pluche wil
inruilen, zo vreest notabelig rechts de PVV omdat die grotendeels voor hetzelfde
staat en daar – anders dan zij – ook nog hardop voor durft uit te komen. Er
bestaan uiteraard verschillen met de PVV, maar zijn die groter dan de
verschillen met het linksige Paars dat nu vorm krijgt?
De PVV is natuurlijk een andere gok. Onderhandelen met
Wilders brengt de verantwoordelijkheid met zich mee deze nieuwkomer te
domesticeren aangaande koranverboden en kopvodden. Maar ook het risico de eigen
strenge integratie- en islampolitiek aan de PVV te liëren. Sowieso moet er een
duidelijke koers worden gezet op een terrein waar niemand, links of rechts,
duidelijkheid aandurft. En moet er eensgezindheid bereikt worden over wat
aanvaardbaar is, humaan, democratisch, het algemene belang niet schaadt,
religies onderdrukt noch bevoorrecht, zonder inbreuk op de rechtsstaat.
... Voorlopig moeten we het doen met Tjeenk Willinks
holpraat, die beweert dat Paars-plus het meest recht doet aan de
verkiezingsuitslag. Een criante onwaarheid. Het oude, paarse liedje: de
koninklijk goedgekeurde regent vertelt het volk wat het moet denken en negeert
wat het echt denkt.
Red.: Weer een interventie van Martin Sommer:
Uit: De Volkskrant, 10-07-2010, door Martin Sommer
Tjeenk Willink gaat in de politiek
Tussentitel: Donkere wolk van Wilders wil maar niet wegdrijven
Naarmate de tijd verstrijkt zie je beter hoe zo’n regeringsformatie
een overgangsritueel is. We moeten ongeschonden van de ene regering naar de
volgende zien te komen. Overgangen zijn riskant, voor je het weet lig je onder
een trein. ...
Informateur Tjeenk Willink droeg deze week de
informatie over aan de heren Rosenthal en Wallage. Tjeenk is van zichzelf al een
monument van bestuurlijke wijsheid. Je bent geneigd te knikken bij alles wat hij
te berde brengt. ...
Misschien dat vergeetachtigheid ook hoort bij dat
overgangsritueel. Maar de recente geschiedenis leert dat men zich elke vier jaar
een dun regeerakkoord voorneemt, en telkens weer met een dik verhaal eindigt.
...
Informateur Jacques Wallage is van de PvdA. Geef toe:
Wallage, noch de PvdA, is het toonbeeld van dualisme. Sterker, de hele partijtop
van de PvdA onderhandelt momenteel vrolijk mee, dus ouderwets monisme troef. ..
En zo kon Tjeenk Willink onder dekking van de plechtige
toestand deze week een regelrecht politieke interventie doen. Zonder dat er een
haan naar kraaide. Behalve Wilders natuurlijk. Naast zijn verslag aan de
koningin, had Tjeenk een persoonlijke ontboezeming voor de onderhandelaars
geschreven. Ongebruikelijk? ‘Elke formatie heeft zijn ongebruikelijkheden’,
wimpelde hij af.
Onloochenbare feiten, stond boven het eerste punt:
Nederland is zeer afhankelijk van Europa, en wordt weerbaarder door gezamenlijk
Europees opereren. Aldus Tjeenk. Daar kun je je schouders over ophalen, het was
toch een persoonlijke opvatting? Maar Tjeenk Willink staat wel heel dicht bij de
koningin, en opvolger Rosenthal zei al dat hij en Wallage ‘die diagnose delen’.
En onloochenbare feiten zijn óók de dikke Bertha’s van de argumentatieleer. Ooit
was er Thatcher met haar TINA, There Is No Alternative voor haar neoliberale
politiek. Nu hebben wij de onloochenbare feiten waarmee Tjeenk Willink verbiedt
de positie van Nederland in Europa ter discussie te stellen.
Zoals bekend denkt de PVV heel anders over Europa. En Geert
Wilders stelde meteen schriftelijke vragen over de informateur die buiten zijn
boekje ging. Je kunt twisten over de toon – kan die Tjeenk niet ontslagen worden
– maar Wilders had gelijk.
Verderop schrijft Tjeenk over regering en parlement. Partijen
moeten ‘over hun eigen schaduw heen springen’. Er moet een opener debatcultuur
komen, ook om partijen die niet in het kabinet zitten, tegemoet te komen.
Waaronder, schrijft Tjeenk royaal, de grootste winnaar van de verkiezingen. De
PVV dus. Maar dan komt het: ‘Het contraseign op initiatieven vanuit de Kamer
wordt geweigerd als de beginselen van de democratische rechtsstaat, de
internationale positie van Nederland of de financiële uitgangspunten van het
beleid in het geding zijn.’
Met andere woorden, leuk die grotere vrijheid voor de Kamer,
maar de toekomstige regering gaat rare PVV-initiatieven niet van een
handtekening voorzien. Geen kritische kanttekeningen over de euro, moties over
criminele immigranten terugsturen of populistisch gaten schieten in de
bezuinigingen. Het lijkt een paniekerige waarschuwing aan de PVV, die intussen
24 kamerleden telt maar bij lange na geen meerderheid. ...
Driemaal is Wilders sinds de verkiezingen afgeserveerd. Eerst
via het na-u-beginsel – er moet vooral met de PVV geregeerd worden, maar wel
graag door andere partijen. Toen in de Kamer, waar Wilders in zijn schoenen
kreeg geschoven dat hij niet met de VVD wilde praten.
Nu krijgt ‘de grootste winnaar’ meer ruimte in de Kamer, mits
daarmee geen meerderheden van PVV-standpunten worden gemaakt. Wat je er vooral
aan kunt aflezen: die donkere wolk van Wilders wil maar niet wegdrijven van het
Binnenhof. ...
Red.: Het is allemaal aan dovemansoren gericht. Die
dovemannen gaan gewoon door met nat-dromen in het openbaar:
Uit: De Volkskrant, 13-07-2010, door Ludolph van Hasselt, directeur
vertegenwoordiging Europese Commissie in Nederland
Een kabinet dat louter uit Eurofielen bestaat
De vorming van het nieuwe kabinet is een nogal ingewikkeld proces.
Nederlanders voorzien de informateurs van advies.
De heer Tjeenk Willink had het niet beter kunnen treffen. Als Geert Wilders om
je aftreden vraagt omdat je een Eurofiel bent, dan wordt je reputatie een
verstandig en evenwichtig adviseur van de koningin te zijn op treffende wijze
bevestigd.
De informateur heeft natuurlijk volstrekt gelijk als hij in
de bijlage bij het eindverslag erop wijst dat Nederland zijn problemen niet
alleen kan oplossen, ...
... Het is dan ook te hopen dat de toekomstige ministers ook
Eurofiel zijn, want daarmee wordt het Nederlandse belang het beste gediend.
Toekomstige bewindslieden zouden naast het vereiste van financieel-economische
geletterdheid, waar de informateur op heeft gewezen, ook een minimum aan
internationale oriëntatie en begrip voor waarde van het gemeenschappelijke
Europese belang moeten hebben, een kwaliteit waarvan maar weinig politici blijk
geven.
Red.: Gegeven het feit dat die huidige politici al
bijna de helft van de Nederlandse soevereiniteit hebben verkwanseld, kan dat
laatste alleen bedoeld zijn als oproep om heel Nederland op te heffen. De 62
procent van Nederland die hier tegen gestemd hebben, kunnen wat betreft dit
soort EU-imperialisten en graaiers het dak op.
Waarna nog wat verwikkelingen nog een variant opduikt:
Uit: De Volkskrant, 04-09-2010, column door Martin Sommer
Anatomie van een coup d'état
Tussentitel: Er wordt serieus gesproken over een zakenkabinet
Let op, dacht ik gistermiddag nog, komende dinsdagavond doet u nietsvermoedend
de televisie aan voor het acht-uurjournaal. Maar wat u zou krijgen was de
Nederlandse vlag en het Wilhelmus, en dan een heer van onbesproken gedrag die
‘landgenoten’ zegt. Het had ook woensdag kunnen worden, niet-maandag want dan is
Geert Wilders jarig en dit zou nu juist niet zíjn staatsgreep zijn.
Nee, zo zal het dus niet gaan, en zeker niet meer nu
‘rechtsplus’ is gestrand. Het is hier geen Afrika en er komt geen Comité pour
le salut public aan te pas met zonnebrillen en strak opgerolde hemdsmouwen.
Een staatsgreep heet hier zakenkabinet. Het blijft Nederland en staatsrechtelijk
zal een en ander keurig worden afgehecht. Met een meerderheid van de Tweede
Kamer die de benoeming fiatteert van die heer van onbesproken gedrag. Hij zoekt
vervolgens een kabinet bij elkaar, van nog meer heren van naam en faam, om een
paar jaar orde op zaken te stellen.
Het is nog niet zover, maar het is een raar idee: er wordt
serieus over zo’n zakenkabinet gesproken en nagedacht, achter de schermen, in de
Hoge Colleges van Staat en de adviesorganen. H.M. werd al eerder in deze
richting geadviseerd. Steeds komen dezelfde namen voorbij. Alexander Rinnooy Kan
van de SER, Herman Wijffels, Pieter Winsemius van de WRR, Kees Schuyt van de
Raad van State. En voor het vrouwelijke element Neelie Kroes. Mannen van
verschillend pluimage, oud-minister Cees Veerman vroeg erom voor de radio, ‘wel
een politieke kleur, niet politiek gekleurd’.
Wat er aan schort is niet de diagnose dat het mis is
met de machtsvorming. Tjeenk Willink schreef erover in zijn eindverslag. Hij
suggereerde een zakenkabinet om twee redenen. We moeten af van de dichtgesnoerde
regeerakkoorden en er moet meer ruimte komen voor de oppositie. Daar heeft hij
gelijk in. Er is geen land dat de toekomst zozeer dichttimmert met
kookboekachtige regeerakkoorden. ...
Op het eerste gehoor zou je zeggen: goed idee dat
zakenkabinet. De genoemde namen horen bij soft spoken, CEO--achtige types. Niet
zo politiek geprofileerd. Dat sluit mooi aan bij de Nederlandse aandrift om als
de golven hoog gaan, te doen alsof er alleen procedurele problemen bestaan. Maar
déze regering van externen zou nu juist een heel politiek profiel hebben. Dat
kan niet anders, aangezien er eigenlijk maar één echt motief is voor zo’n
zakenkabinet: Geert Wilders moet gestopt worden, en dat lukt de oude partijen
niet. ...
Een zakenkabinet zou een gezicht geven aan de opstand der
elite waartoe Guusje ter Horst opriep. Dat is precies het onoverkomelijke
bezwaar. De politieke partijen hebben kennelijk niet begrepen wat er aan schort
in de samenleving. Waarom zou een handvol losgekoppelde bestuurders die
onderling uitmaken wat het landsbelang is, dat wel doen? Hun staat de agressie
te wachten die zich tegen het establishment keert, maar dan in het kwadraat.
...
Red.: Waarbij dat lijstje van genoemden ook naadloos
zou passen in dat van de Eurofielen van het vorige artikel.
Zoals dit voorlaatste artikel al aangeeft, is de Nederlandse
oligarchie natuurlijk als een Siamese tweeling verbonden met de oligarchie in
andere landen, samen de Europese en globale oligarchie van het kosmopolitisme
vormende
. De volgende auteur, geboren migrant, speelt één van de machtsmiddelen van die
internationale oligarchie uit:
Uit: De Volkskrant, 20-08-2010, door Gerard Spong, advocaat.
Gedoogkabinet krijgt hete adem strafrecht in nek
Gerard Spong ... stelt dat Nederland met handen en voeten gebonden is aan
twee internationale mensenrechtenverdragen. Paniek over een toekomstige
gedoogregering met de PVV is daarom onnodig.
Tussentitel:
... Nu de formatieonderhandelingen tussen de VVD, het CDA en
de PVV vorderen, blijkt dit vertrouwen af te nemen. Vooral bij het CDA. De
zogeheten ‘leunstoelgeneratie’, onder aanvoering van oud-premier Dries van Agt,
en de oud-ministers Frans Andriessen en Hans van den Broek, heeft onomwonden
opgeroepen tot het zich distantiëren van de PVV.
De commotie is begrijpelijk en invoelbaar. De strijdwijze
verbaast echter. Vooral van de scherpzinnige jurist Van Agt, ooit minister van
Justitie, had ik verwacht dat hij indringend zou wijzen op de strafrechtelijke
mogelijkheden om het dreigend onrecht waartegen hij zich keert aan te pakken. In
artikel 355 Wetboek van Strafrecht is toch het ambtsmisdrijf opgenomen van
ministers die ongrondwettige handelingen plegen. ...
Hetzelfde risico loopt een minister als hij zelfs opzettelijk
nalaat uitvoering te geven aan bepalingen van de Grondwet of andere wetten, voor
zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot zijn ministerie
behoort. ...
Daar komt verder nog bij dat ons land met handen en voeten
gebonden is aan twee mensenrechtenverdragen, te weten het Europees Verdrag tot
bescherming van de Rechten van de Mens en het Internationaal Verdrag inzake
burgerrechten en politieke rechten. Vooral het Europese hof voor de rechten van
de Mens te Straatsburg, dat waakt over de naleving van het Europese
mensenrechtenverdrag, heeft een indrukwekkende staat van dienst. Een reeks van
recente uitspraken van dit hof op het gebied van het recht van vrijheid van
meningsuiting van een politicus, het recht op godsdienstvrijheid en het
gelijkheidsbeginsel toont aan dat het Europese mensenrechtenverdrag zich vooral
door toedoen van het Europese hof stevig heeft genesteld in alle hoeken en gaten
van de Nederlandse rechtsorde. ...
Red.: De uitspraken van de genoemde organen zijn allen
in het voordeel van immigranten, en zijn dus geen weerslag van het recht, maar
van de macht. De macht van de oligarchische klasse die (vrijwel) alle posities
in het bestuur en de rechtspraak bezet, in ieder geval op het Europese niveau.
In de woorden van de auteur (voor wie dat natuurlijk op iets anders sloeg):
De internationale uitspraken kunnen dus ten alle tijde door een regering die wel
het recht en de democratie volgt, naast zich neer woerden gelegd. Uiteindelijk
zal de bezetting van rechtspraak door kosmopolitische oligarchenongedaan moeten
worden gemaakt, of deze organen zullen hun jurisdictie verliezen en/of ophouden
te bestaan. Dit kan vreedzaam of minder vreedzaam gebeuren, door een
opstand der burgers die door hun besluiten onderdrukt worden in hun belangen om
zich te beschermen tegen de misstanden van de immigratie.
Dit als antwoord op de strijdkreet van de kosmopolitische
oligarchen, zijnde de tussentitel van het artikel:
De nieuwste hype in de strijd tegen de mogelijke
regeringsdeelname van de PVV is dat hij de Grondwet zou schenden. Alweer Martin
Sommer plaatst dit in de juiste context:
Uit:
De Volkskrant, 21-08-2010, column door Martin Sommer
Gedempte volksinvloed
Tussentitel: Leg Wilders niet langs de lat van artikel 1 Grondwet
Zo zijn we alweer verzeild geraakt in een debat over de Grondwet.
Bezorgde CDA’ers beroepen zich op de grondrechten om hun partij uit de buurt van
Wilders te houden. Dus volgt opwinding over de grondrechten. Want wat betekent
zo’n beroep op de Grondwet? Is dat einde discussie, zoals menigeen graag wil?
...
Helemaal niet. De Grondwet is uiteraard ook een product van
de geschiedenis. Niet dat er zoveel over is nagedacht. Eigenlijk heeft geen hond
hem gelezen, ik wed ook 90 procent van die bezorgde CDA’ers niet. ...
Het gaat natuurlijk vooral over artikel 1, het
discriminatieverbod. De laatste bewerking van de Grondwet dateert uit 1983. ...
De Grondwet van 1983 was een nabrander van de jaren zestig,
waarin de overheid ‘voldoende werkgelegenheid, bestaanszekerheid en spreiding
van welvaart’ moest bevorderen ...
Veel rechten, weinig plichten voor de burger. Ja één plicht,
en dat was meteen artikel 1. Gij zult niet discrimineren. ... was er geen andere
Grondwet dan de Nederlandse met al in haar eerste artikel een algemene
verbodsbepaling. Grondrechten zijn bedoeld om de burger te beschermen tegen de
willekeur van zijn eigen staat. ...
...Begin jaren tachtig bestond er al ‘een probleem’ met de
Nederlandse verdraagzaamheid in verband met etnische minderheden. Hans Janmaat
werd veroordeeld omdat hij zich tegen de multiculturele samenleving keerde. ...
... Ik schreef vorige week: omdat Nederland eigenlijk een
onvoltooide of getemperde democratie is. Democratie bestaat uit twee delen,
besluitvorming via de meerderheid aan de ene kant, de rechtsstaat aan de andere.
In Nederland bestaan allerlei mechanieken om de volksinvloed te dempen, zoals
benoemde ambten, een koningin die meeregeert, en vooral: géén
volkssoevereiniteit in de Grondwet. In Nederland moet de rechtsstaat beschermd
worden tegen het volk.
De laatste jaren is het debat over islam, integratie en
immigratie met ongekende heftigheid gevoerd. En steeds is artikel 1 Grondwet
aangeroepen, maar het heeft nauwelijks geholpen. Integendeel, dat artikel heeft
zo lang als deksel op de snelkookpan gefungeerd dat we er nu Wilders aan danken.
Mijn advies aan de bezorgde CDA’ers zou dan ook zijn om
Wilders niet langs de lat van de Grondwet te leggen, maar hem te beoordelen en
zo nodig te bestrijden aan de hand van tastbare voorstellen. Dat kan nog tot
verrassende conclusies leiden. Neem etnische registratie. Staat in het programma
van de PVV. Maxime Verhagen maakte er een nummer van toen hij nog erg
verontwaardigd was over de PVV. Want: strijdig met de grondrechten.
Het kalme antwoord zou zijn: etnische registratie gebeurt
allang, meneer Wilders. Scholen registreren de achtergrond van leerlingen, om
vast te stellen hoe ze extra subsidie kunnen krijgen voor allochtone kinderen
met een leerachterstand. ...
Red.: Hier gaat het even mis. Hier had moeten staan:
"Het kalme antwoord zou zijn: etnische registratie gebeurt allang, meneer
Verhagen". En als we in verband met ondersteuning mogen registreren, mag dat
dus ook in verband met overlast en criminaliteit. Maar je mag wel voor steun
registeren, maar niet voor correctie - en dat ligt heel gevoelig:
En hier volgt de enig juiste conclusie:
Nog een demonstratie van hoe wijdverspreid de oligarchie is:
Uit: De Volkskrant, 07-09-2010, van verslaggeefster Ianthe Sahadat
Minder studenten, hoger niveau
Bijna overal in het land is maandag het academisch jaar geopend. ...
Ook lieten enkele sprekers zich kritisch uit over de
verkiezingswinst van Geert Wilders. Rector magnificus Hans van Duijn (Technische
Universiteit Eindhoven) noemde de populariteit van de politicus een bloody
shame.
In Nijmegen nam rector magnificus Bas Kortmann van de Radboud
Universiteit vorige week bij de opening van het academisch jaar al stelling
tegen ‘de sterke anti-islamcampagne’ die Geert Wilders volgens hem voert.
Red.: Dit is een algemeen sociologisch
verschijnsel, dus natuurlijk niet beperkt tot Nederland:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, van verslaggeefster Mariken Smit
Ook Zweden worstelt met ultrarechts
De gevestigde Zweedse partijen doen er alles aan om de nieuwe,
uiterst rechtse partij Zweden Democraten uit de regering te houden. Beide
kandidaten voor het premierschap in Zweden hebben een mogelijke coalitie met de
nieuwe partij afgewezen.
‘Wij zullen niet voor ze buigen’, bezwoer premier Frederik
Reinfeldt in een televisiedebat. Zijn sociaal-democratische rivale Mona Sahlin
viel hem bij. ‘De Democraten maken altijd de immigranten tot zondebok. Je kunt
zo’n partij alleen met een kristalheldere boodschap tegemoet treden: dat we haar
niet zullen aanraken, niet met haar zullen samenwerken’, zei Sahlin.
De Zweden gaan op 19 september naar de stembus. De Zweden
Democraten zullen naar verwachting voor het eerst sinds hun oprichting in 1988
zetels in het parlement veroveren. ...
Volgens premier Reinfeldt zijn de Zweden Democraten een
‘xenofobe, populistische partij’, zoals die in andere Europese landen ook in
opmars zijn. Johansson noemt het een ‘one-issuepartij’ die zich concentreert op
anti-immigratiewetgeving.
Een van de leuzen van de partij is: ‘Laat Zweden Zweden
blijven’. De partij wil de immigratie met 90 procent beperken, vooral tijdelijke
verblijfsvergunningen uitgeven en asielzoekers een verplichte dna-test te laten
ondergaan en controleren op tuberculose en hiv voordat zij het land in mogen.
‘Ronduit racistisch en anti-islamitisch’, noemt docent
politiek leiderschap Jenny Madestam van de Universiteit van Stockholm de partij.
‘Ze hebben hun wortels in het neonazisme, maar hebben nu hun uniformen uitgedaan
en lopen in pak. Dit is vooral een cosmetische transformatie.’ ...
Red.: Precies dezelfde oorzaak: (voornamelijk
islamitische) immigratie, precies dezelfde verschijnselen ("Onrust in de
islamitische wijk van Malmö"
), precies dezelfde reactie bij de oligarchen.
De op het rationele vlak enigszins gehandicapte wordvoerder
van het hysterisch multiculturalisme (zijn eigen taalgebruik ("kabinet Bruin 1")
overnemende) verklapte de essentie van de oligarchische houding:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, column door Bert Wagendorp
Zenuwbehandeling
Tussentitel: Dan verkas ik liever naar een verlichte dictatuur
Maxime Verhagen is weer gestopt met twitteren: het werk aan het regeer- en
gedoogakkoord waarbij rechts Nederland zich de vingers zal aflikken, is hervat.
...
Overigens mag het er van mij nou wel een keer komen, dat
kabinet waar rechts Nederland zich de vingers bij zal aflikken. Ik heb het
gevoel dat ik al urenlang op de stoel van de tandarts lig te wachten op een
zenuwbehandeling, zonder dat er iets gebeurt omdat de tandarts maar met de
assistente blijft overleggen over de precieze aanpak van het probleem.
...
Sorry, maar dat kan ik niet meer uitleggen aan mijn
buitenlandse vrienden. Als we zo beginnen is de politieke krankzinnigheid
definitief een feit en verkas ik liever naar een verlichte dictatuur met een
zonnig klimaat. ...
Red.: De redactie had het niet duidelijker
kunnen formuleren: buitenlandse vrienden boven eigen land, vertrek naar zonnige
landen... Het cultuurverraderlijke oligarchische kosmopolitisme van de moderne
en oud-testamentische migratiefundamentalisten.
Nog een bewijs van de keiharde graaimentaliteit van de
oligarchen:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, door Onno Schweers, deelnemer aan het
Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP).
Werkgevers moeten extra storten in pensioenfonds
De dekkingsgraad van pensioenfondsen is door een lage rentestand te laag en
een aantal pensioenfondsen, waaronder het ABP, wordt geacht maatregelen te
nemen, bijvoorbeeld kortingen op pensioenen en/of premieverhogingen.
...
In het verre verleden is in de Algemene Burgerlijke
Pensioenwet vastgelegd dat de pensioenbijdrage aan het pensioenfonds 21 procent
van het loon zal bedragen. Zowel deelnemer als werkgever betaalde een deel van
die 21 procent. Dit percentage was gebaseerd op een eindloonstelsel, waarbij
rekening werd gehouden met een rekenrente van 4 procent.
Door de gunstige economische ontwikkelingen in de jaren ’80
en later, kon een veel hoger rendement op de beleggingen worden gehaald dan 4
procent en groeide het vermogen van het ABP tot een veel hoger niveau dan nodig
voor de toekomstige pensioenverplichtingen.
De overheid verminderde haar bijdrage aan het fonds
drastisch. Eerst door geld uit het fonds te halen om de rijksbegroting sluitend
te maken, en daarna door veel minder dan 21 procent aan het fonds te leveren.
...
Nu leven we in een tijd dat de economische ontwikkelingen
negatiever zijn dan voorspeld in alle vermogensberekeningen. Uitgaande van de
huidige berekeningen is de dekkingsgraad (veel) lager dan 105 procent. Waar in
het verleden bij het hoge rendement nimmer is gesproken over het verhogen van
het pensioen van 70 naar 80 procent van het laatstverdiende loon, met handhaving
van een pensioenpremie van 21 procent, wordt nu gesproken over verlaging van het
toekomstige pensioen. ...
Red.: Een groot deel van dit geld dat gestolen is uit
de pensioenen is besteed aan de belastingverlaging van 30 miljard onder de
Paarse kabinetten, die grotendeels ten goede kwaen aan de hoge inkomens,
waaronder de oligarchen. En de oligarchen willen dat gestolen goed natuurlijk
niet terug betalen:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2010, van verslaggever Frank van Alphen
DNB: desnoods korten op pensioenen
Tussentitel: 'Afstempelen minder erg dan rekening doorschuiven'
De Nederlandsche Bank ziet geen reden een stabielere rente te
hanteren voor pensioenfondsen.
Dat zei Joanne Kellermann, directielid van De Nederlandsche
Bank (DNB), maandag in Bussum tijdens een toespraak voor pensioenbestuurders.
Kellermann, die toezicht houdt op de pensioensector, reageerde hiermee op het
verwijt van de pensioensector dat de regels de fondsen dwingen te handelen op
dagkoersen. ‘Dat het beeld (de rente, red.) regelmatig fluctueert, wil niet
zeggen dat op dagkoersen moet worden gestuurd. In het toezicht gebeurt dat dan
ook niet’, stelde Kellermann.
Half augustus maakten Kellermann en minister Donner van
Sociale Zaken bekend dat veertien fondsen waarschijnlijk al met ingang van 2011
de pensioenen moeten korten. ...
Red.: Mevrouw Kellermann is ook lid van die subcultuur
waartoe Bert Wagendorp ook behoort.
In deze verzameling nog niet vermeld, hoe de linkse
beweging hiervan deel is gaan uitmaken:
Uit: De Volkskrant, 17-09-2010, column door Nausicaa Marbe, schrijfster.
Taalachterstand bij de PvdA
Tussentitel: Linkse politicus heeft zich ijskoud vervreemd van zijn kiezers
Er zou een nieuwe taal nodig zijn om het populistisch affront te pareren. Nieuwe
woorden moeten ervoor zorgen dat ‘het volk’ niet zwicht voor rechtse
rancuneretoriek. Steeds vaker hoor je die oproep aan links, vooral aan de PvdA.
...
De huidige flauwte van links – het bekende ‘gebrek aan
antwoord op Wilders’ – is inderdaad zichtbaar in taal en toon. Maar er bestaan
geen taalformules die de schade direct ongedaan maken. Dat links tegenwoordig de
retorische aansluiting met ‘het volk’ mist, is het resultaat van een lang
ideologisch proces dat wellicht met de natuur van het linkse geloof en utopisme
zelf te maken heeft.
In zijn Humanisme et Terreur (1947) hekelt de Franse
filosoof (van marxistische huize) Maurice Merleau-Ponty het simplistische denken
over goed en kwaad, geweld, maakbaarheid van de vrijheid, zin van de
geschiedenis. In een pleidooi voor herkenning van ambiguïteit en een
realistische analyse van het kwaad in de politiek, spreekt hij van een regressie
in het politieke denken. Er wordt, stelt hij, een probleem over het hoofd
gezien: dat de menselijke natuur van dien aard is dat die geen gelukkige
oplossingen genereert.
Dat is een kernachtige, tijdloze kritiek op alle utopische
dwaasheid. Kritiek die, met een tijdsprong naar ons heden, ook moeiteloos geldt
voor de politiek correcte verheerlijking van het multiculturalisme als enige
juiste ideologie. ...
Nieuwe woorden zullen linkse regenten niet geloofwaardig
maken: als zelfgenoegzame heersende klasse hebben zij een beeld van de realiteit
dat niet overeenkomt met de realiteit waarin de kiezer leeft. Dat dedain, die
verwaarlozing, zulke desinteresse, is te horen in loze borstklopperij over
bijvoorbeeld ‘binding’ en ‘wij sluiten iedereen in’. Ziedaar de erosie van
links.
Vroeger was de linkse politicus geporteerd voor gelijkheid en
solidariteit. Nu achten veel leden van die kaste zich kosmopolitischer,
verfijnder, toleranter, barmhartiger, intelligenter en milieuvriendelijker dan
hun electoraat. Deze dubbele moraal en ijskoude vervreemding van de noden van de
(traditioneel linkse) kiezer hebben een ravijn geschapen waar die ‘nieuwe taal’
fluks in zal donderen. Landelijke uitzondering: SP-voorman Emile Roemer, die
dichtbij de werkelijkheid blijft die hem ter harte gaat. Hij maakt niet de
indruk dat hij groepen kiezers rekent tot klootjesvolk. ...
Red.: Een samenvatting van het voorgaande:
Uit: De Volkskrant, 20-09-2010, door Daan Brouwer
Afkeer van populisme uit naakt eigenbelang
Angst voor populisme is angst dat de belangen van 95 procent van
de bevolking zwaarder gaan wegen.
Daan Brouwer | Daan Brouwer is de auteur van het boek Waarom de mensen
balen van de politiek (Papieren Tijger). In de ruwe interventies van SP en
PVV klinkt plotseling de stem door van de bouwvakker, de slager, de
ziekenverzorger en de gehandicapte.
Tussentitel: Democratie is prima, maar we moeten het natuurlijk
niet overdrijven
Een modieus verwijt in columns en actualiteitenprogramma’s is dat
van ‘populisme’. Met name de Partij voor de Vrijheid (PVV) en de Socialistische
Partij (SP) krijgen het etiket ‘populistisch’ opgeplakt en worden zo soepel
afgeserveerd. Een gemakkelijke manier om politieke stromingen die ons niet
aanstaan, aan de kant te schuiven.
Volgens de grote Van Dale is populisme een ‘populaire,
oppervlakkige, (enigszins) demagogische betoogtrant’. En demagogie (‘altijd
ongunstig’) is ‘het in beweging brengen, opruien van de massa met retorische
middelen, leugenachtige voorstellingen en valse leuzen’. Als synoniem noemt Van
Dale ‘volksmisleiding’.
Nu kan men werkelijk niet volhouden dat alleen op de linker-
en rechterflank van het politieke spectrum de burgers worden voorgelogen en
misleid. Hierin is de essentie van het populisme dus kennelijk niet gelegen. De
woorden ‘opruien’ en ‘massa’, die Van Dale gebruikt, verraden méér van wat de
critici van PVV en SP eigenlijk bedoelen. Een ontwikkelde en welgestelde burger
laat zich niet ‘opruien’, en behoort wis en zeker niet tot de ‘massa’. De
genoemde partijen blijken een taal te spreken die daarentegen wél aanslaat bij
de medeburgers die niet ontwikkeld en welgesteld zijn. ...
In de politiek gaat het niet in de eerste plaats om ideeën en
het gezonde verstand, maar om belangen. Natuurlijk, belangen hullen zich graag
in ideeën, in hooggestemde frasen, in aantrekkelijke toekomstbeelden. Politici
verbergen graag dat ze opkomen voor belangen. (Dat geldt trouwens ook voor de
prominenten in de opinie-industrie.)
Meteen dringt de vraag zich op: belangen van wie? Gaat
het om individuele burgers of om afzonderlijke bedrijven en instellingen? Hoewel
er genoeg voorbeelden van politici zijn die het niet beneden hun waardigheid
achten om heel particuliere belangen te behartigen, spelen grootschaliger
belangen een veel zwaardere rol.
Volgens het CBS had 4,2 procent van de ruim 7 miljoen
Nederlandse huishoudens in 2008 een netto besteedbaar inkomen van 75.000 euro of
meer. In dit relatief kleine segment treffen we de hierboven genoemde
welgestelde burgers aan. Verreweg de meesten zijn niet echt schatrijk, maar ze
zijn wel goed opgeleid, wonen in mooie huizen in de betere wijken, voorzien van
alle comfort dat het moderne leven biedt, met een grote mate van
bestaanszekerheid.
Deze bemiddelde bovenlaag drukt een veel krachtiger stempel op de
Nederlandse politiek dan haar numerieke omvang rechtvaardigt. Hoe ze dat voor
elkaar krijgt, laat ik nu buiten beschouwing. In elk geval heeft ze specifieke
belangen, die – al dan niet verhuld – in de politieke arena vaak een
doorslaggevende factor vormen.
En het is beslist onjuist dat alleen de VVD en de Telegraaf opkomen
voor de kleine welgestelde minderheid; ook veel andere partijen, zoals CDA, PvdA
en GroenLinks, houden zorgvuldig rekening met haar belangen. Dit komt niet
alleen tot uiting bij specifieke kwesties (zoals een bepaalde
belastingmaatregel), maar ook in het streven naar behoud of versterking van die
aspecten van de maatschappelijke orde, die de bevoorrechte positie van de
bovenlaag garanderen.
Inmiddels hebben SP en PVV het politieke strijdperk betreden, en in hun
ruwe interventies klinkt plotseling de stem door van de bouwvakker, de slager,
de ziekenverzorger, de gehandicapte, de werkloze, de politieman en de
gepensioneerde winkelbediende. ... Geschrokken slaan de welgestelde medeburgers
de ontwikkelingen gade. Ze willen uiteraard geen veranderingen die hun aangename
manier van leven in gevaar brengen. Democratie is prima, maar we moeten het niet
overdrijven.
Hier stuiten we op de verborgen kern van het populismeverwijt: door
partijen als SP en PVV dreigen de belangen van de ‘minder ontwikkelde massa’
zwaarder te gaan wegen in de politieke besluitvorming. ...
Tot nu toe heb ik SP en PVV over één kam geschoren. Dat is
precies wat veel politieke commentatoren ook plegen te doen. De verschillen
tussen beide partijen zijn evenwel groot en diep. Dat blijkt onder meer uit de
geheel verschillende manier waarop de media en de gevestigde politieke macht
hebben gereageerd op Marijnissen en Wilders. De SP is groot geworden ondanks de
media en de houding van verwante partijen als PvdA en GroenLinks. De PVV heeft
juist geprofiteerd van buitensporige publiciteit en de welwillende houding van
VVD en CDA. Deze partijen, die zich doorgaans in grote mate laten leiden door de
belangen van de welgestelde bovenlaag, gokken er duidelijk op dat ze de
plebeïsche neigingen van de PVV kunnen wegdrukken.
Ze vertrouwen erop dat ze met steun van Wilders hun plannen
kunnen doorzetten: het verder snoeien van de collectieve voorzieningen, minder
ontslagbescherming, de verlaging van de collectieve pensioenen, enzovoort. In
ruil daarvoor mag de PVV met meer autoriteit haar antimoslimkruistocht
voortzetten. Het is onvoorstelbaar dat VVD en CDA steun voor hun programma
zouden zoeken bij de SP. Dat bewijst al voldoende dat PVV en SP wezenlijk van
elkaar verschillen. Iedere commentator die suggereert dat deze beide partijen
eigenlijk één pot nat zijn, zit er dus naast. ...
Red.: En nog een bevestiging hiervan vanuit het
CDA:
Uit: De Volkskrant, 18-09-2010, door Lidy Nicolasen
In Memoriam | † CDA 1980-2010
Wilders en de SP zijn met onze agenda gaan lopen
Vijftien zetels in de peilingen, geen visie op de grote kwesties,
verdeeldheid en ruzie. Over een paar weken viert het CDA zijn 30-jarig bestaan,
maar wat is er nog van over?
... Reden genoeg om een bezoek te brengen aan Jan Schinkelshoek. Hij
zat op de reservebank voor de Kamer, maar heeft zich inmiddels teruggetrokken.
...
... Ook hij praat over solidariteit en gerechtigheid en de
waarheid die in het midden is te vinden, daar waar het CDA zit.
De zoektocht is niet uniek voor Nederland. De
christen-democratie in Duitsland probeert zich eveneens te hervinden. Een
wegbereider lijkt de Britse filosoof Phillip Blond met zijn pleidooi voor de Red
Tory, de rode conservatief die de traditionele waarden respecteert en toch
opkomt voor de gewone man. Het probleem is namelijk dat de middenklasse zich
verweesd en verlaten voelt en steeds harder moet sappelen om rond te komen. Deze
‘ruggengraat van de samenleving’ ziet dat er goed wordt gezorgd voor de
onderklasse, waartoe veel migranten horen. Aan de andere kant weten ze de hogere
klasse, die heeft laten zien zichzelf uitstekend te kunnen verrijken.
Red.: Dat er goed gezorgd wordt voor de
onderklasse is een leugen (de geplande bezuinigingen van 18 miljard in 2010
komen grotendeels daar terecht), waarna overblijft: de hogere klasse heeft
zichzelf kunnen verrijken.
Marcel van Dam wrijft ook zout in de wonde:
Uit: De Volkskrant, 23-09-2010, column door Marcel van Dam, socioloog.
Waarheen gaan de ontheemde CDA-kiezers?
Er is in het CDA iets bijzonders aan de hand, dat van verstrekkende betekenis
kan zijn voor ons politieke bestel. Vanwege het confessionele karakter was het
CDA de enige grote partij in ons land die pretendeerde de hele bevolking in al
haar schakeringen te vertegenwoordigen. Het was geen belangenpartij, maar een
verlangenpartij: het verlangen maatschappelijk fricties te overbruggen op grond
van algemeen christelijke principes. Het CDA was geen belangenpartij, maar een
beginselpartij, een middenpartij uit principe.
Als de huidige poging een rechts minderheidskabinet te
formeren slaagt, komt daar een eind aan en bekent het CDA zich tot een rechtse
partij, die de belangen behartigt van mensen met een volle portefeuille die dat
graag zo houden. In een indrukwekkend optreden in Buitenhof trok
CDA-prominent Herman Wijffels de voor het CDA logische conclusie: fuseren met de
VVD.
Wat de richtingenstrijd in het CDA zo bijzonder maakt, is dat
de founding fathers van het CDA onverbloemd stelling nemen tegen het
huidige partijestablishment en hun beginselen prioriteit geven boven hun
loyaliteit. ...
...
Red.: En een bevestiging voor links:
Uit: De Volkskrant, 18-09-2010, column door Martin Sommer
Links koestert nu de gevestigde macht
Tussentitel: De directe democratie is door rechts gekaapt
Ik zat in de trein met het Wildersboek De tovenaarsleerling
van Meindert Fennema. Goed boek. Een vooraanstaande PvdA’er schoof aan. Ik liet
hem het boek zien. Hij keek misprijzend. Een omhooggevallen fractiemedewerker,
was het oordeel, of woorden van die strekking. Maar dat is Wilders nu juist
niet!, zei ik. Hij was hoog bij de VVD, bijna tweede man in de fractie. Hij wist
alles van het sociale stelsel, en van het Midden-Oosten. Lees dat boek dan!
Het mocht niet baten. Wilders werd bij wijze van spreken
afgeserveerd als een havo-klantje. Ayaan Hirsi Ali had in haar tijd, ondanks
haar even radicale ideeën, altijd wel een zekere grachtengordel–appeal.
Wilders niet. Ayaan is niet alleen beeldschoon, maar ook een deftige dame. Zij
mocht nog wel eens een sjieke lezing houden. Wilders niet. Hij was een
havo-klantje. Hij moet dat neerbuigende oordeel gevoeld hebben.
Wat tegenwoordig van links resteert, is vooral de goede
smaak, beweerde Hendrik Jan Schoo altijd. ...
Waarom heeft iedereen een hekel aan ons? Vragen ze zich bij
de PvdA tegenwoordig wanhopig af. Dit is het antwoord. Standsbesef. De revolutie
van de jaren zestig keerde zich tegen de standenmaatschappij. Power to the
people. Sinds Nieuw Links stond de opstand onder aanvoering van de PvdA.
Tegen de regenten en tegen de vermolmde instituties.
Nu zijn de rollen omgekeerd. De sans-culotten zijn
rechts geworden. En de verdedigers van de status quo links. Het volk moet zich
er toch maar niet te veel mee bemoeien, vanwege slechte smaak en opvoeding. Zie
de discussie die deze week door Anil Ramdas werd gestart op de site van het
Vlaamse debatcentrum De Buren over ‘het culturele drama’. Daarin schrijft
Ramdas: ‘Wat kun je anders zeggen van de meeste Telegraaf-lezers, SBS-6-
en RTL-kijkers en PVV-stemmers dan dat ze boers, onbehouwen, ruw, plat, vulgair,
ordinair en ongemanierd zijn?’
Dat is hét kernprobleem waar de linkse partijen niet
uitkomen, aangezien ze zichzelf nog altijd beschouwen als dragers van de
emancipatiegedachte. Ze hebben een hekel aan het volk gekregen.
Een fraai voorbeeld staat ook in het laatste nummer van het
politieke blad S & D, een themanummer over democratisering. Dick Pels
beschrijft in het meest prikkelende stuk hoe men bij GroenLinks is omgesprongen
met de ‘populistische uitdaging’. Namelijk niet.
In het laatste verkiezingsprogramma heeft GroenLinks het
referendum geschrapt. Toch maar liever geen directe invloed van het volk. ...
Zo komen we bij de formatie, ... Nadat de drie rechtse
partijleiders de koningin feitelijk in de kou hadden laten staan, was de
bezorgde vraag van Pechtold (D66) of we binnenkort alleen nog naar het paleis
gaan om een kopje koffie te drinken.
Goede vraag, met dien verstande dat juist D66 ooit was
opgericht om het systeem te laten ‘ontploffen’. Ook Pechtolds enthousiasme voor
die ontploffing is aanzienlijk gezakt, sinds de directe democratie in de
formulering van Dick Pels door rechts is ‘gekaapt’. Wat resteert is uithuilen in
de mantel van majesteit.
Red.: Met als aanvulling dat D66 natuurlijk op geen
enkele wijze tot links behoort, waar het nog wel wordt ingedeeld - D66 is
(bijna) net zo rechts als de VVD.
Ook hier een bevestiging van Marcel van Dam:
Uit: De Volkskrant, 23-09-2010, column door Marcel van Dam, socioloog.
Waarheen gaan de ontheemde CDA-kiezers?
... Wat nu in het CDA gebeurt, heeft al plaatsgevonden binnen de PvdA, zij het
op een andere manier en voor een groot deel verborgen. Heel geleidelijk is ook
de PvdA opgeschoven van een beginselpartij naar een belangenpartij. Van de
sociaal-democratische beginselen is alleen in de retoriek nog iets terug te
vinden. In de praktijk van de dagelijkse politiek heeft men uit machtspolitieke
overwegingen gekozen voor het dienen van de sociaal-economische belangen van de
middenklasse in plaats van die van de mensen aan de onderkant van de
samenleving. De sociaal-democratie heeft vroeger geprobeerd, niet zonder succes,
kiezers uit de middenklasse te winnen op basis van het uitgangspunt dat we met
zijn allen verantwoordelijk zijn voor iedereen en dat ieder mens recht heeft op
volwaardige participatie in de samenleving. Nu berust men in een blijvende en
zelfs toenemende achterstand van mensen met de laagste opleiding en het laagste
inkomen omdat het wegwerken van die achterstand ten laste van hogere en
middeninkomens electoraal moeilijk te verkopen is. ...
Red.: De jeugdige overmoed leidt onderstaand tot een vorm
van naïviteit die ook nog een expliciet onthult waar het allemaal om gaat
- in een wat andere volgorde van de citaten:
Uit: De Volkskrant, 30-09-2010, door Lodewijk Pessers
De volksrechtbank buigt zich gretig over de
aanklachten tegen de politieke elite
Lodewijk Pessers (1984) is masterstudent informatierecht aan de Universiteit
van Amsterdam. ...
Tussentitel: In een democratie vergt het moed om de opvattingen van de man in
de straat te bestrijden
... In een democratie vergt het moed om als politicus de
gemakkelijke opvattingen van de man in de straat te bestrijden en niet louter
als een echoput te fungeren. ...
Omdat het openbaar bestuur het eigen nut zelden met concrete,
inzichtelijke resultaten kan aantonen, zijn representanten hiervan al snel
verdacht. Als deze bovendien de verdediging van complexe of ondankbare
standpunten niet voeren, uit angst voor het heilige gelijk van de burger, zal
het wantrouwen alleen maar toenemen. Een volk dat nooit wordt tegengesproken,
zal zich continu blijven verontwaardigen over zowel de politieke als economische
bovenlaag, over het inkomen van minister Bos en van accountant Bos. Het is
ontegenzeglijk waar dat een dergelijk klimaat huichelarij en hypocrisie
voortbrengt, zij het van een ander soort dan waar de woede zich nu op richt.
Red.: Het pleidooi voor aristocratie, als je het
met meel in de mond zegt, want erg veel "aristeus", "besten", is dit
natuurlijk zelden of nooit, en het is vrijwel altijd gewoon oligarchie of nog
erger. En in ieder geval mag het volk niet klagen over wat deze besten zoal
doen. Maar waar klaagt het volk dan over? Hierover:
En dit klagen gaat niet over de echte fout:
Wat zijn dan wel die zaken waar het om gaat en die fout gaan::
Het zijn de politiek en de media die te veel hun oren laten hangen naar de
mening van het volk! En dat men zich hier druk om maakt ...:
... is dus onterecht - in andere woorden: een vermeend geval ...
Want stel je voor: als Wouter Bos, of Wim Kok, of welk ander dan ook, op grond
van maatschappelijke verantwoordelijkheid genoeg hen zo moeten nemen met een
premiers-salaris, een magere twee ton euro (een kleine halve miljoen in
guldens), waarvoor zou je dan nog je best doen? Waarvoor zou je dan nog gaan
studeren? En zeker zo'n zware studie als de juristerij?
. Zulke studies, met door grote productiviteit gekenmerkt
hoogstaand maatschappelijk nut, moeten toch zonder bezwaar salarissen boven de
twee ton euro opleveren....? Iets anders zo moreel toch niet te verantwoorden
zijn...?
.
 Dit
stuk van de student onthult natuurlijk de kern van de oligarchie: het gaat
uiteindelijk om het puur materiële eigenbelang, verkocht in mooie praatjes. Het
soort praatjes dat aanleiding is om voor de zoveelste keer nog maar eens de
bekende illustratieve reactie van stal te halen - hij staat hiernaast.
En even nog een blik op de mensen waar het om gaat:
Uit: De Volkskrant, 30-09-2010, column door Marcel van Dam, socioloog
Moderne verworpenen der aarde
Tussentitel:
Volkswijken zijn verweesd door afbouw van verzorgingsstaat
Deze week publiceerde Forum, Instituut voor multiculturele
vraagstukken, in samenwerking met het Verweij-Jonker Instituut, een rapport
onder de titel Een vreemde in eigen land. Daarin wordt verslag gedaan van
een onderzoek onder autochtonen in een aantal gemengde wijken, die moeite hebben
met de multiculturele samenleving.
De bewoners van die wijken zijn verweesd. Ze hebben het
gevoel niet te worden gehoord, niet te worden gezien en niet te worden gekend
door de andere wereld die wordt bevolkt door mensen die bevoorrecht zijn, zowel
qua inkomen als qua intellect, en die geen flauw benul hebben hoe ‘Jan met de
pet’ zijn dagelijkse leven inricht en met welke problemen die te maken krijgt.
Ze haten de overheid die ze zien als vijand omdat die hen op allerlei gebied in
de steek heeft gelaten. Veel bewoners hebben een laag inkomen rondom het
minimumloon, waarvan de koopkracht nu lager is dan dertig jaar geleden. Naar hun
gevoel maken ze geen echt deel meer uit van de samenleving. Hun inkomen is te
laag om volwaardig te kunnen deelnemen aan de consumptiemaatschappij. Ze kunnen
hun kinderen niet geven wat hun klasgenootjes hebben. Ze zijn de moderne
verworpenen der aarde.
... De witte woede aan de onderkant is vooral veroorzaakt
door het materiële achterblijven op de gemiddelde welvaartsgroei en de gevoelens
van uitsluiting en doelloosheid die daarvan het gevolg zijn. Het is die woede
waar anomie, normloosheid, uit voortkomt. Zoals die ook aan het eind van de 19de
eeuw bij het industrieproletariaat bestond. Vanaf het einde van de 19de eeuw is,
onderbroken door twee wereldoorlogen, een proces van humanisering begonnen via
de opbouw van de verzorgingsstaat. Sinds ongeveer 1980 wordt die geleidelijk
weer afgebouwd. Ik durf te stellen dat de verschijnselen die nu in het rapport
van Forum worden gekoppeld aan de ‘verweesde’ groep autochtonen in de
onderzochte gemengde wijken, alles met die afbouw te maken hebben. De bewoners
van die wijken voelen zich al tientallen jaren achtergesteld. Op 8 januari 1992,
bijna 20 jaar geleden, schreef ik op deze plaats al een column over dat fenomeen
onder de titel Gekoesterde problemen. ...
Red.: Een week later heeft Van Dam ook de cijfers
uitgerekend:
Uit: De Volkskrant, 07-10-2010, column door Marcel van Dam, socioloog.
Huilen met de pet op
Tussentitel: Tot 2015 leveren de lage inkomens tussen de 5 en 10 procent in
Het CDA-congres en de aandacht daarvoor in de media vormden het voorlopige
hoogtepunt in de hysterie die Wilders in de samenleving en de politiek teweeg
weet te brengen. ...
De algehele verwarring werd op een potsierlijke manier
compleet gemaakt bij het begin van het strafproces tegen Wilders. ...
Het is allemaal heel erg, maar wat het zo onverdraaglijk
maakt, is dat de hysterie zaken overwoekert die veel belangrijker zijn en die
getuigen van een veel kwaadaardiger ziekte in onze samenleving. Verhagen noemde
op het CDA-congres het regeerakkoord ‘sociaal, solide, solidair’. Een grotere
leugen is nauwelijks te bedenken. Net als die van werkgeversvoorzitter Wientjes
die in NRC Handelsblad: zei: ‘In sociaal opzicht is dit een erg links
kabinet’.
Iedereen die de notitie van het Centraal Planbureau over de
effecten van de voorgestelde bezuinigingen en lastenverhogingen doorkijkt, kan
de leugen van Verhagen en Wientjes gemakkelijk zelf ontmaskeren. Lagere inkomens
leveren veel meer in dan hogere inkomens. In 2015 zullen mensen met een laag
inkomen tussen de 5 en 10 procent hebben ingeleverd. Verreweg de grootste
bezuiniging vindt plaats in de sociale zekerheid, ruim vier miljard euro. Als ik
de lijst doorneem met maatregelen die de koopkracht negatief beïnvloeden, vind
ik er zegge en schrijven één die op mij betrekking zou kunnen hebben: ik zou wat
meer btw moeten betalen als ik een kaartje wil kopen voor een concert of bij de
aankoop van een schilderij.
Mensen met een laag inkomen worden getroffen door talloze
bezuinigingsmaatregelen. Zo zal de bijstandsuitkering over een lange periode
worden gekort, oplopend tot 2.000 euro per jaar, 166 euro per maand. Terwijl
vanaf 1980 de koopkracht van de bijstandsuitkering al zeer aanzienlijk is
gedaald. Willens en wetens worden mensen dieper in de armoede gestort om, zoals
het Centraal Planbureau zegt ‘de financiële prikkel voor uitkeringsgerechtigden
te versterken om een baan te zoeken en te aanvaarden’. Iedereen weet al jaren
dat een flink deel van de mensen in de bijstand nooit en te nimmer een baan zal
vinden, ook al gaan ze op hun kop staan. Hetzelfde geldt voor een andere groep
zwakkeren die bijna geen kans hebben op de arbeidsmarkt, mensen die nu werken op
sociale werkplaatsen. ...
Red.: De Volkskrant
houdt jaarlijks een ranglijst van de Nederlandse elite binnen de oligarchie bij.
Dit jaar zijn ze ook ondervraagd over hun positie ten opzichte van de rest van
de bevolking:
Uit: De Volkskrant, 10-12-2010, van verslaggevers Wilco Dekker en Ben van
Raaij
Elite heeft geen antwoord op opkomst populisme
De elite van Nederland vindt de opkomst van het populisme en de toegenomen
invloed van Geert Wilders een groot probleem, maar moet een antwoord schuldig
blijven. Ruim de helft van de bestuurlijke top heeft er geen vertrouwen in dat
de bestuurlijke elite een krachtig alternatief kan bieden voor de boodschap van
populistische partijen.
Dat blijkt uit een enquête van TNS Nipo in opdracht van de
Volkskrant onder vierhonderd invloedrijke Nederlanders, onder wie CEO's,
wetenschappers, topambtenaren, bankiers, (oud-)politici en cultuurpausen. Dat is
zo ongeveer de groep die door Wilders geregeld onder vuur wordt genomen, omdat
ze het land zou hebben laten afglijden. Ruim 250 mensen reageerden, een respons
van 63 procent. ...
Red.: Oftewel: ze keren zich tegen de
maatschappelijke opvattingen van de meerderheid van de bevolking, maar kunnen
die standpunten niet weerleggen, en hun eigen eigen standpunten niet uitleggen.
Dan hoef je eigenlijk niet verder te praten. Er is maar één conclusie mogelijk:
opzouten.
En voor de zekerheid geven ze nog wat bevestigingen van die
conclusie:
Ruim driekwart is dus volstrekt ondemocratisch.
Want natuurlijk bestaat de internationale politiek en nestuur uit dezelfde soort
mensen.
Vertaald: ze zijn het er mee eens dat ze zelf de rechtstaat in gevaar brengen.
In de democratie is wat meer vertrouwen: bijna
tweederde vindt niet dat de opkomst van Wilders die in gevaar brengt. Eveneens
tweederde vindt het ook goed dat een politicus als Wilders een stem geeft aan de
maatschappelijke onvrede.
En als ze oplossing noemen, want is dat dan? Een gok: "Ze
gaan het nog beter uitlegen ...":
Nauwelijks een gok, want dit is inderdaad wat ze al bijna tien jaar roepen ...
Wat een armoede en geestelijke deprivatie. Je kan er zo
doorheen zien: dit gaat natuurlijk alleen maar over zeer kleinzielig
eigenbelang. En alweer raak:
Wat dat is het enige idee van de VVD: eigenbelang
.
Ook de Volkskrant ziet de betekenis van deze
onthulling:
Uit: De Volkskrant, 11-12-2010, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul
du Pré
Nieuwe verhoudingen
De afkeer van de PVV jegens de bestuurlijke elite is wederzijds. De normale
verhoudingen in het land zijn weg.
Geert Wilders en zijn PVV hebben hun afschuw van de bestuurlijke elite nooit
verhuld: de elite denkt vooral aan zichzelf, is het contact met de werkelijkheid
verloren en is hoofdverantwoordelijk voor de 'islamisering' van het land.
Het antwoord van die elite staat vandaag in deze krant: de
afkeer is geheel wederzijds. ...
Red.: Het gebruik van de term 'antwoord' is onjuist,
want keert oorzaak en gevolg om: het egon met de afschuw van de elite van de
opvattingen van de lageropgeleide meerderheid van Nederland. De opkomst van de
PVV was een reactie, oftewel een "antwoord". Niet dat men dar iets van heeft
geleerd:
Waarmee tevens de voorgaande analyse van deze website op zijn hoofdpunt, het
bestaan van een oligarchie, onderschreven wordt. Waarna er vervolgens weer een
fout wordt gemakt:
Want natuurlijk maken VVD en CDA een integraal deel uit van die elite. Misschien
niet alle stemmers, maar wel (vrijwel) alle bestuurders. De fout is veroorzaakt
doordat men vergeten is dat de elite uit twee delen bestaat: de rechtse en de
linkse.
Dat bezuinigingen op 'elitaire kunstsector' is de rechtse elite die "wraak"
neemt op het linkse deel van de elite. Iets waar men kennelijk geen besef van
heeft, gezien de laatste opmerking:
Martin Sommer geeft weer een samenvatting van de
ontwikkelingen:
Uit: De Volkskrant, 18-12-2010, door Martin Sommer
Het wordt hun tegen ons
Tussentitel: Dat deze regering er is gekomen, is een revolutie
Terwijl de kabinetsformatie deze zomer in volle gang was, speelden
'mensen van kaliber' elders in Den Haag op een geheim tweede schaakbord om,
zodra mogelijk, een zakenkabinet op afstand van de politiek te vormen. De nette
rechtvaardiging was dat de kwaliteit van de huidige politici tekortschoot. Het
werkelijke motief was dat Wilders met zijn abjecte ideeën niet in de buurt van
de macht mocht komen. Bekende namen kwamen voorbij: Veerman, Wijffels, Rinnooy
Kan. 'De notabelen wilden het dorp redden', schamperde een scepticus die van
hoed en rand wist. Het kwam er niet van omdat, in de woorden van een betrokken
zwaargewicht, SER-lid Louise Fresco, niemand wilde doorpakken.
Volkskrant-collega's Wilco Dekker en Ben van Raaij
tekenden de schaduw-formatie gedetailleerd op (Vervolg, 11 december). Daarna
bleef het merkwaardig stil. Het hele land zit op WikiLeaks te turen, terwijl bij
ons om de hoek aan de Kneuterdijk werd gecomplotteerd door notabel Nederland.
Vergelijk dat eens met het boek Tegels lichten (1972) van de PC
Hooftprijs-laureaat H.J.A. Hofland. Die beschrijft (eerste druk, blz. 79) het
kenmerkende gedrag van de autoriteiten van de jaren zestig als volgt: 'Er was
een niet geringe, zelfbewuste minderheid die vond dat er al meer dan genoeg werd
geëmancipeerd, dat al veel te veel mensen hun neus in de publieke zaak staken,
en dat de parlementaire democratie dit hinderlijke proces alleen maar
bevorderde, zodat een manier moest worden gevonden om in te grijpen
(typische term uit de notabele woordenschat).'
Die hoflandse verontwaardiging ontbreekt nu. Misschien uit
gêne over het weinig democratische gehalte van het geheime overleg,
waarschijnlijker omdat menigeen net als die autoriteiten van toen denkt dat het
inderdaad tijd is paal en perk te stellen aan de laagvoorhoofdige bemoeienis met
de politiek. De gelijkenis tussen het onversneden paternalisme van toen en nu is
frappant. De terminologie ook: 'Ervaren bestuurders, gezaghebbend leider, zaken
goed regelen.' Je kreeg dankzij de reconstructie van Dekker en Van Raaij een
fraai inkijkje bij ons soort mensen. Neem het afscheidsfeestje van
CDA-fractieleider Van Geel, waar 'je zo 25 ministers kon recruteren'.
...
Het is nog altijd EU-beleid dat de helft van de Europese
bevolking dit jaar(!) wetenschappelijk of hbo-geschoold zou moeten zijn. Dit
heet de Lissabon-agenda. Ik heb dat altijd een idiote ambitie gevonden. Alsof de
helft van de bevolking dat niveau in zijn mars had ...
Nu blijkt een tweede gevolg van die diploma-inflatie: een
nieuwe vorm van afsluiting van de bovenkant. We zijn de meritocratie voorbij.
Red.: Een onzorgvuldigheid: die meritocratie is
er nooit geweest. Er zijn bepaalde vormen van elitaire geslotenheid minder
geworden, het erfelijke hevven van macht, maar dat is slechts gradueel, en op de
meeste bestuurlijke vlakken is er het netwerken voor in de plaats gekomen. En
daarin speelt merites een zeer beperkte rol:
En dit kabinet is alleen een kleine verschuiving binnen dit palet, en niet zo
fundamenteel als Sommer denkt:
Het belangrijkste doel van degenen die dit kabinet gecreëerd hebben, is om de
groei van de PVV te remmen.
Dagblad De Pers, bij monde van wetenschapsjournalist
Marcel Hulspas, kraakt nog hardere noten in een lang artikel - bedenk hierbij
dat Hulspas beslist geen Wilders-aanhanger is, want hij heeft vele stukjes tegen
hem geschreven:
Uit: DePers.nl, 09-01-2011, door Marcel Hulspas
Tweespalt | Laag of hoog opgeleid
Zonder een diploma ben je een nul
Dwars door de Nederlandse samenleving loopt een kloof, die ook
nog eens steeds groter wordt. Onderwijs bepaalt of je meetelt, of dat je altijd
een loser zult blijven.
Eerst het goede nieuws: de jeugd van Nederland wordt steeds gezonder. Dat blijkt
uit een rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau dat vorige maand verscheen.
De jeugd is de afgelopen tien jaar gezonder gaan eten, minder gaan roken (ook
minder hasj), en minder gaan drinken. Vijf jaar geleden had driekwart van de
jongeren tussen elf en zestien al gedronken, nu is dat 65 procent.
Maar dan nu het slechte nieuws: ‘de’ jeugd bestaat niet meer.
Er is sprake van een groeiende kloof tussen jongeren in het vmbo en havo en
jongeren in het vwo. Neem roken: vijf jaar geleden rookte een kwart van de
vmbo/havo-leerlingen, en vijf procent van de vwo’ers. Nu zijn die percentages 15
en 1 procent. Het drinkgedrag laat eenzelfde verschuiving zien. Roken en
drinken, gewoontes die een direct funest effect hebben op de levensverwachting,
zijn straks kenmerkend voor lageropgeleiden. Met alle gevolgen van dien. Nu is
het al zo dat hogeropgeleiden een paar jaar langer leven dan lageropgeleiden.
Dat verschil zal de komende jaren nog groter worden.
Het is één voorbeeld van een verontrustend
verschijnsel: de Nederlandse samenleving valt steeds duidelijker uiteen in twee
klassen die nauwelijks nog met elkaar omgaan. Klassen die afgebakend worden door
één enkele eigenschap. Niet afkomst, niet inkomen, niet het geloof. Opleiding,
daar draait het om. ...
Nog niet eens zo lang geleden werd gedacht dat opleiding de
Grote Gelijkmaker zou zijn: de weg waarlangs slimme arbeiderskinderen op konden
klimmen tot de top, en waarlangs de domme nazaten van de elite alsnog naar
beneden zouden tuimelen. In de nieuwe ‘meritocratische’ samenleving had iedereen
evenveel kans om te klimmen. Menige (vooral socialistische) onderwijsminister
heeft getracht om het onderwijs zodanig te hervormen dat het werkelijk zo zou
functioneren. Zonder succes. De praktijk bleek taaier dan de droom.
Het vwo anno 2011 is net zo exclusief, net zo voorbehouden
aan de elite als de gymnasia van een eeuw geleden, zoals de Nijmeegse
onderwijssociologe Nicole Tieben heeft aangetoond. De maatschappelijke elite van
nu stoomt haar kinderen klaar voor een geheel eigen traject langs de betere
(witte, dure) scholen, veilig verwijderd van alle maatschappelijke
tegenstellingen. En de onderwijsverschillen zijn de laatste jaren alleen maar
groter geworden. Niet alleen door het wegvallen van de zuilen, waarbinnen
organisaties bestonden die talentvolle kinderen omhoog konden stuwen, maar ook
door veranderingen binnen het onderwijs.
De instroom van allochtone leerlingen heeft het
onderwijsniveau van basisscholen in de achterstandswijken ernstig aangetast. Die
‘zwakke’ en ‘zwarte’ scholen worden door de opleidingselite zorgvuldig gemeden.
En de leerlingen van zwakke scholen stromen voor een belangrijk deel door naar
de vmbo’s die in de greep waren van het ‘Nieuwe Leren’. Daar draaide alles om
het ‘leren hoe te leren’. Concrete kennis en vaardigheden, een vak leren, waren
niet langer noodzakelijk, want de samenleving ontwikkelde zich immers zo snel.
Aldus de hogeropgeleiden die het voor het zeggen hadden. Het was ongetwijfeld
goed bedoeld, maar die neerbuigende houding leidde er alleen maar toe dat de
kloof tussen ‘hoog’ en ‘laag’ nóg groter werd, en het zelfbeeld van de
vmbo-leerling kelderde. Hij weet waar hij straks zal belanden. Gezond leven? Je
‘normaal’ gedragen? Het zijn hun waarden allang niet meer.
De nieuwe opleidingselite beheerst de top, en deelt de lakens
uit. We zijn beland in een ‘diplomademocratie’, zoals de politiek filosofen Mark
Bovens en Anchritt Wille het noemen. De Nederlandse politieke, bestuurlijke en
economische top bestaat volledig uit mensen met een academische opleiding – een
ander traject naar de top bestaat niet meer. ...
Red.: Op zich misschien wel juist, maar niet een echte
verklaring voor de tweedeling. want vroeer ging het net zo. het verschil is dat
dat het verschil een extern kenmerk heeft gekregen:een diploma. Maar er is wel
een zekere verschuiving opgetreden: afkomstig uit de lagere klasse met een
diploma, kom je nu verder dan vroeger, alhoewel zelden in de top.
Dat wegvallen van de zuilen is een samenvallend gevolg. De oorzaak is de opkomst
van de Angelsaksische ideologie en het neoliberalisme.
In de roos. Dit is de VVD, D66, GroenLinks elite. Vrijwel de gehele groep.
Vrijwel dezelfde als de groep van de multiculturalisten. Kijk maar:
Precies. En dus:
Om vervolgens dat laagopgeleide electoraat economisch een poot en een half
uit te draaien (en misschien was het daar wel om te doen...).
Hoe gaat het verder?:
De PvdA kan niet vanwege har achterban. De SP durft niet, vanwege de dan zeker
volgende verkettering door de elite in de media. De SP is de echte staatsvijand
van de elite.
Hulspas schetst vrijwel hetzelfde beeld als hierboven al is
gedaan, en ook sterk gelijkend op de conclusies van Sommer, hoewel de laatste
wat voorzichtiger is. Omdat de laatsten formeel behoren tot de groep van de
hogeropgeleiden, de bovenste derde, kunnen hun woorden, volgens de
informatieregels
, als hoogst betrouwbaar worden bestempeld. En is de analyse gegeven hierboven
afdoende onderbouwd.
GroenLinks-senator en Volkskrant-columnist
Evelien Tonkens heeft het genoemde boek kennelijk ook gelezen:
Uit: De Volkskrant, 12-01-2011, column door Evelien Tonkens
Gelukkiger als niet alles een ratrace is
Tussentitel: Als het lot ze selecteert, doen lager opgeleiden
veel vaker mee, blijkt bij burgerfora
... lager opgeleiden zijn politiek slecht vertegenwoordigd,
betogen Mark Bovens en Anchrit Wille in De diplomademocratie. Hoger
opgeleiden vormen nog geen derde van de bevolking, maar domineren wel de
politiek. Hoger opgeleiden gaan vaker stemmen en nemen vaker deel aan
interactief beleid en burgerinitiatieven. Ze zijn bijna tweemaal zo vaak lid van
een politieke partij of actiegroep. Driemaal zo vaak doen ze mee aan
demonstraties en (internet-)discussies. Van de bewindslieden en Tweede
Kamerleden is 90 procent hoger opgeleid.
Ook in het maatschappelijk middenveld, van oudsher
boodschapper van signalen uit de samenleving en kweekvijver van politiek en
bestuurlijk talent, maken hoger opgeleiden de dienst uit. Lager opgeleiden zijn
minder vaak lid van vakbonden, vakverenigingen, werkgeversorganisaties,
sportverenigingen, en milieu- of derdewereldorganisaties. Bovendien zijn deze
organisaties, net als politieke partijen, papieren organisaties geworden, met
slapende donateurs, bestierd door hoger opgeleide professionals. Mogelijkheden
om mee te praten en je via scholing en training te ontwikkelen van
koffieschenker tot bestuurder zijn vrijwel verdwenen. ...
Red.: Een voorbeeld is de wereld van de
woningbouwverenigingen,die stichtingen zijn geworden waaruit de
ledenraadvergadering, waar de lageropgeleide nog wel iets kon zeggen, is
verdwenen. De middelbaar- en hogeropgeleiden gebruiken hun nieuwe dominantie in
die wereld, om huurgelden opgebracht door lageropgeleiden te besteden aan
projecten gericht op de middenklassen en sociale voorzieningen die eigenlijk
door de hele gemeenschap, inclusief midden- en hogeropgeleiden die in
koopwoningen zitten, zouden moeten worden betaald. Een typisch "omgekeerde Robin
Hood"-geval
Dat laatste is niet waar: er is een krachtige organisatie voor monoculturalisme:
de PVV. Maar dar keert de hele ovenklasse, inclusief Evelien Tonkens, zich
fanatiek tegen.
En daar keren ze zich ook al tegen: geen referendum over Europa, enzovoort. Zo
ver gaand, dat men vraagtekens is gaan zetten bijna de democratie, met gebruik
van terminologie als"populisme", omdat het volk op de PVV is gaan stemmen.
Tonkens heeft ook een algemeen recept:
De ideologie van de ratrace is al sinds de jaren tachtig populair in dit soort
kringen.
Een ander artikel van Evelien Tonkens dat de politieke
oligarchie duidelijk neerzet:
Uit:
De Volkskrant, 29-12-2010, column door Evelien Tonkens, bijzonder
hoogleraar burgerschapskunde
Inkomensnivellering is goed tegen de crisis
... Hoe is het mogelijk dat de politiek van links tot rechts kiest
voor vergroting in plaats van verkleining van de inkomensverschillen? De
inkomensverschillen zijn sinds 1960 fors toegenomen. Dit gebeurde vooral in de
jaren tachtig. Nivellering en gelijkheid zijn uit. Gelijkheid wordt geassocieerd
met eenheidsworst, smoren van talent en belonen van luiheid, domheid en
slechtheid. ...
Red.: En dat gebeurt bovendien tegen de wil van
de meerderheid van de bevolking:
Dat kleinere inkomensverschillen beter zijn voor vrijwel iedereen, blijkt hier
.
Overigens is dit iets dat ook speelt bij de zogenaamd noodzakelijke
bezuinigingen in 2011 ten gevolge van de financieel crisis veroorzaakt door de
rijken:
Een basiselement van de oligarchie is het nauwe verband tussen
bedrijfsleven en politiek. :
Uit: De Volkskrant, 02-02-2011, door Tjerk Gualthérie van Weezel
Wat ziet Ernst & Young in Jan Peter Balkenende?
Jan Peter Balkenende is van de straat. Hij wordt vier dagen per
week partner bij accountantsbureau Ernst & Young. Hij werkt al een dag per week
als hoogleraar.
Wouter Bos ging ook al naar een accountantskantoor, wat hebben oud-politici daar
te zoeken?
Het zal Ernst & Young niet om de kennis van begrotingen te doen zijn.
Oud-politici hoeven ook geen jaarrekeningen goed te keuren. Balkenende wordt,
net als Bos, adviseur. Ernst & Young, dat wereldwijd 144 duizend werknemers
heeft, adviseert bedrijven bij strategische vraagstukken. ...
Is dit een opmerkelijke stap voor een oud-premier?
... Er zijn wel meer oud-premiers die de overstap naar het
bedrijfsleven maakten. Zo kreeg Wim Kok kort na zijn aftreden commissariaten bij
ING en Shell. Ook Piet de Jong en Barend Biesheuvel stortten zich in de dagen na
hun premierschap op controlerende posities bij grote Nederlandse bedrijven. ...
Over geld gesproken...
Daarover doet Ernst & Young geen uitspraken. Maar het is wel te herleiden: het
inkomen van een partner hangt af van de winst. Bij een gemiddeld jaar zou dat
voor een zij-instromer die 'op basis van ervaring' op het hoogste niveau begint,
naar schatting 750 duizend euro zijn. Dat is ruim vier keer de Balkenendenorm.
Red.: Bekend is de uitdrukking (van de
Amerikaanse president Eisenhower) "het militair-industriële complex". Veel
gevaarlijker is "het politiek-industriële complex".
Maar van de oligarchie maken nog
meer groepen uit. Bijvoorbeeld deze:
Uit: De Volkskrant, 31-01-2011, door Bob van den Bos
Ambtenaren krijgen steeds meer macht
Er vindt een machtsverschuiving plaats van politiek naar ambtenarij, die
democratisch onverantwoord is.
Bob van den Bos | Bob van den Bos is politicoloog en voormalig lid van de Eerste
Kamer, de Tweede Kamer en het Europees Parlement voor D66. 'Ambtenaren vullen
machtsvacuüm op, omdat de politieke top overbelast is.'
Tussentitel: Burgers kiezen de politici en niet de ambtenaren
WikiLeaks heeft onthuld dat Nederlandse topambtenaren hebben geprobeerd via
Amerikaanse diplomaten PvdA-leider Bos te bewerken. Voormalige bewindslieden
reageren in koor dat hun medewerkers nooit eigenmachtig optraden. Oud-minister
Kooijmans kan zich niet herinneren dat Nederlandse bewindslieden ooit onder druk
zijn gezet via een vreemde mogendheid.
Ik wel. Uit mijn proefschrift blijkt dat de Nederlandse
ambassadeur bij de Europese Gemeenschap Nieman achter de schermen bij zijn
buitenlandse collega's verzet mobiliseerde tegen het voorstel voor een nieuw
verdrag van zijn eigen minister Van den Broek (1991). Niemand had inhoudelijke
en tactische bezwaren ('onhaalbaar'). Staatssecretaris Dankert wilde de
topambtenaar wegens obstructie ontslaan, maar premier Lubbers hield dit tegen.
In mijn boek Mirakel en Debacle beschrijf ik hoe de politieke
besluitvorming die leidde tot het Verdrag van Maastricht, vergaand gestuurd werd
door enkele ambtenaren van BZ.
Meer studies wijzen op hetzelfde verschijnsel. Zo werd de
besluitvorming over de aanschaf van de JSF volledig gedomineerd door militairen
(dus ambtenaren) van de luchtmacht. Politieke en economische overwegingen werden
zo ondergeschikt aan technische voorkeuren.
De fundamentele vraag is daarom hoe groot de macht en invloed
van de ambtenaren eigenlijk is. Mijn antwoord luidt: veel groter dan
democratisch verantwoord is.
Red.: Deze voorbeelden laten meteen zien in
welke richting die invloed van ambtenaren gaat - en tussen twee haakjes: dit
betreft natuurlijk alleen de topambtenaren, de elite: die Europeanisering,
globalisering, kosmopolitisme, massa-immigratie, en de algehele uitverkoop van
de belangen van Nederland in het algemeen.
Kijk maar hier:
Dit alles volgens de bekende regel dat naarmate een hiërarchie hoger is, de
esluiten meer door de top en de bureaucratie worden genomen, en er meer sprake
is van een dictatoriale gang van zaken. Dit is ook de reden dat de top, de
oligarchie, ook zo sterk voor internationalisering dus hogere hiërarchieën is:
zij krijgen (nog) meer macht.
Een andere deelroep van de oligarchie is die der juristen.
Hun houding en strevingen zijn identiek, zie hier
.
Een nieuwe ontwikkeling is dat de grootschalige diefstal
gepleegd door de oligarchie ook in de openbaarheid komt:
Uit: Volkskrant.nl, 05-02-2011, ANP
'Pensioenfondsen liepen 145 miljard euro mis'
De Nederlandse pensioenfondsen hebben in vergelijking met andere beleggers in
Europa de afgelopen 20 jaar slecht gepresteerd. In totaal liepen de
institutionele beleggers daardoor 145 miljard euro mis. Per pensioendeelnemer
komt dat neer op gemiddeld 20.000 euro. Dit becijfert de televisierubriek Zembla
in de uitzending van zaterdag.
... Daar kwam nog bij dat het bedrijfsleven, maar ook de
overheid, voor miljarden uit de kassen van de pensioenfondsen haalden. Als deze
uitholling niet had plaatsgehad, zou er volgens de analyse van Zembla nu
799 miljard euro meer in de pensioenkassen zitten, meer dan een verdubbeling van
de huidige reserves.
De dekkingsgraad, die aangeeft of pensioenfondsen voldoende
geld in kas hebben om aan hun verplichtingen te voldoen, zou dan 240 procent
zijn geweest. Meer dan genoeg om de gestegen levensverwachting, inflatie en
financiële tegenvallers op te vangen, concludeert Zembla.
Red.: Voor de uitzending, zie hier
- voor nadere details, zie hier
.
Nog een eigenschap van de Nederlandse oligarchie: ze is sterk
Amerikaans georiënteerd:
Uit:
De Volkskrant, 10-02-2011, door Paul Aarts
Wees niet langer slaaf van VS en Israël
Paul Aarts | Paul Aarts is docent internationale wetenschappen aan de UvA.
Elke regimeverandering in Egypte leidt bijna onvermijdelijk tot een kritischer
beleid tegenover de VS en Israël. Nederland moet dit ondersteunen.
Je zou er bijna tranen van in je ogen krijgen als je het naïeve pleidooi leest
van CIDI-medewerkster Marthe Tholen (Opinie & Debat, 8 februari): het Westen
moet de anti-Mubarakdemonstranten helpen een 'volwaardige democratie' tot stand
te brengen. Nou is er niks mis met democratie, integendeel, maar realiseert zij
zich wel dat een democratischer Egypte ook aanzienlijk minder
Amerika-vriendelijk en vooral ook minder Israël-vriendelijk zal zijn?
...
... De anti-Mubarakdemonstranten kunnen hier op welhaast
onverdeelde sympathie rekenen en daar zijn goede redenen voor. Maar hoe ver gaat
die sympathie? Beseffen we ook dat diezelfde demonstranten op ons rekenen waar
het om de Israëlisch-Palestijnse kwestie gaat? Is het niet hoog tijd dat
Nederland zijn slaafse houding ten aanzien van de VS bijstelt ...
Red.: En nog een uiting:
Uit: De Volkskrant, 26-05-2011, van verslaggever Noël van Bemmel
Reportage | Aan boord van de hr.ms. Zeeleeuw
Stil besluipt de Zeeleeuw piraten
Defensiemoet flink bezuinigen,maar de onderzeedienst blijft
buiten schot. De reden: de Amerikanen zijn dolblij met de Nederlandse
onderzeeërs.
... De marine gaf dinsdag een zeldzaam
kijkje aan boord van de onderzeeër die eind vorig jaar werd ingezet voor de kust
van Somalië. Die demonstratie van boot en bijbehorende sensoren maakt en passant
duidelijk waarom de onderzeedienst - met vier boten van ruim 200 miljoen euro
per stuk - niet eens wordt genoemd in de huidige bezuinigingsplannen van
Defensie. In één zin: de Amerikaanse inlichtingendienst is indirect dolblij met
de Zeeleeuw, de Walrus, de Dolfijn en de Bruinvis. ...
Red.: Een liefde die overigens volstrekt van één kant
komt. De andere kant hanteert een heel ander principe dan dat van liefde:
Een nader voorbeeld van de liefde is de aankoop. Meestal
tegen beter weten in, van Amerikaans oorlogstuig, nu weer de vermoedelijke
mislukking (veel te groot, veel te lomp, veel te zwaar) genaamd de JSF.
Die hondentrouw aan Amerika is iets dat al heel lang duurt en
algemeen bekend is:
Uit:
De Volkskrant, 05-02-2011, ingezonden brief van Arne Jonges (Den Haag)
Laten wij Amerika niet klakkeloos volgen
In 1965 maakte de Amerikaanse cabaretier Tom Lehrer, een grammofoonplaat That
was the year that was. Een van de nummers leidde hij in met de woorden dat
de Amerikaanse diplomatie altijd in geval van twijfel kan terugvallen op de
mariniers van het land. 'So when in doubt: send the marines!'
Wij volgen ondanks Vietnam, ondanks de chaos in het
Midden-Oosten nog steeds de Atlantische reflex. ...
Onlangs volgde Nederland weer de Amerikaanse machtsstrategie
in Afghanistan met een politiemissie. ...
Laten wij Amerika nu niet meer klakkeloos volgen, maar de
Amerikanen bewegen de zendingsdrang met militair geweld te staken ...
Red.: En een soortgelijke verslaving van de
oligarchie is de steun aan Israel - uit het artikel van Paul Aarts:
Zelfs Martin Sommer bevindt zich in dit kamp:
Uit:
De Volkskrant, 05-02-2011, column door Martin Sommer
Motie van treurnis en vertrouwen
Tussentitel: Uitkomst is goed, maar berekening klopt niet
Gaat Jolande Sap het redden op het congres van GroenLinks? ...
Sap zal haar congres wel overleven. De essentie van een
getuigenispartij als GroenLinks is tenslotte dat de aanhangers getuigenis willen
doen. ...
Ook De Hond denkt dat moderne politiek betekent de kiezers
aanhoudend vragen naar hun standpunten. Vandaar zijn site Derdekamer.nl, waar je
zelf kunt stemmen over moties die het parlement zijn gepasseerd en je kunt
vergelijken tussen kiezer en Kamer.
Het lijkt me een illusie. Voor de zegeningen van de
permanente basisdemocratie hoef je maar even te kijken naar het gescheld op het
internet. Zoals burgerjournalistiek geen journalistiek is, is burgerpolitiek
geen politiek. Kiezers moeten zeker meer te vertellen krijgen dan nu, maar dan
vooral over zaken die henzelf direct aangaan. Wel meepraten over het onderwijs,
niet over de buitenlandse politiek. Het zou anders snel afgelopen zijn met de
NAVO en de vriendschap met de VS.
Gelukkig dat er politici bestaan om belangen af te wegen.
Maar dan moeten ze wel de waarheid onder ogen zien, ook als die minder
geparfumeerd blijkt dan onze gevierde Dutch approach.
Eén ding staat vast. Als Sap de politiemissie naar Kunduz
vandaag vóóraf zou hebben voorgelegd aan het congres, was die zeker afgeschoten.
Dat zou jammer zijn, want het is een verstandig besluit. Wij moeten daar meedoen
en het blijft kranig dat Sap ja heeft gezegd. Zoals de wiskundeleraar vroeger
zei: de uitkomst is goed, maar de berekening klopt niet. ...
Red.: Een beetje moorden omdat je vrienden
wilt blijven met hen die op grote schaal moorden ...
De oligarchie bestaat uit het hele politieke spectrum - van
links tot rechts:
Uit: DePers.nl, 17-02-2011.
‘PVV’er is werkloos, dochter aan de drugs’
De populariteit van de PVV komt niet zozeer voort uit xenofobie, maar uit
wrok van achtergestelde mensen. PVV’ers ‘zijn werkloos en hun dochter is aan de
drugs en hun zoon is weggelopen’, zegt voormalig VVD-leider Frits Bolkestein in
een interview met de DagelijkseStandaard.nl.
“Kijk, die partij van Wilders houdt zich niet alleen maar bezig met de islam
enzo”, zegt Bolkestein. “Het gaat om de Laissés pour compte. Zij die overal
achteraan staan, die altijd laat door de dokter worden geholpen. De achterban
van de Boerenpartij. In Frankrijk was het de achterban van Le Pen, en daarvoor
van Poujade. Het is niet alleen maar de xenofobie. De PVV stemmers zijn people
with a grudge. Ze zijn werkloos en hun dochter is aan de drugs en hun zoon is
weggelopen. ...
Red.: De oligarchie is eigenlijk een andere naam voor
het netwerk van bestuurders uit politieke en bedrijfsleven en rijken, die elkaar
het balletje toespelen:
Uit: De Volkskrant, 24-02-2011, column door Paul de Clerk
Nieuwe baan Eurlings schaadt het aanzien van de
politiek
Paul de Clerk | De auteur werkt in Brussel bij het internationale
netwerk van milieu-organisaties Friends of the Earth en is actief bij
lobbywaakhond Alter-EU. Hij bepleit een loopbaancode voor oud-politici.
Tussentitel: Het is de vraag of Eurlings wel altijd het publiek
belang heeft gediend
Voormalig verkeersminister Camiel Eurlings wordt directeur van KLM
Cargo. Hij heeft de schijn van belangenverstrengeling tegen, aangezien hij
tijdens zijn ministerschap vele malen voor de KLM op de bres is gesprongen. Het
roept de vraag op of hij in die tijd wel altijd het publiek belang heeft
gediend, of dat hij al bezig was om de belangen van zijn toekomstige werkgever
te verdedigen. Dit soort situaties komt vaker voor en moet voorkomen worden.
Het behoeft geen toelichting dat mensen met een dergelijk
beroepsverleden nog steeds grote invloed kunnen hebben op hun vroegere
ambtenaren en op huidige bewindslieden. Bovendien zijn ze nog op de hoogte van
vertrouwelijke informatie die voor hun nieuwe werkgever van belang kan zijn.
Ook bij de overstap van andere bewindslieden kunnen vragen
gesteld worden. Het wekt geen verbazing dat juist de financiële sector, die
onder zware politieke druk staat als aanstichter van de economische crisis,
actief winkelt onder voormalige politici. De sector lobbyt als nooit tevoren om
maatregelen die banken en investeerders aan banden moeten leggen, tegen te
houden. Wouter Bos, Gerrit Zalm en andere oud-ministers zijn de laatste jaren
overgestapt naar banken en accountancykantoren. ...
Red.: Meer over dit netwerkgebeuren hier
.
En hoe ze denken, blijkt uit de vrienden die ze in het
buitenland hebben:
Uit: De Volkskrant, 24-02-2011, door Frans Timmermans
EU moet alles inzetten om bewind-Kadhafi te
stoppen
Frans Timmermans | De auteur is oud-staatssecretaris van
Buitenlandse Zaken en Tweede Kamerlid voor de PvdA.
... Het is de Arabische bevolking die ons met de
neus op de feiten heeft gedrukt. Wij weten nu dat er wel degelijk alternatieven
kunnen zijn voor Arabische dictators, zonder dat men per definitie vervalt in
islamistische dictaturen. De zucht naar vrijheid, gerechtigheid, waardigheid en
welvaart maakt de mensen zo moedig, dat zij hun leven riskeren om zich te
bevrijden van dictatuur.
Welke fouten Europa en de Verenigde Staten in het verleden
ook hebben gemaakt - en het waren er veel - nu is het moment om de zijde van de
bevolking te kiezen. ...
Red.: Dat "wij" van Eurofiel, kosmopoliet en oligarch
Frans Timmermans en natuurlijk een vuige en huichelachtige leugen, indien
staande voor de bevolking als geheel. dat "wij" die geheuld hebben met de
dictators in de Arabische wereld is de oligarchische dictatuur in Europa.
Van mensen als Frans Timmermans. Die sterk tegen de wil van de meerderheid van
de bevolking zijn.
De ontwikkelingen leiden tot steeds meer helderheid. Waartoe
behoort het feit dat D66, dat zich als sterkte keert tegen populisme, beslist
niet democratisch is:
Uit: De Volkskrant, 26-02-2011, column door Martin Sommer
Vermoeide democratie
Tussentitel: Ik reken mij tot de school der preciezen
In de omgang met de Provinciale Statenverkiezingen ...
Niemand schijnt zich te storen aan deze vorm van zeer geleide en
indirecte democratie. Ja, de historicus Cees Fasseur. Die noemt Nederland in
zijn elegante boekje De gekroonde republiek een 'vermoeide democratie'.
Eens in de paar jaar mogen we naar de stembus. En dan is het wel weer genoeg.
Hij herinnert eraan dat, anders dan in de rest van Europa, ons parlement zelfs
de rechtstreekse verkiezing van de burgemeester niet aan het volk toevertrouwt.
Daar zouden maar brokken van komen.
Kijk in dat verband naar de kakelverse cijfers van het
jongste Nationaal Kiezersonderzoek 2010. Daaruit blijkt dat passie voor
democratisering tegenwoordig populistisch is. Kees Aarts, hoogleraar
politicologie aan de Universiteit Twente, analyseerde dat SP en vooral PVV de
positie van D66 op dit thema compleet hebben overgenomen. PVV-kiezers zijn niet
tevreden met de democratie in Nederland, niet met de manier waarop de leden van
de Tweede Kamer worden gekozen. Ze willen referenda en ze willen de premier
kunnen kiezen.
Dat wisten we eigenlijk wel. Verrassender is dat het voor de
kiezers van D66 niet meer hoeft. Ooit is hun partij opgericht om het verkalkte
stelsel te laten 'ontploffen'. Referendum en gekozen burgemeester - dat waren de
kroonjuwelen. Nu zijn D66'ers heel tevreden met de gang van zaken zoals die is.
Ze vinden dat de opvattingen in de Kamer de opvattingen van het electoraat goed
weerspiegelen, ze zijn content met het kiesstelsel.
Vooral opmerkelijk: het referendum vindt geen genade meer bij
de vrijzinnige democraten. De gekozen minister-president: hoeft ook niet meer.
Geen andere conclusie mogelijk: democratisering is leuk, tot het volk zich ermee
gaat bemoeien. ...
Red.: En D66, afkorting van Democraten 66, kan zijn
dus beter veranderen in E66 -als afkorting van Elitairen 66. Of O66 - waar dat
voor staat kunt u zelf invullen ...
Nauwelijks of nog niet aan de
orde geweest: de buitenlandse politiek. Het brengt geen verrassingen:
Uit: De Volkskrant, 24-03-2011, van verslaggevers Theo Koelé en Jan
Hoedeman
Brede steun in Kamer voor missie naar Libië
Tussentitel: PVV: 'We worden een oorlog ingerommeld'
De Tweede Kamer heeft woensdag ingestemd met het kabinetsvoorstel
militair op te treden tegen Libië om de burgerbevolking te beschermen. Zes
F-16-gevechtsvliegtuigen en een mijnenjager worden voor drie maanden ingezet om
het wapenembargo tegen Libië af te dwingen. ...
...De VVD/CDA-coalitie ...
...moest een meerderheid vergaren door steun van PvdA,
GroenLinks, D66, ChristenUnie en de SGP. Daarmee heeft de minderheidscoalitie de
ruime steun van 109 zetels. ...
Red.: De tegenstanders (citaten in een afwijkende
volgorde):
Oligarchie tegen de rest van Nederland. En de zaak van de oligarchie heeft weer
de bekende inhoudelijke onderbouwing:
Oftewel: een antwoord hebben ze alweer niet.
Terug naar de binnenlandse politiek:
Uit: De Volkskrant, 24-03-2011, column door Marcel van Dam, socioloog
Bezuinigen als ideologische daad
Als er iets is waaruit het falen van de linkse partijen blijkt, is
dat het hele Nederlandse volk ervan overtuigd is geraakt dat enorme
bezuinigingen in de collectieve sector noodzakelijk zijn. Hoewel het CPB tot
voor kort aannam dat door het aantrekken van de economie het tekort pas in 2015
onder de in Europa afgesproken grens van 3 procent zou komen, voorspelt het
Planbureau nu dat het volgend jaar al zal dalen tot 2,2 procent, ondanks
tegenvallende groei, onder andere vanwege de bezuinigingen.
Toch gaat het kabinet er gewoon mee door. Want rechts is erin
geslaagd de crisis als vliegwiel te gebruiken om uit ideologische overwegingen
de verzorgingsstaat een kopje kleiner te maken. PvdA en GroenLinks hebben
nauwelijks verweer, omdat ze zich hebben gecommitteerd aan bezuinigingen van 29
miljard euro om, in strijd met hun beginselen, in de komende decennia de
inkomstenbelasting te kunnen verlagen. ...
Red.: Het bekende linkse verraad zoals gepleegd
tijdens de Paarse kabinetten, toen in economisch goede tijden, met voorop de oh
zo betrouwbare Gerrit Zalm, voor een bedrag van 30 miljard de lasten werden
verlaagd - een conjunctuurwisselingenversterkende maatregel en een economische
doodzonde.
Wouter Bos pleegt het bekende liegen met centen en procenten
. Marcel van Dam geeft ook nog een passende morele kwalificatie:
En voor de PvdA geldt iets dergelijks:
Een combinatie van binnenlandse en buitenlandse politiek:
Uit:
De Volkskrant, 24-03-2011, van verslaggever Douwe Douwes
Kamer akkoord met europact
Premier Rutte kan met de steun van een ruime Kamermeerderheid
zijn
handtekening zetten onder nieuwe Europese maatregelen om de euro te steunen.
Minister-president Mark Rutte kan vandaag in Brussel met een gerust
hart zijn handtekening zetten onder nieuwe maatregelen om de euro te
ondersteunen. Een ruime meerderheid van de Tweede Kamer geeft zijn zegen aan de
Europese afspraken die een nieuwe eurocrisis moeten voorkomen. ...
De centrale vraag in de Kamer is al weken: in hoeverre draagt
Nederland met de nieuwe afspraken soevereiniteit over? ...
Red.: In dit artikel volgden de bekende leugens voor
binnenlands politiek gebruik. De waarheid stond in het artikel ernaast:
Uit: De Volkskrant, 24-03-2011, van verslaggever Marc Peeperkorn
EU bewapend tegen nieuwe crisis
Tussentitel: 'De grootste stap voorwaarts sinds de invoering van
de euro'
Grote woorden als 'historisch' en 'beslissend' zullen zeker vallen,
maar niettemin eindigt de EU-top vanavond in een anticlimax. Het beoogde
resultaat - de eurozone krijgt een economisch bestuur - is namelijk al binnen.
...
'De spanning is eraf', zegt een ervaren diplomaat zichtbaar
opgelucht. Wat een zinderende finale leek te worden tussen de noordelijke en
zuidelijke lidstaten - inzet: hoever reikt de Brusselse bemoeienis met het
nationaal economisch, financieel en sociaal beleid - werd uiteindelijk afgelopen
weken al beslist tijdens de kwart- en halve finales. En Europa heeft gewonnen.
'De grootste stap voorwaarts van Europa sinds de invoering
van de euro', noemt minister De Jager (Financiën) het totaalpakket tegen de
crisis waaraan de regeringsleiders straks definitief hun zegen geven. Volgens
EU-president Van Rompuy kan Europa nu gaan werken aan groei. ...
Houdt Europa daarna op? Geenszins. Na de eenmaking van de
markt, de munt en afstemming van het economisch beleid, richten de EU-leiders
zich nu op de belastingen. Op kousevoeten en te beginnen met de grondslag voor
de winstbelasting.
Red.: Kortom: een reuzenstap in de richting van
wat men met eufemistische terminologie aanduidt als een "politieke unie", maar
zoals de werkelijkheid van Amerika, Rusland en China leert, in feite een
imperium is - een ondemocratische moloch die alle menselijkheid opvreet en
kleine landen vertrapt.
En wie zijn de sturende en stuwende krachten achter dit
kwaad (uit het eerste artikel):
Een meerderheid die even niet benoemd is (zou men dan toch onraad ruiken?), maar
aan te wijzen is door uitsluiting van de tegenstanders het imperium:
De rest: VVD, CDA, PvdA, GroenLinks, en D66 (en vermoedelijk nog wat klein grut)
steunt het imperium. Het kwaad. Het rijk van doctor Faustus. De aanhangers ervan
zijn in feite cultuurverraders en landverraders. Verraders van de menselijkheid.
Maar ja, dat hoort al eeuwenlang bij het oligarch zijn, hè
...
Nog even een bewijs van de stelling dat het een puur
sociologische kwestie is - een klassenstrijd losstaande van specifiek
Nederlandse dingen:
Uit: De Volkskrant, 16-04-2011, van verslaggeefster Mariken Smit
Reddingsplan domineert het debat, vooral de populistische partij Ware Finnen
profiteert
Finse verkiezingen gaan over Portugal
Onder de Finse bevolking groeit de afkeer om op te draaien voor de
financiële wanorde in andere EU-leden. Het reddingsplan voor Portugal domineert
de campagnes voor de parlementsverkiezingen zondag. De populistische en
eurosceptische partij Ware Finnen profiteert.
Niet eerder sinds de Finnen in 1994 zuinigjes vóór toetreding
tot de EU stemden, was de aandacht voor Europa in de verkiezingscampagnes zo
groot. Het Europese reddingsplan voor Portugal verdeelt de Finnen diep. De kans
bestaat dat een nieuwe regering het Portugese reddingsplan afwijst. Het verzet
wordt aangevoerd door de Ware Finnen, onder leiding van de populistische en
charismatische Timo Soini. De partij staat in de peilingen op 15 procent van de
stemmen, waarmee ze in één klap (van 4 procent in 2007) de vierde partij van
Finland zouden worden. ...
Voorman Soini heeft bij veel kiezers een snaar geraakt met
zijn charmes en zijn anti-Europese retoriek. 'Toen Griekenland werd gered, zou
dat het laatste land zijn dat hulp kreeg', zegt Soini in een redenering die in
andere -- nettobetalende - Europese landen ook steeds vaker is te horen. 'Toen
kwam Ierland, nu Portugal en ik ben bang dat daarna Spanje en Italië in de rij
staan.'
Finland heeft een garantie afgegeven van bijna 8 miljard euro
voor het tijdelijke noodfonds van de EU. Daarnaast heeft het ruim 12 miljard
euro beloofd voor een permanent reddingsfonds-in-wording. ...
Dat is wel genoeg, vindt Soini. 'Het is schandelijk dat
landen de Finse belastingbetaler laten opdraaien voor het feit dat anderen hun
economie slecht hebben bestuurd.'
Er is een duidelijke waterscheiding ontstaan in de Finse
politiek. De vier regeringspartijen (Nationale Coalitie Partij, Centrum Partij,
Groene Partij en Zweedse Volkspartij) steunen het reddingsplan. De
oppositiepartijen, waaronder de Ware Finnen en de van oudsher pro-Europese
Sociaal Democraten, zijn tegen of eisen extra garanties. ...
Red.: Extra garanties eisen willen de Sociaal
Democraten in Nederland, de PvdA ook. En natuurlijk is dat alleen maar een smoes
om toch akkoord te gaan, want voor dit soort zaken bestaan geen garanties - te
veel geld. Ook sociaal democraten verkopen de burger aan de ideologie van de
Europese solidariteit. En net als in Nederland heb je in Finland ook de
klassenstrijd: de topderde tegen de onderste tweederde.
Een interessant concreet voorbeeld van de
belangverstrengeling binnen de oligarchische top:
Uit:
De Volkskrant, 06-07-2011, door Harm Beertema
Benoem kernvakken en toets die landelijk
Het hbo moet landelijk toetsen, bestuurders normaal belonen en
stoppen met het competentie-onderwijs.
Harm Beertema | Harm Beertema was leraar Nederlands in het mbo en
is woordvoerder onderwijs van de PVV-Tweede Kamerfractie. ...
Tussentitel:
Oppositie laat liever grootverdieners in onderwijs met rust dan PVV te steunen
Het hbo verkeert in de grootste crisis ooit. Diplomafraude, bestuurders die zich
vooral bezig hielden met fusies, megalomane nieuwbouwprojecten en buitenlandse
vestigingen en opleidingen waar niemand in Nederland wat aan heeft,
buitensporige salarissen, bonussen en extra pensioenstortingen.
...
Donderdagnacht, bij de laatste stemmingen van dit
parlementaire jaar, werd nog een belangrijke motie van de PVV helaas verworpen.
Die motie wilde de salarissen van hbo-bestuurders weer naar de gewone
salarisschalen terugbrengen die voor iedereen in het onderwijs gelden. Alleen de
bestuurders vallen daar niet onder, zo hebben zij zelf besloten. Die
onderhandelen met elkaar over hun zogenaamde marktconforme salarissen, met
bonussen en leaseauto's, soms zelfs met ingebouwde televisie.
De PVV verwachtte brede steun voor haar motie, maar de PvdA,
GroenLinks en D66 (de zogenaamde onderwijspartij) stemden gezamenlijk tegen. Het
kan niet anders dan dat zij dat deden omdat veel van de onderwijsbestuurders
banden hebben met die partijen. ...
Red.: Echt tijd voor een opstand, dus.
Gelukkig is deze redactie niet de enige die dit wanstaltige
gedrag heeft opgemerkt:
Uit: De Volkskrant, 09-07-2011, ingezonden brief van Toon Rekkers
Onderwijs moet anders
Harm Beertema legt in zijn artikel 'Benoem kernvakken en toets die landelijk'
(O&D, 6 juli), een gevoelige zenuw bloot. Het klopt dat er veel overheidsgeld in
het hbo en het mbo buitensporig vaak verkeerd wordt besteed. Uit diverse
onderzoeken, zie de onderzoeken van de Algemene Onderwijsbond, blijkt dat ook in
de sectoren voortgezet onderwijs en primair onderwijs een haast gebruikelijke
gang van zaken is.
Erger wordt het als slechts twee fracties, SP en PVV, zich
hier nog druk om maken. Het toont aan dat de andere politieke partijen,
waaronder D66, onderwijs, niet van belang vinden of zelfs hinderlijk. ...
Red.: Terug naar het
grote-geldwerk - en het Europese Imperium, die instelling die dient als geldpomp
van beneden naar boven. Want de Europese graaiers hebben tientallen en honderden
miljarden gegeven aan de Griekse graaiers, die dat geld meteen weer meegenomen
hebben uit Griekenland
. En wie moet de kosten dekken? De Europese belastingbetalers en de
gepensioneerden - en een klein beetje van de banken:
Uit: De Volkskrant, 21-07-2011, van verslaggevers Douwe Douwes en Kim van
Keken
'Saneren en banken laten betalen'
De Kamer onderbreekt vandaag de vakantie om te debatteren over de eurocrisis. De
boodschap waarmee premier Rutte naar de Europese top in Brussel zal worden
gestuurd, blijft: Nederland wil dat Griekenland zijn schulden geloofwaardig
saneert en dat de banken 'een substantiële' bijdrage leveren. ...
Vanmiddag staat het overleg gepland tussen de
regeringsleiders van de zeventien eurolanden. In de uren daarvoor debatteert het
Nederlandse parlement over de crisis. De opstelling van minister Jan Kees de
Jager van Financiën is al een maand helder: 'Als Griekenland niet levert, zullen
we nee moeten zeggen.' De banken en de pensioenfondsen moeten betalen.
Een meerderheid in de Tweede Kamer steunt die opstelling. De
coalitiepartijen VVD en CDA, voorstanders van de financiële redding van
Griekenland, krijgen geen steun van gedoogpartner de PVV ('geen euro naar de
Grieken'). Maar ze krijgen wel de zegen van de PvdA, GroenLinks, D66 en de SGP.
Daarmee steunen 104 van de 150 Nederlandse parlementariërs het scenario van De
Jager.
Red.: En wie steunen dit scenario? Als eerste
natuurlijk de rechtse oligarchische partijen - dat spreekt voor zich. Maar dat
is niet genoeg, want de PVV is niet oligarchisch, en dus tegen deze vorm van
subsidie van de rijken. Hoe komt de regering dan aan een meerderheid? Dat zal
inmiddels wel voorspelbaar zijn:
Met als allerergsten natuurlijk de kosmopolieten:
Niet alleen cultuurverraders, maar ook het verkwanselen van ons geld en onze
soevereiniteit: landverraders.
Het dreigt allemaal uit te draaien op een pr-ramp:
Uit: De Volkskrant, 16-08-2011, van verslaggever Robert Giebels
PvdA getergd door tactiek premier
De PvdA vindt dat het door het kabinet op het verkeerde been is gezet toen de
partij instemde met financiële steun aan Griekenland. 'Die steun is veel
ruimhartiger geweest dan waarvoor de Tweede Kamer toestemming heeft gegeven',
zegt Kamerlid Ronald Plasterk (PvdA).
'Wij waren als oppositiepartij doorslaggevend en hebben
akkoord gegeven op een maximum van 90 miljard euro. Premier Rutte kwam terug uit
Brussel met een bedrag dat uiteindelijk drie keer zo groot zal uitpakken.'
...
Red.: Krokodillentranen. Want als het van tevoren
duidelijk was geweest dat de steun twee of drie maal zo hoog was, zou de PvdA
ook uiteindelijk ook akkoord zijn gegaan. Want de EU en de euro gaan ten alle
tijde voor. Waar het om gaat dat ze beweren dat ze bedrogen zijn:
En ook dat is een leugen, van die Wouter Koolmees die een ernstig eurofiel is:
banken dragen niets bij - het enige wat ze doen is minder woekerwinst maken. Wat
een patroon:
Klopt. Dat is deel van hun eigen plan: de burger zo veel mogelijk voorliegen
over de ware kosten van de EU. Kijk maar:
Het artikel eindigt met een gotspe:
De PvdA heeft dit verraad al tientallen keren gepleegd - kijk maar naar alle
privatiseringen en de lastenverlichtingen onder auspiciën van de PvdA tijdens de
paarse regeringen.
Sommige beroeps-analytici snappen het nog steeds niet:
Uit: De Volkskrant, 17-09-2011, door Remco Meijer
De partij heeft geen visie, de kiezer wel
De grote partijen zijn nog slechts in naam vertegenwoordigers van het volk.
De enige remedie: andere spelregels.
Je hoort het vaak rond verkiezingen. 'Het draait om de poppetjes.' Als
Gedoogdemocratie - Heeft stemmen eigenlijk wel zin? van opiniepeiler Peter
Kanne iets aantoont, is het wel dat kiezers voor de inhoud gaan.
Bij de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer hadden PvdA
(Job Cohen), D66 (Alexander Pechtold) en GroenLinks (Femke Halsema) populaire
lijsttrekkers. 'Voor de herkenbaarheid in de verkiezingscampagnes zijn
aansprekende persoonlijkheden onmisbaar', schrijft Kanne. 'Maar kiezers gaan
niet voornámelijk af op de persoonlijkheid van de lijsttrekker.' In juni 2010
won de VVD de verkiezingen, met Mark Rutte, volgens Kanne 'lange tijd een van de
laagst gewaardeerde politieke leiders'.
De inhoud dus, daar is het de kiezer om te doen, en dat is
het centrale thema van het boek: er schort van alles aan de verbinding tussen
kiezer en gekozene. De diagnose van Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo, stemt niet
vrolijk. Politieke partijen zijn niet consequent en consistent. Ze dragen geen
visie of wereldbeeld uit. Kiezers weten maar half wat hun partijen willen. En er
is slechts een beperkte relatie tussen de kiezerswil en het regeringsbeleid. Met
andere woorden, politici representeren de kiezers niet, noch in het parlement,
noch in de regering. ...
Red.: Er zijn wel degelijk kiezers die
vertegenwoordigd worden: de Europeaniseerders, de globaliseerders, de
kosmopolieten, de multiculturalisten, de graaiers, en de belastingontduikers
komen prima aan hun trekken bij D66, GroenLinks, de VVD en het CDA. Wie niet
voldoend aan hun trekken komen zijn degene die lokaal-georiënteerd zijn, de
traditionele cultuur aanhagen, en solidair zijn: de PVV is te weinig solidair,
de SP is te multiculti, de PvdA is te multi en globalistisch. En dit betreft
ergens tussen de helft en tweederde van de burgers.
Vandaar:
Kanne's analyse is niet helemaal juist, dus ook deze conclusie:
Nee. Want de kiezers gaan niet anders denken. wat vernaderen moet is het
politieke spectrum. Daar moet een vertegenwoordiging van de reëel bestaande
politieke voorkeuren komen. Nu zijn ze gedwongen tot dit:
Wat ze nu dus niet doen, vanwege de discrepantie met tussen boodschapper en
kiezer. Dit is beter:
En dit is altijd goed:
Zo is het.
Twee partijen zijn alvast begonnen:
Uit: De Volkskrant, 17-09-2011, door Bart Snels, strateeg bij de Tweede
Kamerfractie van GroenLinks.
GroenLinks moet met D66 het nieuwe politieke
midden vormen
GroenLinks en D66 zouden met een gedeelde strategie moeten komen
om het vastzittende oude politieke midden te vernieuwen.
Red.: De twee ergste kosmopolieten en
multiculturalisten-clubs bij elkaar - dat is duidelijkheid. Maar even kijken wat
ze verstaan onder "midden":
Hartstikke neoliberaal, dus hartstikke rechts - dus.
Een kleine samenvatting:
Uit: De Volkskrant, 22-09-2011.
Ander commentaar
...
Trouw
'De grenzen van het experiment van een minderheidskabinet met een gedoogpartner
komen in zicht. Vernieuwing en hervorming, zo noodzakelijk om de diepe problemen
op te lossen, zijn niet mogelijk door de AFHANKELIJKHEID VAN GEERT WILDERS. Het
kabinet kan weliswaar voor enkele belangrijke beslissingen rekenen op de zich
zeer verantwoordelijk opstellende oppositie, ...'
Red.: De oppositie bestaande uit PvdA, GroenLinks en
D66, die mee heeft gestemd met de voorstellen van de rechtse regering (VVD en
CDA, zonder steun van de PVV in dit geval) aangaande een de steun aan
Griekenland, en bezuinigingen op de pensioenen ten einde die uitgaven te
compenseren. Neoliberale en oligarchische politiek.
Hier in de vorm die de Volkskrant aanvankelijk had
staan op de website:
Uit: Volkskrant.nl, 16-09-2011, door Gijs Herderscheê
Kamer stemt in met pensioenakkoord; PvdA helpt kabinet weer
 De
PvdA steunt het pensioenakkoord dat het kabinet met vakbeweging en werkgevers
heeft gesloten. Het is, na de redding van de euro, de tweede politiek brisante
kwestie waarin de PvdA het minderheidskabinet aan een meerderheid helpt.
Fotobijschrift: Minister Henk Kamp van Sociale Zaken (L) praat met PvdA'er
Mariette Hamer (R) voor aanvang van het debat over het pensioenakkoord in de
Tweede Kamer.
Red.: Dit was natuurlijk ook een te brisante kwestie
voor de printversie - die was gesaneerd.
Ook leuk om het onverdachte hoek bevestigd te zien;
Uit:
De Volkskrant, 28-09-2011, column door Evelien Tonkens, bijzonder
hoogleraar actief burgerschap
Tijd voor een nationaal kabinet
Tussentitel: CDA, VVD en PvdA regeren al decennia ons land. Tot
en met vandaag.
Red.: Deze koppen zeggen eigenlijk toch al genoeg,
vindt u niet...?
Voor de volledigheid nog wat detail:
Nou, is dat niet treffend verwoord? En waar gaat het allemaal om:
Het behoud van het grote gemeenschappelijke belang van de oligarchie: de
globalisering! Te beginnen met het Europese Imperium.
Dit soort praatjes wordt steeds vaker doorgeprikt:
De Volkskrant, 28-09-2011, ingezonden brief van Jos Bonink, Tilburg
Lood om oud ijzer
Evelien Tonkens geeft aan in haar column (O&D, 28 september) in verband met de
huidige crisis dat het tijd is voor een nationaal kabinet met CDA, VVD en PvdA.
Het huidige kabinet heeft de PVV niet nodig. Haar argument is dat deze partijen
al decennia lang ons land regeren.
Ze wisselen elkaar af in het kabinet maar houden met hun
wetten wel degelijk rekening met elkaar. Het is dus in feite lood om oud ijzer
op welke partij je stemt. Zou dat wellicht ook een van de redenen zijn dat de
PVV zo groot geworden is?
Red.: Reken maar van "yes". Tezamen
natuurlijk met de dingen die men gezamenlijk verkondigt: Europeanisering,
globalisering, kosmopolitisme, multiculturalisme enzovoort.
Er moet besloten worde hoeveel van de pensioenspaarpotten naar de
Europese Unie en haar zwakke zuidelijke broeders gebracht moet worden. De
oligarchie deelt dit geld van anderen natuurlijk gaarne uit:
Van: Volkskrant.nl, 06-10-2011, ANP / Redactie.
Kamer stemt in met versterking noodfonds euro
De Tweede Kamer heeft steun gegeven aan de verhoging van de
Nederlandse garanties tot 98 miljard euro voor het noodfonds voor de euro.
Bij de stemmingen vanavond waren de regeringspartijen VVD en CDA en de
oppositiepartijen PvdA, D66, GroenLinks en de SGP voor. Gedoogpartij PVV en de
oppositiepartijen SP, ChristenUnie en de Partij voor de Dieren stemden tegen.
Bij een hoofdelijke stemming bleken 96 Kamerleden voor te zijn en 44 tegen.
...
Red.: Dit werd door de Volkskrant dusdanig
gevoelige informatie geacht dat het verder uit de printversie geweerd werd:
Uit: De Volkskrant, 07-10-2011, van verslaggever Robert Giebels
Nederland staat nu voor 100 miljard euro garant
bij Europees noodfonds
De Tweede Kamer heeft donderdag ingestemd met verhoging van het
noodfonds voor eurolanden die in de problemen komen. Daarmee staat Nederland
voor bijna 100 miljard euro garant.
Van de 17 eurolanden moeten alleen nog Malta en Slowakije
instemmen met het fonds. Vooral Slowakije lijkt dwars te liggen, omdat een
coalitiepartij daar tegen is. De Slowaakse premier heeft minister De Jager
(Financiën) verzekerd dat een parlementaire meerderheid voor is.
De stemming over het noodfonds kwam na een Kamerdebat van
twee dagen over de rijksbegroting. Het noodfonds en de problemen in Griekenland
domineerden het debat. De Kamer wilde vooral van De Jager de toezegging dat hij
het parlement steeds toestemming vraagt als er beslissingen omtrent het
noodfonds moeten worden genomen.
De Jager en staatssecretaris Weekers ...
Red.: En nog wat prietpraat. Het hele artikel bestond
uit welgeteld 238 woorden, inclusief titels. Als ze het gemaakt hadden kunnen,
hadden ze het artikel vermoedelijk ook nog afgedrukt met onzichtbare inkt. Maar
ja, zoiets is ook te duidelijk een flinke stap in de richting van een opstand
tegen de elite.
Even later een kleine zaak die misschien toch wel significant
is:
Uit: De Volkskrant, 15-10-2011, van verslaggevers Erik Bloem en Merijn
Rengers
Fracties weigeren publiekelijk verantwoording af te leggen over
27 miljoen euro
Kamer houdt eigen subsidie geheim
De Tweede Kamer heeft vorige maand achter gesloten deuren besloten geen enkele
informatie te verstrekken over de 27 miljoen euro die de Kamerfracties in 2010
aan subsidie ontvingen.
Dit blijkt uit onderzoek van de Volkskrant.
Vertegenwoordigers van alle fracties besloten in een bijeenkomst van het
Presidium van de Tweede Kamer - het dagelijks bestuur - over de
vertrouwelijkheid van deze gegevens. Ook werd een protocol opgesteld over hoe om
te gaan met vragen vanuit de media over de zogeheten fractiekostensubsidies, die
onder meer zijn bedoeld voor het inhuren van fractiemedewerkers en de
kantoorkosten in de Tweede Kamer.
Volgens betrokkenen wilden de Kamerleden, die in de
regel juist voorstanders zijn van transparantie, de gegevens niet vrijgeven uit
angst voor Britse toestanden. In Groot-Brittannië leidde het bekend worden van
bonnetjes van parlementariërs twee jaar geleden tot grote ophef. Enkele
volksvertegenwoordigers stapten op, anderen moesten grote bedragen terugbetalen.
...
Red.: Tja, dat wil je in Nederland niet hebben.
Geheimhouden, dus maar ... Vindt de oligarchie:
Pas onder dreiging van slechte publiciteit worden ook de oligarchen voorzichtig:
We zijn reuze benieuwd naar de identiteit van die persoon. Misschien heet deze
persoon, in navolging van de nichten Albayrak (staatssecretaris van Justitie en
directeur van de COA) ook wel Arib - of (relatie) Dahhan.
Zelfs de Volkskrant ruikt lont:
Uit: De Volkskrant, 17-10-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul
du Pré
Opening van zaken
Tweede-Kamerleden willen niet vertellen hoe ze hun subsidie
besteden. Dat is onverstandig, om vele redenen:
Omdat we er anders nog iets van gaan denken. Omdat nou opeens het
vermoeden in de lucht hangt dat ze het geld niet alleen uitgeven aan hun
medewerkers, hun printpapier en hun nietjes, maar ook aan duisterder zaken. Of
gewoon stiekem aan hun verkiezingscampagnes.
Omdat we nu niet kunnen uitsluiten dat ze bij voorkeur hun
partners, hun zonen en hun dochters in dienst nemen als medewerkers om zodoende
het huishoudinkomen aan te vullen, zoals in het verleden wel eens gebeurde.
Omdat nu opeens toch de gedachte opkomt dat ze veel duurder
lunchen, dineren, overnachten en reizen dan ze ons durven vertellen.
Omdat er geen dag voorbij gaat dat ze zelf op hoge toon
'volledige openheid' eisen over iedere euro belastinggeld die wordt uitgegeven
in scholen, ziekenhuizen, vervoersbedrijven, op de ministeries en in het
koninklijk paleis.
Omdat we al helemáál nieuwsgierig worden nu ze als reden voor
hun weigering aanvoeren dat ze vrezen voor 'toestanden' als in Groot-Brittannië,
waar het declaratiegedrag van parlementariërs tot grote ophef leidde.
...
Red.: Tja ...
Bij de PvdA zijn ze nog trots op hun verraad ook:
Uit:
De Volkskrant, 22-10-2011, van verslaggever Robert Giebels
Ronald Plasterk | Financieel woordvoerder van de PvdA-fractie in de tweede
kamer
'Wij hebben de sleutel van de eurotop in handen'
Het kabinet heeft in de eurocrisis de steun van de PvdA nodig. De partij wil
daar wel iets voor terug. 'Dit is een cynische toestand.'
Het is klip en klaar voor Ronald Plasterk, financieel woordvoerder van de
PvdA-fractie in de Twee Kamer: 'Wij hebben de sleutel in handen.' Zonder de
instemming van de sociaal-democraten zijn minister van Financiën Jan Kees de
Jager en premier Mark Rutte bij de komende eurotoppen koningen zonder land.
Zonder de PvdA kunnen de coalitiepartijen VVD en CDA op het onderwerp Europa
immers niet aan een meerderheid komen. ...
Dat noodfonds, hoe groot moet dat worden?
'Het moet zo groot zijn dat de financiële markten niet langer zullen speculeren
op het omvallen van eurolanden.'
U noemt Berlusconi, dus Italië. Dan spreekt u over een noodfonds van 2.000
miljard euro.
'Ik leg me niet vast op bedragen. ...
Red.: Nee, dat durft 'ie niet. Maar dat zijn wel de
bedragen die genoemd worden. Allemaal komende uit de pensioenspaarpotten
natuurlijk, want de landen hebben allemaal schulden, en de rijken geven niets
tenzij je ze aan de lantarenpalen opknoopt.
Daar is niets cynisch aan. Gewoon tegenstemmen en de zaak is over.
En dat is een keiharde leugen, want het storten van geld in een zwart gat is het
toppunt van gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef, en de ware reden is
ideologie: men wil de Europese Unie bij elkaar houden, zodat het later omgevormd
kan worden in een Europees Imperium
.
Onderzoeker Peter Kanne, die we al eerder zijn tegengekomen,
vat het allemaal nog eens duidelijk samen:
Uit: De Volkskrant, 29-10-2011, door Peter Kanne is onderzoeker bij TNS
NIPO en schrijver van het boek Gedoogdemocratie.
Ook dit kabinet is kosmopolitisch
Alle beeldvorming ten spijt: dit gedoogkabinet voert in de praktijk een veel
internationaler georiënteerd beleid dan de meeste kiezers willen.
Tussentitel: Zolang politici geen oprechte dialoog met kiezers aangaan,
worden die per saldo niet goed vertegenwoordigd
De Tweede Kamer is een betere afspiegeling van de opvattingen van kiezers
geworden en daarmee veel democratischer dan vijftien jaar geleden, stellen
politicologen Meindert Fennema en Jasper van Koppen (O&D, 26 oktober). Dat is
goed nieuws, zou je zeggen. Nou en?, zou je ook kunnen zeggen. Het gaat immers
niet om de opvattingen van de Tweede Kamerleden: het gaat erom wat er van die
opvattingen in de praktijk terechtkomt. En daar schort het nog behoorlijk aan.
Lager opgeleiden hebben duidelijk andere politieke
opvattingen dan hoger opgeleiden. Lager opgeleiden zijn aanzienlijk
'nationalistischer' en 'repressiever' ingesteld dan hoger opgeleiden. De meeste
lager opgeleiden vinden dat het maar eens afgelopen moet zijn met de softe
multiculti-benadering, dat de immigratie moet worden beperkt, dat criminelen
harder moeten worden gestraft, dat er veel minder geld naar
ontwikkelingssamenwerking moet en dat Nederland niet langer macht moet inleveren
aan Europa. Fennema en Van Koppen betogen dat met de komst van SP, LPF en PVV de
opvattingen van lager opgeleiden beter worden vertegenwoordigd in ons parlement.
...
Het heeft geresulteerd in een regeerakkoord van VVD en CDA
waarin is te lezen dat het kabinet vooral de veiligheid en het welzijn van de
Nederlanders zal bevorderen en de Nederlandse belangen in het buitenland zal
veiligstellen. De Europese Unie mag van dit kabinet niet onbeperkt groeien en
ook niet machtiger worden. Er is een forse daling van de instroom van
immigranten beloofd en er komen zwaardere straffen voor criminelen en strenge
regels voor nieuwe Nederlanders.
De PVV - en met haar de lager opgeleiden - heeft dus op veel
punten haar zin gekregen, leek het. Op papier werd een conservatieve correctie
mogelijk gemaakt die vanuit democratisch oogpunt noodzakelijk is. Maar in de
praktijk komt er op belangrijke onderdelen niet veel van terecht: de Europese
Unie groeit rustig door en 'Brussel' wordt alleen maar machtiger. En de
beperking van de immigratie blijkt weinig maakbaar. ...
Enerzijds toont het de bescheiden macht van de Tweede Kamer
op het beleid. Anderzijds ligt het kernprobleem er in dat de leidende politici
binnen de middenpartijen VVD, CDA en PvdA totaal anders denken over de wereld,
Europa en de manier waarop het land bestuurd moet worden dan de (lager
opgeleide) achterban.
Uit onderzoek dat TNS NIPO in 2010 uitvoerde in het kader van
de Volkskrant Top 200 bleek dat ruim 90 procent van de bestuurlijke elite
progressief/kosmopolitisch georiënteerd is. Deze bestuurlijke elite komt bijna
geheel voort uit CDA, PvdA, VVD en D66. Van de kiezers is tweederde juist
nationaal georiënteerd. De oude elitepartijen nemen de retoriek van de politieke
nieuwkomer over, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Als het erop
aankomt, kiezen CDA, VVD en PvdA voor de internationale benadering: de euro moet
gered, we kunnen niet zonder een krachtig Europa, we moeten onze internationale
handelspositie veiligstellen, alles hangt immers met alles samen en we kunnen de
immigratie niet eigenhandig beperken. Prima, maar beloof het dan ook niet!
Alle beeldvorming ten spijt: de gedoogconstructie van VVD,
CDA en PVV zorgt ervoor dat het kabinet een regeringsbeleid kan uitvoeren dat in
de praktijk toch weer veel internationaler is georiënteerd dan de meeste kiezers
willen. Mede mogelijk gemaakt door PvdA, GroenLinks en D66. ...
Red.: Logisch. ook "linksen" zijn hartstikke
kosmopolitisch.
Dat is veel minder logisch, vooral voor de PvdA. Dit is zonder meer verraad.
Die markt is trouwens nooit transparant geweest, zie Termen, discussie
:
Waarvan, na het min of meer afvallen van de PVV, alleen nog de SP, CU, SGP en
PvdD buitengesloten kunnen worden.
Maar zodra dat wel het geval is, zijn de poppen aan het dansen ...
Op dit moment zit het rechtse deel van de oligarchie in de
regering, die voor hun buitenlandse oligarchische beleid steunen op "links".
Maar het rechtse smaldeel pakt, nu het kan, natuurlijk keihard de gewone
burgers:
Uit:
De Volkskrant, 21-11-2011, door Remco Meijer
Analyse | PVV-leider zet relatie met CDA en VVD op scherp
Als Wilders niet wil breken, is hij gewoon een
pestkop
Tussentitel: Wilders geeft veel minder van zijn beweegredenen prijs dan zijn
collega-politici
PVV-leider Wilders zette de afgelopen dagen de relatie met CDA en VVD op scherp.
...
Red.: In het vuur van zijn serie propagandaleugens
richting Wilders, begaat autuer Meijers een onvoorzichtigheid:
Dom, dom, dom ... dat willen zijn oligarchische vriendjes nu juist zo veel
mogelijk verborgen houden.
Natuurlijk kent in alles aangaande Europa de onderlinge
solidariteit van de oligarchie geen grenzen - geld wordt weggesmeten met de
miljarden tegelijk:
Uit: De Volkskrant, 16-12-2011, van verslaggever Robert Giebels
Kamer steunt 'zwak europakket'
Oppositiepartij PvdA helpt het kabinet met tegenzin aan een meerderheid voor
het volgens premier Rutte op een na beste resultaat over de aanpak van de
eurocrisis.
Een meerderheid van de Tweede Kamer stemt in met de uitkomst van de laatste
eurotop op 9 december. Hoewel de PvdA de regeringsfracties VVD en CDA aan die
meerderheid helpt, is de oppositiepartij zeer ontevreden over het
onderhandelingsresultaat waar premier Rutte mee thuis is gekomen.
'Dit is niet genoeg om de euro bij de rand van de afgrond weg
te houden', zei PvdA-Kamerlid Ronald Plasterk donderdag bij een debat over de
eurotop.
Het kabinet heeft de PvdA steeds nodig gehad voor een akkoord
over de afspraken die het in Europees verband maakt, doordat gedoogpartner PVV
consequent tegenstemt. Plasterk zei deze keer uit noodzaak in te stemmen 'met
dit hele zwakke pakket'. Voor de lange termijn is het akkoord onvoldoende, stelt
Plasterk. Hij meent echter dat als hij minister-president Rutte terugstuurt naar
de Brusselse onderhandelingstafel de euro meteen grote schade oploopt.
...
Red.: De protesten van de PvdA zijn natuurlijk
uitsluitend en alleen voor de bühne -dat wil zeggen: dat plukje PvdA'ers dat nog
links is. Alle Europese zaken zullen altijd een grotere noodzaak hebben dan welk
Nederlands belang of belang van de burgers, de onderste tweederde, dan ook.
Welk laatste ook geldt voor de rest:
Waarom dissideert Groen Links: omdat ze nog Eurofielere stappen willen, en ze
zich verzekerd wisten van een meerderheid voor dit voorstel - was dat laatste
een punt geweest, hadden ze net zo hard meegestemd met deze diefstal.
Nog eens een harde bevestiging van de rol die de PvdA speelt:
Uit: De Volkskrant, 23-02-2012, van verslaggever Ron Meerhof
Analyse | Rutte c.s. zullen partij hard nodig hebben op punten waar PVV
geen gedoogsteun geeft
Minderheidskabinet is alleen maar gebaat bij sterkere PvdA
Tussentitel: Malaise trok PvdA naar links, weg van het kabinet
Het is voor premier Mark Rutte te hopen dat de nieuwe leider van de PvdA
krachtiger is dan Job Cohen en vooral ook beter scoort in de peilingen. Want
alleen dan kan hij zaken met hem doen.
In theorie is het een overwinning voor een premier als de
oppositieleider zich gewonnen geeft en vertrekt. Maar in de praktijk is dit wel
de laatste uitleg die aan het vertrek van Job Cohen als PvdA-leider kan worden
gegeven. Bovenstaande geldt in de polder namelijk uitsluitend in
verkiezingstijd. Nu is het juist tijd om zaken te doen.
Dat geldt meer dan ooit tevoren nu Nederland te maken heeft
met een minderheidskabinet dat afhankelijk is van gedoogsteun. VVD en CDA hebben
de PvdA hard nodig op tal van onderwerpen waar de PVV geen gedoogsteun geeft.
Dat is het eerste jaar goed gegaan op twee van de belangrijkste onderwerpen: het
pensioenakkoord en de euro.
Rutte loofde Cohen waar hij kon om diens verantwoordelijke,
constructieve opstelling. ...
Red.: Naar aanleiding van dit gebeuren
toegevoegd aan In het kort
 :
En er moet nog verder gesloopt worden:
Op dat over ontwikkelingssamenwerking na, allemaal zaken die voornamelijk de
lagerbetaalden treffen. Er staat geen enkele maatregel gericht op de
hogerbetaalden tegenover. En de verwachting van deze redactie is dat de PvdA, en
D66 en GroenLinks ze allemaal gaat steunen. Net als de Volkskrant en de
rest van de media:
Die zijn er zelf natuurlijk ook allemaal hartstikke voor.
Maar met één enkele uitzondering natuurlijk: de ontwikkelingssamenwerking!
Nieuwe ontwikkelingen. Met zo
veel bronnen dat het niet doenlijk is dat allemaal te reproduceren, dus
voorlopig maar een redactionele samenvatting. Stap één: het Nederlandse
begrotingstekort viel door de mindere economie hoger uit dan de binnen Europa
afgesproken norm van 3 procent, nodig om het spenderen door de zuidelijke landen
in toom te houden. Regeringspartijen VVD, CDA en gedoogpartner PVV gingen in
conclaaf over een nieuwe begroting Na een crisis tijdens het overleg leek alles
toch goed te komen, tot het moment dat het plaatje compleet was. Dat geheel
overziend, trok Wilders zijn instemming in - er werd volgens hem te veel
bezuinigd op zorg en andere zaken die vooral "Henk en Ingrid", de
lagerbetaalden, troffen.
Daarop zagen D66 en GroenLinks de kans schoon voor het realiseren
om hun eigen neoliberale globaliseringsplannetjes, bekend onder de noemer
"hervorming van de arbeidsmarkt", staande voor het ontslag van de autochtone
productieven met vaste contracten ten gunste van allochtone immigranten met
flexibele contracten, en "hervorming van de woningmarkt", staande voor
huurverhoging ("marktconforme huren") zodat ze de corporaties kunnen belasten
met de sociale zorg voor allochtone immigranten (bouwen van buurtvoorzieningen,
scholen, enzovoort), en een deel van de extra huuropbrengsten kunnen afromen via
een belasting. Tot verbazing van iedereen was er binnen drie dagen een
principe-akkoord.
Wie het voorgaande gelezen heeft, is niet alleen niet
verbaasd, maar weet dat hier sprake is van een natuurlijke ontwikkeling. De
belangen van VVD en CDA liggen bij de economische topderde van de maatschappij -
die van de VVD eigenlijk alleen bij de top 5 procent. De belangen van D66 en
GroenLinks zijn die van de kosmopolitische elite. Die kosmopolitische elite
behoort ook tot de topderde. De belangen van VVD, CDA, GroenLinks en D66 vallen
dus grotendeels samen, leidende tot het begrip "politieke oligarchie", zoals
hierboven beschreven.
Het enige verbazingwekkende is dat wat betreft de PvdA, staande
ergens midden op de scheiding met de rest van Nederland, het kwartje de andere
opviel. Een heel klein beetje verbazingwekkend is het zich scharen van de
ChristenUnie bij de oligarchie, aangezien dit toch min of meer conservatieve
christenen zijn, die noch met de rijken noch met de moraalloze
"wereld-verenigers" een band hebben. Hier speelde waarschijnlijk de aloude
christelijke valkuil van niet willen rebelleren tegen het gezag een fatale rol
(net als in de oorlog).
Al met al zijn deze ontwikkelingen dus een bijna perfect
bevestiging van de voorgaande eerder verzamelde gegevens, en de bijbehorend
analyse
. Het is een machtsgreep van de kosmopolitische topderde van de maatschappij.
Gericht tegen de onderste tweederde, in de politiek vertegenwoordigd door, zoals
hier al omschreven, de PVV en de SP. De "populisten". Met al vreemde eens in de
bijt: de PvdA.
Ook op deze manier kwam het allemaal in de media. De media vormna
natuurlijk een integraal deel van de topderde. Er was euforie over het akkoord,
en de PvdA werd afgezeken. In de gedrukte en de elektronische media. De eerste
dagen tot een week of anderhalf vrijwel zonder tegengeluid. De media waren even
gelijkgeschakeld als in de Sovjet-Unie of het Rusland van Poetin. Daarna kwam er
een enkel commentaar van een columnist, mensen als René Cuperus en Marcel van
Dam, die gedoogd worden om de schijn van openheid wekken. De elektronische media
kunnen niet eens hierop bogen - daar is het neoliberalisme een volstrekte
dictatuur. Het was precies zoals beschreven hier:
Uit: De Volkskrant, 31-01-2012.
Ander commentaar
DeJaap.nl
'Er is een opvallend verschil in benadering van CDA (virtueel 13 zetels) en SP
(virtueel 34 zetels). CDA'ers worden uitentreuren voor de camera's gesleept. Met
SP’ers wordt stukken minder gesproken. Het lijkt erop dat hier, tien jaar na
Fortuyn, nog steeds sprake is van ELITEJOURNALISTIEK: niet willen zien wat er in
de 'onderlagen' van de samenleving speelt ...
Red.: En als Emile Roemer ergens mag
opdraven, wordt hij om de drie woorden onderbroken en hem de neoliberale leugens
voorgehouden als zijnde de waarheid.
De geïsoleerde positie van de paar realistische columnisten
blijkt niet duidelijker dan in de samenvatting van drie weken later van de
Volkskrant, staande op de voorpagina:
Uit:
De Volkskrant, 18-05-2012, door Raoul de Pré
Analyse | De strijd om de beeldvorming is nu echt begonnen
Lenteakkoord trekt nieuwe kloof door politiek
Red.: De hoofdtitel suggereert begrip van
de situatie, de regel daarboven, dat het alleen om het beeld gaat, spreekt dat
tegen. Het eerste blijkt het geval:
Neen. Het is hervormen ten koste van de lagerbetaalden versus hervormen ten kost
van de hogerbetaalden.
In de dertiger jaren bekend als de strijd tussen voor of tegen het handhaven van
de gouden standaard - dat laatste stelde men voor als het doel waarnaar iedereen
moet streven. Men koos toen vóór. Men weet nu dat dat fout was. Nu wordt
financiële degelijkheid voorgesteld als het doel waarnaar iedereen moet streven.
Het lijkt sterk op de gouden standaard. Maar los daarvan: financiële
degelijkheid wordt razendsnel bereikt door de topinkomens af te romen, het
erfrecht voor grote kapitalen af te schaffen, of private financiële wereld op te
heffen en hun tegoeden terug te geven aan de nationale landen waarvan die
kapitelen weggefraudeerd en gestolen zijn.
Voor minstens de helft onjuist: het gaat om voor of tegen een Europees Imperium
- Europese samenwerking is niemand tegen.
Onbedoeld wordt de aard van de strijd aardig uit de doeken
gedaan:
De euforie van de kosmopolitische elite en de media - in cohort.
Iets dat de media ten koste van alles (objectiviteit, meningsvrijheid,
democratie, enzovoort) probeert te voorkomen, door die partijen uit de media te
houden, en indien onvermijdelijk, door ze onheus te bejegenen.
Samengevat:
Wat natuurlijk precies andersom is: degenen die de lastenverzwaring voor de
onderste tweederde verkopen als onvermijdelijk gaan er vanuit dat de materie
voor veel kiezers te ingewikkeld is om de leugen te doorzien. En de politieke
principes die moeten wijken zijn het verbod op verhoging van de
inkomstenbelasting en het verbod op het afschaffen van koopsubsidie voor de
rijken.
Waarmee we een uitstekend beeld hebben van hoe de zaak in de
beeldvorming ligt: de media spelen een cruciale rol in de machtsgreep van de
kosmopolitische oligarchie.
Wie nog behoefte heeft aan een bevestiging in de vorm van de
concreet voorgesteld maatregelen die de aanleiding waren voor dit stuk: niet de
inkomstenbelasting maar de btw wordt verhoogd, ter waarde van vier miljard, niet
de hypotheekrenteaftrek (van bestaande gevallen) wordt verlaagd maar de huren
verhoogd, en de enige echte effectieve bespring, die op ontwikkelingshulp zijnde
een buitenlandse uitgave, wordt teruggedraaid.
De kosmopolitische elite bestaande uit graaiende bestuurders
en collaborerende media heeft een machtgreep gepleegd. Ze hopen erop dat
de kiezer dit niet voldoende zal gaan begrijpen voor de verkiezingen van
september 2012. Ze zijn niet helemaal zeker van hun zaak, want ze hebben hun
plannen laten uitlekken via de Telegraaf, ten einde het effect van ene
officiële presentatie en nadruk op de eigen rol te verminderen.
De kleine afwijkingen met betrekking tot de rollen van PvdA
en ChristenUnie zijn al binnen een week weer rechtgezet:
Uit: De Volkskrant, 23-05-2012, door Robert Giebels
Analyse | Meerderheid wil Europees noodfondsverdrag ratificeren
■ Peiling: doe dat na de verkiezingen
Kamer klem tussen crisis en kiezer Als 'Europa' het thema
wordt van de verkiezingen, dan is de campagne gisteren begonnen. De Tweede Kamer
debatteerde dinsdag over een fonds waarmee eurolanden elkaar in geval van nood
te hulp kunnen schieten. In dat fonds, het Europese Stabiliteitsmechanisme, ESM,
vinden zowel eurosceptici als eurofielen in de Kamer de bevestiging van hun
gelijk. De een ziet er zeggenschap en geld mee uit Nederland verdwijnen, voor de
ander redt het noodfonds de euro en daarmee de economie. ...
De 'Kunduz-partijen' minus de ChristenUnie (VVD, CDA,
GroenLinks, D66) maar plus de PvdA willen het verdrag het liefst morgen al
ratificeren. ...
Red.: De eurofielen: VVD, CDA, D66, en
GroenLinks. De oligarchische Kunduz-coalitie. Zonder de ChristenUnie. Maar met
de PvdA. De hierboven beschreven oligarchische coalitie is weer compleet.
De niet-oligarchen
En hoe denkt de Nederlandse burger er over
Maar, zoals we al vele malen geconstateerd hebben: van de meerderheid der
burgers trekt de oligarchie zich echt geen barst aan. Dat is maar populistisch
rancuneus klootjesvolk met een"achter de dijken"-mentaliteit.
Weer een uitermate illustratief voorbeeld van het inherent
anti-democratische karakter van de oligarchie:
Uit: Volkskrant.nl, 02-07-2012, door Jeroen Visser
Kamer wil goedkeuringsprocedure EU-verdragen niet
wijzigen
Een wetsvoorstel van de SGP om Europese verdragen pas te ratificeren als er in
het parlement een tweederde meerderheid voor is krijgt geen meerderheid in de
Tweede Kamer. Dat blijkt uit een rondgang van volkskrant.nl langs de partijen.
De SGP wil dat Europese verdragen waarin nationale bevoegdheden worden
overgedragen pas van kracht worden als de Tweede en de Eerste Kamer daar met
tweederde meerderheid mee in hebben gestemd. Om dit te regelen is een wijziging
van artikel 91 van de grondwet nodig.
Nu is een gewone meerderheid in het parlement voldoende.
Volgens de SGP hebben Europese verdragen 'grote invloed op onze rechtsorde' en
daarom is een breder draagvlak in het parlement noodzakelijk. ..
Red.: Een volkomen sluitend
argument. Er is maar één reden om er tegenin te gaan: de wens om Nederland af te
schaffen. Dit zijn de partijen die democratisch zijn:
En de anti-democratische partijen: VVD, CDA, PvdA, D66 en GroenLinks. Dit zijn
de abdijen waarvan later de vertegenwoordigers en bestuurders ter verantwoording
zullen worden geroepen. Of door een tribunaal, of door het volk. In het laatste
geval zal en flink deel het vermoedelijk niet gezond overleven.
Er is bij Politieke analyse geen aparte verzameling
bronnen om de Europese gezindheid van de oligarchische partijen aan te tonen -
om ongeveer dezelfde reden dat er ook geen bronnen zijn om aan te tonen dat zee
zout is. Maar omdat het een geval betrof uit "eigen kring", met een eigenaardige
afwijking, toch hier een enkele:
Uit: De Volkskrant, 03-07-2012, door Adriaan Schout is onderzoeker bij
Instituut Clingendael.
In de praktijk zijn politici pro-Europa
Onder de kiezers is euroscepsis beduidend couranter dan onder de
volksvertegenwoordigers, constateert Adriaan Schout.
De verkiezingsstrijd lijkt over, of beter 'tegen' Europa te gaan. Ruttes
terughoudendheid om over vergezichten en verdiepte integratie te praten is breed
uitgemeten als het wegduiken voor gevoelige Europese thema's. In binnen- en
buitenland heerst het beeld dat de regering en de meeste politieke partijen
anti-EU of althans intern sterk verdeeld over Europa zijn. Met de
onvermijdelijke verdieping van Europese integratie lijkt Europees vuurwerk in de
verkiezingsstrijd gegarandeerd.
In de praktijk zijn de politieke partijen echter juist sterk
voor Europese integratie. ...
Red.: Dat wisten we dus al. Maar
Schout heeft ook een afwijking:
Een paar dagen later bracht de PVV een sterk anti-EU programma uit.
Niet anti-euro, maar anti-EU. Uit de Europese Unie.
Maar Schout noemt zelf een beter criterium:
En de praktijk is dat bij de laatste stemmingen over zaken als
bijvoorbeeld het ESM en de bankensteun, de oligarchische partijen voor stemden,
en de PVV en SP tegen.
Vermoedelijk was dit artikel bedoeld als "Kijk eens, iedereen
is voor, dus dat de elite voor is, is niet zo erg". Maar dat iedereen voor
is, is dus doodgewoon een leugen. Elite, aristocratie, oligarchie en rijken, ze
liegen habitueel
.
Intussen is de maatschappelijke tweedeling tot zo veel mensen
doorgedrongen, dat de SP naar ongekende hoogtes in de peilingen stijgt: 30 en
meer zetels. Het leidt tot steeds duidelijker taalgebruik bij politici, maar nog
meer bij de burgers. Hier is een opvallend geval:
De Volkskrant, 09-08-2012, ingezonden brief van Jan Mets, uitgever,
Zutphen
Strategisch stemmen
Bert Vuijsje gaat SP stemmen om te voorkomen dat de VVD de grootste partij wordt
en opnieuw de premier levert (O&D, 4 augustus). Hij haalt met mijn instemming
wijlen Bart Tromp aan met zijn meesterlijke kwalificatie van de 'imaginaire
PvdA', waarop hij altijd stemde.
Maar Vuijsje is nu een beetje de weg kwijt. Ik loop ook niet
warm voor de cultuurbezuinigingen van Rutte, Zijlstra & co. Maar hoe jammer ook:
het gaat bij deze verkiezingen niet om toneel of concert. Het gaat om
populistisch nationalisme versus democratische tradities en de daarmee verweven
internationale samenwerking. Het is dus niet 'Mussert of Moskou', maar een keuze
tussen het democratische centrum, waartoe de VVD behoort (nog wel), en de
populistische flanken. Een stem op de PVV of de SP is een stem tegen het
systeem, tegen Europa, tegen de grachtengordel, tegen 'al die Polen', eigenlijk
tegen onze politieke beschaving. ...
Red.: Precies. Dat is de tweedeling.
Tussen kosmopolieten en land-uitverkopers, en de burgers die de welvaart
opbrengen. En de schrijver geeft nog even aan aan welke kant hij staat:
Tja ... Cultuur is eigenlijk ook altijd een vijand van de gewone
burgers geweest. Niet omdat de burgers iets fout hebben gedaan, maar omdat het
geld van de burgers bij de cultuur terecht komt via de weg van de rijken, de
oligarchie.
En dan verbaasd zijn dat een partij als de PVV niet zo veel
met cultuursubsidies heeft ...
Weer een mooi ijkpunt: zeg iets dat minder dan volstrekt
eurofiel is ...:
Uit: De Volkskrant, 17-08-2012, van verslaggevers Raoul de Pré en Robert
Giebels
Kandidaat-premier ook vanuit buitenland kritiek met EU-standpunt
Roemer zet campagne op scherp
Met een klaroenstoot die klinkt tot over de landsgrenzen heeft SP-leider Emile
Roemer zich gemeld aan het front van de verkiezingscampagne. Als hij het na 12
september voor het zeggen krijgt, zijn de Europese begrotingsregels niet langer
heilig, kan het Nederlandse tekort tot boven de Brusselse norm oplopen en zal
Roemer de daaropvolgende Europese boete weigeren te betalen.
...
Red.: Niets dan gezond verstand,
natuurlijk. Als je begroting tekort schiet, ga je die natuurlijk niet nog een
keertje nog slechter maken ... Die regel is er allen gekomen, omdat men er
aangaande Zuid-Europese landen niets effectiefs aan wilde doen. zoals: invloed
afhankelijk van bijdrage, of niet-nakomen van schulden borgen met grondgebied.
Het is ridicuul dat je als netto-bijdrager de les zou moeten laten lezen door
degenen die geld van jouw ontvangen.
Maar de oligarchie is volstrekt van zinnen:
Hartelijk dank, Alexander Pechtold, want zo zeg je zelf dat je eigen standpunt,
in alles aan de Europese wensen en eisen voldoen en Nederland opheffen, rabiaat
is.
En kijk eens hoe makkelijk is ... :
De Volkskrant, 18-08-2012, ingezonden brief van Theo de Klerk, Bussum
Europese boete (1)
Emile Roemer is niet van plan een boete te betalen aan de EC als het Nederlandse
begrotingstekort te groot blijkt (Ten Eerste, 17 augustus).
Het is ook een idiote regel. Als je al geld tekort hebt
ondanks bezuinigingen, dan maakt een boete dit tekort alleen maar groter. Ook
van Griekenland zal zo'n boete niet te innen zijn. Door Nederland, als
netto-betaler en financier van bodemloze putten, zou een opgelegde boete
inderdaad niet betaald moeten worden. Of die trekken we af van onze
club-contributie aan de EC. Beter nog: we stappen er gewoon uit.
Red.: ... om Pechtold tot op de onderbroek
uit te kleden ...
Overigens speelde nog een tweede kwestie: Roemer zou als
wethouder in Boxmeer niet goed op het geld hebben gepast. Meldde de
Telegraaf, en braaf herhaald door de rest van de oligarchische media (dé
media, dus):
Bekende tactieken.
En dit is waar men op afstuurt:
Uit: De Volkskrant, 16-08-2012, column door Marcel van Dam, socioloog.
Wat zal het zijn? Samsom, Rutte of Roemer?
... Veel interessanter dan het verschil in de twee peilingen
is de overeenkomst dat PvdA en SP samen in beide peilingen ongeveer gelijk
eindigen. In de peiling van Synovate kreeg de PvdA 22 zetels en de SP 31, samen
53. In de peiling van De Hond scoort de PvdA 15 zetels en de SP 37, samen 52.
...
De teloorgang van de PvdA is begonnen onder Wim Kok en heeft
zich trendmatig tot op de huidige dag voortgezet. De afbrokkeling van de
sociaal-democratische partij en de parallelle opkomst van de SP is moeilijk
anders te verklaren dan uit de keuze van Kok de ideologische veren af te
schudden en op te schuiven naar het politieke midden.
Hij en zijn opvolger Wouter Bos kozen met de Derde Weg voor
het ondersteunen van privatisering en de afbouw van de verzorgingsstaat. Daarmee
werd een groot deel van de traditionele aanhang van de PvdA naar de SP gejaagd,
die dat makkelijker maakte door in sociaal-democratische richting op te
schuiven.
Gezien de oorzaak van de electorale neergang van de PvdA is
het evident dat er maar een manier is om kiezers van de SP terug te winnen:
opschuiven in de richting van de SP. Aanvankelijk leek het er ook op dat Spekman
en Samsom dat van plan waren. Nu lijkt het erop dat de steven weer is gewend.
Curieus genoeg is de aanval op de SP ingezet op de manier waarmee Wiegel
destijds Den Uyl bestreed door te suggereren dat een gezond
financieel-economisch beleid niet aan sociaaldemocraten kan worden toevertrouwd.
'Sinterklaas bestaat, daar zit hij' sneerde Wiegel, wijzend
op Den Uyl. Voor geïnteresseerden: aan het eind van het kabinet-Den Uyl in 1977
bedroeg het financieringstekort 0,8 procent. Aan het eind van het kabinet-Van
Agt/Wiegel in 1981 was dat 5 procent, meer dan zes keer zoveel.
De aanval van Spekman op Roemer is niet minder brutaal. De
PvdA heeft getekend voor bezuinigingen van ten minste dertig miljard om in de
toekomst de tarieven van de inkomstenbelasting te kunnen verlagen, een oude
hobby van de VVD. Die bezuinigingen kunnen alleen worden gerealiseerd als de
verzorgingsstaat verder wordt uitgekleed. In feite wordt de SP bestreden met het
verwijt dat Roemer daar niet aan mee wil doen. En dat is nu juist de reden
waarom de SP zoveel kiezers bij de PvdA heeft weggehaald. ...
De recente aanval van Spekman op de SP is alleen te begrijpen
als de PvdA besloten heeft af te koersen op een soort gedepolitiseerd nationaal
kabinet van VVD, PvdA, CDA, D66 en GroenLinks. Wat zou betekenen dat Samsom
liever Rutte het roer in handen geeft dan Roemer. Hij zal dat natuurlijk niet
toegeven omdat hij dan vóór 12 september nog meer kiezers naar de SP jaagt. Hij
geeft er kennelijk de voorkeur aan om dat na 12 september te doen.
Red.: Deze redactie denkt dat al heel
lang. Er zijn nog altijd vele lieden als Frans Timmermans, en Job Cohen mag dan
wel weg zijn, financiën-woordvoerder Ronald Plasterk heeft ook een joodse
achtergrond, en doet dus ook alles om de invloed van Europa zo groot mogelijk te
maken, zoals zijn steun voor het overtekenen van de Nederlandse financiële
zekerheid naar Europa middels de ESM. En dit beleid is belangrijker dan al het
andere, zodat een oligarchisch coalitie het meest waarschijnlijk is.
Even nog aangeven voor wie de oligarchie dit allemaal doet:
De Volkskrant, 18-08-2012, ingezonden brief van F. Bakker, Nijmegen
Vrijdom van de superrijken
Thomas von der Dunk laakt terecht de oorverdovende stilte over de financiële
vrijdom van de superrijken (O&D, 17 augustus). Hun eerlijke afdracht zou veel
economische problemen kunnen oplossen.
Maar laat het hier nu verkiezingstijd zijn. Dus beste
lijsttrekkers, bespaar ons uw onnozele gelegenheidsplannetjes voor
ondergeschikte zaken. Vertel ons liever hoe u zo snel mogelijk superrijken
eerlijk evenredige belasting gaat laten betalen. Welke partij kan daar nou tegen
zijn? Blijkbaar een hele hoop, want anders was het al lang hét campagnethema
geweest.
Red.: Zoals al uitgelegd hier
.
GroenLinks wenst nog eens te benadrukken wat haar positie is:
Uit: De Volkskrant, 03-09-2012, door Martin SommerOp campagne |
Martin Sommer volgt de verkiezingen
Zelfs Rode Dany trekt geen media
... GroenLinks-leider Jolande Sap bevindt zich tussen de vier muren van een
snikhete Beurs van Berlage in Amsterdam. Gezellig onder elkaar met
honderdvijftig partijgenoten en een seminar over 'het Groene antwoord op de
eurocrisis'. ...
Zouden ook journalisten niet meer weten wie Rode Dany is? Hoe
dan ook, er hangt een sterk gevoel dat het spel gespeeld is, erkent
GL-europarlementariër Bas Eickhout. Eenmaal op de glijbaan van de peilingen, kom
je er niet meer tussen. Maar het idee dat dit seminar de plank misslaat, wil ook
niet weg. Er is een forum met verstandige heren op stramme stoelen, Lex
Hoogduin, voorheen De Nederlandsche Bank, Adriaan Schout van Clingendael en
zelfs Sony Capoor van de London School of Economics. ...
Red.: Coryfeën variërend van
neoliberaal tot reactionair.
Verkiezingen brengen soms leuke dingen:
Uit: De Volkskrant, 08-09-2012, ingezonden brief van Mark van Dongen,
Amsterdam, historisch letterkundige/waarnemend griffier
Socialisten
'Het zijn allemaal socialisten', aldus Rutte. Hij zei dat hij geen verschil ziet
tussen SP, PvdA en GroenLinks. Ik zal het hem daarom maar even uitleggen.
De PvdA bestaat uit sociaal-democraten. Zij zijn vooral
parlementair actief. Sociaal-democraten zijn goedwillende mensen met een sociaal
hart. Zij weten watgoed is voor de mensen. Vooral voor de zwakkeren in de
samenleving. Vaak zijn het goede bestuurders. Maar omdat zij het zo goed weten,
volgens hen ook beter dan de mensen zelf voor wie zij zeggen op te komen, worden
ze nogal eens regenten genoemd.
GroenLinks bestaat uit sociaal-liberalen. Voortgekomen uit
een aantal partijen met communistische, pacifistische en sociaal-gelovige
ideeën. De vroegere communisten betuigden alien spijtvoor hun verleden. De
laatste pacifisten zijn allang uit GL vertrokken, vooral sinds die partij
oorlogsmissies in verre landen steunt. De partij heeft zich daarom expliciet
sociaal-liberaal genoemd.
Het verschil met D66 is volstrekt onduidelijk. Het
partijprogramma van D66 is bijvoorbeeld zeker zo groen als dat van GroenLinks,
maar die laatste partij legtwel veel meer nadruk op het milieu.
De SP bestaat uit socialisten. Het verschil met
sociaal-democraten en sociaal-liberalen is vooral dat de socialisten niet alleen
parlementair actief zijn. De socialisten willen zoveel mogelijk samen met mensen
in het land en in de wijken de directe problemen aanpakken. Zij vinden dat de
overheid een grote verantwoordelijkheid heeft voor de zwakkeren in de
samenleving en zij zijn dus wars van de privatisering van overheidstaken. Zeker
als hetgaat om primaire belangen als de zorg, het openbaarver voer en de
volkshuisvesting.
Kortom, mijnheer Rutte, er zijn voor u grote verschillen
tussen die partijen. Met de PvdA kunt u goed zaken doen om de maatschappij
verder te privatiseren. Tenslotte is de privatisering ook vooral tot stand
gekomen dankzij eerdere kabinetten met de PvdA. Ook met GL kunt u goed
samenwerken. Zij willen zo graag regeren dat als u ze een groen bot geeft ze
zullen kwispelen bij alle andere voorstellen.
Alleen aan de SP kunt u een hardere dobber hebben.
Samenwerking met hen is alleen mogelijk als u zelf ook veel van uw oude beleid
opgeeft.
Red.: Grappig, hè ...
Het meest omstreden aan de hier gebruikte indeling zal
de aanwezigheid van D66, PvdA, en GroenLinks (in deze volgorde) zijn. Hier is
bewijs van het tegendeel:
Uit:
De Volkskrant, 12-09-2012, van verslaggeevers Robert Giebels en Gijs
Herderscheê
De grote thema's (6) | Europa
Europa moet, maar nooit van harte
De verkiezingscampagne gaat over leugens en peilingen, de kiezers bepalen wat er
gebeurt. De Volkskrant vandaag over Europa: Dag Brussel, of leve de federatie?
... Bas Jacobs, hoogleraar overheidsfinanciën aan de Rotterdamse Erasmus
universiteit spitte verkiezingsprogramma's door, vooral op hun oplossingen voor
de Europese financiële crisis. ...
Alleen bij PvdA, D66 en GroenLinks kan de euro overleven,
stelt Jacobs. Die drie vormen een minderheid in de peilingen. Een
'overweldigende meerderheid', zegt Jacobs, 'maakt het voortbestaan van de euro
onmogelijk.' ...
Red.: Alstublieft.
En ook sociaal-economisch verschaft de Volkskrant
enthousiast duidelijkheid:
Uit: De Volkskrant, 14-09-2012, door Robert Giebels en Gijs Herderscheê
Linksom én rechtsom, gaat dat?
Slecht nieuws voor huurders: de huren gaan omhoog. Studenten mogen ook even
slikken: dat wordt lenen voor de studie. Forensen kunnen daarentegen ontspannen:
de vergoeding voor woon-werkverkeer blijft onbelast. En ook op het ministerie
van Financiën halen ze opgelucht adem: ergens tussen nu en 2017 stopt het
leeglopen van de schatkist.
Het zijn stuk voor stuk punten waar VVD en PvdA elkaar
vinden. ...
 Red.:
En het zijn (bijna) stuk voor stuk zaken die ten koste gaan van de onderste
tweederde van de maatschappij. Met als enige uitzondering de
forensenvrijstelling, die wat meer neutraal is. Maar het vlaggenschip, als
eerste genoemd, maakt de trend duidelijk: huurverhoging, ten bate van de kopers.
De Volkskrant vatte het geheel blijmoedig samen in een infographic, zie
rechts. In de middelste kolom staan de zaken waarover VVD en PvdA het eens zijn
(volgens de Volkskrant): begrotingsevenwicht in 2017 dus gigantische
lastenverzwaring voor de onderste tweederde (verhoging van de inkomstenbelasting
is natuurlijk uitgesloten), huurverhoging, latere AOW, en veel duurdere zorg.
Met als enige neutrale punt de forensentaks. En geen enkele verzwaring voor de
topderde van de maatschappij.
Een ingezonden brief over het alhier beschreven verschijnsel:
De Volkskrant, 21-09-2012, ingezonden brief van Marieke Kroezen, Gouda
Kamerleden
Ik heb mij verbaasd over het artikel waarin gesteld wordt dat de leden van de
nieuwe Tweede Kamer het volk 'slechts matig' vertegenwoordigen (Ten eerste, 20
september). De nieuwe Kamerleden zouden 'te randstedelijk, te hoogopgeleid en te
oud' zijn. Volksvertegenwoordiging betekent niet een representatieve
afspiegeling van de samenleving te zijn.
Bij vertegenwoordiging gaat het om het handelen in naam van
een bepaalde groep. Een hoogopgeleid Kamerlid kan prima de belangen van een
bouwvakker behartigen en in diens naam handelen, wellicht zelfs beter dan de
bouwvakker zelf, daar het hoogopgeleide Kamerlid de opleiding heeft genoten om
de wensen en noden van de bouwvakker naar beleidsniveau te vertalen. Dát is
vertegenwoordiging.
Red.:. Wat en bijzonder pijnlijke brief.
Inderdaad, dat is wat ze zouden moeten. Wat een verraad, dus, dat huidige gedrag
...
Het is september 2013, en in de peilingen nadert de optelsom
van PVV en SP steeds dichter de grens van 60 zetels. Dit is de reactie van de
oligarchie:
Uit: De Volkskrant, 06-09-2013, door Jan Hoedeman en Ariejan Korteweg
Reconstructie | Brede coalitie
Lonkte Pechtold in strandtent naar plek in Rutte-II?
Heeft D66 deze zomer nu wel of niet met de PvdA en VVD gesproken over toetreding
tot het kabinet-Rutte? Het blijkt hete materie in Den Haag.
Om alle misverstanden te voorkomen: er is met D66 niet gesproken over toetreding
tot het kabinet. Het initiatief daartoe is niet genomen door D66, noch door PvdA
en VVD. En trouwens, iedereen praat wel eens met iemand, toch. Doorlopen dus,
hier is niets te zien.
Dat is in kort bestek wat de kampen van D66, VVD en PvdA te
melden hebben over de beraadslagingen tussen de fractievoorzitters Alexander
Pechtold, Halbe Zijlstra en Diederik Samsom, die donderdag ineens nieuws werden
op de voorpagina van De Telegraaf. Dat er is gesproken en dat het ging over het
verbeteren van de verhoudingen tussen regering en oppositie, daarover zijn alle
betrokkenen het eens. ...
Kringen rond de coalitie bezweren dat Pechtold om een gesprek
met Zijlstra heeft gevraagd. En dat hij in dat gesprek op twee ministersposten
voor D66 aandrong: die van Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken) en Stef Blok
(Wonen en Rijksdienst). Zijlstra zou daar meteen afwijzend op hebben gereageerd,
maar de kwestie toch aan Samsom hebben voorgelegd. Die voelde daar niets voor en
heeft dat vervolgens Pechtold zelf duidelijk gemaakt in een gesprek in een
strandtent op Scheveningen. Dat was in de eerste week van het reces, begin juli
dus. Ongewoon zijn gesprekken vanuit de VVD met oppositionele fractievoorzitters
niet. Behalve dan met SP en PVV. ...
Red.: Tja ... Als vijanden van het volk ga je niet met
het volk overleggen ...
De situatie dat regeringspartijen PvdA plus VVD in de Eerste
Kamer geen meerderheid hebben, heeft uiteindelijk geleid tot dermate veel
complicaties dat er aangestuurd wordt op direct overleg tussen regeringspartijen
en oppositie, ten einde plannen om d bevolking te beroven ten gunste van de
rijken, vastgelegd in het kabinetsbeleid en de daaropvolgende
bezuinigingsplannen, doorgang te laten vinden. De normaliter ietwat
versluierende klassenverhoudingen komen nu in het volle daglicht: De meeste
berichten zijn naar aanleiding van de Algemene Beschouwingen van september 2013
- het eerst bericht in het kopartikel op de voorpagina:
Uit: De Volkskrant, 26-09-2013, door Ariejan Korteweg
Analyse | Algemene Politieke Beschouwingen
Ruwe omgangsvormen op het bal
De toenaderingspogingen komen van zes vrijers. De twee kandidaten (de heer van
de VVD en de heer van de PvdA) spelen hun rol: de een is op vrijersvoeten, de
ander onverleidbaar.
Het citaat van de dag komt niet voor rekening van Geert Wilders (PVV) ... is van
Sybrand Buma, getergd voorman van het CDA. ...
De eerste dag van de Algemene Politieke Beschouwingen voltrekt zich als een ruwe
parendans van twee mannen, met zes mogelijke vrijers voor de korte baan. De ene
kandidaat, Halbe Zijlstra namens de VVD, is opzichtig op vrijersvoeten. 'Ik heb
de bereidheid te kijken of we wat kunnen', zegt hij tegen de mannen van
ChristenUnie, D66 en CDA als ze naar zijn gunsten dingen. 'Over alles valt te
praten.' Of zelfs: 'Ik zie aanknopingspunten waarmee we een eind kunnen komen.'
...
Red.: Halbe Zijlstra is een neoliberaal van de
Dickensiaanse soort
. Het soort dat zij grootmoeder zou bedriegen om er zelf beter van te worden -
als hij wist dat het niet uit zou komen. Als die vindt dat de inbreng van
anderen nuttig is, hebben die anderen ook de morele status van hen die beried
zijn te dineren samen met de duivel. Kijk maar- de PvdA lijkt in deze toch
enigszins dwars te liggen, gedreven door een stand in de peilingen van erge ns
tussen 10 en 15 zetels:
En hier is de reactie daarop van die zogenaamde "oppositie":
Allemaal neoliberale voorstellen, van die ": oppositie". het "versoepeling van
het ontslagrecht" van Pechtold heeft de regelrechte bedoeling om "dure"
Nederlanders te ontslaan te gunst van goedkope arbeidsimport. De verkorting van
de WW is regelrecht "brengg ze allemaal direct tot de bedelstaf". want, zo
merkte een briefschrijver op: "Als verkorting van de WW extra banen oplevert,
zoals Pechtold beweert, waarom de WW dan niet helemaal afgeschaft - dat levert
dan nog meer banen op". Natuurlijk is daarop van niemand ooit een weerwoord
gekomen. Omdat, zo merkte de briefschrijver ook op, die vraag, hoe voor de hand
liggend ook, niet wordt voorgelegd. Omdat de media, die die vraag zouden moeten
stellen, mede in het "complot", de klassenstrijd, zitten:
Tot de rol van klassenverrader behoren ook dit soort leugens: de PVV werd
daartoe gedwongen door de houding van de CU, die de verbale afwijzingen van de
PVV in het begin va n de beschouwingen te ver vond gaan - ook al een vorm
collaboratie met de duivel.
En nog zo'n leugen van de media: die 'serieuze discussie' gaat slechts over de
vraag hoe de executie uitgevoerd gaat worden: door hangen of verworging - en hoe
lang de executie gaat duren.
En het volgende bericht, weer het kopartikel, worden de
betrokken partijen nog eens afgenummerd:
Uit: De Volkskrant, 27-09-2013, van verslaggevers Jan Hoedeman en Gijs
Herderscheê
Deal kabinet-oppositie ver weg
Na twee dagen debat is minister-president Rutte er niet in geslaagd bruggen te
slaan naar de oppositie. ...
Een optimistische Rutte zei donderdagavond niettemin dat hij
verwacht per kabinetsvoorstel een meerderheid in het parlement te vinden. De
komende dagen onderhandelt minister Dijsselbloem van Financiën met CDA, D66,
ChristenUnie, GroenLinks en de SGP, in de hoop op concrete deals. Rutte: ...
Red.: De club van verraders. De echte oppositie: PVV,
SP, 50Plus en een beetje Partij van de Dieren.
De Volkskrant geeft haar keuze ruiterlijk toe:
Uit: De Volkskrant, 26-09-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul
du Pré
Zoek het maar uit
Bewezen PVV, SP en PvdD hun kiezers nou wel een dienst met die voortijdige motie
van wantrouwen?
Tussentitel: Roemer en Thieme zitten in de slipstream van Wilders
Het is niet eens uitgesloten dat Geert Wilders, Emile Roemer en Marianne Thieme
de komende tijd in de strijd om de kiezersgunst nog profiteren van hun actie van
woensdag: ...
Red.: Een botte schande, vindt de Volkskrant.
Want die partijen hadden zich, net als de overigen moeten aansluiten bij Rutte's
overleg aangaande de keuze tussen ophanging en verworging van hun achterban
Een botte leugen, van de Volkskrant. Die partijen hebben niets beweerd
met deze boodschap. De geschreven tekst is wat de Volkskrant vindt van
het feit dat deze partijen niet mee wensen te doen met de keuze tussen
verhanging en verworging.
Botte leugen twee van de Volkskrant: het zijn emoties die de kiezers
steun doen verlenen aan deze partijen, maar doodgewoon rationeel eigenbelang. Op
precies dezelfde manier als de overige partijen, die partijen van "verhanging of
verworging", worden gedreven door eigenbelang. Want zijn komen op voor de
topderde, dat deel van de maatschappij dat profiteert van de "verhanging of
verworging".
Botte leugen drie: kiezers die het ge;loof in alle politici hebben verloren,
gaan niet stemmen.
Een paar botte leugens achter elkaar: de genoemde partijen bewijzen zich, hun
achterban en het vertrouwen in de parlementaire democratie een grote dienst door
de mogelijkheid te biezen zich te verzetten tegen een keuze tussen verhanging en
verworging.
| |
Het wezen van onze evenredige
vertegenwoordiging is nou juist dat elke
maatschappelijke stroming de kans krijgt zich in
de nationale vergaderzaal te laten horen en daar
invloed uit te oefenen op het landsbestuur. |
Weer verschillende botte leugens achter elkaar. Ten eerste: de regering bepaalt
wat er aan keuzes dus discussiepunten wordt voorgelegd aan de Kamer, en daar was
de keuze tegen "verhanging of verworging" niet bij. Dus trokken de genoemde
partijen de conclusie dat dit overleg georganiseerd door de regering voor hen
geen zin had. En drukten dat uit op de bij de parlementaire democratie geapste
manier: als jullie geen echte keuze willen voorleggen, dan willen we een
regering die dat wel doet.. parlementairder kan het niet.
Een botte leugen. Er was geluisterd naar de voorstellen van de regering, dat
heet de "Regeringsverklaring", en er werd een oordeel gegeven erna.
Daarna. Het piunt dat de Volkskrant maakt, is dat dat oordeel haar niet
bevalt.
En dat punt wordt gemaakt op een emotionele manier.
Een botte leugen: ze konden niets veranderen aan de keuze voorgelegd door de
regering: Verhanging of verworging".
Weer een herhaling van de emotionele manier waarop de Volkskrant de logische
keuze van de echte oppositiepartijen afwijst.
En wee een herhaling van de leugens en emoties.
Waarop er duidelijk behoefte is naar een antwoord op de vraag
waarom de Volkskrant zo'n stroom aan leugens en negatieve emoties heeft
afgescheiden. Gebruik makende van hun eigen modus operandi, is dat makkelijk te
achterhalen: ze beseffen dat ze bezig zijn met volksverraad, en ze zijn bang dat
door de duidelijke stellingname van de genoemde partijen, dat verraad als
zodanig openlijk naar buiten zal komen. Zie dit eerdere citaat:
Het niet alleen uitgesloten dat die partijen gaan profiteren van hun afwijzing
van de keuze tussen "verhanging of verworging", het is zelfs waarschijnlijk.
Hetgeen het afwijzen van de keuze tussen verhanging of verworging
waarschijnlijker maakt.
En dat is hetgeen dat de Volkskrant kennelijk niet
bevalt.
de Volkskrant is kennelijk voor de keuze tussen "verhanging of
verworging'. Om redenen die hier allang bekend zijn: ze maken deel van de
topderde. van de oligarchie.
Voor leugenaars in het algemeen geldt het adagium dat ze
noodzakelijkerwijs over een goed geheugen moet beschikken: wat waar was, is
redelijk makkelijk te onthouden maar wat je voorheen gelogen hebt, kan vele
dingen zijn. Voor een groep leugenaars, als die van de media, is het nog
lastiger: de een kan per ongeluk tegenspreken wat de ander heeft gelogen.. Hier
een voorbeeld:
Uit: De Volkskrant, 28-09-2013, door Jan Hoedeman en Remco Meijer
Eeuwige roem of Russische roulette
Ontmoedigend was de start van de Algemene Beschouwingen. Binnenskamers moet de
impasse nu worden doorbroken. Lastig, met zo veel gevoeligheden en grote ego's.
Tussentitel: Het echte zakendoen kan niet in de volle schijnwerpers
Red.: Leest u die tussentitel, een citaat uit
het stuk, nog eens ... 'het echte zakendoen kan niet in de volle schijnwerpers.
Raoul du Pré betoogde in zijn hoofdredactionele commentaar bijna exact het
tegenovergestelde.
En ook in dit stuk staat het motief erachter:
Waarover een krant geen mening hoort te hebben. want een krant is geen politiek
activistisch orgaan. Als het gewoon een krant zou zijn. Deze krant, en vrijwel
volledige media, zijn gore leugenaars en propagandisten in dienst van de
oligarchie.
Natuurlijk doet de hele politieke oligarchie mee met het
jatten van de gewone burgers:
Uit: De Volkskrant, 07-11-2013, van verslaggever Gijs Herderscheê
Kabinet praat met oppositie over korten pensioensparen
Het kabinet is weer om de tafel gegaan met oppositiepartijen om te praten over
bezuinigingen. Na de begroting 2014 gaat het nu over bezuinigingen op het
pensioensparen.
Minister Dijsselbloem (PvdA) van Financiën ontving
woensdagavond de financieel specialisten van CDA, D66, ChristenUnie, GroenLinks
en SGP. Met deze 'constructieve vijf' - de C5 - werd het langst gesproken over
de bezuinigingen in 2014. Het kabinet sloot toen een akkoord met D66,
ChristenUnie en SGP. Steun van oppositiepartijen is nodig voor een meerderheid
in de Eerste Kamer.
Er wordt overlegd over de bezuinigingen op het
pensioensparen, de grootste besparing uit het regeerakkoord. Die moet 3 miljard
euro opleveren. ...
Red.: En ook de media, zoals blijkt uit dit
vrijwillige toegevoegde stukje:
Wat hier bij het hanteren van het principe van objectieve berichtgeving had
moeten staan is: "Wekelijks blijken de pensioenfondsen te weinig in kas te
hebben om te voldoen aan de dekkingsgraad. Het plan om te korten op het
pensioensparen is daar volledig mee in strijd."
En waar dit gedaan wordt met de gewone burgers, kunnen de
rijken het volgende tegemoet zien:
Uit: De Volkskrant, 30-10-2013, van verslaggever Robert Giebels
Kamer wil op termijn alsnog lagere belasting
De belastingtarieven gaan op de lange termijn alsnog omlaag als het aan een
meerderheid in de Tweede Kamer ligt. De Kamer wil het hoogste tarief rond 2040
hebben stapsgewijs verlaagd van 52 naar 49 procent en het middelste tarief van
42 naar 38 procent. ...
De meerderheid tekende zich maandagavond af bij een overleg
van de Kamer met minister Stef Blok van Wonen (VVD). ...
De vijf partijen die deze maand een begrotingsakkoord sloten,
VVD, PvdA, D66, ChristenUnie en SGP, stemmen in met de tariefsverlagingen. ...
Red.: Het is van onbeschaamdheid die je je eigenlijk
niet kan voorstellen.
De oligarchen van de media proberen het te verhullen met deze
verhalen:
Wat het in feite alleen nog maar brutaler maakt, want de huurders die op termijn
vele honderden euro's meer huur moeten gaan betalen, krijgen deze compensatie
niet.
Ergens in de verte, iets minder dan een half jaar, komen er
Europese verkiezingen aan. men wordt nu al zenuwachtig:
Uit: De Volkskrant, 14-11-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Hans
WansinkDe slag om Europa
In de lange campagne voor de Europese verkiezingen staan de supporters van de EU
nu al op achterstand
Tussentitel: De vijver waarin Wilders vist wordt steeds groter
Met het bezoek van Marine Le Pen, de leider van het Front National, aan Den Haag
heeft Geert Wilders van de PVV het startschot gelost van een lange campagne voor
de Europese verkiezingen van mei volgend jaar. ...
Het gevecht om de 26 Nederlandse zetels in het Europees
Parlement is door de initiatieven van de anti-Europese PVV gepolitiseerd. ...
Red.: Dat is bedekte taal voor: voorheen waren alle
politiek partijen voor Europa - nu is er een politieke partij, de PVV, die tegen
Europa is. dat wil zeggen: er is politieke discussie. "Het geacht is
gepolitiseerd".
En even later:
De SP is ook kritisch maar lang niet tegen alles, en de kritiek van de
ChristenUnie is van de soort die kenmerkend is voor christelijke partijen: als
het er op aank0omt, wordt er altijd met de machtigen meegestemd - de macht staat
tenslotte voor Onze Lieve Heer.
En later in het stuk nog explicieter:
Het hele rijtje oligarchische partijen, dus. Ontkrachters van de Grondwet:
Uit:
De Volkskrant, 09-11-2013, door Wim Voermans, hoogleraar staatsrecht aan
de Universiteit Leiden
Juist nu stabiliteit zo gewenst is, hebben we niets aan de
Grondwet
Tussentitels: Het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens heeft tot een
stille ontwaarding van de Grondwet geleid
Red.: Ontkrachters van de Grondwet, en dus ook
schenders van de Grondwet. Landverraders.
Terug naar het directe geld. het stelen van de gewone burgers
ten gerieve van de rijken. In het kabinet Rutte-II zijn er twee hoofddaders: VVD
en PvdA. Maar een groot deel van de zogenaamde oppositie doet ook mee:
Uit: De Volkskrant, 19-12-2013, door Gijs Herderscheê en Raoul du Pré
Ziet u de oppositie al in de Trêveszaal staan?
Het enige waar het de oppositie nog aan ontbreekt, is een paar ministers in
Rutte II. Want na het pensioenakkoord van woensdag is duidelijk: hier regeert
een hecht vijfpartijenkabinet.
... Zeker is dat het een transformatie was: het
pensioenakkoord dat het kabinet woensdag presenteerde, is de vervolmaking van de
gestage verandering van Rutte II van een wankel tweepartijenkabinet naar het
steeds verder uitgebouwde monsterverbond van VVD en PvdA met D66, ChristenUnie
en SGP. Over een echte coalitie wil nog steeds geen van de betrokkenen spreken,
maar het kan niet langer ontkend: het kwintet zit inmiddels met handen en voeten
aan elkaar vast. Het enige waar het D66, CU en SGP nog aan ontbreekt, zijn een
paar eigen ministers in de Trêveszaal. ...
Red.: Van de op deze website als "oligarchisch"
aangeduide partijen ontbreken CDA en GroenLinks. In het geval van het CDA komt
dat omdat die kennelijk besloten dat er verkiezingswinst zit in het presenteren
van een nog neoliberaler programma met eisen voor belastingverlaging. GroenLinks
kennelijk zijn knopen om dezelfde reden.
Aan de andere kant kunnen er dus twee partijen definitief aan
het rijtje worden toegevoegd: de kleine christelijke CU en SGP. Wat deze keuze
met christendom te maken heeft, is een volstrekt raadsel. Het is een weeslag van
het lot van de georganiseerde kerk: vroeger of later valt ze volledig in de
handen van de elite. Bij mensen met enige kennis van de Europese geschiedenis al
bekend van Luther. Maar het helpt allemaal niets. Ook de huidige christenen, CU,
SGP, ;en CDA zijn verworden tot de vuigste verraders van het geloof van hun
geestelijke leider: Jezus Christus.
De oligarchische media, dat wil zeggen: de media, hebben zulk
soort ethische problemen helemaal niet: het voorgaande werd met groot plezier
breed uitgemeten:
En voor de duidelijkheid verbaal uitgeschreven:
Uit: De Volkskrant, 19-12-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Xander
van Uffelen
Eindelijk rust
De akkoorden over de woningmarkt, de pensioenen en de zorg vormen in grote
lijnen een verbetering.
Het kabinet-Rutte bevindt zich na een moeizaam jaar opeens in een geriefelijke
positie. Op één dag wist de regering op drie heikele dossiers belangrijke
voortgang te boeken, ...
In grote lijnen zijn de drie akkoorden over de woningmarkt,
de pensioenen en de zorg ook een verbetering. ...
Red.: Inderdaad. Voor de top en de ho9gere
middenklasse, waartoe ook de media toe behoren. Voor de tweederde aan de lagere
kant van de maatschappij zijn dit verslechteringen: belastingverhoging voor de
huurders, minder pensioen, en minder zorg voor de zwakkeren. Flinke stappen
terug naar de tijd van Dickens.
De Volkskrant is er zo blij mee dat men het in meer
detail durft uit te schrijven:
Vuile leugen 1: het is een huurderheffing. Een huurderbelasting. Welk geld gaat
naar de kopers.
Vuile leugen nummer 2: de huurders gaan veel te veel betalen, en kopers
blijven een groot deel van hun subsidie houden.
Vuile leugen nummer 3: het huurhuis wordt in het geheel niet gesubsidieerd.
Vuile leugen 4: de corporaties betalen die belasting niet, maar de huurders.
Klopt. het past bij de huidige trend om de onderste tweederde van de burgers te
;laten opdraaien voor het graaien van de bovenste derde.
Wie dit soort dingen schrijft, verdient een verblijf op de
bovenste verdieping van zijn kantoor op het moment dat dat bij een volksopstand
in brand wordt gestoken.
En oh ja: die oligarchen verdienen de oud-Franse bandeling:
de guillotine, en de christelijke verraders de bijpassende variant: de
brandstapel.
Nog wat van dit soort ploertigheid:
Uit:
De Volkskrant, 20-11-2014, van verslaggever Gijs Herderscheê
Ziekenfonds? Dat is VVD te gortig
Red.: De kop van de webversie
was veel pakkender en passender:
Kijk, zo komt de kwaadaardigheid helder naar voren:
Wat details:
Naamgenoot Arno Rutte van premier Mark Rutte kan kennelijk net zo goed
liegen - Mark Rutte liegt makkelijker dan hij ademt
. Arno ook:
Een glaszuivere leugen: ook duurdere behandelingen worden eruit
gehaald. Mensen gaan er tegenwoordig voor naar België.
Maar ja, het is één ding om een keiharde neoliberale ploert
en sociopaat
te zijn - het is wat anders als dat in het licht van de openbaarheid komt
...
Maar de neoliberale ploertigheid van de VVD
heeft handlangers in de hele oligarchie:
En de PvdA dan ...?
De kleinere christelijke partijen, ook beruchte hypocrieten, lopen als
een hondje erachteraan. Hetgeen merkwaardigerswijs als tegenstanders tegen de
ploertigheid alleen deze partijen overlaat:
En:
Wat een andere uitdrukking is voor "volledig neoliberalisme over twee
jaar" in plaats van nu.
Een voortgangsbericht, en ter bevstiging van de totaliteit
van het complot der elite:
Uit:
De Volkskrant, 10-12-2014, van verslaggever Gijs Herderscheê
Eerste Kamer stemt in met afschaffen vrije
artsenkeuze
Na maandenlang verhit debat binnen en buiten het parlement, kan het niet
meer misgaan voor minister Schippers: de Eerste Kamer zegt volgende week ja
tegen haar plan om de artsenkeuze voor patiënten te beperken.
...
Voor 2016 zullen de
zorgverzekeraars drie soorten polissen gaan aanbieden. Bij de
restitutiepolis kan de patiënt zelf zijn arts kiezen, bij de goedkopere
naturapolis maakt de verzekeraar een ruime selectie van de te kiezen artsen.
De derde optie wordt de budgetpolis: daarin selecteert de verzekeraar een
veel kleinere groep artsen waaruit de patiënt kan kiezen. Schippers verwacht
dat die derde optie de goedkoopste wordt. ...
Red.: Ja ja, in de trein
worden eerste, tweede enm derde klasse ook weer ingevoerd. de derde klasse
bestaat uit open veewagens, natuurlijk.
Hahaha ... Een marktproces dat gaat selecteren op kwaliteit
...
En de hele elite doet dus mee:
Hier wordt het CDA bij de oppositie gerekend, maar dat is natuurlijk
een lachertje: de CDA wil het minstens net zo rechts als de rest.
Een samenvatting van de zorg-zaak - alleen de koppen en tussentitels van de print- en de webversie
zijn voldoende. Eerst in print:
Uit:
De Volkskrant, 15-12-2014, door Ton van Eerden, huisarts
Zorg is nu vooral een zaak van verzekeraars
De toegenomen macht van de zorgverzekeraars bedreigt de kwaliteit van de
zorg.
Tussentitel: Tweedeling in de zorg is allang een feit
Als huisarts ben ik inmiddels zeer ongerust over de ontwikkelingen in de
zorg, en de beperking van de vrijeartsenkeuze die tot mijn afgrijzen door de
Eerste en Tweede Kamer is goedgekeurd is daar een voorbeeld van.
...
Red.: Dan van de
webversie:
En waar dit allemaal vandaan komt, zegt de huisarts ook nog eens open en
eerlijk:
De neoliberale heilstaat van de elite.
Martin Sommer herhaalt, temidden van de eindeloze
stromen politieke priepraat, de werkelijkheid nog maar eens een keer:
Uit:
De Volkskrant, 14-03-2015, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer
Graag weer net zo'n Teeven
Fred Teeven wordt diep gehaat. ...
Zijn
portefeuille is het brandpunt van de politiek van vandaag. Als het kabinet zou
vallen, meende Teeven zelf, dan zou het zijn over het vreemdelingenbeleid. Daar
staan VVD en PvdA diametraal tegenover elkaar. De oude ideologische
tegenstellingen zijn immers grotendeels verbleekt. Wat resteert aan arbeiders
stemt PVV of SP en heeft daarmee weinig succes. Voor de rest is Nederland een
onafzienbare middenklasse.
Partijen zijn er zat, meer dan
ooit zelfs. Zoals je in een grand café een kop thee bestelt en er dan een kist
komt met vijftien verschillende soorten. Zo is het ook in de politiek. Maar wel
allemaal thee. Het CDA voert fel oppositie maar stemt grosso modo met de
coalitie mee. D66-leider Pechtold deed woensdag bij Pauw zijn best om uit te
leggen dat hij iets anders wil dan dit kabinet. Tevergeefs.
Nu hebben we neopaars, met de C3 erbij en straks misschien de C3-plus. ...
Red.: En de gewone Nederlandse
burgers hebben het nakijken. Deels uit eigen schuld ...
En
weer wordt er een beerput blootgelegd. In prciupe zijn de tussentitles van met
name de webversie voldoende:
Uit:
De Volkskrant, 05-06-2015, door Gijs van Loef is auteur van het boek
Kiezen tussen overheid en markt (2013).
Fyra-debacle gevolg van gebrek aan draagvlak voor
privatisering van NS
Commercieel denken implanteer je niet zomaar
in mensen die anders denken over openbaar vervoer.
Tussentitel: Politici hebben geen interesse voor de praktijk van de
publieke zaak
Je past een paar wetten aan en maakt een business-case en klaar
is Kees
Je stelt vervolgens een alfaman als chief executive officer aan en
die mag het in de praktijk gaan doen
De politiek dacht dit varkentje wel
even te wassen, met het Haagse ambtelijke apparaat als altijd trouwe dienaar
Als treinconducteur, of als mecanicien denk je bij jezelf: zijn ze nu helemaal
krankjorum geworden!?
Het Fyra-debacle toont aan hoe onthecht de landelijke
politici zijn
Red.:
'Politici hebben geen interesse voor de praktijk van de publieke zaak'. Dat wil
zeggen: de politici van de oligarchische politieke partijen. Bijna allemaal dus.
Zeg maar alles behalve de SP, als je over zetelaantal in de dubbele cijfers
praat.
Nog wat tekst:
Tjonge ... Zelden zo'n scherpe omschrijving van het volks- en landverrad
vn de oligarchie gelezen ...
Naar Politieke analyse
,
Politiek lijst
,
Politiek & Media overzicht
, of site home
.
|
