Bronnen bij Cultuur, Joods: kwaadaardige anti-sociaalheid
(
Wie tijdens het lezen van het volgende klachten voelt opkomen neigende
richting de term antisemitisme, leze dit
, en bij gedachte aan juridische consequenties, leze eerst dit
)
Introductie
Onderstaande verzameling van aanwijzingen en bewijzen omtrent
de Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid is gestart eind 2013, en bleek
daarna één van de (of mogelijk zelfs dé) snelst groeiende op deze site. En
dit schrijvende medio 2017 één van de langste of misschien wel dé langste.
Maar wie voor het niet zo erg nauw neemt met de exactheid van
bewijsvoering, had het van begin af aan met twee redelijk bekende uitspraken
afgedaan kunnen worden. Van de eerste is de oorsprong omstreden - deze
redactie kreeg hem een paar dagen terug onder ogen als zijnde afkomstig van
Charles Dickens, maar blijkt van Honoré de Balzac te stammen in zijn
oorspronkelijke wat zwakker geformuleerde vorm. Hij luidt:
En het is duidelijk dat dit een misdaad van de sociale soort is.
En de tweede
uitspraak, eveneens binnen de
afgelopen week ontmoet, heeft een onomstreden origine, die van schrijver
Anthony Burgess, bekend van
A Clockwork Orange:
In
aanmerking nemende dat het bij 'de Bijbel' hier overduidelijk gaat om het
Oude Testament, het Joodse deel, staat hier dus al bijna alles ter verklaring van het
begrip "Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid".
Tussengevoegd: in
2021 voelde
Elsevier's Magazine de behoefte om dat, geheel
onbedoeld natuurlijk, uit te werken (
elsevier.nl, 01-02-2021, door
Gerry van der List
):
Volstrekte waanzin, natuurlijk.
Levensgevaarlijke
volstrekte waanzin, zoals de vervolgen laten zien:
De bekende "Voor regen, bidt tot God" filosofie.
Nog wat details
En het hoogtepunt
EW geeft het zelfs de status van alineakop, maar daar staat
doodgewoon: "De Joden zien zichzelf als
Übermenschen".
Daar staat dus ook doodgewoon: "Antisemitisme is het natuurlijke gevolg van
de Joodse cultuur".
Het ene Kwaad roept het andere
Kwaad op.
Waarmee ook dit begrijpelijk wordt:
De Joodse obsessie met leed. Want hun geloof en cultuur leiden
natuurlijk volautomatisch naar onbeperkte hoeveelheden leed.
En voor
de meer materiële kant, nog deze (
de Volkskrant, 16-12-2017, boekrecensie door Hans Wansink):
Precies de drie liefste Joodse wensen: een wereld zonder grenzen, een
wereld zonder naties,
, en een wereld zonder welfare (state). Zodat zij in die
sociale chaos er met hun wagens op ronde wielen
kriskras doorheen kunnen
rijden, al parasiterende en plunderende op de argeloze en weerloze burgers,
zodat ze hun wagens kunnen vullen met goud en schilderijen zonder dat het
opvalt.
Zie
verder alle concrete
aanwijzingen en bewijzen die volgen. Met als moderne tegenhanger van de
klassieke Shylock
ene Martin Shkreli
, die medicijnfabrikanten opkocht om vervolgens de prijs van het medicijn te
verhonderdvoudigen. Geheel volgende de Oudtestamentische moraal (Shkreli
zelf wel niet Joods maar hij is opgeleid bij de Joodse firma
Cramer-Berkowitz en is Albanees welke stam valt in dezelfde categorie als
Joden en Roma: nomaden en ideologisch zo Joods als het maar kan zijn).
Een aantal ideologische achtergronden en beleidsmatige uitwerkingen is
elders beschreven. Voor de houding tegenover de natiestaat, zie hier
, en de aanverwante verzorgingsstaat hier
- en geformuleerd in beleid over inrichting en bevolkingspolitiek hier
. Voor de gevolgen hiervan voor de manier waarop ze denken over het land van
verblijf, zie hier
.
En, toegevoegd in 2022: de bijna alles omvattende verbale uitspattingen van
A. Grunberg
, die gelegenheid bieden tot een systematisch
overzicht en theoretische onderbouwing van groot deel van kwaadaardigheden
waarvan hieronder zo veel specifieke voorbeelden zijn verzameld.
Voor de bredere sociaal-culturele gevolgen van de invloed van dit denken, zie hier
, de sociaal-economische hier
en de meer praktische gevolgen van de laatste hier
.
Voor individuele gevallen, zie de verzamelingen over de volgenden:
Jozias van Aartsen
, Lodewijk Asscher
, Kustaw Bessems
, Thomas von der Dunk
, Rosanne Hertzberger
, Karin Junger
, Annieke Kranenberg
, Jeroen Pauw
, Hans Spekman
, Olaf Tempelman
, Bert Wagendorp
, Frans Weisglas
, Rob Wijnberg
, Ernst Hirsch-Ballin
, Gerard Spong
, en het lijfblad van vele van dezen en een aantal anderen:
de Volkskrant
.
Wie nu of in de loop van het lezen van onderstaande verzameling het
idee krijgt dat hier sprake is van een vorm van antisemitisme, leze het item
daarover uit
Sociologische krachten
. Of raadplege de verzameling waarin leden van die cultuur zich uitspraken
over andere culturen, met name de Nederlandse
, die tot het bijzonder grove kunnen worden gerekend.
Bewijzen
De eerste Joodse ideologie waarvan een praktisch
voorbeeld volgt, is die van "Het
recht van de sterkste". Dat de sterkste een wedstrijd wint, is een
tautologie - twee keer hetzelfde zeggen. Wat er bedoeld wordt met "Het recht
van de sterkste" is dat dat ook degene die wint door de andere deelnemers te
laten struikelen, als het een hardloopwedstrijd betreft, dat recht heeft. En
dat dit laatste overduidelijk in "Het recht van de sterkste" zit, volgt uit
het feit dat de "De winnaar heeft gewonnen" een tautologie is. En soms wordt
het ook nauw verhuld zo gezegd (
de Volkskrant, 12-11-2012, door Peter Giesen):
Hier staat het zelfs expliciet: oneerlijkheid
hoort erbij, oftewel: oneerlijkheid bestaat niet in de gebruikelijke
betekenis van het woord (dat "we" daarbij voordeel zouden hebben is
natuurlijk de leugen van de dief). En dus eerlijkheid ook niet. Voor mensen
die aan "eerlijkheid" en "oneerlijkheid" de gebruikelijke betekenis
toekennen, zijn dit soort opvattingen dus een vorm van kwaadaardigheid. En
het wat ruimer nemend: het Joodse neoliberalisme is een vorm van
kwaadaardigheid.
De grote vijand in de ogen van de aanhangers van de
Joodse anti-sociale kwaadaardigheid is natuurlijk het socialisme
(
de Volkskrant, 24-01-2012, column door Arnon Grunberg):
De roodwazige haat spat hier duidelijk uit de
tekst. De reden van die haat is niet een dispuut over maatschappij-inrichting,
maar een dispuut over culturele waarde: de Joodse
nomadencultuur
versus de Europese, Germaanse, sociale
residentencultuur
.
Het voorgaande
komt, zie de publicatiedatum van de verzameling (03-11-2013), uit het
archief. Het idee voor het starten ervan kwam een klein jaar eerder, ook
naar aanleiding van een column van Grunberg (
de Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg:
Iets dat dus volkomen wezensvreemd
is aan de Joodse cultuur - "nationalisme" is in die kringen gelijk aan "De
Holocaust" (ook Von der Dunk is van Joodse afkomst). Grunberg durfde het tot in
zijn essentie, en beeldend, weer te geven:
Juist ja ... De natiestaat, de geboorteplaats van de westerse beschaving,
slechts te bouwen door voldoende voedsel van de residente landbouwers en tot
bloei gekomen door de technische mens die zich daaruit ontwikkelt heeft, is
fundamenteel vijandig aan de Joodse cultuur. Die van het rondtrekken in karren
met ronde wielen. Zoals de Roma dat deden en doen. Die maatschappelijk niets
presteren. Waarde in ruil voor viool- en gitaarmuziek. En de Joden, die alleen
presteren bij het parasiteren. Waarde ruilen voor woorden. Waarde voor bedrukte
perkamentjes met toverspreuken. Het is het beroep van Von der Dunk, het is het
beroep van Grunberg, en een groot deel van de rest van de stam.
De uitoefening van dit beroep, en de steun van de Joods
denkende parasiterende elite, heeft Arnon Grunberg , op het moment van schrijven, al een
paar jaar een dagelijkse column op de voorkant van
de Volkskrant bezorgd. Op
pagina 2 van diezelfde krant figureert, drie keer in de week in wat geldt als de
meest prestigieuze column van de krant, een cultuurgenoot (
de Volkskrant, 24-01-2012, column door Bert Wagendorp):
Enzovoort. Wagendorp heeft het normaliter niet
over zijn Joodse afstamming (hij heeft een oma in Israël), maar zijn opvattingen
spiegelen die van Grunberg (een Joodse-cultuurpropagandist) volkomen. In dit
geval met dus ook de roodwazige haat voor alles dat naar "sociaalheid" ruikt.
De meest gebruikelijke uitingsvorm van die haat (het
socialisme is al grotendeels gesloopt door de Joden en hun medestanders) is al
door Friedman genoemd: dat is de overheid. En dat is de vorm die je bij leden
van de Joodse cultuur het meest zichtbaar aantreft. Daarvan is een aparte
verzameling gemaakt, gemengd betreffende de haat tegen de overheid en de staat
in het algemeen en die voor Nederland in het bijzonder - zie hier
.
Voor deze sociologische opvattingen geldt natuurlijk, net als de
meeste sociologische zaken, dat ze ook een weerspiegeling hebben op het meer
psychologische, individuele vlak - of beter: vaak is dat andersom.dat wil
zegen dat waar twee mensen een idee hebben ontwikkelt of de ene met een idee
komt dat de nader hoort, het volgens de "Het recht van de sterkste'-cultuur
geen enkel probleem is om dat idee van de ander over te nemen en te
presenteren als het jouwe - volgens de "Het rechte van de sterkste"-cultuur
is het niet terecht om hier een oordeel aan te hangen en dit stellen te
noemen. Dit is, zoals Friedman het noemt, de natuur (
de Volkskrant, 06-01-2014, door Gidi Heesakkers):
Het begin van een onwaarschijnlijk verhaal. Hier
is de werkelijkheid:
Een bijzonder waarschijnlijk klinkend verhaal vergeleken bij dat van De Winter:
De leugens springen je aan alle kanten om het hoofd. Hier wordt zonder een enkel
spoor van geweten het recht van de sterkste uitgeoefend: het doet er niet toe
hoe je er aan komt, als je er maar aan komt . Een meer nabij voorbeeld van vele
soortelijke verhalen van over de hele wereld, waarvan de bekende zijn die
van Mark Zuckerberg
(nam als student een idee van kamergenoten over wat Facebook werd), Murray
Gell-Mann
(nam een idee gehoord tijdens een lezing over en kreeg daarvoor een Nobelprijs),
Max Perutz
(nam een onderzoeksrapport-met-idee van Rosalind Franklin en gaf dat aan Crick
en Watson die daarvoor een Nobelprijs kregen), George Soros (die de valutamarkt
beroofde en mooi-weer en de goedgeefse weldoener speelt met de
miljardenopbrengst), enzovoort. Allemaal gevolgen van gebrek aan besef van wat de
West-Europese normen van aldaar geldend als beschaafd en sociaal gedrag zijn, en
gedaan vanuit een "Het recht van de sterkste" en een "
Winner takes all"
mentaliteit. En ook hebben ze er bijna allemaal de meest fantastische verhalen
bij.
Dat is hoe een nomadisch volk aan dezelfde rijkdommen
komt als een resident. Oftewel: aan de rijkdommen komt
van de resident.
Door parasitisme en confabulisme (confabuleren: het kunnen liegen zonder enig
besef van een andere werkelijkheid
).
Maar sociale-kwaadaardigheid is een algemeen verschijnsel. Ze heeft vele
meer specifieke kanten. De eerste bron is de meest-schrijvende en meest
openhartige figuur over dit soort zaken: de al eerder ontmoette
successchrijver en beroepscynicus Arnon Grunberg (
de Volkskrant, 08-11-2013, column door Arnon Grunberg):
Al zo vaak is aangetoond en literair uitgebeeld
dat rijken kwaadaardige lieden zijn
, en superrijken superkwaadaardig, zoals bijvoorbeeld in dat van de woekeraar
. De steun aan de kwaadaardigheid is je reinste kwaadaardigheid van die
Grunberg. Volkomen passend bij alle slechte kwalificaties die van Joden worden
gegeven en die zo sterk veroordeeld worden. Onterecht dus, die veroordeling,
laat Grunberg zien.
En om te bewijzen dat dit geen toeval is (
de Volkskrant, 09-11-2013, column door Arnon Grunberg):
Hetzelfde idee. De ideeën van Ayn Rand
, de
Joodse filosofe van het neoliberalisme
. Een maatschappelijke vorm van kwaadaardigheid
.
En om te bewijzen dat dit soort kwaadaardigheid zo gewoon is
dat het zich voortdurend mag herhalen - de aanleiding: een tornadoramp op de
Filippijnen (
de Volkskrant, 13-11-2013, column door Arnon Grunberg):
De markt zal vrijwel nergens vrijer zijn dan in
landen als de Filippijnen. Die Grunberg is een bijzonder kwaadaardige leugenaar.
De oorzaak kennen we: bij Joden telt maar één ding: het verdedigen van het
nomadisme/-neoliberalisme/-parasitisme van hun eigen cultuur.
De kwaadaardigheid is zo ernstig en zo duidelijk, dat het hoogst
verbazingwekkend is dat dit allemaal zomaar gepubliceerd kan en mag worden.
Hier is de reden (
de Volkskrant, 11-11-2013, column door Arnon Grunberg):
De inzet van de holocaust - in dit geval zelfs
je reinste holocaust-porno. Die holocaust-porno slechts één enkel doel: "Waag
het niet ons tegen te spreken of onze kwaadaardige ideologieën aan de orde te
stellen"
.
Een van de terreinen waarop de kwaadaardigheid van de nomadisten zich
verspreid in de rest van de maatschappij is de bestrijding van de overheid
en de belastingbetaling (
de Volkskrant, 14-11-2013, column door Arnon Grunberg):
"Ieder voor zich en God voor ons allen". En "Na
ons de zondvloed". In Nederland letterlijk, want zonder overheid geen Nederland
(in verband met dijken enzovoort). Dit is de kwaadaardige filosofie die achter
de ideeën van McCloskey steekt. De joodse filosofie. De filosofie van "Als het
water komt dan stappen we gewoon in onze woonwagen en rijden naar andere
streken". De filosofie van het nomadisme en parasitisme. En waar je niets over
mag zeggen, want anders dreigt de holocaust.
Hier na volgt
een andere figuur uit de clan - tijd voor een melding van een andere verzameling
van stukken van Grunberg, over het specifieke onderwerp van de verzorgingsstaat
.
Om te bewijzen dat Grunberg slechts een signaalfiguur die staat voor
een eindeloze stroom soortgelijke propaganda, de ommezijde van de voorpagina
waarop dit laatste stuk kwaadaardigheid stond (
de Volkskrant, 14-11-2013, column door Bert Wagendorp):
De filosofie van het nomadisme en parasitisme,
gedekt door de holocaust. Als onderdeel van een zeer langdurige campagne:
Een brutale en gore leugen. Het enige nieuwe gedurende de laatste jaren dat
er geen absolute censuur meer is op kritiek op de Europese eenwording,
voornamelijk door de mogelijkheden van het internet, en de steeds helderder
keuze van de meerderheid van de bevolking ertegen. Waardoor de campagne van
de nomadisten steeds botter wordt, zowel in de zin van "zijn inhoudelijke
slecht oftewel op argumenten verliezend", als "grover":
Waarmee Bert Wagendorp meteen alle vragen rechtvaardigt naar zíjn joodse
voorvaderen. En die van Arnon Grunberg. Enzovoort. Wat niet mag, vanwege de
invloed van deze organen:
Le Huffington Post wordt geleid door Anne Sinclair. Joods. Zo Joods, dat
ze dezer dagen, november 2013, in het nieuws kwam vanwege de teruggave van
roofkunst.
Libération is een van blad van "linksige" ideologen en een
Joodse financier (De Rothschild) - dus dat zal wel op hetzelfde vlak liggen
als bijvoorbeeld
de Volkskrant: zo veel journalisten met joodse
voorvaderen, dat de rest volkomen geïnfecteerd is
.
Merk op dat er in nog net geen twee weken tijd genoeg
materiaal is verzameld om een complete ideologische beerput mee te vullen.
Dit is tevens een illustratie van hoe deze kwaadaardigheid zich verspreidt.
De oorsprong zit in de Joodse cultuur, die is is meegenomen door veelal
Oost-Europeaanse immigranten in Amerika en daar uitgewerkt tot theorieën als
het neoliberalisme door met name de Russisch-Joodse immigrante Ayn Rand
. Die theorie is verder uitgewerkt en in de praktijk gebracht door de
kinderen van Joodse immigranten, als de al genoemde Milton Friedman en Alan
Greenspan. Die kwaadaardigheid heeft zich vanaf de jaren tachtig in steeds
sterkere mate verspreid van Amerika naar Europa, waar de maatschappij sinds
die tijd steeds asocialer is geworden. Die krachten richting asociaalheid
worden gestimuleerd door de in de media sterk oververtegenwoordigde
nakomelingen van Joodse immigranten in de diverse Europese landen. Van dat
laatste is het bovenstaande het bewijs: de Joodse oververtegenwoordiging in
de media verspreidt de kwaadaardigheid van anti-sociaalheid. Daarbij de
meest krachtige steun gevend aan de import van de asociaalheid en het
parasitisme
van immigranten
uit asociale landen
die slechts één doel hebben: van onze sociale organisatie komen profiteren.
Tot op de meest kleinzerige details, zoals de discussie tussen blanken en
negers over het vermeende racisme van Zwarte Piet, kiezen de Joodse
vertegenwoordigers in de media voor de zich asociaal gedragende
immigranten uit de asociale culturen
. En zelfs in onbewaakte momenten de doelstelling verkondigend om de
Europese culturen van bakstenen huizen en steden te slopen en te vervangen
door een immigrantencultuur van betonnen en glazen kolossen
. Daarbij geholpen door een groot deel van de Europese elite, die hoopt te
profiteren van de bijbehorende Dans om het Gouden Kalf. Met welke laatste
woorden tevens wordt aangegeven dat hier sprake is van een mythische vorm
van kwaadaardigheid.
Arnon Grunberg lijkt het allemaal nog een keertje voor deze verzameling
te willen samenvatten (
de Volkskrant, 16-11-2013, column door Arnon Grunberg
Formeel staat de term "ethiek" volgens de
woordenboekdefinities voor "de discussie over wat de normen zijn", en niet
wat de specifieke norm is. Maar in het dagelijkse gebruik heeft de term
"ethisch" vaak de betekenis: "volgens de gangbare normen", maar veruit het
meest "volgens de normen van mij en mijn groep".
Wat Grunberg hier bedoelt, is dus dat iemand ethisch is, als
hij denkt en handelt volgens de opvattingen van Arnon Grunberg - Joodse
opvattingen dus. Hier staat dus dat de Joodse opvattingen ethisch zijn, en
opvattingen die daar mee in strijd zijn, onethisch.
ethiek die Grunberg hanteert, is dus die van de het migratiefundamentalisme
of nomadisme: iedereen moet vrij toegang krijgen tot een land.
Omdat die ethiek niet die van de meerderheid van de burgers
van het land is, is er sprake van een dilemma. De keuze van Grunberg:
De term 'De christen' staat hier voor "ethische mensen", want dat is de
gebruikelijke associatie bij "christelijkheid: "barmhartigheid", "het
toekeren van de andere wang' en dergelijke. Merk op dat degene die dit
verkondigde, Jezus Christus, ook een Jood was. Ook dit zijn van origine
Joodse ideeën.
Verder wordt in deze passage gesuggereerd of geïmpliceerd dat
het niet-toelaten van vreemdelingen "onbarmhartig" is. Dat is te bewijzen
stelling. Volgens de laatste politieke-correcte mode-opvattingen is
Nederland een racistisch land
, en dus is het niet-toelaten van vreemdelingen, vrijwel altijd van een
andere ras, een daad van barmhartigheid. Ook kan je gaan praten over de
gevolgen van het toelaten van vreemdelinge voor degen die al in het
land verblijven. Dat kunnen wel degelijk zeer onbarmhartige gevolgen zijn.
Kennelijk is die laatste vorm van "barmhartigheid" niet van belang voor
Arnon Grunberg. Een keuze in lijn met nomadistische en parasitaire
opvattingen.
Dit argumenten wordt herhaald met een ander "ethisch" of
"normatief" ijkpunt:
Ook hier blijken dus de andere aspecten die in "libertijns" zitten geen rol
te spelen. Weer een keuze in lijn met nomadistische en parasitaire
opvattingen. Waaruit de conclusie getrokken kan worden dat de keuzes van
Grunberg altijd gedomineerd worden door nomadistische en parasitaire
opvattingen.
Om tenslotte een koppeling te maken met de andere
hoofdaspecten van de Joodse ideologie:
En zo staan de voornaamste kwaadaardige ideologieën weer allemaal bij
elkaar. En erkent Grunberg zelfs dat het kapitalisme oftewel neoliberalisme
een heilsleer, dat wil zeggen: een ideologie, is. De Dans om het Gouden
Kalf. De mythische vorm van kwaadheid.
Hetgeen deed denken aan één van de hogepriesters van de mythische
ideologie (
Volkskrant.nl, 08-11-2009, ANP/RTR)":
Totaal overbodig om op te merken dat ook Loyd Blankfein en zijn bank van
Joodse origine zijn. De kwaadaardigheid duurt al, Bijbelse telling nemend,
iets van acht duizend jaren (
de Volkskrant, 18-09-2009, boekenrecensie door Wieteke van Zeil):
En ook hier is het overbodig om op te merken dat
Alan Greenspan van Joodse afkomst is. Omdat iedereen het weet. Maar er mag
niet over gepraat worden.
Maar de financiële wereld is slechts de meest "blinkende" van
de taferelen van het pantheon der slechtheid. Bij bijvoorbeeld het "
Winner takes all"
horen diverse andere zaken. Hier een voorbeeld dat wel bekend was, maar
aanvankelijk buiten de scope van dit artikel leek te vallen (
de Volkskrant, 13-11-2013, door Haroon Ali):
De stinkende geur van elitarisme, horende bij "
Winner
takes all". Namelijk de verering van die winnaar. Maar dit soort
elitarisme komt op meer plaatsen voor. En ook dit artikel gaf geen
aanvankelijk aanleiding voor verder onderzoek:
En de baas van dit alles, rechtsboven ook niet:
Maar toch bleef het knagen, zo'n sterk elitarisme, dus toch maar een blik
geworpen op de CV van deze baas (van Wikipedia.org, opgeslagen 19-11-2013):
Handelaren ... Een broeinest van diverse soorten verschrikkelijke lieden. En
dus maar eens verder gelezen:
Het spoor is meteen heet. Nog verder:
En dus meteen Leslie Wexner, de financiële baas van Abercrombie & Fitch
opgezocht (Wikipedia.org, opgeslagen 19-11-2013):
Net als Ayn Rand, Milton Friedman, enzovoort. Elitarisme is een bijna
onlosmakelijk deel van het complex van Joodse kwaadaardige anti-sociaalheid.
Wat getest kan worden aan de hand van de inbreng van Arnon Grunberg in het
maatschappelijke debat - een aantal columns achter elkaar zonder commentaar
(
de Volkskrant, 25-01-2011, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 09-05-2011, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 20-08-2012, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 22-08-2012, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 14-12-2012, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 09-01-2013, column door Arnon Grunberg):
En (
de Volkskrant, 14-03-2013, column door Arnon Grunberg):
Waarop er gestopt werd met verder zoeken, omdat
het laatste artikel een mooie brug vormt. Maar alleen al de frequentie
waarmee het onderwerp elite voorkomt, laat zien dat het een obsessie is van
Grunberg - één van de vele horende bij het Joodse cultuurcomplex.
Nu het volgende onderwerp, waarnaar er dus een brug is gelegd. Eerst
het artikel (
de Volkskrant, 11-11-2013, door Mac van Dinther):
De armen eten dus niet zomaar ongezond uit vrije
keuze. Ze worden net zo zeer gedreven als de elite gedreven wordt door de
zucht naar status en geld, met dit verschil dat de elite van de natuur of
Onze Lieve Heer meer talent heeft meegekregen om hun kwadere neigingen bot
te vieren.
Maar wat heeft dit verder met het onderwerp van deze
verzameling te maken? Dat valt niet af te leiden uit het
Volkskrant-artikel.
Maar ook het TROS-consumentenprogramma
Radar
(11-11-2013, na 1:10 min.) besteedde aandacht aan de zaak. Na 4:13 min. in
de uitzending valt de naam van een voedselwetenschapper die een van de
essentiële termen in dit streven naar het dikmaken van de bevolking, "
bliss
point" of "genotspunt", heeft bedacht: Howard Moskowitz. Hier is
het CV van Howard Moskowitz:
Dat Howard Moskowitz van Joodse origine is, behoeft eigenlijk niet opgezocht
te worden, en wordt overgelaten aan de lezer.
Hoe is het mogelijk, hè: Na de kwaadaardige invasie van de
monotheïstische godsdienst, de kwaadaardige invasie van het neoliberalisme,
blijkt ook de kwaadaardige invasie van de ziekelijke diklijvigheid een
Joods-culterele oorsprong te hebben. dat kan beslist geen toeval, en
is het dan ook niet. De Joodse cultuur is zelf een bron van kwaadaardigheid.
Die iedereen die de Joodse Bijbel met de juiste blik leest al volkomen
helder kan waarnemen. De rest is slechts uitwerking daarvan.
En we zijn nog niet aan het einde
van de grootschalige zaken. Voor de volgende moet de blik verlegd worden van
het Amerikaanse continent naar het Europese, dat wil zeggen: de oostelijke
helft daarvan. De meest significante gebeurtenis aldaar sinds de Russische
Revolutie van 1917, de opkomst van het communisme, is de Russische Revolutie
van 1991, de val van het communisme. Een overwinning voor "het westen". En
met name een bepaald deel van het westen. Hetgeen qua feiten redelijk bekend
is, maar zelden of nooit in zijn hele samenhang of volle omvang aan
gerefereerd wordt. Die hele samenhang of volle omvang wordt beter beschreven
op het internet, en één van die beschrijvingen wordt hier geciteerd:
(
realjewnews.com, door Br Nathanael Kapner
):
De auteur verklaart zichzelf als een tot het
christendom bekeerde Jood, en hij gebruikt sterk anti-Joodse retoriek. Die
retoriek is er grotendeels uitgehaald, met behoud van de feiten die op Joodse
connecties slaan. Dat is geen anti-Joodse retoriek, maar dat zijn feiten. Die
ook elders gecontroleerd kunnen worden. Deze bron is gebruikt omdat ze feiten
hier redelijk beknopt bij elkaar staan, wat elders niet mogelijk is, wegens
(onterechte) beschuldigingen van antisemitisme. Dit is gepubliceerd in Amerika,
waar de vrijheid van meningsuiting voor alles gaat.
Grappig genoeg is deze lijst niet compleet (
wikipedia.nl, opgeslagen
28-03-2013):
En (
wikipedia.org, opslagen 01-08-2015):
En (
wikipedia.org, opslagen 01-08-2015):
Met een totaal aantal oligarchen van ergens tussen de één en twee dozijn, zijn
de Joden onder hen zwaar oververtegenwoordigd. Dat Rusland is geplunderd is
onomstreden. Het enige punt in de kop van het artikel van Kapner is dat de
daders allemaal afkomstig van of geassocieerd met de Harvard Universiteit zouden
zijn. Dat geldt dus voornamelijk voor Jeffrey Sachs. De rest is juist, in
samenvattende zin en hun leidende rol in aanmerking nemende: de Joden hebben
Rusland geplunderd.
Broeder Nathanael Kapner heeft ook nog een paar stichtende
woorden over voor de leden van de Joodse cultuur:
Deze woorden blijven hun waarde behouden, zelfs als "Broeder Nathanael Kapner"
een pseudoniem is en de persoon erachter helemaal niet Joods. Maar het fanatisme
waarmee hij schrijft, is kenmerkend voor de bekeerling. En de feiten waarvan hij
uitgaat precies dezelfde als waargenomen door deze redactie. Dat er dan, door
het plaatsen in zijn samenhang, redelijk gelijkluidende conclusies volgen, is
niet meer dan vanzelfsprekend.
Nog een klein voorbeeld van de psychologische narigheid die achter de
sociologische schuilt. De beurt is weer aan Bert Wagendorp, en het onderwerp
is de inzamelingsactie voor de slachtoffers van de orkaanramp op de
Filippijnen. Een actie geboren uit gevoelens empathie, van solidariteit en
naastenliefde. Dat wil zeggen: niet volgens het Joodse denken, want daarin
bestaan die begrippen niet. Dat kent maar één sociaal psychologisch begrip:
eigenbelang (
de Volkskrant, 19-11-2013, column door Bert Wagendorp):
Zo'n actie kan alleen maar bestaan uit egoïsme
en liederlijkheid, in de wereld van de in de Joodse cultuur levende persoon.
Zowel dat 'onze' als dat 'wij' zijn natuurlijk retorisch trucs , in
wekelijkheid staande voor "jullie" (twee keer) - een andere cynicus uit de
Joodse cultuur, Max Pam, heeft dat wel eens het "zusterlijke wij"genoemd,
"zuster" hier in de betekenis van verpleegkundige, of arts. want uit het
vervolg blijkt nog eens volkomen helder dat niets maa dan ook helemaal niest
van de intenties van de actie een akkoord slaan in het door Joodse cultuur
gevormde hoofd van de columnist:
Hoe zeer van toepassing zijn de woorden van Broeder Nathanael Kapner:
Bert Wagendorp wordt betaald door dezelfde soort mensen, de leden van
"Gentile society", op wier geefgedrag hij afgeeft. Bert Wagendorp
parasiteert op die "Gentile society". De hele Joodse cultuur met haar
ingekankerde egoïsme parasiteert op de samenleving waar met elkaar
samenwerken de bron en kern is van de vooruitgang, en van de welvaart.
Vervolg
Human
nature, dat is waar de wereldwijde kredietcrises op terug te voeren
zijn. Het talent van mensen om in tijden van voorspoed te denken dat die
voorspoed nooit voorbij zal gaan. Aldus Alan Greenspan, voormalig president
van de Amerikaanse centrale bank, vorige week in een gesprek met de Britse
BBC. De man die jarenlang het financiële volk leidde, zoekt een reden die zo
oud is als de berg Sinaï om het desastreuze – en vooralsnog
onoverzichtelijke – kredietdrama te duiden. Een gelaten reactie, en
enigszins verwarrend. Want wijst hij nou wel of niet een schuldige aan? Is
er nou wel of niet wat aan te doen en kunnen we hiervoor nou eindelijk eens
iemand straffen? 
